Fanboi Channel

ตำหนักที่ 1 ---> https://fanboi.ch/literature/2331/
ตำหนักที่ 2 ---> https://fanboi.ch/literature/2589/
ตำหนักที่ 3 ---> https://fanboi.ch/literature/2795/
ตำหนักที่ 4 ---> https://fanboi.ch/literature/2905/
ตำหนักที่ 5 ---> https://fanboi.ch/literature/2969/
ตำหนักที่ 6 ---> https://fanboi.ch/literature/3027/
ตำหนักที่ 7 ---> https://fanboi.ch/literature/3087/
ตำหนักที่ 8 ---> https://fanboi.ch/literature/3179/
ตำหนักที่ 9 ---> https://fanboi.ch/literature/3257/
ตำหนักที่ 10 ---> https://fanboi.ch/literature/3315/
ตำหนักที่ 11 ---> https://fanboi.ch/literature/3468/
ตำหนักที่ 12 ---> https://fanboi.ch/literature/3528/
ตำหนักที่ 13 ---> https://fanboi.ch/literature/3586/
ตำหนักที่ 14 ---> https://fanboi.ch/literature/3636/
ตำหนักที่ 15 ---> https://fanboi.ch/literature/3703/
ตำหนักที่ 16 ---> https://fanboi.ch/literature/3811/
ตำหนักที่ 17 ---> https://fanboi.ch/literature/3921/
ตำหนักที่ 18 ---> https://fanboi.ch/literature/3976
ตำหนักที่ 19 ---> https://fanboi.ch/literature/4031/
ตำหนักที่ 20 ---> https://fanboi.ch/literature/4076/
ตำหนักที่ 21 ---> https://fanboi.ch/literature/4125/
ตำหนักที่ 22 ---> https://fanboi.ch/literature/4198/
ตำหนักที่ 23 ---> https://fanboi.ch/literature/4287/
ตำหนักที่ 24 ---> https://fanboi.ch/literature/4381/
ตำหนักที่ 25 ---> https://fanboi.ch/literature/4458/
ตำหนักที่ 26 ---> https://fanboi.ch/literature/4517/
ตำหนักที่ 27 ---> https://fanboi.ch/literature/4583/
ตำหนักที่ 28 ---> https://fanboi.ch/literature/4603/
ตำหนักที่ 29 ---> https://fanboi.ch/literature/4607/
ตำหนักที่ 30 ---> https://fanboi.ch/literature/4627/
ตำหนักที่ 31 ---> https://fanboi.ch/literature/4666/
ตำหนักที่ 32 ---> https://fanboi.ch/literature/4769/
ตำหนักที่ 33 ---> https://fanboi.ch/literature/4840/
ตำหนักที่ 34 ---> https://fanboi.ch/literature/4890/
ตำหนักที่ 35 ---> https://fanboi.ch/literature/4939/
ตำหนักที่ 36 ---> https://fanboi.ch/literature/5001/
ตำหนักที่ 37 ---> https://fanboi.ch/literature/5088/
ตำหนักที่ 38 ---> https://fanboi.ch/literature/5186/
ตำหนักที่ 39 ---> https://fanboi.ch/literature/5289/
ตำหนักที่ 40 ---> https://fanboi.ch/literature/5404/
ตำหนักที่ 41 ---> https://fanboi.ch/literature/5504/
ตำหนักที่ 42 ---> https://fanboi.ch/literature/5591/
___________________________________________________
.
***รวมลิงค์Doc***
[Beta] โม่งตำหนักจีน >>https://goo.gl/vFRzD0
>> ไว้คุยเล่น/ทดสอบด็อค/กำหนดแนวทางการทำดอค/ห้องจับฉ่ายคุยได้ทุกเรื่อง มีชายแดนขั้นการคุยวันต่อวัน จะได้ไม่งงกัน
.
สารบัญโม่งจีน >> https://goo.gl/g8t0d3
>> รวมลิ้งค์รีวิว/สปอยยาว/สรุปประเด็นแต่ละตำหนัก วิธีใส่เพิ่มดูได้ในลิงค์
.
หอตำราโม่งจีน >> https://goo.gl/6Dg8NC
>> รวมลิสต์ข้อมูลหนังสือ/ความเห็นสั้นๆ หลังอ่าน/ความเห็นการแปล/มีลิ้งค์โยงไปสปอยยาว แต่ยังทำกันไม่เสร็จ
.
แบบฟอร์มถมดำหอตำรา >> https://goo.gl/6Yx5mw
>> **เฉพาะเพิ่มหนังสือใหม่** เพื่อนโม่งช่วยกันถมหอตำราผ่านฟอร์มนี้ได้ แต่ไปดูในหอตำราก่อนว่ามีคนลงเรื่องนี้แล้วรึยังจะได้ไม่ซ้ำ ถ้าต้องการเพิ่มความเห็นของเรื่องนั้น ไปแก้ที่หอตำราได้โดยตรง ไม่ต้องกรอกฟอร์มใหม่ แต่เวลาเติมระวังลบความเห็นเก่าของเพื่อนโม่งคนอื่นด้วย
.
____________________________________________________
.
***วิธีหาหัวข้อจากสารบัญโม่งจีนในแอพ**
ใครเข้าดอคจากแอพแล้วหาหัวข้อสปอยอันไหนไม่เจอ ให้กดจุดสามจุด มุมขวาบน แล้วเลือก Document outline สารบัญจะเด้งขึ้นมาให้เลือก สมมติจะอ่านหมอหญิงตอน 80 หรือสปอยฉู่หวางเฟยก็กดอันนั้นเลย มันจะเด้งไปหน้านั้นให้
.
______________________________________________________________
.
กติกาการสปอย
.
จั่วหัวเรื่องที่จะสปอย ใส่จุดห้าจุด ใส่เนื้อหา ใส่จุดห้าจุดปิด (เผื่อเพื่อนโม่งพลาดตำหนักก่อนนู้น มู้เพื่อนบ้านเขาว่าเราจุดเยอะ ไปดันมู้อื่นร่วงหมด
เลยตกลงกันใหม่จะใช้แบบนี้)
.
ตัวอย่าง
----[ชื่อเรื่องที่จะสปอย]---------
.
.
.
.
.
สปอยเนื้อหา
.
.
.
.

มาแร้วววววว .กระโดดตีลังกาเข้าตำหนัก.

สัส ใครปิดกระทู้ กูกำลังจะลงลิงค์ตำหนักใหม่ ทำไม่ไม่เว้นโพสสูดท้ายไว้ ข่ลบาปปปปปปปปปปปป

ตำหนักที่แล้ว >>998 วายอัญเชิญอีกห้องค่าาาา
ชอบความหรงจื่อ กินผญยังไงให้แนบเนียน

ส่วนเรื่องคหในเพจก็ถือเสียว่า ยอมรับความเห็นต่าง เอาน่าๆ

ใครรีบไปปิดมู้วะ ไม่เว้นที่ให้ลงลิงค์ก่อน

หมิงหลันประกาศลข.ละ เสียใจด้วยค่ะพวกมึง
.
📢 ประกาศลิขสิทธิ์ จากสำนักพิมพ์หอมหมื่นลี้ค่ะ
.
เรื่อง : 《海棠依旧》 (หรือที่รู้จักกันในชื่อ 知否? 知否? 應是綠肥紅瘦 )
ผู้แต่ง : 關心則亂
ผู้แปล : เสี่ยวหง
ปก : ใช้ปกตามภาพด้านล่าง (ปกเดียวกับฉบับไต้หวัน)
.
คุณหนูหกสกุลเซิ่ง #เซิ่งหมิงหลัน(นำแสดงโดย #จ้าวลี่อิง) เด็กสาวผู้มีรูปโฉมงดงามและฉลาดเฉลียวเกินกว่าผู้ใด ทว่ากลับไร้ซึ่งมารดา ถูกเหล่าพี่น้องต่างมารดากลั่นแกล้ง บิดาละเลยไม่สนใจ ... วัยเด็กของเซิ่งหมิงหลันต่างมีคุณชายรองแห่งจวนหนิงหย่วนโหว #กู่เย่ถิง(นำแสดงโดย #เฝิาเส้าเฟิง) คอยเคียงข้าง ความเฉลียวฉลาดที่ซุกซ่อนไว้และความเข้มแข็งของนาง เป็นภาพที่ประทับอยู่ภายในใจของเขามาเป็นเวลานาน ... ขณะที่ความรักของคนทั้งคู่กำลังเบ่งบาน กู่ถิงเย่เป็นกำลังสำคัญให้คุณชายสกุลจ้าวได้ครองตำแหน่งรัชทายาท และมีส่วนช่วยให้เขาสถาปนาราชวงศ์ใหม่ขึ้นมาได้สำเร็จ หลังจากราชวงศ์ใหม่มั่นคงแล้ว กู่ถิงเย่แต่งเซิ่งหมินหลันเข้าจวน ก่อนครองคู่กันอย่างมีความสุข...
.
ปล. ภาพบางส่วนจากซีรีย์เรื่อง 知否? 知否? 應是綠肥紅瘦 (THE STORY OF MINGLAN)
เครดิตภาพ : weibo 知否知否应是绿肥红瘦后援团

>>3 มึง ตั้งกระทู้ใหม่นี่คือ topicคือชื่อตำหนักส่วนbodyนี่จะมาขึ้นเป็นเรปแรกถูกมั้ย?

555 กูก็อปลิงค์กำลังจะเข้าไปโพสต์ให้มึงละ กดรีพลายไปปรากฏมันปิดไปแล้ว ถถถถ

>>6 ม่ายยยยยยยยยย ใครก็ได้ตบกูที มึงจะอยู่ที่ไหนก็ได้ยกเว้นจงหยวนหอมหื่นและสยัม(เอ๊ะ...)

ทำไมต้องดอกกุ้ย จะล้องห้ายยย ลี่อิงหมิงหลันของกู!!!

ลาก่อยหมิงหลัน

คือแม่งสะกดผิดตั้งแต่ในโพสประกาศลข.เลยอ่ะ เฝิงเส้าผิงโว้ยยยยแล้วเสือกติดแทคด้วยนะเออ

ลาก่อยกุไม่ซื้อ หยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ามตา ลี่อิงของกรูววแงงง รอดูซีรี่ย์อย่างเดียวก็ได้วะ

กูขอยาดฯขยี้อีกนิด พระเอกชื่ออะไรคะคุณๆ
กู่เย่ถิง หรือว่า กู่ถิงเย่

>>7 ใช่ บอดี้คือเรปแรก ถ้าจะตั้งมู้ใหม่ อย่าลืมเอาลิงค์มู้เก่ามาแปะต่อในสารบัญเรปแแรกด้วย

กูขยาดตั้งแต่เห็นแอดมินเพจพิมพ์ นะค่ะ แล้วว่ะ

>>13 พระเอกชื่อกู่ถิงเย่ ไม่ใช่กู่เย่ถิง สัส ผิดตั้งแต่ชื่อพระเอกเลยโว้ยยยยย

พีคสัส ผิดตั้งแต่ชื่อพระเอก55555555555555

นิยายอ๋องอยากหย่าก็ถอดพินอินปิดกับมีปัญหาเรื่องเคาะวรรค ผันวรรณยุกต์ไทยมีปัญหาอีก
วารากับหอมหมื่น วาราดีกว่าหน่อยนึง

>>3 กูว่าคนเม้นปิดกระทู้น่าจะไม่ใช่ขาประจำห้องนี้แต่แวะมาปิดเล่น​ โคตรไร้มารยาท

>>19 เออน่า เรื่องแบบนี้กูเจอออกบ่อย ไม่ต้องรุนแรงๆ

>>20 กูแค่บอกว่าไร้มารยาท​ ยังไม่ได้รุนแรงเลยค่ะมึง55555​ /ซ่อนมีดดาบจอบเสียม
ช่วงนี้ยังดี​ ช่วงห้องggเรื้อนๆชอบมาไล่ปิดกระทู้ห้องอื่นด้วยชื่อเมมเบอร์​ อันนั้นทั้งน่ารำคาญ​และน่าสมเพชมาก

>>21 ช่วงก่อนที่โม่งจะปิดปรับปรุงก็มี gg มาเรื้อนอยู่นิ กูจำได้ โคตรเกลียดเลย
ส่วนหมื่นลี้ กูไม่อ่านเลยว่ะ กูรับไม่ได้ที่พิมพ์ผิดๆถูกๆแบบนี้ แถมประกาศลข.แต่ละครั้งเขียนไม่รู้เรื่องเลยซักครั้ง ดีๆๆๆ สบายกระเป๋าตังกู

นิยายน่าอ่านมาก แต่หอมได้ไป สุดจะผอดหวัง เห้อ อ่านอ๋องหย่าแล้วกุมขมับทั้งคุณภาพงานพิมพ์, ความเปนมืออาชีพในการทำงาน และแก้ไขปัญหา ไม่อุดหนุนจ้า ไปบาย

>>22 >>23 เสียดายว่ะ ได้ลิขสิทธิ์น่าอ่านทั้งนั้นแต่เสียดายเรื่องการแปล การพิมพ์ผิด T T มีข้อดีคือกูประหยัดตังไปเยอะ

>>24 ร้านเช่าแถวบ้านกูก็รวยวนไปค่ะ ผ่ามพามมม!!!!

ค้างบันทึกปิ่นมากโว้ยยยยย ออกทีสิ้นเดือนนู่นอีก ว้ากกกกก

>>25 ได้ค่ะ กูยืมเสียเงินเช่าดีกว่าเก็บนิยายที่อ่านแล้วไม่ถูกใจ ซึ่งช่วงหลังกูอ่านจบแล้วปล่อยผ่านตลอด แทบไม่เก็บสะสมแล้วเพราะเงินและพื้นที่เก็บไม่มี เสียแต่ว่าร้านเช่าแถวบ้านกูมีแต่มากกว่ารัก ของสนพอื่นไม่ค่อยมี เสียใจมาก

>>26 สปอยล์มาหน่อย กราบบบบ ขอฉากหวีดๆ ตอนนี้ชีวิตกูขนาดน้ำตาลมาก!

>>28 กูสปอยไม่ด๊าย ก็บอกอยู่ว่าค้างจากเล่ม 5 เนี่ย มารอด้วยกันเถอะเพื่อนโม่ง 55555555555

>>28 ตีนเป็ดตีนห่านยังเอามาเต๊าะน้องได้ มึงคิดละกัน 55555555555

>>29 ขอโต๊ดดดดดดด อ่านเร็วไปหน่อย

>>6 เสียใจว่ะ กูเป็นคนที่ไม่ค่อยซีเรียสกับคำผิดมากมายแต่มึงได้โปรดอย่าเขียนชื่อตัวละครสลับกันเลย กูยิ่งโง่ๆในการจำชื่อคนอยู่และอย่าบรรยายแปลกๆแบบภาษาเทพเป็นพอ ทำไมฝ่ายพิสูจน์อักษรเดี๋ยวนี้หายไปไหนหมดว่ะ ทำไมสนพ.ส่วนใหญ่แม่งเหมือนไม่มีอาชีพนี้อยู่ในบริษัท กูเสียเงินก็ได้ของดีๆมาเก็บไว้

>>30 โอ๊ย กูกลับไปอ่านเล่มห้าอีกรอบดีฝ่า คิดถึงลีลาท่านอ๋องซึน(แตกไปแล้ว)เต๊าะน้อง

>>32 มันเปลื้องงบ...

>>8 แบบนี้มึงเท่ากับระบุไปละนะว่ามึงอยากให้ส้ม กูกู อรุณ ดอกบัวหรือวาราได้ เพราะสนพ.มีอยู่แค่ไม่กี่ที่

>>35 เชี่ย ฟังรายชื่อที่มึงพูดแล้วกูขอตัดออกอีกได้มั้ยวะ😂😂😂😂 เหมือนทั้งชีวิตนี้กูถูกจริตกับไม่กี่ที่เอง โถ ตัวกู...
เมืองไทยควรมีสำนักพิมพ์ที่ฝ่ายปรู๊ฟแข็งแกร่งแน่นหนาประดุจถังเหล็ก แม้จุดผิดเพียงหยดน้ำก็มิอาจแทรกซึมเล็ดรอดไป 555555
เอาดิ มาดิ สัญญาว่าจะควักตับไตออกมาเปย์ ถถถถ

>>36 กูกูไง

เป็นอันว่ากูเทจงหยวน หอมหื่น วร กูกู ยามเช้า และเมืองยิ้ม
(สองอันท้ายนี่ขึ้นอยู่กับนักแปล)
โห... เงินเก็บกูเหลือบานแน่ปีนี้ เอาไปเปย์อปป้ารัวๆ

กูกูแพงเกินความจำเป็น รสนิยมกูกะเขาสวนทางกันว่ะ ยิ่งเห็นเตตัสบรรยายความรู้สึกยาวเหยียดนั่นแล้วคิดว่า
จบกันที่หย่งเยี่ยเถอะ

แจ่มนี่ ใครก็ได้ที่ไม่ใช่หลักกิโล
อรุณ ถ้าเป็นมิราทิพไม่มีปัญหา ขอดูเนื้อเรื่องพอ
สยาม ถ้าเป็นดารินทิพกับคนแปลบันทึกปิ่น กูว่าโอเคนะ จุดผิดเล็กๆ น้อยๆ กูจะยอมๆ ถ้าอยากอ่านจริงๆ
นวนิดา หงสาประกาศิตจบเมื่อไหร่เราขาดกัน เหมือนอ่านกูเกิลทราน(ยังไม่ได้อ่านจนจบ สกิมมานิดหน่อย)
กล้วย นิยายแพง แต่เนื้อเรื่องไม่ค่อยคุ้ม
เอิร์นเนส ? นิยายแปลได้คู่ซุนโป๋หย่งชุนมาคือดี แต่กูไม่ชอบกระดาษกับหน้าปก มันดูไม่ลงทุน
จงหยวน ไม่ได้เงินกูนานละ คงเส้นคงวาดี

ไม่ใช่ว่าอคติ เรื่องมาก ไม่ให้โอกาสสนพใหม่นะ แต่กูลองมาหมด วารา หอมหมื่น คือเชี่ยมากอะ เป็นสนพแท้ๆ มีคนพิสูจน์อักษรแท้ๆ ทำไมถึงปล่อยงานแบบนี้ออกมาได้ยังไง แอดมินเพจทั้งสองสนพอีก ที่นึงใช้ภาษาไทยได้กาก ที่นึงตอบคำถามเลี่ยงบาลี

อ่านยัยถังข้าวแล้วเออกูชอบในระดับหนึ่งเลยว่ะ อ่านได้เรื่อยๆอมยิ้มทั้งเรื่องแต่กูไม่ชอบเพื่อนนางเอกจริงว่ะ ขนาดกูอ่านแนวนางเอกใสๆเอ๋อๆได้นะ แต่กูว่านี้มันเกินไปน่ารำคาญ แต่พระนางน่ารักไม่งี่เง่า แนวฟีลกู้ดใสๆถือว่าเป็นเรื่องที่ดีของกล้วยในปีนี้เลยนะ ใครชอบแนวนี้น่าจะลองดูอีกเรื่องแต่กูขัดใจเรื่องบทพิเศษของพระนางน้อยไปหน่อย

กล้วยแพงและออกช้า ตอนนี้รวยเพราะบุพเพ จะช่วยมาเฉลี่ยต้นทุนให้นิยายจีนแปลหน่อยได้ปะ ถ้าไม่ลดราคา ช่วยจ้างคนเพิ่มมาหานิยายที่ดีๆไม่ต้องเทตอนเล่มหลังจะดีมาก ตอนนี้อาจารย์ศิษย์ชั่ว เวิร์คอยู่เล่มเดียวเนี่ย

ถังข้าวนี่ทำให้สะกิดใจว่านิยายจีนเขาชอบ namedropping กันเปล่าอะ ในหน้าแรกๆที่พระเอกไปเดทกับผญที่ทำงานสายศิลปะคนนึง ผญยกชื่อฟูโกต์กะเดอร์ริดามา แล้วบอกว่าพูดแต่เรื่องศิลปะพระเอกคงเบื่อแย่ นี่แบบ ???????อะไร????? สองคนนี้คือนักทฤษฎีสายสังคมนะ ไม่ได้เกี่ยวกับศิลปะเลย...

สองคนนี่ ถูกใช้มากในการวิเคราะห์สายศิลปะด้วยมึง ครอบหมดทั้งสังคมการเมืองศิลปะการสื่อสาร

กูงง เห็นคนในกลุ่มเผาเม้นว่า นางเอกตงกงโลกสวย ไม่ฉลาด กูแบบว้อทททท โลกสวยแค่ไหนมึงก็ไม่มีทางอยู่กับคนที่ทำกับพ่อกับแม่กับตามึงได้อย่างสุขสบายไม่ตะขิดตะขวงใจนะคะซิสสสส

>>43 เข้าใจๆ แต่ในนิยายคือไปมิวเซียมซัมติง แล้วผญพูดถึงงานศิลปะอะ ใช้คำว่าทฤษฎีศิลปะง่ะ คืองานสองคนที่ว่าไม่ใช่สายนี้โดยตรงเลยรสแปลกๆ แล้วพระเอกก็ยกฮาร์เบอร์มาสกับฟายเออราเบนมาอีก ซึ่งนี่ก้อเรียนงานเขา ไม่คิดว่ามันจะเรียกว่าทฤษฎีศิลปะได้นะ... สองคนข้างบนยังพอว่า แต่สองคนนี้คือคนละเรื่องเลยเปล่า

>>37 มึงเกือบทำกูตกเก้าอี้......
กูกูอ่ะ อะไรก็ดี ยกเว้น โรคเลื่อน แก้ตัวทีแถกจนหนังเปิดไปครึ่งตัว แปลไม่ผิดแต่สำนวนย้วยจนหลับไปห้่รอบก็ยังไม่พ้นสิบหน้า
เชิงอรรถเยอะ เชิงอรรถหรู ภาพประกอบเชิงอรรถทุกข้อเหมือนกลัวคนอ่านใช้กูเกิลไม่เป็น
เลือกเรื่องไม่ตรงจริตกู บางเรื่องเหมือนจะดี แต่กว่าท่านจะออกมา(หลังจากโดนแซงคิว โดนเลื่อน เจอผี) กูก็หมดความอยากอ่านและ
เอ้ออออ เป็นนักแปลที่ดี มีข้อดีเยอะแยะคือไม่ผิดแม้แต่จุดเดียว
ส่วนข้อเสียคือทั้งหมดที่กูได้ระบุไว้ข้างต้น .กราบลงกับผืนธรณีด้วยหทัยร้าวรวด.

>>44 นิยายใดๆในโลกล้วนไม่สนุกเท่าเผา ไม่เข้มข้นเท่าเผา(เหรอ?)

>>44 โดนลากมาข่มขืนจับบีบคอกดน้ำยังอวยรัวๆบอกสะท้อนชีวิตครอบครัวได้เลยค่ะ โลกสวยไหมไม่รู้แต่กูไม่ขออยู่ในโลกของแม่งอ่ะนะ

เอาแล้ววววว งานสับถังข้าวก็มา เด็กโง่แบบกูนี่ลากถังป๊อปคอร์นมานอนแทะรอชมเลยจ้าาาา

>>44 >>47 >>48 ถ้าลองไปถามเผาvsเผาสอง พวกมึงว่าทางนั้นจักมีฟีดแบ็คเช่นไร........😁

>>50 ในวดดมีแต่คนบอกว่าสนุก

>>47 >>48 >>50 คือแบบนอกจากโม่งแล้วบางทีกูก็ดูรีวิวในกลุ่มเผา เพราะวดด.มันเงียบเว้ย แต่ตรรกะหลายๆ อย่างของคนในนั้นก็ทำให้กูรู้สึกเอือมระอาระคนหงุดหงิดหัวใจมากๆ พออ่านแล้วต้องเอากรองอีกแปดร้อยตลบว่าอันไหนเชื่อได้ไม่ได้ เจอทัศนคติบางคนก็ป่วยเหลือหลาย

>>51 คนด่าว่าวนลูปก้อเยอะนะ

>>53 ใช่ คนด่าเยอะอยู่ถ้าในวดด.นะ กูยังเคยแคปให้เพื่อนอ่าน แต่ถ้าในเผานะเมิ้งง อวยกันไส้แตกขี้เล็ด

>>53 อ่านเมื่อเช้าไง คนเชียร์ให้อ่านต่อเยอะอยู่
แต่เท่าที่มีคนเล่าในกระต๊อบ นิยายน่าอ้วกมาก

ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี เสี่ยวหลันไช่ในถังข้างแย่ขนาดนั้นเลยหรอ

กูก็ลำคาญเพื่อนนางเอกถังข้าวนะนึกว่ารู้สึกอยู่คนเดียว ตอนอ่านถ้าออกมาเมื่อไรนี่เบื่อมากยิ่งตอนพิเศษคู่เพื่อนนี่อ่านไปเบื่อไปอ่านแค่อยากให้มันจบเฉยๆ

>>56 มึงกูเห็นคนรำคาญยากมาก ตอนพิเศษกูข้ามๆไปเลยมึง มันกูใสแบบไม่จริงใจอ่ามึง ใสซื่อกับไร้สมองมันใกล้กันมาก หรือว่าคนจีนชอบแนวนี้ว่ะ ใสๆแบ๊วๆ แต่กูชอบซานๆนะอันนั้นกูว่านางไม่ค่อยคิดอะไรแต่ก็รู้ตัวว่าต้องทำไร

>>56 กูก็รำคาญ ไม่ชอบผักกวางตุ้งเหมือนกัน คนอะไรจะเอ๋อได้ขนาดนั้นวะ กูไม่โอ

ในกลุ่มเผากูเห็นมีแต่คนตรรกกะเพี้ยนๆทั้งนั้น ใดๆในโลกนี้ล้วนสู้เผาไม่ได้ ก่อนหน้านี้ก็อะไรนะ หาว่ารั่วซีร่าน นางเอกตงกงโง่ รุ่ยอ๋องดอกไม้แดงเลว มีมาเรื่อยๆเลย

ตอบเรปข้างบนเรื่องสี่นักปรัชญาศิลปะหรือไม่ในถังข้าว กูเห็นว่าฉากนี้ผญนางอวดความรู้ทางศิลปะ พระเอกก็เลยอวดขั้นกว่าโชว์เหนือไปตามนิสัย มันเลยต้องใช้วิธีดร้อปเนมอย่างที่มึงว่าแหละ ทั้ง4มีจุดเชื่อมโยงเรื่องโครงสร้างสังคม การแหกระบบคำถามเหตุผลของโครงสร้างเดิม
นักคิดสาย มนุษย์ ความเชื่อ วิทยาศาสตร์ สังคม พฤติกรรมและการก่อเกิดวัฒนธรรม ล้วนนับเป็นทฤษฎีที่นำมาตรวจสอบคุณค่าทางศิลปะ และกระบวนการขบคิดของศิลปิน โดยเฉพาะยุคpostwarเป็นต้นมา
ยิ่งสายการเมืองยิ่งถูกใจถูกจริต กูไม่ค่อยแม่นเรื่องทฤษฎีหรอก ตอนเรียนกูโคตรปวดหัว จำโค่ดแต่ละคนยังไม่รอด แต่พอจะเห็นว่าขอบข่ายของงานศิลปะจากยุคโมเดิร์นถึงยุคนี้ มันคือสายสังคมศาตร์ในแง่เนื้อหาเลย เพราะงานศิลปะมันตรวจสอบความเป็นมนุษย์ในหลากหลายสัมผัสรับรู้นั่นเอง

ว่าแต่ กูน่ะอยากอ่านพี่ชายพระเอกถังข้าวนะ แต่บทผักกวางตุ้งมันไม่เนียนจริง กูค่อนข้างเซ็งมาก ไม่ฟินด้วย

ทำไมกูไม่รู้สึก นางน่ารักดีออก พวกมึงมันอคติ!!!!!!!!

