Fanboi Channel

รายนามกระทู้เก่า
วันศุกร์แรก https://fanboi.ch/lounge/68/
วันศุกร์ที่สอง https://fanboi.ch/lounge/216/

ไอ991มาเล่าต่อดิ

ใบลาออก เคยเขียนแค่หนเดียว กรอกลงไปต้องออกไปรับช่วงกิจการของที่บ้าน
เถ้าแก่เซ็นอนุมัติชัวะ แล้วก็เดินตัวปลิวออกมาอย่างง่ายดาย

ป.ล. เหตุผลนั่นกูตอแหล จริงๆ คือกูเบื่อเจ้านายหัวควย แค่นั้นล่ะ

ยังไม่เคยว่ะ แต่อาจจะได้เขียนเร็วๆนี้

ใบลาออก กูเขียนแล้วรู้สึกเป็นไทเลยนะ ประหนึ่งมึงได้แก้ไขสนธิสัญญาทาสปลดปล่อยชาติเลยทีเดียว

เหตุผลที่ลาออก "เตรียมสอบเข้ารับราชการ"

มีช่องหนึ่งให้กรอก ความรู้สึกด้านลบต่อบริษัท กูว่างไว้ พอHR ถามว่าทำไมไม่กรอกกูตอบไปว่า
"ช่องน้อยไปกรอกไม่พอครับ"

กูโดนขอร้องให้เขียน
เจ้าของกูปิดบริษัท พวกกูควรต้องได้ค่าชดเชยตามกม.แรงงาน กี่เดือนกี่ปีจำไม่ได้แล้ว รู้แต่ว่าถ้าลาออกเองจะได้ครึ่งเดียวจากที่ควรได้
เจ้าของขอร้องให้กูลาออก รับเงินค่าชดเชยเป็นก้อนไปครึ่งเดียวก่อน ที่เหลือแกจะผ่อนจ่ายแบบลับๆให้ทีหลัง
คือแกอยากจ่ายเต็มให้กูคนเดียว อีกสี่ห้าคนที่เหลือแกก็ไม่พอใจมานานแล้ว แกเต็มใจให้กูแต่ไม่เต็มใจให้พวกนั้น
พอพวกนั้นเห็นลูกรักอย่างกูยอมเซ็น ก็เลยเซ็นมั่ง เอาครึ่งเดียวก็ยังดี ดีกว่าฟ้องเอาเต็มแล้วไม่รู้ว่าจะได้เมื่อไหร่
ตอนหลังแกก็ทยอยจ่ายให้กูเป็นเดือนๆ จนครบ ช่วงที่กูว่างๆ ก็ยังเรียกไปช่วยเป็นฟรีแลนซ์ จนกูเรียนโทก็เลยเลิกรับงาน ไม่ได้คุยกันละ

>>6 อ่านไปหน่อยกูนึกว่ามึงจะโดนหักหลังซะอีก
เจ้าของพูดแบบนี้กับทั้ง 4 คน แล้วก็ชิ่งหนีไปเลยไรแบบนี้
มึงทำกูผิดหวังในตัวมนุษยชาติหมด

เปิดกระทู้มาด้วยเรื่องลาออกเลยว่ะ กูรออ่านเป็นประสบการณ์ละกัน ที่กูทำอยู่ตอนนี้อะไรๆมันยังดีอยู่

กูคิดจะออกมาร่วมปีละ ปิดโปรเจคต์ได้เมื่อไหร่ไปเมื่อนั้น

แต่โปรเจคต์แม่งท่าทางจะอีกสามสี่ปี OTL

เรื่องลาออกนี่ของที่ทำงานกูมีคนนึงแกหายไปดื้อๆเลย ไม่มาทำงาน ปิดมือถือ ผ่านไป2อาทิตย์ถึงเข้ามาออฟฟิสมาบอกลาออก แถมมถามถึงโบนัสด้วย

จาก 991 ในกระทู้นู่นนะ มันก็ไม่มีอะไรแค่ได้งานที่ดีกว่า คือไปสอบรัฐวิสาหกิจติด แล้วฟลุคสอบสัมภาษณ์ผ่านว่ะ(ตรงงนี้คือเตรียมใจไว้แหละแพ้เส้นแน่ๆเสือกผ่านซะงั้น) ที่เดิมเข้า8เลิก5 เสาร์ทำครึ่งวันวันหยุดราชการบางวันอาจไม่ได้หยุด(วันรัฐธรรมนูญนะที่ไม่ได้หยุด) ที่ใหม่เข้า8เลิก4 หยุดเสาร์-อาทิตย์ หยุดตามวันหยุดราชการที่มีให้หยุด คือที่เก่าหาทางโตไม่ได้ว่ะ ผจก.แม่มไม่ดัน จะเรียนต่อแม่มก็ขวาง เลยไม่รู้จะอยู่ไปทำไม ที่ใหม่ยังพอได้เวลาให้ไปหาความรู้ต่อยอดเพื่อเอามาเสริมเพื่อความก้าวหน้าได้ แล้วที่เก่ามันไม่รับเป็นพนง.ประจำเลยต้องเป็นลูกจ้างรายปีไปเรื่อยๆแบบเนี้ย พอไปงานปีใหม่ที่บริษัท เจ้าของแม่งประกาศ "ผมให้โบนัส8เดือน" เยสแม่มคือผมไม่ได้เป็นพนง.ประจำไง เซ็งสัสอ่ะ แม่มได้กันแต่ผมไม่ได้แม่มเฮกันแต่ผมเฮไม่ออก จะไม่ไปมันก็ถือว่าขาดงาน แล้วพอผมเขียนใบเสร็จหัวหน้าก็พาไปคุยกับ ผจก.แผนก พี่แกบอกเดือนนี้ปรับเงินขึ้นแล้วนะได้เกินมาตรฐานที่รัฐบาลกำหนดขั้นต่ำด้วยนะ อยู่อีก1-2ปีได้ปรับเป็นพนง.ประจำ ได้โบนัสแบบคนอื่นด้วยนะ ในใจผมตอนนั้นนะ("ควย กูอยู่มาตั้งนานมิงไม่คิดจะปรับจะเพิ่มเหี้ยไรให้เลย พอกูจะออกมิงก็เสนอมาให้กูใหญ่ไอชิบหายยยยยย") แต่ผมก็ไม่เอานะ ออกคือออก ไม่สนไรแม่มแหละ แต่ผมก็สงสารหัวหน้าที่ผมสังกัดอยู่นะ เพราะแกรับผมเข้ามาสอนอะไรหลายๆอย่างให้ แต่มันก็อนาคตผมน่ะ ให้อยู่ต่อคงไม่ไหวจริงๆ ตอนนี้เลยทำงานแบบชิลๆมากเพราะสิ้นเดือนนี้ก็ไปแหละ อยู่ให้ครบเดือนเพื่อเอาเงินเดือนให้ครบพอ สบายจริงๆ
ขอบใจที่รับฟัง(อ่าน)นะสหายโม่งทุกท่าน

