กระทู้เก่า
ปัญหาหัวใจ >>>/lounge/475/
Last posted
Total of 205 posts
กระทู้เก่า
ปัญหาหัวใจ >>>/lounge/475/
ชื่อมู้ไม่สร้างสรรค์เบย เลาไม่ให้ผ่านนะ
ชื่อกระทู้แม่งหน่อมแน้มไม่เข้ากับเว็บนี้จริง น่ารักไปไหน 555+
ชื่อพรุ้งพริ้งสัส
เหยดได้ขึ้นมู้ใหม่ด้วย ชื่อมู้4เอาเป็น รักใสๆหัวใจสี่ดวง เลยมั้ย
ชื่อกระทู้แม่งหวานซะ กูเห็นแล้วเลี่ยน
เอาชื่อแบบบันทึกรักโม่งไรงี้ดิวะ
โม่งรักคุด ตุ๊ดเมิน มาสุมหัวร้องไห้กันที่นี่
โม่งรักคุด ตุ๊ดเมิน เดินกระโผลกกระเผลก หัวเขกเสา หมายังไม่เอา คนเมายังเมิน
กลายเป็นมู้ตั้งชื่อมู้ไปแล้ว...
รอให้กระทู้นี้เต็มก่อนแล้วค่อยตั้งใหม่เหอะ ใช้ๆ ไปก่อน
ขอเล่าอะไรหน่อยวะ อาจจะรำคาญเพราะ
กูอยากจะเล่าในมู้นี้ มู้เพื่อนไม่มีใครตอบกูเลย แอแอ๊
กูมีเพื่อน.ญ กูเคยสนิทมาก รู้จักกันมา 4 ปีละ เจอกันแรกๆ อยู่ ม.2 กำลังจะ 3 รู้จักกันไม่กี่วัน เริ่มหยอกล้อว่านเสนห์ใส่กูซะละ
อยู่กันแบบนั้น 4 เดือน จนคนอื่นคิดว่าเป็นแฟนแต่ก็ไม่ใช่(แต่ต่างฝ่ายต่างรู้ใจกัน )พอประมาณเดือนที่5 เริ่มทำรำคาญมันเพราะทำตัวน่ารำคาญ จนอยู่ดีๆ มันก็ไปมีแฟนใหม่ แล้วกูก็ทำตัวห่างๆ จนกูขึ้นปวช1 เทอม 2 ได้มาเจอกันที่ทำพาร์มไทม์กู แล้วคุยกันซักพัก อยู่ดีๆก็บอก (ไม่ได้เจอกันเกือบปี คิดถึงมึงมากเวลามึงไม่อยู่ )
คุยกันไม่เกิน 2 ประโยค ขอกูคบ
แต่กูก็ไม่ได้ตอบรับวะ กูพูดว่า
(ขออยู่กับแกแบบนี้เรื่อยๆได้ไหม
อยู่แบบนี้มันสนุกกว่า)
พอกูพูดเสร็จ ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่ก็คุยกัน ทักกันตลอด หยอกล้อว่านเสน์หนิดๆใส่กันได้ซักพัก ก็ห่างกันไม่นาน 4 เดือน
จนกูอยู่ ปี 2 เทอม2 ได้เจอกันอีกรอบ แต่ตอนนั้นมันกำลังมีปัญหากับแฟนอาทิตย์ๆแล้วก็เลิกกัน แล้วก็มาคุยเล่นกันกูระยะนึง
แล้วช่วงนั้นกูก็เริ่มสนใจมัน ดูไปเรื่อยเกือบเดือน พอกูจะบอกรักแค่นั้นแหละเปิดตัวแฟนใหม่พอดี แบบว่าตอนนั้นเฟลหนักจนมันสงสัย แล้วกูก็คุยกับเรื่องความรู้สึก
+ ตอนนั้นกูปากแข็งด้วย ไม่อย่ามีปัญหาตอนไปเทียวเพราะหลังจากเปิดตัวก็จะไปเทีายวกัน พอตอนกลับมาจากไปเที่ยวแค่นั่นแหละ กูนอยไม่พูดไม่คุยกับมันเกือบเดือน แล้วมันไม่กล้าจะมาทักเพราะกลัวกู
เป็นแบบนั้นเดือนกว่าๆ กูก็เริ่มไม่ไหวละ กูไปขอโทษมันแล้วมันร้องไห้ใจดีใหญ่เลย
แล้วกูก็เรียกให้มาหาที่บ้าน พอถึงห้องกูเดินเข้ามากอดเลยแล้วก็ล้มตัวลงมานอนด้วยกัน ตอนนั้นแทบจะยอมกูเลย แต่กูก็ไม่ได้ทำเพราะกูดันแพ้น้ำตามัน (โคตรเสียดายตอนนั้นกุมีอารมณ์ด้วย)หลังจากที่นอนกอดกัน แต่ไม่ได้ทำอะไรกัน ก็แยกกันไป พอตกเย็นของวันถัดมา
กูโทรไปหาเพื่ออยากรู้คำตอบ
มันบอกว่าเลือกแฟนมัน หลังจากนั้นกูไม่พูดอะไรกับมัน 2-3 วัน แล้วก็กลับมาคุยกันอีก แต่คุยกันปกติ แต่ความรู้สึกไม่เหมือนเดิม อยู่แบบนั้น เรื่อยๆจนกูไปฝึกงาน(มีนา) แรกก็โทรมาคุยกับกูบ้าง พอผ่านไปเดือนกว่าๆก็ทักกูตลอดจน ได้เลิกกับแฟน(กลางเดือน พฤษภา) ว่าจะเข้าไปแทนที่ แต่กูรอให้มันสบายใจก่อน
