Last posted
Total of 1000 posts
กูเพิ่งสอยเจินหวนตอนเซล 40% มา รู้สึกดีใจที่กูไม่เคยดูซีรีย์ 55555
และกูเพิ่งรู้ว่าฮ่องเต้ในเจินหวนคือคนเดียวกันกับโจโฉ 2010
ป้าหลินอัพเดทเรื่องการสปอยล์ล่ะ
.
.
.
สวัสดีค่ะ
ก็ยังคงมีดราม่าว่าเรา "ห้ามสปอล์ย" ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้นะคะ คิดนิดนึงนะคะว่ามันเป็นไปไม่ได้ ซีรี่ย์ฉายจนจบแล้วซึ่งทุกคนก็ทราบว่าซีรี่ย์ก็เหมือนกันในหนังสือไม่ได้ต่างกันเนื้อหาคล้ายกันมากทีเดียว
ดังนั้นการพูดคุย เล่าเรื่อง ตีความอะไรก็เป็นไปได้อยู่แล้วค่ะ ใครทำอะไรที่ไหนยังไง อะไรแบบนี้ตามสบายเลยค่ะ
.......แต่.......ที่ปล่อยข่าวกันว่าห้ามสปอล์ย ที่แอดเห็นการสปอล์ยของคนนั้นไม่เรียกได้ว่าสปอล์ยนะคะ เค้าเอาหนังสือเราไปย่อความ ยกคำพูดมาประโยคต่อประโยค ตัดรายละเอียดบรรยายออก ทุกหน้า หน้าต่อหน้า อย่างนี้เรียกว่าสปอล์ยอยู่หรือคะ มันใช่หรือคะ ต่างอะไรกับโหลด PDF. มาอ่านคะ
ลากยาวไปจนถึง การให้อ่านฟรีเป็นการทำทานอย่างนึง..........แอดมินนี่พูดไม่ออกเลยค่ะ
ใครคิดว่าทำอะไรได้หรือไม่ได้ มาถามก่อนก็ดีค่ะ หวังว่าได้คำตอบไปแล้วคงไม่นำไปบิดเบือนอีกนะคะ หรือใครสงสัยรบกวนสอบถามกับทางสำนักพิมพ์โดยตรงได้เลยค่ะ
จบการอธิบาย บางคนก็เข้าใจยากเกินอธิบายค่ะ แอดมินยอมแพ้
ขอบคุณค่ะ
แอดมิน
มึงงงง กูยังไม่ทันกดเลย ซานเซิงหมดจากเว็บอีกแล้ว ฮืออออ
หน้าปกสยั่มว่าไร้รสนิยม หน้าปกหสมนี่กูจะเรียกอะไรดีวะ
พวกมึงกูคำนวณยอดของแจ่มแล้วถึง 2500 พวกมึงว่า กูควรเลือกอะไรดีระหว่างปลอกหมอนกะหมอนอิง
เพื่อนโม่งกูขอถามนิด มีใครเคยสั่งหนังสือผ่านไลน์jamshopมั่ง คือส่งแล้วจะส่งsmsเลขพัสดุมาให้เหมือนสั่งเว็บมั้ย
ปกไร้รสนิยมกูของยกให้นางซินของป้า สุดๆ ละ เป็นหนังสือที่เห็นแล้วไม่คิดจะหยิบขึ้นมาอ่าน อย่างน้อยไล่สีมันยังไล่โทนที่เข้ากันได้
>>725 กูจัดอยู่ในหมวดไร้รสนิยมเพราะสิ้นคิด สักแต่เปลี่ยนสี ไม่มีความเข้ากันระหว่างหน้าปกกับรูปประกอบ หมีเยวี่ยยังพอเห็นความเกี่ยวข้องบ้าง แต่พี่เสือ นาง 11 อ๋องนี่ไม่แม้แต่จะเกี่ยว
ไฟรักสีสวยจริง แต่สิ้นคิดไป นึกถึงตอนที่ห้องเผือกบอกว่าหน้าปกหสม.เหมือนผ้าสามสีผูกต้นโพธิ์ กูว่าปกสยามก็ไม่ต่างกันหรอก แล้วปกกรอลี่มันเอามาจากจีน ไม่ได้คิดเองซักหน่อย กูเลยไม่เอามารวม
วันนี้ว่างๆเลยกะไปส่องนิยายจีนเสิ่นเจิ้นในดด เจอเรื่องชะตาเกี้ยวรัก พล็อตหมอยหญิงกระแทกหน้ากูเลย
.
.
.
จิวจื่อคิดว่าตัวเองโชคดีกว่านางเอกนิยายย้อนเวลาทั้งหลาย นางเป็นบุตรสาวที่ครอบครัวไม่ต้องการ สามีก็ไร้เยื่อไยหลงเมียรองมากกว่า หญิงสาวเลยถือโอกาสดีขอหย่าแล้วหนีไปใช้ชีวิตอย่างอิสระพร้อมเงินทุนอีกหีบใหญ่ หวังวาดฝันว่าจะสร้างโรงเตี๊ยมที่เลิศหรูที่สุดของยุคสมัย ใช้ชีวิตเป็นแม่ม่ายสาวพราวเสน่ห์สุขสบาย ทุกอย่างเหมือนจะดี เสียอย่างเดียว...คือมีภาระติดท้องไปด้วยหนึ่งชีวิต
.
.
ต่อจากนี้พระเอกก็จะไปตามลูกคืน orz จะเสิ่นเจิ้นเรื่องภาษาหรือความไทยที่แทรกมากูไม่ซีนะ นี่แม่งก็อปพล็อตมาเลย แถมอยู่หน้านิยายแนะนำ กูเพลียยย ว่าแต่กูโพสต์ที่นี่ถูกป่ะวะ หรือต้องไปตำหนักเผือก
>>705 กูชอบเจินหวน และรู้สึกดีที่ไม่เคยดูซร เห็นหน้าฮ่องเต้แล้วกูโบกผ้าเช็ดหน้าหยอยๆ ถึงจะมีแต่คนบอกว่าเล่นดีมากก็เถอะ กูได้เจินหวนมาตอนflashsaleเหมือนกัน คุ้มสัดและมันดีมาก นางเอกไม่ซู มีแพ้มีชนะ เรื่องนี้ทำกูร้องไห้ได้ตั้งแต่เล่มต้นๆยันท้าย อย่าหาว่ากูอวย เอาเป็นว่าถูกจริตคนที่ชอบแนวชิงรักหักสวาทสงครามนางสนมแน่นอน
>>729 ที่นี่ถูกแล้วตำหนักเผือกหนักไปทางจงหยวน กำลังร้องห่มร้องไห้กับปกมังกือกับหนังสือน้องหมาที่ต้นทางแม่งน่าอ่านฟีลกู๊ด ใส่พริกน้ำปลาซะดูหยาบเลย เรื่องพล๊อตเมิงต้องทำใจว่ะ ต้องดูรายละเอียดอื่นถ้าเหมือนเยอะๆคนก็เริ่มด่าเองแหละ หมอญเองก็ดังอยู่
>>730 กุดูซีรีย์ก็สนุกดีนะ นางเอกเล่นดี ถ้าซีรีย์ตีว่าอ๋องเป็นพระเอกไปกุก็ว่าโอเคอยู่นะ อีกอย่างเวลาดูแนวนี้ในใจกุเชียร์นางเอกอย่างเดียวอยู่แล้วล่ะมั้ง เลยไม่ค่อยสนผช ยิ่งฮ่องเต้ทำตัวน่าด่าอีก ถ้าหล่อๆหนุ่มๆอาจจะด่าไม่ลง
>>730 >>733 กูอ่านแต่ว่าด้วยอาชีพนางสนมและกูชอบมากเหมือนกัน ตอนแรกกูกะจะซื้อเจินหวนตอนที่เซลส์นั่นแหละ แต่ก่อนหน้านี้กูไปหาข้อมูลและเจอซีรีย์เข้าเต็มๆ หนังหน้าคุณปู่ฮ่องเต้ทำกูกระอักมากกกกกก กูซื้อไม่ลงเลย ขนาดกูเห็นแค่ภาพนิ่งยังไม่ได้ดูซีรีย์นะ แม่ง เอาเป็นว่าสุดท้ายกูก็ไม่กล้าซื้อเจินหวน 555 แต่กูคิดว่ากูอาจจะทำใจให้อ่านเจินหวนไม่ค่อยได้ว่ะ เห็นตำหนักก่อนๆ บอกว่าเจินหวนเป็นไบเบิ้ลของวังหลัง กูว่ามันคงจะ real เกินกว่ากูจะทำใจรับได้
กูยังไม่ได้อ่านเจินหวนเลย แต่กูชอบซีรีส์มากกก ตะลุยดู 70 ตอนแบบไม่เบื่อเลย
ไม่รู้ในหนังสือเป็นไงนะ แต่ในซีรีส์นี่กูชอบนางเอกว่ะ ฉลาด อยู่เป็น หาจังหวะเป็น กูชอบการเชือดเฉือนชิงไหวชิงพริบของบรรดาสนมด้วย ผู้หญิงนี่มีมารยาร้อยเล่มเกวียนจริงๆ กูว่าเป็นเรื่องที่ครบรสดีอะ แต่ละตัวละครก็เก่ง ไม่โง่ (ที่แพ้คือเพราะพลาด ไม่ก็อีกฝ่ายหาทางแก้ลำได้ แต่ไม่มีอารมณ์แพ้แบบง่าวๆอะ)
ในซีรีส์นี่สนมแต่ละคนสวยๆทั้งนั้น กูชอบตรงนี้ด้วยแหละ แบบเห็นผู้หญิงสวยๆทั้งเรื่องเลยเจริญหูเจริญตา ดูไม่เบื่อเลย หมอหลวงกับอ๋องก็หล่อนะ ส่วนฮ่องเต้นี่ คือกูดูสามก๊ก 2010 มาก่อนอะ เห็นหน้าเฮียแกทีไรนึกถึงแต่โจโฉ 😂
>>733 >>735 ว่าด้วยฯกูก็ชอบ อ่านซ้ำได้เรื่อยๆ เพราะรู้ว่าสุดท้ายนางเอกจะรอดมั้ง นิสัยนางเอกว่าด้วยแค่จะผูกใจฮ่องเต้ ซึ่งเจินหวนจะเรียลกว่า ปมดราม่าเยอะกว่า เนื้อเรื่องพลิกไปมาแบบที่มึงคาดไม่ถึง แทบไม่มีช่วงที่กูอ่านแล้วเบื่อเลยถึงมันจะ10เล่มก็เถอะ เอาเป็นว่ากูชอบ แต่ให้อ่านซ้ำอีกทีขอคิดดูก่อน เพราะดราม่าชิบหายมาก ถึงจะไม่ซื้อไว้แต่กูแนะนำว่าควรหามาอ่านซักครั้ง /โปรยกัญชา เออแล้วกูชอบคนแปลเจินหวนด้วย ดารินอะไรซักอย่าง ตอนนี้แปลหมี่เยวี่ยอยู่ กูว่าจะสอยเพราะคนแปลเนี่ยแหละแต่รอมันจบก่อน
