ไอ้สัสกูอยู่คนเดียว ตอนกูไปเข้าห้องน้ำเเล้วก็เปิดประตูเข้าห้อง เหี้ยเอ๊ย
Last posted
Total of 181 posts
ไอ้สัสกูอยู่คนเดียว ตอนกูไปเข้าห้องน้ำเเล้วก็เปิดประตูเข้าห้อง เหี้ยเอ๊ย
กูเปิดประตูชนคน
ไอ้เหี้ยกูรู้เลยว่ากูเปิดประตูชนคน
เเต่กูอยู่บ้านคนเดียวไอ้สัส
ไอ้เหี้ยเเม่งกูไปดูกูไม่เห็นอะไร
ทั้งบ้านกูเปิดสว่างหมดเลย
เหี้ยเเม่ง
สัสเอ๊ยกูโดนเเล้ว
เหี้ยเอ๊ยๆๆๆๆๆๆๆๆ
กูไม่กล้าเข้าห้องตัวเองละ
ฮือออออ
สัสเอ๊ย
ใจยังเต้นตุ้บๆ
มา ๆ อยู่เป็นเพื่อน
นี่มึงคิดว่าเป็นผีหรือคน
จับเย็ดดิวะ
มาๆ กูอยู่เป็นเพื่อน
เห็นพวกมึงกูนี้โครตคาใจเลย เมื่อคืนได้ยินเสียงสตาร์ทรถแต่ไม่ติด เลยตะโกณเรียกป๊าสตาร์ทรถทำไม ปรากฎป๊ากูอยู่ห้องนอนม๊าอาบน้ำ แล้วใครสตาร์ทวะ
เปิดกล้องวงจรปิดดูแม่งกึไม่มีใครมีแต่กูที่เปิดไฟฉายเดิยลงไปดูเห็นมีแค่กุญแจรถเสียบคาทิ้งไว้
ตอนเด็กๆปิดเทอมกูอยู่บ้านกับย่า 2 คน จู่ๆมีเสียงคนวิ่งบนบ้านตึงๆ แต่กูกับย่าอยู่ชั้นล่าง
สักพัก ย่าเดินมาด่า บอกแล้วใช่มั้ยอย่าวิ่งบนบ้าน กูบอกว่าไม่ได้วิ่ง ย่าโมโหด่าแล้วใครจะวิ่ง
สุดท้ายโดนไม้เรียวฟาด ไอ้สัดอีผีกูโคตรแค้น
กูเคยอีกเหตุการณ์ นั่งอยู่บ้านชั้นล่างคนเดียว ทั้งบ้านมืด คอลกับเพื่อนอยู่ พอเห็นแสงไฟหน้ารถสาดเข้ามาทางหน้าต่าง เห็นรถถอยเข้ามา กับได้ยินเสียงจอดรถเลยหยุดคอล เดินออกไปจะเปิดประตูบ้าน อีเหี้ย ได้ยินเสียงเคาะประตูหนักๆ สามที เหมือนโมโหไปเคาะไปอะ กูเลยชะงักมือ เพราะบ้านกูไม่มีใครเคาะประตูก่อนเข้าบ้าน กูเลยไมีเปิด เดินไปปิดไฟข้างนอก เข้าห้องนอน แล้วมองผ่านหน้าต่างห้องนอนไปตรงที่ที่รถแม่งน่าจะจอด สัส ไม่มีรถสักคัน แต่ก็ไม่ได้ยินเสียงตอนขับออกไปอย่างที่ควร พอหันไปมองรั้วบ้าน รั้วบ้านยังปิดสนิท ล็อคกุญแจอยู่เลย แถมถ้าเป็นคนบ้านกู ไม่น่าจะเคาะ เพราะมีกุญแจบ้านกับกุญแจรั้วบ้าน แต่สภาพรั้วแม่งยังเหมือนเดิมตอนยายออกจากบ้านทุกประการ กูรีบปิดหน้าต่างนอนเลยมึงเอ๊ย คิดแล้วหลอน
คนไทยมีแต่พวกขยะ อีสานควรแยกเป็นประเทศอีสาน
อะไรวะนิ่...
ใครมีเรื่องน่ากลัวๆ แชร์ดิ๊
พรุ่งนี้ยังไม่รู้จะเอาอะไรแดก ทำไงดี
#เรื่องน่ากลัวสำหรับกู
รวมขยะไว้ใรกระทู้เดียว ในชีวิตจริงพวกมรึงกล้าไปพูด กรูมึง ใส่ ผอ. ไหม เก่งแต่ในรู
เหี้ยดี
ตกลงจะเหี้ยหรือจะดี
กูเห็นมีมู้อยู่แล้ว ขอใช้ซ้ำได้ป่ะ อีเหี้ย ใครก็ได้อยู่เป็นเพื่อนกูหน่อย
ทำใจดีๆไว้
ตายไปละมั้ง
วันรุ่งขึ้นไอดีโม่งรีเมื่อไหร่ก็ฟื้นละ
สมัยเรียนมอ เรียนอยู่ออกแบบ แล้วที่คณะมีสตูดิโอให้ใช้ประจำแบบแยกชั้นปี/เอก
ดึกๆบางคืนมีงานโต้รุ่ง เคยพาอดีตแฟนไปโบ๊ะบ๊ะในสตู
แล้วอยู่ๆกุกับแฟนรู้สึกว่ามีคนวิ่งเต็มทางเดินอ่ะ เดินๆวิ่งๆไปหลายรอบมาก
พอกุหยุดแล้วออกไปดูแม่ง เงียบกริ้บ ไม่มีใคร หดเลยจ้า
กุนี่พากันออกไป7-11 ซื้อน้ำแดงจิ้มหลอดมาตั้งไว้
จากนั้นมาก็ไม่เคยชวนกันมาทำที่คณะอีกเลย
เล่าแล้วกุยังขนลุกอยู่เลย
ปล. กุสงสัย ทำไมนิยมให้น้ำแดงกันว่ะ?
