Fanboi Channel

ตำหนักที่ 1 ---> https://fanboi.ch/literature/2331/
ตำหนักที่ 2 ---> https://fanboi.ch/literature/2589/
ตำหนักที่ 3 ---> https://fanboi.ch/literature/2795/
ตำหนักที่ 4 ---> https://fanboi.ch/literature/2905/
ตำหนักที่ 5 ---> https://fanboi.ch/literature/2969/
ตำหนักที่ 6 ---> https://fanboi.ch/literature/3027/
ตำหนักที่ 7 ---> https://fanboi.ch/literature/3087/
ตำหนักที่ 8 ---> https://fanboi.ch/literature/3179/
ตำหนักที่ 9 ---> https://fanboi.ch/literature/3257/
ตำหนักที่ 10 ---> https://fanboi.ch/literature/3315/
ตำหนักที่ 11 ---> https://fanboi.ch/literature/3468/
ตำหนักที่ 12 ---> https://fanboi.ch/literature/3528/
ตำหนักที่ 13 ---> https://fanboi.ch/literature/3586/
ตำหนักที่ 14 ---> https://fanboi.ch/literature/3636/
ตำหนักที่ 15 ---> https://fanboi.ch/literature/3703/
ตำหนักที่ 16 ---> https://fanboi.ch/literature/3811/
ตำหนักที่ 17 ---> https://fanboi.ch/literature/3921/
ตำหนักที่ 18 ---> https://fanboi.ch/literature/3976
ตำหนักที่ 19 ---> https://fanboi.ch/literature/4031/
ตำหนักที่ 20 ---> https://fanboi.ch/literature/4076/
ตำหนักที่ 21 ---> https://fanboi.ch/literature/4125/
ตำหนักที่ 22 ---> https://fanboi.ch/literature/4198/
ตำหนักที่ 23 ---> https://fanboi.ch/literature/4287/
ตำหนักที่ 24 ---> https://fanboi.ch/literature/4381/
ตำหนักที่ 25 ---> https://fanboi.ch/literature/4458/
ตำหนักที่ 26 ---> https://fanboi.ch/literature/4517/
ตำหนักที่ 27 ---> https://fanboi.ch/literature/4583/
ตำหนักที่ 28 ---> https://fanboi.ch/literature/4603/
ตำหนักที่ 29 ---> https://fanboi.ch/literature/4607/
ตำหนักที่ 30 ---> https://fanboi.ch/literature/4627/
ตำหนักที่ 31 ---> https://fanboi.ch/literature/4666/
ตำหนักที่ 32 ---> https://fanboi.ch/literature/4769/
ตำหนักที่ 33 ---> https://fanboi.ch/literature/4840/
ตำหนักที่ 34 ---> https://fanboi.ch/literature/4890/
ตำหนักที่ 35 ---> https://fanboi.ch/literature/4939/
ตำหนักที่ 36 ---> https://fanboi.ch/literature/5001/
ตำหนักที่ 37 ---> https://fanboi.ch/literature/5088/
ตำหนักที่ 38 ---> https://fanboi.ch/literature/5186/
ตำหนักที่ 39 ---> https://fanboi.ch/literature/5289/
ตำหนักที่ 40 ---> https://fanboi.ch/literature/5404/
ตำหนักที่ 41 ---> https://fanboi.ch/literature/5504/
ตำหนักที่ 42 ---> https://fanboi.ch/literature/5591/
___________________________________________________
.
***รวมลิงค์Doc***
[Beta] โม่งตำหนักจีน >>https://goo.gl/vFRzD0
>> ไว้คุยเล่น/ทดสอบด็อค/กำหนดแนวทางการทำดอค/ห้องจับฉ่ายคุยได้ทุกเรื่อง มีชายแดนขั้นการคุยวันต่อวัน จะได้ไม่งงกัน
.
สารบัญโม่งจีน >> https://goo.gl/g8t0d3
>> รวมลิ้งค์รีวิว/สปอยยาว/สรุปประเด็นแต่ละตำหนัก วิธีใส่เพิ่มดูได้ในลิงค์
.
หอตำราโม่งจีน >> https://goo.gl/6Dg8NC
>> รวมลิสต์ข้อมูลหนังสือ/ความเห็นสั้นๆ หลังอ่าน/ความเห็นการแปล/มีลิ้งค์โยงไปสปอยยาว แต่ยังทำกันไม่เสร็จ
.
แบบฟอร์มถมดำหอตำรา >> https://goo.gl/6Yx5mw
>> **เฉพาะเพิ่มหนังสือใหม่** เพื่อนโม่งช่วยกันถมหอตำราผ่านฟอร์มนี้ได้ แต่ไปดูในหอตำราก่อนว่ามีคนลงเรื่องนี้แล้วรึยังจะได้ไม่ซ้ำ ถ้าต้องการเพิ่มความเห็นของเรื่องนั้น ไปแก้ที่หอตำราได้โดยตรง ไม่ต้องกรอกฟอร์มใหม่ แต่เวลาเติมระวังลบความเห็นเก่าของเพื่อนโม่งคนอื่นด้วย
.
____________________________________________________
.
***วิธีหาหัวข้อจากสารบัญโม่งจีนในแอพ**
ใครเข้าดอคจากแอพแล้วหาหัวข้อสปอยอันไหนไม่เจอ ให้กดจุดสามจุด มุมขวาบน แล้วเลือก Document outline สารบัญจะเด้งขึ้นมาให้เลือก สมมติจะอ่านหมอหญิงตอน 80 หรือสปอยฉู่หวางเฟยก็กดอันนั้นเลย มันจะเด้งไปหน้านั้นให้
.
______________________________________________________________
.
กติกาการสปอย
.
จั่วหัวเรื่องที่จะสปอย ใส่จุดห้าจุด ใส่เนื้อหา ใส่จุดห้าจุดปิด (เผื่อเพื่อนโม่งพลาดตำหนักก่อนนู้น มู้เพื่อนบ้านเขาว่าเราจุดเยอะ ไปดันมู้อื่นร่วงหมด
เลยตกลงกันใหม่จะใช้แบบนี้)
.
ตัวอย่าง
----[ชื่อเรื่องที่จะสปอย]---------
.
.
.
.
.
สปอยเนื้อหา
.
.
.
.

มาแร้วววววว .กระโดดตีลังกาเข้าตำหนัก.

สัส ใครปิดกระทู้ กูกำลังจะลงลิงค์ตำหนักใหม่ ทำไม่ไม่เว้นโพสสูดท้ายไว้ ข่ลบาปปปปปปปปปปปป

