Last posted
Total of 1000 posts
>>308 ไม่ๆ เพื่อนโม่ง นางเอกนั่นแหละ ชื่อเมาเมา (เหมือนเสี่ยวเมาเมาที่เอาไว้เรียกแมวน้อยนั่นแหละ) ออกมาพารากราฟแรกเลย ทีนี้ในภาษาญี่ปุ่นเค้าจะระบุให้ออกเสียง マオマオ คือเมาเมา ก็เป็นที่รู้กันว่าเป็นการระบุให้เป็นชื่อ เวลาแปลก็ทับศัพท์ไปเลยว่าเมาเมา ไม่ต้องแปลว่าแมว
กูไม่ไปเสาร์อาทิตย์หรอก ขี้เกียจไปเบียดกะคน กูชอบไปเดินชิลๆ ไปวันธรรมดาตอนบ่าย เจอแต่เด็กนักเรียนเพียบเลย ปีนี้เปย์แจ่มออนไลน์เพราะอยากได้โปสการ์ด ที่เหลือตามไปเก็บ set ลด 30% กะงานคุ้กกี้นิดๆหน่อยๆก็ปาไปสามพันกว่าได้ของแถมมาเพียบ พวกบูธนิยายที่กูไปตอนบ่ายๆไม่มีคนนะ พอไปบงกชจะไปสอยการ์ตูนตาหวานเท่านั่นแหละ คนเพียบต้องไปเบียดกะเด็ก เลยสะกิดถามรีวิวแม่งเลย น้องๆช่วงนี้เรื่องไหนฮอตฮิตหรา พี่อยากย้อนวันรำลึกสมัยวัยใสกางเกงในสีชมพู ได้การ์ตูนมาสามแพ็ค เสียดายพี่เยี่ยยังไม่ออก เลยได้แต่ปิ่น2 บูธนิยายไทยมีจีดโปรหนักหน่วง 10 เล่ม499 กูเห็นป้าๆแก่ๆเพียบรุมอยู่
วันนี้เพิ่งอ่านอาหนานจบ
.
.
.
.
.
กูว่ามันถูกจริตกูดีอ่ะ แต่เทียบกะน้องฟู่ในเรื่องความเรียบเรื่อยที่เป็นแนวบันทึกชีวิตประจำวันนางเอก กูว่าพราวพร่างมีอะไรน่าลุ้นกว่า อาหนานนี่ชีวิตดีดี๊อ่ะ เหมือนกูเดาได้แบบพอมีปัญหา เด๋วพระเอกต้องมาช่วยชัวร์ไรงี้ อ่านได้ฟินๆ พระเอกรักนางเอกมากกก เปย์แล้วสำหรับกูถือว่าคุ้มเพราะกูชอบแนวเน้
.
.
.
.
.
งานรุมเร้า ยังไม่ได้อ่านอ๋องซึน เด็จพี่ก็ดองน้องเสียใจจจ
กูอ่านหยกยอดจบแล้วๆๆๆ ใครบ่นว่าเบื่อนิยายพล๊อตซ้ำๆอ่านไปก้อเดาได้หมดเชิญอ่านเรื่องนี้เลยจ่ะลุ้นชิบหาย
.
.
.
.
.
ดีใจที่เรือเสด็จพี่กูไม่ล่ม แต่นางเอกจะมีเรือเยอะไปไหนนี่อ่านไปนึกถึงคนแต่งแปดสามีไป พล๊อตมันน่าฮาเรมจีๆ ถึงในที่สุดแล้วก้อไม่มีใครได้กินนางเอกก้อเถอะ เสียดายเรืออาหลีสุดละ ถ้าฮาเรมได้นี้รับมาเป็นอนุจะดีงามมาก
แต่เรื่องนี้นี่แม่งอ่านยากเขียนมาแบบพร้อมตัดซีนสลับอดีตปีจจุบันสับไปมาตลอดเวลา แล้วปมเรื่องชาติกำเนิดตัวละครก้อไม่เฉลยอีกว่ายังไงปล่อยให้ไปเดากันเอาเอง สรุปว่าลวี่หนิงคือ ลูกฮองเฮากะฮ่องเต้ หย่งจย่าลูกจิ่นเฟยกะท่านโหว แล้วลั่วเฟิงนี่ลูกน้องสาวท่านโหวกับใครวะ
พูดถึงลั่วเฟิง เป็นคลค ที่กูขัดใจสุดละ เปิดตัวมาปูพื้นเหมือนจะมีอะไรแล้วอยู่ๆก้อหายไปแล้วมาโผล่อีกทีท้ายเรื่อง แล้วคสพ.กันางเอกนี่คือยังไง ทำไมอยู่ๆนางก้อทำเหมือนจะเล่นด้วยกะน้องสามีซะงั้นกูไม่เข้าจายยยย
.
.
.
.
.
ป้าคางยานกำลังด่าเสด็จพี่กูอยู่ในคุก2 ไปมุงกัน
พวกคุก นี่รีวิวกูไม่ค่อยสนใจ อ่ะ มีเรื่องไหนที่นางไม่ด่ากันบ้าง อย่าง เรื่อง นิยายรักอลเวง ป้าอัมก็ด่านางเอกสมองป่วยใช่คำว่าเดรัจฉานไม่ดี เด็กจะไปเลียนแบบ หงส์ขังรักนางบอกมี นางเอกมีผัวเยอะ ใช้งานหนักเพลียจนตายคาเตียง นาง11 ป้ายอกว่าพวกองค์ชายแม่งเลวกว่าพระเอกอ๋องเด้าหู้ กลับกันท่าวดด ด่านิยายพวกนาง นางก็จะกรีดร้อง อย่างเสียสติว่าพวกดิสเครดิตรุมรังแก ไม่ชอบก็อย่สพูดสิบลาๆ ไม่ต้องถามส่ามีหลักฐานไหม ถึงห้องเก่ามึงจะปิด แต่กูมีแคปครบทุกคน
ดีออก //คลานกลับ ตำหนักเผือก
KY มีใครอ่านหงส์กรีดปีกบ้างยัง กูอ่านแล้วอยากหาคนเม้าท์ด้วยยยยย
เรื่องเชี่ยไรไม่รู้เรียลชิบหาย -ขนาดกูสายดราม่า อ่านแล้วก็ได้แต่ถอนใจบ่อยมากก กูสงสารนางเอกกก
ชีวิตแม่งจะบัดซบได้ขนาดไหน เรียลแบบนี่คือชีวิตนางโลมจริงๆ แม่งเอ้ยยยย กว่าจะถึงเล่มจบนี่ต้องบีบคั้นมากแน่ๆ
ใครสายดราม่า ใครสายอ่านเรื่องเรียลๆ รีบอ่านมาเม้าท์กะกูหน่อย เรื่องนี้ไม่ย้อนนางเอกไม่มีอะไรให้ซู เป็นหนังชีวิตล้วนๆ
กุเกลียดโม่งงงงงง. ฮือออ มึงไซโคเรื่องอ๋องซึนจนกุตบะแตก ทรัพย์ไม่มีแต่กัดฟันซื้อมา ฮือออ
นี่กูไปงานหนังสือมาแล้วไม่ได้ดูบันทึกปิ่นแต่พวกมึงอวยอ๋องซึนจนกูต้องตะกายหามาอ่านให้ได้ จังหวะพี่เหี้ยออกพอดี (ตอนกูไปงานหนังสือพี่เหี้ยยังไม่ออก) กูกะว่าจะสั่งซื้อออนไลน์เวปเมืองยิ้มพร้อมกันเลย แต่ราคารวม 668 ไม่ถึง 700 ก็เลยไม่ได้ส่งฟรี มึงมีหนังสือไรแนะนำมั้ยจะได้เพิ่มไป
>>332 สปอยล์ หงส์กรีดปีก
.
.
.
.
.
.
จอหงวนทิ้งนางเอก วิธีที่ทิ้งพูดได้สั้นๆ ว่าเหี้ยมาก เอาชุดแต่งงานมาให้ ลวงให้ไปงานเลี้ยงวางยาพิษจะฆ่าเพื่อไปแต่งกะลูกสาวขุนนางใหญ่คนอื่น ส่วนเหตุผลที่ฆ่านางเอกก็เหี้ยมากสำหรับความทุ่มเทที่นางเอกให้ไป บอกว่ารักนางเอกมาก แต่นางเอกไม่เคยเป็น ไม่มีวันเป็น ของของมันคนเดียว
ฆ่านางเอกให้ตาย หลุมศพจะเขียนว่าเป็นเมียมัน ยามเป็นไม่ได้ ยามตายอย่างน้อยก็ได้เคียงคู่ คือนางเอกคิดว่ามันจะมาพูดว่าเพราะนางเอกขัดขวางการเติบโตของมัน ฐานะไม่เหมาะสมบลาๆ แต่มันบอกว่าที่ทำเพราะรัก นางเอกก็ตรอมใจหนักมาก แล้วชีวิตแม่งรันทด ขายตัวเลี้ยงมัน เงินทองให้มันไปหมด แต่มึงเข้าใจใช่มั้ย นางเอกก็ขายตัวมาหลายปี เริ่มไม่สดแล้ว จากสูงสุดตามประสานางโลม เดี๋ยวก็ต้องมีคนขึ้นมาแทน ยิ่งนานไปนางเอกชีวิตมีแต่จะแย่ลงไป หวังฝากอนาคตไว้ที่มัน ขายรอยยิ้ม ขายร่างกายเพื่อมัน นางเอกไม่ขอให้แม่งแต่งเป็นเมียเอกด้วย ขอให้แต่งเป็นอนุก็พอแล้วสามสี่ปีให้มันรับสาวผู้ดีแต่งมาเป็นเมียเอก สิ่งที่ยอมทนทำมาทั้งหมดเพราะคำว่ารักที่บริสุทธิ์งดงาม ร่างกายแปดเปื้อนก็ยังรู้สึกทนได้เพราะยังมีความหวัง เพราะรู้สึกว่าสิ่งที่ทำไปเพื่อมันนั้นมีความหมายแต่พอเจอแม่งทรยศเบอร์นี้แทบไปไม่เป็น เกือบฆ่าตัวตาย
.
.
.
.
.
.
>>336
.
.
.
.
.
.
ตอนแรกก่อนอ่านกูก็คิดแบบมึง อ่านนิยายโลกสวยกันมาเยอะไงว่า นางโลมขายแต่ศิลป์ไม่ขายตัวไรงี้ พออ่านจริงแล้วก็แต่ถอนใจ ใจไม่แข็งต้องมีน้ำตาคลอบ้างอ่ะ บทอ๋องเล่มแรกก็มีพอประมาณออกเยอะกว่าอิจอหงวน แต่จะเน้นเล่าชีวิตนางเอกมากกว่า อ๋องก็จะมีซีนพวกการเมืองด้วย
อ๋องแม่งหวังดีกะนางเอกจริงๆ ที่ไม่ค่อยมาหาเพราะไม่อยากให้นางเอกต้องมาฝืนยิ้ม ฝืนประจบเอาเอาใจตัวเอง ไม่อยากบังคับนางเอกให้ทำอะไรที่ไม่อยากทำ อย่างอ๋องที่เป็นผู้สำเร็จราชการอยากได้ใครกระดิกนิ้วบอกก็ได้แล้ว แต่ไม่ทำเพราะไม่อยากให้มันเป็นแค่ร่างเนื้อมาปฏิสัมพันธ์กัน อยากได้ความรักความสนใจจากนางเอกด้วย ชีวิตอ๋องแม่งก็ดราม่าพอกัน
.
.
.
.
.
ชีวิตรันทดแท้......
กูถอยก่อนละกัน.......
ดราม่าขนาดนี้ กูขอบายหว่ะ จิตใจไม่แข็งแรง อย่างตงกงกูก็ไม่อ่าน คือดราม่าแต่จบ HE นี่โอเคนะ แต่ BE ไมาไหวจริงๆ อุส่าอ่านนิยายแล้วขอเบิกบานลืมโลกแห่งความจริงไปเลย
>>344 จริงๆ กูก็นับถือเมืองยิ้มเรื่องกล้าเอานิยายดังๆ BE จีนมาแปลไทยนะ เพราะคนไทยส่วนใหญ่ชอบ HE ในขณะที่คนจีนชอบเสพ BE พอๆ กะ HE
เสน่ห์ของเรื่องนี้คือถ้าไม่โฟกัสเรื่องเศร้าไม่เศร้า คือการบรรยาย โทนการดำเนินเรื่อง ถ้อยคำ เรียบเรียง การเปรียบเทียบ ถือว่าดีมาก ทำให้อินไปกับตัวละคร เกร็ดวัฒนธรรมด้านนางโลมก็แน่นดี
ใครอ่าน BE ได้ถือว่ากูเชียร์แล้วกัน อ่านแล้วมาเม้าท์มอยกะกูหน่อย กูไม่รู้จะด่าจะเศร้าจะรำพึงรำพันเรื่องนี้กะใครเลย
>>349
.
.
.
.
.
ไอ้ตอนจบอะกูว่าก็โอเค เพียงแต่ปมน่ะมันผูกมาเยอะมาก แล้วทำไมไม่ขมวดอะไรให้ดีเลย เรื่องชาติกำเนิดก็โยงไปโยงมาจนกูงง สุดท้ายก็สลายไปพร้อมพระนางจิ่น แล้วอีอนุลั่วจิ่นก็อีก วางบทมาร้ายๆ แต่พอนางเอกแสดงความใจกว้างเข้าหน่อยก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย โหห ไรเนี่ย แล้วทิ้งขว้างตลคมาก ลั่วเฟิงอะ วางบทนึกว่าจะยิ่งใหญ่กว่านี้ คืออะไรก็ไม่รู้ ปูพื้นเพมานึกว่าจะสำคัญกว่านี้ซะอีก โอ๊ย กูเสียใจว่ะ กูตั้งใจซื้อตั้งแต่ตอนแรกที่ส้มอัพตยเลยนะ ทำไมทำกะกูแบบนี้อินักเขียนนน
.
.
.
.
.
กุกำลังจะไปซื้อเด็จพี่. ฟังพวกเมิงแล้วรู้สึกเฮี้ยมาก. เอาไงดี
บอกกุทีว่าเด็จพี่ออกเยอะป่าว เล่ม 3-4
โอ้ย ทำไมท่านเก้ากูจบแบบตัดฉึบงี้ ท่านเก้าไม่ได้ค่าตัวใช่มั้ย ไม่ยอมออกมาเลย
พวกมึง อ๋องซึนนี่ตัดจบแต่ละเล่มค้างมั้ยวะ กูว่าจะรอมันออกครบแต่พวกมึงหวีดกันจนกูจะกดสั่งแระเนี่ย
หงสาประกาศิตน่าพรีมั้ยคะ เนื้อเรื่องสนุกมั้ย?
>>358 พล๊อตน่าสนใจ แต่เห็นโม่งรีวิวว่านข.ชอบเขียนเวิ่นเว้อน้ำเยอะ ส่วนที่แปลของนวนต.จากตัวอย่างที่ลง จากที่สนใจเพราะพล๊อตก็อ่านแล้วรู้สึกติด ๆ ขัด ๆ งง ๆ บางจุด ราคาก็ไม่ถูก รอนาน 8 เล่มจบ ปกก็ธรรมดาไม่เข้ากับเนื้อเรื่องเท่าไหร่ แถมมีดราม่าสนพ. กุเลยว่ารอดูซีรีย์ไปแทนดีกว่า สบายไต
ขอถามหน่อยระหว่างพยัคฆราชกับย้อนเวลาขึ้นเป็นอ๋อง ควรอ่านเรื่องไหนก่อนกัน กลัวอ่านอันที่มันส์กว่าแล้วพอไปอ่านอีกเรื่อง แล้วเดี๋ยวดร็อป
>>355 หนังสือมันแปลกๆดีอาจไม่เหมาะกับคนอ่านทุกคน แต่กูชอบ แบ้วก้อตามโม่งด้านบนๆว่า ว่ามีทิ้งขว้างตัวละครบางตัว กับเฉลยปมไม่เคลียร์ รวมๆกูชอบอยู่ไว้อ่านตัดเลี่ยนพวกนิยายพล๊อตเกร่อๆ เปิดหน้าแรกเดาตอนจบได้อะไรแบบนั้น จีนดังไหมไม่รู้ แต่คุ้นๆว่าป้าฐ.เคยไปดำน้ำมาแล้วมาเล่าในวดด.ตอนปีที่แล้วช่วงที่วอร์แม่นางจงฮวากันป่าววะ กูคุ้นๆ เหมือนป้าฐ.มาเล่าว่า ฮ่องเต้รักน้องสาวตัวเองอะไรซักอย่าง
กูชอบหยกยอดอ่ะ กูชอบอะไรที่มันแตกต่างบ้าง แจ่มเองก็ จะได้วัดด้วย ว่าคนอ่าน BE มีเยอะไหม พวกที่บอกว่าแจ่มออกแต่นิยายรักใสๆกลวงๆขะได้หุบปากบ้าง
เออ จะว่าไป มึงอ่านปิ่นกันเยอะ มึงว่าเหมือนกับที่ รีวิว กี่เปอร์วะ กูกำลังอ่านเล่ม 1 อยู่ เลยระลึกชาติถึง
ออกตัวก่อนนะคะว่าเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่ห้องสมุด "ไม่ได้" เอามาทำนะคะ
แต่ไหนๆก็อ่านแล้ว เลยรีวิวไว้ให้เป็นแหล่งข้อมูล
เผื่อ สนพ. ท่านใดสนใจจะติดต่อนำมา
ดีกรี
เรื่องนี้โฆษณาตรงแผ่นพับด้านหน้าเลยว่า เป็นเรื่องอันดับหนึ่งที่ยอดขายถล่มทลายในจีนนะคะ มีการร่วมทุน ห้าร้อยล้านหยวนเพื่อที่จะเอาไปทำซีรี่ย์เลยแหละ (น่าจะปีหน้า)เรื่องนี้ชื่อ "จั่นจงลู่"ทำไมถึงชื่อจั่นจงลู่? จั่นแปลว่า "ปิ่น (เสียบผม)" จง แปลว่าข้างใน ลู่ในที่นี้คือความทรงจำ พูดง่ายๆประมาณ ความทรงจำของปิ่นปักผม (หมายถึงนางเอก เพราะเรื่องนี้เวลานางเอกไขคดีจะชอบเอาปิ่นปักผมออกมาเคาะกับฝ่ามือ)จากปก... ปกสวยดี ดูแล้วจะนึกว่าแนวในรั้วในวัง พระสนมแก่งแย่งชิงดี แต่จริงๆแล้วไม่ใช่ เนื้อหาปกไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อเรื่องเลยนะคะ เรื่องนี้สี่เล่มจบ เป็นแนวสืบสวนสอบสวนล้วนๆ คล้ายๆกับ "ตี๋เหรินเจี๋ย" แต่วิธีการสอบสวนฉลาดและล้ำลึกกว่ามาก อ่านแล้วจะทึ่งในตัวนางเอก เป็นผู้หญิงเก่งคนหนึ่งเลยแหละเรื่องนี่้สี่เล่มจบ (อย่างหนา) ถ้าเอามาทำเป็นไทย ก็น่าจะประมาณหกเล่ม (เล่มละ 500 หน้าเป็นอย่างต่ำ) ถ้ายึดตามจีนก็ได้ 4 เล่ม (เล่มละ 800 หน้าได้)
เข้าเรื่อง...
เรื่องมีอยู่ว่า มาถึงก็มีการป่าวประกาศว่าครอบครัวของเจ้ากรมอาญา ที่ดูแลเรื่องสอบสวนคดีใหญ่ๆในเมืองหลวง ถูกวางยาพิษตายทั้งครอบครัว โดยเหลือไว้เพียงลูกสาวคนเดียวในบ้าน "หวงชิงเฉีย" ที่ยังรอดชีวิต ทางการเลยเข้าไปดูแลคดีนี้ ปรากฏว่าหลักฐานทั้งหมดชี้ไปยัง หวงชิงเฉียว่านางเป็นคนวางยาพิษฆ่าทุกคนด้วยมือของนางเอง หลักฐานที่ร้ายที่สุดก็คือพี่ชายบุญธรรมที่นางรักมากคนหนึ่ง เขาบอกกับคนอื่นๆว่าเห็นนางเป็นคนลงมือ ทางการเลยประกาศจับตายนางเอก
นางเอกโดยส่วนตัวโตมากับครอบครัวนักสืบสวนและทำงานร่วมกับบิดาตั้งแต่เจ็ดขวบ เป็นคนที่ประสาทสัมผัสไวและไหวตัวเร็วมาก เมื่อปฏิเสธแล้วใครไม่เชื่อจึงวางแผนหาทางหนีออกจากบ้านไปจนได้ ไม่ทิ้งร่องรอยให้คนตามหาได้เลยด้วย ชือ่และใบหน้าของนางเลยถูกประกาศจับไปทั่วเมือง
นางเอกปลอมแปลงตัวเอง แล้วตระเวณไปหาเพื่อนสนิทของพ่อหลายคนเพื่อให้ช่วยเหลือตน แต่ก็โดนหักหลังแจ้งทางการบ้าง โดนปฏิเสธบ้าง ฯลฯ จนสุดท้ายนางไม่มีทางเลือกแล้ว เลยเข้าไปขอความช่วยเหลือจากท่านอ๋องพิการที่เขาว่ากันว่าชั่วช้าสามานย์ที่สุด (แต่ทรงอำนาจมากในขณะนั้น) ท่านอ๋องชื่อว่า "หลี่ซูไป๋"
หลี่ซูไป๋ เป็นคนที่งกและเค็มจัดคนหนึ่ง เขาบอกว่าจะช่วยก็ต่อเมื่อนางเอกไขคดีในจวนให้เขาได้คดีหนึ่ง ถ้าทำได้เขาจะล้างประวัตินางเอกให้หมดและทำให้นางเป็นคนใหม่....ก็อย่างที่คาด... นางทำได้ ในที่สุดจึงได้เปลี่ยนชื่อแส้ใหม่และนอนทับที่ขันทีที่ตายไปแล้ว ถือกำเนิดใหม่เป็น มหาขันทีหยางฉงกู่ ที่ปรึกษาข้างตัวหลี่ซูไป๋ตั้งแต่นั้นมา (ขันทีตัวจริงตายไปแล้ว)
คดีต่อมาที่หยางฉงกู่ทำคือคดีที่เกี่ยวกับตัวท่านอ๋องเองนั่นแหละ (สาเหตุที่ทำให้ท่านอ๋องแขนซ้ายพิการ) คือตั้งแต่เด็กพระเอกเนี่ย มีนักพรตดังผู้หนึ่งเดินทางมาเจอเข้า และดูดวงให้พร้อมกับให้แผ่นคำทำนายมาทั้งหมดหกคำ เมื่อใดก็ตามที่คำทำนายคำไหนมีวงกลงสีแดงวาบขึ้นมา เวลานั้นจะเกิดเหตุขึ้นกับพระเอก เช่นตอนที่เขาเป็นวัยรุ่น มีคำว่าพิการวาบขึ้นมา คืนนั้นเขาก็มีโจรป่าบุกทำร้ายจนเส้นเอ็นแขนขาด ตัวพระเอกเองไม่เชื่อเรื่องนี้ นางเอกก็ไม่เชื่อ คาดว่าต้องมีคนอยู่เบื้องหลังคำทำนายทั้งหกและพยายามทำให้มันเหมือนเป็นลิขิตสวรรค์
นางเอกเลยเริ่มต้นสืบตั้งแต่นั้นมา
เพราะช่วงที่นางเอกมาอยู่ด้วย มีคำว่า "สูญเสียเจ้าสาว" แวบขึ้นมาในแผ่นทำนาย และเป็นช่วงที่ท่านอ๋องกำลังคัดเลือกสาวงามเข้าจวนเสียด้วย
นักสืบเลยต้องเริ่มสืบเพื่อช่วยชีวิตสาวงามทุกคนไม่ให้มีใครถูกฆ่า
และเปิดโปงคำทำนายอาถรรพ์นี้
เล่าแค่นี้เนอะ...
---------------------------
ปล. ที่ตัดสินใจ คืนลิขสิทธิ์แก่ สนพ. ต้นทางไป เพราะคิดไปคิดมา มันไม่น่าจะดึงความสนใจนักอ่านในระยะยาวได้ เรือ่งนี้มันไม่ได้พีคทุกตอนน่ะค่ะ มีช่วงเฉื่อยแทรกมาอยู่เรื่อยๆ รวมทั้งคำศัพท์เฉพาะแนวสืบสวน และเนื้อหาที่ค่อนข้างซับซ้อนมาก อาจต้องเป็นคนจีนหรือเข้าใจวัฒนธรรมจีนในส่วนลึกจึงจะอ่านเรื่องนี้เข้าใจถึงแก่น (มีหลายอย่างเกี่ยวขอ้งกับประเพณีที่คนไทยอย่างเรายากจะเข้าใจ) แต่ถ้าอธิบายได้ก็จะสนุกมากๆ
ปล. ตัวละครในเรื่องนี้เยอะมาก มากจนเกินสองร้อยตัวไปแล้ว สำหรับคนที่ไม่คุ้นแนวจีน เรื่องนี้อาจจะทำให้จำกันไม่ไหวเลยทีเดียว
ปล. พวกหนังสือยาวๆเกินสองล้านเวิดขึ้นไปมันจะมีช่วงพีค ช่วงเฉื่อยเยอะ เล่มนี้ก็เป็นเช่นนั้น ช่วงเฉื่อยอาจจะทำให้เราหลับได้เลย แต่ช่วงพีคก็สนุกมาก โดยส่วนตัวคิดว่าเหมาะกับกลุ่มผู้ชายมากกว่าผู้หญิงนะคะ แล้วก็เรื่องรักแทบไม่มีแทรกเข้ามาเลย ส่วนมากจบคดีนี้ต่อคดีนั้นไปเรื่อยๆไม่สิ้นสุด การไล่โทนอารมณ์ในขณะที่อ่านจึงไม่มีสูงต่ำ ค่อนข้างราบเรียบ
ปล. เนื้อหาเยอะ เนื้อหาเทพค่ะ ต้องใช้ผู้แปลที่เชี่ยวชาญเฉพาะด้าน ทุกคำต้องตีความ ถ้าเปรมแปลอาจจะได้วันละห้าหน้าเท่านั้น (ไม่ทันใจคนอ่านแน่) ยากจริงๆค่ะ ทั้งคำศัพท์ทั้งพิธีการ และความคิด map mind ของนางเอกในแต่ละขั้นตอนที่วางแผน หกเล่มนี่อาจทำเป็นปี แล้วอาจจำเป็นต้องมี visio roots ประกอบการแปลด้วย ถึงจะอธิบายได้ครบถ้วน (ยากไหมล่ะ)
ปล. จริงๆเหมาะกับสยามอินเตอร์มากเลยนะเนี่ย ^^ อ่านแล้วชื่อสยามลอยเข้ามาเลย ทีมแปลสยามท่านแข็งแกร่งมาก งานมาสเตอร์พีชแบบนี้คิดว่าเอาอยู่นะคะ
กูเป็นคนนึงที่ชอบ be แต่หาอ่านยากมาก ขอบคุณเมืองยิ้มจริงๆที่เอามาทำ
อ่า โทษที กู อ่านแล้วนึกถึง อดีตนิดหน่อย สมัยที่กูเชื่อเขาทุกอย่างอาะ ชีวิตกูมันเศร้า
ยิ่งเห็นเขารีวิว เรื่องนี้กันอย่าหน้าชื่นตาบาน แต่ทำเป็นลืมอดีต กูยิ่งรู้สึกแย่
>>363 กุชอบอะไรใหม่ๆเหมือนกันแต่กุรู้สึกว่าพื้นฐานของหนังสือดีคือปมเมิงต้องไขให้ครบ. ตัวละครต้องได้รับการออกแบบมาอย่างตั้งใจ+มีผลต่อเนื้อๆๆๅ//เรื่องตามสมควรแก่เวลาออกอากาศไม่ใช่ผ่านมาและจากไปแบบงงๆว่าเมิงมาทำอะไร
กุยังไม่ได้อ่านเล่ม 3-4 อ่าน 1-2 แล้วตั้งใจจะซื้อแน่แต่พอมีคนพูดแบบนี้หลายๆคนว่าปมไม่ไข อยู่ๆก็จบกุไม่ชอบ ที่ซื้อก็เชื่อใจในแจ่มใสระดับนึงว่าเลือดเรื่องที่มีมาตรฐานมาแล้วไง. สุดท้ายก็ซื้อแหล่ะเพราะชอบเด็จพี่แต่เสียดาย
>>376 ถ้าอ่านหนึ่งสองแล้วชอบก้อซื้อเถอะ พาร์ทของเสด็จพี่นั้นดีต่อใจ ส่วนเรื่องปมนั้น
.
