Last posted
Total of 1000 posts
ยังทันห่านฟ้ามั้ย กุก้อขัดใจสำนวนการแปลเหมือนกัน
แต่กุชอบนิยายของมาวนิมาก เสียดายของอะบอกตรงๆ
แต่กัดฟันซื้อเพราะเป็นแฟนนักเขียน กุไม่ได้อคติท่าน น. นะแต่แบบสำนวนแกมันไม่ได้จิงๆอะ
คือทำงานแค่ตามความเคยชินกับอะไรเดิมๆ แล้วมาแขวะอีกเรื่องว่าออกช้า แต่คุณภาพต่างกันสุดขีด
ยอมรอเล่มละเดือนสองเดือนแต่คุณภาพคับแก้วน่าสะสม ดีกว่าออกไวแล้วอ่านเหมือนให้จบๆไปความประทับใจไม่มี
อ่านแล้วติดๆขัด เรื่องมันไม่ กลภน. เลยแต่สำนวนมาเต็ม ออกมากลายเป็นไม่ใหม่ไม่เก่าครึ่งๆกลางๆ คืออัลไล??
ย้อนกาล ถ้าคนชอบ ก้ชอบไปเลย แต่ถ้าคนไม่ชอบ ก็จะไม่ชอบ ถ้าอ่านตัวอย่างที่มีในเว็บ(ที่แจ่มลงให้เป็นตอนๆ) อ่านแล้วรู้สึกยังไง ก็ตามนั้นเลย ทั้งเรื่องมันเรียบๆแบบนั้นแหละ (อันนี้ความเห็นส่วนตัว)
หาญฟ้า ขอพูดจากใจ สำหรับคนที่ชอบอ่านแบบสำนวนดีๆ อย่างกู พยัคราช เคยอ่านไหม เคย แต่ยังอ่านไม่จบนะ เพิ่งอ่านไปได้นิดหน่อย อยากจะสืบสำนวนกับนิสัยตัวละคร ตอนนี้เลยดองไว้สรุปว่าผ่านข่ะ ชอบ แต่พอมาหาญฟ้า เห็นว่าเป็นนักแปลคนเดียวกัน + ยี่ห้อนักเขียน + แนวเรื่องพระเอกปรุงยา + ออกไวสุดๆ กูเลยไปลองตัวอย่างมาจย้า จอดจะ! มันอ่านยากสำหรับกูอะ อ่านได้ช้า อ่านได้หอยทาก อ่านแล้วต้องตีความอีก ว่าอีคำนี้หมายความว่าไง สรุปอ่านไปแล้วอึดอัด เหมือนวนอยู่ในอ่างไม่ไปไหน ไม่ใช่เนื้อเรื่องนะ กูนี่แหละอ่านไม่ไปไหน คือกูเป็นคนอ่านหนังสือละเอียด ถ้าไม่เข้าใจก็ไม่ปล่อยผ่าน กูจะคิดวิเคราะห์แบบคนโรคจิต ว่าคำนี้หมายความว่าไงเอามาใช้ในบริบทนี้ทำไม และสำนวนนักแปลแบบว่ากำลังภายในอะ ไม่สมกับแนวเรื่อง(สำหรับกูที่คิดว่ามันสมัยใหม่แฟนตาซี) อ่านแล้วเพลียแบบมันเหนื่อยอะไรทำนองนี้ แต่กูก็ว่าจะลองสักเล่มนะ เผื่อชิน กูยังให้โอกาสแนวเรื่องที่ชอบอยู่ ถ้าไม่ชินกูคงบาย
>>665 ตัวดำเนินเรื่องมันไม่สมัยเก่ามั้ย ความคิดสำนวนไรพวกนี้ มันคือคนยุคใหม่ที่ย้อนกลับมาไม่ใช่คนยุคเดิม
ถ้าอ่านดูก้อรู้เรื่องมันเล่าแบบคนยุค ปจบ. เล่าเรื่อง โทนเรื่องมันเหมือน กลภน. ที่อ่านๆกันเหรอถามจิง
เรื่องนี้มันใส่อะไรที่เป็นร่วมสมัยไปเยอะ มุกพระเอกงี้ เรื่องลอกหนังสืองงี้ มันเอาของ ปจบ. มาใส่
แต่แปลออกมาแบบงงงวย จะ กลภน. ก้อไปไม่สุด จะร่วมสมัยก้อไม่ใช่ คำผิดก้อหลายจุด
แล้วไอคำว่าสงสัยใจนี่คืออะไร มาโคดบ่อย มันเปนคำยุคไหน??
เมื่อกี้ลองไปอ่านคำโปรยห่านมา คือพระเอกเป็นคนยุคปจบ แต่รำพึงรำพันกับตัวเองอย่างกับคนหลงยุค
'แต่ว่าเรามิใช่พระเอกในนวนิยายโรมานซ์ เรายังเป็นผู้ชายบริสุทธิ์'
*ย้อนกาล*
เจอพวกมึงอแกมาอธิบายแล้วค่อยใจชื้น
กูอ่านสายเนือยแบบซ่อนรักวิวาห์ลวงกับอวลกลิ่นรอดนี่กูว่ากูก็น่าจะได้แหละมั้ง.....
หานฟ้าพวกมึงควรไปอ่านอิ้งค่ะ แต่กูว่าอิ้งเจ้านี้ก็ยังแปลไม่ดีเท่าที่ควร webnovelนี่แล้วแต่ดวงจริงๆ บางเรื่องแปลดีบางเรื่องก็ไม่
เคยลองอ่านตัวอย่างย้อนเวลามาเป็นอ๋องรู้สึกสนุก ตลกดีนะ ติดขัดแค่คำผิด แต่พอลองอ่านเรื่องห่านแล้วมันแปลกๆ
ความจริงตรงทับศัพท์ ป้า ยาย เจ้านาย นายน้อย อะไรแบบนี้ แต่กับคำว่าเด็ก ที่พระเอกสละที่นั่งให้กับไม่ทับศัพท์
ขอคั่นรายการว่ะ สนพ. ที่รัก เปิดนิยายใหม่ "นิยายวาย" -0-
งง ถ้าเส้นเรื่องแบบนี้คือ กลภน. งั้นทุกเรื่องไม่ต้องแปลแนวนี้หมดเหรอ
เส้นเรื่อง บ้านถูกฆ่า > ถูกจอมยุทธพาไปเลี้ยง > ฝึกวิชาสะท้านภพ > กลับมาแก้แค้น/ทวงสิทธิของตัวเอง > ได้เมีย
จริงๆโครงเรื่องแบบนี้คือเกลื่อนกลาดมากนะ มีทุกยุคอะ ถ้าเป็นนิยายสมัยใหม่ก้อคือ
บ้านถูกฆ่า > มีคนเก็บไปเลี้ยง/ไปอยู่บ้านเด็กกำพร้า > ฝึกตัวเองให้เก่ง > กลับมาแก้แค้น ต่างกันตรงไหน??
เส้นเรื่องไม่เกี่ยวมั้ย ไม่งั้นนิยายจีนโบราณไม่ต้องแปลสำนวนนี้หมดเลยเหรอ
ไม่ใช่ว่าเป็นกำลังภายในเพราะมีการฝึกวิชาเหรอ จำเป็นต้องแก้แค้นด้วยรึ
>>684 ก็ฝึกวิชานั่นละ เพราะกำลังภายในคือวิชาลมปราณ แต่นิยายกำลังภายในส่วนใหญ่มันมีเรื่องล้างแค้นเยอะไง ถึงว่าเส้นเรื่องมาตรฐาน
>>683 มันแค่เทมเพลทพื้นฐานที่นิยายกำลังภายในชอบใช้กันนะ องค์ประกอบ อย่างเรื่องนี้ฝึกปราณ จะบอกว่าไม่ใช่กำลังภายในก็ไม่ได้
จริงๆ นิยายแทบทุกเรื่องในโลกก็มีเส้นเรื่องจาก hero with a 1000 face ทั้งนั้นละ อยู่ที่การปรับรายละเอียดและวิธีเล่า
เมื่อก่อนการบรรยายกลภน มีสำนวนยอกย้อนแฝงคม ที่มีภาษาสละสลวย เหล่าชาวยุทธเหมือนจะผลิตวลีงามๆกระชับได้ใจความ ฉับไวเหมือนกระบี่ มากกว่าการครำ่ครวญเป็นกวียาวๆแบบบัญฑิต
มันก็เป็นเสน่ห์อย่างนึงที่กูชอบอ่านสำนวนแปลทำนองนั้น
มายุคนี้คนเขียนยังก้าวไปในโลกยุทธจักรแฟนตาซีโบราณ แต่อิทธิพลสำนวนเก่าเซตติ้งเดิมก็เริ่มถูกเปลี่ยนไป กูสังเกตว่ามีการใช้สำนวนอุปมาของจีนดั้งเดิมมากกว่าสร้างอุปมาขึ้นตามภาวะอารมณ์และสิ่งแวดล้อม
แล้วก็มีการอ้างถึงบทกวีโบราณมากขึ้น
กูเดาเอาว่าเป็นสิ่งที่เขารีเสริชกันมา
ความคิดย้อนอดีต ก็เพราะอยากจะเข้าไปในยุคที่จีนเป็นใหญ่รุ่มรวยอารยะธรรม ตัวละครก็เอาข้อสรุปใหม่ๆเข้าไปสู่โลกเดิม
เนื้อหาเขาก็สนใจการเมืองและราชสำนักมากขึ้นด้วย ถ้า กลภนยุคก่อนๆ ยุทธภพมันคือวงการนักเลง มีกฏของมันปฎิเสธการมีอยู่ของราชสำนักฮ่องเต้นี่ไม่เทียบเท่าประมุขแห่งยุทธภพเลย55
(ซึ่งกูคิดไปไกลอีกว่าสมัยนั้นคล้ายๆปฎิเสธรัฐบาลฮ่องกงไปในตัว)
กูว่าสำนวนที่เขาใช้มันคงโบราณอยู่แต่สำนวนและกระบวนการนำเสนอน่าจะต่างจากยุคกระบี่เดียวดาย ตัวละครประหลาดแปลกแยก ธรรมมะชนะอธรรม ยึดมั่นในตรรกะบางอย่างยิ่งกว่าชีวิต เช่นการแก้แค้น การยึดมั่นในสัจจะ พล๊อตมันก็ซ้ำนะแต่รายละเอียดตัวละครที่สร้างและวิถีชาวยุทธยุคนั้น มันสะท้อนยุคสมัยจริงผ่านจินตนาการแบบยุทธภพ ไอเดียบางตัวยังเอามาจากนิยายฝรั่งเลย จำได้ว่าพวกแฮมมิ่งเวย์ สไตน์แบค นี่โกวเล้งชอบอ่าน
กูเลยว่า แนวกำลังภายในในยุคนี้มันเปลี่ยนไปทั้งเนื้อหาและสำบัดสำนวน
มั่งนี้กูก็อ่านภาษาจีนไม่ออกสักตัวนะ แต่ตั้งข้อสังเกตเอาจากการอ่านดาบมังกรหยกมาตั้งแต่เด็กๆ5555
เรื่องสำนวนแผลห่านฟ้านะ เอาง่ายๆมึงอ่านห่านฟ้ากับสยบฟ้าแล้วอันไหนมันเนียนกว่ากันอ่ะ สยบฟ้านี่ความเกรียนของอาหนิงแม่งพุ่งทะลุกระดาษใส่กูเลย แล้วคนเขียนคนเดียวกันสำนวนมันจะหนีไปไหนต่างกันที่คนแปลล้วนๆ เส้นเรื่องกูไม่เถียงว่ากลภน.มันก้อประมานนี้แหละแต่กูว่าสำนวนคือส่วนนึงที่ทำให้กลภน.ยุคเก่ายุคใหม่ต่างกันถ้าตัดความแฟนตาซีออกไป เหมือนมึงเอาทวิภพมาเทียบกับบุพเพอ่ะ โครงเรื่องคล้ายๆกันแต่อ่านแล้วคนละฟีล
กูว่าท่านน.ไม่เหมาะกับการแปลห่านฟ้า กูอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆไม่อิน แต่ถ้าแปลพวกหวงอี้ไรงี้กูว่าเออ อันนี้เหมาะดีแล้ว ตอนอ่านย้อนอ๋อง พี่เสือ กูอ่านยาวๆไม่เบื่อเลยนะ แต่พอเป็นห่านฟ้ากูกลับเหนื่อยกับการอ่านมาก
จะว่าไป กูสงสัยว่าคำแบบ อาปา อามา เนี่ย ทับศัพท์แล้ววงเล็บความหมายเพื่ออะไรวะ แปลเป็นภาษาไทยเลยไม่ดีกว่าเหรอ
เชี่ยยย กูขำห่านฟ้าจริงๆ
พวกมึงเพิ่มความเกรียนให้นิยายเล่มนี่สำเร็จแล้ว เข่ออ้ายมาก กูชอบ
ชันสูตรพิสูจน์รัก จบเล่ม 2 เนื้อเรื่อง + คดี ค้างไหม
ถ้าบอกว่าเส้นเรื่องมาตรฐานกลภนต้องแปลสำนวนกลภน แบบเก่าเท่านั้น งั้นแนวเทพเซียนทุกเรื่องก็ควรแปลแบบกูกูรึ?
