Last posted
Total of 1000 posts
ใครกดนอ.ได้แล้วบ้าง เว็บล่มรัวๆ
>>81 +1 กูชอบท่านเทพมาก กูโครตซึนอ่า55555
กูสายแนวเทพเซียน ตำนานรักกูยกขึ้นหิ้งเหมือนกัน อ่านแล้วโครตบีบคั้น แต่ลำไยพระนางสุด5555
>>83 กูว่าไม่น่าจะแฮปปี้นะเดี๋ยวเหมือนดูดาวของอีกค่ายกูไม่ไหวใจคำว่าแฮปปี้เลยว่ะ เห็นน่าปกยังทำใจหยิบไม่ได้เลยค่ะมึง555555 ไม่เข้าใจว่ามึงจะเอาตัวละครมาทำไมว่ะถ้ามันไม่ แค่รูปหน้ากากกับดอกบัว ก็พอแล้วค่ะมึง
>>91 8 เรื่อง 12 เล่ม ตัวเบาๆ ทั้งเก่าใหม่ปนกัน
กดไป 2 รอบ ตอนแรกจะไม่เอาวาย คิดไปคิดมาเอาไว้ก่อนดีกว่า 5555
เลือกวิวาห์ไฮโซ เล่ม 2-3 ไว้แล้วแต่ตัดออกรอบแรก พอไปกดรอบสอง ปรากฏเล่ม 3 หมด ต้องเอาแบบ BOX แทน สะเทือนไตกูอีก
แต่มีเล่มเก่าของรอมแพงที่กูกดทิ้งไว้มัน Out of Stock ถึงเวลาสั่งได้เฉยเลย
กูชอบอ่านเรื่องเทพเซียนนะ แต่ยังไม่มีเรื่องไหนขึ้นหิ้งสำหรับกูเลยว่ะ ตำนานรักฯ อยู่ในระดับเกินมีน กูรำคาญทั้งพระเอกนางเอกชิบหาย อวลกลิ่นฯ พี่ปลาดีต่อใจกูมาก นางเอกก็ไม่งี่เง่า แต่เล่ม 1 ก็อ้อมแปซิฟิกมากเหมือนกัน ป่าท้อ+ลิขิต ตอนอ่านแรกๆ เหมือนจะพีค แต่กูไม่ค่อยชอบเรื่องเข้าใจผิดเพราะอมพะนำ มีไรไม่พูดไม่บอกกัน ไปๆ มาๆ ก็แค่อยู่ในระดับชอบ กูยังไม่ได้อ่านท่านยาย สงสัยต้องหาเวลาโดน อ๋องไก่นี่เจ็บช้ำน้ำใจนัก รู้เรื่องกะปิน้ำปลาก่อนเลยยังวางจมกองฝุ่น หลังๆ ไม่มีเวลาอ่านอะไรเลย มีเรื่องไรแนะนำกูมั้ย
ตอนแรกก็ว่าจะกดซื้อนอ. นะ แต่คิดอีกที รอกดช่วงงานหนังสือดีกว่า ไม่รีบ กองดองเยอะ (กูกลัวเว็บล่ม+บุพการีด่า ซื้อหนังสืออีกแล้ว!)
ช่วงนี้ติดนิยายสืบสวนว่ะ ที่อ่านแล้วและกำลังอ่านมี บันทึกปิ่น ชันสูตร 10คดีบาป เจาะจิต คำให้การจากศพ ศ.ป๋อ หอยทาก รัชศกเฉิงฮว่า เพื่อนโม่งมีเรื่องไหนแนะนำมั้ยคะ
>>89 ดูดาว วาราไม่ได้บอกว่าแฮปปี้ แต่บอกว่าจบดี คนเลยตีความกันว่าแฮปปี้ สำหรับกู ถ้าบอกแค่ว่าจบดีก็คือจบดี แต่ไม่ได้หมายความว่าแฮปปี้ว่ะ จบดีอาจจะเป็นปลายเปิดก็ได้ หรืออื่นๆอีกน่ะ
แต่กูเพิ่งเอาดูดมาอ่านเมื่อคืนนี้ กูปวดหัวกับสำนวนการแปลมาก อ่านแทบจะไม่รู้เรื่องเลยว่ะ เหมือนว่าตอนนี้กูอ่านผ่านๆเอามากกว่า
>>95 แนะนำของฝรั่งได้ปะ กูก็พักเบรกจากนิยายจีน มาอ่านสืบสวน ติดหนึบเลยตอนนี้
- Series โรเบิร์ต อันเตอร์ สามเล่มแรกจะเป็นของ สนพ. Pearl ส่วน 4-5 เป็นของ สนพ.น้ำพุ.....ฉากฆาตกรรม โหดสัสรัสเซียมากที่สุดเท่าที่เคยอ่านมา ตัวเอกก็เก่ง ไม่ไก่กา เดาทางไม่ค่อยได้
- Series ริชโชรี่แอนด์ ไอเอิลส์ สนพ.น้ำพุ เล่มแรกคือ แกะรอยหมออำมหิต ....อ่านเล่มแรกจะไม่ชอบ นางเอก(ริชโชรี) แต่เล่มหลัง ๆ นี่รักนางมาก
>>99 มึงต้องใจเย็นๆเว้ย กูใช้วิธีหาสินค้าจากหน้า google แล้วค่อยกดใส่ตระกร้าทีละเล่ม เพราะไม่ว่าจะเล่มเก่า เล่มใหม่ กูเสริชที่ช่องเสริชไม่ได้เลย แต่กว่าจะซื้อเสร็จ จ่ายเงินได้ กูแทบกรีดร้องเหมือนกัน สุดท้ายกูไม่เพิ่งเน็ตบ้าน มาใช้เน็ตมือถือสั่งแทนละ ไม่เคยคิดว่าแค่ซื้อหนังสือออนไลน์ต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมง ขนาดกูมาสั่งซื้อเอาตอนสายๆแล้วนะ กะว่าไม่ต้องไปแย่งชิงตั้งแต่เที่ยงคืน กูยังเหนื่อยเลย กูรู้สึกว่าตั้งแต่นอ.ปรับเปลี่ยนรูปแบบเว็บเป็นแบบใหม่แบบนี้มีแต่กากกับกากว่ะ กูชอบเว็บเดิมสมัยเก่ามากกว่า รู้สึกเสถียรกว่ากันเยอะมาก
รอบนี้โปรนอกูจัดไปแค่สามพันกว่าๆพอ
นอ.ไม่รู้จะซื้อไรเรยว่ะ สอยไปหมดละเสียดายของแจ่มออกไม่ทัน ของยามเช้าที่ออกใหม่ก้อไม่โดน
ใครสายหน้าร้านช่วยดูด้วยว่าเรื่องใหม่ๆ อย่างกระดูก หลานหลิง เจิ้น ฯลฯ มีวางหน้าร้าน นอ. ยังอะ
พวกเมิงงงงงง มีใครดำน้ำหรือพอจะสปอยบุพเพรัหลานหลิงให้กุได้มะ เป็นไงมั่ง
สาขาที่ทำงานกูเปิดแต่เช้าหนังสือใหม่ยังไม่เข้านะ เด๋วเที่ยงๆกูไปวนๆอีกที
นอ. จะสอยบันทึกปิ่นสักหน่อย ดันมีไม่ครบ เซ็งว่ะ
มีเรื่องอะไรแนะนำไหม ได้ทุกแนว เดียว3โมงจะไปนอ.แล้ว ใครซื้ออะไรบ้าง
นอ.ที่ออฟฟิตกุ หนังสือใหม่ยังไม่มาว่ะ
>>117 ใจเย็นๆ เรื่องนี้แม่งปราบเซียนตรง
1. ปริศนาคดีเสือกอยู่ในคำกลอน มีอุปสรรคทางภาษามากอ่านแล้วงงฉิหัย อ่านยากจนเกือบถอดใจ ได้ข่าวว่านักแปลเกือบธาตุไฟดข้าแทรกตอนแปล ตอนกูอ่านก้อเกือบธาตุไฟแทรกเหมือนกัน
2. ตัวละครเยอะยุบยับเปิดตัวมาแล้วก้ออยู่ๆแม่งหายไป
3. คดีนี่คือ มึงเรียกแก้แล้วเหรอ
คือสรุปว่าเล่มนี้แค่เปิดตัวตัวละครกับปูพื้นเรื่อง กูเกือบถอดใจไปละจนเอาเสวียนจีถูมาอ่าน ทีนี้แม่งเครื่องติดไปยาวๆ นข.เอาเกร็ดประวัติศาสตร์มาผูกเรื่องได้โคตรเก่ง
>>120 กูเห็นผ่านๆแค่ว่า ตอนจบคือจบยังไง แต่กูคงต้องลองอ่านเส้นเรื่องดูก่อน เพื่อที่จะสรุปได้ว่ามันถ้าจบแบบนั้นจริงๆถือว่าดีจริงหรือเปล่าน่ะ แต่เอาจริงๆนะ คำว่าดีไม่ดีสำหรับแต่ละคนไม่เหมือนกัน หรืออย่างบางเรื่องที่กูว่ามัน HE บางคนก็มองเป็น BE มันเลยวัดกันยากจริง อีกอย่างคำว่าจบดี มันจบดีในแง่ไหน แง่ความรู้สึกตลค. ความรู้สึกคนอ่าน เนื้อเรื่อง หรืออะไรอีกน่ะ
แต่ที่แน่ๆ กูอ่านแล้วไม่ประทับใจสำนวนของสนพ.นี้เลย แปลออกมาได้ประหลาด ประหลาดยันรูปเล่ม เรื่องก่อนก็เล็กกว่าปกติ เรื่องนี้ก็ใหญ่เวอร์ พกมาอ่านทีลำบากชิบ
วาราหน้าปกสวยนะ แต่ก็แค่นั้นแหละ
พวกมึงงง กูเข้าเว็บนอได้แล้ว กระดูกงามน่าสอยมั้ย กูไม่มีเรื่องอะไรจะซื้อเลยเนี่ย เจ็บใจวันก่อนเพิ่งซื้อปิ่น 6 กับวิวาห์ไฮโซ 3 ไปเองอ้ะ
ร้านนอ.ของเพิ่งเข้าตะกี้ กูจะบ้าตาย อยากตบอิเพ่ยเพ่ย ม่างบอกซะดิบดี ให้ไปแต่เช้าาาาาาา จ้ะ ลูกค้าไปแต่เช้าแต่ของเข้าบ่าย ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
ky เพื่อนโม่ง ศิษย์ชั่ว นี่คือเรื่องอะไรวะ กูหลุดออกจากวงโคจรนิยายและโม่งไปนานมาก
แก้คำผิด อาจารย์ชั่ว ไม่ใช่อาจารย์ชั่ง บ๊ะ
ซื้อทางอินบ๊อกนอก็ได้ส่วนลดเหมือนกันมั้ย ?
ร้าน นอ. ทรราช 7 เข้ายังอะ
โม่งช่วยด้วย ตอนนี้กูเจอปัญหา อ่านเรื่องไรก็รู้สึกเฉยๆ แบบ อืมม ก็ดีนะ แต่ความรู้สึกตื่นเต้นหรือยกขึ้นหิ้งงี้ มีน้อยมากเลย มันไม่สนุกเหมือนแต่ก่อนอ่ะ หมดไฟ? รีดเดอร์บล็อก? หรืออะไร จะทำยังไงให้มันหายดี อยากกลับมาอ่านหนังสือสนุกเหมือนเดิม
กรี๊ดดด กูเพิ่งเห็นปกหลานหลิง กูนึกว่าหุ่นกระบอก ความอยากอ่านกูดิ่งลงสุด
มีใครพอรู้มั้ย หงส์คืนจันทรืของเเจ่มมันแนวไหน เข้มข้น หรือเบาเหมือนพวกเล่มเดียวจบทั่วไป ช่วงนี้ไม่อยากอ่านดราม่าอะไรมากมาย มีใครพอรู้บ้าง
ใครอ่านกระดูงามจบแล้วบ้าง กูรอรีวิวอยู่เด้อ
>>144 เห็นคนในกลุ่มเผารีวิวว่าดีนะ กูสอยโปรนอ.เมื่อวานรอจัดส่งอยู่
>>139 กูว่าอาจจะเป็นช่วงรีดเดอร์บล็อก ไม่ก็ไม่มีแนวที่มึงสนใจจริงๆ กูแนะยำให้ห่างจากการอ่านหนังสือไปพักนึงก่อน หรือเปลี่ยนแนวอ่าน ไปอ่านหนังสือแนวอืาน ชาติอื่น กูก็เป็นพักนึง กูเปลี่ยนไปทลายกองดองไลท์โนเวล นิยายไทย แล้วค่อยกลับมาหาจีนใหม่ ก็ทำให้กูรู้สึกดีขึ้นนะ
กูสนใจต้นตำนานอาภรณ์เพราะแนวเรื่องเกี่ยวกับผ้าไหมรู้สึกแปลกใหม่ แต่มีเพื่อนโม่งบอกกูว่าอย่าในตำหนักก่อนๆ กูเชื่อ แม่มเอ๊ยคิดถูกจริงๆ เห็นรีวิวไม่ค่อยดีและก็ดราม่าด้วย ดีที่กูเชื่อ ประหยัดตังค์เป็นพัน งานจวงจวงกูคงไม่แลอีกแล้วนับจากนี้ หย่งเยี่ยที่คิดว่าถ้ามีปล่อยมือสองจะลองก็คงไม่แล้ว ประหยัดไปอีกจย้า
อ่านกระดูกจบแล้ว ไม่สปอยล์นะ นางเอกกลับชาติมาเกิด จำเรื่องในชาติก่อนได้ แต่พระเอกจำไม่ได้ ชาติก่อนพระเอกนางเอกรักกันแต่ไม่สมหวัง ชาตินี้ได้แต่งงานกันแบบพระเอกยังไม่ได้รัก แต่ถูกใจ พอมีปัญหาทางบ้านเลยขอนางเอกแต่ง ตระกูลพระเอกซับซ้อนมาก
เล่าเรื่องแบบละเมียด เรื่อยๆ ความสัมพันธ์ค่อยเป็นค่อยไป ให้คนอ่านคิดตามเอง ถ้าชอบอ่านแนวตื่นเต้น ดำเนินเรื่องเร็วๆ บอกตรงๆ ผ่านเรื่องนี้ไปได้เลย ค่อนเล่มแรกกูอ่านค่อนข้างละเอียด แต่ครึ่งหลัง เริ่มเหนื่อย อ่านผ่านๆ เอาเรื่อง เลยยังไม่ได้มานั่งคิดว่า นอกจากพระเอกนางเอกมาเกิดใหม่แล้ว มีใครมาเกิดใหม่เป็นใครอีกบ้าง จากตอนพิเศษในชาติก่อนน่าจะมีแน่ๆ ใครอ่านละเอียดมาสปอยล์หน่อยก็ดี
ใครอ่านพราวพร่างรอด ก็น่าจะอ่านเรื่องนี้ได้ แต่ไม่หวานนะ พอมีบ้าง พระเอกนางเอกฉลาดเข้าใจโลกดี เข้าใจตัวเองดี ปมอยู่ที่ตระกูลพระเอก แย่งอำนาจ ฆาตกรรม มีแทรกธรรมเนียมจีน
ส่วนชื่อเรื่อง กระดูกงดงาม ในเรื่องมีย้ำหลายตอน จนเข้าใจได้ว่า ทำไมต้องชื่อนี้ ตามคำนำสนพ.พูดไว้เลย
ต่อๆ กระดูก ตัวละครชอบนางเอก นางเข้าใจโลกดี เพราะผ่านมาชาตินึงแล้ว ส่วนพระเอกฉลาด แต่กูเฉยๆ ไม่ปลื้ม ตัวละครฝั่งพระเอกเทาหมด หาขาวไม่เจอ ฝั่งนางเอกใสกว่า ทั้งพ่อแม่ เพื่อนที่น่าจะใสที่สุดแล้ว แต่ออกน้อย
ของจวงจวงที่แปลไทยแล้วเรื่องไหนสนุกสุด
กระดูกงดงามกูสั่งไปตอนโปร นอ. สั่งมาแล้วก็ต้องอ่านแหละนะ ปกติกูไม่อ่านแนว ปจบ. แต่เรื่องนี้เสรือกกดมา เดี๋ยวลองอ่านดูไม่จริตจะได้ขายทันทีราคาไม่ตกมาก
ช่างร้ายเหลือ 7 เล่ม เนื้อหามีไรมากขนาดนั้น
จากที่กูอ่าน ตย. มาในห้องเผานะ เล่ม 1 - 2 มีแต่กำจัดลูกกระจ๊อก เช่นสาวใช้ อ่านจนถึงโควต้า เพิ่งจะกำจัดลูกสาวไปได้ 2 คน อีกคน ยังซุ่มอยู่ ไม่รู้ว่า อีกลูกสาวที่กำจัดไปนี่จะแว้งกัดเมื่อไร เพราะไม่มีใครตาย อีที่ตายก็แค่สาวใช้ลูกกระจ๊อก เหมือนให้กูอ่านแต่น้ำอะเอาความสะใจ ที่คืบหน้าก็มีแค่ความสัมพันธ์กับพ่อ พระเก้าพันปี นางเอกแต่งงาน กับปริศนาเรื่องแม่แย้มพรายมานิดหน่อย คือถ้าเล่มหลังๆ วนลูปแบบนี้ก็หากินได้เรื่อยๆ นะ แค่สร้างตัวร้ายปัญญาอ่อนขึ้นมาให้คนอ่านหมั่นไส้ จากนั้นให้นางเอกกำจัดเป็นสะพานเดือนต่อไปไรงี้น่าจะได้อีกหลายเล่ม
กูว่าจะมาบ่นพอดี
ว่าลอร์ดนางซอยหนังสือหลายเล่มเกินเหมือนหวังได้เงินเยอะๆอะ
อย่างอาภรณ์ หรือนางพญา และล่าสุดช่างร้าย
กูว่ามันรวมเล่มได้
เมื่อก่อนเล่มหนา กูก็รับราคาได้
(ถึงจะรับที่ละเมิดหรือกะปิไม่ได้)
แต่ตอนนี้ชักไม่ไหว แพงเกินไป
ซอยย่อยเป็น 7 ราคารวมกล่องเกือบ 2 พัน
จะแข่งราคากับกูกูหรอ
ว้าย ยังมีโม่งซื้อหนังสือจากสนพ.ขี้ขโมยอยู่อีกเหรอ
ลอร์ดรีบโกยก่อนเจ๊งป่าว หลังๆไม่ค่อยเห็นคนพูดถึงเรื่องใหม่ที่ออกเลย
รู้แต่ออกเรื่องอะไร. แต่กุไม่เห็นคนเอาเนื้อเรื่องมาคุยกันเลย หรือเค้าคุยกันแต่ในคุก??
ไม่ชอบลอร์ด กับ สนพ.นาง
ในโม่งมันจะมี 3 ทางป่ะ
- คือคนที่เกลียด เลิกซื้อผลงาน ด้วยเหตุผลว่าไม่อยากสนับสนุน จะได้เจ๊งเร็วๆ เลิกอ่านเพราะกะปิ
- เกลียด ไม่ซื้อนะ แต่กูยืมเพื่อน เช่าร้านเช่า
- กับเกลียด แต่ก็หักใจไม่ซื้อบางเรื่องที่อยากได้ไม่ได้ (ซึ่งก็มักจะโดนว่าว่าย้อนแยง)
มันก็แล้วแต่คนป่ะ
แต่กูว่าช่วงนี้คงขาลง
เพราะนางร้ายยังไม่กล้าพิมพ์
ขายแต่อีบุ๊คส์ เหมือนกลัวขาดทุนอะ
>>168 คุยในคุกกับกลุ่มพูดคุยนิยายทุกสนพ.น่ะ แต่กูว่ากลถ่ทนี้น่าจะเป็นพวกมือใหม่หัดอ่านนิยายจีน เลยไม่รู้เรื่องที่จงหยวนเคยก่อไว้ กลุ่มนี้โคตรอวยจงหยวนเลย กูเข้ากลุ่มนี้เพื่อเผือกโดยเฉพาะ ตอนแรกกะอยู่เงียบๆ สึดท้ายก็ัดขาบ้าง กูเห็นละอดไม่ไหว กลุ่มเผือกเหมือนกัน อะไรที่กูชอบอล้วโดนเหยียบ กูไปขัดขาตลอด
ตอนกูอ่านจงหยวนใหม่ๆก้อว่ามันดีนะ แต่พอมาอ่านงานค่ายอื่นแล้วกลับไปลองอ่านอีกที บางเรื่องถึงขั้นอ่านไม่ได้เลยอ่ะ แบบงานของจิ่วลู่พออ่านท่านยายแล้วกลับไปอ่านเรื่องอื่นของจงหยวนไปได้เลย รู้สึกถึงความแปลกากๆกระด้างๆแห้งๆ หลังๆคนเอามาให้กูอ่านฟรียังไม่อ่านเลย เสียเวลา
ถามหน่อยเรื่องอาจารย์เป็นคนชั่ว ทำไมเพิ่งจะมาลุ้นพระเอกในเล่มสุดท้ายอะ หรือตั้งแต่เล่ม 1 - 3 นี่พระเอกไม่มีบทบาทไรเลย หรือมีแต่ไม่ได้มีบทกระชับความสัมพันธ์กับนางเอก หรือเพิ่งจะไปเริ่มรักกันเล่ม 4 มันเร็วไปไหมอะมารักกันเล่มสุดท้ายแล้วจบเลยเนี่ย
กูเห็นเดี๋ยวนี้จงหยวนชอบพรีแบบมีเล่มสั่งเขียน...กูเห็นแล้วแบบ อืมมมม
สำหรับเรื่องกระดูก เราเคยอ่านสมัยที่มีคนแปลให้อ่านในเด็กดี ปกติไม่เคยสนใจที่จะอ่านนิยายจีนแนวปัจจุบันเลย แต่ตอนนั้นเห็นคนโพสแนะนำเรื่องนี้ว่าดีชื่อก็แปลกดีเกริ่นนำเรื่องก็น่าสนใจเลยลองเข้าไปอ่าน พออ่านแล้วมันเป็นอะไรที่ถูกจริตมาก ชอบแนวแบบนี้มาก คนแปลแปลดีมาก ถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกออกมาได้ดีมาก มันอาจจะดูเรื่อยๆช้าๆแต่มันให้ความรู้สึกที่ค่อยๆซึมลึก ไม่หวือหวาแต่มีความละเมียดละไม ไม่เร้าใจแต่ซาบซึ้งกินใจ ไม่ตื่นเต้นแต่ก็ไม่น่าเบื่อ รู้สึกอยากรู้อยากอ่านต่อเรื่อยๆ ไม่มีความรู้สึกว่าน่ารำคาญหรือเหนื่อยที่จะอ่านเลย เสียดายคนแปลหยุดแปลไปเพราะยามเช้าได้ลิขสิทธ์ไป ตอนนี้สั่งซื้อไปแล้วแต่หนังสือยังมาไม่ถึง เราคาดหวังกับเรื่องนี้มากหวังว่ายามเช้าจะแปลออกมาได้ดีไม่อย่างนั้นคงน่าเสียดายที่สุด เพราะเรื่องนี้ดีงามมากจริงๆ
อาจารย์เป็นคนชั่ว เริ่มเรื่องมาเห็นบอกว่าอาจารย์โดนคนสะบั้นชีพจรหัวใจจนตาย ภายหลังนางเอกได้แก้แค้นไหม มีกล่าวไหมว่าใครเป็นคนทำ
ช่างเหี้ยหลาย ทำไมสีปกแม่งเหี้ยจังวะ ปกเปลี่ยนสีเจ็ดสี เฉดสีแบบเอิ่มช้ำเลือดช้ำหนองเว่อร์
>>188 มึงจะเอาเนื้อเรื่องแบบไหนล่ะ วงติ่มซำ ดิบในดิบ เวอร์ชั่นที่หลอดเอามาโม้เหม็นไว้ครั้งแรกก็ตามนี้
เพิ่งวันที่สองเอง ทวงรีวิวกันเสียแล้ว...
เดือนนี้เอาไงดี
ขุดเล่มนี้มาเล่าก็แล้วกันค่ะ ชื่อเรื่องคือ "ช่างร้ายเหลือ"
the legend of ผีเน่ากับโลงผุ
(ไว้จะเอาปกมาให้ดู ตอนนี้ไม่ได้อยู่กรุงเทพ)
เล่มนี้บอกได้เลยว่าใครไม่ใช่แนวอย่าได้แตะ เพราะค่อนข้างฉีกกฏหนังสือแนวจีนโบราณทั่วไปเยอะ เรื่องนี้กล่าวถึงสาวน้อย 4 พี่น้องผู้แสนดี ฉลาด อ่อนโยนและเป็นที่รักใคร่ของใครต่อใคร ทั้งสี่เป็นลูกสาวคนสวยของแม่ทัพใหญ่ผู้หนึ่ง ซึ่งก็เป็นคนที่ดีมากๆ ทั้งเก่งทั้งตงฉิน เรียกได้ว่าเป็นเสาหลักของประเทศ
ทว่า... ซินเดอเรลลาทั้งสี่กลับโชคร้าย
เนื่องจากพวกนางเป็นเพียงลูกสาวอันเกิดจากอนุภรรยาของท่านแม่ทัพ (คือพ่อของพวกนางน่ะมีเมียเยอะ) และที่ร้ายยิ่งไปกว่านั้นก็คือ ลูกสาวคนโตอันเกิดจากเมียหลวงนั้น นาง "ร้ายยยยยยย--กาจ--มาก" นอกจากร้ายมากยัง
-เจ้าเล่ห์
-ขี้อิจฉา
-โหดเหี้ยม
-โกหกเป็นไฟ
-ตีสองหน้าเก่ง
-เอาดีใส่ตัวเอาชั่วใส่น้องๆ... และที่แย่ที่สุดก็คือ
นังพี่คนโตดันสวยอย่างกับเทพธิดา!!!
และแล้ว นังเทพธิดาตัวร้ายก็วางแผน "เก็บน้องๆเข้ากรุ" ไปทีละคน...ละคน ใครขวางทางนาง นางจับแต่งงานออกเรือนไปให้หมด น้องรองฉลาดนักใช่ไหม นางแกล้งปล่อยม้ามาเหยียบตำหนักตัวเองแล้วร้องไห้ใส่ร้ายน้องรอง น้องเล็กหนุ่มติดเยอะใช่ไหม ไปอ่อยแฟนน้องเล็กดีกว่า... เที่ยวได้ระรานเขาไปทั่ว สวยซะอย่าง ลูกเมียหลวงด้วย เดี๊ยนไม่กลัวใครทั้งนั้น
เป้าหมายของนางร้ายผู้นี้คือ กำจัดน้องๆ... ออดอ้อนพ่อ... อ่อยท่านอ๋อง แล้วใช้ความสวยเป็นบันใดไต่ขึ้นสู่สตรีหมายเลขหนึ่งในแผ่นดิน ขอโทษ... โลกนี้ไม่มีที่ให้ซินเดอเรลลา.... จบนะ
^
^
^
หญิงชั่วข้างบนในที่นี้เราจะเรียกว่า "นางเอก" นะคะ (ชูสองนิ้วทักทาย)
-------------
มาฝ่ายชายโฉดบ้าง
V
V
V
เขาคือมหาขันที ผู้ที่ได้ชื่อว่าสง่างามที่สุดในแผ่นดิน เขาเป็นคนที่หญิง (ชั่ว) คนข้างบนอยากจะจิกหัวตบเป็นอย่างมาก เพราะใครๆก็ลือกันว่า นางนั้นสวยจริง แต่สวยเป็นอันดับสอง>>>รองจากเขา T T
คือ... เป็นไปได้ไงอ่ะ?
นางอุตส่าห์จัดการน้องนุ่งไปหมดแล้ว ใครขวางก็ฆ่าทิ้งหมด
อยู่ๆหมอนี่มาโผล่ได้ไง? แล้วแผนการเป็นอันดับหนึ่งในใต้หล้าของนางล่ะ?
ปล่อยให้มันมีชีวิตต่อไปไม่ได้แล้วววววววว
^
^
^
^
เขาเองก็คิดเช่นนั้นเหมือนกัน
ซวีจงก่วนคือขันทีที่โหดเหี้ยมที่สุดในประวัติศาสตร์ของแว่นแคว้น
เขาสร้างเมืองนี้ขึ้นมากับมือ ไต่เต้าจากคนที่ไม่มีอะไรในมือจนกระทั่งกุมอำนาจในราชสำนักไว้แต่เพียงผู้เดียว แม้แต่ฮ่องเต้ก็เป็นเพียงหุ่นเชิดที่เขาใช้ทำงานบังหน้า ใครขวางทาง เขาฆ่าทิ้งหมด ขุนนางดีๆโดนเขาสอยราวกับใบไม้ร่วง เอาพวกพ้องตนเองเข้ามาเสริมฐานอำนาจของตนจนแข็งแกร่ง
เขาฆ่าใครได้ทั้งหมด แต่ติดอยู่คนเดียวคือท่านแม่ทัพที่จงรักภักดีต่อประเทศชาติที่สุด (พ่อนางเอก) คนนั้น.... มันเก่งมาก ก.ไก่ล้านตัว ........เขาหาทางลอบฆ่ายังไงก็ไม่ได้เล้ยยยยย... บรึ๊ยยยส์
อย่าว่าอย่างนี้อย่างนั้นเลย............ เข้าทางลูกสาวของท่านแม่ทัพดีกว่า...เมื่อคิดได้ดังนั้น อีตาขันทีก็ลักลอบส่งคนมาเจรจาขอเป็นพันธมิตรกับหญิงชั่ว โดยเสนออำนาจมหาศาลแลกเปลี่ยนกับที่นางเล่าความลับของครอบครัวนางให้เขาฟัง
คนใช้นางเตือนนางว่า "คุณหนูเจ้าคะ ขันทีผู้นี้ตีสองหน้าเก่งมาก คุณหนูต้องระวังตัวนะเจ้าคะ"......... หึหึ นางไม่กลัวหรอก ใต้หล้านี้ไม่มีใครสตอได้เก่งกว่านางอีกแล้ว ลองหักหลังนางสิ นางจะสอนให้รู้เลยว่านรกเนี่ย สะกดยังไง
คนใช้เขาเตือนเขาว่า "ท่านกงกง ท่านต้องระวังนะขอรับ ได้ข่าวว่านางผู้นั้นร้ายเป็นอันดับหนึ่งเลยทีเดียว"........ หึหึ เขาไม่กลัวหรอก ใต้หล้านี้ไม่มีใครโหดเหี้ยมเกินกว่าเขาอีกแล้ว ลองหักหลังเขาดูสิ เขาจะทำจับส่งขายซ่องนางโลม ไม่ได้ผุดได้เกิดอีกเลย
V
V
V
V
และแล้วทั้งสองคนก็ได้ร่วมมือทำชั่วด้วยกัน
มีเรื่องราวมากมายผ่านเข้ามาในชีวิตชั่วๆของพวกเขา
นางไม่กลัวที่จะร่วมวางแผนกับเขา บ้างก็หลับนอนอยู่ในตำหนักเขา พูดคุยล้อเล่นกับเขา... นางไม่กลัวหรอก เพราะเป้าหมายนางคืออ่อยท่านอ๋องรัชทายาท ไม่ใช่อ่อยเขา........ อีกอย่างนะพวกเธอว์.... คนอย่างเขาน่ะปลอดภัยสำหรับนางแน่... เพราะนางรู้หรอกว่า
V
V
V
ขันทีน่ะไม่มีจุ๊ดจู๋ 555 !!!!
เอ...
แต่เรื่องหลายเรื่องบนโลกนี้ มันก็ไม่ได้เหมือนอย่างที่คิดเสมอไปแฮะ
------------ จบรีวิว---------------
ช่างร้ายเหลือ นางเอกไม่ถ่อยจ้า แต่นางเอกตอแหลเก่ง เพราะนางเอกไม่ได้เก่งกล้าขนาดนั้นนางเลยถ่อยไม่ได้ ได้แต่ใช้สกิลตอแหลให้รอดพ้น+ไหวพริบความซู+โชคดี แต่ในอนาคตไม่แน่ว่านางจะถ่อยไหม เพราะนางเรียนวรยุทธ์จนเป็นแล้วแถมมีแบลคดี (ตัวอย่างที่อ่านถึงตอนล่าสุดน่ะนะ)
>>188 ส่วนรีวิวใหม่ช่วงใกล้ออกจะเป็นแบบนี้
รีวิวใหม่
ช่างแสนดี
นางเป็นถึงบุตรสาวที่เกิดจากฮูหยินใหญ่แท้ๆ แต่กลับมีชีวิตไม่ต่างกับสาวใช้ในบ้าน!
เพราะไร้มารดาคอยกางปีกปกป้อง แต่ละวันซีเหลียงมั่วจึงต้องทนถูกรังแกจากแม่รองและน้องสาวต่างมารดา นางอาศัยอยู่ในบ้านร่วมกับบิดาที่เก่งเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ มีท่านย่าที่เย็นชาและเหี้ยมโหด มีญาติพี่น้องมากมายที่หวังจะเหยียบนางให้จมดิน ชีวิตของคุณหนูใหญ่ผู้นี้จะว่าต่ำต้อยแต่นางก็คือบุตรสาวคนโตของแม่ทัพใหญ่ จะว่าสูงส่งแต่ก็ถูกบ่าวรับใช้ในจวนด่าทอถากถางได้อย่างไม่ยำเกรง
ไม่มีใครสนใจ ไร้คนไยดี แม้กระทั่งโดนกลั่นแกล้งจนตายไปตั้งแต่เมื่อใดยังไม่มีใครในบ้านรู้!
ช่างร้ายเหลือ
ยืมดาบฆ่าคนเป็นท่าไม้ตายที่นางใช้ประจำ!
ผู้ช่วยสาวตัวร้ายของนักการเมืองอันดับหนึ่ง จู่ๆ ก็ตื่นขึ้นมาในร่างผ่ายผอมใกล้ตายของคุณหนูซึ่งไม่เป็นที่รักของใคร ด้วยความที่อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่อย่างเรียบง่ายนางจึงเก็บตัวอย่างเงียบเชียบ แต่คนรอบด้านกลับไม่ยอมให้นางอยู่ดีมีสุข สงสัยคนบ้านนี้ ‘ดอกไม้ไม่ชอบ ชอบก้อนหิน’ งานนี้สกิลเก่าๆ เลยถูกเอามาใช้!
ไม่อยากจะบอกว่าเรื่องยุแยง ซ่องสุม วางเพลิง นางถนัดนักล่ะ!
กูเคยอยากอ่านช่างร้ายเหลือเพราะรีวิวแรกของหลอด แม่งโคตรน่าสนุก ถ้ามันเหมือนอย่างรีวิวจริงกูจะยอมซื้ออ่านเลย ปกติเทสนพ.นี้ไปหายปีแระ /แต่กูเริ่มไม่แน่ใจว่ามันจะตรงปกมั้ย...