สยามจะออกนิยายแนว หอดอกบัวมาอีกมะ พวกมิตรภาพ ไม่เน้นหญิงไรงี้
แต่เรื่องใหม่ที่คนแต่งคนเดียวกับ สยบฟ้าฯ นี่ ฮาเร็มมั้ยวะโม่ง

>>59 ก้อจริงงง นี่ไม่มีหัวสานนั้นเลยเชื่อมโยงไม่ค่อยได้555 เวลาอ่านงานท่านๆก้อเอาเปนเลนส์มองสังคมการเมืองต่างต่างมากกว่าน่ะนะ /ขอบคุณที่มาแลกเปลี่ยนกันเน้อ ชอบๆ

>>59 นี่เพิ่งเปิดดู มีพูดถึงลีโอทาดด้วย orz อ่านชื่อแล้วแสลงใจ ;-;

- ดูทรงแล้ว เผาสองกุก็บายว่ะ เผาแรกก็ฟีลเดียวกะพวกมึง ยิ่งได้อ่านตำหนักก่อนมาอีก อห ไม่ได้ตังกุแน่นวล ฉากซู่ซู่ยังตราตรึง
- กุมาหวีดน้องกะอ๋องซึนต่อ ปลายเดือนก็ได้อ่านมนต์รักตีนเป็ดแล้ว น้องก็ดูเปิดใจให้ไม่รู้ตัวไปแล้ว ฮ่า

เพื่อนโม่ง กูลังเลหวส์กรีดปีก มาสับให้กุฟังหน่อย กุจะได้คิดดูว่าจะสอยหรือจะผ่าน

>>66 ขอรอด้วยคน เห็นว่าจบแล้วใช่ป่ะ

>>61 เออกูอคติ55555555555

>>62 ฮาเร็ม

พวกมึงมีใครอ่านหนึ่งคืน หนึ่งวัน หนึ่งชีวิตในเด็กดีป่ะ กูมีข้อสงสัยอยากจะถาม
.
.
.
.
.
ตอนที่พระเอกแต่งงานใหม่ แล้วเป็นโรคเดินละเมอ นี่คืออาการทางจิตหรอวะ
.
.
.
.
.

>>63 ขอบคุณมึงด้วยที่โยนชื่อปลุกความหลังรันทดตอนเขียนessayของกูมา กูจำได้แค่ บร้ะเจ้าตายแล้ว และกูกำลังจะตายตาม

มึงกูอยากได้พระเอกแบบพี่อี้ฉืออ่ะ อ่านละอบอุ่นสัสๆ กูอ่านจบรอบที่ 3 ละ มึงแนะนำผู้กูหน่อย

กูคือ https://fanboi.ch/literature/5591/866/ ยังไม่มีใครตอบกุเลย มิได้อ่านหงส์กันหรือ จิล้องห้ายแร้วววว

>>72 ผู้ที่กูชอบนะ
หรงจื่อ (หงส์ขังรัก)
ท่านเก้า (พราวพร่างฯ)
อาเจ๋อ (ลิขิตรักด้ายแดง)
สือโถว (นิยายรักอลเวง)
อี้ฉือกง (มายานาง)
อาหล่างเถิง (คู่แค้นสงครามรัก)
อวี๋โม่ (อวลกลิ่นละอองรัก)

>>72 อี้ฉือ ใครวะ
>>73 กูรู้แค่
.
.
.
.
พระเอกตาย แต่คนในวดดบอกจบแฮปปี้ มึงก็รอหน่อย เดี๋ยวก็มีคนมารีวิวแบบยาวๆๆๆๆๆๆๆ
.
.
.
.
>>68 😤

>>75 พระเอกมายานาง ผัวลำดับที่สามแห่งประชากรโม่ง

>>72 มึ้งงงงงงงว กูเพิ่งอ่านไปวันนี้ มึงมาหวีดเป็นเพื่อนกู อีเห้ กูเขิน ฮื่อออออออ ลมพัดใบไม้ไหว แต่กูไม่ไหววววววว อร๊ายยยย

>>74
ในลิสต์มึงกูเคยอ่านแต่อวลกลิ่นกับมายานาง
นี่กูพลาดสิ่งดีๆไปเยอะเลยสินะ.....

>>76 ฮื้อออ มึงงงง จริงๆอ่านรอบแรกกูชอบหลงเงานางสุดนะ แต่พี่อี้ฉือนี่ผู้สายฮีลที่แท้ทรู อ่านละกูอยากนอนขึ้นอืดแทนนางเอกเลย

>>74 กูเหลืออวลกลิ่นอยู่เรื่องเดียว
ในลิสต์มึงกูไม่ชอบเรื่องเดียว คู่แค้น ไม่ใช่ไม่ชอบพระเอกนะ กูไม่ชอบเนื้อเรื่อง แต่อรรถรสเจ๊เฮยดีจริง

>>74 พระเอกอวลกลิ่นคือกูชอบ
.
.
.
.
.
ตอนนางเป็นปลาน้อยว่ายไปมาแบบหยิ่งๆ แต่แอบมองนางเอกมาก น่ารักชิบห
.
.
.
.
.

ในกลุ่มพูดคุยนิยายโบราณฯ มีคนถามว่านิยายเรื่องไหนพระเอกขืนใจนางเอกบ้าง มีเมนต์ตอบว่าตงกง ฮะ เรื่องนี้กูอ่านจบละยังคาใจอยู่เลยนะว่าพระนางเคยได้กันหรือเปล่า หรือกูอ่านข้ามวะที่จริงมีฉากขืนใจ ?

>>80 ตอบแบบใสๆหมายถึง ขืนใจพามาอยู่ด้วยป่ะมึง 👉👈

>>81 เมนต์อื่นตอบถูนานๆ เด้าหู้ กรวดเก้าอี้แนวนี้ทั้งนั้นเลยนะมึง พอมีตงกงมากูนี่เอ๋อแดกเลย เจ้าของเป็นไงหาบเป็นงั้น ชอบอ่านเรื่องที่พระเอกขืนใจนางเอก ถึงว่าออกกี่เรื่องๆก็ขายได้

เอ้อถามนิดกูอ่านนิยายจีนแปลปัจจุบันละสงสัย เวลาพูดถึงเมืองที่ตัวละครอยู่ชอบพูดตัวย่ออะ อย่างเมือง A เมือง F ไรเงี้ย ทำไมไม่บอกชื่อเมืองไปเลย หรือไม่ก็มหาลัย H ทำไมไม่เอ่ยชื่อ เห็นมาสองสามเรื่องละ

>>77 เออ พระเอกเคื่องหลงเงานางก็งานดีนะมึง ยิ่งตอนที่
.
.
.
.
.
นางเอกตายแล้วแต่พระเอกไม่ตั้งฮองเฮาใหม่บอกว่าเดี๋ยวก็ฟื้นได้อีก จริงๆคือเพราะรักนางเอกมากอ่ะ
.
.
.
.
.
แล้วกูชอบตั้งแต่ตอนยังอยู่ซีเสียนแล้วอ่ะ ชอบทั้เรื่อง
เป็นกาวตัวแรกที่กูโดน
แต่หลอดต่อไปกูดันหยิบเคหาสน์ธารฟ้าเลยเป๋ไปช่วงนึง

ตอนนี้พี่อี้ฉือทำร้ายกูมาก เค้าทำกูเจ็บปวดอย่างหนัก......
เพราะเค้าขโมยหัวใจกูไป
บอกเลยว่าถ้าเป็นผื่นมันคันคะเยอ แต่ถ้าแค่ได้เห็นหน้าเธอ หน้าเราก็ร้อนเห่อลามไปทั้งตัวววว ฮิ้ววววววววว (กูชงเอง และกูก็จะตบเองใครจะทำไม)

>>83 กูว่ามันเป็นเรื่องภาษาจีนว่ะ เพราะภาษาจีนมันพิมพ์ลงมาหนึ่งอักษรก็เท่ากับหนึ่งคำแล้ว ทีนี้พอเป็นชื่อเมือง เป่ยจิง มันสองคำ เวลาแชตเวาลพิมพ์มันยุ่งยากมั้ง แต่ถ้าเป็นเมือง B อ่ะ มันตัวเดียว แล้วก็พิมพ์ง่าย แค่กดเปลี่ยนภาษา พิมพ์ใหญ่ ละก็แป้นบี แล้วเปลี่ยนภาษากลับ ไม่ต้องมานั่งเคาะพินอินหรือใส่ขีดอักษรทีละขีดแล้วแต่แป้นแบบไหน

>>84 เห็นอาการของมึงแล้ว กูอยากไปเช่าอ่านซะตอนนี้เลย บอกตรงๆ กูจำอะไรแทบไม่ได้เลย อ่านนานเกิน

>>85 อ๋อ แสดงว่าในชีวิตประจำวันเขาก็ใช้กันแบบนี้ใช่ปะ แบบเวลาแชตกัน เฮ้ยพรุ่งนี้ฉันจะไปเมือง B แล้วคนก็รู้กันอย่างนี้อะเหรอว่าจะไปปักกิ่ง

>>86 วิ่งมาราธอนไปหามาเดี๋ยวนี้เลยมึงงงงง 55555
กูนี่วันนี้อยากจะโพสต์รูปชีวิตดี๊ดี นอนฟังนายานาพลางอ่านมายานาง .ทำหน้าการะเกดชิลล์.

>>87 กูไม่รู้กูวิเคราะห์เองเมื่อครั้งอ่านพวงกู้ม่าน
มึงอย่าได้อาจหาญเอากูผู้ที่หาสาระได้ไม่ไปเป็นrefในresearchดัยๆเป็นอันขาด!!!

>>72>>76>>77 ไม่มีใครแทนที่พี่อี้ฉือได้ อยากได้สามีแบบเน้แบบเน้แบบนี้ อยากล็อคตัวเข้าตามมุมมืดคฤหาสน์ อยากสิงแทนนางเอกค่าาาาา

>>84 กูชอบพี่อี้ฉือมากกว่า ตอนนี้คะแนนพี่อี้ฉือพุ่งพรวดพราดเป็นหลัวหลวงอันดับหนึ่งในใจกู ยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม เห็บหมัดพี่อี้ฉือกระทืบซ้ำแล้วชายตามองด้วยหางตา อบอุ่นสัสๆ

>>80 อ่านแล้วก็คิดว่า มี นะ (น่าจะ 2 ครั้ง ด้วย)

>>89 มีความเล่นที่ยาก(?) มึงลืมอาเจ๋อและความผัวแห่งชาติของเขาไปแล้วหรอ......

>>90 คุณแพะ!!!! นั่นคนหรือไมโครเวฟ

มีตบเดี๋ยวพี่อี้ฉือของกู!!!กูเลียทั้งตัวแล้วววว5555555 กูอ่านเป็นรอบที่ 10กว่าแล้วชอบมากกกกกก
ที่นอกจาก>>74 ก็มีเรื่อง คู่เคียงเรียงรักที่ละมุนมาก

กูไปขุดย้อนกาลมาอ่านละหลังจากที่ฟังพวกมึงเม้ากัน ตอนนี้เล่มหนึ่งใกล้ๆจบ
ตอบประเด็นที่ถกกันว่าเหมือนคำสาปฯไหม.. กูไม่รู้สึกว่ะ แต่กูชอบนางมากกว่าแครอลนางดูอยู่เป็นกว่า แล้วกูก้อไม่ได้รำนางว่าเล่นตัว กูว่านางไม่ได้รักต้าหวังและแค่หาทางเอาตัวรอดนางไม่ได้เล่นตัวนางแค่อยากหาที่ทางให้ตัวเองอยู่ได้แบบปลอดภัย

ขอบ่นเมืองยิ้มหน่อยเหอะวะ กูสั่งบ๊อคพี่บัวลอยไปทางเวปตั้งแต่ตอนงานหนังสือ แล้วบ๊อคมันขาดกูขอเปลี่ยน จนถึงวันนี้กูยังไม่ได้คำตอบจากสนพ.เลยว่ามีของเปลี่ยนให้กูไหมรึจะคืนเงิน กูตามไปอีกทีวันนี้คำตอบที่ได้คือเด๋วพรุ่งนี้เช็คให้ สลัดผักกกกกก ใครจะซื้อออนไลน์เมืองยิ้มมึงจงเตรียมแต้มบุญไว้เยอะๆขออย่าให้ออเดอร์มีปัญหาไม่งั้นมึงจะได้เจอปสก.เหนือจริงในการตามจิกกัดให้แม่งอ่านและตอบ ib เมลแอนด์เอฟรีติงจิงเกอเบล กูยิงไปทุกช่องทางกว่าแม่งจะตอบกู ตอบทีหายไปเป็นอาทิตย์เพื่อจะกลับมาว่ายังไม่มีคำตอบให้กู

กูหายไป สองสามวัน ตำหนักใหม่มาแล้ว ไวมาก อัดอั้นกันใช่ไหม

>>94 กูก็ว่าไม่คล้ายนะ แต่มันต้องมีเหตุการณ์ที่เอาควาทรู้ปัจจุบันมาช่วยเหตุการณ์ในอดีตแหละ มันถึงมีจุดที่ให้นางเอกมีความสำคัญ อย่างแครอลก็กรองน้ำไง ยูริก็โรคระบาด
ชอบอ๋องคอเป็ดนะ 555 ชอบที่เรียกตัวเองว่ากัวเหริน มันดูเผด็จการไงไม่รู้ :)
อยากให้มีตอนพิเศษหวานๆอีกหน่อย

มึงกูไม่ได้อ่านนิยายจีนตั้งแต่ปีใหม่ อยากรู้ว่าช่วงที่กูหายไปมีเรื่องไหนน่าสนใจ สนุก น่าติดตามอยากแนะนำบ้างอะ

บันทึกปิ่นเล่ม4-5ไง😂
กูยังไม่ได้มาเลย เส้า...

>>95 กูไม่อยากบ่น เมืองยิ้มทำกูเจ็บมาเยอะ ก่อนหน้านี้กูพรียัย11 ปรากฏว่าหนังสือตำหนิเยอะมาก ที่คั่นก็ได้ไม่ครบตามที่โปรโมท บ็อกก็บุบแมวข่วนเพียบ กูส่งเปลี่ยนกับแจ้งว่าที่คั่นไม่ครบ หนังสือกับบ็อกกูรอรออาทิตย์ แต่ที่คั่นรอจนถึงวันนี้ก็ไม่ได้ กูตามแล้วตามอีกก็เฉยบอกแค่ ลายไหนเล่มไหนที่ขาด ขอที่อยู่ที่กูให้ไปหลายรอบละ แล้วทีตอนคนท่องยุทธภพรอบพรี หนังสือกูก็ตำหนิบานอีกละ กูส่งเปลี่ยน แม่มมม สองเดือนเว้ย กูรอหนึ่งเดือนแล้วตาม แม่มก็บอกว่าขอที่อยู่ ส่งเล่มไหนมา กว่ากูจะได้อ่านจริงๆสองเดือน นี่ไม่รวมกับว่ากูเคยเอาหนังสือไปเปลี่ยนที่บฟเอง ร้านบอกของที่กูเอามาไม่มีที่คั่น ให้เอาที่คั่นจากเล่มใหม่ที่เปลี่ยนคืนร้านด้วย กูตกใจเลย1. กูไม่คิดว่าเรื่องที่กูเอามาเปลี่ยนมันจะมีที่คั่น แสดงว่ากูได้หนังสือพิการมาแต่แรก? 2. เกิดมาเพิ่งเคยเจอ กูส่งเปลี่ยน เปลี่ยนหน้าร้านของสนพ.อื่นก็ไม่เคยโดนทวงที่คั่น

>>73 กูเพิ่งได้เล่มจยมาเมื่แวาน อ่านไปครึ่งเล่มละ มึงอยากรู้ไรถามมา

>>98 กูแนะนำชันสูตร แต่อีกนานกว่าจะจบนะ

ย้อนกาล - หนังคนละม้วน << เพิ่งมาทะลายกองดองจ้า อ่านไปได้ประมาณ 3/4 ของเล่ม 1 ขอพูดในหัวข้อที่เห็นต่างจากคนบางกลุ่มหน่อย แบบว่ามันคันอะ ปล. ไม่เคยอ่านคำสาปฟาร์โร ไม่รู้ว่าเหมือนหรือเปล่า
.
.
.
.
.
1. สมุนไพรไล่ยุง ที่มีคนเคยมาคุยในบอร์ดโม่งแล้วถกขึ้นมาว่า คนโบราณอยู่กันมานานไม่รู้จักสมุนไพรไล่ยุงเหรอ แล้วก็มีคนมาถกต่อว่า นางเอกก็แค่รู้เท่านั้นไม่ได้เทพทรูอะไร << กูขอเถียงคนที่ตะขิดตะขวงใจในเรื่องสมุนไพรไล่ยุงที่นางเอกเอามาใช้อะ กูจะแจกแจงเป็นอย่างๆ นะ - คนโบราณรู้ว่าสมุนไรพอะไรใช้ไล่ยุง แต่มันสำคัญด้วยเหรอ? พวกทาสเป็นใครอะ เป็นแค่แรงงานทำไมต้องสนใจว่าจะนอนคันหรือเปล่า แล้วทาสก็ไม่มีสิทธิ์ทำอะไรเพื่อตัวเอง แม้จะต้องการไล่ยุงก็ไม่ได้รับสิทธิ์ให้ไปหาของมาไล่ยุงนะจ๊ะ - คนโบราณไม่รู้ ว่ายุงเป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้ผู้คนเป็นไข้จับสั่น แต่นางเอกรู้ไง ช่วงที่รักษา นางเลยให้คนหาสมุนไพรมาไล่ยุง ข้อนี้คนโบราณรู้กันอยู่แล้ว สมุนไพรจำพวกนี้นางเอกเลยให้ หมาน หมาง หรือไรสักอย่างลืม เป็นคนหามา เพราะนางเป็นคนถามเองว่า มีอะไรที่ใช้ไล่ยุงไหม? คำถามนี้บ่งบอกเหมือนนางก็ไม่รู้ว่าใช้อะไร

2. ช่วยรักษาโรคระบาด นางเอกก็แค่รู้ในสิ่งที่ย่าสอน กูว่าไม่ได้เทพทรูอะไร นางก็ไม่ได้ช่วยได้ทุกคนไหมอะ ใครป่วยหนักก็ตาย ส่วนคนเพิ่งเป็นก็หายจะ

3. ความน่าลำไยของนางเอก? ตั้งแต่อ่านมาจนจะจบเล่ม 1 แล้ว กูไม่เห็นนางจะน่าลำไยตรงไหน มีคนบอกนางเล่นตัว? เฮ้ย มึงเป็นคนที่มาจากปัจจุบันปะวะ มึงไม่ต้องการกลับบ้านเหรอ เจอหน้าต้าหวังปุ๊บหลงรักเลย? อยากได้ผัวขึ้นมาทันทีว่างั้น กูว่าความรู้สึกของนางเอกอะเป็นของจริงนะ ข้ามภพมาโดยไม่รู้อะไร เผชิญความยากลำบาก เป็นตายอยู่แค่เส้นกั้น แถมยังเกือบจะโดนข่มขืน เป็นมึงไม่อยากกลับบ้านเหรอจ๊ะ เป็นกูข้อแรกคือต้องขวนขวายหาทางกลับบ้านก่อน ฉากที่ต้าหวังมาช่วยนางบนเขา น้ำตากูไหลเลยอะ ไม่ใช่ซึ้งที่เขามาช่วยนะ คือกูสงสารนางเอก เข้าถึงอารมณ์มากๆ ความรู้สึกสิ้นหวังที่ว่า กลับไปไม่ได้แล้ว เมื่อเส้นทางถูกทำลาย ในที่สุดนางก็ตัดใจที่จะไม่กลับบ้านตามต้าหวังกลับไป ยอมอยู่บนโลกที่น่ากลัวนี้ แล้วมึงจะอยู่ได้ยังไงถ้าไม่พึ่งพาต้าหวัง เพราะเขาก็นับว่าเป็นคนดีและเป็นคนที่ดีกับนางมาก มาหาว่าไม่รับรักต้าหวังแล้วยังเกาะติดเขา แหม ก็เขาพึ่งพาได้นิ่ นางเอกเป็นคนที่อยู่เป็น แล้วมึงอ่านอะ อย่าเอาความรู้สึกตัวเองเป็นที่ตั้ง ให้คำนึงถึงความรู้สึกตัวละครเป็นสำคัญ นางเอกไม่ได้รักต้าหวังนะจ๊ะ จะให้ยอมเหรอ? ไม่หรอก ความคิดของคนที่มาจากปัจจุบันอะ ยอมรับไม่ได้ที่จะใช้ผัวร่วมกับคนอื่น ไม่ยอมงอมืองอตีนอยู่แค่ฝ่ายในรับความสุขสบายแต่จะหาทางทำงานอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง นี่คือทางเลือกที่แสนจะริบหรี่ที่นางเอกเลือกให้ตัวเอง เพราะถ้าไร้หนทางเลือกจริงๆ นางอาจยอมเข้าฝ่ายในแบบซังกะตาย บอกว่าต้าหวังยอมนางขนาดนี้ยังเล่นตัวอีก เอ้า อีห่าคนไม่ได้รักอะ แถมนางก็ลองถามๆ มาแล้วว่าต้าหวังมีสนมเท่าไร แต่ละคนอยู่อย่างไร ซึ่งนางก็รับไม่ได้ที่จะเข้าไปอยู่แบบนั้น ใช่ว่าปิดใจไปซะหมดไม่รับรู้ไรเลย แล้วต้าหวังดีกับนางนั่นก็คือสิ่งที่ผู้ชายซึ่งรักผู้หญิงคนหนึ่งควรทำอยู่แล้ว ไม่นับเป็นบุญคุณอะไรบอกตรงๆ คนอ่านรู้ ว่าต้าหวังรักจริงไม่ทอดทิ้งบลาๆ แต่นางเอกรู้กับมึงไหม? แน่นอนนางไม่รู้ นางย่อมไม่พึ่งพาแต่ผู้ชายอย่างที่พูดกับต้าหวัง แต่จะพึ่งพาตัวเอง

ปล. กูว่านางน่าจะเริ่มหวั่นไหวแล้วล่ะ ฉากที่ต้าหวังยอมให้ไปทำบัญชีอะ กูเข้าใจความรู้สึกของนางเอกนะ อยู่ในโลกที่กษัตริย์เป็นใหญ่ อะไรๆ ก็ขึ้นอยู่กับเขาเลยพูดไปแบบนั้นตอนที่เกือบจะโดนจับกิน เป็นความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ คนที่เคยอยู่ในโลกแบบสิทธิเท่าเทียมกันแต่วันนี้ต้องอยู่ใต้คนอื่น ทำอะไรก็ต้องคอยดูสีหน้า เพราะความเป็นตายขึ้นอยู่กับเขา สุดท้ายพอต้าหวังยอมลงให้โดยการยอมให้นางไปทำบัญชี ความกดดันที่อยู่ในใจนางเอกเลยผ่อนคลาย
.
.
.
.
.

