Last posted
Total of 1000 posts
รหัสลับฉางเฮิ่นเกอจะมาแล้ววววว
KYนิด หลังจากกูเห็นกิตติศัพท์หรงจื่อมานานก็เพิ่งไปเอาหนังสือออกจากกองดองมาอ่าน อ่านรวดเดียวไปถึงเล่มสี่ เจอฉากสารภาพรักแล้วต้องหยุดเพื่อมาระบาย คือกูชอบหวนหย่วน กูเห็นใจเซียวเปี๋ย กูสงสารเทียนหรูจิ้ง โดยเฉพาะเทียนหรูจิ้งนี่แหละ น่ารักบริสุทธิ์จนกูปวดใจชิบหาย แม่งเอ๊ยยกูอยากให้นางเอกเลือกใครก็ได้ที่ไม่ใช่หรงจื่ออออ หล่อฉลาดขนาดไหนก็เหี้ยเกินไปกูเชียร์ไม่ลงจริงๆ
>>717. กูชอบทุกคนอะเรื่องนี้ ยกเว้นเทียนหรูจิ้ง กูอย่างเกลียด เพราะ
สปอยเผื่อมึงยังไม่อ่านเล่ม 5
.
.
.
.
.
แม่งไหนรักนางเอก แต่เอาชีวิตนางเอกมาใช้เป็นเครื่องมือ ในการโค่นหรงจื่อ เกิดหรงจื่อมันเลือกอำนาจขึ้นมานี่ ฉู่อวี้ตายห่าเลยนะโดนฮวาชั่วฟันดับอนาถไปละ ถึงจะมีเหตุผลหรืออะไรก็เหอะ แต่ชีวิตคนที่มึงรักยังเอามาใช้ได้นี่ กูว่าโหดร้ายกว่าหรงจื่ออีก หรงจื่อแค่ไม่ยอมให้นางเอกลืมตัวเอง แต่ไม่ว่าใครอย่าได้มาแตะต้องทำอันตรายฉู่อวี้
.
.
.
.
.
>>718 กูกลับมองว่าสิ่งที่หรงจื่อทำก็เลวร้ายพอๆกันไม่ก็ยิ่งกว่าเทียนหรูจิ้งอีกว่ะ
.
.
.
.
.
ปากก็บอกว่ารักนางเอกเหมือนกัน แต่สุดท้ายก็คือรักตัวเองมากกว่าอยู่ดีเพราะสรรหาวิธีมาให้นางเอกลืมตัวเองไม่ได้ ไปรักคนอื่นอีกไม่ได้ รู้ทั้งรู้ว่านางเอกจะเจ็บปวดมาก แต่ก็ยังเลือกจะทำอยู่ดี ถ้าสิ่งที่เทียนหรูจิ้งไปทำให้เสี่ยงชีวิต หรงจื่อก็ทำร้ายจิตใจให้นางเอกเหมือนตายทั้งเป็น คือไม่ควรจะมีหน้าไปด่าเทียนหรูจิ้งอะ คือถ้านางเอกตัดใจไม่ได้ฆ่าตัวตายไปหรือหนีไปโลกอื่นนี่จะสมน้ำหน้ามาก แต่เผอิญเป็นพระเอก เลยลากมาจบแฮปปี้ได้
.
.
.
.
.
ป.ล. นี่ก็ไม่ได้ชอบเทียนหรูจิ้งเหมือนกัน แต่ไม่ชอบหรงจื่อยิ่งกว่า
>>718 จริง เป็นตัวละครที่กูเกลียดที่สุดในเรื่องนี้เลย
.
.
.
.
.
ผู้ในเรื่องมีเอกลักษณ์ทุกคนเลย นักเขียนเก่งอ่ะ ทำให้แต่ละคนมีเสน่ห์ในแบบของตัวเอง ขนาดตัวประกอบหลายๆ ตัวอย่างที่เป็นทาสผิวดำนั่นกูก็ชอบ อ่านแล้วสงสารชีวิตนาง
ทุกตัวมีอะไรให้รู้สึกเห็นใจหรือรู้สึกบวกด้วยหมดแม้แต่น้องชายนางเอก มีแต่อีเทียนหรูจิ้งเนี่ยที่กูรักไม่ลง กูไม่เชื่อด้วยที่มันรักนางเอก รักเหี้ยไรวะแบบนี้
แล้วมันเป็นคนที่ดูไร้หลักยึดและว่างเปล่าสุด ไม่ได้ว่างเปล่าแบบจิตใจสะอาดบริสุทธิ์แบบที่บรรยายต้นๆ เรื่องด้วยนะ แต่ว่างเปล่าเหมือนหุ่นอ่ะ ก็น่าอยู่ที่จะมาถึงจุดที่ทำอะไรสุดโต่งไปในแนวนั้น
.
.
.
.
.
กูล่ะสงสาร เพจนี้จะโดนอำนาจมืดจนปลิวไหมวะ
https://www.picz.in.th/image/7Mu1tV
ถามแบบไม่อคตินะ ขอความเป็นกลางแบบสุด ๆ ฟ้าส่งข้ามาลุย สนุกไหมวะ สนุกในที่นี้หมายถึง การดำเนินเรื่อง เล่าได้ดี น่าติดตาม เบื่อหรือเปล่า เนือยมั่งไหม โดยรวมตลอดเนื้อหาทั้งสองเล่มโอเคไหม กูถามเพราะจะได้เอาไปตัดสิน นิยายวายที่กำลังจะออกของนักเขียนคนนี้กับค่าย EY กูค่อนข้างสนใจมากเพราะ 7 เล่มจบและหน้าปกสวยเว่อร์
กูยังไม่ได้อ่านสปอยของพวกมึงนะ ยังอ่านเล่มสี่ไม่จบเลย แต่เห็นขึ้นต้นมาเกลียดเทียนหรูจิ้งเป็นพรืดละกูช็อคว่ะ55555 โธ่ ผู้ที่น่ารักของกู งั้นกูไปแย่งหวนหย่วนกับ 719 ละกันวะ 555555
โฮะๆๆๆ เรื่องนี่กูเชียร์หรงจื่อมั่กๆ เป็นพระเอกสายยันที่นานๆจะโผล่มาที ได้กับนางเอกไปอ่ะดีแล้ว เพราะผู้ที่เหลือคือของกู ปล่อยนางเอกแม่งตกระกำลำบา----กูหมายถึงมีความสุขกับหรงหรงอ่ะดีแล้ว
ทีมเทียนหรูจิ้ง
กูรักพระเอกสไตล์หรงจื่อเลย แอบมีความเหมือนพระเอกหลงเงานาง ตอนแรกเหมือนจะหลอกใช้ แต่พอเค้าจะไปหาใครนี่รีบแจ้นไปฆ่า สุดท้ายใช้แผนชายงาม
ตอนนี้อยากได้สปอยฟ้าสั่งข้ามาลุยมาก
Ky มีโม่งคนไหนทันช่างร้ายเหลือ 1.1 บ้าง กูไปตอนตลาดวายในกรุ๊ปผ. ป้าอัมแกลงแล้วลบหรือไงไม่รู้ อีกกรุ๊ปเฉพาะกิจที่ตั้งมาเม้ามอยกูยังเข้าไม่ได้ หรือใครที่ตามอ่านมาแล้วช่วยรีวิวหน่อยว่าแม่งเป็นไง ถ้ากะปิป้ายไม่สมราคาคุยกูจะได้ไม่ต้องเสียเวลา แต่ถ้าพอได้ราคาคุยจะได้ไปขวนขวายเอาหน่อย *กราบกลางอกออเจ้าไว้ล่วงหน้า*
>>736 มึงไปถามวิธีกับตำหนักเผือกสิ มันเข้ากันได้คนละ 5-6 ร่างแล่ว สัส ยอมใจพวกมัน
>>733 มายืนยันว่าไม่ใช่ซีรี่ย์ และแปลผิดเหมือนเดิม แถมรีวิวตัวอย่างมามั่วๆ บอกว่าเป็นนิยายสั่งเขียนเพื่อเป็นภาพยนตร์ด้วย นางเอกนมแบนก็บอกนมโต พอๆกับที่บอกว่ากล้วยไม้อ้วนทั้งๆที่ผอมเอวบาง เรียกอยู่ได้บัวอ้วน กลีบอวบ ประสาท
>>735 กูเห็นด้วยๆ กูชอบเทียนหรูจิ้งตรงนี้มากๆ แต่ข้างบนมีสปอยล์เล่มห้าเลยไม่รู้ว่าถึงตอนนั้นจะไปทำอะไรแย่ๆรึเปล่านะ555
.
.
.
.
.
กูชอบที่เทียนหรูจิ้งใจแข็งกับนางเอกนี่แหละ ไทป์โปรดของกูคือผู้ชายที่ยึดมั่นในความเชื่ออุดมการณ์ของตัวเองอยู่แล้วด้วย พอเทียนหรูจิ้งคิดว่าจะยอมปล่อยให้นางเอกรอดก็ได้แล้วเดี๋ยวตัวเองจะไปตามแก้ให้ทุกอย่างเป็นไปตามคำทำนายเองนี่กินใจชิบหายสำหรับกูเลย แล้วยิ่งตอนที่ตกลงช่วยหรงจื่อแล้วก็มาร้องไห้หลังจากนางเอกออกจากห้องไปนี่ก็ยิ่งจุก
หลังจากนั้นตอนมีบรรยายว่าแอบสะใจตอนเห็นหรงจื่อกระอักเลือดกูก็ยังประทับใจแปลกๆ มันดูมีความเป็นคนมากๆ จุดนี้กูยอมใจคนเขียนเลย
.
.
.
.
.
>>736 ก็สไตล์จงหยวนอะมึง แต่รีวิววงติ่มซำหลอดกะที่เอามาให้อ่านนี่คนละฟีลจนตอนแรกกูนึกว่าอ่านผิดเรื่อง ตอนอ่านรีวิวกูรู้สึกว่านางเอกต้องแรดๆร้ายๆเพราะเป็นลูกเมียหลวง ร้ายแบบไม่ต้องแอ๊บอะ แล้วไปฟาดฟันกับพระเอกที่ร้ายพอกัน แต่พอมาอ่านที่ลงให้เปิดเรื่องมาก็เป็นคนปัจจุบันมาเข้าร่างนางเอกอีกละ ซึ่งร่างเดิมนางเอกทั้งๆที่เป็นลูกเมียหลวงแต่กลับโดนรังแกตั้งแต่แม่เลี้ยง ลูกแม่เลี้ยงยันสาวใช้ จนกูงงว่าเป็นไปได้ไงวะ ทั้งๆที่แม่นางเอกก็ยังมีชื่อเป็นฮูหยินอยู่ไม่ได้ถูกปลดถูกอะไร
นางเอกก็แอ๊บเป็นคนดี อ่อนหวานแต่ก็หาทางเล่นงานกลับ อันนี้เหมือนที่รีวิว ตัวร้ายในเรื่องก็มีแบบร้ายโง่ๆ อย่างลูกแม่เลี้ยง กับร้ายแบบพอมีกึ๋นแบบตัวแม่เลี้ยงเอง อันนี้กูว่าตัวร้ายดูมีสติกว่าเรื่องเผา แล้วก็นางเอกก็มีพลาดบ้างอะไรบ้างเหมือนกัน ไม่เหมือนอีหมวยน้อยที่แก้แค้นชิลๆ ไปทั้งเรื่อง จุดที่ต่างจากรีวิวอีกอย่างคือรู้สึกว่าเวลาอยู่ต่อหน้าพระเอกนางยังมีกลัวมีหงอบ้าง ไม่ได้แบบฟาดมาฟาดกลับเหมือนรีวิว
>>721 กูเป็นหนึ่งคนที่ชอบหรงจื่อ และคิดว่าเข้าใจหรงจื่อมากๆด้วย สำหรับกูในโลกนี้จะรักใครมากมายแค่ไหนก็ได้ แต่ต้องรักตัวเองมากที่สุด ถ้ามึงรู้สึกเหงามากกก และนานพอ (มั้ง) มึงจะเข้าใจจุดนี้ มันเป็นสันดา_ของพวกกลัวความรักของคนที่ไม่รู้จักรักมาก่อน หรือรู้จักมันแต่ไม่มี มึงจะเรียกงั้นก็ได้
กูว่ามันเป็นการปกป้องตัวเอง กูอยู่คนเดียวมานาน ถ้ากูเลือกจะรักใครสักคน กูคงอยากอยู่ในใจเขาไปให้นานที่สุด ลึกที่สุด และกูคงอยากแน่ใจว่าเขาจะเลือกที่จะอยู่กับกู กูว่าเห็นแก่ตัวเป็นคำนิยามได้ดี แต่สำหรับกูคนที่ไม่รักรู้จักเห็นแก่ตัว จะไม่รู้จักปกป้องตัวเอง และกูว่านี่เป็นการปกป้องตัวเองของคนที่รักตัวเองมากที่สุด
หรงจื่ออาจไม่มีอะไรประทับใจมึงนะ แต่หรงจื่อเป็นพระเอกที่กูรู้สึกว่ามันเลือกจะรักแบบเรียลสุดๆแล้ว
มองมุมกู พระเอกที่เปย์หรือทำได้ทุกอย่างเพื่อนางเอกได้ เก็บทุกข์ไว้คนเดียว หวังเพียงให้นางเอกมีความสุข มันคงเป็นชีวิตรักที่ขาวใสเกินไปสำหรับกู ใครจะไม่เห็นแก่ตัวขนาดนั้น ใครจะให้ใจตัวเองไปไว้ที่คนๆนึงไปได้ขนาดนั้น กูเชื่อว่าคนที่มีความฉลาดในตัวเองนิดจะเลือกที่จะยับยั้งชั่งใจตัวเองไว้บ้าง นี่คงเป็นอีกเหตุผลที่กูชอบหรงจื่อสุดในเรื่อง ความฉลาดของนางไม่ได้มีแค่การเมือง ถ้ากูเป็นแม่หรงจื่อ กูก็คงภูมิใจ...และสบายใจที่ลูกกูฉลาดในการรัก ในขณะที่พระรองเรื่องนี้เลือกที่จะเป็นแบบที่กล่าวมาข้างต้น สำหรับกูมันดูแฟนซีไปจนกูสัมผัสไม่ได้เพราะมันห่างไกลกับชีวิตกูจนกูเกือบลืมไปแล้วว่าโลกนี้มี
หรงจื่อเป็นพระเอกไม่กี่คนที่อยู่บนสโลแกน รักตัวเองก่อนจะรักคนอื่น การดูแลความรักสำหรับกูมันอยู่ที่การ give & take หรงจื่อนางอาจที่อยากtakeมากไปบ้าง ต้องเข้าใจนาง ของอย่างงี้นางไม่เคยมี แต่เรื่อง give กูว่านางก็อยู่บนพื้นฐานพระเอกนะ i.e. ชีวิตนางเอกสำคัญสุดไม่ว่าตัวเองจะเดือดร้อนไร ชอบให้นางเอกยิ้ม(แม้จะกับตัวเองก็ตาม) กูว่านางtake careนางเอกดีเพียงแต่ความต้องการพื้นฐานนางสำคัญสุด...... เท่านั้นเองงง
.