>>729 กูอ่านเรื่องนี้อยู่เพื่อนโม่ง ตามอ่านเพราะคำโปรยทำให้กูนึกถึงหมอหญิงนี่หล่ะ ... เท่าที่อ่านก็ไม่ได้เหมือนหมอหญิงเท่าไหร่หรอก เรียกว่าได้โครงบันดาลใจจากหมอหญิงดีกว่า ... อย่างที่ >>731 ว่า สามีเก่ายังไม่แน่เลยจะเป็นพระเอกป่าว ที่มันไม่ค่อยสนุกเพราะมันไม่สมจริง อีกทั้งสำนวน ภาษาอะไรยังไม่ถึง ..กูไม่อยากว่านักแต่งไทย ที่กำลังแต่งหรือแต่งนิยายจีนแบบเสินเจิ้นออกมาแล้ว กูว่าแต่งนิยายเรื่องนึงให้มีคนติดตามอ่านได้ มันค้องใช้ความพยายาม และระเบียบวินัยมากอ่ะ กูขอติเพื่อก่อ ในจุดๆไปดักว่า ใครปรับปรุงได้ก็ดีต่อเขา ส่วนใครมั่นหน้าก็ปล่อยเขาไป ความชอบแต่งละคนไม่เหมือนกัน
ในโม่งรวมถึงกู อ่านนิยายจีนกันมาเยอะมาก มันก็ต้องการความเรียลในจีนขึ้นเรื่อยๆๆ กูนึกถึงตัวเอง เปิดมาอ่านนิยายรัก จอมนางของป้าหลิน กูยังเกลียดเรื่องนี้จนทุกวันนี้ ตอนนั้นกูคิดว่ามันอ่านยากมากกก ทำให้กูฝังใจเลย ... แต่พอแก่ประสบการณ์ กูกลับคิดว่าเป็นนิยายที่แปลได้ขึ้นหิ้งเรื่องนึงเลยทีเดียว ทั้งวจนภาษาไทยและจีน และคงบริบทความเป็นจีน
เจินหวน นั้นแสนเข้มข้น
อ่ะ .. เจินหวน นั้นแสนเข้มข้น
แต่ถ้าชอบล้นๆ จงหยวนป้ายหน้าไปเลยไป
อ่ะงงเด้ งงเด้
กูแต่งอะไรของกูวะ ประสาทกิน 5555 คือจะแนะนำว่านิยายเรื่อง เจินหวน เข้มข้นมาก ควรค่าแก่การเสียเวลาอ่าน จอดป้ายนี้ได้เลย
>>744 เอ่อกูว่า >>742 เค้าประชดปะวะ
ขอนอกเรื่องนิด นักเขียนที่เเทนตัวเองว่าไรท์อย่างงั้นไรท์อย่างงี้ กูเห็นแล้วกลอกตามองบนแรง แม่งอ่านแล้วให้ฟีลเด็กเห่อหมอยมาก ไรท์ว่านะคะ...ขอบคุณรี้ดทุกคน บลาๆ กูแบบ ไรท์พ่อง มึงจะมาไรท์ๆๆ อะไรเยอะแยะ เเล้วมาเรียกนักอ่านว่ารี้ดอีก เห็นแล้วลำไยบอกไม่ถูก แค่ใช้สรรพนามให้ถูกมันยากเหรอวะ นักเขียน นักอ่านไรเตอร์ รีดเดอร์ หรือแค่พิมพ์ให้เต็มยังขี้เกียจ หรือพอใช้ให้ถูกแล้วมันดูไม่แนว ไม่ฮิปเตอร์เห่อหมอยหรืออะไรวะ งง
ปล. กูนอกเรื่องละ ขออภัยแต่เห็นแล้วอยากบ่น กูอึดอัดกับสรรพนามแบบนี้มานานมาก
กูว่าเรียกไรท์กับรี้ดมันก็เป็นสรรพนามธรรมดาที่เด็กสมัยนี้ชอบใช้กันนะ มันก็ไม่ผิดอะไร
แต่เอาตรงๆ กูก็แอบรู้สึกเหมือนมึงว่ะ เห็นที่ไรรู้สึกตะหงิดๆทุกที เวลาเห็นใครใช้อย่างงี้จะคิดเลยว่าคนเขียนคงเป็นเด็ก+ไม่ใช่มืออาชีพแน่ๆ
กูชอบให้นักเขียนใช้ เรา/นักเขียน/ผู้เขียน หรือไม่ก็ใช้นามปากกานักเขียนแทนมากกว่าเหมือนกันว่ะ คือก็ดูโบราณแหละ แต่กูรู้สึกว่าดูเป็นมืออาชีพ+มีประสบการณ์ดี กูอยากคุยกับนักเขียนที่แทนตัวเองแบบนี้มากกว่าอะ
>>729 โครงเรื่องแม่งก็อปปี้ทูจริงๆ อะแหละ กูว่าเกือบจะดีแล้ว แม่งตายตรงคลอดลูก แม่งเขียนซะอลังเวอร์ นางเอกจะตายไม่ตายแหล่อยู่ พอคลอดเสดปุ๊ป แปปเดียวแม่งฟื้นมาเลื้ยงลูกแล้ว ส่วนอีตัวที่คาดว่าจะเป็นพระเอกแม่งก็ด้านเกิ๊น
>>745 กูก็รำคาญเหมือนกัน แม่งเห็นแล้วขัดลูกตา
>>749 ไว้อาลัยให้มึงเลย ก่อนจะซื้อไร มึงถามโม่งอื่นด้วยสิคะซิส
นักเขียนแทนว่าไรท์ ยังพอหลับหูหลับตาได้บ้าง(แต่ก็ไม่ชอบเหมือนกัน)
แต่ดอยเขามาแปล แล้วเรียกไรท์ นี่ห่ามาก มึงไม่ได้ไรท์ว้อย!
KY กูเห็นแอดมินในวังแด้เขามีเปิดให้เล่นเกมด้วยว่ะ ใครยังไม่เล่นไปเลยมึง กูเห็นเขามีของรางวัลให้กับคนออกไอเดียเล่นเกม อยากได้เลยวะ
แต่กูอ่านคำตอบเล่นๆไล่มาจนเจอกับคำตอบ ป้าฐ นักดำน้ำที่เกลียดเรื่องนี้ กูเห็นเขาตามด่าหมอหญิงไม่ใช่หรา
อีคนบอกกอปเรื่องยังงั้นยังงี้ มึงไม่คิดมั่งเหรอว่าเขาไม่เคยอ่านหมอหญิง พอเจอเรื่องเขียนทีหลังแม่งมีอคติมาก่อนเลย กูเห็นนิยาย...มีพลอตแบบนี้เกลื่อนไป เกิดเป็นลูกแม่ค้า แม่ติดการพนัน พ่อติดเหล้า พระเอกเป็นนักธุรกิจ สุดท้ายนางเอกโดนส่งไปขัดดอก ต่อมาพอท้องหนีพระเอก และพระเอกไปตามง้อ คือมันเป็นพลอตที่เห็นเกลื่อนปะวะ แค่ย้ายมาอยู่ในธีมจีนโบราณ สามีมีภรรยา+อนุหลายคน นางเอกของเรื่องจะต้องไม่เป็นที่โปรดปราน อาจโดนขับไล่หรือรังเกียจเพราะสาเหตุอะไรบางอย่าง นางเอกท้องแล้วสามีไปตามกลับมา หากสามียังไม่มีลูกก็สมควรต้องยิ่งตามมาง้อ เพราะการไม่มีบุตรสืบสกุลอาจทำให้ตระกูลล่มสลายได้ กูเจออีพวกบอกกอปนี่อยากจะเบะปากมองบนเหมือนกัน ไม่รู้จักแยกแยะรายละเอียดภายในเรื่อง มึงห้ามไม่ให้ตัวเองป่วยได้ปะ ห้ามไม่ให้ใส่เสื้อสีเหมือนคนอื่นได้ปะ ห้ามไม่ให้ชอบของกินเหมือนคนอื่นได้ปะ หรือมึงก็ขี้กอป
>>754 ใจเย็นนะมึง ยังไม่มีใครด่าสาดขนาดนั้น ถ้ามึงคิดว่าไม่ก็อปแล้วมึงชอบจะอ่านต่อก็ไม่มีใครว่าอะไร กูเข้าใจว่าพล็อตคล้ายได้ เพราะแนวจีนโบราณมันก็ซ้ำๆ แต่เรื่องที่โม่งพูดถึงกัน สำหรับกูถ้าเอาแค่พล็อตก็หมอญแล้วมึง ขาดแค่นางเอกไม่ได้เป็นหมอแค่นั้น แต่ถ้ารายละเอียดปลีกย่อยมันไม่เหมือน แล้วคนว่าไม่ก็อปนั่นก็แล้วแต่
เสิ้นเจิ้นที่อ่านมา เสียดายเงินแทบทุกเรื่อง
>>754 กูร้อนตัว เพราะโพสกูมีคำว่าก๊อป(ที่มันน่าจะมีความหมานเดียวกับคำว่า 'กอป' ของมึง) และกูใช้คำว่าโครงเรื่อง ในความหมายของกูโครงเรื่องแม่งก็ก๊อปๆ กันทั้งนั้น มีคำไหนไหมที่กูบอกว่ารายละเอียดมันเหมือนกัน(มันก็อาจจะมีบ้างที่เหมือนกัน แต่กูไม่ได้พูดถึง) และที่มึงถามว่า'ห้ามไม่ให้ตัวเองป่วยได้ปะ' กูตอบเลยว่าได้ แค่มึงออกกำลังกายสม่ำเสมอ กินอาหารครบห้าหมู่ที่ดีและมีประโยชน์ไม่ดื่มแอลกอฮอล์เสพของมึนเมา รักษาตัวอยู่ในศีลห้า สวดมนต์นั่งสมาธิ ทำจิตใจให้ผ่องใส ลดละเลิกอินเตอร์เน็ต 'ห้ามไม่ให้ใส่เสื้อสีเหมือนคนอื่นได้ปะ' กูขอตอบได้ แค่มึงขังตัวเองอยู่ในห้อง ปิดประตูหน้าตาให้เรียบร้อย แล้วมึงใส่เลย มึงจะใส่สีไหนก็ได้ ทุกสีก็ยังได้ หรือมึงจะแก้ผ้าของเลือกเอาตามที่มึงสบายใจ มึงห้ามตัวเองไม่ให้โผล่ตัวไปให้คนอื่นเห็นก็พอ 'ห้ามไม่ให้ชอบของกินเหมือนคนอื่นได้ปะ' กูก็ขอตอบว่าได้ อีก ถ้ามึงเจอคนชอบกินแมลงสาป กูคิดว่ามึงน่าจะห้ามตัวเองได้นะ หรือไม่ (ก็เรื่องของมึงแล้ว) 'หรือมึงก็ขี้กอป' อืม...ขี้กูไม่กอปนะ ขี้กูเหลว จริงจังแล้วๆ ก็ถ้ามันเป็นเรื่องที่ดีทำแล้วมีความสุข ไม่หนักหัวใครกูว่ากูก็ขี้กอป นะ