ต่อย้อนกาล ข้างบนยาวเกิน
.
.
.
.
.
อ่านต่อล่ะ สนุกดีเรื่องนี้ ใครพลาดเพราะอคติลองอ่านดู และเปิดใจในหัวข้อที่กูพูดถึง มึงจะรู้ว่านั่นคือความรู้สึกของคนจริงๆ ที่มาจากปัจจุบัน ไม่ใช่ว่านางเอกไม่รู้จักปรับตัวให้เข้ากับยุคสมัย แต่นางก็เพิ่งจะไปได้แค่ไม่กี่เดือนเอง สิ่งที่อยากทำถ้าเลือกได้ก็ขอเลือกทางนั้น ไม่ใช่คล้อยตามยอมเป็นแค่ผู้หญิงในตำหนักหลัง ที่ไม่รู้ว่าวันไหนจะสูญเสียความโปรดปราน ที่ไม่รู้ว่าวันไหนจะมีคนที่เรียกตัวเองพี่สาว-น้องสาวเพิ่มเข้ามา ทำไมนางถึงไม่บอกต้าหวังไปให้รู้เรื่องว่าอยากอยู่แบบผัวเดียวเมียเดียว คือต้องคิดด้วยว่าเขาคือต้าหวัง จู่ๆ ไปพูดอย่างนั้นไมได้ ต้องเพิ่มระดับความสัมพันธ์ให้มากกว่านี้ เปิดใจให้มากกว่านี้ ให้ความรู้สึกของนางเอกชัดเจนมากกว่านี้ว่ารักเขาเข้าแล้ว อย่าลืมว่าคนอ่านรู้ ว่าต้าหวังสามารถทำให้ได้ (มีนางคนเดียว) แต่นางเอกไม่รู้นี่หว่า คนเป็นต้าหวังอะ บ้านเมือง+ราษฎรสำคัญ ถ้าขับไล่สนมนางในทุกคนออกไปต้องสูญเสียอะไรบ้าง < ขุนนางคิด นางเอกก็น่าจะคิด แต่ต้าหวังกูไม่รู้ว่าในตอนนั้นคิดไหม กูจำได้แต่คำพูดที่เขาถามมารดาว่า แต่งกับสตรีชาวไช่ได้อะไร เพราะงั้นกว่าจะมาหัวข้อผัวเดียวเมียเดียวควรให้เรื่องราวมันดำเนินไปมากๆ ก่อน จะได้มาคิดวิธีแก้ปัญหาและเพิ่มความสัมพันธ์ของตัวละครให้ลึกซึ้งกว่านี้ ไม่ใช่ดำเนินเรื่องมาตอนแรก ต้าหวังต้องการ นางเอกก็ยื่นข้อเสนอทันที หากให้ผัวเดียวเมียเดียวไม่ได้ก็ไม่เอา ไรแบบนี้มันจะไม่น่าอ่านเอาเสียเลย
.
.
.
.
.
สำหรับกูเรื่องนี้ ช่วงเล่ม 1 ให่ผ่าน ชอบมาก ชอบในความเป็นตัวของตัวเองที่นางเอกเป็น ไม่ใช่คล้อยตามความสุขสบายที่คนอื่นยื่นให้ ชอบความรู้สึกที่อยากกลับบ้าน ไม่ใช่เอะอะยอมรับได้อย่างรวดเร็ว

>>102 >>103 สำหรับกู กูอ่านย้อนกาลแล้วโอเคนะ ไม่ได้รู้สึกวาแย่หรือลำไยนางเอก กูเข้าใจความคิดนางเอกว่ะ เป็นกูก็คงทำตัวเหมือนนางเอกเหมือนกัน

ย้อนกาล กูก็ไม่ลำไยนางเอกนะ กูชอบคาร์นางด้วยซ้ำ แต่กูไม่ค่อยชอบความเปย์ของพระเอกมากกว่า มันทำให้เรื่องดูมุ้งมิ้งเกินไป

กูเพิ่งเห็น วันที่ 24นี้คุณชายเฉินจะวางแผง กูกรีดร้อง อยากอ่านแล้ว คาดว่าอาทิตย์หน้าอ๋องซึนก็จะมาส่งถึงมือกูที่บ้านด้วย (เปล่าวะ) ตอนนี้กูอ่านหงส์กรีดปีกใกล้จบละ แต่เซ็งเมืองยิ้ม บ็อกทำเสร็จไม่ทันหรือว่าไง ส่งตามมาทีหลังแบบนี้ กูจะโดนที่บ้านเฉ่งตายอยู่ละว่าเดือนๆนึงจะต้องมีพัสดุมาให้รอเซ็นรับเยอะไปไหน

ย้อนกาลเล่มแรกก็เข้าใจได้แหละสำหรับคนที่เพิ่งหลุดมาอีกมิติก็คงอารมณ์นั้น แต่เล่ม 2 นางเอกดูเรียกร้องไปอ่ะ ไม่ใส่ใจครส.พระเอกเท่าไร อ่านจบแล้วรู้สึกว่า พระเอกให้นางเอกมากกว่า

เรื่องนี้เสียงค่อนข้างแตกพอกับโฮ่งเต้ คือถ้าอ่านแล้วชอบก็คือชอบ ไม่ชอบก็คือไม่ชอบเลย ซึ่งกูค่อนไปทางเฉยๆ ถึงไม่ชอบ

กูอยากอ่านหงส์แล้วอะ ลงแดงตอนจบ สั่งไปสี่วันแล้วสถานะยังรอส่งอยู่เลย
โคดเซ็งกับการทำงานของเมืองยิ้มกูต้องรออีกนานเท่าไหร่เนี่ย

>>102-103

มึงเล่มหนึ่งกูก็ชอบมากเว้ย อวยไส้แตกชิบหาย แนะนำให้ทุกคนอ่านมากกกกกก แต่เล่มสองมึงอ่านไปแล้วจะรู้สึกว่ารักเราไม่เท่ากันอ่ะ คิดเหมือน >>107 ว่านางเอกคิดถึงตัวเองมากเกินไป ถ้าใส่ใจความรู้สึกพระเอกมากกว่านี้จะดีมาก สำหรับกูพระเอกถอยจนไม่รู้จะถอยยังไงแล้ว นางควรจะลดข้อเรียกร้องที่ทำให้พระเอกลำบากใจลงบ้าง เล่มแรกกูให้ 9/10 อ่ะ เล่มสองนี่สอบผ่านแบบเฉียดฉิว โฮ่งเต้ยังชอบมากว่าในแง่ที่ว่า นางเอกอาจจะไม่รักพระเอกมากเท่าที่พระเอกรักนางเอก แต่การแสดงออกยังใส่ใจความรู้สึกนึกคิดของอีกฝ่ายมากกว่า คสพ.คนรักกันมันควร give and take ไม่ใช่เป็น taker ฝ่ายเดียว แบบเรื่องนี้

>>107 ถ้ากูอ่านจบเล่ม 2 แล้วจะมาเล่าความรู้สึกอีกทีว่าลำไยนางไหม

>>102 +1 มึงคิดเหมือนกูเป๊ะ
.
.
.
.
.
คือผู้ชายเปย์แล้วมึงต้องรักเขาเหรอ ไม่นะกูไม่ได้รักใครแค่เพราะเขาเปย์ พวกตอนหลงหน้ามืดทุ่มไม่อั้นพอได้แล้วก้อเบื่อเยอะไป กับเรื่องที่ไม่อยากเข้าตำหนักใน นอกเหนือจากเรื่องใช้ผัวร่วมกะใคร นางไม่มีสกิลเรื่องการเมืองวังหลัง ไม่มีครอบครัวเป็นแบ๊คให้หัวเดียวกระเทียมลีบชีวิตขึ้นกับความรักของผู้ชาย เป็นกูเลือกได้ก้อไม่เอาว่ะ
.
.
.
.
.

>>109 เดี๋ยวกูอ่านจบแล้วจะมาเหลาอีกที

>>102 >>103 เออ กูเพิ่งอ่านไปครึ่งๆ เล่ม 1 แม้จะบ่นเนือยบ้างแต่กูก็ไม่รำนางเอกนะ คิดแบบมึงแหละ กูไม่ชอบนางเอกที่ปุบปับรักเลย ชอบคานางเอกแบบนี้ แบบเออกูมาจากยุคปัจจุบัน ความรู้สึกนึกคิดไรมันไม่เหมือนผญโบราณอยู่แล้ว อย่างกูนะอย่ามาพูดเลยเรื่องรักไม่รัก เราไม่รู้กะนางจริงๆ คนอ่านรู้สิว่าอินี่เป็นพระเอก มึงต้องรักจริงอยู่แล้ว นางเอกไม่รู้นี่ 555 ชอบนางเอกแบบไม่สนผู้ไม่ง้อผู้ แบบประมาณนางเอกของคนเขียนนางสนมอ่ะ แบบถึงจะยอมพระเอกก็เพราะเอาตัวรอด ไม่ใช้เอะอะรักถวายหัว เออถูกจริต ถ้านางเอกย้อนกาลเป็นแบบมึงเล่ากูอ่านต่อได้ กูจะทนความเรื่อยๆ เนือยๆ ไปจนจบนะ

>>109 มึงสปอยล์กูหน่อยแล้วสุดท้ายสรุปพระเอกยอมหมดมั้ย แล้วยังมีเมียเยอะเหมือนเดิมป่ะ

>>114 สปอยย้อนกาล
.
.
.
.
.
เมียเดียว ท้องวันแต่งงาน
.
.
.
.
.

>>113 ครึ่งเล่มหนึ่งมันจะไปรำอะไรล่ะ นางเอกยังเจอพระเอกไม่กี่ครั้งเอง มึงอ่านหลังจากโน้น เข้าวังไปแล้ว เอาให้จบก่อนค่อยว่ากันอีกที

>>39 ตอนนี้มีebookละในmeb มึงซื้ออ่านดิ ของกูกู สองร้อยนิดๆเองไม่เเพงเว้ย

>>117 อ่านหมดละคะ นี่ถ้าหย่งเยี่ยออกอีบุ๊คไล่เลี่ยกับหนังสือก็คงพูดไม่ออก
แต่คิดว่าอ่านจบคงไปต่อเลยไม่เก็บไว้แล้ว

>>118 ถ้าหย่งเยี่ยออกอีบุ๊คภายในปีนี้กูมีเผาตำหนักแน่นอน สัสสสสสสส มึงพูดงี้กูอยากขอคืนเงินคาพรีเลย

เห็นด้วยกะ 102 103

>>119 >>118 กูก็จุก ด้วย

>>118 อันนี้ต้องทำใจว่ะ ไม่งั้นมึงก็ต้องซื้อแพงๆอ่ะ 5555

อะไรก็เกิดขึ้นได้ค่ะ กูกู ฟันกำไร เอ้ย หนังสือมันมีความต่าง ความพิเศษมันคือบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
จะไปเทียบกับอีบุ๊คได้ยังไง ทำไมตอนนั้นเขาไม่คิดว่าคนอยู่ตปทหรือบ้านไม่ได้มีเงินซื้อของฟุ่มเฟือยก็อยากอ่านเรื่องนี้บ้างนะ

>>118 เออจริง อ่านจบรีบขายรอเก็บ ebook ดูเป็นทางเลือกที่ดี

>>123 กูกูลั่นวาจาไว้ว่า ต้องขายแพงเพื่อสู้กับพวกละเมิดลข. กูว่ามันตลกมาก ถ้าจะสู้กันจริงมันต้องสู้ที่ราคาถูกไม่ใช่เหรอวะ กูเห็นในพันทิพแม่งอ่าน pdf แล้วมาฟุ้งตั้งกระทู้อยู่เรื่อยโดยไม่ได้รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าละเมิดลข.อยู่

>>114 ยอมหมดทุกสิ่งจ้า
.
.
.
.
.
วังหลังไม่มีสนม แล้วก็ล้างประวัตินางเอกใหม่ กลายเป็นลูกสาวขุนนางต่างเมือง

>>126 ลืมจุดปิดอ่ะ ซอรี่

>>115 >>126 แต๊งมากมึง มีกำลังใจไปอ่านต่อละ กุว่าเล่มใหญ่แถมแรกๆ มันเนือยหน่อย กุเมื่อยยย 5555

ชันสูตร
.
.
.
.
.
.
.
เรื่องนี้ผู้ชายโอเคเลย มีคุณชาย ท่านอ๋อง เยี่ยซาง(เยี่ยซางก็น่ารักนาเหวยยย ไม่เห็นมีใครทีมนางเลอ)

.
.
.
.
.
.
.
.
.

>>129 จุดทำไมเยอะแยะ ไม่มีสปอยล์นิ

>>129 มึงจุด 5 จุดก็พอ ที่จริงไม่ต้องจุดก็ได้ มึงไม่ได้สปอยล์เนื้อหาเลย

กูว่าช่วงนี้คนมาเล่นใหม่เยอะนะ อยากให้ขึ้นไปอ่านเรปบนสุดกันหน่อย

กูคือ 129 เอง
เล่นมาเป็นปีแล้วล่ะ แต่กูจุดแบบขก.นับน่ะ ทีหลังจะนับนะจ้ะ

>>133 แต่ใน >>129 มันไม่มีสปอยล์ไง มึงจะจุดเพื่ออออออ

>>134 ขอโทษค่ะ

หย่งเยี่ยมันจะได้ภายในเดือนนี้แบบที่ป้าลั่นวาจาไว้ปะ

>>136 ตื่น ๆ

เชลยรักกักใจ ของแจ่ม น่าสนมะ

กูอ่านหงส์กรีดปีกจบแล้ว สำหรับกู
.
.
.
.
.
กูว่าแฮปปี้ดีนะ แฮปปี้สำหรับสายทุกข์นิยม แต่สายสุขนิยมคงไม่แฮปปี้
.
.
.
.
.

>>139 ขอรายละเอียด

>>139 ขอดีเทลและสปอยล์เย้อเย้อออ ทำไมไม่มีคนหลุดตอนจบมาเลยวะเรื่องนี้ บอกแต่ว่าแฮปปี้

ใครอ่านชันสูตรฯแล้วมาเหลาหน่อย กูอยากรู้ว่าโทนเรื่องมันประมาณไหนวะ เบา/หนัก/ดราม่า/มุ้งมิ้ง? กูเห็นคนเทียบดราม่าครอบครัวในชันสูตรฯกับหมอหญิงแล้วกูลังเล กูไม่ชอบอ่านเรื่องปวดตับ

>>139 ขอสปอยด้วยคน

>>140 >>141 สปอยหงส์กรีดปีก
.
.
.
.
.
ในเล่มนี้ นางเอกจะตั้งท้องให้ท่านสาม ตอนแรกนางเอกสรุปไว้ว่าจะยกเด็กในท้องนี้ให้กับจี้เฟย (เปล่าวะ) เมียของท่านสามที่อยู่ในจวนน่ะ ตกลงกันเรียบร้อยอย่างดิบดี ให้ทางนั้นแกล้งตั้งท้อง ส่วนนางเอกก็เก็บตัวเงียบๆ เอาผ้าพันพุงเอาไว้ แต่ภายหลังท่านสามเปลี่ยนใจ เรื่องราชบัลลังก์อะไรก็จะไม่เอาอีกแล้ว ไปตกลงกับฮ่องเต้น้อยเรียบร้อยว่าจะคืนอำนาจทั้งหมดให้ วางแผนกับนางเอกว่าจะหนีตามกันไปแบบลับๆ แกล้งจุดไฟเผาบ้านตาย แต่ตัวเองหนีกันไปเงียบๆ ส่วนจี้เฟย(?)ก็ให้แกล้งแท้งลูก แล้วให้นางขับไล่อนุทั้งหมดในจวนออกไป

ทีนี้เฉียวอวิ้นเจ๋อมันดันไปได้ยินความลับเรื่องนี้เข้า เลยเอาไปบอกสี่เหอ นางก็เกรี้ยวกราดไง เฉียวอวิ้นเจ๋อก็จะตามล่าฆ่าท่านสามให้ได้ ไปวางแผนร่วมมือกับศิษย์ของตัวเอง อู๋อี้

วันที่เก้าเดือนเก้า เป็นวันที่บทสรุปทุกอย่างเกิดขึ้น ตอนแรกทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี ท่านสามให้นางเอกขึ้นรถม้าหลบหนีไปก่อนพร้อมกับอิงจือและโจวตวิน ส่วนท่านสามอยู่กับเหออู๋...(จำชื่อไม่ได้ละ)เผาบ้านทิ้งและรอให้ไฟดับสำรวจซากศพตัวตายตัวแทนเรียบร้อย กำลังจะควบม้าตามนางเอกไป ก็ไปเจอกับกลุ่มอู๋อี้และเฉียวอวิ่นเจ๋อล้อม สุดท้ายท่านสามโดนจับกุม สี่เหอปรากฎตัวมาให้ข้อตกลงกับท่านสามว่า ให้เลือกว่าถ้าท่านสามยอมตามนางไปก็จะไม่ทำอะไรนางเอก แต่ถ้าไม่ยอมก็จะตามไปฆ่านางเอก สุดท้ายท่านสามเลือกที่จะกรีดหัวใจออกมา ฆ่าตัวเองตาย บอกให้นำไปส่งให้นางเอก สี่เหอเห็นเข้าก็ทนไม่ได้ ลงมือสั่งฆ่าเฉียวอวิ้นเจ๋อ เอาหัวใจที่ท่านสามกรีดออกมาไปส่งให้นางเอก นางเอกเห็นเข้าก็ร้องไห้

บทสรุปคือ ฮ่องเต้น้อยก็ประกาศว่าท่านสามประสบเหตุตาย แต่งตั้งขึ้นเป็นฮ่องเต้ แล้วตัวเองก็ปกครองต่อมา ส่วนนางเอกก็ไปนอกด่านอยู่กับพวกโจวตวินและอิงตือกับพวกข่านที่ท่านสามนับถือเป็นพี่น้อง คลอดลูกเลี้ยงดูลูกอยู่ที่นั่น ลูกเป็นลูกชาย ซึ่งท่านสามเคยตั้งชื่อเอาไว้ว่า ฉีเจีย แปลว่าปกครองบ้าน
.
.
.
.
.

>>142 จากที่กูอ่านมาสองเล่ม มันไม่ได้มุ้งมิ้ง ไม่ได้ดราม่า เรื่องไม่หนักเกินไป และไม่เบา มีปมให้ลุ้นอยู่เรื่อยๆ ไม่ได้เน้นสืบสวนเท่าบันทึกปิ่น คือนางเอกใช้วิธีชันสูตรศพเพื่อให้สิ่งที่ได้จากศพเป็นเบาะแสในการตามหาคนร้าย ส่วนเรื่องในครอบครัวคือ นางเอกเป็นลูกเมียเอก ที่เมียเอกตายไปแล้ว อนุมันก็สาปส่งนางเอกแหละว่าเป็นตัวอัปมงคล แล้วมันก็จะมีเรื่องโง่ๆของอนุกับลูกอนุที่จะพยายามรังแกนางเอกไรงี้แหละ

>>144 อ๋ออออ
.
.
.
.
งั้นสรุปว่า ฮองเฮาที่เอากล่องดวงใจนางเอกในคำโปรยคือฮองเฮาของฮ่องเต้น้อย
นักเขียนใจร้ายเนอะ
.
.
.
.
.

>>146 หงส์กรีดปีก
.
.
.
.
.
ไม่ใช่ คนที่เอากล่องหัวใจของท่านสามไปให้นางเอกคือสี่เหอ ซึ่งเป็น แม่ของฮ่องเต้น้อย อดีตชู้รักของท่านสาม พี่สะใภ้ของท่านสาม ไทเฮาตะวันตก
.
.
.
.
.

>>142 หมอหญิงไม่ดราม่านะสำหรับกู ชันสูตรก็ไม่ม่า เรื่องครอบครัวก็
.
.
.
.
.
ตามสไตล์แม่เลี้ยงกับลูกเมียเอก(ที่ตายไปแล้ว) พ่อรักเมียเอกมาก แต่พอนางเอกเกิดมาไม่กี่ปีแม่ก็ตาย ละนางเอกหน้าเหมือนแม่ พ่อเลยไม่ค่อยได้มาหาอีก ส่วนพี่ชายนางเอกก็ถูกแม่เลี้ยงพูดกรอกหูว่าน้องเป็นตัวอัปมงคลทำให้แม่ตาย เลยไม่สนใจนางเอก คนอื่นๆก็มองนางเอกเป๊นตัวอัปมงคล ละพอแม่ตายเหมือนนางเอกช็อกเลยไม่พูดมาตลอด อยู่แต่ในเรือน คนเลยยิ่งนินทา คุณภาพชีวิตนางเอกเลยแย่ นางป่วยบ่อยด้วย
.
.
.
.
.

>>147 谢谢你 สมกับชื่อเรื่องเลยเนอะ กล่องดวงใจ

>>149 ทำไมกูเห็นคำว่ากล่องดวงใจแล้ว แค่กๆๆๆๆๆ กูจะเหลาให้ฟังหน่อย มันอาจจะสอดคล้องกับคำว่ากล่องดวงใจมากกว่านี้ก็ได้ 555
.
.
.
.
.
อย่างที่รู้กันว่าเฉียวอวิ่นเจ๋อถูกท่านสามตอนไปแล้วในเล่มก่อนๆ ในเล่มนี้เฉียวอวิ้นเจ๋อกลับไปหาอาจารย์ขันทีที่เป็นคนรักษา "กล่องดวงใจ" ของขันทีที่ตัวเองตอน คือฮีไปไถ่ถอนมันกลับมา ซึ่งมันจะใส่ไว้ในถ้วยตวงโบกปิดไว้ด้วยปูนขาว แล้วฮีก็อุ้มมันกลับออกมา
.
.
.
.
.

>>150 น่าเกลียดดดด 555555 มึงอย่าๆ กล่องอันนี้เขายกให้นางเอก ข้างในเป็นของพระเอกกกกกก

>>151 กูมันพวกคลบาปใจบาป ถถถถถถถถ

อ่านจากสปอยล์หงส์กรีดปีกจบดีนะ แต่เศร้าหว่ะ TT

>>152 ตอนแรกที่มีคนเรียกดวงใจในกล่องกูก้อคิดนะ แค่กๆๆๆ เมืองยิ้มคงรู้เลยเปลี่ยนชื่อ ไม่งั้นคงเหมือนสาวใช้ติ้วมงคล เห็นชื่อแล้วคิดทันที

>>150 มึงก็...... จะเปลี่ยนเนื้อเรื่องเขาไม่ได้นะเว้ย 555

>>153 กูว่ามันแฮปปี้มากเลยนะ คือจบดีจริงๆ
>>154 กูดีใจที่กูไม่ได้อกุศลไปคนเดียว 555555555
>>155 กูเปล่านา เนื้อเรื่องมันแค่สอดคล้องกันเฉยๆเว้ย

พวกมึงงงงงง ใครอ่านชันสูตร ตัวอย่างเล่ม 3 ลงเว็บแล้วนะ

>>157 กราบซอกขาหนีบ

>>157 เล่มสองเพิ่งออกไม่ใช่เหรอ ทำไมเล่มสามมาเร็วจังวะ กูรอครบแล้วเช่าทีเดียวเลยดีมั้ยเนี่ย

ตอนนี้นิยายจีน กูไม่ได้รอเรื่องไหนมากเท่าบันทึกปิ่นเลย เวอร์ชั่นไทยนี่ได้ตอนพิเศษมาด้วยป่าววะ

อ๊าก อ่านสปอยหงส์กรีดปีกละยิ่งกรีดร้อง เมื่อไหร่กูจะได้อ่านเนี่ย
สยามว๊อย เมิงปรับปรุงระบบขนส่งทีเหอะ

ไม่อยากอ่านสปอยหงส์กรีด แต่อยากรู้ว่าถ้ากูอ่านตงกง หมี่เย่วรอด เรื่องนี้กูจะรอดไหม

>>159 เล่มสองออกไปปลายเดือนที่แล้ว เรื่องนี้ออกเดือนละเล่มน่ะ
>>160 ทำใจนะ ถถถถ ขนาดปกติที่กูพรีไป กูจะได้ตั้งแต่วันแรกพร้อมกับพวกคนอื่นๆ รอบนี้กูยังได้ช้ากว่าปกติเลย แถมบ็อกก็ยังทำไม่เสร็จจะส่งตามมาทีหลัง แต่หงส์เล่มเจ็ดนี่บางอยู่ไม่ถึง 250หน้า ไม่หนำใจเลยว่ะ ถ้าจะบางแบบนี้สู้กับว่าทำเป็นหกเล่มจบกูว่าทำได้ด้วยซ้ำ เฉลี่ยหน้าไปให้เล่มอื่นๆเอา จากเล่มละ 3xxหน้าเป็น 4xx ก็ได้

>>161 รอดสบายๆ ถ้าตงกงรอด กูว่าหงส์กรีดปีกก็ชิลๆแล้วว่ะ แต่กูเป็นสายทุกข์นิยมนะ ชอบดราม่าปวดตับ หงส์กรีดปีกนี่ไม่ทำให้กูสะเทือนเลย ตงกงกูยังมีรู้สึกหน่วงอยู่บ้าง

>>161 >>163 ลืมไปอีกนิด หมี่เยวี่ยกูว่าเฉยๆ ไม่ได้รู้สึกอะไรเช่นกัน

หมี่เยวี่ยนี่เรียกว่าไม่ตอบโจทย์ความต้องการกูเลย เสียดาย

>>165 กูด้วย อุตส่าห์พรีไป อ่านจบแล้วไม่ประทับใจเลย กูรำคาญพี่สาวนางเอกมาก คนอะไรจะโง่ได้ขนาดนั้น

จริงๆ ชื่อจีนเต็มๆ ของหงส์กรีดปีกมันคือ บันทึกดวงใจในกล่อง ไม่ใช่อ่อ มึงจะตัดเหลือแต่กล่องดวงใจไม่ได้ อิเวงงงงงง 55555

>>167 กูไม่รู้ กูมาวววววววววววววว 555 มาๆๆๆ แม้จิตกูจะอกุศล แต่กูต้องแก้ต่างให้ท่านสามและแม่นางชิงเถียนหน่อย ชื่อเรื่องคือ 匣(กล่อง)心(หัวใจ)记(ความทรงจำ)

>>144 กราบบบบ หายข้องใจละ เอาเป็นว่ากูควรอ่านเรื่องนี้

มึงกูขอถาม หงส์กรีดปีก ควรค่าแก่การเก็บไหม กูอ่านสปอยตอนจบแล้วประทับใจแปลกๆ กูรู้สึกฟีลนี้มันห่างหายจากตลาดมานาน กูซื้อเล่ม 1 มาตั้งแต่มันออกยังไม่แกะซีลเลย

>>170 สำหรับกู กูชอบ และกูเก็บ กูรู้สึกว่าเรื่องมันละมุนดี แม้มันจะมีช่วงที่กูรู้สึกว่ามันดรอปๆไปบ้าง แต่โดยรวมกูชอบ แต่สำหรับคนอื่นกูไม่รู้ว่ะ

ยามเช้าลงทดลองอ่านกระดูกงดงามแล้วนะ

>>157 อ่านแล้วอยากอ่านต่อว้อยยยยย

ส่งเสียงกระซิบไปหาท่านญ ออกมาทีเดียว7เจ็ดเล่มได้มั้ยเจ้าคะ เอ๋อร์ค้างงงงง

>>163 โอเคถ้างั้นกูจะได้ไปลอง เพราะตงกงกะหมี่กูชิวมาก
ปล. กูชอบหมี่นะ รู้สึกเหมือนอ่านพงศาวดารไม่รู้สึกเป็นนิยายเท่าไหร่

>>173 เห็นท่านหญิงบอกหลังเล่มสามจะออกเดือนละสองเล่ม รึกูเข้าใจผิด

หงส์กูว่ามันไม่ดราม่าปวดตับไรขนาดนั้นนะ แต่กูชอบแนวนี้อะอ่านแล้วรู้สึกอินกับตัวละคร ปูเรื่องมาดีแต่ละคนมีมุมของตัวเอง
ตงกงสำหรับกูไม่ค่อยอินอะ มันสั้นเกินละบางจุดรู้สึกว่าฝืนจะให้ดราม่างัยไม่รู้ รู้สึกพล็อตมันช่องโหว่เยอะ
ส่วนหมี่เยว่ชอบนะ นางเอกสตรองดี แต่ไม่เหมือนนิยายรักอะเปนนิยายการเมืองที่ผู้ ญ ดำเนินเรื่องมากกว่า

