พีกนี้กูหงุดหงิดว่ะ ชีวิตจริงแม่งเจอแต่เรื่องหนักๆเหนื่อยๆ ยิ่งมาอ่านที่นี่ที่เคยเป็นที่พึ่งที่ดีทีาสุดเพื่อครายเครียด กลายเป็นว่ากูยิ่งหงุดหงิดกว่าเดิม ไม่รู้เพราะโม่งเหี้ยๆตรรกะโง่ๆมันเยอะขึ้นหรือเพราะว่ากูอารมณ์ไม่ดีด้วยก็ไม่รู้ กลายเป็นว่าเข้ามาเล่นแล้วได้ด่าโม่งคนอื่นไปซะเกือบทุกห้อง ทุกกระทู้ที่เล่นเลย
กูว่าน่าจะเป็นเพราะกูผิดเอง ทั้งความเห็นโง่ๆในfb ทั้งคนข้างห้องที่แอบเลี้ยงหมา ทั้งคนที่เจอหน้ากันในรถไฟฟ้าแล้วชนมันแป๊บเดียว และทั้งในโม่งที่มีพวกความเห็นเหียๆโง่ๆที่กูไม่รู้ว่ามันเป็นใคร กูแม่งเกลียดทุกคน บอกตรงๆว่าตอนนี้ก็ยังมองคนที่กล่าวมาเกือบทั้งหมดเป็นศัตรูไปหมด ไม่อยากญาติดีด้วยเลยซักคน ไอ้พวกความคิดเหี้ยแล้วยังมีหน้ามาคิดว่าตัวเองถูก กูอยากจะด่าพ่อล่อแม่ให้แม่งเสียหน้าเสียเซลฟ์หนีกลับบ้านไปร้องไห้กันให้หมดเลย
เมื่อวานไปกินข้าวแล้วเพื่อนแม่งคุยเล่นกันสนุกสนาน แต่กูก็ไม่รู้สึกสนุกเลยเหี้ย กูนึกในใจอยากตวาดแม่งไปตั้งหลายรอบว่าหัวเราะเชี่ยอะไรของมึงวะ แต่กูก็ไม่ทำแบบนั้น ก็นั่งเฉยๆไปจนหมดเวลาพัก ถามว่าตอนนี้กูมีความสุขไหม ถ้าตามร่างกายก็ยังโอเคอยู่ แต่ในจิตใจกูมีแต่เรื่องลบๆว่ะ บางทีก็อยากจะเก็บเงินๆเยอะๆแล้วหนีไปตั้งตัวที่ต่างประเทศไกลๆ ไม่ต้องยุ่งกับไอ้เหี้ยพวกนี้อีก แต่กูจน กูยังไม่มีโอกาสทำได้แบบนั้น เฮ้อออออ จริงๆถ้ากูเกิดอุบัติเหตุโดนรถชนแล้วความจำเสื่อม เรื่องทั้งหมดหายไปจากสมองกูคงจะสบายใจมากกว่าตอนนี้
รู้สึกเหมือนกูแบกอะไรต่อมิอะไรไว้เต็มไม้เต็มมือ ทั้งๆที่กูควรจะวางพวกมันลงแล้วเลิกรับรู้ แต่กูก็ยังคิดว่ากูต้องแบกต่อไป แบกไปก็มีแต่จะไม่มีความสุขขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็มีความคิดว่าถ้าวางลงล่ะก็ กูจะกลายเป็นมนุษย์โหลยโท่ยไม่ต่างจากพวกที่กูหงุดหงิดอยู่ สุดท้ายกูก็เดินต่อไปทั้งๆอย่างงั้นโดยที่ไม่ได้วางสิ่งที่รังจะทำให้เกิดความทุกและทำให้ชีวิตกูยากขึ้นลงเลย