ไอ้ข้อเสนอที่เพิ่มให้ตอนจะออกนี่ไม่จริงใจเลยว่ะ กูเห็นมาหลายรายละ
สัญญาเข้าไปเหอะว่าเดี๋ยวจะบรรจุเป็นพนักงานประจำ แต่ทำงานงกๆ ต่อไปอีกกี่ปีแม่งก็ไม่บรรจุ
ตัีดสินใจได้ดีแล้วที่ไม่หลงลมปากมัน

>>10 หายสามวันแม่งก็เลิกจ้างได้แล้ว

>>11 ยินดีด้วยเมิง

หัวหน้าเจ้านายเฮงซวย มีอยู่ทุกหนทุกแห่ง

ที่กูเคยเจอ คือมันเป็นคนเก่าคนแก่ของบริษัท แล้วบ้าอำนาจชิบหาย
มึงทำงานดีอย่างเดียวไม่พอ ต้องอยู่ในโอวาทด้วย
พอเจอบางเรื่องที่แม่งไม่สมเหตุสมผล กูไม่เห็นด้วยกูก็ค้าน
กลายเป็นว่ากูกระด้างกระเดื่อง ปกครองไม่ได้ ทีนี้แม่งกับพรรคพวกก็แกล้งกูสารพัด
ตั้งแต่เรื่องขี้หมาปัญญาอ่อนเหมือนเด็กประถม จนถึงขั้นขัดขาให้งานเสีย
กูก็ระเบิดดิ ว้ากใส่หน้าแม่งทั้งๆ ที่กูอายุอ่อนกว่ามัน 2-3 รอบ
เจอแบบนี้คงอยู่ด้วยกันได้หรอก เลยลาออกแม่มซะ ควย

หัวหน้ากูนิสัยโอเคแต่ทำงานไม่ได้เรื่องว่ะ คือต้องตามจี้ให้ทุกจุด ถามความเห็นหรือคำสั่งแก้ก็ไม่ชัดเจน
อย่างน้อยก็ดีที่แกรับฟังล่ะนะ

กูรักงานปัจจุบัน แต่กูเหนื่อย วันๆ แทบไม่มีเวลาพักผ่อน ลาหยุดก็ทำให้งานเลท แต่กูไม่อยากลาออก กูควรจะทำยังไงดีวะ

>>17 ควรห่วงสุขภาพตัวเองมั่ง บริษัทมันเลี้ยงแค่55-60นะ

>>17 เหมือนกูเปี๊ยบ ซึ่งกูก็คิดไม่ตกว่าจะทำยังไงเหมือนกันว่ะ

>>15 กูเจอแบบเดียวกันเลยว่ะ ออกมาจะปีแหล่ะ เม้าท์กับพี่ที่ยังอยู่ว่า ชียังสันดารนรกๆเหมือนเดิม แถมเจ้าของบริษัทก็ยังให้ท้ายเหมือนเดิม (ก็เข้าใจ คนเก่าแก่ เก็บความลับไว้เยอะ)

ฟังแล้วกูดีใจชิบหายที่ออกมา

>>20 คนแบบนั้น มันมีอยู่ทุกที่จริงๆ

อีกไม่กี่ปีต้องสอบมหาลัยแล้วแต่ว่ายังไม่มีคณะที่สนใจอยากเข้าจริงจัง อาชีพที่อยากทำความฝันอะไรก็ไม่มี
โม่งในนี้ตอนสมัยเอ็นมหาลัยเครียดกันมากไหม

ก่อนไปเอนท์กูจำได้ว่าเล่นเกมโต้รุ่ง เสือกติดอีก แต่สละสิทธิ์ไม่ไป
ถ้าให้แนะนำคืออย่าเอาอย่างกู กูมันเหี้ย มึงต้องไปที่ๆดีที่สุด พยายามเรียนให้จบโดยข้องเกี่ยวกับเพศตรงข้ามและอบายมุขให้น้อยที่สุด
หาเพื่อนหาผู้ใหญ่เยอะๆ ขยันตั้งใจสุจริตไม่ท้อแท้ พยายามหาสายงานที่ได้เงินดีที่สุด (แต่ไม่ถึงขนาดต้องไปเป็นทาสเขา)
ถ้าไม่มีความฝันอะไรเป็นพิเศษ ก็มีชีวิตอยู่อย่างเชิดหน้าชูตาให้คนที่แหกเอามึงออกมาจากช่องคลอดหรือคนที่เลี้ยงดูมีความสุข
ทำให้คนอื่นมีความสุข ชีวิตมึงก็สมบูรณ์ ถ้าสมบุรณ์แล้วยังเสือกจะบ่นอีก ในกรุงเทพมีตึกให้โดดเยอะแยะ ไปใช้งานได้ตั้งแต่ตอนนี้เลยครับ

กูนี่แหละกำลังเอนท์อยู่ยังไม่ติดเลยด้วย แต่มีคณะที่เล็งๆไว้แล้ว
เพิ่งจะมารู้ว่าตัวเองอยากเข้าอะไรจริงจังก็ตอนม.5-6นี่แหละ แต่เผอิญกูเป็นเด็กเรียนค่อนข้างดีอยู่แล้วเลยพอเอาตัวรอดได้
คำแนะนำคือให้ค้นหาตัวเองตั้งแต่ตอนนี้เลยว่าอยากทำอะไรในอนาคตดูตัวเองว่าถนัดอะไร ชอบอะไร แล้วพยายามศึกษาสายงานที่เกี่ยวข้อง ข้อมูลในเน็ตมีเยอะแยะ
แต่ถ้ามึงไม่มีความฝัน คิดแต่ว่าอยากจะอยู่สบายๆเล่นเกมเข้าบอร์ดโม่งไปวันๆ มึงก็ต้องมีอาชีพเพื่อหาเงินมาเลี้ยงตัวเองและครอบครัว ก็ทำอย่างที่ >>23 บอกนั่นแหละ
เรื่องเครียดไม่เครียดมันก็อยู่ที่คณะที่มึงจะเข้า ถ้าหวังสูงๆก็ต้องขยันหน่อย หรือถ้าพ่อแม่รวยก็ให้ส่งเข้าเอกชนแทนก็ไม่มีปัญหา

เด็กๆมาอ่านกระทู้นี้จะไม่รู้สึกสิ้นหวังกับชีวิตเหรอวะ
...ชีวิตก็แบบนี้แหละเด็กน้อย กิน ขี้ ปี้ นอน
ร็อคสตาร์ นักบินอวกาศ ดารา ซูเปอร์ฮีโร่ ฯลฯ มึงเก็บไว้เป็นชาติหน้าละกัน

ม.ปลายอาจไม่ต้องคิดอะไรมากหรอก เอนท์คณะที่ตัวเองชอบนั่นแหละ เอาให้เต็มที่ไม่ต้องมาเสียดายทีหลังดีสุด

กูได้อันดับ1ของประเทศของสาขากู ตอนเรียนกูยังรู้สึกเซ็งเลย ถ้าเป็นสาขาที่ไม่ชอบกูคงรู้สึกชีวิตไร้ค่าน่าดู

กูอยากย้อนเวลากลับไปเลือกคณะใหม่
ได้โควต้าสาขาที่ตัวเองอยากเรียนหลายที่ แต่กลับต้องเลือกเรียนคณะที่กูไม่อยากเรียนเลย...