สุดท้ายนี้ถ้ามึงบังเอิญเป็นคนเขียนนิยายเรื่องนี้(หรือแนวๆ นี้) กูขอโทษ ถ้ามึงบังเอิญเป็นติ่งนิยายเรื่องนี้(หรือแนวๆ นี้) กูขออภัย แต่ถ้ามึงไม่ได้เป็นเห้ไรเลยนอกจากคนธรรมดา กูก็กำลังกระชับความสัมพันธ์ระหว่างเรา //เบะปากมองบน
ปล. ยาวไปนิด ขออภัยเพื่อนโม่งทั้งหลายด้วย
นักเขียน กะFC มาเองป่ะคะ แถวนี้เขาไม่ค่อยอ่านเสิ้นเจิ้นหรอกค่ะ ถ้าพล็อตมันไทยขนาดนั้นจะเขียนจีนทำไมคะ เขียนนิยายไทยไปเลยค่ะ จบ ย้อนอดีตทะลุมิติมาทำเหี้ยอะไรกะนเยอะแยะ
KY นิด ถ้ากูจะหาเจินหวนยกชุดมาเก็บนี่ยังทันไหมวะ หาในเวบไม่เจอเลย มือสองก็ได้นะ
>>768 bf มีครบเซ็ต https://www.bfriendstore.com/book-detail/9357
แต่ถ้ามึงอยากได้ลอเยอะกว่านี้ไปหิ้วที่งานหนังสือก็ได้นะกูว่า แต่ถ้าขี้เกียจก็กดเว็บสยั่มเอาเลย
อีกประเด็นคือหลายคนไม่อ่านแปลเพราะไม่มีตังซื้อเลยได้แต่อ่านเสิ่นเจิ้นกุว่าน่าจะมีเยอะ อ่านฟรีไงยังไงก็ได้ แต่ทำเป็นเล่มมาขายจะเหลือคนซื้อกี่คน
เราอ่านและคอมเมนต์ให้เสิ่นเจิ้นหลายเรื่องในเด็กดีรวมถึงกำลังเริ่มแต่งด้วย แต่อ่านชะตาเกี้ยวรักตอนล่าสุดแล้วรู้สึกไม่ชอบเลยได้กลิ่นอายละครไทยลอยมาเลย มันจะกลายเป็นนิยายชิงรักหักสวาทแล้ว อ่านแล้วสงสารนางเอกและชายาสามมากค่ะไม่อยากให้ชิงตัวอ๋องสามกัน อยากให้ชายาสามคิดได้เร็ว ๆ ไม่ร่วมมือกับนางร้ายแล้วกลับมาพยายามเอาชนะใจสวามีต่อ
ky เมื่อไหร่เราจะจบประเด็นนิยายเสิ่นเจิ้นกันสักทีวะ กูรู้สึกว่าไม่ว่าจะคุยห่าอะไร เดี๋ยวแม่งต้องมีคนชงประเด็นกลับมานิยายเสิ่นเจิ้น คือกูรู้สึกว่าเป็นความม้าที่ไม่เนียน กูขอโทษกูอาจจะดูอคติ แต่อ่านโม่งช่วงนี้แล้วรู้สึกว่าม้าเสิ่นเจิ้นเต็มไปหมดจริงๆ
อีกอย่างทางค่ายส้ม ไม่ได้บุกตลาดอีบุ๊กด้วย
อย่างน้อย เว็บอีบุ๊ก คนอ่านที่อยากได้แนวรักของจีนโบราณ ก็ถือว่าเป็นทางเรื่องหนึ่ง
คนอ่านไม่ได้จ้องให้สมบูรณ์แบบไปหมด ขอแค่สนุก เปลี่ยนรสชาติบ้าง
กูว่ายังคงไปได้บ้าง สำหรับคนเขียนแนวนี้
กู >>781 เอง กูลืมพูดเรื่องค่าลข. ส่วนหนึ่งเป็นเพราะสนพ.จีนจะให้จ่ายค่าลข.อีบุ๊คล่วงหน้าเป็นเงินก้อน + %ตามจำนวนเล่มถ้ายอดโหลดเกินกว่าที่จ่ายไป ถ้าเอาอีบุ๊คมาแล้วดันมียอดโหลดไม่ถึงเป้านี่จบเห่เลย เหมือนเอาเงินไปทิ้งเฉยๆ ไม่เหมือหนังสือที่ต่อให้หมดสัญญาลข. มึงยังเก็บเล่มไปเลหลังขายต่อได้ แต่อีบุ๊คนี่ต้องถอดออกไปเลย ขายไม่ได้อีก มันไม่มีใครรับประกันได้ว่ายอดซื้อจะคุ้มทุนในสามปีห้าปี
>>781 กูมองได้สองแง่มุมนะ
เรื่องเถื่อน บอกตรง หยุดได้ยาก ของส้มจริงๆก็โดนเถื่อนแปลงเป็นไฟล์pdfมากอยู่ แม้จะไม่เท่าของเมืองยิ้ม
จะขายหรือไม่ขายก็ยังโดนอยู่ดี แค่ช้าหรือเร็วเท่านั้น
ต่อมา ตลาดอีบุ๊ก มันแย่งฐานลูกค้าเดิมกันเองด้วย ยอดขายบ้านเราปกติไม่ได้โตขึ้น มีแต่ลดลง (ในแบบรูปเล่ม)
อย่างน้อย 10-20 % ที่ตลาดอีบุ๊กเข้ามาแชร์ยอดเงินในบ้านเราได้แล้ว
กูคิดว่า ถ้าอนาคตไม่ขยับตัวอะไร กูยังมองว่าตลาดหนังสือยังคงลดลงเรื่อยๆ เพราะถ้าไปดูยอดขายหนังสือจากร้านซีเอ็ด หรือ ร้านอัมรินทร์ จะเห็นว่ายอดขายรวมลดลงมาตลอดทุกปี
ถ้าศึกษาไปที่ตลาดอเมริกา จะเห็นว่าอีบุ๊กแชร์ตลาดมากไป จนค่ายร้านหนังสือไปไม่รอด จนรัฐบาลต้องขึ้นภาษี Ebook สกัด
อนาคตกูว่าตลาดในไทยคงจะค่อยๆเปลี่ยนไป เมื่อคนอ่านรุ่นใหม่ๆ นิยมเสพจากมือถือ แท็บเล็ต มากขึ้น
กล้วยก็ทำอีบุ๊คนะ พวกมึงอย่าเมินสิวะ แต่กล้วยจะทำตอนที่ออกมาจนครบหมดแล้วอ่ะ
ปล ด้ายแดงถูกชะตากูมากว่ะ สงสัยกูจะชอบ นข คนนี้จริงๆ
>>784 กุว่านักอ่านมีกำลังซื้อจำกัดมากกว่า ในขณะที่หนังสือราคาแพงขึ้นเรื่อยๆ นี่การ์ตูนล่อไป50-70บาทเล่มบางๆอ่านแปบๆจบ นิยายเดี๋ยวนี้ก็แพงขึ้นเรื่อยๆ จะแต่งหรือแปลก็เถอะ แล้วพวกกิเลสอื่นๆมาตัดเงินอีก ทั้งต้องอวดว่าไปกินไปเที่ยว มือถือแพงๆ หลายคนก็เลือกที่จะซื้อน้อยลงไปแทน แล้วไอกลุ่มรุ่นใหม่ๆก็ไม่ค่อยซื้ออ่านกันหรอก เอาง่ายๆพื้นฐานคนในประเทศไม่ได้รักการอ่านอะไรกันอยู่แล้ว ที่ซื้อๆกันทุกวันนี้มันก็เฉพาะกลุ่ม แถมมองหนังสือเป็นของสะสมไปซะส่วนนึงอีก ebook ที่ราคาเท่าหนังสือเล่มมันก็ขายได้น้อยไม่คุ้มหรอก ตปท. ebook เล่นถูกกว่าเล่มจริงพอตัวจะแย่งยอดก็ไม่แปลก ยิ่งนิยมพวกแท็บเล็ต มือถือ เอามาอ่านถือไม่หนักอีก แต่ไทยมันไม่ใช่ไง เด็กรุ่นใหม่ขนาดเล่นเกมคำอธิบายมันยังไม่อ่านเลย ถามเอา ต้องให้คนป้อน พวกข้อมูล สามบรรทัดเงี้ยซื้อของกันบอกครบๆในโพส ก็ยังถามเท่าไหร่อยู่เลย
>>787 ตลาดอีบุ๊คของโลกเรา ราคาถูกควบคุมด้วยแอ็ปเปิ้ลนะ ไม่ว่าจะไปซื้อ ebook จากประเทศไหนก็จะโดน 30% ทันที
ตลาดอีบุ๊กบ้านเรายอดขายที่พอไปได้ก็ระดับ 200-300 โหลด ก็พออยู่ได้เท่ากับค่ากับที่สนพ. จ่ายให้แล้ว
การ์ตูนแพงขึ้นเพราะถกกันมาแล้วว่ายอดขายตกลงมาก จนต้องตั้งราคาขึ้นไปแทน ถึงจะขายได้น้อยแต่ก็ถือว่าเป็นทางรอดหนึ่งของค่ายนั้นๆ
ถ้าเข้าใจตลาดบ้านเรา ก็อย่างที่บอกว่า คนเขียนทั่วไปไม่ได้หวังสูงเท่าไร แต่ก็เป็นทางออกของพวกเขานะ เพื่อนโม่ง
จะขายได้หลัก 100 หลัก 10 มันก็พอช่วยให้เกิดอารมณ์เขียนต่อๆ ไปได้
ตัวอย่างสมมุติ
ราคาส่วนแบ่งจากค่ายเมพ ส่วนแบ่งที่คนซื้อผ่านแอปเปิ้ล = 30% + ให้เว็บเมพ 14%+ คนเขียนหรือสนพ.ได้ จริงๆ 56%
สมมุติราคาหนังสือ 280 บ. ขายได้สัก 200 โหลด จะเหลือแบ่งมา 31360 (จากยอดเต็ม 56000)
ky เพื่อนโม่ง กูสงสัยมาพักนึงละ ขอคำนิยาม definition ของนิยายอวี๋ฉิ๋ง ที่ว่ากาว กัญชา สายเขียว นี่มันกาว มันสายเขียวยังไง คือกูอ่านชุดนาง 4เล่ม ศึกรักประลองใจ ชุดเคหาสเมฆา กูก็ว่ามันก็นิยายปกติอ่ะ อาจจะซับซ้อนกว่า มกร ปกตินิดนึง แต่กูว่าก็ไม่ได้ซับซ้อนจนยากจะเข้าใจ กูเลยสงสัยที่เค้าว่ากาวๆ นี่มันกาวยังไง ขอบคุณเพื่อนโม่ง
>>791 ไปหาชุดนางมาอ่านสิ หลงเงานางกาวเบาๆ ส่วนทำนองนองนางกาวหนักมาก แล้วมึงจะเข้าใจ
