>>108 กูเข้าใจมึงว่ะ ตบบ่า กูไม่ได้เกลียดพ่อหรอกนะแต่พอกูก็ค่อนข้างแย่้หมือนกัน เอาซะกูเกลียดผู้ชายไปพักนึงเลยแหละ พ่อกูจริงๆแล้วค่อนข้างเป็นคนดีแต่ดันเป็นคนขี้เมา พอเมาทีนี่เปลี่ยนเป็นคนละคนเลย ทั้งตีแม่ ตีกู ใช้กำลัง ด่ากราด บางทีเหมือนจะฆ่ากันเลยด้วย แถมยังมีแนวคิดเหยียดเพศอีก แบบเป็นผู้หญิงก็ต้องทำงานบ้าน ต้องปรนนิบัติสามี ต้องงู้น ต้องงี้ ผู้หญิงน่ะสบายวันๆก็แค่ทำงานบ้าน ตัวเองเหนื่อยอยู่คนเดียว บลาๆๆ ซึ่งพฤติกรรมพวกนี้จะแสดงออกมาเฉพาะตอนเมาเท่านั้น ที่แย่คือเมาแม่งทุกวันไง เพราะงั้นยิ่งกูโตกูก็ยิ่งเห็นด้านดีๆของพ่อน้อยลง จนบางทีกูก็นึกอยากจะเอาขวดเหล้าฟาดหัวให้จบๆไปเลย กูร้ายใช่มั้ยล่ะ แต่ถึงยังงั้นกูก็รักพ่ออยู่ดี ฮือออ ก็ได้แต่ทนๆๆ จะทิ้งกูก็ทำไม่ได้ พอนึกภาพเค้าอยู่คนเดียวก็สงสารแต่ก็สงสารแม่ด้วย อยู่กะพ่อแม่ก็ไม่มีความสุขจะโดนตีอีกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แม่งเอ้ยย เรื่องของพ่อกูมีอีกเยอะ เอาซะกูขยาดผู้ชายไปเลย