ไม่มีความฝัน ก็ไปนอนซะ จะได้มีความฝัน

มีใครฝันอยากเป็น wizard 30 ไหมวะ
กูมากลางทางละ

>>29 กูเสียคุณสมบัติการเป็นไปนานล่ะ แหะๆ

>>29 กลางทางแปลว่ามึงอายุแค่15 ยังไม่ต้องคุยหรอก อีกยาว

กูนี่ดิ แม่งเรียกได้ว่าจอมขมังเวทย์แล้วอะ ยกกันมาทั้งฮอควอตยังล้มกูไม่ได้เลย

>>22 กุเข้าใจมึง มึงอย่าไปเครียดเรื่องที่มึงไม่มีความฝันเท่ๆ มึงหาไประหว่างทางนั่นแหละ เอ็นท์เข้าไปแล้วมึงก็เข้าไปเรียน ไปทำกิจกรรม ไปเดินทาง ดูว่ามึงชอบอะไร รู้สึกชอบก็ลองโดดไปทำเยอะๆ เรียนจบแล้วหาไม่เจอมึงก็ไปหาต่อตอนเป็นมนุษย์เงินเดือน ที่สำคัญคือมึงต้องไม่ขดตัวเป็นก้อนอยู่แต่ในเปลือกสบายๆของมึง

>>29 กุไม่ได้อยากเป็นเลยไอ้เหี้ยแต่แม่งเป็นไปละ ต่อไปอะไรดี

ต้องไม่ขดตัวเป็นก้อนอยู่แต่ในเปลือกสบายๆของมึง <<<< นี่กุญแจสำคญเลยนะ กูสนับสนุนตรงนี้เต็มประตูเลย
อนาคตข้างหน้าถ้าจะดูแลตัวเองหรือเป็นผู้นำครอบครัว มึงต้องผ่านจุดนี้ไปให้ได้ ชีวิตจะได้ไม่ลำบาก

>>29 คืออัลไลวะ

>>34 ญี่ปุ่นเค้าชอบพูดกันว่าถ้ายังซิงจนอายุ 30 จะใช้เวทมนต์ได้ แบบเอาไว้สอนเด็กให้รักนวลสงวนตัว

>>35 ไอ้ประโยคหลังสุดนี่ไม่ใช่แล้วมั้ง

กูได้โควต้าเข้าภาควิชาอันดับ 1 ของประเทศสายที่อยากได้อยู่แล้ว ชะละล่า! แถมเพื่อนกลุ่มเดิมตอนม.ปลายยกมาทั้งโขยง

>>36 กูเข้าใจผิดสินะ Orz

>>35 มีลูกหลังสามสิบมันจะแย่เอานะ
เบื่อไอ้ที่ ตอนเรียนอยู่ไม่ให้มี พอทำงานแล้วให้รีบๆ หา มันจะสุดโต่งไปหน่อยแล้ว

>>34
มันเป็นคำที่เค้าเอาไว้ล้อพวก nerd/geek ที่แก่แล้วแต่ยังจิ้นอยู่
กูก็ใกล้แล้วล่ะ อีก 5 ปี orz

กูก็อีกนิดเดียว 555และมีแววว่าอีกนาน
ไม่แน่กูอาจจะครองโลกได้ซักวัน
ไอ้เรื่องความฝันนี่กูก็เคยมีนะ พอทำงานแล้วก็เข้าใจ
มึงแค่มีงานทำ มีเมีย มีบ้านมีรถขับนี่ก็ถือเป็นความฝันสูงสุดของ
ซาลารี่แมนอย่างพวกกูแล้วว่ะ ...คิดว่านะ

มีโม่งซาลารี่คนไหนทำงานอยู่ใกล้ๆ เวทีชุมนุมบ้างป่าววะ เป็นยังไงบ้าง

หลังๆมันเปิดทางให้ไปได้เลนนึงซึ่งก็ไม่ช่วยห่าไรเท่าไร ดีที่บ้านกูใกล้กูเลยไปรื้อจักรยานสมัยเรียนมาใช้ไปได้
(ฝ่าม็อบไปเลยนั่นล่ะ แต่อันไหนลัดเข้าห้างได้ก็เข้า ปลอดภัยไว้ก่อน)
แต่ตอนนี้มันเริ่มย้ายไปที่อื่น(แต่ยังปิดอยู่ละ)เลยปั่นได้โล่งๆ ถ้ากูอยู่ตรงที่เกิดเหตุการณ์รุนแรงตอนนี้กูคงเสียวปั่นไปเจอระเบิดเหมือนกันว่ะ

>>41 ไม่ใช่เป้าหมายสูงสุดหรอกว่ะ มันก็เป็นแค่เป้าหมานึงที่เป็นทางผ่าน ตอนนี้กูมีงานทำ มีบ้าน มีรถ มีแฟน กูก็มีเป้าหมายใหม่ต่ออยู่ดี

แต่กูว่าอยู่เป็นโสดมันก็สบายดีจนเคยตัวนะ ถ้ามีแฟนมาคอยจิกๆ ตามๆ ต้องเทคแคร์ซื้อโน่นซื้อนี่ให้จะไหวเหรอวะ...