.
.
.
.
.
มาเพิ่มเติมข้างบน ถึงกูจะชอบหรงจื่อแค่ไหนแต่ตอนโดนปฏิเสธกับกระอักเลือดนี่กูก็สะใจนะ
กูว่าจากทุกอย่างที่นางทำกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นกับนาง กับสิ่งที่นางได้ กูว่าหรงจื่อสมควรได้รับแล้ว
.
.
.
.
.
.
.
.
กูยังไม่ได้อ่าน แต่เห็นพูดเรื่องหรงจื่อเยอะๆ (พวกมึงวิเคราะห์กันดีมากเลย) กูก็เขวนะ เคยอ่านไม่รอด สงสัยกูต้องเข็นตัวเองอีกรอบโดยการนึกถึงหน้าพระเอกในซีรีย์เข้าไว้
KY บันทึกปิ่น
.
.
.
.
.
.
ก่อนหน้าจะถูกหวางอวิ้นจูบในเล่มสาม พระเอกเคยจูบนางเอกยัง กูเพิ่งจะมาอ่านเล่มสามสี่รู้สึกว่าต่อไม่ค่อยติดเลย อาจจะต้องกลับไปอ่านใหม่หมด
.
.
.
.
.
เพื่อนโม่งชอบงานไหนของจิ่วลู่มากที่สุด ตอนนี้กูอ่านท่านยายอยู่ รู้สึกว่าน่ารักดี ทำให้อยากอ่านซือมิ่งเลย อยากตามเก็บทุกเรื่อง
ปล กูมีอ๋องไก่ ยังอึ้งว่าคนเขียนเดียวกันเหรอเนี่ย เรื่องมันไม่สนุกหรือแปลไม่สนุกวะ ลังเลกับมังกือ เลยมาถามเพื่อนโม่ง
>>748 อ๋องไก่นั่น แปลผิด ด้วยนะมึง ตำนานสัสๆ จากขาเป็นเหน็บพระเอกเป็นขาเป๋ ขนาดนักเขียนจากจีนยังยืนยันเองเลยว่าไม่ได้เป๋เว้ย เป็นเหน็บ 5555 จะบอกว่า ของรักของหวง แหม่ก็พอกัน นางเอกของรักของหวง อ่ะ อยู่ในเรื่องซือมิ่งมึง นางเป็นศิษย์ซือมิ่ง เอวบางร่างน้อย พอย้าย ค่ายมา แม่งยัดเยียดให้อ้วนเฉย 555 ก่อนหน้านั้นมโนเป็นตุเป็นตะ ว่าเป็นซีรี่ย์ต่อจากอ๋องไก่ เป็นเรื่องของปีศาจดอกบัว บลาๆ พากันเรียกบัวอ้วน กันใหญ่ พอโดนแฉก็แถ ว่าเป็นดอกอ้วน กลีบอ้วน. พอจะพิมพ์ขายกลายเป็นดอกกล้วยไม้ สัส เขาเต็มหัวกูแล้วอีเหี้ย ไอ้ซากมังกรนั่นก็ไม่ใช่น้องชายเทพนอกฝั่งฟ้าอย่างที่ขี้โม้เต่าถุยด้วย. ถ้าแปลไม่ได้ก็กลับไปเขียนนิยายหมาป่าขี้เย็ดต่อไป๊
มึงจะดูก่อนค่อยอ่าน รึ อ่านก่อนค่อยดู ยังไงก็ได้เพราะซีรี่ย์กะหนังสือหาได้เหมือนกันไม่ กูอ่านหนังสือแล้วดู ขัดใจประมาณนึงเลยจนต้องนึกซะว่ามันคนละเรื่องกันไม่งั้นกูดูไม่รู้เรื่อง และที่กูดูตอนนี้เพราะผู้ล้วนๆเลยด้วย ที่เหลือทั้งเนื้อเรื่องทั้งนางเอกกูไม่ค่อยสนใจ 555
ฟ้าสั่งเนื้อเรื่องไม่มีห่าอะไรนอกจากข้ามเวลามาซู พฤติกรรมและความคิดของนางเอกไม่เหมือนคนโบราณ ได้ผัวเหมือนเป็นของแถม มีช่วงที่อ่านได้สลับกับช่วงที่น่าเบื่อ ไม่มีจุดพีค สำนวนเรื่อยๆ ไม่ดีไม่แย่ ถอดเสียงชื่อตัวละครผิด ไทม์ไลน์ปวศถูกผิดบิดเบือน อ่านไปกลอกตาไป
.
.
.
.
.
ตามปวศ ช่วงที่ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ตายต้องอายุราวๆ50 แต่ในนิยายนางเอกมันรับบทนี้ฉากตายนี่แหละ ทั้งที่ความจริงควรเลือกนักแสดงรุ่นป้าถึงจะถูก
.
.
.
.
.
เกาเหลากูยังไม่ได้อ่าน ชื่อเรื่องไม่ชวนอ่าน แค่เห็นก็เซ็งแล้ว
ขอบคุณค่ะ กูได้สปอยล์ที่ตรงก็จากที่นี่แหละ
แม่งน่าจะมีกฏหมาย จรรยาบรรณนักแปล
ไม่ใช่เติมกะปิน้ำปลาสนองนี๊ดตัวเอง
คือกูอยากอ่านผลงานนักเขียนไหม
ไม่ใช่หน้าที่มึงที่มาปรุงแต่งเนื้อเรื่องเพื่อสุ่มว่าคนอ่านจะชอบจะสนุกกับมัน
แต่คือมันเสียอรรถ และมันทำให้คนไม่รู้ภาษาจีนอย่างกู
รับข้อมูลผิดๆเนี่ย จงหยวนแม่งทำให้กูอยากรู้ภาษาจีน
จะได้อ่านเองให้จบๆ แล้วมาจับผิดมึง
กูถามหน่อย ฟ้าสั่งข้ามาลุยนี่ยังจะมีภาคอื่นอีกเหรอวะ คือจับหลายๆ เรื่องมารวมกันเอง แล้วพล๊อตจะประมาณนี้ทุกเรื่องเลยเหรอ งงกะจงหยวนสุด
กูขอรีวิวยุทธการปิดแผ่นฟ้าหน่อย
กูชอบบุคลิกนางเอก นิ่งๆ เปิดเผย มีกึ๋น
ฉลาดพูด นอบน้อม ไม่ยกตนข่มใคร
คือใครจะด่าก็ด่าไป ไม่ตอบโต้แต่ไม่ได้ยอมใคร
แต่กูติเนื้อเรื่อง คือโมเมนต์พระเอกกับนางเอกมันน้อยมาก
ทั้งเรื่องเหมือนเจอกันสามสี่ครั้งเองมั้ง
สปอยล์นิดๆ
.
.
.
.
.
ครั้งแรกคือตอนมาบ้านนางเอกมาขอถอนหมั้น
แล้วอยู่หลายวันหน่อยก็ปิ๊งนางเอกเพราะ
ช่วงหลายวันที่อยู่แม่งเห็นนางเอกเปลี่ยนไป
เลยสัญญาว่าเดี๋ยวจะกลับมาขอแต่งงาน
ท้งที่มึงเพิ่งถอนหมั้นเค้าไปนี่นะ
แล้วหลังจากนั้นก็หายไปนานเลย
จนนางเอกเดินทางไปเมืองอืนถึงเจอกัน
ข้ามตอนนี้ไป อีกตอนที่หงุดหงิดคือ
พระเอกเป็นแม่ทัพกะโหลกกะลามาก
อ่านแล้วรู้สึกว่านางเอกเหนือพระเอก
แถมต้องไปถอนค่ายกลแต่ทั้งก่อนทัพนี่พึ่งไม่ได้เลยจ้า
ต้องมาขอยืมองครักษ์กับเพื่อนนางเอก
โห กูนี่แบบปล่อยแคว้นมึงล่มเหอะ ถ้ากองทัพมึงจะอ่อนขนาดนี้
.
.
.
.
.
>>762 ไม่มี มึงโดน สนพ ต้มแล้ว มันไปหาจัดชุดมาขาย เพราะมันเคยรีวิวขี้โม้ไว้ว่า แม่งเป็นนิยายสั่งเขียนเป็นภาพยนตร์ เป็น ซีรีย์แกงค์เสนาบดีซั่งกวนหวั่นเอ๋อร์ โม้ไว้แยะมากกกกกกกกกกกกกกก ถ้าจะมากลืนน้ำลายตัวเอง ก็ไม่เมกเซนส์ เหมือนตอแหลไว้ว่า กล้วยไม้ คือบัวอ้วน ไม่ว่ายังไง นางเอกผอมเอวกิ่วแค่ไหน มึงก็จะต้องอ้วน กูจะแปลให้มึงอ้วน
ตอนกุอ่านที่ท่านหลอดรีวิว ท่านบอกว่าเซตนี้ สาวๆ เป็นเพื่อนกันแล้ว กลับชาติไปเกิดใหม่ กู จับใจความได้แบบนี้
ตอนแรกยังไม่มีดราม่านี้ก็สาวก สนพ นี้เหมือนกัน แต่ก็มีงงๆ ทำไมแปลที เครื่องหมาย !!! ในเล่มเยอะเหลือเกิน
พอมีดราม่าก็เริ่มข้ามงานหลายๆ งาน เอาจริงๆ ก็ตามอ่านอันที่เค้าลงๆ ให้อ่าน พอออกมาเป็นเล่มก็ไม่ได้ซื้อ ไม่ค่อยดึงดูดเท่าไหร่ ยอมรับว่าปกนี่มีผลจริงๆ 555
ฟ้าสั่งนี่เป็นเล่มที่ยอมเสียตังซื้ออยู่ อ่านได้เรื่อยๆ ไม่หวือ ไม่มีจุดไคลแมกด้วยซ้ำมั้ง อ่านแล้วก็ไม่คิดจะหยิบมาอ่านอีก เฮ้อออ
นอกจากซูแล้ว นางเอกแม่งไม่มีอะไรเลย ไม่มีอะไรสื่อถึงความฉลาดด้วย
ขอบใจรีวิวฟ้าสั่งข้า สรุปว่า นักเขียนเรื่องฟ้าสั่งข้าที่กำลังจะออกนิยายวายกับค่าย ey ก็ไม่แน่ว่าจะสนุกสินะ แถมยังเป็นเรื่องออกแนวสืบสวนด้วย ไม่รู้จะน่าติดตามหรือน่าเบื่อ แต่ปกแม่งสวยจริง ๆ กูต้องครุ่นคริสให้หนัก 7 เล่มจบแหนะ
นางพญามีใครอ่าน ebook แล้วบ้าง
มาสปอยกูที
ช่วงนี้เค้าฮิตนิยายจงหยวนกันหรอวะ หรือกูตกข่าว - -''
กูไม่ได้เข้ามาแป๊บเดียว กลายเป็นตำหนักนิยายจงหยวนไปแล้วรึ งั้นเด๋วกูค่อยเข้ามาใหม่ จะแวะมาบอกว่ากูอ่านโฉมสะคราญไปได้ครึ่งเล่มละมันก้อไม่ได้แย่ รึว่ากูไม่ได้คาดหวังว่ามันจะดีเลยรู้สึกว่ามันก้อโอเควะ
ก็ที่ต้องถามเพราะจงหยวนมันไม่น่าเสี่ยงไง
กูอยากรู้นางพญาเพื่อที่กูจะได้ตัดสินใจได้
ส่วนของส้ม สนุกไม่สนุกนี่กูเก็บหมด
มึง ช่วยสปอยบุปผาสีชาดให้ที กูสงสัยใคร่รู้ (หนังสืออยู่กับตัวตอนนี้แค่เล่ม 1 แต่ยังไงก็อ่านจนจบแน่)
1. สุดท้ายแล้วนางเอกคู่กับใคร
2. จบเศร้ามั้ย
3. จุดจบ 3 ชาย เป็นไงมั่ง
>>787 สปอยบุปผา
.
