Last posted
Total of 1000 posts
ตลาดวายไปยัง งานเยวี่ยซย่ากูไปอ่านเรื่องใหม่ที่จะออกมาละ หรือออกไปแล้ววะ ยังอ่านไม่จบดี มีเปิดข้ามๆ ความชอบกูเรียงตามนี้ ว่าด้วย-เรื่องใหม่-ซ่อนรัก-ชายา เรื่องใหม่ซูฉิบหายวายป่วง แต่กูให้คะแนนที่ยังทำอะไรๆ บ้าง
หอดอกบัวเล่ม 6 มาอย่างไว
มะกี้กูไปอ่านกอลั่มมานิดๆ ประมาณ 1/7 ของเล่ม 1
เข็นไม่ขึ้น ไม่ชอบคาแรกเตอร์นางเอกเรื่องนี้
เป็นที่พล็อตหรือที่คนแปลวะ กูไม่ฮา กูว่านางโง่
หน้าด้าน ไม่ดูกาละเทศะ บายอะ ดองยาวๆไปอีกปีสองปี
ตอนนี้กำลังอ่านมังกรหวนคืนของจิ่วลู่
เกลียดนิยายที่มีผีดิบแม้จะแค่ฉากเดียวก็ตาม
ส่วนตัวรู้สึกว่าพออ่านได้ แต่ไม่ค่อยเท่าไหร่
ซานเซิงกับเจาเหนาสนุกกว่า
หลังจากนี้กูคงต้องเฟดออกจากจักรยานจิ่วลู่ละ
เริ่มเบื่อ สไตล์ส่วนใหญ่คือนางเอก
วิ่งตามผู้ เกาะแกะไปตลอด ไม่ค่อยดราม่า
กูว่าจิ่วลู่บางเรื่องโดนใจกู บางเรื่องเอื่อยๆ กูชอบซานเซิง ชอบเจ็ดภพชาติของอรุณ รู้สึกนิยายเค้ามันละมุนว่ะ แต่กูไม่ค่อยชอบซือมิ่งเท่าไหร่ กูชอบตอนนางยังไม่เข้าสำนัก พอเข้าสำนักแล้วรู้สึกถึงความงี่เง่า เละไปเลย เอื่อยอีกตั้งหาก - -"
วันนี้กูอุตส่าห์ถ่อไปซื้อย้อนกาลที่ซีเอ็ด แต่มันไม่เข้าหน้าร้าน ทำไมวะ งง เลยได้ปิ่น4 กับพบพานมาแทน เฮ้อ
มีนิยายจีนโบราณแนวสืบสวนเรื่องไหนนอกจากบันทึกบิ่นกับหอดอกบัวไหนหว่า? กูค่อนข้างสอบาไตล์แบบนี้ กูยังไม่ได้อ่านบันทึกปิ่นเล่ม 4 เลยว่ะงั้นกูถามหน่อยล่ะกัน
.
.
.
.
.
คดีองค์หญิงนี่จบภายในเล่มสี่ปะวะ?
.
.
.
.
.
กูชอบท่านยายย ดีต่อใจ ละมุนน เสียดายซือมิ่ง ตัวละครนิสัยน่าสนใจ แต่สุดท้ายนางเอกงี่เง่า
หอดอกบัว
.
.
.
.
.
เล่มสุดท้ายสะสางคดีในวัง
คดีก่อนจบนี่แบบ.......
สะสางปมในยุทธภพได้อลังการงานสร้างมาก
แถมจบได้แบบกวนโอ๊ยสมกับเป็นเหลียนฮวาเดนตายจริงๆ
.
.
.
.
.
กูรอศิษย์ข้าเจ้าตายอีกแล้วจนเหงือกแห้งล่ะ
ky อ๋องซึน อยากรู้ว่าในเรื่องมีใครมารักมาหลงน้องให้อีอ๋องหึงบ้างไหมอะ หมั่นไส้มันน
กูจบซือมิ่งแล้วกูเศร้าอะ
คือพระเอกถูกขังมาทั้งชีวิต
ตอนออกมาก็มีแค่นางเอก คือแทบไม่มีปฏิสัมพันธ์กับใครเลย
สปอย
.
.
.
.
.
ตอนจบถึงจะยอมกลับไปให้ขังอยู่ในที่เดิมกับนางเอก
แต่นึกภาพดูว่าเหมือนอยู่โลกที่มีกันแค่ 2 คน
ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆ ถึงจะมีลูกก็เถอะ อดหดหู่แทนไม่ได้
.
.
.
.
.
ช่วยสปอยล์เพลงกลอนคลั่งยุทธให้ที
เพลงกลอนคลั่งยุทธ์ ฮาเรมหรือไม่ฮาเรม
เพิ่งมาเล่นค่ะ บันทึกปิ่นของสยาม สนุกมั้ยคะ
ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ค่ะ ตำหนักเผือกขึ้นตำหนักใหม่แบบเงียบเหงาและงุนงง ขอแปะลิ้งเพื่อโม่งที่สนใจกินเผือกต่อค่ะ
https://fanboi.ch/netwatch/5493/recent/
นี่จะแงะโฉมสะคราญฯมาอ่านก็ไม่มีอารมณ์เลย เมื่อคืนเอาเมียคุณธรรมมาอ่านอีกรอบ อ่านแล้วหัวร้อนว่ะ แปลได้เหี้ยที่สุด ประโยคปกติแม่งยังเรียงคำสลับกันเลย แต่อันนี้เชื่อว่าเป็นที่ตัวเทพเจิ้นรังสรรค์เองนะ ไอ้เรียงคำสลับเพื่อความควาย เอ๊ย เพื่อความคูลเนี่ยเป็นสไตล์ท่านเทพเลย เคยอ่านเรื่องอื่นที่ท่านแปลในดด.ก็แบบเนี้ยะ เฮ้อ
KY เพิ่งรื้อกองดอง อ่านลิขิตรักด้ายแดง
อ่านจบเข้าใจละว่าทำไมคนถึงกรี๊ดอาเจ๋อกัน พระเอกดีงามมาก
เรื่องก็ดี พระเอกนางเอกเหมือนเกิดมาเพื่อกันและกันจริงๆ
ฉลาดทันกัน รู้ใจกัน ชื่นชมข้อดีของอีกฝ่าย ยอมรับข้อเสียของอีกฝ่าย
อ่านแล้วประทับใจมาก แถมมีฮาหลายช่วง
ชอบสุดในบรรดาเรื่องของคนเขียนคนนี้เลย
ชายา แต่มันก็เกินไปจริงๆ น่าปกหน้ากลัวมากกูเลยไม่ได้สอย
เห็นมีครชมเรื่องภาพปกยามเช้า นอกจากปกแบบต้นฉบับ ไม่มีปกไหนสวย
อย่างพานพบราคาอัพเกือบสี่ร้อย มีปัญญาทำออกมาได้แค่นี้ ? ถ้าไม่ติดชื่อคนแปลกูคงไม่สอย
KY ใครสั่งหนังสือนิยายทางเน็ตจาก สนพ. ส บ้าง ส. ส่งหนังสือสภาพมีตำหนิมาก เราเลยส่งไปขอเปลี่ยน ต้องใช้เวลานานเท่าไหร่
