พวกนิยายแปลพวกนี้ส่วนใหญ่มาจากไต้หวันใช่ไหม หมายความว่ากูต้องเรียนจีนกวางตุ้งแทนจีนกลางเหรอ จะหาเรียนจากไปไหนวะ
Last posted
Total of 1000 posts
พวกนิยายแปลพวกนี้ส่วนใหญ่มาจากไต้หวันใช่ไหม หมายความว่ากูต้องเรียนจีนกวางตุ้งแทนจีนกลางเหรอ จะหาเรียนจากไปไหนวะ
>>784 >>785 มากูตอบให้คืองี้ตอนช่วงงานหนังสือกูไปสัมภาษณ์พาร์ทไทม์มา(แต่กูไม่ผ่านนะสัตว์)กูถามเขามาแล้ว เขาตอบกูแบบพอเป็นพิธีว่า เรื่องเนี้ยกระแสไม่ค่อยดีในไทยเท่าไหร่ และเขาไม่มั่นใจว่าถ้าเอาภาคเสริมเข้ามามันจะขายได้ในไทยหรือเปล่า เพราะไม่แน่ใจว่าคนอ่านแต่ล่ะคนที่เคยอ่านภาคหลักเนี่ยจะตามอ่านภาคเสริมต่อไหม แล้วค่าลิขสิทธิ์กับอะไรอื่น ๆ อีกหลายอย่างมันดูแล้วไม่คุ้มกับการลงทุนเขาเลยไม่เอา
แต่กูก็โกรธอยู่ดี แม่งเหี้ยกูอยากจะบอกมากว่ากูนี่ไงที่อ่านแต่คือแม่งก็ไม่ใช่ว่ากูบอกแล้วเขาจะเอาเข้ามา แล้วความรู้สึกคือกูเห็น WWV ที่กูพึ่งซื้อเต็มราคามาลดเหลือเล่มล่ะ 60-100 ผ่านงานหนังสือไปงานหนึ่งนี่ทำเอากูจะร้อง ตอนนี้กูเลยไม่หวังอะไรกับแฮปปี้เลยสัตว์ คือแทบจะถีบตัวเองออกมาจากการซื้อนิยายสำนักพิมพ์นี้แล้วด้วยซ้ำ ถ้าไม่ติดว่ามีบางเรื่องที่ซื้อค้างไว้อยู่
>>786 ของจีนถ้ามันไม่hypeแบบบันทึกจอมโจรหรืองานของหวงอี้ เห็นว่าค่าลิขสิทธิ์ค่อนข้างถูกถ้าเทียบกับของประเทศอื่นๆ แต่ตัวเลขชัดๆนี่กูบอกไม่ได้เหมือนกันวะ
>>787 ทั้งจีนแผ่นดินใหญ่และไต้หวัน ตัวหนังสือจีนแผ่ยดินใหญ่ใช้จีนตัวย่อ ไต้หวันใช้จีนตัวเต็ม ในแสกนจีนก็มาจากไต้หวันนี่ละ ถ้าเรียนแค่ตัวอักษรมันจะมีหนังสือจีนตัวเต็มกับจีนตัวย่ออยู่ ลองถามที่เรียนดูก็ได้ แต่เรื่องชื่อเรื่องสำนวนนี่ต้องดูอีกทีนะ
>>784 กูลืมตอบไปประเด็นหนึ่ง ใช่เนื้อเรื่องมันแปลก ๆ คือแปลกมากแต่กูเจอคนอ่านที่กูรู้จักอวยว่าเนื้อเรื่องดี ดราม่าเก่งมากจนพอกูมาอ่านเอง...อื้อ ก็ใช่ ดราม่าไหมก็ดราม่านะ....แต่หลาย ๆ อย่างของเรื่องทำกูหงุดหงิด คุณสุ่ยแกอวยเพลแซมมากจนกลายเป็นว่าควรจะตายไปแล้ว แล้วก็ฟื้นคืนมาอยู่ดีคือข้ามหน้าข้ามตาแบบไม่มีเหตุผลชิบหาย(ถึงจะใส่มาช่วงท้าย ๆ แล้วก็เหอะ) โดยเฉพาะตอนจบที่เพลแซมกลับมาแทน ตอนกูอ่านตอนนั้นแบบอ้าวมึงแต่อินด์ไม่ได้รอเพลแซมนะ ให้เพลแซมกลับมาแล้วไงอ่ะ? คือให้ใช้ชีวิตแทนในฐานะคนอื่นงี้เหรอ จะบอกว่ากลับชาติมาเกิดกูว่ามันก็ไม่สมเหตุสมผล เพราะเพลแซมคือเพลแซมอ่ะไม่ใช่นั่น ถึงจะมีความทรงจำหรือบลา ๆๆๆๆๆ ก็เถอะ แถมเปิดตัวละครมาเยอะแล้วดูว่าน่าจะเล่นได้อีกแต่กลายเป็นว่าบทหาย โดยเฉพาะเปเลียกู อิห่าาาาาาา กูอวยคนนี้มากโผล่มาไม่ทันถึง 50 หน้าเลยหาย ไม่มีการกล่าวถึง กูชอบแองเจแต่ไม่ชอบท่านเจ้า เซนส์อานั่นล่ะ อีโมเหมือนผู้หญิงมาก....โอย มีหลายเรื่องอยากบ่น
>>788 >>790 โอ๊ยย ดีใจมึงงง ชีวิตจริงกูนี่ไม่มีเพื่อนคุยเรื่องนี้เลย ยื่นเล่ม1ไปให้มันอ่านหวังจะมีเพื่อนมอยบวกบ่นไปด้วยกัน แต่แม่งก็อ่านไม่จบเล่มด้วยซ้ำซึ่งกูก็คิดว่าไม่แปลกว่ะ เนื้อเรื่องเล่ม 1 มันเหียกจริง อ่านครั้งเเรกกูแทบเขวี้ยงทิ้งถ้าไม่เจอสปอยล์ว่าดราม่า ยัดตัวละครมามั่วซั่วมาก เนื้อเรื่องเดินไปเมาๆ แล้วกูอ่านไปก็นึกเสียดายตังค์ขึ้นมา (กูซื้อในงานหนังสือลด20เปอร์ ถึงจะไม่ได้ราคาเต็มแบบที่ซื้อตามร้าน แต่กูก็เข้าใจความรู้สึกของมึงเวลาเห็นมันลดราคาเหลือ2เล่มร้อย...) แต่ก็ตามนั้นแหละ สนุกขึ้นเรื่อยๆ จนกูติดอยากคุ้ยสปอยล์ต่อ แล้วทีนี้แม่งมาบอกไม่ทำต่อเพราะค่าลิขสิทธิ์แพง กลัวไม่มีคนซื้อ กูจุกชิบหาย อีห่าา กูนี่ไง กูจะซื้อออเว้ยยตอนนั้นนอยด์มาก แต่สนพ.นี้จะเลิกซื้อก็ไม่ได้ว่ะ กูตามงานจางเหลียนอยู่แล้วมันก็มีเข้ามาเรื่อยๆ
ส่วนเรื่องเนื้อเรื่องแปลกๆ กูก็เห็นด้วยตามมึงนั่นแหละ อวยเพลแซมสัสๆ ตอนเล่ม6 เพลเเซมแม่งตายอย่างหล่อมาก เป็นตัวละครที่อยู่ในจิตใจกูแต่พอมึงเอากลับด้วยเหตุผลแบบนี้เท่านั้นแหละจบเลย...มึง จบเลย แล้วก็พูดถึงอินด์กูก็อดไม่ได้...กูอดรู้สึกไม่ได้จริงๆ...ว่ากูเกลียดเเม่ง ถ้าให้เทียบท่านเจ้ากับอินด์กูชอบท่านเจ้ามากกว่าว่ะ อินด์แม่งงี่เง่า เห็นแล้วเกะกะลูกตาอ้อนไอซะอย่างกับพวกมึงเป็นผัวเมียกัน มึงเป็นผู้ชายนะเว้ย สัส สารพัดอ่ะ กูไม่ชอบอินด์ ไอกูก็เฉยๆ กึ่งไม่ชอบด้วยเหมือนกันเพราะพระเอกเกินนน ตัวละครที่กูชอบที่สุดในเรื่องนี้ก็คือแองเจไลน์ รองมากูให้ลุต แล้วต่อด้วยวัลเเคน(พ่อหนุ่มน่าสมเพช555) ที่4ก็ท่านเจ้า บางทีก็พอเข้าใจได้นะที่ท่านเจ้าแม่งอีโมหญิงเกิน ท่านเจ้าเขาอยู่ใต้ดินนี่หว่า คงไม่ค่อยรู้นิสัยของผู้ชายบนดินมั้งเลยออกอาการสาวแตกไม่หน่อย...อ้อ อันนี้กูช่วยแถนะ555 เอาเป็นว่ากูพอเเค่นี้แหละ กูมีความสุขจริงๆ ที่ได้มอยระบายอารมณ์
>>789 ครั้งแรกที่กูเห็นปกหลังบันทึกจอมโจรที่กูเงิบเลย ค่าลิขสิทธิ์แพงโคตร มีหนัง มีเกมด้วย ดังนั้นกูเลยเกิดความสนใจ คว้ามาไว้บนชั้นหนังสือเรียบร้อยละ