.
.
.
.
..
.
1 สุดท้ายคู่กะฮ่องเต้
2 จบไม่เศร้านะ สำหรับกู แต่ งงๆ กะทางเลือกของนางเอกที่เลือกไปอ๋องตอนจะกบฎ แต่รักฮ่องเต้
3 ผัวเก่า ... กลับไปเมืองเดิมมั้ง จำไม่ได้ ฮ่องเต้คู่กะนางเอก อ๋องก้อยังอยู่แต่ฮ่องเต้ทำรูปการณ์ว่าเหมือนตาย
..
.
ถ้ากูจำไม่ผิดนะ
.
.
.
.
.
บุปผาเล่มแรกเสร็จนี่กูถึงขั้นใช้กูเกิ้ลดำน้ำเลย
เสริมให้อีกนิด
.
.
.
.
.
ผัวเก่ามารู้ตอนท้ายๆว่าบ้านนางเอกไม่ผิด
คือโดนจัดฉากป้ายสีอีกที ก็รู้สึกผิด
แถมกลายเป็นอัครเสนาบดีอมทุกข์อะมึง
อ๋องนี่เป็นตัวละครที่กูงง จะว่าชอบนางเอก
ก็ไปมีลูกกับชายารอง แถมอุ้มเข้ามาถึงในวัง
นางเอกบังเอิญเจอเลยให้นางเอกตั้งชื่อให้
กูไม่เข้าใจอ๋อง จะยกให้ไปเป็นสปายพี่แต่ก็ซั่มเอง
.
.
.
.
.
>>790 ไม่ค่อยเข้าใจอ๋องเหมือนมึง
.
.
.
.
.
นางเอกเลยได้กินทั้งสามคนเลย เฮ้ออ กูหมั่นไส้นางเอกเรื่องนี้ 55555 อ๋องคงแบบชอบก็ส่วนชอบ แต่จะมีลูกหรือไปนอนกับใครก็เรื่องของอ๋องไง แต่คนที่ชอบจริงๆ คือนางเอกไรงี้ แต่ก็งงว่าตอนแรกทำไมต้องรับมาเป็นชายารองแล้วซั่มก่อนจะส่งต่อให้พี่ชายตัวเอง แล้วฮ่องเต้เองก็น่าจะรู้มะน้องตัวเองน่าจะกินมาก่อนแล้ว // กูสาบานว่าจะไม่อ่านเรื่องอะไรแบบนี้อีก อ่านไปด่าไป นางเอกก็เหลือเกินเป็นฮองเฮาแล้วยังแอบไปกอดจูบกับอ๋อง ตอนจบก็ไม่เด็ดขาดเลย ถ้าได้ตอนจบแบบตงกงจะสะใจมากกว่านี้
.
.
.
.
.
บุปผาสีชาดนี่ นิยายกะซีรี่ย์เห็นเขาบอกต่างกันเยอะ นางเอกรักผู้คนละคนกันด้วย อันไหนสนุกกว่ากัน กูยังไม่ได้ดูและไม่อ่าน กูอยากเลือกอันไหนสักอัน ไม่อยากให้ความรู้สึกตีกัน เด่วกูจะเฟลป่าวๆ ถ้าอีกเวอร์ไม่ใช่พระเอกคนเดิม
มึง ว่าด้วยอาชีพนางสนมมันแนวเดียวกับเมียคุณธรรมกับซ่อนรักวิวาห์ลวงมั้ย โทนเรื่องเรื่อยๆชิวๆนางเอกโคดซู ชนะทุกคน ผัวรักมาก ทั้งเรื่องซั่มกับเมียคนเดียว
ใครช่วยสปอยตอนจบหน่อย กุไปส่องรีวิวมาแล้วไม่ชัวร์ สรุปว่า
.
.
.
.
.
มันรักกันไหม และสุดท้ายฮ่องเต้ซั่มกับนางเอกคนเดียวปะ
.
.
.
.
.
>>792 กูอ่านนิยาย ไม่ได้ดูซีรีส์ เพราะเห็นตัวอย่างแล้วกูนึกว่าสตาร์วอร์ และเพราะกูชอบนิยายเลยไม่อยากดูถ้ามันจะเพี้ยนไปขนาดนั้น
>>791 สปอยบุปผาสีชาด มุมมองของคนชอบอย่างกูนะ
.
.
.
.
.
เริ่มแรกอ๋องมันแค่จะเอามาเป็นเครื่องมือ แต่นางเอกสวยไง ผู้หญิงสวยมาถึงที่ก็ต้องเอา แต่กูก็ไม่เก็ทตอนที่ตั้งเป็นชายารองเหมือนกัน หรืออาจจะเพราะอยากลองดูก่อนว่าถ้าแม้แต่รับมือชายาเอกกับสาวใช้ตัวเองยังไม่ได้ ก็ไม่มีคุณสมบัติเป็นหมากในกระดานตัวเอง
ส่วนฮ่องเต้ รู้ตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่านางเอกผ่านใครมา มันจะมีตอนนึงที่บอกว่าฮ่องเต้รู้อยู่แล้วว่านางเอกเป็นใคร เคยแต่งงานกับใครมา แต่ก็ไม่ถือสาเรื่องในอดีต พูดแบบนี้ก็แปลว่าทุกเรื่องในอดีต หรือผู้ทุกคนนั่นแหละ
ส่วนนางเอก มีอะไรกับอ๋องแค่ตอนเป็นชายารอง ตอนเป็นสนมแล้วไม่เคยมีอะไรกัน เต็มที่คือกอดและจูบ และส่วนใหญ่คือเป็นฝ่ายถูกบังคับหรือจำยอมทั้งนั้น คือมันชัดแต่แรกแล้วว่านางเอกรักใคร
เรื่องนี้จบแบบที่จบมากูโอเค หรือจะจบแบบตงกงกูก็โอเค เพราะกูรู้สึกว่ามันสมเหตุสมผลทั้งคู่ นางเอกจะกลับมาหาฮ่องเต้ก็ไม่แปลก เพราะรัก เพราะอยากใช้ชีวิตอย่างไม่เสียดายแบบที่อ๋องกับกงกงพูด หรือจะไม่กลับมา อยู่คนเดียวตลอดไปก็ได้ แต่เหตุผลที่จะไม่กลับไป กูรู้สึกว่าไม่ใช่เพราะอ๋อง แต่เพราะรักฮ่องเต้ และรู้สึกผิดไม่กล้าสู้หน้าฮ่องเต้ เพราะตัวเองหักหลังเขาหลายครั้งมากกว่า
กูชอบตัวละครเรื่องนี้มาก มันเป็นสีเทา มันมีมิติของความเป็นมนุษย์จริงๆ ทั้งหมด เหมือนคนทั่วไปที่ไม่ได้แข็งแกร่งยึดมั่นในความคิดตัวเองได้ตลอดเวลา มันมีความลังเล กลัว กล้า อาลัย เสียใจ เสียดายอยู่ในทุกจังหวะตลอด
.
.
.
.
.
กูเรืออ๋อง หะหะหะหะ
>>793 คนเขียนคนเดียวกัน เรื่องแนวเดียวกัน แต่นางสนมมีเรื่องไฝว์กับสนมอื่นมากกว่า
เมียคุณธรรม.......ด่ากันมาเยอะแล้ว ถ้าพูดเฉพาะเนื้อเรื่องสนุกนะ ยิ่งทำให้กูเสียดาย
ซ่อนรัก นางเอกขี้เกียจมาก แต่ก็มีลุกขึ้นไฝว์เป็นพักๆ
สปอย์นางสนม
.
.
.
.
.
.
ฮ่องเต้ก็ยังมีไปหาคนอื่นอยู่นะแต่ไม่บ่อย กูว่าฮ่องเต้รักนางนะ แต่ก็รักในแบบฮ่องเต้ ส่วนนางสนมพูุดยากจะบอกว่ารักก็ไม่ได้ จะบอกว่าไม่รักก็ไม่ได้ เหมือนต่างฝ่ายต่างหลอกกันไป หลอกกันมา จนไม่รู้ว่าอันไหนจริงอันไหนหลอก ที่กูบอกว่าฮ่องเต้รักนางก็เพราะว่ามีตอนท้ายที่นางป่วยหนัก อันนั้นจะได้อ่านมุมฮ่องเต้ว่ากลัวนางตายจริงๆ กับอ่านมุมของลูกบรรยายตอนเห็นสายตาที่พ่อมองแม่ แล้วเลยปล่อยให้พ่อกับแม่อยู่ด้วยกัน ส่วนตัวเองก็เดินยิ้มถอยออกมา
.
.
.
.
.
.
>>793 สปอยล์ว่าด้วยฯ
.
.
.
.
.
เรื่องความซูอาจจะมีมากอยู่ แบบรอดตัวทุกครั้งที่โดนใส่ร้ายฮ่องเต้เอ็นดูรักใคร่ แต่ฮ่องเต้ไม่ได้ซั่มนางเอกคนเดียวจ้า เรื่องความรักนี่แตกต่างกับเมียคุณธรรมมาก มันคลุมเคลือสำหรับนางเอก สุดท้ายอ่านจบกูคิดว่านางเอกไม่ได้รักฮ่องเต้เลยอะ รักแต่ลูก ห่วงลูกคนเดียว ตามชื่อเรื่องนางเอกมองว่ามันเป็นอาชีพมากกว่าถ้าเดินเกมถูกก็ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นที่โปรดปรานหาทางเอาตัวรอดในวังและต้องอยู่เป็นประมาณนี้ ทางด้านฮ่องเต้กูคิดว่าฮีรักนางเอกจริง แต่ความเรียลของเรื่องนี้คือ ไม่ได้ผัวเดียวเมียเดียว นางเอกก็ไม่ได้เป็นฮองเฮา พระเอกก็มีสนมคนอื่นอยู่ แต่ตัวร้ายๆ นี่ไปหมดแล้วอยู่ไม่รอดด้วยเพราะอภินิหารความซูของนางเอก บรรยากาศคล้ายๆ จักรพรรดิบัญชาอะ แต่หวานกว่า สำหรับกูนะถือว่าโอเคเลยเรื่องนี้
.
.
.
.
.
>>796 เราว่ามันก็เหมือนตอนฮ่องเต้ฝ่าหิมะไปหาซูเฟยแหละ (ไม่แน่ใจว่าตอนนั้นป่วยหรืออะไร นานมากละ จำไม่ได้) ไม่น่าใช่ความรักน่าจะเป็นความผูกพันที่อยู่ด้วยกัน บวกกับความหลงใหลและสบายใจมากกว่า
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ส่วนหนิงเฟย น่าจะไม่ค่อยหลงใหล แต่อยู่ด้วยกันนานมากจนตัดใจทำโทษไม่ลง (ถึงสุดท้ายจะทำโทษก็เถอะ เพราะนางเอกเป็นไรซักอย่าง) ถ้ารักจริง ตอนนางเอกโดนใส่ร้าย เขาคงช่วยแล้วล่ะ ไม่หลับตาข้างลืมตาข้างเพราะเห็นแก่หนิงเฟยหลอก
สรุปตอนพิเศษที่มองน่าจะเพราะหลงใหลสบายใจ ไม่น่าจะถึงขั้นรัก
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ความเห็นส่วนตัวนะ
เราคือความเห็น798นะ เขียนผิด โทษที หลอก=>หรอก
>>797
.
.
.
.
.
เห็นด้วย กูก็อ่านแล้วรู้สึกว่านางเอกแค่ทำตามหน้าที่(สนม) แต่ไม่ได้รักฮ่องเต้สุดจิตสุดใจเหมือนเรื่องอื่นๆ ส่วนฮ่องเต้กูว่าก็รักนางมากกว่าคนอื่น แต่ก็เป็นฮ่องเต้ที่ยังมีสนมในวังตามประเพณี
เรื่องนี้มันเรียลกว่าเรื่องอื่นอ่ะในความเห็นกูนะ ไม่ได้ว่าเรียลในความซูของนางเอกที่รอดตัวทุกกรณี แต่เรียลในความรู้สึกที่นางเอกต้องพึ่งพาฮ่องเต้เพื่ออยู่รอด ส่วนฮ่องเต้ยังอยู่ในธรรมเนียมโบราณที่มีเมียหลายคน ก็จะไม่เหมือนเรื่องอื่นที่ว่ารักเธอแล้วทิ้งคนอื่นหมด ซึ่งสำหรับกูแบบนั้นมันจะมีก็แต่ในนิยายเท่านั้นแหละ ฮ่องเต้ในความจริงคงเป็นไปไม่ได้
.
.
.
.
.
ส่วนตัวเรื่องแนวนี้กูชอบซ่อนรักวิวาห์ลวงกับฮองเฮาผู้ไร้คุณธรรมมากกว่า ยิ่งเรื่องฮองเฮาฯนี่อ่านหลายรอบ ทั้งสองมันดูมีพัฒนาการตั้งแต่ไม่รักกันมาจนรักกันตอนท้าย
เรื่องว่าด้วยนะ ซ่อนรัก ฮฮงเฮา
.
.
.
.
.
.