>>42 อยู่ตรงผ่านฟ้า โชคดีวันที่ยิงกันลางาน ปัจจุบันนั่งทำงานแบบเสียวๆอยู่
นั่งเรือแสนแสบมาเป็นเดือนละ นั่งจากม๊อปผ่านฟ้า ไปขึ้นรถไฟฟ้าม๊อปแยกปทุมวัน

>>42 กูทำตรงอโศกว่ะ ชินแหละของขายเยอะดี เสื้อผ้ากระเป๋ารองเท้า แต่ไม่ชอบอย่างนึงว่ะ ตรงตัวการ์ดนี้แหละ เที่ยวผับยังไม่เคยเจอแบบนี้เลย

>>47 การ์ดมันทำไม ค้นตัวมึงเหรอ

ถ้ากุย้อนเวลาได้ กุจะไปเป็นนักบิน เงินดี เท่ มีเกียรติ มีสาวๆแอร์ให้เลือกสบาย

>>49
http://www.tgpilotrecruitment.com/

เสียงบนเวทีเข้าถึงบ.มึงบ้างป่าววะ ของกูแม่งเดี่ยวนี้เปิดลำโพงดังขึ้นได้ยินชัดแจ๋วเลย ได้ฟังเฮทสปีชทุกวันเลยกู ทั้งตอนทำงานทั้งกลับบ้าน โคตรเครียดรู้สึกป่วย

>>49 คงต้องย้อนหลายรอบหน่อย ถ้าคิดจะสอบทุน

>>48 ใช่ กูเดินอยู่ดีๆแม่มบอกน้องกระเป๋าตุงๆนะพกไรไว้รึเปล่า พกพ่องงงงงงงงดิ กูใส่โน็ตบุ้คไว้ กลัวแม่มสอยโน๊ตบุ๊คกุไปชิบหาย= =a

เป้าตุงๆ พกจุดสองห้อยไว้ จะเปิดดูมั้ยล่ะไอ้สัส

กูอยากเป็นนักเขียนเป็นศิลปิน ฝันไว้ตั้งแต่หัดจับดินสอวาดภาพหัดเล่นเครื่องพิมพ์ดีดแล้ว
พอเป็นจริงแม่งก็ไส้แห้งจริงๆว่ะ 55555 ตอนนี้ไม่อดตายเพราะมีคนช่วยอุปถัมภ์

>>55 สรุปก็คือมึงได้ผัวรวยว่างั้นเถอะ

ทำตรงอโศก เจอม็อบเต็มๆ
ข้อดี: ของกินเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด กูข้ามถนนสบายขึ้น
ข้อเสีย: กูหนวกหู

เอาจริงๆ ไม่ค่อยเจอการ์ดมาเรียกตรวจ หรือเพราะกูเป็นผู้หญิงเขาเลยปล่อยผ่านไปวะ

เร็วๆนี้จะไปสัมภาษณ์งาน โคตรตื่นเต้นเลย
พอจะมีคำแนะนำอะไรบ้าง

>>58 พูดจาฉะฉานมีความมั่นใจ คิดก่อนตอบได้ไม่ต้องรีบตอบ ตอนเค้าให้ถามอย่าถามปัญญาอ่อนแบบเรื่องที่ควรรู้อยู่แล้ว เช่น บ นี้ทำอะไร กูเป็นคนสัมภาษณ์กูเฉดหัวแม่งตอนนั้นเลย เรื่องพวกสวัสดิการวันหยุดถามได้ โอที โบนัส
ที่สำคัญคือ มึงห้ามโม้เด็ดขาด อันไหนทำไม่เป็น ไม่เคยทำ ก็ให้บอกไปตามตรงแล้วบอกว่าจะพยายามเรียนรู้
ถ้ามึงโม้ว่าทำได้พอรับเข้าไป เค้าโยนงานมาให้แล้วมึงทำไม่ได้ทีนี้ล่ะมึงเรื่องยาว

ความเห็นก่อนก็ใช่
ถ้าไปสัมภาษณ์ก็บริษัทญี่ปุ่น เพิ่มเติมว่าให้พูดสั้นๆ กระชับอย่าวกวนพายเรืออยู่ในอ่าง เพราะถ้าใช้ล่ามล่ามอาจเกลียดมึงแล้วแปลไปคนละทาง พยายามยกตัวอย่างผลงานที่จับต้องได้จริงๆ นำเสนอตัวเลขได้ยิ่งดี ราวๆ นี้มั้ง

>>60 เคยไป บ.ยุ่น อยู่สามสี่ที การเรียกเงินเดือนแม่งสำคัญสุดจริงๆ ทีแรกๆ ก็เรียก rate สูงหน่อย ก็ไม่เคยผ่านรอบแรก พอไปอีกที่ ลองเรียกน้อยๆดู ปรากฎว่าวันสัมภาษณ์รอบสองมีกูผ่านมาคนเดียวจาก 10 คน ไอ้เด็ก จบ ม. สีชมพูข้างๆ กูเห็นมันเรียกซะ... นี่มึงจบ ป.ตรี กล้าเรียกขนาดนี้เลยหรอวะ... กูจบโทมหาลัยหนึ่งในสามสีเหมือนกันยังไม่กล้าเรียกเลย....

ปล. ปัจจุบันกูไม่ได้ทำ บ.ยุ่นนะ พอดีสอบได้ MTโปรแกรม ของ บ.ๆหนึ่ง ได้เงินเยอะกว่าราวๆ 50% เลยเผ่นมา....

>>58 อย่าทำโง่เหมือนกู คือ อย่าพูดเร็ว พูดให้ชัด พูดให้ฉะฉาน ตอบความจริง อย่าโม้ อย่าซุ่ย กูพลาดตรงที่กูติดนิสัยพูดเร็วนี้แหละแล้วแม่มบอกฟังไม่ทัน กูซีดเลย แล้วกูก็อดแดกไป ใจเย็นๆ ตั้งสติ โคตรคิดให้ดีๆก่อนพูด แนะนำมึงได้เท่านี้แหละ สู้เว้ยโม่ง555+

>>61 ไม่รู้ของเด็กคนที่มึงเจอจะเหมือนกูรึเปล่านะ มีคนบอกให้เวลาสัมภาษณ์ต้องเรียกเยอะๆไว้ก่อนน่ะ แต่ถ้าเค้าไม่ให้แต่โอเคกับเงินที่เค้าเสนอก็ค่อยแถว่าเงินน้อยกว่าที่อยากได้แต่ยังสนใจอยู่เพราะชอบนู่นนี่นั่นก็ว่ากันไป

>>59-64 ขอบคุณมาก
ที่กูกลัวคือตื่นเต้น คุมสติไม่อยู่นี่แหละ เคยเจอคนสัมภาษณ์บอกว่า "เป็นไร เสียงสั่นเชียว"
เรื่องเงินนี่เรียกสูงๆแล้วบอกต่อรองได้จะ ok มั้ย

>>64 มันก็ไม่มีสูตรสำเร็จ ถ้าเมิงดูเก่ง เค้าชอบเมิงมาก็จะต่อรอง หรือไม่ก็เขี่ยทิ้งไปเลย

"ไม่เอาผม คุณก็พลาดแล้ว" "ผมทำได้ คนอื่นทำไม่ได้ดีเท่าผมละกัน" "ก็คนมันทุ่มเท" ประมาณนี้มั้ง
เงินเดือนก็เรียกตามฐาน ตรี 15000 โท 21000 ถ้ามีความสามารถพิเศษอะไรก็บวกบวกไปเอง

กูแอบชอบเพื่อนสนิทมากขึ้นเรื่อยๆจนช่วงนี้เริ่มเพ้อๆฝันถึงมันละ ไม่มีสมาธิทำอะไรเลยว่ะ ทำอะไรก็คิดถึงเขาไปหมด แย่จริง

>>68 เพื่อนมึงเพศเดียวกับมิงป่าวว่ะ!?

