Fanboi Channel

ลิสต์กู
- อวี๋ฉิง เอาตีนเขี่ย ตดใส่กระดาษขายกูก็อ่าน
- เฮยเจี๋ยหมิง อันนี้ก็ออกมาเหอะอ่านได้หมด
- จันทราในเรือนเร้น
- รักร้ายผู้ชายใจดำ
- ชุดของสามพี่น้องตระกูลหลง
- อาเจ๋อ
- ปีศาจหนึ่งตนกับคนหนึ่งใจ
- นิยายรักอลเวง

มึงนี่อ่านหนังสือกันแตกป่ะ เค้าถามสิบอันดับนิยายที่มึงชอบ ไม่ใช่สิบอันดับพระเอกที่มึงชอบ สัส 555555555

ของกูมั่ง แบบไม่เรียงนะ
1. ขอลอก >>82 คู่เคียงเรียงรัก ชอบความละเมียดละไมในเรื่องอ่ะ เวลาบรรยายวิธีที่นางเอก 'ฟัง' คนอื่นแล้วชอบเเต่เห็นด้วยว่าพระเอกชะตากรรมวัวควายมาก อ่านแล้วชอบตรงที่ว่าพระเอกเป็นคหบดีรวยๆ แต่เบื้องหลังความรวยคือนางก็เหนื่อยมาก เเทบญาตินี่ปลิงๆ ทั้งนั้น ทั้งบ้านพระเอกแบกภาระการทำงานอยู่คนเดียว

2. บันทึกปิ่น - ไม่มีอะไรจะกล่าว นอกจากว่า ท่านอ๋องของกูววว

3. คดีร้าย - เฮียป๋อของกูอีกเช่นกัน ร้ายกว่าฆาตกรในเรื่อง ก็พระเอกกูนี่เอง //กำพระ 555 ต้องการภาคสองมาก ส้มๆ เอามาที แงงง

4. ลิขิตรักด้ายแดง - ถึงกูจะมาตอนโควต้าเมียๆ หมดแล้ว กูก็จะป้ายน้ำลายจองอาเจ๋อไว้ชาติหน้าเลยค่ะ เค้าควรเป็นพ่อของลูกกู

5. พราวพร่าง - ท่านเก้าาาาาาาา

6. ลำนำทะเลทราย/บทเพลงกลางเมฆา - เรื่องนี้อยู่ในลิสกูเพราะท่านเก้าอีกเช่นกัน ถึงภาคสองจะโผล่มาสองสามบรรทัดกูก็กรี๊ดได้ 55555

7. ตงกง - ชอบตอนจบ แต่เล่มแรกแม่งหลอกกูขี่ควายอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ แล้วนุ้งควายแม่งเดินเลี้ยวไปผิดทาง พากูตกบ่อโคลนแล้วขึ้นไม่ได้อ่ะ สัส

8. เทพบุตรเดินดิน/มาเฟีย - ชอบความซูของพระเอกว่ะ นี่เลยมึง ความซูใดๆ ในโลกก็เทียบกับพระเอกกูไม่ได้แล้วล่ะ จะซูแล้วก็ไปให้สุด แล้วหยุดที่ปากอ่าวก่อนออกทะเล 555555

9. ยอดหญิงหมดเทวดา - เรื่องนี้มาตอนกูอยากหาอะไรน้ำเน่าๆ อ่านพอดี ตอนจบเเผ่วปลายแต่กูโอเค

10. ลำนำรักเทพสวรรค์ 1-2 - ภาคหนึ่งจบดราม่าให้กูน้ำตาแตก แต่พอภาคสองปิดปมดราม่าของภาคหนึ่งได้สวยงาม เลยเอาขึ้นหิ้งกูไป กูอินกับความรักพ่อแม่ในเรื่องมาก ทุกบ้านเลย รู้สึกว่าแต่ละคนก็มีวิธีปูทางให้ลูกๆ แตกต่างกัน ฮืออออออ

เรื่องที่ชอบเเต่ยังไม่เข้าลิส
สยบฟ้า กลอรี่ ยกให้เป็นลิสของปีหน้าๆๆๆๆๆๆ

เรื่องที่ยังไม่อ่านแต่น่าจะชอบ
ชาตาแค้น กับหงสา

เรื่องที่ชอบ เอาแบบที่อ่านซำบ่อยๆ
1.หลงเงานาง
2.my sunshine
3.นิยายรักอลเวง (เฉพาะเล่ม2) กูเกลียดท่านโหวโรคจิตอ่านข้ามเลย
4.เทพมารรัญจวน กูชอบความจิตและแอบน่าสงสารของพระเอก
5.หมอหญิง นางเอกซูดี ไม่ต้องคิดมาก
6.บันทึกปิ่น
7.ชะตาแค้น. ชอบพระเอกรุกดี ไม่อมพะนำ มีแต่นางเอกแหละที่ไม่ค่อยยอมบอก
8.มายานาง ไม่ต้องอธิบายมากมาย แค่พี่อี้ฉือคนเดียวกูยอม นางเอกน่ารักด้วยแหละซื่อๆ
9.ฉู่เฉียว
10.ลิขิตเหนือเขนย
11.คู่บุปผาข้ามภพ. (กูจะใส่ลำดับที่11ใครจะทำไม)

อยากอ่านเรื่องแนวๆ พานพบอีกครา ที่นางเอกแกร่งๆ เด็ดเดี่ยว ทิฐิแรงแบบนี้ รู้ว่าตัวเองชอบ/ไม่ชอบอะไร มีความเข้าใจในวิถีปุถุชนเข้าใจโลก ไม่ง้องแง้ง มีเรื่องไหนแบบนี้แนะนำกูมั้ยเพื่อนโม่ง

>>97 ตงกง

เล่นด้วย แต่กูมีไม่ถึงสิบแน่นวลลล
ชอบ
1.หงส์ขัง ดีงามตรงที่นางเอกผูกคอตายใต้ต้นไม้เดียวกัน 55555
2.กลุ่นกลิ่นกลางรอยจำ พระเอกหลอกฟัน แต่โดนเอาคืนซะแสบ ดราม่าไปสิเคอะ กูชอบแนวนี้ กูอยากอ่านแนวนี้อีก ใครมีแนะนำโปรดบอกกูวววว
3.ไฟเผาตัง กูชอบปก กูบอกได้เท่านี้
4.ซือมิ่ง เอื่อยไปหน่อย ไม่มีจุดพีค แต่นอกเหนือจากนี้กูชอบหมดตั้งแต่ปก สำนวน ตัวละคร
5. ทระนง ฮาดี กูชอบ
.
ไม่ชอบ
1.โฮ่งเต้ อย่าให้กูพูด...
2.อ๋องไก่ กูชอบพระเอก ที่เหลือกูไม่ชอบสักอย่าง
3.หยกออนท็อป ลำไยนางเอกเบอร์แรง
4.เมืองจันทรา กูเข็นไม่จบ เดี๋ยวไปพยายามใหม่
5.ท่านยาย ยังเข็นไม่จบ เดี๋ยวลองอีกครั้ง

>>98 อ่านแล้วว ติดลิสต์ Top 10 ในใจกูด้ววยย

KY มีใครดำบันทึกปิ่นแล้วบ้าง ช่วยเฉลยคร่าวๆคดีบ้านนางเอกให้กุฟังหน่อยสิ แล้วอยากรู้ว่าสุดท้ายพระเอกนางเอกแต่งงานกันมั้ยยังไง

เรื่องที่กูชอบนะ
1.มายานาง>กูอ่านซ้ำบ่อยๆมาก พระเอกหลัวกู ชอบเลิฟซีน5555
2.นางสนม>อ่านซ้ำบ่อยอีกแล้ว ชอบการเลื่อนขั้นเลเวลของนางเอก
3.ศึกรักประลองใจ>ชอบความมัวๆของเรื่อง กูชอบโลกจอมยุทธ์
4.ลำนำทราย>พระเอกหลัวกู กูลงเรือถูก55555
5.คดีร้าย>กูชอบฉากเลิฟซีน และความรุกของพระนาง5555
6.boss&me>พระเอกกูรักเขา ขี้แกล้งนิสัยไม่ดีสุด5555 ตอนพิเศษน่ารักมาก ฉากฟินเยอะจริง
7.เจ้าสำนักเจ้าหัวใจ>เป็นเรื่องเบาๆที่น่ารักมาก พระนางฮาๆ แล้วเป็นเรื่องเดียวของโม่เหยียนที่ยังไม่ได้กันในเล่มมั้ง5555
8.ชุดวิวาห์อสูร>อ่านได้ยิ้มๆน่ารัก พล๊อตฟีลกู้ด
9.ลิขิตรักด้ายแดง>กูชอบความรักที่นางมีให้พระเอกมากในช่วงเล่มสุดท้ายกูประทับใจ อาเจ๋อหลัวกู
10.หลงเงานาง>กาวตัวแรกที่กูโดน ติดแล้วติดเลย55555

Ky กูกำลังอ่านซ่อนรัก ขอถามเพื่อนโม่งที่เคยอ่านเรื่องนี้หน่อย กูงงว่านางเอกทะลุมิติมาอยู่ในร่างซีหว่านตอนไหน คือเกิดมาเป็นซีหว่านเลยตั้งแต่ออกจากท้องแม่(ส่วนตัวกูรู้สึกแปลกๆถ้าเด็กทารกจะมีความคิดความอ่านแบบสาววัยยี่สิบ) หรือว่าตอนที่ซีหว่านตกน้ำ แล้วฟื้นขึ้นมา

>>59 มีปากไว้อมขรี้>>>มึงก็ใช้คำแรงไป สงสารคนชอบอย่างกูด้วยขร่ะ (' ' )
ไฟเผาตัง ใส่จุดไว้ให้พวกมึงมองข้ามไป
.
.
.
.
.
.
โดยรวมกูชอบ กูชอบความพ่ายแพ้ที่นางเอกมีต่อพระเอกเหมือนปกมันอ่าแหละ แล้วกูก็ชอบนางเอกที่รักเดียวใจเดียว รักจริงทุ่มเททุกอย่าง(ทั้งพระเอกนางเอก)เพื่ออีกฝ่าย ต่อให้กูจะลำไยสำนวนบรรยายแค่ไหนก็เถอะ ตัวร้ายก็ไม่ได้รับกรรมเหี้ยไรเลย พ่อจริงพ่อรองอีก งงสัสๆ (แถมยังวายได้อีก เอิ่ม...) รายการแข่งขันเจ้ายุทธที่จะเน้นก็ไม่เน้น จะไม่เน้นก็ไม่ใช่นั่นอีก ยังมีตัวละครที่มาเล่าเรื่องแบบไม่จำเป็น จะขำก็ไม่ขำ จะตื่นเต้นก็ไม่ตื่นเต้น มาทำไรก็ไม่รู้ ให้กูรำคาญ
แต่ แต่ แต่...กูชอบที่พระเอกปางตายแล้วกลับมาอย่างซู และชอบที่นางเอกโดนมอมยา(สะใจ) ที่สำคัญ กูชอบกำลังภายในค่าาาา
.
.
.
.
.

>>104
.
.
.
.
.
มอมยาไรวะ
.
.
.
.
.

หนังสือที่เทกลางทาง บางเรื่องก็เทไปเลย บางเรื่องก็อยากกลับไปอ่านอีก
01.ชายาสะท้านแผ่นดิน -- กูจำได้เลยว่าเรื่องนี้กูไปสอยที่งานหนังสือพร้อม box ตำนานรักเหนือภพ กลับมาถึงบ้านก็หยิบมาอ่านเรื่องเเรกแล้วแทบปาทิ้ง เนื้อเรื่องซูมากๆ นางเอกก็หยิ่งมาก ตรรกะตัวละครก็ประหลาด อ่านแล้วขัดใจ กูเลยเลิกซื้อแต่พอมันออกใหม่ปกสวยเชียว เลยไปยืนอ่านในร้านหนังสืออีกรอบ สรุป ดีใจที่กูไม่ซื้อครบชุด (ใครที่เห็นคนยืนอ่านเรื่องนี้นานสองนานที่ร้านหนังสือแล้วทำหน้าขัดใจ ก็คงเป็นกูเองแหละ)
02.แสนทราม -- เพื่อนยัดเยียดมาให้อ่าน อ่านได้เล่มครึ่ง สรุปได้ว่านางเอกทรามจริง นางคิดอะไรของนางอยู่ก็ไม่รู้ นางเอกไม่มีเป้าหมายอะไร เนื้อเรื่องเหมือนตีกันแย่งผู้หญิง อ่านต่อไม่ไหว (มิน่าเพื่อนมันถึงให้ยืมทั้งที่มันรักหนังสือจะตาย)
03.ชุดกรวด (กรวดทหาร) -- ซื้อเรื่องนี้มาเพราะแม่ค้าบอกว่าอ่านแยกได้ มันไม่ต่อกับกรวดไม้เท้า เลยสอยมายกชุด เออ อ่านแล้วมันไม่ต่อกันจริงด้วยแต่ทามไลน์มันทับซ้อนกันค่ะ ...กูอ่านคดีควักหัวใจอะไรนั่นไม่รู้เรื่อง อ่านแล้วเหมือนๆ จะหลับ
04.ม่านม่าน -- กูพยายามแล้ว อ่านไปสามรอบก็อ่านได้ถึงแค่เล่ม 2 กับอีกหน่อยๆ มันดันไม่ขึ้นแล้วจริงๆ ยอมเลย เเพงก็แพง
05.ฉู่หวางเฟย -- ตัดตอนได้งงสุดๆ ไปเลย กูนึกว่าหนังสือหน้าขาด ตัวละครในเรื่องรักกันเร็วมาก แถมคู่รองไปรักกันตอนไหนไฉนกูถึงไม่รู้ อ่านถึงเล่ม 4 (ยังไม่จบด้วย) กูเลยเท
06.ทระนง -- เทเพราะดราม่าสนพ. อ่านถึงเล่ม 3 พอดี ตอนนี้จำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้เเล้ว
07.ลำนำรักเทพสวรรค์ ภาค 1 -- อ่านถึงเล่ม 4 อีกนิดเดียวก็จบแล้ว เนื้อเรื่องสนุกนะ แปลก็ดี แต่เศร้าเกินไป กูทนไม่ไหวแล้ว ตากูบวมมาก กระดาษชำระก็หมดพอดี กูเลยหยุดอ่านไปฮีลตัวเอง ฮีลจนบัดนี้กูยังไม่ได้ไปแตะอีกเลย เนื้อเรื่อง ชื่อตัวละครก็จำไม่ได้แล้ว ถ้าไปอ่านใหม่อีกรอบ ตากูต้องบวมอีกรอบแน่ เลยกลัว (แต่สักวันจะอ่านจนจบให้ได้)
08.แม่ทัพอยู่บน -- อ่านแล้วจั๊กจี้แปลกๆ เวลาเข้าพระเข้านาง มันรู้สึกประหลาดมากจริงๆ กูบอกไม่ถูก เลยยังอ่านไม่จบ
09.อวลกลิ่น -- เพราะขาเหยียบเข้าเรื่องพระรองไปครึ่งตัวแล้ว เลยหยุดก่อน ไว้ลืมๆ เนื้อเรื่อง ขึ้นเรือถูกลำค่อยไปอ่านใหม่ (พระเอกกูล่ะ อยู่ไหน)
10.ฉู่เฉี่ยว -- เหตุผลเดียวกับ 09.
11.boss&me -- ไม่สนุก เนื้อเรื่องเอื่อยๆ พอวางหนังสือปุ๊บเลยไม่มีแรงจูงใจจะอ่านต่อ แต่หน้าปกสวยดี ซื้อเพราะมันเลย
12.เจินหวน -- อ่านไปเกือบ 3 เล่มเเล้ว ที่อ่านไม่จบเพราะติดภาพฮ่องเต้แก่ในละครตลอดเวลา แต่นางเอกฉลาด ชอบเลย (แต่สักวันจะอ่านให้จบเพราะเนื้อเรื่องดีและกูซื้อยกชุดมาแล้ว)
13.จอมนางคู่บัลลังก์ -- อ่านถึงเล่ม 4 ยังไม่จบแต่หยุดไปก่อน จำเหตุผลที่หยุดอ่านไม่ได้แล้ว
14.เทียบท้าปฐพี -- ทำไมนางเอกมันซูจัง แถมรักเขาไปทั่ว เอาไว้ทำใจได้หรืออยากอ่านอะไรซูๆ เดี๋ยวไปอ่านใหม่
.
ที่จริงมีอีกเยอะมากพวกมังกรป่วนคาบสมุทรของกล้วยอะไรนั่นแต่ขี้เกียจพิมพ์แล้วก็จำอะไรไม่ได้นอกจากเสียดายตังค์ 555

>>106 กุขำเจินหวน...ติดภาพฮ่องเต้แก่ เห็นด้วยกะมึง ซีรีย์แม่งน่าเอาผู้แจ่มๆมาเล่น สงสัยทุ่มงบจ้างนางเอก งบหมดตัวละครชายเลยเป็นเยี่ยงนั้น 555

>>106 จริงๆ กูว่าเรื่องเทียบท้านางเอกรักผู้คนเดียวนะ คนอื่นๆ มาชอบนางเอกเอง

>>105
.
.
.
.
.
ยาที่ทำให้เคลิ้ม ร่างกายอ่อนแรง แต่อันที่จริงก็ไม่จำเป็นหรอกเพราะนางเอกมันยอมอยู่แล้ว
.
.
.
.
.
.

มาพวกมึงใครสายเขียว มาจัดอันดับสายเขียวงานกาวของอวี๋ฉิง 10 ลำดับ ดมกันให้เมาปลิ้น กูก่อน

1.หลงเงานาง
2.มายานาง
3.จารจำนาง
4.ภูติรัก
5.ศึกรักประลองใจ
6.บันทึกรัก
7.บทเพลงรัก
8.ทำนองนาง

ได้แค่นี้ว่ะ กะลังจะอ่านเจ้าอัคคี ไม่รู้จะอยู่อันดับเท่าไหร่

อวลกลิ่นละอองรักเป็นอีกเรื่องที่กูชอบคาร์พระเอกนะ แต่...
สปอย
.
.
.
.
.
กูไม่เข้าใจว่าทำไมนางเอกรู้ว่าพระรองเข้าใจผิดแล้วถึงโกรธขนาดตัดรัก ก็ตอนรู้จักกันมันมองไม่เห็นป่ะ ตัวเองไม่ไปแสดงตัวว่าเป็นใครแล้วหวังให้เค้าจำได้ พอเขาจำไม่ได้ก็มีปัญหา ดราม่าเองไรเอง ลำไย

ที่กูชอบเรื่องนี้คือชอบพระเอก เสียแต่บทน้อย ค่าตัวแพงพอๆกะท่านเก้าพราวพร่าง พระรองก็ดีแต่แม่งบทเยอะชห. อ่านจบเล่มแรกถึงกับงงว่าพระเอกคือใคร
.
.
.
.
.

และเรื่องนี้กูก็ยังเก็บนะ แม้จะชอบไม่สุดก็ตาม

>>87 กู82เองนะ แนะนำสอยทั้ง2เรื่องเลยค่ะ อ่านได้นะ ไม่เสียดายเงินกับเวลา
สปอยเด้อ..
.
.
.
.
.
หมอหญิง การดำเนินเรื่องดี ชอบวิธีคิด การใช้ชีวิตของนางเอก วุฒิภาวะสูงมาก EQ สูงกว่าบรรดานางเอกย้อนเวลาซูๆ ทั้งหลาย คือถ้าคนแบบนี้ย้อนเวลาไปในอดีตน่าจะมีชีวิตอยู่รอด ได้จริง กูชอบเล่ม1-3 มาก ถึงแม้พระเอกจะกินหญ้ามากก็เถอะ แต่ชอบตอนก่อนพระเอกจะรู้เรื่องลูก ลุ๊นลุ้น เล่มที่เหลือพระเอกก็ดีงาม ตอนหายโง่แล้ว แม่ผัว อนุ นี่ถือว่าสีสันเนอะ ถ้าไม่มีตัวละครพวกนี้พระเอกก็ไม่ตาสว่าง ส่วนบางคนบอกไม่ชอบเล่มท้ายๆ เป๋ๆไปบ้างตอนจบ กูว่าก็พอรับได้นะ คิดซะว่าหาที่แลนดิ้ง สายสุขนิยมก็ว่ากันไป
ชะตาแค้น นี่ที่ผ่านมา3เล่ม ถือว่าสนุกอยู่ แม้ว่าจะแนวเดิมๆ ย้อนเวลาเข้าร่างเดิม แต่นางเอกไม่ซูเว่อร์ คือนางย้อนเวลามา สถานการณ์หลายอย่างก็เปลี่ยน สถานะของคนบางคนก็ไม่เหมือนเดิมไง มันสนุกตรงที่นางเอกไม่ได้รู้ทุกเรื่อง ไม่สามารถแก้ไขสถานการณ์ได้ทุกอย่างไง อ้อ พระเอกดีงามจ้า ชัดเจนดี รักคือรัก ไม่อมพะนำ นิสัยแรง ดื้อเก่ง ถือดีมาตั้งแต่เด็กเลย กูชอบ เค้าร้ายๆ แต่น่ารัก
.
.
.
.
.

>>111 +ล้านไปเลยเพื่อนโม่ง อวลกลิ่นกูอ่านเล่มหนึ่งไปได้เกือบจบแล้วยังต้องพลิกไปดูปกว่าพระเอกคือใครวะ กูจำได้ว่าพระเอกอีกคนนี่ เชียร์พระรองมากๆ ไม่เข้าใจนางเอกสัสๆ คาร์พระเอกพระรองคือดีมาก เป็นพระเอกที่สามารถเป็นพระรองได้ และ เป็นพระรองที่สามารถเป็นพระเอกได้ เหมือนให้กูไปลุ้นตอนท้าย(ไม่นับคำโปรยด้านหลัง…)เอาเองว่าใครจะพลิกเป็นพระเอก

>>112 หมอหญิง มึงอ่านจบยัง? 5555 ถ้ายัง รอให้มึงอ่านจบ กูให้โอกาสมึงตอบใหม่ ถถถถ

>>112 ที่แลนดิ้งหมอหญิงนี่ทำกูเกือบตายคาที่ กูตั้งใจติดตามลุ้นว่ามันจะจบยังไง จะดราม่าน้ำตาท่วมมั้ย รึจะรักษากันยังไงได้ ปูทางเนื้อเรื่องมาดีมากแล้วก็จบด้วยปาฏิหาริย์ซะงั้น อย่างนี้ก็ได้เหรอ

>>114 กูเอง112 หมอหญิง กูอ่านจบแล้ว
สปอย
.
.
.
.
.
หมอญ ก่อนหน้านั้นนางเอกป่วย ร่างกายไม่ไหวล่ะ แต่สุดท้ายก็จบดีสุขนิยมนี่นา นอกจากลูกแฝดแล้ว นางเอกก็ท้องอีกไม่ใช่เหรอ
หรือกูพิมพ์อะไรผิดไป กราบขอโทษค่ะ555
.
.
.
.
.

>>112 หมอหญิง มึงอ่านเล่ม7 แล้วใช่มั้ย มึงคิดดีๆ 5555555 พีคสัส กูนี่นั่งงงอยู่ในพงหญ้า ว่านักเขียนเอางี้จริงดิ่ แต่เล่ม 1-6 ยอมรับว่าสนุกอยู่

>>116 เปล่าๆ มึงไม่ได้พิมพ์ผิด
แค่มึงสไตล์ต่างจากคนอื่นแค่นั้นแหละ คืองี้มึง
.
.
.
.
.
ฉากจบที่คนเขียนหาบันไดลงไม่ได้เลยเบนชูการ์ดไสยศาสตร์ ทั้งๆที่เขียนสาระจัดเต็มมาทั้งเรื่องอ่ะ
มันทำให้คนเฟลกัน กูเลยแบบ มึงอ่านจบยังงงง??? พูดผิดพูดใหม่ได้นนะะะะะ ฮื่ออออออ
แต่ถ้ามึงรับได้ มึงโอเคก็ดีไป
บนชั้นที่บ้านก็มีหนังสือให้สะสมเพิ่มอีกเรื่อง ตามนี้ 5555
.
.
.
.
.

>>116
.
.
.
.
.
นี่ยังไม่นับตอนพิเศษ ตายแล้วฟื้นจากโลงน้ำแข็ง 555555
.
.
.
.
.

>>115 >>117 เอาจริงๆนะ ถ้าจบนางเอกตายกูจะโอเคมาก
ลำไยพระเอกสัส
แล้วหลังจากนั้นกูจะจัดให้มันเป็นที่1ในลิสต์นิยายโปรดกูแทนจันทราในเรือนเร้น .ทำหน้าเพ้อฝัน.
.
.
.
ห่านเอ้ย ความจริงทำชีวืตกูพัง!!!!!

Thank you ค่ะเพื่อนโม่ง กูเก็ตล่ะคือแบบที่กูรับได้ เพราะกูไม่เอาสาระและความความสมจริงใดๆ มาตั้งแต่
.
.
.
.
.
มันต่อแขนกันในค่ายล่ะ
แบบกูฮะ!!! มึงทำกันอย่างงี๊เลยเหรอ มึงเอาให้สุดเลยละกัน ไหนๆก็หมอเทวดา นางฟ้าล่ะ
เออนักเขียนนี่มึงมีมุขอะไรเอามาให้สุดๆ 555
.
.
.
.

อ้าว..งั้นกุอยากลองของ มาใครปล่อยหมอหญิง 50% มาทางนี้กูจองค่ะ (กุเอาจิง)

>>122 ของกูมันย้ายบ้านไปแล้วค่ะซอยี่~
รอโม่งต่อไป 5555

>>122 เนื้อเรื่องมันสนุกอยู่นะมึง อ่านได้ไม่เสียดายตังค์ แม้กูอยากจะขายคืนเล่มสุดท้ายก็ตาม 555

>>121 โอ๊ยมึง ตอนช่วงๆนั้นอ่ะ ความซูไม่ใช่ปัญหา เพราะกูอ่านชายาดราก้อนบอลรอด
แต่ เขขขขข้ มึงจะจบแบบนี้จริงดดดดดิ๊!!!
เออ กู๊ดบายเลย พอ แยกๆ ถถถ
//
.
.
.
.
.
จริงๆกูเอิ่มตั้งแต่นางทำเครื่องมือแพทย์ออกมาได้ละอ่ะ
ตั้งแต่สารพัดมีด ห้องปลอดเชื้อ แอลกอฮอลล์ ฮัลโหล สุราฤทธิ์แรงมันไม่ใช่จะปลอดเชื้อนะยู
ที่พีคคือ เข็มฉีดยา สายน้ำเกลือ ว็อททททท และที่กูอเมซิ่งคือ ปรอทวัดไข้ เอาดิ ทำออกมาได้ขนาดนี้นี่ไม่ต้องมีมันและนักวิทยาศาสตร์เนี่ย
โคตรทับจายยยย
จากนั้น ตัดแขน ต่อมือ ปล่อยเบลอได้ นางเอกซูโอเค
รักษาเนื้องอก
ใช้สมุนไพรก็ได้อีก
บลาๆๆ
คือนางเป็นหมอแผนไหนวะ กูงงมาก
ใครยังมีหนังสือโปรดให้คำตอบกู 5555555
.
.
.
.
.

Ky พอเห็นชื่อนิยายก็นึกขึ้นได้ มีคนบอกว่า จันทราในเรือนเร้นมีภาคสอง แล้วแจ่มจะเอามาแปลต่อป่ะ

>>125

.
.
.
.
.

กูยังนึกว่านางจะซูจนรักษาตัวเองได้ ถ้านางรักษาตัวเองหายกูอาจจะไม่สะเทือนใจเท่านี้

.
.
.
.
.

>>126 กรี๊ดดด มึ้งงงง ข่าวตรงไหนอะไรยังไง
ปาลิงค์มาให้กูททททที~~~~~ .คว้าไหล่.

หมอหญิงกูอ่านเสพความน้ำเน่า ของพระนางเท่านั้น ส่วนในแง่ของความสมจริง และเรียลนั้น...จะเอาอะไรกับนิยายที่เปิดเรื่องมา ก็ข้ามมิติวะ 5555
.
.
.
.
.

ป.ล. ตอนท้ายๆ แม่ง ปัจจุบัน ก็ยังทำไมได้เลยนะ เว้ย แช่แข็งแล้ว ร่างกายไม่โต ชุบชีวิตเอาได้ เอาที่มึงสบายจัยยยยย
.
.
.
.
.

>>129
ไม่เอาไม่ขยี้ดิ 55555555
มึงอย่าลืมว่านั่นหีบหยกเย็นแสนปีของราชวงศ์
ศิริราชอยากมีก็มีไม่ได้ โรง'บาลทั่วๆไปหรอ อย่าหวังเลย

10 อันดับหนังสือที่ชอบ อาจจะชอบเนื้อเรื่อง อ่านบ่อย ชอบผู้ชายคละๆ กันไป (ไม่เรียงลำดับ)
01.สยบฟ้า -- ก่อนที่กูจะได้ซื้อเรื่องนี้กูก็คิดไม่ถึงว่าจะชอบขนาดนี้เหมือนกัน เนื้อเรื่องดี แปลดี ทำให้ติดตามได้ทุกเล่ม ฉากบู๊ก็เขียนมันหยด คาแรคเตอร์ตัวละครชอบมากไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายหรือเเม้แต่ตัวประกอบบางตัว ซึ่งปกติกูไม่ค่อยอ่านงานที่ผู้ชายเขียนเพราะมักมีฮาเร็มและก็มักเขียนตัวละครผู้หญิงให้ดูแบนราบ (คือก็เข้าใจว่าส่วนใหญ่กำลังภายในผู้ชายมันไม่ได้โฟกัสเรื่องนี้ แต่เพราะกูเป็นผู้หญิงมั้ง กูเลยสนใจ) ซึ่งเรื่องนี้เขียนได้ดีมาก ตัวละครผู้หญิงมีความคิด มีเป้าหมายแล้วก็มีจุดยืนเป็นของตัวเอง และที่ชอบอีกอย่างก็คือฉากเล็กๆ น้อยๆ ที่มีในเรื่อง อย่างเช่น ฉากเดินชมเมืองฉางอัน ซังซังชอบแป้งทาหน้า จดหมายโต้ตอบระหว่างอาหนิงกับผีผี ฉากที่ไปทดสอบพลังที่บ่อนพนันในเมือง เรื่องพวกนี้ทำให้เราใกล้ชิดกับตัวละครและผูกพันกับสถานที่ที่ตัวละครอยู่
02.หมอหญิง -- กูชอบนะโดยเฉพาะเล่ม 1-4 (4 เล่มนี้กูอ่านซ้ำบ่อยมาก) เรื่องนี้ที่ทำให้กูติดคือนิสัยนางเอก เป็นนางเอกประเภทที่ยอมประนีประนอมได้ ยอมก้มหัวได้ และก็เป็นแม่คนหนึ่งจริงๆ อีกอย่างที่นับถือมากคือสามารถเขียนบทแม่สามีตัวร้ายจนเราอยากทะลุหนังสือเข้าไปข่วนหน้าสักทีสองที และสามารถเขียนพระเอกให้ตอนแรกกูไม่ชอบเปลี่ยนเป็นชอบได้โดยที่อ่านแล้วไม่ขัด (ส่วนช่วงเล่มหลังๆ ทำกูเสียอารมณ์มาก ตัวละครหลายตัวบทหายไปเลย โดยเฉพาะเหวินเกอของกู ยิ่งตอนพิเศษลูกขององค์หญิงอะไรนั่น... เออ เอาเถอะมันคงอยากให้จบแฮปปี้สุดๆ ล่ะมั้ง)
03.ว่าด้วยอาชีพนางสนม -- เนื้อเรื่องก็เนิบๆ นาบๆ แปลออกมามีคำว่าอัครชายา ชื่อตำแหน่งอย่างยาว แต่ไม่รู้ทำไมกูถึงหยิบมาอ่านซ้ำโคตรบ่อย อ่านแล้วมันเบาดี แล้วก็จบแบบที่ควรจะจบ จบได้เหมาะกับชื่อเรื่อง ตัวละครหญิงในเรื่องคาแรคเตอร์ดี ชอบตรงที่ว่านางเอกมีคนไม่ชอบอยู่ก็จริง แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะเล่นงานนาง (ไม่เหมือนนางเอกเรื่องเผา ทรราชตื้อรัก นางเอกในเรื่องพวกนี้สมควรพิจารณาตัวเองได้แล้วว่าทำไมมีคนเกลียดเยอะจัง -- โทษทีมันคนละแนวกันเนอะ)
04.ด้ายแดง -- กูชอบอาเจ๋อ เป็นผู้ชายในนิยายที่เหมือนจับต้องได้อ่ะ คือเป็นคนดี เจอคนลำบากก็ช่วย แต่มีข้อแม้เล็กๆ ว่าช่วยเท่าที่ช่วยได้ มีอารมณ์ขัน ถ้าจริงใจกับผู้หญิงคนไหนก็เคลียร์ตัวเองชัดเจนไปเลย แล้วก็ดูพึ่งพาได้มากจริงๆ ทำอะไรก็เป็น ทักษะในการเอาชีวิตรอดสูง ฯลฯ พอๆ พูดถึงเนื้อเรื่องก็ชอบตรงความแตกต่างระหว่างปัจจุบันกับอดีต พวกคำพูดจา การวางตัวของผู้หญิง คือทำให้เห็นความแตกต่างกันจริงๆ
05.ซานเซิง -- ไม่มีอะไร อ่านแล้วชอบไม่อยากให้จบเลย เนื้อเรื่องที่เหมือนจะดราม่าแต่พอบรรยายมุมมองนางเอกแล้วฮาดี ถ้าบรรยายผ่านพระเอกมันต้องดราม่าแน่ๆ 555
06.นิยายรักอลเวง -- ตลกดี ชอบตรงที่นางเอกหาเรื่องหลีกเลี่ยงสถานการณ์เลวร้ายในอนาคตแบบจริงๆ จังๆ ชอบตรงที่มุมมองเนื้อเรื่องในนิยายที่นางเอกทะลุมิติมาในมุมมองนางเป็นนิยายกากๆ เรื่องหนึ่ง ตัวละครมีตรรกะวิบัติ แต่พอนางเอกทะลุเข้ามา ตัวเอกที่ตรรกะบิดเบี้ยวในนิยายความจริงก็มีความคิดเหตุผลเป็นของตัวเองเหมือนกัน
07.พราวพร่าง -- ชอบเพราะความเนือย พระนางถึงจะห่างไกลกันเวลาอยู่ใกล้กันแล้วน่ารักมาก
08.หนึ่งบุปผากลางใจ -- อันที่จริงอยากนับรวมๆ ว่านิยายของอวี๋ฉิงนะ เราชอบตัวละครในเรื่องที่ไม่มีใครสมบุูรณ์แบบ ตัวละครเป็นสีเทาๆ
09.บันทึกปิ่น - ชอบความซึน
10.คิดไม่ออกแล้ว ง่วงมาก ยิ่งพิมพ์ก็ยิ่งสั้น 555 อันที่จริงชอบหลายเรื่องนะ บางเรื่องทั้งเล่มอาจจะชอบแค่บางฉากก็มี

>>111
อวลกลิ่น เท่าที่กูจำได้นะ
.
.
.
.
.
ที่นางเอกโกรธเพราะพระรองบอกว่าหายจากหัวใจดอกบัวไง นางก็อ้าวทำไมคิดว่าเป็นพี่มันแทนที่จะเป็นนาง นางเจ็บซ้ำแทบตาย นางก็ผูกพันกับพระรองแล้วด้วยแต่พี่นางเป็นแค่แบบเซียนรับใช้ผูกพันแบบเจ้านายป่ะ ทำไมถึงคิดที่ว่าคนที่เสียสละไม่ใช่นาง ก็ตอนนั้นประมาณว่าคนเข้าใจผิดคิดว่าพระรองชอบพี่นางเอกด้วยแหละ ไม่มีใครรู้แล้วสัมพันธ์ของนางเอกกับพระรอง เป็นอารมณ์น้อยใจเราทำดีแทบตายทำไมเขาไม่เห็น ไม่แน่ใจว่าตอนนั้นนางเอกสารภาพรักด้วยป่ะแล้วพระรองบอกว่าต้องตอบแทนพี่นางเอก นางเอกเลยฟิวขาด
กูจำได้แบบนี้ผิดขออภัยอ่านนานแล้ว
.
.
.
.
.

>>110

หมอหญิงนี่กูอ่านตอนจบแล้ว

กูคิดว่าเหมือนโดนบ.ก.จีนสั่งแก้ตอนจบใหม่ว่ะ

หมอหญิงนี่ตกม้าตายตอนจบ ทั้งปมช่วยชีวิตแม่หมอและตอนพิเศษลูกองค์หญิง เสียแรงท่านแม่ทัพผัวกูมาก

>>128 https://www.facebook.com/hongmayi.suriyanta/posts/753693581409451 ต้องไปถามแจ่มอีกทีนะ เพื่อความแน่นอน

จริงมึง หมอหญิงนี่กูตะขิดตะขวงใจตอนจบมากจริงๆ แบบ มันอะเมซซิ่งไปแล้วว่ะ แบบเหมือนโดนสั่งให้เขียนให้มันลงแบบ HE ให้ได้อะ ทั้งๆ ที่จบแบบตอนผมเผ้าขาวอันนั้น กูว่าแม่งลงตัวมากนะ

พระเอกที่กูชอบ
1. หรงจื่อ (หงส์ขัง) เลือดเย็นดี
2. สิงจื่อ (ปฐพีไร้ฯ) สามีแห่งชาติ
3. ซ่งจื่อชิง ....... ฉลาดและดีที่หนึ่ง
4. ฉางยวน (ลิขิตผูกพันฯ) น่าสงสารที่สุด
5. ซ่างกวนโท่ว (ไฟเผาตัง) ซูแบบมีที่มาที่ไป
6. ฉิวเทียนฟั่ง (คู่ฝันคะนึง) ขยันทำงาน
7. ชวนจิ่งอวี้ (อสุรากับยาจก) รวยเว่อร์วัง
8. ฉีอวี้ถัง (กรุ่นกลิ่นฯ) แบดบอยสุดหล่อ
9. -
10. -
นางเอกที่กูชอบ
1. ซือมิ่ง
2. ซือมิ่ง
3. ซือมิ่ง
4. ซือมิ่ง
5. ซือมิ่ง
6. ซือมิ่ง
7. ซือมิ่ง
8. ซือมิ่ง
9. ซือมิ่ง
10. ซือมิ่ง
^
^
^
นี่กูอ่านมาน้อยมาก

>>138. ซ่งจื่อชิงนี่ใคร

กูเกลียดตอนจบกับตอนพิเศษของหมอหญิงมากกว่าความรำคาญเรื่องแม่ผัวลูกสะใภ้อีก
>>80 มึงมาตบกะกูเลย ข่ายเกอเกอของกู คนนี้ของรักของข้า ช่วงนี้ข่ายถ่ายซีใหม่อยู่ ข่ายผอมเกินไปแล้วววว

>>111 >>132 มาขอแก้ต่างให้นางเอกอวลกลิ่นฯ
.
.
.
.
.
บอกก่อนว่ากูโคตรเข้าใจนางเอก ยอมใช้หัวใจครึ่งดวงรักษาตาให้พระรอง พอพระรองหายกลับคิดว่าคนที่ช่วยตัวเองคือพี่นางเอก แล้วก็สนิทสนมดีดพิณกันใกล้ชิดกัน นางเอกมาเห็นเข้าพอดีก็ช็อคไปเลย แล้วก็มาน้อยใจ โกรธพระรอง ไหนตอนนั้นบอกว่าข้าไม่มีทางลืมเจ้าไง แล้วนี่คืออะไร พอไปเจอกันอีกทีข้างสระบัว นางเอกพูดว่าท่านจำข้าไม่ได้หรือ แล้วพระรองก็ชะงัก คุยกันว่าจะตอบแทนให้นางเอก นางเอกบอกข้าชมชอบท่าน อิพระรองบอกอย่ามาล้อเล่น เอ้าา! อิเหี้ย เป็นกูก็โกรธเว้ย ทำไมตอนบอดกับตอนที่หายดีแล้วเปลี่ยนไปเป็นคนละคน กูเสียสละให้ต้้งมากมาย ความรู้สึกที่ผูกพันตอนนั้นหายไปไหนหมด มันงอนมันน้อยใจเว้ยย
.
.
.
.
.

อวลกลิ่นละอองรัก เป็นอีกเรื่องที่กูชอบนิสัยนางเอก ทิฐิแรง ฉลาด กล้าหาญ เด็ดเดี่ยว ทะนงตน ตัดก็คือตัด แบบนางเอกพานพบอีกคราฯ กับนางเอกตงกงแบบนั้นเลย

>>141 อ่ากู >132 โทดทีกูอ่านนานมากแล้วจำผิดจำถูก กราบซอกอกเบาๆ

>>142 ถูกกูชอบนางมาก ชอบเรื่องนี้เพราะแบบนี้เลยตัดเป็นตัด ที่สำคัญคือนางเปลี่ยนพระเอกได้ด้วยตัวเอง5555ถ้าบทพระเอกเรื่องนี้เยอะหน่อย บวกแก้เล่ม1ที่ออกทะเลไปหน่อยกูจะชอบเรื่องนี้มาก

10 อันดับอวี้ฉิง.......โอ้ยเลือกไม่ถูก ฉันเป็นเป็นติ่งเขา
1. มายานาง พี่อี้ฉือ ที่สุดของเจ้
2. ศึกรักประลองใจ ชอบนางเอกทีพยายามเอาตัวรอด ชอบพระเอกที่รู้ทัน ชอบพล็อต ชอบทุกอย่างค่ะ ไม่ชอบอย่างเดียวแม่งสั้นไป
3.รอยรักปาฏิหาริย์ ตลก พระเอกขี้แกล้ง
4.เทพมารรัญจวน ชอบหลันชิงตอนต้าหนิวยังเด็ก ต้าหนิวก็โคตรน่ารักเลย เด็กอะไรน่ารัก
5. ความรักรำ่ไร ชอบพระเอก
6. หนึ่งบุปผากลางใจ ชอบความเรียล สนุกดี ซึ้งไงไม่รู้ เสียแต่สั้นไปหน่อย
7.จารจำนาง สนุกดี แต่สงสารนางเอกหลายช่วงก่อนจะได้ผู้ดีๆ ชีวิตลำบากจริง
8.พระมาตุลาตัวดี อ่านดีๆ น่ารักออก ถึงเพื่อนโม่งจะรำคาญเสียหัวเราะนางเอก แต่เราว่าตลกดีออก เหมือนเด็กที่แอบหัวเราะ เสียงเลยออกมานิดๆ เรื่องนี้นางเอกสายรุก
9. ปาฏิหาริย์วันฝนพรำ พี่สาวครับๆๆ
10. หลงเงานาง ชอบนะ แต่จะหยิบมาอ่านทำใจความรันทดของนางเอกก่อน
ที่อัคคีหวงรักยังไม่ติดโผเพราะยังไม่ได้อ่าน ดูจากเพื่อนๆพูดถ้าอ่านน่าจะติดโผเช่นกัน เล่ห์รักทรราชย์ ติดอยู่อย่างงเดียวอ่านครั้งแรกเหมือนนางเอกรักบ้านเมืองมากกว่าพระเอก เดี๋ยวต้องอ่านรอบสองความรู้สึกอาจเปลี่ยนไป

>>132 >>141
.
.
.
.
.