.
.
.
.
หลักๆปมที่ทิ้งไว้คือชาติกำเนิดของตลค.ซึ่งสำหรับกู นข.ใบ้ของนางเอกกะเด็จพี่ไว้ค่อนข้างชัด แต่คนที่งงๆคือลวี่เฟิงที่สรุปกูยังสงสัยว่าพ่อมันคือใคร ว่าจะไปขุดมาอ่านอีกที กูอ่านจนถึงตีสามสติตอนนั้นไม่ค่อยเหลือละ
.
.
.
.
.
กูอยากอ่านหงส์กรีดปีกว่ะ แต่อีกใจก็อยากรอดูอีกสัก 2-3 เล่มก่อน ..อยากดูว่ามันจะดราม่าขนาดไหน (กูอ่อนแอรับความสะเทือนใจไม่ค่อยไหว)
ปล. กูอยากให้จบแบบนางเอกตายจุง 55+
พวกมึง ปรุงรุกมัดหัวใจ ของกล้วยหนุกมั้ย กูอ่านเล่มหนึ่งแล้วกูไปต่อไม่ไหวแล้ว
หยกยอดปิ่น กูบอกเลยว่าชอบพล็อตมาก แต่กูผิดหวัง ไม่ใช่เพราะจบ be แต่เพราะมันไม่เคลียร์ แล้วตลคที่พยายามปูบทมาก็โดนนักเขียนทิ้งขว้างมาก กูว่าเขาเขียนดีนะ เวลาเล่าเรื่อง เล่าอารมณ์ครส เขียนบรรยายละเอียดเห็นภาพดี แต่ส่วนของพล็อตยังมีจุดโหว่อยู่มาก (ใส่สปอยล์นะ) สรุปคือ ถ้ามึงอยากลองอ่านอะไรแปลกใหม่ หยกยอดปิ่นก็เป็นตัวเลือกที่ดี แต่สำหรับกูที่ปักธงซื้อแต่แรก มาเจอยังงี้ ผิดหวังจนเขียนเชียร์ไม่ออกจริงๆว่ะ
.
.
.
.
.
1. ชาติกำเนิดลั่วเฟิง ไม่ใช่ลูกอี๋เหนียงสาม แต่ก็ไม่รู้ว่าลูกใครเหมือนกัน
2. อี๋เหนียงรอง จริงๆคือน้องสาวท่านโหวผู้เฒ่า มันมีปมว่าท่านโหวผฒรักน้องสาวตัวเอง แล้วเหมือนเพื่อป้องกันไม่ให้ฮ่องเต้ระแวงมาก เลยจะส่งน้องเข้าวัง แต่ตัดใจไม่ได้ เลยซื้อเด็กผญมาฝึกเพื่อส่งเข้าวังแทน ไปๆมาๆดันรักกับเด็กผญที่ถูกส่งเข้าวังคนนั้น กูสับสนมากว่าพระนางจิ่นนี่ใช่เด็กผญคนนั้นมั้ย (คิดว่าใช่)
3. ลั่วจิ่นรู้เรื่องวิญญาณลวี่หนิงได้ไง อันนี้กูก็ไม่รู้ งงมาก
4. ผญที่ลวี่หนิงเห็นในฝันคือน้องสาวท่านโหวผฒที่กลายเป็นบ้าเพราะรัก incest ของพี่ชายกับตัวเอง แล้วทำไมลั่วเฟิงถึงอยู่ดูแล ในหนังสือก็ไม่ได้บอกว่าเป็นแม่ (หรือกูอ่านข้ามเองก็ไม่รู้)
.
.
.
.
.
ใครอ่านจบแล้วเช็คสปอยล์กูหน่อยว่าถูกมั้ย กูเองก็อ่านแล้วลืมแล้ว ไม่มีหนังสืออยู่กะตัวด้วย
>>382
.
.
.
.
.
กูว่านางเอกลูกฮองเฮากะฮ่องเต้ เสด็จพี่ลูกจิ่นเฟยกะท่านโหวตระกูลลั่วคนเก่า ดังนั้นเป็นพี่น้องพ่อเดียวกันกะท่านโหวลั่วจิ่น กูคิดงี้เพราะ
1. จิ่นเฟยวิ่งเข้ามาเรียกเด็จพี่ว่าลูกตอนมีคนมาลอบฆ่า
2. จิ่นเฟยถูกส่งมาแทนน้องสาวท่านโหวผู้เฒ่าเพราะท่านโหวรักน้องสาวตัวเองทำใจส่งเข้าวังมาไม่ได้ มีบอกไว้อีกว่าคำสาปของตระกูลท่านโหวคือ บุตรชายหลงรักน้องสาวตัวเอง เด็จพี่แม่งก้อรักน้องสาวตัวเองมาตั้งแต่ยังไม่รู้ความจริงว่าไม่ใช่น้องแท้ๆ
3. มีบอกว่าท่านโหวผู้เฒ่าเลือกจิ่นเฟยมาจากเด็กที่ชุบเลี้ยงไว้เป็นสายลับ เอามาฝึก ฝึกไปฝึกมาดันหลงรัก
ส่วนลั่วเฟิงเป็นลูกน้องสาวท่านโหวกูเลยเดาว่า พ่อก้อน่าจะท่านโหวนั่นแหละ ไม่น่าปล่อยให้คนอื่นได้น้องสาวตัวเอง นางถึงได้รู้สึกผิดจนเป็นบ้าต้องขังไว้ในบ้าน
ใครคิดไม่เหมือนกูแย้งได้
.
.
.
.
.
>>386 จั่วไว้หน่อย คุยสปอยล์เรื่องหยกยอดปิ่นเด้อ
.
.
.
.
.
ที่มึงว่ามากูว่าเมคเซนส์ แต่งงว่าถ้าถวายตัวให้ฮ่องเต้ตอนท้อง มันก้ต้องไม่ใช่สาวบริสุทธิ์สิ ถ้างี้ฮ่องเต้ไม่ว่าอะไรเหรอวะ แล้วพี่น้องสายเลือดใกล้ชิดกันขนาดนั้น มีลูกกันแต่ยังออกมาปกติ?? ตัวอี๋เหนียงสามเองไม่รู้ว่ารู้มั้ยว่าลั่วเฟิงลูกใคร ถ้ารู้และลั่วเฟิงเป็นลูกท่านโหวผฒจริง แม่งยอมรับได้ไงวะเนี่ย... อีกอย่าง มันมีรูปปั้นผชที่หออะไรซักอย่างที่ลั่วเฟิงเป็นเจ้าของ อันนั้นมันปูมาเหมือนไม่ใช่รูปปั้นท่านโหวผฒอะ กูเริ่มสับสนแระ แต่โดยรวมกูเห็นด้วยกะมึงว่ะ
.
.
.
.
.
เพื่อนโม่ง ใครอ่านเจ้าอัคคีแล้ว รีวิวหน่อย
กูรอพี่ไปรยังไม่มาเลย ติดวันหยุดอีก
กูว่าละ สองเล่มที่ผ่านมา นักเขียนเปิดปมเพียบ คิดอยู่เหมือนกันว่ามันจะอัดจบในอีก 2 เล่มที่เหลือยังไง นี่ทำให้กูไม่อยากอ่านละ
>>385 กู >>386 สปอยหยกยอด
.
.
.
.
.
ไปเปิดหนังสือมาแล้วว่ะ ลั่วเฟิงบอกเองว่าไม่ใช่ลูกท่านโหว กูจำผิด ถ้าอ่านใหม่เหมือนเป็นลูกพระนางจิ่นกับคนรักเก่าอีกคน.... แม่งไปเล่นชู้กันตอนไหนฟระะะะ ลั่วเฟิงนี้แก่กว่าเด็จพี่ป่ะ ถ้าใช่คงมีลูกแล้วคนนึงก่อนเข้าวัง แล้วยังมีลูกให้ท่านโหวได้อีกคนหลังเข้าวัง... ยอมใจนาง
.
.
.
.
.
กูอยากได้สปอยล์บันทึกปิ่นบ้างอ่ะ
.
.
.
.
.
เรื่องราชวงศ์ก่อนนี่คือไม่ใช่เบื้องหลังของฮองเฮา แต่น้องแค่ยกมาอ้างให้ฮองเฮาเก็บตัวเองไว้เพื่อประโยชน์ตรงนี้
.
.
.
.
.
กุอ่านหยกยอดแล้วยังงงมากๆ ไม่เคลียสุด แต่ก็ชอบนะ สรุปความจากการมโนของกุ
.
.
.
.
.
ท่านโหวเก่ารักน้องสาวตัวเอง ไม่อยากส่งเข้าวังแต่กลัวฮ่องเต้ระแวง เลยหาผู้หญิงมาปลอมตัวเป็นน้องสาวตัวเองส่งเข้าวัง หลังจากซื้อตัวมาแล้วก็ให้ประมุขหอหงก่วนดูแล ประมุขกับพระนางจิ่นตัวปลอมเกิดรักกัน มีลูกซึ่งคือ ลั่วเฟิง ส่วนน้องสาวตัวจริง ท่านโหวเก่าก็เก็บไว้ในบ้านในฐานะอี๋เหนียงรอง อยู่ด้วยกัน รักกัน มีลูกกัน ซึ่งน่าจะเป็นสเด็จพี่
จุดที่ยังงงคือ สลับลูกกันยังไง ทำไมกลายมาเป็นอีหรอบนี้ แล้วน้องสาวท่านโหวเก่า เป็นอะไรกับประมุขหอ หรือแค่ท่านโหวเก่าฝากฝังให้มาอยู่นี้ ถ้างั้นทำไมลั่วเฟิงดูแลดีจัง เอ๊าาา งงงงงงง
.
.
.
.
.
>>388 กุอ่านแล้วๆ จบเมื่อเช้านี้เลย อ่านมีปนสปอยเล็กน้อย ขอใส่จุดกันไว้
.
.
.
.
.
กุเป็นคนค่อนข้างอ่านง่ายมากๆ ถ้าไม่พล๊อตน่าเบื่อมากหรือแปลเมาจริงๆก็รอดหมด สำหรับเจ้าอัคคี กุว่าสนุกดีเลยนะ อ่านรวดเดียวไม่วางเลย คือ มันมีปมให้อยากรู้ว่าทำไมเป็นแบบนั้น แบบนี้ พระเอกงี้ดูรักนางเอกมากแต่ก็ชอบบรรยายเหมือนแค้นมาก แล้วก็มีการสลับมุมมองด้วยเป็นภาคๆไป ได้อ่านเรื่องราวในมุมของคนอื่น เลยทำให้ไม่น่าเบื่อดี กุอ่านวายได้ มีความม่วงเบาๆ แบบน่ารักๆอ่ะ คือมันเดาค่อนข้างง่าย ว่าเป็นตลค ที่โผล่มาตอนแรกเป็นใคร สำหรับกุเลยไม่ค่อยม่วงเท่าไหร่ เพราะพระเอกมันมองไปถึงข้างในไง แต่ผ่านไปสองเล่มแล้วดูยังไม่เห็นทางแก้ไขปัญหาเลย ไม่รุ้เล่มหน้าซึ่งเป็นเล่มสุดท้ายจะอัดเข้ามาจนรวบรัดไปไหม
.
.
.
.
.
เม้าท์พราวพร่าง ไม่ค่อยสปอยเท่าไหร่แต่ก็ขอจุดกันไว้ก่อน
.
.
.
.
.
วันนี้กูพึ่งไปสอยพราวพร่าวเล่มหกเล่มเจ็ดมา ตอนนี้กำลังอ่านเล่มหกไปเกือบจบ ถึงพระนางจะไม่ค่อยมีฉากร่วมกันแต่กูกลับรู้สึกว่าเรื่องไม่เอื่อยเลย แม่งกลับทำให้กูตื่นเต้นประทับใจมาก สนุกไปกับความขี้เสือกของขุนนางเพื่อนบ้าน ได้รู้ถึงกลยุทธการเสือกแบบเป็นขั้นเป็นตอน การประสานงานระหว่างสามีภรรยาเพื่อความจริงมีเพียงหนึ่งเดียวนี่มันส์ดีแท้ๆ กูนี่อดลุ้นตามไม่ได้เลยว่าเมื่อไหร่พวกเอ็งจะเผือกจนรู้ความจริงสักที 55555
.
.
.
.
.
สปอยพราวพร่าง6-7
.
.
.
.
.
>>400 เล่มหกก็ว่าอ่านเพลินๆเหมือนกัน พอเล่มเจ็ดเริ่มสงสัย มันจะจบลงหรอวะ ...
สรุปจบลงแบบปิดเฉพาะปมสกุลอวี๋ ซึ่งกูว่าเฟ่ยซื่อแม่งดูมีอะไร คิดว่าจะเป็นคนแทรกกลางฟั่นซื่อกับไอ้อวี๋ได้สำเร็จ อยู่ๆมีคนคาบไปแดกแทน
กูงงตรงที่เฟ่ยซื่อควรฉลาดพอที่จะป้องกันไม่ให้มีคนแย่งได้ แถมปูๆมาเหมือนอวี๋จิ้งซิวจะเริ่มชอบเฟ่ยซื่อแล้วอีกตะหาก
กูเลยรู้สึกเหมือนคนแต่งอยากให้จบละ และอยากให้อวี๋โดนลงโทษหนัก(ชิงภรรยา)เลยเพิ่มหมิ่นซื่อผู้ไร้บทมาแบบงงๆ จบปมก็จบเลย ท่านเก้ากูยังติดแหงกอยู่กุ้ยโจวไม่ได้กลับมาอยู่ยาวที่้เมืองหลวงเลย กูสงสาร
.
.
.
.
.
>>400 เพิ่งอ่านเล่ม 6 จบ แล้วเข้ามาหาเพื่อนโม่งคุยด้วยก่อนอ่านเล่ม 7 พอดี
.
.
.
.
.
ท่านเก้าค่าตัวแพงจริง เอ่ยถึงทั้งเรื่อง แต่ตัวไม่โผล่เลย ส่วนความขี้เสือกมีทุกหย่อมหญ้า เผือกมันทุกคน อนุคนใหม่อดีตคู่หมั้น ท่าทางจะร้ายดีว่า แล้วกูสนใจท่านน้าซูหมิงที่โผล่มาตอนใกล้จบเล่มมาก แอบรักน้องฟู่สินะ ไปต่อเล่ม 7 ดีกว่า
.
.
.
.
.
สปอยพร่างพราว
.
.
.
.
.
.
.
กูก็รู้สึกว่าจบแบบห้วนๆไปว่ะ ลุ้นเรื่องโยวโยวด้วยอ่ะ กูชอบลูกชายพี่สาม
.
.
.
.
.
.
.
.
>>396 >>398 หยกยอดปิ่น เรื่องชาติกำเนิดสเด็จพี่
.
.
.
.
.
กูว่าแม่งมี plot hole ลองคิดแยกเป็น
1. เป็นลูกพระนางจิ่นกับท่านโหวผฒ>> 1.1 ท้อก่อนเข้าวัง กูว่าไม่เข้าท่า คือถ้าท้องก่อนเข้าวัง ตอนตรวจเจอมันน่าจะ1-2เดือนไปแล้ว ละพอเข้าวังมันจะไม่มีอาการคนท้องแสดงออกมาเหรอ ถ้ามี แล้วฮ่องเต้ไม่ได้เรียกถวายงานบ่อยๆ มันก็น่าสงสัยปะ แล้วถ้าเป็นลูกท่านโหว สรุปคือท่านโหวก็ชอบพระนางจิ่นเหรอ 1.2 ท้องหลังเข้าวัง กูว่าเป็นไปได้อยู่ ถึงจะคิดว่าแม่งไปเล่นชู้กันได้ไง ในเรื่องไม่เห็นได้เกริ่นว่าชอบกันนี่หว่า
2. เป็นลูกท่านโหวผฒกะน้องสาว เป็นไปได้มากสุด เพราะมีส่วนที่บอกว่าตระกูลลั่วก็ส่งเสริมฮองเฮาด้วย (ดูจะมากกว่าสนับสนุนพระนางจิ่น? เพราะยังไงตอนนั้นพระนางจิ่นก็ไม่ใช่น้องสาวแท้ๆของท่านโหวผฒอะ) แต่มันก็ขัดแย้งกับที่ว่าพระนางจิ่นตะโกนเรียกสองพี่น้องว่าลูกอะ
โอ๊ยยย กูว่าแม่งมีจุดโหว่แน่ๆ ยิ่งคิดยิ่งงง
.
.
.
.
.
สปอยพราวพร่าง7
.
.
.
.
.
.
.
กูเชียร์ลูกพี่สามทั้งสองคน แต่คนน้องน่าจะได้กับซีเกอ กูจิ้นคู่นี้
.
.
.
.
.
.
กุมารอรีวิวเจ้าอัคคีเพิ่มเติม555 คือกุชอบเซทนางๆของอวี๋ฉิงนะ แต่เรื่องอื่นๆนี่เขียวไป กุไม่ใช่สายเขียวปี๋ขนาดนั้น555 รอความเห็นเพื่อนโมงว่าเรื่องเจ้าอัคคีสายเขียวมากไหม ถ้ามากกว่าเซทนางๆทั้งหลายกุคงต้องขอบาย
อีห่า ถ้าหยกยอดจะงงขนาดนี้ กูไม่ซื้อละ ใจกูบาง กูโง่ กูตามความซับซ้อนของเรื่องนี้ไม่ทัน อ่านของเพื่อนโม่งด้านบนกูยังงงๆเลย ตกลงใครลูกใคร ยิ่งอ่านยิ่งงง 😂 คือเข้าใจอยู่อย่างเดียว..(นับว่าเป็นสปอยเนอะ?)
.
.
.
.
นางเอกเป็นลูกฮ่องเต้กับฮองเฮา แค่นั้น
.
.
.
.
สปอยพร่างพร่าวด้วย
.
.
.
.
.
ตระกูลอวี๋นี่ เข้าข่ายพ่อแม่รังแกฉันชัดๆ แม่นางแต่ละคนก็สตอและชอบขุดเผือกสลัด ภรรเมียแม่มก็โคตรไม่ได้เรื่อง กุไม่แปลกใจที่จะพากันล่มจมทั้งตระกูล
.
.
.
.
.
Ky ท่านอ๋องเมื่อไหร่จะหย่า นี่น่าเปย์ไหมวะ ใครอ่านแล้วช่วยบอกด้วย เพราะเงินเหลือจ้า
สปอยพราวพร่าง (มั้ง)
.
.
.
.
.
กูเชียร์ชุนปิ่ง เพราะกูหมั่นไส้สปอยคุงคู
.
.
.
.
.
สปอย+เม้าทพราวพร่างต่อ ข้างล่างนี่กูแบบสปอยมากๆ ใครยังไม่อ่านข้ามไปเลยสหาย
.
.
.
.
.
กูอ่านจบแล้วเรียบร้อย แม่งจบแบบกูตั้งตัวไม่ทันเลยทีเดียว เอ๋อหน่อยๆเลยกู นี่ถ้ามีต่ออีกนิดกูจะอิ่มมาก แต่ไม่เป็ยไรกูมโนต่อเองก็ได้
ตอนจบนี่จะว่าสะใจก็สะใจ แต่เหมือนรวบรัดไปหน่อย กูยังอยากรู้มุมมองพวกสกุลอวี๋อยู่นะว่าจะอาลัยตายอยากขนาดไหน ฟั่นซื่อทำไง แม่ผัวจะยังโทษแต่คนอื่นไม่โทษตัวเองอยู่มั้ย แล้วเฟ่ยกับหมิ่นล่ะไงต่อ ส่วนอิตัวต้นเหตุนี่ยิ่งอยากให้มีบทมุมมองของมันสักหน่อย ฉลาดมาอยู่ดีๆแม่งกลายมาตกม้าตายเพราะเรื่องผู้หญิง สมกับเป็นพ่อแม่รังแกฉันอย่างที่เพื่อนโม่งว่า อวี๋ฮูหยินหนิตัวดีสปอยลูกชิบหาย ลูกชายกูไม่ผิดใดๆ เวลาโกรธจะลงโทษแต่พอลูกอ้อนหน่อยแม่งใจอ่อนยวบเลยสมน้ำหน้า บอกเลยว่าเรื่องนี้ถ้ามีตอนพิเศษ 'วันๆของอวี๋จิ้งซิวก็งี้แหละ' งอกออกมากูจะเป็นสุขมาก
จบเรื่องบ้านอวี๋ ต่อที่บ้านน้องฟู่ครอบครัวมุ้งมิ้งอบอุ่น เรื่องท่านเก้ากับหนูฟู่ลูกแม่งงอกเงย3-4คนขนาดนี้กูคงไม่หวังอะไรอีกแล้ว แฮปปี้แล้ว ลุ้นโยวโยวนี่แหละ อิหนู13ตอนแรกนึกว่าจะมาชิงตำแหน่งว่าที่ลูกเขยที่ไหนได้มานิดเดียวหายแว๊บแถมโผล่มาแต่ละทียังลดคะแนนตัวเองฮวบๆ สาวก็ไม่สนแถมหนูฟู่ยังเอือมระอา แค่นี้ก็ลาก่อยยย ส่วนหนูชุ่นปิง(ลูกรักกู)บทปูทางมาขนาดนี้ คุณพ่อคุณแม่เอาใจช่วย ด้านว่าที่แม่ยายก็ลุ้นส่งถุงเท้าบอกเป็นนัยๆอีก สะดวกจนไม่รู้จะสะดวกยังไง อนาคตยังไงกูก็จักขอมโนว่าได้กันแน่ๆ (แต่ถ้าจะมีอุปสรรคจริงๆก็คงเป็นฮ่องเต้เอ่ยปากเองว่าอยากจะเกี่ยวดองด้วย องค์ชายนู่นนี่นั่นก็ว่าไปถ้าฮ่องเต้มาเองกูว่า อ.จ้าวก็คงช่วยลำบาก แต่เรื่องมันจบแล้วและคนเขียนคงไม่แต่ง กับหนูชุนปิ่งแหละดีสุดล้าววตอนจบพ่อสามลุงเก้าเดินคู่พูดคุยสองบ้านสนิทกันขนาดนี้ ราบรื่นค่ะลูกก)
ไม่รู้จะหวีดไรต่อดี แต่เอาเป็นว่ากูประทับใจในวันๆของหนูฟู่กับความขี้เผือกของทุกตัวละครในเรื่องนี้มาก สุดท้ายนี้อันซินกับอวี่เว่ยอย่าคิดว่ามีประเด็นแค่ไม่กี่บรรทัดแล้วกูจะมองข้ามนะเว้ยยย มีคงมีขอภาวนาไม่ให้หนูฟู่เอาผิดอันซิน ง่อววว แถมตอนหลังหนูฟู่บอกว่าในอนาคตจะมีแผนยังไงก็ตอบแบบขอไปทีนัยหน่อยๆ ในอนาคตกูนี่มโนเลยว่าขอให้คู่กัน
.
.
.
.
.
กูชอบหยกยอดปิ่นนะ
คือกูว่านักเขียนเขียนโทนเรื่องดี ไม่ได้เคลียร์จนครบ เน้นให้ถกกัน แต่ที่จริงคือแอบใส่จุดคำใบ้เนียนๆไว้ในประโยคเนื้อเรื่อง
กูว่าจะกลับไปอ่านอีกรอบถ้ามีเวลา เหมือนนิยายต่างประเทศ กูชอบแบบที่ตอนจบต้องมาถกกัน เคลียร์หมดทุกอย่างมันน่าเบื่อ เหมือนนักเขียนต้องคอยป้อนตลอด แบบนั้นมันจะไม่มีความซับซ้อนของเรื่อง
>>413 กูชอบเรื่องนี้มากกกก กูฮายัยเอ๋อกับท่านอ๋อง7วัน7คืนของกูมากกก ตามในดดมานานก่อนเขาจะเลิกอัพเพราะ ดดเปลี่ยนกฎ
**ขอพื้นที่บ่น**
แต่เรื่องนี้ก็ทำให้กูรอแล้วรออีกจนเซ็ง คนแปลบอกว่ามีสนพซื้อลขสไปแล้ว กูก็ดีใจเนอะ รอ ร๊อ รอ เขาประกาศลขสตั้งแต่ปลายปีที่แล้วก็เงียบกริบ รอจนกูลืมเรื่องนี้ไปเลย
จนซีรีย์มา คนแปลบอกว่าเดี๋ยวสนพก็จะอัพเดตแล้ว กูก็กลับมาดีใจอีกรอบ คิดว่าเขาคงออกมาพร้อมกระแสซีรี่ย์แน่นอน สรุป..ซีรีย์จบแล้ว อ่าว...แล้วหนังสือกูล่าาาาา
พอเปิดตัวหนังสือมาจนเปิดพรี(ด้วยส่วนลดอันน้อยนิด) แต่ของพรีเมี่ยมทั้งที่วันพฤหัสบอกว่าจะมาแจ้งวันถัดมา พอวันศ. มาบอกยังไม่ตัดสินใจ(คืออะไร?) กูเห็นในโพสนั้นบ่นการทำงานแบบนี้กันกระจาย(ปัจจุบันโพสลบไปแล้ว)
อ้อ เรื่องนี้มีขายแค่ใน B2S ด้วย
สรุป.. กูรอจนเซ็ง แต่กูชอบเรื่องนี้มาก กูก็คงจะซื้อตอนครบ 5 เล่มเลยละกัน ไหนๆ กูก็รอขนาดนี้แล้ว
**ขอบคุณที่ทำให้กูได้ระบาย**
.
.
.
.
กูเพิ่งอ่านโพสป้ากฉ. แม่งเสือกเชียร์คุณชายสิบสามสกุลลี่เหมือนกู(ก่อนหน้านี้กูหลบสปอยป้ามาตลอด) สัส กูเทมึงละค่ะคุณชาย ปล่อยป้าแก่กฉ.เชียร์หนูไปนะลูก
.
.
.
.
คิดว่าที่พราวพร่างจบแบบนั้นอาจเพราะคนเขียนไม่ต้องการเขียนช่วงแย่ๆของตัวร้ายก็ได้ มันเหมือนจะสะใจดี แต่คิดอีกแง่ จะกลายเป็นทำให้เรื่องส่งเสริมความโหดเพื่อความสะใจเหมือนหลายๆเรื่องไปหรือเปล่า นข.อาจไม่อยากลงละเอียดเพื่อให้เรื่องดาร์กไปก็ได้ ให้คนอ่านจิ้นเองตามความสะใจแต่ละคนไป พูดไปงั้น สรุปจริงๆนข.อาจแค่ขี้เกียจเขียนถึงก็ได้ 55555
เพียงใจในเพลงพิน
สปอยล์
.
.
.
.
สรุปนางเอกรักคนที่ขาพิการใช่ไหม กรูคิดงั้นนะ กรูดีใจมากที่ลงเรือถูกลำ
.
.
.
>>407 (ต่อ)หยกยอดเรื่องสเด็จพี่
.
.
.
.
.
ตอนแรกกูก้อเอียงไปทางลูกท่านโหวผฒ.กะน้องสาวนะ แต่มันมีตอนที่พระนางจิ่นเรียกว่าลูก กับอีกตอนนึงในคืนที่ฮองเฮากำลังคลอด แล้วมีนางกำนัลคนนึงพยายามเอาเด็กทารกใส่ตระกร้าหนีออกจากวัง แล้วมีขันทีมาชิงตัวเด็กไป ตัดซีนมาอีกทีขันทีคนนั้นมาอยู่กะฮองเฮาละ กูเลยยังคิดว่าเด็จพี่น่าจะเป็นลูกพระทางจิ่นอยู่
ปล.เรื่องทามไลน์ ฮองเฮากะพระนางจิ่นท้องพร้อมกันนะ แต่ตอนที่ท้องพระนางจิ่นโดนส่งเข้าตำหนักเย็น เวลามันพอดีกะที่คลอดแล้วมาโมเมเป็นแฝดหงส์มังกรได้อ่ะ
.