>>176 +1 หงส์กูว่ามันไม่ดราม่า ที่เมืองยิ้มโปรโมทไปตอนนั้นกูว่า มันไม่ขนาดนั้นว่ะ เรื่องกูว่ามันละมุนดีออก ไม่ดราม่าปวดตับเลย ส่วนตงกงกูเห็นด้วยนะ น่าจะทำเป็นเรื่องยาวไปเลย มันน่าจะทำให้อินได้มากกว่านี้ หมี่เยวี่ยกูว่ามันเป็นนิยายการเมือง ไม่เน้นรักว่ะ

เชลยรักของแจ่มที่ออกใหม่ น่าสอยมะ อยากรอรีวิวก่อน

อรุณช่วงหลังมานี้ภาษาเป็นไงบ้าง ป่วงเหมือนเดิมไหม
กูชอบเรื่องกระดูกงามมาก ไม่อยากให้มาเสียที่อรุณเลย

>>179 เรื่องล่าสุดที่กูอ่านของยามเช้าคือ alsb ซึ่งมันเป็นจีนปัจจุบันว่ะ ส่วนจีนโบราณก็พานพบที่แปลโดยนักแปลดีอยู่แล้ว เลยวัดอะไรไม่ได้ แต่ตอนอ่านเจ็ดชาติภพกูว่าโอเคอยู่

>>179 ล่าสุดอ่านลำนำดอกท้อก้อพอได้มีสะดุดบ้าง คงต้องดูนักแปลเป็นคนๆไปอ่ะ บก.ไม่ช่วยอะไร

alsb ที่หลักกิโลแปลนี่ว่าสะดุดนิดหน่อยนะ พวกคำบางอย่างอะมันโบราณ ไม่น่าหยิบมาใช้เวลาแปลงานคอนเทม

>>181 ลำนำดอกท้อเป็นไง สนุกมั้ย

>>183 กูว่าดีกว่าพานพบ อ่านได้สบายๆไม่ลำไย จำได้แค่ว่าชอบความเกรียนนางเอกนอกนั้นกูลืมไปหมดแล้ว

หงส์กับปิ่น ปิ่นออกก่อนป่าววะ นี่เล่ม 7 หงส์ออกมาละ บางก็บางกว่า หลังจบอ๋องซึน กูจะรอตกมือสองอย่างเดียวเลย เกลียดการตลาดสยั่ม ทำกูลงแดงเกินบรรยาย

>>185 ปิ่นตอนแรกบอกออกเดือนละเล่ม ตอนหลังออกเดือนเว้นเดือน

กระดูกงาม ใช่เรื่องที่เคยมีคนแปลงในเด็กดีแต่ไม่จบหรือเปล่า นางเอกเป็นนักพากษ์ พระเอกเป็นศาสตราจารย์ตระกูลเก่า

เพิ่งอ่านนางพญาท้ารบจบ นี่แม่งคือผลาญเวอร์แก้ไขเหรอวะ

>>188 เผา2ไง โปรโมตด้วยชื่อนี้

>>189 แม่งก็คือเผาที่พระเอกได้เป็นฮ่องเต้ละวะ บางจุดดีกว่าหน่อยนึง แต่ส่วนที่พล็อตโฮลก็โฮลลี่ชิทจริงๆ ตัวละครหาย ตายง่าย เห้อ

>>187
นั่นแหละ

>>188 เผาเวอร์ชั่นรีไรต์ให้พระเอกไม่จืดจางเป็นตัวประกอบ

ทำไมกุอ่านเผา2แล้วไม่รู้สึกว่ามันต่างไปจากเดิมเลย
กุไปอ่าน eng มานะ พล็อตก้อเดิมๆ แล้วกูเจอบทที่นางเอกมันไปเปนตัวประกันเลยได้เติมเทพทรูอะ
กูตะลึงมากอ่านนิยายจีนมาน่าเกินร้อย มีประเทศไหนโง่เอาฮองเฮาไปเปนต้วประดันด้วยเหรอวะ
Oh!!! my new world

>>175 เหมือนบอกว่าหลังเล่ม3จะพยายามออกให้ได้2เดือนเล่มอ่ะ
นี่กูก็ลุ้นขอให้ได้เถอะ เล่มนึงหนาๆนี่ตัวหนังสือใหญ่อยู่นะ อ่านแปบเดียวจบ
อยากอ่านต่อมากๆๆ ขอให้ได้ๆ

แนวย้อนเวลามาแก้แค้นนี่กูอ่านจนเอียนแล้วว่ะ ทำไมไม่มีแนวตัวละครที่โดนแก้แค้นรวมมือกันแก้แค้นกับบ้างวะ แบบชาติก่อนกูยังไม่ทำห่าอะไรมึงก็ฆ่ากูตายแล้วไรงี้

>>195 แรกๆ ก็ดูเหมือนสนุกดูมีอะไรๆ นะ แต่พออ่านไปนี่ เสียดายเงินอิ๊บอ๋าย

เบื่อย้อนเวลามาเพื่อแก้แค้นแล้วเหมือนกัน พวกนี้มักจะมีไอเทมความซูติดตัวมาด้วยซำเหมอออ อ่านมากๆ เข้าก็เอียน แต่บางคนก็ชอบอะไรแบบนี้นะ อย่างเพื่อนกูคนนึงเห็นมันอ่านแต่ เผา, เผา2, ชะตาแค้น ล่าสุด ไปอ่าน ฉู่หวังเฟย งี้ คือถามหาแต่แนวนี้อ่ะ ในขณะที่กูชอบพราวพร่าว หงส์ขัง ด้ายแดง นิยายรักอลเวง หรือเพราะกูได้รับอิทธิพลมาจากเพื่อนโม่งวะ 5555555555

กูไปอ่านตัวอย่างชันสูตรเล่ม 3 มาและ
ขอระบายหน่อย
.
.
.
.
.

หมั่นไส้พี่ชายนางเอกว่ะ ตอนน้องสาวแท้ๆป่วยจะตายแหล่มิตายแหล่ไม่เคยมาดูดำดูดีเลย
พ่อก็โผล่มาดูแวบๆ ก็เข้าใจว่ารู้สึกผิด บลาๆๆๆ ( แต่ตอนนั้นเจ้าของร่างเดิมอายุ 4-5 ขวบเองนะ )
แล้วตอนนี้พอน้องคนละแม่ป่วยนี่ พี่ชายนี่ห่วงมาก ร้อนใจมากกก ...หมั่นไส้จริงๆ
ไม่อยากให้นางเอกอภัยให้พี่ชายเลย อยากให้เย็นชาใส่ยาวๆเลย....จบและ กูมาระบายแค่นี้แหล่ะ
.
.
.
.
.

>>197 มึงชอบเหมือนกูเลย จริงๆ แล้วนิยายที่มึงว่านี่กูอ่านไปหวีดไปเพราะโม่งแนะนำนะ
เหลือแต่หงส์ที่ยังไม่ได้อ่าน เคยอ่านไม่รอด แต่จะกลับมาอ่านอีกรอบเพราะโม่งนี่ละ

>>199 เชิญอ่าน

>>199 โม่งแนะนำก็ส่วนนึง แต่พออ่านแล้วก็ถูกจริตจริงๆ อ่ะ ที่กูยกมาคือกูชอบพล็อต และวิธีการเดินเรื่อง การบรรยาย และพระเอก 5555555 อีกส่วนคือมันมีความเรียลไม่ซูเท่าไร เลยอ่านแล้วอินแล้วเชื่อ พระ-นางต้องไม่โง่แล้วงี่เง่า แต่ซื่อๆ แบบสือโถวได้นะ อิอิ

>>197 กูอ่านแนวย้อนเวลาแก้แค้นไม่เคยจบซักเรื่อง เผา1 เผา2 ชะตาแค้น ฉู่ ได้แค่เล่มแรกแล้วก็เบื่อ มีอยู่แค่นั้นอะ คู่หมั้นคนเก่าตามมารัก แย่งกันไปแย่งกันมา เดี๋ยวมีชิงบัลลังก์ ทำไมมันเหมือนกันหมด

>>198 มาระบายกะมึงด้วย
.
.
.
.
.
ถ้านางเอกไม่มีแม่นมกับสาวใช่คงตายไปนานแล้วอะ ฮือออ อิแม่เลี้ยงก็กลั่นแกล้ง พ่อก็อะไรไม่รู้ พี่ก็เกลียด คนทั้งบ้านก็ดูถูก ทีตอนนี้อิพี่ทำมาเป็นพี่ชายที่แสนดี ตอนน้องป่วยไม่เห็นเคยสนใจไปดูสักครั้ง เชื่อแต่อิแม่เลี้ยง พอน้องทำเย็นชาใส่ทำเป็นเศ้า แหมมมมมม ยิ่งตัวอย่างเล่ม 3 ยิ่งเปรียบเทียบให้เห็นชัดๆเลย พ่อยังเคยมาเยี่ยมนางเอกบ้างให้หาหมอมารักษาบ้างเลยพอรับได้ แต่อิพี่คืออะไร้ ทีน้องตัวเองมาห่วงตอนที่กลับมาเป็นปกติมีความสามารถตั่งต่างแล้ว แต่กับอิน้องปากเสียนี่ห่วงจั๊งงงง กูสะใจมากตอนที่นางโดนพ่อตบ
.
.
.
.
.

>>203 ทำไมกุพิมพ์ผิดเยอะจัง ขออภัยชาวโม่งด้วยเด้อ

ใครก็ได้แนะนำนิยายน่าอ่านช่วงนี้หน่อย เรื่องไหนที่อ่านแล้วจะไม่เท....เสียดายตัง

>>202 เออวนลูปอยู่แค่นั้นอ่ะ วางแผน แก้แค้น อิจฉาริษยา โดนใส่ร้าย เอาคืน พระเอกสนใจ ตัวร้ายมาแย่ง มีการเมืองมาเกี่ยวหน่อยนึง มีกี่เล่มก็วนไปเดิมๆ

>>203
.
.
.
ยิ่งตอนที่อีพี่ชายไปอาละวาดทวงหมอที่บ้านคนอื่นเขา กูนี่อยากจะหัวเราะ
ตอนน้องแท้ๆตัวเองป่วยเคยทำขนาดนี้ไหมวะ โถๆๆๆ
ุพ่อคนดี พี่ชายที่แสนดี
กูอยากให้นางเอกทำเย็นชาใส่ ไม่ต้องสนใจไปยาวๆๆเลย
.
.
.

>>207
.
.
.
.
.
กูก็อยากให้เป็นอย่างนั้น แค่ทำดีด้วยไม่กี่วันจะเอามาเทียบกับที่น้องสาวจริงๆต้องเจอมาสิบกว่าปีเนี่ยนะ ตลกละ
btw ต่อให้ในเรื่องไม่เขียนไว้ว่าให้น้องสาวไม่แท้นั่นรู้สึกเจ็บปวดแบบนางเอกบ้าง กูก็เข้าใจนางเอกว่ะ ไม่รู้สึกว่านางเอกไม่ดีด้วยถ้านางเอกไม่ไปรักษาจริงๆ เพราะเจ้าของร่างคนเก่าโคตรน่าสงสาร พอเจอเหตุการณ์แบบเดียวกัน ทำไมคนถึงตอบสนองต่างกันขนาดนี้ ของนางเอกนี่บอกแกล้งป่วยเรียกร้องความสนใจ ตายไปก็ช่าง แต่ของน้องสาวนี่ถึงขนาดบุกคฤหาสน์คนอื่น แต่ด้วยความที่นางเป็นหมออะนะ คนจะตายยังไงก็ต้องช่วย เห้อ
.
.
.
.
.

ไม่ได้จะขัดอารมณ์เน้อ แต่เวลาคุยสปอยล์อะไรกันจั่วหัวเรื่องไว้หน่อยได้ไหม นอกจากจะสะดวกเวลาค้นย้อนหลังแล้วยังง่ายเวลาย้อนกลับหาว่าที่คุยกันน่ะเรื่องอะไรยังงี้อ่า

ชันสูตรนางเอกไปเข้าร่างเจ้าของเดิมตอนอายุเท่าไหร่อะ ชักเคลิ้มๆ อยากอ่านตามพวกมึงละเนี่ย 555555

>>209 ได้จ้ะ
>>210 ชันสูตร นางเอกจริงๆอายุ 26-27 กูจำเป๊ะๆไม่ได้ เข้าร่างคนอายุ 17 ลองไปอ่านทดลองอ่านได้นะ ลงไว้พอสมควรเลย แต่เรื่องมันจะไม่ได้สืบสวนจ๋านะ

>>211 3q ขออีกคำถาม พระเอปนิสัยเป็นไง แบบเรื่องไหน?

>>209 โอเค ซอรี่หลายๆ

กูเอือมแนวแก้แค้นเหมือนกัน อยากอ่านอะไรใหม่ๆบ้าง อยากให้นางเอกพลาดบ้าง พลาดแบบฉลาดๆอ่ะ นี่แบบไหนว่าตัวร้ายเก่งไง พอถึงตอนคลายปมนี่กระจึ๋งนึง

>>212 ไม่ใส่สปอยแล้วกัน เพราะย่อๆเอาไว้ นางเอกเป็นคนปัจจุบัน เจออุบัติเหตุ(มั้ง) ตายเป็นวิญญาณเร่ร่อนแล้วสุดท้ายไปสิงร่างคุณหนูเจียนตายคนหนึ่งแทน จากนั้นก็ใช้วิชาความรู้ในชาติก่อนของตัวเองมาช่วยชันสูตรพลิกศพเพื่อหาเบาะแสคนร้ายที่ทำการฆาตกรรม ส่วนพระเอกน่าจะเป็นคุณชายเฉินมั้งในความรู้สึกกูนะ มาดนิ่ง เสือยิ้มยาก เก่งกาจ ความสามารถในการวิเคราะห์ล้นเหลือ กูเชียร์ให้อ่าน แต่ชายเฉินเป็นของกูห้ามแย่ง

>>215 แล้วระหว่างคุณชายเฉินกับหลี่ไป๋(บันทึกปิ่น) ใครขี้เก๊กกว่ากัน

>>212 (คนที่กูคิดว่าเป็น)พระเอก ก็นิ่งๆ ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยมีเพื่อน (ตามสไตล์คุณชายเย็นชา55555) ใช้ชีวิตสันโดษ แต่ก็มีมุมกวนๆ น่ารักดี
คิดไม่ออกว่าเหมือนพระเอกเรื่องไหน

>>217 โหลวซี่เหยียน (เพชรคฑา)?

>>218 นั่นเย็นชาแล้ว?

>>216 กูยังไม่ได้อ่านชันนะ รอออกสัก 5 เล่ม แต่เมริงถามนี้กูออกโรงป้องอ๋องซึนแรง นางไม่ด๊ายเก๊ก นางแค่ซึน นางกลัวผิดหวัง

กูคุ้นๆเหมือนโม่งจัด10อันดับperiodจีนที่ชอบ
อยู่ตำหนักไหน ความคิดเห็นไหนนะ

กูเจอแต่โม่งจัด 10 อันดับหลัวว

>>216 หลี่ซูไป๋มะ หลี่ไป๋มันกวีสมัยถัง ท่านอ๋องกูแต่งกลอนแล้วล่าสุด 55555555

เออ ว่าแต่บันทึกปิ่นจะทำซีรีส์มั้ยนิ กูรอแล้วรอเล่า

กู>>220 หมายถึงเรื่องนิยาย 10 อันดับประทับใจ/อ่านบ่อย/ขึ้นหิ้ง ไรงี้ ไม่เอาหลัวนะ กูขี้เกียจนั่งแย่งแล้ว จากผู้ก่อตั้งสมาคมปกป้องน้อง ผู้ยอมรับถีบ(ด้วยรัก)จากอ๋องแทน

>>220 เท่าที่อ่านเล่มแรก ก็ดูฮีเอาแต่คิดว่าสุดท้ายก็ต้องต่างคนต่างไป
อ๋องซึนกูก็สงสัย นางเคยรักใคร หรือเคยคบใคร หรือยังจิ้นอยู่มั้ย มีบอกแง้มยังวะ

>>219 ก็นิ่งๆ พูดน้อย ไง ต้องเย็นชาเลยหรอ หรงจื่อ ? ล้อเล่น ตอนนี้คิดไม่ออกว่ะ

>>221 ค้างไว้นานลืมละ จำได้แต่หลี่กับไป๋นี่แหละ
>>222 มึงง เรปบนมีทำตารางรีวิวนิยายสั้นๆ ไว้อยู่ ลองเข้าไปอ่านดู เรื่องไหนเม้นเยอะสุด โดนด่าเยอะสุดไรงี้

>>221 ทำนิ รู้สึกจะเริ่มถ่ายทำเดือนหน้ามั้ง แต่ป่านนี้ยังปิดแคสเงียบกริบไม่หลุดออกมาเลย

>>225 ตอนกระแสบอกว่าจะเป็นเร่อปา กูในฐานะแม่แม่งดีใจชิบหาย แต่อยู่ ๆ เหมือนจะไม่ใช่เร่อปากูก็กลับมาเศร้าต่อ ใครก็ได้วะขอให้สนุกละกัน 5555555

>>222 10 อันดับหลัวไม่อยากทำ งั้น 10 อันดับนางเอก มีใครทำยังวะ

ถ้า10อันดับนางเอกที่กูรำ อาจจะง่ายกว่า555

>>227 กูยกนางเอกจอมนางให้เป็นหนึ่งในนั้นเลย น่ารำคาญชิบ

กูเพิ่งอ่านชะตาแค้นจบสี่เล่ม ดอกกกกก เอาเวลาของกูคืนมา แม่งเอ๊ย กูไม่รู้จะสรรหาคำพูดอะไรมาอธิบายดีเลยว่ะ กูรู้แค่วา เวลาอันมีค่าของกูไม่ควรมาเสียเวลาให้กับเรื่องนี้จริงๆ ดีนะที่กูแค่เช่าอ่านไม่ได้ซื้อมา ไม่งั้นกูจะเสียดายเงินยิ่งกว่านี้อีก

อ๋องซึนนี่จิ้นพี่ฮั่วตลอด
น้องก็ เร่อปา, คนที่แสดงเป็นมู่เนียนฉือ มังกรหยกเวอร์ล่าสุด หรือแองเจลล่าเบบี้(เอาแต่หน้าไม่เอาการแสดง)

สยามประกาศวันไปรับน้องยัง

>>228 +1 กูนี่จะอ่านจอมนางไม่รอดเพราะรำนางนี้แหละ ของกูตามติดมาด้วยเสี่ยวกู่ ทุกวันนี้ยังค้างอยู่ที่เล่มสองอยู่เลย

>>230 เกิดเป็นเบบี้จริงนะมึง ล้องไห้

>>230 เคยมีข่าลือว่าจะเป็นข่ายเกอ แต่ข่ายเกอเคยออกปากมาแล้วว่าจะไม่เล่นพีเรียดแล้ว เพราะงั้นกูเลยว่าพี่ฮั่วเป็นหนึ่งในคนที่น่าสนใจมาก แต่พี่ฮั่วเหมาะกับบทซื่อบื้อซือฟุไรงี้มากกว่า

ทำไมกูไม่จิ้นพี่ฮั่วเลยวะ พี่ไข่ก้อพอไหวแต่กูว่ารุ่นนั้นแก่ไปอ่ะ ท่านอ๋องจริงๆเพิ่งยี่สิบต้นๆเองป่าววะ

กูว่าไข่เล่นพีเรียดแล้วมาดดี ซึนได้ เสื้อผ้าถมหลายชั้น ดีกว่าใส่สูทผอมๆ

มาๆๆ กูเอง
นางเอกบนหิ้งและในห้องของกู
1.สีต๋า กูไม่รู้ กูเมากาวววว
2.จื่อซิ่ง กูก็ชอบของกูเข้าใจบ้างมั้ยยยย
3.สวีสวี เอ๋อดี กูชอบบบบ
4.ซังซัง นางเอกมั้ยไม่รู้ แต่กูชอบนาง
5.นางเอกว่าด้วยนางสนมอ่ะ ชื่อไรวะ จวินๆเจาๆ อะไรซักอย่าง
6.กงเสวี่ยหลิง
7.น้องงงงงงง กูลืมใส่ได้ไงเนี่ยยยย
8.ฟู่กุ้ย ชอบแก้มย้วยๆ 55455
9.ถูหมี กูชอบอ่ะ ละมุนเว่ออออ พระเอกก็งานดี แบบ.... เดี๋ยวๆๆ กลับมา มึงกลับมา .ตบหน้าตัวเอง
10. ไป๋เจี้ย รึไป๋จื้อวะ เรื่องเล่าขานฯอ่ะ

**ไม่ได้เรียงนะ บางคนกูชอบมากกว่าคนที่อยู่ข้างบนกว่า แต่กูลืมไป

อ๋องซึนประมาณ 23 แต่ฮีทำงานหนักนะ หนังสือราชการทับถม หน้านิ่วคิ้วขมวดทั้งวัน เพราะเครียด งานหนัก แถมยังแบกรับภาระราชนิกูลสกุลหลี่ทั้งต้าถัง

พี่ฮั่วหล่อจริงนะ แบบทรงผมแมนจูทำอะไรฮีไม่ได้

ข่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยนยยยยยยยยยยยยยยยนยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เอาข่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย

เออ กูก็รู้ว่าอายุไม่เข้า แต่ความโหดมันได้นะ ล

เร่อปาหลุดโผบันทึกปิ่นไปแล้วว้อย ตอนนี้กระแสกลับมาที่แองเจล่าเบบี้อะเกน ดีใจด้วยข่าเพื่อนโม่ง //ทรุด

อันดับนางเอก ไม่เรียงความชอบ
1.นางหนูซังซัง(ของกู)
2.ฉู่อวี้
3.เค่อเสี่ยวหลี่
4.หนูฟู่
5.เผยเวียนจิ้ง
6.องค์หญิงหรูอี้
7.ท่านยายซานเซิง
8.เสี่ยวเซียงจื่อ
9.เหลยตงตง
10. เสี่ยวหลันฮวา (กูยังไม่อ่านหรอก อ่านแค่ตอนแรกๆ แล้วก็ไม่คิดจะอ่านภาษาไทย แต่ยกตำแหน่งให้ก่อนละกัน)

ตกลงอ๋องซึนยังซิงมั้ยยยยย

เค่อเสี่ยวหลี่ กับเผยเวียนจิ้ง จากเรื่องไรวะ

จัดอันดับนางเอกพระเอกใส่เรื่องให้หน่อยได้ม้าย ฮืออ บางชื่อไม่คุ้นเลย ;0; ไม่อยากรบกวนพื้นที่ถามบ่อยๆ

ทำไมกูเหมือนได้ยินมาว่า นางเอกบันทึกปิ่นซีรี่ส์ คือนางเอกแม่ทัพอยู่บนซีรี่ส์ หรือกูได้ยินมาผิด

KYน้องคนที่เล่นเป็นหนิงเชวีย หล่อดีกูชอบ
อีหนูซังซังก็น่ารัก กูจำชื่อดาราจีนใหม่ๆไม่ค่อยได้
กูว่าพี่ฮั่วควรเป็นแฟนเก่าหล่อดั่งเทพเซียนคนนั้นมากกว่า หูเกอเป็นคู่หมั้นที่โดนเท
ข่ายเป็นอ๋องซึน
กูรู้จักแต่ดาราแก่ๆ55

>>241 เผยเสวียนจิ้ง จากชุดรหัสลับต้าถังของเอ็นเทอร์

ดาราหญิงที่แต่งชายได้สวยน่ารักอ่ะ--ดาราเกาหลี ที่เล่นเป็นนางเอกซังกุงกวน หน้าใสน่ารักมาก

คงรอเกาหลีสร้าง จะยำมั่วอีกรึเปล่า -///-

>>241 เคอเสี่ยวลวี่ นิยายรักอลเวง (พิมพ์ชื่อผิด)
เผยเสวียนจิ้ง ปริศนาต้าถัง

อ่า ห้องคุยซีรีส์อยู่อีกห้องนึงเน้ออออ

ถ้าวกไปซีรี่ส์ไปคุยอีกห้องนะจ๊ะ >>>/movie/4947/

องค์หญิงหรูอี้ เรื่องไรวะ

>>249 ศิลาหลอมรัก ที่จริงก็ไม่ใช่นางเอกหรอก เป็นคู่รอง แต่กูชอบมากกว่าคู่หลัก

ชันสูตรกับนิติเวชนี่คล้ายกันมากไหม ใครเคยอ่านทั้งสองเรื่องบ้าง เรื่องไหนน่าตำกว่ากัน กูจะได้เปย์เรื่องนั้นเรื่องเดียว

10 อันดับนางเอกที่ชอบไม่เรียงนะ
1.ท่านยาย สามชาติ
2.สีต๋า หลงเงา
3.ซุ่นหวา มายา
4.หวังอวิ๋น ศึกรัก
5.เหยียนตัน อวลกลิ่น
6.ซังซัง สยบฟ้า
7.เจี่ยนเหยา คดีร้าย
8.เสี่ยวเผย ลิขิตรัก
9.หรู้อี้ หงส์ขัง
10.หมิวเอินหวา จักรพรรดิบัญชา

จัดอันดับนางเอกยากกว่าว่ะเพราะปกติจะจำแต่พระเอก555555 กูชอบแนวนางเอกเด็ดเดี่ยวและเป็นสายรุก555555

>>252 ฉู่อวี้ มึงไม่ใช่หรูอี้

อันดับนางเอก กุขอบอกเป็นชื่อเรื่องละกันบางทีก็ลืม ๆ ชื่อไปละ ไม่เรียงเช่นกัน
1. หงส์ขังรัก
2. อวลกลิ่นฯ
3. จักรพรรดิบัญชา
4. กรงผีเสื้อ
5. กุนซือเคียงใจ
6. แม่ทัพอยู่บน
7. พราวพร่าง
8. ท่านยาย
9. หลงเงานาง
10. บันทึกปิ่น

กุชอบนางเอกนิ่ง ๆ ฉลาด อดทน มีปากมีเสียงบ้างบางที ตลกหน้าตาย หรือจะเป็นสายบู๊เก่ง แมน ๆ ไปเลยก็ดี ประเด็นสำคัญคือไม่ทำตัวงี่เง่า น่าลำไย
อย่างนางเอกจอมนางคู่ฯ นี่คงไม่ต้องอธิบายมั้ง หรือนางเอกเทียบท้าฯ นี่เข้าทางกุหมดยกเว้นเรื่องความรักของนางที่ดูลังเล แถมรักคนง่ายเกิ๊น

>>254 ฉู่เฉียวไง จอมนางจารชนหน่วย 11 ? (ลืมชื่อ)

>>255 อาฉู่นี่ชอบแต่ก็มีที่ไม่ชอบอยู่เลยตัดทิ้งน่ะ พอดีกุทีมชาย4หมี่เกี๊ยว อีกคนก็กู้อวิ๋นยอดนักแย่งซีน

เย้ กลับมาแล้ววว

อ่านตย.ชันสูตร3จบละ
สปอยมั้ง
.
.
.
.
.
.
ดูแววแล้วมีโอกาสจะเล่นประเด็นที่ชิงชิงรู้่ว่าจินจื่อคือนักชันสูตรที่เป็นคนทำให้พี่ชายตัวเองโดนประหารแหงๆ
.
.
.
.
.
.

