กูอ่านหาเมียในสวนผักของส้มส้มจบแล้วนะ
----[หาเมียในสวนผัก]---------
.
.
.
.
.
มันเป็นนิยายเบาๆ ให้ความรู้สึกเหมือนเรื่องเพียงหนึ่งใจว่ะ
ว่าด้วยเรื่องผู้ชายหลงเมีย เปย์เมียเท่านั้นแหละ
ความเป็นสาวทะลุมิติของนางเอกนี่เอามาใช้ประโยชน์แค่เรื่องค้าขายกับแนวคิดจริงๆ แถวปมเรื่องที่พระเอกต้องปิดบังฐานะแม่งมาไวไปไวอีกตะหาก สืบราชการลับแป๊บเดียว ที่เหลือเป็นเรื่องว่าด้วยการจีบเมียล้วนๆ
กูว่ามันเลยอาจจะถูกใจสายชอบความเบาสบายประดุจโบยบินอยู่บนปุยเมฆน่ะนะ มันเดาตอนจบได้แบบไม่ต้องลุ้นให้ปวดตับมาก
แต่สำหรับกู อ่านแล้วก็ได้แต่หัวเราะแหะๆ ยังดีที่ยืมพี่ที่ทำงานมาอ่านว่ะ ขืนซื้อเองคงขายต่อไม่ทัน
แถมพิ้งเจดก็แปลซะยังกับนิยายรักโรแมนติกสมัยนี้ไปอีก
สรปุแล้ว ใครสายชอบความสบายใจ พระเอกนางเอกฝ่าฟันอุปสรรคความรักจนได้ครองคู่กันชัวร์ๆ อ่านแล้วไม่คิดไรมากก็แนะนำนะ
.
.
.
.
.