หลงเงานนางกาวเบาๆ ตอนนางเอกหายไป แล้วพระเอกจับเหยี่ยวมามัดปีก อ่านๆ ไปแล้วจะคิดว่าพระเอกทำเพื่อออ? (แต่อันนี้กูเข้าใจว่าพระเอกหลอนไปเองเห็นนางเอกเป็นเหยี่ยว พอเห็นอิเหยี่ยวนี่บินผ่านตำหนักไปเลยจับมามัดปีก เพราะไม่อยากให้นางเอกหายไป) กับตอนตงกุยโผล่มาข้างเตียงนางเอก ตอนนางเอกหลับลึก (อันนี้กูเข้าใจว่าตงกุยเป็นตัวแทนของจิตใต้สำนึกมั้ง)
อ่ะโอเค อันกาวเบาๆ ไม่มีบ้องกัญชาก็พอรู้เรื่อง มาต่อกันที่ทำนองนางค่ะคุณกิตติ
ทำนองนางนี่อ่านจบแล้วเมาเหมือนแดกเหล้าไปทั้งถัง เพราะกูจับประเด็นห่าไรไม่ได้เลย มีหลายอย่างที่เขียนออกมาเป็นเชิงสัญลักษณ์ เช่นผีในห้องหนังสือ ไอ้แผนที่อะไรที่ไม่รู้ว่ามีสถานที่นี้จริงมั้ย ลายคนที่นางเอกเห็นอย่างนึง คนอื่นเห็นอีกอย่างคือร่ะ สรุปกูอ่านจนจบก็ตีความเหี้ยไรไม่ได้เลยไม่รู้ว่าไอ้สถานที่ที่นางเอกมโนขึ้นมามีจริงมั้ย หรือนางหลอนไปเอง อินกยักษ์ในฝันกับคนนั่นเกี่ยวอะไรกับเนื้อเรื่องจะสื่ออะไร เป็นสัญลักษณ์แทนเรื่องอะไร? inception ผีคนภาพหลอนอะไรเต็มไปหมด ไทม์ไลน์ที่หมอเทวดาปรากฏตัวด้วย นี่กูก็ยังเอ๋อแดกว่าสรุปอิหมอเป็นคนในอดีตจริงๆ หรือเป็นคนยุคปัจจุบันย้อนไปอดีต ทำไมผ่าสมองได้ หรือจริงๆ อิหมอไม่เคยมีตัวตนอยู่ นางเอกหลอนไปเอง(อีกแล้ว)
มึงต้องไปอ่านเองว่ะแล้วจะเข้าใจ บางเรื่องของอวี๋ฉิง ถ้าไม่มีบ้องกัญชาคือมึงอ่านไม่รู้เรื่องจริงๆ
ทำนองนางเป็นเรื่องแรกของอวี๋ฉิงที่กูอ่าน แล้วกูรู้สึก wtf มาก ไม่เก็ทจริงๆ กูไม่ชอบนิสัยนางเอกด้วยแหละ 555555
กูชอบทำนองนางนะ ชอบทั้งนิสัยนางเอก พระเอกเลย ดูเป็นอะไรที่ฉีกดี อ่านแล้วเคลิ้มมากมึง ควันนี่ล่องลอย
//วิ่งออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์นอกตำหนัก
กูเข้ามาในตำหนัก นึกว่าโรงฝิ่น สายเขียวมากันมากมาย
ทำนองนาง นางเอกไม่ซิงใช่มั้ย / อย่าพึ่งถีบกู กูคาใจ
>>801 ใช่ มีคนปีนขึ้นเตียงนางเอกตั้งนานแล้ว (พวกเสนาบดีคนใหญ่คนโต บัณทิตที่อยากเกี่ยวพันกะนางหวังใช้นางไต่ขึ้นไป ) ส่วนสีจื้อเองก็ไม่ได้คิดอะไรคิดว่ามันเป็นเรื่องทางกายมากกว่า ตระกูล สี เป็นตระกูลที่ แต่งผช เข้าบ้าน แถมชาวซีเสียน ก็ไม่ได้สนใจเรื่องนี้ สีต๋ายังไปหาชายบำเรอตามหอโคมเขียวเลย
คืนนั้นไม่ได้กันไม่ใช่เหรอแค่เกือบๆ แต่ก็ไม่ได้ได้กัน
Ky หน่อยดิ ปกติกูเป็นติ่งอวี๋ฉิงนะคะ แล้วเห็นเพื่อนโม่งแนะนำ ภูตรักปาฏิหารย์ ให้คนที่มาถามอ่ะ
กูเลยไปขุดกองดองเล่มนี้มาอ่าน ผ่านไม่สามบท มีเค้าว้าจะไม่ไหวว่ะ กูรำคาญพระเอกชิบ
แล้วตามไปรำคาญเมีย รำคาญลูก ต่อ กูว่าเเม่งรักไร้สติเกินว่ะ กูรับไม่ได้
แถมมุกกูก็ไม่ขำ แป้กมากสำหรับกู นี่เป็นเรื่องแรกที่กูอ่านของอวี๋ฉิงแล้วไม่รอดว่ะ
ชุดนางกูชอบทุกเรื่องนะ เทพมารหลันชิงนี่กูโคตรชอบ สีจื๋ออึ้งๆงงๆกูก็ยังชอบ
แต่ภูตรักฯกูไม่ไหวจริงว่ะ แล้วเสือกซื้อมาครบด้วยนะ รอยรักฯก็มี
ซื้อมาแล้วนี่นะ วันไหนว่างๆไม่มีไรให้อ่านเด๋วกูจะกลับมาอ่านละกัน
ซื้อมาแล้ว กูเสียดายเงิน กูต้องอ่านนนนน5555
เออดีๆมีใครอธิบายทำนองนางได้อีกบ้าง อ่านมาสามรอบยังงงๆอยู่เลย แต่ชอบคาแรกเตอร์นางเอกอ่ะหนอนหนังสือสุดๆ ส่วนพระเอกนี่กูโคตรปลื้มเวลาเนื้อเรื่องเอ่ยถึงพระเอกใจกูเต้นแรงทุกครั้งแบบว่าเข้าใจพระเอกรักนางเอกลึกซึ้งมากกกจริงๆ กูสายเขียวเปย์อวี๋ฉิงทุกเรื่องนะ
>>811 จริง กูทั้งรักทั้งสงสารพระเอก
ถึงนิสัยมันจะเหี้ย แต่มันรักแล้วรักจริงว่ะ รักปักใจสุดๆ
แล้วตอนที่บรรยายถึงตอนมันชิงบัลลังค์ ทั้งๆที่รู้ว่าจะไม่สำเร็จ มันก็ยังฝืนทำ กูนี่โคตรสงสาร น้ำตาซึมเลย
ที่นิสัยมันบิดเบี้ยวขนาดนี้ส่วนหนึ่งก็เพราะคำทำนายแย่ๆนั่นแหละ
ตอนอ่านนี่เพลงคุณหญิงกีรติลอยเข้ามาในหัวกูเลย
แค่อยากจะเป็นเหมือนคนทั่วไป มีรักได้ดั่งใจต้องการ
นี่ตัวฉันผิดหรือไร ฉันต้องใช้หนี้กรรมให้ใคร เจ็บที่มันต้องเป็นอย่างนี้
มีชีวิตไม่เหมือนใคร ฉันไม่อาจเลือกทางได้เอง จะมีใครบ้างไหมที่จะมาเห็นใจ
กู791นะ ขอบคุณเพื่อนโม่งที่มาอธิบาย กูคงเมาไม่รู้ตัวจริงๆแหละ ตรงไหนงงกูก็ปล่อยเบลอแม่ม ตลอด อ่านจบก็เออ นิยายก็ปกตินี่หว่า5555
พูดถึงนิยายที่ทำให้รู้สึกเบลอๆขบไม่แตกในหลายจุดอีกเรื่องคือ แม่ทัพอยู่บน
ไอ้ชอบมันก็ชอบนะ กลับไปอ่านบางฉากซ้ำๆก็ยังร้องไห้ได้เหมือนเดิม
แต่ไอ้ที่งงๆ มึนๆ นี่สิ เสียดายที่จะปล่อยผ่านเหมือนกัน
>>810 ชอบภูติรักด้วย ขึ้นแท่นสำหรับกู อีกเรื่องนึงที่กูว่ากาวคือเรื่องที่นางเอกแบกพระเอกขึ้นเขา อ่านจบแล้วกูยังงงๆว่าสรุปพระนางมันรักกันป่าววะ มันไปรักกันตอนไหน
ky กูสงสัยมานานละว่าสำหรับเพื่อนโม่งตำหนักจีน นางเอกซิงไม่ซิงมันสำคัญมากหรือวะ เห็นชอบมีมาถามกันว่านางเอกซิงไหม คือกูมาจากสายงานฝรั่งที่ไม่ต้องถามว่าซิงไหม บางเรื่องนี่ผัวคนที่สามถึงจะเจอตัวพระเอกไม่นับคนก่อนหน้านี้ที่ไม่ได้กล่าวถึง นางเอกเป็นกะหรี่ก้อเจอมาแล้ว นางเอกของกูจะซิงหรือไม่เลยไม่ค่อยสนใจจนหลังๆมาเจอเพื่อนโม่งถามบ่อยๆเลยคิดว่า รึว่าสำหรับคนอื่นมันสำคัญ
เรื่องด้ายแดงแม่งโคจรน่าสอยอ่ะ
ถ้ามองในสังคมจีนโบราณ ถือเป็นเรื่องสำคัญที่สุด ละมั้ง
วันเข้าหอต้องมีผ้าขาววางรองพิสูจน์
มีการสักเครื่องหมายพรหมจรรย์ แต้มพรหมจรรย์
ก็คงเพราะไทยเรามีค่านิยม อย่าชิงสุกก่อนห่าม รักนวลสงวนตัว ไรงี้มั้ง คนอ่านถึงไม่ชอบนางเอกที่ไม่ซิง มันดูแรดร่าน
พูดถึงเสิ่นเจิ้นกูยอมรับเลยว่าอคตินิดๆ คิดว่ายังไงมันก็ไม่เหมือนจีนแปล พอๆกะแนวชีค/ฟาโรห์/ฝรั่งที่คนไทยแต่งอะไรเทือกนั้นแหละ อ่านไปก็ได้กลิ่นอายไทยๆอยู่ดี เล่มที่กูเคยอ่าน(ผ่านๆ)นางเอกไทยย้อนเวลาไปเจอพระเอกฮ่องเต้ซิง มีย้อนกลับมาพาสปัจจุบันแล้วย้อนกลับไปอดีตใหม่ด้วย มึงคิดดู๊ว่ากูต้องมาเจอแบบนี้กูถอยแทบไม่ทัน
ขอความเห็นพวกมึงในการตัดสินใจหน่อย หงส์ขังรักควรค่าแก่การเก็บเปล่าวะกูมองๆมาหลายรอบละ
เห็นพวกมึงคุยเรื่องอวี๋ฉิงแล้วกูก็อยากคุยบ้าง
