>>205 ชะตารักพันภพค่ะ กูขอโทษ เมื่อวานกูพิมพ์ตอนตีหนึ่ง ตากูจะปิดแล้ว คือกูจะใส่พร้อมรีวิวไง ปรากฏพอโพสต์แล้วมันไปแค่ครึ่งเดียวอ่ะ
อ่ะๆ วางโพสต์ต่อ
↓↓↓
เอาล้า กูอ่านจบแล้ว
แต่กูขออนุญาตยังไม่พูดอะไรแล้วกัน
ถ้าใครเคยอ่านเรื่องเก่าๆโดยที่ไม่หัวร้อนจนขว้างหนังสือทิ้งก็จะรู้ว่านิยายของจวินจื่อเป็นอาหารย่อยยาก
อ่านจบแล้วต้องโคจรพลังเสพรับกระแสอารมณ์ที่ตกค้างรอบกายเสียก่อน 555
คือ ในที่สุดตามนางมาสามเรื่อง กูก็พอจะจับทาร์เก็ตและซิกเนเจ้อร์ของนางได้ละ
.
.
.
.
.
1.ผู้ชายของนางงานดีน่าจับทุบหัวลากเข้าครัวไปสับตับ ตับๆๆๆ(กูโดนแล้วแน่ๆ อะไรซักอย่าง กูว่าใช่😂😂😂😂 .ตาลอยยิ้มเหม่อ.)
2.นางเอกคือคาแรคเตอร์ของผญทั่วไปบนโลก
ที่ถูกกลับด้าน เอาอะไรที่ปกติชะนีไม่แสดงออกมาแผ่สามสลึงให้ชาวประชารับรู้กันถ้วนทั่ว
ซึ่ง นั่นหมายความว่า นางเอกในจักรวาลของจวินจื่อนั่นล้วนเป็นโรคอีคิวพร่องชนิดแดกอะไรก็ไม่อาจเยียวยา
เพราะชะนีทั่วไปเขาฮึบ เขาอดกลั้นได้ไง แต่นางทำไม่ได้ ดังนั้นอ่านๆไปอาจจะขัดใจได้อยู่เนืองๆ
แต่แน่นอนว่ามันก็อาจจะมองเป็นpassionที่ตัวละครนางเอกแสดงออกต่อสิ่งๆนั้นที่ถูกเมนชั่น ก้อ เปง ด้ายยย
3.การแปลงอกง่อยไม่มีพัฒนาเลยนะอรุณนะ!!!! เด๊ะขว้างด้วยคุณพระอาทิตย์ยิ้มแฉ่งในเทเลทับบี้
4.มึงจะแดกด่วนไม่ได้เด็ดขาด พวกทลายกองดอง7วัน10เล่มไสหัวไปให้กูประเดี๋ยวนี้
มึงจงละเลียดอ่าน ละเลียดเสพ ละเลียดพี้ เค!!!
5.พล็อตดูไม่ค่อยมีอะไรทุกเรื่องอ่ะ อย่างน้อยมันก็ยังไม่ใช่อะไรที่ใหญ่พอที่กูจะมองว่ามันใหญ่อ่ะ 5555
คือพล็อตมีแต่เนี้ย ที่ใส่เข้าไปจนหนาตับทับคนตาย(เวอร์ละมึง)นี่คือเรื่องความรู้สึกตัวละคร มองต่างมุม แต่ละคนรู้สึกไงบ้าง
แต่คือ มันก็เป็นประเด็นอีก คือถ้าใครไม่ชอบแนวนี้ มึงก็จะรู้สึกว่าขิงยัดดราม่าเกิ๊นนนน
นี่กูรีวิวนักเขียนไม่ใช่รีวิวพันภพนะ 555
เออๆ พอก่อนนะ กูตาจะปิดแล้ว
.
.
.
.
.