ใครดำ เงาเพลิงสะท้านปฐพี แล้วมั่งอ่ะ อยากได้สปอย T_T
ช่างร้ายเหลือ ใครเคยอ่านต้นฉบับจีนบ้าง มันเหมือนที่แปลมาป่าวคะ
บางทีกุก้อสงสัยนะ ถ้าพลังมโนลอร์ดมันจะขนาดนี้
ไม่แต่งเรื่องแฟนฟิกเอามาขายเองเลย กุว่าคงไม่ใครจับได้แน่ๆ ดูรีวิวเก่ากับรีวิวใหม่ดิ (มองบน)
เปนคนที่รีวิวได้สนุกกว่าเรื่องจริง และไม่เหมือนเรื่องจริง อ่านรีวิวทีไรกุนึกว่าต้องสนุกทุกที
ตอนอ่านรีวิวท่านหลอดครั้งแรกไม่คิดว่าจะเป็นแนวทะลุมิติเลยนะ
เรื่องเดียวกันจริงดิ่ ยังกับคนละเรื่อง
ช่างร้ายเหลือเท่าที่กูอ่านมานางเอกไม่ได้สูสีกับพระเก้าพันปีเล้ยยยยย ออกจะกลัวและเป็นฝ่ายสู้ไม่ได้เสียด้วยซ้ำ ส่วนพระเอกก็ไม่มีบรรยายว่างามเป็นอันดับหนึ่งนะ หลอดสับสนอะไรหรือเปล่า? ที่รีวิวกับที่แปล
จะเอาอะไรกับหลอด นางรีวิวบันทึกปิ่นซะเหมือนคนละเรื่องล่ะตบท้ายด้วยการสะบัดบ๊อบคืนลิขสิทธิ์ตามสไตล์
กูไม่ได้ซื้อเล่มหลอดนานล่ะอาศัยเช่ากับปลอมตัวอ่านในคุกเอาทุกวันนี้ยังมีนักแปลผู้ชำนาญการทั้งยี่สิบกว่าคนแปลอยู่ป่ะวะ?
กูสงสารยามเช้าว่ะ หนังสือเพิ่งออก กระดูกงดงาม pdf ก็มาละ เพื่อนกูมาอวดใหญ่เลยว่าได้อ่านหนังสือฟรีอีกแล้วไม่ต้องเสียเงินซื้อ กูจะเลิกคบเพื่อนคนนี้ก็เพราะสันดานโจรแบบนี้ว่ะ
มึงงง กูอ่านดาวทวาร สะดุดอิคำว่า แย่น มากกก คือไร๊ แย่นอ่ะมึงแย่น! แล้วภาษาแบบห่วยแตกฉิบหาย กูแทบจะอ่านไม่รู้เรื่อง ต้องใช้สติสมาธิอยู่ตลอดเวเลยอ่ะ กุอยากจิบ้าตาย จะไม่ซื้องานสนพ.นี้อีกแล้ววว เข็ดมากจร้าา
ใครใข้ dtac มีส่วนลด
.
Dtac Reward โปรโมชั่นเอาใจนักอ่านแจ่มใส สำหรับลูกค้าดีแทคทุกคน และ Silver Member, Gold Member และ Blue Member รับส่วนลด 50 บาท เมื่อซื้อหนังสือครบ 1,000 บาท ที่ www.jamsai.com ตั้งแต่ 1 พ.ค. - 31 ก.ค. 61 รับสิทธิ์กด *140*159#กดโทรออก
กุจะร้อง ทำไม pdf มาไวขนาดนี้
มีแปลแย่ยิ่งกว่าเทพเจิ้นอีกเหรอวะ ขอบใจจริงๆที่เตือน
เพื่อนโม่ง กูอยากหานิยายแนวเศร้าๆอ่านว่ะ แนะนำกูหน่อย ตอนนี้ที่กูอ่านแล้วมี
- ตงกง
- Ballad of ten thousand Gu
- One Night, One Day, One Year, One Lifetime
- Seven Lifetimes
- Rouged Lips
- Ziqin
- How Hurtful of the Maple Leaves - Novel Updates
- By The River of Forgetfulness for Seven Lifetimes
เพื่อนโม่ง แนะนำหน่อย อยากได้นิยายแนวเทพเซียน
ที่เคยอ่านนะ -ตำนานรักเหนือภพ
-สามชาติสามภพ
-ชะตารักพันภพ
-ศิษย์ข้า เจ้าตายอีกแล้ว
รบกวนด้วยยย นึกไม่ออกว่าจะอ่านอะไรแล้ว
เรื่องเล่าของเหล่าปีศาจนี่ มันออกมากีเล่มแล้ววะ กูว่าจะสอยแต่ไม่อยากค้าง เพรสะเห็นแม่งนานแล้วก็ยังเล่ม1 กูเลยลืมเรื่องนี้ไปเลย แล้วตกลงสนุกมั้ยโม่ง
>>223 ถ้าคนไม่ได้เรียนจีน อาจจะฟังเป็นแย่นก็ได้ กูไม่ว่า เพราะหูคนมันได้ยินไม่เหมือนกัน แต่ถ้าเรียนจีนมาแล้วเป็นนักแปล ต้องถอดเสียงเป็นสิวะ yan คือเยี่ยน เหยียน เยี้ยน อะไรก็ว่าไปตามแต่เครื่องหมายกำกับโทน เพราะตัว ya นำหน้า จะคู่กับตัวหลังอะไรก็แล้วแต่ มันไม่ได้อ่านว่า ยา แต่มันคือ อิยา คนไทยเลยสะกดว่า เยีย เพราะมันเข้าเสียงสระเอีย ไม่ได้กลายเป็นเสียงสระแอ
Yi คำนี้ สนพ.นั่นก็ถอดเสียงว่า ยี
กูเพลียมาก
ถอดเหมือนคนอ่านจีนไม่ออก
พึ่งเห็นปกช่างร้ายเหลือ แม่งเหี้ยมไม่มีมอม้าจริงๆว่ะ สีน่าเกลียด มันคือนิยายรักหรือนิยายฆาตกรรม ดูไม่คล้าย
pdf มาเร็วมาช้ากุไม่เดือดร้อนอะ คนไม่ซื้อยังไงมันก็ไม่ซื้อ ส่วนคนซื้อหรอ ก็ซื้อมาดองยังไงล่ะ แต่กุเข้าใจพวกเมิงนะ อารมณ์แบบกุยังไม่ได้อ่านเลย pdfมาแล้วหรอ
>>228 ไม่ๆ กูหมายถึงเสียงเวลาพูดมันก็ออกมาเป็นไม่ใช่ เยี่ยน สระเ-ียชัด ๆ แบบคนไทยอะ มันจะเหมือนมีเสียงแย่น ออกมาด้วย แน่นอนว่ากูไม่ได้ชอบการถอดเสียงให้เป็นแย่นอยู่แล้ว เพราะมันฟังดูอุลาทว์ แต่จะบอกว่าการถอดเสียงสนพนั้นทำไมมันถึงมีแนวโน้มที่จะออกมาเป็นเสียงนี่ไปได้เฉย ๆ
สำเนียงปักกิ่งเป็นไงกูไม่รู้ว่ะ แต่เหล่าซือกูก็อธิบายแนว ๆ นี้ให้ฟังอะ ซึ่งกูก็ไม่ทราบว่าเขาเป็นคนเมืองไหนเหมือนกัน
อ่านกระดูกจบแล้ว ขอรีวิว
สำนวนแปล ช่วงแรกๆ แข็งมากๆๆๆๆๆๆ เหมือนคนเขียนถนัดแปลวิชาการ แปลเอาเขามาแปลนิยาย บางประโยคมันน่าจะแปลให้นุ่มนวลกว่านี้ได้ เช่น เจิ้นเจียงรึ -> เจิ้นเจียงหรือคะ คุณคิดอย่างไร -> คุณคิดว่าอย่างไรคะ แบบนี้อ่ะ แต่ช่วงหลังๆ สำนวนดีขึ้น ดูเข้าที่เข้าทาง ดูเป็นนิยายมากขึ้น รวมๆ แล้วพอรับได้
เรื่องนี้อ้างอิงบทกวี กลอน การชงชา ธรรมเนียมจีนเยอะมาก เชิงอรรถก็พอสมควร ถ้าไม่ชอบอะไรแบบนี้อาจจะเบื่อได้
เนื้อเรื่องไม่หวือหวามาก แนวๆ พราวพร่าง แบบรักซึมลึกไปเรื่อยๆ ด้วยความที่เป็นนิยายปัจจุบันที่เซ็ตติ้งมันโบราณหน่อยๆ บวกกับแทรกกลอนเป็นระยะๆ ให้ความรู้สึกละเมียดละไมดีนะ คนแต่งดูทำการบ้านมาดี อ่านแล้วเหมือนมึงควร นั่งจิบชา ฟังกู่เจิง พลิกไปทีละหน้าช้าๆ เรื่องเดินไปแบบค่อนข้างเรียบเรื่อย เหมาะกับคนที่ชอบเสพบรรยากาศความละเมียดละไม ถ้าชอบแนวซูๆ ย้อนเวลา แก้แค้นไรงี้ ข้ามไปเลย เพราะมึงคงไม่สนุกอ่ะ ตอนจบพลิกไปพลิกมาหลายรอบอยู่ เนื้อเรื่องช่วงฆาตกรรมจะสนุกกว่านี้ ถ้าบรรยายให้นางเอกมีส่วนร่วมมากหน่อย แต่บางจุดเหมือนเล่าผ่านๆ ผ่านแล้วผ่านไปเลย มาเปิดปมรัวๆ ช่วงท้ายเลย บางจุดกูก็เบลอๆ ว่านี่มันเกิดเหตุช่วงไหนวะ งง
ส่วนเรื่องกระดูก กูว่าคนที่กระดูกงามจริงๆ คือนางเอกว่ะ ไม่ควรใช้บรรยายพระเอก ฝั่งพระเอกนี่เพื่อนโม่งข้างบนบรรยายซอฟต์ๆ ว่าสีเทา แต่ถ้าตามความรู้สึกกูคือเหี้ย แบบเกือบจะดำละ โดยเฉพาะเหตุการณ์บนเรือสำราญ กับเรื่องความขัดแย้งอะไรต่างๆ พระเอกก็รับรู้มีส่วนร่วมมาตลอด อย่างที่บอกว่าพระเอกมีชีวิตอยู่มาจนถึงตอนนี้ โดยไม่ 'ประสบอุบัติเหตุ' ตายไปก่อน ก็แสดงว่าไม่ได้ดีเด่กว่าคนในครอบครัวที่เหลือเท่าไหร่หรอก ทันๆ กันหมดแหละ แต่ดีตรงที่พระเอกดีกับนางเอกมากๆ แค่นั้นเอง
ส่วนนางเอกใช้ชีวิตมาสองชาติ กูว่ายังใสกว่าพระเอกในชาตินี้อีก แต่นางเอกไม่น่ารำคาญเป็นผู้ใหญ่ดี กูชอบ
มีอีกอย่างเป็นเกร็ดเล็กๆ แอบเห็นพี่เยี่ยโผล่มาในเรื่องนี้นิดนึง 555555 มีตอนนางเอกท่องกลอนว่า มึนเมากลางศึก ท่านอย่าขำ(=จวินม่อเซี่ยว) แต่ไรมากรำศึกกี่ชีพหวน เป็นกลอนที่คุณผีเสื้อ เอาไปตั้งชื่อจวินม่อเซี่ยวพอดี เลยสะดุดนิดนึง อิอิ
โอเค ข้ามไป ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง สรุปกูชอบ ถ้าไม่ติดว่าตอนต้นๆ บรรยายเเข็งมากกกกก จะดีกว่านี้ๆ รวมๆ ให้ 7/10 หักการแปลตอนต้น1 คะแนน หักเนื้อเนื้อช่วงกลาง 1 คะแนน หักความเผาปก1คะแนน (ไม่รู้มีใครสังเกตมั้ยมารองเท้าพระเอกบนปกยังลงสีไม่เสร็จ เส้นก็ไม่ได้ตัด กูงงมากข่า เผาอะไรเบอนี้ ฟฟฟฟฟฟฟ)
เห็นโม่งถามถึงเหลาสุรา ออกมาสองเล่มแล้ว(มั้ง) สนุกกูชอบมากแต่....คนเขียนยังแต่งไม่จบนะ กูเพิ่งมารู้ตอนกูค้างไปแล้ว ถ้าไม่กลัวค้างก้อ ตามมาๆ
Ky ถามหน่อย วายจีนคุยตรงไหนอะ อยากอ่านรีวิวเจิ้นฯ
>>237 https://fanboi.ch/801/5656/recent/
ห้องฟุเลย ชั้นหนังสือสาววาย
>>235 โอยย รีวิวได้ตรงใจ อ่านแล้วมีความเห็นเช่นเดียวกัน แม้กระทั่งจุดที่ทำให้นึกถึงพี่เยี่ย 555
ขอรีวิว กระดูกงดงาม บ้าง อาจสปอยนะใส่จุดกันไว้ก่อน
.
.
.
.
.
เรื่องแปลนี่ ขัดใจมากกกก ไม่ได้จำชื่อคนแปลนะ แต่คิดว่าคนแปลแนวปจบ.อย่างเรื่องหอยทากแปลลื่นกว่า อันนี้ขัดๆ แปลโคลงกลอนยังไม่สลวยนะ แต่เรื่องนี้กลอน/เพลง/ความรู้โบราณเยอะจริง เคยอ่านคอมเม้นใครในเฟสบอกว่าถ้านิยายจากจีนแผ่นดินใหญ่จะมีแบบนี้เยอะ เห็นใจคนแปลเหมือนกัน
แต่เรื่องแปลไม่ดีก็อีกเรื่องนะ เรียกน้องบุญธรรมพระเอก (คนที่สกุลโจวเซินอีกคน) ว่านาย ในสรรพนามที่สอง?? (คือแบบพี่สะใภ้คุยกะน้องชายสามีที่เด็กกว่า น่าจะเรียกว่าเธอป่ะ)
ตอนหลังเฉลยปมไวมากและเหมือนเคลียไม่หมดด้วยนะ
เรื่องเพื่อนนางเอกที่โดนตำรวจมาหลอกคบ?
เรื่องอาพระเอกที่ตอนแรกเหมือนอยากยึดอำนาจ ก็คืนอำนาจให้เฉยๆ?
ตอนเฉลยปมก็เฉลยในตอนสองตอน ไวไปอ่านไม่ละเอียดมีงงว่าใครกันแน่ที่เป็นคนร้าย
จุดที่นางเอกมองว่าพระเอกมีกระดูกงดงาม คงเป็นการที่เขาทำเพื่อประชาชนไม่ได้ทำเพื่อตัวเอง พ่อปิดทองหลังพร๊ะ!!!
.
.
.
.
.
>>240 เสี่ยวหวา แปล สองเล่มก่อนที่ออกกับอรุณ คือ อลวนกลสลับร่าง เจ็ดชาติภพหนึ่งดลใจ แนวปัจจุบันเพิ่งมาแปลเรื่องนี้เรื่องแรก
ตอนแรกๆที่มีชื่อนักแปล เสี่ยวหวา ออกมา มีหลายคนสงสัยว่า เป็นนามแฝงของกลุ่มนักแปลด้วยซ้ำ ไม่ได้เป็นนามปากกาของคนใดคนนึง
แล้วสำนวนแปลอีกสองแรกเป็นยังไงกูไม่รู้ ยังดองอยู่ ส่วนเรื่องนี้ อ่านรู้เรื่อง ยังไม่สละสลวย แต่ยังรักษากลิ่นอายแบบจีนๆ ตามเนื้อเรื่องได้ กูก็โอเคแล้ว อ่านได้ ไม่หงุดหงิด คำผิดคำแปลกยังไม่เจอแบบสะดุดมากๆบ่อยๆ กูก็พอใจ เป็นคนมักน้อยกับการอ่านมากขึ้น ตั้งแต่อ่านเมียคุณธรรมจบ
กุจะอ่านกระดูกเพราะกูชอบเรื่องละเมียดแนวๆ พราวพร่าง กับ หงส์ขังรัก นี่แหละ ขอบคุณรีวิวจากบนๆ มากกก
กูโอเคกับสำนวนเจ็ดชาติภพนะ คือมันดีกว่าเรื่องก่อนๆของสนพ.นี้
เงาเพลิงฯ ใครดำมาสปอยให้กุสบายใจทีว่าอาจางกุพระเอก 555555555555+
อ่านทู้ก่อนแล้วเพื่อนโม่งทำเอาอยากสอยชะตารักพันภพมาก ชอบเพื่อนโม่งที่บรรยายว่าพระเอกจัดการทุกอย่าง(เปรียบเปรยว่าเจาะยาง อุ้มตำรวจ)ที่จะมาพรากนางเอกไป แต่ถ้านางเอกอยากไปก็ไม่ขวาง(ยินดีให้ตั๋วเฟิร์สคลาสด้วย) คือพระเอกหวงเข้าขั้นจิตนี่ชอบ นึกถึงหรงจื่อ555
ติดอย่างเดียว มันBEใช่มั้ย BEแบบอื่นๆยังทำใจรับได้ นี่คือได้ยินว่า
.
.
.
.
.
ดับสลาย กระทั่งวิญญาณก็ไม่เหลือ
.
.
.
.
.
ใช่มั้ย? ไม่ปล่อยให้จิ้นกันเลย ลังเลใจอยู่ ช่วงนี้ตับอ่อนแอ รับอะไรปวดตับไม่ไหว
เรื่องนี้กับหงส์กรีดปีก เพื่อนโม่งว่าถ้าตับอ่อนแอจะอ่านไหวมั้ย
เจ็ดชาติภพแปลแบบตกภาษาไทย ใช้คำกับสุภาษิตไม่ตรงบริบท ผิดความหมาย
หงส์คืนจัน ของแจ่มส้ม มีใครให้รายละเอียดได้บ้างมั้ย อยากรุเรื่องว่าประมาณไหน
>>253 นางเอกเป็นไทเฮาหนีออกจากวังมากับลัญจกรมั้ง เพื่อไม่ให้ใครยึดอำนาจขึ้นเป็นฮ่องเต้นี่แหละ หนีมาเจอเกี้ยวเจ้าสาว แต่เจ้าสาวหนีไปแล้ว นางเลยสวมรอยแต่งเข้า แต่เป็นการแต่งเข้าเป็นอนุแบบสะเดาะเคราะห์ให้สามีป่วย และแก่งแย่งอำนาจกันในบ้านสามีป่วย หลังจากนั้นเป็นไงไม่รู้อ่านมาแค่โปรย ข้องใจกับการเป็นไทเฮามาก ความเป็นมาคือยังไง เมียฮ่องเต้รัชกาลก่อนงี้เหรอ หรือแต่งตั้งเฉยๆ ขึ้นมาคุมอำนาจก่อนโดยที่นางยังไม่เคยโดนเจาะไข่แเดง
ขอบคุณเพื่อนโม่งที่แนะนำเจาเหยาให้กู(ตั้งแต่หลายตำหนักก่อน555) กูชอบมากกก ชอบทั้งพระนาง กูว่าพระเอกจิ่วลู่(สามชาติ ลิขิต เจาเหยา)งานดี แต่คาแรคเตอร์โคตรคล้ายกัน คือพูดน้อย เน้นการกระทำ ที่สำคัญคือรักนางเอกโคดๆ กูชอบนางเอกเรื่องนี้ ไม่ต้องแอ๊บ ซูในระดับที่กูรับได้แล้วก็ไม่น่าหมั่นไส้(กูรำนางเอกชายาสะท้านมาก)
งานจิ่วลู่นี่กูทั้งชอบทั้งไม่ชอบ ชอบเจาเหยาท่านยาย เฉยๆกับซือมิ่ง(แอบเสียดายตัง) อยากปาอ๋องไก่ทิ้ง(อันนี้กูไม่โทษจิ่วลู่นะ) ตอนนี้เลยเลยลังเลเจ็ดชาติ รอฟังความเห็นเพื่อนโม่งว่าสอยดีมั้ย? ถ้าเจ็ดชาติมาแนวเดียวกับซือมิ่งกูคงเท
ขอถามอีกนิด หงสานี่สนุกใช่มั้ย กูยังเข็นเล่มแรกไม่จบเลย เริ่มรู้เสียดายตัง แพงชิบ ฮือออ แต่เห็นหลายคนในนี้หวีด กูควรสู้ต่อใช่มั้ย555
เจ็ดชาติแม่มเหมือนสามชาติ เวอร์.พระนางเป็นคู่กัดกัน เกิดมากี่ชาติก็ตบตีกัน เอาคืนอีกฝ่ายให้มากสุด ตีไปตีมาเริ่มชอบกัน
แต่ความกลมกล่อมละมุนใจกูให้สามชาติกินขาด อ่านหลาบรอบเวอร์ เจ็ดชาติกูอ่านครั้งเดียวพอ
กูชอบทั้งเจ็ดชาติภพฯกะท่านยายเลยอ่ะ เนื้อเรื่องคล้ายกันด้วยแต่ก็เอามาอ่านบ่อยทั้งคู่
กูชอบท่านยายกับเจ็ดชาติภพนะ แต่กูอ่านซือมิ่งไม่รอด เข็นนานมากกว่าจะจบ ส่วนอ๋องไก่กูไม่ชอบ และเรื่องที่หลังจากเผามากูก็ไม่สนของจงหยวนอีกเลย
รอวันอังคารอย่างใจจดใจจ่อ อยากอ่านเฉินต้าเสินมาก
ถ้าหสมไม่ได้แปลเจาเหยาบางทีกูอาจจะชอบเรื่องนี้นะ
สามชาติ ชอบมากอ่านไม่รู้กี่รอบ
เจ็ดชาติ ชอบ แต่อ่านไปรอบเดียว
ซื่อหมิง อ่านไม่จบ ไม่สนุก
อ๋องไก่ อ่านจบแต่ไม่ชอบ
เจาเหยา ยังไม่เคยอ่าน สนุกเหรอ?
เกาเหลา เห็นชื่อสนพก็ไม่อ่านละ
ใครอ่านบุพเพหลานหลิงแล้ว กูขอสปอยหน่อย
กูชอบเจาเหยานะ เป็นเรื่องเดียวของหสมที่กูชอบ ส่วนเรื่องแปล กูผ่านชายาของอรุณมาแล้ว ไม่มีอะไรทำร้ายกูได้อีกต่อไป555
กูชอบเจาเหยานะ กูชอบรายละเอียดโลกวิญญาณ แม้ว่ามันจะแปลแล้วดูห้วนๆแห้งๆแต่มันก็เข้ากับคาร์นางเอกดี
ตราบใดที่เรื่องดีๆยังอยู่กับสนพ.เหี้ยๆ กูขอยอมตัดใจไม่อ่าน มีนิยายจีนอีกเยอะให้กูเปย์
ปล. กูประหยัดเงินเพราะงานของจิ่วลู่ที่อยู่กับจงหยวนได้เยอะเลย
พอมึงบอกคนแปลเดี๋ยวกะเจ็ดชาติหนึ่งดลนี่กูเบรกตัวหัวทิ่มเลย โอเค กระดูกงามนี่กูจะไม่แตะต้อง
ไม่ถูกโฉลกไม่ต้องจริตกะการแปลของเจ้านี้เจรงๆ ดีนะยังไม่ได้มือลั่นสั่งไป ฮู่วววว
>>274 คือนางเอกเรื่องนี้ไม่ได้เป็นอย่างรีวิวแรกเลย นางไม่ได้อยากร้าย ไม่ได้อยากบ้าอำนาจ ไม่ได้อยากแย่งคู่หมั้นน้อง ไม่ได้อยากจะทำลายโฉม และก็ไม่ได้สูสีกับพระเก้าพันปีแต่อย่างใด นางแค่ต้องทำเพื่อปกป้องตัวเองและคนที่รักรอบกายให้อยู่รอด เลยจำเป็นต้องร้ายต้องซู ต้องทะเยอะทะยานให้มีอำนาจ ตามคำพูดที่ว่า อ่อนแอก็แพ้ไป เพราะนางเคยสูญเสียคนที่รักในวัยเด็ก นางเลยต้องลุกขึ้นสู้ประมาณนี้แหละ แต่เพราะทะลุมิติมาอดีตเคยเป็นผู้ช่วยนักการเมืองนางเลยเก่ง
อยากถอยเพราะรีวิวแรกนี่แหละ รีวิวหลังคล้ายๆเนื่องอื่นๆในแนวนี้ ยังลังเลเรื่องจะถอย
ตอนแรกกูอยากอ่านช่างเชี่ยเหลือมากๆ ร้ายชนร้ายแม่น่าสนุกว่ะ แต่กูมีจุดที่เปย์สนพนี้ไม่ไหวจริงๆ
1. การแปล แม่งแปลจีนได้ไทยสไตล์เอามากๆ อ่านแล้วรู้สึกถึงเยาวราช
2. แนวเรื่อง มาแนวๆเดียวกันหมด ย้อนเวลามาแก้แค้น ทะลุมิติมาเอาคืน แต่ผัวรักผัวหลง
3. นิสัยนางเอก ทุกเรื่องที่เคยอ่านมา นางเอกต้องถ่อย บางเล่มถึงกับทราม แต่ที่แน่ๆคือไม่มีมารยาทเป็นนางเอกที่แพลตเทิร์นเดียวกันหมด ที่ไม่รู้ว่าต้นฉบับนิสัยแบบนี้จริงๆ หรือกะปิน้ำปลา
แค่ 3 ข้อกูก็ไปต่อไม่ไหวแล้ว ยังไม่รวมสันดาน สนพ สันดานทีมงาน และความโครตแพงของมันนะ เพราะงั้นรีวิวดีแค่ไหนกูก็ไม่อ่าน กูกลัวหนังสือดีๆแปลออกมาแล้วกลายเป็นเกรดบี เสียดาย
กูอ่านบันทึกวังหลวงจบละ อยากมารีวิวในแง่มุมของกูหน่อย
สำนวนการแปล : กูว่าไม่ผ่านอย่างแรง กูไม่โอเคกับสำนวนการแปลเลย ถอดเสียงพินอินผิดมาก ขนาดกูที่ไม่รู้เรื่องภาษาจีน ยังรู้สึกได้เลยว่ามันไม่ใช่ว่ะ การบรรยายบางจุดอ่านไม่รู้เรื่อง ต้องอ่านทวนวนอยู่หลายรอบกว่าจะรู้เรื่อง
รูปเล่ม : หน้าปกกูไม่ชอบ สีฟุ้งไปหมด หน้าตาตัวละครเหมือนตุ๊กตา รูปเล่มที่ใหญ่ผิดปกติกับชาวบ้านชาวช่อง พกไปอ่านนอกบ้านลำบาก แต่ตัวหนังสือค่อนข้างใหญ่นิดๆ อ่านง่ายอยู่
เนื้อเรื่อง : หลังจากที่อ่านจนจบ รู้เส้นเรื่องครบทุกอย่างแล้ว กูมองในแง่มุมของตัวละคร กูว่ามัน "จบดี" ว่ะ แต่มันคงไม่แฮปปี้สำหรับคนอ่านหลายๆคนที่อยากให้มันจบสมบูรณ์ ตอนจบดูก้ำกึ่งเป็นปลายเปิดได้
สปอยเนื้อเรื่อง
.
.
.
.
.
สำหรับกู กูว่าการที่ต่างฝ่ายต่างอยู่คนละโลกไปแบบนี้ มันคือแฮปปี้สำหรับแต่ละฝ่ายแล้ว อ้ายหมิ่นอยู่ในโลกฮ่องเต้มันก็ไม่แฮปปี้ไง อยู่ไปโดยที่คนที่ตัวเองรักไม่ได้อยู่ด้วย จะอยู่ไปทำไม ส่วนฮ่องเต้ก็เหมือนกัน ถ้าต้องเห็นอีกฝ่ายทุกวี่ทุกวัน อาจจะมีความสุขในตอนแรก เพราะได้สิ่งที่ตัวเองต้องการแล้ว แต่จิตใจของอ้ายหมิ่นไม่ได้อยู่ที่ฮ่องเต้เลย เพราะงั้นฮ่องเต้จะไม่รู้สึกรู้สาเลยก็ใช่ที่ว่ะ กูเลยคิดว่า ต่างฝ่ายต่างจากกันเป็นเรื่องที่ดีสำหรับแต่ละฝ่ายแล้ว ไม่ต้องทนเห็นหน้ากัน ถือว่าจบดีแล้วว่ะ
แต่ใจนึงนะ ตอนกูอ่านๆไป กูรู้สึกว่า ถ้ากูเป็นนางเอก กูจะฆ่าตัวตายไปตั้งแต่แรกแล้วว่ะ ไม่ทนอยู่ให้ชี้ช้ำแบบนี้
.
.
.
.
.
>>282 มึงหมายถึงวังหลังรึเปล่า
ช่างร้ายเหลือ
จริงๆกูว่าสนพนี้นี่อ่านแล้วสนุกแค่ครั้งแรกๆเรื่องแรกๆว่ะ
หลังจากนั้นแม่งก็ลูป
เหมือนงานโม่เหยียนอ่ะแหละ ประมาณนั้นมะ
ที่เข้เฮ็ดก็คือ โม่เขาไม่มีคดีไรไง เจ้านี้นี่คดีบาน
ก็นั่นและ ขนาดโม่เหยียนคนดีๆกูยังไม่อ่านแล้ว
แล้วหลอดซามะคนX กูจะไปอ่านทัมมัย
กูอ่าน ตัวอย่างกระดูกงามละ การแปล ไม่ค่อยลื่นสำหรับกูทำเท่าไหร่
โปร นอ. ส่ง ems ให้กูยังไม่มาเลย สังเกตทุกเรื่องของยามเช้าออกใหม่สแกนมาไวยังกะ 4g คนทำมันมีความแค้นลึกล้ำอะไรกับยามเช้าวะ
กูอ่านกระดูกงดงามไป 100 กว่าหน้าแล้ว กูโอเคกับเรื่องนี้มาก ไม่ผิดหวังที่โม่งวันก่อนมารีวิว+สปอยล์ไว้ เรื่องการแปลมีสะดุดนิดนึงแต่ไม่มาก ที่โม่งบอกว่ามันแข็งเหมือนวิชาการกูว่ามันเป็นกับพระเอกคนเดียวว่ะ เพราะพระเอกแม่งแบบศาสตราจารย์อ่ะมึง แต่กูชอบนะ อ่านแล้วไหลไปเรื่อยๆ เหมือนตอนอ่านหรงจื่อกับพราวพร่าง คือมันไม่หวือหวาแต่ละมุนเรียบง่าย ซึ่งมันทำให้กูอ่านได้เรื่อยๆ (ช่วงนี้กูรีดเดอร์บล็อคอยู่) มาเจอเรื่องนี้ กูมีแรงอ่านมากๆ แต่ถ้าให้คนที่ชอบแนวซูๆ ย้อนเวลา แก้แค้น แย่งชิงนั่นนี่กันมาอ่านก็อาจจะไม่ตื่นเต้นเร้าใจมึง
ประกาศลิขสิทธิ์❗ "ครึ่งปีศาจซือเถิง"
.
นิยายแปลจีนแนวแฟนตาซี ที่กำลังสร้างเป็นซีรี่ส์ทางทีวี เรื่องราวของฉินฟั่งผู้ที่ตกหน้าผาไปพร้อมกับรถ กิ่งไม้แหลมทะลุหน้าอก เลือดของเขาทำให้ปีศาจสาวนามซือเถิงฟื้นคืนชีพ ส่วนตัวเขากลับไม่ตาย⁉️ ทว่าก็ไม่อาจแยกจากปีศาจซือเถิงและจำต้องยอมเป็นทาสถูกใช้งานอยู่ร่ำไป
แค่นี้สาวกก็อยากอ่านแล้วใช่ไหมล่ะครัช?😎
.
เฮียยังมีอีกหลายเล่มที่จะมาประกาศ ขอสาวกจงติดตามอย่าได้พลาดข่าวดีๆ นะ
.
#ครึ่งปีศาจซือเถิง #ประกาศลิขสิทธิ์ #EnterBooks
หลังจากมีคนบอกเจาเหยาสนุกแล้ว กูลองไปอ่านบ้าง พบว่าก็ใช้ได้ นิยายมีกลิ่นอายจิ่วลู่ ผิดกับอ๋องไก่ลิบลับ อันนั้นกูอ่านไม่เจอจิ่วลู่ในงานจริงๆว่ะ วดฟ
>>273 ทันๆ แต่สอยมาแล้วอ่านจบแล้ว555 เพราะมันเล่มเดียวด้วยแหละเพื่อนโม่ง เลยรู้สึกว่าถ้าเรื่องมันยาวกว่านี้ ขยี้กว่านี่ กูคงน้ำตาไหลพราก นี่เล่มเดียวเลยอึนๆมึนๆ กูอ่านแบบรีบๆด้วยแหละ เห็นในนี้บอกต้องละเลียด
ถามต่อเรื่องชะตารักพันภพหน่อย
.
.
.
.
.
สรุปหยางอวิ๋นเป็นใครวะ? ทำไมก่อนจะไปเกิดใหม่ที่จำนางเอกได้บอกเวลาเหลือน้อยแล้ว เหมือนจะเรียกนางเอกว่าชิงเม่ยด้วย ตอนนางเอกเป็นชิงเม่ยเซียนคนเดียวที่รักกับนางเอกก็คือพระเอกไม่ใช่เหรอวะ แล้วหยางอวิ๋นนี่มาไง กูคาใจ
.
.
.
.
.
กูว่าเรื่องชะตารักพันภพเป็นแนวให้นักอ่านจินตนาการเนื้อเรื่องส่วนที่ขาดหายกันเอง กูคาใจ555 อห นิยายหรือเกมdark souls กูไม่ได้คิดไปเองใช่มั้ยว่าแปลงงๆ ยิ่งเรื่องที่ต้องการ hint และตีความแบบนี้ ถ้าแปลดีมันคงกระจ่างมากกว่านี้ แต่นี่กูยังงงๆมึนๆ+ความอึนๆหน่วงๆกับเนื้อเรื่อง
>>305 กุอ่านนานพอควร ผิดพลาดขออภัย5555
ตอบเรื่องชะตารักพันภพ
.
.
.
.
.
มีเฉลยตอนท้ายเรื่อง
หยางอวิ๋นเป็นหนึ่งวิญญาณ(หรือหนึ่งจิต เอาเป็นว่า เป็นพระเอกอีกปาง555555) ที่ลงไปเกิดในโลกมนุษย์
คิดว่าตอนท้ายฮีจำได้ขึ้นมา ว่าตอนชาติเซียนรักกับนางเอก และรู้ว่าตัวเองเหลือเวลาอีกไม่นานแล้ว ใกล้ดับสูญแล้ว
.
.
.
.
.
.