>>47 ขอบคุณมากเพื่อนโม่ง ตอนที่กูมาเม้นเพราะว่ากูได้ยินเสียงคนคุ้ยครัวกูทั้งที่ป้าไม่อยู่ กูนึกว่ากับข้าวเสร็จแล้วป้ากลับมาแล้ว ได้กลิ่นเนื้อทอด เลยเข้าครัวไป ไม่เจอใครสักคน กูเลยวิ่งขึ้นห้องแล้วเข้าโม่ง แล้วกูดันได้ยินเสียงคนกดชักโครกห้องน้ำข้างห้องกู เชี่ยเอ้ย แม่งไม่มีใครอยู่บ้าน เลยมาเข้าโม่งเมื่อคืนขอความช่วยเหลือ
กูเห็นคนยืนอยู่บนขั้นบันไดบ้าน
กูมีความรู้สึกว่า รอบบ้านกูมีเสียงเเปลกๆเป็นระยะๆ เสียงที่กูไม่รู้ว่าคือเสียงของอะไร
ช่วงนี้กูเห็นหน้าคนที่หางตาบ่อยมากๆ พอหันไปก็ไม่มีอะไร
ควายบินได้
บางครั้ง ตอนกูนอนฟังเสียงจิ้งหรีดเเมลงร้อง
จู่ๆมันก็เงียบหมด เงียบเเบบไม่ได้ยินอะไรเลย
เพราะปลาหยุดมันร้องเพลง
ขอใช้มู้ซ้ำนะ ใครก็ได้อยู่เป็นเพื่อนกูที
https://twitter.com/Crazy_Kob/status/1241248952520863744
หนูเหนื่อยอะ มารับหนูไปที
ตอนเด็กๆกูเล่นซ่อนแอบกับเพื่อน เล่นในโรงเก็บของบ้านลุง แล้วกูเป็นคนหา ตรงกลางโรงเก้บของมีรถกะบะของลุงจอดไว้ แล้วกูตัวเตี้ยกว่ากะบะท้าย เลยเขย่งดู เห็นกางเกงลายทหารนอนอยู่ท้ายกะบะ แบบเห็นนิดเดียวเลยเห็นแค่ช่วงขา วันนั้นเพื่อนกูใส่กางเกงลายทหารคนนึง กูกะว่าจะเดินออกมาไกลๆหน่อยแล้วโป้งเพราะกลัวโดนแปะก่อน เลยอ้อมท้ายรถ แบบคราวนี้แหละ มึงโดนโป้งแน่ พอกูปีนขึ้นไปแต่ไม่เจอใครเลย
พอหาเพื่อนจนครบแล้ว เพื่อนกูที่ใส่กางเกงลายทหารก็บอกว่าไม่ได้ไปแอบที่กะบะ แล้วสีของกางเกงก็ไม่เหมือนกัน ไปเล่าให้ลุงฟัง ลุงบอกว่าแกเคยพาคนเจ็บเวลาเกิดอุบัติเหตุใส่ท้ายรถไปส่งโรงบาล
พวกมึงเคยสัมผัสกับบ้างสิ่ง เเล้วรู้สึกว่ามันคือคนบ้างปะ
กูนี่ เมื่อเช้า งัวเงียกำลังง่วง เอาเเขนขวาไปพาดกับหมอนข้าง เเต่สัมผัสมันคือต้นเเขนของคน เย็น ๆ นุ่ม ๆ
กูก็ตกใจดิ ลุกขึ้นมาดู เเต่มันก็เป็นหมอนข้าง พอจับอีกทีก็รู้สึกถึงผ้าสาก ๆ ตามปกติ
ให้กำลังใจกูหน่อย อาทิตย์หน้าต้องจับสลากออกจากงาน เดือนมิถุนาฯ
ทำใจไม่ได้ว่ะ
>>80 กุเคยนะ
งั้นกุจะมาแชร์ประสบการณ์ไปเข้าค่ายครั้งแรกตอนม.1ต่างจังหวัดให้ฟังละกัน ห้องพักค่ายนี้จะเเบ่งเป็นบ้านเป็นหลังๆไปซึ่งบ้านที่กุได้อยู่เป็นบ้านแฝด นอนได้หลังละ4คน กุและเพื่อนที่สนิทมีทั้งหมด8คนเลยได้บ้านแฝด วันแรกก็ไม่มีอะไรคืนแรกก็ไม่เจอ แต่พอเข้าวันที่สองกุเห็นเพื่อนคุยกะใครก็ไม่รู้ทั้งๆที่มันนั่งข้างกู(มันเอ่ยชื่อเพื่อนอีกคนทั้งๆที่คนนั้นออกไปซื้อขนม) กูก็ปล่อยมันคุยคนเดียวไป จนมีเพื่อนอีกคนมาทักถามว่ามึงคุยกับใคร... พร้อมบอกอีกว่า(ชื่อเพื่อน)มันไม่อยู่ ตอนแรกเพื่อนกุไม่เชื่อคิดว่า(ชื่อเพื่อน)มันอยู่ในห้องน้ำ พอเปิดเข้าไปเท่านั้นแหละ ว่างเปล่า ขนลุกกันทั้งห้อง