ที่กูว่าลำไยคือทำไมนางเอกไม่ลองปรับความเข้าใจกับพระรองให้ดีก่อน พอไปบอกความจริงแล้วพระรองไม่ทันเข้าใจดีไรเลยก็หนีเลยซะงั้น คือกูเข้าใจอารมณ์น้อยใจนะ แต่ถึงขั้นตัดฉับเลยแบบนี้กูเลยสงสารพระรองทั้งที่ก็รักมั่นเหมือนกันแต่ไม่มีโอกาสได้แก้ตัวเลย พระรองคือพระรองจริงๆถ้าบทแบบนี้เป็นพระเอกยังไงนางเอกก็ต้องให้อภัย รันทดที่นางไม่ใช่ 555
.
.
.
.
.

ถึงกระนั้นพระเอกก็ละมุนดี 55 ถกแล้วคิดถึงอ่านใหม่อีกสักรอบดีกว่า

ขอแก้ต่างให้นางเอกอวลกลิ่นด้วยยยยยยย
.
.
.
.
.
คือนางเอกมันเคยถามพระรองตอนตาบอดไงว่า ท่านจะจำข้าได้ทันทีเลยหรือเปล่า อีพระรองเสือกบอกว่าจำได้แน่นอน แต่เอาเข้าจริง ตอนอยู่ข้างสระบัวแม่งทักผิด ทักนางเอกเป็นพี่สาว นางเอกเลยน้อยใจป่าว แล้วนางเอกมันก็นอยด์ๆ อยู่แล้ว ว่ามีแต่คนทักนางเอกเอกเป็นพี่สาว แต่ไม่เคยมีใครทักพี่สาวเป็นนางเลยไง มันก็รู้สึกเหมือนไม่มีตัวตนป่ะ แบบไม่ใช่ที่ของกู กูเลยไม่มีตัวตน (ผิดรายการท่ดๆ 5555) กูเข้าใจนางเอกนะ ขนาดคนที่กูรัก ยังแยกกูไม่ออกเลย เป็นกูกูก็เสียใจอ่ะ ไม่ได้เกี่ยวกับบอกไม่บอก แต่นางเอกกับพี่สาวมันคนละคนมาตั้งแต่แรกแล้ว ถ้าช่างสังเกตหน่อยก็จะไม่เรียกผิดป่ะ
.
.
.
.
.

กูชอบอวลกลิ่นนะ แต่ชอบเฉพาะเล่มสอง เล่มแรกมันดูออกนอกทะเลจนหาทางพ่ายเรือเข้าฝั่งไม่เจอเลย

>>140 กุคนเดิมที่แย่งข่ายกะมึง กูรักของกูแบ่งกันคนละวันละกัน เออข่ายผอมไปจิงๆ(ผอมกว่ากูอีก) เใองจีนนิยมคนผอมจังวะ ยิ่งกว่าไทยอีก ของจีนนี่พระเอกก้อผอม นางเอกยิ่งผอมใหญ่กูงง วันๆแดกไรบ้างมั้ยวะ!

>>139 กูไม่อยากเอ่ยชื่อเรื่อง ไม่งั้นจะเป็นการสปอยล์
.
.
.
.
.
.
ทระนง
.
.
.
.
.

>>148 ดาราจีนผอมจนจะปลิวอยู่แล้วววว แต่ละคนแห้งยังกะอะไร ไม่ใช่อะไรคือมันแอบน่ากลัวนะบางที

กูมาลงชื่อว่าชอบอวลกลิ่น และกูลงเรือถูกอย่างไม่น่าเชื่ออออ ปกติกูมักจะลงเรือพระเอกอยู่แล้ว แต่เรื่องนี้กูก็ลงเรือพระเอกได้ถูกลำซึ่งแปลกมาก เพราะแม่งฟีลลิ่งพระรองมึงเด่นสัด
กูซื้อมาดองนานมากจนลืมเรื่องย่อไปแล้ว หยิบมาอ่านก็ไม่ได้อ่านปกหลังเลยอ่ะ พออ่านไปเล่มครึ่งกูถึงพลิกกลับไปดู ว่าคนที่อยู่บนปกคือใครแน่ เห็นเรื่องนี้ไม่ค่อยปัง กูว่าหนุกดี
นางเอกก็โอเค กูว่านางชัดเจนอยู่นะ นางโอเคกว่าเทพเซียนหลายๆเรื่องอ่ะ 5555

หมอหญิงนั้นกูเฉยๆมาก ไม่ค่อยชอบพระเอกเท่าไหร่อ่ะ

ส่วนอวี๋ฉิงแน่นอนกูให้พี่อี้ฉือของกูค่ะ น้องชายในปาฏิหาริย์รักวันฝนพรำก็น่ารัก เจ้าอัคคีกูก็ชอบนะ พระเอกแบบรักมากกดี

>>148 เห็นด้วยว่านิยมคนผอม แต่ผอมแบบมีกล้ามนะ ผอมแห้งจริงๆมีไม่กี่คน ว่ากันว่าผอมแล้วใส่ชุดจีนสวย ใส่ทับหลายชั้นแล้วตัวไม่บาน ดาราผู้หญิงนี่ยิ่งตัวเล๊กเล็กคือสูงอยู่นะ แต่ผอมปลิวลมกันมาก

ปอลอ กูมาหาหนังสือเรื่องนี้อ่านเพราะข่ายเกอเลยนะมึง 555

กูหมายถึงเรื่องหอยทากนะ พิมพ์ตก 555

>>148 โอเค แบ่งกันคนละวัน คนอื่นหมดสิทธิ์แย่งแล้ว เราตกลงกันสองคนพอ 5555
>>150 >>151 กูชอบคนผอมแต่ดูดีไม่ใช่แค่ก้างอะ ขอแบบมีน้ำมีเนื้อ หรือมีกล้ามเนื้อ ยิ่งหกห่อกูยิ่งชอบเลยไม่ว่าชายหรือหญิง แต่แบบก้ามปูกูก็ไม่ชอบนะ ขอพอดีพองาม

กูคนที่ลำไยนางเอกอวลกลิ่นนะ กูเข้าใจความน้อยใจของนางที่พวกมึงอธิบายมาแหละ แต่คงเพราะมุมมองกูรู้สึกว่าแค่เข้าใจผิดกันมันน่าจะไม่เป็นเรื่องใหญ่ขนาดนั้น นางเอกมาเจอคนใจเย็นแบบพระเอกก็คงสมกันดีแล้วละ 555

>>153 พวกมึงแย่งอะไรกันอ่ะ แต่เค้าเป็นของกูอยู่ก่อนแล้วนะ 55555555555555555555555555555555555555555555

>>148 >>150 เออ เหมือนกูเคยดูรูปแคมเปญที่ดีไซเนอร์นานาชาติจัดอ่ะ
โดยให้ถ่ายรูปผญ.คนหนึ่งในชุดบิกินี่ แล้วส่งไปยังดีไซเนอร์ชื่อดังของแต่ละชาติ
ให้เอาไปโฟโต้ชอป ไปโมมาใหม่ ให้เป็นผู้หญิงพิมพ์นิยม(แบบที่รสนิยมของคนในชาตินั้นๆ บอกว่าแบบนี้คือสวย)
แล้วส่งกลับมาให้ต้นทางรวมกะนเป็นเซ็ต
แล้วก็เอามาเรียงเทียบกัน
ของไทยนี่แบบ ขาว ผอม อึ๋ม งี้
ส่วนของจีน แทบจะเป็นโครงกระดูกแล้วจ้าาาาาาา
ชอบผอมอะไรกันเบอร์นั้นนนนนน แบบ ซี่โครง โหนกหน้า ไหปลาร้า เชิงกราน
กูนี่แทบศึกษากายวิภาคศาสตร์ได้ละ ถถถถถ

หนังสือที่กูชอบ
- หงส์ขังรัก ชอบเพราะพระเอกล้วนๆ คาร์แปลกไม่ค่อยเห็นในนิยาย เนื้อเรื่องเนิบๆ แต่ไม่น่าเบื่ออ่านได้เรื่อยๆ ไม่อยากวาง ลุ้นไปกับนางเอกว่าจะเอาชีวิตรอดจากชะตาชีวิตอย่างไร หรงจื่อมีปริศนาอะไร จะหักหลังนางเอกตอนไหน จะรักกันเมื่อไหร่คือดีงาม

- ปฐพีไร้พ่าย กูรู้ว่าโม่งไม่ชอบกันเยอะ แต่กูชอบถ้าตัดเรื่องสำนวนกะปิน้ำปลาไป แต่ตัวเนื้อเรื่องคือดีงาม นางเอกไม่ซูเกิน แต่ก็ไม่ได้อ่อนแอ ที่ต้องให้พระเอกมาปกป้องตลอด พระเอกนี่ก็คาร์แปลกอีกนั้นแหละ ชอบพระเอกขี้แกล้ง

- บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน อันนี้คือที่สุดของกู 10 เล่มแรกเป็นอะไรที่ดีงาม มีปริศนาชวนให้ติดตามตลอดพอแก้ได้เปลาะหนึ่ง ก็จะเจออีกปริศนาหนึ่ง สามเหลี่ยมเหล็กถ้าอยู่ด้วยกันนี่ฮามาก ลุ้นมากแต่มาตกม้าตายตรงนี้ประเมี้ยวหมดมุก ปริศนาแต่ละอย่างเลยไม่เฉลย จนบัดนี้

- Glory ถ้าเป็นคนที่ชอบเกมส์ออนไลน์ น่าจะชอบให้บรรยากาศเหมือนกลับไปเล่นอีกครั้ง พระเอกนี่คือที่สุดของความเชี่ยใครขวางทางเดินนี่ไม่สนมิตรศัตรู เล่มแรกๆ ที่อ่านแล้ววางไม่ลง พอเข้าเล่มสิบ บางทีบรรยายเยอะเกินมันเร่ิมเนือย

- นิยายชุดปริศนาแห่งต้าถัง เรื่องนี้กูกำลังประเมินพระเอกอยู่ว่าจะล้มหรงจื่อลงได้ไหม ตอนแรกนึกว่าเนื้อเรื่องจะแนวๆ ฆาตกรรมแต่ไม่ใช่แฮะเป็นการไขปริศนาบทกลอนมีช่วงน่าเบื่อบ้างแต่รวมๆ ก็โอเคอยู่

- หอดอกบัวลายมงคล บังเอิญกูชอบแนว สืบสวนสอบสวนเรื่องนี้เลยถูกใจ คดีแต่ละคดีถ้าคิดภาพตามนี้คือโหดมากนะ แต่ได้ความเกรียนของพระเอก กับความน่าแกล้งของพระรองเลยทำให้ซอฟลง เรื่องนี้มันควรจะยาวกว่านี้ เพราะมันสั้นเกินไป ปมของพระเอกเลยคลายแบบลวกๆ ไปหน่อย

กูหายไปวันเดียวมึงเปิดตำหนักใหม่เลยเหรอวะ
.
นิติเวชราชวงศ์ถัง กูไปดำอิงค์มาสี่สิบกว่าตอนแม่งไม่เห็นมีกระเป๋าโดเรมอนตรงไกนหลอดแม่งมั่วสัส ปล.มึงทำใจหน่อยนะสี่สิบกว่าตอนยังไม่ไปไหนพระเอกยังต้องลุ้นกันต่อไป คหสต.กูว่ามันยืดไปหน่อยว่ะ
.
ส่วนหนังสือที่กุอ่านไม่จบ
- ฮวาเซียนกู่ กูลำไยนางเอก
- ไฟเผาตังค์ ลำไยนางเอก
- ล่าหัวใจมังกือ ทนสำนวนกากๆไม่ไหว
- เกาหยอย ลำไยนางเอก กับสำนวนกากเกินทน
- บุพเพอลวน ลำไยนางเอก กับหนาฉิบพล๊อตแม่งไม่มีไรไปไม่ถึงไหนซะที
- เทพมาร ปรกติกูสายเขียวแต่เล่มนี้ชีวิตพระเอกบัดซบเหลือเกินยังทำใจอ่านต่อไม่ได้
- เพชรลูก แม่งจืดจางกว่านี้ก้อน้ำเปล่าแล้วค่ะมึง
.
ปล. ถึงโม่งที่ถามถึงชะตาแค้น กูโอเคกะเล่มหนึ่งว่ะ พอเล่มสองกูเอียนกับความตรัสรู้ล่วงหน้าทุกอย่างของนางเอก สามารถวิ่งไปเตือนพระเอกได้เป๊ะๆทุกอีเว้นท์แม่งน่าเบื่อ

>>146 กูคือ >>141 นะ คืออ่านที่มึงพิมพ์แล้วกูจะร้องไห้อะ น้ำตาปริ่มเลยแม่งงงง กูโคตรเข้าใจความรู้สึกนั้น สัสอ่านแล้วอิน เป็นกูก็รู้สึกแย่มาก นี่คนที่รักกูไง สัญญาไว้ซะดิบดีว่าจะจำกูได้แน่นอน พอเอาเข้าจริงกลับมองกูเป็นคนอื่นซะงั้น กูเจ็บ... (ประหนึ่งเป็นนางเอกเอง5555)

อ่อๆ ลืมบอกกูชอบอวลกลิ่นนะ เป็นนิยายที่ลุ้นพระเอกสนุกดีถ้าไม่โดนสปอยมาก่อนว่าใครคือพระเอก
.
.
.
.
.
ชอบนางเอกตรงนางเด็ดเดี่ยว รักคือรัก ตัดคือตัด ส่วนพระเอกก้อมีความน่าเอ็นดู ตอดนางเอกมาตั้งแต่เป็นปลาตัวน้อยๆอุตสาห์บำเพ็ญเพียรจนโตมางาบนางเอกได้
.
.
.
.
.

>>160 ตอดจริงๆเลย 555555 กูชอบพระเอกตอนเป็นปลาน้อยมากกก แบบอีเหี้ยน่ารักกกกกกกชอบบบบบ

>>161 เออ ตอนเป็นปลาน้อยกูชอบมาก ดูน่าสงสารน่าเอ็นดู 5555555

>>160 >>161 พวกมึงใช้คำว่าตอดแล้วทำไมฟังดูจั๊กกะเดียมพิลึก >\\\\<
อ่านในโม่งรีวิวดีๆ กรี๊ดกร๊าดกันอย่างนั้นอย่างนี้ เรื่องที่กูอ่านไม่รอด กูต้องกลับไปอ่านอีกที อวลกลิ่น หงส์ขังรัก บันทึกจอมโจร กูไม่ต้องกลัวไม่มีอะไรอ่าน กลัวหาตังค์ไม่ทันอ่านมากกว่า 5555555555

>>160 กูสงสารอิปลาอีกตัวที่ซนๆ หน่อย แล้วนางเอกเข้าใจว่าเป็นเก้าครีบอะ ตลกก

>>163 กูติ่งเต้ามู่ ตามอ่านเล่มต่อเล่มเลย ลงแดงหนักมากถึงขั้นว่าวางขายวันไหนต้องพุ่งไปบฟ.เพื่อคว้าเล่มแรกของสาขานั้นมาให้ได้ ลงทุนโทรไปสาขาบฟ.ล่วงหน้าด้วยว่าเมื่อไหร่จะวางแผงเล่มใหม่กูจะได้พุ่งไปถูกวัน

Ky กูจะถามว่ากูแปลกมั้ยวะ. เวลากูอ่านสปอยละค่อยอ่านนิยาย กูว่าสนุกกว่าตอนอ่านแบบไม่ได้อ่านสปอย เพื่อนกูบอกว่าแปลกอะ คือมันเป็นคนที่ถ้าอ่านสปอยก่อนมันแทบไม่อยากอ่านต่อ มันรู้หมดแล้ว มันไม่สนุก มันไม่ลุ้น กูไม่รู้ว่ะกูกลับชอบ มันไม่ลุ้นจริงเว้ย แต่กูรู้สึกว่ากูรู้สึกเหมือนตัวละครอะ เหมือนกูเข้าไปมองในมุมตัวละคร ถ้ากูไม่อ่านสปอย มันเหมือนกับตัวละครมันรู้. แต่กูไม่รู้ มันทำให้กูไม่เข้าใจว่าตัวละครทำไมทำงี้ รู้สึกงี้ ยังไงดี เหมือนอารมณ์ร่วมกูน้อยลง เลยรู้สึกอ่านสปอยก่อนสนุกว่า 555555 มีใครเป็นแบบกูปะ

>>166 ไม่แปลกหรอก รสนิยม ความชอบแต่ละคนไม่เหมือนกัน กูเป็นพวกที่ถ้าเจอสปอยแล้วจะไม่อยากอ่านต่อ รู้สึกความสนุก ความลุ้นเองมันจบลงไปแล้วน่ะ แต่จะไม่เป็นกับเวลาอ่านเรื่องนั้นซ้ำใหม่นะ เพราะกูตื่นเต้นใหม่ทุกครั้งที่ได้อ่านซ้ำ

>>166 กูเป็นแบบมึงเลย ถ้าไม่มีสปอยก็อ่านไปตามเรื่องแต่ถ้ามีสปอยจะชอบอ่านสปอยก่อน
พออ่านแล้วจะได้ซึมซับแล้วก็โฟกัสกับเนื้อเรื่องระหว่างที่เรื่องดำเนินไป ไม่ต้องมัวแต่พะวงว่าตอนจบจะเป็นไงวะ ใครพระเอก จะจบดีหรือจบเศร้า
ไม่งั้นกูคอยแต่จะอ่านเร่งให้จบอ่ะเพราะอยากรู้ตอนจบ5555555

กูอ่านอาเจ๋อได้ครึ่งเล่มหนึ่งแล้วขอนุญาตมาหวีดหน่อย กูเพิ่งรู้ว่าการที่กูรักหรงจื่อนี่เป็นเพราะกูป่วย พวกมึงอ่านไม่ผิด กูกล่าวถึงหรงจื่อจริงๆ /ไปอ่านต่อละ

>>169 ตกลงมึงมากรี๊ดอาเจ๋อหรือหรงจื่อ กูงง

>>166 กูเป็นเหมือนมึง ชอบอ่านสปอยล์ก่อน แล้วพอรู้เรื่องคร่าวๆ ปุ๊บ มันก็สนุกอยู่ดีอะ ยิ่งทำให้เข้าใจเนื้อหามากขึ้น

>>169 มึงง 555555555555555

>>169 กูนี่ลุกขึ้นมายืนงง . . .

>>170 >>173 เขาหมายถึงคดีแรกเปล่า ที่หลงรักคนที่ลักพาตัวอะ

คดีแรกคือเด็กนั่นหลงรักคนร้ายไง แล้วนางเอกบอกว่าเด็กป่วยทางจิตเป็นสตอล์คโฮล์มซินโดรม

>>174 เข้ามาปรบมือให้มึง ผู้ที่เก็ทคนแรก 55555

>>174 มึงเก่งมาก ตอนแรกกูก็งง ตอนนี้เกตละ

คุยเรื่องอวลกลิ่นจบกันไปยังเนี่ย กูชอบพระเอกมากเรื่องนี้ ชอบเวลาหยอกกัน เสียดายเล่มหนึ่งเข้าป่าไปไกล

>>166 ไม่อ่ากูก็เป็นชอบอ่านรีวิวหรือสปอยก่อนให้เข้าเนื้อเรื่องมากขึ้น แล้วตอนอ่านจะโฟกัสกับเนื้อเรื่องบทคำพูดให้เข้าใจว่าทำไมถึงสปอยแบบนั้น มันทำให้กูดูหนังหรืออ่านหนังสือรู้เรื่องมากขึ้นเพราะสปอยบางทีมันก็สปอยไม่หมดไงแบบไม่ได้บอกถึงเหตุผลก่อนที่เป็น
อีกอย่างมีสปอยจะได้รู้ว่ากูรับได้กับเนื้อเรื่องหรือป่าวถ้าไม่กูจะเททันที กูไม่มีเงินกับเวลาว่างมาลองเสียเวลากับเรื่องที่กูจะโยนมันทิ้ง

>>178 อิตอนเข้าไปในหมึกบรรณนี่เสียเวลามากกก

>>180 เห็นด้วยยยยยยย

>>178 ชอบพระเอกด้วยยยย มันจะมีตอนเปิดเรื่องป่ะ ที่มีภูตจิ้งจอกเด็กน้อยมาแอบชอบนางเอก แล้วพระเอกรู้ว่าแอบมองอยู่อ่ะ เลยจูบนางเอกอวดแม่งเลย นิสัยเด็กน้อยสัสๆ 5555555555

แล้วก็ชอบนางตอนเป็นนุ้งปลาด้วย เสียดายเกิดช้าไปนิด แม่มมาไม่ทันอิพระรอง แต่น่ารักนะ นางเอกเป็นดอกบัว พระเอกเป็นปลา คอยตอดน้อง 55555555

>>166 แปลว่ามึงยังตีความ/เข้าใจเนื้อเรื่องไม่เก่งเลยต้องพึ่งสปอย มึงลองมั่วไปก่อน เอาความเข้าใจมึง อ่านจบค่อยไปอ่านสปอย จะเป็นอีกฟีลเลย มึงเข้าใจงี้ แต่คนเขียนสปอยเข้าใจอีกแบบ หรือรีวิวเห็นอีกแบบ ยิ่งมาแชร์คห.กันจะยิ่งสนุก กูชอบอ่านรีวิวหลังอ่านนิยายจบ กูอยากรู้ว่าเขาเห็นตรงกะกูมั้ย หรือมีอะไรที่กูพลาดไป

เห็นหวีดหรงจื่อกันเยอะ แต่กูไม่ชอบเลยที่หลอกใช้คนอื่น นักดาบชื่ออะไรนะที่เชื่อใจไว้ใจหรงจื่อมาก แล้วพอรู้ความจริงก็ช็อกเลย
กูสงสารเค้ามาก (แต่ดันจำไม่ได้ว่าชื่ออะไร)
หลอกใช้คนชั่วหรือคนที่หวังผลประโยชน์จากตัวเรามันก็ยังโอเคนะ
แต่กับคนที่ให้เราหมดใจ เรากลับเห็นเค้าเป็นแค่ตัวหมาก แบบนั้นไม่ไหวจริงๆ
แถมพ่อนักดาบนี่แม้จะแค้นแต่ก็รักมาก ไม่ได้หวังให้หรงจื่อตาย
(จริงๆ แบบรักหรงจื่ออยู่รึเปล่าวะ)

>>184 *แบบ แก้เป็น แอบ

KY โม่งๆ เห็นเรื่องพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานออกมาแถ-ลงเรื่องให้ใช้ แซว ไม่ใช่ แซ็ว เปล่าวะ กูว่าโคตรแถว่ะ ก่อนหน้านี้เห็นยกเหตุผลล้านแปดมาให้ใช้เป็น แซ็ว ตอนนี้มาบอกว่า ที่พิมพ์ในเล่มว่า แซ็ว เป็นคำผิด งี้หนังสือยามใช้ในมือกูนี่เป็นของมีตำหนิ คำผิดบานเลยนะเฮ้ย

>>186

เห็นด้วย ราชบัณฑฺตมันว่างงานรึไง

>>186 เหมือนคำว่า ผัว กับ ผัวะ อ่ะ ตอนแรกแม่งก็บอกออกเสียงเหมือนกัน หาเหตุผลล้านแปดจะให้ตัดคำว่า ผัวะ ออก กูนี่มองบนมาก เหมือนกันยังไงวะ ตัดออกความหมายแม่งก็ไม่ได้มะ ไร้สาระสัส

>>184 มึงต้องเข้าใจหรงจื่อนิด ฮีถูกเลี้ยงมาแบบนั้น คือถูกสอนมาให้ไม่ไว้ใจใครมีชีวิตเพื่อการเอาชนะอ่ะ จนศิษย์พี่ยังรู้สึกผิดเลย
ขนาดนางเอกที่ฮีรัก ยังหลอกแล้วหลอกอีกเลย

เพิ่งเห็น ยามเช้าลงทดลองอ่าน ALSB แล้วนะ

รีวิวโฉมสะคราญล่มเมือง
ซึ่งกูอ่านไปถึงครึ่งเล่ม 2 แต่มันอึดอัดจนต้องมาเล่าก่อน
ตอนแรกที่อ่าน หยิบปุ๊ปแล้วไหลลื่นเลยนะ
ปกติไม่ชอบแนวนางเอกสวยผู้รักผู้หลง
แต่เริ่มอ่านมันดูมีอะไร นางเอก'ดู'เหมือนฉลาดงี้
เริ่มเรื่องมาแบบ ในเมืองมีโฉมงาม 2 คน
คือนางเอก กับคนรักของอัครเสนาบดีโหลวเช่อ
แต่คนรักของโหลวเช่อกลับต้องไปเป็นสนม แถมได้เป็นสนมโปรดของฮ่องเต้ด้วย
ในขณะที่นางเอกได้แต่งกับโหลวเช่อ
เสนารักสนมมาก ถึงขั้นตกลงกับนางเอกว่า
อยู่กินกันแบบพี่น้องแล้วกัน ให้นางเอกได้ทุกอย่าง
ยกเว้นความรัก (โอ้ย เจ็บ)
ต่อไปนี้เป็นสปอย คือถ้าอยากอ่านเอาลุ้นไม่ควรอ่านสปอย
.
.
.
.
.
เริ่มเรื่องมาคือนางเอกไปวัด แล้วได้เจอกับคนรักของอัครเสนาที่เป็นโฉมงามเหมือนกัน
ซึ่งตอนนั้นมากับอัครเสนา (แต่นางเอกไม่รู้จัก)
ทั้งคู่ต่างได้เซียมซีเหมือนกัน คือเหมือนมีดวงล่มเมือง งี้
ต่อมานางเอกก็โดนจับให้แต่งงานกับอัครเสนาโหลวเช่อ
พอเจอหน้าปุ๊ปก็จำได้ว่าคืออีตาคนที่เจอที่วัดกับโฉมงามอีกคน
แต่งงานมา คืนแรกโหลวเช่อโดนสนมหาเหตุเรียกเข้าวัง
ชีวิตแต่งงานของนางเอกคือเรียบง่าย เคารพโหลวเช่อ โหลวเช่อก็ตามใจทุกอย่าง
(มีความไม่สมจริงในเรื่องคือ สนมเป็นอะไรก็เอะอะเรียกเสนาเข้าวัง
ซึ่งมันไม่ใช่หน้าที่ของเสนาเลยงี้)
ส่วนนางเอกก็บังเอิญปลอมตัวเป็นผู้ชายไปในเมือง
'บังเอิญ' เจอแม่ทัพ มีโมเม้นท์กันเล็กน้อย
เจอองค์ชายต่างเผ่าและโดนบังคับให้ช่วย
และด้วยความที่สวยก็เหมือนสองคนนั่นปิ๊ง
ต่อมามีงานในวัง นางเอกเห็นอัครเสนากับสนมในสวนของวัง สนมก็เหมือนพร่ำเพ้อตัดใจไม่ได้
บังเอิญมีเด็กหนุ่มคณะละครแอบเห็นเหตุการณ์
นางเอกเลยเอาเด็กหนุ่มคนนั้นมาอยู่ในความดูแลงี้
แบบให้อยู่ในสายตา หนุ่มคนนั้นก็มาเป็นลูกศิษย์โหลวเช่อ และแอบรักนางเอก
ในระหว่างนี้โหลวเช่อกับนางเอกก็เริ่มพัฒนาความสัมพันธ์ (อ่านไปก็งงๆ คือคนเขียนยังไม่ถึงขั้นทำให้เราอินได้)
แต่ก็ขัดใจกันเพราะอีตาโหลวเช่อฮีซัพพอร์ตสนม
ส่วนนางเอกซัพพอร์ตฮองเฮาซึ่งไม่มีใครรู้ว่าฮองเฮากับนางเอกเป็นพี่น้องคนละพ่อ...(แบบนี้ก็ได้หรอ)
แม่ทัพก็มีเหตุให้ปกป้องนางเอก ตกเขาด้วยกัน
ส่วนนางเอก งงมากว่าจะมาสายสวยหรือสายฉลาด
เพราะคนเขียนวางพล็อตให้ต้องมีโมเม้นท์กับหนุ่มๆทั้งหลาย
บางทีเลยหลุดคาแรกเตอร์
อีโหลวเช่อคือรู้ตัวว่าชอบนางเอกแล้ว แต่ระหว่างเดินทางไปสักที่ อีสนมตามกลับวัง ฮีก็รีบกลับวังงี้
นางเอกก็โดนองค์ชายต่างเผ่าลักพาตัวกลับ
คือองค์ชายฮีรักจริง แต่เผ่าฮีไร้กำลัง จะเอานางเอกเป็นตัวประกันแลกกับม้าศึกชั้นดี บลาๆ
นางเอกหนีออกมาได้ โหลวเช่อตามมาช้าเพราะสนมแท้ง
(เป็นอัครเสนาหรือไทเฮา วังหลังมีอะไรก็ฮี)
นางเอกก็กลัวฮองเฮาโดนใส่ร้าย เข้าวังไป
บังเอิญไปรู้ความจริงว่าเบื้องหลังแผนการคือฮ่องเต้
ที่แสร้งอ่อนแอ จริงๆคือฮีร้ายมาก
ฮีวางแผนให้สนมนั่นแท้ง เพราะฮีคิดว่าอาจจะไม่ใช่ลูกตัวเอง
ฮ่องเต้จับได้ว่านางเอกแอบเห็นเหตุการณ์ ฮีก็เกือบฆ่าละ
แต่ไบโพล่า คาดเดาอารมณ์ไม่ได้ ไปๆมาๆกลายเป็นชอบนางเอก
ฮ่องเต้ฮีก็จะโค่นอำนาจใหญ่ในราชสำนัก
วางแผนจะจัดการตวนอ๋องและอัครเสนา
โหลวเช่อรู้ตัวว่าช่วงนี้อันตราย เลยจะส่งนางเอกหนีออกนอกเมือง นางเอกไม่ยอม ฮีเลยวางยาสลบ
ให้องครักษ์พานางเอกออกไป นางเอกฟื้น
โชว์เก๋าโชว์ฉลาด สั่งให้กลับจวนเดี๋ยวนี้
ทีนี้มีวันหนึ่งโหลวเช่อโดนเรียกเข้าวัง ไม่กลับสักที
แต่ทหารมาล้อมจวนบอกโหลวเช่อเข้าวังแล้วพาสนมหนีไป
ฮองเฮาเรียกนางเอกเข้าไปอยู่ในวัง อีพระเอกหายเข้ากลีบเมฆไป 5 เดือนเลยจ้า
ระหว่างนั่นฮ่องเต้ก็มาหานางเอกบ่อยๆ จัดให้นางเอกไปอยู่ตำหนักของสนม
พระเอกกลับมา เจอฮ่องเต้ และมารับนางเอกกลับจวน
มาง่ายๆเลยมึง พล็อตเหี้ยมาก และอธิบายว่า
วันนั้นจำเป็นต้องหนีเอาตัวรอดออกจากวัง แต่หนีคนเดียวไม่ได้ เพราะอีสนมจะโดนเพ่งเล็ง
ไม่รักสนมแล้วแต่เคยสัญญาว่าจะดูแลให้ปลอดภัย
เลยพาสนมหนีไปนอกเมือง แล้วให้สนมไปอยู่กับตวนอ๋องซึ่งชอบสนม
อีกทางหนึ่งเพื่อดึงตวนอ๋อง (ซึ่งไร้อำนาจแล้ว) เป็นพวก??
กูอ่านแล้ว อีเหี้ย เกือบชอบมึงแล้วนะอีอัครเสนา
แต่พล็อตเหี้ยแบบนี้กูไม่ไหวจริงๆ
นางเอกก็กลับมาแฮปปี้กับโหลวเช่อต่อ
แต่ก็พยายามกล่อมให้ถอยห่างจากราชสำนัก
ชวนไปหาความสงบอยู่ไกลๆ แต่อัครเสนาฮีมีปณิธาน คือฮีอยากครองอำนาจ แต่ฮีก็ตัดนางเอกไม่ได้
อ่านถึงเท่านี้
.
.
.
.
.
ความรู้สึกคือคนเขียนเหมือนวางนางเอกให้ไม่ได้มีดีแค่สวย แต่ฉลาด จะเห็นที่นางมีการเตรียมกลุ่มข้อมูลคนมีความสามารถ หรือวางเส้นสายในวัง แต่พออ่านไปสักพักกูเริ่มรู้สึกว่าอีนี่โง่
ส่วนโหลวเช่อ คือถ้ามึงรักนางเอก แต่ยามคับขันมึงเสือกพาผู้หญิงอื่นหรือคนรักเก่าหนีไปแล้วทิ้งเมียไว้ 5 เดือน เหตุผลอะไรมันก็ฟังไม่ขึ้นป่ะ ตอนกูอ่านนี่กูถึงขั้นอยากให้นางเอกได้ๆกับฮ่องเต้ เป็นสนมในวังแล้วจบแม่งเลย อย่ากลับไปหาผัวชีอีก

เมื่อคืนกูนั่งอ่านที่พวกมึงคุยกันเรื่อง อวลกลิ่น กูเลยไปขุดมาอ่าน เล่มแรกกูพยายามอ่านพอตอนท้ายนี่อู้หู นางเอกแจ่มมาก พระเอกยิ่งโคตรดี
.
.
.
.
.
.
ยิ่งพอเปิดตัวพระเอกที่แท้จริง คือมันดี กูหลงรักน้องปลาน้อยเก้าครีบ แอบรักนางเอกนะ ตอนแรกไม่รู้ตัวบอกว่านางเอกน่าเกลียด ครีบซักกะครีบก็ไม่มี
ตอนหลังพอรู้ตัวอารมณ์แอบเศร้าที่ตัวเองเป็นน้องปลา เห็นนางเอกอยู่กับพระรองก็สลดแล้ว แบบมันน่ารักเศร้าๆ ตอนนางเอกจะไปบอกไม่ต้องกลับมาก็ได้ ไว้มาเที่ยวเล่นก็พอ กูนี่น้ำตาซึม คือเค้ารักแบบไม่หวังอะไรจากนางเอก ยึดความต้องการเป็นสิ่งสำคัญ ยิ่งนางเอกบอกว่าอยู่นี้ไม่ขาดเหลืออะไร นางต้องการอะไรแค่บอกพระเอกพอ ยิ่งรู้สึกว่าเจ้าปลาน้อยเค้ารักนางเอกจริงๆ
.
.
.
.
.
.

>>191 เชี่ยยยย จริงดิ ทำไมพล็อตแม่มเละชิหั๋ยเลยวะ โอเค กูเทละ ดีนะยังไม่ได้ตำ
ขอบคุณที่อุตส่าห์มารีวิวให้ .กราบหน้าขา.

>>192 เออจริงกูชอบมากกกกก
.
.
.
.
.
ตอนนี้พระเอกคิดว่านางเอกไม่สวย ไม่มีครีบไม่มีอะไรเลย แต่ต่อมาก็เศร้าคิดว่าตัวเองน่าเกลียดซะงั้น น่าร้ากกกกกกกกกกกกก ชอบมาก น่าเอ็นดู

.
.
.
.
.

>>191 กูอ่านสปอยล์เรื่องนี้ในโม่งไปตั้งแต่ก่อนแจ่มได้ LC ละ แล้วก็เกลียดเรื่องนี้มาตลอด กูลำไยอีพระเอกนี่แหละ คือถ้าจบแบบอีพระเอกเป็นคนนี้กูรับไม่ได้อ่ะ แต่พอแจ่มออกเล่มมา ปกสวย กูซื้อ... จบ อีเหี้ย

>>191 ขอบคุณสำหรับสปอยล์ ขีดฆ่าทิ้งออกจากกองอย่างด่วน

เอ้า โฉมสะคราญกูสอยมาเพราะโปรเว็บนอลด 20% แท้ๆ ทำกูแทบไม่อยากอ่านเลยเนี่ย TT

>>197 รีบอ่านรีบหัวร้อนแล้วรีบถีบมันออกจากบ้านไปก่อนที่จะปล่อยไม่ออกเร็ว!!!

ky แปบก่อนหน้านี้มีพูดถึงคำว่าแซ็วในนิยายแปลใช่มะอิงจากพจนานุกรม สรุปวันนี้ทางราชบัณฑิตบอกพิมพ์ผิด จะแก้ในเล่มรอบหน้า กุแบบอ่าว อย่างนี้ก็ได้หรอ สรุปก็จากถูกเป็นผิด ใช้คำว่าแซวถูกแล้ว แต่คนเริ่มก็ทางนั้นเองไม่ใช่หรออิห่าา

>>199 ยามเช้าไง ใช้แซ็วแล้วตอนแรกนักอ่านแย้งไปยามเช้าบอกอิงตามราชบัณฑิต ตอนนี้ราชบัณฑิตหงายการ์ดคำผิดกูเห็นแล้วมองบนเลยว่ะ

เออ กูลืมแจ้งข่าว หนังสือที่จะออกใหม่ในงานของแจ่มลงเว็บพร้อมราคาแล้วนะ เผื่อโม่งไหนจะทำลิสจะได้ดูราคากันได้

>>198 สะเทือนใจ ถ้าไม่จำเป็นจริงๆ นี่กูไม่อยากปล่อยเลยนะ ขาดทุนไม่พอกูต้องห่ออย่างดี บับเบิ้ลสองชั้น เสียค่าห่อบวกค่าส่งอีกเกือบร้อย TT

มิตรโม่งทั้งหลาย สยามปล่อยตัวอย่างเล่มใหม่ งานของมาวหนี่ คนเขียนอาหนิงว่ะ

>>203 และจากที่กูไปลองอ่าน เจอคำว่า โอวปาซัง ที่เขาบอกมาจากคำว่า Obaasan เลยสตันท์ไปนิด คำนี้ควรเป็นโอบะซัง หรือคำไหนวะนี่

>>203 ใครแปลอ่ะ

>>204 ถ้า obaasan มันควรเป็น โอะบ้าซัง นะ ถ้าเป็นภาษาญี่ปุ่น แปลว่า คุณย่า/ยาย แต่ภาษาจีนไม่รู้ละ

>>205 เขาว่าท่าน น. แปล
>>206 ในตอนเขาเขียนเลยว่าคำนี้มันมาจากศัพท์ญี่ปุ่น Obaasan อ่ะ

>>204 obasan โอะ บะ ซัง แปลว่า ป้า
obaasan โอะ บ้า ซัง แปลว่ายาย

เสียงยาวของคำว่ายาย คือ การ ซ้ำเสียงสั้น 2 ตัว คือ a + a

>>207 ตามไปเผือกในเฟสเมืองยิ้มมาละ กูเห็นมีคนไปแย้งในเพจแล้วว่ะ

ผิดตั้งแต่บทแรกเลย

>>210 สมชื่อเมืองยิ้มมั๊ยล่ะ ไม่รู้ที่ลงให้อ่านนี่ผ่านพรูฟเข้าโรงพิมพ์ไปยังด้วย

อย่าทักมาก เดี๋ยวโดนติ่งด่า

ท่าน น แปลกูจะอ่านรู้เรื่องมั้ยวะ //ล้องห้ายยยยย
สงสัยกูต้องรีบอัพสกิลภาษาบัดเดี๋ยวนี้ T____T

ซีม่าน คำเรียกคนป่าเถื่อนทางตะวันตก
ไม่ใช่ "ซีหมาน" เหรอ
蠻 อ่านว่า Mán หมาน นี่

>>204 กูนึกว่าเกาหลี โอ้ปป้า อะไรแบบนั้น มันเป็นภาษาญี่ปุ่นหรือนี่ ทำไมแปลออกเกาหลีเลยวะ

วิลเลียม เชกสเปียร์ สะกดแบบนี้
โอย กูจะอ่านรอดไหมเนี่ย

พวกมึงเกรงใจมือแปลระดับปรมาจารย์กันหน่อย เพิ่งลงตัวอย่างอย่าสับกันมาก 5555

กูคือ >>203 ที่วิ่งตุเลงๆมาแจ้งข่าวและอ่านจบแล้ว
มีความยินดีที่จะบอกว่า อ่านยากจุงว่ะ

>>218 สำนวนท่านน.ถ้าไม่ได้มาสายกำลังภายในจะรู้สึกอ่านยากน่ะ กูอ่านมาหลายเรื่องของท่านน.ละยังไม่ชินเลย

>>219 ปกติกูก็อ่านทั้งของจิ่วถู ของหวงอี้ และอื่นๆที่ท่านน.แปลมาก่อนนะมึง
แต่เรื่องนี้นี่เป็นเพราะกูติดภาพจากสยบฟ้าหรือเปล่าวะ กูอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ
เหมือนตัวละครมันจะใช้คำพูดคำจาวัยรุ่นใกล้ๆอาหนิงหน่อย ไม่ใช่คนแบบพวกย้อนเวลา
หรือพวกเส้าหลงที่ค่อนข้างผู้ใหญ่อ่ะ

ไป่เซวี่ยกงจู่ = เรื่องสโนไวท์
กูเข้าใจว่ามาตลอดว่า สีขาว ออกเสียงว่า ไป๋
หิมะออกเสียงว่า เสวี่ย
หรือว่าเรื่องนี้ไม่ได้ใช้จีนกลาง?

>>221 กูคิดว่ามันออกเสียงแบบที่มึงเข้าใจเหมือนกัน

สำนวนเทียบกับสยบฟ้าแล้วเป็นไงมั่งวะ

>>221 ไป๋เสวี่ยเหอะ น้ำตาจิไหลล

ปกติรุ่นท่านน.เค้าจะไม่แปลออกมาเป็นจีนกลางนิ
雪 แต้จิ๋วออกเสียง "เซาะ" กวางตุ้งออกเสียง "เซียะ"

>>223 ยากกว่าเยอะ บทแรกของสยบฟ้าที่กูเคยคิดว่าจะผ่านไปไม่ได้นี่กลายเป็นขี้ๆ ไปเลย พอเจอท่าน น //ซับนั้มตา

>>204 อันนี้พอเข้าใจได้นะ ถอดเสียงแบบคนจีนงี้ เพราะจีนกลางไม่มีเสียง /b/ ไม่มีเสียงสระ /o/ จากโอบ้าเลยเป็นโอวปา

ปกติท่าน น. แกถนัดกวางตุ้งปะ พอจะมาจีนกลางเลยมีเพี้ยนๆ

>>223 ความคิดเห็นส่วนตัว + ผสมการติดภาพจากสยบฟ้าหน่อยนะ

เท่าที่อ่านๆดูจากตอนแรกที่พระเอกมันคร่ำครวญว่ามันยังซิงอยู่เลย กูก็นึกถึงอาหนิง
อาจทำให้ก็เริ่มมีภาพพระเอกคนนี้ในใจล่ะ ว่ามันต้องมีส่วนเหมือนอาหนิง (แต่อย่างน้อยมันก็น่าจะอยู่ร่วมยุคเดียวกันจริงๆแหละวะ)
ยิ่งมันทอดถอนใจว่าก่อนตายมีแต่ป้า(หรือยายวะตกลง)แก่ๆมาดูใจ ไม่ใช่สาวน้อยน่ารักหรอกเหรอ
ทำให้กูยิ่งเห็นสันดานอาหนิงโผล่มาอีกมาก

แต่โอเค กูรู้ว่ามันไม่ใช่อาหนิง ไม่ได้สุดโต่งปานนั้น แต่ก็พอจะเห็นภาพแล้วไง ว่าไอ้ที่นอนอยู่
มันคือไอ้หนุ่มที่มีความเกรียนบางๆเบาน่ะ

ยกตัวอย่างมาอันล่ะกัน กูบอกไม่ถูก แต่กูอ่านแล้วคำบรรยายมันไม่สอดคล้องกับไอ้หนุ่มเกรียนในหัวของกูเท่าไรเลยว่ะ

.
.
.