>>795 ทำนองนางนี่ กูอ่านแล้วคิดว่าอวี๋ฉิงเขียนให้นางเอกเป็นพวกมีซิกส์เซนส์เห็นสิ่งลึกลับได้ว่ะ แต่คนอื่นๆดันไม่เห็นไง แถมนางไม่รู้ตัวด้วยว่ามีเซนส์ด้านนี้ เพราะดันเป็นสาวเนิร์ดวิทยาศาสตร์จ๋า น่าจะเกี่ยวกับเรื่องของน้องสาวคนเล็กที่ว่าจะได้เป็นแม่ทัพตายตอนอายุ 25 แถมยังมีตงกุยที่โผล่ในหลงเงานางมาอยู่ด้วยอีก ดังนั้นพี่น้องบ้านนี้จะมีเซนส์เรื่องผีๆลึกลับๆก็ไม่แปลก แล้วถ้าจะนำเสนอว่าในชีวิตคนเรามีเรื่องที่อธิบายไม่ได้ ไม่มีหลักฐานพิสูจน์ เกินความเข้าใจของมนุษย์ ก็เข้าแก๊ปพอดี
งานอวี๋ฉิงไม่ได้นำเสนออะไรซับซ้อนมากมาย ออกแนวบ้านๆซะเป็นส่วนใหญ่ หลายๆประเด็นที่เขียนถึงเป็นสิ่งที่ไม่ค่อยเจอในนิยายจีนที่อ่านมาเท่าไร อย่างหลงเงานางก็ชะตาชีวิตนางเอกที่หมอดูทำนาย ที่จริงๆแล้วเป็นสิ่งที่ดีมากๆสำหรับผู้หญิง แต่ดันอยู่ในแคว้นที่บูชาชื่อเสียงเกียรติยศเลยชีช้ำไป ทำนองนางก็นำเสนออีกมุมหนึ่งของอัจฉริยะเนิร์ดๆที่ได้คนรอบตัวช่วยปกป้องสร้างภาพให้ มายานางเป็นนางเอกอ่อนแอมีคนประคบประหงมที่ต้องมาเรียนรู้ชีวิตของนางร้ายที่มีแต่คนเกลียด จารจำนางก็เป็นเรื่องเอาใจเขามาใส่ใจเรา พล็อตมันไม่ได้เข้มข้นซับซ้อน แต่เขียนได้อินมากๆ ฟีลลิ่งมาเต็ม
ที่ชาวบ้านบอกว่าเข้าใจยาก เพราะสไตล์การเขียนเน้นอารมณ์ความรู้สึกมากๆ ไม่ได้บรรยายบอกทุกอย่างให้รู้ อ่านแล้วต้องคิดตามว่าเพราะอะไรตัวละครถึงพูดแบบนั้น ทำแบบนั้น รู้สึกอย่างนั้น
ทำนองนาง คือ นางเอกไม่สนใจอะไรหรอก จะบ้านเมือง จะธรรมเนียม คือนางเป็นหัวขบทมากๆ เหมือนจะเป็นคนน่าเลื่อมใส แต่ความจริง แค่ไม่พูด ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง ยิ่งถ้าไม่ใส่ใจจะไม่จำเลย เนื้อเรื่องเลยเหมือนบันทึกชีวิต กับวิธีการแก้ปวดหัวของสีจื้อ มากกว่า // สำหรับเราคิดว่าโครงหลักแนวเรื่องตระกูลนางคือ การถูกครอบงำด้วยคำทำนาย ตามประเพณี ที่ไม่ว่าใครไม่อาจหนีพ้น ซึ่งตัวละครก็พยามหาข้อพิสูจน์ว่า มันเป็นจริงหรือไม่ ไม่ก็ไม่อาจจะพ่ายชะตาที่ถูกขีดไว้
มีใครสอยเล่ห์รักทรราชแล้วอ่านแล้วบ้างว่ะ อยากรู้ว่ามันต่างจากเรื่องอื่นๆ แบบที่ท่านหญิงบอกยังไง
ในคุกมีรีวิวว่าเนื้อหามันมีมุกตลกแทรก เลยดูไม่เหมือนงานอวี๋ฉิงว่ะ (เขียนรีวิวยาวมากประมาณ 3 หน้ากระดาษ) สรุปว่าชอบ มั้ง (แต่กุว่า อวี๋ฉิงเขียนแนวแทรกมุกตลอดนะ จะแป๊กบ้างขำบ้างสลับกันไป)
-ส่วนตัวกู-
กูมองไม่เห็นความต่างเท่าไหร่ แต่ก็จัดว่าอ่านง่ายอ่านได้เรื่อยๆ ตัวละคร แสดงออกชัดเจนอาจจะเป็นเพราะบุคลิกของนางเอกที่เป็นคนตรงๆซื่อๆ ไม่อ้อมค้อม เนื้อหาเลยไม่กาวมาก //กูว่านางเอกเนี่ยมันสไตล์ อวี๋ฉิงมาก คือสนใจแต่ข้างหน้า จริงจังกับทุกสิ่งที่ตัวเองสนใจ จนไม่สนความสัมพันธ์ชาย-หญิง แต่ให้ความสำคัญกับครอบครัว อย่างยิ่ง
สรุปคือ เหมือนจะอ่านง่ายขึ้น แต่ก็คืออวี๋ฉิงสไตล์สินะ อะเค สบายใจละ ฮ่าๆ
ก็บอกแล้ว ว่ามันแนวอวี๋ฉิงอยู่ดี เนื้อเรื่องไม่ต้องคาดหวังถึงความหวานด้วยซ้ำ
ป.ล. นางเอกน่ารักดีออก สมชื่อจีนที่ว่า น้องหญิงนิ้วด้วน ดี 😊
>>821 คนเขียนเขียนเหมือนมึงต้องรู้ปวศช่วงนั้นอยู่แล้วอ่ะ อย่างตลคบางตัวจู่ๆ ก็หายไป แต่ถ้าลองไปอ่านปวศช่วงจะรู้คนนี้เป็นไงต่อไรงี้
แต่กูชอบมากกกกกก พระเอกนั้นดีงาม คนอื่นไม่เชียร์แต่กูเชียร์พระเอก กูชอบพระเอกร้ายๆ คนอื่นจะเกาะแพ เกาะขอนไม้ก็เรื่องของมึง 5555 แล้วกูชอบคาร์นางเอกด้วย นางสตรองดี ชอบตอนที่ตัดเยื่อใยกับพระเอก ถึงเนื้อเรื่องจะมีเนือยเป็นช่วงๆ แต่กูชอบมาก
>>821 กูเห็นด้วยกับ>>832 เนื้อหามันอิงประวัติศาสตร์กูว่านข.ทำการบ้านเรื่องนี้ดีนะถ้ามีหาข้อมูลประวัติศาสตร์เพื่อนะจะรู้เรื่องเล่มหลังๆขึ้นเยอะแต่บทหวานๆแนวฟินนี้น้อยมากเลยมึงแต่มันสนุกนะพล็อตไม่กลวงนางเอกไม่ซูนะแต่เอาตัวรอดได้ดี พระเอกกูหมั่นไส้ซูมากโครตเก่งอยากให้นางเอกเอาคืนหนักๆ5555แต่กูก็เชียร์คนนี้นะ
>>833 พระเอกซูจริงมึง แต่กูกลับเชื่อที่นักเขียนบอกว่าพระเอกเก่งว่ะ 555 แบบว่า นักเขียนเขียนดีนะ เขียนให้พระเอกที่ถ้าไปอยู่ในเรื่องอื่นแม่งจะโคตรซู พอมาอยู่เรื่องนี้นักเขียนทำให้กูเชื่อว่าพระเอกมันเก่งมาก มันเป็นอัจฉริยะ และมันมีคนแบบนี้เยอะแยะในยุคโบราณ อะไรแบบนี้ เพราะตัวละครอื่นๆ ก็มีคล้ายๆ พระเอก คือโดดเด่นและเก่งมาก ถ้ามาอยู่ในยุคปัจจุบันคืออัจฉริยะที่โลกต้องตะลึง แต่อยู่ในนิยายที่นักเขียนฝีมือไม่ดีก็จะกลายเป็นตัวละครซูๆ ไป สรุปคือกูชอบพระเอกคนนี้ กูอ่านแล้วเชื่อว่ามีคนแบบนี้จริงๆ แต่เสียดายที่ไม่ได้ใช้ความเป็นอัจฉริยะพลิกฟ้าสะเทือนแผ่นดินไปจนสุดทางอ่ะ
อย่ามาแย่งหรงจื่อกู ชิ่วๆ ก่อนหน้านี้มีแต่คนไม่เอาหรงจื่อ
กูนี่ไงจะมาแย่งหรงจื่อพวกมึง กูชอบพระเอกแปลกใหม่แบบนี้ มันไม่เหมือนใครดีไม่พระรองเกินไปไม่พระเอกเกินไป 5555
แต่อย่างที่โม่งบนพูด คือถ้าแต่งไม่เก่งจะกลายเป็นพระเอกซูจนหน้ารำคาญ แต่เรื่องนี้ทำให้รู้สึกได้จริงๆว่าพระเอกอัจฉริยะแค่ไหน
เหี้ย เอ้ย เหี้ยมแค่ไหน แถมยังพ่วงด้วยหนุ่มมาโซกับสตอร์กเกอร์อีก
หน้าตาสวยมากจนแม้แต่ผชยังชอบ
กู 821 นะ โอเคงั้นงานหนังสือนี้กูลองจัดดู กูไม่ใช่สายบริโภคเบาหวานรักหน้ามืดตามัวหรือนางเอกเทพทรูบวก Luck 999 หน่วยกลับชาติมาเกิด ปกกับบ๊อกงามมากแต่แรกๆตอนมันออกกูลังเลไม่ซื้อเพราะอะไรไม่รู้จำไม่ได้ละ มานึกได้อีกทีตอนจะหาหนังสือให้ครบโปร เรื่องใหม่ๆงวดนี้ไม่ค่อยโอสำหรับกู หมอเทวดากูปวดหัวกับแม่ผัวมหาภัย โม่เหยียนไม่ใช่เขาไม่ดีแต่เป็นที่กูเองไม่ถูกกับแนวเขาอ่านไม่รอดสักเรื่อง ส่วนอวี๋ฉิงคนนี้เป็นข้อยกเว้นทุกกรณีของกูออกอะไรมาก็จัดไปเหอะ
>>842 ถ้าพระเอกทำสำเร็จมันก็จะไปเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์แหละว่ะ จริงๆ จบแบบนี้ก็สมเป็นนิยายรักดีแหละ เพียงแต่ในฐานะคนอ่านที่ชื่นชมความเหี้ย เอ๊ย ความอัจฉริยะของพระเอกแล้วกูรู้สึกเสียดายความสามารถและออร่าความยิ่งใหญ่ของหรงจื่อว่ะ หรงจื่อเป็นคนที่มีคาแรคเตอร์เหมาะกับการอยู่เหนือคนมากอ่ะ ทั้งความคิดทั้งจิตใจทั้งความสามารถ นี่ยังรู้สึกว่าน้องสาวหรงจื่อมันไม่น่าไปถึงจุดนั้นได้เลย ดูไม่ได้เก่งไรมากมาย