ky เพื่อนโม่ง มีนิยายจีนเรื่องไหนที่พระเอกอายุน้อยกว่านางเอก หรือว่าฐานะต่ำต้อยกว่านางเอกบ้างมั้ยอะ กุพึ่งอ่านมายานางมา ชอบเหลียนปี้มาก ไม่ก็นิยายแนวนางเอกพระเอกฝ่าฟันทุกข์สุขมาด้วยกัน อยากอ่านแนวนี้ง่ะ
มาใหม่ แต่ตามอ่านมาหลายตำหนักค่ะ
ตอนแรกอ่านเผา สนุกดี พอทิ้งช่วง คิดไปคิดมา เนื้อมันอ่อนจัง ไม่มีไรเลย
จากคิดจะเก็บเลยไม่เก็บ
ล่าใจมังกือ อ่านรอบเดียวขายขาดทุนทิ้งไปแล้ว
นี่ขนาดเพิ่งมาอ่านนิยายจีน ความรู้อะไรก็มีไม่มาก แต่หาเรื่องถูกใจมาเก็บยากมาก
มาขอความเห็นเรื่องนางพญาฯ กับช่างร้ายเหลือแบบจัดหนักๆหน่อยค่ะ
ตอนนี้ลำใยกับการว้อนยอดไลค์ครบจึงจะลงมาก ฟีดแบคสนพ.ไปรอบนึง
จงหยวนตอบกลับมาว่า ไม่ใช่นโยบายสนพ. คนลงนิยายว้อนเอง
ตอนแรกเห็นโพสคนลงมาด่าร่างอวตาร ตอนแรกไม่เข้าใจว่าทำไม ตอนนี้ชักจะเริ่มเข้าใจล่ะ
มีใครมีลิ้งค์ช่างร้ายฯเวอชั่นอิ้งไหมคะ
>>873 กูชอบหลงเงานางกับมายานางมาก
เป็นเรื่องที่ทำให้กตามงานอวี๋ฉิง หยิบมาอ่านหลายรอย
มีอีกเรื่องที่พระเอกเด็กกว่า ง๊องแง๊งกว่าคือ
หงส์สังหาร (อันนี้ไปหาสปอยมาก่อนนะ เห็นมีทั้งชอบและไม่ชอบ)
ถ้าพระเอกอ่อนด้อยกว่าเรื่อง แม่ทัพอยู่ข้างบน
คือเป็นอ๋องก็จริง แต่เป็นอ๋องพึ่งเมียอะ ทั้งสองเรื่องเลย
>>872 เรื่องนี้กูว่ากระชับกว่าเรื่องอื่น แถมได้ความรู้เรื่องจิตวิทยาขั้นต้นด้วย สามคราน่ารักแต่มีเอื่อยๆ หงส์ฟ้อนไม่ชอบ ศิลาชอบ แต่มีช่วงที่ย้อนฉากมาซ้ำแบบ copy paste หลายหน้าเลย ไม่ชอบแค่ตรงจุดนี้
แต่ในบรรดาพระเอกของคนเขียนคนนี้ อาเจ๋อคือที่สุด
>>874 ขอเป็นเพื่อนบ้านละกัน
>>873 พระเอกนางเอกฝ่าฟันทุกข์สุขมาด้วยกัน พราวพร่างไง
ร้ายตรึงรักนี่ใครเขียนอะ เฉียนเฉ่า ?
>>873 มกร.ของแจ่ม เรื่อง เฝ้ารักพ่อบ้าน อยู่ในชุดทัณฑ์สวรรค์ปั้นรัก เรื่องในชุดมันเกี่ยวข้องกัน คือพวกตัวละครหลัก (พระเอกและนางเอกของแต่ละเรื่อง) เคยเป็นเหล่าผู้ช่วยเหลือหนุ่มเลี้ยงวัวกับสาวทอผ้า พระเอกเรื่องนี้เป็นอดีตวัวที่อีหนุ่มเลี้ยงวัวเลี้ยง แล้วก็ช่วยหนุ่มเลี้ยงวัวให้ได้ครองรักกับเทพธิดา แต่สุดท้ายพวกตัวประกอบที่ช่วยเหลือสองคนนั่นดันโดนเง็กเซียนลงโทษให้มาเกิดชดใช้กรรมที่โลกมนุษย์กันหมด
.
.
.
.
.
พระเอกชาตินี้เกิดมาเป็นพ่อบ้าน เป็นคนมีนิสัยสงบเสงี่ยม แต่ก็ซื่อสัตย์แบบวัวๆ นางเอกไม่ได้เป็นใครในแก๊งค์อดีต แต่นางเอกเป็นคุณหนูใหญ่ที่แม่เป็นเมียหลวง พ่อเป็นเสนาบดี แล้วนางเอกสวยมาก แต่พ่อแม่ทะเลาะกัน แม่ก็พานางเอกไปอยู่บ้านนอกแต่เด็ก พอแม่ตายนางเอกก็กลับมาอยู่บ้านพ่อ มีนางร้ายเป็นน้องสาวลูกเมียน้อย
พระเอกเป็นพ่อบ้านที่ไปรับนางเอกตอนเดินทางกลับบ้านพ่อ แล้วนางเอกก็แอบมีใจให้พระเอก เพราะพระเอกเป็นคนซื่อตรง ไม่เจ้าชู้ สุขุม ฉลาด ไรงี้ แต่ก็แอบรักแหละ นางเอกก็มีอ่อยบ้างไรบ้างแต่ไม่น่าเกลียด
เรื่องนี้กูชอบตรงที่คนเขียนบรรยายค่านิยมและฐานะของลูกเมียหลวงเมียน้อยชัดเจนดีอ่ะ แบบลูกเมียน้อยสไตล์อีซู่ซู่ ณ เผานี่คือโคตรมั่ว คนเขียนมโนมาก เป็นลูกเมียน้อยสมัยโบราณต่อให้สวยให้ดียังไงก็ไม่มีครอบครัวดีๆ มาขอไปเป็นเมียหลวง คือฐานะต่ำมาก
พระเอกต่อสู้จนมีฐานะคู่ควรกับนางเอก คือนางเอกสวยมากขนาดเชื้อพระวงศ์ยังชอบ แต่นางเอกก็มั่นคง พระเอกก็พยายามถีบตัวเอง รักจริงแล้วก็รักษาเกียรตินางเอกมาก
.
.
.
.
.
เล่ายาวเพราะกูชอบเรื่องนี้ แฮ่ ชอบที่เค้าพูดถึงประเด็นลูกเมียหลวงลูกเมียน้อย คือโดนตัดสินตั้งแต่ชาติกำเนิดเลยอ่ะ เลยรู้สึกที่อ่านๆ เรื่องอื่นมาที่ลูกเมียน้อยเป็นนางร้ายแล้วพยายามจะเด่นนี่คือโคตรมั่ว
แต่เนื้อเรื่องคือมากกว่ารักเล่มบางแหละนะ เบาๆ แต่กูว่าพระเอกนางเอกไม่งี่เง่า นางเอกมีงอนๆ บ้างแต่ไม่ได้ทำให้ชีวิตคนอื่นหรือชีวิตตัวเองฉิบหายอะไร
เพิ่งเข้ามาใหม่น่ะจ้ะ มีใครตามเรื่องจิ่นเสวี่ยหวางเฟยบ้างมั้ย คือไปอ่านโดยบังเอิญแล้วชอบมาก..นักเขียนเค้าเลิกเขียนแล้วหรือคะ..เสียดายจริงๆ.
