เพิ่งอ่านผลาญจบ หลังเขามากกู 555555555 ก็เป็นนิยายที่สนุกดีนะในช่วงแรกๆ แต่ช่วงหลังๆน่าเบื่อสัสๆ กูไม่เข้าใจว่าทำไมมันต้องวนเวียนอยู่กับการแก้แค้นแบบเรื่องใต้สะดือทั้งนั้นเลยวะ ฮูหยินทุกจวนที่เป็นศัตรูกับนางเอกมันจะคบชู้สู่ชายหมดทุกคนเลยเรอะ ทำไมธูปราคะมันหาง่ายจัง หรือมีขายตามปากคลองตลาดแบบบ้านเรา แล้วทำไมทุกคนเห็นแล้วต้องตะลึงความงาม นางเอกปรากฎตัวก็ตะลึงกันทุกคน พวกมึงควรไปตรวจโรคหัวใจนะ ตะลึงอยู่นั่น แล้วทำไมชายแปดตอนจบมันดูผิดคาแรคเตอร์จังวะ คนแบบนี้ต้องเลือดเย็นและเห็นแก่ตัวจนถึงที่สุดของชีวิตดิ แล้วอีธิดาเทพเหมือนจะปูมาว่าสำคัญ แต่ทำไมบทน้อยจังวะ แถมผู้หญิงในเรื่องแทบทุกคนเสือกมารุมรักพระเอกอีกแน่ะ
แต่กูชอบเซวียนเพ่ยนะ กูว่าเป็นคาแรคเตอร์โชตะที่ฉลาดและน่ารักดี ถ้าออกเล่มแยกที่เป็นเซวียนเพ่ยมากูก็ซื้อนะ กูอยากอ่านตอนน้องเขาใช้สติปัญญาติดต่อหาเส้นสายกับพรรคพวกว่ะ อยู่ๆโผล่มาลอยๆว่ากูมีกะตังเยอะนะ เอามาเปย์ค่าของขวัญแต่งงานของนางเอก กูก็อยากรู้ว่าน้องเขาไปทำวิธีไหนถึงหาเงินมาได้แต่เสือกไม่โฟกัส ดันไปหมกมุ่นกับเรื่องธูปราคะ หรือโดนจับข่มขืนให้เสื่อมเสียชื่อเสียง เพราะกูชอบน้องเพ่ย อยากเห็นบทเขาเยอะๆ แต่มาเจอฉากแก้แค้นแบบนี้ก็รำคาญเหมือนกันว่ะ จะว่าไปมีเรื่องไหนที่มีโชตะน่ารักๆและฉลาดบ้างมั้ย แนะนำกูที