กูว่าฮ่องเต้รัก คืออาจจะไม่รักเว่อวังแบบตายแทนได้เหมือนพระเอกเรื่องอื่น
ส่วนนางเอกกูว่าไม่ได้รักอะไรมาก
ส่วนซ่อนรักกับฮองเฮา กูว่าคล้ายกันมากแค่เปลี่ยนชื่อ เปลี่ยนเนื้อเรื่องนิดหน่อย แต่บุคลิกคล้ายมาก การดำเนินพลอตก็คล้าย แต่สุดท้ายจบที่รักกันทั้งคู่ ถึงจะรักกันแบบงงๆหน่อยก็เหอะ แบบงงนิดนึงว่ารักกันตรงไหนวะ แต่คืออาจจะรักกันที่หน้าตา บุคลิก อยู่ด้วยกันมาพักนึงไรงี้
.
.
.
.
.
.
.
นี่มึงพูดถึง ชายาผู้มีคุณธรรม หรือ ฮองเฮาผู้ไร้คุณธรรม กันแน่วะ ตอนแรกกูนึกว่าเมียคุณธรรม ไปๆมาๆ เรียกฮองเฮากูเลยงง เรื่องฮองเฮาเกี่ยวไร หรือแนวเดียวกัน?
เรื่องว่าด้วยเป็นเรื่องที่กูหยิบมาอ่านบ่อยสุดละ ส่วนอิเรื่องชายานี่กูไม่รอด ว่าด้วยกูชอบบทสรุปที่สุด มันลงตัวดี พระนางสรุปจะรักจริงแท้ไม่จริงแท้แต่ที่แน่ๆคือขาดกันไม่ได้แล้วแหละ
ข้างล่างนี่เม้าท์นิดหน่อย
.
.
.
.
.
ลูกแม่งก็น่ารักเหลือหลาย กูชอบตรงที่นางเอกเลี้ยงลูกได้ดี อย่างตอนนึงที่ลูกคิดในใจว่าลูกรักท่านแม่ เพราะท่านพ่อมีสนมหลายคนแต่ท่านแม่กลับมีเพียงเขาคนเดียว บางครั้งเวลาท่านพ่อไปหาหญิงอื่นไม่มาหาท่านแม่ก็ไม่เห็นท่านแม่ว่าอะไร แต่กลับสอนเขาบลาๆๆๆ 5555 กูว่าพระเอกชอบนิสัยนางเอกตรงนี้แหละ ไม่เปลี่ยนแปลงไม่ก้าวก่าย ทำตัวยังไงก็ทำยังงั้น อีกฉากที่คิดว่าฮ่องเต้น่าจะประทับใจคือตอนที่มีเรื่องว่าจะปลดพระอัครมเหสี ฮ่องเต้ทีแรกก็ถามลอยๆแบบไม่สนใจ เห็นนางเอกตอบความเห็นธรรมดาก็ปล่อยมือ แต่พอนางเอกเซ้าแบบเหมือนว่ารู้ๆกันอยู่ว่าจะตัดสินใจยังไง นางก็อึ้งๆไปไม่คิดว่านางเอกจะพูดแบบนี้หรือจะมองออก สุดท้ายก็กลับมาจับมือกุมเหมือนเดิม กูนี่แบบ....อะไรวะ แต่ก็น่ารักว่ะ5555
.
.
.
.
.
Ky กูเป็นแฟนจิ่วลู่ กูอุตส่าทำใจละว่ากูคงต้องอุดหนุนจงหยวน เฮ้อ ทีนี้กูไปอ่านคุ...ชา.....รีวิว....าย เรื่องกอลลั่มมา มันก็น่าสนุกนะ แต่กูแม่งไปสะดุด ตรงบอกว่าเหมือนสนุก เด้าหู้ พระเอกนิสัยเหมือนอีก กูแม่งชะงักเลยสัส คือถ้าเหมือนเนี่ยคือจิ่วลู่แต่งหรือมันเติมเอง จิ่วลู่กูจะแต่งพระเอกออกมาสันดานเสียขนาดนั้นเลยหรอมึง TT ใครอ่านแล้วบอกกูหน่อยเหมือนจริงมั้ย ถ้าเหมือนจริงกูทำใจไม่ได้อะ กูเกลียดสนพก็พอทำเนาละ ยังต้องมาเหมือนนิยายที่กูเกลียดอีกหรอ
>>810 คือมึงก็รู้พฤติกรรมเขามั้ยอะ แถมแปลก็คงมาตราฐานเดิม
ถามว่ามีคนแหกเรื่องนี้รึยังก็มีแหกไปแล้ว ถ้ามึงรับได้ก็อ่านไปเถอะ
ต่อให้คนที่ได้อ่านต้นฉบับเรื่องนี้แล้วชอบมากแค่ไหน แต่แปลกากขนาดนี้ ก็ไม่รู้สินะ
น่าเสียดายนะ สนพนี้ ถ้าพัฒนาก็คงมีฐานลูกค้าเพิ่มขึ้น เพราะคนหลายคนยังไม่แบนถาวร
แต่การแปลก็ยังทุเรซซเหมือนเคย
>>810 มึงลืมกะปิน้ำปลาของสำนักพิมพ์นี้ไปได้อย่างไร จากพระเอกดีดีสามารถกลายเป็นพระเอกพิการได้
สำนักพิมพ์นี้ กะปิน้ำปลาของมัน กูขอเรียกว่าความแม่ค้าปากตลาด
ทุกเรื่องจะมีความกักขฬะเสริมเพิ่มในเนื้อหาการแปล เช่น เขินอายราวโดนข่มขืน แปลเหี้ยอะไรของมัน
จากตัวละครที่ร้ายแบบผู้ดี แปลได้เป็นร้ายแบบตลาดๆบ้านๆ
เรื่องเด้ามู้ นั่นพระเอกรึว่ะ 555
เรื่องล่าหัวใจ นั่นของจิ่วลุ่ใช่ไหม ? ที่ปกสยองๆ
เรื่องกอลลั่ม กูจะอ่านนะ อยากรุ้จักรวาลของท่านยาย แต่กูไม่ได้จะซื้อนะ ยืมเอา
เรื่องอ๋องไก่ ที่ว่าสนุกๆ กูว่าเฉยๆ
ฮองเฮา ชายา ซ่อนรัก อ่านจบแล้ว ไม่มีไรในหัวเลย
ว่าด้วยอาชีพ ก้อเหมือนกัร แต่จำได้มากกว่า เรื่องข้างบน คงเพราะเรื่องดำเนินเรื่อยๆ ไม่มีความพีค
คงจะเรียก ว่าจักรยาน ท่านยายไม่ได้หรอก เพราะเขาแปลแบบ สร้างจักรยานใหม่ เลี่ยงคำว่าซือมิ่งไปแปลใช้ชื่อื่น กล้วยไม้ก็อ้วน
มึง ใครเป็นเหมือนกูตอนอ่านชะตารักพันภพมั้ง
.
.
.
.
.
บรรดาสามีทั้งหลายเรียกนางเอกว่าเมียจ๋า แถมตอนจบกูยังไม่ค่อยเข้าใจตอนจบอีก มีใครอธิบายกูได้มั้ง
.
.
.
.
.
Ky หน่อย กูอยากรู้ว่างานแปลยามเช้า พวกเมืองจัทรา จอมเวทแสนร้ายแปลเป็นไงมั่ง กูไม่คุ้นชื่อนักแปลสักคน
งานแปลยามเช้ากูบรรยายไม่ถูก
แต่พล็อตของยามเช้ากูไม่ปลื้มเท่าไหร่
ยังไม่มีเรื่องไหนสุดเลยสำหรับกู
ตลาดวายไปยัง งานเยวี่ยซย่ากูไปอ่านเรื่องใหม่ที่จะออกมาละ หรือออกไปแล้ววะ ยังอ่านไม่จบดี มีเปิดข้ามๆ ความชอบกูเรียงตามนี้ ว่าด้วย-เรื่องใหม่-ซ่อนรัก-ชายา เรื่องใหม่ซูฉิบหายวายป่วง แต่กูให้คะแนนที่ยังทำอะไรๆ บ้าง
หอดอกบัวเล่ม 6 มาอย่างไว
มะกี้กูไปอ่านกอลั่มมานิดๆ ประมาณ 1/7 ของเล่ม 1
เข็นไม่ขึ้น ไม่ชอบคาแรกเตอร์นางเอกเรื่องนี้
เป็นที่พล็อตหรือที่คนแปลวะ กูไม่ฮา กูว่านางโง่
หน้าด้าน ไม่ดูกาละเทศะ บายอะ ดองยาวๆไปอีกปีสองปี
ตอนนี้กำลังอ่านมังกรหวนคืนของจิ่วลู่
เกลียดนิยายที่มีผีดิบแม้จะแค่ฉากเดียวก็ตาม
ส่วนตัวรู้สึกว่าพออ่านได้ แต่ไม่ค่อยเท่าไหร่
ซานเซิงกับเจาเหนาสนุกกว่า
หลังจากนี้กูคงต้องเฟดออกจากจักรยานจิ่วลู่ละ
เริ่มเบื่อ สไตล์ส่วนใหญ่คือนางเอก
วิ่งตามผู้ เกาะแกะไปตลอด ไม่ค่อยดราม่า
กูว่าจิ่วลู่บางเรื่องโดนใจกู บางเรื่องเอื่อยๆ กูชอบซานเซิง ชอบเจ็ดภพชาติของอรุณ รู้สึกนิยายเค้ามันละมุนว่ะ แต่กูไม่ค่อยชอบซือมิ่งเท่าไหร่ กูชอบตอนนางยังไม่เข้าสำนัก พอเข้าสำนักแล้วรู้สึกถึงความงี่เง่า เละไปเลย เอื่อยอีกตั้งหาก - -"
วันนี้กูอุตส่าห์ถ่อไปซื้อย้อนกาลที่ซีเอ็ด แต่มันไม่เข้าหน้าร้าน ทำไมวะ งง เลยได้ปิ่น4 กับพบพานมาแทน เฮ้อ
มีนิยายจีนโบราณแนวสืบสวนเรื่องไหนนอกจากบันทึกบิ่นกับหอดอกบัวไหนหว่า? กูค่อนข้างสอบาไตล์แบบนี้ กูยังไม่ได้อ่านบันทึกปิ่นเล่ม 4 เลยว่ะงั้นกูถามหน่อยล่ะกัน
.
.
.
.
.
คดีองค์หญิงนี่จบภายในเล่มสี่ปะวะ?
.
.
.
.
.
กูชอบท่านยายย ดีต่อใจ ละมุนน เสียดายซือมิ่ง ตัวละครนิสัยน่าสนใจ แต่สุดท้ายนางเอกงี่เง่า
หอดอกบัว
.
.
.
.
.
เล่มสุดท้ายสะสางคดีในวัง
คดีก่อนจบนี่แบบ.......
สะสางปมในยุทธภพได้อลังการงานสร้างมาก
แถมจบได้แบบกวนโอ๊ยสมกับเป็นเหลียนฮวาเดนตายจริงๆ
.
.
.
.
.
กูรอศิษย์ข้าเจ้าตายอีกแล้วจนเหงือกแห้งล่ะ
ky อ๋องซึน อยากรู้ว่าในเรื่องมีใครมารักมาหลงน้องให้อีอ๋องหึงบ้างไหมอะ หมั่นไส้มันน
กูจบซือมิ่งแล้วกูเศร้าอะ
คือพระเอกถูกขังมาทั้งชีวิต
ตอนออกมาก็มีแค่นางเอก คือแทบไม่มีปฏิสัมพันธ์กับใครเลย
สปอย
.
.
.
.
.
ตอนจบถึงจะยอมกลับไปให้ขังอยู่ในที่เดิมกับนางเอก
แต่นึกภาพดูว่าเหมือนอยู่โลกที่มีกันแค่ 2 คน
ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดๆ ถึงจะมีลูกก็เถอะ อดหดหู่แทนไม่ได้
.
.
.
.
.
