เรื่องเล็กๆ ของน้องๆ BNK48 & CGM48 ที่อยากเล่า ตอนที่ 1681 : กลับมาเจออีกครั้ง…ฉันยังยินดี น้องพะแพง PAPANG CGM48
- จริงๆ ก็พอเดาออกและทำใจมาสักระยะนึงแล้วละว่า อะไรเป็นอะไร แต่เมื่อวานนี้พอถึงเวลาที่ น้องพะแพง สุภัชญา คำเงิน สมาชิกรุ่นที่สองของวง CGM48 ที่อยู่ในฐานะโอชิของผมประกาศจบการศึกษาออกจากวงขึ้นมาจริงๆ ผมก็อยู่ในอาการซึมเป็นหมาหงอยนั่งนิ่งๆ ไม่พูดอะไรกับใครอยู่นานนับชั่วโมง อาจเป็นเพราะว่า แผลยังสดอยู่ก็ได้มั้งมันก็เลยทำอะไรไม่ถูก อาการก็คงไม่ต่างอะไรกับสมัยที่ น้องอุ้ม อดีตสมาชิกรุ่นที่สองของวง BNK48 โอชิคนแรกของผมที่ประกาศจบการศึกษาในเธียเตอร์ไม่ผิดเพี้ยน ก็อย่างว่าแหละ โอชิยังไงก็สำคัญต่อใจอยู่แล้ว
ทำไมถึงโอชิ
- บางทีการที่เราจะบอกว่า โอชิน้องคนนั้นคนนี้ด้วยเหตุผลอะไรนั้นมันก็ไม่ใช่ง่ายเลยนะ แต่สำหรับน้องพะแพง ผมมีเหตุผลเป็นร้อยแปดเลยล่ะที่สามารถกล่าวออกมาแบบอัตโนมัติได้ทันทีโดยแทบไม่ต้องนึกเลย เอาเป็นว่า ที่พอยกตัวอย่างแบบเร็วๆ ได้ก็ประมาณนี้ อย่างแรกเลยนะ น้องสวยน่ารักมาก ผิวขาว หุ่นเพรียวๆ บางๆ ตามสไตล์สาวเหนือแท้ๆ แต่ถ้าน้องแค่สวยอย่างเดียวก็คงทำอะไรผมไม่ได้ น้องต้องเป็นเด็กดีด้วย ซึ่งที่ผ่านมาก็เห็นกันชัดเจนอยู่แล้วว่า น้องเป็นเด็กดีมากจริงๆ น้องมีสัมมาคารวะ ให้เกียรติผู้อื่น ส่วนความมุ่งมั่นก็เกินร้อย เป็นเด็กที่ใจสู้มาก ป่วยแค่ไหน ถูกมองข้ามเพียงใด ก็ไม่เคยหนีจากความฝันเลย เรียกว่า ถ้าไม่ล้มหมอนนอนเสื่อจริงๆ ไม่มีใครโค่นน้องลงได้หรอก ผมก็ไม่แน่ใจนะว่า บางคนที่ว่าน้อง บางคนที่ไม่เห็นหัวน้อง ด่าน้องแบบสาดเสียเทเสีย เข้ามีสติดีพอหรือเปล่า เพราะสำหรับผม น้องพะแพง คือ ไอดอลที่สมบูรณ์แบบมากที่สุดคนหนึ่ง และผมจะจดจำเด็กดีๆ แบบนี้ให้อยู่ในความทรงจำของผมตลอดไป
- สุดท้ายนี้ พี่อยากบอกน้องพะแพงว่า หลังจากหนูสิ้นสุดหน้าที่ของการเป็นไอดอลวงนี้แล้ว พี่คงต้องเหงามากแน่ๆ คงคิดถึงหน้าสวยๆ รอยยิ้มอันสดใส และ LIVE ฮาๆ ของหนูมากแน่ๆ แต่พี่ก็เชื่อนะว่า หนูคงไม่ทิ้งแฟนคลับของหนูไปไหนแน่ๆ แค่ตอนนี้เราต้องแยกย้ายจากกันด้วยเหตุผลบางอย่างเท่านั้นเอง หลังจากนี้หนูคงมุ่งมั่นกับการเรียนเต็มที่ และคงมีความฝันใหม่ตามมาอีกเยอะแยะมากมายที่หนูอยากทำให้สำเร็จ มันอาจจะเหนื่อยหน่อย แต่พี่เชื่อว่า หนูต้องทำได้แน่ๆ แต่ถ้าหนูเหนื่อยอยากผ่อนคลายก็หันมามองทางนี้นะ แวะเวียนมาหากันบ้าง พี่ยังคอยพูดคุยกับหนูเสมอ
ผ่านมาทางนี้เมื่อไหร่ให้เธอเข้ามาทักทายบ้าง
อาจยังมีที่ตรงกลางให้เธอเข้ามาพักใจ
อย่าทำห่างเหินหมางเมินกันจนเหมือนคนไม่มีเยื่อใย
กลับมาเจออีกครั้งฉันยังยินดี…
เป็นกำลังใจให้หนูเสมอนะ น้องพะแพง