กูอ่านบันทึกปิ่นจบแล้ววววว
.
.
.
.
.
แม่งอีอวี่เสวียนเป็นคนร้ายจริงๆด้วยเดาไว้อยู่แต่แม่งเหี้ยกว่าที่กูคิดไว้มาก ถึงขั้นยืมมือน้องฆ่าครอบครัวตัวเอง โคตรสงสารน้องเลยอ่ะตอนรู้ความจริงถึงกับสติหลุดดีที่ยังมีท่านอ๋องมาช่วยเป็นที่พึ่งทางใจไม่งั้นน้องแย่แน่ๆ
เล่มนี้รำคาญชายโจวแบบที่โม่งบนๆบอกเลย มึงโง่จริงรึแกล้งโง่วะ สมปล้วที่แม่นางรองขายแพะจะเรียกมือปราบโง่ ควรเบิกทำงานเป็นมือปราบแล้วไปช่วยแม่นางสับแพะขาย
ท่านอ๋อง*ของกู*แม่งยังคงเทพทรูไม่ตกจริงๆ คนบ้าอะไรจำได้กระทั่งลายมือที่ประทับไว้ในสำนวนคดีย้อนหลังสิบปี omggggg
ส่งนอีตาคู่หมั้นนี่มีเงี่ยนงำมากยิ่งแปลกตรงท่านอ๋องรู้ทุกย่างแต่ยังเก็บอาการนี่สิ แถมบังอาจคิดจะพรากน้องไปจากท่านอ๋องอีกเรอะ แม่งครอบครัวตัวเองมีส่วนให้ครอบครัวน้องตาย(อันนี้กูเดา) ยังมีหน้ามาบอกว่าไว้ไมตรีไม่ได้ถอนหมั้นตอนน้องติดคดี #กระโดดถีบ
สงสัยว่าเล่มหน้าน้องจะถูกพรากจากอกท่านอ๋องสินะเพราะเปิดตัวกลับมาเป็นผู้หญิงแล้วจะกลับไปอยู่จวนอ๋องคงไม่ได้ ฮรืออออโมเม้นหวานๆจะยังมีอีกม้ายยยยย
สรุป ลงแดงรอเล่มเจ็ดกะแปดต่อไป เมืองยิ้มแม่งก้อออกเลทเอาๆจะได้อ่านจบเมื่อไหร่ -"-
.
.
.
.
.