ตอนช่วยตัวเองก็คิดสินะ อืมๆ

>>69 สงสัยเหมือนกูเลย

>>70-71

ถูกต้องแล้วเพื่อนโม่ง

>>72 มึงเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงวะ

คิดถึงสมัยมอปลายจังว่ะ
มีเพื่อนสาวที่สนิทๆแล้วไม่ค่อยระวังตัว ก้มที ยกขาทีเห็นหมด
แล้วบางทีวันไหนใส่ทรงเอนะ(เป็นชุดประจำ รร ใส่วันจันทร์)
แล้วตอนเรียนแม่งเป็นโต๊ะ 8 เหลี่ยมไง นั่งหันหน้าเข้าหากัน
กูทำยางลบตกทั้งคาบอ่ะ
แต่พอไม่ได้เจอหน้ากันนี่ จิ้นไม่ออกแล้วนะ

สมัยม.ปลายกูก็ไม่ระวังตัวนะ แต่กูนุ่งขาสั้นไว้ใต้กระโปรงตลอดเลยเซฟ เตะกับเพื่อนในห้องได้แบบสบายใจ

>>75 แล้วเวลาก้มมึงปิดมั้ย

กระโปรงนักเรียนแม่งสั้นขนาดก้มแล้วเห็นเลยเหรอวะ
กูจำได้สมัยเรียนถ้าไม่ใช่สั้นๆจริงๆตอนขึ้นบรรไดยังไงก็ไม่ได้เห็นเด็ดขาด

>>75 ทำไมมึงต้องทำลายอาหารตาของนักเรียนชายอย่างพวกกูด้วยว่ะ ทำบุญทำทานให้นักเรียนชายหัวเกรียนๆหน่อยก็ไม่ได้ ใจดำว่ะ ฮาๆๆๆๆ

กูหมายถึงหน้าอก เพื่อนกูชอบคิดว่า ใส่ขาสั้นเซฟแล้วจะเฮฮายังไงก็ได้ เลยไม่ระวังตัว แล้วก็ชอบมาทำนมหกใส่กูประจำ

อืม... ถ้าเป็นอกนี่กูโนคอมเม้นต์ว่ะเพราะโตช้า แบนราบมาจนม.ปลาย

เพื่อนคนที่มาทำนมหกให้ดูก็ค่อนข้างแบน กูถึงได้เห็น
อกโต ๆ มันก้มก็เห็นแต่ยกทรงกับเนินอก
อกแบน ๆ ก้มทีเนี่ยเห็นศีรษะถันเลย

และนี่ก็คือประสบการณ์วัยใสของเหล่าซาลารี่แมน

>>82 กูว่าไม่ได้มีแค่ซาลาลี่แมนแหละ มีซาลาลี่วูเม่นด้วยว่ะนาย ท่าจะเยอะกว่าที่คิดด้วยซ้ำ

สมัยกูเป็นนักเรียน ระหว่างทางไปกลับจะผ่านโรงเรียนพานิชย์หลายที่
แล้วกูชอบดูเนินท้องน้อยที่อยู่ใต้เข็มขัดของน้องๆ เด็กพานิชย์ แฮ่ก แฮ่ก

พอมาตอนแก่ มีโอกาสได้เห็นเด็กพานิชย์บ่อยๆ อีกครั้ง
แต่แม่งใครเป็นผู้นำเทร็นด์แฟชั่นดึงขอบกระโปรงขึ้นมาสูงๆ ไว้ใต้นมวะ
ทำแบบนั้นก็ไม่มีเนินน้อยๆ ใต้เข็มขัดให้กูดูสิวะ โคตรเสียจึยเลยสัส

>>80 ดีใจ เจอเพื่อนแล้วมาสกินชิพกับกูที
รอบตัวกูมีแต่คนมีนมจนกูชักคิดว่าพวกมันดูดนมกูไปแน่ๆ

ไหงกลายเป็นกระทู้หื่นวะ

ใต้กระโปรงเป็นกางเกงรัดรูปสีดำพออภัยให้ได้ กูจะหื่นยิ่งกว่า กกน. อีก
เคยสารภาพกับเพื่อนสนิทก่อนใกล้จบว่ากูชอบมองมึงมาก เห็นแล้วแข็งทั้งวันเลย แม่งขำกลิ้งลั่น
จนป่านนี้แม่งยังล้อกูเรื่องนี้อยุ่เลย ผ่านมาสิบกว่าปีแล้วดว้วย

มีเรื่องน่าอายอยากมาระบายว่ะ
ขอเกริ่นก่อน เมื่อก่อนกูเป็นคนที่เพลย์บอยมาก ภาพลักษณ์ของกูในออฟฟิศก็คือเป็นหนุ่มแบดบอย
ปีใหม่ที่ผ่านมากูคิดจะเปลี่ยนตัวเองใหม่ เลิกจีบคนนั้นฟันคนนี้แล้วเปลี่ยนมาพัฒนาตัวเอง ให้ผู้หญิงเป็นฝ่ายมาจีบกูแทน ซึ่งมันก็ได้ผลพอสมควร
วันศุกร์ที่ผ่านมาตอนก่อนจะกลับบ้านมีเพื่อนร่วมงานรุ่นเดียวกับกูคนนึง อยู่คนละฝ่าย แต่กูเล็งมานานแล้วเพราะหน้าตาดีโปรไฟล์ก็ดี เข้ามาชวนคุย กูก็คุยเล่นทำตัวเป็นหมาหยอกไก่ไปตามความเคยชิน
ก่อนจะแยกย้ายกันกลับบ้านเขาก็ถามกูว่า นี่เจ้าชู้ใส่มุกหยอดจีบสาวไปทุกคนเลยใช่มั้ย อย่าคิดว่าเราไม่เคยได้ยินข่าวลือนะ
กูก็เลยตอบไปว่า ผมเลิกจีบผู้หญิงแล้วครับ

ตอนนี้กูพึ่งมานึกได้ กูพลาดไปแล้วใช่มั้ยวะเนี่ย เค้าจะเข้าใจผิดรึเปล่าวะเนี่ย เชี่ย

>>88 อูยยย เกย์

ทำไมไม่บอกว่า ผมเลิกเจ้าชู้ แทนวะ โง่ว์! ฮ่าๆๆๆๆๆ

>>88 เค้าอาจจะมาคุยกับมึงเพราะอยากมีเพื่อนสาวก็ได้นะ 555

>>88 ดีนะที่เมิงไม่พูดไปว่า ไม่สนใจผู้หญิงแล้ว 5555

ไอสัส....กูขรรม 555555

>>88 ขอแสดงความยินดี มึงได้ข่าวลือใหม่แล้ว

เตรียมตูดไว้รอเลยมึง บานแน่ ถถถ

>>87 http://i.imgur.com/ooJgqWO.jpg

เวลาสารภาพรักแล้วผู้หญิงบอกให้รอนี่คือไม่รับรักเราใช่เปล่าวะ หรือเก็บไว้เผื่อเลือก ?