คืนที่สองในค่ายกิจกรรมเลิกตอนเกือบๆเที่ยงคืนกุเดินกลับห้องกะเพื่อนอีก 7 คน เพื่อนกุคนนึงมันเป็นหัวฟูและตอนที่เดินกลับมันเอาหวีมาหวีผมให้ผมลงบังหน้า และกุก็ไม่รู้ว่าตอนนั้นทำไมกุถึงรู้สึกกลัวมันมากๆแบบไม่ใช่เพื่อนกุคนนี้อะ เหมือนไม่ใช่มัน และตอนขากลับไฟก็สลั่วๆมองไม่ค่อยเห็นอีกต่างหาก ตอนนั้นกุกลัวมากๆเลยคว้าเเขนคนข้างหน้าเอาไว้ละเขย่าๆ กุรู้สึกว่าใหล่คนที่กุจับแขนสูงกว่าหัวกุอะแต่เพราะตอนนั้นกลัวเพื่อนมากกว่าเลยไม่ได้สนใจ เอาแต่เขย่าๆอย่างเดียว จนมีเพื่อนคนนึงจู่ๆก็วิ่งนำหน้าออกไป กุเลยปล่อยแขนละวิ่งตามเพื่อนไป
วันกลับรร.จู่ๆเพื่อนกุคนนึงมันก็ทักขึ้นมาว่าเมื่อคืนกุจับแขนใคร กุเลยบอกชื่อเพื่อนคนที่กุคิดว่าจับแขนไปแต่มันบอกว่ามันเดินหลังสุด มีแค่กุคนเดียวที่เดินนำหน้า งั้นเมื่อคืนที่กุคิดว่ามีคนเดินนำอีก3คนคือใครวะ....
จริงๆในค่ายนี้เพื่อนสนิทกุทั้ง 8 คนเจอผีหมดเลยแต่ละเคสก็เจอไม่เหมือนกัน แต่กุขก.เล่ามันยาว อ้อ ความรู้สึกตอนที่ได้จับแขนสิ่งนั้น มันรู้สึกเหมือนจับผ้าอารมณ์เหมือนจับเสื้อกันหนาวอะ แต่กุไม่ได้เห็นหน้านะเพราะใหล่เขาสูงเลยหัวกุแถมตอนนั้นกุกลัวเพื่อนมากกว่าอีก 555 ขนาดกุใส่พระนะตอนนั้น ตอนแรกกุคิดว่ากุหลอนไปเองด้วยซ้ำถ้าไม่ติดที่เพื่อนที่เดินตามกุวันนั้นก็เห็นมีคนเดินนำหน้าเหมือนกุแต่ไม่มีใครเห็นหน้าเห็นแค่เป็นเงาสีดำ.... หลังจากจบค่ายนั้นกุก็ทำบุญให้เขาและไม่เจออะไรอีก ตอนเเรกกุกึ่งเชื่อเรื่องผีนะแต่พอมาเจอกะตัวกุเริ่มเชื่อละ
เหตุการ์ณใกล้สุดของกูคือ ตอนนั้นไปนอนห้องเพื่อน(มันไปค้างที่ม.)
แล้วจู่ๆชักโครกแม่งกดเองว่ะ..................
อยากเป็นติ่งอยู่บ้าน ไม่อยากทำงานบ้านละอะ
นอนไม่หลับ ฮรึกๆ
กูอยากเล่าบ้าง กูไม่ต้องการใครอยู่เป็นเพื่อน เพราะกูมีเพื่อนแล้วว่ะ555
ที่บ้านกูเจอพลังงานบางอย่างบ่อยมาก ล่าสุดก็ญาติมาพักแล้วตื่นมาตอนดึกเจอกูกำลังโซ้ยสำรับข้าวอยู่ ทั้งที่ตอนนั้นกูหลับไปแล้ว เค้าย้ำว่าคือกูจริงๆ ไม่ใช่คนอื่นในบ้าน
กับอีกเรื่อง คนที่บ้านเห็นกูเดินไปเข้าห้องน้ำเลยคุยกับ 'กูคนนั้น' เป็นตุเป็นตะ คือกูหลับอยู่เหมือนเดิม ได้ยินเสียงเค้าคุยกับใครเสียงดังกูเลยตื่น เค้าถามว่ากูเข้าห้องน้ำไปแล้วไม่ใช่เหรอ เค้าก็เปิดประตูไปดู ไม่มีใครอยู่ในห้องน้ำ ก็ทำหน้างงๆ คือทางไปน้ำห้องกับทางไปห้องกูมันคนละทางเลย อิเห้555
มนุษย์บ้านกุแม่งขี้ไม่ยอมราด ลำบากกุดึกๆชิบหาย
