Last posted
Total of 1000 posts
>>941 คิดเหมือนกัน คือกูดีใจมากถ้ามีคนสามารถจำเราหรือจำรายละเอียดอะไรของเราได้
ยอมรับว่าบางครั้งอาจจะหงุดหงิดถ้ามีเด็กมาตามติดแจ แบบถ้าย้ายมาอยู่บ้านเดียวกับกูได้แม่งคงทำไปแล้ว แต่ก็ดีใจอ่ะ เวลาเขามีปัญหาหรืออะไร เขาก็เปิดใจปรึกษากับกู หรือถ้าเขามีเรื่องน่ายินดีอะไร เขาก็จะแบ่งปันกู
กูรู้สึกมีค่า TwT
กูชอบเล่น ask อ่ะ ไปติ่งใส่นักวาดได้โดยที่เจ้าตัวไม่รู้ว่ากูเป็นใคร แต่กูเห็นบางคนก็ดูคุกคามเขามากแม่ง
เอาเว้ย เวลาดีๆเหลืออีก50กว่าเม้นท กระทู้หน้าก็เผากันต่อ??
กระทู้หน้าคุยเรื่องวาดรูปบ้างเถอะมึง แบบเรื่องผลงานไม่ใช่ตัวบุคคลน่ะ5555
เวลาดีๆแม่งน้อยจังวะ /กุช่วยให้มันหมดไปอย่างไร้ค่าอีกเม้น
โม่งนี่มันโม่งจริงๆเลยสัด งั้นกูช่วยให้ไร้ค่าไปอีกเมนต์
เป็นกุ กุได้แต่ตามงานอย่างเดียวว่ะ ไม่ค่อยกล้าคุยกับเขาเท่าไหร่ แค่ไปเม้นบนรูปเขากุยังคิดแล้วคิดอีก
ทวนแล้วทวนอีกว่าที่กุพิมพ์เขาจะรู้สึกไงวะ ส่วนมากได้แค่กดไลค์ กับอุดหนุนงานถ้าไม่เกินกำลังทรัพย์กุมาก
พูดถึงไม่กล้าเข้าหานักวาด เด็กรุ่นหลังๆทำกูสะพรึงมาก 5555555
แบบ กูกดไลค์เงี้ย แม่งแคบหน้าจอชื่อกูที่กดไลค์ อัพลงเฟสแล้วสครีมยาวๆ
กูกลัว 555555555555
//แต่ส่วนมากจะเป็นเขินมากกว่า คือไปสครีมอย่าให้กูเห็นได้มั้ย ทำแบบนี้แม่งเหมือนโดนสารภาพรัก อ๊าง
เอาจริงๆกุแอบชอบงาน coco** ที่เป็นลูกหาบจิบิตอนต้นๆมู้มาตั้งแต่สมัยรีบอร์นกันเฮตาเลียแล้วนะแม่ง กุว่างานเค้าพัฒนาดี ตอนนี้ก็ยังแอบตามครกบาสเขาอยู่ว่ะ แต่คนนี้ตั้งแต่ตามมาก็ไม่เคยเห็นเรื่องเสียหายไรเลยนะยกเว้นที่เรื่องเครดิตรูปไรซักอย่างแม่งอ่ะ กุจัดอยู่ในไทป์นิสัยโอเคเลยนะ
>>942 กูก็ไม่กล้าปากเก่งบอกว่ารู้จักเค้าถ่องแท้หรอก แต่กูมั่นใจว่าความรู้สึกกูเป็นของจริง ตอนแรกกูก็คิดว่ากูชอบงานเค้าเฉยๆ จนวันนึงเพื่อนขอให้กูไปเป็นแบบถ่ายรูปส่งงาน แล้วมันต้องการภาพตอนกูยิ้มด้วย แต่กูยิ้มไม่เป็น มันบอกให้กูนึกถึงความสุข แล้วสิ่งที่กูทำออกมาคือกูเดินไปหยิบมือถือมาอ่านเมนชั่นที่กูคุยกับเค้า กูเลยรู้สึกว่ามันใช่แล้วล่ะ ตอนนี้กูขอให้ได้ไปเที่ยวครั้งแรกกับเค้าก่อน กูจะได้เนียนสองสามสี่ได้ ค่อยๆพัฒนาไป T_T
มึงว่ามะ นักวาดตามเพจแม่งทำความรู้จักยากกว่าสมัยเล่นบล็อก exteen สมัยนี้ไปเม้นท์อะไรก็จบที่กดไลค์ ไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์ต่อเล้ย
แม่งกุนึกว่าเข้ามาอ่านผิดกระทู้5555555555555555