อวี้หว่อที่พวกมึงคุยกันออกกับ สนพ. ไหน มีเรื่องอะไรบ้าง เรื่องไหนสนุก เป็นแนวยังไง ตอบหน่อย ไตกูยังไม่วาย ขอบคุณ
กูเพิ่งอ่านพี่บัวลอยจบ แม่งงงงง
.
.
.
.
.
จบได้สะเทือนใจกูมากอ่ะ เศร้ากว่านิยายดราม่าบีบคั้นน้ำตาอีก ฮรือออออ ว่าแต่กูยังไม่เก็ตว่าทำไมอยู่พี่บัวลอยของกูถึงกลายเป็นเอ๋อไปได้วะ รึกูอ่านข้ามอะไรไป
.
.
.
.
.
>>309 >>311 ของอวี้หว่อชอบ KMN NH BF ที่เหลือเฉยๆ อ่านได้เพลินๆ ไม่ถึงกะเสียดายเงิน ยกเว้น God ที่จบแบบวนลูป กูไม่ชอบ แล้วก็ 1/2prince ที่อ่านยังไงก็ไม่รอด ชอบแต่ปกนางเอกกูหล่อมากกกกกกก 5555
>>310 ยังไม่ได้อ่านเลย ตอนนั้นจะซื้อเห็นยังไม่จบเลยเบรกไว้ก่อน ตอนนี้จบยังวะ
>>312 ส่วนใหญ๋ของเฮีย หมวดแฟนตาซี แต่เล่มเก่าๆ หายากละมั้ง อย่าง LSK น่าจะแทบไม่เหลือแล้ว
>>308
.
.
.
.
.
สงสัยกูรีบอ่านเลยพลาดตอนที่เฉลยว่าหยางอวิ๋นเป็นใคร555 พระเอกดับสูญไปแล้ว(ตามเงื่อนไขที่ว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งดับสูญ นางเอกถึงจะจำได้) เพราะงี้นางเอกถึงจำได้ป่ะวะ?
กูก็คิดเหมือนเพื่อนโม่งว่านางเอกบอกจะอยู่กับพระเอกตลอดไป แล้วจะอยู่ยังไงวะ กับโครงกระดูกพระเอก? แต่พอเพื่อนโม่งบอกว่าหยางอวิ๋นเป็นเสี้ยวนึงของพระเอก กูเลยแอบจิ้นเข้าข้างตัวเองได้ว่าอย่างน้อยก็ยังเหลือเสี้ยวนึงของพระเอก(หยางอวิ๋น)อยู่ นางเอกก็เป็นฝ่ายรอพันภพบ้างล่ะทีนี้(ไม่รู้จะได้เจอหยางอวิ๋นเมื่อไหร่)
รบกวนถามอีกที กูงงว่าพระเอกไปแก้ชะตาน้องชายนางเอกเพราะอะไร? เพราะอยากให้นางเอกไปเกิดใหม่เร็วๆ? หรือรู้ว่านางเอกต้องไปช่วยน้องแล้วจะโดนลงโทษทำให้นางเอกต้องอยู่ในปรโลกกับฮีนานขึ้นอีกนิดป่ะ?
เรื่องนี้กูยังงงๆสงสัยหลายจุดมาก รบกวนเพื่อนโม่งแล้ว แต่กูคาใจ555
.
.
.
.
.
>>312 อวี้หว่อตอนนี้กุว่าอยู่ในมือ enter เจ้าเดียวแล้วนะ เมื่อก่อนยังมีพูนิก้าได้ไปอยู่ เอาที่เท่ากูรู้แล้วกัน
punica
1/2 prince < หมดลข.ไปเรียบร้อย enter เอาไปทำใหม่เองแล้ว แต่ตอนที่กูอ่านเคยสมัยของพูนิก้านะ กูอ่านไปได้เล่มเดียวแล้ววาง มันเป็นแนวเกมออนไลน์น่ะ แต่สำหรับกูคือรู้สึกมันน่าเบื่อเกินไป
enter
legend of sun knight : เรื่องนี้มันเป็นคอมเมดี้ว่ะ อ่านแล้วจะขำๆ แต่กูว่าตอนท้ายๆเรื่องมันดูเร่งๆจบยังไงก็ไม่รู้ อ่านจบแล้วประทับใจเท่าไหร่
no hero : กูว่าเรื่องนี้พลอตโคตรยืด ย้วยมาก กูอ่านถึงประมาณเล่มหกก็เลิกอ่านแล้ว แต่ซื้อเก็บจนครบนะ แต่ไม่มีอารมณ์รื้อมาอ่านมาก เนือย ง่วง ยืดมาก
dark sun : side story ของ no hero
kill no moe : เรื่องนี้กูว่ากูชอบที่สุดรองลงมาจาก lsk นะ แต่ก็นั่นแหละ ตกม้าตายตอนจบอีกเช่นเคย
god : เรื่องนี้กูไม่ได้อ่าน แต่กูซื้อมาดองให้พี่อ่านไปแล้ว พี่กูบอกไม่ไหวสไตล์อวี้หว่อ
black flower : กองดองของกู แต่เห็นเค้าว่าเป็นแนวดราม่านะ
the region : กูไม่ได้ซื้อ
เรื่องใหม่ที่เฮียประกาศแอดลีเคยรีวิวด้วย ขอแปะๆ
แอดลีซื้อนิยายเรื่องนี้(ตามภาพ)มาอ่านตั้งแต่ปีที่แล้ว
ว่าจะมาเล่าหลายทีแล้วก็ไม่มีจังหวะเลย
วันนี้เห็นใน Weibo ลงว่าจะสร้างเป็นซีรีส์
แอดลีนี่กรี๊ดดดดดดดเลยทีเดียว
หวังว่าพี่ๆ คนสร้างจะไม่เอานิยายดีๆมาปู้ยี่ปู้ยำนะจ๊ะ
.....................
แอดลีไม่ถนัดรีวิวนิยาย เอาเป็นว่าเกริ่นช่วงแรกให้ฟังคร่าวๆ
เรื่องมันมีอยู่ว่า....
พระเอกขับรถตกเขา ร่างกระเด็นออกมา
เลือดที่ไหลย้อยลงดิน บังเอิญไปปลุกเอาวิญญาณสาวที่หลับใหลมานานให้ตื่นขึ้น
จากนั้นเรื่องยุ่งๆ ก็ตามหลอกตามหลอนเขาชนิดที่สลัดเท่าไรก็ไม่หลุด
เพราะวิญญาณของเขากับเธอ(ปีศาจ) ได้ผูกพันกันเป็นหนึ่งเดียว
เมื่อใดที่ชายหนุ่มคิดตีตนออกห่าง ร่างกายจะเปลี่ยนเป็นเน่าเฟะเหมือนซากผี
ดังนั้นจำต้องติดสอยห้อยตามปีศาจสาวด้วยความจำใจ
และแล้วปีศาจสาวในร่างหญิงงามก็เริ่มแผนจองเวรกับคนที่ทำให้เธอต้องถูกฝังอยู่ในหลุมมาหลายสิบปี...
....................
ไม่ใช่นิยายรักหวานแหววประเภทรักแรกพบ แต่ค่อยๆ ซึมซับความดีของกันและกัน อ่านแล้วชื่นฉ่ำใจ ลุ้นไปตลอดทางอยากให้คู่กันตอนจบ
ไม่ใช่นิยายแนวสยองขวัญ แค่มีบางช๊อตเล่นเอาผวา
ไม่ใช่นิยายแนวชวนหัว แต่มีอมยิ้มแจกเป็นระยะ
สำคัญคือ มีหลุมพราง มีกับดัก ลักไก่คนอ่าน ทำเอาเป๋ บางทีถึงขั้นอุทาน "ไอ่เชี่ย เมิงเล่นงี้เลยหรา" แทรกอาการนั่งไม่ติดเก้าอี้ด้วยความลุ้นจัด
....................
สรุป สำหรับแอดลีแล้ว เรื่องนี้ถือเป็นที่หนึ่งในบรรดานิยายจีนที่แอดลีอ่านมาในสองสามปีนี้ หวังว่าจะมีสนพ.ซื้อลิขสิทธิ์งานดีๆ แบบนี้มาให้คนไทยได้อ่านกัน
....................
#半妖司腾 ชื่อเรื่อง ปั้นเยาซือเถิง
#尾鱼 ผู้แต่ง เหว่ยอวี๋
จำนวน 2เล่มจบ , ประมาณ 4แสนกว่าตัวจีน
ต่อนิด คือกูยังไม่กล้ากลับไปอ่านอีกรอบเพื่อหาคำตอบ(อาจจะหาไม่เจอด้วย)กูเลยมาถามเพื่อนโม่ง ถึงกูจะไม่ร้อง แต่ก็อีกนิดก็จะร้องแล้ว555
>>301 กูก็อปที่แอดลีรีวิวเรื่องนี้มาลงให้หน่อยละกัน เผื่อใครอยากได้ข้อมูลเพิ่ม ส่วนตัวกูว่าน่าสนใจ อยากอ่านแฟนตาซีจีนมานานละ หลังจากซาๆหายไปไม่มีให้อ่าน เรื่องสุดท้ายที่กูอ่านก็ knight of darkness ภาคสองที่ออกจนจบซะที ถือว่าผิดหวังมาก กูชอบภาคหนึ่ง แต่ภาคสองโคตรน่าเบื่อเลย
แอดลีซื้อนิยายเรื่องนี้(ตามภาพ)มาอ่านตั้งแต่ปีที่แล้ว
ว่าจะมาเล่าหลายทีแล้วก็ไม่มีจังหวะเลย
วันนี้เห็นใน Weibo ลงว่าจะสร้างเป็นซีรีส์
แอดลีนี่กรี๊ดดดดดดดเลยทีเดียว
หวังว่าพี่ๆ คนสร้างจะไม่เอานิยายดีๆมาปู้ยี่ปู้ยำนะจ๊ะ
.....................
แอดลีไม่ถนัดรีวิวนิยาย เอาเป็นว่าเกริ่นช่วงแรกให้ฟังคร่าวๆ
เรื่องมันมีอยู่ว่า....
พระเอกขับรถตกเขา ร่างกระเด็นออกมา
เลือดที่ไหลย้อยลงดิน บังเอิญไปปลุกเอาวิญญาณสาวที่หลับใหลมานานให้ตื่นขึ้น
จากนั้นเรื่องยุ่งๆ ก็ตามหลอกตามหลอนเขาชนิดที่สลัดเท่าไรก็ไม่หลุด
เพราะวิญญาณของเขากับเธอ(ปีศาจ) ได้ผูกพันกันเป็นหนึ่งเดียว
เมื่อใดที่ชายหนุ่มคิดตีตนออกห่าง ร่างกายจะเปลี่ยนเป็นเน่าเฟะเหมือนซากผี
ดังนั้นจำต้องติดสอยห้อยตามปีศาจสาวด้วยความจำใจ
และแล้วปีศาจสาวในร่างหญิงงามก็เริ่มแผนจองเวรกับคนที่ทำให้เธอต้องถูกฝังอยู่ในหลุมมาหลายสิบปี...
....................
ไม่ใช่นิยายรักหวานแหววประเภทรักแรกพบ แต่ค่อยๆ ซึมซับความดีของกันและกัน อ่านแล้วชื่นฉ่ำใจ ลุ้นไปตลอดทางอยากให้คู่กันตอนจบ
ไม่ใช่นิยายแนวสยองขวัญ แค่มีบางช๊อตเล่นเอาผวา
ไม่ใช่นิยายแนวชวนหัว แต่มีอมยิ้มแจกเป็นระยะ
สำคัญคือ มีหลุมพราง มีกับดัก ลักไก่คนอ่าน ทำเอาเป๋ บางทีถึงขั้นอุทาน "ไอ่เชี่ย เมิงเล่นงี้เลยหรา" แทรกอาการนั่งไม่ติดเก้าอี้ด้วยความลุ้นจัด
....................
สรุป สำหรับแอดลีแล้ว เรื่องนี้ถือเป็นที่หนึ่งในบรรดานิยายจีนที่แอดลีอ่านมาในสองสามปีนี้ หวังว่าจะมีสนพ.ซื้อลิขสิทธิ์งานดีๆ แบบนี้มาให้คนไทยได้อ่านกัน
....................
#半妖司腾 ชื่อเรื่อง ปั้นเยาซือเถิง
#尾鱼 ผู้แต่ง เหว่ยอวี๋
จำนวน 2เล่มจบ , ประมาณ 4แสนกว่าตัวจีน
ตอบแบบอดีตติ่งอวี้หว่อนะ
1/2Prince- เคยอ่านสมัยพูนิก้า ไม่สนุก ยืด ย้วย ไม่สมเหตุสมผลรุนแรงมาก อ่านไม่รอดจะ ตอนจบนี่แก๊งค์ก๊วนนางเอกในเกมออนไลน์ ได้ออกไปกู้โลกเฉยเลย กูแบบเห้ยมึ๊งงงงง กูเข้าใจว่าซู แต่มึงจะซูทะลุออกมานอกจอแบบนี้ไม่ด้ายยยย
LSK- ต้นดีปลายแผ่ว แต่ระหว่าทางมีอะไรให้ติดตามอยู่นะ สนุก ตลก กูชอบ แต่อย่างที่โม่งบนบอก ตอนจบมึงรีบไปอ่ะ ตอนจบควรมีอีกสักสองเล่ม
Black Flower - ขึ้นหิ้งกูจ้า สายดราม่าต้องโดน แต่ลำไยชะนีในเรื่องไปนิด แต่พระเอกคาแรคเตอร์แหวกดีอ่ะ พระเอกเป็นดอกไม้ บทแบบนี้ปกติมันควรจะเป็นนางเอกป่ะวะ 55555 แต่ฮีไม่นุ่มนิ่มนะ สตรองสัสๆ เก่งด้วย
Kill no more - เรื่องนี้กูว่าจบสมบูรณ์ที่สุดในบรรดาเรื่องทั้งหมดของอวี้หว่อ อ่านแล้วไม่ต้องมาถอนใจให้ตอนจบว่าทำไมมันแผ่วปลายวะ มีคอมเมดี้
แฟนตาซี ดราม่า ครบ กูชอบเรื่องนี้รองจาก Black flower
No Hero - ชอบเซตติ้งเรื่อง กับพลอตระหว่างทาง รวมๆมันก็สนุกนะ แต่จบแบบ เออ จบเถอะ มึงจะยืดเรื่องตามอายุพระเอกกูแบบนี้ม่ายด้ายยยย
Dark Sun - Side story ของพระเอก No hero แต่ดราม่ากว่า มีทั้งเรื่องครอบครัว เรื่องจิตใจ สภาพแวดล้อม ก่อนจะมาเป็นพระเอกในเรื่องข้างบน ถึงจะเป็นเรื่องเกี่ยวกันแต่อ่านแยกได้ กูว่าสนุกกว่า No hero ชอบตอนนี้พระเอกกำลังจะโต
Region - ไม่ได้อ่าน
God - ไม่ประทับใจ จำอะไรไม่ได้เลย
>>319 kod ยอมรับว่าตอนจบภาค1 ลงแดงมากกกกกก แบบ อห พระเอกกู หลังจากรันทดมาทั้งเรื่อง ในที่สุดก็คืนชีพจ้า ปีกงอกแล้ว กำลังจะกลับไปเป็นแม่ทัพปิศาจแล้วจ้าาาาาาาา กรี๊ดดดด แต่ภาคสองนี่กูเทกลางทางอ่ะ แบบมันไปไม่ถึงจุดที่กูหวังสักที ไปเคลียร์เควสออกทะเล บ้าบอคอแตกอะไรไม่รู้ กูหวังว่าระหว่างทางกลับแดนปิศาจมันต้องเจอคู่แค้นเก่า ต้องดราม่า ตลบหลัง ต้องมีการขุดคุ้ยอดีตก่อนโดนคนทรยศเด็ดปีกแปดคู๋ แต่แบบพออ่านจริงอะไรไม่รู้ง่ะ น่าเบื่อมาก เทแม่ง
>>312 ออกกับเอนเทอร์ แนวแฟนตาซี โดยมากแล้วตัวเอกจะเพี้ยนๆ ไม่ค่อยเต็ม —แค่กๆ แต่เห็นด้วยกับบนๆอะว่ามันต้นดี แต่ตอนจบมันแผ่วๆ แบบจบละเหรอ…
Lsk > legend of sunknight ตัวเอกชื่อเกรเซียส เป็นหัวหน้าเทพอัศวินครีอุสที่ 38 (คือเลือกเด็กๆมา ฝึกเป็น~อัศวินประจำวิหารแห่งแสงสว่าง) เทพอัศวินมีทั้งหมดสิบสององค์แบ่งเป็นภาคเทพเจ้าแห่งแสงสว่างผู้มีเมตตากับภาคเด็ดขาดฝั่งละ6 - เริ่มไร้สาระแล้ว! เอาเป็นว่า เมืองที่เจ้าพวกนี้อยู่นับถือเทพเจ้าแห่งแสงสว่างเป็นหลัก ทีนี้เกิดปัญหาที่กระทบกับความเชื่อขึ้น เทพอัศวินก็เลยต้องจัดการ แต่ถ้าพูดถึงรายละเอียดปัญหา อืม กูคงเล่าแบบไม่สปอยไม่ได้ ต้องเผลอสปอยแน่ๆ ฮื่อ ก็นะมันจะเริ่มจากเล็กๆแล้วค่อยๆอธิบายไป
เรื่องนี้(คิดว่า)มีคนจิ้นวายกันเยอะ แต่สุดท้ายเกรดซียสมีคู่นะ+มีผู้หญิงมาข้องเกี่ยวด้วยอยู่เรื่อยๆระหว่างทาง
Nh> no hero ก็เป็นเรื่องของแวมไพร์พ่อบ้านกับคุณหนูของเขา คือก็ตัวเอก(คนเล่าเรื่อง)แวมไพร์ชื่อโจชัวที่โตมากับครอบครัวมนุษย์ที่ตระกูลทำงานเป็นพ่อบ้านก็เลยอยากทำงานเป็นพ่อบ้าน แต่ว่าใครที่ไหนจะจ้างทีปีละเป็นร้อยล้านแค่แวมไพร์มาเป็นพ่อบ้าน(วะ) เลยได้เป็นบอดี้การ์ดบ้าง แต่คุณพ่อบ้านไม่ชอบเลยลาออกจนมาพบกับเด็กหนุ่มอันเซียร์(ที่ภายหลังคือคุณหนู-ที่เรียกว่าคุณหนูเพราะว่าคนจ่ายเงินจริงๆ คือนายท่านเป็นพี่ชาย) พล็อตหลักก็คล้ายๆกับการอยู่ร่วมกันของอมนุษย์กับมนุษย์(?)มั้ง ถ้าเล่าพล็อตมากกว่านี้จะสปอยเล่มหนึ่งแล้ว
เรื่องนี้จิ้นวายหนักกว่าเล่มที่แล้วอีก(คหสต) แต่อันเซียร์ก็แต่งงานมีลูกหลานนะะ
Knm> kill no more ตัวเอกชื่อลีโอลา เป็นนักฆ่าอันดับหนึ่งที่ปฏิญาณว่าต่อจากนี้จะไม่ฆ่าใครอีกแล้ว ก็โดนไล่ฆ่าจนทะลุมิติมา(เปิดมาตอนทะลุมิติเลย) ซึ่งในโลกเก่าคืออารมณ์แบบหนังกำลังภายในเก่าๆของจีน ยุทธภพอะไรเทือกนั้น พอทะลุมาเป็นโลกเวทมนตร์บวกวิทยาศาสตร์(แต่เวทมนตร์กำลังเสื่อมถอยลงหน่อยๆ) เจอกับเด็กหนุ่มชื่อไคซ์ สุดท้ายก็จับพลัดจับผลูไปต้องเข้ารร.สาขานักเวท (มีสามสาขา คือ เวท หุ่นรบ อัศวิน) ก็ความซวย/ความบังเอิญเป็นเหตุทำให้หลายๆ อย่างเกิดขึ้น ถ้าให้สรุปคือการเติบโตของลีโอลาจากเครื่องจักรสังหารมาเป็นคนปกติ? ทำนองนั้น
ของอวี้หว่อ มีคนรีวิวกันไปหมดแล้วอ่ะ5555555
แต่กุชอบ the region ที่สุดในบรรดาอวี้หว่อแล้ว
แต่หวั่นใจจะแผ่วปลาย และตอนนี้ยังแต่งไม่จบ
เป็นเรื่องที่มีทั้งตลก ความสัมพันธ์พี่น้อง ดูมีสาระให้ค้นหาที่สุดในบรรดางานของคนนี้ (กุไม่ได้อ่าน flower)
ถ้าใครยังไม่หมดหวังกับอวี้หว่อ ชวนมาติดเรื่องนี้กับกุมา 55555555
>>315
.
.
.
.
.
.
ในการตีความของกุ ฮีดูสับสนในตัวเอง ใจนึงอยากให้นางเอกอยู่ด้วย อีกใจก็ไม่อยากให้จำได้
ที่แก้ชะตาน้อง เพราะอยากให้นางเอกปล่อยวาง ไปเกิดใหม่ไวๆ เพราะห่วงเดียวที่นางเอกเหลือคือเรื่องน้อง
แต่หยางอวิ๋นเหลือจิตสุดท้ายแล้วรึเปล่า เหมือนจะไม่มีโอกาสได้เจอนางเอกอีกแล้ว
แต่กุมโน ขอให้มีปาฏิหารย์ รอพระเอกจนได้มาเจอกันอีกครั้ง คือยังไงพระเอกก็เคยเป็นเทพ /อันนี้กุมโน แก้ช้ำใจ ฮืออออ
.
.
.
.
.
.
กูอ่าน 1/2prince แล้วแบบซูสะท้านมากมึงเอ๊ยยยย บอกได้คำเดียวว่าพี่เยี่ยยังอาย มั่นใจว่าถ้าถ้าสองคนนี้มาเจอกัน จวินม่อเซี่ยวอาจจะโดนเจ้าชายตบสองทีตายอ่ะ 55555555
เรื่องที่ออกกับเอนเทอร์ผีสาว กูอาวววววว กูจะเอาๆๆๆๆ
ใครแปลวะงานนี้
>>328
.
.
.
.
.
อยากให้นางเอกไปเกิดใหม่ไวๆ+ไม่อยากให้นางเอกจำได้ เพราะรู้ตัวว่าตัวเองกำลังจะดับสูญสินะ กลัวนางเอกเสียใจ?
แล้วพี่ไป๋กู ดูรักนางเอก แต่ทำไมละเมอชื่อเมียน้อยวะ? กูเดาว่าแค้น? ถ้าความจริงพี่ไป๋ใจอ่อนจนรักเมียน้อยนั่นกูคงรับไม่ได้ ส่วนสาเหตุที่พี่แกกระโดดลงไน่เหอยังคงเป็นปริศนาต่อไป555
เพื่อนโม่งกูแอบกลับไปเปิดนิดๆ เห็นแต่นางเอกบรรยายว่าที่รู้สึกดีกับหยางอวิ๋นเพราะเข้าใจผิด เห็นเป็นเงาพระเอก กูเริ่มไม่แน่ใจว่าหยางอวิ๋นใช่เสี้ยวของพระเอกหรือเปล่า แต่คงใช่ไม่งั้นคงจำชิงเม่ยไม่ได้ แต่เหมือนนางเอกจะไม่รู้ว่าหยางอวิ๋นเป็นเสี้ยวของพระเอกเลย
กูอยากให้เป็นอย่างที่เพื่อนโม่งบอก กูจะได้จิ้นในแบบของกูต่อไป555 กูจิ้นว่ามีโอกาสได้เจอ เพราะหยางอวิ๋นนางได้ไปเกิดในสังสารวัฏ(คงไม่สลายไปพร้อมพระเอกหรอกนะ ฮือออ) แต่โอกาสได้เจอคงเหมือนที่พระเอกรอนางเอกนั่นแหละ นับนิ้วได้ในพันปี แถมอีกฝ่ายจำไม่ได้อีกต่างหาก
.
.
.
.
.
กูเองที่รีวิวตำหนักที่แล้วอ่ะ เอาจริงๆพันภพนี่กูว่ากูชอบมากเลยนะ กูรู้สึกว่ากูพอใจกับเส้นเรื่องนี้แล้ว
//ตอนจบกูคิดว่าเป็นoe มึงสะดวกจะคิดแบบไหนมึงคิดได้ตามสะดวกใจ(นักเขียนคนนี้ก็สไตล์แบบนี้แหละ ถ้าชอบเรื่องนึงก็คือชอบนักเขียนเลย /แต่อาจจะยกเว้นไฟเผาตัง....)
คือมันเป็นอะไรที่ปลายเปิดอยู่หน่อยๆ
.
.
.
.
ถ้าถามกู กูคิดว่าพระเอกตายไปแล้ว เหลือแต่"ศพ" หรือชัดๆก็คือ"กระดูก"
ส่วนนางเอก จากการมั่วแหลกในมโนบนพื้นฐานของตัวอักษรที่มีในหนังสือ(ว่าไปนั่น…)ของกู
กูเข้าใจว่านางเอก จำได้หลังพระเอกตาย พอมาไม่เจอ ก็คิดจะอยู่กับกระดูก แต่อยู่ไปได้ซักประมาณนึง
อาจจะด้วยรอไม่ไหว หรือโดนกฎอะไรก็แล้วแต่ไม่แน่ใจ แต่สุดท้ายก็คือแตกดับตามพระเอกไป และช่วงสองหน้าสุดท้ายก็คือแฟลชแบ็คของนางเอก
ประมาณนี้
.
.
.
.
>>332 กูชอบ wwv เหมือนกัน แต่เสียงดายสนพ.ไม่เอามาทำต่อให้จบทุกภาค เรื่องที่กูชอบอีกก็ นักล่าแห่งรัตติกาล แต่กระแสสู้ wwv ไม่ได้ สนพ.เสือกเอามาทำแค่ภาคเดียวแล้วจบแบบโคตรค้าง กูโมโหมาก อยากอ่านต่อแต่ไม่ได้อ่าน
จริงๆแฟนตาซีของ sunbeam กูก็ชอบ อ่านมันทุกเรื่องที่สนพ.นี้ทำ ที่ค้างๆก็ time to change อีกเล่มสองเล่มก็จบแล้วมั้ง แบบ ว้อย มาเจ๊งตอนไหนไม่เจ๊ง เรื่อง island ก็ออกมาแค่เล่มเดียว สนพ.ก็ดับสลาย เรื่องเปิดมาโคตรสนุกน่าสนใจมาก เสียดายโคตรๆ
ขอถามเพื่อนโม่ง
1.ด้ายแดงแนวเดียวกับศิษย์ชั่วมั้ย กูชอบศิษย์ชั่วแต่ไม่ชอบท่องยุทธภพจ๋าไรงี้
2.หงสาประกาศิตกูยังเข็นไม่ถึงครึ่งเล่มแรกแต่กูควรไปต่อใช่มั้ย ดูหลายคนชอบ
3.มีเรื่องไหนดราม่ามากๆแต่จบแฮปปี้มั้ย เช่น บุปผาสีชาด
>>336 กูตอบบ๊ดั้ย กูลืมส่วนนี้ไปแล้ว ถถถถ
แต่ถ้าหยางอวิ๋นเป็นพระเอกจริง กูว่าคงวอดไม่เหลือไปแล้วอ่ะ ไม่งั้นนางเอกคงจำไม่ได้ อาจจะ(คำเตือน:มโนแจ่มโซน555)
ตอนชาติยายแก่ ที่นางเอกจำได้กลางสะพานที่ฮ.ไม่มาส่งอ่ะ
ทั้งฮ.ทั้งย. ตายดับไปแล้ว นางเอกก็เลยจำได้ แต่ช้าเกินไป ข้ามไปแล้ว
เลยกลับไปไม่ได้ พอกลับมาชาติต่อเลยมีแต่กระดูก งี้ป่ะ ถถถถ
โง่ๆอยู่ กลับไปอ่านเล่มฝอยเถอะตัวกู 5555
>>339
1. กูไม่ได้อ่านศิษย์ชั่ว แต่เห็นคนบอกว่าศิษย์ชั่วเหมือนคนท่องยุทธ์ เพราะงั้นกูอ่านไม่รอด แต่อาเจ๋อไม่ใช่แนวท่องยุทธ์นะ แต่อาจจะคาบเกี่ยวกับยุทธภพบ้าง
2. ตอบไม่ได้ว่ะ แต่กูเคยได้ยินคนบอกว่า นักเขียนคนนี้น้ำเยอะเนื้อน้อย
3. ลำนำรักเทพสวรรค์ภาค 2 ตอนนี้กูนึกออกเรื่องเดียวนะที่มันจบแฮปปี้ นึกออกแต่มันเป็น OE ไม่ก็ SE มากกว่าว่ะ
>>339
สำหรับกูรู้สึกว่าอาเจ๋อมันแนวสืบสวนมากกว่าอ่ะ นอกจากทำคดีก็ไม่ได้ไปยุ่งไรกะยุทธภพสักเท่าไหร่ แค่รวมตัวกันหาคนร้ายไรงี้
หงสากูอ่านแล้ว กูว่ามันเนือยๆหน่อยอ่ะ สนุกไม่สุดบอกไม่ถูก เนื้อเรื่องยืดยาวเยิ่นเย้อ สำนวนแปลก็บางท่อนต้องอ่านสองรอบ เหมือนจะเข้าใจแต่ไม่เข้าใจ 555 ปกติเนื้อเรื่องแบบนี้กูเก็บไว้ต้องอ่านสองสามรอบขึ้น แต่อันนี้ทำไมไม่นึกอยากซ้ำอ่านเท่าไหร่ อ่านจบแล้วกูปล่อยต่อเลย
ขอบใจทุกคนที่มาตอบอวี้หว่อ เดี๋ยวกูไล่อ่าน
ตอบ >>313 สปอยพี่บัวลอย
.
.
.
.
.
อ่านเล่มแรกๆ น่าจะเล่มหนึ่งเลยมั้ง
บอกว่าตอนไปสู้กับตัวร้าย โดนพิษตามด้วยบาดเจ็บหนัก เลยทำให้สมองกระทบกระเทือน
ซึ่งจะทำให้สมองเสื่อมไปเรื่อย โดยเฉพาะเวลาฝืนใช้กำลังภายใน แต่พี่แกก็ฝืนไปช่วยคนนั้นคนนี้
ตอนแรกนึกว่าประลองยุทธ์จบจะเอ๋อ
สุดท้ายเอ๋อไปซะก่อน
.
.
.
.
.
>>313 ตอบ.
.
.
.
.
.
.
.
มันอยู่ในตอนต้น ๆ เรื่องนะ เล่ม 2 มั้ง ( อ่านนานแล้วจำไม่ได้ ) พี่แกเจอศิษย์น้องวางยาพิษไง .....ถ้าแกใช้กำลังภายใน เนิบช้าหยางโจว พิษจะกำเริบ แล้วจะเสียสติ.....ซึ่งพี่แก็รู้ แต่ก็ยังฝืนใช้พลังช่วยคน/// แต่กูก็ว่ามันจบได้ดีนะ แบบที่ว่า บางทีการที่แกไม่รู้อะไร เอ๋อไปเลยอย่างนี้ก็ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขดีไปอีกแบบนึง ไม่ต้องรับรู้อะไรทั้งสิ้น
.
.
.
.
.
.
จิ่วลู่กระดูกมังกสนุกไหม เนื้อเรื่องอะ
มึงจะสปอยล์อะไรช่วยจั่วหัวหน่อยดิ มาถึงก็จุดเลย คนมาอ่านทีหลังมันไม่รู้เรื่อง
หุ้นหลานหลิง ของแถมครบ 460 รวมส่ง
>>339 ด้ายแดงเลิฟไลน์เด่นกว่าศิษย์ชั่วหน่อย ด้ายแดงออกแนวสืบสวนกว่าหน่อย แต่ศิษย์ชั่วกลิ่นอายผจญภัยกว่าหน่อย โดยรวใแล้วกูว่าไม่ค่อยเหมือนกัน
ศิษย์ชั่วไปเหมือนคนท่องยุทธซะมาก ศิษย์ชั่วนางเอกกระจอกขี้แหยกว่า แต่ไม่น่ารำคาญรู้จักเอาตัวรอดทั้งสองเรื่อง กูชอบนางเอกศิษย์ชั่วกูชอบความกระจอกไม่ซูของนาง555
ปล.กุยังไม่ได้อ่านศิษย์ชั่ว 3-4
>>349 ตอนจบพี่บัวลอยกูสตันท์ไปนิดนึง แต่กูกลับชอบที่จบแบบนั้นว่ะ จบแบบแล้วไงอะ แบบนี้ก็ดีแล้วไงจะเอาอะไรอีก
.
.
.
.
.
กูว่าเอ๋อไปเลยก็ดี พี่เค้าจะได้ใช้ชีวิตตามที่เค้าอยาก กูสงสารทุกครั้งที่เค้าบอกว่าภรรยาเค้าแต่ให้คนอื่นไปแล้ว แต่กูก็หวังให้เค้าจำคุณชายฟางได้นะ
สมมติว่าถ้าจบแฮปปี้ หายดี กลับมาเทพเหมือนเดิมกูคงปาทิ้งอะ
.
.
.
.
.
ศิษย์ชั่ว ใครอ่านเล่ม4แล้ว สปอยกูหน่อย เทพธนูเป็นพระเอกใช่มั้ย ดราม่าเปล่าวะเล่มจบ
อะไรคือหารจะเข้าไปกดชันสูตรสี่แล้วของหมด โว้ยยยย
มึงงง กูรอกดชันสูตร แม่งขึ้นว่าหมดละ งงมาก
มางงด้วย ชันสูตรสี่เปิดปุ๊บหมดปั๊บเลยเหรอ กูว่าเว็บเอ๋อ ช่วงนี้เว็บส้มเพี้ยนๆ
ชันสูตรสี่มาละๆ กดโลดดดด อ่านก่อนค้างก่อน
>>334 สปอยคู่ครีอุส+เล่ม6-8อีกนิดนึงงง
https://imgur.com/a/9TFZWr2
ทำไมตำหนักนี้มันค้างอยู่ที่ 48 นี่รีเฟรชหลายรอบแล้วนะ
กุสั่งชันสูตรไปละ แต่ไม่ได้สั่งเงาเพลิง อห พอลองเข้าไปอ่าน น่าตำว่ะ ดูน่าจะฮา...มั่ง
Ky กูขอโอดครวญหน่อย
พรีจารย์ชั่วไป scg แม่งกรอกรหัสไปรกูผิด ส่งตีกลับไปกลับมากว่าจะถึงมือกรูช้าไปอีก
พรีกลอลี่ หน้าร้านขนส่งมีปัญหาช้าไปอีก
อาทิตย์ที่แล้วสั่งนายอินทร์ems ไปรษณีย์นำจ่ายมาหลายวันและ ไม่ถึงมือกูซะที
ระบบขนส่งแม่งงงงเกลียดไรกรู TwT
ฝูเหยาออนแอร์จนมีช่องไทยซื้อเข้ามาแล้ว สยั่มยังไม่เข็นนิยายออกมาอีกเรอะ
รอเพิ่ลโม่งมาเหลาหงคืนันอยู่กงนี้
ผีว่ะ กูพลาดมาก เติมเงินซื้อเพชรไปแบบไม่มอง จ่ายผ่านแอพแพงกว่าโอนธรรมดา 30% ขอเปลี่ยนรูปแบบการจ่ายเงิน บอกต้องเสียค่าธรรมเนียมอีก 20% อีก กูคิดว่าเงินมันจะเท่ากันไง
ใครซื้อออนไลน์ก็ดูดีๆ ระวังพลาดเหมือนกูนะ
หงส์คืนจันทร์ อ่านจบแบบงงๆ เคลียร์ส่วนของพระเอกนางเอก แต่ตัวละครอื่นไม่ค่อยชัด (หรือกูง่วง เลยอ่านข้าม?)