มองในแง่ดี.คือ เขายังสับสนอาจเห็รมึงเป็นเพื่อนเคียงข้างตลอด แล้วอยู่ดีๆมึงจะมาเลื่อนความสัมมันก็ต้องมึนเป็น ธรรมดา. ไม่ก็กลัวถูกมองว่าใจง่าย .อันนี้อิงจากตัวกูเองนะ ไม่รู้ผู้หญิงคนอื่นจะคิดแบบนี้รึเปล่า

>>96 ของกูตอนม.ปลาย แกบอกว่าให้รอเหมือนกัน แล้วมาบอกตกลงทีหลัง ให้เหตุผลว่า อยากรับวันนี้แทน วันนั้นตกใจเกิน

>>96 แล้วแต่คน
ตอนกูขอคบกับแฟนเก่ากูเค้าก็เคยพูดคล้าย ๆ แบบนี้
เค้ามาบอกหลังคบกันแล้วว่า เค้าก็ชอบกู แต่เค้ายังรู้จักกูไม่เยอะ อยากดูให้แน่ใจก่อน

ไอพวกสมบูรณ์พร้อมเอยยยยยยยยยย

กุสารภาพตอนจบม.ปลาย โดนบอกให้รอเพราะไปเรียนมหาลัยเดียวกัน คณะเดียวกัน คนละภาควิชา
ผ่านไปสามเดือนกูก็เลิกรอ... เพราะเดินไปเจอเธอควงหนุ่มใหม่กระหนุงกระหนิงที่ห้างใกล้มหาลัย สรุปว่าให้รอ เพราะอยากรอดูตัวเลือกใหม่

สามเดือนถัดมากูได้แฟนคณะข้างๆ หน้าตาสู้ไม่ได้ แต่นิสัยน่ารักกว่าร้อยเท่า

>>101 ดูผู้หญิงต้องดูที่หน้าตาสิวะ
จะยัน จะซึน จะคูล ขอแค่น่ารักคนเราก็รับได้หมดน่ะแหละ

น่ารักแต่นิสัยเหี้ย+เรื่องมากก็ไม่ไหวเด้อ

เช่นคิริโนะ

กูว่าแล้วแต่คนนะ แต่ตอนแรกใครๆก็ดูหน้าตาก่อนทั้งนั้น ส่วนจะยืดรึเปล่านี่ก็ที่นิสัยต่อ
แต่สันดานผู้ชาย ถ้าเหี้ย+เรื่องมากสัด ไม่นานก็เลิก ได้ฟันทีนึงก็พอแล้ว
ยกเว้นคนที่ทนได้ไม่ก็เสือกเป็นมาโซ

จะว่าไปใครแถวนี้มีปัญหาเป็นผู้หญิงแต่เก่งงานจัดจนผู้ชายไม่กล้ามาจีบปะ

เป็นฝ่ายไม่กล้าจีบ -_-''

กูไม่ใช่ แต่กูรู้จักหลายคน เค้าก็ไม่เห็นมีปัญหาอะไรนี่หว่า
ผู้หญิงเก่งจัดที่กูรู้จักมาทุกคน ไม่สนผู้ชายที่แย่กว่าตัวเองอยู่แล้ว
ผู้ชายที่เก่งกว่าผู้หญิงคนนั้นเขาก็กล้าจีบว่ะ

>>108 เพื่อนกูเคยไปสารภาพกับ ญ คนหนึ่งแม่งเรียนเก่ง หน้าตาดี แทบจะเพอร์เฟคท์ ฝ่าย ญ บอกไม่เอาอย่างที่มึงว่า
พอเพื่อนกูเปลี่ยนตัวเองกลายเป็นคนเอาการเอางาน ฝ่าย ญ ด้านบนมาสนใจปรากฏว่าแม่งบอกไป "ผมไม่ชอบผู้หญิงแล้วครับ"
ironic ชิบหายเลยสัส กรั่กๆๆๆ

>>106 จำได้ว่าโม่งแถวนี้มีคนนึง(ผู้ชาย)เคยเล่าๆให้ฟังว่ามีแฟนเก่งกว่ามากๆ ถ้ามันโฉบผ่านมาอาจจะให้คำแนะนำได้

>>110 ถ้ากูจำไม่ผิด กูจำได้ว่ามันช่วยแก้ปัญหาฝ่ายหญิงด้วยนี่หว่า เพราะ เมียมันอีคิวต่ำมีเรื่องกับคนอื่นบ่อย
เหมือนในกระทู้พันทิปอันหนึ่ง กูไม่รุ้หรอกว่าแม่งมโนเองหรือว่าเรื่องจริง ที่แฟนแม่งเก่งกว่ามากๆเหมือนกัน
ฝ่ายหญิงทำงานหาเงินมาให้ ส่วนฝ่ายชายอยู่บ้านทำงานบ้านทำกับข้าว อะไรประมาณนี้

>>111 ขอลิ้งมู้พันทิปนั่นหน่อยได้ป่าว พอดีสนใจอยากอ่าน

>>106 กูตอบได้มั้ย ไม่เชิงเป็นผู้หญิงเก่ง แต่งานที่ทำเสือกให้ผลตอบแทนดี เงินเดือนกูเลยสูงเมื่อเทียบกับคนอายุไล่ๆ กัน แล้วกูก็บ้ารับจ๊อบอีกพันห้าร้อยแปดประการ รู้สึกตัวอีกทีชีวิตกูแม่งมีแต่งานว่ะ แต่ที่ผู้ชายไม่มาจีบอาจเป็นเพราะกูขี้ริ้วเอง ไม่ได้เกี่ยวกับว่ากูเป็นผู้หญิงหาเงินเก่งก็ได้นะ orz

