>>363 เอาจริงๆคณะกูต่อให้ไม่ยุ่งกับกิจกรรมเลยแม่งก็เหนื่อยอยู่ดีว่ะ กูนี่โดดไปซะเยอะ เข้าแต่อันที่จำเป็น
แต่แม่งกูค้นพบว่าชีวิตกูไม่ค่อยมีเวลาว่างเลยในขณะที่ไอ้เพื่อนคณะอื่นของกูนี่เที่ยวเอากินเลี้ยงเอา แต่กูนี่นั่งทำงานหามรุ่งหามค่ำอย่างกับจะทำทีสิสส่งทุกวันอะ พอปี2ปี3ค่อยดีขึ้นมาหน่อย....เพราะชิน....(งานก็ไม่ได้น้อยลงหรอก)
กูเลยฝังใจกับไอ้ชีวิตมหาลัยมาก เวลาเห็นคนมาอวยว่าชีวิตมหาลัยสนุกอย่างโง้นอย่างงี้ หรือ เวลาเห็นไอ้พวกเด็กทำตาเป็นประกายแล้วฝันหวานถึงชีวิตเฟรชชี่ จะได้จีบสาวแล้วโว้ย จะได้เที่ยวเล่นแล้วโว้ย กูจะรู้สึกไม่สบอารมณ์เลย เพราะกูคิดว่าชีวิตพวกมันที่อยู่มัธยมอะสบายสุดแล้ว สามารถเที่ยวเล่น/จีบสาว/อิสระ ได้อย่างที่มันต้องการเลย... ซึ่งกูไม่ได้หลังเข้ามหาลัยมา แต่ก็ไม่เสียใจนะที่เรียนที่นั่นมา เพราะก็นับว่าเป็นสถาบันที่ดีอันดับต้นๆในสายที่เรียนแล้ว