>>791 กูขอบคุณมึงมาก 55555 ไอนี่นิสัยพระเอกเกินกูไม่ชอบอ่ะคือถึงจะเป็นคนใจดีที่สุดแต่กูดันมองว่าไอนี่ล่ะไม่ใช่มนุษย์ที่สุด 5555 คือไม่ใช่แบบไม่ใช่เลยเทียบแล้วเปเลียกู <<<<<< กูอวย อวย อวย ยังออกมาดูดีกว่าเลยโดยเฉพาะตอนไปนั่งดื่มเหล้าเป็นเพื่อนลุต ตอนนั้นกูอ่านแล้วเหี้ยยย กูนั่งจิ้นฟรุ้งฟริ้งอยู่คนเดียว ส่วนเรื่องอินด์...กูก็ไม่ชอบอีกคนคือนิสัยเป็นประเภทว่าไม่พัฒนาเลยมากกว่าถึงตอนที่ไอตายจะดูไม่เหมือนเดิม แต่กูอ่านแล้ว.....โถะ มึงก็ยังเอาแต่ใจตัวเองเหมือนเดิม ทำตัวเหียก ๆ เหมือนเดิมไม่เพี้ยนจากเล่มต้น ๆ เลย แถมบางอารมณ์แม่งดูเหมือนทานอสได้ถุงมือเกรียนไปเลยสัตว์ ขอบคุณมึงมากที่บ่นกับกู T__T
อ่านงานสุ่ยเฉวียนไม่ค่อยรอดแฮะ แม้งานจะดีกว่าอวี้หว่อก็เถอะ WWVอย่างที่เพื่อนโม่งพูดกันเล่ม1เหี้ยมากอ่านไม่รอด sunken moon ดันไปเจอสปอยเต็มๆหมดอารมณ์ไปอีก the silver area เห็นคนบอกกันว่าไม่ปลื้มเลยเลี่ยงไปอีก ออกใหม่Strange Hope ก็ยังไม่มีความอยากสักกะนิด ช่วยบอกหน่อยว่าเป็นไง
กุไปทำการบ้านแป๊บเดี๋ยวมู้ไหลไกลเลย กุคือโม่งที่บอกว่าจะแปลว๊าบๆนะ(ตั้งแต่มู้ก่อน ยังวนเวียนแถวนี้แหละ55+)
คือจะแปลนานแล้วติดงานมหาลัยบ้างอะไรบ้าง กุโคกะเพื่อนไว้อีก2คนให้ช่วยเกลาภาษา มีติดปัญหาเรื่องแปลชื่อคน+สำนวนน่าจะได้นะกุเรียนเอกจีนมีเรียนอยู่ไม่รู้จะแปลไหวรึเปล่า กว่าจะแปลได้ก็ปีหน้า แต่ก็ไม่แน่ว่าจะได้รึเปล่าเพราะไปเรียนที่จีน
>>787 ไม่ใช่กวางตุ้ง จีนมีตัวเต็มกับตัวย่อ ไต้หวันใช้ตัวเต็ม จีนแผ่นดินใหญ่ใช้ตัวย่อ(แต่คนเก่าคนแก่ยังใช้ตัวเต็ม) คนส่วนใหญ่เรียนย่อกันหมด ถ้าอยากได้ตัวเต็มแบบกุ ลองไปเรียนที่ไต้หวันดู มันมีทุนรัฐบลไต้หวันอะไม่แพง พื้นฐานมีนิดเดียวก็ผ่าน ไม่ก็ยังมีบางทีสอนตัวเต็มนะไม่แน่ใจไม่เคยเรียน
เทรยบสุ่ยเฉวียนกับอี้หว่อในความคิดกูนะ
เปิดเรื่อง
- สุ่ยเปิดดีกว่า มีการแนะนำที่มาที่ไปก่อนขมวดปมแรก
- อี้เปิดเรื่องแย่ ชอบจู่ๆก็เปิดเรื่องแบบแปลกๆไม่สมเหตุสมผลบ่อย
กลางเรื่อง
- สุ่ยคุมได้ดีกว่า แต่ก็มีน้ำเยอะมาก แถมชอบมีบทจิ้นแปลกๆแทรกมา
-อี้ชอบออกทะเล เลือกรูทที่ไม่จำเป็นบ่อยๆ เหมือนเขียนประวิงเวลามากกว่า
ปิดเรื่อง
- สุ่ยแย่เรื่องนี้มาก ปมบางอย่างก็ตัดไปเฉยๆ อยากจบก็จบ ขมวดอารมณ์ไม่ค่อยได้
-อี้ทำตรงนี้ดีกว่า แต่บางครั้งก็จบเหมือนไม่จบ แบบคนที่ตัดใจจบแต่รอเขียนใหม่อีกรอบ
การบรรยาย
-สุยเล่นกับอารมณ์มากกว่า แต่หลายๆครั้งที่สื่อความไม่ดี และบรรยายบางจุดตกไป
-อี้บรรยายดีกว่า เชื่อมเนื้อเรื่องกับอารมณ์ได้ อ่านเข้าใจง่าย แต่ก็มีบรรยายคลุมเครืออยู่
โดยรวมนะ สุ่ยดราม่ากว่า อี้คอมเมดีกว่า ขึ้นอยู่กับแนวเรื่องด้วย อย่างsunken moonนั้นสุ่ยทำได้ค่อนข้างดีกว่าเรื่องก่อนๆ แต่ก็น้ำเยอะบทจิ้นเยอะพอกัน black flowerของอี้กูว่าดีมาก ผิดขนบของอี้เยอะ แต่ดันทำได้ดีที่สุด เปิดดี ดราม่าหนัก บรรยายไม่เลว แต่จบนี่ต้อวดูก่อน
ปล. งาสของสุ่ยกูชอบsilver areaสุดนะในด้านแนวคิดหรือตัวละคร มันดราม่าดี แถมงานคุณเฟอนี่ทำกูหลงเผ่าปีศาจโฮกๆๆ แต่เนื้อเรื่องอื่นๆแย่ไปหน่อย แถมตัดจบแปลกๆอีก กูละเซ็ง
>>795 ปะ กูไม่ได้อ่านสุ่ยนะแต่อี้นี้กูเห็นด้วยเลยวะ ถึงกูจะชอบอี้ก็เถอะแต่แบบแม่งแบบบางทีเดินเรื่องไปจะเข้ารูทนี้นะ แต่ก็เสือกเกริ่นๆแต่ไม่เล่นวกกลับเข้ารูปหลัก(?)แทน ส่วนbfนี้กูว่าทำดีนะแต่เผอิญกูไม่ขอบแนวแก้แค้นเท่าไรเลยดรอปไป
กูอยากให้เอนเทอร์มีe-bookจริงเว้ย คือแต่ละเล่มแม่ง 5เล่มอัพทั้งนั้น คือกูก็อยากอ่านนะแต่คือแม่งไม่มีที่เก็บอะ
>>793 มึงอ้่านwwvไม่รอดอย่าริไปอ่านstrange hope ดีกว่าว่ะ แม่งเล่ม1เหียกมาก เหียกแบบเหียกสัสๆอ่ะ ไม่รู้เรื่องห่าไรเลย พยายามจะสื่ออะไรกันแน่ ทำเอากูเข้าใจเลยว่าทำไมถึงออกสองเล่มพร้อมกัน มันพยายามยัดประศาสตร์ตามสไตล์คุณสุ่ยมากๆว่ะ แต่เรื่องนี้แม่งหนักกว่าเรื่องอื่น อ่านแล้วกุมขมับเลยกู ส่วนเล่มสองก็ดีขึ้นมาหน่อยกูรู้เรื่องขึ้นมานิดนึง แต่เนื้อเรื่องระดับนี้ถ้าสุ่ยไม่ได้เขียนกูก็ไม่อ่านต่ออ่ะ
กูสงสัยนิยายแนวพระเอกแบบตอนเด็กๆ เจอความเจ็บปวดดด ถูกพ่อแม่ทิ้งงง หรือห่าอะไรก็ได้ที่ทำให้ชีวิตมันบัดซบอ่ะ แล้วโตขึ้นเสือกอยากเป็นฮีโร่ช่วยชาวบ้านเขาไปทั่วเพราะไม่อยากเห็นใครต้องเจ็บปวดแบบกูอีกกก กูแม่งไม่เคยอินกับนิยายแนวนี้เลยนะเว้ย เป็นกูกูจะเขียนให้โตขึ้นมันมาเป็นตัวร้าย อารมณ์แบบกูโดนทำไมมึงไม่โดนบ้างวะอีดอก กูโดดเดี่ยวแล้วทำไมพอเห็นมึงโดดเดี่ยวกูต้องช่วยมึงด้วยวะอะไรประมาณนี้อ่ะ พระเอกฮีโ่แม่งพระเอกเกินจนกูหงุดหงิด เจอแบบนี้มันจะเป็นคนแรกที่กูเกลียดในเรื่องทันทีเพราะแม่งเป็นตัวละครที่ไร้มิติโดยสิ้นเชิงว่ะ
>>799 ก็มันพวกเติมเต็มชีวิตตัวเอง(ด้วยการช่วยเหลือคนอื่น)แทนไงละวะ พูดง่ายๆก็พวกทำเพื่อตัวเองแต่อ้างว่าทำเพื่อคนอื่น พวกเห็นตัวเองในตัวคนอื่น ช่วยคนอื่น=ช่วยตัวเอง แต่กูว่ามันดีกว่าโดนทำเหี้ยเลยทำเหี้ยใส่คนอื่นต่อนะดูแล้วแม่งโคตรจะลูปไม่สิ้นสุด
ยิ่งตัวละครที่ออกแนวยอมรับว่าที่ทำเพื่อคนอื่นเพิ่มเติมเต็มตัวเองกูจะชอบนะดูแล้วไม่ได้หลอกตัวเองว่ากูเป็นพ่อพระดี แต่แน่นอนถ้าแม่งดีเกินไปกูก็หมั้นไส้อยู่ดี