พล็อตไม่ซ้ำ ถึงจะเดาพระเอกถูกตอนต้น มางงตอนกลาง-ท้ายเกือบจบเรื่อง ถึงเฉลยให้รู้ว่าที่เดาแต่แรกไม่ผิด เรื่องยาว การเล่าเรื่องตอนต้นปูเรื่องยกประโยชน์ให้ ตอนกลาง-เกือบท้ายยืดเยื้อ ตอนจบรวบรัด
อยากรู้อะไรถามมาละกัน จะมาตอบทีหลัง ไปนอนก่อน ง่วงมาก
>>389 อยากรู้เนื้อหาสงเคราะห์กูที
กูอ่านอ๋องซึนเล่ม6จบเมื่อกี้ มีจุดที่สงสัยนิดหน่อย
.
.
.
.
.
ตรงคดีเวินหยางกับน้องหกของหกนงคราญอ่ะ คือเข้าใจว่าฉีเถิงจัดฉาก แต่จัดอีท่าไหนถึงทำให้มือสองคนนั้นกุมกันได้วะ ศพไม่แข็งเหรอ หรือจัดทันทีที่ตาย แล้วล่อเวินหยางออกมาได้ยังไง กูไม่แน่ใจว่าอ่านข้ามไปหรือเขาไม่บอก แต่คดีนี้ผู้เกี่ยวข้องตายหมดคงไม่แปลกมั้งที่จะลงรายละเอียดลึกๆไม่ได้
แล้วก็เรื่องพิษจิวอวี่เซวียนเอามาจากไหนวะ กูสงสัยว่าปลาแดงมีไว้ผลิตพิษจิวปะวะ
เมื่อไหร่เล่มหน้าจะมากูจะลงแดงแล้ววววว
.
.
.
.
.
จุดไว้ ในคำถามกูมีสปอย
.
.
.
.
.
เออกูเพิ่งนึกได้ อีกจุดนึงที่สงสัยคือ ผู้หญิงสวยๆที่ออกไปนอกเมืองช่วงตามหาขุยอ๋องกับฉีเถิง ที่ทหารเฝ้ายามนึกว่าเป็นภรรยาของฉีเถิงนั่นใครวะ น้องหกหรอ? แต่ช่วงนั้นน่าจะตายไปแล้วนี่ มันช่วงเวลาที่ถึงขั้นผลักทังจูเหนียงตกผาแล้วไม่ใช่เหรอ
.
.
.
.
.
ตอบ >>>390 >>391 สปอยปิ่นหก
.
.
.
.
.
เรื่องจัดฉากศพไม่รู้วะ เดาว่าอาจใช้วิชาสะกดจิตช่วย
พิษจิว พระน่าจะเป็นคนเอามาเพราะเคยเข้าวัง ต่อมาร่วมมือกับฉีเถิง คนนึงสะกดจิต อีกคนเอาพิษไปใช้
ส่วนผู้หญิงสวยๆ มึงเข้าใจผิดแล้ว ฉากนั้นเป็นฉากฉีเถิงพาน้องหกไปเที่ยว ทหารมาย้อนเล่าให้ฟังว่่าฉีเถิงมีภรรยาแล้วยังเคยพาไปเที่ยวเลย ส่วนที่ไปฆ่าทังจูเหนียงเป็นอีกรอบ
.
.
.
.
.
ky กูขอหวีดกระดูกงามหน่อย หวานกว่าที่คิดเยอะเลย
หงส์คืนจันทร์ จากตย.นางเอกเป็นไทเฮาสวมรอยแทนพี่สาวที่ตายไปตามคำสั่งฮ่องเต้คนก่อน ให้เป็นไทเฮาดูแลฮ่องเต้(ลูกพี่สาว) แต่อ๋องก่อกบฎ นางเอกหนีไปสวมรอยแต่งเป็นอนุ2 ของครอบครัวพ่อค้าที่ขี้โรค พอแต่งมา นางเอกจะหนี เผอิญไปเจอคนสวยโดนวางยา เลยช่วยไว้
.
.
.
.
.
คนสวยเป็นชาย นางเอกพาหลบไปเจอห้องลับ และองค์รักษ์ของนางเอกโดนจับมาทรมาน นางเอกเลยช่วย พอค่อยยังชั่วเลยให้ไปส่งข่าวบอกเสนาบดี(พ่อเมียเอกของคนที่น่างเอกแต่งด้วย) แต่กลายเป็นว่า เสนาบดีเป็นพวกอ๋อง
ระหว่างนั้นก็เกิดเหตุในบ้าน เมียหลวงเมียน้อย ฮูหยินใหญ่แม่คนที่นางเอกแต่ง จะจับนางเอกไปอยู่เรือนร้าง เพราะโดนยุว่านางเอกเป็นกาลกิณี ทำให้สามีที่ป่วยอยู่แล้วป่วยหนักจะตาย นางเอกเลยแสดงตัวว่า เป็นศิษย์หมอเทวดา ช่วยให้ฟื้นได้ แต่คืนนั้นฮูหยินใหญ่ตาย เมียเอกเลยวางแผนใส่ความนางเอกกับอนุ1 ว่าวางยาแม่ผัว แต่สามีที่ตอนนี้ชัดว่า พระเอกแน่ๆ ลุกขึ้นมาช่วย แถมตั้งนางเอกเป็นนายหญิงของบ้านแทน นางเอกซ้อนแผนฆ่าปิดปาก เปิดโปงเมียเอกลูกเสนาบดี จนถูกย้ายไปเรือนร้าง
พ่อเมียเอกเสนาบดีมาจะใส่ความลงโทษนางเอก แต่พระเอกช่วยไว้ โดยรับเงื่อนไขต้องไปถือศีลที่อื่น ก่อนไปก็มีเลิฟซีนเล็กน้อย ระหว่างนั้นเมียเอกลอบฆ่า ผลักตกน้ำ นางเอกรอดมาได้เลยไปหาองค์รักษ์ที่ให้ปลอมตัวอยู่อีกที่ พอไปถึงก็เจอคนสวยตอนต้นเรื่องจับตัว ถึงรู้ว่า คนสวยเป็นชายและเป็นอ๋องที่ก่อกบฎ
อ๋องให้เลือกจะอยู่เป็นเมีย หรือช่วยฮ่องเต้ นางเอกเลยคิดจะฆ่าตัวตาย เลยไปขอโทษฮ่องเต้ว่าทำตามที่รับปากฮ่องเต้คนก่อนไม่ได้ ฮ่องเต้ที่เป็นหลานเลยบอกว่า ความจริงรู้แต่แรกแล้วว่า พ่อส่งนางเอกมาให้ช่อยครองบัลลังก์โดยฆ่าแม่(พี่สาวนางเอก) เพราะถ้ามีนางเอกอยู่ จะป้องกันอ๋องก่อกบฎได้
ก่อนเข้าวัง นางเอกรักกับหมอเทวดาที่เป็นอาจารย์ แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เพราะนางเอกต้องมาเป็นไทเฮา ความจริงหมอเทวดา คืออ่อง แต่นางเอกไม่เคยเห็นหน้า เพราะใส่หน้ากากมาตลอด พอนางเอกเข้าวัง พระเอกก็ไม่ได้พบ เลยปลอมตัวเป็นพ่อค้า ก่อกบฎ ให้นางเอกหนีไปแต่งด้วย
ที่กูว่าไม่เคลียร์คือ ไม่มีพูดถึงตัวละครอื่นเลยว่าเป็นยังไง เดาได้แหละว่า คงตายไม่สวย แล้วพระเอกมาปลอมเป็นพ่อค้ายังไง องค์รักษ์นางเอกไปไหน เรื่องหลังจากนางเอกตกน้ำ มาเจออ๋อง รวบรัดมาก บอกเล่าผ่านคำพูด แต่ไม่อธิบายอะไร
.
.
.
.
.
>>403 >>404 >>405 >>406
.
.
.
.
.
-มีแค่ 3 ร่างคือ อ๋อง(ร่างจริง) สามีขี้โรค(ปลอมตัว) และหมอ(ใส่หน้ากาก) แต่หมอแค่กล่าวถึงอดีต ส่วนคนสวย คือ ตัวอ๋องหน้าจริงที่นางเอกไม่เคยเห็นมาก่อน สวยจนนางเอกเข้าใจผิดไปเองว่าเป็นผู้หญิง แล้วพระเอกถูกพิษพูดไม่ออก แต่มันเวอร์ตรงที่พระเอกเป็นอ๋อง มีเวลามาเป็นหมอเทวดา เป็นพ่อค้าได้ไง
-พระเอก ให้หลานเป็นฮ่องเต้ต่อ ส่วนตัวเองไปอยู่กับนางเอกแบบ Happy Ending ที่ต้องกบฎ เพราะต้องการเจอนางเอก อดีตฮ่องเต้ฆ่าน้องสาว
พระเอก สนมอื่นๆ หมดวัง กะจะกักตัวนางเอกไว้เป็นประกัน ไม่ให้พระเอกกบฎ นางเอกไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่พระเอกรู้ แล้วจริงๆ บัลลังก์ต้องเป็นของพระเอก แต่อดีตฮ่องเต้แย่งมา
.
.
.
.
.
ถามหงส์คืนจันทร์ มีบอกไหมทำไมอ๋องต้องก่อกบฎ เพราะกูรู้สึกว่าคนก่อกบฎมักเป็นคนไม่ดี ในเมื่อลูกฮ่องเต้รัชกาลก่อนก็ยังไม่โตแถมยังเป็นลูกพี่สาว เด็กไม่น่าจะเลวนะ หรือเด็กไม่สามารถพอที่จะปกครอง? กูยังยืนยันว่าดีใจที่ไม่ได้กดมา เพิ่งเคยเจอเรื่องนี้ที่ตัวละครค่าตัวแพงโคตร พระเอกคนเดียวรับจ๊อบคนเดียวเกือบทั้งเรื่อง 555
จารย์ชั่วเล่ม4 ใครก็ได้เล่าเนื้อหาให้กูที
สวรรค์ลิขิตรัก สนุกไหม
เป็นพระเอกที่เป็นทุกอย่างให้เธอแล้วจริง อห.
เฮียประกาศลข. ไตกูหวิวๆมาก
.
.
ประกาศลิขสิทธิ์❗ “ฉางอันสิบสองชั่วยาม”
นิยายจีนโบราณอิงประวัติศาสตร์ที่เล่าเรื่องราวการวางเพลิงเผาเมืองฉางอันในวันเทศกาลโคมไฟ ความหวังที่จะช่วยฉางอันไว้ได้ มีเพียงนักโทษคนหนึ่งกับเวลาเพียงสิบสองชั่วยามเท่านั้น
😎ดีงามจนได้รับการสร้างเป็นภาพยนตร์ และเหล่าสาวกจะได้อ่านเวอร์ชั่นแปลไทยในเร็วๆ นี้ ขอจงติดตาม...
#ฉางอันสิบสองชั่วยาม #ประกาศลิขสิทธิ์ #EnterBooks
กูเห็นฝูเหยาในซีรี่ส์ ซูฉิบหาย นิยายเป็นงี้ไหมวะ ตัวละครได้ทะลุมิติปะ
ใครก็ได้สปอยไฟเผาดินของส้มให้กูฟังทีว่าสนุกป่ะ พล็อตแม่งโดนมากแตาเห็นว่า8เล่มจบแล้วกูลังเลเลย หลังๆมันจะไม่ออกนอกทะเลใช่ป่ะ?
ฝูเหยาจบแฮปปี้มั้ย กูจะได้รอเปย์อย่างสบายใจ
ตอนนั้นกูเหมือนเคยอ่านผ่านๆมาว่า หลังเล่ม 3หรือ4เนี่ย ชันสูตรจะออกเดือนละ2 เล่ม เท็จจริงประการใดว่ะเพื่อนโม่ง
ใครรีวิวต้นตำนานอาภรณ์จักรพรรดิ์ได้บ้าง เพื่อนโม่งที่เคารพ
แปลดีไหม เนื้อเรื่องโอป่าว ถ้าสปอยล์ได้จะเป็นบุญคุณมาก
เพื่อนโม่ง คือ พึ่งอ่านไฟผลาญจันทร์(月上重火）ของบ้านอรุณเสร็จ แล้วลองไปอ่านเวอร์ชั่นจีนดู คือแบบ อื่อหือนางตัดconversation หรือประโยคบางประโยคออกไปเยอะอยู่ แล้วแบบบางอันแม่งสำคัญมากอะ คือทำให้เข้าใจการกระทำของตัวละครว่าแบบทำไมทำอย่างนี้ ทำไมตอบโต้แบบนี้ เข้าถึง feeling ตัวละครมากขึ้น แล้วเเบบบางอันมันเป็นตัวเสริมอรรถรสในการอ่าน
คือเอาจริงสำหรับกู จะตัดคำ จะย่อ จะยืดยังไงก็ได้
แต่แม่ง มึงค่ะ มึงอย่าตัดไปทั้งดุ้น แบบหายไป 1 conversationย่อยๆของพาร์ทนั้นไปเลย กูนี่อย่างอึ้ง
บางพาร์ทก็เสริมประโยคขึ้นมาเองแบบที่ในต้นฉบับเวอร์ชั่นจีนไม่มี
คือแอบผิดหวังว่ะ ค่อนข้างชอบงานนักเขียนคนนี้ (ชอบทั้งชะตารักพันภพกับเมืองจันทรา—อิ้นเจ๋อของกู) แต่พอมาเรื่องไฟผลาญจันทร์ คือทั้งเนื้อเรื่องทั้งการกระทำของตัวละครจากที่พอโอเค(ถ้าเเปลเหมือนต้นฉบับเป๊ะ)ก็แลดูไม่สมเหตุสมผลขึ้น คือจะแปลออกมามีไม่ตรงความหมายมากนิดๆหน่อยๆก็พอเข้าใจ มันเป็นความแตกต่างของภาษา แต่แบบนางเล่นแปลออกมาแบบแหว่งๆเสริมๆ อยากใส่ประโยคนี้ อ่ะ ใส่ อยากเอาประโยคนี้ออก เอาออกโล้ดดด คือไม่ใช่มั้ยละ เห้ออ
กู 424 เอง ขอบใจเพื่อนโม่งที่เตือนสติ กูเป็นประเภทแพ้คำโปรยดีๆ เจ็บไม่จำ พลาดซ้ำซากตั้งแต่เผา เพชร แสน ทระนง
ky พวกมึง ไอ้กลุ่มพูดคุยนิยายจีนสารพัดสนพ. ชื่อยาวๆ นั่นไม่ใช่กลุ่มอวยจงหยวนใช่มั้ยมึง กูหลงเข้าไปเจอแต่เผา มีถามว่าเรื่องไหนให้คะแนนสิบเต็มยังมีเผามาเป็นแถบ มีคนนึงให้เหตุผลว่าการวางเนื้อเรื่อง+ตัวละครเพอร์เฟ็กเมื่อเทียบกับเรื่องอื่นๆ กูช็อค
>>435 นั่นกลุ่มอวยจงหยวนกับพวกนักอ่านหน้าใหม่ๆที่ไม่รู้สีรเวรจงหยวน คือในนั้นใครถามอะไรก็จะมีแต่จงหยวนทั้งนั้น กับวันๆจะเห็นแต่คำถามว่า เรื่องนั้น เรื่องนี้น่าเปย์มั๊ย คุ้มค่าให้เปย์มั๊ย ถ้าถามหาเรื่องของจงหยวนจะมีแต่คนเชียร์ แต่ถ้าถามสนพ.อื่นอาจจะมีรีวิวแบบ +/-
กูคือ 430น่ะ คือเอาจริงมันมีเยอะมาก ตัวที่เห็นชัดๆคือหน้าที่ 157 ที่อวี๋ฉู่จือ(ซางกวนโท่ว)ถามนางเอกว่า ไม่นักเขาเเล้วหรอ แล้วนางเอกตอบว่าไม่ แล้วนางเอกถามพระเอกต่อว่า “จะให้ข้าออกไปได้หรือไม่” หลังจากนั้นพระเอกเเค่พูดออกมาว่า “ยังดีที่ซางกวนโท่วตายไปแล้ว”แล้วนางเอกก็ออกนอกถ้ำเอง เป็นอันจบconversation
แต่ในเวอร์ชั่นจีนเป็นแบบนี้
อันที่เป็น underline คือส่วนที่โดนตัดออก
“......你不爱他了吗？”
“不爱了，早就不爱了。”
“我看你和穆远说话的时候也冷冰冰的，基本不会笑。跟他在一起，你真的开心吗？”
“至少，他不会让我伤心。”雪芝红了眼眶，“更不会让我哭。”
虞楚之目光平淡，没有说话。
雪芝道：“请问，可以让我出去吗？”
虞楚之往旁边让了一下，后面有一条寒冰隧道。雪芝朝他微微一拱手，道谢过后，朝那个隧道走去。她都已经走远了，才听到他在身后轻轻地说：
“还好，上官透已经死了。”
她原本就不打算和虞楚之打交道，七樱夫人和重火宫原本没有任何关系。可是在听到他说那句话的时候，她竟感到莫名的心痛。
虞楚之后面是一个楼梯，上了楼梯便是一个石洞，推开门往前走一段便是浴室。到浴室的时候，木桶中的水竟还没装满。雪芝推开窗户，悄悄溜出去。
“...เจ้าไม่รักเขาแล้วหรอ?”
“ไม่รักแล้ว ไม่รักมาตั้งนานแล้ว”
“ข้าเจ้าคุยกับมู่หยวนอย่างเย็นชา ไม่ยิ้มเลยสักนิด อยู่กับเขาเเล้ว เจ้ามีความสุขจริงหรือ?”
“อย่างน้อย เขาไม่มีวันทำร้ายข้า” เสวี่ยจื่อตาแดง. “ยิ่งไม่มีทางทำให้ข้าร้องไห้”
อวี๋ฉู่จือมองนางอย่างเรียบเฉย ไม่ได้พูดอะไรออกมา
เสวี่ยจื่อถาม “ขอถาม จะให้ข้าออกไปได้หรือไม่?”
อวี๋ฉู่จือเบี่ยงกายไปด้านข้าง ด้านหลังมีเส้นทางใต้ดินน้ำเเข็งสายหนึ่ง
ฉงเสวี่ยจือยกมือคารวะเขาเล็กน้อย หลังจากกล่าวขอบคุณ
นางก็เดินมุ่งหน้าสู่ทางใต้ดินนั้น นางเดินไปไกลแล้วถึงได้ยินเสียงเขาพูดมาทางด้านหลังเบาๆ
“ยังดีที่ซางกวนโท่วตายไปแล้ว”
เดิมที่นางไม่คิดจะโอภาปราศรัยกับอวี๋ฉู่จือ...ฉงเสวี่ยจือผลักหน้าต่างออกแล้วจากไปเงียบๆ
<— paragraph นี้เวอร์ไทยกับจีนเหมือนกัน ขอข้ามนะ
หลังจากนั้นทีพาร์ทที่ หลิ่วฮั่วเข้ามาถามว่า มีใครเข้ามาหรือ? ซึ่งคุณแม่เจ้าอรุณตัดไปทั้งพาร์ท
此时，冰窖。
“刚才有人来过？”
“没有，我出去了一会儿。”虞楚之依然在闭目养神。
“好吧，出去的时候记得加衣服，不然温差太大对身体不好。”柳画站在虞楚之的冰房门前，眼睛微微眯起，“活人是永远敌不过死人的。你应该比我清楚这个道理。”
“嗯。”
”无论如何，我永远不会束缚你。所以你要更加谨慎地考虑清楚要做什么。”
หลังจากนั้น ในถ้ำน้ำเเข็ง
“พึ่งมาคนมาหรอ?”
“ไม่มี ข้าพึ่งออกไปซักพัก” อวี๋ฉู่จือยังคงนอนหลับตาพักผ่อน
“อืม ตอนออกไปอย่าลืมใส่เสื้อเพิ่ม ไม่งั้นพอเจอสภาพอากาศเเตกต่างกันเกินไป จะส่งผลไม่ดีต่อสุขภาพ”
หลิ่วฮั่วยืนอยู่ข้างหน้าประตูน้ำแข็งของอวี๋ฉู่จือ หลี่ตาลงเล็กน้อย
“คนเป็นย่อมเป็นศัตรูกับคนตายเสมอ ท่านควรเข้าใจตรรกะนี้มากกว่าค่า"
“อืม”
“ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ข้าก็คอยระวังให้ท่านไม่ได้ตลอด เพราะฉะนั้นท่านต้องคิดให้รอบคอบว่าท่านปรารถนาอยากทำสิ่งใด”
คือตอนเเรกตอนที่กูอ่านเวอร์ชั่นอรุณกูก็งงๆแอบรำคาญพระเอก ว่าแบบทำไมพระเอกเข้าใจผิดง่ายจังว่ะ แล้วนางค่อนข้างมั่นใจด้วยว่านางเอกอาจจะไม่ได้รักตัวเอง แต่ไปชอบมู่หยวนแทน กูอ่านแล้วแบบ มึงไปฟัง ไปดูมาจากที่ไหน ทำไมไม่เชื่อใจนางเอก เสียดายที่มึงรูปงาม
แต่พออ่านเวอร์จีนแล้วแบบ โอ้แม่เจ้า หลักฐานคาตา เมียรักกูพูดจายกตูด ยกหางมู่หยวนขนาดนี้
คือเอาจริงๆนะ พระเอกเชื่อใจนางเอกมาก ขนาดเห็นสองคนแลดูอาจจะทำอะไรกัน (แต่ไม่ได้ทำ) ทั้งยุทธภพพูดว่า นางเอกแต่งกับมู่หยวน พระเอกก็อิดออด พยายามไม่เชื่อ เลยมายืนยันกับนางเอกก่อนว่า เมียจ๋า มันจริงมั้ย แต่ได้ยินออกจากปากแบบนี้เป็นก็ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่ออยู่บ้าง
คือเอาจริงมันยังมีแปลแบบ เพิ่มเอง ตัดเองแบบเยอะอยู่ แต่เจอเเค่ partนี้กูก็สะอึกแล้ว
โทดมีโม่ง กูไม่รู้ว่าในนี้ underline มันไม่ขึ้น เอาเป็นว่า partที่ตัดไป มี part
(1)
“ข้าเจ้าคุยกับมู่หยวนอย่างเย็นชา ไม่ยิ้มเลยสักนิด อยู่กับเขาเเล้ว เจ้ามีความสุขจริงหรือ?”
“อย่างน้อย เขาไม่มีวันทำร้ายข้า” เสวี่ยจื่อตาแดง. “ยิ่งไม่มีทางทำให้ข้าร้องไห้”
อวี๋ฉู่จือมองนางอย่างเรียบเฉย ไม่ได้พูดอะไรออกมา
เสวี่ยจื่อถาม “ขอถาม จะให้ข้าออกไปได้หรือไม่?”
กับ part ที่หลิ่วฮั่วเดินมาคุยกับพระเอกหลังจากนั้นทั้งpart (2)
เดี๋ยวๆ ของจีนเวอร์ชั่นที่ลงในเน็ตกับรวมเล่มอาจจะไม่เหมือนกันรึเปล่า
ยามเช้าได้ ลข ก็ต้องแปลจากเล่ม
นี่กูลองมองในแง่ดี
จะเอาเว็บกับเล่มมาเทียบกันไม่ได้ว่ะ แล้วใช่ว่าเคยเช็คเรื่องนึงตรงเป๊ะ อีกเรื่องนึงจะตรงเป๊ะ 100% ตาม ง่ายๆยกตัวอย่างของฉู่หวังเฟยก็ได้ เห็นความต่างชัดเจน เพราะงั้นจะมาบอกว่า ไทยแปลไม่ครบ แปลผิดมันไม่ถูกว่ะ หรืออย่างตอนที่เคยมีคนบอกว่าคิบอมแปลชื่อท่าผิด เพราะอ่านในเน็ตมามันคนละอย่าง สุดท้ายคิบอมแปะต้นฉบับให้ดูว่าแปลถูกแล้วงี้ คือจะเทียบมันต้องเทียบกับต้นฉบับที่เค้าแปล จะมาเทียบคนละอย่างไม่ได้ว่ะ แบบนี้เหมือนไปกล่าวหาสนพ.ก่อนละ ถ้าอยากเอาชัวร์ถามสนพ.ตรงๆเลยดีกว่า
ถ้าจะเช็คต้องเอาเล่มจีนกับเล่มไทยมาเทียบกัน
อ่านสวรรคลิขิตรักเล่มแรกเนือยมาก หลังจากนี้จะสนุกไหม จะได้มีกำลังใจอ่านต่อ
สวรรค์ลิขิตรัก นอกจากเนือยแล้ว ยังมีผู้มารุมมาตุ้มมารักนางเอกรัวรัว บทคนนี้จะมาก็มา อีกคนจะไปก็ไป เจ๊จวง แกคงอยากใส่ใครใส่ สำหรับกูเรื่องนี้เหมือนแกเขียนไปคิดเติมแต่งเติมไปไม่มีตีมเรื่อง เอาแค่ยำๆตัวละครเยอะๆเฉยๆ
มีใครเคยอ่าน คู่มนตราสาปรักของเจ๊เฮยบ้าง? สนุกมั้ย?
สวรรค์ลิขิตรัก ท้ายๆค่อยสนุกขึ้นบ้าง กูคล้ายๆ >>452 แต่กูไม่ดองขนาดนั้น555 กูกัดฟันอ่านรวดเดียว(แบบสปีดต่ำกว่าปกติ) กูว่ามันเนือยๆอ่ะ จะบอกว่าสนุกก็พูดได้ไม่เต็มปาก จะบอกไม่สนุกก็เสียดายตังตัวเอง555 แต่เรื่องนี้ทำกูไม่ค่อยอยากอ่านงานจวงจวงต่อ กลัวจะเนือยแบบนี้
เอาจริง ทั้งสวรรค์ลิขิตรัก ทั้งหงสา ทำเอากูเริ่มจะโบกมือลากับนวนต คือเรื่องน่าสนุก แต่ซื้อมาอ่านแล้วค่อนข้างผิดหวัง+รู้สึกเนือยๆเหมือนกัน จนกูสงสัยว่าเค้าเลือกแต่เรื่องแนวนี้มาแปลหรือเปล่า(รสนิยมบกไรงี้) ไอ้เรื่องยืดๆเนือยๆแบบนี้555
ถามเพื่อนโม่งบันทึกดาวอุดรนี่เล่าเรื่องผ่านมุมมองฮ่องเต้เหรอ? หรือเป็นมุมมองพระเจ้าแต่มีฮ่องเต้เป็นตัวดำเนินเรื่อง? วานสปอยกุนิดว่า
.
.
.
.
.
นางเอกไม่รักพระเอก(ฮ่องเต้)แบบหญิงชายเลยใช่หรือเปล่า อ่านตยแล้วเหมือนนางเอกจะรักอีกคน ถ้างั้นคนที่เหมือนพระรองคนนั้นก็คงเป็นพระเอก แล้วฮ่องเต้กูก็เป็นตัวเอกอ่ะดิ?
.
.
.
.
.
>>455 สปอยบันทึกวังหลวง
.
.
.
.
.
-เล่าในมุมมองฮ่องเต้
-ฮ่องเต้ไม่ใช่พระเอก
-นางเอกไม่ได้รักฮ่องเต้เลย แต่มองฮ่องเต้เหมือนน้องชาย
-พระเอกคือหลานฮ่องเต้ (กูจำชื่อไม่ได้ละ จ้าวฉงจิ่น อะไรประมาณนี้)
-เรื่องเล่าในมุมมองฮ่องเต้ เพราะงั้นเลยจะเห็นการกระทำของฮ่องเต้ จะเรียกว่าเป็นตัวเด่นก็ใช่
.
.
.
.
.
มึงกูมีเรื่องสงสัย กูอ่านเม่ยเซิงจบไป2เล่มละ มันไม่ใช่ชายรักชายใช่มั้ย คือกูเป็นคนไม่อ่านแนวชายรักชายไง แต่บางฉากแม่งก็ชวนคิดเหลือเกิน ใครรู้ตอบกูที
Ky ใครอ่านเงาเพลิงแล้วบ้างง ควรเปย์ไหม
ขอถามหน่อย เพื่อนโม่งเก็บโปสเตอร์ยังไงกันบ้าง
เรื่องไฟผลาญจันทร์นี่กูว่าพูดยากแฮะ
ไม่ใช่จะเข้าข้างสนพนะ แต่กูว่ามันก็เป็นไปได้หลายกรณี
-สนพหั่นเองโปะเองจริงๆ (ถ้าเป็นอันนี้กูจะโกรธมากๆ กูบอกเลยว่ากูไม่ต้องการยำใหญ่ใส่เครื่องหนัก กูชอบออริจินัล!!!)
-เป็นอิดิชั่นของนักเขียนเอง (อันนี้กูว่าก็เป็นไปได้นะ บางทีนางอาจจะรู้สึกว่าเวอร์ชันลงเว็บมันดูไม่ลึกลับมากพอ ไม่มีอะไรให้คนอ่านคิดเองมากพอ ไม่เป็นแนวโอเพ่นเซซามี!!!! #ผิด คือมึงต้องเข้าใจนะว่าเรื่องนี้มันเป็นเรื่องเดียว, เท่าที่แปลไทยมา, ที่จบแบบHE
ระหว่างทางนางอาจจะอยากให้มันเปิดๆพรุนๆกว่าปกติหน่อยให้มันชิคๆเกร๋ๆ ก็เป็นได้......😂😂😂)
-บกทางจีนสับออก (อันนี้กูไม่อาจรู้ได้ ในฐานะที่กูไม่ได้รู้ภาษาจีนที่ยากไปกว่าหว่อชื่อไท่กว๋อเหริน ดังนั้น กูคงออกความเห็นมากไม่ได้ นอกจากประโยคเดียวคือ ถ้าเป็นข้อนี้เราโทษสนพไทยไม่ได้เท่านั้นเอง)
เท่าที่อ่านมาต้นฉบับในเน็ตกับเล่มไม่ได้เหมือนกันน้าค้า (ส่วนใหญ่ไม่ค่อยเหมือน ปรับเล็กๆ น้อยๆ )
บก.เล่มจะมีปรับแก้ หรือไม่นักเขียนเองก็เป็นคนแก้เองค่ะ
ปล. 活人是永远敌不过死人的 ( อันนี้น่าจะแปลว่า "คนเป็นย่อมเอาชนะคนตายไม่ได้" หรือเปล่าคะ ไม่ได้หมายความตามอักษรว่า 敌 ที่แปลว่าศัตรูมั้ง ?)
เงาเพลิงฮาเร็มไหม อยากรู้
Kyน่อ~ ข้าเจ้าขอสัมปอยหลานหลิงหน่อย ผู้ใดตกมาแล้วบ้าง
KyในKyไหนๆกูก็เทน้องดูกงามไปแล้ว
ใครมีอะไรดีๆอยากให้กูตำมานำเหนอหน่อยมั้ย ช่วงนี้กูไม่กล้าพรีจริงๆ กลัวไม่ตรงปก .แลบลิ้นขม.
เพิ่งอ่านอวลกลิ่นละอองรักเสร็จแล้วแบบกรี๊ดเจาปลาน้อยอวี๋โม่มากกกกก ชอบตอนนาง พ่นฟองอย่างเหยียดหยามคือแบบเอ็นดู
เงาเพลิงสนุกดีนะ ลองอ่านๆ เอ็นดูจูจู รู้อยู่มาก
อยากรู้ว่าเรื่องหงสานี่ควรค่าต่อการเก็บมั้ย เห็นในกลุ่มพูดคุยนิยายทุกสนพ.อวยกันมาก แต่เราไม่เชื่อกลุ่มนี้เท่าไรแล้วเพราะเคยโดนชะตาแค้นลิขิตรักมา ยังเข็ดอยู่เลย
>>468 อันนี้หมายถึงเรื่องไหน ไฟผลาญเหรอ ประโยคนี้คือโม่งกล่าวหรือไปถาม สนพ.มาวะ
จำได้ว่าเคยมีคนในกลุ่มไหนสักแห่งไปถามอยู่นะ ว่าทำไมไม่มีเรื่องพ่อนางเอก เรื่องยังไม่จบมีต่ออีกอะไรสักอย่าง แล้วทางนั้นตอบว่าฉบับที่ได้ลิขสิทธิ์มามีเท่านี้ หรือจำสลับกับจอมเวทย์ไม่รู้นะ ไม่ก็ทั้งสองเรื่อง
มึงงงงงง กุอ่านชันสูตรสี่จบแล้ว
.
.
.
.
.
- เล่มนี้ เหมือนปูไปสู่งานใหญ่ๆข้างหน้าอะ เล่มเซ็ตคดีที่จะเป็นคดีสะเทือนแผ่นดินไรเทือกนั้น
- เรืออ๋องทำใจนะ สารภาพรักไป สาวเขาไม่ได้ยินดีด้วยเลออ
- เรือชายเฉิน อห ละมุนเฟร่อออออ มากกว่านี่ก้สามีภรรยากันแล้วอะ ออกอาการกันชัดทั้งคู่ นั่งเรือพาย ป้อนเม็ดบัว ล้มทับในเรือ เช็ดหน้าให้ จับบ่าให้กำลังใจตอนผ่า ฮีทำอาหารให้นางเอกด้วยจ้า
- เล่มนี้ นางเอกอารมณ์เริ่มไม่ทนแม่เลี้ยงกะน้องสี่ละ ตบกลางงานพร้อมด่าเลยจ้า พ่อไม่ว่าจ้า
- นักฆ่าตาฟ้าก็ดูจะสนใจนางเอกนะ
.
.
.
.
.
สรุป เล่มนี่ฟินๆดี ถือว่าอ่านฟิลกู๊ดก่อนเจอของหนัก
ชันสูตร4 กูขอยื่นใบสมัครเป็นเมียชายเฉินอย่างเป็นทางการ อ่านๆไปนึกถึงศ.ป๋อมากกกก
>>481 ทำไมคิดเหมือนกูวะ 55 คือกูอ่านชันสูตร 3 จบ มันค้างอยู่ตรงที่ว่า
.