.
.
.
.
ปรุงรักคือแค้นมาก ซื้อมาตอนนั้นมันยังออกถึงแค่เล่มสอง ก็สอยมาสองเล่ม อ่านแล้วอยากขว้างทิ้ง เสียดายเงินมากกกกกก
โชคดีที่กูทันอ่านปรุงรักในเด็ก ทันอ่านจากตอนแรกๆที่สนุกมากไปจนออกทะเล กูเลยผ่าน เพราะถ้ากูได้อ่านแค่ตัวอย่าง ซื้อแน่นอน
มึง ปราชญ์กู้บัลลังก์ควรเปย์มั้ย ใครอ่านแล้วรีวิวที
ปราชญ์กู้คือกูใจง่ายมาก เห็นปกก็ซื้อแล้ว อีกอย่างตอนนี้กระหายวายจีนย้อนยุคที่ไม่เน้นแต่ฉากเรทด้วยแหละ เรื่องนี้ดูมีเนื้อหาอยู่ แต่คงดองไว้ก่อนรอกูอ่านอิอ๋องซึนจบก่อนเจอแน่
ขออนุญาตรีวิวข้ามห้องแล้วกันเด้อ เพราะปราชญ์กู้บัลลังก์มันวาย เอาจริงพล็อตก็ไม่ได้ใหญ่อะไร แต่ดีเทลมันเยอะมาก เยอะจริง แต่ไม่น่าเบื่อนะ พวกฉากชิงไหวชิงพริบ ฉากการรบ เขียนมาดีมาก ขมวดปมได้ถูกจังหวะ คสพพระนายดีโคตรๆ รักแบบไม่ต้องพูดบ่อยว่ารัก รักลึกซึ้ง รักแบบเติบโตไปด้วยกันอะ ตลคทุกตัวมีมิติ มีความเป็นมนุษย์ ถึงมึงจะเกลียดตลคไหนก็ตาม แต่มึงจะไม่รู้สึกว่าตลคนั้นทำไปโดยไร้เหตุผล ตอนพิเศษก็ดีมาก ช่วยเติมเต็มเนื้อเรื่องหลักได้ดี สรุปนะ กูอวย กูเชียร์ให้ซื้อ กล่องก็สวยมาก ถ้ามึงงบเหลือ เปย์กล่องเถอะ คุ้มจริงจัง
จงหยวนแปลมาเที่ยลยูนิเวริส เสียดายของอ่ะ เพ้ยยยย
>>441 กูอ่านจบแล้ว มึงควรเปย์อย่างเร่งด่วน ถ้าคนไหนไม่ติดขัดเรื่องสายวาย กูแนะนำให้อ่าน มันหนักแน่นทั้งเรื่องชาติบ้านเมืองราษฎร การตัดสินใจของเหล่าขุนนางในราชสำนัก การตัดสินใจของคู่รักในยามสงคราม น้องเหมี่ยวโตมาแบบไม่เสียเปล่า ที่หลี่จื้อเฟิงมอบกายถวายใจให้ คู่พระเอกนายเอก รักกันมาก ไม่ว่าเรื่องไหนก็ไม่มีอะไรมาขวาง2 คนนี้ได้อะ.
ปล. เรื่องนี้มีตอนพิเศษ สุขสมหวังโคตรๆ จบดีมากค่ะ
อ่านพราวพร่างจบแล้วววว กูไม่เข้าใจว่าบ่นตอนจบกันทำไม กูว่ามันก้อจบดี
.
.
.
.
.
เล่ม 5-7 นี้ให้ฟีลแบบดูเรียลลิตี้โชว์บ้านคิมคาเดเชี่ยนเลยอ่ะ บ้านนี้เสือกเรื่องบ้านโน้น เสือกกันไปมาเรื่องวนกลับไปถึงเจ้าตัวเลยเป็นเรื่อง 5555
งงนิดหน่อยว่า เมียน้อยของคู่หมั้นเก่านางเอกนี้อยู่ๆโผล่มาจากไหนวะ อยู่ดีๆเห็นโครตรักเมีย แป๊บๆไปมีเมียน้อยซะแล้ว
.
.
.
.
.
พราวพร่าง ตอนจบ
.
.
.
.
.
กูสงสารเมียอิอวี๋นะ ถึงจะรู้สึกว่าโง่ไปหน่อย แต่ถ้าแต่งเข้าตระกูลอื่นที่แม่ผัวพ่อผัวไม่เป็นยังงั้น ก็อาจจะมีชีวิตคู่ที่ดีกว่านี้ก็ได้ ตอนอิอวี๋ย้ายออกนี่กูเจ็บแทนว่ะ แต่งมาเป็นสิบปีแพ้ผญที่มาใหม่แบบราบคาบเลย
.
.
.
.
.
บูทสยาม ปิ่น 1 หมด!!! โอ๊ยยยกูเหนื่อยกะงานหนังสือ
ได้อ๋องซึนเล่ม 2 มาแล้ว
สปอย
.
.
.
.
.
มาถึงเล่มสอง น้องโดนลำแข้งอ๋องตกน้ำไปแล้วสี่ครั้ง จนจบเล่มแปดนี่น้องจะโดนอีกกี่ครั้ง อยากวิ่งไปรับแข้งแทนน้อง
ที่ว่าคนสกุลหว่างอีกคนที่ชอบปลา คนนี้จะเป็น last boss ปล่าว
คู่หมั้นนางเอกนี่ สงสัยจะอยู่ไม่ถึงเล่มสุดท้าย ตายก่อนแหงมๆเลย ชะตาพระรองอาภัพชอบกล
.
.
.
.
.
เพิ่งอ่านพราวพร่างจบ ก็จบดีนะ แต่ถ้ามีบทส่งท้ายอีกซักบท จะสมบูรณ์กว่านี้
.
.
.
.
.
ปกติตอนจบนิยายแบบ HE มันต้องมีแบบพระนางอยู่กันพร้อมหน้าอย่างมีความสุข ก็เข้าใจแหละว่าท่านเก้าน้องฟู่ชีวิตดีจนไม่รู้จะดีไปกว่านี้ยังไง แต่ยังอยากให้จบด้วยโมเม้นท์น้องฟู่กับท่านเก้ามากกว่าท่านเก้ากับพี่เขยสาม หรือคนแต่งจะบอกใบ้คู่โยวโยวกับซุนปิ่งไม่รู้ ส่วนตระกูลอวี๋ก็รับผลกรรมชัดเจนดี จะสงสารก็สาวใช้ฟั่นซื่อ โดนโทษประหาร โหดมาก ตัวฟั่นซื่อจะว่าน่าสงสารก็น่าสงสาร แต่ลำไยนางมากกว่า ยังสงสัยอิชายอวี๋มันหลงรักตรงไหน
.
.
.
.
.
พราวพร่าง สปอย
.
.
.
.
.
ฟั่นซื่อไม่น่าสงสารเลย ถ้าไม่รู้เรื่องที่ผัวทำกับน้องฟู่ก็ว่าไปอย่าง
แต่นี่พอรู้เรื่องแล้วก็ยังนิ่งๆเฉยๆ เทียบกะพี่สะใภ้น้องฟู่ที่พอรู้เรื่อง ก็ไม่ขออยู่ร่วมบ้านกะพ่อสามีและสามีที่ศีลธรรมบกพร่อง
และก็เห็นแก่ตัว พอมีปัญหาก็ให้ผัวหรือคนอื่นออกหน้าให้ตลอด อ้างแต่ตัวเองเป็นหญิงอ่อนแอไม่รู้เรื่องราว เมียอย่างนี้อย่างที่โดนแม่สามีว่าล่ะ ไม่ส่งเสริมสามีแล้วยังเป็นตัวถ่วงอีก
.
.
.
.
.
สปอยล์ปิ่นอ๋องซึน
.
.
.
.
.
ปลาเกี่ยวกับคดีฆาตกรรมฮ่องเต้องค์ก่อน(พ่อพระเอก)
แต่ไม่ได้ถามลาสบอสอ่ะ บอกแม่อย่าเล่า รอลุ้น เลยฟังมาแต่คดีฮองเฮา คดีบ้านน้องหวง
ส่วนคดีอื่นๆขอลุ้นเอง แต่น้องสาวชีคาใจเลยให้แม่เล่าให้ฟังหมด
.
.
.
.
.
รีวิวอ๋องซึนเล่มสอง
สืบสวนกันทั้งเล่ม โคตรน่าติดตาม เขียนลำดับเหตุการณ์โคตรดี ทั้งที่เบื้องหลังความจริงมันก็ไม่มีอะไรซับซ้อนมาก แต่มันเรียลตรงที่คนสืบคดีต้องรวบรวมข้อมูลที่กระจัดกระจายมาวิเคราะห์ทีละเปราะ น้องหวงกุเก่งค่อดดดด!!!
แต่ช่วงท้ายที่เฉลยคดีทำไมมันหน่วงๆ งี้หว้า ไม่ได้หน่วงอะไรหนักมากมาย แต่ทำให้กุทั้งเข้าใจทั้งไม่ชอบใจกับทางเลือกนั้นเลย.
เข้าใจว่าทำไมเลือกอย่างนั้น ก็เป็นมนุษย์นี่เนอะ กุเองเจอคนแบบนั้นก็คงทิ้งอ่ะ พึ่งพาไม่ได้
ไม่ชอบใจเพราะไม่นึกถึงคนอื่นที่ร่วททุกสุขกันมาบ้าง
เอาเถอะ สรุปสุดท้ายลงเอยแบบนั้นไปก็ถือเป็นการลงโทษที่เลวร้ายยิ่งกว่าตายแล้วมั้ง
;_;
อิอ๋องนี่ก็ซึนได้ซึนดี. ซึนไม่พอเจือกเกรียนอีก เป็นโรคแกล้งคนที่ชอบหรอคะมึง =_="
เห็นเพื่อนโม่งรีวิวหงส์กรีดปีก คือถ้าชีวิตนางเอก กับท่านอ๋องจะแบบดราม่ารันทด ตอนจบก็ดูมีวี่แววจะเป็น BE คงรอออกครบและดูรีวิวอีกที กลัวอ่านแล้วปวดตับ แล้วจะไม่รอดตาม
อ๋องซึน สปอยล์
.
.
.
.
.
-พ่อพระเอกคนเดียวกันกับฮ่องเต้ พระเอกเก่งเป็นลูกรัก เดิมฮ่องเต้องค์ก่อนจะให้พระเอกเป็น แต่พลิกมาออกที่ฮ่องเต้คนนี้ที่ไม่เอาไหน
-ปลาแดงที่หน้าปก เหมือนแม่เคยบอกว่าวางยาโดยไข่ปลา พอปลาเป็นตัว/โต เหยื่อก็ตาย
-อันนี้คิดเอง จำที่แม่เล่าไม่ได้ --สกุลหวางน่าจะหนุนหลังคนโตนะ เพราะเป็นแบค หาหญิงให้พอหวางฝูตายก็หาหวางเสาปลอมมาให้
-ฮองเฮาตอนหลังเป็นแบบคล้ายๆบ้า เพราะเสียใจ
.
.
.
.
.
กูเคยบ่นว่าเมืองยิ้มโปรยเม่ยเซิงไม่รู้เรื่อง ตอนนี้กูอ่านแล้วถึงเข้าใจว่ามันโปรยยากจริงๆ (แต่อ่านรู้เรื่องนะ) รีวิวก็ยาก แต่สนุกดี อ่านได้เรื่อยๆ สำนวนดีงาม รอเล่มต่อไป
กูอ่านพราวพร่างเล่ม6ยังไม่จบเลยแวะมาหวีดก่อน
.
.
.
.
.
กูเชียร์ชุนปิ่งจ้าดูเข้ากับหนูโยวโยวซะเหลือเกินตามใจน้องแต่เด็กเลย คนข้างบ้านอะไรกูยังอ่านไม่ถึง ญาติผู้พี่นี่แหละเนื้อคู่ที่แท้ทรู
.
.
.
.
.
จบแล้ว เทใจเชียร์ ซุนปิ่ง เหมือนกัน
นักเขียนชั้นคูคลองแกคงชอบแบบกวน... แถมงี่เง่าเหมือนแกมั้ง เลยเชียร์คนข้างบ้าน
พราพร่าง
.
.
.
.
.
กูขำน้องฟู่มากกว่าว่ะเด๋วท้องๆ เจอท่านเก้าปีละเดือนเดียวแต่ท้องตลอด จนท้องสุดท้ายอายไม่กล้าบอกใครว่า ท้องอีกแล้ว
.
.
.
.
.
เพื่อนโม่งนิยายสามชาติสามภพ ป่าท้อสิบหลี่นี่เป็นไงบ้างวะ ช่วยสับที
เพื่อนโม่ง นิยายพวก ป่าท้อสิบหลี่/ลิขิตเขนย/ลิขิตผูกพัน มังกรหวนคืน/สามชาติผูกพัน แม่น้ำลืมเลือน พวกนี้สนุกมั้ยวะ กูเห็นคนชอบเยอะมาก ยังไม่เคยลองอ่านเลย
>>481 ป่าท้อฯกับเหนือเขนยของกูกูแพงมาก 1 ในสามเป็นบรรณานุกรม ถ้ามึงมีเงินเหลือๆซื้อเก็บ
สำนวนทับศัพท์คำจีนมาก กูอ่านรอบแรกงงนิดหน่อย ไม่เข้าใจ แต่พออ่านรอบสองสนุกมาก เหนือเขนยอ่านยากกว่าป่าท้อฯ
ขิตผูกพัน มังกรหวนคืน/สามชาติผูกพัน แม่น้ำลืมเลือน ของส้ม
ราคาไม่แพง อ่าน่ง่ายกว่า สนุกดี แต่โครงเรื่องไม่อลังการเท่าของกูกู
งานจิ่วลู่จะมีมุกตลกแบบการ์ตูน ปนดราม่าแบบจีน ถ้าอ่านแล้วถูกจริตก็ว่าสนุกดี ถ้าไม่ถูกก็ว่าเนือยๆ
อ่านเอาสนุก อย่าไปค้นหาเหตุผลอะไรมาก
>>481 กุชอบลิขิตเหนือเขนยมากที่สุด พระเอกกวนบาทาดี ส่วนป่าท้อนี่กุแอบงงเป็นบางช่วง กุเข้าไม่ถึงการแปลของกูกู แต่หนังสือแพงจริง เป็นเซตที่กุไม่กล้าให้ใครยืม
แม่น้ำลืมเลือนกับมังกรหวนคืน กุชอบแม่น้ำลืมเลือนมากกว่า FC ท่านยาย กุไม่ชอบนางเอกมังกรหวนคืน กุลำไยนางตั้งแต่เรื่องท่านยายแล้ว แต่ซื้อเพราะอยากให้ครบชุด
กุชอบป่าท้อตรงมันตลกหน้าตาย อ่านง่าย ขนาดกุไม่ชอบนิสัยชอบเลื่อนของกูกูยังอดเชียรไม่ได้
ลิขิตเหนือเขนย กุชอบนิสัยตัวละคร ความตลกยังมา แต่ภาษาสละสลวยกว่า+อ่านยากกว่า. และมีเชิงอรรถครึ่งเล่ม
ทั้ง 2 ชุดนี้ถ้าเงินเยอะค่อยซื้อกะได้ ไม่งั้นควรยืมอ่านก่อนว่าถูกจริตป่าว
งานจิ่วลู่กุไม่ชอบสไตลนักเขียนอ่า. คือรู้สึกว่าอยากให้ตลกแต่กุไม่ตลก. แล้วแต่คนมั้ง
คหสต กูอ่านป่าท้อรอดนะ แต่คงไม่กลับมาอ่านซ้ำอีกแน่ๆเลยขายไปแล้ว เอาตังไปเปย์เรื่องอื่นอีกได้ประมาณ 3-4 เล่ม
ส่วนเหนือเขนยอ่านยากกว่ามาก ศัพท์ทางศาสนาเยอะ กูดองไว้เล่ม 1 ทุกวันนี้ยังอ่านไม่จบเลย
Ky กูงงกะเมียในแปลงผัก คือรีวิวไม่ดีแต่เวปนอ.หมดไปตั้งแต่วันเสาร์ (รึก่อนหน้านั้น กูไม่ได้เข้าไปดู) ตอนนี้หน้าเวปสัมก้อหมดอีก จะขายดีไรขนาดนั้นสนนน
กูชอบงานป้าหลิน อ่านแล้วคุ้มดี อ่านนาน แบบว่าอ่านทีละหน้าแล้วต้องอ่านใหม่ แบบว่าต้องจำศัพท์ 5555 ชอบเหนือเขนยมากกว่าป่าท้อเหมือนกัน แต่คนที่อ่านงานแปลแบบแปลไทยทุกตัวจะอ่านไม่ได้ว่ะ พี่ๆกูบายหมด อ่านป่าท้อสองบท พี่กูจำชื่อไม่ได้ซักตัว
กูชอบเรื่องสามชาติผูกพัน แม่น้ำลืมเลือนมากเลย มีนิยายเรื่องไหนที่แนวๆเดียวกับเรื่องนี้แนะนำบ้างไหม
ป่าท้อสนุกสำหรับกุ แต่เทียบราคาแล้วมันแพงไป คือเอาเงินไปสอยเรื่องอื่นได้หลายเรื่อง
ส่วนลิขิตหนักกว่าป่าท้ออีก ถ้าตัดที่ออกทะเลไปหายไปเป็นเล่ม ใน 4 เล่มกุชอบ แค่ต้นเรื่องกับตอนเกือบจบแค่นั้นแหละ
คือถ้าเงินเหลือ ๆ ก็ซื้อได้ แต่ว่าเนื้อหามันไม่ได้พีคหรือสนุกห้ามพลาดอะไรขนาดนั้น อ่านรอบเดียวก็หมดลุ้นแล้ว แถมสำหรับกุสองเรื่องมุกหลักซ้ำกันเลยจ้าช่วงท้าย ๆ เนี่ย เบื่อ
ทำไมกูชอบลิขิตมากกว่าป่าท้อวะ กูทำใจรักเยี่ยหัวไม่ลงจีๆ แล้วลิขิตกูชอบภาคอาหรานเล่อที่ชาวบ้านค้าบอกออกทะเลกันด้วย ชอบความนิยายในนิยายอีกที
พราวพร่าง 6 - 7
.
.
.
.
.
ฮาความขยันของท่านเก้าเล่มหกขนาดฮูหยินอวี๋ยังว่าปีนึงมีสามร้อยหกสิบห้าวันท่านเก้าแม่งไปอยู่ชายแดนตั้งสามร้อยหกสิบวันน้องฟู่ยังท้องรัว ๆ (ที่จริงก็อยู่นานกว่านั้นอยู่) แบบเปรียบได้ฮาดีอ่ะ กับเล่ม 7 ตอนที่อาเซินจะรีบมาแจ้งข่าวตอนกลางวันใกล้ ๆ เที่ยงมั้ง อาเซินจะรีบไปหาท่านเก้าที่นอนอยู่ในห้องทุกคนแม่งรีบเบรก แล้วส่งอวี่เวยเป็นหน่วยกล้าตายไปเคาะประตู แม่งเปิดออกมาถึงกับอึ้งเพราะท่านเก้านอนเล่นกับลูก บอกได้เลยว่าในสายตาคนอื่นทุกคนคิดว่าท่านเก้าขยันทำการบ้านสุดๆ
.
.
.
.
.
กูชอบป่าท้อ ฮาหน้ามึน ดี
.
.
.
.
.
นางเอกสวยสุดๆ แต่รั่วมาก เป็นจิ้งจอกอกเก้าหางที่โก๊ะ พระเอก น่ารัก น่าสงสาร น่าเลี้ยงต้อย
แต่จริงเฮียเด่งเมพนะ
.
.
.
.
.
แวะมาบ่น ทำไมรู้สึกนิยายของสยามแบบ หอดอกบัว บันทึกปิ่นมันแพงจังวะ ถ้าซื้อราคาไม่ลด 20% อะ อ่านแปบๆ จบเล่มละ ค่อนข้างบางถ้าเทียบว่าราคา 230 บาท ของเเจ่มเล่มหนากว่าเท่านึงแพงกว่านิดเดียว พี่เยี่ยของสยามเองก็หนาดีนะ ถึงจะสามร้อยกว่าแต่อ่านละค่อยคุ้มหน่อย จริงๆปิ่นอ๋องซึนนี่สองเล่มรวมมาเป็นเล่มเดียวละขาย 350 น่าจะกำลังดี
แต่กูก็รู้นะว่าแพงสุดคือกูกู รองมาจงหยวนกะนวนต. แต่แค่รุ้สึกว่าบันทึกปิ่นมันบางไปง่ะ นึกว่าอ่านไลท์โนเวล ไม่ถึงสองชม.จบเล่มละ ขนาดค่อยๆอ่าน ละก็รอไปอีกเดือนนึง
พราวพร่าง
.
.
.
.
.
น้องฟู่กะท่านเก้านี่... เจอกันทีป่องที ตอนจบมันแอบเหมือนรวบรัดไปนิดอ่ะ มันจะมีภาคพิเศษต่อหรืออะไรมั๊ย? อารมณ์เหมือนกูกำลังดูหนังแล้วไฟดับตัดจบงี้ งงๆว่าอ้าวววว จบแล้ว?? เห้ย..น่าจะกล่าวถึงฟั่นซื่อกะอวี๋จิ้งชิวอีกนิดป่ะ ว่าหลังจากนั้นยังไง ในมุมของอดีตคู่หมั้น นางรู้ตัวยังว่าผิด?ทำให้ตระกูลพังไรงี้ น่าจะบรรยายต่ออีกนิดไหนๆแม่งก็เวิ่นมาได้7เล่ม จะเขียนบทสรุปให้รัดกุมกว่านี้อีกนิดก็ไม่ได้หรอวะ
.
.
..
.
.
.
>>504 ตงหัวเป็นก้อนหินนะมึง 55555 เกิดมาไม่เคยต้องอธิบายอะไรให้ใครฟังว่ะ ทึ่ยอมๆอีหนูอยู่เนี่ยถือว่าเยอะแล้ว
.
.
.
.
.
ไม่ชอบเยี่ยหัวตรงหลอกเค้ามาแต่งด้วย ถึงเวลาปกป้องเค้าไม่ได้แล้วยังไปทำร้ายเขาอีกนี้แหละ ทำร้ายไปแล้วช่วยไรได้ไหม ก้อไม่อีก ถ้าไม่ใช่กูกูนี่นางตายห่านไปนานละ ตงหัวอะไรยังไงนี่ถึงที่สุดยังควักหัวใจออกมาให้นางได้อ่ะ
.
.
.
.
.
