เออ จะว่าไป มึงอ่านปิ่นกันเยอะ มึงว่าเหมือนกับที่ รีวิว กี่เปอร์วะ กูกำลังอ่านเล่ม 1 อยู่ เลยระลึกชาติถึง
ออกตัวก่อนนะคะว่าเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ห้องสมุด "ไม่ได้" เอามาทำนะคะ
แต่ไหนๆก็อ่านแล้ว เลยรีวิวไว้ให้เป็นแหล่งข้อมูล
เผื่อ สนพ. ท่านใดสนใจจะติดต่อนำมา
ดีกรี
เรื่องนี้โฆษณาตรงแผ่นพับด้านหน้าเลยว่า เป็นเรื่องอันดับหนึ่งที่ยอดขายถล่มทลายในจีนนะคะ มีการร่วมทุน ห้าร้อยล้านหยวนเพื่อที่จะเอาไปทำซีรี่ย์เลยแหละ (น่าจะปีหน้า)เรื่องนี้ชื่อ "จั่นจงลู่"ทำไมถึงชื่อจั่นจงลู่? จั่นแปลว่า "ปิ่น (เสียบผม)" จง แปลว่าข้างใน ลู่ในที่นี้คือความทรงจำ พูดง่ายๆประมาณ ความทรงจำของปิ่นปักผม (หมายถึงนางเอก เพราะเรื่องนี้เวลานางเอกไขคดีจะชอบเอาปิ่นปักผมออกมาเคาะกับฝ่ามือ)จากปก... ปกสวยดี ดูแล้วจะนึกว่าแนวในรั้วในวัง พระสนมแก่งแย่งชิงดี แต่จริงๆแล้วไม่ใช่ เนื้อหาปกไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อเรื่องเลยนะคะ เรื่องนี้สี่เล่มจบ เป็นแนวสืบสวนสอบสวนล้วนๆ คล้ายๆกับ "ตี๋เหรินเจี๋ย" แต่วิธีการสอบสวนฉลาดและล้ำลึกกว่ามาก อ่านแล้วจะทึ่งในตัวนางเอก เป็นผู้หญิงเก่งคนหนึ่งเลยแหละเรื่องนี่้สี่เล่มจบ (อย่างหนา) ถ้าเอามาทำเป็นไทย ก็น่าจะประมาณหกเล่ม (เล่มละ 500 หน้าเป็นอย่างต่ำ) ถ้ายึดตามจีนก็ได้ 4 เล่ม (เล่มละ 800 หน้าได้)
เข้าเรื่อง...
เรื่องมีอยู่ว่า มาถึงก็มีการป่าวประกาศว่าครอบครัวของเจ้ากรมอาญา ที่ดูแลเรื่องสอบสวนคดีใหญ่ๆในเมืองหลวง ถูกวางยาพิษตายทั้งครอบครัว โดยเหลือไว้เพียงลูกสาวคนเดียวในบ้าน "หวงชิงเฉีย" ที่ยังรอดชีวิต ทางการเลยเข้าไปดูแลคดีนี้ ปรากฏว่าหลักฐานทั้งหมดชี้ไปยัง หวงชิงเฉียว่านางเป็นคนวางยาพิษฆ่าทุกคนด้วยมือของนางเอง หลักฐานที่ร้ายที่สุดก็คือพี่ชายบุญธรรมที่นางรักมากคนหนึ่ง เขาบอกกับคนอื่นๆว่าเห็นนางเป็นคนลงมือ ทางการเลยประกาศจับตายนางเอก
นางเอกโดยส่วนตัวโตมากับครอบครัวนักสืบสวนและทำงานร่วมกับบิดาตั้งแต่เจ็ดขวบ เป็นคนที่ประสาทสัมผัสไวและไหวตัวเร็วมาก เมื่อปฏิเสธแล้วใครไม่เชื่อจึงวางแผนหาทางหนีออกจากบ้านไปจนได้ ไม่ทิ้งร่องรอยให้คนตามหาได้เลยด้วย ชือ่และใบหน้าของนางเลยถูกประกาศจับไปทั่วเมือง
นางเอกปลอมแปลงตัวเอง แล้วตระเวณไปหาเพื่อนสนิทของพ่อหลายคนเพื่อให้ช่วยเหลือตน แต่ก็โดนหักหลังแจ้งทางการบ้าง โดนปฏิเสธบ้าง ฯลฯ จนสุดท้ายนางไม่มีทางเลือกแล้ว เลยเข้าไปขอความช่วยเหลือจากท่านอ๋องพิการที่เขาว่ากันว่าชั่วช้าสามานย์ที่สุด (แต่ทรงอำนาจมากในขณะนั้น) ท่านอ๋องชื่อว่า "หลี่ซูไป๋"
หลี่ซูไป๋ เป็นคนที่งกและเค็มจัดคนหนึ่ง เขาบอกว่าจะช่วยก็ต่อเมื่อนางเอกไขคดีในจวนให้เขาได้คดีหนึ่ง ถ้าทำได้เขาจะล้างประวัตินางเอกให้หมดและทำให้นางเป็นคนใหม่....ก็อย่างที่คาด... นางทำได้ ในที่สุดจึงได้เปลี่ยนชื่อแส้ใหม่และนอนทับที่ขันทีที่ตายไปแล้ว ถือกำเนิดใหม่เป็น มหาขันทีหยางฉงกู่ ที่ปรึกษาข้างตัวหลี่ซูไป๋ตั้งแต่นั้นมา (ขันทีตัวจริงตายไปแล้ว)
คดีต่อมาที่หยางฉงกู่ทำคือคดีที่เกี่ยวกับตัวท่านอ๋องเองนั่นแหละ (สาเหตุที่ทำให้ท่านอ๋องแขนซ้ายพิการ) คือตั้งแต่เด็กพระเอกเนี่ย มีนักพรตดังผู้หนึ่งเดินทางมาเจอเข้า และดูดวงให้พร้อมกับให้แผ่นคำทำนายมาทั้งหมดหกคำ เมื่อใดก็ตามที่คำทำนายคำไหนมีวงกลงสีแดงวาบขึ้นมา เวลานั้นจะเกิดเหตุขึ้นกับพระเอก เช่นตอนที่เขาเป็นวัยรุ่น มีคำว่าพิการวาบขึ้นมา คืนนั้นเขาก็มีโจรป่าบุกทำร้ายจนเส้นเอ็นแขนขาด ตัวพระเอกเองไม่เชื่อเรื่องนี้ นางเอกก็ไม่เชื่อ คาดว่าต้องมีคนอยู่เบื้องหลังคำทำนายทั้งหกและพยายามทำให้มันเหมือนเป็นลิขิตสวรรค์
นางเอกเลยเริ่มต้นสืบตั้งแต่นั้นมา
เพราะช่วงที่นางเอกมาอยู่ด้วย มีคำว่า "สูญเสียเจ้าสาว" แวบขึ้นมาในแผ่นทำนาย และเป็นช่วงที่ท่านอ๋องกำลังคัดเลือกสาวงามเข้าจวนเสียด้วย
นักสืบเลยต้องเริ่มสืบเพื่อช่วยชีวิตสาวงามทุกคนไม่ให้มีใครถูกฆ่า
และเปิดโปงคำทำนายอาถรรพ์นี้
เล่าแค่นี้เนอะ...