เพราะเส้นเรื่องมันก็คล้ายๆ กันหมด ถูกใส่ร้าย>อกหัก>ตกสวรรค์>กลับมารักกัน>ไปเกิดใหม่...วนลูปไปสามชาติ ตุ้ยมะ มายเฟรนด์?
>>695 มึงอย่าเอากูกูเป็นมาตรฐานงานแนวเทพเซิยนสิ แนวนี้มีมาก่อนป้าอีก ตำนานรักเหนือภพกับ 3 ชาติก็ไม่ใช่สำนวนเดียวกันซักหน่อย
>>694 กูเข้าใจว่าพระเอกมันแปลงชื่อเพื่อให้มันเป็นคนแต่งนะ อย่าง trueman show ก็เปลี่ยน คิดซะว่าพระเอกเป็นหม่อมคึกฤทธิ์เวอร์ชั่นจีนก็ได้
>>689 เออเนอะ แนวย้อนเวลาเหมือนกัน แต่คนละฟิลกันเลย
KY
กูเห็นข้างบนพูดถึงเฉียนเฉาโมลี่เลยนึกได้ถึงร้ายตรึงรัก เฉียนเฉาพยายามมาสายดราม่ารึเปล่า กูว่าแนวฟรุ้งฟริ้ง หวานๆฮาๆดีกว่าเยอะนะ กูว่าเล่ม2 พระเอกหลุดคาร์มาก
กุอ่านท่าน น. หลายเรื่อง กุรู้สึกได้ว่าแกติดแปลสำนวนเดิม ซึ่งบางเรื่องที่เลือกมามันโอเค หวงอี้ไรพวกนี้
ตอนแรกไม่อยากเอาสยบมาเทียบเดี๋ยวมีคนมาหาเรื่องว่าติ่งนักแปลอีก แต่เมื่อมีคนยกมาแล้วก้อขอพูดถึง
เราคิดว่ามาวนิสำนวนค่อนข้างจะวัยรุ่น ไม่ กลภน.จ๋าโบราณมาแน่นอน แม้กุจะแปลจีนไม่ออกก้อตาม
ดูจากโครงเรื่อง วิธีการเล่า การดำเนินเรื่อง มันไม่ใช่ขนบ กลภน.โบราณ นิสัยพระเอกซึ่งคือคนปจบ.มากๆ
อ่านอาหนิงคือจะรู้สึกได้เลยว่าเนี่ยมันคนยุคนี้ มันหลงยุคจริงๆ แต่พอมาเจอฟ่านเสียน มันคือคนหลงยุคที่ไม่ทำให้อินตามอะ
เช่น คำแทนตัวใช้ ข้าพเจ้า มันแปลกมากๆ คือถ้าเรื่องมันธีมโบราณจ๋า อย่างกิมย้ง โกวเล้ง ก้อคือเข้ากัน
ในที่นี้ใช้คำว่า ข้า ก้อพอแล้วมั้ย พวกไทยพีเรียตยังไม่ค่อยจะใช้ข้าพเจ้ากันเลย
เห็นพวกสำนวนแปลรุ่นใหม่ก้อไม่นิยมกันแล้ว ซึ่งเรื่องนี้มันเหมาะกับสำนวนแบบนี้มากกว่า
แล้วพวกแปลทับศัพท์ที่ไม่ช่วยอะไรอีก คือทับมาแล้วงงกว่าเดิม ไม่ใช่ได้ช่วยให้อินขึ้นเลย
อย่างที่ความเห็นข้างบนบอก ทับศัพท์ชื่อเรื่องนิยายมา แล้วเรื่องนี้เพราะเอกมันลอกนิยายมาเยอะมาก
แล้วเล่นใช้ทับศัพท์หมดทำให้อ่านยากมากอะ อ่านประโยคแล้วไม่รู้สึกด้วยว่าควรต้องทับศัพท์
เพราะเหมือนพระเอกมันเอาชื่อที่ใช้ในปัจจุบันนี่แหละลอกมาทั้งดุ้น เมื่อแปลเป็นไทยก้อควรแปลชื่อเรื่องมาเลยไหมจะทับศัพท์จีนไปเพื่อ
อย่างกูกูเองถ้าอ่านหลายเรื่องจะเห็นเลยว่าสำนวนแต่ละเรื่องไม่เหมือนกัน
ความยากง่ายภาษาต่างกัน เช่น ม่านม่านกับป่าท้อหรือจอมนางคู่บัลลังก์ก้อได้ ป่าท้อจะเวิ่นกว่าเยอะมาก
แต่ของท่าน น.มาอ่านแล้วก้อรู้เลยภาษาท่าน น. ต่างจากปกตินิดเดียว แต่ประเด็นคือสำนวนมันไม่เข้ากับโทนเรื่องเลย
ตอนแรกบอกท่าน น.แปลเราก้อว่ามันจะต้องดี ออกมาแบบนี้ก้อเฟลอะ แล้วตั้งกี่เล่มจบเงินไม่ใช่น้อยๆ
>>699 เห็นในห้องกลภน.มีคนตั้งถามเรื่องแปลทับที่ลื้อ ๆ บ่นกันก็เห็นมีแต่คนบอกดีงามนิหว่า เห็นเม้นส่วนใหญ่บอกถ้าไม่ทบศัพท์นี้ไม่อยากอ่านด้วยซ้ำ พวกลื้อมันชนกลุ่มน้อยรึเปล่าเนี่ย เขายังมีบอกเลยปีนข้ามอ่านคำทับไม่ได้ ก็ไม่ควรมาอ่านไปอ่านแปลแนวอื่นแทนจะสบายใจกว่าอย่ามาสายนี้เลย
ไอหยะ นี่ต้องพูดไทยคำจีนคำระหว่างดิสคัสเสี่ยวซัวห่านฟ้ากันเพื่อให้เข้ากับบรรยากาศงานแปลเหรอวะ หว่อปู้จือเต้า วายยยย
ห่านฟ้า
หรือว่างี้นะ พระเอกเป็นคนปจบก็จริง แต่คำภาษาอังกฤษส่วนมากโดนแปลงให้เป็นการอ่านแบบจีนอยู่แล้ว
พระเอกเป็นคนป่วยอยู่แต่ในรพ เลยไม่ค่อยได้ใช้บทสนาในชีวิตประจำวันสักเท่าไหร่
แบ็คกราวด์เรื่องหาญฯมันจีนโบราณแปลออกมาโดยใช้สำนวนโบราณไม่ทำให้กูรู้สึกขัดแม้แต่น้อย
พระเอกก็ไปเติบโตในยุคนั้นอีก จะติดสำนวนโบราณก็ไม่เห็นแปลก
ส่วนทับศัพท์นี่กูรำคาญเหมือนกัน ตอนอ่านย้อนอ๋อง เจอชื่อประเทศนี่กูปวดหัวเลย
สรุปว่ากูซื้อนะ เพราะงานของ Mao Ni เชื่อถือได้ งานแปลของท่าน น. สมัยใหม่ก็อ่านรู้เรื่องกว่าสมัยก่อนนู้นเยอะ
อ่านพี่เสือ ย้อนอ๋องรอด เรื่องนี้ก็ต้องรอด
ปล. ถ้าเอาท่าน น.ไปแปลกลอรี่หรือเอาคุโบะมาแปลหาญฯ จะเป็นไงก็ไม่รู้
กูกูทับศัพท์ถึงจะรู้สึกเยอะแต่รู้สึกเข้ากับบริบทเนื้อเรื่อง อ่านแล้วก้อลื่นดี
อ่านย้อนอ๋องนะถึงจะไม่จบก้อตามที แต่คิดว่าสำนวนก้อลื่นไหลดีไม่หงุดหงิดไรมากมาย
แต่ห่านฟ้านี่ไม่ใช่อ่านแล้วสะดุดเกือบตลอด
กำลังจะตายอยู่บนเตียงรพ...
'แต่ว่าเรามิใช่นางเอกในนวนิยายโรมานซ์ เรายังเป็นผู้หญิงบริสุทธิ์ผุดผ่อง'
พูดตรงๆ กูว่าการทับศัพท์มันก็ต้องมีลิมิต มันก็มีประโยชน์ในการสร้างบรรยากาศจีนๆ เช่นสรรพนามการเรียก กูพอรับไหวเพราะกูอ่านมามากจนจำได้หมดแล้ว ชื่อคน สถานที่ มันก็จีนมากแล้วนะ บางอันมันดีเทลไปก็เพลาๆลงหน่อย ตำแหน่งขุนนางบางอัน แปลไปเลยก็ได้
ในห่านฟ้า เดี๋ยวเรียกตำแหน่งพ่อคำจีนทับศัพท์ เดี๋ยวก็แปลไทยเต็ม เอาไงกันแน่
มู้บนๆมีการพูดถึงการแปลอิงต้นทางและคำนิยม ซึ่งมันนิยมจนกลายเป็นภาษาประจำวันของเราไง ถ้าการแปลมันสร้างคำใหม่ๆจนเป็นที่นิยมกัน ทุกคนเข้าใจ มันต้องใช้เวลาพักนึงเลยนะที่จะให้มันกลายเป็นคำนิยม
การทับศัทพ์จีนๆนี่ เขาอาจนิยมแล้วในสายนักอ่าน ดังนั้นกูว่าถ้านิยมจริงไม่ต้องวงเล็บแล้วล่ะ หรือกำลังสอนภาษาจีนกูอยู่ เช่น ป้ายถีซือ(ผู้บัญชาการ)
กูอาจต้องอ่านอีกสิบเล่มเพื่อนิยมมันให้ได้ (ต่อไปกูอาจหงุดหงิดปะวะว่า ทำไมต้องแปลว่าป้ายบัญชาการ เรียกป้ายถีซือสิวะ )
เทียบกับ การแปลฝรั่ง he visits thailand in summer
เขามาเที่ยวไทยแลนด์ตอนซัมเมอร์ หรือ เขามาเที่ยวประเทศไทยในหน้าร้อน หรือ เขามาเที่ยวเมืองไทยตอนซัมเมอร์
สามแบบนี้ก็ต่างกันละ ทับซัมเมอร์กูว่าไหว แต่เราจะใช้ไทยแลนด์ตอนแปลเป็นไทยมั้ย
หรือถ้าฝรั่งเรียก japan เราจะแปลไทยว่าเจแปนมั้ย หรือเลือกคำว่าญี่ปุ่น ที่เป็นคำนิยมเพื่อแปลให้มันลื่นไหลดี
กูว่าถ้าจะทับศัพท์ก็ควรเอาให้พอดิบพอดี ไม่ใช่ทับศัพท์มาทั้งเล่ม แล้วแปลเฉพาะบริบท หรือคำกริยาแบบนี้ก็ไม่โออันไหนที่มันแปลได้ก็แปลเหอะ อันไหนที่ควรทับก็ค่อยทับ แล้วประเภททับซ้อนแปลก็ไม่โอ อย่าง ดอกกุ้ยฮวา คือถ้าอยากทับก็เป็น กุ้ยฮวา หรือ ดอกกุ้ย ไปเลย จะมา ดอกกุ้ยดอก ในเมื่อ ฮวา มันก็คือ "ดอก" อยู่ละ
กูอ่านกลภนไม่ค่อยเยอะ ไม่ใช่แนว จะอ่านเฉพาะเรื่องที่สนใจหรือพลอตที่ชอบ แต่กูไม่เคยชอบสำนวนท่านน. กูอ่านแล้วรู้สึกเหมือนอ่านหนังสือลิเกๆ มันดูไม่ใช่จีนจ๋า แต่ก็ไม่ไทยจ๋า ยังไงก็ไม่รู้ มันเป็นความรู้สึกส่วนตัวของกูน่ะ เพราะงั้นถ้าจะอ่านได้สบายๆ ก็ต้องเป็นพลอต เป็นเรื่องที่ชอบจริงๆถึงจะอ่านยาวๆ
กุอยากเห็นท่าน น.มาแปลเรื่องลิขิตเหนือเขนยจัง เฟิ่งจิ่วของกุจะมีสะโพกแฝงแรงดีดสะท้อนหรือป่าว คิคิ
>>706 กูขอกรีดร้องเรื่องชื่อประเทศด้วย กูว่ากูเริ่มไม่ไหวกับย้อนอ๋องนี่แหละ โหช่วงจะเดินเรือ ผ่านอินตู้ กว่าจะผ่าไปถึงโอวโจวว กูแม่งแทบตาย สงสัยบรรพบุรุษกูคงเวียนหัวขอขึ้นฝั่งที่เสียมหลอ ตั้งรกรากสะเลย
