>>70 ไม่เนือยแบบซ่อนรัก คือซ่อนรักมันราบเรื่อย เล่าชีวิตประจำวัน เล่าว่ามีอีเวนท์อะไรใช่ม้า(กูอ่านซ่อนรักรอด ชอบเหมือนกัน)
ช่วงเล่มแรกๆมันเป็นworld buildingอะ สำรวจไปกับนางเอกว่าโลกนี้มีอะไร ทำอะไรได้ ทำอะไรไม่ได้
ถ้าคำว่าเนือยของมึงคือไม่มีเหตุการณ์ตื่นเต้นเร้าใจ ก็นับว่าเนือย
แต่คำว่าเนือยของกูคือเรียบๆเรื่อยๆ มีเรื่องเข้ามาแต่ก็ไม่ทำให้อิน อ่านเหมือนอ่านหนังสือเรียนที่ไม่ลุ้น ไรงี้
(สำหรับกู เนือยแทบไม่ไหวคืออวลกลิ่นฯเล่ม1 กับสามคราที่กูทนไม่ไหวตั้งแต่ตัวอย่าง นับเป็นเนือยเกินกูไม่ทน เนือยแบบกูไม่อินเลย อ่านไปรำคาญไป กะบันทึกสาวงามที่ช่วงเล่มหลังทำให้กูอินไม่ได้เลย ได้แต่ทนอ่านว่าเมื่อไหร่มึงจะจบ)
หงส์ขังรักมันยิงมุกรัวด้วยอะมึง อ่านไม่เบื่อนะสำหรับกู บรรยากาศเฉพาะส่วนมุกกูว่าฟีลคล้ายๆปิ่นปักผม คือฮาด้วยตัวมันเองจากเหตุการณ์และมุมมองของคนในนั้น
กูก็ยังไม่อินกับนางเอกเต็มที่มากนัก หลายๆส่วนนางปรับอารมณ์ไวไปหน่อย แต่โดยรวมโอเค มีสติมาก ถ้าอ่านดีๆจะรู้สึกว่าแอบแซะพล็อตคลีเช่เกร่อๆระดับนึงเลย
เล่มแรกก็มีเรื่องที่นางเอกต้องลุ้นเยอะอยู่ แต่เหตุการณ์ไม่ได้ใหญ่โตอะไร อันไหนแก้ไม่ได้นางก็ถอยมาตั้งหลัก ไม่มีเจอตอเจอดราม่าแรงๆ(จากเล่ม1นะ เห็นจากสปอยว่าหลังเล่ม3อะเพียบ)
>>72 >>73 ตอนกูอ่านกูยังคิดเลยว่าเพื่อนโม่งหลอกกู กูดองไว้ยังไม่อ่านเพราะยังไม่อยากเนือย อ่านแล้วไม่เนือยเลย5555
คำว่าเนือยกูคงไม่เหมือนคนอื่นจริงๆ
ตอนนี้กูยังเฉยๆกับพระเอก แบบ ยังเดาใจไม่ได้ว่าจริงๆแล้วคิดอะไร รักแล้วเหรอ หรือแค่ทำตามแผนอะไร ไว้รอเฉลยก่อนกูอาจจะมาหวีดนะ555