ที่ปรับตัวไม่ได้คือชื่อในปัจจุบันของมัน เมื่อมันมีอายุครบขวบปี ซือหนันป๋อเจี๋ยที่มหานครก็ส่งจดหมายมา
ตั้งชื่อมันว่าฟ่านเสียน มีชื่อรองว่าอันจือ (สงบเป้นสุข)

ชื่อนี้ไม่ดีนัก ฟังดูคล้ายกับคำด่าทอของบ้านเกิดของมัน ฟ่านเชียน (แปลว่าผู้ต้องสงสัย)

แต่ว่าเปลือกนอกมันเพียงเป็นเด็กทารกผู้หนึ่ง ดังนั้นไม่สามารถสื่อสารคัดค้านได้

(ข้ามนิด)

หลังจากพำนักในคฤหาสน์ป๋อเจี๋ยเป็นเวลานาน ถึงแม้ว่าฮูหยินผู้เฒ่าเปลือกนอกเย็นชาจิตใจระอุอุ่น
แท้จริงแล้วรักถนอมตนเองยิ่ง บ่าวไพร่หญิงรับใช้ในตึกก็ไม่ได้ให้ความสำคัญที่ตนเองเป็นลูกชู้ของใต้เท้าป๋อเจี๋ย
แต่ความปวดร้าวที่ไม่สามารถสื่อสารกับผู้คน ยังสร้างความอึดอัดขัดข้องแก่มันอยู่บ้าง

หรือจะบอกต่อหญิงรับใช้ว่าตนเองมาจากอีกโลกหนึ่ง
หรือจะบอกต่อครูสอนหนังสือว่าตนเองรู้จักหนังสือทั้งหมดในหนังสือหนังหา ?

.
.
.

เนี่ย กูอ่านแล้วเข้าใจนะว่าพระเอกมันอึดอัด แต่อ่านแล้วกูไม่อินว่ามันอึดอัด (มีต่อจากนั้นคือมันอึดอัดขนาดว่ามันต้องเล่าเรื่อง บลาๆน่ะ)
อ่านแล้วกูรู้สึกว่ามันพร่ำบ่นหงุงหงิงๆมากกว่าอึดอัดไง

แต่นี่เป็นความเห็น + ความเข้าใจส่วนตัวของกูนะ โทนคาแรคเตอร์พระเอกอาจจะไม่ใช่อย่างที่กูคิด
หรืออ่านๆไปอาจมีไรมากกว่านี้ก็ได้

ดังนั้น โปรดอย่าด่ากู พลีสสสสสส

>>227 ผิดเสียงไม่ว่านะ เพราะมันคนละภาษา แต่คำแปลมันก็ผิดไง อันนี้คือไม่น่าจะยอมได้นะ

>>227 กูเข้าใจว่าภาษาจีนไม่มีเสียง แต่ก็อุตส่าห์บอกแล้วว่ามาจากญี่ปุ่นก็น่าจะถอดให้ญี่ปุ่นหน่อย
ไม่งั้นกลายเป็นโอปป้าแทน ยิ่งวิบัตินะมึง

>>230 >>231 เอาล่ะ หลังจากที่กูไปส่องตย.นั่นและอ่านความหมายที่เพื่อนโม่งบนๆพูดมาแล้ว กูคิดว่าโอวปาซังโอเคแล้ว เพราะตัวเอกมันเป็นคนจีน เวลาใช้คำทับศัพท์เสียงมันก็ต้องปรับตามลักษณะภาษาตัวเองหรือลากเข้าความอยู่แล้ว เหมือนเวลาคนไทยพูดคำทับศัพท์ภาษาอื่นนั่นแหละ ส่วนเรื่องความหมายผิดนี่แย่จริง ป้ากับยายนี่คนละลำดับญาติกันเลย

เอาหน่า มึงอาจจะชอบโฉมสคราญกันก็ได้
แบบมันเป็นความคิดเห็นส่วนตัวกูที่ไม่ชอบความไม่สมเหตุสมผล
ของการที่อีสนมหาทางเรียกพระเอกเข้าวังได้ง่ายๆ
คือถ้าผู้ชายเดินเข้าออกได้ง่ายขนาดนั้นขันทีก็ไม่ต้องตอนแล้ว
กับตอนที่คับขันต้องรีบหนีออกจากวัง คับขันแต่อุส่าห์พาสนมหนีออกไปได้ พาหนียังไง ไปเอาตัวที่ตำหนักเพื่อหนีหรอ? คือมันไม่ง่ายเลยนะ ไม่ชอบแล้วแต่ทำถึงขนาดนี้นี่นะ ส่วนคนที่เป็นเมียที่มึงรัก
เสือกทิ้งไว้ 5 เดือนไม่มีปัญญาช่วย
กูเชียร์แม่ทัพสุดใจตั้งแต่แรกเริ่ม
ถึงผู้ชายในเรื่องทุกคนจะรักนางเอกแบบไม่มีเหตุผลหรือเพราะสวยก็ตาม

แต่ตอนนี้เห็นพวกมึงคุยกันเรื่องอวลกลิ่น กูอยากอ่านเลย

ป.ล. กูคือคนที่บอกกำลังอ่านเจ้าอัคคีแล้วเดี๋ยวจะอ่าน 8 ผัว
แต่ดันเจ้าอัคคีไม่ขึ้น เลยเก็บเข้ากรุดองต่อไป

>>227 ความหมายก็ผิดด้วยนะ ป้า กับ ย่า/ยาย

>>233 ตามความเห็นกูนะ
.
.
.
.
.
.
เป็นกู ผัวหายไปห้าเดือน หายไปกับหญิงอื่น โมโหบ้านแตกนะมึง! หญิงอื่นที่ว่าคือคนรักเก่าด้วย มึงห่วงแต่คนรักเก่า แต่มึงไม่ห่วงว่ากูอาจโดนหางเลข ว่ากูจะเป็นห่วงมึงแทบบ้ามั้ย สัส!!! โทษทีกูอิน
ถ้ายุคปัจจุบันหายไปห้าเดือน บางคนมีแฟนใหม่ไปแล้ว อ้าวก็มึงหายไปห้าเดือน นึกว่าตายห่-ไปแล้ว
.
.
.
.
.

>>235 ด้วยความอินจัด กูมโนว่ากูเป็นนางเอกสวยเลือกได้นี่กูเอาผัวใหม่ละนะ 5555

เห็นพวกมึงหวีดอวลกลิ่นกันทำเอากูอยากอ่านบ้างเลยว่ะ
.
.
.
.
กูดำผุดดำว่ายอ่านไปถึงตอนพี่สาวนางเอกลงมารับพระรองแล้วเทไปเกือบปี ถ้าจะข้ามพาร์ทพระรองกับพี่สาวนางเอกนี่กูค้องเริ่มอ่านตรงไหนวะ
.
.
.
.
.

>>237 อ่านเล่มสองเลยมึง เล่มหนึ่งมีไว้ให้มึงอ่านแก้เหงาเฉยๆ 555 กูว่าอวี๋โม่นี่ก็มีความผัวแห่งชาตินะ

ลงชื่อชอบอวลกลิ่น ตอนแรกอ่านรีวิวแล้วแบบหมดความอยากไปเลยนะ แต่ถ้าโม่งไหนอ่านพวกสามชาติสามภพป่าท้อ ได้ หรืออ่านแนวตัวเอกไปผจญภัยตัวเดียวเป็นระยะได้ ก็น่าจะอ่านรอดนะ สนุกดีออก อย่าไปคอยคิดว่าพระเอกจะมาเมื่อไร จริงๆพระเอกก็โผล่เป็นระยะๆๆ เราจะคอยสังเกตว่าอุ้ยเขามีจับมือกันค่ะท่านผู้ชม แบบนี้ก็ลุ้นสนุกไปอีกแบบออก

ถามคำเดียว อวลกลิ่น จบแฮปปี้ไหมวะ กูมีอยู่ในกองดองพร้อมเสมอ

>>240 แฮปปี้ จบน่ารัก

ประกาศลิขสิทธิ์
ชื่อเรื่อง 宁负如来，不负卿 (Níng fù rúlái, bù fù qīng)
ผู้แต่ง 三文鱼(Sānwényú)
ผู้แปล เหม่ยเหลียนฮวา
ประเภท เทพเซียน
บริษัท 广州阿里巴巴文学信息技术有限公司
ปกไทยวาดใหม่
1. ความรักลึกซึ้งจริงใจระหว่างภูติดอกไม้และจอมมาร … เจ้าใช้เวลาสิบชาติเพื่อเฝ้ารอ ข้าขอใช้เวลาที่เหลืออยู่ในชีวิตเพื่อเคียงข้างเจ้า
2. หากบรรลุได้ก็จะหลุดพ้น แต่หากไม่สามารถบรรลุได้ก็จะกลายเป็นปีศาจร้าย
3. หากเจ้ามีใจให้กับข้า เนิ่นนานเพียงใดข้าก็ยินดีที่จะรอ
เรื่องย่อ🌷
คราแรกที่ได้พบ ผ้าจีวรบนร่างของเขาสว่างไสวเสียจนดวงตาของนางพร่ามัว สีส้มของจีวรแสบตายิ่งกว่าดวงตะวันยามลับขอบฟ้า เมื่อถูกลูกประคำหยกขาวของเขาคล้องลงบนร่าง หัวใจของนางก็มิใช่ของนางอีกต่อไป … มีคนเช่นนี้อยู่ได้อย่างไร? งามเกินมนุษย์ธรรมดาทว่าเวลาในแต่ละวันกลับใช้เพื่อเคาะมู่อวี๋*และพึมพำสวดมนต์
เขา … มักเรียกนางว่าปีศาจน้อย ช่วงแรกนางก็โต้เถียงอยู่บ้าง แต่ต่อมาก็ทำได้เพียงถอนหายใจเพราะปลงตกเสียแล้ว
นาง … ภูติดอกไม้ตัวจ้อยที่เฝ้ามองเขาเบื้องหน้าองค์พระถึงเก้าชาติ จนกระทั่งชาติสุดท้ายจึงยินยอมกลายเป็นเกสรดอกบัวเพื่อเพิ่มบุญบารมีให้กับเขา
ทว่า เพียงแค่เสี้ยวลมหายใจเดียวที่ เขา ผู้ซึ่งใช้เวลาเก้าภพในการแสวงหาหนทางบรรลุธรรมเพื่อหลุดพ้น เผลอตวัดมองไปยังนาง … ยังมิทันได้ตั้งตัว ชาติสุดท้ายของเขาก็ถูกใช้เพื่อลากนางให้จมดิ่งลงสู่ห้วงนรกเสียแล้ว
*มู่อวี๋ เครื่องดนตรีทางสงฆ์ ส่วนมากทำจากไม้แก่นจันทร์ หรือแก่นขนุนนำมาเจาะให้ตรงกลางเป็นโพรง มีไม้ตีให้เกิดเสียงดัง

>>242 แค่โปรยมาตังค์กูก็เตรียมบินแล้วววว ฮึกกกกกกกกก หลวงพี่อาบัดช่างกร๊าวใจจจจจ
สีกาอยากบาปยิ่งงงงงงงง กี๊ดดดดดดดดดดด
.
.
.
/เสริมให้ว่ามู่อวี๋ ภาษาแต้จิ่วเรียกว่า บักฮื้อ สายกำลังภายในน่าจะคุ้นกับคำนี้มากกว่า

>>242 如来กับ卿 เห็นแล้วนึกถึงอีกเรื่อง ...faithful to buddha faithful to you เรื่องนี้กูก็รอนะ ฮือ

เชรดดดด กูเป็นคนที่ซื้ออวลกลิ่นมาเพราะปกสวยล้วนๆ แต่ซื้อมาดองไว้ก่อน พออ่านรีวิวแรกๆเห็นคนบอกพระรองบทเยอะกว่ากูเลยดองต่อไปเพราะไม่ค่อยชอบตัวรองชายที่บทเด่นกว่าพระเอกเท่าไหร่ แต่เห็นพวกมึงหวีดกันเลยขุดมาอ่าน สรุปกูแม่งพลาดว่ะ ถ้ารู้แต่แรกว่าพระเอกงานดีน่ารักขนาดนี้กูอ่านนานละ 5555

ภูต ไม่ใช่ภูติ
ภูติ แปลว่า ความร่ำรวย มั่งมี

>>241 ขอบใจมาก

>>242 เรื่องย่อก็น่าสนใจมากอ่ะโม่ง โปรยมาดี แต่ขอแปลดีๆเน้อ หอมหมื่นลี้เน้อ
กี่เล่มจบหนอ จำนวนเล่มเยอะไม่ว่า แต่ออกเว้นนี่ขี้เกียจรอ จิลงแดงก่อน

>>246 กูเห็นมีคนไปเม้นต์ ภูต ในเพจหอมแล้ว เฟชนั้นจะโดนรีพอร์ทไหมวะ 555

>>242 เปลี่ยนคนพิสูจน์อักษรแล้วกูอาจจะสนใจ

>>250 แย่อย่างนั้นเลยเหรอ อ๋องหย่ากูไม่ได้อ่านเพราะได้ข่าวว่ายืด

หอมคำผิดเยอะมาก ท่านอ๋องหย่าเมียกูอ่านละเพลียใจฉิบหาย

พระเอกอวลกลิ่นนี่ออกแนว เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว จริงๆ อ่ะ คือบทแม่งพระรองสัสๆ ถ้าเป็นเรื่องอื่นอ่ะนะ

ตอนเป็นปลาก็รีบบำเพ็ญจะได้มีร่างเซียน แต่ตอนนางเอกหนีพระรองลงไปเกิดฮีก็แบบ ไม่เป็นเทพแล้วกะดั้ย หนีเทียนจวินไปเกิดด้วยยยย แงง น่ารักว้อยยย

ชอบตอนที่เลือกภูตบุปผาด้วย มองปุ๊บเห็นนางเอกเบย ถึงจะปากแข็งบอกเลือกไปงั้นๆ ก็เหอะ ไม่เหมือนอิพระรอง ยืนกันอยู่สองคนยังเรียกผิด ตาถั่วสัส 555

ในสายตาคนที่รักมึง มึงจะมีตัวตน นุ้งดอกจำวรั้ยยยย

>>242 ทำไมเรื่องย่อมันดูดาร์กๆจังว่ะ แอบรักพระ9ชาติ พระเอกหันมองแล้วกลายเป็นมารเลยหรอ เรื่องนี้ต้องดราม่าแน่นอน

>>251คนอื่นเขาก็อ่านได้ กูอาจจะเรื่องมากไปเอง เจอคำผิด สะกดผิด ผันวรรณยุกต์ผิดก็หมดอารมณ์อ่านแล้ว

>>253 >>245 กูเป็นอีกคนที่เห็นพวกมึงหวีดกันเลยไปหาอวลกลิ่นละอองรักมาอ่าน สรุปกูชอบมาก น้องปลาตาแดงเก้าครีบ รักนางเอกมากมาย ไม่ได้เธอมาครอง แต่ขอให้เธอมีความสุขตลอดไป ให้ตัวเองเป็นที่เที่ยวเล่นให้นางเอกสบายใจก็พอ
คือเรื่องนี้มันโดนอันเดอร์เรทมาก แต่มึงต้องอ่านเล่ม 1 ให้จบนะ ความเข้มข้นอยู่ในเล่ม 2

>>183 กู 166 นะ กูหมายถึงอ่านสปอยเนื้อเรื่อง ไม่ใช่อ่านรีวิวความรู้สึกหลังอ่านของคนอื่นนะ การตีความเกิดจากกูล้วนๆเลย รีวิวส่วนใหญ่กูจะอ่านหลังกูอ่านจบละ

ยกตัวอย่าง.....กรุ่นกลิ่นกลางรอยจำ มันมาเฉลยปมกลางเรื่อง
.
.
.
.
.
ถ้ากูไม่อ่านสปอยอะ กูจะไม่เข้าใจเลยนะว่าทำไมนางเอกต้องทำเพื่อพระเอกขนาดนั้น กูคงอ่านละเกิดคำถามว่าทำไมวะ. มึงจะรักอะไรเขาขนาดนั้น แค่พี่ชายเพื่อนที่ตัวเองแอบชอบ ทำไมพระเอกด่าไม่โมโห มึงเสียใจอะไร

แต่อันนี้กูอ่านสปอยเนื้อเรื่องไปก่อนรู้ว่าเขาแบบมีความทรงจำความสัมพันธ์อะไรมาแล้วก่อนแล้ว แค่พระเอกถูกนางเอกลบความทรงจำไป เพราะความจำเป็น มุมมองกูที่อ่านก็จะแบบเศร้าไปกะนางเอกอะ แบบเคยเป็นคนรักแต่วันนี้กลายเป็นคนอื่น แบบรู้สึกไปกะนางเลย ทำให้กูรู้สึกมีอารมณ์ร่วมมากกว่า ประมาณนี้
.
.
.
.
.

กูกะจะซื้อท่านอ๋องกูอยากหย่าพอดี เห็นรีวิว ความยืดยาด กับคำผิดละขอบาย เห็นมีแจ็คเก็ตปกใหม่แล้วโคตรสวยอะ
เออ อวลกลิ่นมันสนุกขนาดนั้นเลยเหรอ ตอนมันออกใหม่ๆ กูกะจะเปย์แต่ดันโดนสปอยล์มาก่อนว่าพระเอกบทน้อยนะจ๊ะ พอมาอ่านในนี้แล้วทำไมเขาดูน่ารักจังวะ กูซื้อก็ได้ ปกสวยอยู่แล้ว ถึงไม่ถูกจริตกูก็เอามาประดับชั้นหนังสือไม่ก็ประดับหัวเตียงได้ วินวิน5555

>>258 กูว่ากูรอดพราวพร่างมาได้ ก้อไม่มีพระเอกเรื่องไหนบทน้อยอีกต่อไป ท่านเก้าค่าตัวแพงสัสสส

>>253 โอ๊ย โดนใจ กูต้องอ่านให้ได้!

>>253 กลับมาและ ไปคุ้ยกองดองมา ได้เล่ม1มาละ เล่มสองเดี๋ยวหาต่อพน.
ซัมเมอร์นี้พี่จะกินปลา!!!!!

>>258 บทน้อยถ้าเทียบกับเรื่องอื่นที่มีสองเล่มอ่ะ แต่ออกมาทีน่ารักน่าเอ็นดู

อวลกลิ่นนี่มีน้ำตาซึมกับความรักพระเอกนะ (จริงๆมีน้ำตาไหลพรากเลยเเหละตอนเล่ม 2) คือแบบรักแบบขอเธออยู่ดีมีสุข รักไม่หวังอะไร โอ้ยยย น่าร้ากอะ เห็นแบบนี้น้องสงสาร เอ็นดู หมั่นเขี้ยว

กูชอบอวลกลิ่นมาก แต่ชอบเล่มสองนะ เล่มหนึ่งพากูออกนอกอ่าวจนกูนึกว่าจะไปตามหาวันพีซพร้อมพวกลูฟี่ละ แต่เล่มสองเปืดมาได้ประทับใจกูโคตร น้องปลาผู้น่าสงสาร น้องปลาแสนน่าเอ็นดู

อวลกลิ่นกูอ่านเล่มสองซ้ำไปซ้ำมา

สรุปแล้ว อวลกลิ่นเป็นนิยายที่เมื่ออ่านจบแล้วจะทำให้อยากแดกปลายังไงล่ะ //ตรรกะเห้ไรของกูนี่555

>>266 มึงจะแดกพระเอกไม่ได้นะ! ของกู กูหวงไว้ก่อนอ่านจบ 5555
ว่าแต่ถ้ากูอ่านข้ามไปเล่มสองเลยจะรู้เรื่องป่ะ เล่มแรกเนือยไม่ว่า แต่ถ้าไม่มีพระเอกอยู่ด้วย กูจะอ่านไม่ค่อยรอด (กูเป็นแบบนี้กับนิยายทุกเรื่อง เรื่องที่ดีงามสำหรับกูคือพระเอกแม่งโผล่มาตั้งแต่หน้าแรก) คือยังไม่รักกันไม่เป็นไร ขอให้อยู่ใกล้ๆ นางเอกก็พอ กูชอบดูปฏิกิริยาของคู่รัก

>>267 เช่นโผล่มาตอนบทนำแล้วหายไปให้นางเอกฝึกวิชาซักครึ่งเล่มงี้อ่ะนะ 555

>>145 อวลกลิ่นฯ
.
.
.
.
.
นางเอกไม่เชิงหนีนะ แค่แบบพอออกมาจากสระบัวแล้ว มาเจออิตัวร้ายที่เสือกคิดว่านางเอกเป็นพี่สาวนางเอก ดันสวมบทอิซู่จิ่นแห่งป่าท้อจะโดดบ่อเวียนว่ายตายเกิดใส่ร้ายนางเอกว่าผลักตัวเองลงไป อิพระรองมาเห็นพอดี ตัวดีเลยจ้าา กูเกลียดฉากนี้มาก ที่คิดว่านางเอกผลักอินั่นลงไป แล้วบอกนางเอกว่าต้องรับโทษทัณฑ์นะ(สายฟ้าหรือไงจำไม่ได้ว่ะอ่านนานแล้ว) นางเอกของขึ้นเป็นกูก็ปี๊ดแตกค่ะ จำกูไม่ได้แล้วยังมาโทษในสิ่งที่กูไม่ได้ทำอีก(ถึงมาเฉลยตอนหลังว่าอิพระรองคิดจะรับโทษแทนก็เหอะ) นางเอกเลยตัดสินใจโดดลงไปจริงๆ แม่งเลย สะใจกูฉิบหาย อิพระรองหน้าเหวอหน้าซีดเลยจ้า อิอิ สมน้ำหน้ากะลาหัวเจาะ
.
.
.
.
.

>>268 หมายถึงอยู่กับนางเอกเกือบตลอด แบบชะตานำพา มีเป้าหมายร่วมกัน หรือสถานการณ์บังคับให้เดินทางด้วยกัน
มึงจะให้พระเอกโผล่หน้ามาบอกว่ากูมีตัวตนนะ แล้วหายแวบ ให้พระรองเดินเรื่องแทนไม่ด้ายยยย

แต่สงสารเหยียนตั้นตอนลงไปยมโลกแล้ว แล้วลืมไม่ได้สักทีตอนอยู่ในแม่น้ำลืมเลือน

ขอคนรีวิว ย้อนกาลสารทวสันต์หน่อย กูอยากซื้อแต่กลัวมันจะเหมือนฉู่หวางเฟย กูชอบโรแมนติกเลิฟซีนนะ แต่ไม่ชอบอะไรที่มันไม่สมจริงเเบบเห็นได้ชัดอ่ะ

ทำไมมึงพึ่งจะมาหวีดอวลกลิ่นกันตอนนี้! นี่หนังสือรักกูเลย55555 แต่ตอนกูพึ่งอ่านจบกำลังพีคๆไม่มีคนหวีด ตอนนี้ทำเอากูต้องกลับไปอ่านใหม่ล้าววว

>>273 ใช่ กูอ่านเมื่อปีที่แล้ว ตอนนั้นโคตรเงียบ ไม่มีคนหวีดกับกูเลย เสียจัยยย

>>272 กูว่าย้อนกาลสมจริงกว่าฉู่มากพอสมควรเลยนะ ถึงเปิดมานางเอกจะดูเทพๆมีรักษาโรคระบาดได้ก็เหอะ จริงๆชีก็รักษาได้แค่โรคเดียวเพราะจำสมุนไพรได้อยู่อย่างเดียว5555 ส่วนความสามารถอื่นๆก็มีเหตุผลรองรับดี แต่กูก็อาจจะลำเอียงก็ได้เพราะกูโคตรไม่ชอบอีเรื่องฉู่ซูนี่55555

>>272 เสริมอีกอย่าง ถ้ามึงชอบพระเอกซึนๆ กูยิ่งแนะนำให้ไปซื้อมาอ่านโดยไว

>>273 ก็นั่นน่ะสิ กูว่ามันเงียบมากเลยนะ ถ้าพวกมึงไม่คุยกันวันนี้ กูคงปล่อยดองไว้ต่อไปอะ

อวลกลิ่นมันเป็นหนังสือกองดองกู กว่าจะได้อ่านคือไม่มีใครพูดถึงแล้วเลยไม่ได้มาหวีด เพิ่งรู้ว่ามีคนอ่านเยอะเหมือนกันนะเนี่ย

>>277 กูก็ดอง เพราะตอนนั้นหลายคนว่าเรื่องนี้มันเอื่อยๆ กูเลยยังไม่มีกะใจอ่าน แต่เมื่อคืนตอนพวกมึงบอกว่านางเอกใจเด็ด บทตัดก็ตัด สมน้ำหน้าพระรอง
กูเลยไปขุดมาอ่าน ซึ่งกูเลยรู้ซึ้ง ว่ากูพลาดอะไรมาตั้งนาน

ปล. เรื่องพระเอก
.
.
.
..
.
.
เอาจริงๆ คือบทพระรองแสนดีในนิยาย ที่เป็นคนดีชิบหาย รักนางเอกแทบตาย แต่นางเอกไม่เอานะแหละ เทียบได้ประมาณพี่สาวซา ในฮวาเชียนกู่
ถ้าเป็นนิยายเรื่องอื่นป่านนี้นางเอกมันเลือกกลับไปหาคนเก่า แล้วทิ้งพระรองค้างเติ่ง แต่คือเรื่องนี้ไม่ไง นางเอกสบายใจที่อยู่กับพระรองที่สุด เลยกลับมาหาพระรองตามที่บอกไว้ ทำให้พลิกบทจากพระรองเป็นพระเอกเฉยเลย ส่วนอีตาเทพนั่นก็ค้างเติ่งไว้บนสวรรค์นี่แหละดีแล้ว
.
.
.
.
.
.

>>270 นึกถึงเรื่องนี้เลย
.
.
.
.
ลิขิตรักลวงเล่ห์ป้ะ พระเอกมู่โถว(?)แทบจะจืดจาง นขมีความรักพี่เสียดายน้อง
.
.
.
.
.

>>267 อุ้ย เหมือนกูค่ะ

กูพึ่งคิดได้อีกข้อว่าสิ่งที่ทำให้กูชอบพระเอกอวลกลิ่นก็คือ กูชอบตัวละครพระเอกที่นิสัยพระรอง ดูเป็ารองแต่ไม่ใช่พระรองอ่ะ เข้าใจป่ะ5555 ยิ่งเรื่องไหนมาแบบม้ามืด(แต่ต้องสมเหตุสมผลนะ)กูนี่เหินฟ้าเลย

Ky มีเรื่องไหนที่เน้นตลกๆเลยบ้างวะ พักหลังนี้อ่านแต่ดราม่า อยากจะเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง

>>283 มารอด้วย ก่อนนี้กูเจองานเจ้เฮยไปนี่แทบอยากควักใจกูออกมาก่อนค่อยอ่าน หน่วงชห

>>283 กูเห็นมีแต่เรื่องเก่าๆว่ะ ช่วงนี้มีแต่ดราม่ากับพล๊อตหนักๆ

>>285 เก่าก็ได้ ไปสอยงานหนังสือ กูเพิ่งตามนิยายจีนไม่นานเรื่องเก่าๆไม่มี
หรือนิยายเน็ตก็ได้

กูมาต่อโฉมสะคราญอีกครึ่งเล่ม 2 จนจบ
อ่านเสร็จแล้วสับได้เต็มที่ โมโหพล็อตยิ่งกว่าเดิม
.
.
.
.
.
หลังจากที่นางเอกกลับมาแฮปปี้หลังจากถูกผัวอัครเสนาที่เคยทิ้งนางไว้ 5 เดือน
คู่รักนี้ก็สุขสงบมาเกือบปี พระเอกก็เตรียมสู้กับฮ่องเต้จริงจังละ
+นางเอกเคยสะเออะไปสัญญากับแม่ทัพอีกว่า
ถ้า 1 ปีกล่อมพระเอกไม่ได้ ตัวเองจะจากไป
แม่ทัพฮีก็ส่งป้ายหยกไปให้ว่าครบปีแล้วนะมีง
พระเอกก็ถือโอกาสให้นางเอกออกเมืองอีกครั้ง
ฮีจะได้สู้กับฮ่องเต้ได้ไม่ต้องพะวง
อีนางเอกก็มีความไม่เข็ดค่ะ อิดออดบ้าง ร้องไห้บ้าง
แล้วที่เหี้ยคือส่งไปที่ไหนไม่ส่ง พระเอกส่งไปเมือง
การค้าซึ่งอยู่ระหว่างแคว้นตัวเองกับแคว้นหนู่ซึ่งจ้องจะทำสงครามกับแคว้นตัวเอง
ส่วนแม่ทัพช่วงนั้นก็ไปประจำอยู่แถวเมืองนั้นพอดี
นางเอกปลอมเป็นชายไปอยู่เมืองนั้น
บังเอิญเห็นองค์ชายแคว้นหนู่ที่ชอบนางและเคยลักพาตัวนางเอกปลอมตัวมา
เลยรีบจะไปแจ้งแม่ทัพใหญ่ แต่แม่ทัพใหญ่กำลังเอาทหารใหม่ไปฝึกที่เขา
กุนซือรับเรื่องแทน ส่งทหารไปแจ้งแม่ทัพ แต่ไปแล้วไม่กลับสักกอง
เลยต้องวานนางเอกไป เพราะเดี๋ยวข่าวเล็ดลอด และคิดว่ายังไงพวกหนู่คงไม่ทำอะไรนางเอก (หืม?)
นางเอกก็นำทหารร้อยคนไปดักอยู่ในป่ายิงธนูไฟเพื่อเปิดทางให้แม่ทัพใหญ่กับทหาร 8,000 ฝ่าทหารหนู่
เกือบแสนออกมา และแม่ทัพก็ฝ่าออกมาได้พร้อมทหารสามสิบกว่าคน
องค์ชายเผ่าหนู่รีบไล่ตามมาด้วยตัวเอง
ปรากฏว่ามาถึงแม่ทัพใหญ่ก็ทนบาดแผลไม่ไหวตายกลางทาง
(ไม่นะมึง เขียนบทแบบให้กูมีความหวังแล้วฮีก็ตายเอาดื้อๆ)
นางเอกร้องไห้ หันไปมององค์ชายด้วยความแค้นแล้วพาศพแม่ทัพกลับค่ายทหารซึ่งอยู่ในเมืองที่ถูกทัพหนู่ล้อมเหมือนกัน
กุนซือปิดข่าวแม่ทัพใหญ่ตาย ส่วนตัวเองเป็นขุนนางขั้นต่ำไม่สามารถไปสั่งการแม่ทัพได้
เลยขอให้นางเอกช่วย ด้วยการแสดงตัวว่าเป็นเมียอัครเสนา
มีทั้งป้ายของอัครเสนาและแม่ทัพใหญ่
อ้างว่าเพราะแม่ทัพใหญ่ป่วยหนัก เลยจะสั่งการมาที่ชีแทน
แล้วให้ชีบอกแผนการแก่แม่ทัพคนอื่นๆ
(อันนี้โคตรไม่เมคเซ้นส์อะ กูอ่านแล้วอึ้งมาก
อีห่า มึงเป็นกุนซือแม่ทัพใหญ่ก็เท่ากับเป็นกุนซือกองทัพป่าววะ
คือไม่มีความจำเป็นใดต้องพึ่งนางเอกอะ คนเขียนแม่ง...
กูเลยเก็ตละว่าทำไมเขียนให้แม่ทัพใหญ่กูตาย)
พระเอกตอนนั้นก็กำลังเข้าวังไป ซึ่งฮ่องเต้เตรียมกำลังละ
แต่พระเอกฮีก็แอบซุ่มกำลังในวังเหมือนกัน
เหมือนเป็นวันดีเดย์ที่จะตัดสินแล้ว
ระหว่างนั้นพ่อบ้านบุกเข้ามาบอกว่าเมืองที่นางเอกอยู่ถูกทัพหนู่ล้อม
พระเอกเลยปล่อยวางทุกอย่าง ขอฮ่องเต้ส่งกำลังทหารไปด่วน ส่วนฮีขอลาออก และขอไปกับกองทัพ
กองทัพมาทันช่วยเมือง ส่วนองค์ชายหนู่ที่ชอบนางเอก
เห็นฉากนางเอกยืนอยู่บนประตูเมืองหันไปมองกองทัพพระเอกส่งสายตาลึกซึ้ง
ฮีก็โกรธ ง้างธนูยิง จบ
จากนั้นเป็นตอนพิเศษของฮ่องเต้ที่หลังจากนั้นไม่กี่ปีก็ป่วยตาย โดยมักสติเลอะเลือน
ชอบเพ้อถึงนางเอก
ฮ่องเต้จนตายก็คาใจว่านางเอกโดนยิงตายรึเปล่า ส่วนอัครเสนาก็หายตัวไปไหน
แต่จากที่กูเข้าใจคือคงไม่โดนยิง
.
.
.
.
.

อวลกลิ่นตอนกุอ่านมีแต่คนบ่นจนกุไม่กล้าเม้าทั้งที่กุชอบอะ มีแต่คนบอกน่าเบื่อ แต่ของกุเล่มแรกก็โอเคนะ ชอบนิสัยนางเอกมั้งเลยอ่านรอด

>>286
- อลวนกลสลับร่าง
- แม่ทัพอยู่บน ข้าอยู่ล่าง
- ศิษย์ข้า เจ้าตายอีกแล้ว

>>289 ศิษย์ข้านี่ต้องอ่านในเว็บ ดด ใช่มั้ย เห็นโม่งมาบ่นอยู่ว่าข่าวเงียบ ไม่รู้ออกทันงานมั้ย
กูเคยอ่านในเว็บได้ไม่กี่ตอนก็เลิก แปลไม่ดี อ่านแล้วงง ไม่รู้ สนพ ที่ได้ไปจะทำออกมาเป็นไงบ้าง

เฮ้ย เข้ามาอีกที พวกเมิงหวีดอวลกลิ่นอะไรกันตอนนี้ ตอนออกมาใหม่ๆ กูอ่านไปสองสามบทก็วาง แล้วมาเจอรีวิวที่บ่นกันว่าเนือย เอื่อย พระเอกไม่มีบทฯลฯ กูเลยยิ่งหมดไฟอ่าน เก็บไปเลย แล้วพวกเมิงมาหวีดกันตอนนี้ กูก็ลำบากเลยสิ เอาไปซุกไว้กองไหนเนี่ย
>>287 จากที่กูอ่านตย.กับตอนจบในร้าน แล้วยังมีความลังเลอยู่บ้าง เจอสปอยมึง โอเคเลย ลาขาด ขอบคุณมาก

>>290 ตอนแรกๆ แปลตะกุกตะกักมาก
แต่ก็เข้าใจว่าตอนแรกๆ แปลมาจากอิงค์ จะมีกลิ่นนมเนยบ้างก็ไม่แปลก

แต่แปลอิงค์ค่อนข้างช้า เลยโดนแซง
แก้ปัญหาโดยแปลหลายมือ
เช่น แปลจีนมาไทย (แต่ช้ากว่าเดิม) และหลังจากผ่านไปสองสามบท ก็แปลเพิ่มอีกหลายมือ แปลจีนมาลาว ลาวมาไทย และอ่านซ้ำโดยคนแปลคนแรก

ป.ล. สนพ.ที่ได้ไป คือคนแปลเจ้านั้นแหละ มาเปิดสนพ.ใหม่
สวัสดี ลาก่อน

เออมึงเลยใหม่ที่เรือนหอมหมื่นลี้ประกาสทำให้กูนึกถึงคู่ภูตดอกบัวกับพระที่ตายในเรื่องอวลกลิ่นอ่ะ กูกรี๊ดมากกูอยากอ่านคู่ภูตผีปีศาจกับพระมานานแล้ว ในที่สุดก็มีคนตอบสนองความบาปหนาขิงกูซักที55555555

ภูตบัวกับพระ ไม่สมหวังมีสองเรื่องเลยแหะ

>>294 อวลกลิ่น เรื่องนึง ละแีกเรื่องนึงเรื่องไร

>>293 กูก็เช่นกัน มหกรรมรื้อกองดองครั้งยิ่งใหญ่ รอบที่แล้วหาเมืองจันทรา ซือมิ่งตกใส่เท้า รอบนี้ไม่มีอะไรตกกูปลอดภัยดี แต่กว่าจะเจอ เฮ้อ กูเหนื่อย กูว่ากองดองกูชักจะเยอะไปละ เก่าๆสนุกๆ กูเพิ่งรู้ว่าพลาดไปหลายเรื่องมาก ให้ตายเถอะ

>>295 พานพบอีกคราฯ น่าจะใช่

เทสๆๆ ใช้ได้แล้วโว้ยย คิดถึงชิบหายชาวโม่ง

โอ๊ย กูมาแล้วค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

//นั่งเกี้ยวแปดคนหามเข้าตำหนัก

มาเม้ากันต่อเถอะชาวโม่ง 555

ทักทายๆๆๆๆ เจิมๆๆๆๆ เย้ ดีใจมาก หวนคืนสู่ถิ่นแดนของเราฮรุกกกกก ช่วงที่หายไปอ่านอะไรกันไปแล้วมั่ง นี่อ่าน
-ย้อนกาลฯ แจ่ม ดีมากกกก ชั้นว่าหวานๆ ยังกะ historical romance อ่านสนุกดี ชื่อตลคเยอะแยะหยุบหยับมาก พระเอกหวานโคตร นางเอกย้อนเวลา แต่ไม่ซูขั้นเทพเท่าไหร่ อ่านเพลินๆดี เปนสองเล่มจบของแจ่มที่ใช้ได้เลย ดีกว่าโฉมงามฯ พานพบชายา หรือ มเหสีอ้วนดำอีก
-บันทึกปิ่น 5 เขินท่านอ๋องมากกกกกก เขาไม่ซึนใส่กันแร้วววกรี๊ดดดด อ่านไปบิดไปฮือๆๆๆ เขินโว้ย อยากอ่านเล่ม 6 แล้ว ;w;
-ฉวนจื๋อ อ่านไม่จบ หนามาก เนือยแปลกๆ พล็อตคล้ายเชียนกู่เลย แต่ว่ารู้สึกนักเขียนยังมือไม่ถึงแฮะ... กลับไปอ่านจบแล้วจะมาบ่นอีกที
-ตกหลุมรักถังข้าวสาร โรมานซ์เต็มสูบ ความคอนเทมตั่งต่าง พระนางซูโคตรซู ก็เพลินๆดี แต่ไม่ได้ชวนอ่านซ้ำเท่าไหร่
-หงส์กรีดปีก บีบหัวใจมากกก จะร้องไห้ อยากอ่านเล่มจบแล้วววว TvT
-ชันสูตร สนุกดีๆๆๆๆ ตลคค่อนข้างซูมาก ก็เพลินๆอ่านะ แนวคล้ายนิติเวชหญิงในฟิค รู้สึกว่าโทนเรื่องคล้ายหมอหญิง (หมายถึงมู้ดไรงี้ ไมไ่ด้หมายถึงพล็อต) ถ้ายังรักษาระดับไว้ได้จนจบ จะยกให้อยู่คู่หมอหญิงเลย นี่ว่าสนุกชวนติดเลยแหละ
ใครอ่านอะไรไปแล้วบ้างงงง แง คิดถึงทุกคนนะๆๆๆ /ส่งมินิฮาร์ททึ

ไชโยได้แล้วๆ

กรี๊ดดด ได้กลับบ้านเก่าแล้วแต่ช่วงนี้ไม่ได้อ่านอะไรเลย รออ่านพวกมึงเม้าท์ก่อนละกัน

กรี๊ดดดด ในที่สุดก็เข้ามาได้แล้ว กูปลาบปลื้มยิ่งนัก

สะดุดรักยัยถังข้าว มันดีกว่าที่คิด ตอนอ่านเรื่องย่อ กูนึกว่านางเอกปัญญาอ่อน แถมเป็นพวกหน้าด้านหน้าทน เกือบไม่อ่านแล้ว. แต่พอเช่ามาอ่านคือสนุกดีนะ นางเอกนิสัยน่ารัก พระเอกเป็นพวกหลงตัวเองนิดๆ เวลาเค้าจีบกันมันหวานๆ ฟุ้งๆ ตอนยังไม่จีบกันก็น่ารัก ตลกกับความคิดคนละเรื่องของตัวเอก สรุป สนุกอ่านได้ กูรอสอยมือสอง จะซื้อเก็บ

คิดถึงพวกมึง

ใช้ได้แล้ว รอมาตั้งนาน

ถังข้าว อ่านเพลินดี แต่กูว่าพระเอกตอนหลังๆเสียคูลไปหน่อยนะ ขายความฟินมากไปแถมหื่นบ่อยไปมั้ย
ชันสูตร สนุกดี กูติด มีความเน่าของครอบครัวนางเอกให้ฟาดฟันไป ผู้เริ่ดๆสองคนแย่งนางเอกกัน แม้ว่าไอ้การที่จู่ๆนางเอกมันจะซูดูศพแล้วทุกคนยอมรับกันได้ มันค่อนข้างจะวีคไปหน่อยนะกูว่า

กูไม่ได้เข้าร้านหนังสือมานาน กูเพิ่งสังเกตว่านิยายจีนเสิ่นเจิ้นเยอะชิบหายอะมึง แทบจะพอๆกับจีนแปล แล้วชื่อแต่ละเรื่องคือแบบกูนึกถึง JLS ปี้หูตัวร้ายกับองค์ชายมังกร ? เลยลองพลิกๆพวกเล่มที่วางบนเชลฟ์นั้น เอิ่มเน้นแต่เยเหรอ เปิดมาหน้าแรกก็เรียกแขกด้วยฉากอย่างว่า