ขอโทษทีจ้ะ พอดีรู้จักแค่ตำหนักเดียว..อ่อๆๆๆไม่ต้องชี้ทาง..จะคลำหาทางไปเองคงพอไหว..ขอบใจจ้ะ
มีใครอ่าน บันไดหยกงาม บ้าง
กูจอมารีวิว
อ่านไปครึ่งเล่มแรกกูช็อก รอปาฏิหาริย์
แต่เอาวะ สุดท้ายไม่มี โผล่อีกทีคือตอนพิเศษเล่มจบ
เป็นเรื่องสีเทา นางเอกฉลาดแต่ตอนแรกไม่หือไม่อือ
กำลังอยู่ในช่วงป๊อปปี้เลิฟ
โดนมาเยอะจนในที่สุดร้าย แต่ร้ายแบบอยู่เป็น
วางตัวเหมือน ว่าด้วยอาชีพนางสนม
กูเลยไม่ต้องไปอินกับผู้ในเรื่องมาก
สปอย
.
.
.
.
.
นางเอกชอบอ๋องที่เป็นรัขทายาทถูกปลด
ยอมแต่งกับอ๋อง ซึ่งอ๋องก็ดี รักเมียคนเดียว
แต่ไม่เอาการเอางาน + โง่ + คิดสั้น
โดนฮ่องเต้ล่อให้ก่อกบฎ ก็ตามแผนฮ่องเต้
สุดท้ายเลยพาเมียซวย
ตัวเองโดนเนรเทศไปใช้ชีวิตแบบสามัญชน สักพักป่วยตาย
ส่วนเมียอย่างนางเอกเกาะอาศัยไทเฮาอยู่ในวัง
อีฮ่องเต้เป็นพี่ชายอ๋อง จากองค์ชายที่ไร้อำนาจ
ก็วางแผนให้น้องชายถูกปลดจากรัชทายาท
สุดท้ายได้บัลลังก์สมใจ แต่ก็แอบปักใจกับนางเอก
พอจัดการเนรเทศอ๋องได้ อ๋องตาย ลูกนางเอกตาย
ก็เคลมนางเอกแล้วแต่งตั้งให้เป็นเสียนเฟย
ฮ่องเต้รักนางเอกเพราะเป็นเหมือนเฟิร์สเลิฟที่ไขว่คว้าไม่ได้มาตั้งแต่ตอนหนุ่มๆ
แต่ก็ในวังก็มีสนมโปรดหลายคนให้นางเอกสู้
นางเอกอดทนเพราะต้องการแก้แค้น
มีลูกกับฮ่องเต้ 2 คน สุดท้ายนางเอกวางแผนให้ลูกชายยึดอำนาจฮ่องเต้ สังหารองค์ชายที่เกิดจากสนมอื่นของฮ่องเต้
นางเอกทำเพราะแค้นที่ลูกคนแรกซึ่งเกิดกับอ๋องตาย
นางเอกคิดว่าฮ่องเต้อยู่เบื้องหลัง แต่ฮ่องเต้ไม่ได้ทำ
รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง แต่ไม่บอกนางเอก
ต่างคนต่างหมางเมินกัน
จบแบบ BE ให้อารมณ์หน่วงๆ ไม่รู้ว่าเรื่องนี้ถือว่า
มีพระเอกรึเปล่า แต่คนที่อยู่ในใจนางเอกมาตลอด
คือมีอีอ๋องคนเดียว
.
.
.
.
.
>>894 ขอบคุณสำหรับรัวิว เห็นแล้วรับไปงมหาจากกองดองในตู้เลย
ป.ล. อ่านบทเรียนกล่อมเมียของส้มไปติดๆ แล้วเปิดข้ามๆ
สำหรับกูกูว่ามันน้ำเน่ามาก อะไรจะสีทนได้ขนาดนี้
ถึงขนาดเริ่มเรื่องมาโดนคนใช้ตบตีแล้ว นับถือความอดทนนางเอกนะ
แต่มึงมาจากยุคปัจจุบันจริงป่ะ นิสัยปวกเปียก ขี้แง
แบบนี้อะ
ขอบคุณมากเพื่อนโม่งที่แนะนำ กูจะพยายามหามาอ่านสำหรับกู มายานางนี่เบามากอะสำหรับอวี๋ฉิง เรื่องนี้กูคิดว่ามันไม่กาวนะ เข้าใจง่ายอยู่ เบากว่าชุดศึกรักประลองใจที่เพื่อนโม่งบนๆบอกจริงๆ มายานางพระเอกดีต่อใจ พี่ชายก็ดีต่อใจ เหลียนปี้ยิ่งดีต่อใจ กูชอบมากกก แนะนำให้เพื่อนโม่งไปหามาอ่าน แต่กูก็ชอบจารจำนางนะ เรื่องนี้มึงจะขัดใจตอนต้นๆ แต่พอตอนท้ายๆกูคิดว่ามันจะดีต่อใจพวกมึง สำหรับกูคือโอเค ไม่ตงิดไม่อะไร ชอบพระเอก อวี๋ฉิงสำหรับกูคือการันตีความกาว ความอ่านเพลิน -////-
ky ลืมถามเลยเพื่อนโม่ง มีใครพอจะเมตตาสปอยมเหสีอ้วนดำให้กูได้มั่งมั้ย อยากรู้ พยายามอ่านแล้วแต่เข็นไม่จบ
ทำนองนางกูก็ชอบบบบ ชอบความร้ายของพระเอก ชอบความกาว ถึงจะงงๆแต่ก็ชอบ
>>911 แหมมึง ต้องให้กูพูดอีก เดี๋ยวเค้าหาว่ากูหื่น หลังจากกูเนือยๆกับนิยายจีนมาหลายเรื่อง มาเจอเลวๆแบบอิเป้ยเล่อ ฉันมีเงิน เอาเงินฟาด กูใหญ่ซะอย่าง นางเอกจะทำไม
.
.
.
.
.
น้องนางเอกก็กล้ำกลืนไปสิ คือหยิ่งนะ แต่ถึงเวลาก็ต้องการเงินจริงๆ ไม่ใช่สะบัดสะบิ้งแบบเรื่องอื่น ยอมลำบากไม่ยอมขายตัว คือพอถึงจุดๆนึง ลูกขุนนางตกอับอย่างนางเอกมันก็ต้องทำอะนะ คือกูชอบฉากที่นางเอกรับเงินจากพระเอก กูไม่รู้สึกว่ามันเสียศักดิ์ศรีอะไร กูรู้สึกว่านางเอกรักแม่มาก ทำได้ทุกอย่างจริงๆ ไม่เก่งแต่ปาก
.
.
.
.
.
>>903 กูเกลียดบทเรียนกล่อมเมียมากๆ คิดเหมือนมึงเลยว่านางเอกมันมาจากปัจจุบันจริงเหรอวะ คือไม่ต้องซูทะลุโลกแบบพวกนางเอกทะลุมิติทั่วไปหรอกนะ แต่นี่มันนิสัยตุ๋มติ๋มแบบนางซินชัดๆ กูเคยสับเรื่องนี้ไว้ตำหนักเก่า กูชอบอีกเรื่องมากกว่าที่ออกมาพร้อมๆ กันอ่ะ เรื่องไรวะ เอ้อ ตำราพิชิตสาวงาม เสียดายว่าเรื่องมันสั้นไปหน่อย คนเขียนไม่ค่อยมีพื้นที่ให้ขยี้ปมอะไรมากมาย พระเอกนางเอกก็รักกันง่ายไปนิด แต่โดยรวมกูชอบเรื่องนี้ ชอบบรรดาตัวประกอบ จัดว่าเป็นมากกว่ารักเล่มบางที่บันเทิงและอ่านฆ่าเวลาสบายๆ ได้
เพื่อนโม่ง มีใครเห็นที่ทปม.โพสในวดดบ้างยังที่เป็นบ็อกหอดอกบัวแล้วทปม.บอกว่าบ็อกไม่มีวางขายแยกทีหลัง แต่กูจำได้ว่าเมืองยิ้มเป็นคนบอกเองว่ามีวางขายจำนวนจำกัดถ้ามีของเหลือ ตกยังไงกันแน่วะ หรือว่าเมืองยิ้มทำมาเป๊ะๆไม่ขาดไม่เกินตามจำนวนยอดจอง? กูไม่ได้พรีหอดอกบัวไป เพราะอ่านไม่ถูกจริต เลยไม่มายด์อะไร แต่คนที่หวังพึ่งน้ำบ่อหน้าที่ไม่ได้พรีไปอาจจะน้ำตาตกในอยู่
>>916 กูไปแว๊บอ่านมาแล้ว ขอเอาชุดว่ายน้ำป้าอัมเป็นเดิมพันเลยว่าพระเอกแม่งสาย s แน่นอน
.
