>>490 กูว่ากูพอจะรู้ว่ามึงตัดสินใจแบบไหน หึหึ
>>491 กูชอบเรื่องนี้ส่วนหนึ่งเพราะอีตานี่เลยนะ(' . ')
คือ มันโคตรเหี้ย อัยสัส มา จุดกันเหนียว
.
.
.
.
.
คือจากมุมมองของพระเอกเอง(หรือก็คือบทบรรยายทั้ง100%ของหนังสือ) เนี่ย อีนี่มันรู้สึกว่ามันเป็นผู้ถูกกระทำ มันถูกทำร้าย ถูกบีบคั้น ถูกกดดันจนมันต้องเหี้ย
แต่ในสายตากูหรอ ไม่อ่ะ มึงทำตัวเอง
คือมึงถูกไทเฮากดดัน ถูกบีบ เอ้า อีสัส มึงก็ได้เจอฟ่านจ้ง...แยยยยยยนนนนนนนน แล้วไง
แทนที่จะหาทางสะสมอำนาจ ต่อต้านแข็งขืนลับๆทีละน้อย
เออ แบบ ตอนมีฉากที่เรียกเข้ามาคุย แล้วเนรเทศเพื่อปกป้องขุนนางตงฉินนี่กูแทบโห่ร้อง มึงจะแข็งข้อแล้ววววววว เพื่อพบว่า อ่อ ป่าว ปกป้องก็ปกป้องไง ไปๆซะ อย่ากลับมาอีก เด๋วตายนะรู้อ๊ะเป่าว์~
อิเหี้ยยยยย .ตบโต๊ะ. อีฮ่องเต้โหลยโท่ย มึงไปขโมยมีดปอกสาลี่นางกำนัลมาตอนตัวเองให้จบๆไปไป๊!!!!!
แล้วการรีแอคท์ทั้งหมดที่มีต่อผู้รอบข้างอ่ะ ถ้ามึงมีตัวตนและนิสัยแบบนี้ มึงจะต้องถูกก่นด่าไปอีกหมื่นปี!!!
จะบอกว่าเป็นพวกไอคิวดี อีคิวติดลบก็ไม่ใช่
นี่มีไม่มีแม่งหมดอ่ะทั้งiq eq mq คือไม่มีแม่งซักคิว ตอนอยู่ในท้องแม่ลืมสร้างสมองให้หรอจ๊ะ?
แบบนั้นเลย
คือ เป็นตัวละครที่มึงจะเกลียดมาก แต่ใต้ความเกลียดมัน กูชอบเรื่องนี้ว่ะ 5555
.
.
.
.
.
//มีนะเว้ยฉากดูดาวอ่ะ ตอนสมัยพระเอกยังน่าน้วยอยู่ 5555555
>>492 มึงต้องคิดเองเลยอ่ะ ถ้าอ่านแบบ สักแต่ว่าอ่านออก มึงจะรู้สึกเฉยกับฉาก
.
.
.
.
.
ข่มขืนมาก
เพราะจากมุมมองพระเอก มันชิวมาก ไม่ได้รู้สึกผิดเหี้ยไรเลย เหมือนแบบ เจ้าบีบคั้นข้าเองนะ
ไรเงี้ย ทำเสร็จละยังวางแผนต่อจะทำไงไม่ให้นางเอกหนีไป ปลดอุปกรณ์ทะลุมิติ บีบคั้นนั่นนี่
แล้วก็มันเปิดกว้างมากอ่ะ บทบรรยายช่วงหลังจากนี้
กูคิดไปสองทาง
หนึ่งคือถูกอีแร้งวังหลังรุมทิ้งจนแท้ง
สองคือ อีสัส กูไม่ไหวแล้วชีวิต กูเกลียดมึง ทำแท้งเอง
คือ เรื่องอื่นต่อให้บรรยายบุรุษที่หนึ่งมันก็จะหลุดบ้างอ่ะ แบบ ข้าหันหลังจากมาอย่างไม่ไยดี โดยที่ไม่ได้ระแคะระคาย เอะใจในรอยยิ้มที่คลี่ออกเบื้องหลังข้า
เป็นเรื่องนี้เนี่ย มึงจะรู้แค่หันหลัง มึงจะไม่รู้ว่ามันยิ้ม ตามนี้ อีเหี้ย อ่านไปปวดสมองมาก โคตรต้องคิด กูยิ่งโง่ๆอยู่😭😭😭
.
.
.
.
.
>>493 55555 เออ เป็นไปได้ มันอาจจะเป็นว่า ใช้ตัวร้ายบรรยายเรื่อง และนั่นคือพระเอกนางเอก ถถถถภ