>>113 เสียดายเจอกันช้าไป 5555

>>109 เพื่อนของมึงเค้าไม่ได้เป็นเกย์ แค่ต้องการจะสื่อความหมายเหมือน 88 รึเปล่า แนวคิดเหมือนกันเป๊ะ
>>110 กูไม่เคยเห็นคนทำงานเก่งแต่มี EQ ต่ำนะ พวกที่มีแค่ฝีมือในการทำงาน ทำงานออกมาแล้วดูดี แต่ประสานงานกับคนอื่นไม่ได้ กูไม่นับเป็นพวกทำงานเก่งว่ะ
เมื่อก่อนบริษัทกูก็เคยมีแบบนี้อยู่คนนึง ฝีมือดีจัด เก่งจัด อีโก้เลยสูงจัด ก็เลยเข้ากับใครไม่ได้เลย มีปัญหากับคนอื่นตลอด ไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมงาน ขนาดอีกฝ่ายเป็นลูกค้าก็ยังไปทะเลาะด้วย สุดท้ายก็โดนเชิญให้ออกไป
ครอบครัวที่ฝ่ายหญิงทำงานหาเงินมาให้ ฝ่ายชายอยู่บ้านทำงานบ้าน เดี๋ยวนี้ไม่แปลกว่ะ มีเยอะ
>>113 มึงก็หัดดูแลตัวเองบ้างสิวะ มึงไม่ต้องเกิดมาโครงหน้าสวยก็ได้ แค่มึงบุคลิกดี ผิวดี ไม่อ้วนไม่ผอมเกินไป ยังไงก็มีผู้ชายมาชอบมึงหลายคนแน่ ๆ

>>110
>>111
ไม่ได้แก้ปัญหานะ ก็แค่ฟังเธอบ่น ดูเธอทุบโต๊ะ ชงโกโก้ให้กิน หาวิธีปลอบ อะไรประมาณนั้นแหละ
ต้องเข้าข้าง ต้องตั้งใจฟัง ต้องจับใจความได้ ห้ามถามซ้ำเด็ดขาด ไม่งั้นกูจะโดนทุบแทน
ปัญหาก็เรื่องการเมืองภายในบริษัท ทางนี้ก็อีโก้แรงโคตรๆ กูจะแก้อะไรได้
แค่ช่วยให้อารมณ์เย็นลง ให้สบายใจเวลาที่อยู่บ้าน พอหลับสบายตื่นมาก็คิดวิธีแก้ปัญหาได้เอง
กูไม่ใช่คนที่โพสในพันทิพ แต่กูก็อยู่บ้าน แล้วกูก็ไม่ได้เกาะเมียมาตั้งแต่ตอนแต่งงานนะ กูออกจากงานมาปีก่อน
ตอนนี้ทำฟรีแลนซ์รอสอบข้าราชการ แล้วก็ไปบ้านใหญ่ช่วยดูแลย่า (ย่าของเมีย)
แต่ตอนที่ทำงานประจำ กูก็เงินเดือนน้อยกว่าเมียจริงๆนั่นแหละ

เรื่องเลี้ยงลูกถูบ้านทำกับข้าวขัดส้วมกูเก่งกว่าเว่ย (กูเป็นผู้ชาย)

>>88 กุว่าเมิงมาถูกทางแล้วว่ะ ถ้าแม่งไม่สนใจเมิงเลยแม่งไม่มาถามแบบนี้หรอก ที่ถามเพราะเพราะชอบเมิงแล้วแต่กลัวเมิงเจ้าชู้ตั่งหาก นี่ถ้าเมิงเดินไปลากคอมาจูบเลยนะ แม่งเหมือนในละครชัดๆ แบบนางเอกบอก อย่านะ อย่านะ แต่ก็ยอม (หรือไม่ได้จูบกันแล้วก็เก็บเอาไปนั่งฝันต่อ แม่งผู้ชายแบบนี้ชั้นเกลียดที่สุด แต่ก็นึกถึงเมิงตลอดเวลาแบบนั้น)

>>116 ถ้าอยู่กับผู้หญิงเก่งกว่นี่ต้องอีโก้โครตสูง ไม่คิดเล็กคิดน้อย เพราะเวลาโมโหหรือปรี๊ดแตก แม่งจะเอาเรื่องนี้มาพูดกรอกหูแน่ๆ

กูอยากลาออก แต่กูบ่นให้ใครฟังไม่ได้ เลยมาบ่นในนี้
กูเซ็ง งานมันไม่ได้อะไร แต่กูไม่อยากทำงานแล้วอยากจะนอนนิ่งๆ เป็นนีทซัก 2-3 เดือน น่าจะไหวมั้ย
กูเบื่อ

โอเค

>>119 ต้องลองเว้ย แต่เชื่อกู นอนเฉยๆเดือนนึงมึงก็เบื่อแล้ว

>>119 อ่อนหัด! รู้ไว้ซะว่าเป็นนีททั้งทีน่ะใช้เวลาทั้งชาติมันก็ยังไม่พอหรอก

>>121 นีทของมึงนี่มาตรฐานสูงจริงเว้ย

เป็นมาหลายเดือนแล้ว
เศร้าว่ะ

วันนี้เหนื่อยดีว่ะ จะทำงานที่รัฐวิสาหกิจมันก็เรื่องเยอะดีนะ ไปx-rayปอดตามโรงบาลที่หน่วยงานบอก ไปตรวจสารเสพติดโรงบาลเฉพาะ ไปทำประวัติที่กรมตำรวจ แต่ล่ะที่ก็เรื่องเยอะไปไหน x-rayปอดก็ไม่เท่าไหร่ แต่มันมาเรื่องเยอะตรงตรวจสารเสพติดนี้แหละ จะอยู่ๆเดินเข้าไปไม่ได้นะต้องโทรให้เจ้าหน้าที่ส่งคนมารับ ดีที่ไม่รีบเยี่ยวก่อนที่จะมา ก็ให้เยี่ยวขวดเพื่อไปตรวจโดนไปร้อยกว่าบาทสบายตัว แค่ก็ไม่เข้าใจว่าตึกนี้มันเป็นความลับอะไรนักหนาคนต่างชาติทำงานให้เพียบ แล้วก็รีบไปกรมตำรวจเพราะกลัวจะปิดให้บริการ พอถึงสยามแหละจะเดินไปเข้าประตูที่กรมตำรวจ มันให้ไปเข้าเกือบถึงรพ.ตำรวจมันก็ไม่ไกลหรอกแต่ร้อนและเหนื่อยพอเข้าไปแม่มก็เดินไปอย่างลึก ดีที่บริการไวปั้มลายนิ้วมือเหมือนโรงรับจำนำอ่ะ แต่เอาทุกนิ้วทั้ง2ข้างโดนไป100สบายตัวอีกรอบ ก็กะจะเดินเที่ยวแต่กลัวมันปาระเบิดเลยกลับบ้านดีกว่า
โอเคบ่นพอแหละ นอนดีกว่า