ตำหนักที่แล้ว >>998 วายอัญเชิญอีกห้องค่าาาา
ชอบความหรงจื่อ กินผญยังไงให้แนบเนียน

ส่วนเรื่องคหในเพจก็ถือเสียว่า ยอมรับความเห็นต่าง เอาน่าๆ

ใครรีบไปปิดมู้วะ ไม่เว้นที่ให้ลงลิงค์ก่อน

หมิงหลันประกาศลข.ละ เสียใจด้วยค่ะพวกมึง
.
📢 ประกาศลิขสิทธิ์ จากสำนักพิมพ์หอมหมื่นลี้ค่ะ
.
เรื่อง : 《海棠依旧》 (หรือที่รู้จักกันในชื่อ 知否? 知否? 應是綠肥紅瘦 )
ผู้แต่ง : 關心則亂
ผู้แปล : เสี่ยวหง
ปก : ใช้ปกตามภาพด้านล่าง (ปกเดียวกับฉบับไต้หวัน)
.
คุณหนูหกสกุลเซิ่ง #เซิ่งหมิงหลัน(นำแสดงโดย #จ้าวลี่อิง) เด็กสาวผู้มีรูปโฉมงดงามและฉลาดเฉลียวเกินกว่าผู้ใด ทว่ากลับไร้ซึ่งมารดา ถูกเหล่าพี่น้องต่างมารดากลั่นแกล้ง บิดาละเลยไม่สนใจ ... วัยเด็กของเซิ่งหมิงหลันต่างมีคุณชายรองแห่งจวนหนิงหย่วนโหว #กู่เย่ถิง(นำแสดงโดย #เฝิาเส้าเฟิง) คอยเคียงข้าง ความเฉลียวฉลาดที่ซุกซ่อนไว้และความเข้มแข็งของนาง เป็นภาพที่ประทับอยู่ภายในใจของเขามาเป็นเวลานาน ... ขณะที่ความรักของคนทั้งคู่กำลังเบ่งบาน กู่ถิงเย่เป็นกำลังสำคัญให้คุณชายสกุลจ้าวได้ครองตำแหน่งรัชทายาท และมีส่วนช่วยให้เขาสถาปนาราชวงศ์ใหม่ขึ้นมาได้สำเร็จ หลังจากราชวงศ์ใหม่มั่นคงแล้ว กู่ถิงเย่แต่งเซิ่งหมินหลันเข้าจวน ก่อนครองคู่กันอย่างมีความสุข...
.
ปล. ภาพบางส่วนจากซีรีย์เรื่อง 知否? 知否? 應是綠肥紅瘦 (THE STORY OF MINGLAN)
เครดิตภาพ : weibo 知否知否应是绿肥红瘦后援团

>>3 มึง ตั้งกระทู้ใหม่นี่คือ topicคือชื่อตำหนักส่วนbodyนี่จะมาขึ้นเป็นเรปแรกถูกมั้ย?

555 กูก็อปลิงค์กำลังจะเข้าไปโพสต์ให้มึงละ กดรีพลายไปปรากฏมันปิดไปแล้ว ถถถถ

>>6 ม่ายยยยยยยยยย ใครก็ได้ตบกูที มึงจะอยู่ที่ไหนก็ได้ยกเว้นจงหยวนหอมหื่นและสยัม(เอ๊ะ...)

ทำไมต้องดอกกุ้ย จะล้องห้ายยย ลี่อิงหมิงหลันของกู!!!

ลาก่อยหมิงหลัน

คือแม่งสะกดผิดตั้งแต่ในโพสประกาศลข.เลยอ่ะ เฝิงเส้าผิงโว้ยยยยแล้วเสือกติดแทคด้วยนะเออ

ลาก่อยกุไม่ซื้อ หยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับน้ามตา ลี่อิงของกรูววแงงง รอดูซีรี่ย์อย่างเดียวก็ได้วะ

กูขอยาดฯขยี้อีกนิด พระเอกชื่ออะไรคะคุณๆ
กู่เย่ถิง หรือว่า กู่ถิงเย่

>>7 ใช่ บอดี้คือเรปแรก ถ้าจะตั้งมู้ใหม่ อย่าลืมเอาลิงค์มู้เก่ามาแปะต่อในสารบัญเรปแแรกด้วย

กูขยาดตั้งแต่เห็นแอดมินเพจพิมพ์ นะค่ะ แล้วว่ะ

>>13 พระเอกชื่อกู่ถิงเย่ ไม่ใช่กู่เย่ถิง สัส ผิดตั้งแต่ชื่อพระเอกเลยโว้ยยยยย

พีคสัส ผิดตั้งแต่ชื่อพระเอก55555555555555

นิยายอ๋องอยากหย่าก็ถอดพินอินปิดกับมีปัญหาเรื่องเคาะวรรค ผันวรรณยุกต์ไทยมีปัญหาอีก
วารากับหอมหมื่น วาราดีกว่าหน่อยนึง

>>3 กูว่าคนเม้นปิดกระทู้น่าจะไม่ใช่ขาประจำห้องนี้แต่แวะมาปิดเล่น​ โคตรไร้มารยาท

>>19 เออน่า เรื่องแบบนี้กูเจอออกบ่อย ไม่ต้องรุนแรงๆ

>>20 กูแค่บอกว่าไร้มารยาท​ ยังไม่ได้รุนแรงเลยค่ะมึง55555​ /ซ่อนมีดดาบจอบเสียม
ช่วงนี้ยังดี​ ช่วงห้องggเรื้อนๆชอบมาไล่ปิดกระทู้ห้องอื่นด้วยชื่อเมมเบอร์​ อันนั้นทั้งน่ารำคาญ​และน่าสมเพชมาก

>>21 ช่วงก่อนที่โม่งจะปิดปรับปรุงก็มี gg มาเรื้อนอยู่นิ กูจำได้ โคตรเกลียดเลย
ส่วนหมื่นลี้ กูไม่อ่านเลยว่ะ กูรับไม่ได้ที่พิมพ์ผิดๆถูกๆแบบนี้ แถมประกาศลข.แต่ละครั้งเขียนไม่รู้เรื่องเลยซักครั้ง ดีๆๆๆ สบายกระเป๋าตังกู

นิยายน่าอ่านมาก แต่หอมได้ไป สุดจะผอดหวัง เห้อ อ่านอ๋องหย่าแล้วกุมขมับทั้งคุณภาพงานพิมพ์, ความเปนมืออาชีพในการทำงาน และแก้ไขปัญหา ไม่อุดหนุนจ้า ไปบาย

>>22 >>23 เสียดายว่ะ ได้ลิขสิทธิ์น่าอ่านทั้งนั้นแต่เสียดายเรื่องการแปล การพิมพ์ผิด T T มีข้อดีคือกูประหยัดตังไปเยอะ

>>24 ร้านเช่าแถวบ้านกูก็รวยวนไปค่ะ ผ่ามพามมม!!!!

ค้างบันทึกปิ่นมากโว้ยยยยย ออกทีสิ้นเดือนนู่นอีก ว้ากกกกก

>>25 ได้ค่ะ กูยืมเสียเงินเช่าดีกว่าเก็บนิยายที่อ่านแล้วไม่ถูกใจ ซึ่งช่วงหลังกูอ่านจบแล้วปล่อยผ่านตลอด แทบไม่เก็บสะสมแล้วเพราะเงินและพื้นที่เก็บไม่มี เสียแต่ว่าร้านเช่าแถวบ้านกูมีแต่มากกว่ารัก ของสนพอื่นไม่ค่อยมี เสียใจมาก

>>26 สปอยล์มาหน่อย กราบบบบ ขอฉากหวีดๆ ตอนนี้ชีวิตกูขนาดน้ำตาลมาก!

>>28 กูสปอยไม่ด๊าย ก็บอกอยู่ว่าค้างจากเล่ม 5 เนี่ย มารอด้วยกันเถอะเพื่อนโม่ง 55555555555

>>28 ตีนเป็ดตีนห่านยังเอามาเต๊าะน้องได้ มึงคิดละกัน 55555555555

>>29 ขอโต๊ดดดดดดด อ่านเร็วไปหน่อย

>>6 เสียใจว่ะ กูเป็นคนที่ไม่ค่อยซีเรียสกับคำผิดมากมายแต่มึงได้โปรดอย่าเขียนชื่อตัวละครสลับกันเลย กูยิ่งโง่ๆในการจำชื่อคนอยู่และอย่าบรรยายแปลกๆแบบภาษาเทพเป็นพอ ทำไมฝ่ายพิสูจน์อักษรเดี๋ยวนี้หายไปไหนหมดว่ะ ทำไมสนพ.ส่วนใหญ่แม่งเหมือนไม่มีอาชีพนี้อยู่ในบริษัท กูเสียเงินก็ได้ของดีๆมาเก็บไว้

>>30 โอ๊ย กูกลับไปอ่านเล่มห้าอีกรอบดีฝ่า คิดถึงลีลาท่านอ๋องซึน(แตกไปแล้ว)เต๊าะน้อง

>>32 มันเปลื้องงบ...