มึงก็ขี้ก่อนมันเข้าแล้วไม่ราดดูบ้างสิ
นึกว่าจะมู้หาเพื่อนคุยเฮฮาสังสรรค์กันยามวิกาล แล้วกูจะนอนหลับไหมเนี่ย สัสเอ้ยยย pls send help----
เคยเห็นเพื่อนบ้านชอบออกมายืนตาก-ลมตรงระเบียงบ้านของเขาเอง
วันหนึ่งเเม่งมองมาทางบ้านกู กูก็งง มันคงไม่เห็นกูหรอกมั้งเพราะกูปิดไฟนอนเเล้ว
เเล้วกูก็เหลือบไปเห็นตัวมันอีกคนเดินอยู่ในบ้าน ก้มหน้าเล่นทรศ. เอิ่บบบ
ไอ้สัส มู้หน้าต้องตั้งชื่อว่าเล่าเรื่องผี
นึกถึงเรื่องนึง ตอนประมาณตีสองตีสาม กูดูคลิปเกี่ยวกับเรื่องลี้ลับอยู่(อยู่ห้องคนเดียว) จู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเป็นพวกแอดไลน์มั่ว คือตอนที่โทรศัพท์เสียงดังกูโคตรตกใจ กลัวว่าผีจะมาหารึเปล่า คืนนั้นทำเอากลัวผีไปเลย
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Lake_Nyos_disaster
ถ้าไทยมีเเบบนี้ กูก็คงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าต้องวิ่งไปทางไหน
นึกถึงตอนเรียนมหาลัยอยู่หอคนเดียว เวลานอนชอบเปิดไฟยันเช้าอ่ะ ตอนนั้นเปนคนกลัวผีมาก มาหายตอนไหนไม่รู้เหมือนกันแต่ตอนนี้ปิดไฟนอนไม่กลัวผีแล้ว
ช่วงนี้ชอบส่องไฟมือถือไปที่พัดลมปลายเตียง แล้วมันมีเงาเบ้อเริ่มอยู่ข้างหลัง ไม่รู้ว่าคือเงาอะไร มันใหญ่กว่าเงาพัดลมมาก
และพอกูเปลี่ยนมุมส่อง เงามันก็ไม่เปลี่ยนตาม
หลายปีมาแล้ว แม่เราเป็นครูและมีช่วงนึงที่นร.ผญเป็นกลุ่มมานอนบ้านเพราะต้องซ้อมแข่งกีฬา ซึ่งบ้านที่อยู่เป็นบ้านพักครูในโรงเรียน มีสองชั้นและให้นร.นอนชั้นล่าง
โดยปกติบ้านเราทุกคนนอนดึกกัน แต่มีอยู่คืนนึงที่จู่ๆ แม่ เรา น้องรู้สึกง่วงและหลับไปเร็วมาก จนตื่นเช้ามาพบว่านักเรียนนิ่งเงียบผิดปกติ หน้าตาดูกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ก่อนจะบอกว่าเมื่อคืนประตูและหน้าต่างบานพับทุกบานเปิดปิดเองเสียงดังลั่นอย่างต่อเนื่องทั้งที่ใส่กลอนอยู่ แรงสั่นสะเทือนมากจนกระจกสั่นทั้งบ้านเหมือนมีลมพัดซัดรอบทั้งหลัง พวกนร.กลัวกันจนต้องขอขึ้นมานอนข้างบนและแปลกใจมากที่คนในบ้านเราหลับสนิททั้งที่เสียงดังขนาดนั้น ได้ยินแล้วเราก็งงเพราะไม่ได้ยินเสียงอะไรรบกวนตลอดทั้งคืนจริงๆ
ต่อมาจึงได้รู้จากศิษย์เก่าของแม่ที่มีเซนส์ว่าก่อนเกิดเรื่องช่วงค่ำของวันนั้น ในระหว่างทางกลับบ้านแม่ได้ทัก 'คน' นึงที่ยืนอยู่มืด ๆ แถวอาคารเรียนว่าใคร ทำไมไม่กลับบ้าน เพราะนึกว่าเป็นนร. ...เค้าเลยตามมาที่บ้าน
แต่ที่ครอบครัวเราหลับสนิทไม่รับรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพราะผีบ้านผีเรือนปกป้องไว้ ;_; ยิ้มแห้งเลย วงวานนร.