ซีรีย์ป่าท้อกุชอบทั้งคู่นะ แต่ก็เกลียดพระนางทั้งคู่เลยฟ่ะ แต่ก็ไม่ได้เกลียดถึงขั้นเลิกอ่าน แค่ขัดใจความมากของตัวละคร
เยี่ยหัว อินี่เป็นแอทลาส ถูกเทพสาปให้แบกโลกเรอะ ทำตัวงุ้งงิ้งลำไยมาก
กูกู นี่ก็สมเป็นลูกคนสุดท้อง โคตรเอาแต่ใจตัวเอง ไม่คิดถึงใจคนอื่นสักนิด ตัวเองเจ็บเป็นแล้วคนอื่นจะเจ็บไม่เป็นบ้างเรอะ
ตงหัว นี่ก็เกรียน คิดแทนคนอื่นเขาไปทั่ว ถามกันสักคำบ้างเด้ ปากมีก็พูด อุตส่าห์แปลงเป็นคนได้ทั้งที
จิ่วจิ่ว เจ๊เป็นสตอล์กเกอร์ใช่มะ ง้องแง้งเป็นที่หนึ่ง รักชอบคนแบบนั้นแต่กลับไม่รู้เขาเป็นคนยังไง เชื่อแต่ลมปากคนอื่นเสือกไม่เชื่อคำพูดของคนที่ตัวเองรัก. นี่มันแบบฉบับที่เกิดมาเพื่อรอให้คนอื่นมารักตัวเองนี่หว่า
>>490 งานดี แปลดี ไม่เจอคำผิด อ่านง่ายสบายตา ทำดีเราก็ชื่นชม
แต่กูติเหมือนโม่งบนๆว่าเล่มมันบางไปหน่อย อีกอย่างคือแนวมันค่อนข้างอินดี้ เมาความงามกับเครื่องหอม จิ้นวายได้ แต่ไม่วาย โทนเรื่องลึกลับ แต่สีสันพร่างพราย ถ้าชอบก็ชอบไปเลย ถ้าไม่ชอบก็ไม่รอดแน่ๆ
กูรอดแบบเมาๆว่ะ 555
>>501 กูว่าที่มันแพงเพราะ 1. ลิขสิทธิ์แพง 2.ปกจีน แต่สำหรับกูแล้ว ปิ่นนี่เอาสองเล่มมารวมเป็นหนึ่งเล่มก็ได้นะ ไม่มีความจำเป็นต้องซอยย่อยว่ะ แต่เอาจริงๆ ราคา 230บาทกับเกือบๆ 300หน้า กูรับได้นะ สำหรับกูถือว่ายังไม่แพงเท่าไหร่ แล้วยิ่งถ้าเทียบวิธีการจัดหน้า กูว่าของเมือยิ้มตัวหนังสือน่าจะเยอะกว่าของแจ่มนะ เพราะ header กับ footer ของแจ่มเว้นเยอะอยู่ แต่เมืองยิ้มค่อนข้างน้อย จริงๆคือราคาหนังสือกูไม่ค่อยคิดมากเท่าไหร่ ซื้ออ่านเพราะชอบ ถ้าเนื้อเรื่องไม่โดนใจก็ถือว่าตัวเองพลาดเองน่ะ แต่ถ้าแพงจริงๆ กูยกกูกูขึ้นเป็นที่หนึ่งเลย
ส่วนป่าท้อกูอ่านจบแล้วเฉยๆ มีความรู้สึกว่าพยายามจะเล่นดราม่า แต่แม่งไม่กล้าเล่นให้สุดทาง มันเลยดูครึ่งๆกลางๆ อ่านจบแล้วไม่คิดจะกลับไปอ่านซ้ำอีก ส่วนลิขิต เพราะเข็ดมาจากป่าท้อ พาลทำให้กูไม่อยากอ่านต่อเลย นี่ดองจนเอาไปเพาะเชื้อเห็ดได้ละก็ยังไม่มีอารมณ์อ่าน หนังสือได้มาก็เข้าตู้ทันทีไม่เคยเปิดซักหน้า
ป่าท้อ อ่านรอบแรก ถ้าเป็นเรื่องอื่นกูคงวางยาว แต่เรื่องนี้มันแพงและกูรอนานมาก กว่าจะอ่านจบ เหนื่อยมาก เลยไม่คิดจะสั่งลิขิตฯมาอ่านต่อ จนกูมาดูซีรี่ส์ เห็นหน้าพระนางทีแรกก็ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่ น่าจะสวยหล่อได้มากกว่านี้ แต่กูติดใจตงหัวเฟิ่งจิ่ว เลยตัดใจซื้อลิขิตฯมาอ่าน แล้วกลับไปอ่านป่าท้อใหม่ สนุก อ่านซ้ำไปหลายรอบ ทั้งป่าท้อ+ลิขิต
เทียบสองเรื่อง กูขชอบลิขิตมากกว่า เพราะตัวละคร กูชอบเฟิ่งจิ่ว นางขี้มโน แต่น่ารัก ตงหัวมีขัดใจนิดหน่อยคือ ปากหนักเหมือนเยี่ยหัว แต่เยี่ยหัวหนักกว่าตรงรักแท้ ดูแลไม่ได้ กูกูนางตลกก็จริง แต่กูลำไยนางมาก โคตรเอาแต่ใจ ส่วนการดำเนินเรื่องป่าท้อ กระชับกว่า ลิขิตช่วงอาหลานเร่อย้วยมาก
เอ๊ย มือเร็วไปหน่อย กูอยากมาหวีดร่วมกับพวกมึง อ๋องซึนคนอะไรโคตรน่ารักเลยว่ะ เลี้ยงน้องด้วยลำแข้งจริงๆง กูอ่านจบสองเล่มแล้วหวีดหนักมาก อยากอ่านต่อมากกกกกกกกกก
เม่ยเซิง ตั้งแต่อ่านตัวอย่างกูมีความรู้สึกว่ากูได้กลิ่นอาย xxxholic ว่ะ มันดูเป็นการ์ตูนๆอยู่ ตอนแรกว่าจะไม่ซื้ออ่านละ เพราะตั้งแต่ตอนดราม่าคำโปรยกูก็เริ่มอยากเทนะ แล้วมาอ่านตัวอย่างไม่ค่อยโดนอีก เลยว่าจะไม่เปย์ แต่สุดท้ายเงินเหลือจากการขอเงินคืนจากกล้วย เลยเลยเปย์เม่ยเซิงกลับมาซะงั้น งงๆตัวเองอยู่ กะว่าเดี๋ยวอ่านหอดอกบัวจบแล้วจะมาต่อเม่ยเซิงละ
ky ขอถามเพื่อนโม่งหน่อยถ้าอยากได้โปสการ์ดแจ่มเเต่ซื้อในงานเเล้วไม่มีนี่สามารถเมล์ไปขอได้ใช่ไหมอ่ะ
เราซื้อเม่ยเซิงเพราะอ่านตัวอย่างแล้วนึกถึง xxxHolic นี่แหละ ชอบบรรยากาศแบบนี้
ส่วนอ๋องซึน ซึนมากกกกกก เตะน้องลงสระบัวครั้งแล้วครั้งเล่าแบบนี้เดี๋ยวน้องก็เป็นปอดบวมหรอก เมื่อไหร่จะออกเล่มต่อไป นี่แบบ ซึนขนาดนี้เราเฝ้ารอตอนเดเระแตกอย่างใจจดจ่อเลย
>>513 ไม่น่าจะได้นะ ปกติซื้อในงานเป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าจะไม่ได้โปสตรงปก เมื่อก่อนขนาดที่คั่นยังไม่ตรงปกเลย เพิ่งมาเริ่มปีนี้เองที่แจ่มเค้าเอาที่คั่นใส่ในหนังสือให้แล้ว ส่วนโปสถ้าอยากได้ตรงปกจริงๆต้องซื้อผ่านเว็บ เพราะแม้จะไปแจ่มคลับ แต่ถ้าเป็นเรื่องที่ออกมาซักพักแล้วเค้าก็ไม่มีตรงปกให้อยู่ดี ต้องเป็นเฉพาะเล่มใหม่เท่านั้น
หนังสือแพง เพราะลิขสิทธิ์อย่างหนึ่ง แต่เอาเข้าจริงคือ ต้นทุนการผลิตโดนรวมแพงขึ้นนะมึง ตอนนี้ผิวเผินเหมือนเศรษฐกิจจะดี แต่เงินในระบบอ่ะเข้ามาแล้วออกไป ไม่ค่อยมีต่างชาติมาลงทุน เขาไม่มั่นใจบ้านเรา หนังสือเองก็ถือว่าเป็นของฟุ่มเฟือยพอแพงคนซื้อน้อยลงแต่หนังสือเสือกแพงขึ้นเพราะคนซื้อน้อยลงอีก (ไม่มีทุนต่อยอดการผลิต)
สังเกตจากงานหนังสือได้เลย มึงลองนั่งตรงทางออกแล้วระลึกชาติไปด้วย เทียบงานครั้งก่อนๆ กับครั้งนี้ดู กุสังเกตว่าพวกบ้าหอบฟาง/กระเป๋าลาก/ส่งไปรฯ น้อยลงอย่างเห็นได้ชัด คนที่ซื้อได้ก็ซื้ออยู่แต่ว่าคนกลุ่มนี้ก็มีไม่เยอะมาแต่แรกแล้ว เหลือก็แต่คนทั่วไปที่ซื้อก็ได้ไม่ซื้อก็ได้ หรือง่ายๆ ดูจากดราม่าคูที่พวกมึงพากันเท ถามว่าถ้าเป็นช่วงสองสามปีก่อนหน้านี้มึงจะเทกันง่ายๆ แบบนี้มั้ย (อันนี้อย่าแซะกุนะมึงกุแค่เทียบให้ดูเฉยๆ กุเป็นคนนึงที่เทลิสต์หนังสือเกือบทั้งหมด)
>>516 งานหนังสือรอบนี้กูเห็นด้วยนะว่าคนเดินน้อยลงจริงๆ เมื่อก่อนเสาร์อาทิตย์ไม่ต้องเดินเลย มีคนช่วยดันมึงอยู่ข้างหลัง เดินเองได้อัตโนมัติ เดี๋ยวนี้นี่เดินชิลๆ สบายๆเลย แต่กูเกลียดพวกลากกระเป๋า ลากรถเข็นมาก เกะกะขวางทางว่ะ กูเป็นคนที่แอนตี้มาก คือกูจะเดินแซงก็ทำไม่ได้ จะเดินไปไหนมาไหนก็ติดไปหมด แถมกูโดนคนพวกนี้ลากเอาล้อทับเท้ากูหลายรอบดี เชี่ย ขอโทษซักคำก็ไม่มี เวลากูเห็นใครลากที กูได้แต่ด่าในใจ ถ้าเดินเกะกะนัก กูด่าออกมาต่อหน้าเลยตลอด //ขอโทษโม่งหลายคนด้วย แต่กูหัวร้อนเรื่องรถเข็น เป๋าล้อลากจริงๆ
หนังสือถือว่าเป็นสินค้าฟุ่มเฟือยแหละ กูเดินผ่านบางบูธนี่โล่ง พนง.ในบูธยังคุยกันเองเลยว่าจะมาเปิดบูธทำไม เปิดมาตั้งแต่วันแรกจนผ่านไปสามสี่วันแล้วก็ยังไม่มีคนมาซื้อ กูโคตรเห็นใจเลยว่ะ
จะว่าสยามแพงก็ไม่ถูกมึงไปดูสายแปลตะวันตกก่อน อย่าง ตัวที่พึ่งออกของอัมรินทร์ เกี่ยวกันสงครามเวียดนาม เล่มบางๆเท่าครึ่งนึงของปิ่น ราคา 200 อัพไปแล้ว
งานหนังสือรอบนี้ กูจ่ายน้อยจริงๆ หลักๆ คือ กูอิ่มตัวกับนิยายไทย เพราะกูจ่ายหนักมา 10 ปีแล้ว เริ่มเบื่อแนว พล๊อตเดิมๆ นักเขียนที่กูตามซื้อทุกเรื่องก็ออกน้อยลง บางคนกูก็เททั้งก่อนและหลังดราม่า ส่วนนิยายจีน ตามมาหลายปี ยังไม่ถึงกับเบื่อ แต่ตอนนี้กูมีทางเลือกเยอะ พอดราม่าเกิด กูเทสนพ.นี้ สนพ.อื่นก็ยังมีให้เลือก หนังสืออื่นๆกูจ่ายบ้างแต่ไม่เยอะ
อีกอย่าง สองสามปีหลังกูเริ่มซื้อเป็น e-book เพราะที่บ้านกูเริ่มไม่มีที่เก็บ จะขายก็ขี้เกียจ ยังคิดอยู่ว่า จะคัดไปบริจาค แต่ต้องเลือกเล่มที่ไม่มีเรท
กูคนนึงที่เลิกไปเดินงานหนังสือแล้ว คืออยู่ตจว.ไงไปทีค่าเครื่องค่ากินค่าเดินทางเกือบๆ หมื่น ซื้อหนังสือประมาณหมื่นก็ยังไม่คุ้ม ลดในงานกะสั่งตามเวปคือพอๆ กัน แต่ที่ถ่อไปงานคือชอบไปเดินดูบูธต่างๆ ส่วนมากจะได้หนังสือที่ไม่ได้ตั้งใจไปซื้อ แค่เดินดูก็มีความสุขละอ่ะ
เม้าพราวพร่าง กูคือโม่งที่เคยถามตอนเล่มแรกๆว่า คิดว่าท่านอ๋องสิบหก (ตอนนั้น) เล็งน้องฟู่ไว้ป่าว
.
.
.
.
.
มาเล่มเจ็ดนี้ถึงขั้นฮ่องเต้บอกว่า เจ้าหลิงได้เมียดี จะกำเริบเสิบสานไปบ้างไม่เป็นไร เมียเอาอยู่แน่นอน
แหมะ นี่ถ้าตอนนั้นไม่รีบโมเมไปว่าท่านเก้าเป็นคู่หมั้นนี่ สงสัยน้องฟู่จะได้เข้าวัง อิอิอิ
.
.
.
.
.
กุชอบลิขิตมากกว่าป่าท้อนะ แต่ก็คิดว่าออกทะเลไปไกลแสนไกลมาก จริงๆบางฉากไม่ต้องเยอะก็ได้ กุอ่านข้ามๆไปด้วยเลยบางที แต่ป่าท้อในซีรี่ย์นี่กุชอบมาก
กูเพิ่งได้อ่านป่าท้อกับเขนย กูชอบป่าท้อมากกว่าเพราะรู้สึกว่าอ่านง่ายกว่าเขนยกูจอดที่ปลายเล่มหนึ่งยังไม่มีอารมณ์อ่านต่อ ภาษาอ่านยากด้วยเขนยเล่มหนึ่งก็รู้สึกว่ามันเนือยๆยังไงไม่รู้
KY หน่อย มีใครอ่านหอดอกบัวลายมงคลแล้วหรือยัง สปอยหน่อยจ้าว่ามีค่าควรสอยมั้ย ไปเห็นรีวิวของ จจ แล้วเค้าก็อวยสยั่มมาแต่ไหนแต่ไรแล้วเลยไม่แน่ใจถามเพื่อนโม่งดีกว่า
ทีมป่าท้อเหมือนกัน ลิขิตอ่านแล้วเยอะเกิน ฉากแฟนตาซีอลังบางทีกูก็นึกไม่ออก ขาดจินตนาการ 5555
ทำไมกูไม่ชอบทั้งสองเลยว่ะ มันสนุกแต่ไม่สุดกูลำไยพระนางทั้งสองเลยอยู่มาเป็นหมื่นปีแต่ดูไม่ทันอะไรใครเลย อาจจะเพราะกูคาดหวังไว้เลยไปอ่านที่อวยๆกันเลยหน้ามืดจัดไป 3 เซ็ตบวกม่านๆด้วย ไม่มีจะแดกไปหลายเดือนแต่หนังสือแม่งยังไม่ครบกับเงินที่กูเสียไปเลย จะขายก็ตัดใจไม่ลง
กูทีมลิขิตว่ะ มันก็มีจุดขัดใจตรงความปากหนักของตงหัวอะนะ แต่กูชอบที่ตงหัวยอมทุ่มเทปกป้องจริงๆกับน้องจิ่วที่รักมั่นคงอย่างถึงที่สุดจนบทจะตัดก็ตัดอย่างคนที่พยายามจนสุดแล้ว แต่ที่ขัดใจมากก็เรื่องคนมาโทษน้องจิ่วว่าไม่เห็นใจ คือแบบ ก็ไม่บอกมาดีๆล่ะวะว่าเกิดไรขึ้น สิ่งที่เกิดกับน้องจิ่วมันทั้งหักหน้าทั้งชวนเข้าใจผิด เสือกไม่แก้ ละมาโทษว่าน้องจิ่วไม่เข้าใจ กูขัดใจจนอยากเชียร์น้องจิ่วว่าไม่ต้องกลับ
ขอถามอีกรอบ บ้านมงคล ร้านเขาอยู่ตรงไหนของจตุจักร บอกบุลที
>>529 นับถือในความเปย์ กูจัดมาทีละเรื่องยังรู้สึกแพง เรื่องที่แพงที่สุด คือม่านม่าน เพราะอ่านไปรอบเดียวแบบผ่านๆ ผิดหวังมากสุด และดันแพงสุดด้วย เอาจริงๆ นิยายกูกู ไม่มีเรืองไหนที่กูชอบแบบสุดๆซักเรื่อง รสนิยมกูกับกูกูไม่ตรงกันจริงๆ โดยเฉพาะภาพปกที่รอวาดสามชาติสามภพ
นิยายกูกูที่คุ้มที่สุดสำหรับกู คือ จอมนางฯ เพราะกูกูไม่ได้ทำเอง และกูตามเก็บทันแบบชุดสุดท้ายจากร้านนอ. ก่อนราคาจะถูกปั่นขึ้นไปแบบเวอร์ๆ
กุkyหน่อยเถอะ อ๋องซึนนี่คือเรื่องอะไรอ่ะ กุเหมือนจะเคยเห็นมีโม่งมาตอบไว้แล้วแต่กุไล่หาละหาไม่เจอ สงเคราะห์กุหน่อยยย
เออ อยากขอปรึกษาว่าเพื่อนโม่งทำไงกะหนังสือที่ซื้อมาแล้วเทกลางทางวะ คือนี่มีหลายเรื่องมาก ซื้อมาได้สองสามเล่มแล้วเท จะปล่อยขายก็ดูยากเพราะไม่ครบชุด จะทิ้งไว้เฉยๆ มองไปแม่งก็ปวดใจเสียดายเงินสุด
จอมนางของกูกู กุซื้อมาตอนรีปริ้นของกล้วยรอบสุดท้าย อ่านแล้วแบบเกลียดทั้งพระเอกนางเอกเลย ทิ้งให้คนอื่นเดือเร้อน เสียดายอ่านเสร็จขายเลย อดได้ราคาดีเลย5555
ขอ ky ด้วย หยกยอดปิ่นแปป
.
.
.
.
.
ที่ว่าตระกูลลั่วมีคำสาปพี่ชายรักน้องสาว มึงว่าลั่วจิ่นรักน้องสาวตัวเองปะวะ
.
.
.
.
.
>>552 ข้างบนแนะนำเจ้ดชาติไปแล้ว งานของจิ่วลู่ก็มีออกกับจงหยวนอ่ะที่เหลือ ในทั้งหมดของจงหยวน กูให้ปฐพีละกัน เพราะมังกรของจงหยวนนี่กูชอบน้อยสุดในบรรดางานจิ่วลู่เลย ส่วนไออีกเรื่องนึงอะไรนะ เจาเหยาาา นี่กูคิดนานมาก เจาเหยากูเฉยๆ ทั้งนี้ทั้งนั้น อีเซตของแจ่มดีสุดในสายตากู
เออ อ่านปฐพี พระเอกไม่ได้ขาเป๋นะมึง แค่เป็นเหน็บ อ่านภาคเป็นมนุษย์ ก็ข้ามๆไปละกัน จงหยวนก็แปลเมาๆ อ่ะ เออ ข่าวดี กล้วยไม้ที่มึง เจอในซือมิ่งอ่ะ คือคนเดียวกับบัวอ้วน ที่จงหยวน โม้ไว้อะ
จอมนางกุอ่านไม่รอด ลำไยนางเอก ใจง่ายอิ๊บอ๋าย เห็นผู้ชายดีกว่าบ้านเมือง คนอื่นเค้าสู้กันโครมๆ อินี่มัวตามหาผู้ชาย พระเอกกุก็ลำไยเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย
สรุปกุไม่ปลื้ม 5555
กูอ่านเจ็ดชาติภพของอรุณแล้วชอบว่ะ จริงๆนางเอกก็นิสัยขี้โวยวาย แก่นๆเซี้ยวๆนะแต่อรุณแปลแบบ ...กูอ่านแล้วไม่ลำไยนางเอกเลยว่ะ
กลับชอบด้วยซ้ำ ชาติไหนที่โง่ก็แปลได้แบบเป็นอีกบุคลิกนึง ไม่ใช่แปลออกมาแล้วนิสัยแม่งเหมือนกันหมด
Ky ใครอ่านบุปผาในกุณฑีทองแล้วมั่ง เรื่องนี้มาเงียบๆ กูว้อนท์รีวิว
เวปหนังสือเพิ่งโทรบอกกูว่าจะส่งบันทึกปิ่นเล่ม 1 ตามมาทีหลัง กรี๊ดดดดด ตามนายอินทร์ B2S ยังมีอยู่มั้ยวะมึง กูไปหาซื้อหน้าร้านเอาก็ได้ไม่อยากรอแล้ว
KY ใครรู้มั่งว่า สยบฟ้ามีแปลอิงค์ไหมวะ กูมีความลงแดง
บุปผาในกุณฑีทอง ชอบปกแข็งอีกแบบมากกว่าอะ ดูสวยน่าเก็บดี ปกผญมันดูแปลกๆ -.-
ยาขอบ แปลไม่จบ นี่ อ่านไปก็เท่านั้นแล
เหมือนจะแปลแค่หนึ่งในสี่ประมาณนั้นป่ะ เค้าบอกสำนวนแปลกๆ ด้วยนี่ มีบทอัศจรรย์เป็นกลอนไทยไรไปอี๊ก
>>572 >>573 >>574 เกือบพรี แต่ตัดใจ เพราะเดี๋ยวนี้ ถ้าหนังสือออกแล้ว ก็หาซื้อไม่ยากเหมือนเมื่อก่อน ไม่ได้ของแถมช่วงพรี ก็ไม่เสียดาย จากที่กูอ่านตย.แล้วอยากอ่าน ถึงตอนนี้เฉยๆ และถ้ายังจะออกเรื่องอื่นมาตัดหน้าอีก กูเทจริงๆ แค่เอาเวลามารีวิวเรื่องใหม่แบบละเอียดขนาดนี้ กูก็ไม่โอเคแล้ว มันแสดงความรับผิดชอบต่อลูกค้ามาก ไม่ต้องพูดถึงอดีตที่เลื่อนแล้วเลื่อนอีกด้วยปัญหาอื่นๆ สุขภาพกูยังพอรับได้ แต่เจอผี กูอึ้ง
ในงานบันทึกปิ่นเล่ม1หมดแล้ว เหลือแต่เล่ม2 กูอดเอาอ๋องซึนมาดองไว้ในตู้เลย
ตอนนี้กูตามหาอ๋องซึนทั่่วจังหวัดแล้วจ้า ขายดีหรือเอามาน้อย ตอบบบบ หมดเกลี้ยง
กูเคยอยากอ่านหย่งเยี่ยมาก แต่เพราะกูรอแล้วรอเล่า รอจนเบื่อ เลยเลิกรอ เลิกอ่านไปเลย เมื่อก่อนมันเป็นพลอตที่แหวกออกมานะ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้วไง ตอนแรกก็เกือบจะพรีรอบนี้ไปแล้วเหมือนกัน แต่กูก็ไม่อยากเอาเงินไปจมอยู่กับสิ่งที่ไม่แน่ไม่นอนอีก กูเลยตัดใจไม่เอาละ ไว้ออกเล่มมาจริงๆแล้ว ถึงเวลานั้นถ้าอยากอ่านจริงๆค่อยซื้อได้ไม่สาย
อ๋องซึนเล่ม1 มีที่บูทY18 เพลินนารี่ กูซื้อวายก่อนเลยเห็นแว้บๆ พอไปสอยที่บูทใหญ่เล่ม1หมด ถามพนงบอกอีกบูทก็หมด ดีนะกูกลับไปบูทวายอีกรอบเลยสอยมาได้
กูออกมาแล้ว กูต้องไปทำงานต่อเลยต้องรีบออกมา แว้บไปบูทบ้านมงคลกับสยาม พนง.บอกหมดทั้งสองที่ ไม่ได้แวะบูทอื่นเลย เสียจายยยย
ทุกปี กูไปเดินเล่น2-3รอบ ปีนี้รอบเดียวยังจะหาเวลาไม่ได้เลย
ตอนนี้กูใครอยากรู้มากว่า อ๋องซึนเล่ม 3จะออกเดือนพย.มั๊ย กูกลัวจะไม่ออก เพราะจากการที่กูสังเกต หนังสือที่ออกในงานหนังสือ เมืองยิ้มมักจะเว้นไป1เดือนโดยไม่ออกอะไร กูอยากอ่านอ๋องซึนต่อ
>>585 สมัยดราม่าม่านม่าน ที่จองชาตินี้ได้อ่านชาติหน้า รอไปสามสี่ปีกว่าจะได้หนังสือกัน กูกูเค้าก็มีเมลล์มาให้ทุกเดือนไรงี้ สิ่งที่นักอ่านเฝ้ารอคือเมลล์ว่าเมื่อไหร่จะได้หนังสือ อัพเดทไปถึงไหนแล้ว แต่ปรากฏว่า มีอยู่ช่วงที่กูกูส่งมาเป็นเรื่องลี้ลับไปซะงั้น ตามหาอ่านได้ในหมื่นทิพ
เออๆ กูทันเรื่องที่แกโดนผี ลบไฟล์งานแกหายเกลี้ยง
ไม่แน่ใจว่า อันนี้ป่ะ http://2g.pantip.com/cafe/library/topic/K13047103/K13047103.html
นี่พยายามอ่านเจาเหยาอยู่
ถ้าปลายปีนี้ หย่งเยี่ยไม่เสร็จ กูขอเงินคืนแน่ เบื่อที่จะรอแล้ว
กูกูเขาเอาเงินไปหมุนธุรกิจหรอวะ คนอื่นเขาแปลไปเป็นสิบเล่มละ เชิงอรรถก็กูเกิ้ลเอาเองได้ ซื้อมาอ่านนิยายไม่ได้ซื้อมาดูรูป
หยงเยี่ยมันนานมากๆเลยนะ
แอบสงสัยว่าแปลช้ากว่ากำหนดขนาดนี้ฟ้องสคบได้มั้ย
เมื่อไรเวปนายอินทร์จะลงเม่ยเซิง อยากลองกาวฟีลป้าแคลมป์
มีมุกแปลช้าจนคนเขียนเค้ารีไรต แล้วต้องรอคนเขียนรีไรตอีก.
กูว่ากูกูไม่ควรซื้อลิขสิทธิ์นิยายที่ตัวเองจะแปลไม่ทันว่ะ มันเหมือนปิดกั้นคนอ่าน แทนที่จะได้อ่านทันใจ กลายเป็นรอจนตกสมัย กูกูจะทำงานประณีตอะไรกูก็ไม่ว่าหรอกนะ แต่ถ้ารักหนังสือก็ควรนึกถึงใจคนอ่านหนังสือบ้าง แบบให้รอเป็นปีๆนี่กูว่ามันเกินไป เรื่องใหม่ก็มา เรื่องเก่ายังแปลไม่จบ เซ็งว่ะ
ความอยากอ่านหย่งเยี่ยมันไม่เหลือแล้ว เพราะนิยายจีนตอนนี้มีให้เลือกเยอะมาก ออกเร็ว จ่ายปุ๊บอ่านเลย
คือจะไม่โกรธถ้า ไม่เอาเรื่องใหม่มาแซงคิว งานยุ่งแต่มีเวลาเอาเรื่องใหม่มาสปอยละเอียดยิบคืออะไร
>>610 เดาว่ากูกูไม่มีงานอดิเรกอื่นมั้ง คือ ถ้ามองว่าอ่านนิยายแล้วเอามาสปอยล์เป็นงานอดิเรกก็เป็นอีกเรื่องนึงนะ จะคาดหวังว่าทุกคนจะทำงาน 24/7 (หรือตลอดเวลาที่ตื่นนอน) มันไม่ได้หรอก ถึงเอาเรื่องอื่นมาสปอยล์มันดูไม่ค่อยโปรเท่าไหร่ก็เถอะ
แต่สำหรับเรา ที่แย่กว่าคือเอาเรื่องอื่นมาลัดคิวแปลแทนเรื่องที่สัญญาเอาไว้ตามแพลนมากกว่า (เช่น เอาตงหัวกับนางซินมาลัดคิวหย่งเยี่ย เป็นต้น) ไม่นับศึกจอมขมังเวทที่สัญญาว่าจะรีไรท์ตั้งกะชาติที่แล้ว T^T
เหมือนจะเพอร์เฟคชั่นนิส แต่ความจริงคือทำงานช้าจัดการเวลาไม่เป็น
กูเคยด่ากูกูในนี้เรื่อง perfectionish ที่ไม่ตรงต่อเวลา แต่ติ่งป้ากูกูมีเยอะกว่าที่กูคิดมีโม่งด่ากูว่า กูเอาแต่ใจตัวเอง โลกไม่ได้หมุนรอบกู หลังจากนั้นกูเลยเลิกด่ากูกูลงโม่ง เอาแต่ด่าในใจ 55555555555555555
เรื่องกูกูนี่ไปต่อกันคฤหาสเผือกกันไหมมึง
>>618 อ้าว ตอนก่อนหน้านี้กูยังเคยเจอคนร่วมด่ากับกูเรื่องนี้ในโม่งอยู่เลยนะ กูรู้สึกว่าในโม่งนี่มีคนด่ากูกูเยอะอยู่นะ ทั้งโรคเลื่อนและทับศัพท์ ซึ่งกูเป็นหนึ่งในคนด่าเช่นกัน (แต่กูพรีมาแทบจะทุกเล่ม เหี้ย!!!)