>>8 แบบนี้มึงเท่ากับระบุไปละนะว่ามึงอยากให้ส้ม กูกู อรุณ ดอกบัวหรือวาราได้ เพราะสนพ.มีอยู่แค่ไม่กี่ที่

>>35 เชี่ย ฟังรายชื่อที่มึงพูดแล้วกูขอตัดออกอีกได้มั้ยวะ😂😂😂😂 เหมือนทั้งชีวิตนี้กูถูกจริตกับไม่กี่ที่เอง โถ ตัวกู...
เมืองไทยควรมีสำนักพิมพ์ที่ฝ่ายปรู๊ฟแข็งแกร่งแน่นหนาประดุจถังเหล็ก แม้จุดผิดเพียงหยดน้ำก็มิอาจแทรกซึมเล็ดรอดไป 555555
เอาดิ มาดิ สัญญาว่าจะควักตับไตออกมาเปย์ ถถถถ

>>36 กูกูไง

เป็นอันว่ากูเทจงหยวน หอมหื่น วร กูกู ยามเช้า และเมืองยิ้ม
(สองอันท้ายนี่ขึ้นอยู่กับนักแปล)
โห... เงินเก็บกูเหลือบานแน่ปีนี้ เอาไปเปย์อปป้ารัวๆ

กูกูแพงเกินความจำเป็น รสนิยมกูกะเขาสวนทางกันว่ะ ยิ่งเห็นเตตัสบรรยายความรู้สึกยาวเหยียดนั่นแล้วคิดว่า
จบกันที่หย่งเยี่ยเถอะ

แจ่มนี่ ใครก็ได้ที่ไม่ใช่หลักกิโล
อรุณ ถ้าเป็นมิราทิพไม่มีปัญหา ขอดูเนื้อเรื่องพอ
สยาม ถ้าเป็นดารินทิพกับคนแปลบันทึกปิ่น กูว่าโอเคนะ จุดผิดเล็กๆ น้อยๆ กูจะยอมๆ ถ้าอยากอ่านจริงๆ
นวนิดา หงสาประกาศิตจบเมื่อไหร่เราขาดกัน เหมือนอ่านกูเกิลทราน(ยังไม่ได้อ่านจนจบ สกิมมานิดหน่อย)
กล้วย นิยายแพง แต่เนื้อเรื่องไม่ค่อยคุ้ม
เอิร์นเนส ? นิยายแปลได้คู่ซุนโป๋หย่งชุนมาคือดี แต่กูไม่ชอบกระดาษกับหน้าปก มันดูไม่ลงทุน
จงหยวน ไม่ได้เงินกูนานละ คงเส้นคงวาดี

ไม่ใช่ว่าอคติ เรื่องมาก ไม่ให้โอกาสสนพใหม่นะ แต่กูลองมาหมด วารา หอมหมื่น คือเชี่ยมากอะ เป็นสนพแท้ๆ มีคนพิสูจน์อักษรแท้ๆ ทำไมถึงปล่อยงานแบบนี้ออกมาได้ยังไง แอดมินเพจทั้งสองสนพอีก ที่นึงใช้ภาษาไทยได้กาก ที่นึงตอบคำถามเลี่ยงบาลี

อ่านยัยถังข้าวแล้วเออกูชอบในระดับหนึ่งเลยว่ะ อ่านได้เรื่อยๆอมยิ้มทั้งเรื่องแต่กูไม่ชอบเพื่อนนางเอกจริงว่ะ ขนาดกูอ่านแนวนางเอกใสๆเอ๋อๆได้นะ แต่กูว่านี้มันเกินไปน่ารำคาญ แต่พระนางน่ารักไม่งี่เง่า แนวฟีลกู้ดใสๆถือว่าเป็นเรื่องที่ดีของกล้วยในปีนี้เลยนะ ใครชอบแนวนี้น่าจะลองดูอีกเรื่องแต่กูขัดใจเรื่องบทพิเศษของพระนางน้อยไปหน่อย

กล้วยแพงและออกช้า ตอนนี้รวยเพราะบุพเพ จะช่วยมาเฉลี่ยต้นทุนให้นิยายจีนแปลหน่อยได้ปะ ถ้าไม่ลดราคา ช่วยจ้างคนเพิ่มมาหานิยายที่ดีๆไม่ต้องเทตอนเล่มหลังจะดีมาก ตอนนี้อาจารย์ศิษย์ชั่ว เวิร์คอยู่เล่มเดียวเนี่ย

ถังข้าวนี่ทำให้สะกิดใจว่านิยายจีนเขาชอบ namedropping กันเปล่าอะ ในหน้าแรกๆที่พระเอกไปเดทกับผญที่ทำงานสายศิลปะคนนึง ผญยกชื่อฟูโกต์กะเดอร์ริดามา แล้วบอกว่าพูดแต่เรื่องศิลปะพระเอกคงเบื่อแย่ นี่แบบ ???????อะไร????? สองคนนี้คือนักทฤษฎีสายสังคมนะ ไม่ได้เกี่ยวกับศิลปะเลย...

สองคนนี่ ถูกใช้มากในการวิเคราะห์สายศิลปะด้วยมึง ครอบหมดทั้งสังคมการเมืองศิลปะการสื่อสาร

กูงง เห็นคนในกลุ่มเผาเม้นว่า นางเอกตงกงโลกสวย ไม่ฉลาด กูแบบว้อทททท โลกสวยแค่ไหนมึงก็ไม่มีทางอยู่กับคนที่ทำกับพ่อกับแม่กับตามึงได้อย่างสุขสบายไม่ตะขิดตะขวงใจนะคะซิสสสส

>>43 เข้าใจๆ แต่ในนิยายคือไปมิวเซียมซัมติง แล้วผญพูดถึงงานศิลปะอะ ใช้คำว่าทฤษฎีศิลปะง่ะ คืองานสองคนที่ว่าไม่ใช่สายนี้โดยตรงเลยรสแปลกๆ แล้วพระเอกก็ยกฮาร์เบอร์มาสกับฟายเออราเบนมาอีก ซึ่งนี่ก้อเรียนงานเขา ไม่คิดว่ามันจะเรียกว่าทฤษฎีศิลปะได้นะ... สองคนข้างบนยังพอว่า แต่สองคนนี้คือคนละเรื่องเลยเปล่า

>>37 มึงเกือบทำกูตกเก้าอี้......
กูกูอ่ะ อะไรก็ดี ยกเว้น โรคเลื่อน แก้ตัวทีแถกจนหนังเปิดไปครึ่งตัว แปลไม่ผิดแต่สำนวนย้วยจนหลับไปห้่รอบก็ยังไม่พ้นสิบหน้า
เชิงอรรถเยอะ เชิงอรรถหรู ภาพประกอบเชิงอรรถทุกข้อเหมือนกลัวคนอ่านใช้กูเกิลไม่เป็น
เลือกเรื่องไม่ตรงจริตกู บางเรื่องเหมือนจะดี แต่กว่าท่านจะออกมา(หลังจากโดนแซงคิว โดนเลื่อน เจอผี) กูก็หมดความอยากอ่านและ
เอ้ออออ เป็นนักแปลที่ดี มีข้อดีเยอะแยะคือไม่ผิดแม้แต่จุดเดียว
ส่วนข้อเสียคือทั้งหมดที่กูได้ระบุไว้ข้างต้น .กราบลงกับผืนธรณีด้วยหทัยร้าวรวด.

>>44 นิยายใดๆในโลกล้วนไม่สนุกเท่าเผา ไม่เข้มข้นเท่าเผา(เหรอ?)