>>799 ไร้มิติของมึงคือไม่สมจริงหรือว่ามึงไม่เข้าใจแนวคิดของเขา
ถ้าเอาเรื่องความสมจริง คนประเภทนี้มีให้เกร่อในประวัติศาสตร์พอๆกับแบบที่มึงชอบเลยวะ พวกนักปราชญ์ นักปกครองมีแบบนี้ซะเยอะ พวกฮีโร่ในตำนานก็มีให้เห็นบ่อยๆ เป็นอะไรที่คลิเช่สุดๆอย่างหนึ่งในประวัติของคนดังเลยวะ
ถ้ามึงไม่เข้าใจแนวคิดเขา อันนี้ต้องดูที่การบรรยายและขมวดปมให้เห็นว่าการกลายมาเป็นแบบนี้(ฮีโร่)มันสมเหตุสมผลแค่ใหน แบทแมนเป็นตัวละครที่แทนที่ตรงนี้ดีมาก ตอนแรกนั้นเขาต้องการแก้แค้น แต่ก็ไม่อยาเป็น"เหมือน"คนที่ทำแบบนี้ เขาจึงไม่ฆ่า ความขัดแย้งทางจิตใจนี้แสดงออกมาในโจ๊กเกอร์ ตัวละครที่มีมาเพื่อเติมเต็ม(Complete)แบทแมน
ถ้าอิงจิตวิทยา ฟรอยด์เสนอว่าเราเป็นตัวเราเพราะประสบการณ์ของปัจเจกที่มิอาจคาดเดาได้(ลูกเต๋าออกได้6หน้าที่"เป็นไปได้" แต่เราไม่อาจบอกได้ว่ามันจะออกหน้าใหน) จุงเสนอว่าเราเป็นเช่นนี้เพราะมันผูกติดมาโดยสิ่งที่เหนือเรา(DNA-Archetype) นีโอฟรอยด์เสนอว่าเราเป็นเช่นนี้เพราะสภาพแวดล้อมที่หล่อหลอมเรามาในฐานะ"ส่วนหนึ่ง"ของสังคม(A+B=AB)
มึงชอบอันใหนก็เอาอันนั้นไปอธิบาย มันไม่มีอันใหนเป็นทฤษฏีที่อธิบายได้ทุกอย่าง(Grand Theory) ฮีโร่ก็เป็นสภาวะจิตใจหนึ่งที่นักจิตวิทยาชอบยกมาอธิบายเรื่องการเติมเต็มช่องว่างในวัยเด็กและการแสวงหาชื่อเสียงในลำดับชั้นของมาสโลว์ พวกเขามีมิติของเขา แต่คนจะเข้าใจเขาหรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่ง
ในโลกวรรณกรรม การอธิบายตัวละครเช่นนี้เป็นทั้งเสน่ห์และคำสาป มันคือสิ่งที่ทุกคนอยากมี(ชื่อเสียง) แต่ก็เป็นสิ่งที่ยากจะเติมเต็ม(มิติ) ทำดีก็ได้รับการสรรเสริญ ทำไม่ดีก็โดนดูถูกว่าไม่สมจริง แม่รี่ซูนับเป็นตัวละครฮีโร่(wannabe) เพราะมัน"เติมเต็ม"ความต้องการทุกอย่างของคนแต่ง(และอ่าน) ฮีโร่ที่ไร้มิติจะกลายเป็นแมรี่ซู แต่ถ้ามีมิติที่ลึกพอก็จะกลายเป็นแบทแมน พูดง่ายๆคือฝีมือคนแต่งล้วนๆว่าจะไปได้แค่ใหนนั่นละ
เข้ามาสครีม กุอยากจะร้องไห้ ลิสรายชื่อหนังสือที่กะจะซื้อไว้รองานหนังสือคราวหน้า แล้วอยู่ดีๆ แม่งก็หายไป เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
>>803 งั้นกูเข้าหลักสูตร 'ไม่เข้าใจ' ดีกว่าว่ะ เวลาอ่านนิยายกูชอบเทียบกับนิสัยตัวเอง กูชอบเอาประสบการณ์ของตัวเองมาตัดสิน เพราะกูไม่เคยรู้สึกแบบที่ว่าช่วยคนอื่นแล้วเหมือนช่วยตัวเอง ความรู้สึกฮีโร่ไม่เคยก่อเกิดในใจกูเลย จะหาว่ากูใจแคบก็ได้แต่เรื่องนี้มันเป็นไปตามจิตวิทยาจริงๆ ว่ะ ที่กูเห็นตัวละครประเภทนี้แล้วร้องยี้เพราะโลกความจริงกูเคยเจ็บ และกูเเค้น กูไม่อยากให้คนอื่นแม่งมีความสุข ถ้ามันจะมีความสุขมันก็ต้องไม่ใช่เพราะกูช่วย นี่คือความเห็นแก่ตัวของกูเอง ตอนกูเจ็บไม่มีใครช่วยกู งั้นตอนมึงเจ็บก็ต้องไม่มีใครช่วยมึงด้วย ก็ประมาณนี้แหละ
>>808 ตาม>>798 แต่กูขยายประเด็นเพิ่มให้หน่อย ความสัมพันธ์ตัวละครยัดมารวดเดียวอ่านแล้วเมามาก เดี๋ยวอีนี่ลูกอีนี่ สลับตัวลูก ลูกบุญธรรม สารพัดมาก ความอดทนไม่สูงจริง อ่านสุ่ยครั้งแรกคงเขวี้ยงทิ้ง กูยังจำความรู้สึกตัวเองตอนอ่าน Sunkenmoon ครั้งแรกได้อยู่เลยนะ กูอ่านไม่จบ แต่กลับมาอ่านอีกรอบข้ามไปเล่ม2เลยเพราะเห็นมันติดBest seller แล้วสนใจ เรื่องนี้ตัวละครเยอะ ใช้ทิ้งๆ ขว้างๆ เเต่คิดว่าคงเล่นได้อีกในช่วงท้ายๆ ถ้ามึงอยากรู้เกี่ยวกับเนื้อเรื่องมันก็ประมาณว่า พระเอกฝันซึ่งอันที่จริงมันก็ไม่ได้ฝันหรอกมั้ง เอาเป็นว่าพระเอกมาจากโลกคู่ขนานดีกว่าเท่าที่อ่านจับใจความได้ แล้วที่นั่นเพื่อนมันเป็นผู้หญิงหัวทอง พอมันตื่นก็เห็นเพื่อนเป็นผู้ชายหัวดำแถมหล่อ(เชื่อเหอะ มึงไปอ่านตรงนี้มึงจะมึนมาก) แล้วมันก็พยายามจะหาความจริงว่าอีนี่เป็นผู้หญิงทั้งเล่มจนจบเล่ม1 เล่ม2สลับฝั่ง ย้อนอีดตกลับไปที่ผู้หญิงหัวทองเพื่อนพระเอก เล่าอะไรเรื่อยเปื่อยออกทะเลเเละน้ำเยอะ จนมาท้ายๆ เล่ม2ถึงได้เริ่มเชื่อมกับปัจจุบันได้บ้าง กูก็รออ่านต่ออยู่เพราะอยากรู้ว่าสุ่ยจะเล่นยังไงกับพล็อต
>>795 กูเห็นด้วยกับมึงมากๆ ถึงกูจะชอบสุ่ยมากกว่าอวี้ แต่สุ่ยเเม่งจบแย่จริง ในบรรดาเรื่องแปลไทยเข้ามาเเล้วจบตอนนี้มี4เรื่อง แม่งจบไม่เคลียร์สักเรื่อง แต่WWVดีกว่าหน่อยเพราะตอนจบแองเจกับท่านเจ้าทำกูน้ำตาไหล ซึ่งกูขอหักคะแนนเรื่องเพลเเซมกลับชาติมาเกิดหน่อย เอาเป็นว่าเรื่องนี้จบดีที่สุดในบรรดาตอนจบของสุ่ย
ซิลเวอร์แอเรียอย่างที่รู้กัน จบเหี้ย ตัดจบ Sunken moon จบเหมือนไม่จบ จนตอนนี้กูยังสงสัยอยู่เลยว่ามึงใส่น้องสาวของไม้ปัดฝุ่นมาทำไมวะนอกจากเป็นยาสารพัดนึกทำให้เรื่องจบเหี้ยๆ เหมือนไม่ได้คิดมา และ Blue vestige สามเล่มจบ...ตัดจบสัสๆ ไม่มีไรจะพูด
ส่วนอวี้คิลโนมอร์กูว่าจบดีใช้ได้เลย ลีเจ้นท์ซันไนท์กูอ่านผ่านๆ ตอนจบก็อ่านลวกๆ อ่านแล้วรำคาญพระเอกด้วยแหละ ที่เหี้ยคือ GOD หลังๆ ประเด็นเรื่องไปไหนแล้วไม่รู้ ไม่ดิ ตอนแรกมันไม่ประเด็นเรื่องแค่ผจญภัยไปเรื่อยๆ แล้วทีหลังค่อยใส่ประเด็นควายๆ เข้ามา จบก็เหี้ย ปาหมอนมาก แล้วกูก็นึกไม่ค่อยออกแล้วว่าของอวี้กูอ่านอะไรมามั่ง ช่างเถอะ