.
.
.
.
อ่านบทชูวับๆของเรื่องนี้แล้วก๊าวใจดีแท้ คือมันไม่อิโรติกจนเกินไป และสงสัยกูคงชอบไทป์พระเอกสาย s ที่เห็นน้ำตาแล้วอาการโรคจิตกำเริบ
ด้วยมั้ง เห็นท่านหญิงบอกว่าจบแฮปปี้เน้นอร่อยย่อยง่าย...นี่มันหมายความว่าอะไรวะ มันช่างลึกซึ้งจนกูตีความไม่แตกฉาน แต่ถ้าให้เดา
พล็อตคงเป็นเรื่องเข้มข้น พระเอกต้องฝึกกำลังภายในกับนางเอกจนปลุกความเป็น M แน่นอน ชัวร์รร
.
.
.
.
.
ทปมย่อมาจากส่วนไหนในชื่อเค้าหรอ คือกูนึกว่าคนนี้เป็นสตาฟเมืองยิ้มมาตลอดเลยอ่ะ
>>905 อ้วนดำๆ ทำไมตอนกูอ่านอ้วนดำนี่ลื่นปรื๊ดเครื่องติดรัวๆ กูรู้สึกชอบนางเอกเรื่องนี้ ทั้งความคิด ทัศนคติ การมองโลก ดูเป็นคนใจกว้างแล้วก็เป็นผู้ใหญ่ดีอะ ไม่มีความงี่เง่าให้เห็นเท่าไร ในมุมมองตัวละครอื่นก็น่าสนใจ อาจจะมีเป้าหมายเดียวกันแต่วิธีการที่แสดงออกมันต่างกัน เหมือนมันสะท้อนให้เห็นว่าแบบ..คนเราก็ล้วนคิดว่าความคิดของตัวเองนั้นถูกต้องที่สุดแล้วไรงี้ ทั้งๆ ที่มันอาจจะมีอีกขั้วอีกแง่ให้คิด แล้วก็มีการเปลี่ยนผันของยุคสมัยและเวลา แม้ครั้งหนึ่งจะเคยขึ้นไปถึงจุดสูงสุดแล้วเวลาต่อมาก็อาจตกต่ำลงได้
ส่วนตัวกูค่อนข้างชอบเรื่องนี้ ใช้คำว่าค่อนข้างแล้วกัน เพราะเหตุการณ์บางอย่างมันก็ไม่เรียลมาก แต่ที่กูชอบคือการได้เห็นมุมมองของตัวละครนั่นแหละ เรื่องความหวานก็มีปานกลางพอชุ่มชื่นหัวใจ เรื่องนี้อ่านสบายไม่หนักเกินไปด้วย ออกจะติดฮาซะส่วนใหญ่ สรุปให้เกรด B แล้วกัน อิอิ
มายานางงง คือเมื่อคืนกูเพิ่งหยิบมาอ่านไปได้ครึ่งเรื่องพอดี แล้ววันนี้เปิดมาเจอเพื่อนโม่งกรี๊ดกร๊าดกัน อะไรจะถูกจังหวะขนาดเน้ เรื่องมันมีอยู่ว่าในตำหนักก่อนๆ กูเคยบอกว่างานอวี๋ฉิงกูอ่านแค่เรื่อง พระมาตุลาตัวดี เรื่องเดียว แล้วกูไม่ชอบเอามากๆ ไม่ชอบทุกสิ่ง ทั้งความรักพระนางก็ไม่อิน ไหนจะนิสัยมุกสิก หัวเราะ ชี่ๆๆ ของนางเอกอีก บวกกับเพื่อนโม่งมักพูดว่างานคนนี้ใครอ่านรอดก็รอดเลย ไม่รอดก็คืออย่าฝืน กูเลยไม่กล้าอ่าน แต่เพื่อนโม่งแถวๆ นั้นก็แนะนำให้กูไปอ่านมายานางกับหลงเงานาง อีกสัก 2-3 เรื่อง จะได้รู้ว่ารอดไม่รอด แล้วผลคือ อิเชี่ยยย มายานางทำกูยิ้มแก้มปริมากข่าาาา ชอบนางเอกมากก ดูแบ๊วแบบธรรมชาติไม่เยอะเกินไป นิสัยก็ไม่งี่เง่าแถมยังกิริยามารยาทดี เป็นคนที่น่ารักมากๆ ซื่อหน่อยๆ ทำให้เชื่อจริงๆ ว่าเป็นคุณหนูที่แบบถูกเลี้ยงมาแบบนั้นอะ พระเอกก็ดีงามแบบ เห้ยย มีคนแบบนี้บนโลกด้วยย (หลังจากกรี๊ดหรงจื่อกับอาเจ๋อไปแล้ว555) บอกไม่ถูกแต่ชอบผู้ชายที่คาร์แบบนี้มากภายนอกดูเย็นชา สุขุม เยือกเย็น เป็นผู้ใหญ่ มีความสามารถ แต่ข้างในโคตรจะอบอุ่นละมุนเหลือเกิน ด้านเนื้อเรื่องก็โคตรน่าสนใจ อ่านมาไม่เคยเจอไรแบบนี้ มีแต่ย้อนยุค หรือย้อนกลับไปตอนเด็กธรรมดาๆ แต่เรื่องนี้แบบแปลกใหม่มาก ชอบๆ
สรุปคือ กูได้เปิดหูเปิดตาแล้ว ว่าสำหรับกูงานอวี๋ฉิงต้องเลือกอ่าน ถ้ามีเรื่องใหม่มาคงต้องอ่านรีวิวแน่นๆ ก่อนเปย์
ผลงานของอวี๋ฉิง กูอ่านมาสี่ห้าเรื่อง เป็นเซตเคหาสน์เมฆา ปาฏิหาริย์รักและภาคต่อ มายานาง หลงเงานาง จารจำนาง พระมาตุลาตัวดี ชอบทุกเรื่องเลย ใครว่ากาว ใครว่าเนือย แล้วไงอ่ะ กูรอดแล้วชอบทุกเรื่องที่กล่าวมานี่เลย
แต่เมื่อก่อนอ่านหลงเงานางกับทำนองนางไม่รอด ต้องกลับไปลองอ่านใหม่ ส่วนสามเซ็ตล่าสุด (ทรราช ชุดสี่เล่มที่ชื่อมันคล้องกัน กับเจ้าอัคคีหวงรัก) ยังมิได้อ่าน กองดองกูแน่นมาก
ว่าแต่ยังมีที่ไทยเราไม่ได้หยิบมาแปลอีกมั้ย หรือต้องรอเขาเขียนเรื่องใหม่จบ
>>925 หลงเงานางพระเอกก็ดีงามน้า
อารมณ์ว่าตอนแรกพยายามบอกตัวเองว่าแค่จะหลอกใช้นางเอก ไปๆมาๆชอบจริง
แต่ฮีก็มีความเห็นแก่ตัวแบบฮี คือให้นางเอกปกป้องฮีและช่วยให้ฮีได้บัลลังก์ นางเอกก็ทุ่มมาก ในเรื่อง
จะบอกชัดเจนเลยว่า ฮีวางแผ่นดินไว้เป็นอันดับ 1
วางนางเอกไว้เป็นอันดับ 2 สไตล์ฮ่องเต้ แต่เป็นฮ่องเต้ที่รักเมียมากกกกกก บทจะอ้อนก็น่ารัก
สปอย
.