แต่กูคุยกีนเรื่อยๆ จนถึง (กรกฎ) มันเริ่มไม่ทักกูละ บอกไม่ว่างๆ กูก็ตื้อมันจน มันรำคาญ กูเลยถามรุ่นพี่มันที่มันทำงานด้วย
กับเพื่อนมัน ถามว่ามันเปลี่ยนไป บลาๆ
พอผ่านไปวันกว่าๆ โทรมาด่ากูเลย
แล้วกูก็ไม่พูดอะไรแล้วว่างสายเลย
หลังจากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย 4 เดือน
พอกูกลับจากที่ฝึกงาน(พฤศจิ) แม่งทักกูมาเลย บอกคิดถึงๆ บลาๆ ประมาณเทคแคร์นิดๆ แล้วมีวันหนี่ง บอกกูว่า
"มึงยังเป็นเพื่อนกูอยู่รึเปล่า' ถ้ากูบอกไปแล้วอย่าหนีกูอีกนะกูขอ"
แล้วกูรู้เลยว่าจะพูดอะไร กุคิดในใจต้องไอ้นัเนแน่ๆ
มันบอกว่า กุคบกับรุ่นพี่กูอยุ่
กูก็เก็บอารมณ์อยู่ แต่ทำหน้าไม่พอใจ
แล้วก็พากูไปเลี้ยงข้าว กัน2คน
แล้วแฟนมันแม่งเกลียดกูเลย แต่กูก็คุยกับมันเรื่อยๆ จนมาวันหนึ่ง นั่งคุยกันทั้งคืน แล้วมันก็ร้องไห้ให้ฟัง เรื่องที่ยังรั้งกุไว้กับอีกหลายๆอย่าง จนหลับ
หลังจากนั้นก็คุยกันน้อย+ไปหาแฟนบ่อย
เพราะถ้าแฟนไม่เรียกจะไม่ไปหา แต่มันอยู่กับกูบ่อยจนแฟนรู้ จนตอนนี้ แม่งกู2 คนก็กลับมาคุยกันอยู่ดี แต่มันไม่สนุกเหมือนเมื่อก่อนวะ ตอนนี้กูอยากให้มันกลับมามองกูบ้างนะ
จบ ..... เซ็งติดเฟรนโซน ถ้าเพื่อนโม่งมีวธีดีๆ แนะนำกูด้วย
แล้แวแต่มึง มึงถามตัวเองซะว่าชอบเขาป่าว ถ้าชอบ ก็รุกซะ ถ้าไม่ชอบรีบตัดใจไปเลย
กูขอถามหน่อย โดนเพือนที่ทำงานอ่อย กูไม่ชอบอีพวกนันเลย แต่ว่ากูยังจำเป็นต้องพึ่งพาและใช้ประโยชน์จากพวกมัน กูควรทำไงดีวะ
ปล.กูยังไม่มีแฟน เพราะงั้นมุกที่บอกว่ามีแฟนแล้ว อย่ามาอ่อยจึงใช้ไม่ได้ผล
*เพื่อน *อีพวกนั้น แก้คำผิด
>>14 จัดการซะให้เรียบร้อยทีละคน ให้มันติดใจ เสร็จแล้วก็ชวนทุกคนมาที่บ้านพร้อมกันแล้วล็อคประตู แล้วบอกว่า ให้พวกมันสู้กัน ใครเหลือรอดเป็นคนสุดท้ายจะได้มึงไปครอง
ทีนี้พวกมันที่ติดในรสชาติของมึงแล้วก็จะทนไม่ไหวต้องเริ่มลงไม้ลงมือกับเพื่อนของตัวเองเพื่อให้ได้มาซึ่งตัวมึง
สุดท้ายคนที่เหลือรอดก็คลานเข้ามาหามึงในสภาพใกล้สิ้นลม มึงก็ยิ้มให้มันอย่างอบอุ่น ก่อนจะลงมือดับลมหายใจของมันอย่างเลือดเย็น
อ่อยให้ตายถ้าใจมิงแข็งพอไม่เล่นด้วย มันก็เท่านั่นว่ะ 5555+
กูจีบสาวไม่เป็นพวกมึงสอนกูได้ไหม
เป็นคนขี้อายมาก ไม่ค่อยกล้ามองตาคนอื่น ไม่กล้าเเม้เเต่จะเริ่มจีบ
จนคิดว่าถ้าปล่อยไปงี้กุโสดจนตายเเน่ๆ หน้าตากุคิดว่ากุกลางๆ
คารมกุกากถึงขั้นมากที่สุด คุยไม่เก่งเลยจีบก็ไม่รู้จะจีบไง เวลาคุยกับใครเพื่อนเล่นมุขมาก็ต่อมุขไม่เป็น
ง่ายๆคือเป็นคนเงียบๆขีิ้อายอะ เเต่ความเกรียนนี่มีอยู่เต็ม
>>23 ท่องไว้มึง ผู้หญิงมีไว้ให้ฟัน เกิดมาเพื่อให้ผู้ชายฟันเพื่อให้สืบเผ่าพันธ์ุต่อไปนะมึง ดังนั้นผู้หญิงพร้อมจะถ่างขาให้มึงใส่ทุกคนแหละ ถ้าเขาชอบมึง เห็นว่าเป็นตัวผู้ที่เขาคิดว่าคู่ควร มันก็เอามึง ชอบคนไหนมึงก็เข้าไปจีบซะ เข้าหาหญิงไม่ต้องคิดมากเลย มึงก็เข้าไปทักเหมือนมึงหาเพื่อนใหม่นั่นแหละ