ในบรรดาของอี้ Godจบเหี้ยมาก แล้วพอกูบ่นกับเพื่อนเพื่อนแม่งบอกจบดี จบแนว(กูก็ไม่ได้หวังอะไรกับมันตั้งแต่มันเอายุทธภพออนไลน์มาให้กูอ่านแล้วละ) ประเด็นเรื่องก็งงๆวนๆ แต่ก็เออเรื่องแรกๆที่เขียนกูให้อภัย ของอี้แม่งเหมือนคิดเรื่องคร่าวๆเขียนไปด้นไปพอดูเหมือนใกล้ออกทะเลก็พยายามวกเรือเข้ารูทหลัก ซึ้งหลายๆครั้งก็ตอนวกเหี้ยบ้างอะไรบ้าง
sunken moonนี้กูครอปไปสักเล่ม 3มั่ง คือไงดีกูงงๆกับระบบในเรื่องวะ กูอ่านไปแล้วไม่ค่อยเข้าใจเรื่องโลกนั้นเท่าไรก็ดรอปไปรู้สึกเหมือนกูกับสุ่ยจะไปกันไม่ค่อยได้
god จะบอกจบเหี้ยก็ได้ แต่ในความรู้สึกกูจบโอเคอยู่ ทุกตัวละครได้กลับมีความสุขอีกครั้ง ยังน้อยดีกว่าเทพอัศวินที่จบได้ลวกเหี้ยๆ ครีอุสตอนเป็นเจ้าชายปีศาจไม่ต่างจากตอนเป็นเทพอัศวินติ๊งต๊องเลย
กู ky ถามหน่อยนะ งานอวี้หว่อนี่มันวายมะ คือกูเคยอ่านตะวันรัตติกาลแล้วรู้สึกมันวายๆชอบกลเลยปิดก่อน อยากขอคำยืนยันให้แน่ใจว่ะ ถัามันวายกูจะได้เลิกอ่าน ไม่ได้เหยียดเพศหรืออะไรนะ แต่กูไม่ไหวกับยาโอยจริงๆ
กูก็นึกว่าพี่มันบราคอนอย่างเดียวสรุปมีได้กันด้วย 5555 เพื่อนโม่งที่ถามว่าวายไม่วายกูขอโทษด้วย มึงเจอแจ็คพอตแล้ว
>>821 ประมาณอีราชาซอนเน่สมัยเด็กคบเด็กผู้หญิงน่ารักอยู่คนนึง แล้ววันดีคืนดี เด็กผู้หญิงน่ารักคนนั้นก็หายไป มารู้ทีหลังว่าจริง ๆ เด็กคนนั้นเป็นเด็กผู้ชาย ชุดที่เข้าใจว่าเป็นกระโปรง ก็เป็นชุดเด็กผู้ชายแบบจีน แล้วตอนเค้าแต่งตัวเป็นผู้ชายมาขอความรักก็เสือกจำเค้าไม่ได้ เค้าเลยแค้น บู้ม กลายร่างเป็นโกโก้ครั้นช์ เป็นศัตรูกัน มีลักพาตัวไปอยู่ด้วยกันด้วยนะ น้ำเน่าพอรึยัง
สรุปว่ามีทติ้งเราจะจัดกันที่คิโนะคุนิยะพารากอน
วันสิ้นปี เวลา 20.00 น โซนหนังสือการ์ตูนนะครับ
ให้ทุกคนนำหนังสือที่ชอบติดตัวไปด้วยคนละหนึ่งเล่ม เราจะทำการจับฉลากเพื่อแลกหนังสือกันอ่าน
อย่าลืมเอาถุงคิโนะคุมหน้าไว้ด้วยนะครับ จะได้หากันเจอ
กูจะเอา งาน ดร ป๊อป ไปจับยกชุดเลย
ดูรสนิยมโม่งแถวนี้แล้ว กูว่ากูต้องได้หนังสือที่เคยอ่านแล้วจับกลับมาแน่ๆ...
ใครเอาหนังสืออีดอกปอบ มาซาลัน นิ้วกลมมาจับ กูแช่ง
มีทติ้งกันจริงเรอะ เดี๋ยวกูเอาสแตมเบอรี่ไปให้
สรุปมันจะเป็นมีตติ้งนินทาหนังสือเหี้ยแทนสินะ 5555
กูเอาอะไรไปดีวะ 50 shade of grey ละกัน
หนังสือเล่มโปรดงั้นเหรอ กูคิดว่าวรรณกรรมเยาว์ชนอย่างLast Fantasyคงถูกรสนิยมเหล่าโม่งในที่นี้แน่ แค่ปกก็กินขาดแล้ว
Last Fantasy > White Road
เดี๋ยวกูหยิบของมูราคามิไปให้นะ
พวกมึงพูดจริงกันป่าววะ ถ้าจริงกูจะหยิบ Mockingbird ไปจับละกันนะ
ปัญหาตอนนี้คือเราจะซ่อนตัวยังไงไม่ให้โดนยามเตะออกมา
เอาถุงคิโนะมาคลุมหัวก็แสดงความเป็นลูกค้าแล้วนะเว้ย ! ยามจะเตะพวกเราออกมาได้อย่างไร !
พวกมึงดูจริงจังซะจนกูอยากเอาถุงคิโนะครอบหัวไปร่วมวงไพบูลย์จังว่ะ ถ้ามึงล้อเล่นบอกกูล่วงหน้าด้วยนะ เดี๋ยวกูครอบไปเก้อ
กุจะเอาเล่มที่มีลายเซน. ดร.ปอปไป สัสแรร์ขนาดนี้พวกมึงจะไปหาจากไหนได้อีก
กูว่าแทนที่จะได้แลกกันอ่าน พวกมึงจะได้ประชุมเพลิงหนังสือเหี้ยแทนมากกว่าว่ะ
กูว่าประชุมหนังสือเหี้ยก็ใช้ได้อยู่นะ เพราะแม้หนังสือดีของแต่ละคนจะแตกต่างกันไปตามรสนิยม แต่หนังสือเหี้ยนี่ความเห็นเป็นเอกฉันท์มากว่ะ
เราจะเคาท์ดาวน์ให้กับยุคอันรุ่งเรืองของหมอป๊อป
ยังไม่มีใครเอาทไวไลท์ๆป งั้นกูเอาไปนะ มึงจะชื่นชมความหล่อของท่านเอ็ดเวิร์ดเสีย
กุเอา aday. ไปละกัน พวกมึงเอาไปอ่านกันนะจะได้อินดี้ชิกๆ
ตื่นเต้นจังเลยครัช ตอนนี้กำลังเลือกถุงที่ยับน้อยที่สุดอยู่
ยังเลือกไม่ได้เลยเนี่ย
ถ้าเป็นคนเปิดเผยหน่อยใส่ถุงนายอินทร์ก็ได้ใสดี
กูเพิ่งซื้อหนังสือของคิโนะมา งั้นกูคลุมหัวถุงกระดาษคิโนะนะ รอเจอโม่งนายอินทร์กับโม่งซีเอ็ดไม่ไหวละ
ถุงเจซีสาส์นได้ไหมครับ
ถุง Oh Anime ได้มั้ย
ถุง7ได้มะ
กูว่าถ้ามีชุมนุมจริงคงแม่งโคตรคัลต์... กูคลุมปิรามิดเฮดเลยละกัน
ไม่มีถุงว่ะ เอากระเป๋าแอร์เมสคลุมแทนได้ปะวะ บ้านกูมีหลายใบพอดี
อ่านดูแล้วรู้สึกว่าอยากไปกันจริงๆนะฮะเนี่ย
เดี๋ยวเชิญน้องปอปผู้น่ารักของชาวโม่งมาเป็นเอ็นเตอร์เทรนเนอร์ในวันงานแล้วกัน กุได้ยินว่าร้องเพลงเพราะชิบหาย
กุใช้ถุงของ B2S นะ
เอาหนังสือเกี่ยวกับการลงทุนได้มั้ยครับ
เดี๋ยวเอาถุงหนังสือจุฬาไปแล้วกันนะคะ
จริงๆแล้วมู้หนังสือนี่ไม่เห็นต้องโม่งเลยนะ เราน่าจะมาตั้งชมรมวรรณกรรมกันเลยน่าจะดีกว่า
ว่างๆก็นัดมาวิจารณ์ วิเคราะห์วรรณกรรมกัน ไปเดินเล่นร้านหนังสือด้วยกัน นัดกันไปเจองานหนังสือ
ถ้ากุทำเว็บเป็นกุจะมาลากพวกมึงไปอยู่ด้วยละกัน นานๆจะเจอคนอ่านหนังสือแบบนี้
ปล. กุถุงน่องนะ
กูคิดว่าที่ต้องโม่งเพราะคนในเยอะด้วยป่ะ นักเขียนที่เอามาด่าแต่ละคนในที่นี้แฟนคลับก็ไม่น้อยนะเว้ย อย่างเพื่อนกูเป็นแฟนกุลฐิดา ถ้ากูด่าเดี๋ยวแตกเพื่อนกัน แต่กูก็อยากเจอพวกมึงตัวเป็นๆ เหมือนกันนะ...