.
.
.
.
ชอบการตัดสินใจพระเอก ระหว่างเลือกแต่งเมีย
เพื่ออำนาจ ดึงใจขุนนาง กับแต่งนางเอกที่ตัวเองรัก
ฮีเลือกนางเอก และเลือกที่จะมีนางเอกแค่คนเดียว
พระเอกปรอทแตกระหว่างคัดรูปสาวงาม
เพราะรู้ว่านางเอกจะไปซื้อชายบำเรอกิน
ฮีก็รีบไปขัดขวาง พอรู้ว่านางเอกจะหนีไป
ฮีก็ใช้แผนชายงาม
ล่อนางเอกจนต้องแต่งเข้ามาเป็นฮองเฮา
ชอบความจิตของพระเอกตอนที่นางเอก
ประสบอุบัติเหตุหายไป
แล้วฮีสั่งให้คนปานกปาเหยี่ยวที่บินผ่านตำหนักลงมามัดไว้
เหมือนฮีแสลงใจ
ชอบความเด็ดขาด แบบขุนนางยัดเยียดโวยวายให้หาเมียใหม่
ฮีก็ไม่ยอม จะรอแต่นางเอก
.
.
.
.
.
เอาเป็นถ้าเป็นอวี๋ฉิงทำอะไรมากูก็ซื้ออ่ะจบ 555555555555 กลับไปซบอกพี่อี้ฉือออ ทอดตัวนอนบนโต๊ะรอพี่อี้ฉืออยู่จ่ะ
>>910 >>923 >>924 ไม่ใช่อย่างง้านน ไม่ได้ให้สับ คือกูอยากรู้จริงๆ แต่ใจไม่แน่พอไงมึง ทั้งที่เรื่องก็ไม่ได้หน่วงอะไรเลย ที่กูเข็นไม่จบ มันมาจากความป๊อดในใจกู อยากรู้ตอนจบ แต่ก็กลัวอุปสรรคพระนางอ้ะ เรื่องอื่นไม่เป็นนะ มากลัวเรื่องนี้ กูก็งงๆเหมือนกันว่ะ นางเอกอยู่เป็นนะ ก่อนหน้าพระพันปีจะปลงนี่กูหมั่นไส้พระพันปีหนักมาก กูอ่านถึงตอนพระนางมันกลับมาหลังจากหนีตายออกนอกเมืองอ้ะ แล้วก็ค้างยาว เห็นน้องอวี้ๆอะไรสักอย่างแล้วกูกลัวนางจะขัดพระนาง คือกูรู้ว่าพระเอกชอบนางเอกแล้ว แต่ความป๊อดก็คือความป๊อด กูกลัวว่าหลังจากนี้ฮีจะไปหลงมุขยัยหยกขาวนั่นอีก ก็เลยใจฝ่อ อยากรู้แต่ก็ไม่กล้าเข็นให้จบ ค้างแบบนั้นเลยรบกวนพวกมึงสปอยให้ฟังหน่อย กราบร่องอกงามๆ
กูว่าเล่ห์รักทรราชแย่มากกกกก
อยากขายทิ้ง กูเกลียดความทื่อของนางเอก
ร้ายตรึงรักกี่เล่มจบ
>>931 เออกูไม่ค่อยชอบองค์หญิงดูเป็นคนดีเกินกูไม่ค่อยชอบคนแบบนี้ ชอบอู่ที่ยอมทำผิดเพื่อความรักแต่ดูเป็นคนดีที่ยอมแบกอะไรไว้เองมากกว่าเองกับหลิงที่มีความแค้นแต่ยอมวาง องค์หญิงดูเป็นคนดีที่ยังไม่ผ่านอะไรอุปสรรคไรมาก ถ้าเป็นแบบนางเอกเจ้าอัคคีอันนี้กูชอบ เรื่ององค์หญิงไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ด้วยแหละ
เพื่อนโม่ง ออกตัวก่อนว่าไม่ได้ม้ามาขายของนะ แต่กูติ่งจิ่วลู่ และกูสอยบัวอ้วนมาด้วยความชอกช้ำ ตอนอ่านก็เอาปกลายสวมแทน(รับปกไม่ได้จริง) แต่อ่านจบแล้วและพบว่าเนื้อเรื่องมันดีนะ ทั้งนี้กูอ่านจีนไม่ได้เลยไม่อาจเทียบว่ากะปิน้ำปลาขนาดไหน แต่กล้วยไม้คงความเป็นจิ่วลู่ได้ดีอยู่นะ นางเอกไม่กร่าง แต่พออยู่ในมือหสมแล้วแม่มแปลได้ทื่อเกิน มันควรจะดีกว่านี้อะๆ พล็อตไม่ยืดย้วยเหมือนซือมิ่ง ทั้งๆ ที่ตอนอ่านนั้นดันจนจบเพราะฉางยวนแท้ๆ แต่อ่านกล้วยไม้แล้วคิดถึงท่านยายกะโม่ซีสุดๆ มีโผล่มาให้ได้ยิ้มกลางๆ เล่มสอง รวมถึงซือมิ่งกะฉางหยวนด้วย
ปล. ยังคงเสียดายและเสียดาย มันจะมีโอกาสแบบสนพ.อื่นซื้อไปแปลทำปกใหม่อะไรงี้ไหมวะหลังจากเจ้านี้หมดลิขสิทธิ์
รอด้วยความหวังที่แสนริบหรี่
กูไม่อ่าน
เพราะกูจำรีวิวเรื่องนี้ นางสมัยกูเป็นทาสท่านหลอดได้
กูจำได้ว่าเขาเถียงเรื่อง บัวอ้วน กล้วยไม้ขนาดไหน
กูจำได้ว่าแม่งโคตร ตอแหล
สรุป กูเกลียด สนพนี้
Ky เพิ่งอ่าน ศิลาหอมจบ หนามาก เรื่องยาว เนื่อยๆ แต่ดีอยู่ ชอบนักเขียนคนนี้นะ
กูเทใจคู่หรูอี้
.
.
.
.
.
.
สปอย
สรุป นางโดนข่มเห่งตอนไปแคว้นซย่าใช่ม่ะ
กูว่ายังไงก้อต้องโดนอ่ะ แรกๆ นข ไม่เอ่ยถึงชัด
จน สุดท้ายสาเหตุที่นางปฎิเสธท่านแม่ทัพ
ท่านแม่ทัพนี่มีกลิ่นอายอาเจ๋ออยุ่นะ ;)
.
.
.
.ป
.
