เพื่อนโม่ง เรื่อง who made me a princess เวอร์นิยายของเกาจบยังอะ
Last posted
Total of 147 posts
เพื่อนโม่ง เรื่อง who made me a princess เวอร์นิยายของเกาจบยังอะ
เพื่อนโม่ง มีแหล่งซื้อนิยายเกาหลีรุ่นเก่าของแจ่มไหม ที่ควียอนีเป็นคนแต่ง กูหามาหลายที่มาก บางเรื่องที่กูมีมันไม่ครบ จะอัพราคาก็ได้
เล่ม3ยอดเชฟ กูยังชอบอยู่วะ อาจเพราะออกจากไทยซะที เส้นความรักชัดเจน พอได้อ่านอาหารที่ไม่คุ้น มันดีกว่าอ่านอาหารที่เรารู้จักแล้วประดักประเดิด
ขอมาบ่นหน่อยดิ คือสมัยแจ่มออกนิยายเกาหลีแรกๆนี่กูเก็บทุกเรื่องเลยนะ แต่หลายปีก่อนให้เพื่อนยืม Teddy Boy ไปว่ะ แล้วก็ไม่เจอกันอีกเลย กูเสียดายหนังสืออ่ะแต่คิดว่าคงหาซื้อไม่ได้แล้วป่ะ…ไปหาตามกรุ๊ปมือสองส่วนใหญ่เป็นนิยายยุคหลังจากควียอนีแล้วอ่ะ
ดันมู้
สรุปฝ่าบา ย้อนกาลมีรีวิวละเอียดมะ
เงียบจัง T^T
ประกาศลิขสิทธิ์
.
แอดนากคาบข่าวนิยายเรื่องใหม่ ใกล้คลอดเต็มที
"เปียโนของเขา ท่วงทำนองของเธอ"
.
เตรียมพบกับความรักอันแสนยุ่งเหยิงของ
คุณหนูตกอับผู้มีตรรกะอันสุดคาดเดา
และหนุ่มสุดเซอร์ เจ้าของโรงงานทำเตาหินปิ้งย่างหมู
อดีตนักเปียโนมากพรสวรรค์ที่หลบหนีมาจากเกาหลีเหนือ
.
เร็วๆ นี้
>>134 มาแล้ว ปกน่ารักดี
พันแชยุล กลับมาจากออสเตรียหลังเรียนจบเอกเปียโนอย่างถูๆ ไถๆ แต่แล้วก็ต้องพบว่าพ่อของเธอเสียชีวิตกะทันหัน และไม่นานบริษัทของพ่อก็ล้มละลาย ซ้ำร้ายยังมีเจ้าหนี้ไล่ตามอีกเป็นพรวน
วอนดงโฮ อดีตนักเปียโนมากพรสวรรค์ที่หลบหนีมาจากเกาหลีเหนือ ผู้พาปมชีวิตที่ไม่อาจก้าวไปยืนบนเวทีการแข่งขันเปียโนได้อีก ขณะกำลังดำเนินกิจการเล็กๆ ของตัวเองก็ต้องเจอกับหญิงสาวผู้มีตรรกะส่วนตัวสุดประหลาดและยากจะคาดเดา
การพบกันของหญิงสาวที่เคยมีชีวิตอย่างหรูหราฟุ่มเฟือยกับชายหนุ่มสุดซอมซ่อและมีนิสัยหยาบกระด้าง หล่อหลอมหัวใจสองดวงที่เคยด้านชาให้กลับมามีชีวิตและเต้นแรง
มึงคือตอนนี้กูกำลังหางานเก่าๆของแจ่มใสที่เป็นแปลเกาหลี แปลญี่ปุ่นยุคแรกเลยอะ
นักเขียนดังๆสมัยนั้นก็ ควียอนี ทีนี้กูเลยอยากถามว่าพอจะมีรายชื่อหนังสือยุคนั้นบ้างมั้ยอะ