คิดถึงบรรยากาศ exteen ด้วยคนว่ะ เมื่อก่อนสิงอยู่แต่ exteen กับตามเว็บบอร์ดอ่ะ โดจินฟาร์มงี้บ้านหลักกูเลย
ว่างั้นเหมือนกัน เอ็กทีนนี่จะดีใจมากเวลามีคนมาคอมเมนท์ยาวๆ ได้คุยกันจริงๆ
อยู่ๆมันทำไมถึงเข้ายากจังก็ไม่รรู้
เจ้าของเวบเป็นเซเล็ปสายอื่นไปแล้วไงทำหนังสือทำรายการทีวี ก็เลยไม่ค่อยดูแล ไปๆมาๆก็ขายทิ้ง
อ้ะนี่กลับมานินทานักวาดแล้วรึเปล่าวะเนี่ย
ก็เป็นนักวาดด้วยนี่ หยวนๆ
แต่ก่อนเข้าทุกวันนะ พอ Exteen ล่มคนเลิกเล่น แล้วรู้สึกเคว้งคว้างไม่มีที่ไปอยู่พักนึง
เอ็กซ์ทีนมันเคยโดนแสปมอย่างหนักหน่วงเลยนี่ พอเปลี่ยนทีมงานแล้วแก้ให้หายได้ก็จริง แต่กิจกรรมแบบทีมเก่าไม่กลับมาอีกเลย วาดสคส.ส่งของขวัญ สงกรานต์อะไรงี้ อยู่กับมันมาใกล้สิบปีโคตรคิดถึงเลย
กูขอโทษที่พาพวกมึงเศร้านะ กูขอโทษ
พอนักวาดเลิกexteen ได้ตามงานเขาไปเฟสกันมั่งรึเปล่า
กูล่ะสงสารคนที่ซื้อเว็บ exteen ไปดูแลต่อจริงๆ
ตามเฉพาะคนที่ปลื้มจริงๆแต่ส่วนใหญ่ฟอลทวิตมากกว่า บางคนพอไม่มีExteenก็หายสาบสูญไปเลยนะ ไม่รู้จะตามไปส่องงานยังไง
ทู้นี้แม่งหลากอารมณ์จริงจัง ตั้งแต่นินทาชาวบ้าน สารภาพรักแบบไม่เผยนาม ยันระลึกชาติเอ็กซ์ทีน
แต่ทู้หน้าขอแบบสารภาพรักมุ้งมิ้งแบบนี้อีกรอบก็ดี ชอบๆ 55555555
คือตอนวางระบบคงไม่คิดว่าจะดังขนาดนี้ พอคนใช้เยอะๆหนักๆก็เน่า แล้วก็ไม่ได้ลงทุนรีระบบใหม่อาจจะเพราะเฟสบุ้คกำลังมาด้วยล่ะมั้ง
ไอ้เชี่ย กูไปทำงานแป๊บเดียวกลับมามันเกิดเหี้ยอะไรขึ้นวะ ๕๕๕๕๕๕๕
ตอนมันเริ่มดีขึ้น คงเป็นช่วงที่มีเว็ปอื่นเริ่มใช้แทน Exteen ได้แล้วมาด้วย คนเลยกลับไปเล่นน้อยด้วยล่ะมั้ง
ถ้าให้ทำงานส่งไมต้องสมัครบล็อคก็ได้ป่ะวะ ส่งเมลล์แทนไม่ได้เรอะ ทำไมอาจารย์ขยันทำขยะไซเบอร์
สำหรับกู กูรู้สึกว่าตามแต่งานในเพจแม่งไม่พอหว่ะต้องตามทวิตด้วยเพราะกุอยากเสือกชีวิตเค้าเหมือนตอนที่กุอ่านบล็อคเค้าบ่อยๆในexteen
แม่งสตอล์กเกอร์สัด55555555555
ของกู อาจารย์ให้สมัครไลน์ส่งงานแทนอ่ะ อันนี้ก็สะดวกดี
คนย้ายหนีไปเวิร์ดเพรส บล็อกสปอต ควอเท่ ทัมเบลอร์ไรงี้กันหมดละระหว่างที่เอ็กซ์ทีนล่ม
แต่ควอเท่นี่รู้สึกจะโผล่มาเพื่อคนที่จะย้ายออกจากเอ็กซ์ทีนโดยเฉพาะงี้เลยปะนะ แต่รู้สึกคนก็ใช้กันไม่เยอะเท่าไหร่ เห็นแล้วแอบใจแป้วแทนเจ้าของนิด แต่มันลงของเรทได้
ส่วนเพจเฟสบุ๊คคิดว่ามันตามหาเจอยากกว่าบล็อกเยอะเลย บล็อกยังติดแท็กในเอนทรี่ไรงี้ได้
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.