ช่วยสปอยล์เพลงกลอนคลั่งยุทธให้ที
เพลงกลอนคลั่งยุทธ์ ฮาเรมหรือไม่ฮาเรม
เพิ่งมาเล่นค่ะ บันทึกปิ่นของสยาม สนุกมั้ยคะ
ขออนุญาตประชาสัมพันธ์ค่ะ ตำหนักเผือกขึ้นตำหนักใหม่แบบเงียบเหงาและงุนงง ขอแปะลิ้งเพื่อโม่งที่สนใจกินเผือกต่อค่ะ
https://fanboi.ch/netwatch/5493/recent/
นี่จะแงะโฉมสะคราญฯมาอ่านก็ไม่มีอารมณ์เลย เมื่อคืนเอาเมียคุณธรรมมาอ่านอีกรอบ อ่านแล้วหัวร้อนว่ะ แปลได้เหี้ยที่สุด ประโยคปกติแม่งยังเรียงคำสลับกันเลย แต่อันนี้เชื่อว่าเป็นที่ตัวเทพเจิ้นรังสรรค์เองนะ ไอ้เรียงคำสลับเพื่อความควาย เอ๊ย เพื่อความคูลเนี่ยเป็นสไตล์ท่านเทพเลย เคยอ่านเรื่องอื่นที่ท่านแปลในดด.ก็แบบเนี้ยะ เฮ้อ
KY เพิ่งรื้อกองดอง อ่านลิขิตรักด้ายแดง
อ่านจบเข้าใจละว่าทำไมคนถึงกรี๊ดอาเจ๋อกัน พระเอกดีงามมาก
เรื่องก็ดี พระเอกนางเอกเหมือนเกิดมาเพื่อกันและกันจริงๆ
ฉลาดทันกัน รู้ใจกัน ชื่นชมข้อดีของอีกฝ่าย ยอมรับข้อเสียของอีกฝ่าย
อ่านแล้วประทับใจมาก แถมมีฮาหลายช่วง
ชอบสุดในบรรดาเรื่องของคนเขียนคนนี้เลย
ชายา แต่มันก็เกินไปจริงๆ น่าปกหน้ากลัวมากกูเลยไม่ได้สอย
เห็นมีครชมเรื่องภาพปกยามเช้า นอกจากปกแบบต้นฉบับ ไม่มีปกไหนสวย
อย่างพานพบราคาอัพเกือบสี่ร้อย มีปัญญาทำออกมาได้แค่นี้ ? ถ้าไม่ติดชื่อคนแปลกูคงไม่สอย
KY ใครสั่งหนังสือนิยายทางเน็ตจาก สนพ. ส บ้าง ส. ส่งหนังสือสภาพมีตำหนิมาก เราเลยส่งไปขอเปลี่ยน ต้องใช้เวลานานเท่าไหร่
ky เพื่อนโม่ง มีนิยายจีนเรื่องไหนที่พระเอกอายุน้อยกว่านางเอก หรือว่าฐานะต่ำต้อยกว่านางเอกบ้างมั้ยอะ กุพึ่งอ่านมายานางมา ชอบเหลียนปี้มาก ไม่ก็นิยายแนวนางเอกพระเอกฝ่าฟันทุกข์สุขมาด้วยกัน อยากอ่านแนวนี้ง่ะ
มาใหม่ แต่ตามอ่านมาหลายตำหนักค่ะ
ตอนแรกอ่านเผา สนุกดี พอทิ้งช่วง คิดไปคิดมา เนื้อมันอ่อนจัง ไม่มีไรเลย
จากคิดจะเก็บเลยไม่เก็บ
ล่าใจมังกือ อ่านรอบเดียวขายขาดทุนทิ้งไปแล้ว
นี่ขนาดเพิ่งมาอ่านนิยายจีน ความรู้อะไรก็มีไม่มาก แต่หาเรื่องถูกใจมาเก็บยากมาก
มาขอความเห็นเรื่องนางพญาฯ กับช่างร้ายเหลือแบบจัดหนักๆหน่อยค่ะ
ตอนนี้ลำใยกับการว้อนยอดไลค์ครบจึงจะลงมาก ฟีดแบคสนพ.ไปรอบนึง
จงหยวนตอบกลับมาว่า ไม่ใช่นโยบายสนพ. คนลงนิยายว้อนเอง
ตอนแรกเห็นโพสคนลงมาด่าร่างอวตาร ตอนแรกไม่เข้าใจว่าทำไม ตอนนี้ชักจะเริ่มเข้าใจล่ะ
มีใครมีลิ้งค์ช่างร้ายฯเวอชั่นอิ้งไหมคะ
>>873 กูชอบหลงเงานางกับมายานางมาก
เป็นเรื่องที่ทำให้กตามงานอวี๋ฉิง หยิบมาอ่านหลายรอย
มีอีกเรื่องที่พระเอกเด็กกว่า ง๊องแง๊งกว่าคือ
หงส์สังหาร (อันนี้ไปหาสปอยมาก่อนนะ เห็นมีทั้งชอบและไม่ชอบ)
ถ้าพระเอกอ่อนด้อยกว่าเรื่อง แม่ทัพอยู่ข้างบน
คือเป็นอ๋องก็จริง แต่เป็นอ๋องพึ่งเมียอะ ทั้งสองเรื่องเลย
>>872 เรื่องนี้กูว่ากระชับกว่าเรื่องอื่น แถมได้ความรู้เรื่องจิตวิทยาขั้นต้นด้วย สามคราน่ารักแต่มีเอื่อยๆ หงส์ฟ้อนไม่ชอบ ศิลาชอบ แต่มีช่วงที่ย้อนฉากมาซ้ำแบบ copy paste หลายหน้าเลย ไม่ชอบแค่ตรงจุดนี้
แต่ในบรรดาพระเอกของคนเขียนคนนี้ อาเจ๋อคือที่สุด
>>874 ขอเป็นเพื่อนบ้านละกัน
>>873 พระเอกนางเอกฝ่าฟันทุกข์สุขมาด้วยกัน พราวพร่างไง
ร้ายตรึงรักนี่ใครเขียนอะ เฉียนเฉ่า ?
>>873 มกร.ของแจ่ม เรื่อง เฝ้ารักพ่อบ้าน อยู่ในชุดทัณฑ์สวรรค์ปั้นรัก เรื่องในชุดมันเกี่ยวข้องกัน คือพวกตัวละครหลัก (พระเอกและนางเอกของแต่ละเรื่อง) เคยเป็นเหล่าผู้ช่วยเหลือหนุ่มเลี้ยงวัวกับสาวทอผ้า พระเอกเรื่องนี้เป็นอดีตวัวที่อีหนุ่มเลี้ยงวัวเลี้ยง แล้วก็ช่วยหนุ่มเลี้ยงวัวให้ได้ครองรักกับเทพธิดา แต่สุดท้ายพวกตัวประกอบที่ช่วยเหลือสองคนนั่นดันโดนเง็กเซียนลงโทษให้มาเกิดชดใช้กรรมที่โลกมนุษย์กันหมด
.
.
.
.
.
พระเอกชาตินี้เกิดมาเป็นพ่อบ้าน เป็นคนมีนิสัยสงบเสงี่ยม แต่ก็ซื่อสัตย์แบบวัวๆ นางเอกไม่ได้เป็นใครในแก๊งค์อดีต แต่นางเอกเป็นคุณหนูใหญ่ที่แม่เป็นเมียหลวง พ่อเป็นเสนาบดี แล้วนางเอกสวยมาก แต่พ่อแม่ทะเลาะกัน แม่ก็พานางเอกไปอยู่บ้านนอกแต่เด็ก พอแม่ตายนางเอกก็กลับมาอยู่บ้านพ่อ มีนางร้ายเป็นน้องสาวลูกเมียน้อย
พระเอกเป็นพ่อบ้านที่ไปรับนางเอกตอนเดินทางกลับบ้านพ่อ แล้วนางเอกก็แอบมีใจให้พระเอก เพราะพระเอกเป็นคนซื่อตรง ไม่เจ้าชู้ สุขุม ฉลาด ไรงี้ แต่ก็แอบรักแหละ นางเอกก็มีอ่อยบ้างไรบ้างแต่ไม่น่าเกลียด
เรื่องนี้กูชอบตรงที่คนเขียนบรรยายค่านิยมและฐานะของลูกเมียหลวงเมียน้อยชัดเจนดีอ่ะ แบบลูกเมียน้อยสไตล์อีซู่ซู่ ณ เผานี่คือโคตรมั่ว คนเขียนมโนมาก เป็นลูกเมียน้อยสมัยโบราณต่อให้สวยให้ดียังไงก็ไม่มีครอบครัวดีๆ มาขอไปเป็นเมียหลวง คือฐานะต่ำมาก
พระเอกต่อสู้จนมีฐานะคู่ควรกับนางเอก คือนางเอกสวยมากขนาดเชื้อพระวงศ์ยังชอบ แต่นางเอกก็มั่นคง พระเอกก็พยายามถีบตัวเอง รักจริงแล้วก็รักษาเกียรตินางเอกมาก
.
.
.
.
.
เล่ายาวเพราะกูชอบเรื่องนี้ แฮ่ ชอบที่เค้าพูดถึงประเด็นลูกเมียหลวงลูกเมียน้อย คือโดนตัดสินตั้งแต่ชาติกำเนิดเลยอ่ะ เลยรู้สึกที่อ่านๆ เรื่องอื่นมาที่ลูกเมียน้อยเป็นนางร้ายแล้วพยายามจะเด่นนี่คือโคตรมั่ว
แต่เนื้อเรื่องคือมากกว่ารักเล่มบางแหละนะ เบาๆ แต่กูว่าพระเอกนางเอกไม่งี่เง่า นางเอกมีงอนๆ บ้างแต่ไม่ได้ทำให้ชีวิตคนอื่นหรือชีวิตตัวเองฉิบหายอะไร
เพิ่งเข้ามาใหม่น่ะจ้ะ มีใครตามเรื่องจิ่นเสวี่ยหวางเฟยบ้างมั้ย คือไปอ่านโดยบังเอิญแล้วชอบมาก..นักเขียนเค้าเลิกเขียนแล้วหรือคะ..เสียดายจริงๆ.
ขอโทษทีจ้ะ พอดีรู้จักแค่ตำหนักเดียว..อ่อๆๆๆไม่ต้องชี้ทาง..จะคลำหาทางไปเองคงพอไหว..ขอบใจจ้ะ
มีใครอ่าน บันไดหยกงาม บ้าง
กูจอมารีวิว
อ่านไปครึ่งเล่มแรกกูช็อก รอปาฏิหาริย์
แต่เอาวะ สุดท้ายไม่มี โผล่อีกทีคือตอนพิเศษเล่มจบ
เป็นเรื่องสีเทา นางเอกฉลาดแต่ตอนแรกไม่หือไม่อือ
กำลังอยู่ในช่วงป๊อปปี้เลิฟ
โดนมาเยอะจนในที่สุดร้าย แต่ร้ายแบบอยู่เป็น
วางตัวเหมือน ว่าด้วยอาชีพนางสนม
กูเลยไม่ต้องไปอินกับผู้ในเรื่องมาก
สปอย
.
.
.
.
.
นางเอกชอบอ๋องที่เป็นรัขทายาทถูกปลด
ยอมแต่งกับอ๋อง ซึ่งอ๋องก็ดี รักเมียคนเดียว
แต่ไม่เอาการเอางาน + โง่ + คิดสั้น
โดนฮ่องเต้ล่อให้ก่อกบฎ ก็ตามแผนฮ่องเต้
สุดท้ายเลยพาเมียซวย
ตัวเองโดนเนรเทศไปใช้ชีวิตแบบสามัญชน สักพักป่วยตาย
ส่วนเมียอย่างนางเอกเกาะอาศัยไทเฮาอยู่ในวัง
อีฮ่องเต้เป็นพี่ชายอ๋อง จากองค์ชายที่ไร้อำนาจ
ก็วางแผนให้น้องชายถูกปลดจากรัชทายาท
สุดท้ายได้บัลลังก์สมใจ แต่ก็แอบปักใจกับนางเอก
พอจัดการเนรเทศอ๋องได้ อ๋องตาย ลูกนางเอกตาย
ก็เคลมนางเอกแล้วแต่งตั้งให้เป็นเสียนเฟย
ฮ่องเต้รักนางเอกเพราะเป็นเหมือนเฟิร์สเลิฟที่ไขว่คว้าไม่ได้มาตั้งแต่ตอนหนุ่มๆ
แต่ก็ในวังก็มีสนมโปรดหลายคนให้นางเอกสู้
นางเอกอดทนเพราะต้องการแก้แค้น
มีลูกกับฮ่องเต้ 2 คน สุดท้ายนางเอกวางแผนให้ลูกชายยึดอำนาจฮ่องเต้ สังหารองค์ชายที่เกิดจากสนมอื่นของฮ่องเต้
นางเอกทำเพราะแค้นที่ลูกคนแรกซึ่งเกิดกับอ๋องตาย
นางเอกคิดว่าฮ่องเต้อยู่เบื้องหลัง แต่ฮ่องเต้ไม่ได้ทำ
รู้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง แต่ไม่บอกนางเอก
ต่างคนต่างหมางเมินกัน
จบแบบ BE ให้อารมณ์หน่วงๆ ไม่รู้ว่าเรื่องนี้ถือว่า
มีพระเอกรึเปล่า แต่คนที่อยู่ในใจนางเอกมาตลอด
คือมีอีอ๋องคนเดียว
.
.
.
.
.
>>894 ขอบคุณสำหรับรัวิว เห็นแล้วรับไปงมหาจากกองดองในตู้เลย
ป.ล. อ่านบทเรียนกล่อมเมียของส้มไปติดๆ แล้วเปิดข้ามๆ
สำหรับกูกูว่ามันน้ำเน่ามาก อะไรจะสีทนได้ขนาดนี้
ถึงขนาดเริ่มเรื่องมาโดนคนใช้ตบตีแล้ว นับถือความอดทนนางเอกนะ
แต่มึงมาจากยุคปัจจุบันจริงป่ะ นิสัยปวกเปียก ขี้แง
แบบนี้อะ
ขอบคุณมากเพื่อนโม่งที่แนะนำ กูจะพยายามหามาอ่านสำหรับกู มายานางนี่เบามากอะสำหรับอวี๋ฉิง เรื่องนี้กูคิดว่ามันไม่กาวนะ เข้าใจง่ายอยู่ เบากว่าชุดศึกรักประลองใจที่เพื่อนโม่งบนๆบอกจริงๆ มายานางพระเอกดีต่อใจ พี่ชายก็ดีต่อใจ เหลียนปี้ยิ่งดีต่อใจ กูชอบมากกก แนะนำให้เพื่อนโม่งไปหามาอ่าน แต่กูก็ชอบจารจำนางนะ เรื่องนี้มึงจะขัดใจตอนต้นๆ แต่พอตอนท้ายๆกูคิดว่ามันจะดีต่อใจพวกมึง สำหรับกูคือโอเค ไม่ตงิดไม่อะไร ชอบพระเอก อวี๋ฉิงสำหรับกูคือการันตีความกาว ความอ่านเพลิน -////-
ky ลืมถามเลยเพื่อนโม่ง มีใครพอจะเมตตาสปอยมเหสีอ้วนดำให้กูได้มั่งมั้ย อยากรู้ พยายามอ่านแล้วแต่เข็นไม่จบ
ทำนองนางกูก็ชอบบบบ ชอบความร้ายของพระเอก ชอบความกาว ถึงจะงงๆแต่ก็ชอบ
>>911 แหมมึง ต้องให้กูพูดอีก เดี๋ยวเค้าหาว่ากูหื่น หลังจากกูเนือยๆกับนิยายจีนมาหลายเรื่อง มาเจอเลวๆแบบอิเป้ยเล่อ ฉันมีเงิน เอาเงินฟาด กูใหญ่ซะอย่าง นางเอกจะทำไม
.