ทำตัวเป้นธรรมชาติเข้าไว้ ถ้ามึงกล้ากลัวหรือว่าทำตามตำราผู้หญิงเขาจะไม่ชอบนะมึง กูเจอกรณีศึกษาหลายๆอย่างแล้วนะมึง ผู้หญิงน่ะ เป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช้สมองในการเลือกคู่มึง ใช้ความชอบมากกว่า ถ้าเขาชอบมึง มึงจะเหี้ยขนาดไหน เลวระยำขนาดมันก็ชอบนะมึง ดังนั้นมึงกล้าไปจีบซะ ถ้ามึงไม่กล้าอยู่นะ กูแนะนำไปลงอ่าง จับผู้หญิงตัวเป็นๆ ซะ มึงจะได้เลิกกลัวผู้หญิงเขา่ก็เป้ฯมนุษย์เหมือนเรานะัมึง ไม่ใช่เทพหรือสิ่งมีชีวิตต่างดาวที่ไหน พวกเล่นมุขต่อมุขการพูดการจา พวกนี้ มึงไม่ต้องสนใจถ้าผู้หญิงชอบมึง ธรรมชาติของมึงจะไหลไปเองและมึง
กูแนะนำให้ถ้ามึงถ้ามึงเข้าไปจีบหรือไปเดท มึงไม่มีเรื่องพูด นะมึง บอกเขา คุณสวยมากครับทำผมอึ้งคิดพูดอะไรไม่ออกเลย แค่เนี่ย : ) ชมเข้าไว้ๆ แล้วเงียบซะ ปล่อยให้แกเม้าท์ไป ดีซะอีกเขาจะได้รู้ว่ามึงเป็นผู้ฟังที่ดีซะอีก(จริงๆ คือกูไม่มีไรพูด 5555)
ประเทศไทยมีผู้หญิงมากกว่าผู้ชายนะมึง ดังนั้นจำไว้อย่าง มึงต้องเป้นศูนย์กลางให้ผู้หญิงมาเอาใจมึง ผู้หญิงเกิดมาเป้นผู้ตามนะมึงเป็นธรรมชาติสร้างมาแบบนั้น ดังนั้นมึงต้องแสดงความเป้นตัวผู้ของมึง อย่าเป้นหน้าตัวเมีย ถ้าผู้หญิงสัมผัสความเป้นตัวเมียของมึง ก็จบล่ะ
ถ้าอยู่ๆวันนึงไอ้23มันจีบหญิงด้วยวิธีที่มึงว่าขึ้นมา กูว่าคนรอบข้างมีงง เฮ้ยมันเป็นใคร มันไม่ใช่ไอ้23ที่เรารู้จัก
แล้วที่งงจนทำอะไรไม่ถูกที่สุดก็จะเป็นผู้หญิง สุดท้ายบทสนทนาจะจบที่ "อืม ร...เหรอ" แล้วทุกคนก็นั่งเงียบ ไปต่อไม่ถูก
เชี่ยมึงไม่เคยเจอเหรอ ในการ์ตูนก็เยอะเยะ อยม้วนไม่พูดอะไรกันเลยทั้งวันแต่บรรยากาศสีชมพู จนใครๆ ผ่านก็เลี่ยนสุดๆ
โม่ง กูโดนชายวัยกลางคนลูกติดมาจีบ กูไม่อยากได้ว่ะ กูไม่ชอบโอจิซัง ไล่ไงดี ทำตัวเหมือนเสี่ยเสนอจะเอาเงินให้ แต่เรียนจบต้องจดทะเบียนแต่งงานกับมันงี้ กูไม่เอา มีวิธีไหนปฏิเสธได้แบบได้ผลบ้าง
มีใครเคยดู My little pony มั่ง ตอนนี้กูกำลังคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เหมือนพิ้งกี้พายเหี้ยๆ คือนางเป็นคนยิ้มง่ายน่ารักเป็นมิตรกับสิ่งรอบข้าง กับกูก็ยิ้มให้ กับคนอื่นๆก็ยิ้มให้ ขนาดกูบอกความรู้สึกไปว่ากูรู้สึกมีความสุขที่ได้คุยได้รู้จักกับเธอ เธอก็ตอบมาแบบเดียวกับพิ้งกี้พายเลยว่ะ "เย้~ ชั้นก็ดีใจ" ผิดๆ "เช่นกันค้า ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันนะคะ มีอะไรก็คุยกันได้" กูอยากเอาชนะใจเธอให้ได้ต้องทำไงดีวะ
เชี่ยช่างเป้ฯสาวอารมณ์ดีแบบนี้ต้องพาไปเที่ยวๆ นั่นแหละมึง
ออกมาจากfriendzonedได้ซักที ปีนออกมาจากคอกแล้วแม่งสบายใจขึ้นเยอะ
https://www.youtube.com/watch?v=MC_pC4YsfOc รู้สึกแบบนี้เลยมึง
กูอกหักเเล้วยังทำใจไม่ได้ ทำไงดีวะ?
คือกูงี่เง่าด้วยเเหละ พวกมึงจะมองว่ามาถามทำเหี้ยอะไรเรื่องเเบบนี้ก็ได้นะ
เเต่กูอยากรู้จริงๆว่ะ ทุกวันนี้กูเปื่อยจนกูเหมือนใช้ชีวิตอยู่ไปวันๆ
กูเห็นเขามีความสุขเเต่กูก็โอเคนะ ยินดีด้วย เเต่เหมือนกูขุดตัวเองไม่ขึ้นเเล้วว่ะ
กูจะกลายเป็นผักไปวันๆ เเต่พอคิด กูกลับไม่มีอะไรในหัวเลย คือคิดได้เเต่ทำไม่ได้เเหละ
ทำไงดีวะเพื่อนโม่ง???