.
.
.
.
ก่อนที่เฉินต้าเสินสูญเสียความทรงจำเกิดอะไรขึ้น หรือเขาเคยเป็นใครมาก่อนหรือไม่ กูก็ค้างไงอยากอ่านสืบสวนต่อ ไปหยิบ ศ.ป๋อมาอ่าน เจอคำพูดของ ศ.ป๋อที่ว่า "เห็นได้ชัดว่าฉันจะให้คนสมองทึ่มมาแปลงานของฉันไม่ได้ ถ้าหากเป็นคนที่ความคิดไม่เฉียบไว ไม่มีความละเอียดถี่ถ้วน อย่างมากก็ทำได้แค่แปลงานออกมาตามความหมายของตัวอักษรเท่านั้น ไม่มีทางที่จะทำความเข้าใจกับรายละเอียดของเนื้อหาและจิตวิญญาณที่แฝงอยู่เบื้องหลังถ้อยคำได้หรอก" จากนั้นฟู่จื่ออวี้ก็ถามว่า "แล้วเจี่ยนเหยาคนนี้เข้าใจถึงจิตวิญญาณของนายไหมล่ะ" ศ.ป๋อตอบ "ไม่มีใครเข้าใจได้หรอก" (จบการทดสอบเจี่ยนเหยาก่อนจะรับเข้าทำงาน) แม่งทำให้กูนึกถึงเฉินต้าเสิน มีบทบรรยายตรงนี้เหมือนกัน ว่าจะมีใครเข้าถึงจิตวิญญาณของเขาได้หรือเปล่า ถ้าบอกกูว่าศ.ป๋อกลับชาติไปเกิดเป็นเฉินต้าเสินกูก็เชื่อ แหมมโนอีกล่ะ รอเล่ม 4 วนไปข่ะ
.
.
.
.
.
เงาเพลิงแม่งหลายเล่มจัง กูอยากอ่านแล้วขี้เกียจรอ แต่ไม่นิยมลงแดง แล้วปลายปีกูจะไปอยู่ตปท
.ละ กูจะได้อ่านมั้ยยยย กูเศร้าาาาาาา
ปีก่อนผัวแห่งชาติคืออาเจ๋อ ปีนี้คงเป็นต้าเฉินสินะ
โม่ง ตำหนักที่คุยเกี่ยวกับซีรี่ย์นี่ชื่อว่าไรนะ
>>489 >>>/movie/4947/ ถ้าวันหลังหาทางเข้าไม่เจออีก ไปหมวด motion picture ก่อน แล้วค่อยไล่หาชื่อทู้ที่เกี่ยวข้อง
>>481 บัตรคิวหมดแล้วมึง กูไม่ได้คิวเพราะเฉินต้าเสินเป็นของกูกินอยู่ด้วยกันนน
เออ จบแล้ว กรูก็รอเก็บของแจ่ม8 เล่มจบ หวีดตอนเดียวกับมึงเหมือนกัน อาจางขี้หึงจับมาจูบรัวรัว ดีต่อใจกรูมาก
ในลิขิตเหนือเขนยได้มีกล่าวถึงว่าไป๋เฉี่ยนท้องลูกอีกคนปะ
Ky กูเพิ่งอ่านศิษย์ชั่ว3-4รวดจบไปแบบมึนๆ เพราะกูแดกด่วนอาหารไม่ย่อย ไม่ควรอ่านรวดเดียวรึเปล่า ทำไมกูขัดใจตรรกระจุดขัดแย้งในเรื่อง ตอนราชสำนักกับความจงรักของเทพธนู เฉลยความลับเก้าราชาก็ไร้สาระ เวลาตัวละครคิดได้ ก็คิดได้แล้วปลอดโปร่งง่ายๆนี่กูเสือกรำคาญ
เห้อ กูแค่ขอระบาย แต่กูชอบตอนพิเศษกุ่ยซือนะ ถ้าไม่โดนฆ่าแต่ตอนแรก อาจารย์เป็นพระเอกชัวร์
>>484 >>490 >>493 งั้นกูเป็นน้องสาวชายเฉินก็ได้วะ พี่รักพี่หลง เข้าไปอ้อนซบกอดไรได้หมด
.
.
.
.
.
เล่มนี้มีตอนที่ชายเฉินนึกถึงอดีตด้วยว่ะ กูอ่านละเดาไม่ถูกเลยว่าผู้หญิงคนนั้นในหัวชายเฉินเป็นใคร ถ้าเป็นท่านหญิงฮุ่ยหลันใหญ่โตขนาดนั้นต้องโขกหัวขอโทษ/อ้อนวอนเลยหรอ ไม่ใช่เป็นอดีตอีกชาติของชายเฉินนะ
กูชอบฉากกุ๊กกิ๊กเล่มนี้มากกก นางเอกเรารู้ตัวแล้วนะว่าชอบแต่ชายเฉินยังซึนๆอึนๆมึนๆไม่รู้ตัว55 ถ้ารู้แล้วรุกแรงแบบศ.ป๋อนี่กูจะถือว่าสองคนนี้คนเดียวกันแล้วนะ
.
.
.
.
.
เพื่อนโม่ง วันนี้กูคึกไม่มีไรทำ เลยอ่านนิยายเก่าๆที่เคยซื้อเก็บไว้ จำได้ว่าสมัยก่อนเคยชอบผลาญมาก พออ่านอีกรอบคืองงชิบหายว่าเคยชอบไปได้ไง... คือนางเอกซูแบบ ซูชิบหัย ชนะทุกอุปสรรคอย่างรวดเร็วพร้อมทั้งฟิลเตอร์ตาพิเศษ น่าจะเคยพิมพ์ไปละ แต่จะพิมพ์อีกว่ากูชอบองค์ชายแปดมาก ใครอยากได้เล่มมะ ขายต่อ5555555555
q:ช่วยแนะนำนิยายที่สนุกจนวางไม่บงหน่อย
a:เด้าหู้
ฮะ อิอ๋องเด้าหู้สนุกจนวางไม่ลงเลยเรอะ
ละต้าเฉินนี่เรื่องไรวะ ใช่ชันสูตรป้ะ
ตกลงมีใครอ่านหลานหลิงแล้วบ้าง ขอสปอยล์หน่อยดิ ลังเลอยู่
ต้าเสินคือคำยกย่อง เรื่องเวยเวยก็มีคนเรียกพระเอกว่าต้าเสินเหมือนกัน เฉินคือแซ่พระเอกเรื่องชันสูตร
เงาเพลิงแบบเล่มมีกี่หน้าเหรอ ใครมีหนังสือดูให้ที ในธัญเห็นบอกมีห้าร้อยกว่าตอนจบ ตอนนี้แปลไปสองร้อยกว่า ครึ่งทางแล้วดิ ถ้าเปรียบเป็นเล่มก็เล่มสี่แล้ว กูเข้าใจถูกมะ
ฝูเหยามาละ กว่าจะมาได้ความอยากจะหายหมดละ
ฝูเหยา กับ หงสา คนแต่งคนเดียวกันแถมเป็นซีรีย์ชุดต่อเนื่อง (ได้ยินมาว่าพระนางฝูเหยาเป็นบรรพบุรุษนางเอกหงสา?) เนื้อเรื่องโทนเดียวกัน? น่าสนุกไหม
ตอนนี้อยู่ในบ่วงอ๋องซึน อ่านเรื่องอะไรก็ไม่สนุกไม่ฟิน
ชันสูตรเล่ม 4 สปอย+มโน !!
.
.
.
.
.
ตอนที่ต้าเฉินนึกขึ้นมาได้ถึงความทรงจำเด็กผู้ชายจมน้ำ + ลูกชายแม่ทัพเคอเจอความลับของพ่อเกี่ยวกับฮ่องเต้เซี่ยนจง และนึกถึงลูกชายคนโปรดของฮ่องเต้จมน้ำตายตอนหกขวบ
...เพื่อนโม่งคิดเหมือนกันมั้ย!! ต้าเฉินเป็นลูกชายฮ่องเต้เซี่ยนจงป่าวว้าา
.
.
.
.
.
หงคืนจัน ของแจ่ม มีแต่คนบอกไม่สนุก กุนี่นั่งน้ำตาท่วมแล้ว ไปรไม่มาส่งที
กูอ่านเฟสหาญฟ้าเปรียบเทียบกับฉวนจื่อแล้วก็แปลกใจนะ คนคุมก็คนเดียวกัน คนไปคุยที่ชอบอวดก็กลุ่มเดียวกัน ต่างแค่คนแปล อันนึงคุยสปอยมีคนเฮฮาด้วย อีกอันแม่งอย่างกับคุก กูเลยสรุปว่าที่เฟสฉวนจื่อของสยามมันเน่านี่เพราะคนแปลสินะ แม่งต่างแค่อย่างเดียวแต่บรรยากาศนี่คนละเรื่องเลย
เพื่อนโม่งมีใครเห็นปกนิยายจีนเรื่องใหม่ของวารายัง
>>538 คิบอมเป็นแบบนี้มาตั้งแต่สมัยเต้ามู่แล้วว่ะ แต่ยังไม่บ้าอำนาจขนาดนี้ เมื่อก่อนเต้ามู่ใครสปอยหรือลงเนื้อหาเล่มใหม่ที่เพิ่งออกก็โดนลบเหมือนกัน แต่ยังไม่ถึงขั้นคัดกรองโพสโดยแอดมิน เมื่อก่อนนะ ขนาดเมื่อก่อนยังไม่ขนาดนี้ แต่ก็เยอะ ทำเอาคนออกจากห้องไปเยอะเหมือนกัน เช่น ลงว่าเล่มใฟม่มีคำผิด แปลผิด เท่านั้นแหละลบโพสทันที ไม่มห้แจ้งคำผิดก่อนวันปลดล็อกสปอยเหมือนกลอรี่ แต่เมื่อห่อนคิบอมดูจะอ่อนน้อมกว่านี้นะ ออกมายอมรับผิดขอโทษขอโพยยกใหญ่ที่มันผิดไรงี้ ไม่มาเหวี่ยงแบบปัจจุบันนี้ แถมเมื่อก่อนก็พอคุยวายได้บ้าง แปะลิ้งกลุ่มวายไว้ให้สำหรับคนอยากคุยวายหนักๆ แต่กลอรี่นี่แม่ง คุกชัดๆว่ะ กูออกจากกลุ่มมาละ ไม่ไหวว่ะ ไปอยูากลุ่มอื่นที่คุบได้สบายๆกว่านี้ดีกว่า
ไม่อ่านหงสา แต่อ่านฝูเหยาก็รู้เรื่องใช่มั๊ย กูรอฝูเหยามานานละ แต่หงสากูไม่ได้ซื้อเพราะไม่ชอบสำนวนแปล
ชุดนั้นโออยู่นะ กูพอไหว แต่ที่ทำกูตายคือแสนxxx มารยาทพื้นฐานอยู่ที่ไหน
กูสารภาพตามตรงว่ากรวดนี่กูชอบภาคทหารมากจริงๆ กูอ่านไม่รู้กี่รอบ อาจเป็นเพราะจีนเรื่องแรกที่กูอ่าน ชอบแนวซูโลลิ55555 นอกนั้นไม่สนุก
>>551 ส้มปอย (จำไม่ค่อยได้เท่าไหร่ อ่านนานแล้ว จบแล้วโยน ไม่ได้อ่านซ้ำ หนังสืออยู่ส่วนไหนของบ้านยังไม่รู้เลย)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผู้ทุกคนในเรื่องชอบนาง แย่งนาง เหตุผลเพราะนางสวย แต่พฤติกรรมนางแบบเอาแต่ใจอย่างรุนแรง คือนางไร้มารยาท คือแอบสงสัยว่าพระเอกทนนางได้ยังไง ปมค่อยๆเฉลยมาว่าจริงๆแล้วนางมีเบื้องหลัง แม่นางเป็นคนใหญ่คนโตที่อุ้มท้องหนีมา สรุปนางสวย นางเก่ง(นักฆ่า) นางเป็นลูกท่านหลานเธอ ดังนั้น อยากทำอะไรก็ทำ ผู้ตามนางเป็นฝูง คนชอบนางเอกซู ๆ ผู้ตอม คงแบบนี้มั้ง
.
.
.
.
.
จบการส้มปอย
กูคือ >>545 นะ
แอบรู้สึกว่าตัวเองแปลก (ความจริงก็รู้สึกตั้งแต่ตอนหนังสืออกใหม่แล้ว แต่ตอนนั้นกูไม่มีที่ให้บ่น 555) กูไม่ชอบทหารอาจจะเพราะกูชอบตลค.มีชีวิตแบบหัวหกก้นขวิด วางแผนแล้วมีผิดพลาดบ้าง ถ้าจะซูขอแบบน้อยๆถึงกลางๆพอ อาจจะบวกเพิ่มกับกูรำคาญนางเอกทหารตั้งแต่ไปแย่งซีนนางเอกไม้เท้าในเรื่องแรกเยอะด้วย ที่กูทนอ่านเพราะกูนิสัยเสียชอบเก็บหนังสือให้ครบเซ็ต เก็บครบแล้วไม่อ่านก๋เสียดายเงิน
พึ่งอ่านพราวพร่างจบอ่านแล้วโอเคทุกอย่างยกเว้นตอนจบ
มึงจะห้วนไปไหนวะ
แม่งมาตกม้าตายตอนจบจริงๆ
เห็นมีคนพูดถึงพี่ปลาแวบๆกูเลยไปขุดอวลกลิ่นออกมาอ่านใหม่ โอ๊ยพี่ปลาน้อยของกู กูรักเค้าๆๆๆๆ เรื่องมันช่างดีงามเหมาะกับการละเลียดอ่านไปเรื่อยๆอ่านสนุกกว่ารอบแรกอีก ฮรือ
พราวพร่างกูว่าจบดีนะ แต่คือจบไม่มีบทส่งท้ายมันเลยแปลกๆ กูชินกับบทส่งท้ายและตอนพิเศษมากไป จบไม่จริง เจอจบจริงละกูไปไม่เป็นเลยสัส55555
อ่านชันสูตรสี่ไปได้ครึ่งเล่ม ขอมาสกรีม ใครว่าต้าเสินไม่รุกกูเถียงขาดใจ
.
.
.
.
.
ว่าแต่ ต้าเสินท่านจะเก็บซานเหนียงไว้ปรนนิบัติชงขา ต้มน้ำแกงปลาให้ท่านกินคนเดียวไม่ได้ๆๆๆๆๆ
.
.
.
.
.
พราวพร่างจบดี เคลียร์ปมครบ แต่กูอ่านชีวิตประจำวันของน้องฟู่มาตั้งเจ็ดเล่ม ตอนจบจะให้น้องฟู่โผล่มาให้กูบอกลาซักนิดไม่ได้เหรอ กูคาใจแค่นี้แหละ
สักคนที่แนะนำเรื่อง เจาเหยามา
กุขอบพระคุณมากกกกกกก เป็นเรื่องที่ดที่สึดของสนพ.นี้ แม้กุจะอ่านไประแวงไป โดยเฉพาะฉากหวานๆ
แต่น่าจะไม่ค่อยมีน้ำพริกน้ำปลามั้ง มันหวานแบบอบอุ่นหัวใจ ไม่ใช่หวานดุเดือดแบบเรื่องแปลเรื่องอื่นๆ /แม้กุจะตะหงิดๆบางฉากก็ตามที
.
.
.
.
.
ไม่รู้ถือว่าสปอยไหม กุชอบคู่พี่ฉินกับน้องสือชีมากๆๆๆถึงมากที่สุด อยากอ่านคู่นี้อีกกกก อยากรู้ว่าวาสนาของพวกเขาจะจบแค่ชาตินี้เลยไหม หรือฉินเชียนเสวียนจะตัดใจไม่ได้ /หวีดร้อง
กับอยากรู้เรื่องต่อไปของกู้หานกวง กับจือเยียน ฮือ จริงๆอยากรู้หลายคนมาก คาใจ
.
.
.
.
.
แต่เป็นเรื่องที่สนุกมาก มีเนือยๆบางช่วง เกือบวางไปหลายรอบ แต่เปิดดี จบประทับใจ ชอบที่รักก็บอกว่ารัก ชอบก็บอกว่าขอบ ไม่พิรีพิไร
ออกแบบคาร์มามีเสน่ห์มากๆ
เจาเหยา กูเคยอ่านแค่ตย.แล้วหยุดกึก ไม่ค่อยชอบคาแรกเตอร์นางเอก แต่ตอนนี้ กูหวีดเรื่องใหม่ติงโม่มาก ชอบนางเอก ฉลาด หัวไว โก๊ะ หลงตัวเองแบบน่ารักๆ ยิ่งซีรี่ส์เอาจ้าวลี่อิงมาแสดง จิ้นเป็นนางเอกได้โคตรน่ารัก แบบนึกท่าทางนางออกเลย ส่วนพระเอก ตามสไตล์ติงโม่ เงียบๆ นิ่งๆ เท่าที่อ่านถึงตอนนี้ กูว่าไม่กะปิน้ำปลานะ ถ้ามีน่าจะเบาบางมาก เพราะตัวละครน่ารัก
มีใครอ่านบุพเพหลานหลิงแล้วบ้าง กุอยากรู้ว่าเป็นไงมั่ง ตามหารีวิวอยู่ รอตามกลัวปวดตับง่ะ
กูว่าถ้ายังมีคนยอมเปย์จงหยวนทั้งๆที่สงสัยว่ากะปิน้ำปลาจริงมั้ย จงหยวนก็คงไม่เลิกนิสัยนี้ง่ายๆแน่นอน และคงมีนิยายดีหลุดไปอยู่กับสนพ.นี้เรื่อยๆ สุดท้ายกูก็คงต้องโบกมือลานิยายพวกนั้นไปพร้อมประหยัดเงินในกระเป๋ากูไปเปย์เรื่องอื่นแทน
กูไม่เปย์เลยแม้จะชอบนักเขียนมากก็ตาม กูอยากให้จงหยวนมันเจ๊งๆไปซะที ไม่อยากให้เอานิยายดีๆมาทำพัง นอกจากกะปิน้ำปลาแล้ว อีกอย่างนิสัยคือคนในสนพ.นี้แม่งก็แย่ กูไม่ชอบ
กุเทไปแล้วสองตอนนี้ คือจงหยวนกับกูกู ออกไรมาก้อไม่ซื้อแล้ว
ส่วนนักแปลกูเทเทพเจิ้นกับคิบอม ออกไรมาก้อไม่ซื้อเหมือนกันสุดจะทานทนได้
ตอนนี้มีให้เลือกอ่านเยอะแยะ ไม่อยากสนับสนุนพฤติกรรมไม่ดีกับของตก QC
มาสารภาพว่ามีเกือบทุกเล่มของ จงหยวน กูกู ที่ใครด่าๆกัน
กูกูเล่มล่าสุดที่มีคือนางซิน ผิดหวังพอควร หย่งเยี่ยเลยบาย
แต่นั่นมันก่อนที่จะรู้จักโม่ง
ตอนนี้มีเพื่อนโม่งคอยเตือนสติ ยั้งคิดขึ้นแล้ว
เพื่อนโม่งทั้งหลาย ใครอ่านจูจู ของแจ่มแล้วบ้าง มารีวิวหน่อยคนดี
>>568 +1 ก็เพราะคิดกันแบบนี้แหละ "กูตามเรื่องนั้นอยู่/ตามนักเขียนคนนี้อยู่เลยต้องซื้อ" ก็คิดกันแบบนี้ไอ้พวกที่เอาเปรียบตอแหลกับผู้บริโภคถึงอยู่ได้ เพราะมันก็คิดว่า "คนอ่านด่ากูแต่มันก็ยังซื้อกู" เหมือนคิบอมกับเมืองยิ้มนั่นแหละ ทำเหี้ยแค่ไหนไม่ปรู๊ฟงานยังไงแต่ก็ยังมีคนอ่านสนับสนุน ยังพร้อมจะเอาเงินไปให้ แล้วมาแก้เก้อว่า เพราะติดตามเรื่องxxอยู่เลยต้องซื้อ เพราะชอบนักเขียนyyอยู่เลยต้องซื้อ ก็เอาเหอะ เงินพวกมึง ด่ามันเหี้ยๆ แต่เอาเงินไปให้เหี้ย ก็พิจารณาเอาเองละกัน โตๆ กันแล้ว
>>572 สนุกมากมึง
.
.
.
.
.
.
นางเอกเป็นเด็กที่มีความลับติดตัว มีความสามารถด้านทำอาหาร ปรุงยาทั้งที่ไม่เคยเรียน ตัวเองจำได้แค่ว่าอยู่กับยาย ก่อนตายฝากให้เด็กข้างบ้านท่าทางฉลาดช่วยดูแล ซึ่งกูคาดว่าจะเป็นพระเอกด้วย อีตาเด็กนี้ก็ตีขลุมแทบจะให้จูจูเป็นสาวใช้ พาไปสอบเข้าโรงเรียนเซียนด้วย ซึ่งว่าที่พระเอกก็ผ่านเข้าไปอย่างงดงาม แต่จูจูโชคดีได้คนเก่งมากกๆในสำนักมาขอไปเป็นศิษย์ แต่ว่าด้วยพลังเซียนไม่มี หน้าตาก็ไม่ดีอีก เลยมีคนแอบรังแก แต่พระเอกถือคติ ตัวเองรังแกได้คนอื่นห้าม เลยคอยช่วยตลอด ประมาณนี้แหละมึง....
.
.
.
.
.
.มึงต้องอ่านนะ นางเอกน่ารักมาก ไม่สวย แถมท่าทางมึนๆ บางทีคนแกล้งเลยโดนตอกใส่แบบงงๆ ว่าที่พระเอกกูก็หนุ่มซึน ปากบอกไม่ แต่ใจแม่งโคตรหวงอะ
จูจู นี่มัน 8 เล่มจบป่ะอ่ะ กูอยากอ่านมวากกกก แต่กลัวค้าง
นิยายเซินเจิ้นใช้ชื่อ มู่กั๋วหวางโฮ่ว (ขีดเส้นใต้ หวางโฮ่ว)
แต่นิยายจีนแปลใช้ชื่อ ฝูเหยาฮองเฮา (ขีดเส้นใต้ ฮองเฮา) ฮองเฮาผู้ไร้คุณธรรม (ขีดเส้นใต้ ฮองเฮา)
นิยายเซินเจิ้นใช้ชื่อ เสี่ยวหวางเฟย (ขีดเส้นใต้ หวางเฟย)
นิยายจีนแปลใช้ชื่อ ชายาผู้มีคุณธรรม (ขีดเส้นใต้ ชายา)
พิลึก
>>586 ว่าจะมาถามเรื่องศิษย์ข้าอยู่พอดี555 นานจมกูลืมไปแล้วนะนี่ พอเพื่อนโม่งพูดถึงนึกขึ้นมาได้
ส่วนตัวกูอ่านทุกสนพ.ว่ะ ความเห็นกูคือกูชอบส้มสุด ปกสวย แปลดี ซื้อมาเจ็ดสิบเปอร์จะตรงจริตกู (เฉพาะเล่มหนานะ ส่วนเล่มบางนี่ไม่ค่อยมีที่ชอบ นานๆทีจะเจอ) ปีที่แล้วโคตรท็อปฟอร์ม หงส์ขังรักกับบุปผาสีชาดนี่ขึ้นหิ้งกูเลยนะ กราบไหว้ทุกวัน555 ส่วนปีนี้กูยังไม่ได้สอยหลายๆเรื่องเลย งบหมด+รองานหนังสือ รองลงมาก็กล้วย มีทั้งชอบมากๆกับไม่สนุกเลยก็มี ส่วนสยามนิยายดี แต่ไม่ค่อยตรงจริตกูเท่าไร อรุณนี่น่าสนใจหลายเรื่องแต่สอยมาแล้วค่อนข้างเฉยๆ ไหนจะพิมพ์ผิดบ้างสำนวนแปลบ้าง นวนตทั้งสองเรื่องเนือยมากกูจะหลับ จงหยวนกูว่าปกแย่สุด มีสนุกเรื่องเดียวคือเจาเหยา(ตามรอยโม่งในนี้ กูชอบมาก ขอบใจที่แนะนำ)สวนทางกับเรื่องที่สนพหรือฟคชอบอวย ป้าหลินกูชอบป่าท้อ ส่วนเขนยออกทะเลเกิน ส่วนเรื่องอื่นยังไม่ได้สอย
>>566 +1 กูเกลียดสนพ.ต่อให้กูชอบนักเขียนอย่างติงโม่ กูก็ไม่อุหนนซือเด็ดขาด ถ้าซื้อก็คือซื้อมือสอง หรือรอยืมเพื่อนไม่ก็เช่าอ่านเอา แต่จะไม่ซื้อมือหนึ่งแน่ๆ ที่กูเทไม่ซื้อมือหนึ่งชัวร์ตอนนี้ทีกล้วย วารา จงหยวน จริงๆจงหยวนกูหยุดซื้อเรื่องสุดท้ายก็เผา อ่านเรื่องสุดท้ายคือเด้าหู้กับห่านที่ยืมเพื่อนเอา จากนั้นไม่แตะอีกเลยทจะกลับมายืมเพื่อนก็ติงโม่นี่ล่ะ กูหยุดซื้อจงหยวนเพราะอยากให้สนพเจ๊งไวๆ หยุดซื้อกล้วยเพราะยังไม่หายเคือง หยุดเปย์วาราเพราะสนพ.ไม่ไหว
อ่านหงส์คืนจันทร์จบแล้ว มันก้อจบโอเคนี่หว่า
.
.
.
.
.
ขอจัดพระเอกเรื่องนี้เข้าทำเนียบ พระเอกจิตอีกเรื่องนึงนางหลงรักใครนี่น่ากลัวฉิบหาย
.
.
.
.
.
ky หน่อย กุถามในนี้ได้ใช่ป่ะ อยากหานิยายแปลจีนแนวฟาร์มสนุกๆหน่อยว่ะ พอดีไปอ่าน release that witch แล้วชอบ พระเอกไม่ซูไป มีเรื่องไหนสนุกๆอีกมั้ยวะ
>>597 อ่านไปแรกๆไม่รู้สึกว่าจิตหรอก
สปอยหงส์คืนจันทร์
.
.
.
.
.
แต่พอรู้ว่าพระเอกคือสามคาร์เอามารวมกันแล้วแม่งจิตชัดๆ แถมอีตอนกดดันให้นางเอกสารภาพรักตัวเองนี้ ตอนอ่านคิดถึงหรงจื่อเลยอ่ะ นี่มันคนเลวที่รักเธอชัดๆ
ตย.ความจิต
- ตอนเป็นอ๋องบุกเข้าตำหนักมา นางเอกหนีไปแล้ว พ่อเอานางกำนัลทั้งตำนักไปกรีดเนื้อ... ย้อนกลับไปอ่านแล้วถึงกะร้องเหี้ย
- ตอนเป็นอ๋องแล้วจับนางเอกมากดดันให้นางเอกสารภาพว่ารักตัวเองเวอร์ชั่นขี้โรค พ่อจับมาเปลือยกายกกไว้บนเตียงเรยจ้า นางเอกด่าต่ำช้าพ่อคุณตอบ เออ ไม่ต่ำช้าจะได้ตัวเจ้ามาเรอะ
.
.
.
.
.
>>605 กูเตือนก่อนนะ
หงส์คืนจันทร์
.
.
.
.
.
เวอร์ชั่นแบดบอยออกไม่เยอะนะ เวอร์ขี้โรคที่ตอนนี้กูอยากเรียกเวอร์สำออย ออกเป็นส่วนใหญ่
แล้วเนื้อเรื่องกูว่ามันคือมรก.เล่มบางที่ตีฟูขึ้นมาอีกหน่อยอ่ะ การเมืองมีพอกรุบกริบไปเน้นชีวิตอนุของนางเอกในจวนซะเยอะ เหมือนพล็อตหลักๆมันแค่นางเอกมาหลงรักพระเอกอีกทีทั้งๆที่นึกว่าเป็นคนอื่น พอรักแล้วเฉลยขมวดจบมันเลย
.
.
.
.
.
มาหวีดชันสูตรหน่อย อาไห่น่ารักจัง
เดือนหน้าชันสูตรออกกูจะไม่งกแล้ว ems ไปเลยจ้า ของเดือนนี้รอวนไปไม่รู้ไปรแม่มจะมาอังคารหรือพฤหัส สังเกตดูชอบมาส่งวันพวกนี้ กูสั่งตั้งแต่วันแรกที่เปิดขาย ได้แต่มองเบลอสปอยล์ในโม่งแกมอิจฉา อยากอ่านมากๆ
เงาเพลิงฯ แจ่ม เล่มหนึ่งจบประมาณตรงไหนในธัญวลัยวะ
>>600 กูชอบพระเอกจิตๆ แสนดีกูอ่านเยอะแล้ว
เหมือนเห็นแวบๆเรื่องแสนทราม กูอ่านไม่ไหวจริงๆ ทั้งๆที่กูอ่านโครตพ่อโครตแม่ซูอย่างเผา กรวดทหารได้นะ แต่ไม่ควรทรามไง นางเอกมันถือว่าตัวเองสวย รวย เก่ง ผู้รักผู้หลง เป็นแมลงวันตอมขี้ เลยแบบ กูจะทรามยังไงก็ได้ หักหน้าฮ่องเต้ หักหน้าอ๋อง หักหน้าพระเอก หักหน้าแม่งทุกคน มารยาทขั้นต่ำไม่มีเลย กูสงสารพระเอกเรื่องนี้มาก ต่อให้สวยแค่ไหนเป็นกูจะถีบตกเกี้ยวให้ดู เสียดายตังฉิบหาย กูว่านางเอกค่ายนี้ไม่ค่อยมรมารยาท ไม่รู้จักวางตัว ไม่เกรงใจใคร แต่แสนทรามแม่งเหี้ยที่สุด กูอ่านถึงแค่นี้แล้วไม่ไปต่อ เต้าหู้อาจจะไม่ทรามก็ได้ แต่กูไม่ไหวแล้ว กูกลัว
เออ อีกเรื่อง ชันสูตร 4 กุว่า เยี่ยชางชอบอิงลั่วแน่เลยว่ะ แต่ละมุนกับพระนางชิหาย ยิ่งตอนสระบัว
>>616 กูเองที่รีวิวแสนxxx ไว้ ปกติกูทนมากรับได้เกือบทุกแนว แต่เรื่องที่ทำกูอยากเอาหัวโขกเสาที่ไปซื้อมามีสองเรื่อง คือ แสนxxx กับ แปลงผัก(ของอีกค่าย)
มึงคิดดู ขนาดตราบฟ้า ชุดกรวด หรืออีกหลายเรื่อง ที่ใครๆก่นด่า กูยังลากจนจบได้ บางเรื่องไม่ชอบแต่ทนได้เพราะซื้อมาแล้ว ส่วนสองเล่มที่ว่ามา กูรับไม่ได้จริงๆ
กูไม่จุดสปอยล์ คิดว่าคงไม่มีใครซื้อมาอ่านแล้ว
ฉากที่กูรับไม่ได้ที่สุดคือฉากแย่งผ้าตัดเสื้อฆ่ากันตายเป็นเบือ ตรรกะคืออะไรวะ
ปล. ทุกอย่างนี้เกิดขึ้นก่อนกูจะเข้ามาอ่านโม่ง ขอความกรุณาอย่าทับถมกู
เต้าหู้กูรอดไม่ได้สอย เพราะไปอ่านรีวิวจากอีกเว็บนึงมา
แต่เจาเหยา ชอบอ่ะ รู้สึกว่าดี
กูอ่านชันสูตรสี่จบละอะไรก้อดีรำคาญตรงการพรรณาความหล่อของต้าเสินนี้แหละ กูว่าเยอะไป๊ชักจะรำคาญ ต้าเสินของกูหล่อเหลาสง่าวามสูงศักดิ์มีกลิ่นไอเย็นชา กูท่องได้ขึ้นใจละ
.
.
.
.
.
เล่มนี้ต้าเสินกะซานเหนียงหวานเฟร่อ พอมาแทคทีมกันคนนึงผ่าคนนึงสืบนี้เข้าขากันฝุดๆ ดูท่าเรืออ๋องจะล่มดูซิว่าท่านอ๋องจะแก้เกมส์ยังไง มีการส่งสายสืบเข้าไปในสำนักสืบสวนด้วย ช่างร้ายยย
.
.
.
.
.
กล้วยลดหนังสือ ใครเคยอ่านมังกรสาวมั่ง สนุกไหม สู้ 8 สามีกับขันทีได้เปล่า
กูเพิ่งเห็นประกาศลข.ของเอ็นเธอร์อันใหม่ที่เพิ่งประกาศเมื่อวาน แม่งงง กูรอแนวนี้มานานแล้ว อยากอ่านแล้วว่ะ
ประกาศลิขสิทธิ์❗ “#โลกนักฆ่า”
นิยายแนวบู๊แอ็คชั่นจากนักเขียนชาวฮ่องกง กับผลงานขายดีติดอันดับ และยังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลในงานหนังสือฮ่องกง เล่าเรื่องราวของเหล่านักฆ่าที่มีอยู่ราวสองร้อยกว่าคน ที่ต้องต่อสู้กันเพื่ออันดับสูงขึ้นใน ‘การจัดอันดับนักฆ่า’
.
น่าสนุก ตื่นเต้น เฮียว่าสาวกชักอยากอ่านกันแล้วใช่มั้ยครัช?😎
#โลกนักฆ่า #ประกาศลิขสิทธิ์ #EnterBooks
>>634 กูจำไม่ได้แล้ว องค์ชายใหญ่ BE คนเดียวใช่ปะ ผัวหลังๆแม่งยัดเยียดเกิน โดยเฉพาะ 2แฝดนั่นกูแบบ ไม่ต้องก็ได้ปะวะ ความสัมพันธ์แม่งเหมือน เพราะมีได้กูเลยมีแค่นั้น แต่กูชอบคนที่ขี่ควายสุด ดราม่าดี 555
8 ผัว ควรจบในพาร์ทอดีตว่ะ พอเป็นพาร์ทเทพ พาร์ทปัจจุบัน แม่งออกทะเลเกิน ทั้งเรื่องแม่งจะไม่เกิดเลยถ้าไม่ใช่เพราะอิผัวคนที่ 2
มังกรสาวไม่ได้อ่าน กูยอมตั้งแต่ขันที ที่ยัดผัวมาเยอะขนาดนั้นแล้ว
จนตอนนี้ก็ยังไม่เจอสปอยบุพเพหลานหลิง สงสัยไม่เวอร์ค
>>638 เดี๋ยวไปอ่านแล้วมารีวิวให้นะ5555555กุพยายามทลายกองดองอยู่
ตอนนี้อ่านชันสูตร
.
.
.
.
.