อะอะ นั่นยุคต้าหมิงน่อ คำเรียกชื่อประเทศสมัยนั้นคงเป็นสำนวนเก่า เหมือนเราเรียก ศรีสัชนาลัย อโยธยา น่านเจ้า จะมาเรียกแบบใหม่ๆไม่ด้ายยย กูต้องทนไป จะมาให้แปลเป็นอินเดียโปรตุกีส สเปน สายจีนเค้าไม่อินกัน
>>710 เรื่องคำนิยมก็ต้องย้อนไป ฮ่องเต้-หวงตี้ หวัง-อ๋อง โน่นเลย ถ้าคำนิยมก็ต้องฮ่องเต้อ๋อง แต่คนอยากได้จีนกลางสุดๆ ก็บอกให้หวงตี้หวัง
จริงๆ คำหลักๆ แบบนี้ไม่มีปัญหาหรอก ส่วนใหญ่ก็ทับเป็นฮ่องเต้ไปนั่นละ ยกเว้นจะเป็นกริยาช่อง 2 ของฮ่องเต้หรือฮองเฮาอย่างไท่สั้งหวง ไท่หวงไท่โฮ่ว แค่ไทเฮาจะยังเป็นไทเฮา เพราะชินแล้ว มีไม่กี่คนที่ไท่โฮ่ว
>>711 สำนวนกำลังภายในเป็นสำนวนเฉพาะ เกิดขึ้นจากการแปลมังกรหยก เป็นภาษาประดิษฐ์ คนอ่านชอบมาก คนแปลหลังๆ เลยลอกตามกันมาจนเป็นภาษาเฉพาะ เอาจริงๆ ก็ไม่ต่างจากภาษาสมัยนั้นมากนักนะ แต่สมัยนั้นคือเมื่อหลายสิบปีแล้ว คนรุ่นนี้จะฟังไม่เข้าใจก็ไม่แปลก
มันก็ลิเกจริงๆ นั่นละ แต่ลิเกก็มีภาษาแบบลิเก เห่เรือก็มีภาษาแบบเห่เรือ จะบอกว่าภาษามันไม่ดีเพราะไม่ปัจจุบันคงไม่ใช่ เป็นเรื่องของความชอบล้วนๆ
เห็นแบบนี้แล้วกูขออ่านภาษาอังกฤษภาษากลางต่อไป ดีที่คนแปลไม่เอา thou มา
>>715 กูชอบมากก สำนวนเฉพาะของการแปลกำลังภายในตั้งแต่อดีต คือทุกวันนี้คนแปลก็แปลในแนวทางนี้กันแหละแต่ว่าแต่ละคนมีรายละเอียดการใช้คำไม่เหมือนกัน กูไม่อยากให้เหมากันว่า สำนวนกำลังภายในเก่าแก่นี้ คือ ท่าน น คนเดียว เพราะมันไม่ใช่
กูตอนกลับมาอ่านกำลังภายในหลังจากห่างหายไปนาน เจอ ตัวละครถาม ”สบายดี?”กูยังงอยู่ตั้งนาน เพราะกูไม่เคยเห็นมาก่อนในยุคอดีต 5555
>>715 อย่างที่กูบอก คือมันก็จะมีกลุ่มคนที่ชอบกับกลุ่มที่ไม่ชอบ กูอยู่ในกลุ่มที่ไม่ชอบแต่อ่านได้ไรงี้ จริงๆกูว่าแทนที่จะวงเล็บต่อท้ายเปลี่ยนเป็นทำฟุตโน้ตหรือตำตารางคำศัพท์เลยจะดีกว่า กูสังเกตละว่าเมืองยิ้มชอบใช้วิธีวงเล็บมากกว่าจะทำฟุตโน้ต ซึ่งพออ่านๆไปแล้วก็ต้องเจอวเล็บอีกละๆๆๆๆ ส่วนตัวกูว่ามันดูรก
กูว่าฟุตโน้ตก็ไม่ได้ลำบากอะไรเลยนะ แต่ก็ใช่มันก็ลำบากกว่าเมื่อเทียบกับการวงเล็บ
กูก็ขี้เกียจเปิดเหมือนกัน แต่สยั่มวงเล็บพร่ำเพรื่อมาก เตีย(บิดา) เจี่ยเจี่ย(พี่สาว)จิวจิ่ว(พี่ชายของบิดา) เฉิน คำเรียกตัวเองของขุนนาง) เจิ้น(คำเรียกตัวเองของฮ่องเต้) วงมันทุกครั้งที่กล่าวถึง พวกสรรพนามนี้ทำตารางไปเลยดีมั้ย อ่านจบเล่มนึงก็เข้าใจแล้วล่ะ
ky แปป เพิ่งเห็นกูกูเอาหนังสือมาลงebook ถามคนที่ซื้อไปแพงๆ ไม่มีใครรู้สึกอะไรเลยจริงดิ คนที่ซื้อนี่สะสมหมด
กูโอเคกับวงเล็บ เพราะฟุ๊ตโน้ตมันไกล เลื่อนตาลงไป เลื่อนตาขึ้นมาหาบรรทัดไม่เจออีก
แต่ถ้าวงเล็บ กูสามารถเลื่อนตาไปตรงวงเล็บปิดได้ทันทีถ้าเป็นศัพท์ที่กูรู้อยู่แล้ว
ศัพท์บางคำถึงเจอบ่อยๆกูก็ลืมได้ แต่ถ้าไม่มีวงเล็บ กูก็ขี้เกียจเปิดย้อน กูคงข้ามไปเลย
KY กูขอถามสายเขียวทั้งหลาย
ต้องโดนกาวกี่ตัววะถึงจะเรียกว่าติดแล้ว
ตอนนี้กูกำลังเช็คสุขภาพรสนิยมประจำปี
แต่ชอบราคาอีบุ๊กของกูกูมากเลยนะ น่ารักน่าคบหามาก แถมมี epub ดีงาม ถ้าสนพ.ทำแบบนี้ทุกค่ายจะเลิกซื้อเล่มจริงจัง คนชอบคิดว่าซื้อเล่มแล้วยังขายต่อได้ไง แต่นี่ขี้เกียจอะ555 ต้องมานั่งแพ็ค เสียเวลาไปส่งอีก วุ้ว เวลาเปนเงินเปนทองอะ อ่านนิยายไม่ควรต้องวุ่นวายขนาดนี้
เสียใจกะ ebook กูกูเล็กๆ แต่เราซื้อตั้งแต่กูกูออกล็อตแรกมันก้อนานมากแล้ว
แต่ทำออกมาถูกๆมันก้อดีอะ จริงๆ ebook ควรราคานี้ อยากให้ สนพ. อื่นทำตามบ้าง
ปกติเห็นขายพอๆกับราคาเล่มมันรู้สึกไม่โอ เพราะต้นทุนมันน่าจะน้อยกว่ามาก
กูจะชอบอัีบุ๊คของกูกูมากกว่านี้ ถ้ากูไม่เสียเงินเปย์เล่มไปแล้ว อย่าให้พูดเลยช้ำใจ ที่ผ่านมาทำไมไม่บอก มาบอกกันเมื่อสาย กูไม่ใช่สายสะสมแต่ตอนนั้นมันไม่มีอีบุ๊ค ถ้าบอกก็รอนะ ราคาฟ้ากับเหว เหอๆ เจ็บกระดองใจ โอ๊ย เจ็บกระดองใจ
>>714 เค้าเอาไว้เปรียบกับ ผญ ตูดเด้งๆ เห็นแล้วน่าเย กุเห็นมีในนิยายของท่าน น.ทุกเรื่องเลย
ส่วนเรื่องอีบุ๊คของป้าหลิน กุว่าแกน่าจะเข็นออกมาเพื่อสู้กับ pdf เถื่อนว่ะ เพราะถ้าตั้งเท่ากับหรือใกล้เคียงกับราคาหนังสือเล่ม ก็คงไม่มีใครซื้อของแกหรอก ส่วนตัวกุชอบเก็บแบบเล่มมากกว่า กัดฟันหาเงินวนไป พวกอีบุ๊คไม่ได้แอ้มกุหรอก แต่หนังสือแกเชิงอรรถนี่แทบจะแยกออกมาได้อีกเล่มนึงเลย จะเยอะไปไหน !!!
กูไม่โอกะป้าหลินตรงที่จะออกอีบุ๊คไม่บอกกูจะได้รอไม่ซื้อเล่ม แต่ขี้เกียจโวยเพราะกะว่าหลังได้หย่งเยี่ยที่พรีไว้แล้วจะบอกศาลาป้าอยู่แล้ว พอกันทีเอาเงินไปเปย์อย่างอื่น
อีบุ๊คของกูกูไม่ได้ถูก แต่เล่มของกูกูโคตรอภิมหาแพง
กูไม่ได้ไปโวยวายเพราะตอนที่กัดฟันจ่ายเงิน กูคิดว่ากูโอเคกับราคานี้(ถึงแม้ว่าเจ็บเล็กตอนเห็นราคาแบุ๊ค) แต่อนาคตกูคงคิดแล้วคิดอีกก่อนซื้อเล่มของกูกู
ปล.กูเป็นสายเล่ม
กูโอเคกะเล่มนะ เพราะตอนนั้นก่อนซื้อก็คิดแล้วว่ารับได้กับราคานี้ อีกอย่างกูอ่านอีบุ๊คไม่ได้อยู่แล้ว ตาเป็นภูมิอพ้บ่อย ก็เลยเฉยๆอ่ะ เพราะออกมาเล่มละสิบบาทกูก็อ่านไม่ได้อยู่ดี กาซิกๆ
กูว่านสกูกูนี่ถ้าตัดเชิงอรรถกับภาพประกอบเชิงอรรถออกไปราคาคงถูกลงเกือยครึ่งอ่ะ
เออ รึอีบุ๊คป้าเค้าจะไม่คิดตังค์ค่าเชิงอรรถ แต่แบบเล่มต้องคิดเพราะมีค่ากระดาษ เออ น่าคิด
เรื่อง ebook ของกูกู กูไม่ดราม่าว่ะ เพราะราคา ebook จริงๆมันควรราคานี้อยู่ละ อีกอย่างราคาเล่มของกูกูก็แพงเกินเหตุ แต่ตอนที่กูซื้อเล่ม กูก็รับได้กับราคาอยู่แล้วเลยไม่คิดอะไร กูไม่เคยดราม่าเรื่องการลดราคาหนังสือ มาฟูมฟายว่าทำไมหักหลังโน่นนี่นั่น สำหรับกูคือ ณ วันที่กูหยิบเงินไปจ่าย ไปซื้อหนังสือ นั่นคือกูพึงไปใจในราคานั้นแล้ว แล้วอีกอย่างซื้อก่อนก็ได้อ่านก่อน หากวันใดวันหนึ่งราคามันถูก มันลดลง เหมือนอย่างที่หลายๆคนโวยวายกล้วยหรือเมืองยิ้มเรื่องราคาหนังสือ กูก็มองว่า ในเมื่อของมันเก่า ของมันหมดลข. หรือไม่ได้รับความนิยม ของมีตำหนิมาก เค้าก็ต้องลดราคาลงเพื่อให้ขายออกให้หมด ไม่รกโกดัง ดีกว่าเอาไปทำลายทิ้ง ได้เล่มละสิบบาท ดีกว่าไม่ได้อะไรกลับมาเลย
อีกอย่างกูไม่อ่าน ebook เพราะงั้นต่อให้มันเหลือ 10บาทกูก็ไม่ซื้ออยู่ดี กูเป็นสายเล่ม ชอบสัมผัสกระดาษ ชอบฟีลลิ่งเวลาที่ได้พลิกหน้าหนังสือ ดมกลิ่นกระดาษ(เหม็นๆ โดยเฉพาะของเมืองยิ้ม)
ปริศนาต้าถัง ภาค3 ชุนเหมี่ยวตายจริงปะวะ ถ้าตายจริงกูโคตรเกลียดนางเอกเลย ภาค2เล่ม2ก็ทีนึงละจากน้องชายคู่หมั้นรอดพูดจบเกือบตาย ถ้าชุยเหมี่ยวไม่ช่วยองค์ชาย13มาน้องชายนางเอกกะคนอื่นในอารามตายละ แล้วนี่ถ้านางไม่ใช่นางเอกนะ เถียงฮ่องเต้ขนาดนั้นก็ไม่น่ารอดแล้วปะ กูว่านางหัวรั้นไป ไม่ค่อยสมฉายานักสืบเทวดานางบางทีไม่คิดหน้าคิดหลัง แล้วคดีนี่บางคดีสรุปไม่ชัดอ่ะสำหรับกู เทียบกับบันทึกปิ่นแล้วกูชอบบันทึกปิ่นมากกว่ามาก อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวนะ บางคนอาจจะชอบก็ได้อย่าด่ากู
.