>>844 พระเอกหรงจื่อ กูเข้าใจว่าเป็นตัวละครสมมติ ไม่มีตัวตนจริงนะ แต่หลานหรงจื่อในอนาคตจะได้เป็นฮ่องเต้เซียวเหวินตี้ น้องสาวหรงจื่อคือไทเฮาเหวินหมิง มึงลองเสิร์ชตามนี้ได้ อยู่ในยุคเว่ยเหนือ
ส่วนฝั่งนางเอกกับชายบำเรอที่นางเอกปล่อยออกจากวังไปตอนแรกกูเข้าใจว่ามีสองสามคนที่มีตัวตนจริง มึงเสิร์ชชื่อได้ตามนั้น อย่างเซียวอวี้(ชื่อนี้ปะวะ) ที่นางเอกมาเจอตอนหลังแล้วหายต๋อมไป เหมือนว่าตระกูลพี่แกตอนหลังจะได้เป็นฮ่องเต้มั้ง แต่หวนหย่วนนี่กูไม่รู้จำไม่ได้
>>848 กูเลยชอบที่นักเขียนเอาจุดเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้มาขยายเขียนเป็นเรื่องราวว่ะ ในเมื่อเป็นแค่จุดหนึ่งในประวัติศาสตร์ที่ไม่มีการบันทึกอย่างละเอียด การจะหยิบมาเขียนต่อมันก็ทำให้เรื่องมีสีสันดี ชอบอะไรพวกนี้ แต่ไม่ใช่พวกนักเขียนสายมโนสุดติ่งที่หยิบเอาเหี้ยไรมาเขียนแบบเพ้อเจ้อตามใจตัวเองโดยใช้คำว่า "ตีความใหม่" แบบนั้นกูว่าหาน้อยที่เขียนแล้วโอเคว่ะ
>>844 ปวศ.โดยรวมใช้ kw อังกฤษว่า Northern Wei หรือ Nothern - Southern Dynasty ภาษาไทยก็ ราชวงศ์เหนือ-ใต้ ถ้าอยากแยกก็ใช้ว่าราชวงศ์เป่ยเว่ย หรือ ราชวงศ์เว่ยเหนือ แต่เรื่องนี้ไม่ได้ดำเนินอยู่ราชวงศ์นี้ทั้งหมด 3 เล่มแรกหรืออาจถึงเล่ม 4 เล่าถึงราชวงศ์หลิวซ่งหนึ่งในราชวงศ์ที่อยู่ในยุคนี้ เราหยุดอ่านแค่เล่มสามอ่ะ สี่ห้าไม่ได้ตามต่อ
มีเพิลโม่งคนไหนเคยไปเสนอเรื่อง faithful to buddha, faithful to you กับแจ่มใสยังอ่ะ
ถึงคิดว่าโอกาสจดมีน้อยก็เหอะ อยากได้พริกหอมเป็นคนแปลเรื่องนี้
>>853 เหมือนว่าเคยมีนะมึง เคยเห็นแวบๆ ถามจำผิดกูก็ขออภัย
ส่วนตัวกูว่าเรื่องนี้แจ่มคงไม่เอามาทำว่ะ เพราะมันออกจะดูผิดศีลธรรมในบ้านเรา แบบพระมีสีกาตามติดนี่ ออกในไทยที่พุทธศาสนาคนละนิกายมันจะดูแปร่งๆ ป่ะว่ะ ดีไม่ดีคนได้ยินอาจจะด่าได้... มันเป็นเรื่องละเอียดละอ่อนเกินไปว่ะ(ถึงกูจะชอบแนวผิดบาปก็ตามที) อีกอย่าง เรื่องนี้กำลังเป็นซีรี่ส์ด้วย ค่าลิขสิทธิ์ต้องโหดสัสแน่นอน
ปกภรรยาฯออกแล้ว คนแปลคนเดียวกับนางสนมใช่ป้ะ ไว้ใจได้ใช่มั้ยมึง ผ่านบก.ยามเช้าเนี่ย
ติ่งนักแปลแซะนางสนมอีกแล้วเว้ยย. สงครามกลับมาอีกครั้ง. อรุณมึงก็สู้ๆนะ เขาไม่ด้าคนแปล เขาด่า บก
กูขอเพิ่มหน่อย กูเพิ่งเห็นติ่งนักแปลอวยในวดด.แล้ว กูยิ่งไม่ชอบนักแปลและติ่ง งานนี้คงได้พิสูจน์ฝีมือของนักแปลว่าเป็นยังไง
กูอยากอ่านเรื่องนี้ไง นางสนมกูเคยฉบับแปลสดอยู่สองสามตอน กูว่าชีแปลงงๆ บ้าง แต่ฉบับเล่มคือลื่น โอเคอะ กูยังไม่ได้อ่าน this time แต่เคยเห็นเพื่อนโม่งบ่นว่าเหมือนเป็นฉบับที่บก.ไม่กล้าแก้ เลยออกมาคนละเรื่องกับนางสนม แล้วภรรยาฯ มาออกกับยามเช้าที่กูไม่มั่นใจเรื่องบก.อีก กลัวซื้อแล้วเฟลสาด
บก.ยามเช้าอย่าหวังไรมาก ดูชื่อนักแปลเอาก็พอ 5555555555
แต่คนแปลสนมกูเฉยๆ กลางๆ สำนวนในเน็ตมีหลุดๆอ่านงงๆมั่ง อันที่ผ่านบก.แจ่มดีกว่า
ที่น่าเป็นห่วงกว่าคือเวย เวย กลับไปแก้มาแล้วจะดีขึ้นแค่ไหน ไม่มีตย. v2 ให้อ่านด้วย ราคาก็แรงกว่าเรื่องอื่นๆ
ติ่งนักแปลพร้อมเผาอรุณค่ะถ้างานออกมาเหี้ยคืออรุณผิด ซึ่ง กูว่านักแปลคนนี้ขึ้นชื่อว่าแปลเหี้ย กูว่ามึงโดนวางเพลิงแน่นอนค่ะ
ทำไมถึงบอกว่าปกสวยวะ กูหลอนรูปช -ญ มากเลย
>>863 กูเห็นล่ะ อยากด่าจัง ยังไม่ทันเห็นเล่มก็ว่าดีกว่านางสนมฯล่ะ อยากบอกกูอ่านนางสนมฯฉบับเล่มแล้วไม่ได้คิดว่ามันแย่อย่างที่ด่ากันเลย ส่วนเรื่องนี้เห็นชื่อคนแปลแล้วแทบไม่อยากอ่าน ไม่ชอบติ่ง แต่ยังไงก็เอา(ดูเกลียดตัวกอนไข่ยังไงไม่รู้ 555+) //แล้วกูจะรอดูผลงานนักแปลที่คนอวยๆกัน
กูชอบปกใหม่อรุณ สวยดี
หลังจากเจอมังกือจงหยวนไป อะไรออกมากก็สวยกว่าหมดละวะ
รูปผู้หญิงไม่เท่าไหร่ รูปผู้ชายนี่เข้าขั้นเหี้ย แต่ยังดีกว่าซากมังกรป๊อปคอร์นของจงหยวนละวะ
กูก็ว่ารูปคนที่ปกมันแปลกๆ แต่หันไปดูปกมังกรสามรสสามสีนั้น กูว่าปกเรื่องนี้ก็สวยแหละ
เหี้ย มึงอย่าเอามักรป๊อบคอร์นมาเป็นมาตรฐานสิวะ ไอ้ปกนั้นเนี่ยกูเคยเห็นเด็กมหาลัยทำงานส่งอจ.ยังทำปกดีซะกว่า
กุเซงว่ะชอบงานเขียนของคนนี้ทำไมนักแปลห่านี่ต้องได้แปลตลอดกุงงมาก แล้วติ่งก็นะ เบ้ปากสัส
แม่งแบบนี้ทำให้รู้เลยว่า ที่ไหนบรูฟงานดี งานห่วย 555 สรุปปิ่นไม่มาใช่ไหมวะ
ติ่งก็จะโทษบก.อีกไงเมิง เกลาทำไมคระ สำนวนดีอยู่แล้ว บลาๆ
หยูหยู แม่งแปลผิดด้วยไม่ใช่เหรอวะ ติ่งแม่งโอ๋จัง
เบื่อจริง ติ่งทั้งหลายช่วยเอานักแปลคนนี้ออกไปไกลๆ ได้ม่ะ คือทำไมติ่งไม่ช่วยกันซื้อLC วะ แล้วให้นักแปลสุดที่รักมึงแปลให้อ่าน จะได้ไม่ต้องผ่านมือบก ได้อ่านที่ที่มึงชอบ แปลผิดถูกไม่ต้องสนใจหรอก สนุกก็พอ เบื่อ นักแปลกากๆอยู่เป็นกาฝาก สนพ ชิบหาย
ky กูหลงงานอวี๋ฉิงตั้งแต่หลงเงานาง ถอนตัวไม่ขึ้นแล้วเพื่อนโม่ง งานของนางมีเอกลักษณ์แบบแปลกๆ บอกไม่ถูก ตัวเอกสวยงามแต่ไม่เพอร์เฟ็คสักคน ล่าสุดกูหน้ามืดจัดเล่ห์รักมาแล้ว อ่านแบบลืมงานลืมการ วันหยุดเหมือนวาปได้ เผลอแปปเดียวจบสามเล่มแล้ว TT-TT
อวี๋ฉิง นี่ถือว่าเป็นนักเขียนดังมั้ยที่จีน/ไต้หวัน
ผู้ชายในปกภรรยาผู้มีคุณธรรมนี่ ตัวผัวหรือลูกวะ สัดส่วนมันแปลกๆ กูดูหน้าก็รู้สึกอิดโรย มันเป็นลูกชายที่เป็นโรคหรือไง เท่าที่อ่านอิ้งมา เรื่องนี้ไม่มีตัวละครแบบนี้นะ
กลอกตามองบนยี่สิบห้าองศา
>>885 เหมือนกุเลย กุเพิ่งได้นิยายมาวันนี้ อ่านรวดเดียวจบแล้ว เพื่อนโม่งใครลังเลผลงานเรื่องนี้ของอวี๋ฉิง กูแนะนำเลยว่ะ เล่ห์รักทรราช สนุกจริงนะ ... ป.ล. กูไม่ใช่ติ่ง อวี๋ฉิง เซตนางทั้งหลายกูไม่ได้อินตามเลย กูอ่านได้แค่หลงเงานาง ขนาดอ่านยังไม่ชอบเท่าไหร่ เรื่องอื่นไม่ไหวอ่านและไม่เคลิ้มตาม
กูขี้เกียจสปอยแต่ใครอยากรู้ยังไง กูตอบให้ได้ .. เล่ห์รักทรราช...