เพราะเป็นโม่งนี่แหละกุถึงกล้าคุย // เอาถุงคลุมหัวแน่น
กูว่าจะชุมนุมกันได้แม่งต้องนั่งห้องมืดแล้วมีไมค์คนละตัวแบบเซเล่ว่ะ ใส่โม่งเดินเข้าห้าง ยามแม่งคงไล่กันพอดี
นัดมาแบทเทิลรอแยล
กุมาไม่ทันเอาถุงร้านหนังสือ กุเอาถุงแฟมิลี่มาร์ทแทนได้มั้ย
นั่นไม่ใช่รูปเค้า ไอ้พวกโง่
กรูไม่ได้เข้ามาหลายอาทิตย์
ล่อไปจะ 900 แล้วเหรอ
คิดชื่อใหม่ไว้ยังเนี่ยเพื่อนโม่ง
ไวดีเหมือนกันแฮะ ทอปิคไม่ยักกะหมด ไปต่อเล่ม 4 ละกัน
มีตโม่งหนังสือ ใส่ถุงแล้วไปเจอกัน// ชื่อนี้ดีไหม นี่กูรีดถุงนายอินทร์รอพวกมึงแล้วนะเว้ย
บันทึกชุมนุมหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง เล่มที่4 ภาค ใส่ถุงแล้วไปเจอกัน
บันทึกชุมนุมหนังสือแห่งบอร์ดโม่ง เล่มที่ 4 ภาคโม่งสดใสผจญภัยไวท์โรด ก็ไม่เลวนะ
เราจะเข้าAECแล้วต้องใช้ภาษาอังกฤษสิวะ นี่เลยFanboi Library Online By Masalan ชื่อย่อว่าFLO เชื่อกูแล้วจะดีเอง
รวมดาวขวัญใจชาวโม่งเหรอวะ ดอกปอบ มาซาลาน สแตมเบอรี่ ฮิเดโกะ กัลฐิดา
โม่งทาสรักพิศวาสทะเลทรายทาสชีคนางบำเรออสูรร้ายพรากพรหมจรรย์เมียเชลย เล่ม 4 // สไตล์โรแม้งไหมมึง
พวกมึงนี่ไม่Artเลยนะครัช ถ้าจะเอาให้ดูมีClassหน่อย มันต้องชื่อ ข้างหลังโม่ง 4 ถึงจะเดิ้น
ตกลงไปจริงหรืออำวะ กูจะไปด้อมๆมองๆแถวนั้น ถ้าใครคลุมโม่งกูจะคลุมด้วยนะ อย่าตกใจกูล่ะ
ไปจริงสิครับ โม่งเคยพูดเล่นที่ไหนกัน
ต่อให้ไปจริง กูเดาว่าโม่งสายหนังสือส่วนมากน่าจะเป็นพวก introvert ซะมาก สงสัยจะเกิดปรากฎการณ์คลุมโม่งนั่งเงียบ ต่างคนต่างพิมพ์กันรัวๆ หรือเปล่าวะ
วันสิ้นปีกูกลับบ้านอ่ะ อดไปเลย โถ่ กูอยากเจอเพื่อนโม่งนะเนี่ย แงแง
ใส่โม่งเข้าห้าง ภ้าพวกมึงหน้าโหดหน่อยคงมีคนเข้าใจว่ามูจาฮิดินจะมาวางระเบิดพาราก้อนแน่ๆ
เพื่อนโม่งมีใครเคยอ่านเรื่องรวมมิตรตำนานผู้ไม่มีวันตายบ้าง
https://nstore.net/store/index.html#!/details/BOOKS/2/1540
กูอยากรู้ว่ามันสนุกมั้ย
กูไปถามมาแล้ว คิโนะจะให้ถุงขนาดคลุมหัวได้ต่อเมื่อมึงซื้อหนังสือ 10 เล่มขึ้นไป
กูซื้ออาร์ตบุ๊คแอสซาซินครีดมา ก็ได้ถุงกระดาษมาคลุมหัวนะเว้ย
เพื่อนโม่งคือกูอยากอ่านโคโคโระของนัตสึเมะ โซเซกิ
ตามร้านหนังสือทั่วไปมันจะพอหาได้อยู่ป่ะวะ หรือไปหาตามร้านหนังสือเก่าดีกว่า
ถ้าเอาแบบฉบับแปลของอ.ปรียา อิงคาภิรมณ์ ไปร้านหนังสือเก่าหรือห้องสมุดเหอะ
คิโนะมันเคยลดถึง 20 เปอเซนต์บ้างป่าววะ ไม่นับพวกโละสต็อคอะ
เห็นแต่สมาชิกลด 10% ไม่เคยลดมากกว่านั้น
ถ้าเป็นหนังสืออังกฤษ มึงไปดูเอเชียบุคก่อน มึงอาจจะได้ของที่ถูกกว่า มาก่อนคิโนะ อย่างมูราคามิเล่มปกขาวๆวงสีๆ เอเชียบุคลง20เปอเซน ใครซื้อคิโนะก็เงิบไป
กูเคยเจอแต่เอเชียบุ้คลดแล้วราคาเท่าคิโนะยังไม่ลดว่ะมึง...