กูจะไปตามเก็บ
>>135 กุอ่านจบละ ก็เรียบๆ กุแอบรำนางเอกนิดๆที่แบบจนแล้วไม่เขียมเลย แอบเอาขัตรเครดิตพระออกไปซื้อของพุ่มเฟือย แต่กุชอบพระเอกมาก เป็นพระเอกที่ไม่รวยมากแต่ขี้เหนียวและขยัน55555 ดูดุร้ายแต่ใจดีเกินคาด โดนคนตัดนิ้วยังไม่โกรธอห จบรวยรัดไปนิดนึงและไม่รู้ว่าชอบกันตอนไหน
>>141 นางไม่ต๊องเท่าไหร่นะ ตอนแรกมีความคิดเกือบดีละ แต่แบบนางหมดตัวช้ะแล้วได้ไปทำงานโรงงานพระเอกซึ่งงานมันหนัก นางก็พยายามทำแหละอันนี้ดี แต่อยู่ๆนางก็คิดว่าทำไม่ไหวละ ไปหาพี่ชายคนสนิทที่รวยๆให้ช่วยดีกว่าเลยฉกบัตรเครดิตพระเอกไปซื้อเสื้อผ้าดีๆไปหาผู้ คือกุหงิเตรงนี้อ่ะมึงจนไงแล้วซื้อเสื้อผ้าแพงๆไปเพื่อออ ไม่ดูฐานะตัวเองเลยย แล้วก็สร้างเรื่องเก่ง เช่นขับรถชนคู่แข่งพระเอกเงี้ย ทำให้ธุรกิจพระเอกเกือบเจ๊งเงี้ย แต่นางก็ดีตรงพยายามช่วยแหละ นางเอกสำหรับกุคือผีเข้าผีออกว่ะแรกๆเหมือนจะดีแต่ก็ทีบทอิหยั๋งวะแล้วก็กลับไปดีอีก ส่วนพระเอกแรกๆดูเฮี้ยบๆแต่ใจดี น่าสงสารด้วยเพราะโดนตัดนิ้วทำให้เล่นเปียโนแบบที่ฝันไม่ได้ เลยมาเป็นครูสอนนางเอกไปแข่งแทน
ขอพื้นที่ระบายหน่อย คืออออ กูอัดอั้นเว้ยยยยย อยากระบายใจแทบขาด จะเขียนลงในนั้นเลยก็ไม่ได้ เดี๋ยวจะมีทัวร์ลง แล้วคงทำคนเขาเสียใจอีก
---
เริ่มรำคาญนางเอก นางรู้อะไรบ้าง ตั้งแต่เรื่องลูเซียแล้วที่ได้กลิ่นแมรี่ซูนิดๆ จากนางเอก คาร์มึนๆ เอ๋อๆ เหมือนจะประสบเรื่องไม่ดีและโชคร้ายนะ แต่หลังจากนั้นคือแทบไม่มีพัฒนาการเป็นจริงเป็นจังเลย ต้องพึ่งพาผู้อย่างเดียวถึงจะถีบตัวเองขึ้นสูงได้ ผู้ดีให้นางพึ่งอย่างเดียวล้วนๆ ดูเหมือนนางพยายามนะ แต่มันเป็นความพยายามในเรื่องที่ปกติสำหรับชาวบ้านเขาอยู่แล้วอะ ยิ่งคิดย้อนไปเรื่องที่นางพยักหน้าเออออไปงั้นโดยที่ไม่รู้เรื่องสัญญาอะไรเลยยิ่งหงุดหงิด คือมันเป็นเรื่องสำคัญนะ แต่เห็นตามเออ ออไปงั้นเหรอ