.
.
.
.
กู741 กูขอโทษ กูรับไปหน่อย กราบ
เรื่องราคาหนังสือเล่มกับอีบุ๊คป้าหลินกูเฉย ๆ ว่ะ โมเดลขายหนังสือต่างประเทศน่าจะพอกัน พิมพ์รอบแรกปกแข็ง เล่มละ 15 เหรียญ++ อีกสามเดือนต่อมาออกปกอ่อนเล่มละ 10 เหรียญ อีกปีนึงออกเล่มแบบพิมพ์ประหยัดงบราคา 5-6 เหรียญ ฝั่งอีบุ๊คหลังออกใหม่จะแพง แล้วราคาจะลดลงเรื่อย ๆ พูดง่าย ๆ คือถ้าอยากอ่านก่อนก็ต้องจ่ายแพง ๆ อยากประหยัดตังค์ก็รอไปซักปีค่อยอ่าน
>>739 Boox ก้อโอเคนะ
>>740 เมื่อก่อนกูก้อคิดงั้นนะ ชอบเล่มชอบจับกระดาษ ชอบพลิก แต่พอมาลองอ่าน ereader ติดใจเลย
1. ความชัดของตัวอักษรถ้า ebup แม่งชัดกริ๊ป ขยายลดขนาดได้ตามใจชอบ
2. อ่านง่ายมือเดียวก้ออ่านได้ไม่ต้องใช้สองมือคอยกางไม่ให้หน้าหนังสือพับลงมา สามารถวางแบนๆไว้บนพุงเอานิ้วมาจิ้มๆพลิกหน้าได้
3. ไม่ต้องกลัวเลอะ ยับ เปื้อน อ่านไปกินขนมไป แบกไปอ่านที่ไหนก้อได้
4. หยิบมาอ่านง่ายไม่ต้องรื้อกองออกมา กดเสริชๆเจอเลยไม่ต้องรื้อกองดองห้าสิบเล่มออกมา
หลังๆรู้เลยว่าจะอ่าน ebook ก่อนเล่มมันสะดวกกว่าเยอะกองดอง ebook ไม่ค่อยมี
>>744 กูว่ามันก็ฟังดูแฟร์นะ เพราะตัวโพรดัคท์มันก็ต่างกัน แต่ที่คนจะหงุดหงิดกับอีแบบนั้น(ถ้าคนมันจะหงุดหงิด) ก็คงเป็นเพราะแบบ ไม่ได้อยากซื้อปกแข็ง บลาๆๆ นู่นนี่ อยากได้แค่คอนเทนท์ข้างใน แต่ต้องมาจ่ายค่าปกทั้งๆที่ไม่อยากได้
/เล่มพิมพ์ประหยัดงบคือยังไงวะ เอสี่พับครึ่งเย็บเม็คแบบสมุดงี้หรอ ถถถ
>>752 กูว่านางเอกต้าถังธรรมดามาก แบ็คกราวน์ที่ปูมาว่าเป็นนักสืบเทวดาคือแทบไม่มีผลอะไรเลย ไม่ต้องปูได้ มาเปิดเรื่องที่เมืองหลวงว่าเป็นหลานสาวเสนาบดีเลยก็เหมือนกัน การสืบต่างๆนานาก็ดูไหลไปตามน้ำอ่ะ ไม่ได้ถ้าพระเอกแม้แต่คู่หมั้นเก่ามึงก็หาไม่เจออ่ะเอาจริง แต่คือนางเอกก็ไม่ได้โง่ แต่คือพระเอกบทแม่งฉลาดเรี่ยราดมาก อิเวง บทนักสืบของนางเอกมันเลยกร่อยๆ ไปหน่อย 55555
กูคิดว่า ebook กูกูไม่ได้ถูกแต่ราคาหนังสือเล่มมันโคตรแพงถ้ากูกูไม่ได้ใช้กระดาษนำเข้า ใช้ปกเคลือบเงินเคลือบทอง เชิงอรรถ 4 สีกระดาษมัน ฯลฯ แบบที่เขียนอธิบายไว้ในโพส ราคาเล่มมันควรออกมาเท่า ebook หรืออาจแพงกว่านิดเดียวเหมือนๆสนพ.อื่น แต่กูก็เป็นสายอ่านเล่มเข้าใจว่าตอนแรกกูกูอาจจะไม่ได้วางแผนจะออก ebook กูถือว่าจ่ายก่อนได้อ่านก่อน
สะโพกแฝงแรงดีดสะท้อนนี่ในต้นฉบับจีนมันใช้คำว่าอะไรอ่ะ แบบมันแปลว่าอันนี้เลยเหรอ
ปริศนาต้าถัง กรุณาอ่านต่อค่ะ ตอนสอง ตอนสาม
คืออาหนิงมันก็ซิง จำไม่ได้ว่าตอนไปหอคณิกาแอบน้ำลายหกเพราะเห็นนมรึเปล่า แต่ที่แน่ๆ ไม่มีการบรรยายความคิดเชิงว่าอาหนิงมองผู้หญิงเป็นวัตถุ หรือความคิดในแง่นี้จะเจอในนิยายฮาเร็ม?
สะโพกดีดสะท้อนนี่อ่านแล้วทำไมกูว่ามันดูecchi เคยอ่านอยู่เรื่องนึงไม่รู้เรื่องอะไรจำไม่ได้เปิดมาฉากแรกพระเอกแอบมองผู้หญิงฉี่ วิจารณ์ว่าตูดขาว กูเห็นแล้วรับไม่ได้ อะไรแบบนี้ผู้ชายคงชอบแหละ
ต้าถังเล่มแรกค่อนข้างรำนางเอก พอมาเล่มสองเริ่มโอเค คือนางไม่ซูไม่ได้เก่งหมดมีโดนหลอกไม่ทันคน มัความฝังใจกับรักแรกซึ่งเอาจริงถ้ามองในมุมมอลของผู้หญิงสมัยนั้นนางก้อฉลาดถึกทนแล้วนะ จะเอาไปเทียบกับนางเอกนิยายซูทะลุมิติคงไม่ได้
ส่วนอาหนิงนี้ กูอ่านแล้วเอ็นดูว่ะ แนวผู้ชายวัยรุ่นอยากเสียจิ้นเต็มแก่แต่ป๊อด โถพ่อคุณ
พวกมึง หมิงหลันมีสำนักพิมพ์ซื้อลิขสิทธิ์แล้ว เจ้าไหนวะ ??
กูรู้ข่าวจากกลุ่มคนแปลเถื่อน
เห็นทุกคนถกกันเมามัน เมื่อวานกูเลยวิ่งไปเช่าเล่มแรกมาจะลอง
พอวันนี้พักเที่ยงเปิดอ่าน เจอคำปรารภก่อนเปิดเรื่องของMaoNiอันถูกแปลโดยท่านน.ไป กูนี่แทบหงายตกโต๊ะ....
แค่เปิดเล่มยังเบอร์นี้แล้ว กูไม่อยากจินตนาการถึงเนื้อหาเลยจริง กูต้องการจี้หนิงมาเยียวยาหัวใจมาก.....
เรื่องของนักเขียนคนนี้มันต้องไม่ใช่สำนวนนี้สิพี่ชายยยย
เดี๋ยวนะ
.
.
.
กลิ่นยาในห้องคนไข้ฉุนเฉียวยิ่ง
.
.
.
มึงๆ ฉุนเฉียวมันใช้แบบนี้หรอวะ โคตรความรู้ใหม่ .กราบเท้าบรมครูที่เมตตาสอนสั่ง.
ประกาศลิขสิทธิ์เรื่องใหม่จาก สนพ. แฮปปี้ บานานา จ้า
.
ชื่อเรื่อง Chong Qi Ru Ling
ผู้เขียน Wu Shi Yi
ผู้แปล กิล
.
เกิดมามีมารดาเป็นถึงองค์หญิง นางคิดว่าชาตินี้จะได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขแล้วเสียอีก
หารู้ไม่ว่าจะต้องมาพบเจอกับคนบ้าที่หมายมั่นจะแต่งนางให้ได้ เพียงเพราะว่านางติดค้างเขาในชาติก่อน
“อาหว่าน ข้ากลับมาจากนรกแล้ว ชาตินี้อย่าหวังว่าข้าจะปล่อยเจ้าไปอีก!”
ในรูปคือ 5 เล่ม
>>773 ก็ยังดีกว่า
/มึงอย่าทำกูดีใจเก้อนะ...
>>776 ก็เป็นไปได้นะ อาหนาน อาหว่าน เพราะเราญาติกัน บานาน่า~
55555
มาๆๆ >>771 ตอนดาวทวารกูก็ทำแบบนี้เถอะ กูว่ากูนี่แหละจะทำให้โม่งต้องย้ายตำหนักเร็ว .กราบรอบวง.
ห่านฟ้าที่ไม่กินเส้นกับกู
.
.
.
.
.
-แต่ว่าเรามิใช่ตัวเอกในนวนิยายโรมานซ์ เรายังเป็นผู้ชายบริสุทธิ์. . .
แต่กูไม่ใช่พระเอกนิยายไงอีสัส กูยังซิงโว้ย!!!!
...อรุ่ม อีฉันจักร่ำไห้เสียให้ได้เลยเจ้าค่ะคุณพระนาย
-มันมองดูนิ้วกลางของตน เวทนาตัวเองจับใจ
*จุดนี้กูว่านักเขียนจะเล่นคำนิ้วกลางกับ...อ่ะ แบบกูว่าพระเอกเรื่องนี้แม่งต้องสัปดนพอสมควรแต่สังขารลากไม่ไป
แต่พอมาอ่านสำนวนท่านน.นี่กลายเป็นว่าแบบ มึงไปบวชเถอะ กูไม่เห็นออร่าความกามจากตัวมึงเลย กรรมส์
-ย่อหน้าต่อมามันนึกถึงความดีที่แทบไม่มีของมัน มีหย่อนมุขมาติ่งนึง
ซึ่งสำนวนทำให้กูหน้าเฉยเหมือนเกร็งหน้าแต่จริงๆแล้วกูก็เกร็งหน้าอ่ะแหละนะ
เพื่อไม่ให้ตัวเองทำหน้าเหม็น อุ๊ย ดังไป .ปิดปาก.
-มึง คือกูว่ามันไม่ใช่สไตล์กูว่ะ เอางี้ละกัน กูว่าที่จริงพระเอกเรื่องนี้แม่งไม่กินมัง100000000%
แบบ จี้หนิงเทียบกับนางคงเป็นผ้าพับไว้อ่ะ
แต่สำนวนที่ใช้บรรยาย มันควรจะเป็นแบบไหนก็ได้ที่ไม่ใช่แบบนี้อ่ะ ถถถถถ
ออร่าความแบดบอยนางปลิวหายไปหมดจ้า
//สาวกท่านน.กูขอโทษนะถ้าไม่ตรงใจ
แต่กูว่างานของMaoNiไม่ใช่แนวของท่านน.ว่ะ
แต่แน่นอนว่าถ้าเป็นพวกหวงอี้ จินยง หรือว่า ฮุยสยงเมา อะไรพวกนี้ ก็ว่ากันไป
.
.
.
.
.
เสียดายของว่ะมึง นิยายเรื่องนี้น่าอ่านด้วย ดันไปอยู่กับหอมหื่น
พวกมึงงงง กุขอเรื่องย่อหมิงหลันหน่อยสิ พรีสสสสส
กุเห็นเจมส์จิโพสรูปหงส์เล่มจบแล้ว พวกมึงใครรออยู่ได้กันยัง
เหยยย อาหนานกะอาหว่านนี้อาจจะญาติกันนะ คนเขียนคนเดียวกัน
>>780 ขอบใจมึงมาก 554 ที่กูกำลังรออยู่ก็คือให้มีใครซักคนเบรกกูนี่แหละ นี่ยังดีนะกูเช่าเอา แล้วพรุ่งนี้เราจะไม่เกี่ยวข้องกันอีก ถถถถ
>>781 นั่นc.....