กุทำใจให้ชอบพ่อกับพี่ชายนางเอกไม่ได้จริงๆ คือทิ้งมาสิบกว่าปี แต่พอเห็นนางเอกเป็นปกติแล้วถึงเข้าหา ถึงหลังๆมานี้ พี่กับพ่อจะดูรักนางเอกมาก โอ๋มากก็เถอะ
ชีวิตครอบครัวนางเอกน่าสงสารมาก ขนาดพี่ชายเพียงคนเดียวยังหวังพึ่งอะไรไม่ได้
ครอบครัวอวี้ถงดีกว่าเยอะ ทั้งๆที่ทะลุมิติมาเหมือนกัน แต่พ่อ แม่ พี่ชายรัก สตอรี่นางดูนางเอกมาก เป็นหมอที่ทะลุมิติ ฝากตัวกับอ.ฯลฯ
.
.
.
.
.
แต่กูชอบแปดสามี(ไม่นับเล่มสุดท้ายที่ออกทะเลนะ)มากกว่าขันทีกับมังกรนะ กูอินกะผู้ในแปดสามีมากกว่า กูไม่อินคู่แฝดเหมือนกัน รู้สึกยัดไปหน่อย
>>643 อย่างน้อยมันก็มีสปอยล์เนื้อหาที่เป็นประเด็นทำให้กูไม่อ่านเรื่องบุพเพรักหลานหลิงแหละ
.
.
.
.
.
พระเอกได้กับนางร้าย ปล่อยให้นางร้ายรังแกนางเอก อาจารย์นางเอกน่าจะตาย
.
.
.
.
.
เรื่องประเภทนี้ไม่ตรงจริตกูสุดๆ ไม่นิยมความหลายเมียและไม่จัดการอะไร ยกเว้นนิยายที่พระเอกเป็นฮ่องเต้ อันนั้นอ่านได้
กูอยากอ่านหลานหลิงหวางที่เป็นซีรีย์เวอร์เฝิงเส้าเฟิงเล่นกะแเรียล แล้วเวอร์ของอรุณเนื้อเรื่องคร่าวๆเป็นยังไง
>>651 ถ้านางร้ายที่ว่า เป็นอนุ ก่อนที่พระเอกจะแต่งงาน....อันนั้นมันไม่น่าจะเรียกว่ารังแกได้นะ เพราะ.
.
.
.
.
. อนุหลอกนางเอกในวันแต่งงาน แล้วแทงนางเอกเกือบตาย ( คือตั้งใจฆ่า ...แบบว่ามันแตกต่างจากคำว่ารังแกนะ ) แล้วอีอนุนั่นก็ถูกฆ่าตามในทันที ไม่มีกระทั่งเวลาที่จะได้อยู่ร่วมเรือนกับนางเอก เพราะหลังแต่งพระเอกก็พานางเอกแยกออกมาอยู่ต่างหาก ไม่ได้อยู่ในจวนของตัวเอง.
.
.
.
.
หลานหลิง
สปอยด์ตอนจบ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
นี่เปิดส่องแค่ตอนจบก่อน ยังไม่ได้อ่านเนื้อในอย่างละเอียด พลิกผ่านๆ
จบสไตล์งานจีน จะว่าเป็นปลายเปิดก็ไม่เชิงนะ มันก็เคลียร์แบบไม่ลงรายละเอียด
เทียบกับตอนจบบุปผาสีชาดอ่ะ พลัดพรา่กจากกันไปแลัวกลับคืนมาสบตาปิ๊งๆ จับมือ
ประมาณนั้น ให้รู้ว่าพระนางได้กลับมาอยู่คู่กันแล้ว
ซึ่งก็รับได้นะกับการจบแบบนี้
แต่เนื้อหาระหว่างทางไว้ว่ากันอีกที ยังไม่ว่างอ่าน
>>645 มาแก้ตัวให้ หลานหลิงอ๋อง
.
.
.
.
.
. พระเอกเจอกับนางเอกตอนเป็นเด็ก แล้ววันนึงบ้านพ่อของพระเอกก็บุกบ้านของนางเอกกับอาจารย์ ทำให้ต้องหนีไปต่างแคว้น
เวลาก็ผ่านไปหลายปี วันนึงพระเอกไปกินเหล้ากับพี่น้อง ถูกมอมจนเมา แล้วโดนยัดเยียดหญิงคณิกาให้ บังเอิญว่านางหน้าตาคล้ายนางเอกอยู่หลายส่วน โดนยั่วยวนเข้าก็ทดไม่ไหว เลยตามเลย แล้วตั้งนางเป็นอนุ
ผ่านไปอีก 2-3ปีมั๊ง พระเอกก็ยังไม่ยอมแต่งชายา พวกพี่ชายทนไม่ไหวพยายามจะจับแต่งให้ได้ จนวันนึงพระเอกได้ข่าวว่านางเอกกำลังจะแต่งงานกับ พระรองเบอร์หนึ่ง เลยยอมให้พี่ชายสู่ขอชายาให้.....บังเอิญว่านางเอกกลับมาแคว้นเดิมเพื่อเป็นสายลับ แล้วได้เจอพระเอก .....พระเอกก็ดื้อแพ่งไม่ยอมแต่งงานแล้ว จนบรรดาพี่ชายต้องลากตัวมา กดหัวให้ไหว้ฟ้าดิน....แต่สุดท้ายพระเอกก็ไม่ยอมร่วมหอกับชายา ( อีอนุก็แอบดีใจ ) แล้วก็อพยพครอบครัวไปครองอีกเมืองนึง ซึ่งหลังบ้านพระเอกในเวลานั้นคือ อนุกลั่นแกล้งชายาเอก แต่พระเอกไม่ใส่ใจอะไรมากนัก มีจัดการบ้างถ้ามันเกินไป
ส่วนนางเอกหลังจากรู้ว่าพระเอกแต่งชายา นางก็เมินค่ะ
จนผ่านไปอีก ปีสองปี พระเอกโดนเรียกตัวกลับมาเมืองหลวงเพราะฮ่องเต้ใกล้ตาย.....เจอนางเอกอีกครั้ง ความนี้ฮีไปขอสมรสพระราชทานค่ะ
ฮ่องเต้ก็โปรดนางเอกมาก เลยตั้งเป็นองค์หญิง แล้วให้แต่งงานเป็นชายาที่ฐานะเสมอกัน.....อีอนุเลยแค้น วันแต่งระหว่างที่พระเอกกำลังต้อนรับแขก นางก็มานำทางนางเอกไปห้องหอ แล้วก็เอามีดแทงเพราะริษยา......(ความจริง อนุนี่เป็นสายสืบที่อาจารย์นางเอกวางไว้ข้างตัวพระเอกนะ แต่ดันแอบรักพระเอก ) พระเอกเสียใจมากพานางเอกไปอยู่บ้านเดิมของพ่อแม่ รักษาจนหายแล้วหวานชื่น...จนกระทั่งนางเอกโดนลักพระรองเบอร์หนึ่งตามมารักตัวไปเป็นสนม.......
.
.
.
.
.
กูรีดเดอร์บล็อคอีกแล้ว แอ่ะะะะะะะ .นอนตาย.
จูจู ถ้าไม่มีฉาพพระนางพลัดพรากเป็นชาติเหมือนซือมิ่งวานเพื่อนโม่งบอกด้วยนะ กูจะอ่าน
Ky ค่ะเพื่อนโม่ง มีใครรู้ชื่ออังกฤษนิยายในธวล. เรื่อง หนี้รักบัลลังก์แค้น มั้ย คืออ่านแล้วรู้สึกชอบ เลยจะไปหาอ่านเป็นอังกฤษ เป็นแนวนางเอกตายแล้วฟื้นในร่างเดิมตอนเป็นเด็ก เท่าที่อ่านยังไม่ซู เลยสนใจจะไปหาอ่าน หรือถ้าใครรู้สปอย ก็บอกได้นะ ขอบคุณค่ะ
>>673 กูแอบไปอ่านมา ถ้าไม่นับเรื่องการแปลที่ไม่ค่อยโอเค เราว่าพล๊อตเจ๋งมาก
.
.
.
.
.
นางเอกรักครอบครัว รักพี่น้องทุกคน ไอ้ที่จะมาแก้แค้นตบตีกับลูกอนุ ให้เสียศักดิ์ศรีคุณหนูใหญ่ภรรยาเอก ก็ไม่มี พยายามหาคนเองโดยเริ่มจากสาวใช้ในบ้าน เอามาหัดเรียนรู้งาน ไม่ต้องไปพึ่งกองกำลังลับที่ไหน (กูแอบแขวะ)
คนเขียนตั้งเซ็ตติ้งเริ่มต้นได้เรียล ดูแล้วจับต้องได้กว่าผลาญ หรือนางพญาท้ารบ ใครว่างๆลองเข้าไปอ่านดูได้เลย .
.
.
.
.
.
Ky สมัยนี้ยังมีใครอ่านกิมย้งบ้างไหม
อ่านชันสูตรถึงเล่ม4ละ รำคาญการบรรยายหน้าตาพระเอกว่ะ บรรยายอะไรทุกครั้งที่เจอ กลิ่นอายเย็นเฉียบ กลิ่นอายสูงส่ง มองย้อนแสงหน้าตาสง่างาม คือบรรยายละเอียดมากเว่อร์ เจอนางเอกทุกครั้งพูดถึงทุกครั้ง รู้แล้วว่าหล่อ เท่ อัจฉริยะ เย็นชา สูงส่ง แต่ไม่ต้องบรยายทุกครั้งที่เจอก็ได้มั้ง
กูเนือยกับกระดูกงามโคตรเลยว่ะ อ่านมาเป็นอาทิตย์ละเพิ่งได้ครึ่งทาง กูรู้สึกเรื่องมันไม่มีอะไรเลย มีแต่ปริศนาจนกูนึกว่าอ่านนิยายลึกลับสยองขวัญแทนที่จะเป็นนิยายรักละ
ตามข่าวเด็กติดถ้ำแล้วนึกถึงรหัสลับเสวียนจีถู
มาแจ้งข่าว ท่านหญิงบอกว่าเงาเพลิงเล่ม 2 มาวันที่ 3 ก.ค. นี้นะเพื่อนโม่ง
ปล.ชันสูตรยังไม่มาเน้อ ออกที่หลัง
จูจูลงหน้าเว็บละ รอซื้อ
กูเริ่มลังเล แจ่มโปรยว่าถ้าชอบชายาซูสะท้านต้องอ่านจูจู กูนี่เพลียกับชายาซูมาก กูควรสอยจูจูไหม รอความเห็นจากเพื่อนโม่ง
ไม่นะชายาซู นี่ซูไม่บรรยะบรรยัง ไม่มีตรรกะอะไรเลย แต่จูจูกะอาจางนี่ซู แบบมีที่มาที่ไป แนวฟาร์มเล็กน้อย กำลังดี
เพื่อนโมง เรื่อง คุณชายท่านจะรักข้าหรือไม่เล่า ในธัญวลัย มี เว็บeng หรือ เว็บจีนปะ ช่วยเหลาให้ที
อ่านตัวอย่างแล้วชอบนะ จูจู
ดูมีอารมณ์ขันด้วย เปย์แน่
ส้มคิดคำโปรยผิดไปหน่อย ถ้าไม่ใช่เพราะกุรู้สปอยจากเพื่อนโม่ง กุคงไม่ซื้ออ่านล่ะ 😂
ช่วงนี้โม่งหวีดเรื่องอะไรกันอยู่จะได้ตามไปสอยบ้าง
จูจู กี่เล่มจบ กูลังเลว่าจะเปย์ให้แจ่มหรือธวลดี แล้วเล่ม 1 ของแจ่ม จบตอนที่เท่าไหร่ของธวล แล้วมีใครดำ eng มาบ้างหรือยัง กูอยากรู้ว่า หลังๆจะดราม่ามั๊ย เพราะกูดูผ่านๆในธวล มีพูดถึงอดีตของจูจูว่าโหดร้ายมาก แจ่ไม่ลงรายละเอียด กูเลยชักสยอง กลัวโดนหักหลังให้กินมาม่าตอนจบ
ชายาซู มันซุยังไงวะมึง มี10เล่มด้วย แถมยังมีเล่มพิเศษอีก กุชั่งใจจะอ่านดีป่ะ กุอ่านเผาได้นะ แต่ไม่ชอบเลยว่ะ 555555555
จูจู มันแฟนตาซีขนาดไหนวะโม่ง มีสัตว์ประหลาดกับแสงวิ้งๆ เต็มไปหมดป่ะ กูไม่กล้าเสี่ยงเพราะพลังจินตนาการกูต่ำเตี้ยเรี่ยดินมาก แนวเทพเซียนก็ลำบากแล้วสำหรับกูอะ
เพิ่งเริ่มอ่านหงส์คืนจันทร์ อิผัวนางเอกนี่ขี้อ่อยจังวะ เดี๋ยวก็ซบๆ มึงป่วยจริงหรือตอแหลเนี่ย 555555555555
กูเข้ามาหวีดจูจูกับอาจาง กูนี่แทบรอเล่ม2ไม่ไหว
ky เพื่อนโม่ง มีใครอ่านตย.ลำนำราตรีของยามเช้าบ้าง กุไปอ่านมาแล้วชอบ พอจะมีใครสปอยได้บ้าง
กูไม่ไหวกับกระดูกงามว่ะ อ่านแล้วไปด้วยกันไม่ได้
กุยอมแพ้กับหลานหลิงล่ะ บัย
หลานหลิงกูแอบเปิดดูตอนจบ แล้วก็ดองต่อไป ไม่ชวนอ่านเลย เห้อ
หลานหลิงตอนจบทำไมวะ สปอยหน่อยดิ
เพื่อนโม่ง กรวดรุ่นลูกแต่ละเรื่องซูไหม นางเอกแต่ละเรื่องมีความสามารถอะไร
ป้าหลินโพสต์บทวิเคราะห์ รูปภาพ บทที่ยกมาจากนิยาย หวีดตัวละคร ในกลุ่มเหนือเขนยทุกวันเหมือนว่างอะ ถ้ากูไปเมนต์ถามว่าหย่งเยี่ยที่เลื่อนส่งไปครึ่งปีทำเสร็จรึยัง กูจะโดนปะวะ
Ky กูพึ่งไปอ่านย้อนกาลตามคำแนะนำของเพื่อนโม่ง
กูชอบมากเลย ขอบคุณมากค่ะมึง กูชอบแนวคำสาปฟาโรห์ ตะวันรักอยู่แล้วพอมาอ่านย้อนกาลเลยไปกันได้
-เรื่องคล้ายคำสาปกับตะวันกูว่าโครงเรื่องมันเป็นแนวนี้คือ ทะลุมามิติมา เดินทาง รบ มีเรื่องฐานะอะไรทำนองนี้ แต่แต่ละเรื่องมันมีแนวเส้นทางของใครของมันนะ ก็เหมือนแนวย้อนมาแก้แค้น รบตีหลังบ้าน สืบสวน มันเป็นแค่แนวพล๊อต อ่านแล้วไม่ได้รู้สึกว่าไปลอกคำสาปหรือตะวัน
-นิสัยตัวละคร
-พระเอกคือ กษัตริย์สมกับเป็นกษัตริย์ยอดคนจริงมึง ฉลาดและซูแบบสมจริง คือกูว่าที่พระเอกเก่งคือมีแนวคิดที่เป็นคนปัจจุบันมาก มองโลกในมุมกว้าง แต่กูว่าพระเอกแม่งยอมนางเอกสุดๆจริงๆ เปิดใจรับนางเอกมากเต็มที่ ยอมรับความคิดของนางเอกได้ ตรงนี้ที่กูว่าพระเอกรักนางเอกสุดจริง
-นางเอก กูว่าซูนิดๆนะ คือเป็นคนฉลาดเลยแหละ อยู่ในปัจจุบันกูว่าก็เป็นคนเพอร์เฟคสวย ฉลาด แต่ไม่ได้เป็นอัจฉริยะขั้นเทพนะ เป็นคนมีเหตุผล รู้จักปล่อยวางนะ กูไม่รำคาญนางนะกูเข้าใจว่าทำไมถึงคิดแบบนี้
-เนื้อเรื่องกูว่ากระฉับ ถ้าเทียบกับคำสาปหรือตะวันคือสั้นกว่าเยอะค่ะ555555 มีจุดเนือยเล็กน้อยแต่ไม่เยอะมาก ไม่ถึงขนาดแนวชีวิตประจำวัน มีจุดพีคหรือประเด็นเข้ามาเรื่อยๆ มันไม่ได้มีจุดที่พีคสุดๆเพราะเราจะพอเดาได้กว่ามันจะเป็นไง กูว่าทำได้ดีตรงมันดูสมบูรณ์เต็มที่ของมันเองในตอนนี้แล้ว มันอาจจะลากไปต่อได้อีกแต่มันคงไม่สวยเท่าแบบนี้
ขอสปอยแล้วกัน ย้อนกาล
.
.
.
.
.
-เรื่องอยากกลับบ้านของนางเอกนะ กูเข้าใจนะใครไม่อยากกลับบ้านว่ะ กูไม่ได้ตายกูทะลุมาทั้งร่าง ไม่ได้โดนใครฆ่าตาย ถึงจะกลับไปไม่ได้ ใครจะไปอยู่โลกที่ไม่มีอะไรเป็นของตัวเอง จะพึ่งพาใครก็ไม่ได้ ภาษา เงิน บ้าน ไม่มีสักอย่างความสะดวกสะบาย ห้องน้ำ อาหาร ห่าเยอะแยะชิบหาย กูคงประสาทแดกตั้งแต่วันแรกๆแล้ว มึงจะยอมทิ้งโลกทั้งใบเพราะผู้ชายคนเดียวที่อนาคตจะเป็นไงก็ไม่รู้ ถ้ามันทิ้งเราจะทำอย่างไง ตอนนั้นค่อยหนีกลับบ้านหรอ แล้วแม่งจะกลับอย่างไงแหละ ถ้าอย่างงั้นทำไมไม่กลับตอนนี้กลับโลกเดิมแล้วค่อยหาผู้ใหม่ยังไม่สายเลยค่ะ55555 นางเอกคำสาปกับตะวันยังงอแงกว่านางเอกเรื่องนี้ตอนอยากจะกลับบ้าน พอรู้ว่ากลับไม่ได้แล้วก็ปล่อยว่างไม่ได้เรียกร้องหรืองอแงอะไรอีกเลยนะ
-เรื่องที่ไม่เข้าวังหลัง ในเล่มก็บอกแล้วว่าทำไม ไม่มีผู้หญิงสติดีๆคนไหนอยากเข้าไปหรอก ขนาดหลายเรื่องอย่างน้องฟู่แบบนี้ หรือครอบครัวดีไม่คิดจะส่งลูกตัวเองเข้าไปอยู่ในที่แบบนั้นเลย ก็เลยพอเข้าใจเหตุผลของนางเอกนะ ถ้ามึงยอมนอนกับพระเอกแต่ไม่เข้าวังแล้วศักดิ์ศรีอยู่ไหนว่ะ ไม่ใช่นางโลมนะมึงที่จะแบบนั้น ถ้าในเมื่อของพระเอกไม่ได้ก็ขีดเส้นระหว่างกลางกันไปเลย รักกันก็ใช่แต่ความรักมันไม่ใช่ทุกอย่างไง นางเลยเลือกเก็บความรักที่สวยงามไว้ดีกว่ากูว่าเป็นผู้หญิงที่มีคนคิดนะ แต่ในทนไม่ไหวเลือกความรักไปแล้วก็ต้องยอมรับ นางไม่ได้พูดสักคำว่าห้ามพระเอกไปมีคนอื่นนะแต่เป็นพระเอกที่ปลงได้เองว่า จะเก็บคนอื่นไว้ก็มีแต่เรื่องริษยาเป็นภัยต่อนางเอก แล้วจะทำให้ทะเลาะผิดใจกันไปอีกก็อย่ามีมันเลย
-เรื่องห่วงพวกพระรองกูว่ามีเหตุผลอีก คนที่มีบุญคุณกับตัวเองเป็นคนดีด้วย ถ้าช่วยได้ก็ต้องช่วย แล้วยังเป็นคนที่มีประโยชน์ต่อเราด้วยจะไม่เก็บไว้หรอ นางไม่ได้เป็นคนดีขนาดห้ามพระเอกไม่ให้ฆ่าใครเลย เพราะรู้ว่าเป็นสงครามไม่ฆ่าเขาเขาก็ฆ่าเรา
-เรื่องเสียจิ้นกูว่า นางเอกมันมีแฟนตั้งแต่เรียนมัธยมจนถึงมหาลัยป่ะ พึ่งมาเลิกกันช่วงเรียนมหาลัยไปสักพัก กูว่าก็คบกันนานอยู่นะแล้วมีแฟนคนเดียว วัฒนธรรมเขามันคงไม่แปลก ไม่ถึงขนาดได้กันตอน15-16 แต่อาจจะเป็น18-20 ก็คงโตพอแล้วสำหรับวัฒนธรรมเขา กูก็ไม่ชอบเลือกก็อยากให้จิ้นแต่มันเลือกไม่ได้เลยมองที่สถานการณ์ไปถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ทำให้เห็นว่าพระเอกดีที่จะรับได้ด้วย
.
.
.
.
.
กูพูดมาทั้งหมดเมื่อกูอวยนางเอกเลยว่ะ55555 จริงๆเรื่องนี้กูชอบพระเอกสุดนะ แต่มาแก้ต่างให้นางเอกอีกเสียงเพราะคนด่าเยอะ5555 เรื่องความสัมพันธ์พระนางมีเพื่อนโม่งรีวิวแล้วกูไม่ขอพูดอีกนะ
เรื่องนี้ถือว่าอ่านพักอารมณ์จากสืบสวน หรือแนวซูชิงบัลลังก์ ถ้าใครชอบก็อาจจะชอบเลยแบบกูแต่ถ้าไม่โดนก็อย่าด่ากัน แต่กูชอบตะวันรักที่สุดอยู่ดีว่ะ55555
ม่านม่านมีอีบุ๊คแล้วนาจา
T T
ใครก็ได้สับจอมเวทย์แสนร้ายให้กูฟังที มันแย่ยังไงเหรอ ได้ยินว่ามันเลี้ยงต้อยเหรอวะ แต่เพื่อนกูเป็นสายต้อยอ่านเรื่องนี้แล้วส่ายหัวบอกไม่สนุก กุนี่แบบสงสัย555
>>733 ลองหาที่ตำหนักเก่าๆดู มีเพียบ เช่น >>>/literature/4939/999 ยังไงก็ลองเสริชหาดูเอานะ มีอีกเยอะ
>>736 อ่านไม่จบเล่มนึงเหมือนกัน อ่านไปถึงฉากที่พระเอกเปลี่ยนเสื้อผ้าให้นางเอกกูก็ไม่ไหวละ กูแบบ เห้ย จะพี่ชาย น้องชาย มันก็ไม่ควรอ่ะ ตามความรู้สึกกูคือหลายๆ ฉาก มันไม่ใสอย่างที่คนเขียนพยายามจะสื่อ ถ้าเป็นฉากถึงเนื้อถึงตัวแล้วตลค.อายุมากกว่านี้ กูก็อ่านได้ฟินๆ อ่ะ แต่นี่แบบอายุน้อยมากกกกกกกกก ทั้งคู่ อ่านๆ ไปแล้วมีความรู้สึกว่า กูอ่าน เห้ไรอยู่เนี่ย ...
ยามเช้าเลือกนิยายมาแต่ละเรื่องนี่ได้อ่านก่อนไหมวะ
>>710 สยบฟ้ากูค้างอยู่ที่เล่มหนึ่งหน้าห้าสิบอะมึง เลยนึกไม่ออกว่ามันแฟนตาซีขนาดไหน เทียบกับจูเซียน กระบี่เทพสังหารแทนได้มะ กูชอบนะแนวจูเซียน ฝึกวิชาเต๋า ตกสู่ห้วงมารไรงี้ ไม่มีเทียนตี้ ไม่มีสงครามแคว้น ไม่ชิงบัลลังก์ อ่านแล้วสบายสมอง ถ้าจูจูแนวๆ นี้กูพร้อมเปย์มาก
กุเห็นเพจสรุปนิยายจีนที่จะออกปีนี้ หยงเยี่ยมันออกธันวาเลยเหรอวะ เลื่อนเป็นเลือกตั้งเลย
สำหรับ LC ใหม่ที่เพจลง โชคดีที่ตอนนี้กูเริ่มเบื่อนิยายจีนแล้ว อ่านมาเยอะ ยังอยากอ่านอยู่ก็จริง แต่น้อยลงแล้ว เน้นเช่าเอา ปีนี้ไม่ค่อยมีเรื่องไหนที่โดน ที่อยากสะสมจริงๆ ตอนนี้มีแค่ไม่กี่เรื่อง อย่าง บันทึกปิ่น ชุดต้าถัง ชุดเงาเพลิง ของเอ็นเธอร์ใหม่สนใจสองเรื่อง แล้วก็ฝูเหยา
สยบฟ้า สนุกกว่ากระบี่เทพเยอะมั่กๆๆๆ
กูเพิ่งอ่านบันทึกปิ่นเล่ม6จบ อยากอ่านต่อแล้ว ไม่น่ารีบอ่านเลยกู น่าจะรอให้ครบแปดเล่มก่อน น้องน่าสงสารจริงๆ
Ky มีใครพอจะสปอยให้กูได้มั้ยว่า ฝูเหยาเป็นเรื่องประมาณไหน จะได้ตัดสินใจว่าควรพรีดีมั้ย
สยบฟ้ากูพยายามอ่านบทมดสองรอบเพราะอ่านไม่เข้าใจ จนกูยอมแพ้ ข้ามไปอ่านตอนค่ายทหารเจออาหนิง อ่านบทแรกก็ชอบแล้ว กูชอบตัวละครแบบหนิงเชวีย
>>690 นึกว่าอ่านเรื่องนี้อยู่คนเดียวขำหัวแตกมาก ที่สุดแห่งความเบาสมอง ยิ่งพอถึงปมชาติกำเนิดนางเอกแล้วสนุกขึ้น แต่ช่วงแรกๆ มีแต่ฮา ไร้ซึ่งเหตุผล 555 -----------ไม่มีอิ๊ง มีจีน https://www.7kshu.com/44/44713/
กลุ่มพูดคุยนิยายสารพัดสนพ. มีคนมารีวิวหนูฟู่ว่า
เล่ม1 อ่านจนจบก็จับต้นชนปลายประเด็นดราม่าไม่ถูก ไม่แง้มมไม่ให้คนอ่านได้คิดตามเลย
เล่ม2 เหมือนเนื้อหาหลักของนางเอกในเล่มแรก ปลิวหมดแล้ว เข้าสู่ช่วงอืดอัดและเนือยจนผม ต้องไปอ่านไชชีเต้าหู้เพื่อบิ้วอารมณ์เลยทีเดียว
เล่ม3 ความฉลาดของนางเอกปลิวหายกลางทางหมดเรียบร้อย
เล่ม4 โอเคมีการเฉลยทุกสิ่้งทุกอย่างจนไม่ต้องให้ผู้อ่านมานั่งคิดอะไรเลย
เล่ม5 นิยายโป้ และถือเป็นการจบภาคหลักสำหรับเข้าสุ่ช่วงตัวละครใหม่เข้่าสู่ภาคใหม่!
เล่ม 6 เข้าสู่บทของตัวละครใหม่ที่ นางเอกหลักกลายเป็นตัวประกอบเรียบร้อย ยิ่งกว่านั้นพระเอกภาคแรกออกน้อยกว่าเดิมมากๆ.. สงสัยค่าตัวเเพง
เล่ม 7 สนุกมากๆ สนุกกำลังเพลินกำลังอินจบท้ายด้วยการตัดจบ......
กูอ่านจบแล้วแบบ ติดสตั้นที่ตรงเล่ม5บอกว่าเป็นนิยายโป๊ งั้นเต้าหู้ไม่เป็นนิยายซาดิสต์ข่มขืนเลยเหรอวะ
>>762 ใครหมิ่นน้องฟู่กูวะ มีฉากร่วมหอนี่คือนิยายโป๊ แหมมมมมมมมมมม คนอ่านมึงไม่เคยอ่านนิยาย 18+ ใช่ป่ะ ที่เอะอะก็ขึ้นเตียง มีฉากเลิฟซีนทุกบท ถ้าบอกน้องฟู่นิยายโป๊ แล้วอันนั้นจะเรียกอะไร รมณ์เสีย
กูว่าน้องฟู่ฉลาดจะตาย ส่วนท่านเก้าหื่นจริงกูไม่เถียง แต่ไม่ได้เอะอะลากขึ้นเตียงนะเว้ย สึด
>>768 เออ เพิ่งเห็นคำว่าผม สงสัยเป็นผช เซ็กซ์ห่วยเลยอิจฉาท่านเก้า แล้วอีประโยคนี้แปลว่าอะไรวะ "อ่านจนจบก็จับต้นชนปลายประเด็นดราม่าไม่ถูก ไม่แง้มมไม่ให้คนอ่านได้คิดตามเลย" ตกลงว่ามีประเด็นเลยงงไปไม่ถูก แต่ไม่คิดตาม คืองงในความย้อนแย้งถึงว่าอ่านเด้าหู้สนุกแขวนสมองทิ้งไว้แล้วนี้เอง เขียนมาแบบนี้อย่าเรียกว่ารีวิวเลยวะ เรียกว่านั่งพิมพ์ตอนเมากาวจะดีกว่า
เล่ม 5 มีฉากเลิฟซีนด้วยหรอ ทำไมกูพลาด เสียดาย
ขอถามโม่งหน่อย วันก่อนอ่านตัวอย่างของเรื่องไหนมาสักเรื่อง
แต่ดันจำชื่อเรื่องไม่ได้อะ
คือที่อ่านไปมันเปิดเรื่องประมาณว่าพระเอกเป็นฮ่องเต้หรืออ๋องมั้งไม่แน่ใจ กำลังลงโทษคนโดยการเฉือนเนื้อ
แล้วก็กอดนางเอกไว้ในอ้อมกอด
คือจำได้แค่นี้เองอ่ะ T^T มีใครนึกชื่อเรื่องออกมั้ย
>>771 เออกูเข้าใจ กูว่ามันไม่ละมุนเท่าที่กูหวังว่ะ มันค้างใจหลายเรื่องอย่างที่โม่งหลายคนบ่นมันมาอัดเฉลยใกล้ๆจบทีเดียวอีก
สปอยกระดูกงาม
.
.
.
.
.
ตอนจบกูว่าแย่ว่ะ
-ให้นางเอกหลับไป2เดือนแล้วพระเอกมาอ่านหนังสือที่นางเอกเขียนก็เชื่อ เปลี่ยนมาเชื่อเรื่องศาสนาง่ายๆ มีบอกว่าแค่เชื่อแล้วมันดูไม่ซึ้งห่าอะไรเลย นางเอกคิดแทบตายว่าพระเอกจำไม่ได้ เสียใจทั้งเรื่อง แต่ให้พระเอกจำได้มีพูดแค่ย่อหน้าเดียว มีตอนพิเศษที่พระเอกคิดหน่อยก็ได้ มันดูเหมือนหมดมุกว่ะ
- เรื่องปมในบ้านพระเอกกูพอเดาได้อยู่แล้ว ไม่ได้คาดหวังว่าจะเป็นปริศนาช็อกโลก แต่เรื่องที่พระเอกย้ายมากุมอำนาจได้ไงก็ไม่พูด วางแผนอะไรไว้ก็ไม่เฉลย ตัวร้ายที่คิดว่าเป็นบอสก็กลับใจง่ายๆเหมือนไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเรื่องทั้งหมด แล้ว น้องพระเอกมันโดนข้อหาไร พระเอกแก้ปัญหาเรื่องนี้อย่างไง ปมแม่งยังมีเยอะชิบหายแต่เหมือนคนเขียนหมดมุก
- เรื่องอดีตชาติกูว่าน่าจะพูดมากกว่านี้มึงใส่หมอดูมาทักอดีตพระเอกเองก็ได้ พระรองที่เหมือนจะสำคัญแต่จืดจางมาก
-เรื่องนี้กูไม่อยากแนะนำเลย แต่ต้นเรื่องก็ถือว่าดีนะ ถ้าไม่ตกม้าตายตอนจบ มันเป็นเรื่องที่ดำเนินเรื่องช้าๆมีจุดเนื่อยแต่ยังพอถูไถ ค่อยจีบกันแต่มันไม่ละมุนหรือซาบซึ้งใจขนาดนั้น ไม่มีง้องอลหรือตัวอิจฉาทำให้ลำไย พระนางฉลาดไม่งี่เง่า มีฉากหวานเยอะ อ่านได้ถ้าไม่คิดไรมากแต่ไม่แนะนำให้เก็บ เช่าเอาหรือมือสองจะไม่อารมณ์เสียขนาดกู
.
.
.
.
.
>>782 กระดูกงดงาม
.
.
.
.
.
เออ แม่งไม่เห็นพูดเลยว่าพระเอกวางแผนอะไร ทำไมถึงได้รับการคุ้มกันทางการทูต พระเอกจู่ๆควักปืนออกมาจากไหน แล้วปาฏิหารย์นางเอกฟื้นมาหลังจากพระเอกไปสวดมนต์ไหว้พระ? แล้วเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างตู้เฟิงกับเพื่อนนางเอก ไหนๆก็โยงมาขนาดนี้ละ ไม่มีเคลียร์เลย
แล้วพลอตเรื่องกูรู้สึกว่า กูหาความจำเป็นที่นางเอกจะจำอดีตชาติไม่ได้เลยว่ะ นอกจากแค่เอามาเพื่อ อ้อในที่สุดนายก็มาแล้วก็นั้นอะนะ
พลอตยิ่งใหญ่เกินเหตุ วางดูเป็นเรื่องลึกลับซับซ้อน แต่เฉลยโป้มมา ไม่ว้าวเลย แถมปริศนาของเรื่องก็ไม่ได้ทำให้อยากรู้อยากตามอีก อ่านแล้วหลับๆตื่นๆตลอด ไม่เคยรู้สึกว่าอ่านหนังสือมันจะเหนื่อยขนาดนี้ อ่านเรื่องนี้ต้องตั้งสติเพราะตัวละครเยอะ ชื่อคล้ายๆกันอีก
.
.
.
.
.
.