มาเล่าเรื่องผีกัน
พวกมึงเคยได้กลิ่นอะไรที่ไม่รู้ต้นตอปะ
ส่วนตัวคือ นอน ๆ อยู่ กลิ่นก็เตะจมูก กระตุ้นต่อมความจำ
พอสูดดมอีกที ก็ไม่มีกลิ่นนั้นแล้ว
ถ้าจะหาคำอธิบายแบบวิทยาศาสตร์คือ ประสาทรับกลิ่นมันเชื่อมกับสมองส่วนความทรงจำ บางทีสมองเรากำลังคิดถึงเรื่องเก่าๆอะไรซักอย่าง มันเลยบังเอิญนึกถึงกลิ่นแปลกๆด้วยมั้ง
เสียเหงี่ยเยอะ ดื่มสปอนเซอร์
เมื่อวานคนรับตั้งศาลพระภูมิมาหาที่บ้าน บอกว่าดูปฎิทินผิด ต้องเลื่อนไปตั้งวันคืน จู่ ๆ เขาก็ขนลุกซู่ บอกว่าบ้านนี้เจ้าที่แรฝ
อ่าห์ กูไม่เคยรับรู้ถึงวิญญาณอะไรเลย หมายความว่าไงกันนะ
นอนๆ อยู่สะดุ้งตื่นกลางดึก ได้กลิ่นควัน เหมือนควันไม้ควันธูปอะไรสักอย่าง แต่แค่แวบเดียวจริงๆ พยายามดมอีกรอบก็ไม่ได้กลิ่นแล้ว
ช่วงนี้กูติด youtube ช่อง God Dragon มังกรสู้ผี ฉิบหายเลย
มีใครดูแบบกูบ้างวะ มาเมาส์กันหน่อย แม่งของจริงหว่ะ คือลุยจริง คนเดียว ที่สำคัญ live สด ...เชี่ย
คือตั้งใจขนาดนี้ ไปที่อื่นๆมาขนาดนี้ ไม่รู้จะลดตัวไป fake ทำไมจริงๆ ถึงขนาดเคยเดี่ยวสด ไปอินโด เขมร มาเล ไม่ธรรมดาแล้วอ่ะมึง
บอกตรงๆ กูว่าไม่มีใครกล้าที่จะทำจริงๆ หว่ะ คือเจอเสียง ... เดินหา(วิ่งใส่) ต้นตอของเสียง ว่าคืออะไร คน แมว หนู หมา มังกรโคโมโด้ กิ้งก่าอลาสก้า ลมรึเปล่า ..... ไม่มีลม ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆ กูไม่เชื่อเรื่องผี ไสยศาสตร์นะ แต่กูมองว่า แม่งหาคำอธิบายไม่ได้จริงๆ
ไม่รู้ว่าควรเล่าตรงไหน
แต่
กูสามารถ"จ้อง"สิ่งสิ่งหนึ่ง แล้วทำให้ภาพนอกจากของสิ่งนั้นถูกกลืนไปในความมืดได้
ไม่รู้ว่าจะฝึกถึงขั้นที่จ้องจนทุกอย่างมืดไปเลยได้มั้ย
พวกมึงเคยได้ยินเหมือนอะไรมันกระแทกกระจกห้องข้าง ๆ กันปะ
กูได้ยินมาเป็นปีละ คิดว่าเป็นนกบินชน ไม่ก็จิ้งจกกระโดดใส่
แต่นกอะไรมันจะชนกระจกได้เป็นปี แล้วกระจกที่ไหนมันโดดซะจนเสียงดังขนาดนั้น
ตั้งกล้องสิวะ
เรื่องนี้อาจจะไม่เกี่ยวกับเรื่องผีเท่าไหร่ แต่กุเป็นคนนึงที่ลางสังหรค่อนข้างดียิ่งถ้าตั้งใจอะไรซักอย่างสิ่งๆนั้นจะเป็นจริง(อารมณ์แบบภาวนา?) มีพี่ในเกมกุคนนึงเลิกกะแฟน ตอนนั้นกุก็เล่าเรื่องลางสังหรณ์ที่ค่อนข้างแม่นของกุไปมันเลยบอกว่าถ้ามันคบกะแฟนอีกครั้งมันจะให้เงินกุเพราะงั้นกุเลยบอกมันไปว่าเดี๋ยวก็ได้คบกันใหม่ หลังจากนั้นกุก็พยายามตั้งใจคิดตลอดว่าขอให้มันคืนดีกัน ล่าสุดแม่งคบกันใหม่จริงๆแต่พอกุถามเสือกบอกว่าเรื่องบางเรื่องไม่ควรรู้ ทั้งๆที่ตั้งสถานะเป็นแฟนและคุุยกันแบบคนเป็นแฟนกันลงเฟส ถ้าจะเบี้ยวเงินก็บอกมาดีๆเถอะ กุมีลางสังหรณ์ให้คบกันได้แต่ใช่ว่ากุจะไม่มีลางสังหรณ์ให้เลิกกันซักหน่อย
ปล.กุไม่รู้จักแฟนพี่กุนะ ไม่เคยคุยกันด้วยซ้ำ 555
ใครเคยมีประสบการณ์เจอผีที่ต่างประเทศบ้าง
>>155 มี แต่เล่าแล้วโม่งอาจจะแตก แต่ก็ช่างเหอะกูเล่าไปใครเขาคงจําไม่ได้แล้วแหละ