>>931 กลับกันเลย เจ๊เฮยนี่กูไม่ชอบคู่เตี่ยอู่ที่สุดอ่ะ ลำไยผัวฮ่องเต้ของนาง พระเอกชาติก่อนคือเลวสุดตีนแบบไร้คำบรรยาย ไม่ค่อยมีอารมณ์จะเชียร์ให้แฮปปี้เลยอ่ะ นางเอกทำไมต้องมาผูกติดอยู่กับอิเฟี้ยนี่ทุกชาติวะ ลำบากแม่นางจริงๆ มีผัวแบบนี้ 5555
ของเจ๊เฮยชอบคุณชายกระดาษกับแม่นางเต้าหู้ คู่น้องสาวฮ่องเต้กับราชันอเวจี แล้วก็คู่ชะตา(เรื่องนี้ชอบเพราะคุณชายซ่งออกเยอะ 555555)
ยิ่งซื้อก็ยิ่งเท่ากับจ่ายเงินต่ออายุความเฮี่ยนาจา
เจ๊เฮยกู FC อาหล่างเถิงค่าา
>>939 กูก็รู้สึกคู่องค์หญิงไม่สนุกเท่าไหร่ แต่คนส่วนใหญ่มักชอบกัน แต่กูชอบปก สวยมากกกก เอาจริงๆชุดนี้ปกดีทุกเล่ม เข้ากับเรื่อง สื่อถึงเรื่องได้ดีหมด
>>946 555 กูชอบความดาร์คของคู่เตี๋ยอู่ ถ้ามีเรื่องในอดีตเพิ่มอีกหน่อยคงขยี้ได้เยอะขึ้น แต่แค่เท่านี้ก็ทำกูอึดอัดได้แล้ว วิธีการเล่าของเจ๊มันดีอ่ะ
เอาจริงๆชุดนี้ภาคแรกกูมีความปลาบปลื้มกับพวกนางเอกมากกว่าพระเอกว่ะ อย่างเตี๋ยอู่ อาซือหลัน หลิง ยิ่งหลิงในเรื่องสี่ ตอนที่หนีออกมาจากถ้ำปีศาจแล้วมาเจอเพื่อนนี่แบบ คำพูดของนางในตอนนั้นมันเจ็บปวดมาก ไม่ได้เจ็บแค่กับเพื่อน แต่เจ็บปวดกับสิ่งที่นางเจอ เล่มนั้นมีแต่คนเกลียดหลิง แต่กูกลับยิ่งรักและสงสาร
แต่ถึงงั้นกูก็มีผู้ที่ชอบนะ อย่างปาหลาง อาหล่างเถิง เสี่ยวเม่ยงี้ สงสัยกูชอบสายกล้ามดูมีความเป็นบุรุษเพศ 555
ของเจ๊เฮย กูชอบเรื่องน้องเต้าหู้ อยากถีบฮ่องเต้ เอ็นดูน้ององค์หญิง กรี๊ดพี่หลอมอาวุธ อยากแกล้งปีศาจขี้แย และรอคอยคุณชายซ่ง เมื่อไหร่จะมาาาาาาาาาาาาา
เจ๊เฮยชอบน้องเต้าหู้สุดแล้วด้วยขอบคาร์ทั้งนางเอกพระเอกดีงามไม่ลำไย ไม่ดราม่านวลๆนัวๆกะลังดีเหมาะกับการอ่านประโลมจิตใจ ฉากชูวับชับๆช่างดีงามยกขึ้นหิ้งไปเลย
>>934 ตอนอ่านกูก็ป๊อดแบบมึง คือกูไม่ชอบพระเอกหลายเมียอะไรงี้
ไม่ชอบพระเอกที่ขี้สงสารชะนีอื่นด้วย
แต่วางใจได้
สปอยมเหสีป่วนรัก
.
.
.
.
.
นางคนสวยๆญาตินางเอกที่อยากเข้ามาเป็นสนมจนตัวสั่นอะ
แล้วพระเอกก็เหมือนชอบนาง แต่ปรากฏว่าชอบแค่ความสวยความเก่ง
แต่ไม่ได้อยากรั้งในวัง บอกนางอีกว่าถ้าเจอคนที่ใช่ก็แต่งออกไปเถอะ
ละทีนี้มีตอนนึงที่นางเอกสั่งยัยนี่ให้กลับไปบ้านพร้อมนางเอก
เอาจริงๆคือนางเอกไม่อยากให้อีนี่กลับวังละ
แต่นางไม่ยอม วันกลับวังนางก็กลับมาด้วย
ขบวนถูกลอบทำร้าย ชีก็เอาตัวบังนางเอกจนบาดเจ็บในางเอกรู้สึกผิด ตอนเฝ้าอาการอีนี่ที่เตียง พระเอกก็มาหา
นางเอกก็เปรยว่าอีนี่ช่วยนาง มีบุญคุณงี้ รับอีนี่เป็นสนมเถอะ
แล้วพระเอกปฏิเสธค่ะ ประมาณว่ากูไม่ชอบอีนี่
สะใจมาก จังหวะที่พูดกันคือชีไม่ได้หลับจริง ชีได้ยินหมดทุกอย่าง
ชีเลยเหมือนตาสว่าง พอหายก็ขอออกจากวังเองเลย
ต่อมาชีกลายเป็นคณะฑูตทำงานให้ราชสำนัก
.
.
.
.
.
ตอนนี้คือซื้อโฉมงามกับย้อนกาลมาแล้ว แล้วก็เป็นอืดๆ หว่ะ อยากอ่านย้อนกาลแต่ก็กลัวค้างไปอี๊ก โฉมงามก็ยังไม่มีรมณ์อ่าน รอรีวิวเพื่อนโม่งมากระตุ้นความอยากกูอยู่เนี่ย
>>940 กูไม่ซื้อ เพราะงานแปลกับปกว่ะ
เรื่องนักเขียนคนนี้สนุกอยู่แล้ว กูเคยซื้ออ๋องปี้ไก่ ด้วยความชื่นชอบในเนื้อเรื่อง
แต่พอส้มเอามาแปล เทียบคุณภาพแล้วคนละเรื่องเลยว่ะ กูซื้อท่านยายกับโม่ซีประทับใจมาก ตอนหลังเลยรู้ว่าแปลดีกับไม่ดีเป็นยังไง
งานจิ่วลู่ควรได้คนที่แปลดีละมุนละไมคลังศัพท์แยะกว่านี้ ไม่ใช่การเติมกะปิน้ำปลาให้นางเอกดูเป็นแม่ค้าปากตลาด
ยิ่งเจอปกวินาศสันตะโรด้วยแล้ว กูตัดใจเททิ้งได้ง่ายขึ้นแยะ
ky กุมาช้าไป กุพึ่งไปอ่านตัวอย่างนางซินของกูกูมาแล้วชอบว่ะ แต่พอลองใช้คีย์เวิดสืบเสาะในโม่งดูแล้วมีแต่บอกเสียดายเงิน คือยังไงหรอ สนุกแต่ไม่คุ้ม900 หรือไม่สนุกแถมไม่คุ้มวะ ท่อนที่เขาลงมันแค่ยังช่วงรักวัยรุ่นแรกๆ อยู่ พอพระเอกกลับไปเข้าสู้บทชิงบัลลังก์แล้วไม่สนุกว่าไงอะ มันแพงกูไม่อยากเสี่ยง หรือถ้าใครจะสปอยให้เลยก็ได้ รู้เรื่องก่อนกูไม่เสียอรรถรส
>>946 กูกลับเฉยๆว่ะพระเอกคู่แรกแม่งแค่เป็นเหมือนทรราชคนโลภที่ทะเยอทะยานที่มีจริงในประวัติศาสตร์เยอะ กูเลยมองว่าไม่แปลกอะไรเพราะผู้ชายแม่งนิสัยแบบนี้ทั้งนั้น อย่างหรงจื่อ ตงกง ปู้ปู้ แต่ฮ่องเต้แม่งมีอำนาจมากเลยส่งผลเลวร้ายกว่าคนอื่นทำผิดยิ่งกว่าใคร แต่เรื่องที่มันรักนางเอกมากเป็นเรื่องจริงแล้วพอรู้ความจริงก็ยอมกลับตัวเพื่อนางเอก เตี๋ยอู่ที่รักฮ่องเต้ขนาดนั้นเพราะแม่งดีกับนางไงแบบเลวกับคนทั้งโลกยกเว้นเธอ ชอบเตี๋ยอู่ตรงนี้แหละที่สุดท้ายก็ยอมทิ้งความสุขเพื่อคนอื่นตลอดไม่ยอมที่จะทำผิดมากไปกว่านี้คนดีเหี้ยๆ5555
>>951 +1 กูอยากให้เขียนภาคก่อนๆอีกแม่งต้องดาร์กเหี้ยแต่กูชอบ หลิงชอบและสงสารนาง กูรออ่านมากอยากเห็นนางสมหวัง
ในนี้มีใครอ่านเจาเหยาป่ะ กูเพิ่งอ่านจบอยากถามพวกมึงว่า
.
