รธน.40 คือเจตนาดีจริง ต้องการให้อะไรๆ ยึดโยงกับประชาชนหมด แต่ปัญหาคือไม่มีใครนึกว่าจะเกิดคนแบบทักษิณนี่แหละ ถามว่าระบอบทักษิณเป็นวาทกรรมไหม? ก็ใช่ แต่มันเป็นความจริงไหม? ก็ใช่อีก ตอนทักษิณ 2 ไม่มีฝ่ายค้านเลยนะมึง (เสียงไม่พอจะเปิดอภิปราย) สว. ก็พัวพันมั่วไปหมดกับเครือข่าย สส. แล้ว สว. นี่มีบทบาทกับการแต่งตั้งองค์กรอิสระด้วยใช่ปะ ถามว่าแบบนี้ใครมันจะไปเอาลงได้นอกจากม็อบกับ รปห.
กูมองว่า รปห.49 น่ะคือความจำเป็น ไม่งั้นแม่งแก้ bug ของเกมไม่ได้ รธน.40 ทำให้รัฐบาลมัน imba มากไป กูมองว่า รธน.50 เนี่ย patch สมดุลสุดละ โดยรวมไม่ได้เปลี่ยนอะไรจาก 40 เท่าไร ยกเว้น สว. ครึ่งหนึ่งเลือกตั้งมาจากตัวแทนแต่ละ จว. อีกครึ่งเลือกกันเองในกลุ่มอาชีพ แล้วองค์กรอิสระก็มีคนจากตุลาการมาช่วยคัดเลือก ที่กูชอบมากๆ คือให้มี "หน่วยงานช่วยประชาชนร่างกฎหมาย" เพราะปกติฝ่ายรัฐเวลาจะร่างกฎหมายเขามีทีมกฤษฎีกาทำให้ใช่ปะ ฝ่ายประชาชนเวลาล่าชื่อเสนอกฎหมายกันมันไม่มีใครทำให้ไง รธน.50 ให้มีหน่วยงานนี้ ร่างกฎหมายคู่ขนานดันเข้าสภาพร้อมกับฉบับของรัฐ แล้วให้สังคมเปรียบเทียบเอา (เสียดายลุงตู่แกใช้ ม.44 ยุบทิ้งไปละ ) เลือกตั้งยังมีบัตร 2 ใบเหมือนเดิม สภาฝ่ายค้านทำงานได้ดีขึ้นเพราะรัฐบาลไม่ครองเสียงขาดลอยแบบสมัย 40
พอมา 60 นี่แหละมีปัญหา ตั้งกะตอนลงประชามติแล้ว ห้ามวิพากษ์วิจารณ์เด็ดขาดแถมยัดคำถามพ่วงมาอีก ขู่ว่าถ้าไม่รับก็ต้องร่างใหม่ ก็ไม่ได้เลือกตั้งซะที มันเลยเดินมาจนวันนี้ละ