เกิดเป็นคนอ่านบางทีก็หัวร้อน บางทีก็แบบ อยากเป็นเจ้าแม่วงการสิ่งพิมพ์
กูจะกวาดlcเรื่องที่อยากอ่านมาให้หมดแล้วเอาเงินโปรยให้นักแปลที่ถูกโฉลกกับเรื่องนั้นๆมาแปลให้กูอ่าน ไม่หวั่นแม้คนนั้นจะมีสังกัดแล้ว กูรวย กูจ้างได้!!!! แบบนั้น!!!!!
5555555555 ก็ได้แต่มโนวนไป .หัวเราะทั้งน้ำตาอาบหน้า.
หมิงหลันเปนเรื่องอะไรง่า ไม่คุ้นเลย ใครใจดีช่วยเล่าให้ฟังที :-;
หมิงหลัน กูก็ไม่รู้ เห็นแปลลงเด็กดี คนตามอ่านหลายคนก็คิดว่าอยากจะลองอ่านดูมั่งว่าเนื้อหาเป็นไง สรุปดองไว้ จนตอนนี้มีลิขสิทธิ์แล้วคนแปลเถื่อนลบเนื้อหา กูเลยอดที่จะรู้ว่าเนื้อเรื่องคร่าวๆ เป็นไง ใครรู้มาบอกหน่อยเกี่ยวกับอะไร
>>786 ไม่ชัวร์เหมือนกันว่ากี่เล่มจบ อาจจะจำผิด แต่ 30 เล่มก้อ 6,900 บาท
ก้อไม่ถูกอยู่ดีอะ หนังสือทั้งชุดถ้าราคาหลายพันกูคิดว่าคุณภาพมันควรจะคุ้มค่า
ออกเร็วก็น่าชื่นชม แต่ถ้าออกมาแล้วเผาด่วน ก้อเอาความเร็วเท่าที่ไหวก็ได้
งานควรจะมีความใส่ใจเพราะตามเก็บนาน และจำนวนเงินมันไม่ใช่น้อย
นี่เป็นเหตุผลนึงที่เทกลอรี่เลย คุณภาพสวนทางราคาเกิน นักแปลไม่มีความใส่ใจ
>>791 มันเป็นปัญหาเรื่องสำนวนการแปลมากกว่าคุณภาพมั้ง พวกมึงไม่ชอบสำนวนแบบนี้เลยว่าไม่คุ้มเฉยๆ
ห่านถ้าเทียบกับเรื่องอื่นของสยามแล้วเผาน้อยนะ ไม่ค่อยมีคำผิด ถ้าเป็นอ๋องหรือพี่เสือนี่เจอแทบทุกหน้า ที่บ่นๆ กันส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องการแปล ดังนั้นต่อให้ออกช้ากว่านี้ก็ได้สำนวนเดิมอยู่ดี
ไม่ใช่อะไรคือกูอ่านแปปเดียวก็200ตอนแล้วนะ
>>798 เมืองยิ้มชอบซอยย่อยหนังสือ อย่างอ๋องซึนงี้ กูไม่เห็นความจำเป็นที่ต้องซอยเลย เล่มนึงบางเฉียบ พอซอยทีก็ฟันกำไรได้มากขึ้น
>>782 น่าจะห่านฟ้าเปล่า?
>>797 พี่เยี่ยกูเริ่มดรอปตั้งแต่ก่อนเล่มสิบอีก จะเทตั้งแต่ตอนดราม่า Tน้ำเหลว ละ แต่ก็คิดว่ามาถึง 1/3ของทางแล้วงี้เลยเออๆ ไปต่อก็ได้ ตอนนี้ก็ครึ่งทางแล้ว แต่ตัวก็ไม่รู้สนุกหรือพีคอะไรอีกต่อไปละ ยิ่งนับวันคำผิดก็ยิ่งเยอะตามไปอีก กูหงุดหงิด
เอาจริงๆ แฟนหนังสือเมืองยิ้มส่วนใหญ่เป็นผู้ชายที่เค้าไม่ได้จุกจิกคิดเล็กคิดน้อยเหมือนผู้หญิง เค้าเลยไม่ค่อยใส่ใจเรื่องการสะกดคำ คำผิด พิมพ์ผิด หรือจัดหน้าเปล่าวะ อย่างเรื่องการจัดหน้าก็ตกๆหล่นๆตลอด
>>800 อันนี้บอกก่อนนะว่ากูไม่ใช่ทปม. แต่กูคิดว่ามันพูดถูกอย่าง เรื่องเพศนักอ่านนะ นักอ่านชายกะหญิงอ่านต่างกันจริงๆ อย่างสำนวนกูว่าผูชายแทบไม่มีคนบ่นเลย คนที่บ่นส่วนใหญ่จะเป็นผู้หญิงซะส่วนมาก เท่าที่กูเห็นนะ
กูว่าสยามคงไม่เปลี่ยนอะไรมากหรอก ยังไงนักอ่านชายก็เป็นกำลังซื้อหลัก อีกอย่าง เรื่องนี้เป็นสุขนิยมฮาเร็มตามแบบที่คนอ่านชายชอบเลย ฟ่านเสียนก็น้องๆ พี่เซี่ยง ยังไงสำนวนนี้ก็ขายได้อยู่ดี ถ้าเปลี่ยนจริงๆ คนอ่านจะโวยมากกว่านี้อีก
ไม่ใช่ว่านักอ่านสยามส่วนมากคือพวกอ่าน pdf หรอกหรอ คำผิดมากน้อยไม่เป็นไรขอแค่ออกไวๆ เป็นพอ
>>802 กูไม่ค่อยสนใจเรื่องสำนวนการแปลนะ ขอแค่แปลออกมาให้กูอ่านรู้เรื่อง อีกอย่างกูไม่ได้พูดถึงสำนวนนะ กูพูดเรื่องการสะกดคำ การใช้คำน่ะ กูสนใจเรื่องคำผิดมากกว่าเรื่องสำนวนการแปล เพราะของพวกนี้มันขึ้นอยู่กับจริตคน กูเป็นพวกอ่านละเอียดทุกตัวอักษร พอมันผิดมันเลยจะกระแทกตาเป็นพิเศษ แล้วมันจะทำให้กูหงุดหงิด พูดถึงทุกสนพ.เลยล่ะ แจ่มก็ผิดเยอะอยู่ช่วงนึง แต่เมืองยิ้มนี่เป็นเจ้าพ่อเรื่องคำผิดเลย
ตลกว่ะ กูเห็นเฮียทำนิยายกลภนทั้งสยบฟ้า ทั้งเพลงกลอน ตัวเล่มก็มีคุณภาพก็พอๆ กับที่ท่านหญิงออกมากกว่ารักอ่ะ อันนี้หมายถึงคุณภาพโดนรวมนะ ทั้งราคา ทั้งคำผิดเอย ปรูฟเอย มันเกี๋ยวกันด้วยเหรอว่าถ้ากำลังซื้อหลักเป็นผู้ชาย เเล้วก็เลยทำงานเผาได้เพราะผู้ชายไม่จุกจิกเท่าผู้หญิง? ตรรกะเห้ไรนิ
ถ้าเมืองยิ้มจะคิดว่านักอ่านชายไม่หยุมหยิมทำงานยังไงก็ได้ ก็ขายแต่นักอ่านชายไปดิ จะมาตลาดผู้หญิงเพื่อออ ก้ปล่อยให้สนพอื่นเค้าได้ไป มีคนไปบีบคอให้ซื้อมาหราาา
>>793 เรื่องห่านมันเป็นเพราะสำนวนนั่นแหละ แต่มันสะท้อนออกมาได้ว่านักแปลใส่ใจหรือเปล่า
เพราะกูคิดว่างานแปลก็คือการแปลงความหมาย สำนวน อารมณ์ของนักเขียนออกมา ซึ่งมันต้องสะท้อนนักเขียนไม่ใช่นักแปล
แต่แปลจนตัวละครที่มีบุคลิกเป็นคนยุคปัจจุบัน เป็นคนหนุ่มลามก มีความเกรียน พอรำพึงรำพันกับตัวเองอย่างกับลิเกหลงโรง มันใช่เหรอ
บอกเลยว่าชินกับสำนวนน. เพราะเมื่อก่อนอ่านกำลังภายในพวกกิมย้ง โกวเล้ง แม้งานหลังๆของแกจะไม่ค่อยได้ตามก็เถอะรู้สึกไม่ค่อยตรงจริต
แต่อ่านเรื่องนี้กูรู้สึกเหมือนท่านน.นั่งอ่านหนังสือแล้วแปลให้ฟังสดอะ ไม่ได้เกลา ไม่ได้ปรับสำนวนภาษาให้เข้ากับที่คนเขียนต้องการจะสื่อ
กูไม่พูดถึงคำผิดนะ กูว่าสำนวนท่านน. นี่ นักอ่านเดิมไม่น่ามีปัญหานะ จะมีปัญหาก็นักอ่านใหม่ๆนี่ละ
บอกก่อนว่ากูชอบสยบฟ้ามาก ไม่มีปัญหาเรื่องเค้าออกช้าด้วย แต่วันแรกที่ออกกูต้องบึ่งไปแจ่มคลับไม่ก็ให้ไลน์แมนไปซื้ออ่ะ
พอหาญฟ้าออก แทบไม่ได้อ่านตัวอย่างด้วยซ้ำก็ซื้อเลย กะว่าเล่มเยอะๆจะอ่านอีกที
เจอดราม่าพวกมึงไปสงสัยต้องเริ่มอ่านละว่ารอดมั๊ยค่อยซื้อเล่มต่อ TT
>>817 มันก็ไม่ได้แย่ขนาดน้าน คือเอาเข้าจริง ๆ สำนวนท่าน น.ท่านแปลแบบนี้ล่ะ คือสำนวนจีนมาเป็นไงท่านก็แปลเป็นสำนวนแบบท่านหมด เป็นเรื่องปกติสำหรับสายนักแปลรุ่นบุกเบิก ถ้าจะถามหากลิ่นไอสำนวนไทยแบบแปลงใกล้เคียงโทนต้นฉบับนั้นก็พลาดแล้ว แปลผิดไหมก็ไม่ ? แค่อารมณ์โทนคำกับประโยคต่างจากต้นฉบับแค่นั้น ในกรณีเรื่องย้อนยุคหลายครั้งท่านแปลออกมาได้อารมณ์นิยายโบราณกว่าต้นฉบับจีนก็บ่อย แต่ห่านฟ้านี้อาจเพราะมีต้นฉบับ eng ให้เทียบด้วย เลยอาจเห็นชัด ประกอบกับตัวละครมันแนวทะลุเวลาโทนเจ้าชู้กรุบกริบ อาจขัดใจโทนแปลท่าน น. ว่าไม่เข้าแก๊ปนิด ๆ หน่อย ๆ แต่ถามว่าแปลแย่ถึงขนาดอ่านแล้วเสียดายตังไหม สูข้าว่าไม่ถึงขั้นนั้นนะ
มันต่างกันที่เพศจริงๆนั่นแหละ ผู้ชายมันอ่านเอาเนื้อเรื่อง แต่ผู้หญิงอ่านแล้วต้องละเลียดภาษาด้วย เสพเนื้อเรื่องด้วย
นิยายกลภนขายผชจะไม่ค่อยเจอปัญหานี้ แต่นิยายที่ขายผญซึ่งส่วนมากเป็นนิยายรัก มันเป็นนิยายที่ต้องค่อยๆละเอียดและทำความเข้าใจจิตใจตลคอยู่แล้ว พอนักอ่านญละเลียดอ่านเจอคำผิดเป็นพรืด จินตนาการก็สะดุดสิวะ
ส่วนตัวกูคือ ถ้าคิดจะขายผู้หญิงก็ช่วยคิดถึงลูกค้าผู้หญิงหน่อยนึงเถอะ ผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่จู้จี้จุกจิก แต่ถ้าของถูกใจก็เปย์แหลกนะ ระยะแรกอาจทนซื้อไป แต่พระยะยาวถ้ามันไม่โอเค้าก็เทกันเอง ลองชั่งน้ำหนักดูเองแล้วกัน
ถ้าที่ขยายไลน์มาหาผู้หญิงเพราะต้องการขยายเฉยๆก็อาจจะเจ็บไม่หนัก แต่ถ้าเพราะตลาดเดิมมันไม่ไหวแล้วก็รอรับผลเองแล้วกัน (ซึ่งกูคิดว่ากลอรี่กับบันทึกปิ่นน่าจะทำเงินได้ไม่น้อยเลย ดีไม่ดีน่าจะแซงหัวหลักๆของฝั่งกลภนด้วย)
สยามไม่เคยแก้ปัญหาเรื่องสแกนหนังสือตัวเองได้เลย ทั้งนิยายจีนและการ์ตูนญี่ปุ่น เรื่องพิสูจน์อักษรก็ด้วย สงสัยคิดแต่เรื่องออกเร็วขายเร็วอย่างเดียว โดนปลิงดูดก็ช่างแม่ง ผลประกอบการก็ไม่ดี ทำไมเรื่องพวกนี้ไม่คิดจะทำวะ อย่างการ์ตูนเนี่ย กูว่ากูหาชื่อคนทำสแกนได้ไม่ยากเลยเพราะมันมีแต่เจ้าเดิมๆ กับนิยายกูก็ไม่คิดว่าจะต่างนักหรอก
อ้อกรูว่าห่านฟ้าเขาไม่ได้เจาะกลุ่มผู้หญิงนะ...