.
.
.
.
สำหรับพวกมึงคู่ฉินเชียนเสวียนที่เป็นเซียนแล้วลงมาเกิดเป็นสวีจีจะได้แต่งงานกับสื่อชีเนี่ยสำหรับพวกมึงนับเป็น HE ป่ะ สำหรับกูสวีเจายังไงก็ไม่ใช่ฉินเชียนเสวียน ยังไงชั่วชีวิตนี้ของสื่อชีก็ไม่ได้ยินคำว่ารักจากปากของฉินเชียนเสวียนแน่ๆ กูเลบนับเป็น bitter sweet พวกมึงว่าไงบ้างวะ
ปล. เจาเหยากับม่อชิง XYZ กันตรงบันไดหินจริงๆเหรอมึง มันไม่โจ่งแจ้งไปเร้อ
.
.
.
.
.
พูดถึงเจ้เฮย กูชอบเตี๋ยอู่เหมือนกัน รู้สึกว่านางแบบเจ็บมากกกกก ฮือออออ
อีพระเอกมึงควรโดนถีบสิบรอบ
จริงๆงานเค้าเหมาะกับการอ่านรวดเดียวนะ รับรองต้องอินมากกก จักรวาลเฮยเจี๋ยหมิง
>>960
กูสปอยนะ เรื่องนี้กูว่าไม่ควรเสียเงินมากๆ สำหรับกูค่ะ
.
.
.
.
.
.
อีพระเอกไม่ได้ชิงบัลลังก์เหี้ยไรเลย มันจบก่อนนนนน
เหมือนดีวีดีมึงดูแผ่นแรกไป ตอนกำลังจะเปลี่ยนเป็นแผ่นสอง ปรากฏว่ามันไม่มี ละมึงโทรไปถามที่ร้าน ที่ร้านบอก อ๋อ จบแค่นี้ครับ
มันจบแบบครึ่งๆกลางๆเบอร์นั้นเลยค่ะ
ถ้าเป็นเดอะลอร์ดภาคสาม โฟรโด้ก็กำลังจะเข้ามอร์ดอร์อ่ะ ละก็ขึ้น The end อ่ะะะะะะะะ
.
.
.
.
.
.
.
กูแค้นมากป้ะะ 555555555555555555555
นางซินนี่แค้นสองเด้ง เด้งหนึ่งมาลัดคิวหย่งเยี่ยกู เด้งสองคือตามที่โม่งบนๆรีวิว
>>948 ด้วยคนๆ ชอบมากกกก ชอบเรื่องนี้ที่สุด รองมาคือคู่มายา
คู่แค้นชอบพระเอกแบบทำดีไม่หวังผลจริงๆ ภายนอกน่ากลัวแต่จิตใจดีงาม
แล้วโคตรถนอมนางเอก
เอาจริงๆ พระเอกของเฮยก็รักผู้หญิงของตัวมากทุกเรื่องมะ ประคับประคองทั้งร่างกายและจิตใจ
ยกเว้นคู่ฝันภาคอดีต พระเอกเห็นนางเอกเป็นของตายจนไม่สนใจ
>>951 เห็นด้วย คู่บุปผาไม่ค่อยพีค
ของเจ๊เฮย กูชอบคู่ช่างตีเหล็กมากที่สุดอะ รองมาก็คู่เต้าหู้
คู่ฮ่องเต้กูเกือบชอบนะ แต่กูว่าเจ๊เขียนถึงช่วงยุคอดีตน้อยไปหน่อยเลยทำให้อินกับอารมณ์ของนางเอกในยุคปัจจุบันน้อยลง
>>960 สำหรับกู กูชอบจบแบบนี้อะ
คือไม่จำเป็นต้องเคลียร์ทุกอย่าง
เรื่องนี้กูชอบสำนวนการแปล
แต่แม่งสไตล์ฮาเร็ม นางเอกมีผู้เข้ามาจีบเยอะมาก
คือกูยังไม่ทันได้ฟินใครก็หายเข้ากลีบเมฆไปละ
มีพระเอกมาวินคนเดียว ส่วนเรื่องราคากูว่าแพงไปอะ
ที่สำคัญคือนางเอกไม่ใช่นางซินอะ ชีวิตดีกว่าคนปกติด้วยซ้ำ
เป็นนางซินยุคใหม่ จบนอก ทำงานบริษัทใหญ่ ขับบีเอ็ม อยู่คอนโดหรู พ่อแม่มีฐานะ
ที่กูไม่ชอบนางเอกคือกูว่านางเป็นผู้หญิงยุคใหม่ก็จริง
แต่นางค่อนข้างปล่อยตัว ตอนนางย้อนนึกถึงเพื่อนแฟนเก่านาง
ซึ่งอยู่ชมรมเดียวกับนาง นางสนิทถึงขั้นชอบไปนั่งเล่นห้องเพื่อนคนนั้น ไปไหนมาไหนด้วยกันยิ่งกว่าแฟน
กูนี่เบะปากอะ ยังไม่รวมแฟนที่นางอยู่กินกันมา (อันนี้ปกติ เข้าใจ)
เลยแบบไม่แปลกใจที่พระราชินีจะรังเกียจนางอะ
นางซินคือเรื่องที่กูเสียดายเงินที่สุดในรอบปีที่เเล้วเลยมึง เเม่ง
>>962 กูเจอสายมาโซเหมือนกันแล้ว
งานเจ๊เฮยภาคแรกกูว่าพีคมาก คู่แรกเปิดมาก็อึดอัดเจ็บหน่วงๆ คู่สองมาแบบคลายอารมณ์หน่อยๆ เจ็บแปล๊บๆ แต่คู่สามเจอปาหลางกับอาซือหลัน กูนี่สะท้านน้ำตาท่วมหมอน มาคู่สี่ถึงจะไม่น้ำตาไหลพรากแต่ก็หน่วงอึนๆ สงสารปีศาจขี้แย
พอมาภาคสอง เรื่องที่พีคสุดสำหรับกูคือคู่แค้น ด้วยมุมมองของเรื่อง สถานะของตัวละคร กูเลยยกให้เรื่องนี้เอาความพีคไป แซงหน้าคู่ชะตากับคู่เคียงไปได้ ส่วนเรื่องอื่นๆ ในภาคนี้ สำหรับกูไม่ได้พีคมาก แต่มันเหมือนเป็นเหตุการณ์ที่แฝงการเดินทางของหลิงมากกว่า แต่ถึงพูดอย่างนี้กูก็ชอบแม่งทุกคู่
>>970 กูมีแต่เพื่อนผู้ชายอะเป็นฝูง แบบเฮไหนเฮนั้น นอนไหนนอนนั้น คือมันสนิทจริงๆแบบพวกกูโตมาด้วยกัน ตั้งแต่อนุบาลยันเนี่ยทำงานกันหมดละ มันก็ไม่แปลกนะ มันคือเพื่อนจริงๆอะ ไม่เคยมีอะไรเกินเลย มึงต้องลองมองว่าเพื่อนกันแบบนี้มันก็ปกติอยู่แล้ว แค่อันนี้มันคนละเพศกันเฉยๆ มันไม่ใช่ว่าคนเราจะต้องคิดไม่ซื่อกะเพศตรงข้ามทุกคนปะ
