ของกูแม่งรับน้องสนุกมากเล่นกิจกรรมสันกันเฮฮาเหี้ยๆ แต่พอเริ่มประชุมเชียนี่เหมือนหนังคนละม้วนเลยซีเรียสเหี้ยๆ มีเข้าเชีย 6 ครั้งกุไป 4 ครั้งเองเพราะกูติดเรียนตอนเย็นคณะกูเข้าจัดกัน 4 โมงเย็นถึง 6 โมงเย็น พอวันสุดท้ายมันจะเป็นวันวิ่งประเพณีของคณะเว้ยแล้วมันจะมีไอ้พวกพี่ว้ากที่จบไปแล้วหลายๆรุ่นมาดูพวกกูพอพวกกูร้องเพลงเสียงไม่พร้อมกันทำไรไม่พอใจแม่งก็สั่งทำโทษพี่ว้ากปัจจุบัน ตอนนั้นแม่งได้ feel เหี้ยๆกูกับเพื่อนๆที่เข้าประเพณีที่ยกมือขอช่วยรุ่นพี่กันไอ้พวกรุ่นใหญ่แม่งก็ตะคอกใส่บอก มันไม่ใช่ความผิดของคุณเอามือลงไป คือกูไม่รู้หรอกแม่งเป็นละครหรือเหี้ยไรก็ตามแต่ตั้งแต่กูสังเกตมา พี่ว้ากกูไม่เคยสั่งทำโทษพวกกูเลยสักครั้งไม่เคยให้พวกกูเหนื่อยเลย พูดคำหยาบก็ไม่มีพวกกูติดเรียนพี่ว้ากก็ไล่ไปเรียนไม่เคยขอให้มาเข้าเชีย พอเลิกเชียก็ไล่กลับหอกลับบ้านไม่ให้อยู่ดึก ถึงจะจุกจิกเรื่องแต่งกายผิดระเบียบไม่พกสมุดเชียบ้างก็เหอะ แต่ตอนวันวิ่งประเพณีที่ผ่านมาคนที่วิ่งละเหนื่อยไปกับพวกกูก็พวกพี่พวกนี้ล่ะเหนื่อยด้วยกัน แดกข้าวก็ยังไม่ได้แดกนั่งดูพวกกูแดกไหนต้องมาโดนลุกนั่ง วิดพื้นอีก อานาถสัสๆ ที่นี้พวกกูไม่ฟังไงเลยลุกนั่งตามพี่ว้ากกันพวกรุ่นใหญ่แม่งเลยสั่งให้พอกันหมด กูเห็นน้ำตาพี่ว้ากแล้วกูสะดุ้งเลยไอ้เหี้ยพวกมึงจะร้องไห้กันทำไมวะ พวกกูมีดีอะไรนักหนามึงถึงอยากได้กูเป็นเฟรชชี่อยากได้กูเป็นน้องอยากให้กูมีรุ่นกันนัก ไอ้สัสเอ้ยทำไมมันดันเศร้าวะ แต่ตอนนี้กูหมดช่วงเชียละไม่มีพี่ว้ากอีกต่อไปทุกคนเป็นกันเองดีพี่ว้ากที่ดูแมนๆบางคนพอรู้จักจริงแม่งเสือกเป็นตุ้ดอีก กูก็พอรู้ล่ะว่าคนที่มาว้ากกูนี่ตัวฮาทั้งนั่นแต่แอ็บโหดเก่งสัสๆ
สรุปละกันยาวชิบหายพิมมาได้ไงวะ กูก็คนนึงล่ะที่มีความรู้สึกด้านลบกับไอ้ SOTUS นี่มากตั้งแต่เรียน ม ปลายละแต่กูถือว่ากูโชคดีมากที่กูได้มาพบกับระบบนี้ในแบบฉบับของคณะนี้ในมหาลัยนี้ พอหมดช่วงนี้กูก็ไม่รู้หรอกว่าไอ้ SOTUS เนี่ยมันดีมากขนาดไหน กูไม่รู็หรอกว่าคนอื่นจะคิดบวกหรือลบ แล้วถ้ามีใครถามว่าจะเข้าเชียดีไหม ก็คงแล้วแต่มึงละกันไปลองโดนกันเอาเองก่อนแล้วค่อยตอบกูว่าดีไม่ดี
"ปีหนึ่งเหนื่อยไหม วิ่งน่ะมันไม่ได้ใช้ขาหรอก วิ่งน่ะมันใช้ใจ" "วิ่งคนเดียวอาจเร็วกว่า แต่วิ่งกันหลายคนไปได้ไกลกว่า" เป็นคำพูดของพี่ว้ากคนนึงตะโกนใส่พวกกูตอนนั่งพักยกที่ฟังแล้วแม่งโครตเสี่ยวสัสๆ แต่ตอนนั้นแม่งกลับรู้สึกอยากวิ่งไปกับเพื่อนต่ออย่างบอกไม่ถูก(กูต้องวิ่งกอดคอเป็นแถวหน้ากระดานแถวละ 5 คนรอบตึกหลักของคณะ) เอาเป็นว่าจะคิดอะไรกับไอ้ระบบนี่ก็เรื่องของมึงละกันตัวกูเองก็ยังคงหาคำตอบไม่ได้ แต่ว่า...
"มึงจะไม่รู้เหี้ยไรทั้งนั้นแหล่ะ ถ้ามึงไม่ลองได้เจอกับตัวเอง" by INTANIA E.70 ที่เพิ่งป็นเมือ 2 วันก่อน