>>44 โดนลากมาข่มขืนจับบีบคอกดน้ำยังอวยรัวๆบอกสะท้อนชีวิตครอบครัวได้เลยค่ะ โลกสวยไหมไม่รู้แต่กูไม่ขออยู่ในโลกของแม่งอ่ะนะ

เอาแล้ววววว งานสับถังข้าวก็มา เด็กโง่แบบกูนี่ลากถังป๊อปคอร์นมานอนแทะรอชมเลยจ้าาาา

>>44 >>47 >>48 ถ้าลองไปถามเผาvsเผาสอง พวกมึงว่าทางนั้นจักมีฟีดแบ็คเช่นไร........😁

>>50 ในวดดมีแต่คนบอกว่าสนุก

>>47 >>48 >>50 คือแบบนอกจากโม่งแล้วบางทีกูก็ดูรีวิวในกลุ่มเผา เพราะวดด.มันเงียบเว้ย แต่ตรรกะหลายๆ อย่างของคนในนั้นก็ทำให้กูรู้สึกเอือมระอาระคนหงุดหงิดหัวใจมากๆ พออ่านแล้วต้องเอากรองอีกแปดร้อยตลบว่าอันไหนเชื่อได้ไม่ได้ เจอทัศนคติบางคนก็ป่วยเหลือหลาย

>>51 คนด่าว่าวนลูปก้อเยอะนะ

>>53 ใช่ คนด่าเยอะอยู่ถ้าในวดด.นะ กูยังเคยแคปให้เพื่อนอ่าน แต่ถ้าในเผานะเมิ้งง อวยกันไส้แตกขี้เล็ด

>>53 อ่านเมื่อเช้าไง คนเชียร์ให้อ่านต่อเยอะอยู่
แต่เท่าที่มีคนเล่าในกระต๊อบ นิยายน่าอ้วกมาก

ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี เสี่ยวหลันไช่ในถังข้างแย่ขนาดนั้นเลยหรอ

กูก็ลำคาญเพื่อนนางเอกถังข้าวนะนึกว่ารู้สึกอยู่คนเดียว ตอนอ่านถ้าออกมาเมื่อไรนี่เบื่อมากยิ่งตอนพิเศษคู่เพื่อนนี่อ่านไปเบื่อไปอ่านแค่อยากให้มันจบเฉยๆ

>>56 มึงกูเห็นคนรำคาญยากมาก ตอนพิเศษกูข้ามๆไปเลยมึง มันกูใสแบบไม่จริงใจอ่ามึง ใสซื่อกับไร้สมองมันใกล้กันมาก หรือว่าคนจีนชอบแนวนี้ว่ะ ใสๆแบ๊วๆ แต่กูชอบซานๆนะอันนั้นกูว่านางไม่ค่อยคิดอะไรแต่ก็รู้ตัวว่าต้องทำไร

>>56 กูก็รำคาญ ไม่ชอบผักกวางตุ้งเหมือนกัน คนอะไรจะเอ๋อได้ขนาดนั้นวะ กูไม่โอ

ในกลุ่มเผากูเห็นมีแต่คนตรรกกะเพี้ยนๆทั้งนั้น ใดๆในโลกนี้ล้วนสู้เผาไม่ได้ ก่อนหน้านี้ก็อะไรนะ หาว่ารั่วซีร่าน นางเอกตงกงโง่ รุ่ยอ๋องดอกไม้แดงเลว มีมาเรื่อยๆเลย

ตอบเรปข้างบนเรื่องสี่นักปรัชญาศิลปะหรือไม่ในถังข้าว กูเห็นว่าฉากนี้ผญนางอวดความรู้ทางศิลปะ พระเอกก็เลยอวดขั้นกว่าโชว์เหนือไปตามนิสัย มันเลยต้องใช้วิธีดร้อปเนมอย่างที่มึงว่าแหละ ทั้ง4มีจุดเชื่อมโยงเรื่องโครงสร้างสังคม การแหกระบบคำถามเหตุผลของโครงสร้างเดิม
นักคิดสาย มนุษย์ ความเชื่อ วิทยาศาสตร์ สังคม พฤติกรรมและการก่อเกิดวัฒนธรรม ล้วนนับเป็นทฤษฎีที่นำมาตรวจสอบคุณค่าทางศิลปะ และกระบวนการขบคิดของศิลปิน โดยเฉพาะยุคpostwarเป็นต้นมา
ยิ่งสายการเมืองยิ่งถูกใจถูกจริต กูไม่ค่อยแม่นเรื่องทฤษฎีหรอก ตอนเรียนกูโคตรปวดหัว จำโค่ดแต่ละคนยังไม่รอด แต่พอจะเห็นว่าขอบข่ายของงานศิลปะจากยุคโมเดิร์นถึงยุคนี้ มันคือสายสังคมศาตร์ในแง่เนื้อหาเลย เพราะงานศิลปะมันตรวจสอบความเป็นมนุษย์ในหลากหลายสัมผัสรับรู้นั่นเอง

ว่าแต่ กูน่ะอยากอ่านพี่ชายพระเอกถังข้าวนะ แต่บทผักกวางตุ้งมันไม่เนียนจริง กูค่อนข้างเซ็งมาก ไม่ฟินด้วย

ทำไมกูไม่รู้สึก นางน่ารักดีออก พวกมึงมันอคติ!!!!!!!!

สยามจะออกนิยายแนว หอดอกบัวมาอีกมะ พวกมิตรภาพ ไม่เน้นหญิงไรงี้
แต่เรื่องใหม่ที่คนแต่งคนเดียวกับ สยบฟ้าฯ นี่ ฮาเร็มมั้ยวะโม่ง

>>59 ก้อจริงงง นี่ไม่มีหัวสานนั้นเลยเชื่อมโยงไม่ค่อยได้555 เวลาอ่านงานท่านๆก้อเอาเปนเลนส์มองสังคมการเมืองต่างต่างมากกว่าน่ะนะ /ขอบคุณที่มาแลกเปลี่ยนกันเน้อ ชอบๆ

>>59 นี่เพิ่งเปิดดู มีพูดถึงลีโอทาดด้วย orz อ่านชื่อแล้วแสลงใจ ;-;

- ดูทรงแล้ว เผาสองกุก็บายว่ะ เผาแรกก็ฟีลเดียวกะพวกมึง ยิ่งได้อ่านตำหนักก่อนมาอีก อห ไม่ได้ตังกุแน่นวล ฉากซู่ซู่ยังตราตรึง
- กุมาหวีดน้องกะอ๋องซึนต่อ ปลายเดือนก็ได้อ่านมนต์รักตีนเป็ดแล้ว น้องก็ดูเปิดใจให้ไม่รู้ตัวไปแล้ว ฮ่า

เพื่อนโม่ง กูลังเลหวส์กรีดปีก มาสับให้กุฟังหน่อย กุจะได้คิดดูว่าจะสอยหรือจะผ่าน

>>66 ขอรอด้วยคน เห็นว่าจบแล้วใช่ป่ะ

>>61 เออกูอคติ55555555555

>>62 ฮาเร็ม

พวกมึงมีใครอ่านหนึ่งคืน หนึ่งวัน หนึ่งชีวิตในเด็กดีป่ะ กูมีข้อสงสัยอยากจะถาม
.
.
.
.
.
ตอนที่พระเอกแต่งงานใหม่ แล้วเป็นโรคเดินละเมอ นี่คืออาการทางจิตหรอวะ
.
.
.
.
.