คือมันไม่มีเเรงเลย เเบบคิดได้ว่าควรทำ ควรเฟดตัวออก
เเต่เอาเข้าจริงๆก็ได้เเค่นั่งเหม่อ
ถ้ามึงไม่คิดทำอะไรไปหาก๊วนเล่นมอนฮันซะแล้วท่านจะได้เพื่อนแท้ : )
ขอบคุณพวกมึงมากนะ กุจะพยายามหาอะไรทำ ดูเเลตัวเองให้มากขึ้นเเล้ว
กูโม่ง >>>/lounge/475/992 มารายงานผล ก็โอเคว่ะเป็นมื้ออาหารที่สนุกดี ได้คุยกันหลายๆเรื่องตลอดเวลา1ชั่วโมง สาวเจ้าก็พอใจกับร้านนี้ด้วย ตอนพนักงานบอกว่าเดือนมีนาจะมีโปรโมชั่นวันWhite day กูก็ได้โอกาสแซวไปนะว่า "มีโปรฯWhite day แบบนี้ก็ต้องให้ช็อคโกแลตก่อนซิ วาเลนไทน์ว่างมั้ย :3 " เค้าก็ตอบว่า "เอ วาเลนไทน์ปีนี้มันวันเสาร์นี่ค่ะ แหะๆโทดทีค่ะวันเสาร์จอเป็นFamily dayนะคะ" ทีกูฮาคือวันที่ไปกินเนี่ยแม่มเป็นวันเสาร์ด้วย แต่ก็ไม่ได้พูดสวนออกไปตอนนั้น คือว่าสถานะตอนนี้จะนัดเดทตอนวาเลนไทน์มันคงเร็วเกินไป ค่อยๆเป็นค่อยๆไปดีกว่า ตอนขากลับเธอคนนั้นก็พูดอยู่ว่าวันนี้สนุกมากเลย ขอบคุณมาก ...........รอเดทครั้งต่อไป
>>49 เท่ากับไม่ถึงกับรังเกียจที่จะคบฟะ ยินดีด้วยโม่งแต่ จำไว้นนะอย่าเข้าหาเกินงาน มึงเป็นผู้ชาย มึงต้องทำตัวเข้มแข็งเป็นผู้นำไว้แบบว่า กูไม่มีมึงกูอยู่ได้ มึงต่างหากไม่มีกูแล้วมึงจะอยู่ไม่ได้ ไม่งั้น มึุงจะเป้นของตายทันที ผู้หญิงเขาชอบท้าทายชอบอะไรที่ต้องลงแรงหน่อยฟะ ดังนั้นให้ฝ่ายโน่นเข้าหามึงดีกว่า
ไอ้สัสกูขอระบายด้วยคนอึดอัดชิบหาย จะโพสในเฟสก็ไม่ได้ กูขอระบายเตื่องแฟนหน่อยวะ
ผู้หญิงนี่แม่งเป็นห่าอะไรกับการช๊อปปิ้งนักวะ กูไปเดินกะมันโคตรจะหงุดหงิดเลยสัสแต่กูต้องเก็บอารมณ์ไว้ พูด จ้าๆๆๆ ได้อย่างเดียว ที่มันทำให้กูหงุดหงิดสัสๆคือ แม่งอยากได้ของดี แล้วต้องถูกด้วย เอ้าไอ้สัสดีแล้วถูกมึงจะไปหาที่ไหนวะอีเหี้ย ถ้ามันหาง่ายๆกูจะไม่บ่นซักคำ นี่แม่งเดินแล้วเดินอีกวนแล้ววนอีก ไอ้นั่นไม่เอาไอ้นี่ไม่ชอบแล้วก็มาแพ่มใส่กูว่ากูเลือกไม่ถูกใจ ไอ้สัสคนออกตังค์ก็กูนะอีห่า ถ้าเป็นกูนะเห็นอันไหนชอบอันไหนสวย หยิบเลยสัส ลีไวตัว สามพันกูก็เอา แต่คือกูใส่ตัวเดียวยาวๆไง ไม่เหมือนแม่งเอาถูกแล้วเอาหลายตัวด้วยนะสัส สวยก็ไม่ได้สวยห่าเหวอะไรเลยเน้นปริมาณไม่เน้นคุณภาพ พอใบราคาออกมาแม่งแพงกว่าลีไวกูอีกอีเหี้ยเอ้ย
สัสกูขอระบายแต่นี้
กูแปลกสินะที่เป็นผู้ชายช้อปนาน ชอบเดินเล่นดูนู่นดูนี่เล่น แถมยังเสือกบ้าของถูกชอบเอาถูกๆแต่ไม่ต้องดีมากจะได้เปลี่ยนบ่อยๆ
ทุกวันนี้แฟนบ่นตลอดว่าจะเสียเวลาชีวิตเหี้ยไรกับช้อปปิ้งนักหนา 555
เพื่อนโม่ง กูเคยคิดนะนะว่าจะพยายามใช้ชีวิตแบบไม่ให้เสียใจภายหลังแต่ตอนนี้กูเริ่มรู้สึกสับสนกับตัวเองแปลกๆว่ะ
คือสมัยมอต้นกูเป็นเด็กผู้หญิงเรียนไม่เก่งและถูกเพื่อนเกือบทั้งห้องรุมรังแก พวกเกเรๆอ่ะ ส่วนพวกเด็กเรียกก็ไม่เอากูเข้ากลุ่มเพราะกูไม่มีผลประโยชน์ให้แดก(เป็นที่รู้ๆกันในหมู่เด็กเรียนอ่ะ เพื่อนกู(ไม่สนิท)ที่อยู่กลุ่มเด็กเรียนเคยพูดๆอยู่ว่าเด็กเรียนที่คบๆกันเนี่ยไม่จริงใจต่อกันซักคน) กูมีเพื่อนสนิทคนนึงคบกันมาแต่ประถมอยู่มอต้นด้วยกันก็โดนเพื่อนแบนด้วยกันนี่แหละ เด็กเรียนก็ไม่แล เด็กเกเรก็เอาแต่แกล้ง ป้ายกาวบ้าง แอบตัดผมบ้าง หยิบหนังสือเรียนกูแบบแหยงๆบ้างทำเหมือนกูกับเพื่อนกูเป็นตัวเชื้อโรค ล้อว่ากูขี้เหร่ ตอนนั้นกูรู้สึกด้อยค่ามากเลยล่ะ