แต่ ณ ตอนนี้กูเลิกสนกูกูแล้ว ไม่มีอะไรติดค้างกะนางแล้ว โชคดีของกูที่ไม่ได้พรีหย่งเยี่ย เพราะเรื่องที่กูพรีมาแต่ละเรื่อง พอเอามาอ่านจริงๆ แล้วมันสนุกไม่สุดสำหรับกู
กูคิดว่ามีกูคนเดียวที่อ่านจอมนางไม่รอด หรืออันที่จริงกูควรพูดว่า อ่านงานของเฟิ่งน่งไม่รอดดี เพราะกูไม่รอดทั้งสายวายสายนอมอล เหมือนเป็นเอกลักษณ์ของเฟิ่งน่งที่ทั้งพระนาง พระนายแม่งนิสัยน่ารำคาญสุดๆ
KY เจาะจิตฆาตรกร กับ สิบคดีบาป อันไหนสนุกกว่ากันอ่ะ
>>622 นางซินนี่แบบบบบบบบบบ เป็นหนังสือที่กูแทบเอิ่มมม ไม่รู้จะให้ความเห็นเหี้ยไรดีอ่ะ 5555 กูโคดไม่ชอบอ่ะ กูไม่ได้พรีหย่งเยี่ยเหมือนกัน แต่เอาจริงสมัยม่านม่าน ม่านม่านพอมาอ่านจริงๆแม่งก็ไม่ได้หนุกขนาดนั้นนะกูว่า ยิ่งถ้าเกิดกลับไปอ่านตอนนี้ดิ ตอนที่มึงเชี่ยวแล้วอ่ะ ผ่านหนังสือจีนมาเป็นร้อยๆอะ
กูคิดว่าในโม่งมีแต่คนด่ากูกูนะ ยิ่งโรคเลื่อน เรื่องแปลสามชาติพรีออเดอร์นิรันดร์นั่นเห็นแต่โม่งด่า เพราะกูก็เป็นหนึ่งในคนพรีและคนที่ด่า ยิ่งเรื่อง perfectionist นี่กูค้านหาชนฝีเลยว่านางไม่ใช่แน่ๆ ส่วนเรื่องที่ด่าเรื่องแปลกูก็ด่านาง ก็มีโม่งอื่นมาค้านนะ เรื่องแปลนี่ในโม่งมีชอบการแปลแบบกูกูพอสมควรเลย
อ๋องซึน 1-2 ลด 20% กูได้ที่บูธแถวๆ โซน C1 จำเลขไม่ได้ มีนิยายแปลจีนสยามเยอะอยู่
บูธจะอยู่ตรงข้ามเยื้องๆ บูธ 55 บุ๊ค เลขที่ N06
>>626 กูเคยอ่านแต่สิบคดีบาปนะ เป็นเรื่องสั้นๆอ่ะมึง มันก็ไม่ได้ไรมาก
แต่อี๋มาก อี๋แบบเหี้ยๆๆๆๆ กูจะยกตัวอย่างความอี๋เหี้ยๆนั้นให้มึงฟัง
คิดว่าไม่สปอยนะ
แต่กูลงมาก็ได้
เค พูดละนะ
ความเหี้ยอย่างเช่น การฆ่าด้วยการผ้าอนามัยระเบิด หรือเหวี่ยงคนลงหน่อไม้ทิ่มทะลุตูด หรือเอาธนูทิ่มตูด (เอ้ะแม่งไม่ใช่ตูดทั้งสองอันนะ แม่งต้องมีอันนึงเป็นช่องคลอด แต่กูจำไม่ได้ หน่อไม้มั้ง) มนุษย์กินคน ถลกหนังทำหุ่นไล่กา เอาศพมาทำตุ้กตาหิมะ (แต่จริงๆอันหลังๆนี้ก็พบเห็นได้ตามนิยายสืบสวนและ) อีอันแรกๆนั่นแหละที่ติดสมองกูววว ผ้าอนามัยนี่แบบบบบบ วดฟมาก
ส่วนมากคนเขียนแม่งชอบคิดอะไรที่มันแบบอี๋ๆอ่ะมึง ยิ่งเวลาผ่านไปก็ยิ่งอี๋มากขึ้น
แต่ก็มีส่วนที่กูชอบนะ อย่างตอนครูในเขาโคดชอบเลย เออแต่อ่านมาสองสามเล่มประทับใจตอนเดียว แต่ก็ไปหาอ่านได้อ่ะ กูว่ามันก็แปลกๆดี คนเขียนชอบแอบเขียนเข้าข้างฆาตกรด้วยบางตอน มีความโรแมนติกอยู่ๆๆ ในความอี๋ๆพวกนั้น
Ky นิด พวกมึงกูกังวล กูสั่งแจ่ม วันที่ 18 รหัสมามนข้อความวันที่ 21 ปัจจุบันนี้กูยังไม่ได้เลยอะ นี่คือกูควรกังวลหรือปกติวะ แบบติดวันหยุดงี้เหรอ กูอยู่กรุงเทพนะ ปกติกูได้เร็วกว่านี้อะ
>>639 กูสั่ง 18เช้าก่อน 9โมง ตัดบัตรเครดิต วันที่ 19เช้ากูได้รหัสพัสดุละทาว sms วันเสาร์กูได้ของ กูอยู่กทม.นะ
ของมึงรหัสมาวันเสาร์ แต่อาจจะเข้าระบบจริงๆวันนี้ก็ได้นะ เพราะสนพ.พวกนี้ส่วนใหญ่เค้าใช้วิธีซื้อเล่มรหัสไปรฯมา ติดลงพัสดุแล้วค่อยส่ง เพราะงั้น เค้าอาจจะแพคให้มึงวันเสาร์ แต่เข้าระบบจริงวันนี้ หรือไม่ ของเข้าระบบวันเสาร์ แต่มันติดหยุดยาว วันเสาร์ไปรฯทั่วไปทำงานครึ่งวัน อาทิตย์ก็หยุด
จันทร์ก็ติดวันหยุดอีก อย่างเร็วคือมึงน่าจะได้ของวันพรุ่งนี้ อย่างช้าก็วันศุกร์หรือเสาร์เลย
ขอบคุณพวกมึงมาก กูกะจะอ่านตอนหยุดยาว หวังว่ามันจะมาทันนนนนน
สิบคดีบาป นอกจากหุ่นไล่กา ที่ทำกูร้องไห้ตาบวม กูจำอะไรไม่ได้เลย แต่ เจาะจิตนี่ทำกูซึมลึกไปหลายวัน ยิ่งตอนเล่ม 2 กูโคตรจิตตกเลยมึง
เจาะจิตนี่ออกมากี่เล่มละ งานหนังสือกูคิดว่าจะไปซื้อ น่าสนใจดี
เจาะจิต 4 เล่มละ วันนั้นกุจะไปยกชุดที่บูธนานมี เสือกหมดเล่ม 4 เลยกะว่าจะไปอีกรอบวันหลัง เพราะซื้อเกิน 4เล่มมันลด 30% ละถ้าใช้บัตร ktc ขอแคชแบคได้อีก 18%
เพิ่งเจ็ดชาติภพจบ แปลโอเคนะ ไม่สะดุดอะไร เป็นอีกเรื่องของจิ่วลู่ฯ ที่ชอบ เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาซือมิ่งมาอ่านอีกเรื่องดีกว่า
เจาเหยานี่โอเคป่ะ เพื่อนกูมาบอกว่าสนุก แต่กูเห็นเป็นของจงหยวนกูเลยไม่ไว้วางใจ
อ่านหอดอกบัวจะจบเล่ม 1 ละ มันเรื่อยๆเหมือนอ่านการ์ตูนเลยง่ะ พระเอกนี่สไตล์คินดะอิจิ ฮะจิเมะ ยังไงไม่รู้ เหมือนจะกากแต่ก็เหมือนจะฉลาด ยังไม่สนุกมากนะ คดีไม่ค่อยเร้าใจ ให้ 3/5 ก่อน เดี๋ยวอ่านเล่มสองจบละจะมาบอกว่าดีไม่ดี
เพื่อนโม่งสปอยล์ลิขิตผูกพัน มังกรหวนคืนที กูอยากรู้ว่าฉางอันเป็นยังไงบ้าง
งานจิ่วลู่นี่ควรตามเรื่องไหนบ้างวะ เห็นดราม่าบางเรื่องแปลผิดแล้วรู้สึกกลัวๆแต่ก็อยากอ่าน
สปอยฉางอัน มังกรหวนคืน ยาวสัส
.
.
.
.
.
ต่อจากซานเซิงคือ ชะตาของฉางอันตกน้ำไปตอนท่านยายทะเลาะกับซือมิ่ง ชะตาฉางอันเลยกลายเป็นฟ้าลิขิตไม่มีใครรู้ว่าเป็นไง ฉางอันก็ฝ่าด่านเคราะห์เป็นเซียนได้สามครั้งแต่ซวยร่วงหล่นทั้งสามครั้ง สุดท้ายเลยเป็นมาร
คือฉางอันรักกับปีศาจ ตอนเป็นมารครั้งที่สองไปแต่งงานไรกันเรียบร้อย ละขึ้นกลับเป็นเซียนได้ใหม่ แต่นังปีศาจมันก็รักของมัน เลยตามไปตื้อ สำนักหลิวโปของฉางอันก็ลงความเห็นกันว่าจำกำจัดนังปีศาจ ประจวบเหมาะกับฉางอันเข้าไปเก็บตัวฝึกฝากนังปีศาจให้ศิษย์พี่ดูแล ปัญหาคือศิษย์พี่โดนจับขัง พี่ชายของนังปีศาจก็เข้าไปโวยวายในสำนักจะให้ฉางอันมาดูแลน้องมัน(ท้องลูกฉางอันอยู่) ฉางอันออกจากด่านมาเห็นก็ปรี๊ด ซัดพี่ชายนางหมอบ ทนอัปยศไม่ไหวฆ่าตัวตายไปอีก นังปีศาจก็ดราม่านางเอก กำลังจะเอ่ยปากว่าท้อง ฉางอันซัดผัวะกลิ้งตกบันไดแท้ง เลยแค้นแล้วสาปฉางอัน จากนั้นฉางอันผู้น่าสงสารของกูก็ล้างสำนักตัวเอง เหลือแต่ศิษย์พี่รอดไปเปิดสำนักใหม่ และฉางอันก็เป็นเสื่อมเซียนยาวๆไป สุดท้ายก็ได้เจอนังปีศาจแว้บๆและตายเพราะพยายามช่วยนางนะ สุดท้ายฉางอันก็เกิดใหม่เป็นรัฐทายาทตามไปจีบนังปีศาจที่เป็นคนใช้ในหอนางโลม แฮปปี้นังปีศาจไป
กูไม่ค่อยอินกับความรักคู่นี้เพราะไม่ปูมาให้เล้ย คือมันก็นักพรตกับปีศาจมั้ย ปีศาจยังมีหน้าไปให้นักพรตที่ตัวเองรักรับผิดชอบ ทั้งๆที่รู้ว่าการกลายเป็นเซียนเป็นจุดหมายการฝึก รักได้เห็นแก่ตัวมากนังปีศาจ
.
.
.
.
.
.
.
กูชอบลิขิตมากกว่าป่าท้อว่ะ
ลิขิต - กูเลิฟในความเกรียนของตี้จวิน แต่ในช่วงอาหรานนี่จำเป็นต้องยาวขนาดนั้นเลยเหรอวะ
ป่าท้อ - อ่านแล้วไม่รู้สึกรักพระเอกเลย แต่ละอย่างที่นางเอกโดนนี่แบบ... กูนี่เชียร์ให้นางได้กับม่อเหยียนมากกว่า
ปล. อาจเพราะในหนังสือมันมีแต่มุมนางเอก มัมพระเอกตอนท้ายไม่ได้ทำให้กูอินแล้ว
ปล 2. ซีรี่ย์ทำได้ดีงาม
>>655 แปลผิดก็มีแค่ของจงหยวน แปลจากขาเป็นเหน็บกลายเป็นพิการขาเป๋ไปได้ มึงคิดดูละกัน ถ้าของจิ่วลู่ กูอยากแนะนำให้อ่านของแจ่มหรือยามเช้านะ ถ้ามาถามหาจงหยวนในนี้จะได้แต่คำตอบว่าเทกัน เพราะโม่งส่วนใหญ่เทจงหยวนกันแล้ว
กูเคยลองตามอ่านมังกือป๊อปคอร์นกับหยอยหยอยอยู่ตอนช่วงทดลองอ่าน แค่อยากรู้ว่าเรื่องเป็นไง กูไปไม่รอดจริงๆว่ะ เนื้อเรื่องคือน่าสนใจมากนะ แต่กูไม่ชอบสำนวนการแปลที่ดูทรามๆ กระด้างๆยังไงก็ไม่รู้ว่ะ ทำให้กูเทได้อย่างสบายใจ จริงๆก็เทจงหยวนอยู่แล้ว แต่ถ้าแปลโอเค ถูกจริตกู กูก็จะไปยืมเพื่อนอ่าน แต่นี่แปลได้ห่วยมาก
กูได้ข่าวว่าเมืองยิ้มกะกล้วยจะปิดบู้ทงานหนังสือวันที่ 26 นี้นะ พวกมึงเช็คข่าวก่อนไปด้วย
.
.
.
.
.
>>662 กูรู้สึกว่าคู่นี้มันคุยกันให้รู้เรื่องก็จบดีกว่านี้ละ จะเป็นมารไปอยู่กะเมียหรือเลือกฝ่าด่านเคราะห์เทพก็เหอะ นี่ก็ไม่ยอมไปคุยกับเมียดีๆ เมียก็ไม่บอกแต่แรก(หรือมันพึ่งรู้ว่ะแบบบทส่งๆหน่อย) ปีศาจพี่ชายบุญธรรมแม่งก็อยู่มาเป็นพันปีละยังจะอารมณ์ร้อน น้องรักก็ห้ามพี่ไม่ได้เล้ย เป็นฉางอันออกมาเห็นก็เคืองวะ อุตส่าห์ฝากศิษย์พี่ให้พาไปไกลๆสำนักเพื่อความปลอดภัย แม่งพาพี่ชายบุกเข้าสำนักกูซะงั้น เอาเป็นว่ากูไม่อินคู่นี้ ฉางยวนกูดีกว่าทึ่มๆ ใสๆ
.
.
.
.
.
เพื่อนโม่ง สามคราวิวาห์รัก/เล่ห์รักหักเหลี่ยมบัลลังก์/ซ่องรักวิวาห์ลวง/ลิขิตรักด้ายแดง/ตงกง
มีเรื่องไหนสนุกบ้าง
ขอเพิ่มเจาะจิตฆาตกรอีกเรื่อง กูได้ข่าวว่ามี 4 เล่ม ถ้าสนุกจะไปสอยบู๊ทนานมี
>>667 สามครา, ลิขิตรักด้ายแดง คนเขียนคนเดียวกัน กูชอบทั้งสองเรื่องนี้ แต่ต้องบอกก่อนว่า คนเขียนคนนี้มักจะเขียนเรื่องยืดไปหน่อย โดยเฉพาะเรื่องการสืบคดี มันจะเนือยๆ ย้วยๆ อยู่บ้าง
เล่ห์รัก กูอ่านรอบเดียวแล้วไม่คิดจะอ่านอีก เรื่องปูมาดูเข้มข้นมาก แต่ผลสุดท้ายแม่งจบปาหมอนชิบหาย พระเอกหื่นมาก จับกดเป็นว่าเล่น
ซ่อนรัก กูอ่านไม่จบเล่มหนึ่งก็เททิ้งแล้ว เนือยมาก เนื้อเรื่องมันจะสไตล์เดียวกับชายา แต่ดูมีดีเทลกว่าหน่อย แต่สำหรับกูคืออ่านไม่รอด กูคงไม่ถูกโรคกับนักเขียนคนนี้ เขียนเหมือนอ่านไดอารี่บันทึกประจำวันยังไงก็ไม่รู้
ตงกง ถ้ามาสายดราม่า อ่าน BE ได้ ก็อยากแนะนำ กูชอบนะ แต่กูว่า 2เล่มจบแบบนี้มันดึงอารมณ์ให้กูอินร่วมไม่ได้ ตอนจบมันเร่งเกินไป เหมือนหน้ากระดาษจะหมดแล้วเลยตัดๆจบไปซะงั้น ทุกอย่างมันดูรีบเกินไป เหมือนดูหนังแล้วกด fwd กูว่าถ้ามันแค่เล่มเดียวจบไปเลย ไม่งั้นควรจะยาวมากกว่า 2เล่มจบ
เกาหมอย กะ มังกรป๊อบคอร์น อ่านฟรียังไม่เอาเลยว่ะ กูยืมเพื่อนมาอ่านได้ไม่เกินห้าบทส่งคืนไปแล้ว สำนวนการแปลกากเกินรับได้แปลมาทื่อๆแข็งอ่านแล้วปวดตับ
>>679 สำหรับกู เล่ห์รักทำกูผิดหวังน่ะ เนื้อเรื่องปูมาดูน่าลุ้น ดูแล้วตอนชิงบัลลังก์น่าจะมันมาก แต่สุดท้ายพอ่อานจนจบกูได้แต่ WTF รัวๆเลยว่ะ
ส่วนพวกซ่อนรัก ชายา ว่าด้วย เลือกเอาเลยอ่านเรื่องเดียวพอ เพราะมาโทนเดียวกันหมด โดยเฉพาะชายากับซ่อนรัก อยากอ่านรู้เรื่องก็อ่านซ่อนรัก อยากลองของก็ชายา กูอ่านครบทุกเรื่อง แต่มีแค่ว่าด้วยที่อ่านจบ ชายากูอ่านจบหนึ่งเล่มก็ท้อแล้ว ขี้เกียจแปลภาษาเทพ ซ่อนรักกูอ่านไม่ถึงครึ่งเล่มวางแล้วขายทิ้งเลย เสียดายเงินพรี กูคงไม่ได้มาแนวนักเขียนคนนี้จริงๆ
Ky กูถามสยั่มแล้วอ๋องซึนของเข้าเย็นนี้นะจ๊ะ
เจ็ดชาติภพก็นิดๆ หน่อยๆอ่ะ นะ สำนวนก็อ่านได้ ยังไม่เนี๊ยบพอ
กูขอเป็นเสียงเล็กๆที่บอกว่าซ่อนรักสนุกกว่าละกัน
กูอ่านอิ้งทั้งสองเรื่อง ไทยกูเก็บซ่อนรัก ไม่สู้ภาษาเทพ
ชายามันพล็อตสูตรสำเร็จไปสำหรับกู พระเอกรักนางเอกง่ายไป เรื่องราวที่บ้าน ตบตีสนมอะไรงี้ กูเจอพล็อตเดิมๆจนรู้สึกว่ามันไม่มีอะไรหวือหวา(แต่ภาษาสวย บรรยายดี)
ซ่อนรักกูชอบความไม่มีอะไรที่มีอะไร มันดูน่าเบื่อที่เรื่องเรียบๆเรื่อยๆ มุมมองจากนางเอกที่ขี้เกียจ วันๆกินกับนอน แต่พอเนื้อเรื่องออกจากจวนไปก็เจอกลิ่นคาวเลือดสาดโคลนกันรัวๆ นางเอกคือคนที่"ก็แค่อยู่ตรงนั้น" ไม่ต้องลงไปกอบกู้พลิกผันอะไรมาก แค่อยู่ตรงนั้น ทำหน้าที่ชายาของตัวเองไป ความรักที่พระเอกมีให้นางเอกกูก็ชอบมาก มันสมจริงสำหรับกู รักเพราะหน้าที่ รักเพราะรู้จัก รักเพราะได้ค้นพบ ไม่ใช่รักหวานๆแต่เป็นรักของคนที่ได้พบกับคนที่มั่นใจว่าใช่ แบบนี้น่ะ
/เสียงกูกับเสียงโม่งไม่ค่อยเหมือนกัน อย่างท่านอ๋องเมื่อไหร่จะหย่า กูอ่านแล้วเกลียดนิสัยนางเอกชิบหาย เจอฉากนางเอกหาพระเอกวนๆในบ้านกูก็ทนอ่านต่อไม่ได้ละ
>>687 เห็นด้วยตรงที่ว่าในความไม่มีอะไรของซ่อนรักมันดูมีอะไรมากกว่านะ
ชายาฯนี่คิดว่าตอนท้ายมันได้บัลลังก์มาแบบอย่างนี้ก็ได้เหรอไปนิด ถึงจะพอมีเหตุผลก็เหอะ
แต่อาจจะเพราะฮ่องเต้เรื่องซ่อนรักร้ายกว่าด้วยล่ะมั้ง
ถึงงั้นก็ประทับใจความรักซ่อนรักนะ โดยเฉพาะตอนเล่ม 2 ที่มีเรื่องนางเอกบาดเจ็บแล้วพระเอกกังวลเรื่องความลับ
แต่นางเอกไม่ว่าอะไรเลยนั่นน่ะ เป็นเราๆก็ให้ใจนางเอกเหมือนกันแหละ
/ชอบงานของคนเขียนคนนี้นะ ความรักสำหรับเขาต่อให้เป็นในเรื่องว่าด้วยอาชีพที่บอกนางเอกไม่รักพระเอก
แต่มันก็มีจุดที่นางเอกยอมรับว่าจะต้องเดินเคียงข้างผู้ชายคนนี้ไปตลอดชีวิต ถึงจะรับแบบจำใจ
นางเอกก็ยอมรับว่ามีความนับถือให้พระเอกหลายเรื่อง แค่ไม่สามารถรักได้ด้วยเกณฑ์ความรักแบบนางแค่นั้นเอง
ซึ่งเรามองว่าความเคารพและนับถือในการใช้ชีวิตด้วยกันนี่มันมีค่าไม่น้อยไปกว่าความรักเลย
>>689 >>687 เห็นด้วยว่าชอบแนวทางนักเขียนคนนี้ ชอบที่มันค่อนข้างกึ่งๆไดอารี่เล็กๆ กับความที่เออ "อยู่ตรงนั้น" แต่ไม่ต้องไปทำอะไรมาก ไม่ต้องไปเดือดไปร้อนตบตีแย่งชิงกันเบอร์นั้น แค่จัดการไปตามควร อย่างว่าด้วยฯ อ่านจบรอบแรกกูต่อสองเลย อาจจะเพราะกูเป็นคนเนือยและเหนื่อยอ่อน เวลาอ่านนิยายสนมตบตีชอบรู้สึกลำไย (เหมือนที่ลำไยนิยายจอมยุทธเจ้าฆ่าพ่อฆ่า ข้าฆ่าน้องเจ้า วนๆลูปๆ)
พอเป็นคนเขียนคนนี้ละเขาไม่ได้ทำเรื่อฝให้มันพุ่งมาหาให้นางเอกต้องเครียดหัวงอกหาทางเอาตัวรอดพลิกเกมกลับคืนตัวร้ายตลอดเวลา
ตอนจบที่เหมือนรักแต่ไม่รักกูก็ชอบ ชอบมากๆด้วยรู้สึกมันหวานๆซึมๆดีว่ะ
กูอ่านว่าด้วยกับเมียคุณธรรมของนักเขียนคนนี้แล้ว แต่ยังไม่ได้อ่านซ่อนรักนะ กูรู้สึกชอบเวลาที่เขาเขียนบรรยายความรู้สึกของตัวละครว่ะ กับตรรกะในความรักของเขามันก็ดูโตดี แค่นี้นะ แต่การดำเนินเรื่องไรงี้กูไม่ขอพูดถึง
กูก็ชอบทั้งชายา ทั้งซ่อนรัก แต่ซ่อนรักเล่มแรกเนือยไปหน่อย ชายากุก็เสียดาย แต่กุอ่านยังไงก็ไม่สนุก ตัดใจขายทิ้งไป คิดว่าให้คนอื่นแปลน่าจะดีกว่านี้ ขอถามหน่อย นข คนนี้มีผลงานอื่นนอกจากสามเรื่องนี้ไม่
ปกติถ้าไม่ใช่งานหนังสือ บุ๊คเฟรนลดหนังสือใหม่ค่ายสยั่มเท่าไรอะ?
ขอบคุณล่วงหน้า ประหยัดเม้น
ถ้ามองข้ามเรื่องการแปลกูก็ยังให้คะแนนซ่อนรักมากกว่าชายาว่ะ เพราะเรื่องความสัมพันธ์ของพระเอกนางเอกซ่อนรักมันดูเรียลกว่า เนื้อเรื่องส่วนอื่นการชิงบัลลังก์ ตัวร้าย ตัวประกอบบริบทต่างๆมันดูไม่ต่างกันเท่าไหร่
ชอบลิขิตรักด้ายแดงมากมาย
ผู้กล้า ช่วยด้วย
>>692 มีวายที่แจ่มเอามาพิมพ์ this time lucky in game lucky in love
การดำเนินเรื่องคล้ายๆ กัน สไตล์เดียวกัน แค่เปลี่ยนจากหญิงเป็นชาย เป็นแนวปจบ ตายแล้วย้อนคืนมาอยู่ในร่างเดิมแล้วก็มีความเทพ แก้ไขชีวิตตัวเอง ตามเอาคืนต่างๆ เลิฟซีนไม่มี แต่กูชอบนะ อ่านแล้วรู้สึกว่าพระเอกรักนายเอกจริงๆ เปย์มากด้วย
ซ่อนรักกะชายา นี่ ถ้าอ่านเรื่องใดเรื่องนึงมันโอเคแหละ แต่นี่กูอ่านมาทั้งสองเรื่องเพื่อพบว่าแม่งลงลูปเดียวกันคือแทบจะโคลนนิ่งกันมา อ่านจบแล้วเสียดายเงินและเวลาของชีวิตกูฉิบหาย อยากลองจริงๆเลือกมาเรื่องเดียวพอแล้ว ยกเว้นมึงชอบเรื่องอะไรแบบนี้จริงๆอ่านพล๊อตซ้ำไปซ้ำมาแล้วยังฟินอยู่อ่ะนะ
เพื่อนโม่งช่วยกูตัดสินใจได้เยอะมาก ขอบคุณมาก //กราบรอบวง 🙇🙇🙇
>>703 มึงอย่าว่าว่าด้วยฯกู นั้นเป็นนิยายสุดรักกูเลย ถึงกูจะไม่ชอบคนแปลก้อเหอะ อ่านซ้ำบ่อยมากทั้งที่เรื่องไม่มีอะไรเลยแต่มันเข้มข้นในปริมาณที่พอดี ไม่ขนาดเจินหวนแต่ไม่เนือยจนเกินไป กูไม่ได้ชอบพระนางในเรื่องแบบท่านเก้ากับน้องฟู่แต่กูกับโทนเนื้อเรื่องมากกว่า มันยังพอดีกว่าชายา
ky สยบฟ้าจบภาคแรกเล่มไหนบอกทีเพิ่ลโม่ง
เพื่อนโม่ง กูเพิ่งได้อ๋องซึน กูเห็นด้วยกับการรวมสองเล่ม
280 หน้า 230 กูเข้าใจเรื่องค่าลิขสิทธิ์ แต่กูรู้สึกฟ้อนมันใหญ่อ่านแปปๆจบละ เดือนละเล่มแบบนี้มันน้อยไป กูว่ากูไม่ได้อ่านนสเร็วนะแต่ตั้งแต่ฉู่ละที่กูอ่านเล่มละ 3 ชม หรือเพราะเซตยาวเรื่องแรกในชีวิตกูคือเสนาอานาธีเซีย กูแนะนำให้มึงไปหามา มึงจะเข้าใจตัวหนังสือเบียดที่แท้ทรู หลังจากกูอ่านเรื่องนี้กูรู้สึกไม่มีเรื่องไหนใช้หน้ากระดาษได้คุ้มเท่ามันอีกเลย
เพื่อนโม่งงงงเห็นมึงพูดถึง This time กัน มีบู๊ธไหนลดมากกว่า 15% ของเว็บแจ่มมะ
กูรอมือสองมานานละ ยังไม่เห็นคนปล่อยเลย อยากได้บ๊อกซ์ด้วย ตอนนั้นกูยังไม่เคยอ่าน แล้วเรื่องนี้ใสๆ ดีกูชอบ
Ky ไหนๆ ก็ไหนและ เพื่อฟื้นฟูจิตใจให้เต็มที่ ยอดกุนซือ ย้อนเวลามาเป็นอ๋อง เพื่อนๆ ว่าอันไหนสืบสวนกำลังเหมาะ รักกำลังดีบ้าง กรูจะไปยกชุดมาเยียวยาอารมณ์
ป.ล. กรูขอร้างดราม่าพักนึง ช่วงนี้ใจกรูบางมาก
ขอบคุณล่วงหน้าตรงนี้เพื่อประหยัดเม้นต์
>>712 กูอยากตอบว่าบันทึกปิ่นอ๋องซึนมาก สืบสวนคลี่คลายชัดเจน รักแบบซึนๆกริบกริบเอะอะถีบ(?) แต่มันเพิ่งออก แถมเค้าลางดราม่ามาเต็ม เรื่องราวก็ดราม่าร้าวใจ(แต่ไม่ขนาดตับพังอะนะ) ถ้าใจเริ่มโอเครับดราม่าพอประมาณได้ก็อยากให้อ่านเรื่องนี้ อิอ๋องซึนเล่ม2ทำกูแหมมมมมมยาวเกือบครึ่งเล่ม
>>714 อ๋องซึนนี่สืบสวนบรรเทาใจกรูเลย กรูไปรอหน้าบูทตั้งแต่วันที่18เลยค่ะ ถามพนักงาน พนักงานบอกไม่มา กรูนี่เปิดมือถือให้ดูเลยว่าหน้าเวปบอกมาวันนี้ เขาเลยโทรไปหาคนส่งของ กรูก็เกาะหน้าบูทรอได้มาปุ๊บ เปิดอ่านหาว่าน้องโดนไปกี่ป๊าบ
อ่านไปหวีดไป ท่านอ๋องทำไมทำกับน้องแบบเน๋ แต่จนบัดนี้กรูยังไม่อ่านตอนพิเศษเลยนะ เอาไว้ก่อน ช่วงนี้กรูตับไม่ดี เอาแค่ช่วงเลี้ยงน้องด้วยลำแข็งไว้เยียวยาหัวใจ
>>715 ตอนพิเศษตับกูยังดีอยู่นะ แต่อ่านแล้วร้าวกระดองใจ เจ็บแบบซึมลึกๆร้าวๆ กูเกลียด-----ไม่ลงไปเลยเพราะตอนพิเศษนี่แหละ
>>716 มันดราม่าที่ 1.เรื่องอดีตนางเอก 2.ชะตากรรมของคนพัวพันกับคดี
กับตัวพระนางอะไม่มาม่า(แต่ตอนเฉลยคดีใหญ่ของเรื่องกูว่าน่าจะมีเจ็บ)
คือเหตุดราม่ามันแนวๆความผิดพลาดที่ย้อนไปแก้ไขไม่ได้ มารู้เอาเมื่อสาย อะไรงี้อะ เจ็บแบบร้าวๆสงสาร
KY วันนี้ใครจะมาซื้อปิ่น พนง.ที่บูธบอกมาพรุ่งนี้ นั่งรอเก้อเลย เห้อ
>>722 >>724 ไม่ๆมึง กูอ่านจบเล่ม2แล้ว คดีเล่มนี้เคลียร์แล้ว แต่กูหมายถึง
.