ห่านฟ้ากูไม่อ่านเพราะเนื้อเรื่องมากกว่า กับอีกอย่างคือแปลไทยอ่านเข้าใจยาก ต้องใช้เวลาย่อย เช่นเดียวกับสยบฟ้า คงไม่มีใครเป็นแบบกู กูอ่านบทแรกสยบฟ้าไม่เข้าใจเลยเลิกจนต้องไปอ่านeng
>>826 ถ้าเค้าเปิดรับสมัครจริง กูก็พร้อมไปสมัครว่ะ พิสูจน์ให้ฟรีเลยด้วยก็ได้ ถ้าจะทำให้งานมีคุณภาพมากขึ้น สำหรับกูชอบ ช้าๆได้พร้าเล่มงาม มากกว่า สุกเอาเผากิน
>>822 เคสป้าปลิงนั่นเป็นอะไรที่กูมองบนมาก เมืองยิ้มก็แค่ส่งจม.ไปเตือนว่า กลุ่มของคุณละเมิดอยู่นะ ช่วยจับตามองให้หน่อยอย่าให้มีใครละเมิดนะ ก็เหมือนกับส้มและกล้วยด้วย ที่มีแค่จม.เตือนออกมา
แหม พวกมึงก็.....
ท่านน.เขาก็ฮาร์ดแคร์รี่อยู่นะมึง
*ยกมาจาก จากใจนักแปล*
...อนึ่ง เนื่องจากหาญท้าชะตาฟ้า ปริศนายุทธจักรเป็นเรื่องที่นำลง
เว็บไซต์ จึงมีศัพท์แสงที่ไม่อาจค้นหาจากปทานุกรมเล่มใด คุณ&($*29!-%
96%+(;+ ได้ช่วยสืบค้นให้เกิดความกระจ่าง จึงขอขอบคุณคุณ&($*29!-%
มา ณ ที่นี้...
พิมพ์ตามยันวรรคตอน 555 กูขอเบลอชื่อนะ จะได้ไม่หมิ่นเหม่พาดพิงใดๆ
คือที่กูอยากอ่านก็คือศัพท์แสงที่หาไม่ได้จากปทานุกรมเล่มใดของท่านนั่นแหละ (กรรมเวง)
คือกูเข้าใจนะ ที่ลูกค้าเก่าบอกไม่เห็นเป็นไร ปกตินิยายกลภน
แต่มึงงงง สำนวนที่เข้มเต็มรสชาติของท่านน.นี่ทำเองคาร์แรกเตอร์พระเอกที่มีมิติอยู่ดีๆ บางแบนเหมือนแผ่นโซฟี0.1ไปเลยซะงั้นค่ะ
หั่ยตัยสิพ้าบพาาาาาร์~
ฝากบอกทปมกับจจถ้างานไม่ดีพอก็อย่าเที่ยวเอาสยบมากดให้ดูไม่ดีเพื่อชูห่านฟ้า
เห็นมีคนเริ่มอวดหงส์กรีดปีกเล่มจบกันละ แสดงว่าวันนี้กลับบ้านไปกูจะได้อ่านสินะ บ็อกส่งมาพร้อมกับหนังสือเลยเปล่าวะ
ถ้างั้นใช้มาตรฐานที่เอาความเคยชินนักแปลเข้าว่า เจาะตลาดผู้ ช งานห่วยได้
เสพแค่เนื้อเรื่องว่าแปลถูกอ่านรู้เรื่องก้อพอ กูไปเปนสาย pdf ไม่ดีกว่าเหรอ เงินไม่เสีย คุณภาพก้อช่างแม่งมีอ่านก้อพอ
อีกอย่างไลน์ผู้ ช สยาม pdf มาเพียบ มาไวมีทุกเรื่องด้วย เอาสะดวกก้อดีเหมือนกัน
กุไม่ชอบนิยายรักของสยาม แม่มมมมม มีแต่เรื่องปวดตับ กุอ่านแล้วต้องดื่มยารักษาโรคกระเพาะตามไปมากๆ
แล้วก็มีแต่เรื่องเทพเซียน อิดอกกุเบื่อ คือกุเบื่อเรื่องที่นางเอกเป็นศิษย์แล้วไปแอบรักอาจารย์ คืออาจารย์ก็ตั้งหน้าตั้งตาบำเพ็ญเป็นเซียน อินางเอกนี่ก็มารผจญชัดๆ พอผู้ชายไม่รักก็มาช้ำอกช้ำใจ บอกตรงๆ กุไม่อิน !!!
แล้วเมื่อเร็วๆ นี้ กุเห็นมี สนพ.นึงจะเอาเรื่องประมาณว่าพระเอกเป็นพระหรืออะไรสักอย่าง แล้วจะบำเพ็ญเพียรเพื่อบรรลุนิพพาน บำเพ็ญมาสิบชาติแล้ว แล้วนางเอกก็เป็นเหมือนมารมาตามรักพระเอก จนชาติสุดท้ายพระเอกเกือบบรรลุแล้ว หันมามองนางเอก พระเอกเกิดจิตมารเลย กุแบบ อิมารศาสนาาาาาาา
กุเลยสัญญากับตัวเองว่า กุจะไม่สอยเรื่องนี้เด็ดขาด !!!
หงส์กรีดปีกนี่มีโม่งบอกว่าคำผิดเยอะ
>>838 มึงไม่ชอบแนวปวดตับ แต่กูกลับชอบ แล้วก็เป็นเรื่องหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่กูชื่นชมเมืองยิ้ม เพราะยอมเอาเรื่องปวดตับ ดราม่า มาให้กูได้อ่าน เรื่องแนวนี้มันหาอ่านยาก ผู้บริโภคอย่างกูเลยไม่มีทางเลือกเลย เพราะอย่างส้มถ้าเอามาทีก็โดนด่ายับเปิงตลอด มีแต่เมืองยิ้มที่ให้กูได้อ่าน
แจ่ม ถ้าเป็นของนักเขียนไถวานหรือมรกปกติก็จบแฮปปี้อยูแล้ว
แต่ถ้าเป็นนขของจีนแผ่นดินใหญ่ก็เริ่มมีหลายจบ
นึกถึงน้องคนนั้นที่เอานิยายใหม่ของมรกมาถามในวดด ว่าแฮปปี้มั้ย แต่เขาอ่านหสมเป็นส่วนมากนี่นะเลยแยกไม่ออก
เทพเซียนน้ำเน่าๆนั่นอรุณเปล่ามึง . . . รึอะไรยังไง ?
เมืองยิ้มเรื่องในวังนิ เจินหวน ตงกง
กุ 838 นะ กุพิมพ์ไม่ครบ ที่กุบอกว่ามีแต่เทพเซียนคือนิยายจีนที่ออกช่วงนี้ กุไม่ได้เจาะจงแต่ของสยาม ของสยามเค้าเน้นแต่นางโลมป่าววะ กุเห็นผ่านตารักกันในซ่อง 2-3 เรื่องแล้ว
ส่วน สนพ.อื่นๆ ก็เทพเซียนเป็นหลัก ยามเช้านั่นแทบจะทุกเรื่องเลยล่ะมั๊ง
กูว่าหอนางโลมมันน้อยกว่าเทพเซียนนะ
KY ทำไมอ่านเจินหวนแล้วไม่อิน ตอนนี้จำอะไรไม่ค่อยได้ละ เล่ม 7-9 นี่ชอบนะ แต่เล่ม 10 เฉยมาก โดยรวมเลยไม่ประทับใจ แต่ยอมรับนะว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับวังหลังที่ดีที่สุดที่เคยอ่านมา ลุ้นระทึกหลายตอนอยู่
ชอบมากกว่ารักสยามนะ รู้สึกตรงจริตเพราะชอบแนวเจ้มจ้น (อย่าลืมออกเสียงอัมบริดจ์สไตล์)
แถมมีให้อ่านหลายแนวด้วย แม้งานแปลจะลุ่มดอนๆ แต่ไม่ได้เรียกว่าย่ำแย่ แย่จริงยกให้อรุณเบิกฟ้า(แต่อ่านเล่มที่ออกช่วงหลังของอรุณก้อมีพัฒนาการอยู่ แต่เรื่องไม่ค่อยตรงจริต)
ของสยามคิดว่าอ่านแล้วซื้อเก็บได้ โดยเฉพาะลำนำเทพเรื่องนี้ขึ้นหิ้ง ดีใจที่มีคนกล้าเอามาแปล
บ้านยามเช้านี้กูตัดหางปล่อยวัดไปตั้งแต่เมียคุณทำ แม่งเห็นกูเป็นควายเหรอเอาเหี้ยมาหลอกขายว่าเป็นหนังสือ ทุกวันนี้เอาไปรองขาตู้ยังเสียดาย
KY ขอสปอยล์หงส์กรีดปีกแบบหนักๆ ทั้งความสัมพันธ์และความรู้สึกของตัวพระนาง นิสัยใจคอ การดำเนินเรื่อง จุดจบของตัวละคร(ถ้าใครอ่านอิ้งหรือจีนมาก่อน) คือกูเล็งเรื่องนี้ไว้นานแล้ว ตอนนี้มันใกล้จบเลยต้องตัดสินใจให้ได้สักที คือกูก็ชอบดราม่าแหละแต่ก็อยากรู้ว่าระหว่างทางมันแฮปปี้บ้างมั้ย มีความทรงจำดีๆ ให้จดจำบ้างมั้ยอะไรงี้
เห็นมึงพูดถึงหมิงหลัน ถ้าโทนเรื่องคล้ายน้องฟู่ก็คงดี กูชอบพราวพร่างงง ขออย่าตัดจบห้วนๆ แบบนั้นพอ
หมิงหลันมีแปลอิงค์อยู่ยี่สิบกว่าตอน มึงไปลองอ่านกันได้ว่าตรงจริตไหม
ทำไมกูเห็นหลายคนได้หงส์กรีดปีกเล่มจบละแต่กูยังไม่ได้ หรือว่าเพราะสั่งบ็อกด้วยเลยต้องรอ?
กูชอบสยบฟ้ามาก ปกติกูไม่อ่านกำลังภายใน แต่สยบฟ้า กูอ่านแล้วคิดว่าอ่านง่ายดี ไม่ต้องมานั่งทำความเข้าใจในสำนวนซ้ำอีก พอเห็นห่านฟ้าออก กูก็ว่านักเขียนคนนี้น่าจะเขียนสนุก แต่พอเห็นคนแปล...กูบายเลย ตอนอ่านย้อนอ๋องกูก็อ่านไม่รอด เล่มหนึ่งกูใช้เวลาอ่านหนึ่งเดือนจากนั้นก็ลาก่อย อ่านไม่รอด
ส่วนสยบฟ้า ออกช้าแต่งานดีกูพอรับได้นะ แต่การที่อีกค่ายมาบลัฟว่าออกเร็วทันใจงู้งงี้งั้น แต่งานออกแนวไปทางไม่เน้นคุณภาพ
นิสัยเหมือนเด็กน้อยไปมั้ย
ปล.จะมีใครเอาเจ๋อเทียนจี้มาแปลมั้ยนะ?