ในห้องกูมีเด็กผู้ชายคนนึง หน้าตาพอโอเค ตัวสูง เรียนเก่งท๊อปของชั้นปี ทำห่าอะไรก็ดีไปหมด ตอนนั้นกูแอบรักมันว่ะแต่กูไม่กล้าบอก มันเองสมัยมอหนึ่งก็เคยแกล้งกูแต่พอมอสองมามันก็ไม่แกล้งกูแล้ว คุยกับกูแบบเพื่อนกันกูชอบมันมากชอบแบบที่ว่ามันให้ทำอะไรกูก็ทำให้หมดเลย กูไม่เก่งอังกฤษไม่ชอบเรียนแค่มันมาขอให้แปลโน่นนี่ให้หน่อยกูก็ขวนขวายแปลเต็มใจแปลให้ทั้งๆที่ไม่รู้เรื่องก็พยายาม กูก็ได้แต่เก็บความรู้สึกไว้ไม่กล้าพูดแม้แต่กับเพื่อนสนิท กูกลัวทุกคนรู้ กลัวว่ามันจะเกลียด กลัวว่าถ้าเพื่อนรู้จะโดนแกล้งหนักกว่าเก่า ก็เก็บๆๆมาตลอดจนวันวาเลนไทน์กูซื้อดอกไม้มาให้เพื่อนสนิทแต่ใจกูก็คิดถึงมันด้วยก็ซื้อมาเผื่อมัน แต่สุดท้ายกูก็ไม่กล้าให้แล้วทีนี้มันมีจังหวะนึงที่กูนั่งอยู่กับดอกไม้แล้วมันบังเอิญผ่านมานั่งคุยด้วยพอดี คือมันก็ถามว่าซื้อมาให้ใครกูก็ไม่กล้าพูดเลยโกหกไปว่าซื้อมาเกินอยากได้มั้ย กูให้ แล้วกูก็ให้มันไปเลย มันก็รับไว้แล้วขอบคุณ พูดตรงๆตอนนั้นในความรู้สึกกู กูคิดว่าบรรยากาศมันดีมากกูอยากเอ่ยปากมากว่ากูรู้สึกกับมันยังไง แต่สุดท้ายกูก็ไม่ทำ อย่างที่ว่ากูกลัว กูไม่มีใครกูมีเพื่อนสนิทที่โดนแกล้งเหมือนกันเคียงข้างแค่คนเดียว แค่กูได้คุยกับมันกูก็เป็นสุขแล้วแต่กูก็อึดอัดในใจ อยากจะบอกแต่กลัวว่ามันจะตีตัวออกห่างไป กลัวว่าเพื่อนในห้องรู้แล้วกูจะโดนแกล้งหนักกว่าเก่า รู้สึกแย่ที่กูไม่มีอะไรเทียบเคียงมันได้ซักอย่าง เข้าใจป่ะมันเป็นเพอร์เฟกแมนในขณะที่กูเป็นขยะที่ถูกรังแก กูไม่อยากเจ็บตัวจากคำพูดของคนอื่น กูกลัวไปหมด สุดท้ายก็ก็ปล่อยโอกาสให้หลุดมือไปแล้วมันก็ไปมีแฟน กูก็โอเค กูทำใจได้
จนเมื่อไม่นานมานี้กูได้มาเจอเฟสมัน ได้คุย ได้ทักทาย กูดีใจมากนะแต่กูก็รู้แหละว่าไม่ได้ชอบมันอย่างเมื่อก่อนแล้ว จนเมื่อมันเปลี่ยนรูปโปรเป็นรูปมันคู่กับแฟน ไม่รู้ทำไมกูรู้สึกเสียใจ เสียดาย เรื่องเก่าๆในวันนั้นที่กูเคยให้ดอกไม้มันก็กลับมาอีก กูเริ่มรู้สึกว่าถ้าตอนนั้นกูบอกรักมันไปตอนนี้จะเป็นยังไง กูเริ่มรู้สึกเสียใจภายหลังแต่อีกใจกูก็คิดว่ามันช่วยไม่ได้ สังคมของกูตอนนั้นมันกดดัน กูถูกกดดันจากคนอื่น จากเพื่อน อะไรก็ตาม กูพยายามคิดว่ากูทำถูกแล้วที่ไม่พูดแต่ก็อดรู้สึกแย่ไม่ได้ รู้สึกว่ากูจะแคร์สังคมไปทำไมวะมันไม่ได้ทำให้กูมีความสุขเลย ความรู้สึกกูตีกันในหัวกูรู้สึกเศร้าจัง กูคิดว่าเรื่องมันผ่านมานานแล้วกูไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันแล้ว กูอยากเป็นเพื่อนกะมันแต่ว่ากูก็มีความรู้สึกแบบนี้อ่ะ กูเป็นอะไรกูต้องทำไง เอาจิงๆกูอยากพูดไปให้หมดเลยว่าตอนนั้นกูชอบมันมากๆแต่มันก็มีแฟนไปแล้วอ่ะ แล้วกูก็อิดฉาแฟนมันกูอยากให้ที่ตรงนั้นเป็นกู กูแม่งทรามจัง สุดท้ายกูยังชอบมันหรือว่านี่เป็นเพียงปมๆนึงที่กูแก้ไม่ได้เลยผูกมันติดเอาไว้ในหัวเท่านั้นวะ
