จากความเห็นกู
.
.
.
.
ตอนที่นางเอกจะแทงน้องชายที่เป็นกบฏ นางหันไปมองเด็จพี่แล้วยิ้ม ต่อจากนั้นทุกคนทั้งท่านโหว
ขุนนางต่างๆ ก็ชื่นชมนางเอก นางเอกเลยตัดสินใจประกาศว่านางและเด็จพี่เป็นพี่น้องแท้ๆ ตอนที่นางพูด นางคิดในใจด้วยว่าห้ามร้องไห้นะ พอพูดจบนางก็คิดว่าเป็นหนทางที่ดีที่สุดที่ให้เขาได้ครองบัลังก์ต่อไป เพื่อราษฎร และก็เว้นบรรทัดลงมาว่านางเอกขอแค่ได้มองอีกฝ่ายไกลๆก็เพียงพอจากนั้นนางเอกก็เงยหน้าขึ้นสบตาใครบางคน ซึ่งบรรยายว่าสายตาคนๆนั้นดุดัน และมีแววไม่ยินยอมแต่ก็จนใจ
.
.
.
.
.
จบคร่ะมึง