กูมีความรู้สึกว่าชีวิตนี้กูคงไม่มีใครเป็นคู่ชีวิตไปจนตายแล้วว่ะ ความรู้สึกรักชอบผู้หญิงระดับท็อปๆ หรือแบบ idol ดาวคณะ ดาวมหาลัยนี่ไม่มีเลย แค่รู้สึกชื่นใจที่ได้มองแต่ไม่ได้รัก ไม่ได้หลงอะไรเลยว่ะ
เมื่อก่อนกูรัก ผญ คนนึง เป็นคนที่หน้าตาธรรมดาออกไปทางน่ารักๆ ไม่ค่อยเป็นที่สนใจในหมู่เพื่อนผู้ชาย แต่เค้าคงมองกูเป็นแค่ที่ปรึกษาไม่ก็พี่ชายล้ะมั้ง กูเคยบอกชอบเค้านะเว่ยแต่เค้ามีคนที่ชอบอยู่แล้วกูก็เลยนอยๆไป แต่เค้าก็ได้ไม่รังเกียจกูว่ะ มีเหี้ยไรก็จะมาคอยถาม คอยให้กูช่วยตลอด ทะเลาะกับเพื่อน ทะเลาะกับแม่ เธอก็จะมาระบาย มาบอกกูตลอด กูก็ไม่เข้าใจทำไมถึงต้องมาบอกกูวะ สงสัยกูคงเป็นคนใจกว้างขี้สงสารมั้งเพื่อนกูใครมีปัญหาส่วนมากกูจะเข้าไปช่วยหรือมันจะมาขอให้กูช่วยตลอดซึ่งในกรณีของเพื่อนกูช่วยแน่นอนเต็มที่ไม่ติดขัดไม่คิดเล็กคิดน้อย แต่นี่มันแปลกๆว่ะคนที่เคยบอกชอบแต่โดนปฏิเสธเนี่ยมันมีค่าให้มาระบายความในใจขนาดนั้นเลยหรอวะ สุดท้ายกูก็คอยช่วย คอยเป็นเพื่อน คอยเป็นที่ระบายตลอด ตอนนั้นกูก็ยังรักอยู่นะแม้กูจะไม่สมหวังก็ตามแต่พอมีเหี้ยไรกูช่วยตลอดเลย จนจบ ม.ปลายกูกับเค้าก็ไม่เคยได้เจอกันอีกเลยว่ะ หลังจากนั้นกูก็ไม่เคยรักใครอีกเลยหมดความรู้สึกประเภทนี้ไปเลยว่ะ จนกูเจอกับผู้หญิงคนนึง ตรงสเป็คกูเลย หน้าตาธรรมดาออกไปทางน่ารักไม่แต่งหน้า แต่งตัวเรียบร้อย กูก็มีความคิดอยากจะจีบแหล่ะเลยแอดเฟสไป แต่ไอ้สัสเค้าไม่รับเฟสว่ะ55555 กูเลยเซงหน่อยๆแต่ไม่มาก แต่ความเซงของกูมันทำให้กูนึกถึง ผญ คนเก่าว่ะมันเลยจุกหนักเข้าไปอีก กูคงเกิดมาเพื่อช่วยเหลือคนอื่น แต่คงไม่มีใครช่วยเหลือกูได้จริงๆว่ะ เพราะงี้ไงกูเลยคิดว่ากูอาจโสดไปจนตายเพราะกว่ากูจะชอบใครสักคนนี่แม่งโครตยาก หรือ กูอาจจะคิดมากไปวะยังไม่ทันแก่ก็เริ่มจะหมดไฟสะละ
กูเคยถามเพื่อนๆ นะวะ ในสายตาพวกมันกูเป็นคนยังไง ผู้ชายจะบอก กูมีน้ำใจ กวนตีนขี้แอ็คแต่ขี้สงสาร ในสายตาเพื่อนผู้หญิงกูไม่รู้ว่ะ บางคนก็บอกกูรักเดียวใจเดียวเกินไป
ปล. ตอนนี้ผู้หญิงคนเก่าเวลาเค้ามีปัญหา(ส่วนมากจะเรื่องเรียน) เค้าจะคอยทักเฟสมาถามกูอยู่เหมือนกันกูก็ช่วยเค้าตลอดนะแต่ช่วยเพราะอยากช่วยไม่ได้อยากให้เค้าหันมาสนใจเหมือนแต่ก่อนแล้วว่ะ
ความรักนี่มันเหี้ยไรกันแน่วะ