>>793 เรื่องห่านมันเป็นเพราะสำนวนนั่นแหละ แต่มันสะท้อนออกมาได้ว่านักแปลใส่ใจหรือเปล่า
เพราะกูคิดว่างานแปลก็คือการแปลงความหมาย สำนวน อารมณ์ของนักเขียนออกมา ซึ่งมันต้องสะท้อนนักเขียนไม่ใช่นักแปล
แต่แปลจนตัวละครที่มีบุคลิกเป็นคนยุคปัจจุบัน เป็นคนหนุ่มลามก มีความเกรียน พอรำพึงรำพันกับตัวเองอย่างกับลิเกหลงโรง มันใช่เหรอ
บอกเลยว่าชินกับสำนวนน. เพราะเมื่อก่อนอ่านกำลังภายในพวกกิมย้ง โกวเล้ง แม้งานหลังๆของแกจะไม่ค่อยได้ตามก็เถอะรู้สึกไม่ค่อยตรงจริต
แต่อ่านเรื่องนี้กูรู้สึกเหมือนท่านน.นั่งอ่านหนังสือแล้วแปลให้ฟังสดอะ ไม่ได้เกลา ไม่ได้ปรับสำนวนภาษาให้เข้ากับที่คนเขียนต้องการจะสื่อ