ปล.ถ้าใครเข้ามาอ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นตัวเองกูอยากบอกอะไรมึงหน่อย ถ้ามึงรู้ว่ากูเป็นใครอย่าเกลียดกูเลยนะถ้ามึงไม่ได้รู้สึกอะไรด้วยทำลืมๆแล้วเป็นเพื่อนกันต่อเถอะนะ
กูอกหักจากในบอร์ดแห่งหนึ่งว่ะ คือ กูเล่นบอร์ดแล้วคุยกับน้องคนนึง เขานิสัยน่ารักมาก หน้าตาก็ไม่ได้ขี้เหร่อะไร คุยกันถูกคอมาก ไปมีทติ้งก็เจอกันทุกรอบ แต่เขาไปเล่นบอร์ดเลยไปมีแฟนที่เจอจากบอร์ดนั้น กูเลยอกหักรักคุดเงียบๆได้แต่ยินดีกับเขาไป วันที่เขาประกาศกันออกสื่อว่าคบกันกูได้แต่น้ำตาตกอยู่หน้าจอ กูนี่เป็นเอามากจริงๆ
กูบ่นหน่อย เวลาโดนสาวที่กำลังจีบอยู่เมินนี่น่าหงุดหงิดว่ะ แต่ทำเหี้ยอะไรไม่ได้เลย จะออกตัวก็ดูโฉ่งฉางเกินไป คือตอน4ทุ่มกูทักไปหาเค้าไง แม่งผ่านไปเป็นชั่วโมงและยังไม่ตอบ แต่หน้าฟีดแม่งเด้งตลอดว่าไปกดไลค์สเตตัสใคร กดรับแอดใครเป็นเพื่อน สงสัยข้อความกูนี่คงโดนปัดทิ้งแล้วมาตอบทีหลัง คือถ้าตัวจริงเธอเป็นคนเงียบๆ ไม่ค่อยพูด กูก็ไม่ติดใจอะไรมากนะว้อย แต่นี่ตัวจริงออกจะเฟรนลี่ยิ้มแย้มแจ่มใสอารมณ์ดี เจอแบบนี้กูทำอะไรไม่ได้ จะโทรไปหาแม่งก็จะถูกมองว่าไอ้นี่เยอะเกิน สุดท้ายเก็บมาบ่นในโม่ง
ปัญหาของกูหรอ? คิดว่าคงเป็นเรื่องอายุของกูกับแฟนกูว่ะ เพราะกูจะ 26 แล้ว แฟนกูเพิ่งจะ 16 ห่างกันชิบหายอ่ะ
เพื่อนกูคนอื่นๆแม่งควงสาวออฟฟิศ ใส่เดรสใส่สูทซึ่งกูว่ามันก็เหมาะกับคู่วัยทำงานนะ แต่คู่กูเวลาไปเดินห้างกันแม่งเหมือนอาพาหลานไปเที่ยวชอบกลว่ะ ไม่รู้กูคิดไปเองรึเปล่าแต่กูรู้สึกว่าตัวเองแก่ๆยังไงไม่รู้ว่ะ มึงลองนึกภาพคนที่มองผู้ชายใส่สูท ใส่เชิ้ตผูกไทค์หิ้วกระเป๋าใส่แฟ้มสำนักงานเดินกับเด็กชุดนักเรียนดิวะ กูรู้สึกเหมือนคนเค้ามองกูเป็นพวกเลี้ยงต้อยแปลกๆว่ะ แล้วกูได้ยินแว่วๆจากสังคมเพื่อนกูด้วยว่าแม่งชอบเอาเรื่องนี้ของกูไปพูดรู้สึกแย่แปลกๆว่ะ
กูขอเวิ่นเว้อหน่อย
ความรักนี่มันก็พิลึกดีนะ กับคนๆนึงทำไมเราต้องไปให้ความสนใจขนาดนั้น เวลาที่อกหักจากเขาทำไมต้องเสียใจขนาดนั้น
บางทีก็คิดนะว่าเขาเป็นคนสำคัญที่ขาดไม่ได้จริงๆเหรอ แล้วทำไมก่อนหน้าที่จะมาเจอกันกูยังมีความสุขได้ล่ะ
หรือเวลาเห็นเพื่อนมันอกหักก็ลองคิดดูว่าถ้าเป็นเราเจอผู้หญิงคนนั้นปฏิเสธ เราจะเสียใจมั้ย ก็ไม่ เพราะเราไม่ได้รักหรือผูกพันธ์กับเขาไง
ถ้ามองในแง่คุณภาพไม่มีผู้หญิงคนไหนดีที่สุดหรอก วันนี้พลาดคนนี้ วันหน้าก็ยังสามารถเจอคนใหม่ๆได้อยู่แท้ๆ
เหมือนกับตอนที่อกหักสมัยเรียน ถ้าตอนนั้นไม่อกหักและคบมาจนปัจจุบัน เราก็คงไม่มีโอกาสได้เจอหรือจีบกับคนใหม่ที่ว่า
แล้วถ้าเราคบกับคนปัจจุบันมันจะเป็นการตัดโอกาสที่จะเจอกับคนใหม่ๆในอนาคตอีกมั้ย
กูเป็นพวกที่มีปัญหาแล้วจะชอบคิดมากอะไรแบบนี้ว่ะ
แบบที่ว่าทำไมคนเราต้องเจ็บปวดเวลาอกหัก มันมาจากสาเหตุอะไร
ทั้งๆที่ในแง่เหตุผลเราสามารถเริ่มหาใหม่ได้ทุกเวลาแท้ๆ หมาแมวมันไม่เห็นมีอกหัก