กูแค่หวังว่าอย่าเอานิยายจีนแปลมาวางใกล้ๆนิยายจีนไทย กูดูแล้วตาลายโคตรๆ

กริ๊ดดดดดด ย้ายจากกระท่อมมุงจาก มาตำหนักมุงกระเบื้องแล้ว555555 คิดถึงพวกมึงมาก กูห่างจากนิยายจีนไปพร้อมๆกับโม่งเลย5555 เดี๋ยวกูจะไปสลายกองดองก่อน

ช่วงที่บอร์ดปิดกูไปอ่านท่านอ๋องอยากเป็นเมียจนจบมาแล้วอยากมาเม้าท์มาก ทำไมเล่มหลังๆมันดูดรอปจังวะโม่ง กูใช้ความพยามมากในการอ่านให้จบ ละถ้าไม่ติดว่าเสียดายเงินกูเทตั้งแต่ฉากเลี้ยงจิ้งจอกด้วยผักแล้ว คือมันไม่ได้ตลกชวนเอ็นดูอ่ะมันแบบ หลังๆมีเลี้ยงกระต่ายด้วยเนื้ออีก คือมันไม่ได้ดูใสๆบ้องแบ้วหรือแปลกไม่เหมือนใครอ่ะมันดูบ้า กูรับไม่ได้ กูรักสัตว์ กูให้ติดลบเลยอ่ะเรื่องนี้

>>312 เล่มจบคือหายนะ สองเล่มแรกกูว่าพอไหว เล่มสามคือโอโห้ อะไรของเมิง เรื่อยเปื่อยได้อีก ปมเล่มก่อนๆ เปิดมาแล้วก็หายไป ตัวร้ายจากอีกเมืองก็หายไปเฉยๆ กูนึกว่าจะมีบทบาทอะไร ส่วนตัวร้ายญาตินางเอกก็ดูโง่ๆ แพ้ภัยตัวเองไปซะงั้น สรุปนางเอกชีวิตดี๊ดี ไม่ต้องทำไรเลย มีผัวดีผัวเปย์เยดุ 5555

กูถึงชอบศิษย์ชั่วที่สุดในสามเล่มที่กล้วยออกมาพร้อมๆกันไง
อ่านแล้ว feel good ดี

ช่วงที่โม่งปิด กูก็ได้สลายกองดองเป็นบางส่วน ส่วนมากอ่านแต่เล่มออกใหม่หว่ะ เรื่องเก่าดองไว้อีก
กูคือ >>313 นะ อาหนานก็ตามนั้นเลย
-ถังข้าว กูว่าน่ารักดี อ่านได้ไม่เสียดายตังค์ กุ๊กกิ๊ก ฟินๆ ขำๆ มีหื่นพอประมาณ แต่กูแอบรำคู่รอง ไม่ชอบนิสัยเพื่อนนางเอก
-ชะตาแค้น อ่านรวดเดียวจบ หลังๆ เนือยหน่อย แต่ก็อยู่ในเกณฑ์สนุก นางเอกซูนะแต่ไม่หมั่นนาง คือดูนางซูแบบไม่นาตบ ยังมีพลั้งพลาดบ้างไรบ้าง พระเอกก็ดีงามตามท้องเรื่อง เสียดายฉากหวานๆ มันน้อยไปหน่อย ตอนจบรวบรัดไปนิด
-ท่านอ๋องเมื่อไหร่หย่า ซื้อมาทีเดียวสี่เล่ม อ่านได้ครึ่งเล่มแล้วอยากร้องไห้ เสียดายเงิน ตอนนี้ค้างไว้ก่อน TT
-นางพญาท้ารบ ยืมเพื่อนมา เพื่อนชอบผลาญมาก กูก็กะว่าเนื้อเรื่องแนวแก้แค้นอ่านเอาสะใจ อ่านเพลินๆ ฆ่าเวลาหว่ะ สรุปอ่านอย่าเอาอะไรเมิง ให้ตั้งไว้บนความสะใจ แบบตั้ง 6 เล่มจบ นอกจากแก้แค้นกันกูก็นึกว่าจะมีปมการเมืองกลยุทธการรบไรอ่านเอาเพลินๆ บ้าง สรุป เล่าผ่านๆ มาก อิพระเอกจะเก่งก็เล่าแค่เก่ง แต่เก่งแบบไหนมึงจินตนาการเอาค่ะ คลี่คลายง่าย ตัวร้ายก็โง่ๆ แบนๆ อ่านแบบเอาสมองมากองไว้ข้างนอกนะมึง แต่กูก็อ่านจนจบ 555
ตอนนี้จะเริ่มอ่านย้อนกาลละ อ่านละเด๋วมาหวีดต่อ

ท่านอ๋องสีพันระเมียนี่กูให้ผ่านเล่ม1เล่มเดียวเลย เหมือนจะขำน้อยๆอมยิ้มเบาๆน่าสนใจ พอเล่ม2นี่กูตะหงิดๆละ กูลองให้โอกาสเล่ม3นี่กูแทบปาทิ้งเจอมุกเมียท้องช่วยแก้พิษยากำหนัด บทเยต่างๆเขียนตั้งใจให้รายละเอียดเยอะสัสกลายเป็นบทเยที่น่าเบื่อทีสุดในสามโลก อ่านโปรยย่อเล่มสี่กูแทบตกเก้าอี้ ปกติกูถ้าเริ่มอ่านไงก็ซื้อต่อจนจบๆไป แต่เรื่องนี้กูเก็บกำเงินไว้ได้แน่นมาก5555

เดินอาด ๆ เข้าตำหนัก ดีใจจริง ๆ

กูคลานเข่าเข้าตำหนัก คิดถึงชาวโม่งมากจริงๆ น้ำตากูไหลพราก

เปิดแล้วววววววว

ช่วงปิดนี่อ่านฉงจื่อได้เรื่องเดียว ซื้อตามคนข้างๆตอนไปเดินงานหนังสืออ่ะ ก็พอรู้คร่าวๆนะ จนสรุปว่ามันคือฮวาเชียนกู่ ภาคเหตุผล? เพราะอ่านแล้วไม่มีความรู้สึก อารมณ์ ความรัก อะไรเลย แบบพระนางรักกันเหรอ? รู้ว่าพระนางรักกันเพราะคนเขียนบอก? อ่านจนจบยังรู้สึกว่านางเอกรักอีกคนมากกว่า (แต่นักเขียนแกล้งให้ไกลกัน) ส่วนพระเอกเหมือนถูกบังคับให้รักเพราะนี่คือพระเอก และเรื่องนี้มันคือ รักแท้แพ้ยาสีฟัน /มุขเก่าไปหน่อยขออภัย จะให้พูดตรงๆคือ เขียนทื่อๆ ขนาดตอนพิเศษยังรู้สึกว่าความรักพระนางนี่สร้างภาพ พวกคู่ประกอบยังรู้สึกถึงความรักได้บ้าง (เอาจริงๆตอนพิเศษของคู่ประกอบนี่ก็อปเล่มพิเศษของฮวาเชียนกู่ชัดๆเลย เหมือนเป๊ะ)

คิดถึงโว๊ยยยยยยยยยยยยยยย

หอบผ้าหอบผ่อนจากกระต๊อบย้ายเข้าตำหนัก เห็นเพื่อนโม่งพูดถึงนางพญาวนลูปแล้วกูเพิ่งได้จากเพื่อนมาอ่าน แปลกากได้คงเส้นคงวาสีเสื้อนางเอกยังแปลผิด ดีกว่าเผาหน่อยตรงพระเอกไม่จืดจางเหมือนเฮียเสียวดูมีบทเยอะกว่า

home sweet homeeeeeeeee กูคิดถึงพวกมึงมากกกกกกกกกก อัดอั้น ใน doc มันช่างเงียบเหงาเหลือทน

ท่านอ๋องอาหนานตอนอ่านเล่มแรกกูจัดให้อยู่กลุ่มอ่านได้เรื่อยๆ ถ้าเทียบกะชะตาแค้นที่ซื้อมาพร้อมกันกูชอบชะตาแค้นมากกว่าเยอะ แต่ก็ซื้อต่อ พอเล่ม 2 ก็รู้สึกเรื่องมันดรอปลง เล่ม 3 กูถึงขั้นเสียดายเงินที่ซื้อเลยอะ คือเรื่องไม่ค่อยมีไรเลยนอกจากชีวิตดี๊ดีของอาหนานอย่างที่พูดกันจริงๆ รู้สึกไม่จำเป็นต้อง 3 เล่มหนาๆ ขนาดนั้น บางตอนเหมือนจะพยายามให้ตลกแต่อ่านแล้วไม่ขำเลย

ชะตาแค้นช่วง 1-3 ชอบมาก จบเล่ม 3 ก็ลุ้นว่าพระเอกจะช่วยแก้ข่าวลือที่อิตัวร้ายทำลายชื่อเสียงยังไง ปรากฏรวบรัดเอาง่ายๆซะงั้น แล้วเรื่องนี้นางเอกเสียชื่อหลายรอบมาก แต่ทุกรอบเหมือนจะแก้ปัญหาแบบชิลๆซะงั้น ถ้าเป็นเรื่องอื่นมีหวังคงขายไม่ออกไปละ แต่รวมๆเรื่องนี้ก็ยังโอเคอยู่ ชอบ

ชันสูตร เพิ่งอ่านไปเล่มเดียว ชอบพล็อตทำนองนี้ แต่เรื่องมันยาว รอให้ออกเยอะๆค่อยอ่านทีเดียว ถังข้าวซื้อมางั้นๆ แต่เพื่อนที่อ่านก็บอกสนุกเกินคาด นี่เลยกะว่าจะขุดจากกองมาอ่านเป็นเล่มต่อไป ย้อนกาลด้วย

>>301 ฉวนขื่อของมึงคือฉงจื่อป๊ะ อย่าทำให้กูสับสนสิ

ช่วงที่โม่ง
ปิดไปนี่กูเคลียร์กองดองได้เยอะมาก เคลียร์จนหมด จนกูไม่เหลือให้อ่านแล้ว
-บันทึกปิ่น เล่มห้าดีงามพระรามแปดมากๆ อ๋องซึนแตกแล้ว
-ย้อนกาล กูกลับเฉยๆกับเรื่องนี้นะ คืออ่านได้เรื่อยๆมากกว่า แต่ไม่ได้หวือหวา มีช่วงให้เนือยๆในเล่มสองอยู่ แต่โดยรวมก็โอเค
-หงส์กรีดปีกเล่มหก โอยยย กูอ่านแล้วอยากอ่านเล่มเจ็ดต่อทันที เมื่อไหร่จะสิ้นเดือนวะ
-ถังข้าว เออ กูว่าเรื่องนี้โอเคอยู่นะ ดีกว่าที่คิดเอาไว้เลย ตอนอ่านพลอตเรื่องกูรู้สึกว่ามันน่าจะไม่มีอะไร น่าจะมีแต่เยไรงี้ แต่พออ่านๆไป นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะ 55555555
-กลอรี่ เออเล่มนี้สนุก แต่กูเบื่อความเทพของพี่เยี่ยแล้วว่ะ เทพทรูเกินไปจนหมดสีสันยังไงไม่รู้
-ชันสูตร คุณชายเฉินคนนี้กูขอจอง แต่กูขัดใจกับพลอตบางส่วนว่ะ
.
.
.
.
.
มันจะข้ามภพย้อนยุคมาซะกี่คนกันวะ กูเดาว่าอาจารย์ของเฉินอวี่ถงก็น่าจะเป็นหนึ่งในนั้นเปล่าวะ
.
.
.
.
.

ย้ายกลับมาจากระต๊อบแล้ววววว ช่วงที่ย้ายไปอยู่ในดอค บางวันโคตรเหงา โดยเฉพาะเสาร์อาทิตย์ มีแต่พวกแอบอู้เล่นกันที่ทำงาน 55555555555

กรี๊ดดดด วิ่งเข้าตำหนัก
ช่วงบอร์ดปิดกูล่ำซำมากเลย ไม่มีพวกมึงชี้ชวนให้เสียเงิน

คิสถึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ฉงจื่อ เป็นเรืองที่เหี้ยมากๆสำหรับกูอะ ขนาดกูเป็นคนลำไยนางเอกยากมาก หลายๆเรื่องที่พวกมึงลำไยกัน ขนาด8สามีกุยังไม่ค่อยลำไยนางเอก กูยังเกลียดนางเอกเรื่องนี้เลยะ ที่สุดของความโลเล

มึงงงง ใครอ่านย้อนกาลแล้ว ลำไยนางเอกแบบกูบ้างอะ ไม่มีเลยเหรอ เสียจัยยยยยยย

คือกูไม่ชอบความที่แบบพ่อแง่แม่งอนอะ แล้วนางเอกก็ทิฐิเกิน คือถ้าไม่อยากอยู่กับพระเอกก็ควรจากไปมั้ยอะ ร้านรวงก็ซื้อแล้วไรเง้ แต่นี่ก็ยังอยู่ตัวติดกัน กูว่านางไม่เด็ดขาดเลย แถบรั้นเอามากๆ ไม่ชอบนิสัยแบบนี้เท่าไร

>>328 กูมาแปะมือกะมึง เล่มแรกกูว่าดีนะ พอเข้าเล่มสองกูลำไยนางเอก

ไม่รู้สิ แต่กูว่าย้อนกาลสนุกดีเพิ่งอ่านเล่มแรกจบยังไม่ไม่ได้อ่านต่อเลย ขก ขอดองไว้ให้คิดถึงก่อนค่อยจกมาอ่าน

>>329 เปิดผ่านหลายหน้ามั่กมาก สำหรับกูเสียดายตังค์ นางเอกนี่ย้อนแย้งในตัวเองสูง กูเลยไม่นับถือนาง

>>328 ย้อนกาลกูโอเคอยุ่นะ กูชอบชางซู่มากกกกกกกกกก อยากให้มีตอนพิเศษเลย

>>315 ทำไมไม่ชอบเพื่อนนางเอกถังข้าวอะ

เรื่องคำโปรยของกล้วยที่ชวนเข้าใจผิดสองเรื่องอยากให้มีการปรับปรุงนะ ไม่รู้ครั้งหน้าจะทำอีกรึเปล่า ไม่ชอบจริงๆ
อย่างศิษย์อยากชั่ว พออ่านๆ ไปรู้สึกเหมือนโดนหลอก แต่เนื้อเรื่องโอเค รับได้เลยรอเล่มสี่มาค่อยอ่าน

ถังข้าวก็อ่านอิ๊งจบแล้ว ได้อ่านแปลไทย การแปลดีนะ บางจุดยังติดการใช้คำซ้ำๆ แต่คำพิสูจน์อักษรควรปรับปรุงอัพเดตคำทับศัพท์อังกฤษหน่อย
ส่วนเรื่องภาษาแต้จิ๋ว นี่มันนิยายจีนกลางไง ทับไปว่าชิงหมิงแล้วค่อยใส่เชิงอรรถไม่ดีกว่าหรอ

ตั้งแต่บอร์ดปิดกูล่ำซำมากค่ะเพื่อนโม่ง ไม่รู้จะซื้ออะไรอ่าน คิดถึงพวกมึงเหลือเกิน มาๆๆๆ ช่วงนี้มีเล่มไหนแนะนำบ้างคะ กูอยากกินแกรบแล้ว
หงส์กรีดปีก ดราม่ามากมั้ยวะ กูซื้อมาดอง 2 เล่มแล้วไม่กล้าอ่าน ใจกูบางแต่ถ้างานดีก็อ่านได้

>>333 กูรำคาญความมึนของนางหว่ะ อ๊องๆ เอ๋อๆ วิ่งตามผู้งิ ถึงจะทำขำๆ กลบเกลื่อนกูก็รำ 5555

อาหนาน - กูไม่ไหวแล้วอ่ะ กูอ่านไม่จบจริงๆ
ย้อนกาล - กูรู้สึกว่ากูจับตัวละครไม่ค่อยได้ หรือกูอ่านเร็วไปก็ไม่รู้อ่ะ แบบแยกคนรอบข้างพระเอกไม่ค่อยออกเลย เล่มสองแอบเนือยๆ แต่ก็ใช้ได้นะ กูเข้าใจนางเอก มันก็งี้แหละมึง ก็อยากได้เค้าอ่ะ แต่มันก็มีประเด็นค้ำคออยู่ แต่ก็อยากได้เค้าอยู่ดี
ชะตารัก - อีเหี้ยยย เล่มหลังๆนี่คือเรื่องย่อละคร 30 บาทป่าววะ รวบรัดชิบหาย กูกำลังอ่านเรื่องย่ออยู่หรือไรรรรร เล่มแรกๆกูค่อนข้างชอบนะ พอมาอ่านต่อแบบเฉยๆเลยอ่ะ

>>329 กูไม่ลำใยว่ะ เพราะในเรื่องมีการปูพื้นตัวตนนางเอกมาให้กูคิดตาม
กูอ่านแล้วนึกถึงว่าตัวนางเอกเป็นคนปัจจุบัน ไม่ได้บ้าผู้ชายชนิดที่เห็นใครหล่อก็หลง ยอมมอบกายให้ทันที
นางชอบทำอะไรเอง เป็นสาวยุคใหม่มั่นใจในตัวเองระดับหนึ่ง
มันเลยแสดงตัวตนออกมาให้ไม่อยากเป็นแค่หนึ่งในเมียๆของพระเอก นางอยากทำอะไรเอง ไม่อยากพึ่งพระเอกเสียทีเดียว
ถ้าเขียนในลักษณะที่ว่าเจอพระเอกเปย์ปุ๊บ ยอมปั๊บ กูว่าไม่สนุก

>>333 เออ ถังข้าวนี่กูไม่ชอบผักกวางตุ้งว่ะ แม่งเอ๋อจริงหรือแกล้งเอ๋อ แล้วคนเรามันจะเอ๋อ จะโง่ได้ขนาดนั้นเลยเหรอวะ
>>334 สำหรับกูถือว่าเฉยๆ กูสาวดราม่า ชอบอ่านหน่วงๆอยู่แล้ว เลยรู้สึกเฉยๆ แต่เรื่องนี้กูว่ามันไม่จบ HE ว่ะ กูว่าสายสุขนิยมไม่ควรข้องเกี่ยว

อาหนาน พออ่านได้ แต่เล่มหลังๆ น่าเบื่อไปหน่อย กูยืมคนอื่นอ่านแล้วเกือบอ่านไม่จบ
มันไม่มีพล็อตที่ตื่นเต้นเร้าใจ ชีวิตนางดี๊ดี กูชอบสาวใช้นางเอกมากกว่าตัวนางเอกเสียอีกเรื่องนี้

>>334 ดราม่าว่ะ แต่นิยายสนุกมาก ลุ้นแม่งทุกเล่ม กูทำใจไว้แล้วว่ะว่าจบไม่สวยแน่สำหรับคู่นี้

อ่า อ่า อ่า อ่า หัวผักกาดผิดตรงไหน นางน่ารักดีอออกกกก 5555

อะแฮ่มๆ ตอนจบหงส์กรีดปีกกูสำปอยไปแล้วนะในด๊อก หุหุหุ

>>342 กูพลาดอ่านไปแล้วด้วย!!

>>343 กูโดนมึงสปอยด้วยยยย แต่กูก้อเดาไว้งั้นเหมือนกัน
>>336 ชะตารักนี้คือเรื่องไหนวะ ชะตารักพันภพ รึชะตาแค้นลิขิตรัก

>>344 ชะตาแค้นลิขิตรัก ชะตารักพันภพกูยังไม่ได้อ่าน ดองอยู่ 555555

อ่านชะตาแค้นแล้ว ผิดหวังกะเล่ม 4 เบาและรวบรัดไป

นิติเวชหญิงแห่งต้าถังยาวมากมั้ยวะ กูลองอ่านแล้วยังไม่กล้าไปต่อ ช่วงนี้มีสืบสวนหลายเรื่อง เรื่องไหนน่าเปย์แนะนำกูหน่อย

สืบสวนกูชอบบันทึกปิ่น แต่ถ้าสืบจ๋าๆ เลยชอบศจ.ป๋อ ส่วนชันสูตรฯ ไม่รู้ว่ะ ตามอ่มนตย.2-3 ตอน ไม่แนวกูมากมาย

ย้อนกาลฯ กูไม่รำนางเอกว่ะ เห็นสปอร์ยกันเรื่องนางเอกก่อนหน้ากูก็คิดว่าจะงี่เง่า แต่อ่านแล้วกลมดี ดูเป็นคนธรรมดา

>>347 ปริศนาต้าถัง

บอร์ดปิดนาน กูโคตรอึดอัด
เพราะอยากจิบอกเหลือเกินว่าาาาาาา

*บันทึกปิ่น เล่ม5* คือความดีงามของชีวิต

เป็นที่อ่านแล้วทีความสุขมว๊ากกกกกกกก

อวลกลิ่น
ขอสปอย หน่อย
.
.
.
.
.
คนที่นางเอกรักสมัยเป็นเทพเซียน นี่คือ คุณชายหลิ่ว ใช่ม่ะ กูอ่านแล้วเบลอ จะไปนย้อนก้อขี้เกียจ
.
.
.
.
.

อิเดาะ พิมพ์ตก แก้ๆ
*เป็นเล่มที่อ่านแล้วมีความสุขมว๊ากกกกก

หนังสือใหม่ของแจ่มกับเฮีย ออกวันที่ 17 ตอนนี้ลงตัวอย่างกับหน้าปกที่หน้าเว็บแล้วนาจา
สยบฟ้า 17
ขันทีเจ้าดวงใจ
เชลยรักกักใจ
เพลงกลอนคลั่งยุทธ์

>>342 beta ใช่เปล่าหรือสารบัญ

>>324 ใช่ๆ พิมผิด orz

>>351 อวลกลิ่น
.
.
.
.
.
ไม่ใช่ คือถังโจว ชื่อบนสวรรค์ชื่ออิ้งยวนมั้งถ้าจำไม่ผิด
.
.
.
.
.

>>347 นิติต้าถัง ในเวปสี่ร้อยห้าสิบตอนได้มั้งเป็นเล่มไทยก้อเจ็ดแปดเล่มมั้ง

>>351 กูว่ามึงอ่านย้อนก้ดีนะ 55555555555 แอบเป็นพอยต์สำคัญของเรื่อง

>>354 beta คลุมดำ

ในวดด มีคนมาคุยกันว่าย้อนกาลเหมือนคำสาปฟาโรห์

รหัสลับฉางเฮิ่นเกอนี่แปลดีขึ้นมาก หมายถึงที่เคยติไปมีการแก้ไขปรับปรุงอย่างเห็นได้ชัด
ขอบคุณ บ.ก. ขอบคุณนักแปล และขอบคุณเพื่อนโม่งที่ช่วยแจ้งการแก้ไขไป

>>360 เด๋วเสาร์นี้จะรื้อกองดองมาอ่าน อยากรู้เหมือนกันว่าจริงไหม

>>362 เคยมีโม่งดอควิแคะออกมาหน่อยๆ แต่สำหรับกูผู้ที่ไม่ได้อ่านคำสาปฟาโรห์มาเลยตอบอะไรไม่ได้ว่ะ

ก็มีจุดคล้าย แต่เรื่องนี้จบก่อนคำสาปฟาโรห์ว่ะ นางเอกไม่ซูด้วย

นึกว่ากูรู้สึกไปเองคนเดียวว่าย้อนกาลฯคล้ายคำสาปฟาโรห์ จริงๆพล็อตประมาณนี้มันก็มีหลายเรื่องแหละ ที่นางเอกโดนจับไปแล้วพระเอกออกตามหาเนี่ย กูเลยว่ามันจืดๆไปหน่อย

ใครอ่านลำนำดอกท้อมั่ง ขอบ่นหน่อย กูงงว่ามีตอนนึงที่นางเอกหนีการแต่งงานแล้วไปช่วยดูดพิษให้คุณชายไรสักอย่างอ่ะ กูนึกว่าจะมีบทบาทไรต่อจากนั้นแต่อ่านต่อจนจบก็หาคุณชายนี่ไม่เจอ นึกว่าจะมีตอบแทนบุญคุณอันยิ่งใหญ่ไรงี้ เฟลเลยกู 5555

>>365 กูอ่านลำนำดอกท้อแล้ว สารภาพตรงๆจำห่าไรไม่ได้เลย 5555

>>365 กุก็อ่านแล้ว จำไรไม่ได้เลยเหมือนกัน ให้เล่ายังเล่าไม่ได้เลยอ่ะ ฉากที่มึงว่ามากูก้นึกไม่ออกสักนิ้ดด

กูพึ่งรู้ว่าโม่งเปิดวันนี้ ขอกร๊ดแปป กูคิดถึงพวกมึงจริงๆ ฮื่ออ อยากอ่านคำรีวิวก่อนจะไปซื้อนิยายของพวกมึง นี่กูพึ่งแตะๆเล่มใหม่ไปแค่ถังข้าว ตอนแรกเห็นคำโปรยนี่กูเกือบปิดละ แบบ วดฟ อะไรเนี่ย แต่อ่านได้เรื่อยๆน่ารักดี กุ๊งกิ๊งกิ่งก่องแก้ว ติดที่ตอนหลังๆที่จีบกันเสร็จแล้วนี่แหล่ะ ฉากหื่นเกือบเยหรือเยบ่อยจนเซ็ง พลิกผ่านไปอย่างรวดเร็ว
เห็นด้วยว่าอีเพื่อนนางเอกนี่เอ๋อแดก ไม่ชอบคู่รอง ละแบบถ้าไปอ่านตอนพิเศษคือจะไม่ชอบทั้งคู่หนักกว่าเดิม สรุปว่าเป็นตปกฉากดีแล้ว ไม่ควรเอาทั้งคู่มาอยู่สปอตไลท์นะจ้ะ
ที่เหลือคืออ่านกองดองเก่าๆไม่อ่านอะไรเพิ่ม กรี๊ด คิดถึงพวกมึงจังง

กูไม่เข้าใจ คู่รองผิดอาลัย พี่ชายพระเอกเสียอย่างเดียวสูบบุหรี่กะนึกหน้าไม่ออกว่าหล่อยังไง

กุขอบ่นเรื่องงานหนังสือต่อ เห็นเหตุผลแล้วหัวร้อนสัส ๆ เลยว่ะ แม่งติดต่องานช้าเองไปบ่นสถานที่ไปอีกว่าไม่ง้อ ข่าวจะปิดปรับปรุงนี่นานมากแล้วนะ พึ่งมาหาที่แล้วบ่นว่ามันเต็ม? ข้ออ้างต่าง ๆ ใส่มาทำไมแถชัด ๆ บอกว่าแพงสู้ไม่ไหวก็จบละแม่ง เดิน1กม.ในตึกที่มีแอร์ถึงbtsมันลำบากตรงไหน ปกติก็เดินวนในงานตั้งกี่ชม. ดีกว่าไปเดินกลางแดดลากกระเป๋าลากรถเข็นยืนรอรถที่ไบเทคปะวะ

>>370 ใจเย็นมึง อิมแพคหรือไบเทค

>>370 กูว่านะ เหตุผลมันไม่มีไรมากหรอก เรื่องค่าเช่าเท่าเดิมล้วนๆ
กูเดาว่ารายได้ผู้จัดมาจากค่าเช่าบูธ ไม่ได้มาจากคนมาเดินงานโดยตรง ดังนั้นเค้าคงไม่จำเป็นต้องง้อคนเดินงานขนาดนั้น แค่ทำให้คนเช่าเช่าอยู่เหมือนเดิมก็พอ อย่างเลวก็อัพค่าเช่าซะ
เพราะอย่าลืม ร้านหนังสือกำลังล้มตาย ถ้าเป็นพวกชอบเดินช็อปได้จับต้องหนังสือยังไงก็อยากมาเดินงาน ที่เหลือก็เป็นสายออนไลน์ที่มีแนวโน้มจะเพิ่มขึ้นอยู่แล้ว แต่ถ้ากลุ่มแรกมา ยังไงงานหนังสือก็ไปต่อได้

ไม่สะดวกก็กดออนไลน์แค่นั้นแหละ จบ ถ้าเมืองทองทำยอดไม่ได้เดี๋ยวเขาก็พิจารณาเองหล่ะ ไบเทคไม่ง้อลูกค้าด้วยค่าที่แพง. พวกบูธเล็กๆมาไม่ได้แน่นอน

แล้วไอ้คนโวยยวายห้องซื้อ-ขายอ่ะ กูรำคาญมากตอนฝากหิ้วก็. ฝากหิ้วก็รับหิ้วเอง มาบ่นว่าฝากหิ้วได้กำไรน้อยโถ่ววว พอมาเรื่องงานหนังสือก็อีกละเหมือนเสียดายที่ตัวเองหากำไรจากการหิ้วไม่ได้เพราะเดินทางไกล 555

คงไม่ไปอ่ะ เดินทางลำบาก สั่งออนไลน์เอาเหอะ

>>371 เออกุเบลอ หัวกำลังร้อน
>>372 กุชอบไปเดินเพราะบรรยากาศส่วนนึงเลย เหมือนแบบได้เจอคนชอบหนังสือเหมือน ๆ กัน มีการนัดเพื่อนไปกันก็นัดเจอกันทุกปีได้เม้ามอย แต่เมืองทองคือทำแบบนั้นไม่ได้ไง ทุกคนตัดใจกันหมด กุก็ด้วย ถ้าไปงานลิสมันงอกกว่าเดิมเยอะนะ แบบเดิน ๆ เห็นปกน่าสนใจก็หยิบมาดูเรื่องย่อ ถ้าสั่งออนไลน์สนใจแค่ไหนก็สั่งแค่นั้นแหละ
>>373 มีคนโวยด้วยหรอวะ ห้องไหนชี้เป้ากุหน่อย พวกรับหิ้วอะนะ กุขำตลอดแหละบอกไม่ได้กำไร กำไรน้อยทำด้วยใจ แต่ออกมาบ่น ก็เลิกทำไปดิใครบังคับหรอ

ไว้กลับมาศูนย์สิริกิตเมื่อไหร่ค่อยไปเดินว่ะ
เมืองทองไม่สู้จริงๆ
ไปทีไรกลับลำบากมาก
จะให้เหมาตลอด

เมืองทองใกล้บ้านกูก็จริงแต่คงไปได้แค่วันเสาร์อาทิตย์ว่ะ เพราะวันธรรมดากว่าจะเลิกงาน กว่าจะไปถึง งานปิดพอดี ยกเว้นกูจะวาร์ปไปได้ แล้วถ้าเสาร์อาทิตย์คนก็ต้องไปเยอะกว่าวันธรรมดา ต้องไปหาที่จอดรถอีก ทำใจเลย ถ้ามันเปิด 24 ชม.เหมือน big bad wolf ก็ว่าไปอย่าง

หลังจากโม่งปิดไป กูอ่านนางพญาท้ารบจบ ก็รู้สึกอึดอัดใจฉิบหาย เพราะหาที่ระบายไม่ได้ แม่งเป็นนิยายที่อ่านแล้วห้ามคิดเหี้ยอะไรจริงๆ อ่ะ ท่องไว้อย่างเดียวว่า อ่านเอาสะใจ อ่านเอามันส์ อย่าคิดถามหาเหตุผลใดๆ ทั้งสิ้น

วันนี้กูก็เลยจะมาบ่นให้ชาวโม่งรู้ความกัน
(ต่อไปนี้อาจมีสปอยล์...)
.
.
.
.
.
1. นางเอกในชาติก่อนเป็นฮองเฮาที่ถูกนำไปเป็นตัวประกันต่างแคว้น
ถ้าอิงกันตามความสมจริงคงไม่มีแคว้นไหนเอาผู้หญิงมาเป็นตัวประกันเพราะฐานะไม่หนักแน่นพอ คือฮองเฮาสามารถแต่งตั้งคนใหม่ก็ได้ แล้วถ้าใช้ผู้หญิงมาเป็นเครื่องมือทางการเมือง แคว้นนั้นก็ต้องถูกราษฎรตราหน้าว่าไร้คุณธรรมขาดจิตสำนึก รังแกผู้อ่อนแอถูกมะ ส่วนฮ่องเต้ที่ส่งนางเอกไปก็ต้องโดนผู้คนรุมประณามโดนดูถูก เพราะเมียตัวเองเป็นถึงฮองเฮาของแผ่นดินกลับส่งไปให้คนอื่นง่ายๆ มีแต่เขาเอาองค์ชายไปเป็นตัวประกัน ยังไงก็เป็นเลือดเนื้อเชื้อไข ฐานะก็หนักแน่น เหมาะและสมควรกว่า ดูอย่างในฉู่เฉียวยังส่งซื่อจื่อมาเลย

2. พี่สาวนางเอกทั้งสองคนเข้าวังตอนแก่?
นางเอกกลับมาจากการไปเป็นตัวประกัน อายุก็ปาเข้าไป 35 แล้ว แต่โดนสั่งให้ปลิดชีพตัวเองใช้ผ้าแพรผูกคอตาย วันที่จะตายพี่สาวสองคนมาหานางเอกถึงในตำหนัก แล้วมาเย้ยนางเอกบอกว่าฝ่าบาทเรียกตัวเองให้เข้าวัง คือไรอ่ะ? นางเอกแต่งงานมาได้ 20 กว่าปีแล้ว อายุก็ปาเข้าไป 35 ละนะ ลูกนางเอกสองคนโตจนแต่งงานได้แล้ว พี่สาวนางเอกก็ต้องอายุประมาณ 37-38 แล้วปะ เข้าวังไปทำไรอ่ะ 555555 ตระกูลตัวเองก็ใหญ่และมีอำนาจ ที่บ้านจะยอมปล่อยให้ผู้หญิงสองคนขึ้นคานถึงปานนั้นคงเป็นไปไม่ได้

3. ท้ายๆ เรื่องฉากนางเอกคลอดลูกก็มีปัญหาเหมือนผลาญเล่มท้าย คือคลอดยากไม่ราบรื่น ผัวก็ไม่อยู่ พอนางเอกคลอดลูกแฝดเสร็จก็สลบไปครึ่งปี แต่วิญญาณดันย้อนเวลาไปอีกครั้งสมัยสาวๆ เพื่อให้นางเอกได้เลือกชีวิตใหม่เป็นครั้งที่สาม เพื่อ?? เหมือนพยายามจะใส่ดราม่า ใส่อุปสรรคเข้าไป แต่มันไม่เมคเซ้นส์เลยว่ะ แล้วนอนเป็นผักไปครึ่งปี แดกยังไง ขี้ยังไง

4. เรื่องความซูเกินจะบรรยาย เช่น ตอนอิอ๋องชั่วที่จะปล้ำนางเอกกำลังร้องขอให้ฮ่องเต้ประทานสมรส อิพี่สาวก็ปวดท้องขึ้นมาขัดจังหวะที่อิอ๋องกำลังพูดได้เป๊ะมากจ้าาา คือมึงย้อนเวลามาปะไม่ได้มองเห็นอนาคตได้ค่ะ อิดอกก ยังมีความซูฉิบหายไวป่วงอื่นๆ อีก แต่ตอนนี้นึกไม่ออก

5. พระเอกเก่งสึดดด เก่งมั่กมากก ทานโทษนะฮะ ฉากไหนที่แสดงให้เห็นว่าเก่งและฉลาด อยู่ตรงไหน หรือกูอ่านข้ามไปบอกบุนกูทีจะได้กลับไปอ่านอีกรอบ แล้วกูก็ไม่เชื่อว่าเด็กอย่างพระเอกที่โตมาพอรู้ความก็รู้เรื่องชาติกำเนิดตัวเองเลยนั้นจะสามารถปิดบังคนรอบข้างได้อย่างแนบเนียนโดยไม่เผยพิรุธ เกิดมาก็ไอคิว 300 เลยปะจ๊ะเฮีย

อ่ะส่วนในเรื่องของการรบ การชิงไหวชิงพริบกัน มึงอย่าฝันหวานว่าจะได้เห็นในเรื่องนี้ เพราะมึงจะเจอแต่มุกข่มขืนควัยๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า มีแต่ตัณหาอยากได้คนนั้นอยากปี้คนนี้ จุดธูปราคะวนไปเจ้าค่ะ

บอกเลยว่าอ่านมา 6 เล่มนี่เสียเวลาชีวิตกูมากกกกกกกกกก แต่ก็ทนอ่านจนจบเพราะจะได้ด่าได้เต็มปากเต็มคำ ไม่ได้นั่งเทียนมาด่าแต่อย่างใด
.
.
.
.
.

อีกนิด.. กูจะบ่นเป็นวรรคสุดท้ายแล้วจริงๆ กูไม่เอาอีกแล้วจ้ากับนักเขียนคนนี้ เสียทั้งเวลา เสียทั้งอารมณ์ เสียทั้งเงิน อย่าคิดจะได้แดกเงินกูอีกเลยนะชาตินี้ บรัยยย!!

เมืองทองคงไปไม่ไหว ค่าส่วนลดหนังสืออาจจะพอกับค่าเดินทางไปกลับเลย แถมไปไม่ได้บ่อยๆ ต้องวางแผนดีๆว่าหนังสือที่อยากได้ลงวันไหน ไม่พอยังต้องคิดเผื่อในกรณีที่ว่าไปแล้วหนังสือที่อยากได้หมดจะทำไงอีก คงสั่งออนไลน์หรือไม่ก็เดินร้านเอาง่ายกว่า

>>378 กูอ่านจบแล้ว ออกตัวก่อนว่ากูชอบผลาญพอตัว กูอ่านแนวซูได้ไม่มีปัญหา แต่สำหรับนางพญาท้ารบกูว่าผลาญยังหนุกกว่า แม่งยืดเยื้อมากอ่ะหลังๆ กูอ่านแบบไม่คิดเหี้ยไรยังรู้สึกรำคาญ รำคาญพระเอกมากกกกกกกกกกกกไม่รู้ทำไม กูคงอ่านรอบเดียวละบัยยยยย ไม่เอาละ แต่ก็อ่านมาจนจบ เหอๆ เนื้อเรื่องแม่งก็อีหรอบเดียวกันมากกกก

กรี๊ดดดดด กูมาแล้ววววว .ขี่กระบี่เหินเข้าตำหนัก.
ปิดเว็บไปหลายเดือนกูให้คันมือยิ่งแล้ว
กองดองฝุ่นจับทั้งหลายนี่อ่านจบไปไม่น้อย
วันนี้ขอพิมพ์ให้นิ้วล็อคไปข้างนึงละวะ 555
ก่อนอื่นกูจะบอกว่ากูจะขอรีวิวเรื่องที่กูอ่านจบให้ฟัง
และนี่คือลิสต์ตั่งต่าง
-อวลกลิ่นละอองรัก
-ตงกง
-พานพบอีกคราฯ
-ลิขิต โลหิต จันทรา
-ยัยถังข้าว
-เซตดราม่าเจ๊เตี่ยน
อะไรอีกวะ นึกออกเดี๋ยวมาเติม เค
แล้วก็มีแอบแหลมๆ ชะตาพันภพ กับ ฉงจื่อ ไปนิดหน่อย เออ ไม่หน่อยอ่ะ เกินครึ่งเรื่องแล้วทั้งคู่ ใครมีคำแนะนำดีๆ เช่น เข็นเรื่องไหนก่อนดี มีเรื่องไหนคือคุณค่าที่ควรลงแพ ก็แบ่งปันกันได้
/วายนับป่ะวะ ช่างมัน งั้นกูไม่ใส่ ข้ามๆ แหม่ อ่านตั้งหลายเรื่อง-.,-

ม่ายเห็ด กูขอแหกโม่งในโม่งตัวเองตรงนี้ว่าคือคนที่เคยรีวิวเยว่ตูฮวาโหลฺวแบบแยกเล่มอ่ะ น่าจะตำหนัก 41 ประมาณนั้น (อัยสะ โคตรชี้เป้า 😂😂)
ใครชอบความสันดานไร้จรรยาบรรณในการสปอยก็ตามกูมา ถ้าไม่ใช่ก็เชิญเลื่อนผ่านไป

หมายเหตุนัมเบอร์ทู ตอนเยว่ตูนั่นกูยอมรับว่าอวยไส้แตก จนแทบสถาปนาตัวเองเป็นหาบอรุณ (ถ้าไม่ติดว่าโดนทนายเหอเคาะให้ตื่นก่อนนี่กูจัดแน่ .หัวเราะทั้งน้ำตา.)
แต่กูบอกเลยว่าลิสต์ข้างบนนี่กูดัดกระดูกวอร์มนิ้วมาเป็นอาทิตย์เป็นเดือนเตรียมตัวมาแหกเต็มที่ แฟนคลับเรื่องดังกล่าวโปรดหลีกให้ไกลจากโพสต์ในวันนี้ของกู (ยกเว้นอวลกลิ่นกะเจ๊วาฬ)

เออๆ เมื่อกี้ลืม ที่กูเคยสัญญาว่าจะรีวิว เรือนเร้นอ่ะ กูแปะโป้งไว้ก่อนนะ ขอระบายความหัวร้อนก่อน

ขอยาดลาไปพิมพ์แปปนึง

>>378 >>380 คารวะความเมพคนเขียน แต่งให้ลำไยพระเอกได้นี่กูยอมใจ ฮวาเชียนกู่กูไม่ชอบพระเอกนะแต่ก็ยังอยากอ่านฉากนางออกมา ลำไยหน้าพระเอกได้นี่กูยอมมม

อวลกลิ่น
คือมึงๆๆและก็มึงๆ จำกันได้อยู่มั้ยว่าก่อนที่ตำหนักจะปิดพวกมึงล้วนกำลังอวยพี่อวี๋อยู่ เล่นเอากูต้องเดินบุกป่า(หนังสือ)ฝ่าดง(นิยาย) ดั้นด้นไปคุ้ยออกมาจากใต้กองฝุ่น จากนั้นอ่านยาวถึงตีสี่
เพื่อคลิกเข้ามาด้วยอารมณ์อัดอั้น กัดฟันกลั้นหวีด...
เพื่อเข้ามาพบข้อความขออภัย ตำหนักปิดปรับปรุง(อิ-$-$&$&$7389#0@0@-%) .ตบโต๊ะแล้วคว้าขวานมาสับโพเดียมเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย.
.
.
.
.
.
คือแกกกก๊ แบบ อ่านเรื่องนี้นี่แบบ เป็นอะไรที่แบบ กูอ่านจบเร็วสัส คือก็เป็นเดือนมาแล้วอ่ะนะ
แต่ถ้ากูจำไม่ผิด สองเล่มนี่น่าจะสามสี่ชม.จบอ่ะมึงงงวงงงง
คือจริงๆแม่งเนือยโคตร ทำไมกูอ่านเร็วจังวะ
อ๋อใช่ กูกำลังมองหาพระเอกนี่เอ๊งงง .ยิ้มหน้าแห้ง.
คือแบบ เล่มหนึ่งนี่ไม่ต้องมีก็ได้แต่จะไม่อ่านก็ไม่ได้(เอ๊ะ)
เอาเป็นว่ามันเนือยมาก เล่มแรกนี่สาระแทบไม่มี
แต่มึงจะข้ามมันก็ไม่ใช่จะได้ซะทีเดียว
เพราะความเนือยนั้นมันจะช่วยส่งให้ซีนพระเอกดูพีคกว่าความเป็นจริงได้(ฮาาาาาาา อ้าว ไม่ขำหรอ ท่ดๆ)
สิ่งเดียวที่กูชอบในเรื่องนี้คือพระเอกค่ะ จบ ปรบมือ!!!
แต่ใส่วงเล็บว่าพระเอกแม่งบทโคตรน้อยจนเหมือนตัวประกอบที่ได้กับนางเอก ส่วนพระรองนั้นคือพระเอกที่แต้มบุญไม่ถึงเลยไม่ได้กับนางเอก เออ งงเข้าไปอีก ถถถ
เอาจริงๆ พระเอกเจอนางเอกก่อนนะ โมเม้นมันก็จะฟรุ้งฟริ้งงุ้งงิ้งมุ้งมิ้งอยู่บ้างงง .กุมแก้มบิดเอว.
เอาเป็นว่า สรุปปปปปป อวี๋โม่เป็นของกู จบการรีวิว(นี่รีวิวแล้ว?)
.
.
.
.
.