อ่านเม้นแล้วกูท้อแท้ มองกระดูกงามในกองดองตาปริบๆ555
สั่งหนังสือจากส้มได้หนังสือบุบเป็นเรื่องปกติไหม กูเพิ่งสั่งครั้งแรกช็อคจริงๆ ปกติซื้อร้าน บุบทั้งสองเล่มทั้งที่กล่องก็ไม่ได้บุบบี้น่าเกลียด แต่ก็ไม่นางฟ้า ช่วงมุมกล่องมนๆ ปล.ตั้งแต่สั่งหนังสือออนไลน์เป็นเวลาหลายเดือน หลายกล่อง/ซอง ไม่เคยได้รับหนังสือเสียหายจากไปรมาก่อน ครั้งนี้เลยข้องมากๆ ครั้งหน้ากูยังจะกล้าสั่งไหม อุตส่าห์เฝ้ารอจูจู กะจะสั่งสองเล่มรวด
หนังสือบุบกูไม่ช้ำใจเท่าในหนังสือมีแมลงตายแบนแต๊ดแต๋อยู่ในเล่ม กูเจอมาสองเรื่องแล้วTT(ไม่ใช่แจ่มนะ) แล้วกูเป็นพวกกลัวแมลงด้วย จะร้องหั้ยยยย
กระดูกงามนี่เป็นเพราะกูคาดหวังไว้เยอะหรือเปล่าก็ไม่รู้ พอมาอ่านจริงๆถึงรู้สึกเฉยๆรอบเดียวพอ อ่านไปก็งงๆด้วยบางจุด แปลกๆ
ประโยคที่พูดคุยกันก็แปลดูเป็นทางการมาก
อ่านจบแล้วก็จบไร้ซึ่งความประทับใจใดๆ
ky ฝูเหยา นี่มันนิยายแนวไหนวะ มีวังหลัง ยุทธภพอะไรแบบนี้ป่ะ คล้ายๆจอมนางจารชนหน่วย11ไหม ขอบคุณล่วงหน้า
>>791 ไม่แปลกหรอก. การลำดับเนื้อเรื่องไม่ดีด้วย. เรื่องเหมือนจะคลี่คลายแต่ปมที่ทิ้งไว้มีเยอะ
.
.
.
.
.
1.ใครทำให้สะใภ้บ้านพระเอกที่ท้องแล้วแท้งลูกตายคนแรกกัน สาเหตุเกิดจากอะไร
2.น้องชายพระเอกเป็นฝาแฝดกะซิ่งเอ๋อร์. ซึ่งซิ่งเอ๋อร์อายุ22เอง แต่แต่งงานกับอดีตคู่หมายพระเอกซึ่งในเรื่องบอกว่าโตมาด้วยกันแสดงว่าอายุต้องไม่ห่างพระเอกเท่าไหร่ ขณะนั้นพระเอก 35 แล้ว แสดงว่านางต้องอายุเยอะกว่าน้องรองพระเอกมาก5ปีขึ้นไป. แล้วสาเหตุการแต่งงานคืออะไรทำไมต้องแต่งในเมื่อมีแฟนอยู่แล้วที่เป็นสาวช่างตัดเสื้อ
3.แม่น้องบุญธรรมพระเอกทำไมต้องแต่งเข้ามาในตระกูลพระเอกด้วย. มีปมเรื่องถูกกล่าวหาว่าเป็นคนทรยศอีก
.
.
.
.
.
เผือกจากฟาร์มร้อนๆจ้า คดีฝังศพเด็กทั้งเป็นในชันสูตรเล่ม 4 เหมือนกับ คดีการตายของทารก คำให้การจากศพเล่ม 2 เปี๊ยบ เหมือนแม้กระทั่งคำบรรยายและคดี ทารกถูกฝังทั้งเป็น ---> แม่เป็นจิตเภท ---> ฆ่าฝังทรายลูกเพราะคุ้มคลั่ง ศพเด็กขยับก็ยังเหมือน
>>796 ตัวอย่างความเหมือน แม่งอย่างกะก็อปมาทั้งดุ้นแล้วแก้บางคำ
https://www.picz.in.th/image/NWxdSv
https://www.picz.in.th/image/NWRMVk
แล้วถ้า ref คือคำให้การจากศพล่ะ คริคริ
กูเห็นล่าสุดเจ้าตัวต้นเรื่องบอกว่า แจ่มผิดที่ไม่รอบคอบ…
ถ้าดูว่าเรื่องไหนตีพิมพ์ก่อนกัน คำให้การจากศพ เล่ม 2 (尸语者2 : 无声的证词) ตีพิพม์ Oct 2012 แต่ชันสูตรตีพิพม์ May 2016 ส่วนว่าจะลอก หรือจะเรฟ ก็ต้องให้สนพ.ไปพิสูจน์กันต่อไป กูว่างานนี้แจ่มไม่นิ่งเฉยหรอก แต่กูไม่ชอบคำตอบของคนโพสเท่าไหร่นะที่บอกว่า โพสในฟาร์มเพราะเป็นพื้นที่ดิส ไม่โพสวดดเพราะเป็นพท.เปิดกว้างไป
กูอ่านแล้วแอบจะเอียงไปทางลอกไหมอ่ะ จังหวะที่ศพเด็กขยับเพราะการผ่ายังเหมือนเลย ถ้าเหมือนแค่คดียังว่าไปอย่าง แต่ถ้าลอกจริงนี่กูเสียใจอ่ะ ต้าเสินกูมีตำหนิซะแล้ว แงงงงงงงง
ถ้าลอกจริงกูก็จะเสียใจ และอาจจะไม่ซื้อเล่มต่อ ไม่อ่านต่อเลยก็ได้ ขอแค่ให้มันเป็นแค่การเรฟก็พอ หรืออาจจะได้รับการอนุญาตให้นำคดีมาใช้ ถ้าลอกจริงนี่น้ำตาไหล เฉินต้าเสินของกู อุตส่าห์ยกให้เป็นหลัวประจำปี รองมาจากอ๋องซึนแล้วนะ
กูตั้งข้อสงสัยละว่า ถ้าเป็นการลอกจริง แจ่มหยุดตีพิมพ์ต่อแน่ๆ เพราะจากเหตุการณ์ก่อนๆที่มีนข.ไทยลอกๆกันเนี่ย แจ่มหยุดตีพิมพ์เรียกเก็บคืนหนังสือหมด กูเสียดาย ตอนนี้เรื่องที่กูตามๆมีแค่ชันสูตร อ๋องซึน จูจู เท่านั้นเอง
มัน "มีแวว" ว่าลอกเพราะฝ่ายนึงเป็นแพทย์นิติเวชไง ตั้งข้อสันนิษฐานได้ แต่อย่าเพิ่งฟันธงว่าลอกไม่ลอก ไม่ใช่เอะอะก็ถาม นข สิ แล้วพวกที่บอกว่าเรฟๆ นี่มึงคิดเอาเองหรือถาม นข แล้ว กูรู้ว่าชอบนิยาย แต่วางใจให้เป็นกลางหน่อย
>>810 ไม่ให้ถามนักเขียนแล้วให้ถามใคร? มึงลองบอกกูหน่อยดิ หลักการถ้าเป็นนิยายแปล สอบถามสนพ.ที่แปลแล้วให้สนพ.ไปเคลียร์มันก็ถูกต้องแล้วไม่ใช่เหรอ ส่วนจะลอกหรือจะเรฟตอนนี้มันก็เป็นแค่ข้อสันนิษฐานเท่านั้น ใจกูเป็นกลางอยู่แล้ว ถ้าลอกจริงกูก็ไม่อยากเปย์ต่อ แต่ถ้าเรฟกูโอเคอยู่
กูก้อว่าควรถามนข.นะ ถ้าเรฟมาจากพวก non-fiction นี่กูโอเคแต่ถ้าไปลอกเคสจากนิยายเรื่องอื่นมันทุเรศไป
อ่านจูจูใน ธวล อ่านไปก็สงสารพวกสัตว์เทพที่อุตส่าบำเพ็ญเพียร ระดับ สูง ๆ อยู่มานานอยู่เป็นคู่ เป็นครรอบครัว แต่ก็มาถูกพวกคนฝึกเป็นเซียนมาฆ่า
สัตว์พวกนี้ก็มีหัวใจนะ
กว่าจะเจอนิยายสักเรื่องที่กูชอบ รู้สึกเสียใจถ้าเป็นการลอก คงไม่ได้อ่านต่อ นี่มันก็สะเพร่ามาตั้งแต่ สนพ.จีน ละ / กูเคยเจอคดีที่คล้ายกันแต่ไม่เป๊ะ คดีจากเรื่องตี๋เหริยนเจี๋ยซีรี่ส์ คดีที่ว่าคือ มีบทกวีโบราณ ท่องว่า "ภายในมีพี่ชายนั่งอยู่ พี่ชายออกมารับผี ภายในมีคุณยายนั่งอยู่ คุณยายออกมาจุดธูป ภายในมีแม่นางนั่งอยู่ แม่นางออกมาจุดโคมไฟ ตกน้ำไป กลับมาไม่ได้..." ฆาตกรเอาไปใช้ฆาตกรรมตามบทกวีนั้น คล้ายกับคดีในคินตะอิจิ
เออ กูสงสัยว่ามันไม่ฟ้องร้องกันไปตั้งแต่ที่จีนเหรอวะ ทำไมมันมาเกิดเรื่องในไทย
พวกมึงทำกูไปค้นเลยว่ามีเคสฝังเด็กทั้งเป็นที่จีนไหม เจอว่ะ หลายเคสด้วย แต่คำให้การฯพิมพ์2012เนอะ กูเพิ่งค้นเจอย้อนไปไกลสุดที่2014
ตอน2015ก็มีข่าว กูเลยคิดว่าที่จีนก็น่าจะมีหลายเคสเลย อย่างกูเจอข่าวพ่อแม่ฝังลูกตัวเองให้ตายเพราะลูกเกิดมาปากแหว่งงี้ ยิ่งนโยบายลูกคนเดียว พ่อแม่บางคนก็ไม่อยากได้ลูกพิการอะมึง
อันนี้กูเดาๆนะ แบบความเป็นไปได้ที่จบสวยๆคลีนๆทุกฝ่าย คือคนเขียนคำให้การฯเคยชันสูตรคดีเด็กโดนฝัง แล้วเอามาเขียนหนังสือ ส่วนบันทึกชันสูตรได้รับการเผยแพร่เพราะเป็นคดีตัวอย่างอะไรก็ว่าไป คนเขียนชันสูตรฯหาข้อมูลก็เอาเป็นเรฟ เลยได้สำนวนรายงานผลชันสูตรคล้ายกัน
อันนี้กูเดาแบบโลกสวยสุดชีวิตนะ แต่กูก็คิดว่ามันมีความเป็นไปได้สูงระดับนึงเลย
เจมจิพูดประมาณว่า ถ้าต้นฉบับตรงกันคำแปลก็ไม่ควรจะเหมือนกัน เช่น ท่านน. กับท่านว. แปลเรื่องเดียวกัน สำนวนยังต่างกันชัดเจน และตัวเองทำงานด้านกม เรียบเรียงคำพูดที่เขียนคดีเดียวกันแต่ละครั้งยังไม่เหมือนกัน เจมจิเลยสันนิษฐานว่า
1.ต้นฉบับจีนเหมือนกัน อันนี้หลายคนเชื่อว่าแปลออกมาเหมือนกันได้(ส่วนจีนจะลอกจีนไหมไม่เกี่ยวกะเรา) แต่ส่วนตัวอย่างที่บอก ผมเชื่อว่าต้นฉบับเดียวกันคนแปลคนละคน ก็ควรจะต่างกัน
2.ต้นฉบับจีนไม่เหมือนกันเลย อันนี้ตอบยากล่ะว่า ทำไมแปลไทยออกมาแล้วไปเหมือนกับอีกเรื่อง
สรุปก็ยังวกกลับมาเรื่องลอกอีกเช่นเคย เอาเป็นว่า กูรอสนพ.ตอบจะดีที่สุด คิดไปก็ปวดหัวเปล่าๆ
>>821 กูยังไม่ได้อ่านทั้งสองเรื่อง แต่เท่าที่อ่านจากรูปในฟาร์ม ส่วนที่คล้ายกันเป็นข้อมูลทางคดี แล้วจะให้สำนวนแตกต่างกันขนาดไหน คนแปลชันสูตรฯแปลได้หลายเล่มขนาดนี้ จะมานั่งตัดแปะคำแปลส่วนนี้ไม่กี่บรรทัดเหรอ แปลเองเลยคิดว่าน่าจะเสร็จเร็วกว่านะ
ส่วนเรื่องทางต้นฉบับลอกมั้ย กูไม่รู้ รอคำตอบจากแจ่มละกัน
>>822 >>823 ตอนนี้กูรู้สึกว่าจจเหมือนจะพยายามบอกว่าลอกสำนวนแปลมากกว่ายังไงไม่รู้ว่ะ เพราะกูเห็นเม้นท์ล่าสุดของจจบอกว่า "ถ้ามันลอกมาจากจีน แล้วที่นู่นไม่มีดราม่ารึครับ คำให้การจากศพนี่อย่างดังทั้งนิยายทั้งซีรีส์" แบบนี้กูไม่รู้ว่ากูตีความผิดเปล่านะว่าจะสื่อว่าคำแปลไทยลอก ซึ่งถ้าผิดกูขอโทษด้วย
อีกอย่าง คุณเม่นน้อย นักแปลคนนี้ก็แปลมาให้แจ่มตั้งหลายเรื่องแล้ว คงไม่มานั่งก็อปคำแปลแล้วมาแปลงๆเอาหน่อยหรอกมั้ง เสียเวลาเปล่าๆ สู้กับแปลเองตั้งแต่แรกเลยสบายกว่าอะ
ปวดหัวจริงๆ รอคำตอบจากแจ่มดีที่สุดแล้วว่ะ ตอนนี้ทุกสิ่งเป็นไปได้แค่มโน เราไปเปลี่ยนแปลงความคิดใครไม่ได้ เค้าอาจจะปักใจว่า ลอกสำนวนแปล บางคนปักใจว่าต้นฉบับลอกสำนวนคดี แต่กูปักธงรอแจ่มออกมาให้คำตอบ
เสียเวลาฉิบหายถ้าต้องมานั่งหาว่าคดีนี้ในคำให้การอยู่เล่มไหน หน้าไหน บรรทัดที่เท่าไร มิสู้แปลเองไวกว่าไหม แปลมาตั้งหลายเรื่องหลายเล่ม แค่สำนวนคดีไม่กี่บรรทัดจะไร้ความสามารถเชียวเหรอวะ ปล. การจะไปลอกสำนวนคดีคำให้การคดีฝังศพเด็กได้ นักแปลชันสูตรต้องเคยอ่านเรื่องนั้นด้วยนะถึงจะรู้ว่ามีคดีนี้ ปล2. รอแจ่มให้คำตอบ ดองเล่ม 4 ต่อ ไปรอุตส่าห์มาส่งเมื่อวาน เซ็งจริงๆ
กูไม่ได้อ่านนิติเวชแต่กูเกลียดเจมส์จิจบไหม
ชันสูตรนี่งานของฝั่งใต้หวันไม่ใช่หรอ
เท่าที่อ่านเจมส์พยายามโบ้ยให้นักแปลแจ่มผิดหรือวะ มึงต้องถามนักเขียนนู้น ว่าลอกไม่ลอก
จิง กูหมั่นเจมมมากบอกเลย
เบื่อกองอวยสยามโคด ลาก น มาเปนแกกลางของโลกใบนี้ กูก้อไม่คิดด้วยว่า น แปลดี๊ดี สำนวนเอกลักษณ์นี่กูยอมรับแปลเรื่องไหนมาก้อรู้เลยใครแปล เพราะมีประโยคซิกเนเจอร์
แหม บอกทำงาน กม งั้นไม่รู้เหรอสำนวน กม มันเปนสำนวนตายตัว กูไม่เห็นใครใช่สำนวนเหมือนแปลนิยาย
ถ้าเป็นการแปล เคยมีกรณีที่นักแปลอ่านผ่านตามาแล้วเผลอแปลออกมาคล้ายกันนะ แบบประโยคมันฝังหัว ไม่ได้ตั้งใจแต่สมองมันไปทับซ้อนกับประโยคที่เคยอ่านพอดี เรื่องนี้เป็นเรื่องปรกติ นักแปลหลายคนก็เป็น แม้แต่นักเขียนนิยายบางคนก็ติดสำนวนนิยายแปลเพราะแบบนี้ละ
หมอฉินจากคำให้การ เค้าบอกตั้งแต่แรกแล้วว่าเอาคดีจริงที่ตัวเองเคยทำ แล้วก็ประสบการณ์จากเพื่อนๆมาเขียน เล่มหลังๆจะมีแต่งเองด้วย มันจะคล้ายกันมากก็ไม่แปลกว่ะ ตอนกูอ่านกูยังคิดเลยว่าคดีนี้กูเคยผ่านตามสจากไหนสักที่ แต่เรื่องสำนวนก็เหมือนจริงๆ ต้องดูเล่มจีน อาจใช้ศัพท์เฉพาะก็ได้ ถึงได้ออกมาคล้ายกัน
ถ้าต้นฉบับมันเขียนมาอย่างนั้น จะให้แปลแหวกไปเป็นแบบไหนวะ งงกับคนที่คิดว่าคนแปลลอกอีกเรื่องมา
จะว่าไปช่วงนี้กูไม่มีอะไรอ่านเลย เพื่อนโม่งแนะนำที ช่วงนี้ตามแค่ชันสูตร อ๋องซึน จูจู (และกลอรี่) ใครแนะนำอะไรมาก็แนะนำเลย แต่ไม่เอาเล่มฝอยของแจ่ม ไม่ใช่แนว อ่านแล้วเบื่อ ตอนนี้คิวกองดองคือหงส์คืนจันทร์ หลานหลิง ส่วนกระดูกอ่านแล้วไม่ชอบ
กูขอถามหน่อยสยบฟ้าฮาเร็มป่ะวะ กูเกลียดพระเอกสาวเยอะ อ่านไม่ได้
สยบฟ้า กูอ่านบทแรกแล้วก็ไม่แน่ใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น ซึ่งก็คงเหมือนตัวละครอื่นๆที่มุงดูหลุมดำ แต่กูก็ลุยต่อเพราะเชื่อว่าเดี๋ยวเรื่องมันจะบอกขยายความให้กูเอง ตอนนี้ไม่เข้าใจก็ปล่อยไปก่อน เหมือนมึงดูหนังที่มันโยนฉากที่สำคัญมาให้มึงก่อนจะพาไปเดินวนสำรวจแล้วมึงค่อยอ๋อทีหลัง
เพื่อนโม่ง กูอ่านกระดูกงามแล้วกูปวดหัวมากกับงานแปล กูอ่านไม่รู้เรื่อง มึงช่วยกูดูหน่อยว่ากูคิดไปเองไหม
.
.
.
.
.
หน้า 41
การเดินทางไปซีอานอย่างไม่คาดคิดจองเธอใช้เวลาทั้งสัปดาห์ ฃายใต้แรงกดดันจากเหม่ยหลิน ผู้จัดการของเธอ สืออี๋จำเป็นต้องเข้าสตูดิโอทุกวันหลังอาหารกลางวัน กว่าจะเสร็จงานก้อเที่ยงคืนแล้ว
ตอนทำงานเธอจะตั้งใจมาก ตามปรกติแล้วจะถือกระดาษเอสี่ และพากย์ตั้งแต่ต้นจนจบทั้งหมดสองรอบ ในระหว่างพากย์ เมื่อรู้สึกว่าสมบรูณ์แบบแล้วก็จะขอให้ผู้คุมเสียงเริ่มการบันทึกทันที แน่นอนว่าบางครั้งอาจจะพากย์บางคำผิด ก็จะอ่านเฉพาะบรรทัดนั้นซ้ำอีหครั้งเท่านั้น ส่วนที่เหลือก็สมบรูณ์แบบ
.
มึงบอกกูทีว่านี่ใช้คนแปลรึใช้ MTL วะ แล้วเว้นวรรคอะไรของแม่งอ่านไปปวดหัวมาก
หน้า 42
หลังจากที่ถูกเธอปฏิเสธหลายครั้ง ผู้อำนวยการสร้างที่ร่ำรวยก็โกรธแค้น คนทั้งหมดพากันปิดปากเงียบไม่กล้าพูดเป็นจักจั่นเดือนหนาว
.
อะไรคือจักจั่นเดือนหนาว เหี้ยยยยย
หน้า 43
ไม่ว่าใครพูดถึงเรื่องนี้และบิดเบือนซักกี่ครั้ง
.
มึงจะแปลอย่างงี้จริงๆเหรอออออ
.
.
.
.
.
กูว่ากูคงทนอ่านไปอีกได้ไม่นานต้องปาทิ้งแน่นอน ใครคิดซื้อมึงลองอ่านที่กูยกมาก่อนว่ารับไหวไหม
สำหรับกู สยบฟ้ามันเลือดสาดเกินไปค่ะ
ตลาดวายยังหว่า เห็นจจ.เทียบนักแปลกิมย้งโกวเล้ง คือกูขี้เกียจไปอธิบายเรื่องสำนวนจีนนิยายกลภน.ว่ะ เพราะต้นฉบับจีนมันเขียนแบบคำน้อยแต่สร้างจินตนาการได้เยอะ ซึ่งถ้าแปลตามอักษรแม่งโคตรห้วนสั้น นักแปลรุ่นลายครามท่านถึงเลือกแปลตามจินตภาพในหัวผสมกับฝีมือวรรณศิลป์ส่วนตน เพราะงั้นมันเลยออกมาไม่เหมือนกัน แต่นิยายสมัยใหม่ออกแนวเขียนเป็นการบรรยายรายละเอียดแบบบทละครตะวันตกเป็นส่วนมาก ยิ่งสายสืบสวนสำนวนมันไม่เป็นวรรณกรรมจีนแบบเก่าแล้ว ยุคนี้แทบจะเป็นสำนวน eng แปลจีนด้วยซ้ำ เพราะงั้นกูว่าเคสนี้นักแปลไม่ผิดว่ะ รึจะยกสำนวนมาวนี่มาอ้างอิง ? อันนี่ก็แล้วแต่จะคิด ลองใครอ่าน eng เทียบกับสยามแปลก็น่าจะเก็ทล่ะ ว่าเรียบเรียงสำนวนใหม่เป็นสำนวนคนแปลแบบเต็ม ๆ เป็นยังไง อย่างที่นักอ่านยุคหลังบ่นเพราะตามห่านมา เพราะเห็นว่าคนเขียนสยบฟ้าเขียน แล้วบ่นว่าอ่านไม่สนุกเหมือนสยบฟ้า ถ้าไม่ได้เอาต้นฉบับจีนมาแปะอ้างอิงจะบอกคนแปลผิดติดสำนวนกูว่าก็ตั้งแง่ว่านักแปลห่วยไปหน่อยล่ะ
ต้องใช้เป็นหน้าหนาว หรือเปล่า เดือนหนาวนี่ นักแปลจงใจไหม จะว่าผิดก็ไม่ถึงกับผิด แต่มันแปลกๆยังไงไม่รู้
จักจั่นเดือนหนาว มันเป็นการเปรียบเปรยไง เะราะปกติมันจะร้องตอนเดือนที่เป็นหน้าร้อน แต่พอหน้าหนาวมันก็จำศีล กูว่าที่เค้าใช้เดือนหนาว น่าจะต้องดูศัพท์ต้นทางด้วย ซึ่งกูก็ไม่รู้เหมือนกัน 555 แต่กูเคยได้ยินคำว่าเดือนหนาวจริงๆนะ มีการใช้อยู่
กูเบะปากว่ะ เมื่อกี๊เพิ่งไปตามอ่านในฟาร์มมา ดูเหมือนว่าจจจะเอาแต่คิดว่านักแปลก็อปคำแปลว่ะ พยายามบอกว่ายังไงสำนวนแปล คำที่ใช้ไม่ควรเหมือนกัน ศัพท์วิชาการมันจะต่างกันได้เหรอวะ บิ่งเป็นบริบท สถานการณ์เดียวกัน สมมติคนนึงเขียนจอยสติ๊ก กูจะแปลบ้างกูต้องใช้เป็นแท่งหรรษา???? ไม่งั้นจะโดหาว่าก็อปคำแปลเพราะใช้คำเหมือนกัน???? แล้วพยายามโยงว่า ถ้าจันก็อผทำไมจีนไม่มีดราม่า กูดันมองอีกมุมว่ากลุ่มผู้อ่านคนละกลุ่มเปล่า อันนี้สอบสวน อันนึงนิยายรักนะ
ชันสูตรมันฝั่งไต้หวัน! ผู้อ่านคนละกลุ่ม
สมมติว่าตัวเองเป็นคนแปลนิยายเรื่องนึง เมื่อนั่งแปลไปแปลมา เอ๊ะ...ท่อนนี้คล้ายเรื่องที่เคยอ่านเลยนี่ คุณจะทำเช่นไร
1.หยิบโทรศัพท์ ส่งไลน์สะกิดบอกบก.ให้ตรวจสอบ
2.เดินไปหาหนังสือจากที่สูงท่วมหัว แล้วไล่หาหน้าส่วนที่เหมือน พิมพ์ลอกคำแปลแล้วตัดแต่งเพื่อความสวยงาม
คำที่มึงสงสัยกูเห็นมีคนเอามาตั้งชื่อ พระ นาย ในนิยาย คิดว่ามันต้องมีคำนี้แหละ แต่สามารถใช้ในบทบรรยายนั้นได้ไหม หรือต้นฉบับจีนเป็นอย่างนั้นเปล่า เดือนหนาว&ดาวเหนือ
ky หงสาประกาศิต พระเอกคือใครอะ
นิยายเรื่องอะไรที่พระเอกรักสะอาด ให้นางเอกควบคุมดูแลบ้าน นางเอกต้องควบคุมคนใช้ในบ้านอย่างเข้มงวดจนคนใช้เกลียด
ไม่สนุกเหรอ อ่านตย.ตอนเดียว น่าสนุก
ในที่สุดกูก้อเสียเหรียญอ่านจูจู
อยากอ่านฉบับสมบูรณ์จากแจ่มไวๆ
เดือนหนาว กูว่ามันก็ฟังดูดีนะ เป็นความสละสลวยของภาษาที่นักแปลเลือกใช้อ่ะ ส่วนตัวกูการแปลนอกจากจะครบถ้วนกระบวนความแล้ว ถ้านักแปลคนไหนสามารถเลือกใช้คำสละสลวยที่สื่อความหมายใกล้เคียงกับต้นฉบับโดยไม่แปลตามตัวทื่อๆเลยเนี่ย กูจะชอบมาก อย่างที่เคยพูดถึงกันตั้งแต่ชื่อเรื่องกระดูกงามโน่นอ่ะ คือนักแปลไม่ผิดอะไรหรอกเพราะแปลตรงตัว แต่ถ้าสามารถเลือกใช้คำที่เป็นภาษาวรรณกรรมมากกว่านี้ได้กูก็จะชื่นชมมากเป็นพิเศษ แต่กูก็แค่นักอ่านอะนะ บางคำเห็นมันขัดๆแต่กูก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าควรใช้อะไรแทน 555
ky นิดนึง ตามโม่งในนี้ไปอ่านหนี้รักฯ ในเวปธัญวลัยอยู่ แต่โทรศัพท์ค้าง 2 รอบละ ต้องปิดแล้วเปิดใหม่. ใครเป็นเหมือนกันบ้างไหม เหมือนว่าพยายามให้กุโหลดแอฟ. แต่กุไม่อยากโหลดน่ะ
อาการค้างคือ สัญลักษณ์ที่ เหมือนซาฟารีมีการส่งข้อมูลหมุนๆ แล้วก็ปิดซาฟารีไม่ได้
กูนี่หวังกับเงาเพลิงไว้มาก แต่ไว้รอหลายๆเล่มก่อนค่อยอ่าน กูชอบนางเอกน่าเอ็นดูพระเอกขี้ซึนน่ารักๆ
แอบเห็นทปม.ทำโพลเรื่องปก คำโปรย ในห้องเดริมละ กูอยากเห็นโพลว่าคำผิดมีผลต่อการซื้อนิยายไหมจีจีเลย
ky เรื่อง ท่านเทพมาแล้ว ในฟิคมีฉบับอิ้งไหมอ่ะ สนุกดี
ชันสูตรพิสูจน์รักนี่มันมีรักกี่เปอร์เซ็นต์ สืบสวนกี่เปอร์เซ็นต์อะเพื่อนโม่ง คือกูชอบอ่านนิยายที่มีเลิฟไลน์เป็นหลัก อาชีพเป็นแค่ส่วนประกอบ อย่างอาเจ๋อโดยส่วนตัวกูว่าสืบสวนหนักไปหน่อยโดยเฉพาะเล่มสาม ทำเอาสมองกูบวมไปพักหนึ่ง ทำให้ต่อให้ผู้งานดีแค่ไหนก็ไม่ใช่หนังสือขึ้นหิ้งสำหรับกู เลยคิดว่าถ้าชันสูตรสืบสวนหนักไปก็จะกาออกจากลิสต์(ซะก่อนผลการสืบสวนว่าลอกไม่ลอกจะออก)
ท่านเทพมาแล้วนี่เรื่องเป็นยังไงโปรดรีวิว พระนางไทป์ไหน
คือตอนนี้สงสัยเรื่องกระดูกงามอะ พึ่งอ่านจบ ใครอ่านแล้วมาร่วมถกหน่อย
.
.
.
.
.
คือในความรีบๆตอนท้ายที่พล็อตมาๆไปๆ ปมเฉลยไวว่องนี่งงหลายอย่าง
1. เรื่องเพื่อนนางเอกนี่มีพวกตอนพิเศษ ภาคต่อ ไรงี้มั้ย คือรู้สึกมันsignificantนิดๆ แบบ น่าจะมีกล่าวถึงอีก แต่หายไปเฉยเลย หรือจะมีภาคแยก555 คือพูดถึงความสัมพันธ์ของนางกะแฟนนาง(ตำรวจ)แล้วก็งงว่าสรุปยังไง ปล่อยปมนี้ผ่านดื้อๆเลยเรอะ หรือกะแยกรูทไว้เขียน
2. น้องสาวพระเอกคนที่เป็นโรคหัวใจกะผู้ชายที่นางชอบ(เหมยสิงมั้ง จำชื่อไม่ได้) คือฮ่องเต้กับน้องสาวฮ่องเต้(ที่โดนส่งไปแต่งงานแลเวตรอมใจตายทีหลัง) กลับชาติมาเกิดเหรอ ทำไมบทตรงตอนพิเศษดูใช่ หรือไม่ใช่นี่ ชื่อก็เหมือน(ของน้องสาวนะ) ถ้าใช่จริงนี่แบบ โคตรซวย สองชาติ ผู้ชายคนเดิมไม่รักตอบ แล้วสุดท้ายก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันอีก สงสัยมากว่าคิดไปเองรึเปล่าว่าสองคนนี้กลับชาติมาเกิดเป็นน้องพระเอกกะเหมยสิง คือในนิยายไม่บอกตรงๆปะ
3. สรุปว่าพระเอกจำอดีตได้แล้ว??????? อันนี้งงๆว่าฮีอ่านจากที่นางเอกเขียนแล้วเข้าใจ หรือจำได้ เห็นมีพูดอะไรที่เกี่ยวกะชาติก่อนด้วย อ่านละงงๆ
.
.
.
.
.
มีเท่านี้ที่สงสัย ขอบคุณล่วงหน้าๆ
ตอบ <<896 สปอยกระดูกงาม
.
.
.
.
.
1. ตัดหายไปเลย แต่เหมือนมีบอกว่าตำรวจพยายามอธิบายแต่สาวไม่ฟังนิดหน่อย จริงๆ กูอยากให้ขยายความนะ
2. ใช่แล้ว แต่เหมยสิงยังดีที่รู้ว่าตัวเองชาติที่แล้วผิดเลยกลับตัวกลับใจ แล้วตั้งใจว่าจะดูแลน้องพระเอก แต่่น้องพระเอกดันเลือกที่จะทำร้ายตัวเอง หัวใจไม่ไหวเลยไป สงสารเหมยสิง นกทุกชาติ
3. เหมือนพระเอกจะจำไม่ได้นะ แต่อ่านที่นางเอกเขียนแล้วเชื่อ เพราะนางเอกเกริ่นมาตลอด ประกอบกับสืบเรื่องนางเอกมาละเอียด แต่ความสามารถพิเศษที่นางเอกทำได้หาไม่เจอว่าไปเรียนมาตอนไหน
.
.
.
.
>>893 จากที่กูอ่านมาสี่เล่ม กูว่ามึงป่านไปเถอะ ถ้ามึงชอบรักเป็นหลักเรื่องอื่นเป็นรอง เรื่องนี้เหมือนค่อยๆสารสัมพันธ์พระนางไปเรื่อยๆ ไม่ได้เน้นรัก ทุกครั้งที่พระนางจะได้เจอกัน มีบทบาทกันก็เพราะคดี ร่วมสืบคดีกัน
>>896 สปอยกระดูกงาม
.
.
.
.
.
1. ตัดจบ ไม่เคลียร์ความสัมพันธ์อันนี้เลย กูเซ็งอยู่ แม่งปูเรื่องมาให้น่าสนใจแล้วตัดฉึบ กูก็อยากรู้เปล่าวะว่าจะเป็นยังไงต่อ
2. ถูกต้อง แล้วคาดว่าคู่นี้อาจจะนกทุกชาติ
3. พระเอกไม่ได้จำได้นะ แต่เชื่อในเรื่องที่นางเอกเขียนเอาไว้เฉยๆ
.
.
.
.
.
เพื่อนโม่ง ย้อนกาล กับ หงสา พระเอกมีหลายเมียปะ คือตั้งแต่เปิดเรื่องจนจบพระเอกมีผู้หญิงคนอื่นในทางไหนมั่งมะ (ทั้งนอนด้วยในทางปฏิบัติ ทั้งแต่งในนามหรืออนุในบ้าน)? คือกูไม่ชอบอ่านเรื่องพระเอกกับหญิงอื่นอะ กูไม่มีอะไรจะอ่านละ กำลังคิดว่าจะจัด2เรื่องนี้ดีมั้ย
กูอ่านแนววังหลังเมียเดียวทีไรตลกทุกที
ย้อนกาลฯ ถ้าไม่มีพาร์ทพระเอกเอาบรรดาเมียในวังหลังออก กูจะให้คะแนนเยอะกว่านี้
กูชอบพระเอกแบบรักเดียวใจเดียว แต่ก็ชอบพระเอกที่เป็นฮ่องเต้ว่ะ ซึ่งพอฮ่งเต้จัดการให้มีนางเอกคนเดียวได้มันก็จะโลกสวยไปอีก
อ่านชันสูตรเล่มสี่ กูรำคาญความหวานความฟินที่พร่ำเพรื่อของสองคนนี้มาก บทบรรยายที่คงจะหวังให้มันสวยงามละเอียดอ่อนอะไรนี่ โคตรเฝือ สำนวนเวิ่นเว้อ พระเอกนางเอกเขียนถึงตาที ก็ต้องบรรยายว่าสวยงามดังดวงดาว หรือสื่ออารมณ์ความเริ่ดแทบทุกครั้ง มีสักร้อยครั้งมั้งเนี่ย บ่อยไปมั้ย นานๆมาที เราก็จะรู้สึกว่าเออ นางสวยนางหล่อ นางลึกลับนางเปลี่ยนอารมณ์ แต่พอบ่อยๆ ขออ่านข้ามไปเลย
คือพยายามให้เรื่องละมุน พัฒนาช้าๆเอื่อยๆ แต่ใส่ฉากคลีเช่ สะดุดล้มลงในอ้อมกอด สะดุดเท้าแพลง มาตลอด กูว่าเล่ม3-4ชัดมากว่านางเอกชอบต้าเสินเพราะอะไรนิดหน่อยก็หัวใจกระตุกแรง กระเพื่อมไหวจนน่ารำคาญ ต้าเสินก็เพิ่งจะรู้ตัวว่าถูกใจแต่ยังไม่ชัดเพราะเป็นหนุ่มกีค ไม่รู้ตัวว่านี่คือความรัก
กูตอนนี้ต้องข้ามบทบรรยายน้ำท่วม กลายเป็นรออ่านดราม่าครอบครัวไปซะงั้น เพราะมันเปลี่ยนมู้ดกระชับกว่า อ้อยอิ่งพระนาง
>>907 กูขอแย้งนะมึง ไม่ นางเอกยอมพระเอกก่อนจะไล่วังหลังอีก
สปอย ย้อนกาล
.