.
.
.
.
คดีล้างบ้านตระกูลหวงของนางเอก ที่น้ำแกงเนื้อแพะที่นางเอกตักกับมือมีสารหนูทำให้ทุกคนตาย แต่ในหม้อไม่มีสารหนูอะ
เป็นไปได้ไหมว่าคดีจิ่นหนูจะบอกใบ้ว่าคดีบ้านนางเอกก็เกิดจากทริคนี้ มีสารหนูอยู่กับดอกไม้ที่นางเอกไปเก็บก่อนกินข้าว
.
.
.
.
.
กูอยากเม้าอ๋องซึนด้วย แต่กูเพิ่งสั่งปิ่นสอง555
>>731 ถกอ๋องซึน
.
.
.
.
.
ทริคยาพิษติดอยู่ที่มือไม่แน่อาจใช้ซ้ำ เพราะสืบสวนบางเจ้าก็เผลอ หรือไม่ก็ใช้มุขซ้ำเพื่อให้ดูว่าทิ้งช๊อตเมสเสจเอาไว้
ความเป็นไปได้ที่ยาติดมือเป็นได้แต่น่าจะน้อย เพราะนางเอกนั่งอยู่่กินข้าวด้วยพักนึง แต่ไม่กินซุปแล้วค่อยหนีไปนอนก่อน ตื่นมาตายห่านหมดครอบครัว จังหวะนี้อาจมีคนมาฆ่ายกครัวก่อนใส่ยาลงในชามกับยัดใส่ปากก็เป็นได้ เพราะนางเอกเคยพูดคดีนึงที่อำพรางโดยเอายายัดปาก พอผ่าท้องก็ไม่เจอยาพิษ
.
.
.
.
.
>>736 ถ้าเอาแค่ช่วงแรก 3-4 คนนั่นกูรับได้นะ คือยังมองว่าเข้ามาโดยบังเอิญ รักจริงผ่านเรื่องราวมาด้วยกัน แต่ตอนหลังได้เพราะเงี่ยนจ้องจะเย็ดอย่างเดียวมากกว่า น่าเบื่อมาก แล้วไม่รู้สยามคิดยังไง ถึงเอาเรื่องนี้เข้ามาก่อนพี่เสือ ทั้งที่เขียนก่อนและห่วยกว่าเห็นๆ อ่านแล้วเกิดการเปรียบเทียบชัดเจนมาก แต่ชื่อเยี่ยกวนก็ขายได้สมชื่อจริงๆ นั่นละ
ย้อนเวลากุอ่านไม่รอดตั้งแต่เล่มแรก ลำไยพวก ผญ ในเรื่อง ทำไมถึงกระสันอยากได้ผัวชาวบ้านขนาดนั้น ปากบอกเป็นพี่เป็นน้อง แต่จ้องจะปีนขึ้นเตียง ผช ตลอด กุเป็นเมียหลวง กุตบล้างน้ำไปแล้ว อ่านแล้วขึ้น !!
กูอ่านบันทึกปิ่นแล้วมีจุดที่คาใจอยู่อย่างว่ะ พวกมึงมีใครรู้สึกเหมือนกูมั้ย (อาจมีสปอย)
.
.
.
.
.
.
คือนางเอกปลอมเป็นขันที แล้วการแต่งตัวของขันทีมันใส่หมวกใช่มะ กูสงสัยว่ามันเอาปิ่นมาปักผมยังไงวะ หรือปักผ่านหมวก ซึ่งถ้าอย่างนั้นต่อให้ดึงปิ่นออก ผมก็ไม่น่าหลุดยาวสยายนี่หว่า กูเคยเห็นใน วดด มีคนโพสปกบันทึกปิ่นฉบับไต้หวัน ตอนนางเอกสวมชุดขันทีก็ไม่มีปักปิ่นนี่หว่า
.
.
.
.
.
วันนี้บันทึกปิ่นเล่ม1หมดนะ พนง.บอกว่าล็อตที่จะมาเติมมีแค่50เล่ม ของเข้าตอนทุ่มกว่า ไม่รู้จะมีเหลือถึงพรุ่งนี้รึเปล่า แล้วก็ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมีของมาเติมไหมเพราะงานจะปิดเร็ว
กูแนะนำให้ไปซื้อบุ๊คเฟรนด์ ราคาเท่างานหนังสือ นั่งรฟฟ.ไปขึ้นจามจุรีหรือพารากอนก็ได้ มีปิ่น1-2ทั้งสองสาขา
โอยยยย
ขอแวะมาสกรีมมมมเจ้าอัคคีหน่อย
หวานมากๆๆ กูเขิลลลลลลลลล นึ่อ่านเล่มสองถึงกลางๆเล่มแล้ว เขินหนักมากกกกกกก
นี่มันน้ำตาลชัดๆ โอยยยย กัดหมอนกัดผ้าเช็ดหน้า
ถ้ามึงไม่แน่ใจการลดและไม่ต้องการของพรีเมี่ยม มึงลองสั่งในเว็บ นอ ก็ได้ 4 เล่มขึ้นไปลด 20% บ็อกเซ็ตนับเป็น 1 เล่ม
บ้านมงคลมีของสยามมั้ยเพื่อนโม่ง แล้วอยู่บูธอะไรใครจำได้มั่ง
เจ้าอัคคีหวงรัก มันสวีทแบบแนววายป่ะมึง? กูลังเลอยู่ไม่กล้าเปย์
ไม่รู้ข้าน้อยช้าไปหรือเปล่า หากบรรดาโม่งคุยเรื่องชะตาแค้นที่ออกกะหยวกหวีกันแล้ว โปรดชี้โพรงให้ข้าน้อยด้วย กูสนใจ
กูไม่เคยไปซื้อที่บ้านมวคลเลย ปกติกูไปสอย 55บุ๊คตลอด คิดเงินให้เห็นจะๆ ไม่ผิดแน่นอน ลด 25% เหมือนกันด้วย
ky หน่อยบูธเฮียรับบัตรเครดิตป่าววะ จะไปสอยรหัส, เพลงกลอน อยากได้ถุงอาหนิง
บุ๊ค 55 ถ้าซื้อ 3 เล่มขึ้นไป บอกว่ามาจากสวน เค้าลดให้ 25% นะ ถ้าไม่ถึง 3 เล่มก็ 20%
เพราะที่สวนจตุจักรถ้าซื้อ 3 เล่มขึ้น ลด 25% มีหลายร้านเลย
โอ๊ยยย เพิ่งอ่านบันทึกปิ่นเล่ม 2 จบเมื่อคืน ดีใจ มีคนให้เม้าท์ด้วย คือไม่ได้เข้าห้องนี้มานานมาก จนแมร่งไปตำหนักสามสิบตอนไหนว่ะ 555555 ตกใจ
คือกุขอเกริ่นก่อนนะ คือตั้งแต่งานหนังสือมา กุอ่านไปหลายเรื่องมาก แล้วรู้สึกว่าทำไมช่วงนี้นิยายจีนฟอร์มมันตกๆว่ะ จนกุมาเจอ บันทึกปิ่น กุแทบจะน้ำตาไหลกับความดีงามของเรื่องนี้ คือก่อนหน้านี้ก็อ่านนิยายจีนๆ (ทั้งจีนแท้และจีนที่คนไทยแต่ง) แล้วรู้สึกเสียดายเวลามากเริ่มตั้งแต่หมอหญิงฯ เล่ม 7 ละ คือตอนจบแมร่งก็เออ ก็นิยายอ่ะนะ ตะหงิดๆหน่อยแต่พอรับได้ พอเจอตอนพิเศษไป ร้องเอี้ยหนักมาก คือแมร่งตัดๆออกไปเหอะ ไม่ต้องมาพิมพ์รวมเล่ม ยังไม่เฟลเท่านี้
อีกเรื่องคือเรื่องพบพานชายาฯแมร่งทำกุดาวน์กับแจ่มใสมากเลย รู้สึกว่าเรื่องมันไม่มีอะไรเลยจริงๆ ผิดหวังในการเลือกซื้อลิขสิทธิของแจ่มฯมากอ่ะ
คือหมอหญิงที่มันออกมาตอนแรก เรารู้สึกว่าเรื่องแมร่งน่าติดตามมาก เนื้อหาเล่มหลังๆ มันก็โอเค ก็เลยคาดหวังกับเรื่องใหม่ๆของแจ่มมาก พอเจอเรื่องนี้ไป กุเสียใจมาก (แม้ว่าเงินจะไม่ใช่เงินกุก็เหอะ) หรือกุคาดหวังมากไปว่ะ
พออ่านเรื่องของกิ่งฉัตร กุก็แบบ... แพงชิ๊บ อ่านแล้วเสียดายเงิน แต่กุขอไม่ลงดีเทลนะ แต่เอาเป็นกุว่าเค้าควรกลับไปเขียนนิยายไทยทางที่เขาถนัดจะดีกว่า
เอาเป็นว่าทั้งหมดทั้งหมวด ทำให้กุรู้สึกเบื่อหน่ายกับนิยายจีนสุด คือจริงๆ มีอีกหลายเรื่องที่กุรู้สึกว่ามันไม่ค่อยน่าติดตามเลยวะ ตอนแรกก็จะหยุดอ่านไปสักพัก พอดีนายอินทร์มาส่งบันทึกปิ่นเล่ม 1 กุก็เลยอ่านสักหน่อย เพราะอันนี้กุจ่ายเอง ถ้าไม่สนุกจะเทขายให้ไว แต่เมิงงง คือมันดีจริงๆๆๆๆ กุอยากจะโพสลงเฟาให้เพื่อนสายนิยายกุลองอ่านมาก แม้ว่าชื่อตัวละครจีนๆ จะทำกุงงๆ ก็ตาม (ตัวละครเยอะมาก) แต่โดยรวมทำให้กุตัดสินใจว่าจะตามต่อให้จบ กลายเป็นกุอ่านวันเดียวจบทั้ง 2 เล่ม
อ๋องสี่โคตรน่ารัก ซึนมากกกก อ๊ายๆๆๆๆ อิตอนถีบนางเอกตกน้ำ กุโคตรสงสารนางเอก 5555 แต่เมิง กุชอบมาก นี่กุไล่กลับไปอ่านสปอยตั้งแต่แต่ตำหนักเก่าๆ กุเพ้อมากๆอ่ะ ตอนนี้ แต่ที่บ้านกุยังไม่มีใครอ่าน ไม่รู้จะไปเพ้อกับใคร
แล้วยิ่งตอนพิเศษข้างหลัง ตอนแรกกุว่าฮองเฮานี่แมร่งไม่โอเค พออ่านเสร็จก็เปลี่ยนความคิดเลยแก คือแบบ กุเข้าใจฮองเฮาเลยอ่ะ แล้วกุก็สงสารนางมาก อ่านแล้วเศร้า แต่ตอนแรกกุกะจะไม่อ่านตอนพิเศษด้วยอ่ะ เพราะกุรู้สึกว่าอิพวกตอนพิเศษบางทีแมร่งออกมา แล้วทำให้เรื่องมันเสีย แทนที่จะดี (เช่นหมอหญิงเล่ม 7 บอกเลยว่ากุแค้นมาก)
เอาเป็นว่าตอนนี้กุเครซี่เรื่องนี้หนักมากกกกก ใครมีสปอย จัดมาชุดใหญ่ไฟกระพริบ กุไม่กลัว เพราะกุจะตามจนจบ
กรูสงสัยมาก ทำไมที่แปลไทยเลือกแต่พวกพระเอกเป็นอ่อง/ฮ่องเต้/แม่ทัพ/จอมมารแห่งยุทธภพ ไอ้สายเจ้าสั่วรึอาชีพอื่นไม่ต้องรวยไม่ต้องอำนาจล่นฟ้า ทำไมค่ายไทยไม่เอามาแปลฟร้า กรูเบื่อ อยากได้พระเอกอาชีพอื่น ๆ บ้าง
มึงงง มีใครอ่านรหัสลับหลันถิงมั่ง คือกูอ่านตัวอย่างละชอบอะ ดูเข้มข้นดี ของจริงเป็นไงมั่ง ใครอ่านแล้วเม้าหน่อยเด้อ ถ้าดีจะได้สอย
>>777 คนแปลมีไรว่ะ มาไม่ทันจริงๆ แต่จากที่กุอ่านชายาไรงี้ กุรู้สึกว่า คนแปลแมร่งสำคัญจริงๆ เรื่องสนุกแค่ไหน ถ้าคนแปลง่อย แมร่งก็ถ่ายถอดความสุนกมาถึงผู้อ่านไม่ได้ ... นิยาย ตปท บางเรื่อง กุดูแค่ชื่อคนแปล ถ้าคนนี้แปลว่า แล้วเรื่องแบบนี้ กุซื้อเลย ไม่ต้องคิด แต่อ่านไปกุอาจจะไม่ชอบก็ได้ แต่ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่า
ต่อๆ นั่นแหละ พอกุอ่านแล้วกุก็เข้าใจเลย ว่าทำไมนิยายบางเรื่องที่มันเติมพริกน้ำปลาเข้าไปมันถึงขายได้ คือคนอ่าน ถ้าอ่านแล้วสนุก แล้วก็ไม่ได้ขี้เผือกอย่ากุ ที่มาหาข้อมูลจนเจอเวปนี้ ก็ไม่รู้หรอกว่ามันเติมกะปิ พริก น้ำปลา ข้าวคั่ว เกินกว่าปกติไปเยอะแค่ไหน
>>780 กูชอบเหมือนกัน
กูว่าคดียากกว่าบันทึกปิ่น บันทึกปิ่นมีคดียาก-ง่ายที่กูยังพอเดาได้ แต่อันนี้รายละเอียดยิบย่อยเยอะมาก มันใช้ทั้งปริศนากาพย์ กลอน อีกษรจีนซึ่งกูไม่ไหวจีๆ แต่นางเอกรู้สึกไม่ซูดี กูชอบ มีพระเอก ถ้าจำไม่ผิดน่าจะมี 4 เซต ไม่แน่ใจเซตละสองไหม กูเห็นด้วยกับหลายคนนะ สยามกับแจ่มควรสลับกันเพราะรหัสลับพลอตหนักกว่า ซับซ่อนกว่า(ซึ่งอันนี้กูไม่แน่ใจเป็นแปลยากให้ยากกว่าเดิมหรือเปล่า) แต่แปลโอเคนะมึง พูดถึงภาพรวมทั้งเล่มก็คงได้ดี ไม่มีช่วงไหนหล่น คงเป็นสไตล์การแปลเขา
>>778 อันนี้มึงหมายถึงหมวดนิยายรักอย่างเดียวหรือรวมหมวดอื่นที่เป็นแปลไทยด้วย ถ้าอย่างอื่นนี่เยอะอยู่นะ เสริมจากโม่งบนๆเท่าที่กูเคยอ่านก็ พวกสามคราที่พระเอกเป็นพ่อค้า ศิลาหลอมรัก นิยายรักอลเวง พวกชุดเสน่ห์เงามารของเฮยเจี๋ยหมิง เทพยุทธเซียนกลอรี่ สยบฟ้า เพลงกลอนคลั่งยุทธ บ้านซ่อนผี บันทึกจอมโจรฯ มายานาง จารจำนาง จำได้เท่านี้อ่ะ แต่น่าจะมีเยอะกว่านี้อยู่
กู 787 ข้างบนตบผิดกูจะตอบ 778 นะ ไม่ใช่ 781
แก๊งสามครานี่ไม่ใช่ มีพ่อค้า จอมยุทธ์ เจ้าของโรงหมอ
ชุดคฤหาสน์เมฆา อวี๋ฉิง นี่ยุทธภพ
ตำนานรัก เทพเซียน
ลิขิตรักด้ายแดง ยุทธภพ
ชุดเสน่ห์เงามาร ก็มีทั้งพ่อค้ากระดาษช่างตีอาวุธ
มึงคะ ท่านอ๋องเมื่อไหร่ท่านจะหย่ากับข้านี่เป็นไงวะ ควรเปย์มั้ย
โชคดีที่กูเทหลักกิโล กูไม่ต้องเฟลกับเมียในดงหญ้า คริคริ
ky กูขอถามพวกไปงานหนังสือมาแล้วหน่อย มีบูธไหนหรือแถวไหนมึงเห็นพวกของเล่นไม้ผ่านตาไหม กูจะไปสอยกระดานโก๊ะ
ky หลักกิโลดราม่าจากเรื่องอะไรเหรอ กูเพิ่งอ่านจีนไม่นาน ไม่ทันข่าว
Ky กูอ่านซือมิ่งจบแล้ว กูชอบว่ะถึงจะน้อยว่าท่านยายแต่โอเคเลยนะ ไม่งง แต่ยังไม่ค่อยอินในตัวละครท่านยายนี้ทำกูร้องไห้ทุกชาติแต่กับซือมิ่งกูไม่ร้องว่ะ กูชอบประมุขสวรรค์ว่ะอยากเรื่องต่อ
.
.
.
.
.
ยายกูโผล่มาแต่ละฉากฮาสัส ตอนจะตัดมือเทียนตี้นี้กูลั่นเลย
.
.
.
.
.
ถามเรื่องปิ่นหน่อย ใครรู้ช่วยตอบหน่อย
คดีต่อจากนี้จะเป็นคดีของบ้านนางเอกเลยรึเปล่า? หรือว่าคดีนางเอกจะไปเคลียร์ตอนท้ายเรื่องกับคดีอ๋องซึนเลย?
คืออยากรู้ว่าการดำเนินเรื่องต่อจากนี้จะเป็นคดีเล็กไปก่อนเหมือนคดีโคนัน หรือจะลุยคดีใหญ่แบบคดีล่าสุดรัวๆจนจบไปเลย จะได้ตัดสินใจถูกว่าจะดองไว้หลายเล่มก่อนค่อยอ่านหรืออ่านไปเลยดี
เมียในดงหญ้า เพื่อนกูหลงซื้อมา บ่นชิบ มันบอกให้กูยืมไปอ่านแล้วช่วยเทขายให้มันด้วย 55
>>801 ตอนแปลศ.ป๋อ ก็แปลได้ไม่ดี ใช้คำได้ไม่ถูก ภาษาไม่ดี ดีที่ได้แจ่มมาเกลา
แปลหอยทาก ชื่อพระเอกผิด ดีที่มีคนมาท้วงว่าผิด สนพ.เลนอ้อมแอ้มว่านี่ไม่ใช่ฉบับไฟนอล
ตอนแปล33 ก็แปลห่วย
เมียแปลงผัก ตัวเองแปลลงดด. แต่ใช้คำพูดว่าตัวเองไม่มีเวลเขียนต่อเลยขอหยุดอัพ แล้วหน้าดด.ก็ไม่เคยลงหลักฐานหรืออ้างอิงบอกเครดิตเลยว่าเป็นงานแปล รวมถึงคนไปถามในเฟส นางก็อ้อมแอ้มว่าขอโทษที่ใช้คำกำกวม แต่ไม่ยอมรับผิด
ศจ ป๋อ แปลล้นเกิน ต้น ฉบับใครอ่านเทียบจะรู้
หอยทากน่าจะมีแปลล้นเยอะ เช่นกัน
เจอเมียในดงหญ้า คิดเอาเองว่างานเป็นยังไง ขนาดคนอ่านยังนึกว่านิยาย เสิ้นเจิ้น ตอนนางลงเด็กดี ถ้าแปลระดับนี้แล้วขาย ก็....เฮ้อ
ดีที่กูเท
เมียในดงหญ้า กูอ่านแล้ว กูว่า มันไม่โอเคตั้งแต่ต้นฉบับเลยมั๊ง อย่างกับมกร.เล่มเดียวจบแล้วยืดเป็นสองเล่มหนาด้วย ทำให้แพง แล้วเสียเวลาอ่านชิบ
กูชอบ อ่านสบายๆแบบเล่มฝอยๆ แต่ไม่ใช่ดงหญ้าคา
ช่วงนี้กูก็กลับไปอ่านเล่มฝอยๆ เบาๆ ดี แป๊บๆ จบ
กูชอบอ่านมกร.เล่มฝอย อ่านแบบไม่ต้องคิดอะไร เพลินๆดี แต่เมียในดงหญ้า เนื้อหาเท่าเล่มฝอยแต่เติมน้ำไปเป็น 2 เล่มหนา กูไม่โอเค
เห็นพวกมึงรีวิวกันแล้วกูงง ทำไมเมียในดงหญ้าแม่งขายดีวะ นอ.ก้อหมด หน้าเวปส้มก้อหมด
เสียค.รู้สึกว่ะ ปิ่นไม่มีในบูธแล้ว ทำไมไม่ประกาศหน้าเพจ
เดี๋ยวก็พิมพ์เพิ่ม พวกมึงใจร้อนจัง 555555
เมียในดงหญ้า อ่านแค่ตย.ก็โอเค น่าสนใจ คิดว่าเรื่องมันจะมีอะไร กูถึงซื้อแบบไม่สนใจคนแปล แต่อ่านแล้วโคตรเสียดายเงินตั้ง 500
จากที่ฟังพวกมึงพูดถึงเมียในดงหญ้ามาจนถึงตอนนี้กูเปลี่ยนใจไม่ซื้อและ ตอนแรกกูหวีดปก ทำออกมาได้สวยสัส งบน้อยก็รอดตัวไปนะตัวกู
จากแปลงผักไปเป็นดงหญ้าแล้ว กูขำ 555555
วันนี้กูไปรับอ๋องซึกะน้องจากนอ.ละ คืนนี้เจอกัน หุหุหุ
เพิ่งอ่านเจ้าอัคคีจบ แม่เจ้าโว้ยหาความเขียวไม่เจอ เจอแต่น้ำอ้อยน้ำตาลน้ำเชื่อมจะหวานไปไหน รอเล่มสามอยู่ว่าจะจบยังไง
หลักกิโลเป็นคนแปลคนเดียวที่แปลนิยายของมากกว่ารักแล้วทำให้เราหลับคาหนังสือได้จนถึงขั้นต้องกัดฟันเปิดอ่านผ่านๆให้จบไป ทั้งที่เป็นคนอ่านแล้วจะติดต้องอ่านให้จบเล่มหรือบางทีก็เอาจนจบเรื่องไม่งั้นไม่ยอมนอนตลอด คิดแล้วกันว่าขนาดไหน
เพื่อนโม่งขอชี้เป้าปิ่นที่ร้านbfที่ตึกจามจุรีขึ้นmrtสถานีสามย่านยังมีอีกหลายเล่มนะ สาขาอื่นก็ลดใครอยู่ใกล้ๆไปซื้อได้ ลด20เปอร์แค่ช่วงงานหนังสือนะ หลังจากนี้ลดเท่าเดิม กูไปซื้อมาแล้วจ้า
กูเอง 820 หงุดหงิดมากไปหน่อยลืม พูดถึงปิ่นเล่ม1 นะ เล่ม2 มีเยอะในบูธน่ะ
>>831 เมียในดงหญ้า
.
.
.
.
.
ต่อจากตย.นางเอกตัดสินใจดูตัว จะแต่งงานเพื่อความสบายใจของแม่ พระเอกหึง รวบรัดหมั้น แต่ยังไม่บอกว่าเป็นใคร ต่อมานางเอกเข้าเมืองหลวง
พระเอกวางแผนเข้าทางโน้นทางนี้ เพื่อให้สามารถแต่งงานกับนางเอกแล้วไม่ต้องรับสนม หรืออนุฯ ไม่งั้นนางเอกจะไม่แต่งงานด้วย เรื่องก็วนเวียนอยู่แค่นี้ กับเรื่องพ่อกับแม่นางเอกที่ทิ้งกันไป แล้วกลับมาอยู่ด้วยกับแบบหวานแหววมาก
.
.
.
.
.
กูชอบงานของอวี๋ฉิงนะ ปกติกูอ่านแม่งจะเจอแต่งามล่มบ้านล่มเมือง งามเรือหายวายวอด แต่ของนางจะแบบหน้าตาธรรมดา แถมพระนางกว่าจะมีซัมติงกันแม่งก็รอนานชิบ นี่กูยังมานั่งเห็นใจเด็กที่มันจะมาเกิดนะ กว่าจะได้เกิดพ่อกะแม่ก็จะเข้าวัยชราแล้ว แม่งรักทรหดชิป
กูว่าอวี้ฉิงชอบเขียนให้ผู้หล่อล่มเมือง
เจ้าอัคคีนี่พระเอกก็สวยสุดนา 55
ไหนจะเทพมารรัญจวน แล้วก็เล่ห์รักทรราชอีก
แถมหลายๆเรื่องยังมีกลิ่นลุงๆโชยยยยมาหลายงานละ
ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ชอบหว่ะ //สูดบ้องงง
กูชอบงานอวี๋ฉิงตรงที่กว่าพระนางมันจะรักกันแม่งโคตรเนิบนี่แหละ ค่อยๆสูดบ้องไป เยิ้มดี
เพื่อนโม่ง วันนี้กูไปงานหนังสือ สอยนิยายจีนของนานมีบุคส์มา โปร 10 ฟรี 1 และลด 30% และแคชแบคอีก 10% และแคชแบคบัตรเครดิตอีก 18% จากสี่พันกว่าเหลือพันปลายๆ แบกหนังสือมือหงิกเลย โดนแม่ด่าแน่ๆ ไม่มีที่จะเก็บแล้ว
ท่านอ๋อง เมื่อไหร่หย่า ใครอ่านแล้วมั่งอะ เป็นไงๆ
เหม็นสาปโอจิค่อนจังค่ะ //ย่นตะมูก
ky มีใครได้ซื้อร้อยเรื่องราววังต้องห้ามของมติชนบ้างมั้ย กูสนใจอยู่แต่ลองหารีวิวแล้วไม่เจอเลย เจอแต่อันที่เป็นโฆษณาตอนพรีออเดอร์ ขณะที่เสียงในทวิตมีแต่ตอนถ่ายหน้าปก แล้วบอกว่าคุ้มค่า ดีงาม แต่กุไม่เห็นใครพูดถึงเนื้อในเลย
เขาเรียกกันแบบนี้เองสินะ สวัสดีโอจิค่อนจัง
(กำเงินในกระเป๋าแน่นมาก งานอวี๋ฉิงที่กูว่าโอเคมีแค่เรื่องเดียวเอง นอกนั้นยอมแพ้ว่ะ)
>>862 ดีงามมาก อ่านหน้าแรกยังไม่จบเลย 55+
มันก็จะอธิบายสถาปัตยกรรม โครงสร้างแต่ละชิ้น + ความเชื่อ / ผังวังต้องห้าม ที่มาการวางแปลนแต่ละจุด ประตูแต่ละด้าน
(ตอนอ่านเล่ห์รักทรราชก็นึกถึงวังนี้ไปด้วยเป็นราชวงศ์สุดท้ายที่ผู้ชายไว้ผมยาวพอดี)
มีประวัติฮ่องเต้ที่เกี่ยวข้อง ตำแหน่งต่างๆ ในวัง
กูจำได้แค่นี้ ถ้าอยากได้เกร็ดปวศ ดีเทลรายละเอียดเกี่ยวกับกู้กงก็ควรสอยอ่ะแหละ
ใครเคยเข้าไปอ่านเล่ห์รักชายา เรื่องแปลเดียวกับดราม่าน้ำมันงา(มี 2 เรื่องๆนึง จงหยวนแปลอยู่) ในธัญวลัยบ้าง กูสงสัยว่า หอหมื่นอักษรกับน้ำมันงา คือคนเดียวกันหรือเปล่าวะ หอหมื่นอักษรเป็นคนหรือทีม คือกูไปอ่านแล้วกูเจอ “เปร่งประกาย” ซึ่งคำนี้ กูคุ้นว่า น้ำมันงาเขียนคำนี้ผิดแบบนี้ แต่ไม่แน่ใจ สำนวนเหมือนจะไม่ใช่ซะทีเดียว ลงไว้ 200กว่าตอนละ แต่กูยังอ่านไม่ถึงไหนเลย รอสะสมกุญแจก่อน
>>868 ไม่ได้แปลผิด มันต้องเป็นสีม่วง ไม่ใช่สีเลือดหมู เพราะสีม่วงคือสีของสวรรค์ ไอ้คนแหกนะฟังแต่ไกด์แล้วมาอวดรู้สุดๆ
ข้อมูลจริง
https://www.facebook.com/kornkitd/posts/10154341596446954
ร้อยเรื่องราววังต้องห้าม
เมื่อสักปีกว่าๆ ผมเคยแนะนำหนังสือชื่อ 紫禁城100 หรือ ร้อยเรื่องราวเกี่ยวกับวังต้องห้าม เพื่อฉลอง 90 ปีที่สถาปนาพระราชวังเป็นพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ หลังจากนั้นมีคนไถ่ถามกันมาก ถึงขนาดจะฝากผมซื้อ ซึ่งจนปัญญาผมอย่างยิ่ง เดชะบุญที่ช่วงสัปดาห์หนังสือแห่งชาติปีนี้ สำนักพิมพ์มติชนนำหนังสือที่ว่ามาแปล แล้วให้ชื่อว่า "ร้อยเรื่องราววังต้องห้าม" ซึ่งหลายท่านคงเคยเห็นหรืออาจซื้อมาเชยชมแล้ว
ความดีงามของ "ร้อยเรื่องราววังต้องห้าม" คืออะไรผมทราบอยู่บ้าง แต่ไม่รู้จะเริ่มพรรณนาจากตรงไหนดี เลยลองให้น้องๆ ที่ทำงานลองพลิกๆ ดู อ่านคร่าวๆ แล้วค่อยถามว่ารู้สึกอย่างไร?
