เรื่องเล็กๆ ของน้องๆ BNK48 & CGM48 ที่อยากเล่า ตอนที่ 1646 : ภาพจำยังชัดเจน เหมือนเดิมทุกอย่าง…สุขสันต์วันเกิดครบรอบ 21 ปี น้องแพมแพม PALAPAMM
- เหมือนว่า ผมจะไม่ได้เขียนบทความเล่าถึงเรื่องราวต่างๆ ของ น้องแพมแพม สาริศา วรสุนทร อดีตสมาชิกรุ่นที่สามของวง BNK48 และน้องก็อยู่ในฐานะโอชิของผมมานานพอสมควร ซึ่งถ้านำข้อความหนึ่งที่ใครบอกว่า “พอน้องแกรดแล้วต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปทางใครทางมัน…” ผมคงขอเถียงหัวชนฝาแบบไม่มีทางยอมแพ้ว่า ผมไม่เป็นเช่นนั้น เพราะถึงแม้ว่า น้องแพมแพมจะประกาศจบการศึกษาออกจากวงมาปีกว่าแล้ว แต่ภาพจำของน้องยังอยู่ในหัวผมแบบไม่มีวันลืมเลือน
ปรากฏตัวครั้งแรก
- ผมยังจำวันแรกที่น้องแพมแพมปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนเป็นครั้งแรกได้เป็นอย่างดี วันนั้นเป็นวันพิเศษที่มีการเปิดตัวการแสดงเธียเตอร์สเตจใหม่ของ TEAM BIII และ TEAM NV เป็นครั้งแรก จากนั้นก็มีเซอร์ไพรส์ต่อด้วยการเปิดตัวสมาชิกสมาชิกรุ่นที่สามของวง BNK48 ใช่แล้ว มีกลุ่มเด็กสาวจำนวน 19 คนเดินขึ้นมาแนะนำตัวบนเวทีพร้อมกับประโยค CATCH PHRASE อันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของน้องๆ แต่ละคน “แพม พาลาแพม แพม แผ่ม แพม แพม แพ้มมมมม…” ใช่ ถ้าไม่นับรูปร่างหน้าของน้องที่สวยน่ารักหุ่นดีโดนใจผม ก็มีประโยค CATCH PHRASE ของน้องนี่แหละที่กระชากใจผมได้ไปเต็มๆ คิดได้ไงเนี่ย มันเจ๋งมากเลย
LIVE ดีๆ ไม่ดูไม่ได้แล้ว
- รุ่นสามถือได้ว่า เป็นรุ่นที่ ต้องสู้ ต้องสู้ถึงจะชนะ อยู่พอสมควร เนื่องจากหลังเปิดตัวต่อหน้าสาธารณชนได้ไม่นานนัก แสดงในเธียเตอร์ได้ไม่เท่าไหร่ เชื้อไวรัส COVID-19 ก็ระบาดหนักไปทั่วโลกทำให้น้องๆ ต้องหยุดพักงานต่างๆ ไป และส่งผลให้การพบปะเจอกันแบบซึ่งหน้ากับเหล่าแฟนคลับของวงต้องหยุดพักตามไปด้วย แต่ก็ใช่ว่าน้องๆ จะหยุดพักงานไปทั้งหมด เพราะยังมีอีกหนึ่งช่องทางที่ทำให้น้องๆ ได้สื่อสารกับเหล่าแฟนคลับได้ นั่นก็คือ การ LIVE ส่วนตัวที่ช่องทางแอพลิเคชั่น IAM48 นั่นเอง ซึ่งช่องทางนี้แหละที่ทำให้ผมรู้สึกประทับใจในตัวของน้องแพมแพมเพิ่มขึ้นอีกมากมาย LIVE ของน้องถือได้ว่าเป็น LIVE น้ำดีของวงมาก น้องเลือกพูดแต่เรื่องดีๆ มาเล่าสู่กันฟัง น้องไม่เคยเอาเรื่องแย่ๆ มาถ่ายทอด รวมถึงในบางครั้งน้องยังผันตัวกลายเป็น LIFE COACH ที่คอยปรึกษาปัญหาชีวิตให้แก่เหล่าแฟนคลับของน้องอีกด้วย ส่วนความสนุกสนานนะหรือ ต้องบอกว่า บันเทิงมาก ผมมีความสุข หัวเราะได้ ยิ้มได้ ส่วนหนึ่งก็มาจาก LIVE ดีๆ ของน้องนี่แหละ
เจอกันครั้งแรก
- ถือเป็นเรื่องปกติที่ว่า เมื่อเราชื่นชมใครสักคนแบบลึกสุดใจแล้ว ก็ย่อมแอบหวังลึกๆ ว่า ต้องมีสักวันที่จะได้พบปะพูดคุยกัน ผมก็หวังไว้เช่นนั้นแหละที่จะได้มีโอกาสได้พูดคุยกับน้องแพมแพมแบบตัวจริงเสียงจริงบ้าง และหลังจากที่เชื้อไวรัส COVID-19 ยอมเว้นช่องไฟบ้าง ผมกับน้องก็มีโอกาสได้จับมือพูดคุยกันจนได้ ซึ่งผมคงไม่สามารถหาคำอธิบายใดมาบ่งบอกถึงความรู้สึกของผมในวันนั้นที่มีต่อน้องได้ทั้งหมด แต่ถ้าให้พูดสั้นๆ ก็คือ โคตรดี
วันประกาศจบการศึกษา
- จริงๆ เรื่องราวมันก็ผ่านมาปีกว่าแล้ว แต่ถ้าให้ย้อนเวลากลับไปในวันนั้นในวันที่น้องแพมแพมประกาศจบการศึกษาออกจากวง ก็ต้องพูดตรงๆ ว่า ผมรู้สึกใจหายมากจริงๆ เพราะไม่ได้เตรียมใจมาก่อน ซึ่งก็ต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าที่จะตั้งสติกลับมาได้ แต่สุดท้ายเราก็ต้องเคารพการตัดสินใจของน้อง และรอดูบทบาทของน้แงต่อไปในอนาคต ส่วนเรื่องที่ว่า จะไม่ได้เจอน้องบ่อยๆ เหมือนแต่ก่อนก็ยอมรับว่า ใจหายอยู่ แต่การที่ผมได้มีโอกาสเจอน้องในงานวันเกิดของน้องเมื่อปีก่อนก็แสดงให้เห็นว่า น้องก็ยังเป็นคนดีคนเดิมที่ยังคงความน่ารัก สดใส เป็นกันเอง และยังคงให้เกียรติแฟนคลับทุกคนเป็นอย่างดีเช่นเคย แค่นี้ผมก็พอใจแล้ว ส่วนที่เหลือก็เป็นหน้าที่ของผมแล้วล่ะที่ต้องคอยเฝ้าดูเส้นทางใหม่ของน้องแบบใกล้ชิดต่อไป
- สุดท้ายนี้ ผมคงไม่มีคำพูดได้จะบอกน้องแพมแพมได้ดีไปกว่า ทุกภาพจำของหนูมันยังชัดเจนในความทรงจำของพี่ตลอดไป พี่ไม่มีทางลืมหนูได้แน่นอน…
สุขสันต์วันเกิด เป็นกำลังใจให้หนูเสมอนะ พาลาแพม