>>245 >>247 แซงคิ้วววววววว
>>240 มึงอ่ะ จะพิมพ์ให้ผิดทำไม ขนาดเวลากูนั่งอ่านบางทีกว่าจะจบเล่มกูก็ลืมชื่อตลคไปบ้างละ555555555555555555

>>258 ไม่อยากให้มีประเด็นนี่เลย แต่ก็คิดเอาไว้ตั้งแต่มีตัวละครนี้ละ กูว่าเรื่องในบ้านน่าเบื่อนิดๆ

>>258 เพื่อโม่งช่วยแถลงไขชันสูตรให้หน่อย
.
.
.
.
.
กูต่อไม่ติดว่ะ ลืมไปแล้วว่าเล่มสองมีปมอะไรค้างไว้อยู่ คุ้นๆแค่ว่าเกอลั่วเสด็จมาใช่ปะ แต่มาทำไมนะ กูลืมไปแล้วจริงๆ
.
.
.
.
.

พูดมึงหวีดชันสูตรแล้วอยากอ่านเลยกูแต่กูไม่เป็นพวกไม่ค่อยชอบอะไรค้างๆด้วย มันค้างมากมั้ยว่ะ

>>262 สองเล่มที่ผ่านมามันไม่ค้างนะ แต่ทำให้อยากอ่านต่อมากกว่า

ถ้าได้อ๋องซึน=ข่ายขาของกูว เริ่ด! ทำมายข่ายๆบอกจะไม่รับพีเรียดละหรอว์ เสียดายยยยย ทำไมเหมือนหูเกอล่ะ เหมือนจะได้ยินว่าจะไม่รับพีเรียดเหมือนกาน เสียใจทั้งคู่ ชอบทั้งหูเกอ ทั้งข่ายเล่นพีเรียดมากกว่าปจบ.อ่ะ

มึงๆ คือพี่ฮั่วก็ดีนะมึงง พี่ฮั่วไม่ได้แก่ขนาดนั้น พี่ฮั่วหล่อมั่กกก T_T แต่นางเอก......

>>258 กูว่าเดี๋ยวต้องมีแน่นอน

>>264 >>265 อัญเชิญห้องซีรีย์ >>248

ขอพูดเป็นรอบที่ล้าน ถ้าจะคุยเรื่องนักแสดงซีรีส์ แคสต์บท บลาๆๆ ไปคุยที่บอร์ด motion picture นะ บอร์ดนี้literature

ถามเรื่องตงกง
.
.
.
.
.
.
.
ชื่อพระเอก ที่ใช้ตอนไปนอกด่าน กู้เสี่ยวอู่ กะ ตอนที่ลงชื่อ ตรงกำแพง มันมีความเกี่ยวข้องกันยังไงไหม
.
.
.
.

ย้อนกาล กูคนเมื่อวาน เล่ม 2 อ่านจบแล้ว ในความคิดเห็นกูจากการอ่านแบบละเอียดและคิดวิเคราะห์ตาม นางเอกไม่น่าลำไยเลยสำหรับกู คนที่น่าลำไยที่สุดคือแม่พระเอก (มู่ฟูเหริน)
.
.
.
.
.
พูดถึงความน่ารำคาญ นางเอกเรียกร้องเยอะ กูขอชี้แจงในสิ่งที่กูอ่านแล้วตีความได้นะ
- ฉาก จูบกันครั้งแรกในน้ำ ที่นางเอกไม่ยอมต้าหวัง การที่นางบอกว่า อยากจะฝังร่วมกันกับเขาตอนตาย นั่นไม่ใช่การเรียกร้องเยอะ แต่เป็นการแสดงความต้องการให้ต้าหวังได้รู้ ว่าที่ผ่านมานางปิดใจไม่ยินยอมเพราะนางมีความคิดเช่นนี้ ถ้าเขายอมรับได้ก็ดี ถ้ายอมรับไม่ได้ก็ต้องอยู่แบบนี้ต่อไป นางก็ไม่ได้คิดที่จะไปจากเขา แต่ไม่มีวันเข้าไปตำหนักหลังของเขา ขอแค่เป็นข้าราชบริพารได้รับใช้เขาก็พอแล้ว ไม่เรียกร้องว่าเขาจะต้องทำ ให้นางเป็นภรรยาที่ถูกต้องสักหน่อย คำพูดของเชียนโม่ "ต้าหวัง ท่านเป็นผู้สูงศักดิ์ คนที่จะอยู่ข้างกายท่าน หลังจากตายแล้วฝังร่วมสุสานกับท่าน มีชื่อบันทึกอยู่ในประวัติศาสตร์ร่วมกับท่าน คือฟูเหรินของท่าน..." "ต้าหวัง ท่านมีคนมากมายอยู่เคียงข้าง แต่ข้าไม่มีอะไรเลย ถ้าข้าอยู่ในราชสำนัก ยังได้เป็นซืออีโม่ แต่ถ้าข้าไปอยู่ในตำหนักฝ่ายในแล้วก็ย่อมไม่มีฐานะใดทั้งนั้น..." << ถ้าเพราะนี่คือการเรียกร้องเยอะ ทำให้นางเอกน่าลำไย กูขอถามคนที่คิดแบบนั้น มึงจะยอมเป็นเมียน้อยต้าหวังทันทีเลยเหรอ ไม่คิดไปให้ไกลเหมือนนางเอกเลยเหรอ บอกเหตุผลกูหน่อยได้ไหมว่า อะไรทำให้มึงอยากจะเป็นเมียน้อยต้าหวังโดยไม่คิดอะไรทั้งสิ้น เพราะถ้ากูเป็นนางเอก ก็เหตุผลเดียวกัน กูอยากเป็นเมียหลวง อยากเป็นคนที่ขึ้นชื่อว่าภรรยา ไม่ใช่เมียน้อย (นางเอกไม่ได้เรียกร้องเรื่องผัวเดียวเมียเดียวด้วย) และอยากจะมีอะไรที่คู่ควรกับเขา เขาเป็นกษัตริย์ กูเป็นชาวบ้านที่เพิ่งหลุดจากสถานะทาส ไม่มีครอบครัว ไม่มีคนหนุนหลัง สังเกตได้ว่าเวลาที่มีคนซุบซิบว่านางเอกน่าจะมีซัมติงกับต้าหวังแล้ว นางเอกจะค่อนข้างอึดอัด (โดนนินทาว่าเป็นเมียน้อยนั่นแหละ เพราะไม่ได้แต่งงานกันอย่างถูกต้องยังไงก็คือเมียน้อยหรือนางบำเรอ) ตอนเจอซูฉงครั้งแรก ที่เดินสวนกันไป ปากซูฉงแม่งเราะรายยังไง กูนี่เดือดแทน แต่นางเอกไม่คิด ดันอยากจะไปคิดบัญชีให้เขา

- ฉาก ต้าหวังจับได้ว่านางเอกซื้อโรงเตี๊ยมไปยืมเงินอู่จวี่ บทนี้ถ้าจะบอกว่าน่ารำคาญคือน่ารำคาญทั้งคู่ คนหนึ่งคือต้าหวังแม่งก็นิสัยกษัตริย์จริงๆ เผด็จการ เป็นใหญ่ ทำให้คนรู้สึกอึดอัดกดดัน คนหนึ่งคือนางเอกแม่งก็นิสัยคนปัจจุบันจริงๆ อยากทำให้สิ่งที่ตัวเองอยากจะทำ ความอยากมีโรงเตี๊ยมสอดคล้องกับคำพูดฉากบน ที่นางบอกว่า นางไม่มีอะไรเลย นางทำโรงเตี๊ยมก็เพราะอยากจะมี (ก็เพื่อต้าหวัง) ไม่ใช่การยืนอยู่บนลำแข้งตัวเองอย่างที่บอกกับต้าหวัง นางเอกยังดีที่ยอมรับพระเอกได้เรื่องเผด็จการ แม้จะทะเลาะกันทุกครั้งแต่ก็คือไม่หนีไปไหน ผิดกับนางเอกเรื่อง 8 สามี ที่พอฮ่องเต้เผาหนังสือนิยาย นางก็หนีเลยเพราะรับไม่ได้กับการอยู่แต่ในกรงแบบนั้นและไม่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ

- ฉากช่วยคนร้าย รวบยอดหมางกับชางซู่ เป็นกูก็ช่วย เพราะกูคือมนุษย์ที่ยังมีเลือดเนื้อและจิตใจ ที่มีความสำนึกในบุญคุณคน ต่อให้ช่วยไปแล้วในภายหน้าคนพวกนั้นจะกลับมาทำร้ายต้าหวังกูก็ยังช่วย ตามที่นางเอกบอกว่าทำอะไรไปแล้วขอให้ตัวเองไม่นึกเสียใจหรือละอายใจ ไม่ใช่ว่านางเอกไม่นึกถึงจิตใจต้าหวัง (มีฉากที่ต้าหวังก็น้อยใจในจุดนี้เพราะหึง+ห่วง) นางเอกยังบอกเลยว่า ท่านคิดว่าข้าเป็นคนแบบนั้นหรือ (ในเรื่องศิษย์ข้าเจ้าตายอีกแล้ว นางเอกเรื่องนั้นเหมือนว่าจะไม่เคยฆ่าใคร นางยังมีความเป็นมนุษย์ที่มาจากปัจจุบัน มีบทบรรยายยืดยาวเกี่ยวกับการที่ว่าทำไมนางไม่ฆ่า ถ้าใครเคยอ่านน่าจะจำฉากได้) เหตุผลก็ไม่ต่างกันอะ เพราะนางเอกเป็นคนมีเหตุผล มีจิตใจดีงาม เพราะถ้านางเอกในเรื่องย้อนกาลไม่เป็นคนแบบนี้ เชื่อเหอะว่าต้าหวังก็คงไม่รัก ดูได้จากคำพูดของต้าหวัง ตอนที่มู่ฟูเหรินคิดฆ่านางเอก เขาบอกว่า หากเป็นแต่ก่อน เขาคงขับไล่มารดา สังหารผู้ที่ทำร้ายนางเอกไปแล้ว แต่ตอนนี้เขาได้รู้จักกับนาง เข้าได้รู้จักความเมตตากรุณา
.
.
.
.
.

ต่อย้อนกาล
.
.
.
.
.
ตั้งแต่อ่านมาจนจบ หลังจากที่นางเอกรู้ใจตัวเองแล้วว่ารักต้าหวังและต้าหวังก็รักนางมากโดยไม่คำนึกถึงสิ่งใด (ฉากที่หมางบุกเข้ามาลอบสังหาร) นางเอกก็เปิดใจไฟเขียว โดยไม่ได้พูดถึงอีกว่าตัวเองอยากจะเป็นภรรยา (แต่งงานอย่างถูกต้อง) นางยอมเป็นคนของพระเอกแล้ว แต่ประจวบเหมาะพอดีตอนนั้นมู่ฟูเหรินจะให้พระเอกแต่งงาน พระเอกเลยบอกว่าจะแต่งกับนางเอก ทำให้นางเอกดีใจมากแต่ก็ไม่ได้หวังมากเช่นกัน และก็ไม่มีฉากนางเอกเรียกร้องให้ผัวเดียวเมียเดียวด้วย (ยอมรับได้ แต่อย่าพูดถึง) พระเอกทำให้นางเอกเองเพราะเกิดเรื่องเจิ้งจีขึ้นมา เขาคิดว่าการที่เขาดีกับทุกคนจะไม่เกิดปัญหาไม่ทำให้พวกสนมเป็นทุกข์นั่นคือการที่เขาคิดผิด เขาจึงตัดปัญหานี้โดยให้อิสระพวกนาง อยากไปก็ไปพร้อมให้เงิน อยากอยู่ก็อยู่พร้อมให้งาน

เรื่องนี้มีสีสันมากสำหรับกู กูไม่เคยอ่านนิยายที่พระเอก-นางเอก ทะเลาะกันโคตรบ่อย แต่การทะเลาะกันนั้นเป็นสิ่งที่ดี ดีกว่าไม่พูดปล่อยให้เข้าใจกันผิดๆ และเข้าหน้ากันไม่ติด การพูดคุยกัน+ทะเลาะกัน ทำให้เข้าใจในสิ่งที่ต่างฝ่ายต่างต้องการ แต่จุดนี้เหมือนต้าหวังจะยอมนางเอกมาก เหมือนรักเราไม่เท่ากันนั่นแหละ แต่ก็ใช่ว่านางเอกจะไม่รักพระเอก เพียงแต่แสดงออกไม่เหมือนกันเท่านั้น ยกตัวอย่างในบทบรรยายความคิดนางเอกเล่ม 1 ถ้านางคล้อยตามเขา สิ่งที่รอนางอยู่คืออะไรนางรู้ดี เขามีนางในอยู่แล้วหลายคน อีกไม่นานก็จะมีภรรยา ต่อให้โยนหลังการในยุคสมัยใหม่ทิ้งไป ความสัมพันธ์ในครั้งนี้ก็ดูอนาคตเลือนราง สำหรับฉู่หวัง ในใจเขาเชียนโม่พิเศษมาก แต่จะรักษาความรู้สึกเช่นนี้ให้อยู่ต่อไปย่อมยากลำบากยิ่งกว่าความรักครั้งก่อนของนาง นอกจากนี้เขายังไม่ต้องรับความผิดชอบใดๆ ต่อความรู้สึกย่ำแย่ผิดหวังของนาง นางใจไม่กล้าพอ << เห็นได้ชัดว่านางเอกกลัว กลัวว่าภายหน้าต้าหวังจะทอดทิ้ง กลัวเพราะตัวเองไม่มีอะไรเลย เขาเป็นกษัตริย์ นางเป็นชาวบ้าน จึงได้ไม่เปิดใจรับต้าหวัง กลายเป็นทะเลาะกันบ่อยครั้ง เนื่องจากต้าหวังให้อยู่ฝ่ายเดียว นางเอกไม่ได้ตอบรับอะไรกลับไปเลย มีโม่งเมื่อวานบอกว่า รับ มาคู่กับการ ให้ ไม่ใช่รับอยู่ฝ่ายเดียว นั่นก็ใช่ แต่ตรรกะนี้ใช้ได้กับคนที่รักแบบพร้อมใจทั้งสองฝ่าย ส่วนนี้คือต้าหวังพร้อมใจแค่ฝ่ายเดียว นางเอกไม่ได้ยินยอม เขาให้มา = นางต้องยอม คิดแบบนี้ไม่ได้

เรื่องนี้มีจุดน่าเบื่อสำหรับกู ฉากที่นางเอกพรัดพรากไปกับหมาง อ่านเแล้วเหมือนม่านม่านชิงหลัว เจ๊กลากไปไทยลากมา ต่อจากหมางก็เป็นชางซู่

ตัวละครหาย อู่จวี แม่งไปแต่งงานแล้วหายไปเลย นางเอกกลับมาแล้วไม่มีพูดถึงเลย ในเมื่อเขาเป็นคนสุดท้ายที่ได้อยู่กับนางเอกตอนนางตกน้ำหายไป เขาเสียใจมากและตามหาอย่างเป็นบ้าคลั่ง นางเอกกลับมาแล้วควรมีกล่าวถึงบ้าง / ความรู้สึกของมู่ฟูเหริน หลังจากรู้ว่าอาของต้าหวังเป็นคนร้ายตัวจริงก็ไม่มีพูดถึง อีห่า เข้าข้างฆาตกรใส่ร้ายนางเอกแล้วเงียบกริบ คนเขียนไม่มีพูดถึงเลย เรื่องเจิ้งจีอีก มีพูดถึงแค่ว่า พอมู่ฟูเหรินรู้เรื่องเจิ้งจีแล้วก็ไม่สนใจอะไรอีก แค่เนี๊ยะ ไม่มีบรรยายความรู้สึกมู่ฟูเหรินมั่งว่ารู้สึกไงที่คนที่ตัวเองให้ท้ายล้วนเป็นฆาตกรที่คิดร้ายลูกชาย ตอนที่วัวคลั่ง ถ้าคนนั้นไม่ใช่นางเอกไปให้หญ้าแต่เป็นต้าหวัง คนที่ถูกทำร้ายก็คือต้าหวัง

ปล. ชอบบทเลิฟซีน ต้าหวังชอบ outdoor (ไม่มีบรรยายแบบ hd)
.
.
.
.
.
ย้อนกาลอ่านจบแล้วก็สนุกดี (ไม่อ่านซ้ำ) มีจุดน่าเบื่อทั้งเล่ม 1-2 เล่ม 1 ก็ตอนที่ต้าหวังยังโผล่มาน้อยๆ ในช่วงแรก เล่ม 2 ก็ช่วงพลัดพรากกัน + กับบทบรรยายสตอรี่ยืดยาวของแคว้นนั้นแคว้นนี้ กูจำไม่ได้ ชื่อเยอะเหลือเกินทั้งคนทั้งแคว้นทั้งทับศัพท์ตำแหน่งงาน ตอนแรกว่าจะทลายกองดองพราวพร่างต่อ มาต่อจากย้อนกาลคงไม่ไหว เรื่องนั้นก็ ป้าสะใภ้ 1 2 3 4 ในบทแรกๆ เยอะเหลือเกินปวดหัว สถานีต่อไปให้หมอหญิงก่อนแล้วกัน

ย้อนกาลดูน่าสนในจริงๆ จากที่มึงเล่า แต่ติดอยู่อย่างเดียวนั่นแหละเลยไม่ได้อ่าน ยังไงก็ขอลคุณมากกกก

กูเพิ่งได้อ่านตย.ชันสูตรเล่มสาม อี้เหี้ยยยย กูหยุดยิ้มไม่ได้เลยตอนท้ายๆ กูเชียร์เรือนี้ให้เข้าวินจริงๆว่ะ ส่วนพี่ชายกูว่าโง่ มุทะลุ วู่วาม กูไม่ชอบคนแบบนี้ว่ะ

>>273 เห็นด้วย อีพี่ชายคือตัวที่กูเกลียดว่าแม่เลี้ยงกะน้องสาว นี่น้องแท้ๆไม่เคยมาไยดี นี่โง่หรือโง่

>>272 ติดไรอะ

กูขอผ่ากลางปล้อง กุล้าหลังเพิ่งอ่านหมอญจบ กุชอบนะ มีเรื่องไหนแนะนำอีกมั้ย

>>276 ถ้าไม่ซีเรียสว่ามันยังไม่จบ กูแนะนำชันสูตร บันทึกปิ่น

ทำไมในวดด.บอกว่าชันสูตรกระแสเงียบล่ะ เห็พวกมึงคุยกันตลอด แต่แน่ๆกูเห็นคนถามก้อมองบนละ เบื่อวัลลาบี

>>270-271 เขียนรีวิวดีมากๆเลย นี่อ่านย้อนกาลแล้วก็ชอบนะ พระนางดูมีเลือดมีเนื้อดี จะว่ามีวุฒิภาวะก็ไม่ใช่ซะทีเดียว และความง้องแง้งของทั้งคู่มันก็ปรับจูนหากันได้ นางเอกความคิดความอ่านดีอะ สรุปคือชอบสุดๆ ตั้งแต่ออกมานี่อ่านซ้ำเรื่องนี้บ่อยมาก

>>278 นั่นแม่นางหายจงหยวนผู้จงรักภักดีไงจะใครล่ะ

>>278 >>280 เออ แต่อีกอย่างนะ กระแสในโม่งกับนอกโม่งมักสวนทางกัน อันไหนที่โม่งหวีดหนักๆข้างนอกมักจะกริบช่วงแรกๆ แล้วเดี๋ยวค่อยมีคนหวีดทีหลัง

>>278 โดยส่วนตัวนะ กูไม่ค่อยชอบเรื่องนี้ อ่านได้แต่ไว้อยู่ท้ายๆ ลิสต์ สงสัยเพราะไปอ่านบันทึกปิ่นก่อน กูชอบที่บันทึกปิ่นลงรายละเอียดเรื่องของคนร้าย เรื่องชีวิต เรื่องแรงจูงใจ แต่ชันสูตรเหมือนจะจบตรงจับคนร้ายได้ก็จบเลย ที่สำคัญกูลำไยครอบครัวนางเอกด้วย (ยกเว้นพ่อ ไม่ได้เกลียด แต่ก็ไม่ได้ชอบ) เกลียดแรงส์

>>282 ชื่อเรื่องก็บอกละอะมึง ชันสูตร จบ นางเอกเป็นหมอนิติเวช ผ่าๆๆๆๆ หาสาเหตุการตาย จบ นางเอกบันทึกปิ่นมันสืบคดี ละแนวเรื่องก็คนละอย่าง ชันสูตรมันไม่ได้เน้นการสืบสวน ถ้าลงรายละเอียดเรื่องนั้นเยอะกูว่ามันยืดเยื้อ เพราะไม่เกี่ยวกับชีวิตนางเอก

>>282 กูเข้าใจแหละ ส่วนนึงคือเอามาเปรียบกับบันทึกปิ่นหรือนิติเวชด้วยน่ะ จริงๆกูก็อยากให้ชันสูตรลงรายละเอียดเรื่องการสืบคดีมากกว่านี้นะ แรกๆอ่านแล้วกูก็แอบๆเบะปากให้พวกอี๋เหนียงอยู่เหมือนกัน แต่กูคิดว่ากูผ่านฮูหยินผู้เฒ่าเสิ่นมาได้แล้ว ทำไมอันนี้กูจะผ่านไม่ได้ 55555555555

ต่อ >>283
ส่วนปิ่นนี่นางเอกมันต้องสืบ การสืบคือสิ่งสำคัญของเรื่อง ถ้าไม่มีรายละเอียดมันก็ดูกลวงๆ ไม่สมจริง

>>283 หมอจั๋วนางก้อเป็นนิติเวชนะ นางยังไปสืบคดีเลย แค่กๆๆๆ

>>285 กูว่า ชันสูตรน่าจะเป็นแนวว่า ชอบก็คือชอบไปเลย ไม่ชอบก็คือไม่ชอบเลย แต่ที่มันไม่เปรี้ยงจริงๆกูว่าเพราะมันเป็นเรื่องยาว และค่อยเป็นค่อยไป ไม่ได้หวือหวาแบบหมอหญิง แล้วคนคาดหวังเอาไว้เยอะ พอมาอ่านแล้วเลยไม่ชอบ เกิดการเปรียบเทียบอีกไรงี้ แต่มันก็อย่างที่มึงว่านะ เพราะหน้าที่นางเอกคือชันสูตร ไม่ได้มีหน้าที่ลงไปสืบข้อมูล นางเอกทำหน้าที่ตัวเองจบก็คือจบ สำหรับกูตอนนี้คือตามต่อแน่ๆ กูชอบ ชายเฉินของกูช่างน่าสนใจ =,,=

>>286 สารวัตรกู้เลยไปฝึกกองทัพสินะ แค่กๆๆๆๆๆ /หันไปจิบชาน้ำผึ้งมะนาว

เพิ่งรุ้ว่าคนนั้นในวดดคือหาบจงหยวน ปกติเรียกแต่สาวหน้าเทา เพราะรุปโปรเขาหน้าเทามาก ;0;

แต่หมอจั๋วก็เป็นเรื่องที่ทำให้กูเริ่มอ่านนิยายจีนจริงๆจังๆนะ ถึงจะต้องปิดตาข้างนึงอ่านก็เถอะ
>>275 ย้อนกาล
.
.
.
.
นางเอกไม่ซิง แค่นั้นล่ะ
.
.
.
.
.

>>289 กูเรียกแม่นางวัลลาบี้ ดูอยากมีตัวตน

>>290 ย้อนกาล
.
.
.
.
.
กูเนี่ยคือคนซีมากๆ ที่ว่านางเอกไม่ซิง แต่มาอ่านเรื่องนี้แล้วไม่คิดว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร เพราะ ต้าหวังแม่งสนมเยอะ ผ่านมาแล้วหลายคน มาเจอนางเอกไม่ซิงก็ดี มวยถูกคู่ นอกจากต้าหวังจะชอบนางเพราะอะไรหลายๆ อย่างแล้ว ยังชอบเรื่องบนเตียงด้วย นางไม่เหนียมอายแถมบางครั้งเป็นฝ่ายรุก ส่วนเรื่องซิง มีกล่าวถึงนิดเดียวว่า นางเคยมีแฟนก็เคยผ่านอะไรมาบ้างแล้ว แค่นี้เอง แต่ถ้าให้เลือกจริงๆ กูอยากให้นางเอกซิง อยากให้ต้าหวังเป็นคนแรก
.
.
.
.
.

>>292 ย้อนกาลฯ
.
.
.
.
.
ตอนที่พระนางมีไรกันแล้วต้าหวังพูดกับนางเอกว่าเจ้าดูคุ้นเคยจริงนะ พอมีไรเสร็จยังถามอีกว่า เขาคนนั้นเป็นใคร กูแบบไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี
.
.
.
.
.

>>292 ย้อนกาล
.
.
.
.
.
ปัญหาคือนางเอกเสียซิงตั้งแต่มอปลาย ถ้าเข้าใจไม่ผิด ใช่มะ
.
.
.
.
.