//กูก็อ่านเรื่องที่มีตัวเอกกลิ่นแมรี่ซูนิดๆ มาไม่น้อยนะ แต่อิสองเรื่องนี้มันแตกต่างว่ะ ดูพยายามเขียนให้นางเอกซื่อบริสุทธิ์ มีความพยายามไม่ย่อท้อ กูแม่งโคตรรู้สึกเฟลเลย กูเป็นคนชอบคาร์นางเอกใสๆ ซื่อๆ มาก แต่กับอิเรื่องพวกนี้มันไม่ใช่เลยว่ะ กูไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น กูเห็นคนอื่นชอบแล้วยิ่งไม่เข้าใจตัวเองว่าที่ผ่านมาไม่เป็นไร ทำไมกับเรื่องนี้กูต้องมองไม่เหมือนเดิมด้วย สิ่งที่กูรู้สึกจากคนเขียนคือนางเอกมันพยายามอะไรของมันไม่รู้ ตรรกะบางอย่างมันควรเป็นอะไรที่คนปกติเขาคิดกันได้อะ แล้วพล็อตก็ยังงงๆ ความรู้สึกเหมือนคิดอะไรได้ก็จับๆ ยัดใส่มา ให้มันมีเหตุการณ์ได้เจอพระเอก เรื่องมันดูเข้าอิหรอบพระเอกหลงนางเอกเพราะความใสซื่อบริสุทธิ์ ซึ่งกูไม่ได้มองแบบนั้นสักนิด คาร์นางเอกมันเข้าขั้นโง่อะ ไม่สีขาวเท่าไหร่แต่ออกเทาๆ ซะด้วยซ้ำ ในมุมมอง ฉลาดไม่เท่าทันคนแต่ยังอยากพยายาม ซึ่งกูไม่ได้อยากว่านางเรื่องนี้นะ แต่ทั้งเรื่องมันแลดูบีบให้นางดูน่าหลง มีเสน่ห์ ซึ่งอิหยังวะ คนแบบนี้อะเหรอ ผู้หญิงคนนี้ต้องเข้าขั้นงั้นเลยเหรอ 555
ดันมู้
ยอดเชฟล่าสุดเป็นไงวะ
นิยายเรื่อง ทนายสาวถึงคราวสู้ 美人谋律 จะถูกทำเป็นละครโดยทางค่าย เจียซิ่งมีเดีย 嘉行传媒 ของ หยางมี่
เปิดกล้องปลายกรกฎาคมนี้
รายชื่อนักแสดงนำอย่างไม่เป็นทางการ
จวงต๋าเฟย 庄达菲
หวงจวิ้นเจี๋ย 黄俊捷
นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานของ ลิวอั้นฮวาหมิ 柳暗花溟 มีฉบับแปลไทยของสนพ.ห้องสมุด
คำโปรย
สู้ด้วยปาก ฟาดด้วยลิ้น
นางคือ ‘ชุนถูหมี’ หมอความอันดับหนึ่งแห่งราชวงศ์ถังผู้ฟาดฟันศัตรูด้วยคำพูด
ในสายตาของบิดานางคือบุตรสาวตัวน้อยที่แบกภาระครอบครัวไว้บนบ่า
ในสายตาของเพื่อนบ้าน นางคือเด็กสาวกำพร้าแม่ที่แสนจะน่าสงสาร
ในสายตาประชาชน นางคือที่พึ่งสุดท้ายของผู้ตกทุกข์ได้ยาก
ในสายตาของฮ่องเต้ นางคือแสงทองอันรุ่งโรจน์หนึ่งเดียวที่ราชวงศ์ถังรอคอยมานาน
แต่ในสายตาของนางเอง...
ชาตินี้ข้าคงต้องขึ้นคานเพราะพูดเก่งเกินไป คงไม่มีใครกล้าจีบแล้ว!
เรื่องนี้แอดอ่านจบแล้วแต่ก็ลืมแล้วเช่นกัน แต่แวบแรกที่อ่านคือสะดุดตากับชื่อนางเอกมาก แต่โดยรวมถือเป็นนิยายที่สนุกเรื่องหนึ่งและก็คาดหวังว่าทางทีมงานละครจะไม่ดัดแปลงเนื้อเรื่องจนกลายเป็นคนละเรื่องไป