กูเคยไปเรียนซัมเมอร์ที่อังกฤษ1เดือน ประมานปี201x แล้วโครตดีใจเพราะชอบเรื่องผีมาตั้งแต่เด็กๆ ดูรายการผีๆของอังกฤษเนี่ยแหละ แม่งมีตั้งแต่ปริศนาufoสโตนเฮนจ์ยันพวกผีตามวัง พวกลัทธิพ่อมดแม่มด คือโดยรวมๆแล้วอังกฤษเป็นประเทศเกาะที่มีความเชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติเยอะ กูก็เลยกะจะไปเจอผีเนี่ยแหละ ในชีวิตไม่มีเซ็นท์เจออะไรเลย แล้วเป็นผีฝรั่งก็ยิ่งอยากเจอ กูเบื่อเรื่องผีไทยๆอ่ะ พล๊อตแม่งซํ้าๆเดิม
ของที่กูเจอแม่งไม่น่ากลัวอะไรมากแต่ก็เป็นผีที่กูได้สัมผัสมากสุดในชีวิตแล้วอ่ะ คือเจอที่บ้านโฮสอ่ะแหละ
เขียนมายาวแต่ไม่เล่าว่าเจอผีหรือเหี้ยอะไร
เมื่อวานซืนกูออกไปนั่งสูบบุหรีีที่สนามบาสแถวบ้าน กูเงยไปบนฟ้าเจออะไรก็ไม่รู้ว่ะแวบไปมา มีสีฟ้าจางๆกระพริบเป็นช่วง ตอนแรกกูนึกว่าโดรนก็จ้องดูก็ไม่มีลักษณะใบพัดหรือโครงร่างของโดรนเลยว่ะ ไม่มีเสียงด้วย บินไม่สูงมากนะ มันจะเป็นอะไรได้บ้างวะ บินแวบไปมา หลังจากวันนั้นกูงีบนอนช่วงบ่ายก็ฝันถึงมนุษย์ตัวเล็ก แล้วกูรู้สึกกลัวด้วยนะ ปกติกูููฝันร้ายอะไรก็ไม่เก็บมากลัวหลังจากตื่นนะ แต่นี่กูกลัวคิดเรื่องคนตัวเล็กบ่อย พิมพ์นี่ก็ยังกลัวนะ กูเจอมนุษต่างดาวป่ะวะ
>>157 ควยกูเผลอกดpostอ่ะต่อ คืออธิบายบรรยากาศเพิ่มความหลอน บ้านโฮสกูชนชั้นกลางอ่ะ บ้านกูเล็กๆแคบๆตามสไตล์บ้านในเมืองประเทศเล็กๆ ซึ่งบ้านเล็กมากทางเดินส่วนกลางกว้างประมานเมตรเอง แล้วบันไดนี่ยิ่งแล้วใหญ่คือขึ้นได้ทีละคนเพราะแม่งแแคบมาก (บ้านมี2ชั้น เป็นบ้านเดี่ยวๆเนี่ยแหละ แล้วเป็นหมู่บ้านtown house) เอ่อแล้วบ้านเหมือนใหม่นะเพราะรีโนเวท ทาสีปูกระเบื้องเหมือนบ้านอายุ20ปีเอง แต่จริงๆแม่งบรรไดและพื้นชั้น2เป็นตัวไม้หมด แล้วเดินไปก็เอี้ยดอ๊าดด้วย คือรู้เลยว่าบ้านน่าจะเก่ากว่านี้อาจถึง100ปี (คือกูอยู่เครมบริจด์ แล้วในตัวเมืองพวกpubร้านอะไรตึกแถวนี่อยู่ข้ามศัตวรรษกันมาหมดสร้างประมานศัตวรรษที่19ทั้งนั้นอ่ะ) แล้วฝรั่งแม่งจะชอบใช้ไฟสีส้มไม่เหมือนบ้านเราอ่ะ ซึ่งอังกฤษก็มืดๆอยู่แล้วเจอไฟนี่ไปแม่งทําให้บ้านดูไม่สว่างเข้าไปใหญ่ หน้าต่างก็น้อยแล้วมีผ้าม่านคลุมหมด ในตัวบ้านนี่แทบไม่เห็นข้างนอกอ่ะ และบ้านมีกันแค่3คน กู เมท และโฮสต์ ในตอนแรกกูก็ไม่ได้อะไรกับตัวบ้านมากเพราะใช้ชีวิตนอกบ้านโฮสต์มากกว่าแบบไปเที่ยวนู่นนี่ แล้วก็อยู่มา2อาทิตย์ก็ไม่มีอะไร จนอาทิตย์ที่3 ก็กินข้าวเย็นปกติกับเมท2คนในห้องครัวแคบๆ(ในบ้านมี2คน โฮสต์ออกไปทํางาน) กูกับเมทก็นั่งโต๊ะซึ่งมันหันเข้าหากําแพง แล้วตอนนั้นกูก็ได้ยินเสียงกรี๊ดเป็นเสียงผู้หญิง กรี๊ดแม่ง20-30รอบ นานมากๆ กูกับเมทก็เริ่มมองหน้ากัน คือไม่ได้พูดอะไรเพราะคนไทยทั้งคู่รู้ว่าเจอแบบนี้ต้องทํายังไง ก็ไม่ทักก่อนอ่ะ ถามว่าเสียงข้างบ้านรึเปล่าก็เป็นไปได้ แต่ข้างนอกในระแวกหมู่บ้านกูนี่เงียบมาก แบบต่างคนต่างอยู่กันเลย ไม่น่าจะมีใครออกมากรี๊ดอะไรกัน แล้วบ้านมันก็ห่างกันพอตัวเสียงกรี๊ดจากอีกบ้านไม่น่าจะมาถึงบ้านกู แล้วเสียงที่กูรุ้สึกคือมาจากตรงมุมห้อง(คือแม่งเหมือนมีคนมากรี๊ดให้มึงในห้องเดียวกัน