แต่สุดท้ายก็คิดว่าเพราะเราให้ความสำคัญกับมันล่ะมั้งคิดว่าการใช้ชีวิตคู่มันเป็นสิ่งพิเศษ เวลาเราพลาดเราเลยเจ็บ
ถ้าคิดแค่จีบเพื่อผสมพันธ์แบบสัตว์ ถึงพลาดมันก็คงคิดว่าหาใหม่ก็ได้ แม่งก็ได้อย่างเสียอย่าง
ถ้าหวังจะได้ความสุขแบบพิเศษมันก็ต้องเตรียมใจรับความทุกข์แบบพิเศษเหมือนกัน
โอเค บ่นจบแล้ว ขอโทษด้วยที่ที่เพ้อเจ้อ แต่ขอระบายอารมณ์หน่อย
อึดอัดจัง มีรุ่นน้องอายุห่างกัน8-9ปีมาตามออดอ้อนในเน็ต รู้จักกันมานานสมัยเรียนภาษานอกโรงเรียน ตอนนั้นกูม.ปลายรุ่นน้องประถม แต่กูไม่ได้ชอบเขา ในสายตาเขากูคงเป็นรุ่นพี่สุดหล่อ เป็นไอดอลที่ได้เข้ามหาลัยชั้นนำอะไรเทือกๆนั้นอะ แต่กูไม่ได้มองเขาเป็นอย่างงั้นเลย ตอนนี้เขากำลังจะเป็นเด็กมหาลัยแล้ว แต่ในสายตากูยัยนั่นเป็นแค่เด็กน้อยชั้นประถมอยู่เหมือนเดิม ไม่เคยรู้สึกว่าจะมาชอบกูได้ และไม่อยากด้วย
ที่สำคัญคือกูเคยมีแฟนแล้วเลิกแล้ว และตอนนี้ไม่ได้คิดเรื่องผู้หญิงเลย บอกตรงๆคือตอนนี้สภาพกูไม่ต่างจากโอตาคุไร้สังคม เล่นเกมจีบสาว หาเช้ากินค่ำไปวันๆ ไม่ได้มีความหล่อเหลาเท่ สดใสแบบเมื่อ8ปีก่อนอีกต่อไป ซึ่งรุ่นน้องคนนี้ก็ไม่ได้เจอกูมานานแล้วด้วย กูพยายามเฉยๆเผื่อเขาจะเลิกแล้วไปชอบคนอื่นแทน
แต่นี่แม่งก็3ปีแล้ว เขายังไม่เลิกตื๊อกูในเน็ตเลย แรกๆก็ไม่คิดว่าเขาจะชอบกูจริงๆหรอก แต่ไปเห็นสเตตัสแม่งเพ้อถึงกูจัง ม่ายยยยยย
>>69 มึงไปฟังเพลงขาหมูของ tat2 นะสัส
กูก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน บางทีก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่กูกำลังทำทางที่กูกำลังเลือกเดินมันดีที่สุดแล้วรึเปล่า มันอาจจะดูไม่ดีในสายตาคนอื่นซึ่งนั่นกูไม่คิดจะแคร์แล้วแต่อย่างน้อยๆแค่ได้อยู่กับสิ่งที่ทำให้มึงมีความสุขเท่านั้นก็พอแล้วสัส ไม่ต้องไปคิดให้มันฟุ้งเฟ้อพอใจกับสิ่งที่มึงมีน่ะดีที่สุดแล้ว ถ้าอยากให้สิ่งที่มึงมีมันดีกว่าเก่ามึงก็ต้องรู้จักปรับปรุง เท่านี้ก็ไปได้เรื่อยๆแล้ว
ชีวิตคู่สำหรับกูคนๆนั้นไม่จำเป็นต้องดีที่สุดว่ะ แค่เป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุขที่สุด เข้าใจมึงที่สุดก็พอแล้ว แฟนกูอยู่แค่ม.ปลายงานการก็ไม่รู้เรื่องห่าอะไรเลย ช๊อปเที่ยวเหมือนเด็กไปวันๆ แต่อย่างน้อยๆมันก็คุยกับกูรู้เรื่องเข้าใจกูทุกอย่างเป็นที่พึ่งทางใจให้กูได้แค่นี้กูก็พอใจที่สุดแล้ว ไม่ต้องการใครอีก
นั่งอ่านเรื่องของพวกมึงแล้วทํากูนึกถึง ม ปลายเลยว่ะ กูไม่เคยชอบใครเลยนะ มีคนนึงมาดีกับกูกูเลยคิดว่าเค้ารูู้สึกดีกับกู แรกๆก็คุยกันดีอยู่หรอกเกือบได้คบกันแล้ว แต่งกูใจร้อน จีบสาวไม่เป็น ไล่ตามง๊องแง๊ง ตามตื๊อ สุดท้ายแห้วน่ะแหละ เฮ้อ แต่พอมาคิดดีๆแล้วไม่ได้คบกันก็ดีเหมือนกันว่ะ เหมือนเค้าใจดีกับกู กูจะแค่หลงซะมากกว่าว่ะ หลังๆเลยไม่ชอบใครอีกเลย
กูตัดใจจากคนนึงไม่ได้สักทีมาหลายปีแล้วว่ะ จนกูสงสัย ว่ากูรักเขาจริงๆหรือแค่หลงว่ะ คนเรามันจะหลงใครได้นานสุดกี่วันกี่เดือนกี่ปีวะ ?