>>383 ปลาน้อยของกู กูจองแล้ววววว มีเกล็ดกูก็รักกกก ฮิฮิ

>>381 กูรอ ลิขิต โลหิต จันทรานะคะ

>>378 กูมาบ่นมั้ง 5555

มันมีฉากที่ผ่านไป2ปี รุ่ยอ๋องกับอีรัชทายาทกับองค์หญิงอีกแคว้นมาแคว้นนางเอก แล้วนางเอกมันนึกว่าชาติก่อนเป็นพระมาตุลามา ผ่านไปไม่กี่หน้ากลายเป็นชาติก่อนมีอ๋องคนนึงมา สรุปใครมากันแน่วะ?!?
ประเด็นเรื่องพี่สาวนางเอกกูเคยทวิตไปเหมือนกัน มีคนมาตอบว่าผัวอิพี่สาวทั้งสองมันตายแล้ว ฮ่องเต้ถึงเรียกให้เข้าวัง กูนี่กุมขมับเลยจ้าาา แม่ม่ายแถมแก่ขนาดนั้นยังจะเรียกเข้าวังอีกเหรอวะ หาเอ๊าๆไม่ดีกว่าเหรออ
อีกเรื่องที่มีอิสนมคนนึงของแคว้นอีรุ่ยอ๋องมันตกบันไดแล้วแท้งอ่ะ อันนั้นเหี้ยมากก มันบอกอิสนมอิจฉาที่ตัวร้ายสวยกว่าเลยจะกรีดหน้า แบบwhat? อีนั่นมันไม่ใช่สนมเป็นลูกขุนนางใหญ่มึงจะไปอิจฉาทำไมหรืออิจฉาจริงมึงก็ไปกรีดหน้าเค้าม่ายด้ายยยย แล้วพอมันตกบันไดมาก็มีประเด็นใส่ร้ายนางเอกเป็นคนผลัก แต่ที่กูงงคือมันไปเอาบันไดมาจากไหน คือแม่งเดินกันอยู่ในอุทยาน มีบันไดก็ต้องมีตำหนักหรือศาลาที่สูงป่ะ แต่นี่แม่งไม่มีวะ บอกบันไดมันบอกขึ้นไปไม่เห็นคน แล้วมึงไม่ขึ้นไปดูเหรอวะ? งงมากประเด็น ใครรู้ตอบกูที บันไดนั้นมันมาจากไหนมีศาลาหรือตำหนักไรเปล่า

ละตกลงนักเขียนเผานี่ถึงขั้นเป็นพวกเหยียดเพศญรึป่าววะ --a นึกคำไม่ออก

>>385 เรื่องนี้มันไม่ใช่จีนแปลนิ

มีคำถามเรื่องชะตารักพันภพเกี่ยวกับเซี่ยปี้อาน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
1.นางเอกนี่ใช่เมียคนเก่ามันหรือเปล่า? เห็นมีคำว่าเม่ยเหมือนกัน แล้วก็พ่อนางเอกบอกว่าไอ้จับฉลากแต่งงานมันเป็นคนเสนอ มันจำนางเอกได้ตั้งแต่แรก
2.สรุปฮีรักใครกัน เมียหรือคนชื่อปี้หลัว
3.ทำไมฮีถึงฆ่าตัวตาย หรือโดนจัดฉากฆ่าโดยพระเอก
4.พระเอกไปแก้อายุน้องชายนางเอกทำไม
แค่นี้ก่อน รู้สึกสงสัยเยอะไปละ
.
.
.
.

>>378 เออๆ กูลืมใส่ กูก็ได้อ่าน
เผาฉองฮับ!!! ◟(˶╹ꇴ╹˵)◜
.
.
.
.
.
.
อีเชี่ยย คือกูเอากระดาษมานั่งแมพเลยมึง ตัวนี้ คือตัวนี้ ตัวนั้นคือตัวนั้น อะไรมันจะยกพล็อตเผาหนึ่งมาได้ทั้งดุ้นเบอร์นัิน

/กูว่าข้อ2.มึง เข้าอาจหมายถึงฮ่องเต้กินตับพี่ๆลับๆมานานแล้วปะ
แบบ ทำให้พี่สาวทรยศน้อง ตัวเองก็ทรยศเมีย
ทรยศกับใครไม่ทำ ทำด้วยกับพี่สาวของเมีย งี้ป่ะ?
ละก็คือพวกพี่สาว ก็คอยทิ่มหลังนางเอกอยู่มาโดยตลอดไรงี้
3. เออ กูอ่านช่วงนั้นนี่แบบ อิ🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼(กูสบถค่ะไม่ได้ด่าใคร อย่าหัวร้อนใจกูอ่อนแอร์)
กลัวคนเขาคิดว่าก็อปละเมิดลิขสิทธิ์นิยายตัวเองไง้ ใส่มา . . . เพื่อ? คือถ้ามันจบมันก็จบแล้วเว้ย นี่ก็แบบ For what?

นางเอกยิงธนูแม่นมาก คือกูเงิบอยู่ ตอนอ่านเจอมุขนี้ คือไงอ่ะ เป็นโพธิสัตว์จุติหรอ แบบ หยิบคันธนูมาฝึกมั่วๆจนแม่นเหมือนจับวาง

พระเอกบอสลับที่แฝงตัวเนียนยิ่งกว่าซ่อนใบไม้ในแอมะซอน กูไม่พูดเรื่องแมรี่แกรี่ พล็อตอาร์เมอร์นั่นนี่ละกันเนาะ
เอาเป็นว่า กูว่าอินี่(พระเอก)แม่งล้น โอเวอร์แอคติ้งตัลหลอดเว
คือมึงว่าเท่หรอ อ๋อๆ กูว่าไม่

สรุป กูว่าคนเขียนแม่งแต่งสนองนี้ดตัวเอง
เพราะตอนผลาญ มันจบแค่เป็นชายาอ๋องไง
เขาคงอยากเขียนแบบที่ไปสูงสุดเลย เป็นฮองเฮาไปเลยไรงี้
กูก็.... ไม่รู้ดิวะ
ตอนเผาหนึ่งมันยังมีซีนที่กูสนุกไปด้วยอยู่อ่ะ
เรื่องนี้นี่เอาตรงๆ กูจำชื่อตัวละครแทบไม่ได้ละทั้งที่อ่านหลังอวลกลิ่นไปอีกหลายเล่มอ่ะ จำได้แต่พล็อตรวมๆ(และคาดว่าอีกซักพักกูจะจำเหร้ยอะไรไม่ได้เลย😂😂😂)
บางทีอาจจะเป็นเพราะกูอ่านเผาหนึ่งตอนที่ยังเด็กกว่าตอนนี้ด้วยมั้ง ไม่รู้เว้ยเฮ้ย จบไม่ลงด้วย เวงง
จบดื้อแม่ม จบบ!!
.
.
.
.
.
.

เมืองทอง มึงต้องมาวันธรรมดาตอนช่วงทำงานมาสักสองชมแล้วรีบเผ่นขึ้นทางด่วนกลับเลย แจ้งวัฒนะติดนรกแตกช่วงเลิกงาน บ้านกูอยู่ไม่ไกลกูยังไม่คิดว่าจะไปได้ง่ายเลย ที่มันเหมาะกับคนขับรถมานะกูว่า แต่ถ้าเด็กๆทั้งหลายจะมาด้วยรถสาธารณะขากลับก็คงลำบากกันหน่อย

>>385 อ่ะๆ กูลัดคิวให้ จริงๆกูกำลังจะพิมพ์ตงกง
>>388 แนวจีนนะ ไม่ได้หรอ? ไว้คราวหน้านะ ถ้าผิดกูซอรี่
ลิขิต โลหิต จันทรา
.
.
.
.
.
ก่อนอื่น กูขอยาดเกรี้ยวกราด สาม สี่!
อีเว๊นนนนรนนนนานนย เอาตังกูคืนมา"!!!!!!
พวกมึงทั้งหลาย มีลูกบอกลูก มีหลานบอกหลาน แต่ก่อนหน้านั้น จงบอกตัวเอง อย่าซื้อนิยายจีนไทยแต่งด้วยเหตุว่าหน้าปกยั่วกิเลสเด็ดขาด
อ่านแล้วกูเพลียร่างพอๆกับปรุงรักฯ ดีหน่อยนี่แค่เล่มเดียวจบ กูยังไหว ตับไตกูยังทนได้ .กลั้นใจฮึบ. เฮ้อออแ เอาเถอะ กูจะเล่าคร่าวๆให้มึงฟัง

คนเขียนเขียนให้พระเอกเป็นเจียงฉือ หรืออีผีดึ๋งๆสมัยชิงที่คนไทยชอบเอามาเล่นตลกกันอ่ะนะ
ก็อย่างที่เห็นหลังปก นางเอกหนีงานแต่ง ปลอมเป็นชาย(ทัดดาวเองฮร๊ะะะ//ดักแก่ แอแฮร่!!!) ไปสมัครเข้าขบวนสินค้า อารมณ์ลูกจ้างลูกหาบ(ตามที่นายจ้างบอกนางเอก) แต่ปรากฏว่าเป็นขบวนขุดสุสานราชวงศ์(ผ่ามมมมม!! //ช่วยกันตกใจหน่อยเร้วว)
เมื่อเข้าไป ก็เจอค่ายกล ต่างๆนานา
แต่ดันโป๊ะเชะว่าในค่ายกลของสุสานนี้ ห้ามผู้หญิงเข้ามาเด็ดขาด
ก็ชุลมุนนู่นนี่นั่น นางเอกก็หล่นลงไปในห้องโลงศพ
แล้วก็มีแผล เลือดหยดใส่ปากพระเอก พระเอกตื่น
หลังจากนั้นนางเอกก็ได้ผีตามติด ที่คอยดูดเลือดนางเอกเป็นพลังชีวิตแถมมา โดยพระเอกแม่งมีองครักษ์ที่ถูกฝังพร้อมกันมาด้วย
พล็อตส่วนใหญ่หลังจากนี้คือขึ้นลง โลก-สุสานเพื่อช่วยพระเอกหาไอเทมวิเศษ
เพื่อเอาไปหยุดยั้งตัวร้าย หรือก็คือผู้ที่กุมบังเหียนของคำสาปประจำตระกูลราชนิกุลไว้!!!!!
โดยตัวร้ายนั้นยังมีเจียงฉือน้องพระเอกอยู่ในอานัติอีกด้วย!!!!!!!!

ขอเสริม(เท่าที่จำได้ว่า นางเอกเป็นคนรักเก่าของพระเอกกลับชาติมาเกิด ชาติที่แล้ว พระเอกผิดต่อนางอะไรซักอย่างนี่แหละ ลืมไปแล้ว
เอาเป็นว่า โดยส่วนตัวกูไม่ชอบเรื่องนี้
ทั้งที่จริงๆกูอ่านได้ทุกแนว กูอ่านเล่มฝอยได้ อ่านเซตที่หนาแบบตบหมาตายได้
แต่สรุปสั้นๆคือ เรื่องนี้ไม่สนุกสำหรับกู สำหรับคนที่ขอรีวิวกู ถ้ามึงว่สกูพูดตรงไหนไม่เคลียร์ ก็ถามเพิ่มได้เลย เดี๋ยวกูตอบให้
.
.
.
.
.

เมิงงง กูเพิ่งรู้ป้าหลินทำ e-book เล่มละ 199 กูอึ้งแพรพ

>>384 ของกูค่ะะะะะ หมี่เหลืองมั้ยคะ เกาเหลาก็มี

ชาติกำเนิดพระเอกขงเผา2มันคือใครเหรอ

>>395 รู้สึกจะเป็นน้องชายฮ่องเต้แคว้นข้างๆที่ไม่รู้ไปไงมาไงมาปลอมตัวเป็นลูกชายโหวในแคว้นนางเอกอ่ะ มาตั้งแต่ยังเป็นเบบี๋อยู่เลย

เออมึง ใครอ่านเผา2จบหมดแล้วช่วยอธิบายกูหน่อยว่า
.
.
.
.
.
1 ตกลงพระเอกรอดจากการโดนลอบฆ่าธนูพันดอกตัดขั้วหัวใจละถลกหนังได้ไงวะ เห็นตอนเล่มหลังๆมีเมนชั่นอยู่ว่าตัวร้ายให้ไปเช็คศพว่าพระเอกตายแน่ๆแล้วรึเปล่าด้วย ถ้าพระเอกยังไม่ตายแล้วศพจะมาจากไหนวะ? ตัวตายตัวแทน? ในเรื่องมีอธิบายไว้ป่ะ
2 ตกลงพระเอกมันมาปลอมตัวอยู่แคว้นนางเอกทำบ้าอะไรวะ ลี้ภัยการเมือง? สอดแนม? กูไม่เข้าใจ แล้วทำยังไงถึงสลับตัวกันได้วะ
.
.
.
.

>>397 มีบอกว่าแม่มัน(ฮองเฮา)ให้คนพาหนีมาเพราะฮ่องเต้ที่เป็นพ่อจะฆ่าหรือไงนี่แหละ ตอนแรกจะให้เป็นลูกพ่อค้า แต่บังเอิญลูกอิโหวมันชื่อจิ่งสิงเหมือนกันแล้วเสือกตายตอนคลอดพอดี ก็เลยกลายเป็นลูกอิโหวแทน แต่ก็งงอยู่ดีแหละการเดินทางไม่ใช่ใกล้ๆเป็นสามสี่เดือนมันจะมาเนียนเป็นเด็กแรกเกิดยังไงวะ. คนเขียนต้องไม่เคยเห็นเด็กเพิ่งคลอดอุแว้ๆ กับเด็กสามสี่เดือนแน่ๆ

เมื่อวานกุก็นั่งรีเฟรชไปยันสามสี่ทุ่มก็ยังใช้ไม่ได้ มาวันนี้กุถึงเพิ่งนึกได้ว่าโม่งน่าจะเปิดใช้แล้ว ขอกรี๊ดหน่อยยย

กรี๊ดจบละ เข้าเรื่อง ช่วงโม่งปิดกุงมๆ หาที่สิงคุยนิยาย แล้วไปหลงอยู่ในกลุ่มไรสักอย่างนี่แหละ ตอนแรกก็แค่แปลกใจว่าทำไมมีแต่คุยงานสนพ.หนึ่งเป็นส่วนใหญ่ สนุกงู้นงี้ จนกูมาเจอกระทู้ถามเผากับดอกไม้แดงอะไรหนุกกว่ากัน แม่งมีแต่คนบอกเผาหนุกกว่า เข้มข้นกว่า กุเลยเพิ่งรู้แจ้งว่ากุหลงไปอยู่ผิดที่มาตลอด!

อดีตกวางเขาหักอย่างกู ขนาดตอนอ่านเผาที่เขายังไม่หักกูก็ยังรู้สึกว่ามันไม่ได้พีค เข้มข้นอะไรเลยนะ ตัวร้ายง่อย มุขวนลูป สำหรับกูคือดอกไม้แดงแม่งเข้มและสมจริงกว่าเยอะมาก กุเลยต้องถีบตัวเองออกมาจากในนั้นเพราะไม่ใช่สไตล์​กู ฮือ ได้แต่รอโม่งเปิดอย่างเหงาๆ ไม่มีที่ให้กูเม้ามอยเลย

>>392 รีวิวมึงนี่ทำกูนึกถึงใครบางคนที่แม่งรีวิวได้ตลกกว่าหนังสืออีก 555

>>397 กูนึกว่าจะไม่มีโม่งจีนอ่านค่ายนี้แล้วซะอีก ขอบคุณเพื่อนโม่งมากๆ ที่เสียสละเวลาอ่าน แล้วมาสับเพื่อไม่ให้โม่งไหนเป็นเหยื่อรายต่อไป รีวิวมาแนวทางเดียวกันหมดเลย ว่าไม่สมควรอ่าน

>>392 คือกูจะบอกว่า มันมีกระทู้ที่ไว้พูดเรื่องนิยายจีนคนไทยเขียนอยู่เว้ย ชื่อห้องเสิ่นเจิ้น อยู่ในห้องลิทนี่แหละ คือถ้าเอามาพูดในห้องนี้มันมีบางคนไม่ค่อยชอบไรงี้ไง ควรแยกไปห้องเสิ่นเจิ้นเลยมากกว่า

ky กูเพิ่งได้อ่านสยบฟ้า อ่านได้ไม่กี่หน้า ทำไมรู้สึกอ่านไม่รอดก็ไม่รู้ว่ะ ส่วนเพลงกลอนคลั่งยุทธ์ก็อ่านจนจบเล่มหนึ่งนะ กูว่าภาษาแปลค่อนข้างดี กูชอบ แต่เนื้อเรื่องกูนึกถึงนิยายแฟนตาซีแนวครอบครัว/อาจารย์พระเอกถูกฆ่าเลยตามล้างแค้นอะ คือมันก็สนุกนะ อ่านได้ แต่อาจจะเพราะกูไม่ค่อยชอบแนวกำลังภายในอยู่แล้ว ก็คงจะไม่ตามต่อละ

>>392 กูเป็นคนที่ขอรีวิว มันไม่ใช่จีนแปลหรอกเหรอ 555555 ไม่รุ้ง่ะ แอมซอรี่ กูเคยได้ยินชื่อละสนใจเฉยๆ คือมันเป็นเรื่องเดียวในลิสต์นี้ที่กูยังไม่มีงายย
ขอบคุณสำหรับรีวิว มีประโยชน์ต่อการตัดสินใจกุมากกกกก กราบบบงามๆ

>>401 แรกๆมันยากมึงๆ สยบฟ้าอ่ะ มึงต้องผ่านอีบทมดไรนั่นไปให้ได้ก่อน หรือถ้ามึงผ่านไม่ได้ ข้ามบทนั่นไปเลยๆๆ นี่คือกูอวยมาก อยากให้เพื่อนโม่งได้อ่าน จากใจที่คนที่เพิ่งวางเล่ม 16 ข่ะ

>>378 เมิงคิดเหมือนกูเลยยยย
แต่เรื่องที่เอาฮองเฮาเป็นตัวประกัน ก็มีนะ เจินหวนอ่ะ มีฉากที่แคว้นนึงจะเอาเจินหวนไป แต่ทั้งนี้ อันนั้นมันมีเหตุที่จะต้องเอาผญคนี้และฮ่องเต่ก็เหมือนจะให้เจินหวนลอบฆ่าคนจากแคว้นนั้นด้วยมั้งถ้าจำไม่ผิด แต่ของเผาสอง มันอารม แบบ มันไม่ช่ายยยยยย มันแสดงถึงความปวกเปียกของฮ่องเต้ แล้วก็นะพอไปแล้วก็หัดซ้อมยิงธนูในห้อง แล้วพอ กลับมาเกิดอีกรอบ ก็ยิงได้เลย กำลังแขนช่างแข็งแรงเสียจริง
ฉากที่พวกพี่สาวเข้ามา ถ้าอ่านไม่ใช้สมองก็คงสงสารนางเอกแต่พอคิดได้ เออ ตลกดี จะเอาผญแก่เข้ามาทำไม ช่องโหว่มาก
ส่วนการแปล ก็ คงเส้นคงวา บางส่วนที่คิดว่าน่าจะจุดขยี้อารมณ์อ่านไปก็เฉยๆ

>>400 กูเคยรีวิวเมืองจันทรา กับชายาแปลงผักกระทู้ก่อนแค่นั้นอ่ะ มึงอาจจะไม่ได้หมายถึงกู😂😂
>>401 กูนึกว่ากระทู้นั้นมันเป็นกระทู้สับมาโดยตลอดเลยนะนั่น 555 โอเคคับพ้ม คราวหน้าจะแวะไปปป
//นี่กูเป็นคนเดียวเหรอวะที่ไม่มีปัญหากับบทมดกูอ่านแล้วเครื่องติดแม่งตั้งแต่บทมดเลย อีเย่
พวกมึงสปอยล์กู พวกมึงชงกู พวกมึงทำร้ายร่างกายกู!!! .กุมไตที่เหลือข้างเดียวไว้แน่น.
>>402 คนไทยแต่งเด้อ กูไม่มีอคติกับนิยายไทยแต่งนะ แต่ตั้งแต่อ่านมา ยังไม่เคยเจอเรื่องที่ได้เท่าของคนจีนแต่งอ่ะ แต่เรื่องนี้สารภาพบาปเลยว่าซื้อเพราะปก พชิกอ่านปกหลังปุ๊ป อิเห้ กุชอบพล็อต .คว้าไปจ่ายตังค์แบบไม่คิดหน้าคิดหลัง

มาๆๆ กูหัวร้อนมานาน
ตงกง
.
.
.
.
.
เป็นนิยายวังหลังที่กูอยากรู้สัสๆว่ามันยาวตั้งสองเล่มได้ยังไงในใต้ความไม่มีเหร้ยไรเรยนรี้!!!!

*อาจจะมีแต่คำด่า กูใส่จุดกันพลาดเฉยๆ อยากอ่านรีวิว โม่งเก่าๆน่าจะมี วันนี้ กู มา ด่า !! *

นางเอกกับพระเอก รักกันบนความขัดแย้ง(ซึ่งกูไม่อิน
อยู่บนพรมเข็ม(ซึ่งกูไม่อิน)อัน-ตา-รายต่างๆนานัปการ การหักหลัง เล่ห์เหลี่ยม(ซึ่ ง กู ไ ม่ อิ น)
คือแม่งเอ้ย ทั้งเรื่องกูร้องไห้ไปสองหยดให้กับคนข้างกายนางเอกตอนฉากสุดท้ายที่โดดเข้ามาปกป้อง จงรักภักดี เอ้า เก่งมากค่า มึงเป็นนิยายที่ ซาบ ซึ้ง ตรึง ใจ มากกกกกกกกกก ปรบมื้อออ!!!!!
👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏
บทคำนำเคลมซะดิบดี มึงได้แค่เนี้ย?
อีพระเอกว่าเลวสัส อี๋ย์ เอ้ามึง อยู่วังหน้า กูคงเข้าวัดเคาะมู่อวี๋หรอก กูว่าถ้ามึงจะเขียนให้เลว บักฮัมนี่ยังไม่ถึงขึ้นที่กูจะเผาเกลือใส่
ส่วนนางเอก . . . เอาเถอะ เวลาผู้หญิงมีความรัก มักจะดูโง่ลงนิดนึง

จริงๆนะ ถ้านิยายจะเล่นประเด็น suicide (ของตัวเอก) มึงต้องเขียนให้ชีวิตบัดซบพอที่คนอ่านจะร้องไห้ไปด่าตัวละครรอบตัวไอ้เจ้านั่นไป แต่ภาษา พร็อพ พล็อต เนื้อเรื่องนู่นนี่ ก็ต้องสนุกพอ ที่คนอ่านจะไม่ขว้างลงช็อปปี้ แช้วทีนี้พอมันฆ่าตัวตาย คนก็จะไปเบะปากใส่ อีคนที่ยังอยู่ว่า ไงล่ะอิควัย เมิง นก จ้า หวั่ยยยยยย
กับเรื่องนี้ กูไม่อิน ช่วงนี้มีแต่นิยายดราม่าที่ทำให้หัวร้อน เฮ้อ
.
.
.
.
.
.

เออ กูขอตรงนี้เลยละกัน
ใครมีนิยายดราม่าสภาพดีๆ ไม่ทำให้อ่านแล้วหัวไฟลุกแบบอิข้างบน เชิญมึงล่อลวงไตกูที .ผายมือโค้ง.

>>401 บทแรกมึงข้ามไปเลย แม่งมีไว้ให้คนอยากวางหนังสือชัดๆ พอไปอ่านเข้าเนื้อเรื่องจริงๆสนุกดีนะ เหมือนจะมีซีรี่ย์แล้วด้วย

>>406 เจินหวนไหม

>>406 ตงกงนี่สำหรับกูว่าสนุกดีนะมึง แต่กูไม่ได้อ่านแล้วน้ำตาท่วมแค่อึนๆตอนจบ ตอนนั้นอ่านแบบไม่ได้อ่านรีวิวด้วย นึกว่าจบแฮปปี้ อ่านจบแล้วมึนไปเลย 55 มันเป็นมุมมองนางเอกเล่าเรื่องอ่ะ อ่านไปกูก็เข้าใจทั้งสองฝั่งนะว่าทำไมคิดหรือทำแบบนั้น มันมีเหตุผลของการกระทำอยู่ กูว่าเรื่องนี้ที่กูชอบเพราะกูตามความคิดและอารมณ์ของตัวละครได้ แปลก็เนียนดี

ดีใจอิ๊บอ๋ายตำหนักเปิดแล้ว ตั้งแต่ปิดไปกุหารีวิวหนังสืออ่านไม่ได้เลย
มีใครอ่านบันทึกวังหลวง (ดาวทวารทัพพิทักษ์อุดร) แล้วมั่ง ขอสปอยด่วนๆ กุงงกับชื่อเรื่องมาก เกี่ยวอะไรกับดาวกับประตู

>>406 เรื่องตงกงกูจำได้ว่าตอนซื้อพึ่งเข้าวงการนิยายจีนมาใหม่ๆ เห็นโชว์ออกวางขายก็เลยซื้อมาโดยไม่คิดไร เล่มแรกๆพระนางมันหวานช่วงท้ายเล่มไงพออ่านเล่มสองแล้วกูตั้งตัวไปทัน จำได้ว่าตอนนั้นร้องไห้แบบตลอดทั้งเล่ม แต่กูไม่รู้ว่าได้อ่านนี้ไม่รู้จะร้องเหมือนเดิมเปล่า แต่รวมกูชอบตอนจบมาก กูจำได้ว่ากูเชียให้นางเอกโดดแบบสุดๆอะ โดดแล้วค่อยโล่ง ฮา

ตงกงกูว่าถ้าไม่เล่มเดียวจบไปเลน เอาดราม่ามาเน้นๅ ก็มากกว่าสองเล่มจบ นี่เหมือนเคยไปเรื่อยแล้วเร่งม้วนเสื่อจบซะงั้น กูเลยไม่รู้อินเลย

ส่วนเรื่องงานหนังสือ จัดเมืองทองกูไม่ไปว่ะ รอกลับมา0ใหม่ก่อนแล้วกูจะกลับไป กูชอบไปงานหนังสือมาก ไปลูบๆคลำๆ แต่จัดไกลขนาดนั้นกูเดินทางไม่ไหว รถสาธารณะแทบจะเข้าไม่ถึง เรียกรถแทซี่ก็ยาก กูคิดสภาพกูแบกหนังาือ30-40เล่มกลับบ้านจากเมืองทองนี่กูคิดไม่ออกเลย พวกที่บอกว่านั่งมอไซ นั่งรถเมล์นี่ทันเคยเดินงานหนังสือ ซื้อหนังสือเยอะๆเปล่าวะ ถ้าไปนี่คือไปได้วันเดียวและต้องจบ ส่งไปรฯกลับอย่างเดียว แต่หนังสือที่กูอ่านมันๆม่ได้ออกวันแรกของงานแล้วจบไง บางเรื่องวันาึดท้ายถึงออกแล้วเรื่อวที่ออกต้นวานก็หมดไปละงี้ ถถถ กูคงนั่งคลิกซื้อออนไลน์ไม่ก็ไปซื้อที่จจดีกว่า

>>399 กลุ่มพูดคุยนิยายจีนโบราณปัจจุบัน.... ห้อวนั้นมันสาวกจงหยวนเว้ยยยย แถมวันๆมีแต่คำถามว่าเรื่องนี้คุ้มค่ากับการเปย์มั๊ย กูอยากเข้าไปตอบมากว่าไม่มีอะไรคุ้มไปกว่าการเปย์จงหยวนคร่ะะะ แม่งคุ้มไม่คุ้มมันเป็นเรื่องส่วนบุคคลเปล่าวะ อย่างเทียบเผากับดอกไม้แดง สำหรับกูคือเลือกดอกไม้แดง แต่พวกนั้นเลือกเผางี้ ถถถถถ คุ้มไม่คุ้ม หารีวิวอ่านเอาดิวะ

>>408 มันจะดีย์ใช่ป่ะ กูไม่ได้ดูซีรีย์ด้วย
>>409 เรื่องสำนวนนี่ยอมรับว่าไม่ได้มีอะไรให้ตำหนิจริง
>>410 กูไปพลิกๆบทแรก ดูให้ ดาวทวารบลาๆๆนั่นเป็นหนึ่งในดาวฤกษ์ที่สว่างที่สุดบนฟ้า มองเห็นตอนหน้าหนาวทางทิศใต้
เดี๋ยวกูจะดูว่ามันจะเอามาโยงอะไร
พูดถึงไป กูอ่านเลยละกัน 5555
เดี๋ยวกูมาสับเรื่องอื่นต่อทีหลังนะที่รัก เยิฟ
>>411 อ๋อ แปลว่ากูอ่านเรื่องอื่นจนกร้านโลกเกินไปแล้วนั่นเอง เก็ทละ
แบบนี้ต่อไปกูคงต้องรีบซื้อรีบอ่าน ถ้าทิ้งไว้นานมันจะไม่สนุกงี้ดิ😂😂😂

กูก็ตามอ่านอวี๋โม่ เหมือนกัน พระรองชัดๆ กูชอบรสนิยมนาง มีเกล็ดคือสวย ไม่มีคืออัปลักษณ์ นางมีความหยิ่งในชาติพันธุ์

*เหมือนจะkyแต่ก็ไม่ใช่ky*
ดอกไม้แดงคือเรื่องไรวะเพื่อนโม่ง

>>415 บุปผาสีชาด

>>406 >>409 >>411 กูก็ชอบนะตงกง ตอนอ่านเล่มแรกคือมีช่วงที่พระเอกดูเกลียดนางเอกมากจนกูอึดอัดน้อยใจแทนนางเอก แล้วท้ายเล่ม1 ที่ไปหอนางโลมอะ หวานซะ มีขำๆ คือกำลังดี เหมือนจะแฮปปี้ พอเข้าเล่มสอง เฉลยปมเท่านั้นแหละ อิเหี้ยย มันอ่านไปแล้วจุกไป ด้วยความที่นางเอกเดินเรื่อง กูเลยอินกับครส.นางเอกมาก แต่กูก็เข้าใจว่าทำไมพระเอกถึงทำแบบนั้น แล้วทำไมนางเอกถึงเลือกจุดจบเช่นนั้น รู้ว่ามันรักกันทั้งคู่แต่สำหรับนางเอกความแค้นมันมากกว่าความรัก ส่วนพระเอกมึงเลือกอำนาจเอง มึงแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ทำเขาไว้เยอะ จงอยู่กับความเสียใจไปทั้งชีวิตก็แล้วกัน กูว่ามันสมเหตุสมผลดี เพียงแต่สองเล่มมันสั้นไปหน่อย กูอ่านแล้วซึมนิดๆ อึนๆ ปวดใจ หดหู่ ถ้ายาวกว่านี้คงดีอะ จะได้ลงดีเทลให้มันดีปลงไปอีก

ตงกงกูดองไว้หว่ะ ไม่ชอบดราม่าแบบจบเศร้างี้ เลยดองไว้ก่อน ไม่รู้จะอ่านตอนไหนด้วย 😢

กูว่าตงกงมันไม่ได้เน้นดีเทลสงครามอะไรแต่เน้นเรื่องความรู้สึกว่ะ เหมือนเขียนมาประชดนิยายประเภทพระเอกรักนางเอกคนเดียวแต่ดันล่มเมืองนางเอก ฆ่าพี่น้องญาติเพื่อนนางเอกตายห่านหมดแล้วอีนางเอกมาอภัยให้พระเอกเพราะรัก ซึ่งกูโครตเกลียดนิยายประเภทนี้

เวลาอ่านนิยายแล้วขัดใจ รู้สึกอบอุ่นเสมอเวลามานี่ ฮรือออออ อ่านฉงจื่อ กูเป็นต้องด่านางเอกว่า อิโง่ววว สองสามครั้ง ทุกๆครั้งที่กูพลิกหน้าหนังสือ

ตอนนี้รอบันทึกปิ่นจบจ้า กลัวลงแดง
แต่ออกเล่มใหม่มากูก็ซื้อมาเก็บไว้ก่อน วันก่อนไปสอยเล่ม 5 มา ข่มใจไม่อ่าน เข้ามาเห็นพวกมึงหวีดแล้วต้องรีบกดผ่าน 5555

>>397 กูทนอ่านจนจบไม่ไหวว่ะ สำนวนการแปลห่วยมากมาย แล้วเนื้อเรื่องโคตรคล้ายกับเผา 1 ( เหมือนจะพยายามให้ต่างแต่กูว่ายังไงก็เหมือน )
คือยังไงพระเอกแม่งก็ต้องมีสิทธิ์ได้เป็นฮ่องเต้อ่ะ
นางเอกมีแต่ผู้มารุมรัก ..ไอคนที่ไม่คิดว่าจะมารักนางได้แม่งก็มารัก
อ่านแล้วไม่อินไม่อะไรเลย อารมณ์เดียวมาเป็นเส้นตรงไม่มีขึ้น ไม่มีลง

กุไม่เข้าใจ ทำไมในนินยายนางเอกชอบปลอมตัวไปหอนางโลมจังวะ แล้วอิประเภทมั่นหน้าชอบปลอมเป็นชายนี่กุละเบื่อมาก มึงเข้าไปในเที่ยวในซ่อง มึงไม่กลัวโดนแม่เล้าดักตีหัวแล้วลากมึงไปขายตัวหรือวะ

>>397 ในเรื่องมีบอกอยู่ว่ามันหาคนมาแทน คือตัวมันก็โดนบาดเจ็บสาหัสด้วยตอนนั้น ส่วนข้อ 2 คือ แม่มันกลัวว่าลูกนางจะถูกอิสนมวังหลังวางยาแบบลูกชายคนโตของนาง บวกกับอิฮ่องเต้ผัวก็รู้แต่ไม่ทำอะไร นางเลยส่งลูกชายคนเล็กก็คือพระเอกไปต่างเมืองซะเลย ก็เป็นไปตามที่>>398 บอก แต่กูสงสัยมากว่ามันสลับตัวกับลูกอิโหวได้ยังไง จวนโหวนะมึง อะไรจะง่ายดายปานนั้น

ชะตาแค้นของกล้วย ผิดหวังเล่ม 4 มันรวบรัดในบางประเด็น แต่แบบเริ่มออกทะเลา สรุปอ่านจบ 4 เล่ม คือ ไม่คิดอยากเอามาอ่านซ้ำ
ย้อนกาล ลำไยนางเอกเหมือนกัน ไอ้บทจะง่าย ก็ง่ายซะ อ่านจบ 2 เล่ม คือ มันราบเรียบมากสำหรับเรา ไม่คิดอยากอ่านศ้ำจริงๆ
ฉงจื่อ ได้แค่เปิดอ่านคร่าวๆ ค่อนข้างเหมือนฮวาเชียนกู่จริง แต่ตำนานรักเหนือภพ แปลได้ดีกว่า ภาษาสวยกว่า ฉงจื่อมันเลยดูดรอปกว่า
ชันสูตร อ่านทั้งสองเล่มแล้ว ถือว่าดีสุดอ่ะ มันสนุก คดีน่าสนใจ (แต่ยังไม่รู้เลยว่าคนไหนพระเอก) อ่านแล้วสนุก รอเล่ม 3 ฃ
บันทึกปิ่น ยังดองไว้อยู่เลย กะว่าเดี๋ยวจะเอาออกมาอ่านแล้ว

ชะตาแค้นของกล้วย ผิดหวังเล่ม 4 มันรวบรัดในบางประเด็น แต่แบบเริ่มออกทะเลา สรุปอ่านจบ 4 เล่ม คือ ไม่คิดอยากเอามาอ่านซ้ำ
ย้อนกาล ลำไยนางเอกเหมือนกัน ไอ้บทจะง่าย ก็ง่ายซะ อ่านจบ 2 เล่ม คือ มันราบเรียบมากสำหรับเรา ไม่คิดอยากอ่านศ้ำจริงๆ
ฉงจื่อ ได้แค่เปิดอ่านคร่าวๆ ค่อนข้างเหมือนฮวาเชียนกู่จริง แต่ตำนานรักเหนือภพ แปลได้ดีกว่า ภาษาสวยกว่า ฉงจื่อมันเลยดูดรอปกว่า
ชันสูตร อ่านทั้งสองเล่มแล้ว ถือว่าดีสุดอ่ะ มันสนุก คดีน่าสนใจ (แต่ยังไม่รู้เลยว่าคนไหนพระเอก) อ่านแล้วสนุก รอเล่ม 3 ฃ
บันทึกปิ่น ยังดองไว้อยู่เลย กะว่าเดี๋ยวจะเอาออกมาอ่านแล้ว

เรื่องเผา 2 เอาตรงๆ กูว่าเผา 1 ยังสนุกกว่า อันนี้อ่านแล้วแบบว้อทท ทั้งเรื่อง
บรรยายพระเอกเทพแบบเทพมากก แต่ไม่บอกว่าเทพยังไง วิธีการแก้ปัญหาทุกอย่างดูง่ายดายไปหมด
เหมือนเผา 1 ทุกอย่าง ตอนอินางเอกคับขันพระเอกมาช่วยไว้ได้ตลอด
ตัวร้ายง่อยโดนกำจัดง่ายๆ ทุกตัว
อ่านเอาสะใจอย่างเดียว แต่อ่านมุกปู้ยี้ปู้ยำตัวละครหญิงแบบโดนข่มขืน โดนทารุณทางเพศแล้วเอียนมากแล้วนะ แล้วเรื่องนี้มีหมดจ้า ข่มขืน ซาดิสต์ โดนโยนเข้าคอกม้าให้เอากะม้า แก้ผ้าศพจัดฉากให้เหมือนอย่างว่ากัน คือแค่ไม่ได้บรรยายแบบ HD แบบเผา 1 อ่ะ จนกูสงสัยว่าอิคนเขียนมันมีปมอะไรมั้ย ชอบละเกินเรื่องแบบนี้

เผา2 อ่านแล้ว ออกทะเลช่วงจบ ไอ้ตอนหลับลึกหลังคลอดลูก แบบใส่มาทำไม

>>427 จริง คือ รู้สึกว่าแรงไปจริง ปู้ยี่ปู้ยำผญ

กูขออวยชันสูตรค่ะ สนุกอ่ะะะะะ ผู้งานดีหลายคน คดีซับซ้อนพอประมาณ นางเอกซูนิดๆ ไม่น่าเกลียด แต่งงใจที่คนอื่นรับได้ตรงนางเอกชันสูตรศพเป็นเนี่ยแหละ คนรอบตัวไม่ค่อยมีรีแอคชั่นอะไรเลย เหมือนเบลอๆ แล้วก็ผ่านไป แบบอ่อ ทำได้เหรอ อืมๆ = ="

เรื่องในบ้านก็มีตบตีกันบ้างสลับฉากกับคดีข้างนอก ดีที่พ่อนางเอกไม่ถึงกับโง่เรื่องผู้หญิง จนตามเมียน้อยไม่ทัน แต่สงสัยว่ามีใครย้อนอดีตมาอีกบ้าง เรื่องนี้ดูมีความย้อนในย้อนอ่ะ เพื่อนโม่งใครเคยร่างพล็อตไว้ว่าจะแต่งเรื่องที่มีตีมหลักว่าตลค.ย้อนเวลามาเจอกัน ยินดีด้วย ฝันของมึงเป็นจริงแล้วค่ะ เพราะนางเอกกูไม่ใช่ชะนีน้อยนางเดียวที่มาจากอนาคต 55555555555555

ภาพรวมดีงามควรไปตำอย่างยิ่งค่ะเพื่อนโม่ง

>>419 เอ๊ะ กูนึกถึงนิยายเจ๊เฮยอยู่เรื่องนึง แต่กูชอบนะ อันนั้นเขาอรรถรสดี

>>429 ยาวหลายเล่มเนี่ยละ กูรออ่านตอนครบทีเดียว ขอให้ดีไปจนจบอย่าแผ่วปลายเหมือนเกือบทุกเรื่อง 5555

มึงเอ๊ยยยยยย ดาวทวาร นี่แม่งเป็นเรื่องที่เขียนมาเพื่อกูโดยแท้ กรี๊ดดด กราบซอกคอเพื่อนโม่งที่ถามจนกูหยิบมาอ่าน ฮืออออออออ กูช้อบบบบชอบบบบบ เดี๋ยวนะ ขอกูอ่านแพ็พพพ เดี๋ยวกูมา
>>419 กูโอเคกับการที่เน้นบีบอารมณ์นะ มันก็เป็นอีกแนวนึงที่กูอ่าน แต่อันนี่นี่อ่านไป หน้ากูอยู่แบบเนี้ยอ่ะ -_- มีมองบนบ้างเป็นระยะ
>>427 กูว่านางคงมีทัศนคติว่า สำหรับผญโบราณ การถูกข่มขืน น่าจะอัปยศ ทรมานกว่าตายๆไปซะอีก จากที่เห็นๆกันอ่ะ ถ้าโดนอะไรแบบยี้ รอดมาก็ต้องผูกคอตายอยู่ดี
ซึ่งบางที พอเอามาใส่ มันทำให้ดูว่า การมองโลกของคนๆนี้มัน . . . . . . อืม
.
.
.
สรุปตอนนี้กูติดรีวิว ถังข้าว เจ๊เตี่ยน บุปผาโปรยปราย แล้วก็เรือนเร้น
แต่ตอนนี้กูจะอ่านวังประตูหลังค่ะ ไม่ไหวแล้วพี่ชายยยย ฉันรักมัน อะเฮรื่ออออ .กุมอก.

>>401 สยบฟ้ามึงต้องข้ามบทมดไปให้ได้ เปิดข้ามไปเลยจยเจออาหนิงเลยก้อได้ หลังจากนั้นจะนิดยาวๆลงแดงแหงกๆ เชื่อกู!!!

