อ่านฝูเหยาเล่มสองจบละสรุปได้ว่ากูคงไม่ไปต่อ น้ำเยอะเนื้อน้อยอย่างที่เคยมีเพื่อนโม่งบอกไว้ พล๊อตก้อแบบ...น่าเบื่ออย่างบอกไม่ถูกอะกูเปิดอ่านข้ามๆไปให้มันจบๆ ดีใจที่หลังๆกูหมั่นไส้กองอวยและแบรนแอมไม่งั้นกูคงพรีบ๊อคเซตไปแล้วเรียบร้อย ป่านนี้คงมานั่งทึ้งหัวตัวเองอยู่ด้วยความเสียดายเงิน
ขอยกตัวอย่างความน้ำเยอะ
.
.
.
.
.
เล่มสองท้ายๆเล่มนี่ นางเอกจัดแข่งบอลลีค จัดงานเต้นรำจังหวะวอลส์ ตั้งสโมสรคลับอะไรๆไปเป็นบทๆ พอจังหวะข้าศึกมาตีเมืองนางต้องรักษาเมือง บรรยายอยู่ไม่กี่หน้า เอาที่สบายใจกูว่ากูพอละ
.
.
.
.
.