มึงเป้นต้นเหตุจริงหรือมึงหลอกตัวเองว่ามึงผิด ถ้าเขารักเราเขาต้องยอมรับทั้งข้อดีและข้อเสียของมึงได้ ไม่ใช่ มึงผิด ความรักมันไม่ใช่เกมส์ มันต้องคิดมาก มันเป้นธรรมชาติการเอาแต่ใจ มึงชอบเขาใช่ว่าเขาจะชอบมึง กูแม่งเจ็บเพราะกูเอาแต่ใจเขาไม่เอาใจกูบ้าง ตอนนี้กูเป้นพวกสุขนิยมไปแล้วมึงถ้าใครไม่ให้กูมีความสุข กูเลิกเลย ชีวิตกูไม่ใช่ชีวิตมัน ชีวิตกูเพื่อบ้านและครอบครัวเท่านั้น
ถ้ามึงเลิกกันไปแล้วไม่ควรเจอกันอีก ไม่งั้นคนที่จะเจ็บคือมึงเองนะ ต้องนี้มึงกำสิ่งเรียกว่าความเศร้าใจจนเจ็บหมดแล้ว ปล่อยออกซะบ้าง หาอะไรทำก็ได้ เขียนไดอารี่ วาดรูป เข้าวัดทำสมาธิ ไปเที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศ บ้างมึงจะได้สบายใจ