พวกอ่านนิยายภาษาที่สาม (หมายถึงภาษาอื่นนอกจากไทยและอังกฤษ) ออก มีใครอ่านนิยายภาษานั้นๆ แล้วปลาบปลื้มสุดๆ โคตรๆ อยากให้มีคนเอาเข้ามาแปลไหมอ่ะ เรื่องไรบ้าง คืออยากรู้ว่ามีคนที่เคยอ่านนิยายเรื่องอะไรจบแล้วกรี๊ดมากอยากหาคนอื่นคุยด้วย แต่ไม่มีใครคุย ต้องไปหารีวิวตามบอร์ดต่างชาติมาอ่านสร้างอารมณ์ร่วมบ้างไหมอ่ะ
กูกลับเป็นพวกอ่านแล้วคิดว่าถ้าเอามาแปลแล้วนักแปลมือไม่ถึงจะมีแต่เสียอรรถรสแฮะ ไม่ต้องภาษาที่สามก็ได้ แค่ภาษาอังกฤษนี่ก็หลายเรื่องแล้วที่รู้สึกว่าอ่านอังกฤษเอาดีกว่า
http://www.dek-d.com/board/view/3421018/ จากมู้ ที่เพื่อนโม่งบางคนเคยเดาไว้ว่ากระแสแฟนตาซีจะเปลี่ยนเป็นแนวต่างมิติถ้าจะจริงว่ะ
>>911 คนแต่งเทพกระบี่ฯกูเคยหลงไปอ่านงานเก่าของมันที่เป็นมังกรๆ บทแม่งแกรี่สัดน้องๆเทพทัต แถมตรรกะคนในเรื่องนี้เหี้ยจนกูรับไม่ได้
ย่อๆนะ พระเอกมันดวงดีล็อกอินเข้าไปตอนระบบช็อตแล้วเข้าร่างบอสใหญ่ ทำให้แม่งรวยมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แม่งเลย"ขู่"ผู้สร้างเกมให้แบ่งผลประโยชน์ให้กับมัน เพราะผู้สร้างแก้ระบบไม่ได้ แล้วพอมันเปลี่ยนเงินในเกมเป็นของมันราวๆ1000ล้านบาท ผู้สร้างดันบอกว่า"เป็นคนดีจริงๆที่เอาไปไม่หมด" พออกมาโลกภายนอกก็เล่าให้แม่ฟัง แม่มันก็บอกว่า"ลูกเป็นคนดีจริงๆ ที่ไปเจอสมบัติแบบนั้นแต่ไม่มีความโลภเอามาจนหมด" กูอ่านแล้วกูปิดเลย กูรู้เลยว่าสังคมแบบใหนสร้างไอ้คนอย่างในกระทู้ข้างล่างนี้ขึ้นมา
http://pantip.com/topic/32952382
ปล. กูเข้าไปอ่านพวกนั้นคร่าวๆยกเว้นเทพกระบี่แล้ว ส่วนใหญ่งั้นๆมาก เรียกว่าเหี้ยตามมาตราฐานเด็กดีก็ว่าได้ แต่กูได้กลิ่นLNหลายๆเรื่องเลยวะ โดยเฉพาะขอพระเจ้าเกิดใหม่นี่เห็นชื่อแล้วหน้าโรซี่โผล่มาเลย
>>916 >>>/subculture/957/868/ แค่ประกวดนิยายนะมึง แต่กูก็อยากรู้เหมือนกันว่ากูจะเริ่มเขียนนี้กูควรเริ่มยังไงอะไร คืกูก็มีไอเดียนิดๆแต่กูเริ่มไม่ถูก กูควรเริ่มทำไทม์ไลน์ ข้อมูลตัวละคร ข้อมูลเรื่องคร่าวๆไรก่อนมั้ย หรือยังไงกูเริ่มไม่ถูก
>>917 จากหัวข้อนั้น มึงต้องเข้าใจก่อนว่านาบูมันเป็นนิยายแจ่มใสเวอร์ชั่นวาย ดังนั้นมึงต้องฟีลกู๊ดทุกอย่าง จะว่าเขาจำกัดจินตนาการมันก็ไม่เชิงหรอก
แต่ส่วนใหญ่กูแต่งฟิคอะนะ มันก็ค่อนข้างจะมีเหตุการณ์สนองนี้ดกูพอสมควร ถ้าเริ่ม กูกำหนดตัวละครก่อนว่าจะให้มันทำอะไรแบบคร่าวๆ แล้ววางพล็อต คิดอะไรให้มันเชื่อมโยงไปถึงกลางเรื่องกับตอนจบได้ พล็อตสำคัญมากว่ะ คิดพล็อตมาให้ได้ก่อนแล้วกัน
920>> เหมือนกันเลยมึง ขอกอดที เศร้าสัดอ่ะตรงเชื่อมโยง กูโยงจนเป็นเงื่อนตายล่ะ
ไม่เคยเขียนนิยายอะนะ เคยแต่แต่งฟิคกับคอมิค ปกติก็มีอยู่ 2 แบบ plot driven กับ character driven คือคิดเรื่องได้ก่อนหรือคิดตัวละครหลักได้ก่อน แล้วค่อยคิดส่วนอื่นๆเติมเข้ามาทีหลัง
plot driven ต้องระวังว่าจะทำคาแรคเตอร์เพี้ยน เห็นได้บ่อยๆกับพวกนิยายเด็กดี นิยายบุฮี้ นิยายแกรี่ คืออารมณ์อยากได้ฉากนั้นนี้มากๆ ใส่เข้ามามันต้องฟินสุดๆ เลยต้องแถให้ตัวละครในเรื่องทำอะไรมั่วซั่ว
ตรงข้าม char driven มึงจะคุมเนื้อเรื่องไม่ได้ (lol) อันนี้พูดจริง แบบบางทีพอเข้าใจตัวละครมากๆแล้วกูพบว่าแม่งไม่ยอมทำตามพล็อตที่วางไว้ (สัดเอ๊ย กูคนแต่งนะมึง มึงฟังกูเซ่) ต้องเพิ่มนู่นนี่เข้ามาจนกล่อมให้มันเปลี่ยนใจได้
>>917 ถ้ามึงมือใหม่อย่าส่งแนวที่เขาล็อคไว้ชัดเจน มึงเริ่มไม่ถูกเพราะโดนจำกัดจินตนาการนั่นแหละ ทู่ซี้เขียนจนจบก็ไม่คุ้ม สู้เขียนอย่างที่มึงชอบจริงๆแล้วส่งสนพ.อื่นดีกว่า เดี๋ยวนี้วายแตกไลน์ออกมาเยอะ ถึงมันจะเกย์แบบแจ่มสวยกว่านะบู๋แต่โอกาสเกิดเยอะกว่ามากเพราะมึงจะถอยไปเขียนมุ้งมิ้งแกรี่หรือแฟนต้าซีซี่ในเครือเดียวกันยังได้ พอขึ้นชื่อว่าประกวดพวกมึงเลยนึกว่ามีโอกาสมากกว่าปกติ แต่โทษทีนะฮ๊าฟว์ มันใช้ได้กับสนพ.ใหญ่ที่ยอดตีพิมพ์สูงค่อดพ่อค่อดแม่ กองประกวดมีไว้คัดพวกหน้าใหม่เจ๋งๆอาทิ นักเขียนหน้าสวยที่พวกมึงชอบด่าว่าน้ำเน่าขี้หีอ่ะเข้ายากสัสเงินดีสัส นักเขียนแก่ดาวน์รถคันราคาล้านกว่าชิลๆ ที่แนะคือมึงจะส่งประกวดหรือส่งปกติแม่งไม่มีความแตกต่าง แถมประกวดนิยายแม่งไม่บังคับฉากที่ต้องเขียนด้วย แต่นี่คือไม่มีฉากขี่ควายมึงก็ปิ๋ว ไม่ตลกมึงก็ปิ๋ว ไม่ตรงใจบก.มึงก็ปิ๋ว กูว่าข้อบังคับเยอะยากไป
อีกประเด็นคือรางวัล ใครว่ากูหน้าเงินก็ว่า รางวัลที่สองที่สามถึงมันจะเล็กน้อย แต่กูก็รู้สึกว่าได้รางวัล แต่ไอ้รางวัลที่หนึ่งนี่คืออะไรวะ ได้ตีพิมพ์กับนาบู๋และได้ค่าต้นฉบับตามที่มันกำหนด นี่คือรางวัลเหรอวะ ไอ้ที่มันกำหนดนี่คืออะไรก็ไม่รู้ เป็นเปอร์เซ็นต์หรือเป็นก้อน ได้จากยอดขายหรือยอดพิมพ์ ขายขาดมั้ย มันคลุมเครือเกินไปนิดว่ะ แถมยังบอกว่างานที่ได้รางวัลถือเป็นลิขสิทธ์ของมัน ...เขียนผิดหรือเปล่าไม่รู้ มองโลกในแง่ดีมันตั้งใจจะหมายถึงมีข้อผูกพันให้ตีพิมพ์กับมันเฉยๆหรือเปล่า แต่ถ้าตีความตามตัวอักษร แปลว่าคนส่งประกวดยอมรับว่าถ้าได้รางวัลที่หนึ่ง งานจะเป็นของนาบู๋โดยอัตโนมัตินะ
ไม่ลองเขียนส่งประกวดกับ Enter แทนอ่ะ สายแฟนตาซีนะ กรรมการมีนักเขียนที่กูปลาบปลื้มด้วย กูอยากลองแต่ไม่รู้จะเขียนอัลลัย...
