"เป็นส่วนหนึ่งของการหลอมรวมอาจจะใช่ แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่เอามาเป็นเครื่องมือประหัตประหารกัน มันก็จะกลายเป็นส่วนหนึ่งของความขัดแย้ง
ยกตัวอย่างสมมติคุณบอกมาว่า ใครร้องเพลงชาติไม่ได้ไม่ใช่คนไทย ใครเกลียดเพลงชาติไม่ใช่คนไทย เมื่อนั่นแหละเพลงชาติจะหลายเป็นเครื่องมือในการสร้างความขัดแย้งทันที
พึงระลึกไว้เสมอว่าไม่มีชาติไหนที่ทุกคนจะคิดเหมือนๆกัน ไม่มีอะไรที่ทุกคนจะชอบหรือไม่ชอบเหมือนๆกัน
เมื่อไหร่ที่เราพยายามเอาความชอบของเราไปยัดเยียดใส่คนอื่น เมื่อนั้นความรุนแรงจะเกิดขึ้น
ในอดีตก็เคยมีหลายสิ่งหลายอย่างที่เคยเป็นเครื่องมือในการหลอมรวม และต่อมามันก็กลายเป็นส่วนหนึ่งของความขัดแย้งไปเช่นศาสนา
ฝรั่งเศสเคยพยายามสร้างเอกลักษณ์ให้ประเทศด้วยการตั้งศาสนาประชำชาติเป็นคริสต์คาธอลิค
ต่อมามันก็กลายเป็นว่า ใครที่ไม่ใช่คาธอลิคไม่สมควรเป็นชาวฝรั่งเศส ต้องประหัตประหารให้สิ้น ขับไล่ให้พ้นจากแผ่นดิน
คุ้นๆไหม ถ้าจะคุ้นก็ไม่แปลก เพราะเรากำลังทำแบบเดียวกันกับความเป็นไทย มีคนพยายามทำให้ความเป็นไทยมีแบบเดียว
คนไทยต้องรับใช้ชาติด้วยการเกณฑ์ทหาร ดังนั้นถ้าไม่ชอบเกณฑ์ทหารไม่ใช่คนไทย
คนไทยต้องยืนตรงเคารพธงชาติ ดังนั้นถ้าตอนเพลงชาติดังแล้วไม่ยอมหยุดไม่ใช่คนไทย
เด็กไทยต้องหัวเกรียน ดังนั้นถ้าต่อต้านการเกรียน มันต้องอ่อนแอ เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ฯลฯ
นี่แหละคือปัญหาของไทย
หลายๆคนมองออกไปข้างนอก เห็น IS เห็น โบโกฮาราม เห็น Al Queda
แต่ผงในตาตัวเองแท้ๆอย่างเรื่องพวกนี้กลับไม่เห็น ไม่รับรู้ ทั้งๆที่พื้นฐานมันก็แบบเดียวกัน
คือการที่ไม่สามารถยอมรับสิ่งที่แตกต่างจากจารีตของตัวเองได้
ผมก็ไม่รู้ว่าแนวคิดแบบ Thai Radical พวกนี้มันจะรุ่งเรืองเฟื่องฟู หรือจะเสื่อมโทรมทรุดทรามในอนาคต
รู้แต่ว่าตอนนี้ ณ เวลานี้ ณ ขณะนี้ เมื่อดูจากข้อมูลในกระทู้นี้ ...... Winter is coming. "