สยบฟ้ามีบทหวาน พ่อแง่แม่งอนยังวะ กูดร๊อปไว้ที่เล่ม14
คำโปรยเล่ม17 ทำให้รู้สึกเคืองแทนนางหนูซังๆ

>>433 กูเป็นหนึ่งในทร่ไม่พ้นบทมดซะที
>>429 กูอยากรู้เหมือนกันทกูสงสัยอาจารย์ของเฉินอวี่ถง บาวทีกูก็สงสัยคุฯชายเฉินด้วยซ้ำ

สยบฟ้า บทมด เป็นเรื่องปริศนาธรรมะว่ะ กูอ่านเล่มหลังแล้วกลับไปอ่านบทแรกเข้าใจขึ้นเป็นกอง

สำหรับคนที่ต้องการอ่านรอด กรุณาข้ามไปที่อาหนิงเลยว่ะ พอเข้าสู่ช่วงเดินทางไปฉางอัน จะสนุก

>>406 นานๆจะเจอคนคิดคล้ายกันเกี่ยวกับตงกงซะที อ่านเรื่องนี้ไม่เคยเกลียดพระเอกเลย มีแต่เวทนา เจอคนด่าพระเอกแบบไม่มีไรดีแล้วแอบสงสารอ่ะ ถ้าพระเอกไม่เป็นแบบนี้คงตายแต่เด็กแล้ว อีกอย่างอ่านซ้ำก็ยังเชื่อว่าเล่มแรกพระเอกก็จำนางเอกไม่ได้ (แบบนี้พีคกว่าสำหรับคนอ่าน) เรื่องนี้แซะนิยายไทยจำนวนมากที่ชอบใช้พลอต พระ/นางทำให้ญาติอีกฝ่ายตาย มีแก้แค้นสุดท้ายรักกันแฮบปี้... ความเป็นจริงแทบเป็นไปไม่ได้ มึงปล่อยวางให้อภัยได้ แต่อยู่ร่วมกันยาก มันเป็นความรู้สึกแบบเกาะกินในใจอ่ะ

>>437 กูไม่เกลียดพระเอกนะ กูหนักไปทางสงสาร โทษพระเอกทั้งหมดก็ไม่ได้ปะ อีกอย่างมีตอนนึงที่นางเอกบรรยายว่า ที่จริงแล้วเขาก็รู้ว่าเขาทำผิดต่อข้า ที่จริงแล้วเขาก็รู้สึกผิดต่อข้า. ประมาณนี้อะ ทำให้ยิ่งแบบ เฮ้ออ แต่หัวเด็ดตีนขาดกูไม่อยู่กับคนที่ทำแบบนั้นกับครอบครัวกูได้ลงหรอกจริงๆ

>>437 เนอะๆ ถึงพูดปาวๆว่าให้อภัย ในใจมันก็ต้องมีอะไรค้างบ้างอ่ะจริงป่ะ แบบ เขาฆ่าครอบครัวข้า มือข้างนี้ที่ลูบหัวข้า กุมมือข้าอยู่นี่ละ ที่เคยกวัดแกว่งง้าวโค้งเข้าบั่นศีรษะผู้คนตระกูลหลันให้ตกตาย...
อะไรแบบนี้อ่ะมึง นอกจากนางเอกแม่งจะเป็นสตอล์กโฮมซินโดรมไปแล้ว😂😂😂

กูว่าจะอ่านไปพิมพ์ไปเลยดีกว่า มันก็อัดอั้นอยู่บ้าง 5555
วังประตูหลัง แค่ก! วังหลังดาวทวาร
.
.
.
.
.
.
1.เรื่องเกิดในสมัยซ่งเหนือ (ความรู้ของกู=ศูนย์ 555555)
2.พระเอกเป็นฮ่องเต้ในเงาไทเฮาม่านไม้ไผ่ บรรยายตั้งแต่ก่อนพ่อตาย ยาวๆมา ไม่ได้เปิดเรื่องก็ครองราชย์แล้ว
3.นางเอกเหมือนจะมาจากอนาคตแบบ อนาคตกว่าเราๆอ่ะ มีสกิลแว้บแว๊บบบ
ไม่แน่ใจ ตามๆๆ
4.กูเจอแร้ววว ดาวนี้มีไว้ใช้สังเกตความเคลื่อนไหวทางทัพพึทาหารรึ(ยังไง...วะ?)
5. วะฮ่าๆๆๆๆๆ กูว่ากูเจอแล้ว ดราม่าที่ไม่ทำให้หัวร้อน เว้ยเฮ้ยยยยย
ขอบใจคนถามมากที่ชี้เป้าให้กู .โดดกอดแล้วกัดหูด้วยรัก.
6.แม่งมาว่ะ เหยดดดดดด โทนเรื่องแม่ง แบบ ไงดีอ่ะ
เหมือนมึงเดินบนเตียงตะปูอ่ะ เสียวอิบอ๋าย แบบ จะพีคก็ไม่พีค จะเนือยก็ไม่เนือย จังหวะเหมือนดูหนังผีแล้วแบบ อีเหี้ยยยยยย ผีจะมาแล้วๆๆๆๆๆๆๆ มันต้องมาแน่ๆๆๆ อร๊ายยยยยยย แบบนี้ อยู่ตลอดเวลา 555
คือใต้ความเนือยมีความลุ้นใต้ความลุ้นมีความหวั่นๆเสียวๆและมีความแอบหน่วงนิดๆ และในใต้ทุกอย่างนั้นมีความแอบจิกตีน 555555
กูชอบอะไรแบบนี้!!!!! .หยิบหนังสือมาจูบเล้าเคล้าเคลียคลอ.
7. พระรองเผยร่างแล้ววว เป็นพระรองกิ่งหลิวแหละ ฉลาด รู้ทิศทางลมในราชสำนัก อ่อนได้แข็งเป็น
นางเอกก็แลจะสปาร์กับนางอยู่นะเว้ยยยย (นางเอกมองพระเอกเป็นน้องน้อย อายุ13 14 เองไง นางเอกบอกว่าซัก18 19)

8.เฉลยแระ นางเอกมาจากประเทศจีน มีปุ่มกดทะลุมิติ
//แต่แม่งขัดใจอยู่อย่างอ่ะ นางเอกจะทะลุมิติมานี่ไม่ศึกษาอะไรก่อนเลยหรอวะ เรียกฮ่องเต้ซะสนิทสนม
แถมบอกว่าไอ้ปุ่มกดนี่มันส่งแบบแรนด้อม แล้วทำไมแม่งโผช่มาหาพระเอก มายุคนี้ได้ตลอดวะ
แถมเอาเงินหยวนเมืองจีนไปจ่ายค่าบัวลอยอีก นี่จะเป็นนางเอกหรือจะสายฮาคะเอาดีๆ

9.กูชอบพระเอกกกกก (มึงหยุด มึงอย่าเพิ่งแจ้งความ ใจเย็นๆ เรามีน้ำใจเราแบ่งกันได้ อ้าว ไม่ใช่เหรอ ท่ดๆ)
คือกูไม่ได้จะเลี้ยงต้อยนางนะ (แต่โตไปก็ไม่แน่ กูยังอ่านอยู่ ฮี่ฮี่)
กูชอบความpassionateของพระเอก เขาดูมีตัวตนอ่ะ เป็นเด็ก ยังมีความเอาแต่ใจที่ปกปิดไม่มิดของเด็ก แต่ในขณะเดียวกันก็สามารถทำในสิ่งที่ฮ่องเต้น้อยต้องทำในแต่ละเวลาที่สมควรได้ มองแล้วอยากเห็นพัฒนาการของตัวละครอ่ะ อยากตามต่อ

กูว่ากูจะพอก่อน หิวข้าวเที่ยงและ
สรุปถึงเท่าที่อ่าน กูชอบพระเอกแบบฟรอมท็อปทูโท นางเอกนั้นกูปล่อยเบลอ
พระรองเพิ่งออกมาแผ่นเดียว กูไม่รู้จักมึ้งงง55555 (แต่บอกได้เลยว่าดูจากออร่าแล้วนังนี่มันร้ายแน่นอนค่ะหัวหน้า!!!)
กูชอบเรื่องว่ะ แต่เท่าที่อ่านมามันยังไม่ได้มากพอจะโค่นเรือนเร้นกับเมืองจันทราของกูได้
ไปละ หิว
ครึ่งหลังเจอกันเมื่อกูอ่านต่อ
.
.
.
.
.
.

>>440 ดาวนั่นมันไว้ดูทหารเหรอวะ อ่านชื่อเรื่องละกูเข้าใจว่าดาวทวารอะไรนี่ เป็นดาวซานหยวน (ดาวกำแพงวัง) มาตลอดเลย 555555555 เคยอ่าน ในกำแพงก็จะมีดาวจักรพรรดิ ดาวมเหสี บัลลังก์ทั้งห้า บลาๆ นอกกำแพงมี สามปราชญ์ สามเจ้าตำหนัก อะไรประมาณนี้ นี่กูเข้าใจผิดมาตลอดเลยเหรอวะ 555

>>440 จบแล้วมาสปอยตอนจบหน่อยว่าแฮปปี้ไหมน้า พลีสสสส

>>442 กูขอสปอยมึงก่อนเลยแล้วกันว่า
.
.
.
.
.
จบไม่แฮปปี้ นางเอกกลับโลกปัจจุบัน
.
.
.
.
.

>>443 นี่คือนิยามที่นางบอกจบดีแงะ?

>>444 กูไม่รู้ว่ะกูก็อ่านที่เขาสปอยมาอีกที

>>443 แต้งกิ้ว

>>444 จบดีไม่ได้หมายความว่าจบแฮปปี้นิ แค่ไม่ได้เป็น BE แต่ก็ไม่ใช่ HE

ดูดาว
.
.
.
.
.
นางเอกโดนข่มขืน ท้อง ทำแท้ง หนีกลับไปโลกปัจจุบัน คนที่นางเอกรักโดนฆ่า มีคนบอกว่าตอนท้ายพระเอกปลง หลังจากทำเห้ใส่คนอื่นจนพังพินาศ
การนิยามคำว่าจบดีของกูกะแอดมินสนพนี้คงสวนทางกัน
.
.
.
.
.

>>443 >>448 ก็ดีนะมึง
.
.
.
.
.
คือโดนขนาดนั้นแล้วไม่หนีกลับคงเศร้าน่าดู
.
.
.
.
.

>>447 อืม เข้าใจนะ แต่เหมือนจะมีคนถามไงว่าจบ HE มั้ย แต่นางตอบว่าจบดี มันก็มีคนเข้าใจว่า HE แล้วไปซื้อมาอ่าน แล้วจบแบบนี้เค้าก็เฟลไง

แม่งแบบนี้ก็เรียกจบไม่ดีนะ ถามว่ากูชอบมั้ยกูชอบ แต่มึงไม่ควรตอบลูกค้าว่าจบดีอะ เพราะมันก็มีคนที่อ่านแต่ HE อยู่ ถ้าซื้อไปคงโมโหมากอะมึง 5555555

>>448 กูว่าจะอ่าน เจอมึงบอกงี้กูหมดอารมณ์เลย

เรื่องดาวประตู นางเอกโดนข่มขืน ทำแท้ง แล้วบอกว่าจบดี กุอยากจะกรี๊ดเป็นภาษาจีนใส่หน้า สนพ.

>>448
.
.
.
.
.
ใครข่มขืน อย่าบอกนะว่าพระเอก!
.
.
.
.
.
.

>>453 มึงสปอยได้ทำร้ายคนที่ยังไม่อ่านมาก

>>453 ทำไมมึงไม่ใส่จุด!!

จบดี แต่ไม่ HE ของกูคือแบบ open end อ่ะ คือตัวละครฝ่าฟันมรสุมกันมา สุดท้ายอาจจะไม่ได้ลงเอย แต่ต่างคนต่างแยกย้ายไปคนละทาง แต่ละคนก็ไปมีชีวิตเป็นของตัวเองงี้ อย่างลำนำรักเทพสวรรค์ โอเค พอาจจะไม่ได้ลงเอยกันในชาตินี้ แต่ก็มีเรื่องราวถัดจากนั้นเล่าให้ฟังว่าใครกลายเป็นยังไง อะไรต่อ กูก็ถือว่ามัน open end นะ ใครจะคิดไงต่อก็เชิญตามสบาย หรือเมืองจันทรา ที่โม่งเคยเถียงกันว่าตอนจบพระเอกสลายไปจริงๆ หรือเป็นวิญญาณพระเอกลับมารับนางเอกจริงๆ ตอนท้าย ก็ถือว่า open end นะ ไปคิดกันต่อเอง

แต่ไม่ใช่ว่ามึงทำชีวิตชาวบ้านฉิบหายหมดแล้วมาปลงตอนท้าย แล้วบอกกูว่าจบดี นี่คือไม่ใช่แล้ว อิผี!!!

โดยสปอยเฉย

อัยสะ....(กู ส บ ถ . . . - _ - )
มึงคะ >>453 คือมึงจะทำแบบนี้กับกูที่กำลังอ่านไม่ได้!!!!

นี่คือที่กูอ่านต่อและได้พิมพ์ไว้ .กดวาง.

มาต่อๆ วังประตูหลัง(กูจะเรียกงี้จริงดิ 😂😂😂)
.
.
.
.
.
-หลังจากที่พระเอกได้รู้ว่านางเอกไปกลับ ด้วยปุ่มทะลุมิติ
และมีที่ท่าปิ๊งพระรอง รวมถึงถูกไทเฮารุกตีกรอบกดดันให้แคบลงไปอีก จึงทำให้...
-ในตอนนี้ กูเริ่มเห็นรัศมียึดมั่นถือมั่นเริ่มเปล่งประกายจากตัวพระเอกละ
ความหน่วง100% สตาร์ทโตะ!!!
- อื้อหืออออ กูไม่รู้จะพูดจะบรรยายยังไงเลยพาร์ทนี้ มึงทั้งหลายจงมาอ่านเอง 5555
-โอ๊ยยยย ลูกกกกกก โอ๊ยยยยย .โอบอุ้มฮ่องเต้. โอ๋เอ๋ มากินน้ำแตงโมมา .กอด.
แบบบ ฮ่องเต้ที่ไม่มีอำนาจอ่ะ อยู่ในจุดสูงสุด แต่ไม่ครอบครองอะไรเลย
"...ที่ข้าต้องการก็แค่ชุดเก่าๆชุดหนึ่ง แต่เขากลับยกใต้หล้าให้กับข้า..."
"ข้าคิดว่าข้าอยากเติบโต"
"ราวกับว่าเวลาที่นอนหลับแล้วตื่นขึ้นมา ข้าจำเป็นต้องเติบโต
บางที ข้าอาจจะแค่เข้าใจไปเองว่าข้าเติบโตแล้ว..."
-มีตัวละครชื่อ ฟ่านจ้งแยน มึง ภาษาจีนมีสระแอด้วยหรอวะ วานโม่งเทพจีนชี้แนะข้าน้อยด้วย
-มีภาษาปัจจุบันพวก ยังไง ทำไม ค่อนข้างเยอะนะ อืม
.
.
.
.
.
กูไม่น่ารีเฟรชอ่านต่อก่อนโพสต์เลยจริง เสียอรรถรสวนไปสิคะ -_-

>>459 fanzhongyan ? หวังว่าคำว่าแยนคงไม่ได้มาจาก yan หรอกนะ เหอเหอ

กูกำลังอ่านจอมเวทโลลิ อ่านไปได้ครึ่งเล่มทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยย
.
.
.
.
.
อ่านไปถึงตอนที่นางเอกอายุเจ็ดขวบแลกลิ้นกับพระเอกอายุสิบสี่ กูไม่ไหวแล้วกูจะอ้วก คนเขียนและคนเลือกมาแปลคิดอะไรอยู่วะ คนอื่นเค้าไม่ได้รสนิยมวิปริตเหมือนพวกมึงโว้ยยยยย
.
.
.
.
.

ขอถามสปอย ดาวทวาร
.
.
.
.
.
.
พระเอกข่มขืนนางเอก?

.
.
.
.
.
.

ฟานจงเหยียน ฟ่านจ้งเยียน ฟานจงเยี่ยน
กูเจอมาหลากหลายมากเพราะเป็นตัวละครสุดฮิตของราชสำนักซ่ง ตกลงต้องอ่านว่ายังไง ขอเชิญท่านโม่งจีนให้ความรู้ด้วย

范仲淹 Fàn Zhòngyān ฟ้าน จ้งเยียน / 范 ตัวเดียวกับ ฟ่าน ปิงปิง
ที่แน่ๆ ไม่มีแยน คือสนพนี้เขาจะปฏิวัติการอ่านพินอินใหม่หรอวะ

>>464 * ฟ่าน ไม่ใช่ ฟ้าน

>>460 กูก็ว่างั้นไง มันไม่น่ามีอ่ะ 555 สำนักพิมพ์ไรวะ .พลิกปก. วารา? กูไม่รู้จักอ่ะ สนพใหม่อ่อวะ
ที่ซื้อนี่เพราะชื่อนักเขียนอ่ะ 😂😂😂
>>463 มึงนี่ท่าทางอ่านมาเยอะกว่ากูมาก ถถถ

>>464 ขอบคุณมึงกูจะได้จำฟ่านจ้งเยียนไว้

>>466 ตัวละครนี้ในแม่ทัพอยู่บนข้าอยู่ล่างยังมีเลยมึง แบบคาร์โดดเด่นเป็นขุนนางน้ำดี ยอมหักไม่ยอมงอ มีบทบาทนำเพื่อปฎิรูปราชการ พูดขัดคอคนตรงๆ ต้องตกระกำลำบากโดนไล่ไปชายแดน

>>464 .กราบแทบอก.
5555 นางอาจจะออกแอคเซนท์ก็ด้ายยยย
แบบ เยียน ยีอาน แยนนนนน งี้ เกร๋ๆไงแกรรรร

//เอาจริงๆ การแปลแม่งโคตรพังอ่ะ อิส(ะ)อิส(ะ)
คือพระเอกนี่ฮ่องเต้ถูกมะ ใช้เจิ้นถูกมะ ซับไทยคือเราใช่มะ นี่นางแบบ เดี๋ยวเราเดี๋ยวข้า ปนกันเหมือนราดมิกเซอร์แล้วเชค
ยังกับ นึกได้ก็ใช้เรา พอเมาๆก็ใช้ข้า
สำนวนก็ไม่ลื่นเท่าไหร่ เหมือนไม่ใช่ปลายปากกาเดียวกับปิ่น
ภาษาบางทีก็มาซะอินเทรนด์
โอ๊ยยยย สารพัดจะงานไม่เนี้ยบ .บ่นๆๆๆ.
กูเนยๆเลยว่ะ ยิ่งเจอสปอยล์เข้าไปอีก ตอนนี้ติดอยู่หน้าร้อยกว่าๆ กำลังคิดว่าจะเข็นรึจะเท

>>468 เป๊ะทุกอักษรเลยค่ะมึง เรื่องนี้ก็แบบนั้น สงสัยเป็นบุคคลในประวัติศาสตร์แล้วล่ะ

>>468 กูจำไม่ได้เลยว่าแม่ทัพอยู่บนเป็นราชสำนักซ่ง ละไม่ได้พูดถึงคุณพี่ฟ่านคนนี้

>>471 +1 กูก็จำไม่ได้ ;^;
>>469 นางเอกมาจากโลกอนาคตนี่นะ บางทียุคนางเอกอาจจะอัพเกรดการใช้พินอินก็ได้

>>471 ฉบับซีรีส์

มีคนอยากให้สปอยล์ยอดพธูพรางใจมะ จะได้พิมพ์ให้

>>472 มึงขาา มันบทพระเอกด้วยนะที่ผิด ตอนนี้กูพบอีกสองชื่อแล้วด้วยคือ ฮวายอวิ๋น และ ฮวายจั้ง (กูพยายามพลิกลิ้นอ่านตามหนักมาก ฟฟฟฟฟ)
>>474 จัดมาใหญ่ๆไฟกระพริบค่ะ .ตบโต๊ะรัวๆๆ (>°<).

กูกับการอ่านต่อ.....
เฮ้ออออ กูสมใจแล้วล่ะ อีวังหลังดาวทวารนี่แหละ พระเอกน่าน้วยของกู
โตขึ้นมาแม่งถีบพระเอกตงกงตกเวทีคนเหี้ย2010sกลิ้งหลุนๆสะดุดรากมะม่วงแล้วกระเด็นออกนอกดาราจักรไปเลย
กูยอมแล้ว .ปาดเหงื่อ.
ใครอ่านตงกงแล้วรับไม่ได้ มึงก็อย่าคิดจุดธูปเชิญเรื่องนี้เข้าบ้านเป็นอันขาดเลยนะ 555555
กูค่อนข้างโอเคกับเนื้อเรื่องนะ แม้ว่าสำนวนการแปลมันจะเป็นทายาทอสูรของเมียไอเทพก็ตามที ถถถถ
สนพนี้ควรปรับปรุง อื้มมมม

ส่วนรีวิวที่เหลือ กูขออนุญาตยังไม่พิมพ์นะ ยังไม่มีฟีล .กราบขอโทษเพื่อนผองเหล่าโม่ง.

>>474 จัดมาค่ะเพื่อนโม่ง
>>476 กุยังรอสปอยมึงอยู่นะ ม๊วฟๆ

สวัสดีสหายชาวโม่ง คิดถึงฝุดๆ ว่าจะเข้ามาพบปะพวกมึงตั้งแต่วันที่ 10 แต่มีงานด่วนพอดี กูนี่ช่างโชคร้ายเสียจริมๆ

ตั้งแต่โม่งปิดไปเนี่ยกูเกรี๊ยวกราดมากนะ กูจำได้ช่วงนั้นคือเป็นช่วงที่เราคุยกันบ่อยอะ มู่ไม่ได้ร้าง แต่แล้ววันที่ 20 มีนาคม 2561 กูกลับต้องตื่นมาพบกับฝันร้ายแม่งโม่งปิด อิผีฟัคยูเบเบ้ ปิดแบบไม่บอกกล่าวล่วงหน้า และงานหนังสือกำลังมาถึง กูยังไม่ได้ถามพวกมึงเลยว่าอะไรควรซื้อบ้าง ด้วยความไม่รู้ของกูและก่อนหน้านี้ไม่ได้ซื้อหนังสือเลย ทีนี้พอถึงงานหนังสือกูเลยซื้อดะเลย ซื้อเยอะจนฝาชีบอกว่าถ้าซื้ออีกถือเองนะ ไม่งั้นกูอาจถลุงไปมากกว่านี้ และช่วงเวลาเหงาๆที่โม่งปิดไปทำให้กูได้อ่านหลายเรื่องมาก ซึ่งหลายๆเรื่องทำกูหัวร้อนจนอุทานว่า ***ไรเนี่ย ละพอโม่งยังไม่เปิดกูก็ไม่มีที่ระบายกูอัดอั้นตันใจมากๆเลยมึง เฮ้อ มาๆเริ่มกันกูจะบ่นและชมปะปนกันไป
.
.
.
.
.
1.โฉมสะคราญงามปะหล่ำปะเหลือ
พล๊อตอะไรของมึงเนี่ย อีพระเอกไม่ควรเป็นเอกอะ มึงไม่ควรเป็นใหญ่ด้วย เหมือนมึงแยกแยะไม่เป็นอะ พาเมียชาวบ้านหนีละปล่อยเมียตัวเองทิ้งไว้ 5 เดือน คุณพระ ละคนที่มึงพาหนีอะเมียฮ่องเต้ๆๆ ดึงสตินิดนึง ถ้ามึงไม่ใช่พระเอกอะมึงโดนประหารไปแล้วเว้ยยย เรื่องนี่กูอาจจะรู้สึกว่านี้ถ้านางเอกไปหาคนอื่นมีผัวใหม่ไปเลยกูจะเรียกนิยายจบดี ผช งี้กูโคตรไม่น่าอยู่ด้วยเลย
.
.
.
.
.
2.ฉงจื่อ
กูเห็นหลายๆคนรำคาญนางเอกกูกลับไม่ว่ะ ทั้งที่มันคล้ายฮวากู่เชียน แต่ฮวากู่นี่กูรำทั้งพระทั้งนาง เรื่องฉงจื่อที่น่ารำคาญคือพระเอกคนเดียวเลย กูว่านางเอกน่าสงสารออก คือแม่งไม่ใช่ความผิดนางอะมึง แล้วที่นางยอมเป็นเทพมารก็เพราะไม่มีที่อื่นให้นางไปแล้วจริงๆนางไม่มีใคร โดนตามล่า เป็นกูก็ไม่รู้จะไปอยู่ไหนอะ ตายก็ไม่อยากตายไง ไม่มีใครเชื่อใจนางเลยแม้กระทั่งพระเอก หลอกนางตลอด ถึงจะมีเหตุผลก็เถอะแต่มันโหดร้ายเกิดไปมั้ยกะคนที่ยังไม่ได้อะไรผิดและรักมึงขนาดนั้น ขนาดบอกว่าจะเชื่อสุดแม่งก็ไม่อยู่ดี จนถึงตอนที่นางเอกหายไปจริงๆนั้นแหละถึงสติแตกหายบ้า คนอื่นๆที่สำคัญกับนางก็ทรยศบ้าง ตายบ้าง มีอำนาจไม่พอช่วยเหลือบ้าง บางคนอาจจะรำคาญที่ทำไมให้อภัยพระเอกตลอด คือกูเข้าใจนะนางไม่มีใครอะมึง ต่อให้พระเอกร้ายที่สุด แต่ก็เป็นโลกทั้งใบของนาง เป็นคนเดียวที่ผูกพันกับนางเอกแบบจริงๆอะ
.
.
.
.
.
3.ฉันไม่ชอบทั้งโลกฉันชอบแค่เธอคนเดียว
ไม่ค่อยเหมือนนิยายนะกูว่าเหมือนพวกไดอารี่ พ๊อกเก็ตบุ๊กไรงี้มากกว่า เป็นตอนสั้นๆแต่ละมุนหัวใจเหลือเกิน กูชอบๆๆ ไปหาอ่านนายเอฟกะเฉียวยีน่ารักมาก
.
.
.
.
.
4.สะดุดรักยายถังข้าว
นี่กูก็ชอบแต่ชอบเล่มแรกมากกว่าเล่มสอง กูว่าเล่มสองคาแร็คเตอร์พระเอกหลุดไปนิดนึง แต่รวมๆละน่ารักดี ไม่ชอบอีกอย่างคือเพื่อนนางเอกรู้สึกนางสมองหายเกินคำว่าใสอะ

5.ท่านอ๋องข้าอยาก.......
กูอ่านละคำเดียวเลย จ้า~~
โหยตอนเล่มแรกกูว่ามันดีเลยนะเหมือนปูเรื่องมาเพื่อทิ้งปม แต่พอต่อๆไปกูถึงรู้ว่าแม่งไม่ใช่ปมจ๊ะ มึงแค่เล่าให้กูฟังเฉยๆ ไม่มีปมใดๆต้องแก้ทั้งสิ้น นี่คือ ไดอารี่อวดผัวของอาหนาน ที่เล่มสองมีชื่อศาสตร์การเยเพื่อรักษาอาการป่วย ส่วนเล่มสามชื่อว่ากลยุทธทำอย่างไรให้ผัวแตกใน เฮ้อถามจริงทำไมสำนักพิมพ์ถึงเลือกนิยายแบบนี้มาแปลให้กูอ่านห้ะ!!!?
.
.
.
.
.
6.กอลลั่ม
อีสนพหน้าด้าน บางช่วงมึงบรรยายนางเอกอวบอิ่ม บางช่วงก็บรรยายนางเอกดูบาง มึงทำแบบนี้ได้ไงวะ จะปรุงกะปิน้ำปลามึงยังไม่ปรุงทั้งเล่มอีกหรอ ใจมึงได้มากกูอุตส่าตัดซื้อเพราะเป็นงานเจ๊จิ่ว อิ#^<>!?,~> แต่ว่าก็ว่านะเล่มนี้กูรู้เจ๊จิ่วงานดร๊อปลงนะ ดำเนินเรื่องเรียบไปมะ. ไม่มีจุดดึงอารมเลย มีพอได้อยู่แค่ตอนจบที่ไปนอนเฝ้าดอกไม้อะ แค่นั้น
.
.
.
.
.
7.ย้อนกาลสารทวสันต์
กูชอบนะ คือไม่ได้ชอบเว่อแต่พออ่านละรู้สึกว่ามันสนุก. กูชอบเวลาที่พระนางเขาคุยกัน. กูรู้สึกเหมือนเขารักกันจริงๆอะ. ตอนหลังจาก...กันแล้วกูว่าเขาดูเป็นผัวเมียกันจริงๆ. ไม่เหมือนบางเรื่องที่แบบหวานเกินจนกูรู้สึกว่าเพ้อฝันไป อันนี้มันพอดี เนื้อเรื่องก็โอเคร. ตัวประกอบดีงาม
.
.
.
.
.
8.บันทึกปิ่น 5
แฮปปี้สุดในบรรดาเล่มที่ซื้อมา อ๋องเริ่มไม่ซึนละจ้า กูว่าเล่มหน้าคงหายซึนละล่ะ. โอ้ยเมื่อไหร่เล่มหกจะออกคะ กูอยากออกไปกระตุ้นเศรษฐกิจช่วยชาติแล้ว
.
.
.
.
.
นอกนั้นที่ซื้อมาแต่ยังดองยุก็มี
-ร้ายตรึงรัก
-อาจารย์ชั่ว 2
-ชะตาแค้น 4
-ชะตารักพันภพ
-พานพบอีกครา
เด่วอ่านแล้วกูจะมาบ่นและอวยให้ฟัง

>>478 สนพ. ที่รักของมึงออกงานเจ๊จิ่วอีกเรื่องแล้ว มึงคงต้องยอมเปย์

>>479 เรื่องไรวะ. กลับมาตอบกูก่อยยย ขอล่ะไปยุแจ่ม. อยู่อรุณอะไรก็อยูไปเถอะ ได้โปรดไปให้ห่างจาก สนพ.หน้าด้านนี่เถอะ

Ky เพื่อนโม่ง กุเพิ่งอ่านฉันไม่อยากเป็นซินฯ ของป้าหลินจบ ดองไว้นานมาก คือกูอยากรู้ว่ามันมีภาคต่ออะไรยังไงออกมารึยัง รู้สึกว่าตัดจบห้วนๆมาก ปมอะไรต่อมิอะไรกูรู้สึกไม่ได้คลี่คลายเลย ขอบคุณเพื่อนโม่ง

>>479 กุว่างานจิ่วลู่อาจจะถูกจงหยวนกว้านซื้อไปหมดแล้วมั้ง อารมณ์เห็นงานขายได้ก็กวาดมาแม่งให้หมดเลยไรงี้ แต่กูรู้สึกว่างานจิ่วลู่ที่ขายได้ขนาดนี้เพราะอานิสงส์ท่านยายล้วนๆ เลยว่ะ แบบตอนออกอ๋องไก่ก็ไม่ได้พีคขนาดนั้น ยิ่งเจอเรื่องดราม่าบ็อกเข้าไปอีก แต่พอแจ่มเอาท่านยายมาทำ ทั้งปกสวยแปลดีเรื่องดี แม่งส่งกันไปหมด ชื่อนักเขียนเลยดัง คนรอตามเยอะ ดีนะที่กูตัดใจได้ งานจิ่วลู่กูเก็บสองเรื่องจากแจ่มพอ ถือว่าจบชุดในตัวแล้ว

ยอดพธูพรางใจ เนื้อเรื่องปวดตับ สำนวนแปลยิ่งแย่มากสำหรับกู อ่านแล้วปวดใจเพราะเรื่องอื่นที่ออกมาไล่ๆกันของสนพ.นี้กูว่าอ่านได้ในระดับนึงประมาณพวกเล่มฝอยของแจ่มใส อ่านแบบไม่คิดไรผ่านอยู่ ใครถามกูก็ว่าอ่านได้ แต่พอมาเจอเล่มนี้กูหุบปากแทบไม่ทัน เนื้อเรื่องว่าแย่ สำนวนแปลพาให้ไปกันใหญ่ เฮ้อออ เสียดายตังค์สุดเล่มนี้

เรื่องยอดพธูพลางใจอะไรนั่นกูอ่านแล้วอยากผ่าหัวนางเอกดูว่ะว่าข้างในมีอะไรอยู่มั้ยทำไมถึงได้โง่ขนาดนั้น สำหรับกูมันเกินคำว่าใสๆไปแตะคำว่าโง่แล้ว

ช่าย. โม่งปิดนี่กองดองกูลดฮวบมาก
กูไม่ได้ซื้อเพิ่มเท่าไร เน้นสลายกองกอง

โชคดีกูพรีศิษย์ชั่วไว้ นี่ใกล้ได้อ่านแล้ว เลทมากกกกก โดนพี่โป๊บสันนิวาสรีพรินต์ตัดหน้ารึไง
ใจร้ายกะกูจริงกล้วยนี่ ท่านอ๋องหื่น กับชะตาแค้น ดันไม่โดนแซงคิว กุเซ็ง

นี่ๆ งานจิ่วลู่ที่มีทั้งหมดในตอนนี้นะ ที่กูใส่ ? คือไทยยังไม่ซื้อลิขสิทธิ์

เรื่องยาวแนวโบราณ
- 魔尊 ของรักของข้า Prince of Darkness
- 司命 ลิขิตผูกพันมังกรหวนคืน Siming
- 三生，忘川无殇 สามชาติผูกพันแม่น้ำลืมเลือน Sansheng, Wangchuan Wu Shang
- 招摇 เจาเหยาใครว่าโลกนี้ไม่มีผี Ostentatious Zhao Yao
- 与晋长安 ปีศาจราตรี Long Peace with You
- 护心 ล่าหัวใจมังกร Heart Protection
- 师父系列 ? The Masters:Feeling Distressed
- 短篇合集 ? (ชุดเรื่องสั้น)
- 九爷别这样 ?
- 本王在此 ปฐพีไร้พ่าย Accompanying the Phoenix
- 一时冲动，七世不祥 เจ็ดชาติภพหนึ่งปรารถนา Seven Unfortunate Lifetimes, All Thanks to a Single Moment of Impulse
- 百鬼集 เล่าขานตำนานรัก One hundred circles song
- 几回魂梦 ?

เรื่องสั้นแนวโบราณ
ไม่มีตีพิมพ์นาจา ที่เจิ๊วลงเองนางก็ไม่ได้ล๊อก ใครอ่านจีนได้ตามไปดูที่นางลงไว้ ใครอ่านไม่ออกเสิร์ชอังกฤษเอา มีคนแปลอยู่ มีaudiobookขายด้วยแต่น่าเสียดายกูฟังไม่ออก ถ้าอ่านนี่พอดำได้อยู่ มาแต่เสียงนี่กูบ๊ายบาย
- 天晓 Daybreak
- 雪草 Xue Cao
- 倾世 Overturning the World
- 挖坟 Grave Digger
- 忍冬
- 桃妖 Peach Demon
- 梓琴 Ziqin
- 桑歌 Mulberry Song

>>480 เรื่องปีศาจราตรี หน้าปกมีนก พื้นหลังสีชมพูววว

กูจะเล่าแค่ที่สำคัญๆนะ
วังหลังดาวทวาร
.
.
.
.
.
.
.
ก่อนอื่นมึงต้องรู้ก่อนว่าเรื่องนี้บรรยายด้วยบุคคลที่1 ซึ่งก็คือบรรยายโดยฮ่องเต้ ดังนั้น มึงจะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับฮ่องเต้เป็นหลัก รู้ทุกอย่างเท่าที่ฮ่องเต้รู้ แต่มึงรู้แล้วมึงจะคิดต่อไปจากที่รู้ได้มากหรือน้อยกว่าฮ่องเต้ นั่นก็อยู่ที่ตัวใครตัวมัน

ฮ่องเต้คนนี้เป็นฮ่องเต้หุ่นเชิดที่ดีแต่เข็นเรือตามน้ำ แต่โชคยังดีที่ตอนหลังก็ได้ครองบัลลังก์

ฮ่องเต้คนนี้ ถูกไทเฮาสอดกระดึงแล้วจูงไปลากมาอยู่ตลอด เหมือนเป็นฮ่องเต้อย่างยิ่งใหญ่ แต่ที่จริงไม่มีอะไรที่ได้มา เพราะต้องการ ฉันสั่ง ฉันได้
ทุกสิ่ง ไทเฮาต้องเห็นชอบ เรื่องนางเอกเป็นครั้งแรกที่ทำตามใจ

เริ่มใหม่แต่แรก
-พระเอกได้เจอกับนางเอก ตั้งแต่เด็ก ไม่เหมือนใคร ไม่เกี่ยวข้องกับโลกนี้ ไม่ได้มองพระเอกเป็นหุ่นเชิด สดใส อบอุ่น กูว่าถ้าให้กูนิยาม นางเอกคือคอมฟอร์ตโซนของพระเอก ที่โดยปกติชีวิตสเตรส24ชม. เพราะงั้นพระเอกเลยเหมือนขาดนางเอกไม่ได้ เหมือนแบบ craving for อะไรแบบนั้นเลย
แต่นางเอกมองพระเอกเป็นแค่น้องชาย

ในมุมของกู พระออกเรื่องนี้ ปกป้องตัวเองโดยการไม่ทำอะไรเลย คือทำให้ตัวเองมีชีวิตอยู่ในมือไทเฮาได้ แต่ก็คือใช้ชีวิตแบบ หายใจไปวันๆ ไม่มีค่า
เพราะงั้น ในบางมุม พระเอกก็คือเด็กที่หยุดอยู่แค่ความเป็นเด็ก ไม่ก้าว ไม่โต
*ใครหวังพระเอกซุ่มเงียบ มึงจงกลับไปอ่านเผาสองที่พระเอกซุ่มโคตรเงียบจนกูไม่รู้เลยว่าตกลงแม่งเก่งเหี้ยตรงไหน (หัวเราะ)

นางเอกรักกับพระรอง แต่แน่นอนว่านางเอกมีค่านิยมผัวเมียเดียว นางเอกก็บอกกับพระเอกเรื่องแต่งกับพระรอง ว่าทูลขอสมรสไปแล้ว พระเอกเห็นเอกสารยัง? นางเอกแบบ ไม่ต้องการแย่งกับผญสามพันคน(พระเอกแต่งฮองเฮารับสนมแล้ว แต่นานๆจะมีบทซักบรรทัด)

พระเอกก็ ไม่ต้องการเสียนางเอก ประกอบกับไทเฮากำลังรับสมัครหลานเขยให้บ้านตัวเอง

พระเอกก็เลยเปรยชื่อพระรองออกไป

ก็ นั่นแหละ งานเลยล่ม

***นางเอกกับพระรองกับพระรองอะไรยังไงกันบ้างนี่เราไม่รู้เลยนะ
เพราะเรารู้เท่าพระเอก ต้องคิดเองหมดเลย***

เหมือนพระรองก็ต้องแต่งกะคนนั้น แจ่คงได้รู้ว่าพระเอกเสนอชืีอ ได้มาคุยกับนางเอก นางเอกเลยหลอกใช้พระเอก ลวงให้พระเอกคิดว่าไทเฮาไม่ใช่แม่แท้ๆ ให้ขัดแย้งกัน ขณะเดียวกันทางเจ้าสาวพระรองก็มีคุณชายในดวงใจ ไม่ยอมตามพระรองกลับเมืองหลวง ยืนยันจะเอาหนังสือหย่านั้นปาใส่หน้าเธอให้ได้ ชื่อเสียงเหม็นโฉ่ แต่พระรองนั้นเป็นสามีคนดี๊คนดีที่ถูกกระทำเหยียบย่ำศักดิ์ศรีอย่างน่าสงสาร (นั่นไง ฉันบอกแล้วนะคะหัวหน้าว่านังนี่มันร้าย!!!) //กูมองไปในประเด็นนี้
แต่มันก็แล้วแต่ใครมองนะ
กูว่าเรื่องนี้ไม่ใช่แค่ปลายเปิด มันเปิดพรุนไปทั้งเรื่องเลย
คือเป็นนิยายที่มึงรู้เหี้ยไรน้อยมาก คือความหนาเท่าเนี้ย แม่งยัดเหตุการณ์ลงมาได้เยอะกว่าตงกงสักเท่าตัวอ่ะ เพราะมึงรู้แค่มุมพระเอก เหตุการณ์ไหนที่พระเอกไม่ได้เข้าไปนั่งจ๋องอยู่ตรงนั้นก็คือมึงจะไม่รู้
กูว่าพระรองนางเอกเรื่องนี้ก็ดูเรียลดี พระรองก็คือขุนนางที่ฉลาดเป็นกรด(กูก็คิดต่อเองเช่นกัน) แต่ก็มีหัวใจรักให้นางเอก
นางเอกคือคนธรรมดา มีรัก มีเห็นแก่ตัว

สุดท้ายพอเป็นแบบนี้ พระรองกลับมาโสด

(ช่วงนี้กูสคิปเลยนะ)

แต่ก็จะต้องโดนย้ายไปไกลๆ คิดจะพานางเอกไปด้วย
พระเอกก็ไม่ยอม บีบพระรองว่าไม่ให้ ขู่ทุกอย่าง
กูว่าพระรองก็รู้ว่านั่นฮ่องเต้ ไม้ซีกไม่อาจงัดไม้ซุง
พระรองก็แค้นนะ ก็เลยแบบ กูไม่ได้ มึงก็ต้องไม่ได้
กูจะสั่งสอนให้มึงรู้สึก ต่อให้มึงได้ครอบครองทุกอย่าง แต่มันจะไม่มีอะไรซักอย่างที่ เป็นของมึง

พระรองฆ่าตัวตาย นางเอก พระเอก ก็เห็น

นางเอกเศร้ามาก โกรธมาก พูดออกมาหมดว่ารู้ เรื่องพระเอกขวางงานแต่ง ยอมรับว่าหลอกใช้(โง่เองนะ ฉันก็ไม่คิดว่านายจะโง่แบบนี้)
ด้วยอารมณ์ดาวน์ และถูกกดดัน จากทุกด้าน
พอมาเจอว่าแม้แต่คอมฟอร์ตโซนที่เชื่อใจยังเป็นแบบนี้
ก็เลยข่มขืนนางเอก ในโถงตั้งศพพระรอง

หลังจากนางเอกหนีไป ก็สั่งราชโองการลงไป ห้ามใครคุยกับนางเอก
ห้ามมีปฏิสัมพันธ์ ทำให้นางเอกเหมือนอยูาคนเดียวบนโลก ไม่มีที่ให้ไป(พระเอกขโมยปุ่มทะลุมิติจากนางเอกมาตอนข่มขืนเสร็จ)นางเอกล้มป่วย
สุดท้ายพระเอกก็อุ้มเข้าวังเอง นู่นนี่นั่น(พระเอกไม่รู้ แต่กูว่าต้องมีเหตุสนมมารุมรึ้งนางบ้างแหละ) หลังจากนั้น นางเอกแท้งลูก กลับปัจจุบัน แล้วก็มีบรรยายต่อนิดหน่อย ใครจะตามก็เสพเอง

//กูสปอยแบบตัดไปเยอะมากแล้วนะ ใครอยากแดกมาม่าให้ไตวาย
และไม่หวั่นแม้ภาษามันจะกาก ก็ลองตำดูได้
.
.
.
.
.
.
จบการรีวิว .โค้ง.