น้องๆ ลองดูแล้วบอกว่า "เหมือนสารานุกรมภาพที่ย่อยง่าย ใครๆ ก็อ่านได้"
คำว่า "สารานุกรม" นี่โดนใจผมมาก
พระราชวังต้องห้ามแรกสร้างเมื่อปีค.ศ. 1406 โดยพระเจ้าหย่งเล่อแห่งราชวงศ์หมิง ตัวพระราชวังสะท้อนผังของฉนวนต้องห้ามสีม่วง (紫微垣) อันเป็นหนึ่งใน 3 ฉนวน (垣) หรือหมู่ดาวตามคติจีนของฟากฟ้า 3 ทิศ คือเบื้องอุดร เบื้องทักษิณ และเบื้องปัจจิม ฉนวนต้องห้ามสีม่วงนั้นอยู่เบื้องอุดร เป็นที่สถิตของเง็กเซียนฮ่องเต้ ประมุขแห่งสวรรค์ และโดยเหตุที่ฮ่องเต้จีนถือพระองค์เป็นโอรสสวรรค์ จึงทรงพระราชวังเป็นดั่งภาพสะท้อนของฉวนต้องห้ามสีม่วง อันเป็นวิมานของเทพไทเบื้องอุดร เพียงแต่มีหมู่วิมานในฉนวนบนพื้นโลกเพียง 9,999 ห้อง น้อยกว่าบนสวรรค์อยู่ครึ่งหนึ่ง
ดังนั้น ชื่อของพระราชวังต้องห้ามที่ถูกต้องคือ "นครต้องห้ามสีม่วง" (紫禁城) ส่วนคำว่ากู้กง (故宮) แปลว่าพระราชวังเดิม
ผังของพระราชัวงต้องห้ามจึงสะท้อนแผนที่ดวงดาว สะท้อนตำแหน่งคติเรื่องขุนนางสวรรค์ (คือดาวบริวาร) และนี่คือความเป็นสารานุกรมด้านดาราศาสตร์ แต่ครั้นสร้างบนแผ่นดินโลก ก็ยังต้องมีสัญลักษณ์เพื่อสะท้อนภูมิศาสตร์แผ่นดินจีน เพื่อย้ำเตือนว่า "ฮ่องเต้ทรงปกหล้าคุ้มหาว" ดังนั้น เมืองสวรรค์แห่งนี้จึงต้องสะท้อนทุกอย่างที่มีในโลกนี้
ดังในพระราชสาส์นของพระเจ้าเฉียนหลงแห่งราชวงศ์ชิงไปถึงพระเจ้าจอร์จที่ 3 แห่งบริเตนว่า "เมืองสวรรค์ (เทียนเฉียว - หมายถึงประเทศจีน) มีผลิตผลมั่งคั่ง ไม่มีสิ่งใดที่เราไม่มี"
เมื่อก่อสร้างพระราชวัง ก็ระดมสรรพวิชาช่างมากมายเหลือคณานับ สานต่อตำราสถาปัตยกรรมโบราณ แฝงคติปรัชญาอินหยาง คือสมดุลและการแปรผันของจักรวาลในทุกกระเบียด ไหนจะคติความเชื่อทางขงจื๊อ ศาสนาเต๋า ศาสนาพุทธอีกเล่า อิฐทุกก้อน กระเบื้องทุกแผ่นของพระราชวังต้องห้ามนั้น ราวกับซ่อนสรรพวิชาไว้ เป็นดั่งสารานุกรมในรูปสถาปัตยกรรม
"ร้อยเรื่องราววังต้องห้าม" จึงมีหน้าที่เป็นดั่งคู่มือ ไขความลับของสรรพวิชาที่ซ่อนอยู่ในเวียงวัง
อนึ่งเล่า พระราชวังต้องห้ามนั้นเริ่มสร้างปีค.ศ. 1406 แต่ 3 ปีก่อนหน้านั้น องค์หย่งเล่อ ทรงมีปัญชาให้ปวงบัณฑิตรวบรวมสรรพวิชาบนโลกหล้า รวบรวมเป็นมหาสารานุกรมที่ใหญ่ที่สุดในโลก ใช้ชื่อว่า หย่งเล่อต้าเตี่ยน (永乐大典) สารานุกรมชุดนี้มีความรู้ทุกอย่างในของโลก (ตะวันออก) มีจำนวนถึง 11,095 เล่ม ประหนึ่งว่า องค์หย่งเล่อปรารถนาที่จะสร้างวังต้องห้ามเพื่อสะท้อนสรรพศาสตร์ในมหาสารานุกรม
แต่น่าเสียดายที่ หย่งเล่อต้าเตี่ยนสูญหายและถูกทำลายจนเกือบหมดสิ้น สรรพวิชามากมายจึงสาบสูญไป
แต่อีกหนึ่งสารานุกรมที่ไร้อักษรของหย่งเล่อ คือพระราชวังต้องห้ามยังคงอยู่คู่ฟ้า รอให้อนุชนอย่างเราค้นหาความรู้ที่ซ่อนอยู่ในอิฐทุกก้อนและกระเบื้องทุกแผ่นต่อไป
ป.ล.
ผมได้รับความอนุเคราะห์จากสำนักพิมพ์มติชน ซึ่งมอบหนังสือเล่มแปลมาให้อ่าน ต้องขอขอบคุณอย่างยิ่ง ในฐานที่เคยแนะนำหนังสือเล่มนี้มา พลิกอ่านหน้าไหนก็อดชมทางสำนักพิมพ์ไม่ได้ว่าทำงานปราณีต นักแปลก็มีภูมิรู้เป็นเลิศ เมื่องานแปลบวกกับเนื้อหาอันบรรเจิด จึงกลายเป็นเป็นหนังสือปราศจากที่ติโดยแท้
ขอยืนยันว่านี่ไม่ใช่คำชมเพราะได้อามิสสินจ้าง แต่เป็นความรู้สึกจริงๆ จากการได้เห็นหนังสือดีๆ ในภาษาจีนร่วมสมัยถูกแปลเป็นไทย
ข้อที่อาจทำให้หลายคนไม่อยากจะได้หนังสือเล่มนี้มาครองก็คือ ราคาของมุนอาจจะสูงไปบ้าง (990 บาท) แต่ราคาพากย์ภาษาไทยแทบไม่ต่างจากต้นฉบับภาษาจีนเลย หนำซ้ำยังไม่ต้องเสียเวลาแปลอีกด้วย
เพิ่งอ่านซือมิ่งจบ ชอบพอๆกะท่านยายเลยและเสียดายกล้วยไม้ที่ต้องไปอยู่กับจงหยวนมากๆ
คีสออฟ เองเจล่ามาแล้วนะพวกมึง ควบม้ามาบอกจาก ตำหนักเผือก
มีใครอ่านสงคราม 7 จอมเวทแล้วบ้าง แปลดีไหม เนื้อเรื่องโอเคไหม
กูอ่านอาหนานจบแล้ว น่ารักเรื่อย ๆ ดีอะ แต่กูชอบนะ สามเล่มจบกูอาจจะอ่านไปดองไป แต่กูคงเปย์อยู่ดีแหละ
.
.
.
.
.
นับถือพรสวรรค์ของอาหนานสัส ๆ คนอะไรพูดแล้วทำคนอื่นหัวร้อนได้ 5555555 ซู่อ๋องก็แหม เห็นเงียบ ๆ ความหื่นเพียบเหมือนกัน
แต่ตัวละครเยอะจังอะ ฝั่งฮูหยินผู้เฒ่าที่มีสาว ๆ และเด็กผี ฝั่งอ๋องนั่นอ๋องนี่ ไทเฮา ไท่เฟย เยอะจนกูกลัวว่าอาหนานจะรับมือไหวยังไงวะ คือจริงที่นางอาจไม่โง่ แต่บางทีกูว่าซื่อจนตามอะไรไม่ค่อยทัน กูเลยแอบขัดใจนิด ๆ
.
.
.
.
.
ป.ล. จันทราในเรือนเร้นกูยังดองเล่มสอง บันทึกน้องปิ่นกูก็ดองเล่มสอง เสือกข้ามมาอ่านอาหนาน แง น้องโกรธกูแร้วววว /ถีบพรี่เรยจ้ะ
>>93
>>884 กูว่า อาหนาน น่าจะเปลี่ยนชื่อเรื่องนะ
.
.
.
.
.
เป็นชีวิตดี๊ดีของอาหนาน นี่มันแอนตี้แฟนฟิคนิยาย ย้อนเวลากลับมาชิปเป๊ง
ปกติมีแต่ ลูกสาวเมียหลวงโดนรังแก แม่เลี้ยงใจร้าย พ่อไม่รักหวังฆ่า
นี่อะไรวะ พ่อโคตรรัก แม่เลี้ยงโคตรดี แม่แต่พี่สาวซูเฟยยังช่วย
ความสามารถพิเศษคือโรคกระเพาะติดตัวมาตั้งแต่ชาติที่แล้ว?
อ่านแก้เครียดดี กูชอบตรงแก้ปัญหาทุกอย่างด้วยรอยยิ้มและหน้าซื่อๆ
.
.
.
.
.
ไว้รอมือแปดก็ได้กุไม่รีบร้อน ชิลๆ
ขอพื้นที่โฆษณา น้องมาวๆมีบ้านแล้วนะ
kusuriya no hitorigoto
https://fanboi.ch/webnovel/4661/
นี่กูต้องมาแย่งชิงมือแปดกับพวกมึงหรือนี่
กูก็ไม่รีบรอมือ9จากพวกมึงละกัน
กูรอต่อมือสิบก้อได้วะ
รอรีวิวจากคุงคูดีกว่า
บก.ใหญ่ส่งหนังสือไปแระ อย่าให้เสียของ
ระหว่างรอก็อ่านเรื่องอื่นไป #นิยายจีนเยอะแยะ
เดี๋ยวคุงคู รีวิว นิยายก็ขายดิบขายดีไม่มีแพแน่นวล
// นอนแทะข้าวเกรียบ
นี้กูต้องต่อมืออะไรว่ะเนี่ยถึงจะได้อ่าน555 คุงคูรีวิวไม่ต้องกลัวนิยายโดนเทนะค่ะ
อาหนานกูรอเจ้าของสนพ.เค้าแจกฟรีแต่ไม่รู้แต้มบุญจะถึงป่าวนะ
>>883 อาหนาน
.
.
.
.
.
กูอ่านไปก็อยากรู้มากว่าอาหนานทำให้ฮองเฮากับพวกที่อยู่ในวังหัวร้อนยังไงในเล่มไม่เห็นบอก กูผิดหวังหน่อยๆ เพราะมันไม่มีเหตุการณ์อะไรมาให้กูรู้สึกว่าอาหนานมันแสบแบ๊วซื่อบื้ออย่างที่ว่า เหมือนแค่บอกเฉยๆ ว่าแสบเลยอ่านไปแล้วไม่มีอารมณ์ร่วมตรงนี้ แต่ถ้าอ่านเพลินๆ ก็สนุกดี กูพรีละ รอเล่มต่อไป เผื่อจะสนุกขึ้น
.
.
.
.
.
พวกมึง เพจนิยายจีนเค้าบอกว่าเมียในดงหญ้าขายดิบขายดีหมดเกลี้ยงเลยข่ะ
ตกลงมันสนุกเหรอวะ คนชมก็ช๊มชม แต่ในนี้กระแสไม่ค่อยดีเลย
ปกเมียดงหญ้าคา อ่ะ สวย
คนซื้อไปดองอยู่แระ
อ่านอ๋องซึนจบแล้วกูขอมาสกรีม
.
.
.
.
.
อิอ๋องแม่งหึงแรงมากอ่ะ มีคนอาสาเลี้ยงข้าวน้องหน่อยเดียวตัดเงินเดือนน้องสิบหกเดือน ตอนน้องคุยกับคู่หมั้นเก่าก้อไปแอบยืนเฝ้า แอบมองแอบสตอร์กน้องตลอดๆ อยากอ่านตอนที่ซึนแตกจีๆว่าจะขนาดไหน
.
.
.
.
.
เพื่อนโม่ง ขอพื้นที่กรีดร้องให้กับงานเก่า(ไม่มาก)ของอวี๋ฉิงหน่อย เนื่องจากงานหนังสือไม่มีเวลาไปเดิน เลยสั่งจากเว็บแจ่มเอา ท่านเก้ามาให้ครบชุด แต่ยอดก็ยังขาด เพื่อของแถมแล้ว เลยพยายามนั่งเลื่อนบนหน้าเว็บแจ่มว่าจะเอางานใครมาอ่านดี
แถมเปิดไปบนหน้าเว็บเห็นมีงานอวี๋ฉิงน่าสนใจสุดแล้ว แบบปกดึงดูด 55 เคยอ่านเซ็ตนางแบบยืมพี่่ที่รู้จักที่เป็นแฟนคลับอวี๋ฉิง ก็รอดแค่เรื่องมายานาง กับศึกรักประลองใจ เอาว่ะไม่มีไรจะเสีย ปกอวี๋ฉิงก็สวย ถ้าอ่านไม่รู้เรื่อง แต่ปกสวยเก็บไว้ก็ได้ เลยลองสอยงานอวี๋ฉิงมา 2 เรื่อง เรื่องรอยรักปาฎิหารย์ กับเทพมารัญจวน อ่านเสร็จแล้วชอบมาก 2 เรื่องนี้ อธิบายไม่ถูก แต่ชอบบบบบบ เห็นด้วยกับที่โม่งบนๆบอกมากว่า จะเขียนให้พระเอกอายุเยอะกว่า ซึ่งเป็นวัยที่กำลังดี๊ดีต่อใจมาก แต่ตัวละคร มีความซับซ้อน แบบพระเอกแบบนี้ก็มีด้วยหรอ นางเอกไม่ได้สวย แต่จะมีความเชื่อในตัวเอง ไม่โลเลอ่ะ ชอบที่นางเอกไม่งี่เง่า มีเหตุผลสุดล่ะ ไม่ค่อยซูด้วย นี้ถ้าเจ้าอัคคีออกมาครบแล้วรีวิวจากหลายที่ว่าดี ก็จะสอยมาเก็บแล้ว ฮรือไตจ๋า ลาก่อยย
ใครมีสปอยยัยแองจี้บ้าง กลับไปอุดหนุนงานป้าอีกครั้ง
พวกมึงเพื่อนกูมาเล่าให้ฟังว่าวันนี้มันไปงานหนังสือมา ไปสอยปิ่นกับหอดอกบัวที่บูธสยามราคาลด 20% แล้วที่นี้ตอนหลังมันไปซื้อเม่ยเซิงที่บูธมีดีปรากฏว่าได้ลด 10% ว่ะ พอมันไปถามคนที่บูทมีดีเค้าก็บอกว่าลด 20% พอมันเอาใบเสร็จให้เค้าดูเค้าเลยบอกว่าจริงๆแล้วต้องลด 10% นะ ไอ้ที่ลด 20% อะผิดไม่เชื่อให้ไปถามบูธสยามได้สองบูธโปรเหมือนกัน เพื่อนกูเลยเดินกลับไปถามสยาม พนักงานที่สยามก็บอกลด 20% แต่พอเอาใบเสร็จจากมีดีให้ดูเค้าก็บอกเหมือนมีดีอะว่าจริงๆต้องลด 10% ไอ้ที่ลด 20% อะคือราคาผิดแล้วเค้าให้เอาหนังสือไปลองยิงบาร์โค๊ดดู สรุปที่บูธสยามก็ยังเป็นราคาลด 20% อยู่ เค้าเลยให้เพื่อนกูไปแคนเซิลที่ซื้อกับมีดีแล้วกลับมาซื้อกับสยาม พอเพื่อนกูกลับมาเค้าก็บอกว่าให้ราคานี้กับเพื่อนกูเป็นคนสุดท้ายนะรีบๆไปจ่ายเงินเค้าจะแก้ราคาเป็นลด 10% แล้ว กูก็ไม่รู้ว่าตอนนี้สรุปเค้าแก้ราคารึยังนะ แต่ถ้าใครยังไม่ได้ไปซื้อพรุ่งนี้ก็ลองเช็คราคาดีๆล่ะ
ได้ยินว่าไปซื้องานชาวบ้านมาจับยัดลงชุดเดียวกันเองไม่ใช่เหรอ? ซื้อเหมายกโหลมา จะมาบอกว่าเป็นภาคนั้นนู้นนี้ตลกจะตายห่า แถมไปตั้งชื่ออิงค์ให้เขาเองอีก โถ รีวิว ก็ไปคนละทางแล้ว
กูแปะให้สำหรับคนสนใจ ในฟาร์ม แม่งเดาเรื่องนี้ไว้ตั้งแต่มกรา สุดท้ายก็ใช่
มีส่วนให้เหมือนรีวิวไหมละ ถถถถ
#นางฟ้าแองเจล่า #kissofangela
#ลับลวงพรางต้มผัดแกงทอดหรือวงติ่มซำคะ
เจอเรื่องที่คลับคล้ายคลับคลาว่าจะเป็นนางฟ้าแองเจล่านั่น
เรื่องนี้ค่ะ ไม่ตรงกับเรื่องย่อของทางหลอดทีเดียว
http://ck101.com/thread-3035242-1-1.html
นางเอกซูสุดๆ มีผู้ชายมารุมชอบหลายคน เดากันไปว่าคนไหนพระเอก
เรื่องเท่าที่อ่านประมาณเป็นองค์หญิงจากราชวงศ์ถังคนหนึ่ง ตายแล้วตื่นฟื้นมาเป็นนักแสดงเกรดสาม เป็นตัวประกอบตลอดกาล ไม่ฉลาด (ยังไม่เห็นตรงส่วนอึ๋ม)
แต่นางหลงรักลูกเศรษฐีคนหนึ่งตั้งแต่สมัยเรียน ตื้อเขาอย่างหน้าไม่อาย คุ้ยๆมั้ยคะซิสสสส
นางฟื้นมา บทตัวประกอบแรกที่ได้เล่น คือแสดงเป็นซ่างกวนว่านเอ๋อร์ บทตัวประกอบเล็กๆ และนางแสดงจนคนอื่นตะลึงไปเลย
แต่ในสมัยที่นางจากมา อู่เจ๋อเทียนยังไม่เป็นหวงโฮ่ว ไม่เป็นจักรพรรดินีด้วยซ้ำ
คุ้ยหาได้ใกล้สุดคือเรื่องนี้ ตามนี้คร่ะซิส
*นางเอกเดิมทีชื่อ หลี่เชี่ยน (หลี่เป็นแซ่จริงของกษัตริย์ถัง) ฟื้นมาเป็นนักแสดงเกรดสามชื่อซางอิ๋ง
เพิ่มค่ะ ซางอิ๋งนั่นประสบอุบัติเหตุเหมือนกัน ส่วนหลี่เชี่ยนตายเพราะโรคเฟิงหาน
แล้วหลี่เชี่ยนเคยแต่งงาน แต่สามีตายไวตั้งแต่อายุน้อย ตอนหลังโดนเรียกกลับเมืองหลวงไปอยู่ใกล้อู่เจ๋อเทียน และเพราะสมัยนั้นสังคมเปิดกว้างตัวนางเองสมัยถังเลี้ยงก็นายบำเรอไว้กับเขาเหมือนกัน
ดำกู๋ในลิ้งบนได้ค่ะ
เนื้อเรื่องอันนี้น่าจะลงจนจบ ไม่ติดวีไอพี
>>919 อันนี้ข้อมูลชัวกว่า คนรีวิวอีกคนที่แปลจากจีนโดยตรง
ไม่จุดนะ เพราะไม่ได้สปอยล์เท่าไหร่
.
[Review on 7 February 2017]
CaiQingFictionReview
เจอแล้ว 《天之驕女》ของ 梦溪石 เวอร์ชั่นปกใหม่ที่อิบูกิวาด มันเพิ่งออกเมื่อต้นปีนี่เอง แต่เค้าอยากได้เวอร์ชั่นตัวย่อจังเลยอะ ทำไมต้องเป็นตัวเต็มด้วยน๊าาา
เรื่องย่อ
หลี่เชี่ยนสาวงามชาติตระกูลสูงส่งในยุคราชวงศ์ถัง เพราะป่วยหนักจึงต้องเสียชีวิตตั้งแต่ยังสาว ทว่าพอลืมตาขึ้นมาอีกครั้งเวลาก็ผ่านไปกว่าพันปี จากหญิงงามสายเลือดราชนิกูลกลับกลายมาเป็นซางอิ๋งนักแสดงเกรดบีในยุคปัจจุบัน ชีวิตของหลี่เชี่ยนจะเป็นเช่นไร...ก็ยังไม่รู้เหมือนกันเพราะยังไม่ได้อ่านจริงๆ แค่อ่านตอน 1 ไปคร่าวๆ เฉยๆ ฮ่าๆๆ เดี๋ยวไว้ได้อ่านแล้วจะมารีวิวอีกทีนะคะ
.
เมื่อเช้าว่าจะไปหาซื้อแต่ร้านขายมีกระหยิบกระหย่อม แถมแพงอีก ==
ไหนท่านหลอด บอกว่า ตื่นมาเป็น ซั่งกวนไรสักอย่างไง ? ที่แท้ ฟื้นมาเป็น นักแสดงบทนี้นั่นเอง
พลิกปฐพี ในธัญวลัย สนุกดีนะ ใครอ่านบ้าง ขอสปอย
ตอนนู้นนนน ที่อ่านเรื่องย่อ kiss of Angela อะไรนี่ จำได้ลาง ๆ ว่า เรื่องนี้ หลอดลงว่า เสนาบดีหญิง ซั่งกวนหว่านเอ๋อร์ ผู้มีฮาเร็มในสมัยก่อน ตายแล้ว ตื่นมาเป็นยัยนมโตตัวประกอบเกรด B อ่านะ ...เหมือนว่า กะปิน้ำปลามาเต็มอีกแระ ถ้าเป็นอย่างนี้จริงไม่ต้องบอกว่าเป็นเรื่องแปลก็ได้นะ บอกว่าเป็น fan fic อะไรก็ว่าไปเถอะ เฮ้อออ...
>>911 เฮ้ย ทุเรศมากเลยว่ะ ราคามั่วชิบหาย ข้อมูลพนักงานก็มั่ว งี้อย่กลดเท่าไหร่ก็ได้เหรอวะ วันหลังกูไม่ซื้อบูธเมืองยิ้มหรือในเครืออีกแล้ว รอไปซื้อที่อื่นที่มันชัวร์ๆไม่มั่วนิ่มแบบนี้ดีกว่าว่ะ ดีนะที่มึงเช็คราคา ปกติกูไม่เคยเช็คเลย ซื้อเสร็จจ่ายจบเดินออก
แล้วถ้าบอกว่า 20% ราคาผิด แม่งผิดมาตลอดงานจนเกือบวันสุดท้ายเลยนะเว้ย มันจะเป็นไปได้จริงๆเหรอวะ แบบนี้แสดงว่าทำงานโคตรชุ่ยว่ะ แล้วในเมื่อปากพนง.บอก 20% แต่เครื่องยิงมา 10% แสดงว่าเรื่องราคาผิดแม่งเป็นแค่ข้ออ้างเปล่าวะ หวังกินเงินลูกค้าที่ไม่ตรวจราคาอะดิ ผิดหวังกับสนพ.ใหญ่ๆแบบนี้ว่ะ
รีวิวของเดือนนี้มาพร้อมกับฝนโปรย!
เดือนแห่งวันแม่จะขอรีวิวงานที่ผู้หญิงมีบทบาทสูงมากเรื่องหนึ่งนะคะ เรื่องของเดือนนี้มีชื่อว่า
"KISS OF ANGELLA--ฟ้าสั่งข้ามาลุย"
ถ้าพูดถึงประวัติศาสตร์จีน คงไม่มีใครไม่เคยได้ยินชื่อของ ฮ่องเต้อู่เจ๋อเทียน (บูเช็กเทียน ของเราๆนั่นแหละ) ที่เป็นฮ่องเต้หญิงพระองค์เดียวในประวัติศาสตร์ ผู้ฟื้นฟูราชวงศ์ถังและปกครองจนประเทศเป็นปึกแผ่น
หลังจากการสวรรคตของฮ่องเต้ถังเกาจง... ฮ่องเต้อู่เจ๋อเทียนเป็นสตรีเพียงหนึ่งเดียวที่ขึ้นครองราชย์แทน พระองค์เป็นต้นตระกูลราชวงศ์โจว 周 (เปลี่ยนจากถัง เป็นโจว) ทรงขึ้นครองราขย์เป็นฮ่องเต้อย่างเป็นทางการ และยังคัดเลือกผู้ที่มีความสามารถเข้ารับราชการ โดยไม่คำนึงถึงกฏเกณฑ์อย่างที่เคยมีมา ส่งผลให้เศรษฐกิจการเมืองในรัชสมัยของพระนางพัฒนาไปไกลมาก ทรงสร้างวัดอย่างหรูหราฟุ่มเฟือย ถือเป็นรัชสมัยที่ร่ำรวยมากที่สุดในแผ่นดินจีน
ถามว่าฮ่องเต้เก่งจริงหรือเปล่า?