กูว่านะถ้าแบบไม่ใช่อารมณ์ friend with benefit ไม่เรียกปล่อยตัวนะ
กูคนถามเรื่องนางซินเอง 5555 อ่านคห.แต่ละคนแล้ว กูไม่ซื้อก็ได้วะ ถึงแม้จะอยากรุ้แค่ไหนก็ตามว่ามันเป็นไง ถ้าโชคดีไปเจอมือสองถูกๆ ก็อาจจะซื้อ ขอบคุณสปอยมาก ว่าแต่กูพึ่งสังเกตว่าที่จีนนี่นิยมหนุ่มหน้าตาอ่อนโยน ท่วงท่าอ่อนโยน กริยานุ่มนวล อะไรงี้หรอวะ เห็นนิยายสมัยใหม่หลายเรื่องละชอบให้พระเอกเป็นอย่างนี้ ไม่ค่อยเจอพระเอกหล่อเถื่อนผิวสีทองแดงถ้าไม่ใช่นักรบหรือตำรวจจริงๆ
งี้ที่เขาว่านิยายสะท้อนภาพรวมของสังคมนี่อาจจะจริงป่ะ
ที่จีนผู้หญิงรู้สึกเป็นรอง - นิยายเลยเขียนให้พระเอกอ่อนโยน ตามใจเมีย
แล้วที่ไทยนี่ยังไงวะ ผู้ชายของเราดีเกินไปเหรอ เราถึงชอบมีนิยายตบจูบกักขังหน่วงเหนี่ยว 555
ถ้ากูอยากให้สนพ. มีคำเตือนว่าเรื่องนี้นางเอกไม่ซิง รักสามเส้า ข่มขืน ฯลฯ นี่มันเกินไปใช่ปะวะ บางทีก็ขี้เกียจเข้ามาส่องโม่ง กูเจอแจ๊คพอตไปหลายรอบแล้วเสียดายเงินว่ะแม่ง แต่ถ้าติดยอดขายคงลดลงรึเปล่า
ท่านหญิงชวนอภิปรายนิยายซั่นเฟย แปลว่า เรื่องใหม่จะมาแล้วใช่มั๊ย กูชอบหลายเรื่องอยู่
>>973 เออกูสายมาโซ5555 กูชอบแบบถ้าเรื่องดราม่าแล้วต่อไปให้สุดขยี้ให้น้ำตาแตกไปเลย งานเจ้เฮยกูว่าแกเขียนแบบรีบๆป่ะว่ะมันขยี้ต่อในเล่มหรือทำหนากว่านี้ได้แต่ไม่ทำ เหมือนตั้งใจให้ถ้าอยากจะรู้เรื่องกว่านี้อ่านเล่มต่อดิ เหมือนดูซีรี่ย์เรื่องยาวที่มีคู่รองมาโผล่มาหลายๆคู่ กูขัดใจตรงนี้แหละกูอยากดูคู่หลักอย่างเดียว คู่รองอย่าพึ่งแย่งซีน หรือกูไม่ควรอ่านติดต่อทั้งซีรี่ย์รวดเดียวจบว่ะ 55555
>>979 กูอยากให้มีแบบนิสัยพระนางแปะไว้ด้วยเลย จะได้รู้ว่าแม่งนิสัยงี่เง่ามั้ย แต่คงทำไม่ได้เพราะมันคงสปอยไปแหละ555
กูรู้สึกว่าเวลามีคนมาถามสนพ.ว่าเรื่องนี้แฮปปี้ไหม จบเศร้ารึเปล่าไรงี้ กูรับได้มันไม่สปอยล์เนื้อหา แต่มันจะมีพวกที่ถามแบบเศร้านี่เศร้ายังไง ทะเลาะกัน ตาย รึว่าไม่ได้ครองคู่ หรือแฮปปี้นี่ยังไง มีลูกไหม ได้แต่งกันรึเปล่า อันหลังกูว่ามันมากไป รู้สึกถูกสปอยล์ตอนจบ ไอ่ที่กูจะลุ้นก็ไม่ต้องลุ้นอะไรแล้วอ่ะ คนอื่นว่ายังไงกับเรื่องนี้
ขอรู้แค่จบ he be หรือจบปลายเปิดแบบท่านหญิงตอบก็พอแล้ว ที่เหลือไปหารีวิวอ่านเองถ้าอยากรู้สปอย
อย่างมากที่กูเคยเห็นในหนังสืออิงค์จะมีเตือนแค่ว่ามีฉาก violence อ่ะส่วนเตือนว่า virgin ไหมกูไม่เคยเห็น กูเห็นแต่ non-consent, first time, m/f, m/m/m/f ไรงิ ส่วนที่ต้องมาบอกว่าตัวเอกงี่เง่าไหมความงี่เง่าของแต่ละคนมันไม่เท่ากันหว่ะมึงว่างี่เง่ากูอาจจะว่าไม่ก้อได้ มึงจะเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานไม่ได้หรอก
>>976 เท่าที่กูนึกออก พระเอกที่ตรงข้ามกับ อ่อนโยน เป็นบัณฑิต ส่วนมากก็เป็นพวกท่านแม่ทัพทั้งหลาย อย่างเซียวเสา (โทษทีมันนึกถึงมาก่อนเลยอ่ะ) เพราะเค้าเขียนหลายรอบมาก ว่าแมนแบบผชๆ ตัวใหญ่ๆ
อีห่า กูกำลังจะยกห้องสมุดอีกเรื่องละ อยากตบหน้าตัวเอง อีตัวประกอบที่ชื่อว่าพระเอกเรื่องสารวัตรกู้ ก็รูปร่างแมน
เฮ่อออ นอกนั้นก็มี จอมนางคู่บัลลังก์ไง ฮั่วชี่ปิ้งในนิยายนี่บรรยายว่าไงนะ แต่น่าจะตรงข้ามกับท่านเก้ามะ
ky หน่อยเพื่อนโม่ง กูไปถอย เม่ยเซิง เล่มแรกมาลองละ อ่านแล้วเหมือนจะชอบ แต่ก็คลุมเครือจังวะ กูอ่านแล้วรู้สึกฟุ้งๆ ยังกะ xxxholic
เอาเป็นว่ากูพอก่อนแล้วกัน แต่กูแฮปปี้ที่เวลาคนมองจื่อเหยียนแล้วเคลิ้ม ไว้รอถ้าหอดอกฯกูจบแล้วยังไม่มีอะไรดามใจค่อยกลับมาอ่านใหม่
สือโถวของกูก้อสายเปย์เฟร้ย ถึงรสนิยมฮีจะไม่ค่อยได้เรื่องก้อเถอะ
มู้จะเต็มแล้ว
กูเก็บข้าวของเตรียมย้ายตำหนักละ
เกียมนับถอยหลัง
จะตั้งตำหนักใหม่เมื่อไหร่มีเรื่องจะถาม
*********ปิดมู้************
เหมียวเหมี่ยว มางานนส
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.