.
.
.
.
น้องนางเอกก็กล้ำกลืนไปสิ คือหยิ่งนะ แต่ถึงเวลาก็ต้องการเงินจริงๆ ไม่ใช่สะบัดสะบิ้งแบบเรื่องอื่น ยอมลำบากไม่ยอมขายตัว คือพอถึงจุดๆนึง ลูกขุนนางตกอับอย่างนางเอกมันก็ต้องทำอะนะ คือกูชอบฉากที่นางเอกรับเงินจากพระเอก กูไม่รู้สึกว่ามันเสียศักดิ์ศรีอะไร กูรู้สึกว่านางเอกรักแม่มาก ทำได้ทุกอย่างจริงๆ ไม่เก่งแต่ปาก
.
.
.
.
.
>>903 กูเกลียดบทเรียนกล่อมเมียมากๆ คิดเหมือนมึงเลยว่านางเอกมันมาจากปัจจุบันจริงเหรอวะ คือไม่ต้องซูทะลุโลกแบบพวกนางเอกทะลุมิติทั่วไปหรอกนะ แต่นี่มันนิสัยตุ๋มติ๋มแบบนางซินชัดๆ กูเคยสับเรื่องนี้ไว้ตำหนักเก่า กูชอบอีกเรื่องมากกว่าที่ออกมาพร้อมๆ กันอ่ะ เรื่องไรวะ เอ้อ ตำราพิชิตสาวงาม เสียดายว่าเรื่องมันสั้นไปหน่อย คนเขียนไม่ค่อยมีพื้นที่ให้ขยี้ปมอะไรมากมาย พระเอกนางเอกก็รักกันง่ายไปนิด แต่โดยรวมกูชอบเรื่องนี้ ชอบบรรดาตัวประกอบ จัดว่าเป็นมากกว่ารักเล่มบางที่บันเทิงและอ่านฆ่าเวลาสบายๆ ได้
เพื่อนโม่ง มีใครเห็นที่ทปม.โพสในวดดบ้างยังที่เป็นบ็อกหอดอกบัวแล้วทปม.บอกว่าบ็อกไม่มีวางขายแยกทีหลัง แต่กูจำได้ว่าเมืองยิ้มเป็นคนบอกเองว่ามีวางขายจำนวนจำกัดถ้ามีของเหลือ ตกยังไงกันแน่วะ หรือว่าเมืองยิ้มทำมาเป๊ะๆไม่ขาดไม่เกินตามจำนวนยอดจอง? กูไม่ได้พรีหอดอกบัวไป เพราะอ่านไม่ถูกจริต เลยไม่มายด์อะไร แต่คนที่หวังพึ่งน้ำบ่อหน้าที่ไม่ได้พรีไปอาจจะน้ำตาตกในอยู่
>>916 กูไปแว๊บอ่านมาแล้ว ขอเอาชุดว่ายน้ำป้าอัมเป็นเดิมพันเลยว่าพระเอกแม่งสาย s แน่นอน
.
.
.
.
.
อ่านบทชูวับๆของเรื่องนี้แล้วก๊าวใจดีแท้ คือมันไม่อิโรติกจนเกินไป และสงสัยกูคงชอบไทป์พระเอกสาย s ที่เห็นน้ำตาแล้วอาการโรคจิตกำเริบ
ด้วยมั้ง เห็นท่านหญิงบอกว่าจบแฮปปี้เน้นอร่อยย่อยง่าย...นี่มันหมายความว่าอะไรวะ มันช่างลึกซึ้งจนกูตีความไม่แตกฉาน แต่ถ้าให้เดา
พล็อตคงเป็นเรื่องเข้มข้น พระเอกต้องฝึกกำลังภายในกับนางเอกจนปลุกความเป็น M แน่นอน ชัวร์รร
.
.
.
.
.
ทปมย่อมาจากส่วนไหนในชื่อเค้าหรอ คือกูนึกว่าคนนี้เป็นสตาฟเมืองยิ้มมาตลอดเลยอ่ะ
>>905 อ้วนดำๆ ทำไมตอนกูอ่านอ้วนดำนี่ลื่นปรื๊ดเครื่องติดรัวๆ กูรู้สึกชอบนางเอกเรื่องนี้ ทั้งความคิด ทัศนคติ การมองโลก ดูเป็นคนใจกว้างแล้วก็เป็นผู้ใหญ่ดีอะ ไม่มีความงี่เง่าให้เห็นเท่าไร ในมุมมองตัวละครอื่นก็น่าสนใจ อาจจะมีเป้าหมายเดียวกันแต่วิธีการที่แสดงออกมันต่างกัน เหมือนมันสะท้อนให้เห็นว่าแบบ..คนเราก็ล้วนคิดว่าความคิดของตัวเองนั้นถูกต้องที่สุดแล้วไรงี้ ทั้งๆ ที่มันอาจจะมีอีกขั้วอีกแง่ให้คิด แล้วก็มีการเปลี่ยนผันของยุคสมัยและเวลา แม้ครั้งหนึ่งจะเคยขึ้นไปถึงจุดสูงสุดแล้วเวลาต่อมาก็อาจตกต่ำลงได้
ส่วนตัวกูค่อนข้างชอบเรื่องนี้ ใช้คำว่าค่อนข้างแล้วกัน เพราะเหตุการณ์บางอย่างมันก็ไม่เรียลมาก แต่ที่กูชอบคือการได้เห็นมุมมองของตัวละครนั่นแหละ เรื่องความหวานก็มีปานกลางพอชุ่มชื่นหัวใจ เรื่องนี้อ่านสบายไม่หนักเกินไปด้วย ออกจะติดฮาซะส่วนใหญ่ สรุปให้เกรด B แล้วกัน อิอิ
มายานางงง คือเมื่อคืนกูเพิ่งหยิบมาอ่านไปได้ครึ่งเรื่องพอดี แล้ววันนี้เปิดมาเจอเพื่อนโม่งกรี๊ดกร๊าดกัน อะไรจะถูกจังหวะขนาดเน้ เรื่องมันมีอยู่ว่าในตำหนักก่อนๆ กูเคยบอกว่างานอวี๋ฉิงกูอ่านแค่เรื่อง พระมาตุลาตัวดี เรื่องเดียว แล้วกูไม่ชอบเอามากๆ ไม่ชอบทุกสิ่ง ทั้งความรักพระนางก็ไม่อิน ไหนจะนิสัยมุกสิก หัวเราะ ชี่ๆๆ ของนางเอกอีก บวกกับเพื่อนโม่งมักพูดว่างานคนนี้ใครอ่านรอดก็รอดเลย ไม่รอดก็คืออย่าฝืน กูเลยไม่กล้าอ่าน แต่เพื่อนโม่งแถวๆ นั้นก็แนะนำให้กูไปอ่านมายานางกับหลงเงานาง อีกสัก 2-3 เรื่อง จะได้รู้ว่ารอดไม่รอด แล้วผลคือ อิเชี่ยยย มายานางทำกูยิ้มแก้มปริมากข่าาาา ชอบนางเอกมากก ดูแบ๊วแบบธรรมชาติไม่เยอะเกินไป นิสัยก็ไม่งี่เง่าแถมยังกิริยามารยาทดี เป็นคนที่น่ารักมากๆ ซื่อหน่อยๆ ทำให้เชื่อจริงๆ ว่าเป็นคุณหนูที่แบบถูกเลี้ยงมาแบบนั้นอะ พระเอกก็ดีงามแบบ เห้ยย มีคนแบบนี้บนโลกด้วยย (หลังจากกรี๊ดหรงจื่อกับอาเจ๋อไปแล้ว555) บอกไม่ถูกแต่ชอบผู้ชายที่คาร์แบบนี้มากภายนอกดูเย็นชา สุขุม เยือกเย็น เป็นผู้ใหญ่ มีความสามารถ แต่ข้างในโคตรจะอบอุ่นละมุนเหลือเกิน ด้านเนื้อเรื่องก็โคตรน่าสนใจ อ่านมาไม่เคยเจอไรแบบนี้ มีแต่ย้อนยุค หรือย้อนกลับไปตอนเด็กธรรมดาๆ แต่เรื่องนี้แบบแปลกใหม่มาก ชอบๆ
สรุปคือ กูได้เปิดหูเปิดตาแล้ว ว่าสำหรับกูงานอวี๋ฉิงต้องเลือกอ่าน ถ้ามีเรื่องใหม่มาคงต้องอ่านรีวิวแน่นๆ ก่อนเปย์
ผลงานของอวี๋ฉิง กูอ่านมาสี่ห้าเรื่อง เป็นเซตเคหาสน์เมฆา ปาฏิหาริย์รักและภาคต่อ มายานาง หลงเงานาง จารจำนาง พระมาตุลาตัวดี ชอบทุกเรื่องเลย ใครว่ากาว ใครว่าเนือย แล้วไงอ่ะ กูรอดแล้วชอบทุกเรื่องที่กล่าวมานี่เลย
แต่เมื่อก่อนอ่านหลงเงานางกับทำนองนางไม่รอด ต้องกลับไปลองอ่านใหม่ ส่วนสามเซ็ตล่าสุด (ทรราช ชุดสี่เล่มที่ชื่อมันคล้องกัน กับเจ้าอัคคีหวงรัก) ยังมิได้อ่าน กองดองกูแน่นมาก
ว่าแต่ยังมีที่ไทยเราไม่ได้หยิบมาแปลอีกมั้ย หรือต้องรอเขาเขียนเรื่องใหม่จบ
>>925 หลงเงานางพระเอกก็ดีงามน้า
อารมณ์ว่าตอนแรกพยายามบอกตัวเองว่าแค่จะหลอกใช้นางเอก ไปๆมาๆชอบจริง
แต่ฮีก็มีความเห็นแก่ตัวแบบฮี คือให้นางเอกปกป้องฮีและช่วยให้ฮีได้บัลลังก์ นางเอกก็ทุ่มมาก ในเรื่อง
จะบอกชัดเจนเลยว่า ฮีวางแผ่นดินไว้เป็นอันดับ 1
วางนางเอกไว้เป็นอันดับ 2 สไตล์ฮ่องเต้ แต่เป็นฮ่องเต้ที่รักเมียมากกกกกก บทจะอ้อนก็น่ารัก
สปอย
.
.
.
.
.
ชอบการตัดสินใจพระเอก ระหว่างเลือกแต่งเมีย
เพื่ออำนาจ ดึงใจขุนนาง กับแต่งนางเอกที่ตัวเองรัก
ฮีเลือกนางเอก และเลือกที่จะมีนางเอกแค่คนเดียว
พระเอกปรอทแตกระหว่างคัดรูปสาวงาม
เพราะรู้ว่านางเอกจะไปซื้อชายบำเรอกิน
ฮีก็รีบไปขัดขวาง พอรู้ว่านางเอกจะหนีไป
ฮีก็ใช้แผนชายงาม
ล่อนางเอกจนต้องแต่งเข้ามาเป็นฮองเฮา
ชอบความจิตของพระเอกตอนที่นางเอก
ประสบอุบัติเหตุหายไป
แล้วฮีสั่งให้คนปานกปาเหยี่ยวที่บินผ่านตำหนักลงมามัดไว้
เหมือนฮีแสลงใจ
ชอบความเด็ดขาด แบบขุนนางยัดเยียดโวยวายให้หาเมียใหม่
ฮีก็ไม่ยอม จะรอแต่นางเอก
.
.
.
.
.