จริงๆก็ผู้หญิงฉลาดๆคนหนึ่งนั่นแหละแต่แบ็คดีมาก เบื้องหลังความเก่งกาจของอู่เจ๋อเทียน มีนางฟ้า (แม่ทูนหัว) ทั้งสิบสองคอยประคับประคองอยู่ พูดง่ายๆก็คือ พระองค์เองมีทีมเศรษฐกิจที่เก่งกาจระดับโลก มีสี่เสนาบดี สี่ราชครู และสี่ขุนพล ที่เลื่องชื่อลือนามว่าทั้งโหดเหี้ยมและฉลาดเหลือร้าย
เราจะเรียกทีมนี้ว่า "แก๊งนางฟ้า"
---------------------------
แก๊งนางฟ้าเนี่ย ทุกคนขึ้นชื่อลือชาเรื่องความเจ้าชู้ ทรงเสน่ห์และ
ร้ายที่สุดก็คือ
"ท่านมหาเสนาบดีซ่างกวนหวั่น" (มีจริงในประวัติศาสตร์นะคะ แต่ตอนออกมาเป็นหนังสือ ได้ข่าวว่าไรเตอร์ต้องเปลี่ยนชื่อให้เขา เพราะไม่สามารถดึงคนจากประวัติศาสตร์มาเล่นได้)
ซ่างกวนหวั่น เป็นมหาเสนาบดีที่ทรงอำนาจที่สุดในแก๊งนางฟ้า เป็นถึงมือขวาของฮ่องเต้อู่เจ๋อเทียนเลยทีเดียว เป็นคนที่ฉลาดและลึกมากๆ (เคยสร้างปรากฏการณ์เรียกลมเรียกฝนจากการโปรยเกลือในอากาศ และบังคับดอกไม้บานเพื่อรับรองแขกบ้านแขกเมือง ด้วยการตั้งกะทะเคี่ยวน้ำร้อนให้เกิดไอน้ำเพื่อเร่งให้ดอกไม้บานข้ามคืน)
ในยุคสมัยที่ผู้หญิงเป็นใหญ่ ปกครองประเทศ ท่านซ่างกวนหวั่นก็เลี้ยงอนุชายในตำหนักของตนไว้หลายร้อยคน ก็เหมือนกับขุนนางทั่วไปนั่นแหละ ส่วนตัวท่านเองก็มัวแต่ยุ่งกับภารกิจการงาน วางแผนปราบหัวเมือง คานอำนาจในราชวังระหว่างคนนั้นคนนี้ ไม่ได้รู้เลยว่าที่บ้านตัวเองระเบิดกำลังจะปะทุ ในบรรดาอนุที่เลี้ยงไว้มีการทะเลาะต่อยตีกันเพราะความหึงหวง ในที่สุดไม่มีใครชนะ ก็เลยมาลงกับท่านเสนาบดี
และในราตรีอันมืดมิดคืนหนึ่ง... มหาเสนาบดีซ่างกวนหวั่นที่กุมอำนาจยิ่งใหญ่ที่สุดในแผ่นดินของอู่เจ๋อเทียน... ก็ถูกวางยาจนสิ้นชีพ
-----------------
ย้อนกลับมาในสมัยปัจจุบัน
มีดาวค้างฟ้าตกกระป๋องคนหนึ่ง ทั้งซื่อบื้อ ทั้งโง่ ทั้งซวยซ้ำซวยซ้อน เรียกง่ายๆว่ามีดีแค่สวยและ "นมใหญ่" ทั้งกองถ่ายพากันหัวเราะขบขันในความโง่เง่าของเธอ แต่ก็เลี้ยงเอาไว้ ให้บทตัวประกอบเล็กๆน้อยๆเพื่อแลกเศษตังค์ในการดำรงชีวิต ด้วยความที่เธอเป็นคนสวย ใครเห็นครั้งแรกก็จะสนใจ แต่ถ้าได้พูดคุยต่างก็พากันเอือมระอาในความโง่และซื่อบื้อของเธอมาก เธอจึงได้เป็นแค่นักแสดงเกรดสามเอาไว้ประกอบฉากเท่านั้น
เราขอเรียกเธอว่า แองจี้ก็แล้วกัน
แองจี้คนนี้หลงรักลูกชายมหาเศรษฐีอยู่คนหนึ่ง และหวังว่าถ้าเขาจะรักเธอตอบ เธอคงสบายไปทั้งชาติ เธอจึงตามตื๊อเขาอย่างน่าอับอาย.....หลายต่อหลายครั้ง ตื๊อแบบซื่อๆบื้อๆ ไม่มีฟอร์มเลยแม้แต่น้อย ขนาดเสนอตัวเข้าแลกเขายังไม่สนใจ.... เธอโดนนางเอกเบอร์หนึ่งแกล้งจนอับอายขายหน้า โดนเพื่อนร่วมงานรุมประจานออกสื่อ โดนผู้ชายทิ้ง
จนสุดท้าย เธอเสียใจมาก ทำตัวเองจนประสบอุบัติเหตุเข้าขั้นโคม่า...... ไม่มีใครไปเยี่ยมเยียนเธอ มีแต่คนหัวเราะในความหน้าด้านของเธอ มีแต่คนสมน้ำหน้าในความโง่ เธอนอนหลับตา ปล่อยให้ชีพจรชีวิตของตัวเองค่อยๆแผ่วเบาลงไปเรื่อยๆ
คนไร้ค่าอย่างฉัน...
คงไม่มีที่ยืนในโลกใบนี้หรอก ได้จากไปแบบนี้คงดีที่สุดแล้ว
-----------------
มาถึงจอมเจ้าชู้ซางกวนหวั่น ท่านเสธฯ ตื่นมาอีกครั้งก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ในโรงพยาบาล ในร่างหญิงสาวผู้หนึ่งที่ "อึ๋มสุดๆ" หลังจากฟื้นได้ไม่กี่วันก็มีแสงแฟลชรอบเตียง มีคนนั้นคนนี้มาพูดจากหวังดีแฝงประชดประชัน มีคนมาจิกหัวข่มขู่ ฯลฯ
มีหรือคนที่ไม่เคยยอมลงให้ใครอย่างซ่างกวนหวั่นจะนิ่งเฉย!
ร้อยแปดกลเม็ดเด็ดพรายของผู้คน ท่านเสธฯผ่านมานักต่อนัก
สันดานลึกๆในใจคนท่านก็รู้ซึ้งถึงแก่น
ถึงเวลาแล้วที่จะโชว์ภูมิปัญญารุ่นป๋า ให้โลกรู้สักที!
---------------
คุณเคยคิดมาก่อนไหมว่าถ้า ขงเบ้ง มาอยู่ในยุคของเรา เขาจะใช้ชีวิตยังไง?
เขาจะแพ้ให้คนในยุคนี้จริงเหรอ?
นี่คืองานจีนเล่มแรกๆที่โชว์ภูมิปัญญาของคนสมัยก่อนให้คนยุคนี้ได้ตื่นตะลึง
เราทุกคนเคยคิดว่า ถ้าเรา "ย้อนอดีตได้" เราจะได้เปรียบใช่ไหมคะ?
ซ่างกวนหวั่น ฟื้นมีชีวิตขึ้นมาใหม่แบบ ติดลบ เสียเปรียบทุกประตู
สิ่งเดียวที่ติดตัวมาคือมันสมองและความเย่อหยิ่งของมหาเสนาบดีที่เคยกุมใต้หล้าไว้ในฝ่ามือ!!!
"นี่คือแผ่นดินที่ข้าสร้างขึ้นมากับมือ และไม่ว่าใคร... ก็จะมาดูถูกข้ามิได้ทั้งสิ้น"
ซ่างกวนหวั่นมิได้กล่าว>>>ยัยนมโตเป็นคนพูด
จบ.
----------------------
ปล. เรื่องนี้เป็นงานสั่งเขียนเพื่อที่จะทำหนังของทีวีช่องหนึ่งนะคะ
ปล. ซ่างกวนหวั่น หรือซ่างกวนหวั่นเอ๋อ... เป็นบุคคลที่มีจริงในประวัติศาสตร์ ดังนั้นเมื่อออกมาเป็นรูปเล่มอาจจะต้องมีปรับไปใช้ชื่ออื่นเพื่อไม่ให้ผิดกฏหมายของทางจีน... ซ่างกวนหวั่นเป็นหนึ่งในสี่มหาเสนาบดีที่ชาญฉลาดที่สุดในยุคของอู่เจ๋อเทียน มีหน้าที่วางค่ายกลศึกและวางแผนพัฒนาประเทศ ควบคุมการทหารและการคลัง... ซ่างกวนหวั่นมีลูกศิษย์เป็นพันเป็นหมื่น จุดเด่นที่สุดของเขาก็คือ "ลายมือ" เขาเป็นคนที่ลายมือสวยมาก และปัจจุบันลายมือพู่กันจีนของเขาแต่ละแผ่นก็เก็บไว้ในพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ เป็นของที่นักโบราณคดีบอกว่าประเมินค่าไม่ได้เลยทีเดียว เรียกว่าเป็นหนึ่งในนักประดิษฐ์อักษรจีนโบราณ และพวกเครื่องไม้เครื่องมือโบราณคนหนึ่งเลยจ้า
ปล. เล่มนี้ซื้อมาแล้ว ไว้แจ้งคิวต่อไป
ป แห่ง จงหยวน
กูเพิ่งอ่านพราวพร่างฯจบ
ขอหวีดท่านเก้าหน่อย
เล่มหลังๆนี่ค่าตัวแพงเหลือเกินนนนน
ว่าแต่อยากได้ตอนพิเศษคู่โยวโยวสักนิด
หรือจะมีภาคสองต่อ?
ก่อนไปงานหนังสือกูทำลิสต์ไว้เลย ใส่ราคาก่อน-หลังลด รวมเงินของแต่ละบูทที่ต้องจ่าย เวลาจ่ายเงินจริงกูก็ตรวจดูได้เลยว่ายอดตรงมั้ย //เมื่อก่อนกูเคยเจอบางบูทคิดพลาดเหมือนกัน เลยต้องทำแบบนี้ แถมได้คุมงบตัวเองในระดับนึง
จูบของยัยนางฟ้า ของ หสม. ตอนแรกที่ลงมันเป็นตอนของ “ท่านหญิง” นะชื่อหลี่เชี่ยน มาโผล่เป็นนักแสดงตัวประกอบเกรด 3 ชื่ออิ๋งอิ๋ง เจ้าของร่างเดิมไปตบนางเอกแย่งผู้ชายรวย เลยยิ่งตกอับ พอฟื้นมาในโรงพยาบาลเรียนรู้ความทรงจำของร่าง + อ่านหนังสือ ก็เข้าใจโลกปัจจุบันมากขึ้น และได้ไปรับบทตัวประกอบเล็กๆน้อยๆคือบทของ “ซ่างกวนหว่านเอ๋อ” ไม่รู้กูสะกดชื่อถูกไหม แต่มันมีให้อ่านในเว็บ หสม. กูยังไม่ดรอป สนพ.นี้เพราะกูรอเซ็ท kiss of angela นี่แหละ
แต่ตอนนี้ หสม.เหมือนจะพัฒนาตนเองขึ้นนะ เปานิยายน่าสนใจมาลงเยอะอยู่ กูไม่ได้อยากมาเชียร์ ใครสนใจอยากอ่านเรื่องไหน เรื่องไหนยี้เป็นสิทธิ์ส่วนบุคคล ที่มาบอกนี่คือเผื่อมีใครรอเซ็ทนี้เหมือนกูนะ
>>936 มึงมั่นใจเหรอว่าที่เค้าแปลให้มึงอ่านจะแปลถูก ของเก่ายังไม่เคยยอมรับเลยว่าผิด แถมไล่แปะป้ายคนที่ออกมาบอกว่าผิดว่าเป็นพวกดิสเครดิต ของใหม่อย่างงานน้องกมาก็ยังแปลชื่อผิด ที่กูยี้เพราะพฤติกรรมไม่ใช่อคติ นิยายจีนดีๆมรเยอะให้เปย์ทำไมต้องอ่านของกะปิน้ำปลาผิดๆถูกๆอย่างของจงหยวนด้วย
ของฉี่เตียนแปลผิดเพียบเลย แล้วไอ้คิสแองเจล่า ชื่อจีนไม่มีชุดนี้เว้ย แล้วที่มึงพูดมา อ่ะ ไม่ตรงกะบรีวิว หลอดแม้แต่นิดเดียว ไหนอ่ะ ยัยนมโต ไหนซางก่วนหวั่น หลงมิติมา โอ้ยกูอยากจะขำเป็นภาษาฮั่น
ว่าแต่เล้าหมูนี่คือที่ไหน
7 ไม่มีแปลเรื่องนี้เป็นอิงส์ใช่มะ
ไม่แน่ใจ นิยายดังระดับสั่งเขียนคงมีอยู่ แต่อย่าไปพิมพ์คำว่าคิสออฟแองเจล่าหาล่ะ เพราะมีแค่ในไทย
ใครอยากสนับสนุนความเลวก็สนับสนุนไป สิทธิ์ของเขา แต่พอโดนชี้หน้าว่าเลวอย่ามาดิ้นก็แล้วกัน มึงเลือกของมึงเอง
KY มึงจ๊ะ กูเพิ่งอ่านหอยทากจบและกูชอบมากกกกก
พูดถึงเรื่องการแปลของหินpink หน่อย ปกติถ้าเขาแปลแนวจีนโบราณนี่กูไม่อ่านเลยอะ ไม่อิน ไม่ชอบ กูคิดว่าภาษาเขาไม่เหมาะเลย อย่างเมียในดงหญ้า นอกจากเนื้อเรื่องที่กูตัดสินใจไม่อ่านแล้วก็สำนวนการแปลนี่แหละ
แต่พอแปลเรื่องนี้กูชอบอะ กูชอบแบบเอาคำไทย ๆ หรือคำที่คนไทยใช้เป็นภาษาปากไปใส่ มันดูถึงอารมณ์ดี แต่ในขณะเดียวกันมันก็ดูลดความเป็นจีนลงป้ะ? 555555
ขัดใจอย่างเดียวเหมือนที่เคยเห็นเพื่อนโม่งบ่น ไอ้คำว่า "อ่อ" นี่แหละ ฮึ่ม!!!
แวะมากรีดร้องอ๋องซึนแรงๆ กร๊าวใจกูมากกกก ท่านอ๋องคนเย็นชา อย่าให้ซึนแตกนะมึงงงง โอ้ย อยากอ่านเล่ม 3 แล้ว มาเดือนไหนวะ
ก็อย่างที่บอกเงินมึงกระเป๋ามึงจะอ่านก็ได้ไม่มีใครห้ามอะไร
ปล ถ้าโดนหักหลังมาก็อย่ามางอแง เตรียมทนายไว้คุยด้วย นะเผื่อพลาด ถถถ
>>936 มึงอยาเปย์เป็นสิทธิ์ของมึง กูเข็ดหลาบแล้วกับการที่อ่านนิยายแปลที่มีแต่กะปิน้ำปลา กลายเป็นว่าอ่านไปกูต้องมาระแวงหมดว่านี่จริงเปล่า นี่เติมเองเปล่า แล้วกูไม่พอใจกับหลอดด้วย ละเมิดมาแต่ไม่รับผิดชอบเลยซะอย่าง ไหนจะบรรดาป้าๆหาบทั้งหลายอีก ไหนจะหาว่ากูเป็นพวกลูกจ้างสนพ.อื่นมาดิสเครดิต ถถถถ วงวารตัวเองมาก กูเลยตัดสินใจที่จะหยุด ทั้งๆที่กูอยากเปย์หลายเรื่องมาก แต่พอกูเจอพฤติกรรมแย่ๆแบบนี้ กูก็ทนไม่ไหวถ้าดงินกูต้องเอาไปเข้าเป๋าหลอด แม้กูหยุดซื้อคนเดียว ไม่ได้ทำให้หลอดล่มจมหรือปิดกิจการ แต่กูพอใจที่จะทำแบบนี้
ส่วนใครอยากสอยอะไรต่อก็ทำไปเหอะ ไม่มีใครมีสิทธิ์ไปห้ามใครอยู่ละ
กุเข็ดอีกเรื่องคือรีวิวกับพล๊อตนี่ดูดีตลอด เวลาอ่านจริงสนุกแค่ตัวอย่าง ที่เหลือแบบอะไรวะ สุดท้ายก็เสียดายตัง ไม่เฉพาะความเหี้ยของสนพ. แต่เรื่องที่เลือก ๆ มาก็ผิดหวังแล้วผิดหวังอีก ราคาแม่งก็แพง ปกแม่งก็... สุดท้ายกุก็เทได้อย่างสบายไต คือชีวิตดีขึ้นมาก ถ้าอยากอ่านจริง ๆ ก็ซื้อมือสองสามสี่ไปสิ เหมือนที่กุจะทำกับกล้วยอยู่ นั่งจิบชารอมือที่เก้าแบบชิล ๆ
>>949 +100 ไม่อ่านนิยายค่ายมัน กูก็อยู่ได้สบายๆว่ะ นอกจากที่แปลมั่ว ผิดLC แล้ว เท่าที่กูตามมาคือ ไม่รับผิดชอบ ชอบแต่งเรื่อง ชอลโกหก ชอบแฉลูกค้า ชอบโทษทุกอย่าง ชอบเป็นแกนนำด่าคนอืนแล้วทำหน้าใสซื่อว่าไม่รู้เรื่อง ยิ่งถ้าได้ตามมาตั้งแต่ห้องปล่อยของ ก็ยิ่งรู้สันดานความตอแหล ไม่จริงใจ ทำทุกอย่างเพื่อขายหนังสือราคาแพงๆได้
ใครอ่านท่านอ๋องเมื่อไรจะหย่ากับข้าแล้วบ้าง รบกวนช่วยบอกหน่อยว่าสำนวนเป็นไงโอเคมั้ย
** เล่มนี้เห็น 5 เล่มจบ มีใครรู้มั่งตอนจบในซีรีย์กับในหนังสือนี่เค้าจบเหมือนกันป่าว ...กราบ
อิอ๋องซึนเล่มสาม ออกเดือนหน้าปะมึง หรือเว้นพักไต ออกธค กุจะได้ไม่ต้องเฝ้าคอย
อ๋องซึนตอนจบนี่มีเมียหลายคนป่ะไม่เคยเห็นคนสปอยเรื่องนี้เลย
พูดถึงเรื่องนิยายจงหยวนออนไลน์ ไว้เค้าอัพจบแล้วกูขอเช่าไอดีวันนึง มือเก้ากูยังขี้เกียจจะออกไปโอนเงิน
นิยายออนไลน์จงหยวน มีแปลอังกฤษแล้วทั้งหมด กูโนแคร์ อ่านอังกฤษเอาได้เว้ย (แอพ qidian เลย ดีมาก เขาทำแบบโปรโคตร นิยายก็พอประมาณนะ อนาคตคงมากกว่านี้)
ขอลักมาขำ
อัจฉริยะสมองเพชร = Library of Heaven’s Path ห้องสมุดเส้นทางสวรรค์
ปล่อยให้เทพเขาคุยกัน = Cultivation Chat Group : ห้องแชทของผู้บำเพ็ญตน
อยากกินไหมล่ะ = Gourmet Food Supplier
มหายุทธหยุดพิภพ =wu dong qian kun
แหล่งรวมพล คนชั้นเซียน นี้อิงเรื่องไหนว่า
ใครอยากอ่านอยากซื้อหมูก็เอาเถอะ 5555555555
ใครเคยเปลี่ยนนิยายกะสยั่มมั้ง สั่งหนังสือละเขาส่งมาผิดเล่ม แถมกูยังเบลอไปแกะพลาสติกหุ้มเขาออกอีก จะบ้าาา ทั้งๆที่เรื่องนั้นซื้อมาอ่านเรียบร้อยละ เขาจะให้เปลี่ยนมั้ย
คือกุเข้าใจว่าหนังสือที่เอามาให้อ่านแบบเติมเหรียญนี่ มันต้องมีรวมเล่มพิมพ์ป่าววะ
ถ้าลงไม่จบอีก อย่างงี๊ ก็ฟาดเงิน 2 ต่อ เลยสิ หาตังค์เติมเหรียญ แล้วยังต้องมาซื้อเล่มอีก เพราะคงลงไม่จบ
กุรู้สึกไม่เป็นธรรมมากๆ
เออ หากินได้แปลกดี เหมือนกัน แต่ ธวล ก็ขายแบบนี้ป่ะ
นิยายออนไลน์แบบเติมเงินของพวก 7 ไม่ใช่ทุกเรื่องจะได้ตีพิมพ์น่ะ
บางเรื่องที่กระแสไม่ดีก็จะไม่ขายป่ะ โยนหินถามทางไรงี้
คงไม่ใช่หลอด(แกล้ง)ไม่รู้ว่าลิขสิทธิ์หนังสือกับอีบุ๊คมันแยกกันนะมึง...
หลอดแม่งเตรียมเครื่องเคียงต้มหมูละ
ใครจะเป็นหมูให้หลอดขุนต้มบ้างวะ แต่เทียบๆดูแต่ละอย่างแล้ว แปลออกมาได้ค่อนข้างจะ จะ อืม ใส่สีตรไข่ จนแทบจะเป็นคนละเรื่องเลยวะ ไปเขียนขายเองก็ได้มั้งแบบนี้
คือถ้าเรื่องไหนจะตีพิมพ์ก็น่าจะไปบอกไปเลยว่าตีพิมพ์ ลงให้อ่านสิบกว่าตอนก็น่าจะพอรู้กระแสแล้ว ไม่ใช่ทั้งให้เติมเงิน ทั้งตีพิมพ์ด้วย กุว่าเอาเปรียบไปหน่อยว่ะ
Ky กูโม่งมือใหม่ ไม่รู้มึงคุยนิยายทั่วไปกันบอร์ดไหน ส่วนใหญ่กูสิงแต่ตำหนังนี้ พวกมึงมีใครอ่านงานของ biscuitbus ไหม กูอยากได้แนวซินของนักเขียนคนนี้ รกทู้โปรดอภัยกู
>>988 นิยายจีน เสิ้นเจิ้น หรือคนไทยแต่ง มึงไปที่นี่
https://fanboi.ch/literature/4500/recent/ล
นิยายไทย https://fanboi.ch/literature/4376/recent/
ห้องรวม ทุกอย่าง ไปหาที่ลงเอาเอง
https://fanboi.ch/literature/all/
ใครมี link eng ผีเน่าโลงผุ วานแปะ จะขอบใจหลายๆ
เจอแต่แบบ จีน อ่ะ มึงไปหาเอา กู จกมา จากฟาร์มกวางนุ้ย
________
สรุปสั้นๆครือ อิชั้นเหมือนจิเจอผีเน่ากับโลงผุแล้วเจ้าค่ะ เชิญชาวฟาร์มไปดำน้ำทัศนาได้ เป็นฉบับสุกบนเว็บจีนเนื้อหาอาจไม่เหมือนดิบในดิบ
http://ck101.com/thread-2851897-1-1.html
จุดที่เหมือนที่หลอดรีวิวไว้
-นางเอก"ซีเหลียงโม่” เป็นลูกสาวคนโตที่เกิดจากเมียหลวงของแม่ทัพคนสำคัญของประเทศ
-สาวสวย เดิมทีชีวิตเหมือนนางซินเลยนาจาาา แต่มีเหตุบางอย่างเกิดขึ้น นิสัยเลยเปลี่ยนทั้งเลวทั้งชั่วแบบในคำบรรยายที่หลอดลง
-มีน้องสาวสี่คนเกิดจากอนุ
-นางทำทุกอย่างที่ร้ายๆข่าาา หักขาน้องสาวคนที่สอง ทำลายโฉมน้องสาวคนที่สามแล้วแย่งสามีแมร่มมาซะ กำจัดแม่สอง ขายพ่อ อ่อยอ๋อง ล่อไท่จื่อ
-พระเอก”ไป๋หลี่ชิง” เป็นมหาขันทีผู้ทรงอิทธิพล โหดร้าย และงดงามเป็นอันดับหนึ่งของแผ่นดิน โดนเรียกว่า “เก้าพันปีหลวง” เลยนาจา (ไว้แปลจิมาอธิบายศัพท์) ฮีเป็นไท่จื่อไท่ฟู่(ราชครูประจำองค์รัชทายาท)
-พระนางข้างบนแต่งกัน หลายๆอย่างคล้ายที่หลอดบรรยายแหละ
-พระเอกเป็นขันทีปลอมนาจา เบื้องหลังและตัวตนที่แท้จริงมความลับสุดยอดดดดถึงต้องมาเป็นขันที
เจอคำสะกดผิดพิมพ์ผิดบอกด้วยนาจา วันนี้อิชั้นขุดจนเบลอจัด
ปล. มีรีวิวบอกว่าเรื่องนี้มีฉากอย่างว่าเยอะ แต่ส่วนใหญ่คนเขียนสคิปผ่านตัดๆให้คิดเอง แต่แหม ฉากเยอะเขียนฟิคใส่ง่ายใช่ป่ะคะะะะ
#ทาสแมวคนเดิมเพิ่มเติมคือเมากาว #npcเปลี่ยนอาชีพนักดิสอยู่เมืองไหนคร๊ะอิชั้นจะไปหา
ปล. มีคนทำรายละเอียดประวัติพระเอกเรื่องนี้ไว้ด้วยนาจา http://baike.baidu.com/item/百里青/15087285
กูอ่านหาเมียในสวนผักของส้มส้มจบแล้วนะ
----[หาเมียในสวนผัก]---------
.
.
.
.
.
มันเป็นนิยายเบาๆ ให้ความรู้สึกเหมือนเรื่องเพียงหนึ่งใจว่ะ
ว่าด้วยเรื่องผู้ชายหลงเมีย เปย์เมียเท่านั้นแหละ
ความเป็นสาวทะลุมิติของนางเอกนี่เอามาใช้ประโยชน์แค่เรื่องค้าขายกับแนวคิดจริงๆ แถวปมเรื่องที่พระเอกต้องปิดบังฐานะแม่งมาไวไปไวอีกตะหาก สืบราชการลับแป๊บเดียว ที่เหลือเป็นเรื่องว่าด้วยการจีบเมียล้วนๆ
กูว่ามันเลยอาจจะถูกใจสายชอบความเบาสบายประดุจโบยบินอยู่บนปุยเมฆน่ะนะ มันเดาตอนจบได้แบบไม่ต้องลุ้นให้ปวดตับมาก
แต่สำหรับกู อ่านแล้วก็ได้แต่หัวเราะแหะๆ ยังดีที่ยืมพี่ที่ทำงานมาอ่านว่ะ ขืนซื้อเองคงขายต่อไม่ทัน
แถมพิ้งเจดก็แปลซะยังกับนิยายรักโรแมนติกสมัยนี้ไปอีก
สรปุแล้ว ใครสายชอบความสบายใจ พระเอกนางเอกฝ่าฟันอุปสรรคความรักจนได้ครองคู่กันชัวร์ๆ อ่านแล้วไม่คิดไรมากก็แนะนำนะ
.
.
.
.
.
>>994 นิยายแปลจีนตอนนี้มีเล่มไหนขายเล่มละ 199 บ้างมึงงงง ยิ่งระดับส้มส้มอย่าหวังมะ 5555
>>995 กูว่าส้มส้มก็ต้องถัวๆ เลือกเรื่องเบาๆ มาบ้างไหมวะ แบบ เอาแต่หนักๆ มาลง พวกสายสุขนิยมจะบ้าตายพอดี (กูสายโศกนาฏกรรมนิยม) โชคดีอย่างที่กูว่าข้างบนแหละ ว่าแค่ยืมพี่มาอ่าน ไม่งั้นกูจะเจ็บใจมาก แม่งงงง หน้าปกโคตรดึงดูดใจสัสๆ แต่เนื้อหาข้างในเบาหวิวววว พอๆ กับเงินในกระเป๋ากูเนี่ย
>>997 เล่มฝอยๆส่วนใหญ่ ก็ไม่เกิน 200 นี่ ส่วนบางเล่มฝอยที่เกิน ถ้านัดส่วนลดก็อยู่ที่ 189-199 กูว่าส้ม ขายจีนแปลถูกสุดด้วยซ้ำ ถ้าว่ามันแพง ก็เอาจำนวนหน้ามาเทียบดูก็ได้นะ ส่วนให้พวกเล่มแพงๆ หน่อย มันก็หนาๆ ตามราคา กูว่าตลกที่ว่าเขาขายแพงทั้งที่เทียบจำนวนหน้าแล้ว บางเจ้าที่บอกทำราคานีกเรียนอ่านยัง.แพงกว่าเลย
>>998 เออว่ะ กูลืมคิดถึงของส้มส้มปกเป็นรูปผู้หญิงไป แต่หาเมียในสวนผักมันหนานะมึงงงง ลงไม่เกิน 200 ไม่ไหวมะ (แต่กูเปิดอ่านก็ขัดใจการจัดเลย์เอาท์ของเล่มนี้อยู่นะ ไม่รู้อิงตามทางจีนมาเหรอ จำนวนบรรทัดต่อหน้าถือว่าเบาบางอ่ะ) อีกอย่างเล่มจะฝอยไม่ฝอย แต่ถ้าแพงมันก็มีปัจจัยอื่นมาเกี่ยวไหมมึง ทั้งเรื่องค่าลิขสิทธิ์ต้นทาง ค่านักแปล บลาๆๆ
เออ แต่ว่าพิ้งเจดนี่เขาแปลสำนวนงี้มานานแล้วเหรอวะ อ่านแล้วนิยายปัจจุบันมาก กูเพิ่งเคยมาอ่านงานแปลเขาเล่มแรกก็เล่มหาเมียในสวนนี่แหละ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.