สำหรัับกูถ้าเป็นยุคปัจจุบันไม่ซิงไม่เป็นไรนะ
แต่ถ้าเป็นพีเรียดอ่ะ เรื่องไม่ซิงนี่ค่อนข้างซีเรียดว่ะ ถึงจะทะลุมิติมาก็เหอะ

Ky กูอ่านนางพญาท้ารบและ แม่งแค่เล่ม 1 อ่านไปหลับไป ไม่สนุกเลย เหมือนก็อปเผามา แค่เปลี่ยนคาแรคเตอร์นางเอก กูอุตส่าห์หามาอ่าน เห็นรีวิวบอกเรื่องนี้ดีงามสนุก คงมีกูคนเดียวสินะที่ไม่รู้สึกสนุกเลย น่าเบื่อชิบหาย

>>293 >>294 ย้อนกาล
.
.
.
.
.
กูก็ตะขิดตะขวงใจแหละฉากนั้น คือทำหน้าไม่ถูก แต่ฉากนั้นไม่มีไรกันนะเหมือนนางเอกจะใช้มือช่วยเพราะนางเป็นเมนส์ ส่วนเสียซิงตอนม.ปลาย กูไม่ได้นึกถึงเลย ต่างประเทศอาจเป็นเรื่องปกติรึเปล่า ส่วนประเทศเราก็มีเยอะ เสียซิงตั้งแต่เด็ก
.
.
.
.
.

>>297 เออถูก ตอนนั้นนางเป็นเมนส์ ลืมๆ แต่ก็นั่นแหละ กูอ่านไปแล้วสะอึกนิดนึง

>>295 สปอย
ย้อนกาล
.
.
.
.
.
นางเอกทะลุมิติมาด้วยร่างตัวเองอะมึง​ ไม่ได้เข้าร่างคุณ​หนูคนไหนทั้งนั้น
นางเสียซิงตอนอยู่มิติปัจจุบัน​แล้วค่อยทะลุมาหลังจากนั้นหลายปี
(กูจำไม่ได้ว่าม.ปลายหรือมหาลัยว่ะ​ แฟนเก่านักว่ายน้ำนางดูเป็นไปได้สุด​ แต่นั่นเจอกันตอนมหาลัยปี1ปะ?)
.
.
.
.
.

>>296 รีวิวที่ไหน ถ้ามึงอ่านในรีวิวในโม่งก่อนกูรับรองไม่มีคนพูดแบบนั้น

ย้อนกาล
.
.
.
.
.
นี่รับได้เรื่องพรมจรรย์นางเอก ไม่คิดมาก นางเอกจะผ่านมาแล้วก็ไม่ติดอะไร และคิดว่าในย้อนกาลที่ใส่ตรงนี้เพื่อแสดงให้เห็นนิสัยพระเอก เพราะปกติคนสมัยก่อนจะยึดติดเรื่องนี้มาก ๆ ถ้าไม่บริสุทธิ์=สกปรก แต่พระเอกไม่ตะขิดตะขวงใจคิดมากอะไร นี่รู้สึกว่าพระเอกเปนคนความคิดอ่านดีอะ จะใช้คำว่าใจกว้างก็ไม่อยากใช้ เพราะไม่ควรมีใครมาตีค่าผญด้วยเรื่องนี้เลย ส่วนเรื่องว่านางเอกมีอะไรกับแฟนตอนอายุประมาณเท่าไหร่ ก็น่าจะกับแฟนนักว่ายน้ำหรือเปล่า ประมาณ 18-20 อะ ก็ไม่ได้เด็กมากอะไรนะ นางเอกมี safe sex ก็โอเคแล้ว เรื่องอายุนางเอกตอนมีครั้งแรกนี่เฉย ๆ อะ
.
.
.
.
.

KY มึง กูอยากถาม(อยากรู้จริงๆไม่ได้จะวอร์) ระหว่างคห.ของโม่งกับวดด.เนี่ย กลุ่มคนอ่านกลุ่มไหนเป็นชนกลุ่มใหญ่ชนกลุ่มน้อย

อรุณ
ประกาศลิขสิทธิ์เรื่อง หนึ่งดวงใจ หนึ่งชาติภพ กระดูกงดงาม 一生一世，美人骨
ผู้แต่ง โม่เป่าเฟยเป่า 墨宝非宝
นวนิยายจีนรักโรแมนติก
เธอ เกิดมาพร้อมกับความทรงจำในอดีตชาติเมื่อหลายร้อยปีก่อน
ความปรารถนาเสมอมาของเธอคือ การค้นหาและเฝ้ารอเขาคนนั้น
ผู้ที่ชาติก่อน เธอติดค้างเขาไว้อย่างใหญ่หลวง
เขา ดอกเตอร์ด้านเคมีจากสหรัฐฯ ผู้มีชาติกำเนิดสูงส่ง
เขาจดจำเธอไม่ได้แม้แต่น้อย
ท่ามกลางการแย่งชิงอำนาจในตระกูลซูเชียง การวางแผนฆาตกรรม
และการหักหลังของผู้ที่อยู่รายล้อม เขาจะสามารถปกป้องและคุ้มครองเธอ
ให้อยู่รอดปลอดภัยได้อย่างไร และที่สำคัญ เขาจะจดจำเรื่องราว
ของเขาและเธอในอดีตชาติได้หรือไม่
โปรดติดตามในเล่ม
ปกไทย: ชมปกเรื่องอื่นไปพลางๆ ก่อนนะคะ
ทดลองอ่าน: รอติดตามหน้าเพจปลายปีหน้านะคะ
จำนวนเล่ม: เล่มเดียวจบ
ราคา: รอค่ะ
ตอนจบ: ดีจ้า
อีบุ๊ก: ไม่ได้ลิขสิทธิ์มาค่ะ
กำหนดออก: ไตรมาสที่ 4 (ต.ค.-ธ.ค.) ปี 2561
#มาอ่านนิยายกันเถอะ

//มึง เขาจะเอาชื่อกระดูกงดงามจริงดิ

>>299 >>301 >>297 >>295 เข้าใจๆ
>>302 มีโม่งที่เล่นทั้งวดดและเล่นที่นี่ แต่คนที่คอมเม้นในวดดส่วนมากกูว่าไม่น่าจะใช่โม่ง
(ส่วนที่เม้นมากๆ เวลาเอี่ยวกับจงหววนกูไม่นับ)
แน่ในวดดถือว่าค่อนข้างหลากหลายนะ มีคนชอบทุกสนพ รวมทั้งเสิ่นเจิ้นด้วย

>>301 ชายจีนโบราณไม่ได้ยึดติดความบริสุทธิ์ของผู้หญิงนักหรอก เมียน้อยพ่อก็เอามาเมียตัวเองได้ เมียขุนนางก็แย่งมาเป็นสนมได้ อ่านจากประวัติศาสตร์จริงๆอะนะ ไม่ใช่นิยาย

เหม่ยเหรินกู่ มันต้องกระดูกคนงามป่ะวะ .เกาหัวแคร็กๆ.

//อีเซิงอีชือนี่ดัวะ แปลเปงกูเกิ้นแทรนซาเหลดเลย โถ่ววววว

>>306 เหม่ย=สวยงาม เหรินกู่=กระดูกมนุษย์

เป็นชื่อที่ไม่สามารถสื่อถึงความหมายที่ถูกซุกซ่อนเอาไว้ได้ แต่นั่นแหละ กูไม่อ่าน ไม่ซื้ออยู่ดี

เพิ่มเติม กระดูกของคนงาม คือ เหม่ยเหรินเตอกู่

Ky ศิษย์ชั่วสามพึ่งถึงมือ เล่มสี่มาเมื่อไหร่นะ ถ้าไม่ทิ้งช่วงมากจะได้อ่านเลย

>>305 อะอะอ้าววว แหง่ว นี่เข้าใจผิดมาตลอดเลยเหรอเนี่ย ;^; ขอบคุณมาก (เพิ่งรู้เลย)

>>307 >>309 อ๋ออออออ แต๊งกิ้วววว เดี๋ยวแปป กูจดก่อน รู้สึกวัลลาบีเบาๆ .กราบแทบเท้า.
แต่ต่อให้แปลถูกกูก็ไม่ชอบชื่ออยู่ดีอ่ะ 5555

บอกผ่านย้อนกาลเพราะเหตุผลนี้เหมือนกัน
เข้าใจว่ามันธรรมดานะ แต่ในนิยายขอที่เพอร์เฟคแบบไม่ตะขิดตะขวง

>>305 แต่ว่าถ้ามึงจะแต่งเป็นเมียเอก หรือแต่งเข้าวังยังไงมึงก็ต้องโดนตรวจ เว้นแต่บางคนบางกรณีที่รอด

>>312 ชื่อเรื่องมันค่อนข้างแปลตรงตัวเลยน่ะ สำหรับเรื่องนี้กูอาจจะรอรีวิวก่อน ไม่ค่อยไว้ใจสำนวนของยามเช้าเท่าไหร่

เห็นโม่งบนๆดิสคัสกันเรื่องซิงไม่ซิง สำหรับกูนะ อ่านได้หมด กูไม่เคยซีเรียวเรื่องนี้เลยว่ะ เอาจริงๆ กูเพิ่งรู้ว่ามีคนซีเรียสเรื่องความซิงของตัวละครเยอะก็นตอนเล่นโม่งนี่ล่ะ ก่อนหน้านี้ตั้งแต่เด็กที่กูอ่านนิยายมา สมัยที่ยังไม่มี sns แบบนี้ ก็ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเรื่องความซิงมีผลต่อการอ่านนิยาย

อันนี้ถามแบบอยากรู้​จริงๆนะ​ ไม่ได้กวนตีน​
กูเข้าใจว่าถือเรื่องซิงไม่ซิงมันก็รสนิยม​การอ่าน
แต่กูอยากรู้​อะว่าพวกมึงที่ถือเรื่องนี้อ่านดอกไม้แดงกันไหม?
กูสงสัยเพราะสถานะนางเอกแต่แรกมันเป็นจุดสำคัญ​ของเรื่องเลยอะ​ พวกมึงก็ไม่อ่านรึเปล่า

>>315 เหมือนกัน กูไม่แคร์เลย ทั้งในนิยายทั้งในชีวิตจริง 555555

>>271 มรึงงงง มึงทำให้กูซื้อย้อนกาลฯ จนได้อ่ะ เรื่องนี้ตอนแรกไม่อยากอ่าน ไม่ชอบพวกย้อนไปเป็นตัว พวกสสารทะลุแบล็คโฮล กูชอบทะลุแต่วิญญาณ ก็เลยอ่านสปอยล์มาตลอด ก็ไม่คิดชอบนะ จนมาสปอยล์อันนี้ เสียตังจนได้ แบบไม่สั่งเวปเอาส่วนลดด้วยนะขี้เกียจรอ เย็นนี้คนซื้อกลับมากูจะอ่านเลย

หวังไว้มาก..... ผิดหวังกูจะเผา ตามนี้

>>316 ไม่ได้อ่าน
.
เมื่อกี้เผลอพลิกอ่านตอนนึงในเล่มสามเลยรู้สปอย แต่ว่าพระเอกเรื่องนี้จะรับตำแหน่งตัวประกอบจนถึงเล่มสามเลยรึเปล่าเนี่ย

มาๆกูจะเหลาให้ ไอ้เรื่องค่านิยมความซิงนี่มันมาเอาจริงมาเกิดในยุคหลังๆ อย่างอารยธรรมแถบไทย เขมรสมัยก่อนนี่นะ พอลูกสาวโตหน่อยพ่อแม่จะเอาไปทำพิธีเบิกเยื่อเอาปลัดขิกทิ่มให้เยื่อขาดพร้อมมีผัวตอนแต่งไปจะได้ไม่ลำบาก บางชนเผ่ากระทั่งตอนนี้ยังมีประเพณีว่าพอลูกสาวโตแล้วจะแยกไปปลูกกระต๊อบเล็กๆให้นอนกับผู้ชายได้ตามความพอใจ ถูกใจใครค่อยแต่ง ดังนั้นการที่จะบอกว่าพีเรียดมันสตริกมากกับความเวอร์จิ้นมันไม่จริงเสมอไป ยิ่งยุคโบราณมากๆมันยิ่งไม่แน่ สมัยนั้นคนรีบโตรีบแต่งงาน อายุไม่ยืนตายกันเร็วอีก ผัวตายเป็นม่ายหาผัวใหม่มาช่วยกันทำมาหากิน จิ้นไม่จิ้นไม่ใช่เรื่องแปลก ถ้ามึงเคยอ่านปวศ.เรื่องจิ๋นซีฮ่องเต้ยังมีแม่ที่เคยเป็นอนุหลี่ปู้เหว่ยมาก่อนแล้วมายกให้พ่อจิ๋นซีทีหลังได้เลย ย้อนกาลนี่มันยุคชุนชิวก่อนหน้าสมัยจิ๋นซีอีก กูไม่คิดว่ายุคนั้นจะถือหรอกดูตามปวศ.ยกเมียให้กันเยอะไป

>>316 แต่ที่ไม่ได้อ่าน ไม่ใช่เพราะนางเอกไม่ซิง แต่รู้สึกเจ็บปวดแทนนางเอกกับสิ่งที่ต้องเจอขนาดตอนท้ายใช่ว่าดีอีกต่างหาก เลยไม่ไหวว่ะ

>>316 กูคนหนึ่งที่ถือนะ แต่เสือกอ่านดอกไม้แดงไง ตอนแรกก็นึกว่าเสียให้ผัวเก่าคนเดียวยังไม่คิดไรมาก พอเริ่มอ่านไปๆ อ้าวเชี่ยล้ะ แต่ทำไงได้ อ่านไปแล้วอ่ะ กูถือคติว่าชอบไม่ชอบก็ต้องอ่านให้จบ นั่นแหละ แต่เล่มหลังๆ ก็สงสารนางเอกมีหมั่นไส้บ้างเวลาอยู่กับรุ่ยอ๋อง ทั้งที่ตัวเองเป็นเมียฮ่องเต้

>>320 กูอ่านหมี่เยวี่ยนะ ยุคนั้นการแต่งงานกับหวังในแต่ละรัฐไม่แค่สานสัมพันธ์แต่ยังมีอะไรอีกมากมาย
ดูอย่างพี่สาวหมี่เยวี่ย เป็นลูกเมียเอก ต้องประคบประหงมขนาดไหนเพื่อให้ได้แต่งเป็นเมียออกของฉู่หวัง(จำชื่อไม่ได้)
รวมถึงพี่สาวอีกคนของหมี่เยวี่ยที่พยายามป้ายสีนั่นอีก

>>320 สมัยนั้นอาจไม่ถือ แต่กูอ่านนิยายกูถืออ่ะ มีเป็นรสนิยมในการอ่าน

>>324 มันเป็น**

เอาแบบเคสปกติสิ เออแต่ถ้าอย่างยุครุ่งเรืองเปิดกว้างก็ต้องต้าถังในช่วงต้นๆ ที่ญช แทบจะมีบทบาทพอๆ กัน

>>318 กูว่ามึงอย่าเพิ่งคาดหวังไว้สูงเลยว่ะ ยิ่งคาดหวังไว้สูงถ้าผิดมันจะเจ็บหนัก คือเรื่องนี้กูให้กลางๆนะ (กูไม่ใช่คนสปอยล์) กูว่ามันน่าจะแล้วแต่คนชอบ อย่างคนที่สปอย คือเค้าก็มองในมุมมองเค้า วิเคราะห์ออกมาเป็นแบบนี้น่ะ แต่บางคนก็มองอีกแง่นึง เห็นต่างกันก็มี

>>324 กูไม่ได้พูดถึงรสนิยมของมึง กูพูดถึงข้อเท็จจริงทางปวศ.
>>323 หมี่เยวี่ยมันนิยายป่าววะ ข้อเท็จจริงมีจึ๋งเดียวที่เหลือก้อแต่งๆเอา มันจะเอาความคิดของคนรุ่นหลังไปใส่มันก้อไม่แปลก

>>319 พระเอกเรื่องนี้ไม่ใช่ตัวประกอบเลยนะมึง เรียกว่าเป็นหนึ่งในสามของตัวหลักเลย

>>328 ที่กูพูดคือตอนบรรยายขั้นตอนธรรมเนียมการแต่งงานของแต่ละรัฐ ไล่ไปจนถึงแซ่สื่อ สกุล

>>316 ไม่อ่าน

กูคือ 318 นะ ในนิยายหรือเรื่องของคนอื่นไม่แคร์นะ ดอกไม้แดงนี่ชอบมาก ชีวิตจริงส่วนตัวกูถือมาก แบกจนหนัก เฉพาะตัวกูเองนะ ถ้าเป็นตัวคนอื่นอันนั้นกูไม่เสือกอ่ะ มันตัวของเขา ไม่ตั้งแง่หรือมีความคิดอะไร กูเป็นพวกไม่เสือกเรื่องที่ไม่กระทบตัวเอง แต่ห้ามล้ำเส้น กูเอาตายอ่ะ (introvert ของแท้)

>>328 ต่อให้มันเป็นข้อเท็จจริงแล้วยังไง กูก็รับรู้นะ กูเข้าใจด้วย แต่ในเมื่อที่กูอ่านอยู่มันคือนิยายอ่ะ ข้อเท็จจริงของปวศ.ตรงนั้นไม่ได้มีผลต่อรสนิยมในการอ่านนิยายของกู เพราะกูเกิดยุคหลังจากนั้น ที่อยากอ่านคือนิยายไปใช่ สารคดีปวศ.

>>320 จำได้เคยอ่านที่ไหนซักที่ยุคโรมันนี่แหละก็มีพิธีเอาพรหมจรรย์ออก

>>330 คือกูเคยไปหาปวศ.ช่วงนี้มาอ่าน ข้อเท็จจริงเรื่องชีวิตคนยุคนั้นรึาายละเอียดอะไรของคนที่มีชื่อในปวศ.แม่งมีน้อยมากกกกกกกจนกูไม่ค่อยเชื่อว่าธรรมเนียมอะไรพวกนี้ที่เขียนมันจริงไง อาจจะมีเป็นภาษาจีนแต่กูไม่มีปัญญาไปหา

>>329 แน่ใจนะ อย่าหลอกกันนะ /55555555555555
.
.
.
.
.
สกิมอ่านเล่นสามแว็บๆ ทำไมรู้สึกจืดจาง(หรือกูหาไม่เจอ) ไหนจะมีคนที่ความจริง(ดูเหมือน)รักนางเอกเพิ่มอีก
.
.
.
.
.

>>333 เข้าใจแต่มึงจะมาพูดไม่ได้ว่าหนังสือพรีเรียดต้องซิงเพราะสมัยนั้นเป็นแบบนี้ๆ มันไม่จริงเสมอไป

ตามปวศ ก็ตามปวศ ว่าสมัยนั้นไม่แคร์เรื่องซิง แต่คนอ่านอย่างกูยังไงก็แคร์ ไม่สนหรอกว่ามันจะเป็นค่านิยมสมัยนั้น
กูถึงชอบอ่านจีนโบราณที่เป็นalternative universe 555

กู >>315 นะ คือกูไม่ได้ว่าอะไรนะเรื่องความชอบ รสนิยมการอ่านของแต่ละคน กูแค่แปลกใจเฉยๆเท่านั้นน่ะ อย่างกู ไม่ถือทั้งในชีวิตจริงและในนิยาย เรื่องซิงไม่ซิงอันนี้กูรับได้หมดไง กูอ่านเอาที่เนื้อเรื่องมากกว่าน่ะ เลยไม่ค่อยสนใจเรื่องหยุมหยิมอย่างซิงไม่ซิง แต่กูเข้าใจนะ เรื่องซิงบางทีมันก็เป็นพลอตหลักของเรื่อง เช่น คุณหนูจวนนี้ไม่ซิงแล้ว แค่นอนเฉยๆกับผช.ก็ถือว่าไม่บริสุทธิ์แล้วไรงี้ ทำให้ตระกูลต้องอับอาย ขายไม่ออก ยิ่งว่าสังคมจีนไม่ว่าจะอดีตหรือปัจจุบัน ลูกผู้หญิงถือว่าเป็นสินค้าขาดทุนอยู่แล้วด้วย

เหมือนเคยพยายามอ่านนิยายที่มีฉากประตูหลัง แต่คิดว่าในเมื่อไม่ใช่ ก็ถอยออกมาอยู่ในจุดที่ปลอดภัยกับตัวเองดีกว่า

>>340 เรื่องอะไรวะนั่น นิยายจีน?

>>341 เผาไง เผาก็มีทั้งประตูหน้า หลัง บน ล่าง ครบเสร็จทีเดียว

>>341 >>342 หมายถึงนิยายตะวันตกน่ะ แต่เผา1+2 เห็นว่ามีครบ รวมถึงกับม้าด้วย

>>337 กูไม่เคยพูดว่าว่าพีเรียดต้องซิงเว้ย แต่กูอยากให้มันซิงมากกว่าและชอบแบบนั้นด้วย ส่วนนิยายปัจจุบันกูยังไงก็ได้

>>318 กูคนสปอยล์ อยากให้คิดดีๆ ก่อนซื้อ เพราะมึงบอกว่าหวังมาก กูอ่านจบแล้วไม่ได้ถือว่าสนุกมากแต่ก็ชอบ มันมีสีสันเกี่ยวกับการทะเลาะ เหมือนคู่ชีวิตที่เข้ากันไม่ได้แต่สุดท้ายก็ปรับเข้าหากัน กูไม่ชอบอ่านนางเอกไม่ซิง แต่เรื่องนี้อ่านได้ ย้อนแย้งฉิบหาย สรุปอ่านจบแล้วยังมีอยู่ในความทรงจำ กูทั้งรักทั้งไม่ชอบต้าหวัง รักที่เขาดีมากๆ แต่ไม่ชอบที่เขาเผด็จการ คนอ่านเรื่องนี้มีเสียงที่บอกว่านางเอกน่ารำคาญ เพราะความอยากรู้ว่ามันน่ารำคาญอะไรขนาดนั้นกูเลยลองอ่านดู ในมุมมองของกูคือไม่ แต่ถ้ามึงอ่านกูไม่รู้

>>343 เอิ่ม นิยายตต.ถ้ามีพวกนี้มันจะอยู่ในหมวดนิยายเฉพาะ 20+ นะ รึว่ากูตกข่าวไปแล้วห่างสายฝรั่งไปหลายปี

เรื่องซิงไม่ซิงนี่เถียงกันบ่อยนะในโม่งเนี่ย วนกลับมาอีกแล้ว55555

>>340 เอิ่มมมม กุสายวายนะ แต่อ่านชญด้วย วายก็วายเลย แต่ถ้าชญมีประตูหลังนี่กูก็ขอบายนะ 5555

>>346 ไม่รู้เหมือนกัน แต่นี่ก็เป็นเรื่องปกติอะเนอะ แต่นั่นแหละ
>>348 ก็เนี่ยค่านิยมปจบ

เรื่องอะไรวะมีฉากประตูหลัง 555 กูจะได้หนี ชญ นะ วายอ่านได้ ที่เคยอ่านเจอก็ซู่ซู่ในเผา

>>347 เออเถียงทุกกันทุกรอบที่นางเอกไม่ซิงอ่ะ

>>327 ก็หวังพอประมาณอ่ะ เพราะคห.ที่เค้าสปอยล์มาคนนี้มันแนวๆเดียวกับกูอ่ะ จะเผื่อใจไว้ละกัน เพราะกูจ่ายตังไปแล้ว

>>350 วางใจเถอะ นิยายจีนกับไทยถ้าไม่ใช่วงในยังไงก็คงไม่เจอ
อย่างนิยายตะวันตกเขาจะมีแท็กบอกหรือให้คำเตือนว่ามีเนื้อหารุนแรง
หวังว่านอกจากเผา คงไม่มีฉากเอชดีอีกแล้วมั้ง

>>345 ซื้อเพราะมุมมองมึงที่มีให้นางเอกนี่แหละ จริงๆเวลาตัวละครน่ารำคาญเนี่ย ถ้ามีบางคนเห็นต่าง หรือหาข้อแก้ต่างให้ได้ กูค่อนข้างโอเคนะ ว่าเออมันแล้วแต่มุมมองเว้ย แบบคนอ่านแต่ละคนก็มีคิดไม่เหมือนกัน อย่าซีเรียส ถึงกูอ่านไปบ่นไปพี่หมื่นที่กูใช้ไปซื้อคงไม่เอาหนังสือฟาดหัวกูหรอก

แต่เผา1นักเขียนไม่ได้ใช่คนเพิ่มฉากนี้นี่นะ คนแปลต่างหากที่เสริมจินตนาการให้

>>355 แล้วเผาสองกับน้องม้าผู้น่ารักล่ะ........?

>>356
อาจจะมีจริงก็ได้
เหมือนจะผ่านตาเรื่องนึงว่าถ้านอกใจโทษคือให้ม้าชำเรา....

>>357 บุพเพมันนิวาส เวอร์ชั่นละคร ?

>>358 เวอร์หนังสือไม่มีนะ นิยายจะไทยจะฝรั่งกูก้อไม่เคยเจอ กูว่ากูก้ออ่านมาไม่น้อยนะ ส่วนปวศ.จริงมี่ไหมนี่ขอไปค้นแป๊บ อยากรู้

>>359 รู้แค่ว่ามีบางฟาร์มเลี้ยงม้าไว้เพื่อกิจแบบนั้น (อันนี้ไม่แน่ใจว่าจัดอยู่ในหมวดอาการทางจิตหรือรสนิยม)
ส่งการเอาม้าลงโทษในจีน รู้แค่อาชาม้าแยกร่าง

>>358
ไม่ใช่บุพเพนะ จีนแปลเนี่ยแหละ แต่กูนึกไม่ออก

>>356 >>357 สปอยเผา2​ เรื่องม้า
ออกตัวว่ากูอ่านอิ้งนะ​ ไม่อ่านจงหยวน
.
.
.
.
.
เสิ่นหยวนโดนจับหมั้นกะสาวชนบท(กุลืมชื่อ)
สาวนอกใจ​ เสิ่นหยวนพลั้งมือฆ่าชู้​ อิชู้ดันเป็นลูกขุนนางใหญ่
เสิ่นหยวนโดนสั่งประหาร​ ส่วนผู้หญิงอะ​ ตระกูลเสิ่นเอามาโยนให้ลูกน้องขุนนางที่มาโวยวายหน้าบ้าน
แล้วสาวใช้เสิ่นเมี่ยวก็คุยกันว่า​ ได้ยินว่าฮูหยินแม่อิชู้อะ​ เอายาปลุกกำหนัดให้ม้าแดก​ แล้วให้อิสาวเนี่ยโดนม้าชำเรา
เสิ่นเมี่ยวพูดว่า​ ยังใจดีนะ​ ไม่งั้นใช้วัวไปละ
แล้วนึกย้อนอดีตว่าเม่ยฟูเหรินมันเคยใช้วัวชำเราคนใช้ที่ขัดใจ
นี่คือทั้งหมดในเวอร์อิ้งที่พูดถึงม้าชำเรา
แค่นี้​ ไม่มีฉาก​ พูดถึงห่างๆอย่างเดียว
.
.
.
.
.