ซึ่งกูห่างจากมุมห้องแค่เมตร) กูก็ไม่แน่ใจว่าคือเห้อะไร หูก็ไม่น่าจะฝาดเพราะได้ยินนานมากๆ 5นาที ก็แดกพร้องเสียงปริศนานี่ไป ในคืนนั้นกูก็ไม่ได้พูดไม่ได้คุยเรื่องนี่กับเมท จนไปเรียนอีก3-4วันกุค่อยถามว่าเอ่อมึงได้ยินป่ะ กูมาถามทีหลังมากๆเพราะกูหลอนต้องอยู่กับบ้านนี้อีก1อาทิตย์ (ตอนนั้นมาคุยกับเพื่อนๆเรื่องผีด้วย ก็เลยยอมพูด)สรุปที่แม่งมองหน้ากันคือไม่มีอะไรเว้ย เมทแม่งไม่ได้ยิน อ่าวแม่งสรุปกูเจอคนเดียวเฉย
>>161 แล้วคืนนั้นกลับไปบ้านก็หลอนๆอ่ะเมทกูขวัญอ่อนมากเลยดึงให้กูหลอนเข้าไปใหญ่ แต่ก็พยายามใช้ชีวิตปกติเพราะหลังจากวันนั้นกูก็ไม่เจออะไร ทีนี่ก็นั่งเล่นในห้องนั่งเล่น(ติดกับห้องครัว และห้องกว้างประมาน2x3เมตร คือมีโซฟา เฟอร์นิเจอร์มันเลยแคบไปใหญ่สัส) ห้องนี่เป็นห้องที่ติดกับหน้าบ้านมันจะมีหน้าต่าง มันก็ประมาณ4ทุ่มแล้วคือมันก็เริ่มมืดแล้วอ่ะ (อังกฤษแม่ง3ทุ่มยังสว่างอยู่) กูกับเมทที่หลอนๆเลยจะขึ้นไปในห้องนอนดีหว่า เพราะชั้นล่างแม่งเหลือกัน2คน โฮสต์กูหลับไปแล้ว ก่อนขึ้นบันไดก็ต้องปิดไฟที่ทางเดินเอง แล้วขึ้นบันไดมืดๆไป กูก็ให้เพื่อนเกียร์หมาอ่ะ ที่ปิดไฟกับบันไดมันไกล้กันก็จริง แต่กูเกิดวันพฤหัสอาจมีดวงได้ต๊ะเอ๋กับผีที่บันไดมากที่สุด แล้วทีนี้อย่างที่กูบอกไปตอนแรกบันไดมันแคบมาก มันต้องเดินขึ้นทีละคน เพื่อนกูกลัวมากกว่ากูเลยต้องเสียสละเดินขึ้นคนหลัง พอตกลงแผนเสร็จก็ปิดไฟ แล้วก็เดินขั้น แต่ทีนี้บันไดเนี้ยเดินขึ้นมันมองเห็นตรงโถงด้วย กูก็พยายามไม่มองมากเพราะมืดสัส แต่เดินมากกลางบันได
>>162 กูเห็นผู้หญิงใส่ชุดขาวเดินป่านตรงโถงค้าบบบบบบบบบบ และเดินสวนทางกับกู คืองี้บันไดมันขนานกับโถง เดินขึ้นไปชั้น2ถ้าหันหลังให้กําแพงบ้านกูจะเดินไปทางซ้าย ส่วนไอผู่หญิงขาวๆแม่งเดินไปทางขวา ซึ่งเดินจากห้องครัวผ่านห้องนั่งเล่น น่าจะไปประตูหน้าบ้าน แล้วตอนเดินสวนกันกูเห็นแค่ปลายตาจริงๆ มันแว๊บเดียว แม่งเป็นชุดอารมร์สมัยvictorian eraอ่ะ มุมมันทําให้กูเห็นแค่ตัว หน้ามองไม่เห็น กูมองปลายตาอ่ะ คือเป็นร่างลางๆโปร่งแสง คือตอนนั้นกูรีบดันเพื่อนขึ้นบันไดเลยเพราะตอนแรกกูกลัวว่าจะเดินขึ้นบันไดตามกูมาด้วย แต่แม่งไปหน้าบ้านแทน คืออธิบายยาว แต่ช่วงเวลาประมาน2-3วิอ่ะ นั่นแหละเจอพีคสุดในชีวิตละ ซึ่งกูก็เคยอ่านผ่านๆมาว่า ตามความเชื่ออังกฤษถ้าเจอผีผู้หญิงใส่ชุดสีขาวจะหมายถึงจะเกิดเหตุลางร้าย อารมณ์เหมือนแมวดําตัดหน้า ซึ่งคืนนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นต่อนะ เมทกูก็ไม่เล่าให้ฟังแต่หน้ากูไปแล้ว เมทก็รู้ว่ากูน่าจะเจอ(กูมาเล่าให้ฟังตอนไปเที่ยวเมืองลอนดอนก่อนกลับไทยละ เพราะไม่ได้ค้างที่บ้านโฮสต์แล้ว) คือสรุปอาทิตย์ที่3กูเจอคอมโบไป อาทิตย์ที่4ยายโฮสกูเสียชีวิต ซึ่งกูไม่รู้ว่าไอที่กูเจอมันเหมือนเป็นลางอย่างที่กูว่าตามความเชื่อรึเปล่า หรือแค่กูเอาเรื่องมาเชื่อมโยงกันเลยเป็นอย่างนี้(หลังเจอกูก็พยายามหาเหตุผล หาความเชื่อมโยงให้มากที่สุดว่ามันคืออะไร แล้วตรงทางเดินก็มีรูปวาดเด็กผู้หญิงชุดขาวแต่ที่กูเห็นคือนางสูงมากไม่น่าจะเป็นเด็ก แล้วรูปมันก็ตกแต่งเฉยๆแล้วยังดูใหม่อีกด้วย ก็ไม่น่าใช่) เอ่อก็แค่นี้แหละ เรื่องมันก็จะประมาณนี้