es company ลงไว้ให้อ่านฟรีอยู่นะ ในบอร์ดนาบู กูอ่านแล้วก็สนุกเรื่อยๆ ดี แต่ไม่ชอบคอนเซปต์ที่แบบว่า...แม่ง Y กันทั้งบริษัท คือกูไม่ได้ต่อต้าน Yaoi นะ แค่ไม่เข้าใจพวกที่ชอบแต่งแบบว่าผู้ชายเยิ้บตูดกันเป็นเรื่องธรรมดา หาคู่นอร์มอลไม่ได้ไรงี้ มันผิดความจริงเกินว่ะ กูว่า
minority report ในหนังกับนิยายต่างกันเยอะปะ
http://www.dek-d.com/board/view/3422447/ มีคนตั้งประเด็นว่านิยายติด Top ปั่นคอมเมนท์เอง เข้าไปดูก่อนโดนลบ
และคำแก้ตัวจากคนเขียน http://image.dek-d.com/27/0410/3158/117688213
555555 เดี๋ยวนี้ยอดคอมเมนต์ทำอะไรไม่ได้แล้วซินะ
อยากหานิยายในอินเตอร์เน็ตที่เป็นpovบุคคลที่1ดีๆสักเรื่องอ่านว่ะโม่ง
มีเรื่องไหนสุกๆบ้างไหม กูชอบแนวแฟนตาซี หรือจะผจญภัยก็ดี
*สนุกๆ
โม่ง คือกูกำลังแต่งนิยายแฟนตาซีเกี่ยวกับสงครามแบบเกมออฟโทรนอยู่ กูกำลังเขียนพลอตคร่าวๆเกี่ยวกับนางเอกของเรื้องแล้วกูรู้สึกแย่มากเลยกำลังคิดว่าจะวางพลอตแบบนี้ดีมั้ย คือกูให้นางเอกเป็นพวกหญิงสาวชนชั้นสูงที่มียศเป็นนายพล เข้าร่วมสงครามล่าอณานิคมที่นึงแล้วโดนจับเป็นเชลยแล้วถูกข่มขืนจนท้องแล้วแท้งแล้วถึงได้หนีมาได้ คือกูรู้สึกแย่สัส มันสงสารตัวละครแต่อีกใจก็คิดว่าแบบนี้แหละดีแล้วเพราะสงครามในความเป็นจริงมันโหดร้าย พวกผู้หญิงที่เป็นเหยื่อสงครามก็ถูกฆ่าข่มขืนกันทั้งนั้น กูเลยไม่อยากเว้นนางเอกเอาไว้ให้บริสุทธิ์สดใสเพียงเพราะเป็นนางเอกอ่ะ แต่กูไม่รู้ว่ามันจะดีจริงป่าววะกับการเขียนให้นางเอกระทมขนาดนี้ คนอ่านจะรับได้มั้ย ขนาดกูเขียนเองยังรู้สึกแย่เลย
ที่ต้องให้ท้องเพราะสมัยก่อนมันไม่มีการป้องกันอยู่แล้วถ้านางเอกโดนบ่อยๆแล้วไม่ท้องมันก็ดูไม่จริง และเนื่องจากนางเอกเป็นเชลยสภาพความเป็นอยู่ในคุกก็ทำให้มันแท้งน่ะ
>>940 ถ้านางเอกรอดมาแบบใสๆดูเวอร์เกินก็จริง แต่รันทดแบบนี้ถามว่ารับได้มั้ย? กูก็รับไม่ได้ว่ะ
ไหนๆก็เป็นถึงนางเอกแล้วไม่มีความสามารถพิเศษหรือจุดเด่นให้พอใช้เอาตัวรอดได้เลยเหรอ สมจริงมันก็ดี แต่ถ้าไม่มีอะไรเหนือกว่าคนอื่นมันก็ไม่ต่างอะไรจากตัวประกอบน่ะสิ อันนี้ความเห็นส่วนตัวนะ เพราะกูก็ไม่รู้รายละเอียดของนิยายมึง
แต่ถ้าให้เลือกจริงๆโดนๆไปก็ได้ ไม่ได้หมายความว่าจะต้องทุกข์ทรมานไปตลอดชีวิตซะหน่อย
>>940 กูรับได้สบาย แต่มึงต้องให้เหตุผลที่เหมาะสมด้วย
ตัวอย่างนะ ทำใมนางเอกถึงเป็นนายพลได้ มีประสบการณ์รบหรือไม่ เพราะเหตุใดถึงต้องออกรบ และทำใมฝ่ายตรงข้ามถึงต้องข่มขืน อันสุดท้ายนี่สำคัญมาก ระบบสงครามโบราณ ยิ่งตัวประกันมีค่ามากยิ่งต้องดูแลดีๆเพื่อเรียกค่าไถ่ เซ็ตติ้งสังคมโบราณส่วนมากถ้าผู้หญิงโดนข่มขืน ยิ่งเป็นชนชั้นสูงมักจะเลือกฆ่าตัวตายมากกว่าอยู่ต่อ
ประเด็นหนึ่งที่ทำให้คนแต่งแทบทุกคนตกม้าตายคือ"วิธีคิด" พวกมึงเอามุมมองของตัวเองซึ่งเป็น"คนยุคปัจจุบัน"เข้าไปใส่ใน"คนยุคอดีต"มากเกินไป ส่วนหนึ่งเพราะขาดความรู้ความเข้าใจทางประวัติศาสตร์ เศรษฐศาสนตร์ ศาสนา การเมือง และอื่นๆอีกเยอะ ดังนั้นในสายตาคนทั่วไปอาจมองว่ามัสนุกมันอะไร แต่ประเด็นคือเนื้อเรื่องมึงมีจุดอ่อน ถ้าคนจะติจริงๆก็ติได้ แต่กูเองส่วนใหญ่จะปล่อยผ่านไป เพราะขี้เกียจดราม่าให้เสียเวลาชีวิต
ปล. เนื้อเรื่องแค่นี้ยังบอกอะไรมากไม่ได้ แต่มึงไปคิดบทที่จะปิดจุดที่กูแนะก่อนดีกว่า เพราะถ้ามึงทำดีๆก็จะทำให้เนื้อเรื่องน่าเชื่อถือขึ้นเยอะ ยกเว้นสำนวนกับวิธีเล่าเรื่องมึงเทพพอจะปิดจุดอ่อนนี้ได้
>>945 ณาน ดาร์คนั่น"ถูกขาย"เว้ย เพราะกษัตริย์ฝรั่งเศสไม่ยอมจายเงินค่าไถ่ และอังกฤษต้องการประหารเธออยู่ก่อนแล้ว แต่ติดธรรมเนียมเรียกค่าไถ่ พอไม่ยอมจ่ายค่าไถ่ก็ตั้งศาลเองประหารเองสบายใจ
นักประวัติศาสตร์ยุคหลังมองว่าการข่มขืนน่าจะเป็นการทำลายชื่อเสียงมากกว่าการทำจริงๆ เพราะหลักฐานต่างๆออกมาจากฝ่ายอังกฤษซะมากกว่า แต่ข้อนี้ก็เป็นที่โต้เถียงกันมานานตั้งแต่ก่อนเธอถูกประหารอีก ดังนั้นก็แล้วแต่คิดละ
ถ้าเอาตัวเอกหญิงแบบฌานน์ ดาร์คก็ได้นะมึง ทำเพื่อประเทศแต่โดนหักหลัง โดนขาย โดนหมิ่นเกียรติ แทนที่จะฆ่าตัวตายก็ไปตั้งกองกำลัง ปราบดาภิเษกเป็นคิงเองแม่ง แล้วก็มาไล่ฆ่าไอ้พวกนี้ คงสะใจพิลึก
คำสาปแม่มดราตรีนี่กูยังหาซื้อได้อยู่ไกมวะ เห็นโม่งบนๆพูดถึงบ่อยจนกูชักจะสนใจ
>>943 นางเอกเป็นชนชั้นสูงแต่ไม่ได้เป็นพวกสมาชิกราชวงศ์น่ะ อารมณ์แบบเป็นตระกูลเก่าแก่ที่ทำงานรับใช้พระราชามาหลายชั่วอายุคน เป็นอัศวินบ้าง เป็นองค์รักษ์ส่วนตัวบ้าง ระดับความสำคัญที่มีต่อพระราชาก็จะประมาณตระกูลของเดอะฮาวน์กับตระกูลแลนนิสเตอร์อ่ะ ไม่ได้สำคัญต่อความรู้สึกมากแต่ก็จะมีบทบาทในกองทัพของประราชามาตลอด ส่วนนางเอกใต่เต้าขึ้นมาด้วยความสามารถและเส้น(เพราะพี่ชายเป็นองค์รักษ์พระราชาด้วย) คือเก่งจริงแต่ก็ได้รับโอกาสมากกว่าคนอื่นเพราะชื่อเสียงของตระกูล คนใน สาเหตุที่ได้เป็นเพราะนายพลคนเก่าถูกปลดข้อหากบฎแล้วคนที่จัดการเรื่องนี้คือนางเอกบวกกับฝีมือและความดีความชอบเก่าๆ เส้น เลยได้รับเลือก