872เองนะ...กูก็ยังไม่ได้ดูซีรีย์ อ่านแค่คำโปรยแว๊บๆ นึกว่าน่าจะสนุกอ่ะ ถ้าจบไม่ดี งั้นก็ไม่เสียเวลาดูละ
ใช่เรื่องที่ลู่หานเล่นปะ กูไม่ชอบเลย หน้าไม่ให้เล่นหนังย้อนยุคว่ะ เล่นเป็นพระเอกก็ไม่เหมาะ เป็นไอดอลนายแบบนักร้องแบบเดิมดีละ ติ่งอย่าว่ากู หน้าไม่ใช่ผชจริงๆ
เอ้า fighter of destiny นี่เจ๋อเทียนจี้เหรอ วันก่อนกูพยายามชี้ให้แม่กูดูพระเอก บอกพระเอกในชุดฟ้าไงๆๆ แม่กูหาไม่เจอ หาเจอแต่แม่นางชุดฟ้า
กูว่าลู่หานน่ารักออก แต่อาจจะไม่เหมาะกับบทแนวนี้ ถ้าเป็นบทประมาณนายน้อยสามเต้ามู่ก็อาจจะพอถูๆไถๆนะ
แปลว่าเจ๋อเทียนจี้เขียนหลังหาญฟ้ากับสยบฟ้าถูกป่ะ เรื่องของ mao ni อันไหนหนุกสุด คำนำของสยามนี่เชื่อถือได้มิ
คำนำของหนังสือก็เอาไว้ขายหนังสือ มึงอย่าไปถือจริงจังสิ
>>883 ที่มีคะแนนดีสุดก็ห่านฟ้ากะไซไฟอีกเรื่องที่ยังไม่เข้าไทย รองลงมาก็สยบฟ้า แต่เท่าที่ตามเปิดอ่านรีวิวสยบฟ้าคนชมชอบฝีมือการวางเรื่องมากกว่าห่าน แต่โดนตัดคะแนนนิสัยอาหนิงตอนหลังว่าอำมหิตเหี้ยมเกินไป กะเรื่อง*** ส่วนคำนำก็เอาไว้อวยขายของ จำกิมย้งหญิงกะเดอะหลอดเอเซียได้ป่ะล่ะ ก็ประมาณนั้นล่ะ ที่ห่านได้ทำนี่อย่าอ้างว่าเซียนหมากแนะนำเพราะถูกใจเลย เขียนจบมานมนานปานนี้เพิ่งแนะนำ จริง ๆ เพราะกระแสสยบฟ้านั้นล่ะ แค่ถ้ายอมรับคงจะอายกันก็เลยไม่รับ
พี่เหี้ย....... เรื่องไรวะ กูลืมไปแล้ว
แกะคือคือใครด้วย สรุปกูไม่รู้เหี้ยไรเลย😂😂😂😂
>>862 แหมมม เขาอาจจะรักของเขา
>>891 อ๋ออออออ กูไม่ได้ตามอ่ะ แต่คงเคยเลื่อนผ่านในตำหนักเลยคุ้น
ว่าแต่ทำไมไปเรียกเขาแบบนั้นนนน
นั่นฉายาหยางหยางหรอ
ช่วงนี้นี่กำลังดังเลยแฮะ
แต่กูว่าเขาควรทำงานภาพนิ่งไม่ก็อีเว้นท์ รึว่าโฆษณาว่ะ
เล่นหนังได้เหมือนว่า กูจะเล่นดีหรือไม่ได้ก็ได้แต่หน้ากูต้องเป๊ะทุกองศาต่อให้ฉากนั้นจะท่ายากแค่ไหนก็ตามมมมมมม
ตอนเห็นนางเล่นแบบเกร็งหน้าสุดพลังในหนังป่าท้อกูก็ตัดสินใจได้ว่าจะทำยังไงกับซีรีส์เรื่องอื่นๆ..... 5555
กู 892
แก้คำผิด *กูจะเล่นดีหรือไม่ดีก็ได้....
เช้าๆมันก็เมาๆอยู่บ้าง.....
วันนี้กูกำลังทลายกองดองเซ็ตนางๆหลังจากที่คาไว้แค่จบหลงเงานางมาหลายปี
ตอนนี้กูกำลังอยู่ที่มายานางหน้า256 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด
พี่อี้ฉือออออออออออออ งื้อออออออออออ กูเข้าใจที่พวกมึงให้พี่เขาเป็นหลัวเบอร์สามแล้ววว
เดี๋ยวกูจะหาเวลาไปอ่านอาเจ๋อกับไปตำหรงจื่อดู
อัยยาาาา พี่อึ้ฉืออออออ .เปิดเพจfc.
ขอบ่นหน่อยละกัน
เพื่อนกูแนะนำให้ไปอ่านอสูรกลืนฟ้าอ่านอยู่200ตอน
กูยังหาความสนุกไม่เจอเลยวะ
คนเหี้ยอะไรวะเหตุการณ์เป็นใจทุกอย่าง อยากเก่งเดียวก็ต้องมีเหตุการณ์อะไรสักอย่างที่โคตรไม่เมคเซนส์มาทำให้เก่ง วนไปวนมาอยู่อย่างนี้
โคตรพ่อแม่แกรี่ชิบหาย
คือกูอ่านกลภนมาก็เยอะเหมือนกันนะ ถึงตัวเอกส่วนมากมันจะแกรี่อยู่แล้วก็เถอะ แต่ระดับไอ้หยุนเช่อนี้เกินจะรับไหววะ
เสียดายเวลาที่ไปอ่านสัสๆ
กิมย้งหญิงนี่โชคดีกูยืมอ่านเลยทนอ่านจนจบเรื่องนึง ใครยังไม่ได้ลองสุดยอดกำลังภายในเซตของนางก็อย่าไปแตะกูเตือนอย่างจริงจัง อีเจ๊นี่คือเทพแห่งการออกทะเล
กูว่าสยบฟ้าลงตัวกว่าห่านฟ้า อ่านมาจนตอนนี้ติดหนึบลงแดงพีคไม่หยุด หนิงเชวียเห็นแก่ตัวเองและซังซังเกรียนใส่คนอื่นเสียสะใจ ต่อให้หญิงมาตอมก็ไม่ฮาเร็มด้วย ไม่ได้มีวาบหวิวอะไรมาขาย มีสาระปรัชญาของกำลังภายในเต็มเปี่ยม แต่กูก็ยังให้โอกาสห่านฟ้าแสดงต่อนะเพราะกูเชื่อว่าคนสร้างหนิงเชวียจะไม่ทำให้กูผิดหวังจนเกินไป
สายสยั่มที่กูยังรออ่านคือ ม่ออู่ ไม่รู้ว่าเลือดพิทักษ์แผ่นดิน ดูเงียบๆ สยั่มจะตามงานคนนี้ต่อรึเปล่า
ขอหวีดชันสูตรหน่อย
กูชอบว่ะ ดำเนินเรื่องเรื่อยๆมาเรียงๆดี
นางเอกไม่ซูมาก(เท่าที่อ่านตอนนี้น่ะนะ)
ตัวละครในเรื่องก็ไม่โง่เกินไป ยกเว้นอิแม่กะอิน้องสาว
อยากอ่านจนจบแล้ววว
>>899 งั้นกูแนะนำให้ไปอ่านหนึ่งความคิดนิจนิรันดร์แทน อันนี้กูรู้สึกเหมือนเป็นนิยายตลกมากกว่ากำลังภายใน ตัวเอกแม่งก่อเรื่องแบบไม่รู้ตัวว่าก่อเรื่องไปทั่ว มีความโชคช่วยโผล่มาน้อยมาก แทบทุกอย่างคือมาจากความมุ่งมั่นของมันทั้งนั้น มุ่งมั่งพยายามสุดๆ จนถึงจั้นบ้าด้วยซ้ำ เป็นเรื่องที่กูอ่านแล้วเวลาเจอพระเอกซวยก็จะสมน้ำหน้า แต่เวลาพระเอกสู้ก็จะเชียร์และอวยสุดใจ
ตามนั้นล่ะมรึง รีวิวในฉี่มันบ่นกันเรื่องนี้ ว่ามรึงจะบ้าคลั่งไรขนาดนั้น บทจะฆ่าคนก็ฆ่าล้างเมืองพยายามบิ้วว่าทำแบบนี้ดีบลา ๆ แต่มันไม่ไหวไง ตอน ztj อีตามาวนี่เลยปั้นพระเอกแบบนั้น แต่ก็มาตกม้าตายเพราะปากเสียเรื่องโพสไม่ชาตินิยมเลยต้องเขียนตัดจบ ztj แบบห้วน ๆ จนคนด่าซ้ำสองอีก มาวนี่ซวยอิบหายช่วงนั้น
ky แป๊บ ถ้าจะเม้าท์เรื่องดารา นักแสดง ซีรีย์ อัญเชิญที่ห้องซีรีย์เจ้าค่ะ >>>/movie/4947/1-
ถึงว่าล่ะชื่อสยบฟ้าพิชิตปฐพี ใครกล้าเอาเมียไปกูจะสยบแม่งให้หมด ถ้าเป็นงั้นจริงกูไม่ซีนะขอแค่ตัวละครที่อวยอยู่ครบก็พอแล้ววว
มึงคะ ช่วยติดสปอยกันด้วยคร่ะมึง กูอ่อนไหวกะสปอย
กูเข้าใจเรื่องแกะอยู่ในชื่อนะ หมายถึงมีตัวอักษรแกะประกอบอยู่อ่ะ พ้องเสียงด้วยแล้วก็มีตัวอักษรอยู่ด้วย
เหมือนอดทนมีมีดอยู่บนหัวใจงี้อ่ะ
เหมือนหัวใจมีคิดถึง
>>910 ถ้าเป็นแบบนั้นนี่ปามาทางนี้เลยค่ะ ชะนีจ้อบบบบบบบ .ทำหน้าอัพ.
//พวกมึงไม่ต้องเถียงกันอีกต่อไป กูไปเปิดดิคกับเสิร์กุ๊กกู๋มาและ นี่คือชื่อน้องหยาง 杨洋 และนี่คือคุณแกะน้อย 羊
เชิญพวกมึงวิเคราะห์ให้เต็มที่
>>913 สะ 5555555555 เออเว้ย มันได้
กูติ่งเอ็กโซไง กูเลยตามงานของสามคนที่ออกไปด้วย แต่ตอนเสี่ยวลู่เก่อเล่นเรื่องนี้อ่ะ มันมีฉากที่กุมอกแล้วกระอักเลือดพลางขมวดคิ้วอย่างเจ็บปวดโคตรบ่อย กูดูไปแล้วแม่ง ประโยคนี้มันมาว่ะ "ไซซีกุมอก" 5555555555555
ส่วนฉากอื่นๆกูว่า "หญิงงามล่มเมือง" พวี้ดดดดดดดดดกก
มีแต่คนบอกนางเอกพระเอกเหมือนขุ่นแม่กับลูกซ๋าว ถถถถ
>>907 เดี๋ยวรอกูอ่านเซ็ตนางจบก่อนเดี๋ยวกูไปต่อมั่ง ละเดี๋ยวมาหวีดด้วย
>>909 มึงพูดซะกูน้ำลายหกเลยจริง ถถถถ
ยิ่งสิงโม่งไปนานๆ กูยิ่งเห็นแววหมดตัว 55555
กูว่ายังไม่ได้มีใครอยากคุยดารา ละคร โดยเฉพาะตอนนี้ ยังประมาณไหลตามเป็นเครื่องเคียงน้ำจิ้มแต่จานหลักคือนิยายอยู่
แต่กูเห็นด้วยว่าเราชักจะออกทะเลไปเกาะซีรีย์ละ เอ้า พายเรือกลับมาๆกันเถอะ
ป่ะๆ
กูเชียร์ชันสูตรพิสูจน์รักนะ
ว่าแต่พักนี้แนวสืบสวนสอบสวนมาแรงเหรอ
เห็นออกๆแนวนี้มาเยอะ
อีกเรื่องที่กูชอบก็ รัชศกฯ ที่เป็นวายอ่ะ
>>932 สนพ.ไหนอ่ะ
>>933 โอ้โห 5555 แบบว่าดูไม่มีสติสัมปชัญญะงี้ถูกมะ
>>934 ตบมือค่ะ!!! ฮือออ จี้ป๋ายและหวังข่ายเป็นของกู ของกู ของกู ~
กูตำมาแล้ว กูไม่ทน กูทนไม่ล่ายยยย
อ๋องซึนกูยังไม่ได้เล่ม4-5มาว่ะ โรคแกลบกำเริบ😭😭😭
>>935 พอมึงแจ่มมีวายด้วยเหรอวะ ถ้าเป็นญาติหนูฉูฉู่ฉีฉี่จริงกูว่ากูเอาตังไปเข้าชาบูดีกว่า .เดินถอยหลัง.
