มันมีหลักการอยู่หน่ะคือถ้ามึงจะเพิ่มโทษจนคนไม่อยากทำผิดเลยก็เหมือนกฏที่เกี่ยวกับการล่วงเกินชนชั้นสูงเมื่อก่อน กับมึงเห็นว่าคนต้องโทษมีโอกาสกลับตัวได้และบางคนมันก็เคยมีความดีมาก่อนก็ต้องขอผ่อนโทษกันไป
สำหรับกูนะพวกโทษที่ทำร้ายสังคมมากพวก ยาเสพติด,โกงเงินมหาชน,ทำร้ายเยาวชนวงกว้างแบบนมเมลามีน,พวกนี้ควรเอาให้ตายไปเลยเพราะคนทำมันรู้อยู่แล้ว
ส่วนพวกที่เห็นว่านักโทษที่มีโอกาสสร้างความดีให้สังคมได้ก็ส่งเรื่องไปขอพระราชทานลดหย่อนโทษกันเอาเอง
กฏจะบัญญัติลงโทษแรงกันก็ได้แล้วอาฒับเมตตาลดหย่อนโทษกันทีหลังโดยดูที่ตัวนักโทษหน่ะ พวกโลกสวยมันจะแบบไม่ประหาร,ต้องให้คุกน่าอยู่ต้องปรับให้นักโทษเป็นคนดี ซึ่งความสุดโต่งมันไม่เหมาะทั้ง ผิดอะไรก็ลงโทษมันแรงๆหรือโลกสวยดูแลนักโทษให้ดีหมดเลย
ขนาดพุทธยังแบ่งคนเป็นบัวสี่เหล่าแสดงว่าการปฏิบัติต่อคนยังไม่เหมือนกันอยู่ที่ปัญญาของคนๆนั้นเลย นักโทษก็เช่นกัน