>>63 ขอบคุณมึงด้วยที่โยนชื่อปลุกความหลังรันทดตอนเขียนessayของกูมา กูจำได้แค่ บร้ะเจ้าตายแล้ว และกูกำลังจะตายตาม

มึงกูอยากได้พระเอกแบบพี่อี้ฉืออ่ะ อ่านละอบอุ่นสัสๆ กูอ่านจบรอบที่ 3 ละ มึงแนะนำผู้กูหน่อย

กูคือ https://fanboi.ch/literature/5591/866/ ยังไม่มีใครตอบกุเลย มิได้อ่านหงส์กันหรือ จิล้องห้ายแร้วววว

>>72 ผู้ที่กูชอบนะ
หรงจื่อ (หงส์ขังรัก)
ท่านเก้า (พราวพร่างฯ)
อาเจ๋อ (ลิขิตรักด้ายแดง)
สือโถว (นิยายรักอลเวง)
อี้ฉือกง (มายานาง)
อาหล่างเถิง (คู่แค้นสงครามรัก)
อวี๋โม่ (อวลกลิ่นละอองรัก)

>>72 อี้ฉือ ใครวะ
>>73 กูรู้แค่
.
.
.
.
พระเอกตาย แต่คนในวดดบอกจบแฮปปี้ มึงก็รอหน่อย เดี๋ยวก็มีคนมารีวิวแบบยาวๆๆๆๆๆๆๆ
.
.
.
.
>>68 😤

>>75 พระเอกมายานาง ผัวลำดับที่สามแห่งประชากรโม่ง

>>72 มึ้งงงงงงงว กูเพิ่งอ่านไปวันนี้ มึงมาหวีดเป็นเพื่อนกู อีเห้ กูเขิน ฮื่อออออออ ลมพัดใบไม้ไหว แต่กูไม่ไหววววววว อร๊ายยยย

>>74
ในลิสต์มึงกูเคยอ่านแต่อวลกลิ่นกับมายานาง
นี่กูพลาดสิ่งดีๆไปเยอะเลยสินะ.....

>>76 ฮื้อออ มึงงงง จริงๆอ่านรอบแรกกูชอบหลงเงานางสุดนะ แต่พี่อี้ฉือนี่ผู้สายฮีลที่แท้ทรู อ่านละกูอยากนอนขึ้นอืดแทนนางเอกเลย

>>74 กูเหลืออวลกลิ่นอยู่เรื่องเดียว
ในลิสต์มึงกูไม่ชอบเรื่องเดียว คู่แค้น ไม่ใช่ไม่ชอบพระเอกนะ กูไม่ชอบเนื้อเรื่อง แต่อรรถรสเจ๊เฮยดีจริง

>>74 พระเอกอวลกลิ่นคือกูชอบ
.
.
.
.
.
ตอนนางเป็นปลาน้อยว่ายไปมาแบบหยิ่งๆ แต่แอบมองนางเอกมาก น่ารักชิบห
.
.
.
.
.

ในกลุ่มพูดคุยนิยายโบราณฯ มีคนถามว่านิยายเรื่องไหนพระเอกขืนใจนางเอกบ้าง มีเมนต์ตอบว่าตงกง ฮะ เรื่องนี้กูอ่านจบละยังคาใจอยู่เลยนะว่าพระนางเคยได้กันหรือเปล่า หรือกูอ่านข้ามวะที่จริงมีฉากขืนใจ ?

>>80 ตอบแบบใสๆหมายถึง ขืนใจพามาอยู่ด้วยป่ะมึง 👉👈

>>81 เมนต์อื่นตอบถูนานๆ เด้าหู้ กรวดเก้าอี้แนวนี้ทั้งนั้นเลยนะมึง พอมีตงกงมากูนี่เอ๋อแดกเลย เจ้าของเป็นไงหาบเป็นงั้น ชอบอ่านเรื่องที่พระเอกขืนใจนางเอก ถึงว่าออกกี่เรื่องๆก็ขายได้

เอ้อถามนิดกูอ่านนิยายจีนแปลปัจจุบันละสงสัย เวลาพูดถึงเมืองที่ตัวละครอยู่ชอบพูดตัวย่ออะ อย่างเมือง A เมือง F ไรเงี้ย ทำไมไม่บอกชื่อเมืองไปเลย หรือไม่ก็มหาลัย H ทำไมไม่เอ่ยชื่อ เห็นมาสองสามเรื่องละ

>>77 เออ พระเอกเคื่องหลงเงานางก็งานดีนะมึง ยิ่งตอนที่
.
.
.
.
.
นางเอกตายแล้วแต่พระเอกไม่ตั้งฮองเฮาใหม่บอกว่าเดี๋ยวก็ฟื้นได้อีก จริงๆคือเพราะรักนางเอกมากอ่ะ
.
.
.
.
.
แล้วกูชอบตั้งแต่ตอนยังอยู่ซีเสียนแล้วอ่ะ ชอบทั้เรื่อง
เป็นกาวตัวแรกที่กูโดน
แต่หลอดต่อไปกูดันหยิบเคหาสน์ธารฟ้าเลยเป๋ไปช่วงนึง

ตอนนี้พี่อี้ฉือทำร้ายกูมาก เค้าทำกูเจ็บปวดอย่างหนัก......
เพราะเค้าขโมยหัวใจกูไป
บอกเลยว่าถ้าเป็นผื่นมันคันคะเยอ แต่ถ้าแค่ได้เห็นหน้าเธอ หน้าเราก็ร้อนเห่อลามไปทั้งตัวววว ฮิ้ววววววววว (กูชงเอง และกูก็จะตบเองใครจะทำไม)

>>83 กูว่ามันเป็นเรื่องภาษาจีนว่ะ เพราะภาษาจีนมันพิมพ์ลงมาหนึ่งอักษรก็เท่ากับหนึ่งคำแล้ว ทีนี้พอเป็นชื่อเมือง เป่ยจิง มันสองคำ เวลาแชตเวาลพิมพ์มันยุ่งยากมั้ง แต่ถ้าเป็นเมือง B อ่ะ มันตัวเดียว แล้วก็พิมพ์ง่าย แค่กดเปลี่ยนภาษา พิมพ์ใหญ่ ละก็แป้นบี แล้วเปลี่ยนภาษากลับ ไม่ต้องมานั่งเคาะพินอินหรือใส่ขีดอักษรทีละขีดแล้วแต่แป้นแบบไหน

>>84 เห็นอาการของมึงแล้ว กูอยากไปเช่าอ่านซะตอนนี้เลย บอกตรงๆ กูจำอะไรแทบไม่ได้เลย อ่านนานเกิน

>>85 อ๋อ แสดงว่าในชีวิตประจำวันเขาก็ใช้กันแบบนี้ใช่ปะ แบบเวลาแชตกัน เฮ้ยพรุ่งนี้ฉันจะไปเมือง B แล้วคนก็รู้กันอย่างนี้อะเหรอว่าจะไปปักกิ่ง

>>86 วิ่งมาราธอนไปหามาเดี๋ยวนี้เลยมึงงงงง 55555
กูนี่วันนี้อยากจะโพสต์รูปชีวิตดี๊ดี นอนฟังนายานาพลางอ่านมายานาง .ทำหน้าการะเกดชิลล์.

>>87 กูไม่รู้กูวิเคราะห์เองเมื่อครั้งอ่านพวงกู้ม่าน
มึงอย่าได้อาจหาญเอากูผู้ที่หาสาระได้ไม่ไปเป็นrefในresearchดัยๆเป็นอันขาด!!!

>>72>>76>>77 ไม่มีใครแทนที่พี่อี้ฉือได้ อยากได้สามีแบบเน้แบบเน้แบบนี้ อยากล็อคตัวเข้าตามมุมมืดคฤหาสน์ อยากสิงแทนนางเอกค่าาาาา

>>84 กูชอบพี่อี้ฉือมากกว่า ตอนนี้คะแนนพี่อี้ฉือพุ่งพรวดพราดเป็นหลัวหลวงอันดับหนึ่งในใจกู ยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม เห็บหมัดพี่อี้ฉือกระทืบซ้ำแล้วชายตามองด้วยหางตา อบอุ่นสัสๆ

>>80 อ่านแล้วก็คิดว่า มี นะ (น่าจะ 2 ครั้ง ด้วย)

>>89 มีความเล่นที่ยาก(?) มึงลืมอาเจ๋อและความผัวแห่งชาติของเขาไปแล้วหรอ......