>>362 แหวะ~
ทำไมทำกับคนด้วยกันแบบนี้วะ โดนสั่งประหารดีกว่ามั้ย

>>363 คือฮูหยินมันโกรธ​จัดอะมึง​ มีลูกตอนแก่​ ลูกชายคนเดียว​ หมดอินี้ก็สิ้นเชื้อสายละอะ

>>362
ของจงหยวนนี่คนใช้นางเอกเอามาเม้าเหมือนกันว่าวันแรกที่โดนเอาตัวไปนี่ก็กรอกยาให้...กับม้า
ให้คนยืนดู

แค่นี้เหมือนกัน ไม่มีวัว

แต่ไม่พูดถึงบทลงโทษนี้ กูค่อนข้างสงสัยมายด์เซ็ตนักเขียนเรื่องนี้
แต่ความคิดเขาก็เข้ากันด้วยดีกับเจ้าของสนพนี่นะ ในอนาคตคงมีเผาสาม

ที่กูสงสัยจริงๆคือ ใครเป็นคนเอามีดใส่มืออิเสิ่นหยวน

>>365 อ้าว หมายความว่าจงหยวนแปลกับอิ้งแปลไม่ตรงกัน

>>362 >>365 >>366 ดีใจที่กูไม่ได้อ่าน

>>368
คนละต้นฉบับอีกแล้ว?

>>367 สาวใช้ ผญ คนนั้น ซึ่งเป็นพวกนางเอกแล้ว

>>366 แต่ก้อมีคนอ่านไหม มันคงเป็นรสนิยมข่มขืนๆชอบ ตัวร้ายต้องโดนอะไรแรงๆชอบ อ่านนิยายไม่ใช่โลกแห่งความเป็นจริงชอบแบบนี้ อะไรทำนองนั้น

>>368 มีที่พูดถึงคนในวังก็ใช้วิธีนี้ แต่ไม่รู้ว่าม้าหรือวัวกูลืม นางเอกเป็นคนคิด ไม่ใช่สาวใช้พูด

>>362 ที่แปลไม่มีวัว ไม่มีเม่ยฟูเหริน อะไรทั้งนั้น รู้สึกจะพ่อสั่งด้วยปะ หรืออ้างว่าครอบครัวรวมๆเลย ไม่ได้เอ่ยถึงฮูหยินฝั่งบ้านนั้นด้วยซ้ำ

>>374 พ่อสั่ง
แล้วก็บอกว่าตานี่มันโหดอยู่แล้ว

>>373 นางเอกเป็นคนคิด คิดไว้ใช้กับใคร!

>>376 หมายถึง คิดถึงอดีตตอนอยู่ในวัง ว่าเคยเห็นแบบนี้มาก่อน

ใครอ่านขันทีในดวงใน ของเฉียนเฉาแล้วมั่ง สับให้กูหน่อย กูอ่านตัวอย่างแล้วไม่ลื่น เลยยังไม่เงื้อ

>>378 เหมือนกูเลย อ่านตัวอย่างแล้วไม่โอเค กูเลยลังเล รอคนรีวิวด้วยคน

มีใครอยากร่วมด้วยช่วยกันทำรายชื่อตลคในชันสูตรไหม อ่านแล้วรู้สึกว่ามันเยอะมาก กว่าจะจบคงมีมากกว่าธาตุแล้ว คราวพราวพร่างก็ทำผังครอบครัวไว้ ช่วยได้เยอะเวลาอ่าน มาทำชันสูตรกันดีไหม คนอื่นว่าไง (มาถามเพราะว่าทำคนเดียวไม่ไหวน่ะ)

>>380 ไม่เยอะนะ

>>381 ฮือ เราพิมพ์ไม่ละเอียดเอง ขอโทษที หมายถึงว่ากว่าจะจบน่าจะมีพอสมควร ถ้าทำไว้ก็ดี อะไรแบบนี้ แต่สองเล่มแรกก็ไม่เยอะอะไรเท่าไหร่น่ะนะ /แล้วเห็นโม่งบนๆเขาเปรยเรื่องสับสนตลคในเรื่องด้วย เลยคิดว่าถ้าทำไว้ก็น่าจะดี

>>380 ขอผังครอบครัวพราวพร่าว 5555

>>383 https://www.familyecho.com/?p=CNCKX&c=149qveqm44j&f=339161794614480792#view:CNCKX อันนี้

>>384 3q เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าถึงแม้หลัวจะมีเมียคนเดียวก็ไม่ได้ความว่าชีวิตครอบครัวจะมีความสุข เห้อ~

กูลองไปดำๆตามบอร์ดอิ๊งมา เจอโทษตัดจิมิด้วย กูช็อคคค นี่จริงจังป่ะวะ อ่านไปก็หน้าซีด

>>386 เฉือนเนื้อจนตายไม่โหดกว่าหรอ

>>386 ตัดยังไงอ่ะจิ๊มิ มันจะตัดส่วนไหน บว้าปัยแร้ววว!!
>>387 ทำไมนึกถึงจ้าวจิ่งชะตาแค้นเลย

>>386 มันมีเครื่องรางของคลังแผ่นหนังโยนีได้ ไอ้โทษตัดโยนีมันก็คงไม่แปลกอะไร ก็เอามีดแซะๆเอาทั้งเป็นจนตายอ่ะล่ะ

>>386 ขลิบป่ะ? แบบที่มุสลิมกับแอฟริกาบางที่ทำเพราะเชื่อว่าทำให้เกิดกำหนัด (แล้วทำไมไม่ตัดของผชออกมั่งวะ!)
อย่างเบาก็เอาออกแค่clitoris อย่างหนักก็เอาข้างนอกออกไปหมดเลย เคยดูในสารคดีที่เรียกร้องให้ยกเลิกการขลิบในผู้หญิง

>>387 มันแล้วแต่ใครกลัวอะไรมั้ง โทษเฉือนเนื้ออ่านเจอบ่อยแล้วเลยไม่ตกใจ ไรงี้มั้ง อันนี้อ่านไปขนคอลุกชัน บรึ๋ยยยยยย
>>388 เท่าที่อ่านๆ เหมือนมันเป็นโทษที่ร้ายแรงสุดของกฏเมือง(โบราณมากๆ ก่อนยุคฉิน)
เป็นโทษที่เหมือน ทำลาย ระบบสืบพันธุ์อ่ะ
ถ้าของผชก็คือตัดยกรวง(สามต่อนนั้นอ่ะ ไปหมด)(บทลงโทษชื่อกง คงเป็นที่มาของ กงกง ละมั้ง//กูเดาเอง)
ของผญก็น่าจะตัดน้องแดด ก็ทำไงก็ได้ให้ช่องคลอดเละ พังอะไรแบบนี้ หรือจะยกหัวเหน่าออกไปเลยก็ไม่แน่ใจ อืม....
>>389 เอาไว้ทำไรวะ คล้องคอให้กวักโยนีเข้ามาให้เสพเมถุนงี้หรอวะ แค่คิดว่าทำมาจาก..... กูยอมแพ้อ่ะ ทั้งคนทำ ทั้งคนซื้อ .วิ่งร้องไห้กลับบ้าน.

>>390 อย่างที่กูพูดไปใน 391อ่ะ มันเป็นบทลงโทษ
เป็นโทษหนักทำลายอวัยวะสืบพันธุ์(อกตัญญูมีสามประการ สืบพันธุ์คือข้อแรก แค่นี้ก็สื่อแล้วอ่ะ ว่าโทษนี้มันหนักแค่ไหน)
ละการกงของผู้ชายก็เลาะออกหมดเลย
แล้วกงฉิงของผู้หญิง ก็คงไม่น่าจะเหลือตอไว้ให้หรอกมั้ง

ก็สรรหาความทรมานมาลงโทษคนเนาะ คนสมัยก่อน

>>391 กู 388 นะ นึกภาพตัดของผญ.ไม่ได้จริงๆ มันนึกไม่ออกอ่ะ แต่ตัดแดดอ่ะนึกออก แต่ถ้ามากกว่านั้น เอาออกไงวะ

พวกมึงคุยอะไรกันวะเนี่ย ฮือ

>>395 เห็นด้วย กูขนลุกไปหมด ฮือออออ เกลียดฉากทรมานคน+สัตว์มาก ขนาดทรมานตัวร้ายกูยังสงสารอ่ะ
คือมึงจะฆ่าก็ฆ่าเลย แต่อย่าทรมานกันได้มั้ย แต่ฉากทรมานแม่งแสดงความจิตและโหดร้ายของตัวละครได้ดีจริงๆ

กูนึกว่ากดเข้าผิดห้อง5555
โอยกูจะเป็นลม นี่นิยายเวรกรรมอะไรวะ
พวกมึงเลิกวิเคราะห์หัวข้อนี้เถอะกูสยอง

อ่านอาจารย์ข้าอยากเป็นคนชั่วเล่ม 3 จบแล้ว
ระบายๆ
.
.
.
.
.
.
- เล่มนี้มันส์มาก พลิกไปพลิกมา
- มีปมเพิ่ม ( โดยเฉพาะเรื่องอาจารย์นางเอก )
- เล่มนี้คู่พระ-นางหน่วงๆด้วย จากเล่มก่อนๆที่อะไรก็ดูเป็นสีชมพู เล่มนี้กลับกันเลย
- กูสงสัยว่ากูลงเรือผิดลำปล่าววะ ... ตอนนี้กูชอบพี่ชุดขาวอีกคนแล้ว
.
.
.
.
.
.
.

>>391 มหาเสน่ห์กับค้าขายรุ่งเรือง มรึงอย่าถามต่อนะว่าหนังโยนีมันโยงกะค้าขายดียังไงกูคะแนน GAT ไม่ถึงขั้นว่ะ...

วันก่อนเห็นโม่งรีวิวดาวทวารกัน ด้วยความอย่กลองกูเลยไปหาเช่าอ่าน อ่านจบอยากฉีกทิ้งมาก ถ้าไม่ใช่ว่าเช่ามากูฉีกทิ้งแน่ ๆ เหี้ยเต้นี่แม่งเหี้ยถึงเหี้ยที่สุด แต่ก็สมกับราชวงศ์ซ่งแล้ว ประเทศถึงได้ฉิบหายได้ขนาดนั้น นางเอกแม่งแค่ซวยที่เหี้ยเต้ตัวนี้ถูกใจ ชีวิตนางถึงได้บัดซบแบบนั้น

>>393 นั่นอ่ะส่วนน้อย อันมันคือความผิด5ฐานหลัก(เหมือนมีความร้ายแรง5เลเวล อ่ะ แต่มันแยกชญ ลว1ของชเป็นแบบนี้ ของญจะเป็นอีกแบบ มีโทษสูงสุดอันเดียวที่ตอนเหมือนกัน ส่วนอันรองลงมา ผชประหาร ผญคือบังคับฆ่าตัวตาย)
ถ้ามึงอยากจิตตก หดหู่ (แบบที่กูกำลังเป็นเนี่ย)
ลองเสิร์ชกูเกิล ancient chinese punishments for women ดู
>>394 กูก็ไม่รู้ว่ะ แต่แค่อ่านกูก็เจ็บแล้วอ่ะ ฮือออ
>>399 กูกำลังจะถามเลย......
//ทำจากหนัง🚫ของจริงเลยเหรอวะ ทารุณกรรมเลยนะถ้างั้นอ่ะ
มหาเสน่ห์ เออ อันกูเดาถูก 555

>>400 กูคนรีวิวเอง กูเตือนไว้แล้วไงว่าพระเอกแม่งเหี้ยฟาก อ่านไปแทบจะเผาพริกเผาเกลือ
ตอนเปิดเรื่องกูนี่ชอบนางมากนะ บอกไปในเรปแรกว่าอยากเห็นพัฒนาการตลค ละกูก็สมใจไง
พัฒนาจากหุ้นเชิดไปเป็นตัวเหี้ย ฟักกกกกกก //ฟักที่ไม่ได้คู่กับแฟง

>>380 กูว่าตัวละครไม่เยอะ ตอนนี้อาจจะยังไม่จำเป็น (รึเปล่า)

Saladphak Publisher

ประกาศลิขสิทธิ์นิยายจ้าาาาา
สำนักพิมพ์สลัดผัก พับลิชเชอร์ ได้ลิขสิทธิ์นิยายจีน
เรื่อง"ก็แค่ชอบเธอเข้าพอดี" ชื่อจีน 只是刚好喜欢你》
พร้อมตอนพิเศษเพิ่มอีก15 ตอน

โดยผู้แต่ง 张丹琳 (Ms.Zhang Dan Lin) และผู้แปลเดิม R.rinbell

อ่านนิยายได้ที่
https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=1815260

*ติดตามสปอยก่อนใครได้ที่ www.facebook.com/saladphakpub/

** อัพเดทตอนใหม่ทุกวัน จ.-ศ. เวลา 20.00น. อย่าลืมมาเจอกันนะคร้าบบบ

เห็นมีคนชอบเรื่องนี้กันเยอะ แต่ขอรอดูรีวิวก่อนแล้วกัน กลัว

>>400 กูอ่านรีวิวแล้วก็ได้แต่อึ้ง นี่คนเขียนบันทึกปิ่นจริงดิ เรื่องนี้เขียนก่อนหรือหลังวะ ถ้าเขียนก่อนยังพอทำเนา ถ้าเขียนทีหลัง...

>>403 ทำไมชื่อสนพดูไม่น่าอ่านเลยวะ

>>405 มึงคิดเหมือนกูเลย เวลาไปคอมเพลนอะไรจะโดนด่าสลัดป่าววะ

>>405 +10000 เพิ่งเคยได้ยินชื่อสนพ.นี้

>>405 >>406 >>407 เห็นด้วย ตอนแรกอ่านชื่อสนพ กูนึกว่าฉายาที่โม่งตั้งกัน สนพ คิดไงเอาชื่อนี้วะ

>>408 พวกราชวงศ์ผักสินะ 555+

>>403 อึ้งชื่อสำนักพิมพ์ คิดดีแล้วใช่มั๊ย ส่วนนิยาย กูชอบนะ ละมุนดี นางเอกเป็นครูขาเป๋จากอุบัติเหตุ ชีวิตโคตรรันทด พระเอกก็เป็นน้าของลูกศิษย์นางเอก หวานๆดี ตั้งใจว่าจะซื้อนะ แต่ชื่อสนพ.ทำเอาลังเล คิดชื่อนี้มาได้ กูควรจะวางใจกับงานใช่มั๊ยว่าผ่านการพิจารณามาอย่างดี

>>403 ทำไมเรื่องย่อคุ้นๆ แต่กูนึกไม่ออก เคยมีแปลที่ไหนป่ะ

>>398 ศิษย์ชั่วสปอยหน่อย หน่วงมากมั้ย ถ้าหน่วงมากกูจะรอซื้อพร้อมเล่ม4 กูสายสุขนิยม 555

>>411 ในดดไง คนแปลคนเดิม

สนพน้องใหม่ ใครอุดหนุนก็อย่ารีวิวแต่เนื้อเรื่อง แจกแจงการแปล คำผิด กระดาษ หน้าปก ราคา การจัดส่งมาด้วย
ถ้าดี แล้วมีนิยายที่อยากอ่านจะอุดหนุน หุหุ

>>404 เป็นงานย้อนยุคช่วงต้นของคนเขียนถ้าจำไม่ผิดดาวทวารออกปี11หรือ12นี่แหละ แต่เอามาพิมพ์ใหม่ปีที่แล้วหรือปีนี้ เรื่องปิ่นออกหลังดาวทวาร

เดี๋ยวนี้มีนิยายจีนยุคปัจจุบัน เรื่องไหนน่าซื้อบ้างอ่ะ ขอคำแนะนำ

>>415 ขอบคุณมากสำหรับคำตอบ โล่งใจ
คงเหมือนนักเขียนดังเอาผลงานที่เคยขีดๆ เขียนๆ ตอนยังไม่ลงตัวมาพิมพ์สินะ กูเข้าใจว่าตอนนี้ชื่อนักอ่านเขาขายได้ แต่เป็นว่ากูผ่านสำหรับเรื่องนี้ละกัน ขอบาย

ก็แค่ชอบเธอเข้าพอดี

>>418 กูจะบอกว่าไปอ่านตย.เรื่องก็แค่ชอบเธอเข้าพอดี แล้วกูเจอนางเอกล็อกอินเข้า เวย์ปั๋ว .....

>>419 byebye

>>411 เคยแปลลงเด็กดี ชื่อนี้เลย

จากเรื่องก็แค่ชอบเธอฯ ต่อ พวกมึงว่าคำว่าประคองอารมณ์มันแปลกๆมะ ในเรื่องบริบทมันแบบว่าเด็กชายสองคนทะเลาะกัน มีคนนึงร้องไห้ฟูมฟาย ครูเลยปลอบให้หยุด บทมันบรรยายว่า หลังประคองอารมณ์ของเด็กชายaได้แล้ว กูอ่านแล้วสะดุดว่ะ มันควรจะเป็นสงบสติอารมณ์มั้ยอะ

เออว่าแต่ที่ลงเด็กดีนี่ไฟรอลรึยัง คำตกหล่นยังมี เว้นวรรคแปลกมาก

อีกอย่างชื่อเพื่อนนางเอกทำไมถอดเสียงเป็นมั่วมั่วอะ ไม่ถอดเป็นโม่โม่หรือม่อม่อ

>>422 แต่กูชอบเนื้อเรื่องนะละมุนดีอะ ชอบคาแรคเตอร์พระนางด้วย มีใครรู้รายละเอียดมั้ยว่ายาวแค่ไหน
อีกอย่างทำไมต้องเอานักแปลที่เคยแปลลงเด็กดีมาแปลขายด้วย ไม่มีนักแปลมืออาชีพที่สนพ.จ้างประจำเหรอวะ เฮ้ออ

ทำไมสนพ.ที่เพิ่งเปิดหลังๆ คุณภาพต่ำจังวะ เหมือนทำเพราะอยากลงตลาดนี้ แต่มึงไม่ได้รักงานนี้อ่ะ แย่ว่ะ

>>424 นักแปลเก่ง ๆ คิวเต็ม/ค่าจ้างสูง เลยเอามันชุย ๆ ไปนี้ล่ะ

>>425 ถ้าอย่างนั้นคนตรวจพิสูจน์อักษรก็ต้องทำงานหนักหน่อย แต่นี่แบบ... เฮ้อออ

>>426 วารามีนักตรวจทานอักษรถึงสองคนงานยังเป็นแบบนี้เลย

เมิงงง มีใครอ่านขันทีเจ้าดวงใจแล้วยังวะ อยากได้รีวิว กราบขอบคุณล่วงหน้าจ้า

5555ไม่มีใครมั่นใจขันทีเลย ยิ่งโดนร้ายตรึงรักไปดอกนึงแล้ว
อีกเรื่องเชลยรักอะไรนี่ ตัวอย่างโอเคนะ กูว่าจะสอยเพราะช่วงนี้ไม่ค่อยมีอะไรประโลมโลกออกเลย

>>419 เวยป๋อ เวยปั๋ว ก็ถูกแล้วนะ
เวย์ปั๋ว แปลกหน่อยๆ
แต่ เว่ยป๋อ เนี่ยผิด เห็นใช้กันเยอะจัง

คือจริงๆมันออกประมาณ เว่ย-ปว๋อ อ่ะ แต่ถ้าแปลเป็นไทยก็คงฟังแปลกๆมั้ง อีกอย่างมันก็เอาจริงๆก็ไม่ได้ปว๋ออ่ะ ออกจะ โปว๋ แต่ก็ ปว๋อ สรุปคือไม่มีคำไทยที่ออกเสียงตรง สรุปก็คงแล้วแต่ใครจะถอดยังไงมั้ง เหมือนอย่างเซี่ยกับซย่าอ่ะ

>>430 แปลกไม่หน่อยมั้งมึงจากสระ เ-อเป็นสระเ- อะ

>>431 微博 พินอินคือ Wēi bó
เวย ไม่ใช่เว่ย

>>432 วิกิก็ใช้เวย์
https://th.wikipedia.org/wiki/ซินล่างเวย์ปั๋ว
ซินล่างเวย์ปั๋ว (จีน: 新浪微博; พินอิน: Xīnlàng Wēibó; อักษรโรมัน: Sina Weibo) เป็นเว็บไซต์ไมโครบล็อก (microblog) หรือที่ภาษาจีนเรียกว่า "เวย์ปั๋ว" ทำนองจะเป็นลูกผสมระหว่างทวิตเตอร์ (Twitter) กับเฟซบุ๊ก (Facebook) มีผู้ใช้คิดเป็นร้อยละ 30 ของผู้ใช้อินเทอร์เน็ตทั้งหมดในสาธารณรัฐประชาชนจีน และมีอิทธิพลทางการตลาดคล้ายคลึงกับที่ทวิตเตอร์ก่อตั้งขึ้นในสหรัฐอเมริกา จึงชื่อว่า เป็นหนึ่งในเว็บไซต์ยอดนิยมที่สุดของสาธารณรัฐประชาชนจีน

>>434 วิกิใครๆก็เขียนได้แก้ได้ทั้งนั้น

>>412 ก็ไม่ถึงกับหน่วงมากนะมึง ...อะกูสปอยล์อาจารย์เล่ม 3 ให้นิดนึง
.
.
.
.
.
.
.
คือ นอ. สารภาพทุกความจริงกับ พอ. แล้ว พอ.โอเคทุกเรื่อง เว้นเรื่องเดียวคือเรื่องที่ นอ. เป็นศิษย์ของใคร
แล้วพอดีกับที่ราชสำนักมีคำสั่งลงมาเรื่องอาวุธที่อาจารย์ นอ. รู้
นอ. ก็เลยโดนตามจับจากแมร่งเกือบทุกฝ่าย
พอ.ก็อ่ะนะอยู่ฝ่ายราชสำนักก็ต้องมาจับด้วย แต่ฉากหน้าทำเหมือนจับ แต่จริงๆพี่แกหาทางปล่อยให้หนีไปทุกครั้ง
คือเล่มนี้ดูออกแล้ว ว่าพระ-นาง มีใจให้กันจริงๆแล้ว แต่เพราะเรื่องเนี่ยทั้งสองคนเลยต้องพยายามตัดใจ
เพราะยืนกันคนละฝั่ง เจอหน้าก็หลบตา ทำเป็นไม่รู้จัก
แต่ไม่หน่วงหรอกเพราะ นอ. เป็นคนคิดอะไรแง่บวกว่ะ กูว่านางมองโลกในแง่ดี เรื่องมันเลยดูซอล์ฟลง ดูขำๆดี

.
.
.
.
.

.
.

>>429 เชลยรักเห็นในวดดหวีดกันอยู่นะว่าดีงาม เรทเยอะดี 5555 แต่อ่านๆ จากที่คนหวีดก็เรทแบบไม่น่าเกลียดอ้ะแบบละมุนๆ กุยังไม่เชื่อกุรอพวกมึงรีวิวนะโม่ง

>>427 นักตรวจพิศุจน์อ่ะแค่มีชื่อแปะแต่ไม่ได้จ้างจริงรึเปล่าเหอะ ยุคนี้เห็นเอาบก.อ่ะล่ะทำหน้าที่ตรวจไปด้วย เพราะสนพ.ไม่อยากจ่ายเพิ่มกัน

ใครมีสปอยล์หมอหญิงกับท่านเทพที่แปลใน fictionlog บ้างอ่ะ กุอยากอ่านต่อแต่ไม่อยากเปย์ (ถ้าเขายังแปลกะหลั่วๆ คำผิดวรรคผิดขีดฆ่าประโยคเต็มบทแบบนี้ เปย์ไปไม่คุ้มเลย)

>>434 หนังสือแปลขายใช้อ้างอิงจากวิกิ ขอบคุณนะ

เวย์ปั๋ว กูอ่านเป็น way อะมึง ไม่ใกล้เวยเลย มันออกเสียงเอย กับ เอ อะ ใส่การันต์เพื่ออออ บางทีคนแปลก็ต้องใช้วิจารณญาณนิดนึงงง

>>440 ดูพินอินสิ แต่กูก็ไม่อ่านเวย์หรอก ตลก คนจีนเองก็ไม่ได้อ่านตามพินอิน 100% เหมือนกัน

พินอินมันเสียงจีนกลาง แน่นอนอยู่แล้วว่าไม่ใช่คนจีนทุกคนที่ออกเสียงแบบนี้ แต่แปลไทยมามึงก็ควรถอดให้เป็นมาตรฐานเหมือนกันทั้งเล่มอะ ถ้ามึงถอดเสียงตัวละครแบบจีนกลาง อย่างอื่นมึงก็ควรถอดแบบจีนกลาง แล้วภาษาไทยตัวการันต์ชื่อว่า ทัณฑฆาต แปลว่าฆ่าเสียง มึงใส่มากูก็อ่านเวไง กูรู้ว่าต้องอ่านว่าเวย แต่ทุกคนไหมที่รู้ ก็ไม่ไง มันเป็นหน้าที่คนแปลที่ต้องทำให้คนอ่านเข้าใจไม่คาดเคลื่อน

กูลองถอดเสียงแบบสนพ.นี้เล่นๆนะ 微 ตัวเดียวกันด้วย เวย์เวย์อี๋เซี้ยวเหิ่นชิงเฉิง แหม ใช้แทนกันได้แหละเนอะ เวยเวย กับ เวย์เวย์เนี่ย

>>444 เขินจังกูพิมพ์ผิด ///_\\\ ต้องเป็น "เวย์เวย์อี๋เซี่ยวเหิ่นชิงเฉิง"

>>444 กูเดินไปชงเวย์กินแป๊บ

>>446 ยกเวทด้วยนะ ฮึบๆ

ไอ้ปั๋ว ป๋อ โป๋ อะไรแบบนี้กูพอรับได้นะ แต่จากเวยเป็นเวย์กูรับไม่ได้ ใส่การันต์มาเพื่อ

>>440 ไม่ต่างกับพวกแปลผิดๆโดยใช้สำเนียงเซินเจิ้นหรอก

จะเวยจะเวย์กูรับได้
แต่เว่ยกับเว่ย์กูรับไม่ได้

ตกลงมัยเวยหรือเว่ยกันแน่อะ

>>443 ก็ราชบัณฑิตมันถอดเสียงแบบนี้นิ เข้าไปดูในวิกิก็ได้ "เอย์" เต็มที่เลย ถ้าจะอ้างพินอินจียกลาง ก็ต้องถอดให้ถูกตามราชบัณฑิตด้วยละ

กูก็ไม่ชอบการถอดเสียงแบบนี้หรอก ผิดหลักการออกเสียงภาษาไทย ตอนแจ่มใช้ "ซย่า=เซี่ย" กูก็ค้านละ แต่โม่งพินอินบอกอ่านได้ๆ ดังนั้นอันนี้มึงก็ควรอ่านว่า "เวย" ได้เหมือนกัน

วันนี้จะแวะร้านหนังสือ ถามหน่อย เมื่อหอยทากมีรักนี่สนุกน่าซื้อปะ

คนแปลไม่มีความรู้เหรอถึงต้องเปิดวิกิพิเดียดูอะ แปลจากอิ๊ง?