.
.
.
.
นางเอกเป็นว่าที่เมียหลวงแล้ว อยู่ในวังตำหนักเดียวกับพระเอก แต่พอพระเอกเจอนางเอกถึงไม่เคยเข้าวังหลังอีกเลยเพราะว่ามีเหตุง้องอลอารมณ์เสียกันอยู่ พระเอกก็เคยเข้าวังหลังอยู่แต่ดันอารมณ์เสียเลยออกมาก่อน
-แล้วที่พระเอกไล่วังหลังไม่ได้เอาใจนางเอกนะมึง แต่เพราะมีสนมพระเอกทำร้ายนางเอกก่อนแล้วมันเป็นปมพระเอกตั้งแต่เด็กว่าวังหลังเป็นอย่างไง แม่พระเอกฆ่าใคร พ่อพระเอกรู้แต่ทำไมยังเฉย ความโหดร้ายของวังหลังมันเป็นปมพระเอกเอง พระเอกพยายามที่จะแก้ไขปัญหานี้ด้วยการทำดีกับสนมทุกคนแล้วให้ขอจากวังไปเองได้ถ้าอยากไป แต่พอเกิดเรื่องพระเอกเลยคิดว่าไม่ว่าจะทำอย่างไงก็ไม่สามารถแก้ความริษยาของผู้หญิงได้ จะมีผู้หญิงที่น่าสงสารเต็มวังหลัง พระเอกถึงคิดว่าไม่เอาแล้วพอแล้วเลยไล่ออกไปดีกว่า
-นางเอกไม่เคยขอให้เป็นเมียเดียวนะ นางเอกพูดตอนที่ไม่ยอมเข้าวังตอนแรกเพราะอยู่ในวังหลังมันไม่อิสระ ทุกอย่างขึ้นกับคนเดียวเหมือนชีวิตทั้งชีวิตไปทิ้งไว้ แล้วนางเอกอยู่ตัวคนเดียวฐานอำนาจไม่มีจะรอดได้ไงถ้าเกิดเรื่อง แล้วที่พูดตอนก่อนจะไล่วังหลังคือถ้าพระเอกไม่รักกันแล้วก็บอกตรงๆจะได้หาวิธีอยู่กันอย่างสันติ ไม่ได้พูดถึงวังหลังเลย
.
.
.
.
.
ถ้าความคิดกูไม่ตรงใจใครขออภัยนะมึง แต่กูขอแก้ตัวต้าหวังหน่อย
นี่ >>896 เองนะ ที่ถามเรื่องกระดูกงาม ขอบคุณมากๆ
นี่ไม่ทันได้คิดเลยว่า
.
.
.
.
.
เหมยสิงจะจำได้ พอมานึกก็เออ หลายๆอย่างก็คิดว่าน่าจะจำได้? อย่างที่ชอบนางเอกเหมือนชาติก่อนไรงี้ด้วย?
ต้องการสปินออฟคู่ตำรวจ555
.
.
.
.
.
จะว่าไป นี่จริงๆตามคนเขียนมาจากแปลอิ๊งของReally Really Miss You ที่คนนี้เขียนเหมือนกันแล้วชอบมากกก(เป็นแนวพากย์เสียง โคฟเพลง โมเดิร์นเดย์ใสๆ นี่ชอบมากเลย555 พระเอกงานดี นางเอกก็น่ารักดี) พอเห็นว่ากระดูกงามที่ยังไม่ได้อ่านจะแปลไทยเลยหวังสูงมาก คือมันก็ไม่ได้แย่ แต่ตอนท้ายๆดูรีบๆขาดๆหายๆอะนะ ต้นๆก็ชอบอยู่
ปกติอ่านอิ๊งกันเว็บไหนอะ นี่สงสัยว่าถ้าอ่านที่เขาเอามาแปลตามบล็อกตามไรกันนี่คือผิดกม.มั้ย เห็นบางบล็อกก็มีขอคนเขียนแล้วไรงี้ (ปกตินี่เช็คหาจากโนเวลอัพเดทอะ)
มึงกูเจอจุดที่ชันสูตรเล่มสี่ไปเหมือนอวิ๋นจงเกอของถงหัวด้วยอ่ะ
ตอนที่เซียวเหยาอ๋องเล่าให้เยี่ยซางฟังว่าฮ่องเต้โดนพิษเพราะแดกปลามานาน ปลาไม่มีพิษแต่น้ำอาหารที่เลี้ยงปลาในทะเลสาบจะมีพิษสะสมเล็กๆ เพราะอิตัวร้ายจงใจให้คนไม่สงสัย แล้วปลามันก็มีพิษสะสมจิ๊ดเดียว ตรวจหาไม่เจอ คนชิมก็ไม่โดนพิษ แต่ถ้ากินติดๆ กันเป็นสิบปีจะทำให้ป่วยตายไปง่ายๆ อ่ะ วิธีการนี้มีในอวิ๋นจงเกอด้วย ตอนพี่เมิ่งอธิบายว่าหลิวฝูหลิงโดนวางยายังไง ทั้งๆ ที่ทดสอบแล้วว่าไม่มีพิษ แม่งก็ตายเพราะชอบแดกแต่ปลาเป็นสิบๆ ปีเหมือนกัน ...
ถึงจะไม่เหมือนทุกตัวอักษร แต่วิธีเหมือนกันเลย กูเศร้าใจจังวะ มึงบอกทีว่าวิธีเลี้ยงปลาในทะเลสาบให้แดกพิษไปช้าๆ นี่มีให้เห็นบ่อยๆ อย่าบอกว่าเค้าลอกถงหัวมาอีก แงงง
พวกมึงคุยกันซะกูเริ่มจะกลัวแล้วนะ กลัวว่าชันสูตรจะเหมือนเรื่องอะไรสักอย่างที่ลอกนิยาย 200 เรื่องอะ เหลืออีก 6 เล่มรอดูต่อไป
ใครอ่านหงสาบ้าง กูไถเล่มแรกมาได้ครึ่งเล่ม บรรยายความหล่ออยู่นั่นแล้ว
อ่านไปอ่านมา ไอ่ตัวนี้มายังไงวะ ต้องกลับไปเริ่มอ่านใหม่
ทำผัง ตลค.บ้างก็ดีนะ แค่เล่มแรกก็เวียนหัวชิหัยละ
เรื่องชอบหรือไม่ชอบอะไรเวลากินอาหารของเชื้อพระวงศ์มันมีเขียนขึ้นด้วยนะ เหมือนว่าในราชวงศ์เขาก็สอนลูกหลานอยู่แล้ว ห้ามให้รู้ว่าชอบกินอะไร เวลากิน กินได้แค่อย่างละสอง สามคำ ในร้อยเรื่องราววังต้องห้ามของมติชนก็มีบอก เวลาเห็นมุขแบบนี้ในนิยายต่างๆ กูเลยไม่ค่อยแปลกใจ
ขอรบกวนนิดนึงค่า เรื่องอาจารย์ เป็นคนชั่วยากเหลือเกินฯ น่าซื้อไหมคะ ดราม่าน้ำเน่าเยอะหรือเปล่า พอดีเราชอบแนวตลกฟีลกู้ด กลัวซื้อมาแล้วเจอดราม่ามาก ๆ แล้วจะเซ็งอะค่ะ
เพิ่งอ่านกระดูกงามจบ จะนอนละ
อ่านจบละเหมือนจะดีแต่ไม่ดี
ปมไม่เคลียร์ พาร์ทอดีตนึกว่าจะซึ้ง กูนี่ตั้งตารอมาก ปรากฏไม่มีอะไร เหมือนมีพาร์ทเดียวบรรยายรวบๆ ยังไม่ทันซึ้งเลย แล้วใช้บทอดีตรีรันค.รักที่นางเอกมีให้พระเอกลึกซี้งมากขนาดไหน กูนี่กรอกตาเลย อิหยังวะพาร์ทอดีตง่อยขนาดนี้ใช้ยกมาให้อินทั้งเรื่อง ไม่ผ่านอ่ะ
โดยรวมชอบแค่นางเอกไม่งี่เง่า พระเอกนางเอกหวานกันดี แต่ปมบ้านพระเอกกูไม่ลุ้นอะไรเลย เหมือนพยายามเขียนให้ลุ้นสงสัยไปด้วย แต่ไม่ถึง และไม่เคลียร์หลายจุด
อ่านหงส์คืนจันทร์จบละเช่นกัน ค.รู้สึกยังคลุมเครือให้ซัก7 ถ้าช่วงท้ายๆ ไม่อยู่ๆ ก็เคลียร์คัทแบบอ่าวว จบละอาจจะให้มากกว่านี้ ช่วงท้ายเหมือนโดนบ.ก ตัดจบแบบหน้ากระดาษหมดจบนะ ไรงี้ อ้อมไปโฟกัสเรื่องหลวงเรื่องน้อยตั้งนาน จุดที่ควรขยี้ดันไม่ขยี้
สรุปเสาร์อาทิตย์เคลียร์กองดองไปสองเรื่อง ไม่สุดเท่าไหร่ทั้งสองเรื่อง
Ky ผนึกสวรรค์สยบมาร ของสนพ น้ำหมึกต้นไม้หนังสือ คือ เห็นยาว 40 เล่มจบ มีใครรู้บ้างมั้ยว่าแนวไหน
>>922 ออกแนวผจญภัย นางเอกเป็นคนดวงซวยไปไหนก็ทีแต่เรื่อง แต่มีเคราะห์ก็ไม่สาหัสเพราะมีดวงคนเอ็นดูปูเสื่อ ฝีมือไม่มีแต่ตอแหลเก่งอันดับ1 นางเอกไม่น่ารำคาญรู้จักเอาตัวรอด เนื้อเรื่องช่วงกลางมีพลิกปมไปมาลุ้นไปอีก ตอนแฝจบแผ่วปลายนิดถึงแต่เราว่าสนุก ชอบมากกว่าคนท่องยุทธฯที่เป็นแนวคล้ายๆกัน
รู้สึกเสียดายตังที่ซื้อห่านฟ้าชิบหาย
แม่งไม่สนุกเลย
อ่านจูจูไปนิดนึงแล้ววงวารนาง เกิดมาไม่สวยลำบากจีจี 5555555555
ใครอ่านเลยไปแล้วสปอยหน่อย อินจื่อจางคือรัชทายาทในฝันจูจูไหมอ่ะ แล้วจูจูนางจะสวยขึ้นไหม กูว่านางเป็นแบบนี้ดีอยู่แล้ว แบบไม่ชอบอ่ะถ้าตอนสุดท้ายห่านจะกลายเป็นหงส์อีก ดูเฝือๆ //กราบรอบวง
ตอบ 925 แนวเต๋าบำเพ็ญเซียน
พระเอกไม่เก่ง แต่มีความฉลาดทำให้ได้ดีกว่าคนอื่น
เรื่องนี้มีอ่านออนไลน์ใน ficlog อ่ะ
>>933 แกพูดจริงรึพูดเล่นว่ะนั้น... /กุมขมับแทน เห็นเขียนแนวว่าแปลขำ ๆ สามเดือนเล่มนี้กูว่าคล้ายแซะอีกค่ายแล้วนะ แต่ใจกูว่าเดือนล่ะเล่มก็ได้ แต่ขอสำนวนใกล้เคียงต้นฉบับ ไม่เอาเรียบเรียงใหม่เป็นสำนวนท่าน น. แบบนี้ เพราะมันไม่ใช่ย้อนยุคจีนโบราณจ๋าแบบกิมย้ง เวลาอ่านแล้วเทียบกะสยบฟ้าทีไรกูนึกว่าคนเขียนคนล่ะคนทุกที...
>>936 เผื่อตกขบวนรถ กูแคปมาให้ใหม่ https://www.img.in.th/image/r6j0dT
ไม่ให้ท่าน น ไปแต่งนิยายจีนเองเลยวะ ต้นฉบับ กลภน ยิ่งกว่าคนจีน
แล้วเอาเรื่องดีๆให้คนอื่นที่เค้าแปลได้แปลแทน ท่าน น ไม่แต่งเองไปเลยก้อไปแปลแนวถนัดแกเหอะ
ไอที่ทำมาดีๆในอดีตจะได้เปนตำนานต่อ ไม่มาตกม้าตายตอนแก่
ทั้งสำนวนแกทั้งกองอวยแกทำให้ตอนนี้กุปลื้มไม่ลงจิงๆว่ะ กุชอบงานแปลกิมย้งโกวเล้งแกมากนะ
แต่แกมาแปลแนวนี้มันไม่ไหวจิงอะ กองอวยแม่มก้ออวยจนน่ารำคาญ เมิงเบิ่งตามองความจริงบ้างเหอะ
Ky กูอ่านอ๋องซึนเล่มหกอยู่ แค่ท่านอ๋องพูดว่า “ฉงกู่ข้าจะดูแลเอง” กูก็หวีดแล้วววว ประโยคเรียบๆ ทำไมทำกูบ้า กรี๊ดดดด
กูอ่านอ๋องซึนเพราะโม่ง หวีดอ๋องซึนก็เพราะโม่ง ขอบคุณชาวโม่งทั้งหลาย
กูจะอดทนไม่อ่านเล่มเจ็ดจนกว่าเล่มแปดจะออก! เพราะกูอ่านเล่มหกโดยลืมคดีทุกอย่างในเล่มห้าไปเกือบหมดเลย ชห
KY ถามหาหย่งเยี่ยหน่อยสิ ถึงไหนแล้วจะออกยัง กูไม่ได้พรี กะซื้อตอนออกทีเดียว ไปหาในเพจสนพ. เจอแต่เรื่องสามชาติฯ
>>944 ๑. เลื่อนออกไปไม่เกินวันที่ ๑๕ธันวา
๒. ใครไม่เคยอ่านขอเงินคืนได้
๓. มีรูปเล่มฉบับสะสม (ราคาแพง) กับฉบับพร้อมอ่าน (ราคาถูกกว่าเดิม) ฉบับสะสม ทำเฉพาะเท่ายอดคนจอง ใช้ของคุณภาพดีตีพิมพ์ เชิงอรรถท้ายเล่มเป็นสี ทำเป็นครั้งสุดท้ายที่หย่งเยี่ย ฉบับพร้อมอ่านใช้กระดาษทั่วไปแบบที่สนพ.อื่นๆทำ เชิงอรรถท้ายเล่มภาพเป็นขาวดำ ใครที่พรีไป สามารถเลือกได้ว่าจะเอาฉบับสะสมหรือพร้อมอ่าน
๔. มี voucher อายุ 1ปี ราคา 500บาทให้สำหรับคนที่พรีแล้วรอนานๆแบบนี้ voucher ให้เอามาซื้อได้เฉพาะหนังสือ ซื้อพรีเมียมไม่ได้ แต่สามารถยกให้คนอื่นใช้งานได้ แต่ต้องแจ้งชื่อแซ่ให้สนพ.รู้ว่าจะให้ใครเอาไปใช้
>>937 >>938 Thank จร้า กูเทอีกคนล่ะงี้ มีความหมั่นไส้ นี่จะหาบแบบเดียวกะจงหยวนแล้วใช่ไหม ? เกิดมาไม่เคยได้ยินว่าคนเขียนมันเขียนไม่ดี ผิดหลักของคนแปลมันเป็นความผิดที่คนเขียน... งี้เมิ่งฮาวเอ่ย อจ.ป้ายเอ่ยแม่งก็เขียนผิดหลักหมดล่ะว่ะ เพลงกลอนก็ด้วย เพราะกูแน่ใจว่าเขาไม่ได้เขียนสำนวนแบบกิมย้ง ตอนแรกยังเสียดายสยบฟ้าไม่ได้เมืองยิ้มแปล เจอแบบนี้กูดีใจล่ะที่เมืองยิ้มไม่ได้ทำ ออกมาแห้งแล้งแบบห่านแหง อาหนิงกูไม่กวนเท้าได้แบบฉบับอาเฮียแปลแน่นอน !
มึงๆ กูจะได้ว่าเหมือนเคยมีใครถามถึงท่าจีบนิ้วเป็นดอกกล้วยไม้อ่ะ วันนี้กูว่างๆ เลยไปหาๆดู ได้อันนี้มา ก็ประมาณนี้มะ กูเลื่อนๆไปดูท่าอื่นแม่งบางอันยังกะยิมนาสติก ถถถถ 555
https://www.google.co.th/search?q=ancient+chinese+dance+orchid&oq=ancient+chinese+dance+orchid&aqs=chrome..69i57j33.20533j0j4&client=ms-android-samsung&sourceid=chrome-mobile&ie=UTF-8#imgrc=CI7kIwucit5s7M:
*จำ
//พวกมึ้งงงงงง กูดองอ๋องซึนไว้หกเล่ม ถ้ากูจะอ่านเลยมันจะดีมั้ย รึกูควรรอออกจบค่อยอ่าน
มีใครสปอยอ๋องซึนให้กูได้บ้าง เรื่องเกี่ยวกับพี่รองจางน่ะ
.
.
.
.
.
ได้เจอกับคนรักมั้ย (กูลืมชื่อ แม่นางอาตั่วใช่ป่ะ)
.
.
.
.
.
บันทึกปิ่น สอบถาม
.
.
.
.
มึงว่าแม่นางอาตั๋วตั่วตั้ว ลูกคนขายเทียนโดนข่มขืนจากคนขี้โรค, ไม่มีเรี่ยวแรง, ได้จริงๆ หรอ จำได้ว่าตอนอ่านหนังสือย้ำนักย้ำหน้าว่าผู้ชายขี้เลื้อนคนนี้มีสภาพยังไง การจะข่มขืนคน การจะทำให้นกกระจอกขันกูว่ามันไม่ง่ายขนาดนั้น ยิ่งกับผญที่ไม่เคยด้วย กูเลยรู้สึกไม่น่าเชื่อถือ ไม่น่าจะเป็นไปได้
ปจบ กูยังค้างอยู่ที่เล่มสี่
.
.
.
.
>>958 สปอย
บันทึกปิ่น
.
.
.
.
.
นางโดนลงโทษแนวๆซ้อมจนน่วมทั้งตัว ไม่มัแรงจะขยับ แถมยังสลบตอนโดนโยนออกมา ก็โดนข่มขืนทั้งๆสลบอะ ต่อให้ตื่นขึ้นมากลางคันก็ไม่มีแรงขัดขืนอยู่แล้วเพราะนางน่วมมาทั้งตัว
คนข่มขืนเป็นคนขี้เรื้อน คนขี้เรื้อนคือโรคผิวหนัง ไม่ใช่คนขี้โรคไร้เรี่ยวแรง เออ แรงมันไม่ค่อยดีหรอก แต่อีกฝ่ายคือผู้หญิงสลบที่สะบักสะบอม และขี้เรื้อนไม่เกี่ยวกับนกเขาขันไม่ขันจ้า
.
.
.
.
.
จากโพสพระเอกพูดมากนางเอกพูดน้อยในกลุ่มเผา จะบอกว่าแจ่มโกหก? https://www.img.in.th/image/r6Ax0O
>>963 กูก็อธิบายมึงไง ว่าทำไมมันเป็นไปได้อะ ถ้าอีกฝ่ายขัดขืนไม่ได้ ต่อให้มึงตัวอ่อนปวกเปียกแค่ไหนก็ทำได้ มึงนึกภาพดิว่ามึงเป็นผู้หญิงไซส์150เซนงี้ แต่ผู้ชายกล้ามล่ำหุ่นนักกีฬาโดนมอมยาสลบนอนอยู่ สาวไซส์150ลากเขาไปไหนคงไม่ไหว แต่จะเอาสีมาระบายหน้า เติมหนวดกลิตเตอร์สีชมพู หรือเอามีดมาแทงให้ตาย มึงก็ทำได้ใช่ป่าว
หรือมึงอยากดิสคัสว่าด้วยนกเขา กูก็มีข้อมูลเยอะพอมาถกกะมึงได้นะ สงสัยตรงอันนี้ป่าว
10 กค ฝูเหยาเล่ม 1
2 สิงหา บันทึกปิ่น เล่ม7 กลอรี่ เล่ม15
>>967 กูจำหลักๆได้คือขี้เรื้อนอะ
.
.
.
.
.
คืองี้มึง โรคเรื้อนมันมีหลายระยะ บางคนก็เป็นทั่วผิวนู่นนี่ บางคนเปลี้ยนอนซม แต่ซุนขี้เรื้อนมันเดินไปไหนมาไหนเองได้ ซื้อเหล้าแดกได้ ดังนั้นต่อให้มันมีแรงน้อยกว่าผู้ใหญ่ทั่วไป มันก็ยังทำนู่นนี่ได้
คนโรคเรื้อนไม่ได้เสื่อมสมรรถภาพทางเพศทุกคน ยิ่งเป็นผู้ชายก็ยิ่งเกิดอารมณ์ได้ง่าย คนชั่วเห็นผู้หญิงสวยในสภาพขีดขืนไม่ได้มันก็จัดดิวะ ถ้ากูจำไม่ผิดก็ไม่ได้ลากอาตี๋ไปไหนด้วย ข่มขืนตรงนั้นแหละแล้วปล่อยทิ้งไว้
ส่วนเรื่องโรคติดต่อ โรคเรื้อนแค่สัมผัสผิวไม่ติดต่อนะมึง มันไม่ได้ติดทางเพศด้วย แต่ติดได้ทางน้ำมูกน้ำลาย(อย่าจูบอาตี๋นะสัส) หลักๆคนที่จะติดได้คือคลุกคลีกับคนป่วยนานๆงี้ แถมมันไม่ได้แพร่เชื้อตลอดเวลา มันมีระยะติดต่อ กับระยะไม่ติดต่อด้วย
แต่มันก็อาจเป็นไปได้ที่อาตี๋จะติด แค่ว่าระยะฟักตัวมันจะราวๆ3-7ปี (ที่มีบันทึกไว้ไวสุด6เดือนนานสุด40ปี)กว่าจะเป็น ดังนั้นเราเลยยังไม่เจอว่าอาตี๋มีอาการก็ได้
แต่กูภาวนาไม่ให้นักเขียนใจร้ายขนาดนั้น
.
.
.
.
.
>>972 ไม่ กูไม่เชื่อ 5555555 เมื่อไปอ่านอาการโรคขี้เรื้อนมา หลักๆ คือ
กล้ามเนื้ออ่อนแรง ฝ่อลีบประสาทสัมผัสที่ผิวหนังไม่รับรู้ หรือรับความรู้สึกได้ลดลง เช่น รู้สึกถึงอุณหภูมิ หรือรับรู้ความรู้สึกเจ็บปวดที่ผิวหนังลดน้อยลงอวัยวะส่วนปลายประสาทชา หรือไม่มีความรู้สึก เช่น มือ เท้า แขน หรือขา
กูยังยืนยันว่าการทำนกเขาให้ขันมันไม่ง่ายสำหรับซุนขี้เรื้อน และ ยิ่งกับผญที่ไม่เคยด้วยแล้ว
>>974 อะมึง งั้นเรามาดิสคัสนกเขากัน
ประสาทสัมผัสที่ผิวหนังไม่รับรู้ หรือรับความรู้สึกได้น้อยลง >>กูเน้นที่ข้อหลัง เพราะ"น้อยลง" อาจจะน้อยลงแค่10%ก็ได้ ไม่จำเป็นว่ามันจะแทบไม่รู้สึกอะไร
อวัยวะส่วนปลายประสาทชา มันคือรยางค์เว้ย อวัยวะที่ยื่นออกจากลำตัวตรงกลาง ทีนี้ นกเขามันเป็นอวัยวะเพศ มันไม่เหมือนแขนขา เส้นประสาทนกเขาก็คนละแบบกับแขนขา ดังนั้นต่อให้มือเท้าอ่อนแรงนกเขาก็จู้ฮุกกรู้ได้
ส่วนที่กูไม่เข้าใจมึงเลยอย่างนึงคือทำไมมึงย้ำหลายรอบจังวะว่า ยิ่งกับผญที่ไม่เคยแล้วด้วย ผญยังจิ้นเกี่ยวไรกับนกเขาขันไม่ขันวะมึง มันไม่เกี่ยวนะ ต่อให้มันจะไปทำกับรูกำแพงมันก็ขันได้เว้ย
โรคเรื้อนมีหลายระดับ แบ่งเป็นระยะ อยู่ที่เชื้อแบคทีเรียน้อยกับมากด้วย ถ้าน้อย เส้นประสาทยังไม่ถูกทำลายมาก มันก็ยังรับรู้ได้ แต่ถ้ามากการรับรู้ก็น้อยลงจนถึงขั้นไม่สามารถรับรู้ได้เลย
ซุนขี้เรื้อน เรื้อนแบบคนทั่วไปแค่มองภายนอกยังรับรู้ เมื่อกี้สกิมเล่มสามแล้วยังหาบรรยายชัดๆ ไม่เจอ เจอแต่ฉากนอนตายสภาพเน่า มีแผลมีน้ำหนอง
อ่ะ มา กูตอบให้ โรคเรื้อน (Leprosy) มันอาจจะนำไปสู่ erectile dysfunction ได้ เคยมีการทำการวิจัยหา prevalence ในคนไข้ชาวอียิปต์จำนวน 35 คนประมาณนี้ Prevalence ของ ED คือ 60% บทความมาจาก JSM จ่ะ
จบ.
(อย่าเชื่อมาก คนไข้น้อยสัด แถมงานวิจัยเดียว แต่กูขก.หาอันที่ดีกว่านี่แล้ว)
สรุปมันอาจจะเป็นคนที่ไม่ได้เป็น ED ก็ได้ไง แล้วคือจริงๆอ่ะสาวเวอร์จิ้นกับสาวไม่เวอร์จิ้นมันก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกันเวอร์อะไรขนาดนั้นนะ (ไม่พูดเรื่องอายุหรือภาวะอื่นๆนะ) คือมันขึ้นอยู่กับการเกร็งไม่เกร็งมากกว่าอ่ะ ส่วนมากสาวเวอร์จิ้นก็ตกใจป่ะ เกร็ง มันเลยทำให้เข้าไปยาก ถ้าเกร็งแค่ที่สอดยาเข้าช่องคลอดขนาดเล็กกว่านิ้วก้อยยังเอาเข้าไปไม่ได้เลย
>>980 มึงไปเอามาจากไหนคะว่าผญซิงเข้ายาก
ที่ผญซิงเข้ายากเพราะว่าผญเกร็งค่ะมึงงงงง คนกลัว เกร็ง มันจะหนีบ แต่ถ้าสลบไม่ได้สติก็แทบไม่มีปฏิกิริยาต่อต้านยกเว้นจังหวะแปลกปลอมที่มันจะทำให้เจ็บจนรู้สึกตัวได้และเกร็งอัตโนมัติ ซึ่งคนข่มขืนมันฝืนต่อได้ หรือต่อให้มันต่อไม่ได้ ทำไม่เสร็จสมอารมณ์หมายของมัน แต่มันก็ได้เพเนเทรทสาวแล้ว=มันข่มขืนแล้วนะคะ
เรื่องเรื้อน ตาม >>978 บอกอะมึง เวลามึงเห็นหน้าคนเป็นเรื้อน ผื่นแดงพุพองเต็มหน้างี้ แต่มึงก็ตอบไม่ได้อยู่ดีอะว่าแบคทีเรียมันเยอะรึยัง แดกประสาทไปเยอะมั้ย แถมอาการมันออกที่รยางค์ซะเยอะ ดังนั้นเห็นตุ่มหนองนอกร่มผ้าเยอะๆ เปิดเสื้อมาอาจจะผิวใสปิ๊งมีตุ่มแค่2ตุ่มก็เป็นไปได้นะมึง
อะ กูเห็นด้วยกับมึงว่าซุนขี้เรื้อนจะข่มขืนสาวมันค่อนข้าง"ยาก" แต่ยากไม่ได้แปลว่า"ทำไม่ได้" นะมึง
>>980 ผู้หญิงซิง ที่มันเข้ายากๆ หรือสอดใส่ไม่เข้า ไม่ได้เป็นเพราะความซิง แต่เป็นความอาการเกร็งช่องคลอด หรืออาการกลัวสิ่งแปลกปลอม กลัวสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้น เมื่อคนเราเกิดอาการเกร็ง กล้ามเนื้อหดตัว แข็ง มันเลยเข้าไม่ได้ แต่ถ้าเกิดเป็นการข่มขืนแบบที่ผู้ถูกข่มขืนนอนเป็นผัก สลบไสลไม่ได้สติ ยังไงก็เข้าว่ะ เพราะมันไม่รู้สึกตัวแล้ว อาการเกร็งมันจะแทบไม่มี (แต่ไม่ใช่ว่าไม่มีเลย มันอาจจะมีอาการเกร็ง หรือกดตัวของกล้ามเนื้อบ้าง) เพราะฉะนั้น ไม่ใช่บอกว่า ผู้หญิงซิงแล้วจะสอดใส่ยาก หรือสอดใส่ไม่ได้
>>985 ไม่เกี่ยวเลยค่ะมึง เยื่อมันอยู่ลึก อยู่ของมันเฉยๆที่ถ้าโดนจิ้มก็ขาด หรือขี่ม้าเล่นกีฬาเอ็กซ์ตรีมอะไรก็ขาดได้
อันนี้ปสก.ส่วนตัวกูนะ กูยังไม่เคยมีอะไรกับผู้ชาย แต่กูตรวจภายใน เตรียมใจ ไม่เกร็ง กูก็ตรวจได้สบายๆไม่เจ็บไม่อะไรเลย และกูก็ไม่ได้โดนเครื่องนี่พรากซิงกูไปด้วย (ตรวจผ่านหน้าท้องมันต้องอั้นฉี่ ซึ่งกูไม่ไหว เลยขอตรวจภายในไปเลย)
>>985 จริงมันเป็นความเข้าใจผิดในเรื่องของเยื่อพรมจรรย์นะ เยื่อพรมจรรย์มันยืดหยุ่น ไม่ได้ขาดง่ายขนาดนั้น การสอดใส่ ไม่ได้ทำให้เยื่อพรมจรรย์ขาด แต่มันอาจจะฉีกบ้าง แต่สุดท้ายมันก็จะยืดหยุ่นขยายได้อยู่ดี ให้เปรียบเทียบคือ เยื่อพรมจรรย์ก็เหมือนกับหนังยาง ไม่เคยผ่านการใช้งานมันก็แน่นตึง วงเล็กๆ ผ่านการใช้งานมันก็จะขยายใหญ่ขึ้น เท่านั้น
>>990 เสริมอีกนิด เยื่อมันขาดได้ แต่คือต้องโดนกระแทกรุนแรงมาก แบบโดนแทงแรงๆเลยน่ะ แต่ถ้าแค่มีเพศสัมพันธุ์ทั่วๆไป มันไม่ได้ถึงกับทำให้ขาดได้
>>989 หมอไม่ให้กูตรวจภายในว่ะ ให้กูแค่อั้นฉี่ตรวจหน้าท้อง หมอบอกถ้ายังซิงมันใส่เครื่องมือยากไป กลัวกูเจ็บ ตรวจหน้าท้อพอ เชี่ย ปวดฉี่เรือหาย แต่ต้องทน ต้องกลั้น ยิ่งหมอกดหัวซาวกูยิ่งแบบ ไม่ไหวแล้วโว้ย
ยามเช้าลงตย. ประกาศิตสั่งตาย เรื่องใหม่ที่คิบอมเป็นคนแปลให้แล้วนะ แต่เรื่องนี้กูผ่าน เห็นชื่อคิบอมกูก็ไม่ซื้อต่อละ เรื่องกลอรี่ขอเป็นเรื่องสุดท้ายที่กูจะสนับสนุนซื้อ
>>991 กูต้องตรวจกระเพาะช่วงล่างเลยต้องอั้นฉี่ตรวจมาแล้วอะมึง ตอนนั้นหมอตรวจเสร็จกูวิ่ง4คูณ100เข้าห้องน้ำเลย555 กูเลยไม่เอาอีกแล้ว ถ้าไม่ได้ตรวจกระเพาะหรือกระเพาะปัสสาวะกูจะไม่อั้นฉี่อีก55555
หมอน่าจะเห็นมาเยอะอะ คนซิงๆจะกลัวทั้งนั้น ยิ่งต้องขึ้นขาหยั่งนะมึง เย็นวูบๆ กูก็แอบเกร็งแวบนึงแต่ศึกษามาเยอะละว่าตอนตรวจยิ่งเกร็งยิ่งเจ็บ กูเลยนอนคิดเรื่องนิยายไป พอผ่านวูบแรกได้ก็ไม่อะไรละ นอนคุยกะหมอได้ชิวๆ (แต่พอหมอบิดให้ดูปีกมดลูกอีกข้างกูก็เจ็บตึงๆนะ)
พะ พวกมึงคุยไรกันเนี่ย .บิดตัวม้วนลงไปในโปงผ้า. เห็นใจเด็กน้อยๆ(????)แบบกูบ้างสิงื้ออออ
ถ้าโรคเรื่อนมันติดผ่านน้ำลายน้ำหนอง แล้วสารคัดหลั่งจากการมีพสพ.มันจะไม่ติดเหรอวะ กูสงสัย กูว่สอาตี๋ติดแน่
โม่งจะสอยฝูเหยากันไหม เมืองยิ้มไม่ตอบสักทีจะออกเดือนละเล่มหรือยังไง ถ้าแบบปิ่นนี่ลงแดงตายๆๆ คือกูดูซีรีย์ดีงามอ่ะเนื้อเรื่องดัดแปลงจากนิยายบ้างก็เข้าใจกูสายนิยายบ่ใช่สายซีรีย์ แต่คาแรคเตอร์นิสัยพระเอกเนี่ยกูขอแบบนี้เถอะ กูกรี๊ดมากได้หลัวเพิ่มล่ะ หลังจากมีอิอ๋องซึนคนเดียวมานาน555
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.