>>935 ชันสูตรสิบเล่มจบ คือท่านหญิงเคยบอกว่า ขนาดซอยย่อยให้เป็นสิบเล่มแล้วขนาดของแต่ละเล่มยังประมาณฉู่ ซึ่งมันก็มีพวกมาโวยวายอ่านไม่ได้ศัพท์บอกว่าจะซอยย่อยไปทำไมในเมื่อขนาดเล่มแค่ฉู่ แบบ..................... แต่กูเชียร์จริงๆเรื่องนี้ ชันสูตรกูว่าโอเคเลย มันไม่ได้เน้นสืบสวน แล้วถ้าใครผ่านฮูหยินผู้เฒ่างี่เง่าในหมอหญิงมาได้ เรื่องปัญหาในครอบครัวนางเอกก็จะรู้สึกว่าชิลๆ
เหวย กูก็นึกว่าอนหนิงกะซังๆ มีฉากอย่างว่าเยอะๆๆๆๆๆๆๆ ตอนท้าย
เฮ้อ เสียดาย
แต่ช่วยไม่ได้นี่เนอะ คงไม่มีหรอก
>>938 แปะมือ ถ้ามึงผ่านแม่ผัวกับแม่ทัพเสิ่นมาได้ ปัญหาครอบครัวใดๆ ในโลกนี้ล้วนไม่คณามืออีกแล้วววว ชันสูตรนี่ดูจิ๊บจ๊อยไปเลย 555
>>915 ตลกมึงอ่ะ แกะกลายร่างเป็นเหี้ย 555555555 เอาจริงแกะต้องเล่นสี่บทเลยป่ะ มีพี่เหี้ยและแฝดพี่เหี้ย อี้เยี่ยจือซิวกับจวินม่อเซี่ยว คือฉวนจื่อแม่งเป็นนิยายที่มีพี่เยี่ยแบกบทไปค่อนเรื่องอ่ะ แล้วกูว่าแกะฝืมือไม่ถึงที่จะต้องเล่นบทแบกเรื่องขนาดนี้ เออ ถ้าเรื่องนี้พระเอกเป็นโจวเจ๋อข่ายก็ว่าไปอย่าง ขยับมุมไหนก็หล่อทุกศา แม้ท่ายากก็ไม่หวั่นเนี่ย 55555 สัส โคตรลูกรักคนเขียนอ่ะ เก่งเว่อร์วัง แล้วยังหน้าตาดีอีก 5555
ตอนนี้กูกรี๊ดรัชศกกับชันสูตรมากเหมือนกัน ขนาดออกเร็วทุกเดือนนี่ยังลงแดง กูพร้อมกดสั่งมากตอนนี้
ชันสูตรกูเรืออ๋อง เสียดายเรือล่มแน่นอน...
เรื่องแนวนี้เบื่ออย่างเดียว เรือมันหวยล็อคส่วนมากอ่านปุ้ปก็รู้ล่ะเรือใครล่มใครรอด
แค่คิดว่าสยบฟ้าเป็นนิยายฮาเร็ม อาหนิงนอกกายนอกใจจากซังๆ ก็รับไม่ได้แล้ว
ฮาเร็มเป็นอะไรที่เคยพยายามอ่านแต่รับไม่ได้เพราะรุ้สึกเหมือนผู้หญิงในเรื่องเป็นวัตถุ
เออ กู 954 เอง ขอแก้นิดนึง ถ้ารีเวิสฮาเรมล่ะก็ อ่านได้จ่ะ แปดสามีกูก็โอเค 555555555555
กูไม่หวั่นไหวกะเรือล่มนะแต่กูลงเรือไม่ค่อยผิดลำ นข.คนไหนล่มเรือกูได้คือแม่งเอาพระเอกมาออกกลางเรื่องเป็นส่วนใหญ่
ที่มาถามว่าจบแฮปปี้ไหม
ฮาเร็มไหมนี่กูเฉยๆว่ะ จะรำกว่าเวลาคนมาถามว่านางเอกจิ้นไหม...คือพศ.นี้แล้วอ่ะนะมึงจะมาเอาไรกะเยื่อบางๆที่แหกขาก้อขาดวะ
ส่วนเรื่องฮาเร็มถ้าเป็นฮาเร็มชายกูโอเคแต่ถ้าฮาเร็มหญิง....กูจะอ่านไปทำเหี้ยรัยยยย
หงส์กรีดปีก จบยังไงอ่ะ ขอสปอยหน่อย (ไม่กล้าซื้อเพราะกลัวดราม่า จนรับไม่ไหว เราก็สายดราม่านะ แต่กลัวเรื่องนี้)
เชียร์ชันสูตรตอนนี้คือดีงาม ผู้งานดีทุกคน
ขออย่างเดียวอย่ามาแบบหมอ ญ ช่วงหลังนะ เป็นสิ่งที่กุหลอกหลอนมาก
เริ่มมาอย่างดีมีเหตุผล ตอนหลังจบลงด้วยความมหาซูกุนึกว่าอ่านชายาสะท้านเลย อ่านทีสะท้านไปทุกรูขุมขน
กูไม่ชอบคนที่มาถามว่า จบแฮปปี้มั๊ย ไม่แฮปปี้ไม่ซื้อนะ ทำไมไม่เอาแต่แฮปปี้มา บลาๆๆๆ อย่าเอาความชอบตัวเองไปตัดสิทธิ์ความชอบคนอื่นดิวะ กูชอบอ่าน BE อ่านดราม่า อ่าน OE ไรงี้ ทางเลือกกูยิ่งน้อยๆอยู่ แล้วชอบไปเจอแต่ว่า ไม่แฮปปี้ไม่ซื้อ คือ มองบนนนน
>>959 เมื่อวานกูเห็นในกลุ่มเผาบอกว่า
สปอยหงส์กรีดปีก
.
.
.
.
.
จบดี แฮปปี้
.
.
.
.
.
แต่กูไม่รู้นะ เล่มจบยังมาไม่ถึงบ้านกู ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมยังมาไม่ถึง เห็นตั้งหลายคนได้กันเยอะแยะ ปกติกูก็ได้พร้อมคนอื่นตลอด
ก็ไม่ได้ไปตัดสินความชอบคนอื่นป่าววะ แค่บอกว่าไม่แฮปปี้ไม่ซื้อ นางเอกไม่จิ้นไม่ซื้อ คือใครจะซื้อก็เรื่องของมึง กูแค่บอกความชอบของกูเองนิ
หรือแค่แสดงความชอบก็ทำไมได้
นึกถึงเรื่องจิ้นไม่จิ้น บางครั้งก็อดรู้สึกไม่ชอบเท่าไหร่
อย่างชะตาแค้น
.
.
.
พระเอกบอกว่าตัวเองเป็นพวกรักสะอาด แต่เหมือนนางก็เคยๆกับผู้หญิงมาแล้วแหละ บรรยายทำนองให้รู้สึกว่า แล้วผญที่มึงเคยนอนด้วยเป็นตุ๊กตายางหรอ พอได้นางเอกแล้วทำไมโดนเอาไปเปรียบเทียบให้ดูไร้ค่าไปเลย ไม่ใช่แค่เรื่องนี้ แต่พระเอกที่ไม่ซิงส่วนมาก อ่า แต่คนแต่งเป็นผญนี่เนอะ
.
.
.
.
.
ผู้ชายที่ยังซิงคือนิพพาน เพราะไม่เอาผู้หญิงคนอื่นมาเทียบกับนางเอก สือโถว หรงจื่อ (ของกู)
กุมาหวีดอ๋องซึนนนนนนนนนนนน ใกล้แล้วมึงง ใกล้ซึนแตกแล้ว นี่ก็เปิดเผยชัดไปแล้ว ยิ่งตอนทำกับข้าวแล้วก็ตอนหาข้าวกิน ฮ่า ไม่ถือว่าสปอยใช่ป่ะ ขอไม่ใส่ไข่ปลานะ เล่มหกจะมาปลายเดือน อะฮือ ปริ่มมม
>>973 นิยายรักอลเวง ถ้ามึงไม่รังเกียจคำว่าเดรัจฉาน พระนางซิงด้วยกันทั้งคู่
นางเอกทะลุไปเป็นนางเอกในนิยายที่สวยแล้วซวยโดนข่มขืนจากคนโน้นคนนี้ หนีไปหนีมามีแต่ซวยหนักกว่าเดิมเพราะเจอเดรัจฉานตัวสุดท้ายที่น่ากลัวมากกก นางเอกที่ไปสิงในร่างนางเอกเลยต้องหาทางเอาตัวรอดจากเดรัจฉาน (ไม่งงนะ55555)
รัชศกคดีน่าสนใจ
แต่กูแบบกรี๊ดคาแรคเตอร์พระเอกมาก
.
.
.
.
.
หน้ามึนชวนเข้าบ้าน อยู่บ้านเดียวกัน แถมชวนไปงานเลี้ยงวันเกิดฮูหยินผู้เฒ่าอีก
คือ เปิดตัวอย่างไว 555555555
สยบฟ้าฮาเร็มไม่เร็มเฉย ๆ กูผช.เลยไม่แคร์มั่ง แต่กูระอามากที่เลี้ยงต้อยมาสอยเอง กูรับไม่ได้ พอ ๆ กะอีกเรื่องของนกไฟนั้นกูก็ไม่ซื้อ เจอตอนหลังเอาลุกสาวบุญธรรมที่เก็บมาตั้งแต่แบเบาะทำเมีย... ถ้าไม่ติดว่าหลวมตัวอ่านไปแล้วก็อยากอ่านให้จบกูเทไปนานล่ะ นิสัยเสียอ่านแล้วอยากรู้ตอนจบซะเกือบทุกเรื่อง ยกเว้นนิยายท่านหลอดช่วงหลัง อ่านบทแนะนำกูยังอ่านไม่จบเลย
กูสายสุขนิยมนะ ชอบถามจบ HE มั้ย ไม่ HE ก็ไม่อ่านแค่นั้น
เรื่องไม่จิ้นรับได้
ฮาเร็มชายเมียเยอะไม่อ่าน หญิงปั๋วเยอะไม่ซีอ่านได้
ส่วนวายถ้ารีเวิร์สกูบายอ่ะ ต้องหาข้อมูลก่อน ถ้าอ่านเจอเองเลิกอ่านเลยนะ เฟล เหมือนเรื่องดังเรื่องนึงกูซื้อมาทีเกือบสิบเล่มจ้า ยังไม่อ่านจริงจังด้วยซ้ำ เอามาเปิดๆ ดูก่อน พอเจอก็เอ๊ะๆๆๆ แล้วก็เฟลล เลยรีบปล่อยเลย ดีมันหาซื้อยากอยู่เลยปล่อยง่าย หลังจากนั้นจะซื้อแต่ละทีกูเช็คแล้วเช็คอีก 555
กูนี่แหละ จบไม่แฮปปี้ไม่ซื้อ นางเอกไม่ซิงไม่ซื้อ ความชอบกูตังค์กูก็ต้องถาม แต่ไม่เคยไปพิมพ์ว่าไม่ซื้อเพราะแบบนั้นในเพจหรือข้อความ สนพ. ที่ขาย คนซื้อที่พิมพ์ว่า ไม่แฮปปี้ไม่ซื้อ มันก็สิทธิ์เขาว่ะ บอกฟีดแบ็คให้ สนพ. ได้รู้ ว่ามีคนไม่ชอบเฉลี่ยแล้วเท่าไร มันก็คล้ายคำติชมนั่นแหละ ไว้เพื่อปรับปรุงพัฒนาแก้ไขดูยอดขาย
>>988 แต่มันน่าเกลียดและเสียมารยาทมาก คนชอบเขามี คนที่ไม่ต้องการรู้ว่าแฮปปี้มั้ย เขาอยากลุ้นตอนอ่านก็มี (กูเอง) มันก็สิทธิของเขาเช่นกันถ้าต้องการอ่าน แล้วเขาต้องมาเสียสิทธิเพราะเขาไม่ได้เรียกร้องคำพูดหรือ โตแล้ว รู้จักยอมอ่อน ได้บ้าง เสียบ้าง โลกไม่ได้หมุนรอบตัวเราคนเดียว
แหม หรงจื่อกูมั่นใจว่ายังซิงนะ แต่กูก็มั่นใจเหมือนกันน่าว่าเรื่องนั้นพี่แกศึกษามาดีแน่นอลลลล ระดับหรงจื่อเลยนะเว้ยย
>>993 กูพยายามเลี่ยงอ่านความเห็นอยู่ ซึ่งเลี่ยงไม่ค่อยพ้นหรอก แต่ถามแฮปปี้ไหมยังโอเคกว่า "ไม่แฮปปี้ไม่ซื้อ"
มีเสื้อลายดอกสีแดงสดแขวนอยู่ ลูกค้ากอไก่กำลังพลิกเสื้อดูความเรียบร้อย ลูกค้าขอไข่เปิดประตูร้านเข้ามา เห็นเสื้อลายดอกสีแดงสดตัวนั้น ประกาศก้องว่า "สีแดงลายดอกน่าเกลียดตัวนั้นฉันไม่มีวันซื้อหรอก"
ปุจฉา ลูกค้ากอไก่ที่กำลังพิจารณาเสื้อตัวนั้นรู้สึกเช่นไร แม่ค้าขายเสื้อร้านนั้นรู้สึกเช่นไร
ปิดกระทู้
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.