>>124 ยินดีด้วย มึงเป็นคนมีประวัติแล้ว

ถามที ถ้าหากสมมุติว่ามึงมีหลานเป็นญาติห่างๆ มึงเคยสนิทกับมันมาก
แต่อยู่มาวันหนึ่งหลายปีผ่านไปมึงมาเจอหลานอีกทีในสภาพที่มึงว่าอีกไม่เกินปีมันนีทแน่ๆ
เรียนก็ไปเรียน ทำงานก็ทำ แต่ทำแบบทำไปงั้น ทำเพราะอยากกลับบ้านเร็วๆ

มันมาเล่าให้มึงฟังว่ามันเบื่อชิบหาย เบื่อห่าเหวอะไรไม่รู้นั้นละ ไม่อยากทำเหี้ยอะไร
อยากอยู่บ้านเฉยๆแต่จิตใต้สำนึกมันรู้ว่าไม่ควรทำ มันเลยต้องไปเรียนไปทำงาน
ทั้งๆที่ไม่มีความสุข พ่อแม่มันบอกว่าไอนี่ไม่ยิ้มไม่หัวเราะอะไรมานานแล้ว

มึงคิดว่ามึงจะช่วยหลานยังไงดีวะ หรือปล่อยไว้แล้วเดี่ยวมันดีขึ้นเอง
ส่วนหนึ่งคือมันเป็นญาติห่างๆ เราไม่ควรไม่ยุ่งเรื่องของแม่งใช่ไหม

ตกลงมึงสนิทกับหลาน หรือง่าไม่สนิทกันแน่วะ

>>126 ถ้าตัดเรื่องไม่ยิ้มไม่หัวเราะออกนี่กูคงนึกว่ามึงเป็นอากูใส่โม่งมาเล่นแน่ๆ

>>127 เคยสนิทพูดคุยช่วยเหลือบ่อยๆแต่ก็ห่างกันไปประมาณนั้น
ช่วงนั้นมันประถมปลายป.ห้า ป.หก แต่มาเจออีกทีม.ปลาย

หาเมียให้?

ต้องให้มันห่างพ่อแม่มั่ง แบบเรียนมหาลัยต่างจังหวัดไรงี้ เผื่อจะได้หัดพึ่งตัวเองมั่ง

ฟังดูอย่างกับเด็กเรียนที่ใช้ชีวิตแบบมีพ่อแม่ประคบประหงม+กำหนดกรอบมาตลอดจนเรียนจบ พอโตเป็นวัยทำงานแล้วเคว้ง
คิดเหมือน >>131 ต้องปล่อยมันให้ไปรับผิดชอบตัวเอง ใช้ชีวิตคนเดียว ไม่ก็ให้พ่อแม่ลดบทบาทจากชีวิตมันมั่ง

>>126 มึงควรไปบอกพ่อแม่มันให้เตรียมรับมือไว้ก่อน คนเป็นนีทจะเป็นนีทได้ต่อเมื่อพ่อแม่สนับสนุน ถ้ามันไม่ใครคอยมาทำอะไรให้ มันก็ต้องออกไปหาอะไรทำเองแหละ

พ่อแม่เขาดูห่วงลูกด้วยวะ มีโอกาสสนับสนุนเป็นนีทสูง
แบบลูกไม่ต้องทำไรพ่อแม่เลี้ยงเอง ส่วนหนึ่งเพราะเป็นลูกสาวด้วยดูแลยากชิบหาย

อ้อ เป็นลูกสาว กูไม่ค่อยแปลกใจล่ะ
ชีวิตสบายเกินไป ไม่ค่อยได้ดิ้นรนอะไรเอง พ่อแม่กลัวลำบาก ตามเก็บตามช่วยตลอดเวลา
คิดว่าคงต้องให้ห่างพ่อแม่บ้าง ให้ช่วยเหลือตัวเอง แต่ดูทรงแล้วถ้าอยู่ในประเทศพ่อแม่ก็คงตามมาจุ้นอยู่ดี
ลองยุมันไปเรียนนอก หรือลง Work & Travel ดูสิ เผื่อมันจะติดใจชีวิตช่วยเหลือตัวเองแบบวัยรุ่นตปท.บ้าง
เป็นการเปิดหูเปิดตาด้วย ดีกว่าอยู่ในสภาพแวดล้อมเดิมๆ ประเทศเดิมๆ

>>126
แล้วมันไม่มีความฝันหรือเป้าหมายว่าอยากเป็นอะไรเลยเหรอวะ

>>136 ให้เดาคือแกควเคยมี แต่พอนานเข้าสิ่งที่ทำกับสิ่งที่ฝฝันมันจะยิ่งห่างไกลกันออกไป เหมือนเวคเตอร์สองเส้นที่ทีแรกก็คิดว่ามาสายนี้น่าจะใกล้เคียงกัน แต่เส้นสองเส้นนั้นยิ่งวิงต่อไปก็มีแต่จะไกลกันออกไปเรื่อยๆ

ชีวิตประจำวันที่ดำเนินต่อไปก็รู้ๆอยู่แล้วว่าจะไปในเส้นทางที่ฝันไม่ได้ ครั้นจะกลับไปเริ่มใหม่ก็อาจจะช้าไปแล้ว วันเวลาที่มีอยู่ก็ทำไปแค่เพราะรู้ว่าต้องทำเฉยๆ หาใช่เป็นสิ่งที่ทำเพราะอยากทำเลยสักนิด ถ้าไม่มีสิ่งที่เรียกว่าสามัญสำนึกป่านี้คงปล่อยตัวให้เหลวแหลกไปกับความผิดหวังไปแล้ว

>>137
ขอตัวร้องไห้แป๊บ

หักดิบได้มั้ย ลองไปลุยกับฝันที่ไม่คิดว่าจะทำได้ดู ถ้ามันไกลเกินเอื้อมขนาดนั้นต้องท่องกับตัวเองว่าชีวิตยังไม่มีอะไรสายเกินจะเริ่มใหม่
อย่าลืมว่าในโลกเรานี้ยังมีคนไปเรียนปริญญาตอนอายุ 70 นะเว้ย

>>138 ฝันเก่าไปไม่ถึงก็ต้องหาฝันใหม่ที่เป็นไปได้ว่ะ คนเราไม่มีความฝันมันก็คือหายใจทิ้งไปวันๆแหละ แต่กูรู้ว่าจะหาฝันใหม่มันก็ไม่ง่ายหรอก ต้องอาศัยกำลังใจจากคนรอบข้างด้วย แต่ไม่ใช่ปกป้องจนโอเวอร์ด้วย