คนเกลาผิดเว้ยจำไว้ อิห่า นักแปลเทวดาจริงๆ จุดธูปให้เลย
>>889 ถ้าสำนวนมาเหมือนในดด ต่อให้คนอ่านคนอื่นจะบอกว่าสำนวนพังชวนงงขนาดไหน ติ่งก็จะบอกแปลได้ดีมากค่ะ สนุกมากค่ะ ได้อรรถรสมากค่ะ พอถามว่าสำนวนคนเขียนอยู่ไหน? ติ่งก็จะบอกไม่ต้องมีค่ะ สำนวนคนแปลดีงามอยู่แล้ว แล้วก็จะพาลด่านางสนมที่แจ่มเกลาให้อ่านรู้เรื่องว่าทำสำนวนคนแปลพัง หืม???? แต่ถ้าอรุณเกลาสำนวนมา (จะเป็นไปได้เหรอ) ติ่งก็จะด่าอรุณเหมือนที่ทำกับแจ่ม จบ
สำนวนดีขนาดนั้น อย่าแปลเลยไปเขียนนิยายขายเองเถอะ แฟนหาบรอซื้ออยู่
เห็นข้างบนคุยเรื่องป้าหลินกัน
- เอาจริง ๆ ในไทยมันไม่มีลิขสิทธิ์ตัวละครที่ชัดเจนนะ ดังนั้นถ้าเราวาดรูปตัวละครในนิยายไรงี้มาขาย เอาจริง ๆ ก็ไม่ผิดเพราะหากฎหมายรองรับไม่ได้ (แต่ต่างประเทศบางที่จะครอบคลุมการคุ้มครองตัวละครสมมติ)
- กรณีของป้าหลินถ้าผิดคือเอารูปวาดที่เค้าซื้อลิขสิทธิ์มา ไปปริ้นทำสินค้าขาย
- มีคนยกตัวอย่างเรื่องอาร์ตบุ๊คอิบูกิ แบบนี้ก็ไม่ผิดนะ ถ้าของที่ซื้อมาถูกลิขสิทธิ์
โห อีเหี้ย ในวดด. ติ่งเดนตายอีนักแปลนั่นน่าถีบมาก อะไรคือยังไม่ได้อ่านก็ด่ารัวๆ แล้วอีติ่งบางคนแพ้ไม่เป็น เข้าไปตามตอบทุกความเห็นที่ด่าท่านนักแปลจากสวรรค์ชั้นฟ้า กูเกลียดติ่งนักแปลคนนี้มาก ยิ่งมาเห็นความกะลาแล้วยิ่งเกลียด พานเกลียดอีนักแปลผู้ยิ่งใหญ่นี่ไปด้วย มันอ่านที่อีนี่แปลจริงป่าววะ เสือกบอกมาได้สำนวนตอนยังไม่เกลาลึกซึ้ง ลึกซึ้งพ่อง ขนาดใช้คำศัพท์หรือสำนวนภาษาไทยยังใช้ผิดตลอด สำนวนง่ายๆ ก็ใช้ผิด แหม นักแปลคู่บุญนักเขียน อีเหี้ย กูสงสารนักเขียนฉิบหาย
ึกูเกลียดนักแปลกับติ่งนักแปลว่ะ แม่งตรรกะวิบัติ ทำไมติ่งกับนักแปบไม่ลงขันซื้อลข.มาทำเองเลยล้ะวะ
ติ่งนักแปลนี่น่ารำคาญชิบหาย ตัวเอง อ่านจีนก็ไม่ออก engก็ไม่ได้ ไม่รู้เรื่องรู้ราวเลยว่า ท่านนักแปลผู้ยิ่งใหญ่แปลอะไรมาให้อ่าน ดันมีหน้ามากางปีกปกป้องว่านักแปลแปลดี แปลเก่ง ถ้าท่านนักแปลผู้ยิ่งใหญ่บอกขี้อร่อย คงรีบพากันไปแดกตามแล้วละมั้งนั่น
//เปิดการ์ดอัญเชิญที่หมอบไว้ ขอซัมม่อนป้าwsลงสู่ฟิลด์
แรกๆกูก็ไม่อะไรกับนักแปลนะ แต่กูเริ่มไม่ชอบเค้าเพราะติ่ง
>>903 กุเกลียดนักแปลไปด้วยเพราะแถ-ลงตอนนางสนมที่โยนขี้ให้แจ่ม แต่พอหยูๆก็เห็นชัดๆละว่าปัญหาอยู่ที่มันเนี่ยแหละ แถมพอติ่งอวยหรือระรานก็ไม่ห้ามด้วย กุเลยถือว่านางเห็นดีเห็นงามกับติ่ง ฉะนั้นกุแบน ถ้ากุอยากอ่านจะสอยมือสองเอา เกลียดไม่เท่าจงหยวนแต่ยี้พอๆกัน นักเขียนซวยสัสๆที่โดนนางดอยมาตั้งแต่แรก ไม่งั้นงานคงขึ้นหิ้งกว่านี้ละ
หืมมม อะไรนะ ยามเช้าเป็นสนพที่มีเอกลักษณ์การเกลาพอๆกับแจ่ม เห้ย ม้าปะเนี่ย ถามจริง 555
นักแปลเขามีบุญคุณเว้ย ละเมิดผลงานดีๆ มาแปลให้อ่านฟรีในเนต แล้วก็ให้ลูกหาบพาตัวเองไต่เข้าสู่วงการนักแปล แปลผิดแปลถูกก็ไม่สนด้วยเว้ย เพราะติ่งไม่แคร์
กูเพิ่งอ่านMy sunshineจบแม่งเหมือนขี้ไม่สุดอีกละสไตล์กู้ม่านเลยป่ะวะตอนBoss&Meก็รู้สึกงี้แต่ชอบเรื่องนี้มากกว่า เนื้อเรื่องดูมีอะไรมากกว่าทั้งที่เล่มบางกว่า
สปอยยยยย สปอยยย สปอยยยย.
.
.
.
.
.
ไม่คลี่คลายจุดที่ทำให้เข้าใจผิดกันเลยว่ะต่างคนต่างทำเป็นลืมไปซะงั้น เกลียดอีน้องสาวมากไม่ได้รับผลการกระทำอะไรเลย
.
.
.
.
.
เรื่องเล่ห์รักนี่ พระเอกรู้ว่านางเอกเป็นหญิงตอนไหนอ่ะคะ ต้นๆๆ เรื่องเลยป่าว แล้วเค้าจีบกันยังไง มีฉากหวานๆ อะไรบ้างงงง
>> 923 โม่เหยียนนี่ ไม่ค่อยแนวเท่าไหร่ มันหวานไป ที่ชอบสุดของอวี๋ฉิงคือหลงเงานาง
>>920 สปอยล์ เล่ห์รักฯ
.
.
.
.
.
รู้ๆ ไม่นานก็รู้ อ่านเพลินจนลืมเลยล่ะ พระเอกฉลาด ขี้แกล้ง แต่พอเริ่มชอบนางเอกแล้วความซาดิสม์ของพระเอกทำให้กูยิ้มว่ะ คือทั้งอยากจะทำลายนางเอกให้เปลี่ยนไป แต่ก็ไม่อยากให้นางเอกเปลี่ยนไป คือพระเอกโคตรแอบสแตรกและมีความขัดแย้งในความรู้สึกตัวเองมาก แต่ที่ชัดเจนสุดๆ คือหลงนางเอกมากมาย 5+ เรื่องนี้ความน่ารักคู่พระนางนานๆ มาที แต่ที่น่ารักสุดๆ คือเรื่องของสามพี่น้องว่ะ มึงงง ต้องอ่าน คือดีต่อใจมาก (ดีต่อใจในแนวอวี๋ฉิง) รวมๆ ความหวานก็ตามสไตล์อวี๋ฉิงนั่นแล
.
.
.
.
.
แค่บอกว่าก็ยังคงสไตล์อวี๋ฉิง กุก็สอยแล้ว หยิบบ้องเตรียมพร้อมรองานหนังสือ
ดาร์คช็อกโกแลต ขมแต่แดกอร่อยลืมมมมม
เพื่อนโม่งอยากได้คำแนะนำ กูเพิ่งอ่านตงกงจบ ตอนแรกว่าจะไม่อ่านไม่ชอบแนววังๆ แต่ได้ยินชื่อมานานเห็นมันสองเล่มเองเลยสอยมา อห หน่วงชิบหาย ตอนนี้ยังมึนอยู่ กูรักอาตู้สุดละในเรื่อง ฮือ
และเพิ่งรู้ว่าแม่งเรื่องวังหลังน้อยมาก กูน่าจะอ่านตั้งนานแล้ว ชอบมาก
กูชอบงานเขียนคนนี้ มีงานของเค้าที่แปลไทย/eng อีกมั้ย เห็นคุณลีอัพเรื่องย่อของเค้าอีกเรื่องนึง ดาร์กสัสแต่อยากอ่านมาก กุเบื่อความเลี่ยนแล้ว มีเรื่องอื่นแนะนำอีกมั้ย แนวๆนี้ ไม่ต้องดราม่าวังหลังก็ได้แต่อ่านแล้วได้ฟีลแนวนี้อ่ะ
มีใครดำน้ำเรื่อง ล่าหัวใจมังกร บ้างงงง เท่าที่อ่าน ตย. เหมือนจะสนุก แต่ช่วงหลังๆ มานี้ นิยายของ สนพ.นี้ไม่ค่อยสนุกเหมือนที่คนอวยกัน อย่างเต้าหู้ นี่ เห็นบอกสนุกมากกกกกกกก มัยเราอ่านแล้วแบบ ฮ่วยยยย เสียดายตังค์โว้ยยย ช่วงนี้นิยายจีนออกกันเยอะมากกก เล่มหนาด้วย มีตังค์ซื้อได้บ้างเล่ม ต้องเก็บเงินไว้กินด้วยยยย
>>919 >>921 กูเคลียร์ว่ะ
.
.
.
.
.
