>>142 ที่บอกมาใน >>137 ใช่เลยวะ อารมณ์มันดูผิดหวังประมาณที่มึงบอกนี่ละ
จนสุดท้ายแม่งก็คิดแค่ว่าแค่อยู่ไปวันๆแล้วรีบกลับบ้านมาก็พอแล้ว
ทั้งๆที่แม่งอายุยังน้อย วัยมันควรเป็นวัยแห่งความฝันอยากทำงานแท้ๆ
แต่แกดันชอบพูดประมาณว่า ให้ทนทำงานเดิมๆไปสิบปีแค่คิดก็ไม่เอาแล้ว
ถึงจะได้เงินเยอะก็เอามาทำอะไรไม่ได้ ไม่เห็นมีความสุข ห่าเหวอะไรประมาณนี้นี่ละ
กูเคยถามพ่อแม่มันนะว่ามีเพื่อนไหม เขาบอกมันก็มีแต่ดูไม่ค่อยสนิทเท่าไร
ปัญหาการเรียนก็มีแค่ขี้เกียจ ไม่ยอมตั้งใจเรียนตั้งใจทำงานอย่างแต่ก่อน(แต่เกรดก็ไม่แย่)
ส่วนเรื่องความฝัน ถ้าอิงตอนประถมที่กูเคยเจอเมื่อนานมาแล้วมันบอกอยากทำงานในแลป
เป็นนักทดลอง นักวิทยาศาสตร์ อะไรแนวๆนี้ละ แต่ถ้าปัจจุบันมันบอกแค่ว่าได้กินๆนอนๆมีเงินก็พอ
กูบอกตรงๆว่ากูเห็นแล้วห่วงอนาคตมันจริงๆเลยวะ เรียนอยู่ยังคิดแบบนี้เกิดไปทำงานจริงๆมันจะขนาดไหน