เอาเป็นถ้าเป็นอวี๋ฉิงทำอะไรมากูก็ซื้ออ่ะจบ 555555555555 กลับไปซบอกพี่อี้ฉือออ ทอดตัวนอนบนโต๊ะรอพี่อี้ฉืออยู่จ่ะ
>>910 >>923 >>924 ไม่ใช่อย่างง้านน ไม่ได้ให้สับ คือกูอยากรู้จริงๆ แต่ใจไม่แน่พอไงมึง ทั้งที่เรื่องก็ไม่ได้หน่วงอะไรเลย ที่กูเข็นไม่จบ มันมาจากความป๊อดในใจกู อยากรู้ตอนจบ แต่ก็กลัวอุปสรรคพระนางอ้ะ เรื่องอื่นไม่เป็นนะ มากลัวเรื่องนี้ กูก็งงๆเหมือนกันว่ะ นางเอกอยู่เป็นนะ ก่อนหน้าพระพันปีจะปลงนี่กูหมั่นไส้พระพันปีหนักมาก กูอ่านถึงตอนพระนางมันกลับมาหลังจากหนีตายออกนอกเมืองอ้ะ แล้วก็ค้างยาว เห็นน้องอวี้ๆอะไรสักอย่างแล้วกูกลัวนางจะขัดพระนาง คือกูรู้ว่าพระเอกชอบนางเอกแล้ว แต่ความป๊อดก็คือความป๊อด กูกลัวว่าหลังจากนี้ฮีจะไปหลงมุขยัยหยกขาวนั่นอีก ก็เลยใจฝ่อ อยากรู้แต่ก็ไม่กล้าเข็นให้จบ ค้างแบบนั้นเลยรบกวนพวกมึงสปอยให้ฟังหน่อย กราบร่องอกงามๆ
กูว่าเล่ห์รักทรราชแย่มากกกกก
อยากขายทิ้ง กูเกลียดความทื่อของนางเอก
ร้ายตรึงรักกี่เล่มจบ
>>931 เออกูไม่ค่อยชอบองค์หญิงดูเป็นคนดีเกินกูไม่ค่อยชอบคนแบบนี้ ชอบอู่ที่ยอมทำผิดเพื่อความรักแต่ดูเป็นคนดีที่ยอมแบกอะไรไว้เองมากกว่าเองกับหลิงที่มีความแค้นแต่ยอมวาง องค์หญิงดูเป็นคนดีที่ยังไม่ผ่านอะไรอุปสรรคไรมาก ถ้าเป็นแบบนางเอกเจ้าอัคคีอันนี้กูชอบ เรื่ององค์หญิงไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ด้วยแหละ
เพื่อนโม่ง ออกตัวก่อนว่าไม่ได้ม้ามาขายของนะ แต่กูติ่งจิ่วลู่ และกูสอยบัวอ้วนมาด้วยความชอกช้ำ ตอนอ่านก็เอาปกลายสวมแทน(รับปกไม่ได้จริง) แต่อ่านจบแล้วและพบว่าเนื้อเรื่องมันดีนะ ทั้งนี้กูอ่านจีนไม่ได้เลยไม่อาจเทียบว่ากะปิน้ำปลาขนาดไหน แต่กล้วยไม้คงความเป็นจิ่วลู่ได้ดีอยู่นะ นางเอกไม่กร่าง แต่พออยู่ในมือหสมแล้วแม่มแปลได้ทื่อเกิน มันควรจะดีกว่านี้อะๆ พล็อตไม่ยืดย้วยเหมือนซือมิ่ง ทั้งๆ ที่ตอนอ่านนั้นดันจนจบเพราะฉางยวนแท้ๆ แต่อ่านกล้วยไม้แล้วคิดถึงท่านยายกะโม่ซีสุดๆ มีโผล่มาให้ได้ยิ้มกลางๆ เล่มสอง รวมถึงซือมิ่งกะฉางหยวนด้วย
ปล. ยังคงเสียดายและเสียดาย มันจะมีโอกาสแบบสนพ.อื่นซื้อไปแปลทำปกใหม่อะไรงี้ไหมวะหลังจากเจ้านี้หมดลิขสิทธิ์
รอด้วยความหวังที่แสนริบหรี่
กูไม่อ่าน
เพราะกูจำรีวิวเรื่องนี้ นางสมัยกูเป็นทาสท่านหลอดได้
กูจำได้ว่าเขาเถียงเรื่อง บัวอ้วน กล้วยไม้ขนาดไหน
กูจำได้ว่าแม่งโคตร ตอแหล
สรุป กูเกลียด สนพนี้
Ky เพิ่งอ่าน ศิลาหอมจบ หนามาก เรื่องยาว เนื่อยๆ แต่ดีอยู่ ชอบนักเขียนคนนี้นะ
กูเทใจคู่หรูอี้
.
.
.
.
.
.
สปอย
สรุป นางโดนข่มเห่งตอนไปแคว้นซย่าใช่ม่ะ
กูว่ายังไงก้อต้องโดนอ่ะ แรกๆ นข ไม่เอ่ยถึงชัด
จน สุดท้ายสาเหตุที่นางปฎิเสธท่านแม่ทัพ
ท่านแม่ทัพนี่มีกลิ่นอายอาเจ๋ออยุ่นะ ;)
.
.
.
.ป
.
>>931 กลับกันเลย เจ๊เฮยนี่กูไม่ชอบคู่เตี่ยอู่ที่สุดอ่ะ ลำไยผัวฮ่องเต้ของนาง พระเอกชาติก่อนคือเลวสุดตีนแบบไร้คำบรรยาย ไม่ค่อยมีอารมณ์จะเชียร์ให้แฮปปี้เลยอ่ะ นางเอกทำไมต้องมาผูกติดอยู่กับอิเฟี้ยนี่ทุกชาติวะ ลำบากแม่นางจริงๆ มีผัวแบบนี้ 5555
ของเจ๊เฮยชอบคุณชายกระดาษกับแม่นางเต้าหู้ คู่น้องสาวฮ่องเต้กับราชันอเวจี แล้วก็คู่ชะตา(เรื่องนี้ชอบเพราะคุณชายซ่งออกเยอะ 555555)
ยิ่งซื้อก็ยิ่งเท่ากับจ่ายเงินต่ออายุความเฮี่ยนาจา
เจ๊เฮยกู FC อาหล่างเถิงค่าา
>>939 กูก็รู้สึกคู่องค์หญิงไม่สนุกเท่าไหร่ แต่คนส่วนใหญ่มักชอบกัน แต่กูชอบปก สวยมากกกก เอาจริงๆชุดนี้ปกดีทุกเล่ม เข้ากับเรื่อง สื่อถึงเรื่องได้ดีหมด
>>946 555 กูชอบความดาร์คของคู่เตี๋ยอู่ ถ้ามีเรื่องในอดีตเพิ่มอีกหน่อยคงขยี้ได้เยอะขึ้น แต่แค่เท่านี้ก็ทำกูอึดอัดได้แล้ว วิธีการเล่าของเจ๊มันดีอ่ะ
เอาจริงๆชุดนี้ภาคแรกกูมีความปลาบปลื้มกับพวกนางเอกมากกว่าพระเอกว่ะ อย่างเตี๋ยอู่ อาซือหลัน หลิง ยิ่งหลิงในเรื่องสี่ ตอนที่หนีออกมาจากถ้ำปีศาจแล้วมาเจอเพื่อนนี่แบบ คำพูดของนางในตอนนั้นมันเจ็บปวดมาก ไม่ได้เจ็บแค่กับเพื่อน แต่เจ็บปวดกับสิ่งที่นางเจอ เล่มนั้นมีแต่คนเกลียดหลิง แต่กูกลับยิ่งรักและสงสาร
แต่ถึงงั้นกูก็มีผู้ที่ชอบนะ อย่างปาหลาง อาหล่างเถิง เสี่ยวเม่ยงี้ สงสัยกูชอบสายกล้ามดูมีความเป็นบุรุษเพศ 555
ของเจ๊เฮย กูชอบเรื่องน้องเต้าหู้ อยากถีบฮ่องเต้ เอ็นดูน้ององค์หญิง กรี๊ดพี่หลอมอาวุธ อยากแกล้งปีศาจขี้แย และรอคอยคุณชายซ่ง เมื่อไหร่จะมาาาาาาาาาาาาา
เจ๊เฮยชอบน้องเต้าหู้สุดแล้วด้วยขอบคาร์ทั้งนางเอกพระเอกดีงามไม่ลำไย ไม่ดราม่านวลๆนัวๆกะลังดีเหมาะกับการอ่านประโลมจิตใจ ฉากชูวับชับๆช่างดีงามยกขึ้นหิ้งไปเลย
>>934 ตอนอ่านกูก็ป๊อดแบบมึง คือกูไม่ชอบพระเอกหลายเมียอะไรงี้
ไม่ชอบพระเอกที่ขี้สงสารชะนีอื่นด้วย
แต่วางใจได้
สปอยมเหสีป่วนรัก
.
.
.
.
.
นางคนสวยๆญาตินางเอกที่อยากเข้ามาเป็นสนมจนตัวสั่นอะ
แล้วพระเอกก็เหมือนชอบนาง แต่ปรากฏว่าชอบแค่ความสวยความเก่ง
แต่ไม่ได้อยากรั้งในวัง บอกนางอีกว่าถ้าเจอคนที่ใช่ก็แต่งออกไปเถอะ
ละทีนี้มีตอนนึงที่นางเอกสั่งยัยนี่ให้กลับไปบ้านพร้อมนางเอก
เอาจริงๆคือนางเอกไม่อยากให้อีนี่กลับวังละ
แต่นางไม่ยอม วันกลับวังนางก็กลับมาด้วย
ขบวนถูกลอบทำร้าย ชีก็เอาตัวบังนางเอกจนบาดเจ็บในางเอกรู้สึกผิด ตอนเฝ้าอาการอีนี่ที่เตียง พระเอกก็มาหา
นางเอกก็เปรยว่าอีนี่ช่วยนาง มีบุญคุณงี้ รับอีนี่เป็นสนมเถอะ
แล้วพระเอกปฏิเสธค่ะ ประมาณว่ากูไม่ชอบอีนี่
สะใจมาก จังหวะที่พูดกันคือชีไม่ได้หลับจริง ชีได้ยินหมดทุกอย่าง
ชีเลยเหมือนตาสว่าง พอหายก็ขอออกจากวังเองเลย
ต่อมาชีกลายเป็นคณะฑูตทำงานให้ราชสำนัก
.
.
.
.
.
ตอนนี้คือซื้อโฉมงามกับย้อนกาลมาแล้ว แล้วก็เป็นอืดๆ หว่ะ อยากอ่านย้อนกาลแต่ก็กลัวค้างไปอี๊ก โฉมงามก็ยังไม่มีรมณ์อ่าน รอรีวิวเพื่อนโม่งมากระตุ้นความอยากกูอยู่เนี่ย
>>940 กูไม่ซื้อ เพราะงานแปลกับปกว่ะ
เรื่องนักเขียนคนนี้สนุกอยู่แล้ว กูเคยซื้ออ๋องปี้ไก่ ด้วยความชื่นชอบในเนื้อเรื่อง
แต่พอส้มเอามาแปล เทียบคุณภาพแล้วคนละเรื่องเลยว่ะ กูซื้อท่านยายกับโม่ซีประทับใจมาก ตอนหลังเลยรู้ว่าแปลดีกับไม่ดีเป็นยังไง
งานจิ่วลู่ควรได้คนที่แปลดีละมุนละไมคลังศัพท์แยะกว่านี้ ไม่ใช่การเติมกะปิน้ำปลาให้นางเอกดูเป็นแม่ค้าปากตลาด
ยิ่งเจอปกวินาศสันตะโรด้วยแล้ว กูตัดใจเททิ้งได้ง่ายขึ้นแยะ
ky กุมาช้าไป กุพึ่งไปอ่านตัวอย่างนางซินของกูกูมาแล้วชอบว่ะ แต่พอลองใช้คีย์เวิดสืบเสาะในโม่งดูแล้วมีแต่บอกเสียดายเงิน คือยังไงหรอ สนุกแต่ไม่คุ้ม900 หรือไม่สนุกแถมไม่คุ้มวะ ท่อนที่เขาลงมันแค่ยังช่วงรักวัยรุ่นแรกๆ อยู่ พอพระเอกกลับไปเข้าสู้บทชิงบัลลังก์แล้วไม่สนุกว่าไงอะ มันแพงกูไม่อยากเสี่ยง หรือถ้าใครจะสปอยให้เลยก็ได้ รู้เรื่องก่อนกูไม่เสียอรรถรส
>>946 กูกลับเฉยๆว่ะพระเอกคู่แรกแม่งแค่เป็นเหมือนทรราชคนโลภที่ทะเยอทะยานที่มีจริงในประวัติศาสตร์เยอะ กูเลยมองว่าไม่แปลกอะไรเพราะผู้ชายแม่งนิสัยแบบนี้ทั้งนั้น อย่างหรงจื่อ ตงกง ปู้ปู้ แต่ฮ่องเต้แม่งมีอำนาจมากเลยส่งผลเลวร้ายกว่าคนอื่นทำผิดยิ่งกว่าใคร แต่เรื่องที่มันรักนางเอกมากเป็นเรื่องจริงแล้วพอรู้ความจริงก็ยอมกลับตัวเพื่อนางเอก เตี๋ยอู่ที่รักฮ่องเต้ขนาดนั้นเพราะแม่งดีกับนางไงแบบเลวกับคนทั้งโลกยกเว้นเธอ ชอบเตี๋ยอู่ตรงนี้แหละที่สุดท้ายก็ยอมทิ้งความสุขเพื่อคนอื่นตลอดไม่ยอมที่จะทำผิดมากไปกว่านี้คนดีเหี้ยๆ5555
>>951 +1 กูอยากให้เขียนภาคก่อนๆอีกแม่งต้องดาร์กเหี้ยแต่กูชอบ หลิงชอบและสงสารนาง กูรออ่านมากอยากเห็นนางสมหวัง
ในนี้มีใครอ่านเจาเหยาป่ะ กูเพิ่งอ่านจบอยากถามพวกมึงว่า
.
.
.
.
.
สำหรับพวกมึงคู่ฉินเชียนเสวียนที่เป็นเซียนแล้วลงมาเกิดเป็นสวีจีจะได้แต่งงานกับสื่อชีเนี่ยสำหรับพวกมึงนับเป็น HE ป่ะ สำหรับกูสวีเจายังไงก็ไม่ใช่ฉินเชียนเสวียน ยังไงชั่วชีวิตนี้ของสื่อชีก็ไม่ได้ยินคำว่ารักจากปากของฉินเชียนเสวียนแน่ๆ กูเลบนับเป็น bitter sweet พวกมึงว่าไงบ้างวะ
ปล. เจาเหยากับม่อชิง XYZ กันตรงบันไดหินจริงๆเหรอมึง มันไม่โจ่งแจ้งไปเร้อ
.
