>>256 ขออภัย กูสับสนระหว่าง eno กับ ibuki ขอเก็บเศษหน้าแป๊บ
เห็นถกกันเรื่องความเนือย
หงส์ขังรักวำหรับกูตอนแรกเนือยมาก อ่านตย.สองสามตอนของแจ่มแล้วตัดสินใจได้ทันทีว่าจะไม่ซื้อ แต่เพราะโดนโม่งป้ายยาแถมปกกับบ็อกก็สวย สุดท้ายตอนงานหนังสือปีนั้นกูเลยสอยมาหมดเลย ตอนอ่านแรกๆก็เนือย อ่านไปหาวไป พอมาช่วงใกล้จบเล่มสามกูถึงค่อยหายเนือย กูอาจจะเบื่อเรื่องข้ามเวลา สิงร่างไรพวกนี้นี้แล้วด้วย
ส่วนซือมิ่ง กูท้อแท้กับการอ่านมาก กว่าจะอ่านจบกูเข็นตัวเองแล้วเข็นอีก ตอนแรกกูนึกว่าป็น reader block เลยทำให้เบื่อไม่อยากอ่าน แต่มันไม่ใช่ไง พออ่านจนจบไปต่อเรื่องอื่น สปีดการอ่านกูกลับมาเหมือนเดิม กูว่าซือมิ่งเรื่องมันไหลไปเรื่อยๆ เอื่อยๆ อยากยำยังไงก็สารพัดจะใส่เข้ามา กูชอบพาร์ทฉางอันที่สุด นอกนั้น ให้ตายเหอะ กูแทบจะไปไม่รอด อ่านจบอยากขายทิ้งมาก แต่เสียดายปก อยากเก็บคู่กับท่านยาย
ลิขิตเหนือเขนย กูเห็นหลายๆคนบอกว่าเนือยมาก กูเลยตัดสินใจเทไม่อ่านต่ออีกเลย ตอนอ่านป่าท้อกูก็ว่าเนือย เป็นเรื่องที่กูอ่านแล้วเฉยๆ งงมากว่าทำไมกระแสมันดี คนกรี๊ดหนัก แต่กูอ่านจบไม่คิดจะหยิบอ่านใหม่อีกเลย รู้สึกเสียดายเงินค่าพรีมาก พอกูรู้ว่าป่าท้อไม่รอด กูเลยเทขายลิขิตต่อทันที
พราวพร่างที่ใครๆบอกว่าเนือย แต่สำหรับกู มันโคตรละมุน มันค่อยเป็นค่อยไป ก๊าวใจกูมาก