>>478 ไดอารี่อวดผัว.... สัส กูชอบคำนี้ 55555555

>>488 ขอบใจรีวิวมึงมาก กราบงามๆ กูเลยตัดสินใจได้เด็ดขาดกับเรื่องนี้

>>488 ขอบใจมึงมาก กุคงไม่สอยแล้วล่ะ พระเอกนี่มันตัวร้ายที่สวมหนังพระเอกชัดๆ กุว่าน่าจะตั้งชื่อว่าไดอารี่ตัวโกงมากกว่านะ ไม่น่าชื่อว่าบันทึกวังหลวงหรอก
อ้อ หน้าปกหนังสือแม่งหลอกลวงกุชิบ นึกว่าจะหวานๆ ใสๆ จับมือดูดวง ดาวพ่องงงงง !!!

>>488 กูไม่โอเค
.
.
.
.
.
ข่มขืนนางเอกตรงโถงตั้งศพพระรอง? มึงงง มึ๊งงงงงง!!! ต้องเหี้ยขนาดไหนวะ แล้วนางเอกจะรู้สึกยังไงอ่ะ แบบทั้งสิ้นหวัง ทั้งถูกรังแก ทำไรไม่ได้เลย โอ๊ยย!!!!!! กูปวดใจแทนนางเอก นี่ขนาดแค่อ่านสปอยล์ กูยังแบบหดหู่ ฮรึกกก
.
.
.
.
.

>>488 ห่า อ่านแล้วไม่รู้สึกว่าเป็นพระเอกตรงไหนหว่ะ น่าจะเป็นบันทึกของตัวร้ายที่เป็นคนบรรยายเหตุการณ์มากกว่า 5555

>>488 กูบ้ารึเปล่า อ่านที่สปอยแล้วอยากอ่านอะ อยากลองอะไรที่มันจิตตกบ้าง

ประกาศๆ โม่งจะเปลี่ยนสีธีมบอร์ดใหม่ ตอนนี้มี Topaz Obsidian Debug ใครอยากให้ บอร์ดเปลี่ยนเป็นสีอะไรไปโหวตกันได้ในทวิตนาจา

ปล. กูเห็นโม่งตกขบวนกันเยอะมากช่วงบอร์ดปิด ต่อไปควรมีแผนสำรองไหม แบบถ้าตำหนักปิด เป็นอันรู้กันว่าย้ายไปสิงกระต๊อบแทน บุ๊คมาร์ค Beta ตำหนักจีนไว้โลดค่ะเพื่อนโม่ง เพราะอาจจะมีปิดอีก เพราะกูเห็นแอดมินทวิตว่ายังทำระบบดูแลไม่เสร็จ แต่เปิดบอร์ดก่อน จำได้ป่ะที่เราเคยคุยกันในกระต๊อบอ่ะ เรื่องที่ต่อไปจะรีพอร์ตโทรลได้เอง

>>490 กูว่ากูพอจะรู้ว่ามึงตัดสินใจแบบไหน หึหึ
>>491 กูชอบเรื่องนี้ส่วนหนึ่งเพราะอีตานี่เลยนะ(' . ')
คือ มันโคตรเหี้ย อัยสัส มา จุดกันเหนียว
.
.
.
.
.
คือจากมุมมองของพระเอกเอง(หรือก็คือบทบรรยายทั้ง100%ของหนังสือ) เนี่ย อีนี่มันรู้สึกว่ามันเป็นผู้ถูกกระทำ มันถูกทำร้าย ถูกบีบคั้น ถูกกดดันจนมันต้องเหี้ย
แต่ในสายตากูหรอ ไม่อ่ะ มึงทำตัวเอง
คือมึงถูกไทเฮากดดัน ถูกบีบ เอ้า อีสัส มึงก็ได้เจอฟ่านจ้ง...แยยยยยยนนนนนนนน แล้วไง
แทนที่จะหาทางสะสมอำนาจ ต่อต้านแข็งขืนลับๆทีละน้อย
เออ แบบ ตอนมีฉากที่เรียกเข้ามาคุย แล้วเนรเทศเพื่อปกป้องขุนนางตงฉินนี่กูแทบโห่ร้อง มึงจะแข็งข้อแล้ววววววว เพื่อพบว่า อ่อ ป่าว ปกป้องก็ปกป้องไง ไปๆซะ อย่ากลับมาอีก เด๋วตายนะรู้อ๊ะเป่าว์~
อิเหี้ยยยยย .ตบโต๊ะ. อีฮ่องเต้โหลยโท่ย มึงไปขโมยมีดปอกสาลี่นางกำนัลมาตอนตัวเองให้จบๆไปไป๊!!!!!

แล้วการรีแอคท์ทั้งหมดที่มีต่อผู้รอบข้างอ่ะ ถ้ามึงมีตัวตนและนิสัยแบบนี้ มึงจะต้องถูกก่นด่าไปอีกหมื่นปี!!!
จะบอกว่าเป็นพวกไอคิวดี อีคิวติดลบก็ไม่ใช่
นี่มีไม่มีแม่งหมดอ่ะทั้งiq eq mq คือไม่มีแม่งซักคิว ตอนอยู่ในท้องแม่ลืมสร้างสมองให้หรอจ๊ะ?
แบบนั้นเลย

คือ เป็นตัวละครที่มึงจะเกลียดมาก แต่ใต้ความเกลียดมัน กูชอบเรื่องนี้ว่ะ 5555
.
.
.
.
.
//มีนะเว้ยฉากดูดาวอ่ะ ตอนสมัยพระเอกยังน่าน้วยอยู่ 5555555

>>492 มึงต้องคิดเองเลยอ่ะ ถ้าอ่านแบบ สักแต่ว่าอ่านออก มึงจะรู้สึกเฉยกับฉาก
.
.
.
.
.
ข่มขืนมาก
เพราะจากมุมมองพระเอก มันชิวมาก ไม่ได้รู้สึกผิดเหี้ยไรเลย เหมือนแบบ เจ้าบีบคั้นข้าเองนะ
ไรเงี้ย ทำเสร็จละยังวางแผนต่อจะทำไงไม่ให้นางเอกหนีไป ปลดอุปกรณ์ทะลุมิติ บีบคั้นนั่นนี่

แล้วก็มันเปิดกว้างมากอ่ะ บทบรรยายช่วงหลังจากนี้
กูคิดไปสองทาง
หนึ่งคือถูกอีแร้งวังหลังรุมทิ้งจนแท้ง
สองคือ อีสัส กูไม่ไหวแล้วชีวิต กูเกลียดมึง ทำแท้งเอง
คือ เรื่องอื่นต่อให้บรรยายบุรุษที่หนึ่งมันก็จะหลุดบ้างอ่ะ แบบ ข้าหันหลังจากมาอย่างไม่ไยดี โดยที่ไม่ได้ระแคะระคาย เอะใจในรอยยิ้มที่คลี่ออกเบื้องหลังข้า
เป็นเรื่องนี้เนี่ย มึงจะรู้แค่หันหลัง มึงจะไม่รู้ว่ามันยิ้ม ตามนี้ อีเหี้ย อ่านไปปวดสมองมาก โคตรต้องคิด กูยิ่งโง่ๆอยู่😭😭😭
.
.
.
.
.
>>493 55555 เออ เป็นไปได้ มันอาจจะเป็นว่า ใช้ตัวร้ายบรรยายเรื่อง และนั่นคือพระเอกนางเอก ถถถถภ

>>495 ปาลิงค์ให้กูทีค่ะที่รัก .กอดเอว

>>496 ขมขื่น มึง

>>498 ใจเย็นค่ะที่รัก .ยื่นยาดม.
.
.
.
.
.
.
.
ข่มขืนอ่ะ ถูกแล้ว
.
.
.
.
.
.

>>499 นึกว่ามึงจะหมายถึงขมขื่นทั้งเรื่อง
แต่ว่าแปลกนะ การแปล..ไม่ชอบโลกก็โอเคดี ทำไมถึงถอดพินอินได้วิบัติแบบนั้นไม่เข้าใจ
เฉียวอี เป็นเฉียวยี อู๋เป็นหยู เหยียน เป็นแยน สาระพัด

>>496 กุอ่านสปอยมึงแล้วกุแทบกระอักเลือด นิยายรักช่วงนี้ทำกุรากเลือดมาหลายเรื่องแล้ว
กุขอพักนิยายรักไว้ก่อน เปลี่ยนบรรยากาศไปอ่านนิยายผีดีกว่า กุซื้อเจ็ดอาถรรพ์มาดองหลายเดือนแล้ว ได้เวลาเอาออกจากไหเสียที
กุรอหย่งเยี่ยป้าหลินอยู่ ไว้ถ้าออกมา มึงช่วยมาสับอีกนะ 555

>>496 กูก็คือ 490 ทำอย่างที่มึงคิดนั่นแหละ หึหึ

เนื้อเรื่องยังพอว่าเพราะอันนั้นมาจากนักเขียน ปรับอะไรไม่ได้ แต่แปลชื่อตัวละครมีสระ แอ คือ what กูอ่านนิยายจีนมาหลายเรื่องยังนั่งงงเลย ไม่เคยเจอ
ตอนแรกเห็นปกสวยมากบวกชื่อคนเขียน อยากได้เวอร์ เจอรีวิวเข้าไปรู้สึกผิดหวังแรงส์อ่ะ ทำไมต่างกันฟ้ากับเหว

"...ย้ายไปสิงกระต๊อบแทน บุ๊คมาร์ค Beta ตำหนักจีนไว้โลดค่ะเพื่อนโม่ง...."
↑↑↑
กูขอลิงค์จริงจังค่ะทูนหัว .ก้มกราบ. กูนี่แหละที่ตกขบวน เมตตากูด้วย📌📌📌📌📌📌

>>500 รับไม่ได้จริงจังอ่ะ ซับนรกเว่อร์ 554555
มึงจิตใจดีเกินไปแล้ว 😂😂😂😂 มันไม่มีอะไรดีนับตั้งแต่หน้าที่ร้อยห้าสิบเป็นต้นไป.ขว้างที่คั่น.

>>501 ขออภัยมึงด้วยแล้วกัน กูยกพรีไปแล้ว
กูรอมันเป็นเล่มแล้วค่อยตัดสินใจดีกว่าว่ะว่าจะเอาไง
อีกอย่างผ่านมาตั้งนาน เราๆก็โตๆขึ้นกันแล้วทั้งนั้น เผลอๆมาอ่านตอนนี้ก็ไม่หนุกแล้ว
ฟีลลิ่งอาจจะประมาณพรีออเดอร์มายลิตเติ้ลโพนี่ไว้ตอนเจ็ดขวบแต่ได้ของจริงตอนสิบห้าแล้ว 5555555

>>503 มันก็อยู่หัวตำหนักนั่นแล

***รวมลิงค์Doc***
[Beta] โม่งตำหนักจีน >>https://goo.gl/vFRzD0
>> ไว้คุยเล่น/ทดสอบด็อค/กำหนดแนวทางการทำดอค/ห้องจับฉ่ายคุยได้ทุกเรื่อง มีชายแดนขั้นการคุยวันต่อวัน จะได้ไม่งงกัน

หย่งเยี่ย
.
.
.
.
.
กูได้ยินมาว่า นางเอกคือ ผู้ชายในร่างผู้หญิง แล้วสุดท้ายก็รักผู้ชาย นี่กูเข้าใจถูกไหมวะ กูไม่รู้ว่าจะอ่านด้วยความรู้สึกแบบไหน ในเมื่อมันไม่ใช่นิยายวาย อาจจะคล้ายกับคนที่อ่านเจ้าอัคคีหวงรักไรแบบนี้ปะ

>>505 .
.
.
.
.
ซอรี่ว่ะ ลืมจุดปิด ปล. ขอลิ้งกระต๊อบด้วย กูคือหนึ่งในคนที่ตกขบวน เหงามาเนิ่นนานเป็นเดือน

>>488 โห ประเด็นล้วนๆ
ไม่ไหวว่ะ มันดูเรียลจนน่ากลัว
อ่านไปคงจิตตก งือออออ

>>505 เนื้อเรื่องแบบนี้กูก็อ่านแล้วตามอารมณ์ไม่ถูกเหมือนกัน คือกูก็อ่านนิยายวายนะ แต่แบบนี้มันไม่ใช่อ่ะ เหมือนดูซีรี่ย์จีนเรื่อง go princess go นางเอกคืออดีตเพลย์บอย(ชายแท้) มาเข้าร่าง แล้วชายแท้มันรักพระเอกได้ไง งืออ มาแบบนี้กูสับสนในฟีลลิ่งมาก

>>508 มาแบบนี้กูอาจจะชอบก็ได้นะ 555 กูเคยอ่านการ์ตูนเรื่องนึง เมื่อผมกับเธอ XXX ซึ่งกูชอบ ไม่แน่อันนี้ถ้าเหตุผลเพียงพอกูอาจจะชอบด้วยก็ได้ ขอจุดสปอยเผื่อไว้
.
.
.
.
.
ผู้หญิงกับผู้ชายสลับร่างกัน แล้วผู้ชายในร่างผู้หญิงก็ถูกเพื่อนสนิทตัวเองเต๊าะ จนหวั่นไหวเกิดรักกัน ส่วนผู้หญิงในร่างผู้ชายก็ดันไปเต๊าะเพื่อนผู้หญิงของตัวเองจนรักเหมือนกัน แล้วกูก็ดันเชียร์ให้เขารักกันแบบนั้นแหละ ซึ่งก็สมใจกู
.
.
.
.
.

>>503 >>497 >>506 ลิ้งค์กระต๊อบแจ้ อยู่หัวตำหนัก

[Beta] โม่งตำหนักจีน >>https://goo.gl/vFRzD0

>>509 กุก็ชอบเรื่องนี้ แบบพระเอกมันดูนุ่มนิ่มอยู่แล้วด้วยไง เลยน่าเชียร์ แต่หย่งเยี่ยเนี่ยมันเคยเป็นผู้ชายแมนๆ เป็นนักฆ่าด้วย กุยังนึกภาพไม่ออกว่ามันจะไปรักผู้ชายด้วยกันได้ไง

>>494 จัดเลยค่ะมึง มาเกลียดพระเอกไปด้วยกัน😁😁😁

>>510 อ๋อ มันคือที่เดียวกันนี่เอง >>504 >>510 .กราบเนินอก. ขอบพระคุณ.

>>507 จริง มันเรียลมาก
บรรยายด้วยบุรุษที่หนึ่งแบบแท้ๆ เหมือนตัวเรากำลังอยู่ในร่างฮ่องเต้ ได้ยินสิ่งที่ฮ่องเต้คิด ที่ฮ่องเต้ได้ยิน เห็นสิ่งที่ฮ่องเต้เห็น ได้กลิ่นผ่านจมูกฮ่องเต้ ลิ้มรสผ่านสัมผัสของฮ่องเต้
แต่ซีนไหนก็ตามที่ไม่เกี่ยวกับฮ่องเต้คือไม่รู้
ไม่รู้เลยว่าตัวละครไหนคิดยังไงบ้าง{จนกว่าตัวละครนั้นๆจะเปิดปากพูดออกมา(แต่ก็ไม่รู้อยู่ดีอ่ะว่ามันโกหกมั้ย)}
คือเรียล เหมือนเล่นเกมrpgแบบเรียล ที่ตัวละครแบบบุคคลที่1 เพียงแต่เกมนี้มันดำเนินตามเนื้อหาไดอะล็อคเป๊ะ ไม่มีเควสต์ลับ ภารกิจคู่ขนานอะไร
ประมาณนั้น อ่านจบกูนี่หัวเอียงเลยจ้า ใช้สมองเยอะจนไม่เฟมือนอ่านนิยาย อห
ยิ่งอีพระเอกนี่สมองแหว่งเบอร์นี้ ไม่ได้ช่วยกูคิดเหี้ยไรเลย กูนี่ต้องนั่งคิดแทนมึง สะ เลวจริงๆ ทำชาวบ้านช่องในเรื่องเดือดร้อนไม่พอ กูที่เสียตังค์ให้มึงยังเดือดร้อนไปด้วยอีก โว้ยยยยยยยยย
5555555555555

แจ่มปล่อยมา 2 เรื่อง กูสนใจ เชลยรัก เล่มเดียวจบอะ ขันทีสาวของเฉียนเฉ่าจะสนุกมั้ยเนี่ย

>>513 เฉี่ยนเฉ่ากูรู้สึกไม่ถูกจริต แต่กูเคยอ่านอยู่เรื่องเดียวนะ คล้องรักสาวใช้ เนื้อเรื่องแรกๆ คือดีย์ แต่หลังๆ กูแบบ อะไรวะ กูทำนองไม่ชอบพระเอกแนวมีอะไรไม่พูดไม่บอกอะ มโนไปเองว่าทำเพื่อนางเอกไรงี้ ดราม่าทั้งที่ไม่ควร คุยกันให้เข้าใจ ทุกอย่างก็ดีล่ะ ลำไยเนื้อเรื่องประมาณนี้มากๆ เรื่องอื่นของเฉี่ยนเฉ่ากูเลยไม่อ่านอีก อคติไปแล้ว

>>440 เรื่องนี้ชื่อเต็มว่าอะไรอะ กูไม่ค่อยได้ตามข่าว หาไม่เจอ

มีใคนอ่านหาญฟ้า​ สยามแล้วมั้ง​ เหมาะกับคนป่วยไม่มึง​ พอดีชอบอ่านกำลังภายใน​ มีดราม่าหญิงชายม่ะ​ ใครอ่านแล้วบ้าง

>>516 เคยอ่านแปลอิ้ง แรกๆ สนุกดีนะมึง กูอ่านจนพระเอกแต่งเมียคนแรกอะเลยหยุด
.
.
.
.
.
เรื่องนี้ฮาเร็ม แว่วๆ ว่าเหมือนพระเอกจะโดนข่มขืนโดยฮ่องเต้หญิงอีกเมืองด้วยรึเปล่ากูไม่แน่ใจ
เลิกอ่านเพราะ กูไม่ชอบเมียคนแรกพระเอกเพราะไม่สวย ดูเหยาะแหยะ เป็นคุณหนูในห้องหอที่นิสัยไม่ใช่แนวกู
กูนึกภาพพระเอกตกหลุมรักตอนนางกินไก่ปากมันเยิ้มไม่ออก สเปคพระเอกคิดว่านางสวย สนุกจนตรงนี้แหละ
พระเอกเป็นreincarnator แม่พระเอกเป็น transmigrator มีปืนโผล่มาด้วย พ่อพระเอกจริงๆ แล้วก็คือฮ่องเต้นั่นแล
.
.
.
.
.

>>502 555 เออ ผิดแบบไม่ใช่ผิดพิมพ์ผิดนะ มันแปลผิด ชื่อตานี่เจอกี่ครั้งก็พิมพ์งี้ เออ ถูกค่ะ
กูซื้อเพราะชื่อคนเขียนกับปกนี่แหละ
เอ้ย มึงอาจจะชอบก็ด้าย มาม่าเส้นเหนียวนุ่ม หอมกรุ่นไรงี้ 😂😂😂

>>514 นิยายเฉียนเฉ่าคนข้างนอกโม่งบอกโทนหน่วง จิตตก
แต่กูว่ามันแม่งสดใสฟรุ้งฟริ้งโลลี่ป็อปมากเลยนะ
คือจะอ่านทีต้องถอดสมองวางไว้ข้างตัวก่อน ถถถถ
เหมือนอ่านฆ่าเวลาอ่ะ
เออ รึมีหลายเฉียนวะ กูก็งงๆมานานอยู่
>>515 บันทึกวังหลัง ดาวทวารทัพพิทักษ์อุดร
//ดราม่านะคะ การแปลมีข้อผิดพลาดบ้าง
บอกเตือนไว้ก่อน

>>516 กูกูกูกู ยังไม่ได้อ่าน
แต่กูอยากได้ กูอยากตำ กูรอรีวิวด้วยคน

>>517 เออออขอบใจมากมึง​​

>>517 กูอ่านเรื่องนี้แล้วมีความรู้สึกว่า คนที่งามที่สุดในเรื่องคือพระเอก 5555

กูรอคนสำปอยสยบอยู่นะ
หาญฟ้าต่อให้ไม่ฮาเร็มกูก็ไม่หนับหนุน เหม็นเบื่ออาศัยชื่อสยบฟ้าแล้วมาร้องปาวๆ ว่าแปลเร็วกว่า
สยบฟ้าแปลช้างั้นงี้

กุรอสปอยสยบฟ้าด้วยคน อ่านไปกุบีบหัวใจไป มันจะไปไงต่อ ฮ่องเต้จะตายมั๊ย จอมปราชญ์จะตายหรือป่าว องค์หญิงกับฮองเฮาจะกัดกันไงต่อ ซังซังของกุต้องไปเป็นเจ้าบังลังก์หรอ แต่ตอนนี้กุเชียร์ผู้งมงายยุทธ์มาก รีบๆ ฟื้นฟูสกิลแล้วไปทุบอิพวกหน่วยพิพากษาให้หมด
ปล.กุหมั่นไส้อิพี่ใหญ่เฉามากๆ อิดอกกุอุตส่าห์เป็นห่วง ที่แท้มึงมาเต๊าะหญิงนี่เอง

หาญฟ้าเล่มล่าสุดกลิ่นฮาเร็มงี้ฟุ้ง ยิ่งอ่านท่าน น แปล กูล่ะนึกว่ากำลังอ่านงานเยี่ยกวน
กูเคยอ่านนักเขียนคนนี้แค่สยบฟ้า แต่กูคิดว่าสไตล์คนเขียนยังไงมันก็ต้องออกมาบ้าง กูก็คาดหวังความตลกแบบสยบฟ้า แต่เรื่องนี้มันไม่ตลก กูไม่รู้ว่ามันไม่ตลกหรือเขาแปลไม่ตลก กูอาจอคติก็ได้เพราะกูลำไยสำนวนแปลท่าน น มาก ทับศัพท์จีนจนกูตาลาย ศัพท์ไทยก็ใช้ซำ้ซาก เปลี่ยนนักเขียนแล้วก็ควรเปลี่ยนคำสำนวนบ้างมั้ย

ปีที่แล้วกูเคยเอาหาญฟ้าไปแนะนำให้enterมาแปล ตอนนั้นมันยังแปลไม่ถึงตอนที่กูไม่ชอบ แต่เห็นสยามเอามาแปลก็นะ ยังไงกูก็ไม่ซื้ออยู่ดี

>>518 กูเห็นคำว่าดาวทวารแล้วนึกถึงทวาร อย่าว่ากู

กูเกลียดคำว่าตะโพกแฝงแรงดีดสะท้อนของท่าน น มาก เจอในหาญฟ้าอีกคำ กูงี้อ้วกแทบพุ่งด้วยแรงเฉื่อยสะท้าน

>>522 ก่อนจะไปถึงขั้นว่าใครจะตายไม่ตาย ตอนนี้กูสงสัยมากว่าสรุปหนิงเชวียใช่ลูกแม่ทัพหรือเปล่า ตอนอยู่กระต๊อบแม่งก็วิแคะกันแบบค้างๆ คาๆ ว้อยยย อึดอัดใจ เมิ่อไหร่จะออกเล่มต่อไป

>>527 ก็ลูกแม่ทัพแหล่ะมึง แต่คือมันเป็นคนยุคปัจจุบันทะลุมิติไปเข้าร่างทารกไง ความจำแม่งมาครบ มันก็เลยกลายเป็นคนที่อยู่ในคำทำนายหรือป่าวเพราะทะลุมิติมาและเคยเห็นดวงจันทร์ด้วย แล้วมันก็แค้นแม่ทัพที่ฆ่าครอบครัวมันเพราะถ้าไม่มาฆ่าล้างตระกูลมัน มันก็ได้ใช้ชีวิตคุณชายเริ่ดๆ เชิดๆ ไป ไม่ต้องมาระหกระเหินเดินดง แล้วตอนที่มันหนีจากจวนแม่ทัพมันก็ฆ่าหลานพ่อบ้านแล้วเอาศพมาสวมแทนมันเอานั่นแหล่ะ ที่มันฆ่าคนได้เพราะมันไม่ใช่เด็กๆ ใสๆ ไง คือมันก็อายุเยอะแล้วตอนมันทะลุมิติมา

มึงว่าหนิงเชวียนี่ยันเดเระมะ

นั่งเกี้ยวเข้าตำหนัก หลังจากที่ไม่ได้อัพเดตนิยายจีนมานาน
กูอยากมาบ่นว่า ตามหา Boxset ลิขิตรักด้ายแดง ซึ่ง ช่วงพรี
สนพ ขาย 999.- บาทรวมส่ง ไปเจอเว็บชมพู 1499.- บาทค่ะ ช็อก
ราคานี้คือยังไม่รวมค่าส่งอีก 85.-

>>525 กู >>440 และเรปสปอยต่อๆมา
5555 กูคิดไปก่อนมึงอีกจ้า วังประตูหลัง แอสสสสส~
อีพระเอกแม่งควรโดนจับล่ามแล้วให้กระเทยสงครามลงแขก .ปรบมือกราว.

@เรปบนๆ พวกมึงใส่จุดกันด้วย กูเพิ่งอยู่เล่มสิบสอง อย่าเพิ่งสปอยกู รอกูวิ่งด้วย .แสครชพื้น.

>>528 ฉากนั้นแหละ มีคนวิแคะว่าหนิงเชวีย ไม่ใช่ลูกแม่ทัพ แต่ฆ่าลูกแม่ทัพ แล้วสวมรอยหนีออกมาแทน เพราะนายน้อยตัวจริงตั้งใจจะให้หนิงเชวียตายแทนไงตอนแรก แต่ฮีไม่ยอม ก็หนิงเชวียเลยฆ่าแม่งทั้งสองเลย แล้วหนีออกมา ลองอ่านเล่มหนึ่งใหม่ มีตอนพ่อบ้านขอ 'นายน้อย' ว่าให้ปล่อยเด็กอีกคนไปด้วย จากตอนแรกที่กูมั่นมากว่าฮีเป็นลูกแม่ทัพ เลยเริ่มเขวนิดๆละ ลองกลับไปอ่านสิ กูไม่ใส่สปอยนะ เพราะอันนี้มีคนวิเคราะห์มาไม่รู้ว่าจริงรึเปล่า

>>528 หนิงเชวียอายุไม่เยอะนะ
.
.
.
.
.
ก็เด็กม.ปลายป่าว แต่เป็นเด็กคณิตศาสตร์โอลิมปิก ความคิดวิเคราะห์เลยไม่เหมือนเด็กทั่วๆ ไป จำไม่ได้ละ เหมือนมีเล่าผ่านๆ ตอนจะสอบเข้าสถานศึกษาอ่ะ ฆ่าคนได้ตาไม่กะพริบนี่กูว่าก็เกินไป ซูเบาๆ 5555
.
.
.
.
.

กูว่าเด็กอีกคนก็ตายแทนไง ถ้าไม่ใช่ลูกมันจะแค้นอะไรหนักหนา กูจำได้ว่ามันคิดถึงตอนถูกรักใคร่ฟูมฟักตอนเด็กๆด้วย
เดี๋ยวกูไปค้นเล่มหนึ่งมามั่ง บทมดไม่ทำร้ายกู กูติดตั้งแต่เล่มแรกนี่แหละ

สยบ
ถ้าเปนแค่ลูกคนครัว แม่เป็นญคณิกาแล้วมาแก้แค้นให้พวกที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการฆ่าล้างตระกูลแม่ทัพ
คือมันจะไม่ตลดไปหน่อยหรอวะ

>>530 เป็นเรื่องปกติไปแล้วว่ะ พออะไรที่ตามหายากๆราคามันก็สูง แต่ราคานี้ต่อให้กูอยากขนาดไหนก็ไม่ซื้อ และร้านนี้ก็ขายแพงมาหลายเรื่องละ

>>534 >>535 กุก็ว่าลูกแม่ทัพนั่นแหล่ะ เพราะเคยอ่านเจอว่ามีบรรยายเล่มไหนสักเล่มนี่แหล่ะที่อาหนิงมันรำพันว่าอุตส่าห์ได้ทะลุมิติมาอยู่บ้านที่มีเงิน มีเกียรติ ท่านแม่ก็งดงาม อ่อนหวาน เป็นคุณชายชีวิตดี๊ดี แต่ต้องมาหนีตายหัวซุกหัวซุนเพราะโดนฆ่าล้างตระกูล

เห็นถกกันนัก เอ้า กูเอาด้วยเลย ไหนๆกูก็เพิ่งอ่านเล่มหนึ่งเร็วๆนี้มากกว่าพวกมึง
>>532 ไม่มึงก็กู ไม่ใครก็ใครต้องเข้าใจผิดแน่ๆ
.
.
.
.
.
พ่อบ้านพูดว่า "นายน้อย เชื่อข้า อย่าออกไป ให้เสี่ยวฉู่ไป ให้มันไป"
จากนั้น ทหารก็มา แล้วก็ "ครบแล้ว ไม่ขาด ไม่มีรอดแม้แต่คนเดียว"
.
.
.
.
.
ถ้าไม่ใช่ว่ากูสมองบวม ฟังวาชาปริศนาคมคทยของพ่อบ้านไม่ออก กูว่านายน้อยก็ควรจะหมายถึงคนที่ไม่ได้ชื่อเสี่ยวฉู่ ถูกมั้ย
แล้วพระเอกเรื่องนี้ชื่อ..........
นอกจากว่า เขาคสนั้นจะเอาชื่อจากโลกเก่ามาใช้แบบนิยายทะลุมิติหลายๆเรื่อง

>>538 หนิงเชวียคงไม่ใช่ชื่อลูกแม่ทัพ ต่อให้เป็นลูกแม่ทัพจริงยังไงก็ต้องเปลี่ยขื่อแซ่

หาญฟ้าฯ กูไม่ชอบอย่างเดียวคือพวกอวยแล้วจิกกัดสยบฟ้าฯ ไม่แมนเลยว่ะ
สยบฟ้าฯสำนวนแปลกูชอบมากกว่าหาญฟ้าฯ อีก
แต่กูยอมรับว่าเขาออกช้า เพราะคุณant มีงานประจำ(เงินดีมาก) ดังนั้นแปลเต็มเวลาไม่ได้ ออกไม่ทันใจพวกอยากอ่านไวไว
อยากออกเร็วออกไปดิ มาจิกกัดคนอื่นเขาเหมือนหญิงม่ายปากร้าอยู่ได้

>>518 มีเฉียนเฉ่าเดียวนั่นแหละ แต่เห็นด้วยที่เป็นนิยายมากกว่ารักแบบสดใสฟรุ้งฟริ้งลาเวนเดอร์ พระเอกรักเดียวใจเดียว รักแล้วเปย์ แต่ชอบผลงานแรกๆแบบมเหสีตัวปลอม หรือโอรสสวรรค์ทาสรักมากกว่านะ อันนั้นเนื้อเรื่องกำลังพอดี แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นอย่าไปหาความสมจริงค่ะซิสทั้งหลาย อ่านเพลินๆตามสไตล์มากกว่ารักเล่มเล็ก(ต่อกันสองเล่ม)

>>540 หญิงม้ายผิดอะไร พวกที่จิกกัดขี้แซะก็มีแต่ตัวผู้ทั้งนั้น

>>540 กูว่าหาญฟ้าคุณภาพหนังสือสู้สยบฟ้าไม่ได้ว่ะ ออกเร็วก็จริงแต่กูไม่ชอบหนังสือสยามเลย ออกมาเหมือนเอาไว้แค่อ่านอย่างเดียวจริงๆ

ky พูดถึงฮาเร็ม กุอยากอ่านแนวพวกฮาเร็มแบบ 8 สามีมาก
เพราะกุเป็นประเภทรักพระเอกเสียดายพระรอง อยากกวาดผู้ชายทั้งเรื่อง พวกมึงมีแนะนำบ้างไหม ?

>>538 สมมติว่าเสี่ยวฉู่คือหนิงเชวียล่ะ สมมติว่าจริงๆ แล้วเสี่ยวฉู่ไม่อยากตาย เลยฆ่านายน้อยกับพ่อบ้านแล้วหนีไป? จากนั้นก็เอาชื่อ'หนิงเชวีย' มาใช้แทน?
.
.
.
.
.
เล่ม 16 มีแฟลชเเบ็คตอนซย่าโหวไปเช็คศพ ซย่าโหวว่ามันมั่นใจว่าเป็นศพคุณชายจวนแม่ทัพ จุดนี้เป็นอีกจุดที่ทำให้กูเขว เพราะซย่าโหวน่าจะรู้จักหน้าตาคุณชายอยู่แล้วป่าว
.
.
.
.
.
.

ส่วนชื่อ หนิงเชวีย นี่ไม่ชื่อเก่าชาติที่แล้วก็ชื่อปลอมอยู่แล้ว เพราะแม่ทัพแซ่เซวียน ไม่ใช่เเซ่หนิง

>>500 มึงก็ อย่าพูดดังไป ในนิยายเมืองยิ้มยังมีสระแอเลย ครุคริ

>>545 งั้นมึงว่า ลูกคนครัวนี่ทำไมแค้นแทนตระกูลแม่ทัพ? ทั้งๆ ที่ตัวเองก็ฆ่าลูกเขาเอาตัวรอด ?????????

กูว่าลูกแม่ทัพ คนเขียนมีหลอกคนอ่าน

>>540 กูไม่ชอบตอนที่ทปม.บอกว่ามาวนี่เสือกเขียนกลภนด้วยภาษาปัจจุบันเลยทำให้สำนวนแปลกไป คือ นิยายของมาวนี่มันเป็นกลภนยุคใหม่ และการที่ต้นฉบับเค้าเขียนมาแบบนี้ถือว่าผิดเหรอวะ ทำไมไม่คิดว่าเลือกนักแปลผิดบ้าง put the right man on the right job น่ะไม่รู้จักเหรอวะ

ตลกดี เมื่อก่อนก็ว่าท่านน.แปลดี แต่พอแปลต่างกับคุณมดแดงเท่านั้นละ แปลห่วยจนจะอ้วกกันเลยทีเดียว เฮ้อ

นึกถึงสมัยหาบจงหยวนออกมาแซะสนพ.อื่นว่าแปลแย่จัง ป่านนี้แม่บัณฑิตการแปลคงร้องให้ในใจละ ว่าทำใมตอนนั้นไม่มีคนสนับสนุนที่บอกท่านน.แปลห่วยแบบตอนนี้ น่าสงสารจริงๆ

>>550 กูไม่รู้ว่ามึงแซะใครอยู่นะ แต่สำหรับกู กูเฉยๆกับการแปลของท่านน.ว่ะ คือไม่ได้ชอบ แต่ก็ไม่ได้เกลียดอะไร อ่านได้เรื่อยๆมากกว่า แต่ถ้าให้เลือกก็ไม่อ่านยกเว้นเรื่องที่สนใจจริงๆเท่านั้น แต่กูไม่ชอบการที่ฝ่ายทปม.มากล่าวหาว่านักเขียนว่าทำไมถึงเขียนนิยายกลภนด้วยภาษาปัจจุบัน แต่ทำไมไม่คิดกลับกันบ้างว่า ในเมื่อภาษาการเขียนมาแบบนี้ ท่านน.อาจจะไม่เหมาะหรือเปล่า น่าจะยกงานนี้ให้คนอื่นที่เหมาะสมมากกว่าไรงี้ แล้วมันเป็นกฎตายตัวไปเหรอว่ากลภนต้องเขียนด้วยภาษาแบบไหนเท่านั้น

คำว่าแปลห่วยจนจะอ้วก เอามาจากตรงไหนหรอ?
อย่าเอาสำนวนหลายไม้ของสนพนั้นมาเทียบ เพราะ...เกินเยียวยา
.
เรื่องแซะสยบที่มีทปมกับเจมจิเป็นตัวตั้งกระทู้นี่บอกเลย ที่เสียหายคือสนพกับท่านนอ

ถ้าเทียบสยบฟ้ากับหาญท้า ยังไงกูก็อวยสยบฟ้าว่ะ เพราะกูชอบแนวแฟนตาซีนิดๆมากกว่า ชอบคาร์ฯตลคมากกว่าด้วย อีกอย่างคือกูไม่ชอบpolygamy พอมารวมกับการแปลสไตล์นั้นและคุณภาพหนังสือ กูก็บายจ้ะ

>>550 กูไม่ชอบลีลาการแปลของน.อยู่แล้วว่ะ ตอนดราม่านั้นเลยเฉยๆ คนโดนด่านั่นซวยไปที่คนอ่านกลภนชินกับการแปลแบบนั้นกัน ละทปมเอาไปเผยแพร่
>>552 อาจจะเป็นความรู้สึกในใจของโม่งคนนั้นเองป่าววะ 55555

>>539 ก็คงไม่ใช้ชื่อจริงเดินว่อนไปมาจริงๆนั่นแหละ...
>>541 แล้วพวกที่บอกว่าอ่านแล้วปวดตับ ปวดใจ มันไปเอามาจากไหนวะ? .เกาหัวงวยงง
>>545 เออว่ะ กูก็ลืมคิดถึงจุดนี้ไป ยุทธภพช่างล้ำลึกนัก...
แต่กูก็ยังว่าลูกแม่ทัพนะ หนิงเซวียแม่งทำมาได้ถึงเบอร์นี้แล้ว จะแต่งศพได้อีกอย่างกูก็ไม่อเมซิ่งอะไรแล้วอ่ะ

ถามหน่อยชาวสายย่อ ทปม คือ อะไร

//โดยส่วนตัวกูไม่ค่อยชอบอ่านสำนวนท่านน.
คือก็เข้าใจว่าภาษาสละสลวยรึอะไรซักอย่าง
แต่กูอ่านไปแทบจะต้องหาพจนานุกรมมาวางข้างๆ
อะไรศัพท์จะบรรเจิดขนาดนั้น
เอาไปใส่กูเกิลทรานสเลดกูว่ามีเออเร่อแน่นอนอ่ะ 55555 ล้ำจัด ถถถถถ

>>550 กูคือคนอ้วกพุ่งเอง ก็เพราะกูเองอ่านงานแปลของท่าน น มาไม่น้อย เพราะเรื่องที่ท่านแปลกูอยากอ่านและกูก็ทำลืมๆสิ่งที่กูหงุดหงิดใจไปเอาจริงๆกูว่าท่านแปลด้วยสำนวนของท่าน ไม่ได้แปลด้วยสำนวนนักเขียนคนนั้น หรือเรื่องที่มันเปลี่ยนยุคสมัย บางทีมันก็ต้องปรับสำนวนตามสไตล์นักเขียนบ้างมั้ย
เช่น คำทับศัพท์ อย่างคำว่า ไต้หวัน ในความคิดตัวละคร ฟางเสี่ยนมันคิดแบบความจำปัจจุบันของมัน ท่านก็ต้องเขียนไถวานให้ได้ จนกูนึกว่ายังอ่านเซี่ยสินอยู่
คอมพิวเตอร์ท่านก็ต้องทับศัพท์จีนมา คือหลายคนอาจจะชอบได้เรียนรู้ภาษาจีนเพิ่ม แต่อย่างกู มันสะดุด พอเยอะๆเข้ามันรุงรังคือกูอยากให้เค้าแปลเป็นภาษาไทยให้กูอ่านลื่นๆ พวกเจี่ยเจี่ยเส้าแหยเซียนเซิงอะไรนี่เป็นคำเรียกหากูยังพอโอเค แม้จะรำคาญที่ใส่วงเล็บซ้ำไปซ้ำมา ถ้าคิดว่าต้องอธิบายบ่อยขนาดนั้น อินเด๊กซ์ท้ายเล่มเลยดีมั้ย เพราะตั้งแต่เล่ม1ยันจบทุกเรื่อง ก็ใส่มา กูคิดว่ากองบก เองตรวจทานแล้วน่าจะแนะนำจัดระเบียบให้ท่านเสีย

กูไม่รู้หรอกว่าคำจีนที่แปลมาว่าแฝงแรงดีดสะท้อน มันมีคำอะไรบ้าง กูคิดเอาว่าเยี่ยกวนมันคงชอบคำนี้จริงๆจังๆใช้ตลอดเว พอมามาวนี่กูเจอเข้าไปในเล่ม3 กูเลยชักไม่ไหว มันจะมีคำอื่นแปลให้ได้ความหมายนี้อีกมั้ย ถ้าทุกบทรักกูเจอแต่แรงดีดสะท้อน กูเลี่ยน
ด้วยความเคารพ กูก็ไม่กล้าว่า ปูชนียนักหรอก แต่นี่คือความเห็นจริงจังจริงใจ

>>555 แลดูมึงอัดอั้น ถถถ

สรุปมีใครพอจะทำทานกูได้บ้างว่าทปมคืออะไร
กูมันมือใหม่หัดขับวงการกำลังภายในจริงจัง

>>556 คนที่แชร์ข่าวโน้นนั่นนี่บ่อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ในวดด (รู้ใช่มั้ยว่าวดดคือที่ไหน 55)
แอดมินกลุ่ม กลภน
ในฟาร์มแกก็อยู่นะ

แจ่มกับสยั่มไปๆ มาๆ ไม่ถูกกันแล้วหรอวะ ทำไมเหมือน ลูกหาบ? หรือแฟนคลับ? แซะกันไปมา

กูขอโทษละกันที่บ่นประเด็นท่าน น เพราะกูไม่ได้อยากร่วมสร้างดราม่าสยบหาญใดๆ
ถ้ามึงอ่านท่าน น แปล ทุกๆเรื่อง (ย้ำไม่ใช่แค่หาญฟ้า )แล้วมึงไม่หงุดหงิดความรุงรังที่กูว่ามาก็เป็นเรื่องดีของมึง
สยบฟ้า ทำให้กูอ่านหาญฟ้า ออกเร็วกูก็ชอบ กูไม่บ่นเรื่องนี้เลย55

พูดถึงคนเขียนmao ni นี่ไม่ใช่แนวกู อ่านไม่รอดสักเรื่อง ไปลองอ่านสยบฟ้ากับ zetianji ก็ไม่ไหว แม่งเนือยมากจะหลับ

สนพกับนักแปลเขาไม่มีอะไรหรอก แต่กูคนนึงที่เหม็นเบื่อทปมกับเจมจิที่เอาหาญฟ้ามากดข่มสยบฟ้า
จิกกัดว่าออกช้างั้นงี้ ให้ลูกหาบมาต่อว่าสยบ

รำคานทปมกับจจเซม ไบแอสเว่อวัง เรื่องสยบฟ้าหานฟ้านี่น่ารำคานนน นี่ทปมกับจจ รุ้นะคะว่าอ่านโม่งอยุ่ อยากจะบอกว่าตั้งแต่เรื่อง sexism ซัมติงคราวก่อนนู้นแล้ว ที่แบ่งเพศนักอ่านอะ ไม่ชอบนะพฤติกรรมแบบนี้ แขวะไปมาเพื่ออะไร แทนที่จะเกื้อหนุนกัน เรื่องนี้สนุกก็ลองมาอ่านอีกเรื่องดู อาจจะชอบด้วย ก็ว่ากันไป ไม่ใช่กดข่ม อุ๊ย เรื่องชั้นสนุกกว่าของแกอะ แถมออกเร็วด้วยนะ ทุเรศค่ะ นิสัยแบบนี้ ดูไม่มีวุฒิภาวะมากนะรุ้รึป่ะ

เรื่องหาญฯ ถอดเสียงพินอินผิดบรรลัยเลย ท่าน น คงไม่ถนัดจีนกลาง

แหม สยบออกช้าเป็นเพื่อนกลอรี่ตะหาก 55555

>>561 +100
>>558 ชาวยุทธภพก็เป็นแบบนี้แหละ มันต้องมีตบตีกันบ้าง พันธมิตรกันบ้างเป็นเรื่องปกติ

>>328 กูก็ลำไยนางเอก อ่านจบเพราะพระเอกล้วนๆ

>>347 ไม่ถือว่ายาว สี่เล่มจีน เว็บจีนสี่ร้อยกว่าตอนรวมตอนพิเศษ

>>564 กลอรี่เลียนแบบสยบฟ้าต่างหากล่ะ ไม่สิ บันทึกปิ่นด้วย

>>555 คนจีนก็เรียกไต้หวันว่าไถหวาน/ไถหวันจริงๆ ไม่ใช่เหรอ ไต้หวันนี่สำเนียงเยาราชเลยนะ

กูไม่ชอบถอดเสียงแต้จิ๋ว อ่านไม่ได้ปวดหัวมาก ทำให้กูรู้เลยว่าอ่านหนังสือไม่ออกมันเป็นยังไง

>>569 คือนี่แปลเป็นภาษาไทยไง คนไทยยุคนี้เราเรียกไต้หวัน ในบริบทของยุคนี้ ไถวาน ถือเป็นการทับศัพท์ที่ไม่จำเป็นว่ะ

น. ก็เหมือนกูกู มันเป็นstyle
บางอย่างที่ควรแปลดันทับศัพท์

นางพญาท้ารบ สนุกมั้ย

>>573 ลองเลื่อนขึ้นไปอ่านเรปบนๆ ดูสิ
.
.
.
.
อยากอ้วกตั้งแต่รู้ว่ามีฉากจับตัวร้ายกรอกยา โยนเข้าคอกม้าให้....แล้ว
.
.
.
.
.