>>452 มัน 'ซย่า' จริงๆ นะ ถ้ามึงดูซีรี่ส์ ฟังเพลงจีน มีคนรู้จักเป็นจีนอ่ะ เช่น 陛下 (ปี้-ซย่า) มันออกเสียงงี้เลยเพื่อนโม่ง ไม่ได้ยินว่ามันไม่เซี่ยว่ะ กูเลยโอเคกับคำว่า ซย่า มากกว่า แต่ตามหลักการใช้ คือมันใช้ได้ทั้งสองอย่าง ที่เคยถกกันตอนนั้น

>>422 ถ้าเป็น mòmò จริงๆ ออกเสียงว่า มั่วมั่ว ถูกแล้ว แต่พอถอดเป็นไทยไม่รู้ทำไมนิยมใช้ โม่โม่/ม่อม่อ กันก็ไม่รู้ เสียง b p m f พอบวกกับสระ o จะออกเสียง อัว เหมือน uo เลย แค่มันตัด u ออกแล้วเขียนแค่ o เช่น bō ปัว pō พัว mō มัว fō ฟัว

>>455 กูไม่ได้แย้งเรื่องนั้น อ่านดีๆ

มันออกเสียงงี้จริง แต่วิธีการเขียน/สะกดในภาษาไทยมันไม่ใช่ ซย่า ไม่มีทางอ่านว่า เซี่ย ตามหลักภาษาไทยเลย เวย์ ก็ไม่มีทางอ่านว่า เวย ในภาษาไทยเช่นกัน

>>454 วิกิมันก็เอามาจากการถอดเสียงพินอินมาตรฐานนั่นละ ถ้ามึงจะยกพินอินมาอ้างจริงๆ ก็ต้องแปลแบบนี้ละ

เร็วๆมานี้ ราชบัณทิตฯมีออกปรับปรุงเรื่องการทับศัพท์ต่างๆนี่ ภาษาญี่ปุ่นนี่เปลี่ยนเยอะเลย แต่ภาษาจีนกูไม่รู้ว่ามีเปลี่ยนรึเปล่า และในวิกิมีอัพเดทมั้ย

下 (ซี+อ่า) ออกเสียวเร็วๆ ได้ทั้งเซี่ย /ซย่า
แต่ 微 wēi เสียงหนึ่ง มึงจะมาออก เวย์ได้หรอ งั้น เวยเวย ก็ชื่อเวย์เวย์อย่างข้างบอกได้สิ
เลิกproofแทนสนพนี้เถอะ 5555

หน้าเวย์ไทเทเนี่ยมลอยมาเลย 555555

ปอลอ หลักการเขียนเสียงภาษาจีนมีหลายสำนัก ไม่ได้มีแต่ราชบัณฑิตจ้า บางคนก็ผสมๆกัน

>>453 กุชอบนะ โอเคเลย พระเอกน่ากรี๊ดมากก แต่กูให้แพ้ศจ.ป๋ออยู่หน่อย 555

แล้วที่มึงเห็นในชีวิตจริง คนเขาใช้จริงๆ เอย์ มันออกเสียงว่าอะไรล่ะ เอ หรือ เอย ราชบัณฑิตเอาไว้อิงได้ แต่บางทีมันไม่ตรงกับที่ใช้จริง เคสคำว่า แซ็ว ทำหนังสือให้คนอ่านจุดประสงค์คือพยายามทำให้คลาดเคลื่อนจากต้นฉบับน้อยสุด กูผิดที่เอาพินอินมาอ้าง แต่ที่กูจะชี้ให้เห็นตอนแรกคือ สำเนียงจีนกลางมันใกล้ เวย มากกว่า เว มึงก็ควรเขียนให้คนเห็นแล้วอ่านเป็น เวย ได้เลย ไม่ใช่ยึดหลักที่คนเขาไม่ได้ใช้จริง

>>462 กูลบไม่หมดอีก ตัดอีเคสแซ็วออกไป กูแค่จะสื่อว่ามึงเชื่ออย่างใดอย่างหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นต์ไม่ได้หรอก มันผิดพลาดกันได้หมด แต่นิยายกูมองว่าเอาที่คนอ่านแล้วออกเสียงตามได้ตรงสุดดีกว่า

ราชบันdic นี่อย่าให้นินทาเลย ครูภาษาไทยกูด่าบ่อยมาก เพราะพวกแม่งสะกดคำแบบไม่อิงการผันเสียงแบบชีวิตจริง ไม่อิงกระทั้งตำราแบบเรียนจินดามณีด้วยซ้ำ เอาอีโก้นำตลอด

อยากได้รีวิว+สปอยล์ ของรักของข้า กับ ปีศาจราตรี กูชอบงานจิ่วลู่แต่ไม่ชอบสนพ. คิดหนัก

นั่นละประเด็น ภาษาจีนถอดได้หลายเสียง แต่ถ้ามึงจะอ้างพินอินก็ต้องใช้คู่กับราชบัณฑิต ซึ่งเป็นแบบทางการ ถ้าไม่ยึดราชบัณฑิต ก็แปลว่าคนแปลจะแปลตามเสียงที่ตัวเองถนัดก็ได้ แต่บางคนจะอ้างพินอินเฉพาะเวลาที่ตัวเองชอบเท่านั้นละ ไม่ชอบก็ไม่อ้าง

>>466 พินอินไม่จำเป็น"ต้อง" ใช้คู่ราชบัณฑิต >>460

>>465 มึงลองไปกลุ่มเผาเอา ในนั้นมีให้พรึบ หรือจะกลุ่มพูดคุยนิยายจงหยวน....
>>453 การแปลไม่โอเท่าไหร่ แต่เนื้อเรื่องดี ผู้งามนางเอกน่ารัก

>>468 คือรีวิวในนั้นเชื่อได้มากน้อยแค่ไหน //ล้องห้ายยย

>>465 ของรักของข้า เนื้อเรื่อง ไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ การแปลยิ่งทำให้อรรถรส ลดลง พอๆ กะ มังกรป๊อปคอน ส่วนเรื่องใหม่ยังไม่ได้อ่าน แต่คิดว่า คง อรรถรสแบบเดิม

>>465 อย่าซื้อเลยเสียดางเงิน อย่าอ่านเลยเสียดายเวลา

คำแนะนำจากใจคนที่เปิดอ่านเทียบจีนไทย(เสี่ยวหลันฮวา)

>>471 เวลากูอ่านที่แปลมา ใจกูค้านตลอด ตรง ร่างอวบนี่แหละ

>>472 ต้องอวบยังไงก็ต้องอวบ ทั้งๆ ที่นักเขียนแต่งให้ผอมบางร่างน้อย เพลีย

>>467 ราชฯ คือสำนักทางการ ตามหลักแล้วต้องมีสำนักนี้เท่านั้นละ ไม่งั้นเวลาถอดพินอินไม่ตรงกันก็บอกได้สิว่าคนละสำนัก

>>471-473 โอยย แบบนี้ก็เชี่ยสิ เสียดายต้นฉบับดีๆ

เอาเป็นว่าถอดพินอินยังไงให้ตรงคล้ายกับเสียงที่เขาพูดกัน
ยกตัวอย่าง云 อวิ๋น/หยุน (รอบที่ล้าน)
แปลจีนแต่ถอดพินอินตามใจตัวเองแบบนี้ ใครอยากซื้อก็ซื้ออ่านไปเถอะ 5555

>>453 หอยทากกูโอเคนะ สำนวนแปลกนิดหน่อยแต่ไปได้ผ่านๆ ชอบเนื่อเรื่อง

Ky ขอถาม บทเพลงกลางเมฆา VS ลำนำรักเทพสวรรค์ ภาค1 ระดับความม่าแตกต่างกันยังไง ประทับใจเรื่องไหนมากกว่ากัน

>>478 บอกได้แต่ชอบลำนำรักมากกว่า เพราะอวิ๋นอ่านไม่จบ เทกลางทาง

>>479 มันเนือยเหรอ

>>422
ชอบเรื่องนี้ น่ารักดี

แต่คนแปลยังมีอะไรสะดุดๆอยู่

ยิ่งตอนลงเด็กดีแรกๆ นี่ตะกุกตะกักมาก

ว่าแต่คนแปลตั้งสนพ.เองหรือเปล่า

>>481 ไม่น่านะ ยังเรียนมหาลัยอยู่เลย ไม่น่าจะถึงขั้นเจรจาขอซื้อลิขสิทธิ์เองได้

>>478 ชอบลำนำรักมากกว่า แต่เมฆากูก็อ่านรอดนะ ถึงจะชอบน้อยก็เถอะ

>>478 ชอบลำนำรักมากกว่า ดราม่ามากกว่า บทเพลงดราม่าน้อยกว่า แบบ ไม่จำเป็นต้องดราม่าก็ได้นะ แต่รวมๆ แต่ชอบทั้งหมด

>>428 >>429 เกือบจบเล่ม 1 รู้ใจตัวเองแล้วทั้งคู่ แต่ยังไม่สมหวัง ติดปริศนาฆ่าล้างตระกูลตามคำสั่งฮ่องเต้ที่ตามลงในตย. เรื่องเข้มกว่าเรื่องก่อนๆ แต่ไม่ขนาดมกร พิเศษ นอกจากรักต้องห้ามที่พระเอกเข้าใจว่านางเอกเป็นขันที มีกลิ่นการเมืองชิงอำนาจมาบ้าง พระเอกฉลาด แต่จะหลุดทำอะไรไม่คิดตอนหึง นางเอกฉลาด สดใสดี แต่เริ่มลำไยนางนิดๆตอนรู้ตัวว่ารัก นางร้ายโง่มากแบบละครไทย
สรุปถึงตอนนี้ ยังอ่านได้นะ แต่อย่าเทียบร้ายตรึงรัก เพราะเรื่องนั้น อ่านถึงแค่บทต้นๆ แล้วดองยาว

>>485 กูขอสปอยตอนจบได้ไหม ขอบคุณล่วงหน้า

มีสปอยปรมาจารย์ลักธิมารในห้องนี้ไหม กูจะลงแดงแล้ว กูต้องการรู้เรื่องราวทั้งหมดมากๆ ดำน้ำไม่รอด ฮือๆๆๆ

>>487 นิยายวายถามห้องวายน่าจะตรงกว่านะ

>>478 ถ้าเทียบ 2 เรื่อง ชอบลำนำรักภาค 1 มากกว่า (แต่ถ้าเทียบกับชุดของเล่ม ลำนำรักนี่ชอบภาค 2 มากกว่าภาค 1 ส่วนอีกชุด ชอบลำนำทะเลทรายมากกว่าบทเพลงกลางเมฆา โดยสรุปก็สนุกมากทุกเรื่อง ดราม่ามากทุกเรื่อง แต่รู้สึกว่านางเอกบทเพลง ดื้อมากไปหน่อย)

>>487 กลับห้องวายเถอะคนดี แต่ถ้าอ่านอิ้งออกพิมพ์ชื่อนิยาย+คำว่าสปอยล์ใส่กูเกิล มันมีมู้สปอยล์อยู่
//กราบรอบวง

>>486 ไปอ่านต่อมา จบเล่ม2 ละ สปอยล์ขันทีเจ้าดวงใจ
.
.
.
.
.
เล่ม1
-นางเอกเป็นนักศึกษาแพทย์ย้อนอดีตมาเข้าร่างซูลี่ ที่ถูกฮ่องเต้ฆ่าล้างตระกูล เพราะฝันว่า จะทำให้หลานชาย(พระเอก)ที่จะเป็นฮ่องเต้องค์ถัดไปอายุสั้น
-นางเอกหนีตามล่ามาเป็นขันที เจอพระเอกๆรักแรกพบ ตามหา พนันกัน จนได้นางเอกมาเป็นขันทีข้างกาย และช่วยดูแลโภชนาการการให้พ่อพระเอกที่เป็นเบาหวาน
-ต่างคนต่างแอบรัก พระเอกรู้ตัวก่อน พยายามห้ามใจ ตัดใจ จนทำให้นางเอกลำบาก และปวดใจหลายครั้ง (พระเอกน่าตบกะโหลกมาก)
-พระเอกต้องแต่งงานกับ 2 ชายา พระเอกหนีห้องหอมาเจอนางเอกกินเหล้าเมา แล้วเผลอพูดว่าเป็นผู้หญิง เลยโดนถอดเสื้อดู พระเอกขอความรัก นางเอกไม่ยอม เพราะรู้ว่าตัวเองเป็นคนที่ฮ่องเต้ตามล่าตัว จะทำให้พระเอกลำบาก
-พระเอกตามสืบจนรู้ พยายามตัดใจ ส่งไปซักผ้า แต่นางเอกถูกรังแกจนพระเอกไปช่วย ดีกัน จูบกัน ชายายเอกมาเห็น …จบเล่ม1

เล่ม2
-ชายาเอกคิดว่า พระเอกรักขันที แต่ยอมรับได้ นางน่าสงสารมาก โคตรดี แต่พ่อดันเป็นฝ่ายอ๋องอาที่จะชิงบัลลังก์ พระเอกเลยไม่ไว้ใจมาแต่แรก นางก็รู้เลยเจียมตัว ส่วนชายารองโชว์โง่อยู่เรื่อยๆ เป็นเครื่องมือพระเอกเอามาบังหน้า
-พระเอกตามฮ่องเต้ไปรบ พ่อสำเร็จราชการโดยอ๋องอาใส่ความ จนเกือบโดนฮ่องเต้ปลด แต่นางเอกออกอุบายช่วย+พระเอกแกล้งบาดเจ็บสาหัส เลยรอด แล้วก็ทำให้นางเอกคิดได้ว่า ชีวิตสั้นนัก นางเลยยอมมีอะไรกับพระเอก -แม่พระเอกกดดันเรื่องลูก+คิดว่าพระเอกชอบขันที เลยกดดันจนพระเอกต้องไปค้างกับ2ชายา แต่ก่อนไปอุ่นเตียงกับนางเอกก่อน แล้วไปนอนหลับกับชายา
-แม่พระเอกรู้ก็โกรธ สั่งคนไปฆ่า แต่พระเอกไปช่วย แล้วบอกความจริงว่านางเอกเป็นใคร+ท้อง แม่พระเอกเลยต้มน้ำแกงให้ทุกวัน ตอนนั้นฮ่องเต้ออกไปรบอีกหน แล้วป่วยหนัก ส่งคนตามพระเอก+แม่ไปหา ชายาเอกอยากเอาใจ เลยต้มน้ำแกงมาให้บ้าง แต่ไม่รู้ว่าท้องเลยใส่โสมด้วย จนนางเอกแท้ง
-ฮ่องเต้ก่อนตายบอกให้พระเอกขึ้นเป็นฮ่องเต้ แต่พระเอกให้พ่อขึ้นแทน แล้วกะจะเปิดเผยฐานะนางเอก แต่ฮ่องเต้คนก่อนมีโองการให้ประกาศซ้ำ ห้ามผู้หญิงสกุลซูอยู่ในวัง เพราะเป็นมารยั่นทอนอายุ เลยต้องปิดต่อ
-พระเอกเลยหาเรื่องพานางเอกไปทำภารกิจนอกเมือง พ่อพระเอกเป็นฮ่องเต้ก็ขยันมาก จนไม่ดูแลตัวเองตามแนวทางที่นางเอกให้ไว้ จนป่วยตาย ระหว่างทางกลับเจอ อ๋องอา+ลูกที่เคยเป็นคนรักเก่าของซูลี่(เจ้าของร่าง)ตามล่า แต่รอดมาได้ นางเอกท้องอีกครั้ง
-พระเอกเป็นฮ่องเต้ แต่ยังเปิดเผยไม่ได้ เพราะติดโองการเก่า และยังมีพวกอ๋องอาที่รู้ กลัวโดนเปิดเผยแล้วนางเอกจะถูกกล่าวหาว่าเป็นมาร พระเอกวางแผนให้กุ้ยเฟย(ชายารอง)ท้องหลอก กะจะเอาลูกนางเอกมาสวมรอย ตอนหลังประกาศปลดฮองเฮา ให้กุ้ยเฟยขึ้น เพราะจะให้ลูกนางเอกอยู่ในตำแหน่งสูงสุด
-พระเอกพานางเอกออกนอกวังไปหาลูกอ๋องที่เคยรักนางเอก เพราะถูกขู่ว่าจะเปิดเผยฐานะนางเอก แต่โดนอ๋องผลัก จนคลอดลูก พอได้ลูกชาย พระเอกรีบพาลูกเข้าวังไปก่อน กุ้ยเฟย(ฮองเฮาใหม่)เพิ่งรู้ความจริงมาเยาะเย้ย แต่ไม่ได้ฆ่าบอกจะให้นางเอกเสียใจที่ลูกไม่รู้จักไม่ได้เลี้ยงไทเฮาแม่พระเอกมาฆ่านางเอกตามคำสั่งฮ่องเต้คนเก่า แล้วจุดไฟเผา พระเอกตรอมใจ จนตายตอนอายุ 37 …
.
.
เฮ้ย ไหนว่า HE นี่มัน BE ชัดๆ …แต่มันไม่ได้จบแค่นี้… มีมันมีบทส่งท้าย…ว่า…
-ตอนไทเฮาฆ่า ฮองเฮาของพระเอกคนที่ถูกปลด มาเห็นแล้วขอร้องว่า จะพานางเอกไปไม่ให้มาเจอพระเอกอีก เพราะนางเอกเคยมาขอร้องไว้ว่า จะขอมาอยู่ด้วยในวันที่ลูกโตขึ้น เพราะนางเอกทำใจไม่ได้ที่ไม่ได้เลี้ยงลูก ลูกไม่รู้จัก จนไทเฮาใจอ่อน ตอนนั้นนางเอกเพิ่งคลอด แล้วโดนไทเฮาจะฆ่าใกล้ตาย พอเอาไปรักษา ฟื้นมาก็จำได้แต่ชื่อ เลยอยู่กับอดีตฮองเฮาที่บวชชีอยูมาเรื่อยๆ
จนวันหนึ่ง หลังจากพระเอกตรอมใจ ป่วยมาเรื่อยๆ ลูกเริ่มโต ก็คิดได้ว่า ติดค้างอดีตฮองเฮา เลยมาหาที่วัด ได้เจอนางเอก แต่นางเอกจำไม่ได้ อดีตฮองเฮาเล่าให้พระเอกฟัง
ต่อมาพระเอกแกล้งตาย พานางเอกมาอยู่ด้วยกับคนสนิท ถ้านางเอกจำเรื่องไหนได้ก็ค่อยเล่าให้ฟังเป็นเรื่องๆ จบที่นางเอกท้องลูกอีกคน …จบจริงๆละ
.
.
.
.
.

>>479 >>483-484 >>489
*กราบรอบวง* สรุปโม่งชอบลำนำเทพมากกว่า งั้นกูคงสอยลำนำเทพก่อน

กุอ่านชะตาแค้นจบ กุขอเข้ามาเกรี้ยวกราดหน่อย
.
.
.
.
.
ตอนจบ พระเอกนางเอกทิ้งลูกแบเบาะแล้วออกไปท่องเที่ยวกันสองคน
อิดอก จิตใจมึงทำด้วยอะไร เป็นพ่อแม่ที่เห็นแก่ตัวมาก
ถึงจะเขียนให้มันดูขำๆ แต่กุขำไม่ออก ถ้าไม่อยากเลี้ยงลูก อยากเที่ยว
มึงก็ไม่ควรผลิตเด็กออกมา อิเห้ !!!
.
.
.
.

>>493 +10000000 ชะตาแค้น
.
.
.
.
.
กูเกลียดตอนจบชะตาแค้นเหมือนกัน อิห่า! ลูกยังเป็นทารกอยู่เลย ไม่ใช่ 8-9 ขวบ นะเว้ยย มุงจะทิ้งลูกแดงขนาดนี้มั่ยดั้ยยย
.
.
.
.
.

เพิ่งเห็นว่า พิมพ์ยาวขนาดนี้ สรุปสำหรับคนไม่อ่านสปอยล์ ขันทีเจ้าดวงใจ มาแนวดราม่า รักต้องห้าม อุปสรรคที่ก้าวข้ามไม่ได้ แต่ดราม่าไม่สุด เพราะมันมีความไม่น่าเชื่อในการปฏิบัติตัวของพระเอกที่มีกับนางเอก เปิดเผยมากไปกับภาวะการแก่งแย่งชิงบัลลังก์ ที่น่าจะวางสายลับมากมาย แต่นี่คือ ชายาไม่ระแคะระคาย อ๋องอามีแต่มาขอให้นางเอกเป็นสายลับอยู่ได้ สายลับตัวเองไม่มีเลย? ถ้าไร้ฝีมือขนาดนี้ ไม่น่าจะมาเป็นแคนดิเดทได้

ถ้าไม่คิดอะไรมากเรื่องความฉลาดสมจริง อ่านเรื่องรักล้วนๆ พอไหว ตอนท้าย ถูกคนเขียนหลอก น้ำตาซึมนิดๆ
ตัวละคร พระเอกเล่มแรก น่าตบพอสมควร นางเอกลำไยนิดๆ แต่พอรับได้ ชายาเอกน่าสงสาร ชายารอง นางร้ายละครไทย แต่ตอนจบ พลิกคาแรกเตอร์ไปแบบงงๆ

ปมฆ่าล้างครัวนางเอก ทีแรกนึกว่ามีอะไรซับซ้อน แต่มันแค่นั้น จนไม่น่าเชื่อว่า นี่คือฮ่องเต้ที่เก่งจริงๆ แน่หรือ ถึงตัดสินใจทำอะไรแบบนี้

อาจจะอ่านซ้ำบางช่วงเก็บรายละเอียด เพราะอ่านแบบเร็วๆ แต่คงไม่นั่งอ่านทั้งเล่มอีกรอบ สรุป อ่านได้ แต่ไม่ประทับใจอะไรมาก

>>495 ขอบคุณสำหรับสปอย กุก็ว่าทำไมมันหนา ๆ กว่าปกติเยอะ กุคิดว่าแนวเบา ๆ พอดีไม่ชอบอ่านตย. เรื่องนี้คงผ่าน TT

>>493 กูเกลียดชะตาแค้นเล่มจบมาก ลาสบอสง่อยพอๆกับลาสบอสของเผาเลยว่ะ เสียดายเวลาอ่านชิบหาย นางเอกก็โคตรของโคตรแมรี่ซู
>>478 กูชอบลำนำเทพภาค1 อวิ๋นจงเกอกูว่าถงหัวพยายามยัดเยียดดราม่ามากเกินไป อ่านแล้วโคตรของโคตรไม่อิน กูอ่านจนจบ5เล่มเลยนะ เพราะเสียเงินซื้อมาแล้ว แต่อ่านแล้วไม่มีความประทับใจเลย กูรู้สึกว่ามันมีทางเลือกที่ดีกว่านี้เยอะมาก แต่แม่งเอ๊ย ถงหัวต้องเลือกทางเลือกที่เลวร้ายที่สุดให้ตลอด ทั้งๆที่มันไม่จำเป็น สิ่งที่ทำให้กูชอบที่สุดในเรื่องคือพี่ชายนางเอก กูชอบคุณพี่มาก ภาวนาให้ถงหัวแต่งจบเร็วๆ และมีสำนักพิมพ์ในไทยซื้อมาทำเถอะ แจ่มกูไม่คาดหวังอยู่ละ

>>62 เห็นว่ามีเมีย 4 แต่ไม่มีฉากเซอร์วิสใด ๆ

อยากอ่านเรื่องที่นางเอกเป็นองค์หญิง มีเกี่ยวกับการเมือง ราชสำนัก มีเรื่องไหนแนะนำบ้างไหม

>>497 >>494 กูก็เกลียดตอนจบชะตาแค้น แม่งมาสูตรเดียวกะอีอ๋องในเผาเลย ตกมาตายมากอ่ะ ขนาดตัวร้ายจะตายอยู่แล้วยังเสือกพานางเอกไปเป็นภาระอีกเพลียใจ. ยัดเล่ม4เข้าตู้แบบไม่คิดอ่านซ้ำว่ะ

อาจารย์เป็นคนชั่ว จบเล่ม 3 ค้างไหมวะ ขอบคุณคำตอบล่วงหน้า

ของเฉียนเฉ่านี่กูมองเมินเลย เคยอ่านไปเรื่องหนึ่ง ไม่ค่อยถูกจริตเลยไม่อ่านนักเขียนคนนี้อีก

>>499 หมีเยวี่ย การเมืองเข้มข้นมาก แต่บอกก่อนนะว่าเรื่องนี้ปวดตับ ถ้าไม่ชอบแนวทุกข์นิยมก็ไม่แนะนำให้อ่าน

>>503 ปวดตับเหรอ กูว่าไม่นะ อ่านชิลมาก
>>499 อย่างที่ >>503 แนะนำ หมี่เยวี่ย มึงจะได้ทั้งการเมือง การปกครอง และวังหลังเล็กๆ ดราม่าอาจจะมาเรื่อยๆ นางเอกน่าสงสารสุดๆ สายสุขนิยมอาจจะไม่ชอบไม่ปลื้มตีโพยตีพาย แต่สำหรับกูคือ บทสรุปมามันเป็นอะไรที่ดีที่สุดละ

เมื่อกี๊กูเข้าวดดไป เห็นโพสแม่นางอ. กูตกใจ นึกว่าเข้าผิดห้องเป็นห้องเผาว่ะ เห็นมารีวิวเชลยรักกักใจกูเลยกดเข้าไปอ่าน แม่งรีวิวฉากเรทพร้อมแปะภาพประกอบ ข้างในนั้นก็แตกกันฮือจะสอยกันรัวๆเพราะฉากเรท กูเพลีย เดี๋ยวนี้จะรีวิวนิยายต้องรีวิวที่ฉากเรทเหรอวะ