ทุก ๆ ปี ผมจะคิดถึงน้องคนนึงครับ
เพราะน้องคนนี้มาพร้อมกับเหตุการณ์ที่ เป็นจุดเปลี่ยนของการเป็นไนท์หนุ่ม และเพจนี้เลย
มันมีช่วงนึงที่ผมเลิกเล่นแร็คไปสักพักนึงละ เพราะรู้สึกว่ามันเล่นจนตันอ่ะ ไม่สนุกแล้ว
และก็อยู่ในช่วงค้นหาอะไรใหม่ ๆ ให้ตัวเองอยู่
ตอนนั้นรู้สึกว่า เราจะทำตัวล้าหลังไม่ได้นะ 555 เราต้องหมุนไปตามเทรนด์โลก
ตอนนั้นคิดถึงขนาดว่า จะเปลี่ยนนามปากกาใหม่ เล่นเกมใหม่ ๆ แล้วก็ระบุตัวจนใหม่ ๆ ในโลกออนไลน์
ให้รู้ว่าเราไม่เหมือนเดิมแล้ว
.
.
น้องคนนึ้ก็ทักมาหาผม ถามว่าพี่ยังเล่นแร็คอยู่ไหม
ผมก็ตอบตามจริงว่า เลิกไปนานละครับ
เค้าบอกว่า หนูยังเล่นอยู่นะ แต่เพื่อนในกิลด์ก็หายไปครึ่งนึงละ อะไร ๆ ก็ไม่เหมือนเดิม
จากนั้นน้องก็ร่ายความรู้สึกยาวเลยครับ ตั้งแต่เริ่มเล่นครั้งแรก ผ่านช่วงพีคมา จนถึงช่วงเงียบเหงา....
ผมฟังแล้วก็แบบ... โห มันขนาดนั้นเลยเหรอวะ
ทำไมน้องไม่ไปทำอย่างอื่นบ้างล่ะครับ อะไรใหม่ ๆ ก็มีตั้งเยอะแยะ
.
.
น้องบอกเค้าออกไปไหนไม่ได้ เค้าประสบอุบัติเหตุ พิการขา 2 ข้าง แล้วก็เป็นโรคประจำตัวที่เกี่ยวกับเลือดด้วย
.
.
แต่คนที่เล่นเกมด้วยกัน ไม่มีใครรู้
เวลานัดมีทติ้ง น้องก็ไม่กล้าออกไปเจอหน้าใคร เพราะกลัวคนรับไม่ได้
เขาไม่รู้ตัวเองจะตายเมื่อไหร่ ก็เลยเลือกที่จะทำสิ่งที่ตัวเองชอบไปเรื่อย ๆ
.
.
ความลับนี้ ผมรู้เป็นคนแรก เพราะน้องเขาไว้ใจผมมาก ไว้ใจแบบทั้งที่เราไม่เคยเจอกัน
แต่เพียงเพราะบทความ คอลัมน์ที่เราเขียน มันผูกพันกับเขามานาน เหมือนเราเป็นพี่ชายคนนึง
.
.
จากนั้นคุยกันยาวเลยครับ คุยกันตั้งแต่สมัยเริ่มเล่นเกม ว่าไปเจออะไรมา ต้องฝ่าฟันอะไรบ้าง
มันจุก ๆ นิดหน่อยนะ แต่มีความสุขมาก
ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือน โดนเตือนสติยังไงไม่รู้
.
.
เราถูกอะไรหลาย ๆ อย่าง กรอกหูเราว่า เราต้องก้าวไปข้างหน้านะ อย่าอยู่ที่เดิม
การอยู่ที่เดิมมันคือการไม่พัฒนา มันคือเรื่องผิด
.
.
ผมเห็นตัวเองเลยว่า ที่เราอยากเปลี่ยนตัวเองให้ทันโลก เพราะเรากลัว....
กลัวจะไม่เหลือใครอยู่ข้าง ๆ เพราะทุกคนไปข้างหน้ากันหมด
กลัวว่าจะไม่มีใครคุยกับเราในเรื่องเก่า ๆ อีกต่อไป เพราะทุกคนสนแต่เรื่องใหม่ ๆ
.
.
แต่ทุกคนไปข้างหน้าหมดจริงเหรอ?
คนที่อยู่ที่เดิม เพราะรักในสิ่งเดิม ๆ ที่ทำแล้วมีความสุข มันไม่มีเหรอ?
.
.
คำตอบคือมี
ตอนนั้นผมเลยเลือกทิ้งเหตุผลทางสังคมทุกอย่าง แล้วฟังแค่อย่างเดียวคือ ความรู้สึกตัวเอง
เพราะเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เราจะไปจากโลกนี้เมื่อไหร่ 555
.
.
ผมเลยตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะไม่เปลี่ยน
เฉพาะเรื่องนี้ผมจะอยู่ที่เดิม
แล้วเปลี่ยนเป็นบาลานซ์ตัวเองให้ดีแทน
มันเลยเป็นโจทย์ใหม่ของผมว่า ผมจะทำตัวร่วมสมัยได้อย่างไร โดยที่ไม่ทิ้งตัวตนจริง ๆ ของเราไป
.
.
ทุกวันนี้น้องคนนี้ เสียชีวิตไป 3 ปีละครับ
ในช่วงเวลาที่ใกล้ ๆ กับตอนที่ผมเขียนโพสอยู่ตอนนี้
ผมเลยจะคิดถึงเค้าทุกครั้ง ที่ครั้งนึงเขามาเป็นเบรคให้เราชะลอความคิดตัวเองไว้
.
.
ประโยคที่เค้าบอกว่า ไม่รู้เราจะตายตอนไหน เลยขอทำสิ่งที่ตัวเองรักไปเรื่อย ๆ ดีกว่า
มันเอาไปจากหัวสมองผมไม่ออกอ่ะ มันฝังลงชนิดที่เรียกว่า ลงไปถึงจุดลึกสุดของสมองผมเลย
.
.
ทุกวันนี้ผมทำคอนเทนท์ในเรื่องเดิม ๆ มาถึง 15 ปีแล้ว
โดยที่ยังไม่รู้สึกเบื่อเลย และก็ยังมีความสุขดีทุกครั้งที่ได้เล่นกับมัน
และเวลามันก็พิสูจน์แล้วว่า คนที่ชอบอะไรเหมือน ๆ กับเรา ยังมี ยังไงเราก็มีเพื่อน
ไม่ต้องกลัวโดดเดี่ยวขนาดนั้นหรอก
ถ้าจะกลัว.... กลัวว่าจะไม่ได้ทำ ในสิ่งที่ตัวเองรักมากกว่า
#มิตรสหายท่านหนึ่ง