>>90 คุณแพะ!!!! นั่นคนหรือไมโครเวฟ

มีตบเดี๋ยวพี่อี้ฉือของกู!!!กูเลียทั้งตัวแล้วววว5555555 กูอ่านเป็นรอบที่ 10กว่าแล้วชอบมากกกกกก
ที่นอกจาก>>74 ก็มีเรื่อง คู่เคียงเรียงรักที่ละมุนมาก

กูไปขุดย้อนกาลมาอ่านละหลังจากที่ฟังพวกมึงเม้ากัน ตอนนี้เล่มหนึ่งใกล้ๆจบ
ตอบประเด็นที่ถกกันว่าเหมือนคำสาปฯไหม.. กูไม่รู้สึกว่ะ แต่กูชอบนางมากกว่าแครอลนางดูอยู่เป็นกว่า แล้วกูก้อไม่ได้รำนางว่าเล่นตัว กูว่านางไม่ได้รักต้าหวังและแค่หาทางเอาตัวรอดนางไม่ได้เล่นตัวนางแค่อยากหาที่ทางให้ตัวเองอยู่ได้แบบปลอดภัย

ขอบ่นเมืองยิ้มหน่อยเหอะวะ กูสั่งบ๊อคพี่บัวลอยไปทางเวปตั้งแต่ตอนงานหนังสือ แล้วบ๊อคมันขาดกูขอเปลี่ยน จนถึงวันนี้กูยังไม่ได้คำตอบจากสนพ.เลยว่ามีของเปลี่ยนให้กูไหมรึจะคืนเงิน กูตามไปอีกทีวันนี้คำตอบที่ได้คือเด๋วพรุ่งนี้เช็คให้ สลัดผักกกกกก ใครจะซื้อออนไลน์เมืองยิ้มมึงจงเตรียมแต้มบุญไว้เยอะๆขออย่าให้ออเดอร์มีปัญหาไม่งั้นมึงจะได้เจอปสก.เหนือจริงในการตามจิกกัดให้แม่งอ่านและตอบ ib เมลแอนด์เอฟรีติงจิงเกอเบล กูยิงไปทุกช่องทางกว่าแม่งจะตอบกู ตอบทีหายไปเป็นอาทิตย์เพื่อจะกลับมาว่ายังไม่มีคำตอบให้กู

กูหายไป สองสามวัน ตำหนักใหม่มาแล้ว ไวมาก อัดอั้นกันใช่ไหม

>>94 กูก็ว่าไม่คล้ายนะ แต่มันต้องมีเหตุการณ์ที่เอาควาทรู้ปัจจุบันมาช่วยเหตุการณ์ในอดีตแหละ มันถึงมีจุดที่ให้นางเอกมีความสำคัญ อย่างแครอลก็กรองน้ำไง ยูริก็โรคระบาด
ชอบอ๋องคอเป็ดนะ 555 ชอบที่เรียกตัวเองว่ากัวเหริน มันดูเผด็จการไงไม่รู้ :)
อยากให้มีตอนพิเศษหวานๆอีกหน่อย

มึงกูไม่ได้อ่านนิยายจีนตั้งแต่ปีใหม่ อยากรู้ว่าช่วงที่กูหายไปมีเรื่องไหนน่าสนใจ สนุก น่าติดตามอยากแนะนำบ้างอะ

บันทึกปิ่นเล่ม4-5ไง😂
กูยังไม่ได้มาเลย เส้า...

>>95 กูไม่อยากบ่น เมืองยิ้มทำกูเจ็บมาเยอะ ก่อนหน้านี้กูพรียัย11 ปรากฏว่าหนังสือตำหนิเยอะมาก ที่คั่นก็ได้ไม่ครบตามที่โปรโมท บ็อกก็บุบแมวข่วนเพียบ กูส่งเปลี่ยนกับแจ้งว่าที่คั่นไม่ครบ หนังสือกับบ็อกกูรอรออาทิตย์ แต่ที่คั่นรอจนถึงวันนี้ก็ไม่ได้ กูตามแล้วตามอีกก็เฉยบอกแค่ ลายไหนเล่มไหนที่ขาด ขอที่อยู่ที่กูให้ไปหลายรอบละ แล้วทีตอนคนท่องยุทธภพรอบพรี หนังสือกูก็ตำหนิบานอีกละ กูส่งเปลี่ยน แม่มมม สองเดือนเว้ย กูรอหนึ่งเดือนแล้วตาม แม่มก็บอกว่าขอที่อยู่ ส่งเล่มไหนมา กว่ากูจะได้อ่านจริงๆสองเดือน นี่ไม่รวมกับว่ากูเคยเอาหนังสือไปเปลี่ยนที่บฟเอง ร้านบอกของที่กูเอามาไม่มีที่คั่น ให้เอาที่คั่นจากเล่มใหม่ที่เปลี่ยนคืนร้านด้วย กูตกใจเลย1. กูไม่คิดว่าเรื่องที่กูเอามาเปลี่ยนมันจะมีที่คั่น แสดงว่ากูได้หนังสือพิการมาแต่แรก? 2. เกิดมาเพิ่งเคยเจอ กูส่งเปลี่ยน เปลี่ยนหน้าร้านของสนพ.อื่นก็ไม่เคยโดนทวงที่คั่น

>>73 กูเพิ่งได้เล่มจยมาเมื่แวาน อ่านไปครึ่งเล่มละ มึงอยากรู้ไรถามมา

>>98 กูแนะนำชันสูตร แต่อีกนานกว่าจะจบนะ

ย้อนกาล - หนังคนละม้วน << เพิ่งมาทะลายกองดองจ้า อ่านไปได้ประมาณ 3/4 ของเล่ม 1 ขอพูดในหัวข้อที่เห็นต่างจากคนบางกลุ่มหน่อย แบบว่ามันคันอะ ปล. ไม่เคยอ่านคำสาปฟาร์โร ไม่รู้ว่าเหมือนหรือเปล่า
.
.
.
.
.
1. สมุนไพรไล่ยุง ที่มีคนเคยมาคุยในบอร์ดโม่งแล้วถกขึ้นมาว่า คนโบราณอยู่กันมานานไม่รู้จักสมุนไพรไล่ยุงเหรอ แล้วก็มีคนมาถกต่อว่า นางเอกก็แค่รู้เท่านั้นไม่ได้เทพทรูอะไร << กูขอเถียงคนที่ตะขิดตะขวงใจในเรื่องสมุนไพรไล่ยุงที่นางเอกเอามาใช้อะ กูจะแจกแจงเป็นอย่างๆ นะ - คนโบราณรู้ว่าสมุนไรพอะไรใช้ไล่ยุง แต่มันสำคัญด้วยเหรอ? พวกทาสเป็นใครอะ เป็นแค่แรงงานทำไมต้องสนใจว่าจะนอนคันหรือเปล่า แล้วทาสก็ไม่มีสิทธิ์ทำอะไรเพื่อตัวเอง แม้จะต้องการไล่ยุงก็ไม่ได้รับสิทธิ์ให้ไปหาของมาไล่ยุงนะจ๊ะ - คนโบราณไม่รู้ ว่ายุงเป็นอีกหนึ่งสาเหตุที่ทำให้ผู้คนเป็นไข้จับสั่น แต่นางเอกรู้ไง ช่วงที่รักษา นางเลยให้คนหาสมุนไพรมาไล่ยุง ข้อนี้คนโบราณรู้กันอยู่แล้ว สมุนไพรจำพวกนี้นางเอกเลยให้ หมาน หมาง หรือไรสักอย่างลืม เป็นคนหามา เพราะนางเป็นคนถามเองว่า มีอะไรที่ใช้ไล่ยุงไหม? คำถามนี้บ่งบอกเหมือนนางก็ไม่รู้ว่าใช้อะไร