.
.
.
.
พูดถึงเจ้เฮย กูชอบเตี๋ยอู่เหมือนกัน รู้สึกว่านางแบบเจ็บมากกกกก ฮือออออ
อีพระเอกมึงควรโดนถีบสิบรอบ
จริงๆงานเค้าเหมาะกับการอ่านรวดเดียวนะ รับรองต้องอินมากกก จักรวาลเฮยเจี๋ยหมิง
>>960
กูสปอยนะ เรื่องนี้กูว่าไม่ควรเสียเงินมากๆ สำหรับกูค่ะ
.
.
.
.
.
.
อีพระเอกไม่ได้ชิงบัลลังก์เหี้ยไรเลย มันจบก่อนนนนน
เหมือนดีวีดีมึงดูแผ่นแรกไป ตอนกำลังจะเปลี่ยนเป็นแผ่นสอง ปรากฏว่ามันไม่มี ละมึงโทรไปถามที่ร้าน ที่ร้านบอก อ๋อ จบแค่นี้ครับ
มันจบแบบครึ่งๆกลางๆเบอร์นั้นเลยค่ะ
ถ้าเป็นเดอะลอร์ดภาคสาม โฟรโด้ก็กำลังจะเข้ามอร์ดอร์อ่ะ ละก็ขึ้น The end อ่ะะะะะะะะ
.
.
.
.
.
.
.
กูแค้นมากป้ะะ 555555555555555555555
นางซินนี่แค้นสองเด้ง เด้งหนึ่งมาลัดคิวหย่งเยี่ยกู เด้งสองคือตามที่โม่งบนๆรีวิว
>>948 ด้วยคนๆ ชอบมากกกก ชอบเรื่องนี้ที่สุด รองมาคือคู่มายา
คู่แค้นชอบพระเอกแบบทำดีไม่หวังผลจริงๆ ภายนอกน่ากลัวแต่จิตใจดีงาม
แล้วโคตรถนอมนางเอก
เอาจริงๆ พระเอกของเฮยก็รักผู้หญิงของตัวมากทุกเรื่องมะ ประคับประคองทั้งร่างกายและจิตใจ
ยกเว้นคู่ฝันภาคอดีต พระเอกเห็นนางเอกเป็นของตายจนไม่สนใจ
>>951 เห็นด้วย คู่บุปผาไม่ค่อยพีค
ของเจ๊เฮย กูชอบคู่ช่างตีเหล็กมากที่สุดอะ รองมาก็คู่เต้าหู้
คู่ฮ่องเต้กูเกือบชอบนะ แต่กูว่าเจ๊เขียนถึงช่วงยุคอดีตน้อยไปหน่อยเลยทำให้อินกับอารมณ์ของนางเอกในยุคปัจจุบันน้อยลง
>>960 สำหรับกู กูชอบจบแบบนี้อะ
คือไม่จำเป็นต้องเคลียร์ทุกอย่าง
เรื่องนี้กูชอบสำนวนการแปล
แต่แม่งสไตล์ฮาเร็ม นางเอกมีผู้เข้ามาจีบเยอะมาก
คือกูยังไม่ทันได้ฟินใครก็หายเข้ากลีบเมฆไปละ
มีพระเอกมาวินคนเดียว ส่วนเรื่องราคากูว่าแพงไปอะ
ที่สำคัญคือนางเอกไม่ใช่นางซินอะ ชีวิตดีกว่าคนปกติด้วยซ้ำ
เป็นนางซินยุคใหม่ จบนอก ทำงานบริษัทใหญ่ ขับบีเอ็ม อยู่คอนโดหรู พ่อแม่มีฐานะ
ที่กูไม่ชอบนางเอกคือกูว่านางเป็นผู้หญิงยุคใหม่ก็จริง
แต่นางค่อนข้างปล่อยตัว ตอนนางย้อนนึกถึงเพื่อนแฟนเก่านาง
ซึ่งอยู่ชมรมเดียวกับนาง นางสนิทถึงขั้นชอบไปนั่งเล่นห้องเพื่อนคนนั้น ไปไหนมาไหนด้วยกันยิ่งกว่าแฟน
กูนี่เบะปากอะ ยังไม่รวมแฟนที่นางอยู่กินกันมา (อันนี้ปกติ เข้าใจ)
เลยแบบไม่แปลกใจที่พระราชินีจะรังเกียจนางอะ
นางซินคือเรื่องที่กูเสียดายเงินที่สุดในรอบปีที่เเล้วเลยมึง เเม่ง
>>962 กูเจอสายมาโซเหมือนกันแล้ว
งานเจ๊เฮยภาคแรกกูว่าพีคมาก คู่แรกเปิดมาก็อึดอัดเจ็บหน่วงๆ คู่สองมาแบบคลายอารมณ์หน่อยๆ เจ็บแปล๊บๆ แต่คู่สามเจอปาหลางกับอาซือหลัน กูนี่สะท้านน้ำตาท่วมหมอน มาคู่สี่ถึงจะไม่น้ำตาไหลพรากแต่ก็หน่วงอึนๆ สงสารปีศาจขี้แย
พอมาภาคสอง เรื่องที่พีคสุดสำหรับกูคือคู่แค้น ด้วยมุมมองของเรื่อง สถานะของตัวละคร กูเลยยกให้เรื่องนี้เอาความพีคไป แซงหน้าคู่ชะตากับคู่เคียงไปได้ ส่วนเรื่องอื่นๆ ในภาคนี้ สำหรับกูไม่ได้พีคมาก แต่มันเหมือนเป็นเหตุการณ์ที่แฝงการเดินทางของหลิงมากกว่า แต่ถึงพูดอย่างนี้กูก็ชอบแม่งทุกคู่
>>970 กูมีแต่เพื่อนผู้ชายอะเป็นฝูง แบบเฮไหนเฮนั้น นอนไหนนอนนั้น คือมันสนิทจริงๆแบบพวกกูโตมาด้วยกัน ตั้งแต่อนุบาลยันเนี่ยทำงานกันหมดละ มันก็ไม่แปลกนะ มันคือเพื่อนจริงๆอะ ไม่เคยมีอะไรเกินเลย มึงต้องลองมองว่าเพื่อนกันแบบนี้มันก็ปกติอยู่แล้ว แค่อันนี้มันคนละเพศกันเฉยๆ มันไม่ใช่ว่าคนเราจะต้องคิดไม่ซื่อกะเพศตรงข้ามทุกคนปะ
กูว่านะถ้าแบบไม่ใช่อารมณ์ friend with benefit ไม่เรียกปล่อยตัวนะ
กูคนถามเรื่องนางซินเอง 5555 อ่านคห.แต่ละคนแล้ว กูไม่ซื้อก็ได้วะ ถึงแม้จะอยากรุ้แค่ไหนก็ตามว่ามันเป็นไง ถ้าโชคดีไปเจอมือสองถูกๆ ก็อาจจะซื้อ ขอบคุณสปอยมาก ว่าแต่กูพึ่งสังเกตว่าที่จีนนี่นิยมหนุ่มหน้าตาอ่อนโยน ท่วงท่าอ่อนโยน กริยานุ่มนวล อะไรงี้หรอวะ เห็นนิยายสมัยใหม่หลายเรื่องละชอบให้พระเอกเป็นอย่างนี้ ไม่ค่อยเจอพระเอกหล่อเถื่อนผิวสีทองแดงถ้าไม่ใช่นักรบหรือตำรวจจริงๆ
งี้ที่เขาว่านิยายสะท้อนภาพรวมของสังคมนี่อาจจะจริงป่ะ
ที่จีนผู้หญิงรู้สึกเป็นรอง - นิยายเลยเขียนให้พระเอกอ่อนโยน ตามใจเมีย
แล้วที่ไทยนี่ยังไงวะ ผู้ชายของเราดีเกินไปเหรอ เราถึงชอบมีนิยายตบจูบกักขังหน่วงเหนี่ยว 555
ถ้ากูอยากให้สนพ. มีคำเตือนว่าเรื่องนี้นางเอกไม่ซิง รักสามเส้า ข่มขืน ฯลฯ นี่มันเกินไปใช่ปะวะ บางทีก็ขี้เกียจเข้ามาส่องโม่ง กูเจอแจ๊คพอตไปหลายรอบแล้วเสียดายเงินว่ะแม่ง แต่ถ้าติดยอดขายคงลดลงรึเปล่า
ท่านหญิงชวนอภิปรายนิยายซั่นเฟย แปลว่า เรื่องใหม่จะมาแล้วใช่มั๊ย กูชอบหลายเรื่องอยู่
>>973 เออกูสายมาโซ5555 กูชอบแบบถ้าเรื่องดราม่าแล้วต่อไปให้สุดขยี้ให้น้ำตาแตกไปเลย งานเจ้เฮยกูว่าแกเขียนแบบรีบๆป่ะว่ะมันขยี้ต่อในเล่มหรือทำหนากว่านี้ได้แต่ไม่ทำ เหมือนตั้งใจให้ถ้าอยากจะรู้เรื่องกว่านี้อ่านเล่มต่อดิ เหมือนดูซีรี่ย์เรื่องยาวที่มีคู่รองมาโผล่มาหลายๆคู่ กูขัดใจตรงนี้แหละกูอยากดูคู่หลักอย่างเดียว คู่รองอย่าพึ่งแย่งซีน หรือกูไม่ควรอ่านติดต่อทั้งซีรี่ย์รวดเดียวจบว่ะ 55555
>>979 กูอยากให้มีแบบนิสัยพระนางแปะไว้ด้วยเลย จะได้รู้ว่าแม่งนิสัยงี่เง่ามั้ย แต่คงทำไม่ได้เพราะมันคงสปอยไปแหละ555
กูรู้สึกว่าเวลามีคนมาถามสนพ.ว่าเรื่องนี้แฮปปี้ไหม จบเศร้ารึเปล่าไรงี้ กูรับได้มันไม่สปอยล์เนื้อหา แต่มันจะมีพวกที่ถามแบบเศร้านี่เศร้ายังไง ทะเลาะกัน ตาย รึว่าไม่ได้ครองคู่ หรือแฮปปี้นี่ยังไง มีลูกไหม ได้แต่งกันรึเปล่า อันหลังกูว่ามันมากไป รู้สึกถูกสปอยล์ตอนจบ ไอ่ที่กูจะลุ้นก็ไม่ต้องลุ้นอะไรแล้วอ่ะ คนอื่นว่ายังไงกับเรื่องนี้
ขอรู้แค่จบ he be หรือจบปลายเปิดแบบท่านหญิงตอบก็พอแล้ว ที่เหลือไปหารีวิวอ่านเองถ้าอยากรู้สปอย
อย่างมากที่กูเคยเห็นในหนังสืออิงค์จะมีเตือนแค่ว่ามีฉาก violence อ่ะส่วนเตือนว่า virgin ไหมกูไม่เคยเห็น กูเห็นแต่ non-consent, first time, m/f, m/m/m/f ไรงิ ส่วนที่ต้องมาบอกว่าตัวเอกงี่เง่าไหมความงี่เง่าของแต่ละคนมันไม่เท่ากันหว่ะมึงว่างี่เง่ากูอาจจะว่าไม่ก้อได้ มึงจะเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานไม่ได้หรอก
>>976 เท่าที่กูนึกออก พระเอกที่ตรงข้ามกับ อ่อนโยน เป็นบัณฑิต ส่วนมากก็เป็นพวกท่านแม่ทัพทั้งหลาย อย่างเซียวเสา (โทษทีมันนึกถึงมาก่อนเลยอ่ะ) เพราะเค้าเขียนหลายรอบมาก ว่าแมนแบบผชๆ ตัวใหญ่ๆ
อีห่า กูกำลังจะยกห้องสมุดอีกเรื่องละ อยากตบหน้าตัวเอง อีตัวประกอบที่ชื่อว่าพระเอกเรื่องสารวัตรกู้ ก็รูปร่างแมน
เฮ่อออ นอกนั้นก็มี จอมนางคู่บัลลังก์ไง ฮั่วชี่ปิ้งในนิยายนี่บรรยายว่าไงนะ แต่น่าจะตรงข้ามกับท่านเก้ามะ
ky หน่อยเพื่อนโม่ง กูไปถอย เม่ยเซิง เล่มแรกมาลองละ อ่านแล้วเหมือนจะชอบ แต่ก็คลุมเครือจังวะ กูอ่านแล้วรู้สึกฟุ้งๆ ยังกะ xxxholic
เอาเป็นว่ากูพอก่อนแล้วกัน แต่กูแฮปปี้ที่เวลาคนมองจื่อเหยียนแล้วเคลิ้ม ไว้รอถ้าหอดอกฯกูจบแล้วยังไม่มีอะไรดามใจค่อยกลับมาอ่านใหม่
สือโถวของกูก้อสายเปย์เฟร้ย ถึงรสนิยมฮีจะไม่ค่อยได้เรื่องก้อเถอะ
มู้จะเต็มแล้ว
กูเก็บข้าวของเตรียมย้ายตำหนักละ
เกียมนับถอยหลัง
จะตั้งตำหนักใหม่เมื่อไหร่มีเรื่องจะถาม
*********ปิดมู้************
เหมียวเหมี่ยว มางานนส
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.