กูก็กลับมาช่วยที่บ้านนะ ถึงไม่ใช่สายที่กูเรียนมาแต่กูก็โอเค
ตอนเป็นลูกจ้างเขา กูทุ่มเทแรงเต็มที่ ก็ได้สองหมื่นกว่าๆต่อเดือน นั่นคือค่าแรงที่เขาหักไปตั้งเท่าไหร่ก็ไม่รู้จากกำไรที่หาได้
สู้กูเอาแรงงานความตั้งใจที่ว่าไปทุ่มใส่กิจการที่บ้านไม่ดีกว่ารึ ? กำไรก็ของมึงเต็มๆ
ทรัพย์สินเดี๋ยวก็เป็นของมึงจนได้ ทำดีก็เจริญรุ่งเรืองมีอะไรเหลือไว้ให้ลูกหลานต่อไป
ถ้ามันไม่เอาก็ให้มันขายไปแล้วเอาเงินไปทำอย่างอื่นที่มันเห็นว่าดี
ถามว่าเป้าหมายของกูคืออะไร เอาเต็มๆแบบไม่ซึน
กูอยากขี้เกียจในระดับนึง แต่ถึงเวลาทำกูก็ใส่เต็มที่เพราะกูก็อยากเห็นกิจการบ้านกูเจริญรุ่งเรืองต่อไปเหมือนกัน
ปล. ถึงจะทำที่บ้าน แต่อีกซักพักถ้ามึงสะสมทุนได้ และกิจการที่บ้านมันรันไปได้สะดวกโดยที่มึงไม่ต้องนั่งคุมตลอดเวลาแล้ว
มึงก็อาจจะแบ่งเวลาไปทำธุรกิจที่มึงชอบอีกซักอย่างก็ได้นี่หว่า สมัยนี้คนเรามันต้องมีรายได้หลายทางดิวะ