>>571 แต่มันเป็นนิยายจีนนะ การใช้ศัพท์แบบจีนก็ไม่ถือว่าผิดนิ อย่างถ้าใช้ดอยช์ลัน มึงจะบอกว่าไม่เหมาะสม ต้องเยอรมันเท่านั้นเหรอ

กูชอบการแปลภาษาแบบอิงต้นทางมากกว่าความนิยมนะ อย่างแฟรงค์เฟิร์ต เบอลิน ถ้ามีคนแปลว่าฟรังฟรวตกับแบร์ลิน กูจะฟินมาก

>>567 กูว่ายาวนะ เพราะปกติเล่มจีนเล่มนึงพอมาแปลไทยนี่ได้สองเล่มแล้วอ่ะ

ต่อไปหว่อเมินจะได้อ่านจงกั๋วเสี่ยวซัวแบบทับศัพท์กันเยอะๆแล้วนะ แบบนี้ก็เข่ออ้ายดี 哈哈哈

หว่อก็ชอบมากๆเลย นิยายจงกั๋วฮว่าเหินห่าวว

>>578 หวอสี่ฮวนหนี่ หนี่สี่ฮวนหว่อมะ ?>///<

หว่อปู้สี่ฮวนค้านเสี่ยวซัวไลก์ดีส
(ถึงแม้จะอ่านได้ก็เถอะ ขอแบบพอดีๆ ไม่งั้นเกิดสนพตั่งต่างอยากจะปฏิวัติพินอินใหม่แบบสนพ.วารา คนอ่านแบบกูคงบ้าตาย)

/แล้วทำไมชั้นถึงอ่านข้อความจีนๆข้างลนด้วยสำเนียงนางเอกซีรีสจีนด้วยคะ...

หวีดรอบดึก เพิ่งอ่านปิ่น 5 ไป ขอร้องไห้ได้มั้ยเอ่ย ท่านอ๋องแบบ บอกไปสิว่าเทอรักเค้าน่ะไอ้คนปากแข็งเอ๊ย มึงโว้ยยยย เขินๆๆๆๆๆ บิดจนจะกลายเปนเพรทเซลแล้ว T-T โม่งสปอยปิ่นยังอยู่มั้ยเอ่ย รบกวนถามหน่อยจิ
.
.
.
.
.
นักฆ่าที่โผล่มาเล่ม 5 ไทย ใช่หวางอิ้น (?) คู่หมั้นนางเอกอะเป่าอ
.
.
.
.
.

บันทึกปิ่น เล่ม 6 จะออกวันที่ 31 นี้
น้ำตากูไหล ในที่สุดน้องกับอ๋องก็จะมาแล้ว
//กรี๊ดแป๊บ

>>583 กูรอทั้งหงส์ทั้งปิ่นเลย หงส์ก็ไคลแมก ปิ่นก็อ๋องซึนแตก

>>582 ตอบอ๋องซึน
.
.
.
.
.
หวางอวิ้น
.
.
.
.
.
หวีดเล่ม5 เหมือนกัน หลังจากฟังสปอยแม่มานาน มาอ่านเอง คือดีงามอ่ะ

>>582 >>585 ขอบคุณทั้งคนถามคนตอบ เพราะเพิ่งเอามาอ่านใหม่ ก็สงสัยเหมือนกันว่าจะใช่ ตอนอ่านรอบแรกๆไม่ได้สนใจเท่าไหร่ อ่านแต่อ๋องกับน้องเป็นหลัก เพิ่งมาเอะใจสงสัยรอบนี้ เพราะดูสนใจอ๋องกับน้องผิดปกติ

>>583 ปิ่นออก 31 คือวางหน้าร้านใช่ป่ะ แปลว่าคนพรีจะได้ก่อน คิดเข้าข้างตัวเองสุดๆ อยากอ่านแล้ว เพราะถ้าจำไม่ผิด มีโม่งเลคยสปอยว่า เล่มนี้จะหวาน และชัดเจนมาก

หาญ...ฟ้า กูเจอทับศัพท์+() เข้าไปกูก็ถอยเลยอ่ะ
มันจะมาสะดุดตรงวงเล็บตลอด คือกูว่าแกแปลแบบดั้งเดิมของแกอ่ะ
ไม่ได้ใช้สำนวนของนักเขียนโดยตรง เพราะMN เขียนแบบสำนวนทันสมัย
กูลาตั้งแต่อ่านตัวอย่างเบยยยยยยย

อ่านตัวอย่างหาญฟ้าแล้วกูไม่กล้าด่าจงหยวนว่าถอดเสียงพินอินผิดอีกเบยยยย

หาญท้าชะตาฟ้า เล่ม1-2อยู่ในมือตั้งกะงานหนังสือ เล่ม3สั่งเมื่อคืนวันเสาร์น่าจะได้วันนี้ เล่ม4พรีไปแล้ว
นานๆทีจะมีนิยายที่ชอบ แปลดี แปลเร็วให้อ่าน เดือนละตั้ง3เล่ม อิ่ม

>>590 ไอ้หน้าม้า sexist ออกไปจากโม่งไป ชิ่วๆ

>>589 หาญถอดเสียงผิดตรงไหนบ้างอะ

หน้าม้าหรือตั้งใจโทรลล์วะ5555​ ข้างบนด่าพร้อมเหตุผลประกอบตั้งยาว​ อยู่ๆก็โผล่มาอวยด้วยคำแพทเทิร์นที่โม่งบนๆด่าว่าไม่ชอบ

>>592 มึงไล่อ่านดูในตำหนักนี้ ตั้งแต่ >>203 ละกัน กูขี้เกียจพิมพ์ซ้ำ

>>579 ปู้สี่ฮวน ตุ้ยปู้ฉี่นา

ท่านน.เซียนเซิง vs มดแดง หว่อเกิ้งสี่ฮวนมดแดงเตอะเสี่ยวโซว

เอาจริงกูอ่านงานท่านน. พวกพี่เสืออะไรนี่ก็ไม่มีปัญหานะ แต่พอเป็นงานmao ni กูก็คาดหวังอะไรแบบสยบฟ้าอ่ะ พออ่านเเล้วฟีลมาแบบกลภน.จ๋าเลย ทั้งๆที่มันไม่ใช่กูก็ผิดหวังนิดๆ ยิ่งสองท่านนั้นใช้สกิลไล่แขกด้วย กูก็ไม่มีอะไรจะกล่าวกับนิยายเรื่องนี้อีกต่อปัยยยย

นิติเวชหญิงแห่งต้าถัง มีใคร LC แบบเล่มมามั้ย (ตอนนี้ติดเหรียญทองไปละ)

>>595 อย่างที่มึงว่าละ กูก็คาดหวังอะไรใหม่ๆ ไม่ใช้เอาแพทเทิร์นเดิมแกใส่ในงานเขียนแบบสมัยใหม่อ่ะ
อยากอ่านสำนวนนักเขียนมากกว่า ไม่ใช่ว่ากุอ่านงานแปลท่าน น. ไม่ได้นะ กูก็อ่านอยู่

งานแนวสมัยใหม่แกน่าจะไม่ถนัด

ก็พวกมึงไม่ชอบแต่กูชอบ ทำไมกูต้องม้าหรือโทรล ทำไมไม่เป็นพวกมึงที่โทรลหรือ Hater
พวกมึงไม่ชอบ กูต้องไม่ชอบตามพวกมึงหรือไง
มีแต่ความเห็นพวกมึงที่มีเหตุผล เหรอ เฮออะ !!

sexist คืออะไร ?

>>598 คราวหน้ามึงก็บอกสิวะว่าชอบยังไง อะไรบ้าง ให้ละเอียดกว่า
ไม่ใช่ผ่าเปรี้ยงมากลางวงแล้วพูดว่า แปลดี ออกเร็ว จบ
แล้วรูปประโยคมึงอ่ะ มันเหมือนแซะว่าสยบฟ้า(ที่โม่งๆกำลังยกมาเปรียบเทียบกับหาญฟ้า)แปลไม่ดี ออกช้า

ระวังไว้หน่อยนะมึงนะ ตอนนี้มึงยังชิล
แต่ถ้าแอดมินโมตำหนักใหม่ มันจะมีการโหวตเผาโทรลล์ได้ 55555

// ถ้าเป็นกูจะเสิร์ชกูเกิลเองก่อนถามคนอื่นนะ . . .

กุอ่านหาญท้าฯ กุก็ชอบนะ อาจจะเป็นเพราะกุชินกับสำนวนการแปลของท่าน น. ตั้งแต่สมัยอ่าน กลภ.ตั้งแต่เริ่มอ่านนิยายจีนแปลแล้วก็ได้มั๊ง กุเห็นคำว่าสะโพกแฝงแรงดีดสะท้อนทีไร กุรู้สึกว่าน่าตีตูดทุกที
ส่วน สนพ.ไหนจะออกช้าออกเร็วก็ช่างเหอะ มันแล้วแต่ความสะดวกเค้า ออกตอนไหนกุก็เปย์อยู่ดีน่ะแหล่ะ

>>598 ไม่ใช่ไรนะ บอกก่อนว่ากูไม่ได้ตามสายกลภน หรือท่านน. แต่เห็นพวกมึงคุยกัน อิข้างบนก็กำลังบ่นหาญฟ้ายับ แต่มึงโผล่มาอวยเหมือนจะพายามบลัฟหรือขิงมันอ่ะ แทนที่จะพิมพ์ดีๆ ว่ามึงชอบอะไรยังไงตรงไหน แต่มึงพิมพ์งั้นพวกมันจะเข้าใจว่ามึงม้าหรือมึงโทรลก็ไม่แปลกปะวะ

กูอ่าน >>590 แล้วก็ไม่รู้สึกว่าแซะสยบฟ้านะ คำว่าดีของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
>>591 นี่ดิ อยู่ดีๆมาไล่ละบอกว่าเป็นหน้าม้ากะsexist

ใครแจกแจงประเด็น sexist ให้กูหน่อยค่ะ ทำไมกูไม่รู้วคะ
สำหรับแฟนแดนตายสยบฟ้าอย่างกู จะเฝ้ารอคุณมดต่อไปปป ช้ากูก็ไม่หวั่นค่ะะะะ ยังไงกูก็จะอ่านนนค่ะ (ในกรณีที่อีหนูซังซังของกูจะได้เป็นนางเอกน่ะนะ ถ้าซังซังตกจากบัลลังก์วี่แววนางเอกเมื่อไหร่ก็โบกมือบ้ายบาย)

ออกเร็ว แต่ถ้างานไม่มีคุณภาพ คำผิดเยอะกูก็ไม่ชอบ ไม่ได้พูดถึงเฉพาะห่านฟ้านะ พูดภาพรวมหลายๆเรื่องเลย งานเมืองยิ้มออกเร็ว ออกรัว แต่มักจะพิมพ์ผิดๆถูกๆซะเยอะ กูเลยไม่ประทับใจในเนื้องาน

ส่วนเรื่องการแปล กูไม่ค่อยชอบสำนวนท่านน.เป็นทุนเดิมนะ อ่านได้แต่ไม่ค่อยชอบ เพราะงั้นกูจะเลือกอ่านเฉพาะงานที่กูอยากอ่านจริงๆ ส่วนห่านฟ้ากูปล่อยผ่าน เพราะไม่โอเคเท่าไหร่ กับความอคติส่วนตัวจากทปม.และจจ. ทำให้กูไม่อ่าน

>>601 กูอ่านทั้งหาญท้าฯ ท้ังสยบฟ้า เรื่องออกเร็วออกช้ากูไม่สนเหมือนกัน ใครแซะกันไปมาบอกอันนู้นนี้ออกเร็วกูก็เลื่อนผ่านรัวๆ
เพราะยังไงกูก็ซื้อ และมีเวลาเก็บตังค์ไปเปย์เรื่องอื่นได้ด้วย

กลายเป็นห่านฟ้าไปแล้ว 5555
ห่านดินกินหญ้า ห่านฟ้ากินยุง

>>598 กูเองที่ทักว่ามึงโทรลล์รึเปล่า​ เหตุผลก็อย่างที่​ >>602 บอก
กูไม่ได้อ่านเลยทั้ง2เรื่อง​ แต่ด้านบนด่ากันอยู่ว่าห่านฟ้าแย่ยังไง​ แล้วบอกด้วยว่าทปมกับเจมจิแซะสยบฟ้าเรื่องแปลช้าห่านฟ้าสิแปลเร็ว
มึงเม้นเลย​ มีแปลเร็ว​ มีตั้ง3เล่มให้อ่าน​ ตรงกะคำแซะทปมกับเจมจิเลย​ กูเลยทักว่ามึงตั้งใจโทรลล์รึเปล่า​ เพราะในสายตากู​ การที่มึงเม้นแบบนี้ต่อจากที่ด่าๆข้างบนมันตั้งใจกวนตีนและบลัฟมากๆ

แต่เออ​ เม้นนี้​ >>591 ก็รีบด่ามึงเกินไป​ มึงอาจจะมาม้าหรือมาโทรลล์หรืออย่างอื่น​ ไม่ได้เกี่ยวว่ามึงเซ็กซิสต์มั้ย

>>607 มึงพูดแทนกุไปหมดแล้ว เข้ามาขำ 5555555

กุเห็นชื่อนิยายแจ่มใส สาวใช้ติ้วมงคล ทำไมในหัวกุมีแต่เรื่อง 18+

>>608 +1 เห็นด้วยกะมึงจ้ะ

ส่วนเรื่อง sexist เข้าใจว่า >>591 คิดว่ามึง >>598 เป็นหาบสยั่ม เลยแซะด้วยคำนี้ ส่วนจริงๆ มึงเป็นม้า เป็นโทรลล์ หรือหาบ หรือแค่เม้นเฉยๆ มีแต่มึงเองแหละที่รู้แก่ใจ

>>610 มึงคือคนใจบาปหยาบช้าที่มาเปิดประเด็นนี้ในกระต๊อบใช่มั้ย กูรู้กูเห็น คึคึคึ

>>610 กูก็คิดแต่กูไม่กล้าพูด เอาจริงๆกูไม่กล้าซื้อด้วย

>>610 ติ้วมงคลมันทำไมวะ กูไม่รู้จริงๆ กูใสๆ อ่ะ

>>612 ไม่ใช่กูววววววววว แต่กุก็ดีใจนะ ที่มีคนใจหยาบเหมือนกุ กิกิ
กุรอเรื่องเงาเพลิงสะท้านปฐพีของแจ่ม อุตส่าห์อดใจไม่ไปซื้อเหรียญอ่านในธัญวลัย มีใครไปดำน้ำบุ๋งๆ เรื่องนี้มาบ้าง มาช่วยสปอยกุหน่อย //เกาะแข้งเกาะขาร้องไห้กระซิกๆ

เท่าที่อ่านหาญท้ามา 2 เล่ม สำนวนอ.น.ก็ไม่เข้ากับเรื่องจริงๆแหละ แต่ยังไงกูก็ชอบนะ และเพราะอาจจะชินหรือชอบแก้คำผิดไปเองอัตโนมัติเลยไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไร ถ้าผิดเล็กๆน้อยๆ แต่ถ้าถึงขนาดกับเรื่องที่เทพเจิ้นกูก็ไม่ไหวว่ะ แก้ไปอ่านไป ต้องทำความเข้าใจอีก เยอะเกิน ปวดตับ

>>613 ถ้ากุซื้อมาอ่านกุคงไม่กล้ารีวิวเรื่องนี้ เพราะเพื่อนกุมีแต่พวกใจบาป 555
>>614 หึๆๆๆๆๆ กูเกิ้ลเลยค่ะมึง

>>617 เก็ทเลยย กุไปเสิร์ชมามะกี้ พวกมึงมันคลใจบาปปปป

กู>>591 นะ อันนี้กูโทรล พวกมึงก็วิแคะซะยาวเลย
ตอนแรกกูก็คิดว่า>>590 โทรล เลยโทรลกลับ แค่นี้เอง

เรื่องห่านกับสยบ กูอ่านได้ทั้งคู่นะ ไม่รู้สึกอะไร
เรื่องแปลเร็ว เดี๋ยวนี้นิยายจีนมีแต่ยาวๆ ถ้าเอาคนแปลเร็วมามันก็ดีกว่านะ
ดีต่อบ.+คนอ่านเองด้วย แต่มันผ่านไปละ เรื่องหน้าก็เอาใหม่ละกัน

>>610 >>612 อีเหี้ยยยยยย ตอนแรกกูไม่คิดไรเลยนะ
พวกมึงจะทักให้กูคิดทำม้ายยยยยย กูกลายเป็นคนบาปไปแล้ววววว

>>599 แปลดีของกูคืออ่านแล้วไม่ต้องทำความเข้าใจรูปประโยคหลายรอบ อ่านแล้วจับใจความได้ทันที อ่านแล้วไม่สะดุดในคำศัพท์
กูอ่านพยัคฆราช , ย้อนเวลาขึ้นเป็นอ๋อง หาญท้า เบ็ดเสร็จ 56 เล่ม เท่าที่จำได้ว่าอ่านแล้วสะดุดมีไม่เกิน 4 จุด เท่านี้กูก็พอใจว่าแปลได้ดี
เพราะกูอ่านจีนไม่ออกกูเลยไม่รู้ว่าต้นฉบับเค้าเขียนมายังไง (หาญฯ มีอ่านสะดุดอยู่ที่นึง คือคำว่าอารมณ์เชิงเดี่ยว)

ที่มึงกล่าวหาว่ากูแซะสยบฟ้านั่นมึงก็คิดไปเอง แปลเร็ว ไม่ต้องเทียบกับสยบฟ้าหรอก เทียบกับกลอรี่ของค่ายเดียวกันก็ได้ เทียบกับย้อนเวลาขึ้นเป็นอ๋องของนักแปลคนเดียวกันก็ได้

ได้เสพเนื้อเรื่องดี แปลดี ออกเร็ว มีอะไรไม่ดี

ส่วนที่กูมาเป็นชาวสวน เพราะพวกมึงหลายคนสับซะไม่เหลือชิ้นดีแล้วยังไม่มีคนที่ชอบออกมาพูดเลย
กูที่ชอบเรื่องนี้ก็ต้องออกมาเป็นความเห็นทางเลือกให้ผู้อ่านที่อาจจะมาเก็บความคิดเห็นประกอบการตัดสินใจไง

ติ้วมงคล....กูคิดตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นเลย กูมันคลบาปปปป 55555

>>621 มึงลืมพิมพ์ผิดพิมพ์ชื่อสลับไปป่าววะ 555555555

>>590 ที่จริงถ้าทปมกับจจ จะโพสมาแค่นี้ ไม่ดึงเอาชื่อสยบมากดข่ม ก็ไม่มีใครว่าละ
นี่อวยหานฟ้าไม่พอดึงเอาชื่อสยบมาแซะโต้งๆ แต่นั่นล่ะ จบแค่บันทึกปิ่น กูคงไม่ได้อ่านงานของสยามอีก ช่างเถอะ

ขอให้สนุกกับหาญฟ้าต่อ

หาญฟ้ากูไม่เคยอ่านภาษาไทยว่ะ เดี๋ยวว่างๆ จะไปลอง
สำนวนกำลังภายในนี่คือพวกมัน อะไรแบบนี้ปะ
ปล. กูว่าเรื่องนี้มันไม่ใช่แนวนั้นนะ กูว่าเป็นนิยายจีนปกติที่เน้นการเมืองมากกว่า คหสต คิดว่าควรแปลภาษาปกติ

กูไม่เคยอ่านนะที่พวกมึงคุยกันนะ
แต่กูมองว่าการที่มีคนแย้ง เห็นต่าง
มันไม่ได้ไปกวนหรือบลัฟหรือโทรลล์
คือมันเป็นที่แสดงความคิดเห็น
และนางก็ไม่ได้ด่าใครอะ

>>625 กูถามเพิ่มนิด กำลังภายในที่แปลว่ามัน คือต้นฉบับเขาเขียนว่าเป็นมันเลยหรอกูอยากรู้

>>625 มันเป็นกำลังภายในจริงๆ นะ แต่แทรกการเมืองมาด้วย ถ้านิยายกำลังภายในเน้นการเมือง ไปอ่านกระบี่เย้ยยุทธ์จักรเลย อันนั้นการเมืองสุดๆ

>>621 ก็ถ้ามึงพิมพ์แบบนี้ตั้งแต่แรกแล้ว ใครเค้าจะด่ามึง
แล้วมึงก็ไม่ต้องมาใช้คำว่า "หาว่า' กูพูดว่าดูเหมือนมึงแซะ
มึงจะอ่านใหม่อีกรอบก็ได้ นี่เรปกู >>599

>>628 อ่อ กูอ่านเจอแต่ I you he she เลยแยกไม่ออก กำลัวภายในมันคือ martial arts ใช่ปะ

อันนี้ไม่เกี่ยวว่ามีม้ามีโทรลล์ไหมแล้วนะ​ แต่กูหมดอารมณ์​อ่านห่านฟ้าแล้วล่ะ
ตอนที่ทั้งตำหนักด่าซ่อนรักวิวาห์​ลวงกูก็ออกมาแย้งว่าสำหรับกูเรื่องนี้มันสนุกพร้อมเหตุผล​ประกอบ​ ก็ไม่เห็นจะมีใครด่าว่ากูม้า​ คนอื่นที่ชอบเหมือนกูก็ออกมาคุยกับกูด้วย​ ตำหนักนี้ใครจะมาพิมพ์​อะไรก็ได้อยู่​แล้ว​ แต่ก็ไม่มีใครจะห้ามความรู้สึก​คนที่มาอ่านเจอได้หรอกว่ะ

ที่กูพิมพ์​มาซะยาว​ สรุปก็คือ​ มึงจะพิมพ์ขัดอะไรใครในนี้ก็เป็นเรื่องปกติ​ แต่ภาษา​ จังหวะที่มึงใช้​ มันก็มีผลกับการตีความของผู้รับ​ เห็นไม่ตรงกันแล้วคุยดีๆได้มั้ย

และสำหรับความรู้​สึกกูในตอนนี้คือหมดอารมณ์​อ่าน​ บาย

>>630 กำลังภายในคือ wuxia ก็ไม่เชิง martial arts ซะทีเดียว เมื่อก่อนแก่นหลักของเรื่องคือคุณธรรม+บู๊ แต่ตอนหลังเหมือนจะเป็นว่ากำลังภายในคือนิยายบู๊ในระดับคนธรรมดาไม่เหินฟ้าปล่อยแสงปิ๊วๆ แทน

KY ใครจะซื้อขันทีเจ้าดวงใจบ้าง กูอยากถาม คือกูไม่กล้าซื้อเพราะกูเข็ดกะร้ายตรึงรักว่ะ

>>626 กูรู้ว่าไม่มีใครด่า แต่มึงดูจังหวะที่โม่งนั้นพิมพ์ด้วย ในนี้ความเห็นต่างไม่มีใครว่าถ้าพูดกันด้วยเหตุผล แต่ถ้าแค่นี้มึงยังดูไม่ออกกูถามหน่อยว่าชีวิตจริงมึงดูสีหน้าคนเป็นมั้ย

หายไปแป๊บเดียวมึงเปิดวอร์กันละรึ ในฐานะที่กูเป็นคนไปเปิดประเด็นเรื่องท่านน.กะห่านฟ้าในกระต๊อบกุขอแถลงหน่อย
.
ในกระต๊อบกูเล่าประมานว่ามีคนมาบ่นว่าอ่านห่านฟ้าแล้วไม่ใช่สำนวนท่านน.ที่คุ้นเคย แล้วก้อมีคน(ทปม.ถ้ากูจำไม่ผิด) มาบอกว่าทะลึ่งเขียนกลภน.ด้วยสำนวนสมัยใหม่แล้วก้อมีคนมาเออออห่อหมกตาม กูทนไม่ไหวเลยคาบมาบ่นในกระต๊อบเพราะ
1. กูชอบกลภน.สำนวนสมัยใหม่มึงอย่าทำตัวเป็นแกนโลก มึงไม่ชอบกูชอบ
2. สนพ.ควรจะรู้แนวนักแปลว่าไปกันได้กะแนวหนังสือไหม เอาท่านน.มาแปลสำนวนสมัยใหม่ fc ก้อบอกว่าไม่คุ้น คนที่เคยอ่านสำนวนสมัยใหม่มาจากสยบฟ้าก้อไม่ชอบ ควรเลือกนักแปลให้เหมาะกะงาน
.
สรุปกูไม่ได้ดราม่าด่านักแปลไดๆทั้งสิ้น

นี่เปนคนพูดถึงเรื่อง sexism คนแรกนะ (คิดว่า) ขอชี้แจงหน่อย ไม่ได้พุดถึงว่าตัวนิยายมัน sexist (เพราะก้ยังอ่านไม่จบค่ะ และไม่ได้อ่านห่านฟ้าด้วย) ที่พุดถึงคือพฤติกรรมของทปมในกลุ่มเมื่อคราวกระโน้น นานมากแล้ว ตอนแบ่งกลุ่มเพศนักอ่านอะ รายละเอียดจำไม่ได้เป๊ะ ๆ นะ ย้ำอีกทีว่าไม่ได้พุดว่านักอ่านค่ายไหนเปนพวก sexist นี่พูดถึงตัวทปมและลูกหาบที่มีส่วนร่วมในเหตุการณ์ครั้งโน้น รีพลายเราอันนั้นก็พูดถึงทปมทั้งในตอนนี้ (ที่ค่อนแขวะสยบฟ้า) กับตอนนู้น คิดว่าพิมพ์ไปค่อนข้างชัด ถ้าอ่านหนังสือไม่แตกก้อช่วยไม่ได้แล้วละ

เรื่องนิยายกูไม่อะไรนะ รสนิยมใครมัน แต่เรื่องตัวบุคคลนี่กูหมั่น ทปม เจมจิ คิบอม สุด รายแรกนี่แม่งก็แซะได้แซะดีแซะเก่งชิบหายจนกูอายเพราะเทียบไม่ติด ใครว่า ผช จิกกัดไม่เป็นนี่กูอยากลากคอให้มาดู

ย้อนกาลเป็นไงมั่ง น่าสอยมั้ย

>>637 รายสองนำมาติดๆ เอาเป็นว่าเดี๋ยวจะกลายเป็นห้องnetwatch
คงยากถ้าสองคนนี้จะไม่หาเรื่องกดนิยายค่ายอื่นให้ต่ำดันค่ายที่ตัวเองชอบให้สูง(ความพยายามแบบนี้คงแก้ไม่หาย)

สนพ นักแปลเขาไม่ได้มีปัญหาอะไร เป็นผู้ใหญ่ที่มีวุฒิภาวะ
ส่วนเรื่องผลงาน บ่นตั้งแต่อ่านนิยายค่ายสยั่มแรกๆ ก็ยังไม่ปรับปรุง (ยกเว้นบันทึกปิ่นอะไรแบบนี้ที่หลุดมาบ้าง)
บางเรื่องอยากอ่านแทบตายแต่พอคิดว่าต้องเจอคำผิดบานตะไทก็ขอยอมแพ้

>>638 สำหรับกูให้กลางๆ อ่านก็ได้ ไม่อ่านก็ได้ แต่หลายๆคนบอกว่าย้อนกาลเหมือนคำสาปฟาโรห์ ซึ่งกูไม่เคยอ่านเพราะงั้นกูเลยไม่คิดไร แต่หลายๆคนที่เคยอ่านกันมาบอกว่าทำให้ไม่อยากอ่านย้อนกาลเพราะเหมือนไปก็อปการ์ตูน

จะบ่นทปม.หรือเจมจิ ไปบ่นในnetwatchเหอะ
ห้องนี้ไว้บ่นเรื่องสำนวนแปล ออกช้าเร็ว ปรู๊ฟพลาดจะดีกว่า จะได้ไม่ออกนอกประเด็นเกิน

>>640 แต๊งมึง งั้นเก็บไว้ก่อน รอดูรีวิวตอนออกจบค่อยคิดอีกทีละกัน
>>639 กูยอมแพ้คำผิดสยัมเหมือนกันนนน แค่คิดก็หงุดหงิดแล้ว

>>642 ย้อนกาลสองเล่มจบแล้วมึง ไม่ต้องรอแล้ว 5555

พูดถึงเรื่องคำผิด กูก็เป็นคนที่ไม่ชอบอ่านหนังสือแล้วเจอคำผิด กูมักจะคิดตลอดว่ามันเป็นของที่มีตำหนิ เห็นแล้วมันทำให้กูสะดุดทุกครั้ง ไม่ว่าจะสนพ.ไหนก็ตามกูก็ไม่ชอบทั้งนั้น แต่เมืองยิ้มนี่ดูจะหนักที่สุดในบรรดาที่กูเคยอ่าน ส่วนวาราก็ถอดพินอินประหลาดเกิน

>>643 อ้าว กูนึกว่าสามเล่มจบ /ก้มเก็บเศษหน้า
กูไม่ชอบคำผิด ถ้ามีไม่กี่ที่ยังพอรับได้ แต่สยัมมันเยอะเกินว่ะ เจอเกือบทุกเล่ม แถมบางทีพูดถึงaอยู่ดีๆ บรรทัดต่อมาเขียนเป็นb กูก็งงว่าสรุปพูดถึงใครกันแน่
(ยังไม่รวมการอวยของคนบางคนว่าก็ออกเร็วไง ผิดแค่นี้จิ๊บจ๊อย)

>>642 ย้อนกาลสำหรับกูคือสนุกเเค่เล่มแรกจนถึงช่วงต้นเล่มสอง หลังจากนั้นดูออกทะเล นางเอกโดนคนพาไปที คนนี้พาไปทาง ลำบากพระเอกไปตามกลับ ความลำไยจุดนี้เหมือนม่านม่านกับคำสาปฟาโรห์เลยสำหรับกู แล้วกูลำไยนิสัยนางเอกด้วยอ่ะ คือกูคิดว่านางไม่รู้จักปรับตัว ไม่คิดบ้างว่ามีวันนี้เพราะพระเอกล้วนๆ คือเหมือนคิดแต่ในมุมของตัวเองเป็นหลัก ยึดติดกับปัจจุบันมากเกินไปว่า ชั้นต้องเป็นอย่างงี้ๆ ไม่ดูสภาพสังคมรอบข้างบ้างเลย ว่ามันเป็นยังไง สถานะของพระเอกคืออะไร จะเรียกร้องนั่นนี่ กูแบบอ่านแล้วกลอกตาอ่ะ ตอนท้ายๆ

แต่ถ้าชอบนิยายพระเอกสายเปย์ ไม่ถามหาตรรกะความเป็นไปได้ ก็อ่านเลยจย้า ก็ฟินๆดี เพราะฮีเปย์มากถึงมากที่สุด เปย์แบบเอารางวัลผัวเปย์แห่งปีไปเลย 55555555

>>638 สำหรับกูย้อนกาลไม่โอเค ขายทิ้งไปแล้ว ถ้ามึงชอบพระนางที่เล่นเจ้าล่อเอาเถิดกัน พ่อแง่แม่งอน พระเอกขี้หึง ทาสเมีย ส่วนนางเอกดื้อรั้น หัวแข็ง แต่ไม่เด็ดขาด ทิฐิแรง เนื้อเรื่องก็เหมือนย้อนเวลาทั่วๆ ไป นางเอกเก่ง พระเอกสนใจ อยู่ด้วยกัน รักกัน แต่ข้าจะไม่เป็นหนึ่งในสนมของท่านใช้สามีร่วมกับผู้อื่นแน่นอน พระเอกก็ตื๊อเท่านั้นที่ครองโลก ไล่จับกันไปกันมา แนวนี้ถ้ามึงชอบก็อ่านเลย

>>646 จริงๆ กูชอบแนวนี้นะ แต่กูเริ่มอ่านเล่มหนึ่งไปจะครึ่งเล่มแล้วทำไมยังไม่โดนเลยวะ เอาจริงๆ กูว่าม่านม่านยังสนุกกว่าอีก

>>647 กุอ่านแล้วแทบจำตัวละครรอบข้างไม่ได้เลย มันแบนมาก แล้วก็ไม่รู้สึกลุ้นกับเนื้อเรื่องอ่ะ มีดีอย่างเดียวคือความทาสเมียของพระเอกสายเปย์

>>645 กูลำไยนางเอกตรงไม่ยอมปรับตัวดูสภาพการณ์รอบข้างนี่แหละ เรียกร้องเยอะฉิบหาย

ย้อนกาลมีขัดใจกูตรงสำนวนแปลด้วย บางประโยคมีไม้ยมกตรงที่ไม่น่าจะมี อ่านแล้วสะดุด

เข้าวดดไปก็เจอแต่โฆษณานิยายทั้งเสิ่นเจิ้นและไทย....

>>633 กุว่าถ้าเมิงไม่แนวเฉียนเฉ่าก็ไม่ควรนะ ถ้าเคยอ่านเรื่องก่อน ๆ แล้วยังไม่มีที่ชอบเลยก็ไม่ควรฝืนว่ะ

ในย้อนกาลกูชอบตัวละครประกอบว่ะ ทั้งอู่จวี่ หมาง ชางซู่ คือชอบหมดเลยนะ แต่ไม่ชอบพระนาง

>>652 จำได้แต่ชื่อหมาง เพราะมีรอยแผลเป็น มีจุดจบยังไงนะ ลืมแล้ว

>>650 ใช่มะ ทำไมเดี๋ยวนี้จะเข้าไปดูรีวิวนิยายแต่ก็เจออะไรแบบนี้เยอะ เบี่ยยย

>>650 กูเบื่อห้องกำลังภายในมากกว่า ลงนิยายแปล "เถื่อน" ไม่ยักกะโดนลบ ทั้งที่บอกว่าไม่สนับสนุนของผิดกฎหมายแท้ๆ ปากว่าตาขยิบสุดๆ

>>653 สปอยหมาง
.
.
.
.
.
ไปเป็นคนใช้แรงงานป๊ะ จำได้ว่าไม่ตาย เพราะนางเอกขอเอาไว้
.
.
.
.
.

>>632 กูเข้าใจละ คือกูคิดว่ากำลังภายในคือคุณธรรมบู๊อย่างที่มึงว่านั่น แต่ความหมายเปลี่ยนเป็นบู๊ธรรมดา

ย้อนกาล>>
สรุปว่าไม่สนุกหรอวะ ชะ ชิบหายละ
บอกกูทีว่าถ้าขายตอนนี้กูจะเจ็บไตมากน้อยแค่ไหน....

>>658 ก็มีคนชอบนะ ต้องอ่านเองแล้วถึงจะตอบได้ว่าแย่ไม่แย่

>>658 แล้วแต่มากกว่า แต่กูเฉยๆ กูไม่ค่อยชอบคาร์ของพระนางเท่าไหร่ กูชอบตัวประกอบมากกว่า

>>634 เป็น มึงไม่ต้องมาย้อน สำหรับกู
คอมเม้นโม่งคนนั้นไม่ได้แย่อะไร ไม่ได้ผิดจังหวะ
แค่ไม่ถูกใจมึงและอีกหลายคน

>>658 สำหรับกูว่าอ่านได้เรื่อย ๆ ไม่ได้ถึงกับเสียดายเงิน

ยังทันห่านฟ้ามั้ย กุก้อขัดใจสำนวนการแปลเหมือนกัน
แต่กุชอบนิยายของมาวนิมาก เสียดายของอะบอกตรงๆ
แต่กัดฟันซื้อเพราะเป็นแฟนนักเขียน กุไม่ได้อคติท่าน น. นะแต่แบบสำนวนแกมันไม่ได้จิงๆอะ
คือทำงานแค่ตามความเคยชินกับอะไรเดิมๆ แล้วมาแขวะอีกเรื่องว่าออกช้า แต่คุณภาพต่างกันสุดขีด
ยอมรอเล่มละเดือนสองเดือนแต่คุณภาพคับแก้วน่าสะสม ดีกว่าออกไวแล้วอ่านเหมือนให้จบๆไปความประทับใจไม่มี
อ่านแล้วติดๆขัด เรื่องมันไม่ กลภน. เลยแต่สำนวนมาเต็ม ออกมากลายเป็นไม่ใหม่ไม่เก่าครึ่งๆกลางๆ คืออัลไล??

ย้อนกาล ถ้าคนชอบ ก้ชอบไปเลย แต่ถ้าคนไม่ชอบ ก็จะไม่ชอบ ถ้าอ่านตัวอย่างที่มีในเว็บ(ที่แจ่มลงให้เป็นตอนๆ) อ่านแล้วรู้สึกยังไง ก็ตามนั้นเลย ทั้งเรื่องมันเรียบๆแบบนั้นแหละ (อันนี้ความเห็นส่วนตัว)

>>663 ถ้าไม่นับเรื่องเกิดใหม่ มันเป็นนิยายกำลังภายในมาตรฐานเรื่องนึงนะ

เส้นเรื่อง บ้านถูกฆ่า > ถูกจอมยุทธพาไปเลี้ยง > ฝึกวิชาสะท้านภพ > กลับมาแก้แค้น/ทวงสิทธิของตัวเอง > ได้เมีย

มันไม่กำลังภายในตรงไหนวะ

>>665 เออ เทียบงี้เห็นภาพดี

หาญฟ้า ขอพูดจากใจ สำหรับคนที่ชอบอ่านแบบสำนวนดีๆ อย่างกู พยัคราช เคยอ่านไหม เคย แต่ยังอ่านไม่จบนะ เพิ่งอ่านไปได้นิดหน่อย อยากจะสืบสำนวนกับนิสัยตัวละคร ตอนนี้เลยดองไว้สรุปว่าผ่านข่ะ ชอบ แต่พอมาหาญฟ้า เห็นว่าเป็นนักแปลคนเดียวกัน + ยี่ห้อนักเขียน + แนวเรื่องพระเอกปรุงยา + ออกไวสุดๆ กูเลยไปลองตัวอย่างมาจย้า จอดจะ! มันอ่านยากสำหรับกูอะ อ่านได้ช้า อ่านได้หอยทาก อ่านแล้วต้องตีความอีก ว่าอีคำนี้หมายความว่าไง สรุปอ่านไปแล้วอึดอัด เหมือนวนอยู่ในอ่างไม่ไปไหน ไม่ใช่เนื้อเรื่องนะ กูนี่แหละอ่านไม่ไปไหน คือกูเป็นคนอ่านหนังสือละเอียด ถ้าไม่เข้าใจก็ไม่ปล่อยผ่าน กูจะคิดวิเคราะห์แบบคนโรคจิต ว่าคำนี้หมายความว่าไงเอามาใช้ในบริบทนี้ทำไม และสำนวนนักแปลแบบว่ากำลังภายในอะ ไม่สมกับแนวเรื่อง(สำหรับกูที่คิดว่ามันสมัยใหม่แฟนตาซี) อ่านแล้วเพลียแบบมันเหนื่อยอะไรทำนองนี้ แต่กูก็ว่าจะลองสักเล่มนะ เผื่อชิน กูยังให้โอกาสแนวเรื่องที่ชอบอยู่ ถ้าไม่ชินกูคงบาย

>>665 ตัวดำเนินเรื่องมันไม่สมัยเก่ามั้ย ความคิดสำนวนไรพวกนี้ มันคือคนยุคใหม่ที่ย้อนกลับมาไม่ใช่คนยุคเดิม
ถ้าอ่านดูก้อรู้เรื่องมันเล่าแบบคนยุค ปจบ. เล่าเรื่อง โทนเรื่องมันเหมือน กลภน. ที่อ่านๆกันเหรอถามจิง
เรื่องนี้มันใส่อะไรที่เป็นร่วมสมัยไปเยอะ มุกพระเอกงี้ เรื่องลอกหนังสืองงี้ มันเอาของ ปจบ. มาใส่
แต่แปลออกมาแบบงงงวย จะ กลภน. ก้อไปไม่สุด จะร่วมสมัยก้อไม่ใช่ คำผิดก้อหลายจุด
แล้วไอคำว่าสงสัยใจนี่คืออะไร มาโคดบ่อย มันเปนคำยุคไหน??

>>665 คล้ายๆแฮร์รี่เลย กำลังภายในพ่อมด

>>669 จริงด้วบ

ภายในคฤหาสน์คงเหลือผู้เป็นนายคนครึ่ง
คนครึ่งนี่หมายถึงอะไร

>>658
มันก็ไม่ได้แย่นะมึง เห็นมีคนชอบเยอะอยู่เหมือนกัน กูว่าก็ไม่ได้ถึงกับปิดเล่มปาทิ้ง เพียงแต่ก็ไม่ได้สนุกมากๆจนต้องมอบมงกุฎใส่สายสะพาย ลองอ่านดูก่อน

>>658 สำหรับกูมันเป็นนิยายละเอียด และเรียล กูเห็นตรงข้ามกับ >>646 นี่เราอ่านเรื่องเดียวกันเปล่าวะ55
ไหนๆมึงก็ซื้อแล้วก็อ่านเถอะ ไม่ชอบค่อยขาย