>>771 เหลือง - ด่าตู่เพราะตู่ทำแบบที่แม้วอยากทำแต่ทำไม่สำเร็จ มองว่าพวกตัวเองเสียของที่ก่อม็อบไล่แม้วไปเพราะเห็นว่าแม้วต้องการจะเป็นทุนผูกขาด (คำว่าทุนสามานย์เกิดจากเหลืองนี่ละ) แต่ดันได้ตู่มาที่ทำให้ระบบทุนผูกขาดแน่นกว่าเดิม (แต่เป็นทุนคนละกลุ่มกับของแม้ว) พวกเหลืองก็เป็นปัญญาชนซ้ายเก่าไม่ต่างจากแดงที่วันนี้ซีกปัญญาชนหันไปร่วมกับส้ม ,
ขนมหวาน - แม้จุดยืนเบื้องต้นคือเอาเจ้าและไล่แม้ว (และปัจจุบันคือไล่ TJ) เหมือนกับเหลือง แต่ที่ต่างกันคือพวกนี้เกลียดประชานิยมยิ่งกว่าเหลือง ในขณะที่เหลืองซึ่งขับเคลื่อนด้วยปัญญาชนซ้ายเก่าที่ไปเป็นอาจารย์บ้าง NGO บ้าง พูดเรื่องความเหลื่อมล้ำ กระจายทรัพย์สินป็นธรรม ฯลฯ ขนมหวานไม่เคยเรียกร้องสิ่งเหล่านี้เลย มองว่าความเหลื่อมล้ำมันเป็นเรื่องปกติ รัฐแค่อำนวยความสงบเรียบร้อยก็พอ เรื่องเศรษฐกิจปัจเจกชนต้องดิ้นรนปรับตัวกันเอง แถมพอตู่ทำบ้างยังด่าตู่อีกที่ไปคบกับพวกนักการเมือง แล้วนักการเมืองก็ดึงตู่ให้ตกต่ำลง ถ้าจำได้ ตอนตู่จะทำบัครคนจน พวกนี้ก็ด่านะ แต่ก็นั่นแหละ พวกนี้ไม่มีทางเลือกอื่นไง ไม่เอาตู่จะเอาใครล่ะ ปชป. มาร์คโดนถล่มเละเลยที่หลังๆ หันมาวิจารณ์ตู่ มีการทวงบุญคุณอีกว่าไม่ได้ทหาร มาร์คโดนเสื้อแดงฆ่าตายไปแล้วช่วงปี 52-53
มองในมุมกลับก็เหมือน 2 ไม่เอานั่นละ สมัยที่ยังมีแค่แดงกับเหลือง มันจะมีคนที่ไม่ชอบ รปห. แต่ก็ไม่อยากได้แม้ว แต่ด้วยความที่ต้องยึดหลัก ปขต. จึงไม่อาจปฏิเสธแดง แต่ตอนนี้พวกนี้แหละที่ไปอยู่กับส้ม ไม่จำเป็นต้องอยู่กับแดงแบบแต่ก่อนแล้ว ขณะเดียวกัน ฝ่ายที่เอาเจ้าไม่เอาแม้วสมัยก่อนมันก็มีแต่เหลือง แต่มันก็จะมีเฉดย่อยๆ ลงไปอีกเรื่องนโยบาย ศก.-สังคม กระทั่งพอตู่ รปห. 57 แล้วพออยู่ไปสักพัก เหมือนจุดแยกจะชัดขึ้น แล้วมาชัดเอาตรงมี พปชร. นี่ละ ขนมหวานคือขั้นกว่าของเหลือง คือไม่ได้มองคนข้างล่างแคโง่จนเจ็บนะ แต่มองว่าขี้เกียจเลย อย่างที่กูบอกใน >>761 แหละว่าขนมหวานนี่คิดเรื่องภาษีกูๆ มาก่อนม็อบ 3 นิ้วอีก
ถ้ามึงมองว่าแดง-ส้ม แยกกันตรงการเมือง (แดงเอาเจ้าไม่เอาทหาร ส้มไม่เอาเจ้าไม่เอาทหาร) กูก็เห็นว่าเหลือง-ขนมหวาน แยกกันตรงเศรษฐกิจและสังคม (เหลืองเอาเจ้าและเอาประชานิยมบางเรื่อง ขนมหวานเอาเจ้าและไม่เอาประชานิยมใดๆ) เหมือนกัน