>>163 อยากเล่าเสริมนิดหนึ่ง ตอนยายโฮสต์เสีย วีคที่4กูค่อนข้างลําบากพอสมควร คือโฮสต์เขาไม่ใชคนอังกฤษเป็นคนดําจากประเทศกาน่า พอยายเขาเสียต้องเดินทางไปกาน่าแล้วคือเจอนางอีกทีตอนวันสุดท้ายที่กูอยู่บ้านนี้เลย แบบตอนนั้นเขาอาจจะให้กูย้ายไปอยู่กับโฮสต์ใหม่ ชีวิตก็วุ่นวายพอสมควร แต่สรุปจบด้วยการที่กูอยู่กับลูกโฮสต์ในบ้านเดิมแทน แต่ก็อยู่ไม่เป็นสุขอ่ะหลังเจอกูไม่เคยอยู่ข้างล่างนานๆอีกเลย แต่ลูกโฮสต์ยังเด็กอ่ะประมาน20ปลายๆเขาก็วัยรุ่นพอตัว ก็ชวนคุยชวนเล่น บ้านเลยดูไม่ค่อยเหงาเหมือนตอนแรกๆอ่ะ555 เอ่อนี่ก็คิดนะกูเจอผีคนขาวในบ้านคนดํา มันยังไงวะหรือเป็นเจ้าของเก่า หรือเป็นตํานานwhite lady? แต่แม่งก็ถือว่าไปอังกฤษคุ้มละอ่ะ555
ไม่มีใครเจอผีที่ไม่เหมือนผีมั้งหรอว่ะ
>>166 ไม่ดิ ถ้าอย่างนั้นมันคือสิ่งมีชีวิต ลี้ลับไม่ใช่หรอว่ะ ที่หมายถึงคือมาปรากฏตัวให้เห็น หรือเจอในรูปแบบที่ไม่ใช่ มนุษย์ หรือสัตว์ คือถ้าบอกว่าเจอผี ก็จะจินตนาการมาเป็นศพหน้าเละ ไรงี้ หรือถ้าเป็นสัตว์ก็ประเภทปีศาจ อย่างพวกหมาดำไรงี้อ่ะ คืออย่างรู้ว่ามีใครเจอนอกเหนือจากนี้บ้างไหม
>>168 กูงงมึง ผีมันก็มีแค่นั้นแหละ คือคําว่าผีมันจํากัดความกับพวกสิ่งมีชีวิตที่ตายไปแล้วเหลือร่างวิญญาณ ก็วนแค่ผีคนกับผีสัตว์แหละ ไม่เจอเละๆก็ดีๆ แล้วสัมผัสก็เจอแค่เสียงไม่ก็ภาพแล้วสัมผัสความรู้สึก อย่างโดนแตะตัว บาดเจ็บผีข่วนผีลากขาอะไรก็ว่าไป นอกจากนั้นก็สิ่งประหลาดหรือไม่ก็แสตนด์แล้วมั้งสัส
เลยอยากรู้ว่าเป็นเพราะกุเหนื่อยจริงๆ หรือเจอเข้าให้แล้ว
นี่ปี 2020 มึงต้องตกใจมนุษย์ต่างดาวด้วยเหรอ เอิ่มม?
>>175 สิ่งต่างมิติมีมนุษย์ที่ได้พบเจอทุกวัน จนหลายเรื่องมีผู้มาเล่าขานกลายเป็นตำนาน มึงเคยได้ยินคำว่าคนมีเซ้นมั้ยล่ะ ประชากรที่บอกว่าตัวเองเป็นผู้มีเซ้นแล้วได้เจอกับผู้มาเยือนจากต่างมิติมีมากแค่ไหน ไปไหนก็เจอ ผู้คนที่เคยพบพานก็มีผู้มาแชร์ออกรายการทีวี วิทยุทุกวัน อีกทั้งยังมีแหล่งที่สามารถอาจจะได้พบเห็น อย่างเช่น บ้านร้าง ป่าช้า แต่ผู้มาเยือนจากแดนไกลลึกลับกว่ามาก อีกทั้งยังไม่รู้แนวทางการเจอหรือปรากฏตัว ผู้มาเยือนจากต่างมิติส่วนใหญ่ผู้คนจะพบเจอในแบบผมยาวชุดขาว แต่ชาวแดนไกลล่ะ
อยากเจอผีว้อย
1000 ปีแม่งสั้นๆเองนะ โลกเราแม่งมีอายุ เป็นพันล้านปีแล้วนะ
มนุษย์ก็เป็นแค่สัตว์ที่ มีอิทธิพลกับโลกมากที่สุดในยุคนึงเท่านั้นแหล่ะ อนาคตอาจจะสูญพันธ์กันไปหมดก็ได้
ยังงงๆ อยู่ คือ บางคนเห็นเป็นตัวเป็นตนเลย บางคนเห็นเป็นแค่เงาดำๆ เป็นรูปร่าง บางคนมองไม่เห็น ก็สงสัยเหมือนกันว่าเพราะอะไร
Topic has reached inactivity threshold.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.