2. ช่วยรักษาโรคระบาด นางเอกก็แค่รู้ในสิ่งที่ย่าสอน กูว่าไม่ได้เทพทรูอะไร นางก็ไม่ได้ช่วยได้ทุกคนไหมอะ ใครป่วยหนักก็ตาย ส่วนคนเพิ่งเป็นก็หายจะ

3. ความน่าลำไยของนางเอก? ตั้งแต่อ่านมาจนจะจบเล่ม 1 แล้ว กูไม่เห็นนางจะน่าลำไยตรงไหน มีคนบอกนางเล่นตัว? เฮ้ย มึงเป็นคนที่มาจากปัจจุบันปะวะ มึงไม่ต้องการกลับบ้านเหรอ เจอหน้าต้าหวังปุ๊บหลงรักเลย? อยากได้ผัวขึ้นมาทันทีว่างั้น กูว่าความรู้สึกของนางเอกอะเป็นของจริงนะ ข้ามภพมาโดยไม่รู้อะไร เผชิญความยากลำบาก เป็นตายอยู่แค่เส้นกั้น แถมยังเกือบจะโดนข่มขืน เป็นมึงไม่อยากกลับบ้านเหรอจ๊ะ เป็นกูข้อแรกคือต้องขวนขวายหาทางกลับบ้านก่อน ฉากที่ต้าหวังมาช่วยนางบนเขา น้ำตากูไหลเลยอะ ไม่ใช่ซึ้งที่เขามาช่วยนะ คือกูสงสารนางเอก เข้าถึงอารมณ์มากๆ ความรู้สึกสิ้นหวังที่ว่า กลับไปไม่ได้แล้ว เมื่อเส้นทางถูกทำลาย ในที่สุดนางก็ตัดใจที่จะไม่กลับบ้านตามต้าหวังกลับไป ยอมอยู่บนโลกที่น่ากลัวนี้ แล้วมึงจะอยู่ได้ยังไงถ้าไม่พึ่งพาต้าหวัง เพราะเขาก็นับว่าเป็นคนดีและเป็นคนที่ดีกับนางมาก มาหาว่าไม่รับรักต้าหวังแล้วยังเกาะติดเขา แหม ก็เขาพึ่งพาได้นิ่ นางเอกเป็นคนที่อยู่เป็น แล้วมึงอ่านอะ อย่าเอาความรู้สึกตัวเองเป็นที่ตั้ง ให้คำนึงถึงความรู้สึกตัวละครเป็นสำคัญ นางเอกไม่ได้รักต้าหวังนะจ๊ะ จะให้ยอมเหรอ? ไม่หรอก ความคิดของคนที่มาจากปัจจุบันอะ ยอมรับไม่ได้ที่จะใช้ผัวร่วมกับคนอื่น ไม่ยอมงอมืองอตีนอยู่แค่ฝ่ายในรับความสุขสบายแต่จะหาทางทำงานอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง นี่คือทางเลือกที่แสนจะริบหรี่ที่นางเอกเลือกให้ตัวเอง เพราะถ้าไร้หนทางเลือกจริงๆ นางอาจยอมเข้าฝ่ายในแบบซังกะตาย บอกว่าต้าหวังยอมนางขนาดนี้ยังเล่นตัวอีก เอ้า อีห่าคนไม่ได้รักอะ แถมนางก็ลองถามๆ มาแล้วว่าต้าหวังมีสนมเท่าไร แต่ละคนอยู่อย่างไร ซึ่งนางก็รับไม่ได้ที่จะเข้าไปอยู่แบบนั้น ใช่ว่าปิดใจไปซะหมดไม่รับรู้ไรเลย แล้วต้าหวังดีกับนางนั่นก็คือสิ่งที่ผู้ชายซึ่งรักผู้หญิงคนหนึ่งควรทำอยู่แล้ว ไม่นับเป็นบุญคุณอะไรบอกตรงๆ คนอ่านรู้ ว่าต้าหวังรักจริงไม่ทอดทิ้งบลาๆ แต่นางเอกรู้กับมึงไหม? แน่นอนนางไม่รู้ นางย่อมไม่พึ่งพาแต่ผู้ชายอย่างที่พูดกับต้าหวัง แต่จะพึ่งพาตัวเอง

ปล. กูว่านางน่าจะเริ่มหวั่นไหวแล้วล่ะ ฉากที่ต้าหวังยอมให้ไปทำบัญชีอะ กูเข้าใจความรู้สึกของนางเอกนะ อยู่ในโลกที่กษัตริย์เป็นใหญ่ อะไรๆ ก็ขึ้นอยู่กับเขาเลยพูดไปแบบนั้นตอนที่เกือบจะโดนจับกิน เป็นความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ คนที่เคยอยู่ในโลกแบบสิทธิเท่าเทียมกันแต่วันนี้ต้องอยู่ใต้คนอื่น ทำอะไรก็ต้องคอยดูสีหน้า เพราะความเป็นตายขึ้นอยู่กับเขา สุดท้ายพอต้าหวังยอมลงให้โดยการยอมให้นางไปทำบัญชี ความกดดันที่อยู่ในใจนางเอกเลยผ่อนคลาย
.
.
.
.
.

ต่อย้อนกาล ข้างบนยาวเกิน
.
.
.
.
.
อ่านต่อล่ะ สนุกดีเรื่องนี้ ใครพลาดเพราะอคติลองอ่านดู และเปิดใจในหัวข้อที่กูพูดถึง มึงจะรู้ว่านั่นคือความรู้สึกของคนจริงๆ ที่มาจากปัจจุบัน ไม่ใช่ว่านางเอกไม่รู้จักปรับตัวให้เข้ากับยุคสมัย แต่นางก็เพิ่งจะไปได้แค่ไม่กี่เดือนเอง สิ่งที่อยากทำถ้าเลือกได้ก็ขอเลือกทางนั้น ไม่ใช่คล้อยตามยอมเป็นแค่ผู้หญิงในตำหนักหลัง ที่ไม่รู้ว่าวันไหนจะสูญเสียความโปรดปราน ที่ไม่รู้ว่าวันไหนจะมีคนที่เรียกตัวเองพี่สาว-น้องสาวเพิ่มเข้ามา ทำไมนางถึงไม่บอกต้าหวังไปให้รู้เรื่องว่าอยากอยู่แบบผัวเดียวเมียเดียว คือต้องคิดด้วยว่าเขาคือต้าหวัง จู่ๆ ไปพูดอย่างนั้นไมได้ ต้องเพิ่มระดับความสัมพันธ์ให้มากกว่านี้ เปิดใจให้มากกว่านี้ ให้ความรู้สึกของนางเอกชัดเจนมากกว่านี้ว่ารักเขาเข้าแล้ว อย่าลืมว่าคนอ่านรู้ ว่าต้าหวังสามารถทำให้ได้ (มีนางคนเดียว) แต่นางเอกไม่รู้นี่หว่า คนเป็นต้าหวังอะ บ้านเมือง+ราษฎรสำคัญ ถ้าขับไล่สนมนางในทุกคนออกไปต้องสูญเสียอะไรบ้าง < ขุนนางคิด นางเอกก็น่าจะคิด แต่ต้าหวังกูไม่รู้ว่าในตอนนั้นคิดไหม กูจำได้แต่คำพูดที่เขาถามมารดาว่า แต่งกับสตรีชาวไช่ได้อะไร เพราะงั้นกว่าจะมาหัวข้อผัวเดียวเมียเดียวควรให้เรื่องราวมันดำเนินไปมากๆ ก่อน จะได้มาคิดวิธีแก้ปัญหาและเพิ่มความสัมพันธ์ของตัวละครให้ลึกซึ้งกว่านี้ ไม่ใช่ดำเนินเรื่องมาตอนแรก ต้าหวังต้องการ นางเอกก็ยื่นข้อเสนอทันที หากให้ผัวเดียวเมียเดียวไม่ได้ก็ไม่เอา ไรแบบนี้มันจะไม่น่าอ่านเอาเสียเลย
.
.
.
.
.
สำหรับกูเรื่องนี้ ช่วงเล่ม 1 ให่ผ่าน ชอบมาก ชอบในความเป็นตัวของตัวเองที่นางเอกเป็น ไม่ใช่คล้อยตามความสุขสบายที่คนอื่นยื่นให้ ชอบความรู้สึกที่อยากกลับบ้าน ไม่ใช่เอะอะยอมรับได้อย่างรวดเร็ว