ส่วนเรื่องทำไมต้องข่มขืน เพราะเป็นเหมือนผู้หญิงที่ขึ้นมาเป็นใหญ่เหนือผู้ชายเกินไป มีชื่อเสียง แล้วไอคนที่ข่มขืนมันเป็นมนุษย์ที่เหยียดๆเพศน่ะ(ตำแหน่งสูงด้วย)ว่ามึงเป็นแค่ผู้หญิงแต่ทำใหญ่เหลือเกินนะ อารมณ์ว่าอยากจะกดให้ตกต่ำอ่ะ ถึงจะเป็นชนชั้นสูงแต่ก็ไม่ได้ยิ่งใหญ่มากขนาดเอามาหยุดสงครามได้ เรียกว่ามีค่ามากกว่าเชลยทั่วไปฐานะประมาณเบรียนแห่งทาร์ตน่ะ
และเราวางนิสัยของนางเอกเป็นพวกผู้หญิงที่เห็นชีวิตสำคัญมากที่สุด เพราะวิธีการต่อสู้ของมันเป็นแบบออกแนวหลบหลีกหาจุดอ่อนไม่ได้เป็นพวกเข้าปะทะตรงๆ เพราะงั้นเลยมีถูกเหยียดหยามมาก่อนเป็นพวกขี้ขลาด ไร้เกียรติ แต่มันจะออกแนวไม่แคร์ว่าใครจะว่ายังไง ฆ่าได้ เอาชีวิตรอดได้ก็โอเคแล้ว ดีกว่ามัวแต่ห่วงเกียรติจนตายอะไรแบบนี้อ่ะ มันเลยเลือกที่จะหนีแล้วตามล้างแค้นมากกว่าฆ่าตัวตายอ่ะ
ทั้งหมดนี้คือพล๊อตของนางเอกที่วางไว้คร่าวๆ คิดว่ามันดูใช้ได้มั้ย กูก็เพิ่งเคยแต่งเรื่องแบบนี้ต้องหาข้อมูลอีกมาก แนะนำมาได้เลยนะ
คำสาปแม่มดราตรีถ้าไม่ใช่ลายเส้น waenaglariel นี่กรูไม่ซื้อหรอกนะ
แต่พอซื้อมาอ่านก็สนุกใช้ได้ เสียดายตัวอวยไม่เข้าวิน
คำสาปแม่มดราตรีกุเชียร์พระเอกมาแต่ต้นนะ แต่ความลับในหุบเขาหมอกนี่เซ็งจริงๆ พราก เอย์ระของกู
แนะนำหนังสือที่มีฉากอีโรติคแบบสวยงาม แต่ไม่ใช่นิยายอีโรติคหน่อย
50 shades of grey เป็นเรื่องที่เหมาะกับมึงมาก
กูได้ข่าวมาว่านิยาย vocaloid ขายดีมาก จนเริ่มรู้สึกว่าต่อให้เป็นขยะ ถ้ามันทำเงิน ก็ดีกว่าเพชรที่ไม่มีใครเหลียวแลว่ะ ซับน้ำตาแป๊บ
ขายดีจริงเหรอวะ กูดูไอ้ข้าเจ้าแล้วไม่เห็นมันจะน่าขายดีตรงใหนเลย หรือว่าเป็นเรื่องอื่น
ซีรี่ส์โวคาลอยด์ที่มันยกโขยงมาทั้งชุดอ่ะ คือเนื้อเรื่องก็เพลนๆ แบนๆ แต่ขายได้เพราะแคแรคเตอร์ ได้ยินว่างั้นนะ
กูว่าขายได้ก็โอเคนะ ไม่น่าเกลียดมาก (ยกเว้นคาเงโร่) คือถึงมันเป็นขยะมันก็เป็นขยะที่คนต้องการน่ะมึง ตลาดหนังสือคนไทยส่วนหนึ่งก็คือซื้อตามกระแสและซื้อเพื่อสร้างตัวตนนะมึง
หลังจากเห็นความสำเร็จของทไวไลท์และเทา 50 เฉด กูว่ากระแสแม่งเป็นกันทั้งโลกป่าว ขนาดป๋าคิง นักเขียนคนโปรดของกูยังลงมาแซะทไวไลท์กับเขาด้วย
ป๋าคิง มันเคยอ่านที่คนอื่นวิจารณ์งานตัวเองบ้างป่าววะ
โดนโขลกเละเหมือนกันนะ งานมันไม่ได้จะเลิศเลออะไรเลย
เหตุผลที่พวกนี้ขายได้มันเข้าใจง่ายจะตาย ก็เหมือนทำไมจั๊งฟูดถึงยังขายได้ทั้งๆที่ใครก็รู้ว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพ แถมเด็กยังชอบกินอีกตะหาก พอเห็นภาพไหม?
กูถามนิด พวกมึงมีนิยายลงเน็ตเรื่องไหนที่นางเอกนิสัยแม่งหล่อมั้ย(อารมณ์อยากจับทำผัวแบบหัวเห็ดไซโคพาสนะมึง กูไม่รู้จะยกอะไรยกอันนี้ละกัน) คือแม่งมันเฟติสส่วนตัวกูแต่ส่วนใหญ่กูเจอแต่แบบนางเอกตัวถ่วง หรือนางเอกต้องรอพระเอกช่วย ไม่ก็นางเอกงี่เง่าวะ
เพชรยอดขุนพล >>972
เล่าคร่าวๆก็แนวจีนต่างมิตินิยายแปล นางเอกเป็นตำรวจปราบปราม กำลังตามสืบคดีฆ่าต่อเนื่องแต่ดันหลุดไปอีกแดนนึง อยู่ในร่างสาวงามร่างน้อย
ที่ถูกจับส่งไปถวายตัวอีกแคว้นแล้วฮ่องเต้ก็โยนให้จวนแม่ทัพ แม่ทัพก็ไม่สนใจ นางเลยถือโอกาสนี้ อัพกล้ามไปพลาง หาทางกลับโลกไปพลาง
ไปๆมา ดันไปสอนทหารในจวนซะนี่ กูเล่าเรื่องไม่เก่งว่ะ เล่าได้เท่านี้ ลองไปหาอ่านดูละกัน
ภาพประกอบเรื่องนี้เหี้ยจนเป็นที่เรื่องลือ
หนังสือสนุกแต่กุบอกตรงๆว่าเสียดายเงินเพราะรูปวาดในเรื่อง
หนังสือตั้งแพง หาคนอื่นวาดไม่ได้เรอะ
หรือถ้ามึงงกมากก็ไม่ต้องใส่เลยก็ได้นะ
ภาพประกอบแม่งตำนานนนนน. อันนั้นมันยอดคทาไม่ใช่เหรอ ขุนพลยังไม่ออก ภาพเหียกกว่านั้นอยู่ที่บุปผาล้มเมืองเว้ยมึง ภาพเหี้ยมาก ภาพนี่กูได้ยินว่าเป็นแฟนอาร์ตว่ะ ใครวาดภาพสวยๆส่งไปให้แกทีดิวะ
มีตัวอย่างภาพให้ดูป่าววะ กูอยากเห็นวะ
โม่ง เรื่องบอยแอนด์กะดอของป๊อปนี่คือเรื่องที่ป๊อปเขียนให้ตัวเองเป็นพระเอกป่ะ เห็นโม่งด่ากันกูเลยอยากรู้ว่าเรื่องเป็นไง ห่วยไง ขี้เกียจไปหาอ่านเอง เล่าให้ฟังหน่อยดิ
พนักงานชายในคิโนะพารากอนแม่งกวนตีนทุกยุคทุกสมัยเลยวะ
เหลืออีกนิดแล้ว มู้หน้าชื่อไรดี
>>982 เล่าย่อๆก็อีปอบไปเจอระเบิดกลางกรุงแถวๆสยามพารากอน นักเขียนรูปหล่อผู้โด่งดังจึงกลับบ้านไปนั่งคิดนอนคิดเล่นๆว่าใครวะมาวางระเบิด ต่อมาน้องชายของป็อบเสือกมีพลังจิตขึ้นมาเลย แล้วต้องหาอีเด็กหกคนที่เหลือคาดว่าคงเป็นผู้มีพลังจิตเหมือนกัน ทั้งเรื่องไม่มีอะไรนอกจากการโชว์หล่อของดร.ป็อบพระเอกรูปหล่อชาญฉลาด
กูยังพิมพ์ไม่จบ โทดๆ ต่อจากพระเอกรูปหล่อ ก็จะพูดคำคมๆมหาศาล แบบที่ไม่มีใครเขาพูดกันในชีวิตประจำวัน เขียนเหมือนจะเอาต้นแบบมาจากเพื่อนๆแต่เยิ่นเย้อน่าเบื่อ ทุกคนในเรื่องล้วนแต่สวยหล่อราวกับหลุดมาจากกองประกวดซูปเปอร์โมเดล อะไรไม่สำคัญก็เน้นชิบ แต่รวมๆห่วย ไม่ควรให้เหล่าโม่งหยิบมาให้เป็นเสนียดมือ
สหายโม่ง นิ้วกลมมาเป็นวิทยากรในงานบ่มเพาะนักเขียนหน้าใหม่
http://www.dek-d.com/board/view/3423874
>>>/subculture/1243/
เห็นใกล้เต็มแล้วตั้งเลยละกัน
วิ่งควายโลด
( ´Д`) ／ สื่อค้าเมพร้ายยยยยยยโดดดดดดดดดด
( ´Д`) ／ สื่อค้าเมสากกกกกกกเซสสสสสสสสสส
เกงไคน้านเต่นายยย
เซตไตน้านเต่นายย
ถ้าหากลองวิเคราะห์ดูก็พอจะเดาออกค่ะ
สิ่งที่อร่อยที่สุด ก็คือเมล็ดทานตะวันน่ะสิ
ไปเจิมมู้หน้ากันได้แล้วพวกมึง
1000
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.