>>73 ความหลงมากสุดก็ไม่เกิน 3 เดือนว่ะ แบบหน้ามืดตามัวยอมทำทุกอย่างให้เค้าได้ แต่พอไปๆซักพักมึงจะเริ่มีความรู้สึกเบื่อ
แต่ถ้ารักเลย มึงจะมีความสุขตลอดเวลาอยู่กับเค้า ต่อให้โดนด่ายังไงๆก็มีความสุขที่ได้ยินเสียงเค้าว่ะ แล้วรักมันลืมไม่ได้ในไม่กี่เดือนหรอกว่ะ เป็นปีบางทีก็ไม่ลืม อย่างรักแรกของกูกว่ากูจะลืมได้เสียเวลาเพ้อภพทำใจมาเกือบ 7 ปี
พูดถึงเรื่องไร้ประสบการณ์กูก็เคยว่ะ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่กูเห่อหมอยมากที่สุดในชีวิต เป็นช่วงที่น่าอายที่สุดเท่าที่เคยมีมา
มันเป็นตอนที่ขึ้นปี2 กูได้ไปพบเจอกับสาวในเกมแนวเพลง เกมหนึ่ง ตอนแรกมันก็ดีคุยกันแบบเพื่อนเล่นเกม
พอเริ่มนานเข้าๆ ทำให้กูรู้ว่าเธออยู่จ.เดียวกัน และยัง อยู่มหาลัยเดียวกันด้วยเธอเป็นรุ่นพี่ ด้วยความด้อยประสบการณ์กูเลยโม้เหม็นไปหลายเรื่อง
ทั้งใส่สีตีไข่ เอาเรื่องคนนู้นคนนี้มาพูดเหมือนเรื่องตัวเอง และเธอก็เชื่อในสิ่งที่กูพิมพ์ และแล้ววันนั้ก็มาถึง
วันที่กูถูกแทงข้างหลังทะลุถึงหัวจายยย กูถามเธอว่ามีแฟนยัง เธอตอบ : ไม่ กูขอคบ เธอก็เล่นด้วย
พอผ่านมาสัก1สัปดาห์ มันทำให้กูรู้ว่า แมร่งกูโดนป้อนหญ้าไอ่สัส แม่งมีแฟนแล้ว มึงหลอกกู อี ด.!!!! (ตัวย่อ)
มึงคบกูก็แค่หลอกใช้ มึงป้อนหญ้ากูใช่ใหมอีสันดาร.... เก็บเลเวลกับผัวสบายเลยนะมึง
ชอบกับรักต่างกันไหมวะ?
เเล้วถ้ากูรู้สึกมากกว่าที่เคยบอกชอบเขา ยิ่งไม่ได้อยู่ด้วย ยิ่งกูห่างจากเขามาเเล้ว เเต่กูกลับคิดมากกว่าเดิม รู้สึกมากขึ้นเรื่อยๆ กูรักเขาเเล้วรึเปล่าวะ?
ขอพื้นที่ให้กูร่ำไห้หน่อยยย กูแอบชอบพี่คนนึงที่คอสว่ะ ตอนแรกกูชอบเค้าที่หน้านะแต่พอกูตามพี่เค้านานๆไปปล้วกูรู้สึกว่าหน้าตาเริ่มไม่ใช่สิ่งที่ทำให้กูรู้สึกกับเค้าว่ะ เรื่องมีอยู่ว่าเค้าแม่งเคยให้คำปรึกษาเรื่องที่เรียนกูตอนกูทะเลาะกับที่บ้าน + คนที่กูคุยๆอยู่แม่งก็ไม่ฟังกูระบาย กูปลื้มตั้งแต่ตอนนั้นเลยว่ะ นี้ก็แอบชอบมาปีกว่าแล้ว เรียกว่ารักได้ยัง? แล้วอย่กรู้จักเค้ามากกว่านี้กูต้องทำยังไง ปล. กูโม่งหญิงนะ
ด้านได้ อายอด ท่องไว้มึงถ้ามึงชอบเขามึงก็อยู่ใกล้ๆ เขานั่นแหละ เจอกันทักกันบ้าง พยายามอยู่ใกล้ๆ ให้เขาเห็นมึงเรื่อยๆ เดี๋ยวต่อได้เอง แต่อย่ารุกเร็วมากไม่งั้นเขาจะตีค่ามึงต่ำไป
เหมือนตัวเองกำลังจะมีความรักครั้งใหม่(หลายครั้งแล้ว) แต่ไม่เคยลืมคนคนนึงได้เลย ทำยังไงดีนะ
นี่กูรู้จักความรักดีพอหรือยัง ? หรือที่จริงกูไม่เคยรู้อะไรเลย ให้เรียกมันว่าความรู้สึกดีๆ จะดีกว่า
ความรักคืออะไรวะ
"Love is just a chemical. We give it meaning by choice."
―Eleanor Lamb
ความรักคือลิบิโด้(LIBIDO)
เมื่อก่อนสมัยหัวเกรียน ยังไร้ประสบการณ์ทำสาวหลุดมือไปหลายคน ปัจจุบันโตขึ้นมีประสบการณ์มากขึ้น ดีกว่าเดิมหน่อยแต่สุดท้ายติดFriend zone ว่ะ ; w ; คือชวนไปกินข้าวดูหนัง มีนัดเดทได้ ได้คุยได้ทักทายกันเรื่อยๆ แต่ไม่มีเลเวลอัพขึ้นมาเป็นแฟน ฮรืออออออ กูเศร้าชักว่าวต่อไป
บางทีก็นึกโกรธตัวเองเหมือนกัน ที่หวั่นไหวง่ายเกินไป
โดยเฉพาะกับคนที่ห้ามคิดอะไรกับเค้าเด็ดขาด
หงุดหงิด เพื่อนในกลุ่มชอบกันเอง เดี๋ยวพอเลิกกันก็ทำกลุ่มแตก เหี้ยชิบหาย
Topic has been locked by moderator.
No more posts could be made at this time.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.