>>102 >>103 สำหรับกู กูอ่านย้อนกาลแล้วโอเคนะ ไม่ได้รู้สึกวาแย่หรือลำไยนางเอก กูเข้าใจความคิดนางเอกว่ะ เป็นกูก็คงทำตัวเหมือนนางเอกเหมือนกัน

ย้อนกาล กูก็ไม่ลำไยนางเอกนะ กูชอบคาร์นางด้วยซ้ำ แต่กูไม่ค่อยชอบความเปย์ของพระเอกมากกว่า มันทำให้เรื่องดูมุ้งมิ้งเกินไป

กูเพิ่งเห็น วันที่ 24นี้คุณชายเฉินจะวางแผง กูกรีดร้อง อยากอ่านแล้ว คาดว่าอาทิตย์หน้าอ๋องซึนก็จะมาส่งถึงมือกูที่บ้านด้วย (เปล่าวะ) ตอนนี้กูอ่านหงส์กรีดปีกใกล้จบละ แต่เซ็งเมืองยิ้ม บ็อกทำเสร็จไม่ทันหรือว่าไง ส่งตามมาทีหลังแบบนี้ กูจะโดนที่บ้านเฉ่งตายอยู่ละว่าเดือนๆนึงจะต้องมีพัสดุมาให้รอเซ็นรับเยอะไปไหน

ย้อนกาลเล่มแรกก็เข้าใจได้แหละสำหรับคนที่เพิ่งหลุดมาอีกมิติก็คงอารมณ์นั้น แต่เล่ม 2 นางเอกดูเรียกร้องไปอ่ะ ไม่ใส่ใจครส.พระเอกเท่าไร อ่านจบแล้วรู้สึกว่า พระเอกให้นางเอกมากกว่า

เรื่องนี้เสียงค่อนข้างแตกพอกับโฮ่งเต้ คือถ้าอ่านแล้วชอบก็คือชอบ ไม่ชอบก็คือไม่ชอบเลย ซึ่งกูค่อนไปทางเฉยๆ ถึงไม่ชอบ

กูอยากอ่านหงส์แล้วอะ ลงแดงตอนจบ สั่งไปสี่วันแล้วสถานะยังรอส่งอยู่เลย
โคดเซ็งกับการทำงานของเมืองยิ้มกูต้องรออีกนานเท่าไหร่เนี่ย

>>102-103

มึงเล่มหนึ่งกูก็ชอบมากเว้ย อวยไส้แตกชิบหาย แนะนำให้ทุกคนอ่านมากกกกกก แต่เล่มสองมึงอ่านไปแล้วจะรู้สึกว่ารักเราไม่เท่ากันอ่ะ คิดเหมือน >>107 ว่านางเอกคิดถึงตัวเองมากเกินไป ถ้าใส่ใจความรู้สึกพระเอกมากกว่านี้จะดีมาก สำหรับกูพระเอกถอยจนไม่รู้จะถอยยังไงแล้ว นางควรจะลดข้อเรียกร้องที่ทำให้พระเอกลำบากใจลงบ้าง เล่มแรกกูให้ 9/10 อ่ะ เล่มสองนี่สอบผ่านแบบเฉียดฉิว โฮ่งเต้ยังชอบมากว่าในแง่ที่ว่า นางเอกอาจจะไม่รักพระเอกมากเท่าที่พระเอกรักนางเอก แต่การแสดงออกยังใส่ใจความรู้สึกนึกคิดของอีกฝ่ายมากกว่า คสพ.คนรักกันมันควร give and take ไม่ใช่เป็น taker ฝ่ายเดียว แบบเรื่องนี้

>>107 ถ้ากูอ่านจบเล่ม 2 แล้วจะมาเล่าความรู้สึกอีกทีว่าลำไยนางไหม

>>102 +1 มึงคิดเหมือนกูเป๊ะ
.
.
.
.
.
คือผู้ชายเปย์แล้วมึงต้องรักเขาเหรอ ไม่นะกูไม่ได้รักใครแค่เพราะเขาเปย์ พวกตอนหลงหน้ามืดทุ่มไม่อั้นพอได้แล้วก้อเบื่อเยอะไป กับเรื่องที่ไม่อยากเข้าตำหนักใน นอกเหนือจากเรื่องใช้ผัวร่วมกะใคร นางไม่มีสกิลเรื่องการเมืองวังหลัง ไม่มีครอบครัวเป็นแบ๊คให้หัวเดียวกระเทียมลีบชีวิตขึ้นกับความรักของผู้ชาย เป็นกูเลือกได้ก้อไม่เอาว่ะ
.
.
.
.
.

>>109 เดี๋ยวกูอ่านจบแล้วจะมาเหลาอีกที

>>102 >>103 เออ กูเพิ่งอ่านไปครึ่งๆ เล่ม 1 แม้จะบ่นเนือยบ้างแต่กูก็ไม่รำนางเอกนะ คิดแบบมึงแหละ กูไม่ชอบนางเอกที่ปุบปับรักเลย ชอบคานางเอกแบบนี้ แบบเออกูมาจากยุคปัจจุบัน ความรู้สึกนึกคิดไรมันไม่เหมือนผญโบราณอยู่แล้ว อย่างกูนะอย่ามาพูดเลยเรื่องรักไม่รัก เราไม่รู้กะนางจริงๆ คนอ่านรู้สิว่าอินี่เป็นพระเอก มึงต้องรักจริงอยู่แล้ว นางเอกไม่รู้นี่ 555 ชอบนางเอกแบบไม่สนผู้ไม่ง้อผู้ แบบประมาณนางเอกของคนเขียนนางสนมอ่ะ แบบถึงจะยอมพระเอกก็เพราะเอาตัวรอด ไม่ใช้เอะอะรักถวายหัว เออถูกจริต ถ้านางเอกย้อนกาลเป็นแบบมึงเล่ากูอ่านต่อได้ กูจะทนความเรื่อยๆ เนือยๆ ไปจนจบนะ

>>109 มึงสปอยล์กูหน่อยแล้วสุดท้ายสรุปพระเอกยอมหมดมั้ย แล้วยังมีเมียเยอะเหมือนเดิมป่ะ

>>114 สปอยย้อนกาล
.
.
.
.
.
เมียเดียว ท้องวันแต่งงาน
.
.
.
.
.

>>113 ครึ่งเล่มหนึ่งมันจะไปรำอะไรล่ะ นางเอกยังเจอพระเอกไม่กี่ครั้งเอง มึงอ่านหลังจากโน้น เข้าวังไปแล้ว เอาให้จบก่อนค่อยว่ากันอีกที

>>39 ตอนนี้มีebookละในmeb มึงซื้ออ่านดิ ของกูกู สองร้อยนิดๆเองไม่เเพงเว้ย

>>117 อ่านหมดละคะ นี่ถ้าหย่งเยี่ยออกอีบุ๊คไล่เลี่ยกับหนังสือก็คงพูดไม่ออก
แต่คิดว่าอ่านจบคงไปต่อเลยไม่เก็บไว้แล้ว

>>118 ถ้าหย่งเยี่ยออกอีบุ๊คภายในปีนี้กูมีเผาตำหนักแน่นอน สัสสสสสสส มึงพูดงี้กูอยากขอคืนเงินคาพรีเลย

เห็นด้วยกะ 102 103

>>119 >>118 กูก็จุก ด้วย