พระเอกรู้แล้วว่านางเอกหนีไปเมืองนอกเพราะพ่อทุจริต แล้วนางเอกก็เล่าให้ฟังว่าเอาเงินที่พ่อส่งมาให้ไปบริจาคหมด ส่วนแม่ก็ย้ำว่านางห้ามกลับมาเด็ดขาด
ส่วนนางเอกก็รู้แล้วว่าก่อนโดนพระเอกไล่ พ่อนางเอกไปพูดอะไรบางอย่างกับพระเอก ถึงแม้จะไม่รู้เรื่องสาเหตุการตายของพ่อพระเอก แต่นั่นก็เป็นส่วนที่ตัวละครต้องการปิดบังอยู่แล้ว
พระรองก็เล่าสาเหตุที่แต่งงานกับนางเอกให้พระเอกฟังจนหมด เรื่องข่มขืนไม่สำเร็จก็ย้ำอยู่สองรอบ (พระรองพูดรอบนึง นางเอกพูดรอบนึง)
ส่วนน้องสาวพระเอกไม่ได้ทำไรผิดนี่หว่า นางแค่ชอบพระเอก นางมาก่อน ก็เลยบอกนางเอกว่าฉันกับเขาไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ ฉันรักเขา เธอคิดว่าจะสู้ความผูกพันของเราได้เหรอ แค่นี้เอง แล้วนางก็ได้รู้แล้วว่า ต่อให้ไม่มีนางเอก พระเอกก็ไม่รักนางอยู่ดี มึงอยากให้นางรับกรรมอะไรวะ กูงง
.
.
.
.
.
เพราะงั้นสำหรับกูเรื่องนี้เคลียร์มาก กูเข้าใจทุกอย่าง และคิดว่าพระเอกนางเอกพระรองนางรองเข้าใจกันหมดแล้วว่ะ
>>937 เปิดวาร์ปตำหนักเผือก อยากให้มึงไปดูที่เค้าแหกสนพนี้ไว้ ก่อนมึงจะตัดสินใจซื้อ
กุ 931 นะ ขอบคุณทุกคนจะไปจัดบุหลัน อ่านเรื่องย่อกับสปอยก็ปวดตับละ ส่วนเจินหวนไม่ชอบหน้าปกที่เอานักแสดงมาขึ้นเลยว่ะ ขนาดหลางหยาเอาเฮียหูมากูยังทำใจตั้งนานกว่าจะซื้อได้
กุไม่รู้ว่าตามดราม่านักเขียนนางสนมครบไหมนะ แต่กูโอเคกับเขาแหะ กูมองว่าคนก่อเรื่องอ่ะติ่ง ติ่งลากนักแปลซวยไปด้วย จะให้เขาไปปรามไปห้ามติ่งมากไม่ได้ เพราะติ่งก็ฐานแฟนๆเขา
นักแปล 55555 แม่งแย่พอกันอ่ะ กูบอกเลยไม่ใช่แค่ติ่ง
ศิลปินเป็นยังไงติ่งก็เป็นเช่นนั้น
ky กูมาบ่น เวย เวยในเว็บ naiin ของหมด แมร่งจัดโปรแล้วของหมดไวงี้ สรุปอยากขายของรึไม่อยากขายกันแน่วะ อารมณ์เสีย
แค่ตัวอย่างก็เล่าผิดแล้วมึง คป เล่าสมัยปขว่าเกล็ดมังกร สีทองแดง แปลออกมาเป็นมังกรไฟสีดำ สรุป มังกรสีอะไร กันแน่วะ กูว่ามีพริกเกลืออีกเพียบ ไม่งั้นอีหมีดำ มันจะเรียกมังกรสามรส เหรอ สัส มีเทียบบอกว่าผจญภัยเหมือนไซอิ๋วอีก บ้าๆบอๆ
>>938 กู >>921 นะ
.
.
.
.
.
ถ้าเรื่องน้องสาวกับเรื่องข่มขืนกูไม่ติดใจเลยนะ แต่เรื่องปมของพระนางกูว่ามันยังไม่เปิดใจเคลียร์เท่าไหร่น่ะ ไม่รู้ดิ กูว่ากูอ่านแล้วยังไม่สุด กูรู้สึกว่าชอบที่เป็นซีรีย์มากกว่า แต่ซีรีย์ก็เนือยและยืดไปอีก สรุปคือ กูอาจจะไม่ใช่สไตล์กู้ม่านก็ได้ว่ะ คือกูว่ามันไปไม่สุดซักทาง ดราม่าก็ไม่หน่วงไม่จี๊ดไรเลย
แต่ว่า ต่อให้รู้สึกไม่โอนะ แต่ทนายเหอเนี่ยของกู กูชอบเค้าาาา
.
.
.
.
.
ไปอ่านห้องเผือกมา ยังงงๆ กับคำเรียกแต่ละ สนพ. อ่ะคะ ท่านหลอด อะไรพวกนี้ คือ งง ๆ เป็นนักอ่านทั่วไป แต่อยากอ่านสปอยก่อนซื้อหนังสือเลยเข้ามาในห้องนี้บ่อยๆ เท่าที่ตามอ่านชุดโฉมงาม ตั้งแต่เล่ม ชิงเฟิงนี่ เริ่มสงสัยตั้งแต่ตัวอย่างทดลองอ่าน เหมือนกลุ่มคนอ่านเค้าชอบแนวข่มขืนกันรึเปล่า ช่วงหลังออกงานมาแต่ละเรื่อง มีแต่ฉากมิดีมิร้าย อย่างกับนิยายจีน 18+ มีได้นะ ฉากพวกนี้ แต่มันต้องมีชั้นเชิงในการบรรยายการเย่ของพระนางให้ดูไม่อล่างฉางเกินไปอ่ะ ฟินแบบว่าไม่ต้องเอากันตลอดก็ได้ เหมือนกลุ่มนักอ่าน สนพ.นั้นเป็นพวกหื่นๆ อ่ะค่ะ ขออภัยหากพาดพิงทำให้ใครไม่พอใจ
ตามความเห็นเรา เราว่าศัพท์ห้องเผือกจะกลายเป็นศัพท์เฉพาะทางไปแล้ว.....
>> 953 thanks jaaa กำลังอ่าน ใครคิดศัพท์ ช่างคิดจริงๆๆ
>> 956 ชอบอ่านสปอยค่ะ ไปที่อื่นไม่ค่อยมีสปอยเลยยยยยย ชอบอ่านห้องนี้คุยกันสนุกดี ส่วนห้องเผือก อ่านแล้วเครียด ไม่ค่อยเข้าใจคำศัพท์ เหมือนเป็นกลุ่มเฉพาะเค้าคุยกัน
ใจเย็ดเๆพื่อนโม่ง ห้องเผือกนั้นกูตามอ่านอยู่สามวันสามคืนไม่ได้นอนกว่าจะตามทันขนาดเริ่มที่ตำหนักสิบกว่าๆ ให้เวลาเขาหน่อย
>> 961 นี่ก้อกลัวว่าพิมพ์อะไรไป จะโดนไหม?? ขอถามตั้งแต่ เม้นท์ >> 956 อะไรคือตัดเขา อะไรคือห่มหนัง ในใจนี่งง แต่ไม่กล้าถาม
กลัวในนี้จะคิดว่าแกล้งโง่ หรือเป็นสายสืบ คือกลัวโดนด่า พึ่งมาเล่นห้องนี้ได้ไม่นาน เปิดเจอโดยบังเอิญจากการหาสปอยนิยายจีน
ชอบห้องนี้คุยกัน สนุกสนาน แล้วค่อนข้างพูดถึงทุก สนพ. คือชอบอ่านนิยายจีนมากๆๆ แต่ตอนนี้มันออกเยอะไป เงินก้อจำกัดจำเขี่ย เลยต้องคิดนานหน่อยว่าจะซื้อเรื่องรัยดี เพราะงั้นเลยชอบมาอ่านความคิดเห็นคนที่อ่าน หรือดำน้ำมาประกอบการตัดสินใจก่อนอ่ะค่ะ มือใหม่ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ พิมพ์อะไรผิดกฎไป บอกได้เลยนะคะ แต่อย่าด่า กัวววว
>> 964 >> 965 >> 966 เครค่าาา เดียวตามไปถามที่สีเผือก มีรัยไม่เข้าใจจะถามนะคะ ตอนแรกไม่กล้าถามกลัวว่าคนอื่นจะรำคาญ เหมือนทุกคนจะรู้เรื่องกันหมดแล้ว
คือจะให้เล่าความฉาว ของสนพนี้ 41 ตำหนักก็ไม่พอค่ะ sis เอาเป็นว่า ศัพท์ย่อๆ
จงหยวน = สนพ ดังกล่าว มาจากคำที่แฟนคลับสนพนี้ยกยอ ว่าสนพนี้แปลจีนได้ดีมาก เป็นอันดับหนึ่ง เขาเลยแซวกันว่าเป็น 1 ในจีน 1 ในจงหยวน
(จงหยวน เป็นมณฑลในสาธารณรัฐประชาชนจีน)
หลอด = ท่านลอร์ด = คนที่คุณก็รู้ว่าใคร = เจ้าของสนพจงหยวน ที่ชอบรีวิวนิยาย อ่านนิยายได้วันละ 200 เล่ม เชี่ยวชาญทุกภาษา แต่แปลผิดตลอดกาล
ป้าอัม = แอดมินของกลุ่มนิยายจีนที่เน้นคุยกันเรื่องของ สนพ จงหยวน ลักษณะเด่นคือ ชอบเขียนวิแคะ มโน แล้วก็วกไปเรื่องใต้สะดือ
เมียหมา = สนพ ดังกล่าว มีการตีพิมพ์นิยายพารานอมอล หมาป่า คนนี้ใช้นามสกุลของ พวกหมาป่าในนั้น รู้ทุกเรื่องของสนพ ชื่อ ย่อ พี่นัตตี้ แยมโรล
นกไฟ =นกสองหัว +ก่อเรื่องเหมือนวางเพลิง = อันนี้ดูยาก ปากหมาลิ้นสองแฉ ขี้โม้ ตอนนี้แจกนิยายหอยสังหาร
คุก = อัสคาบัน = กลุ่มของป้าอัม ที่ชอบวิแคะนิยาย สนพจงหยวน
ชุดกรวด = โคตรเพชร
กรวดลูก = โคตรเพชรลูก
>> 070 ทำไมในวงการนิยายจีนแปลมันช่างมีคลื่นใต้น้ำกว่าที่เห็น ไม่น่าเชื่อจริงๆ 55+++
>>971 เรื่องราวมันเริ่มขึ้นจากลูกหาบไปโพทะนาว่า ผลาญ สนุกครบรส นิยายเรื่องอื่นเทียบไม่ติดทุกทีว่ะ คนมันรำคาญเลยจับกลุ่มคุยกัน ไปมาๆเสือกดันไปเจอ
- ขโมยภาพ มาทำปกกมลมังกร (แถว่าไม่ได้ขโมย มีหลักฐาน ใครอยากรู้พาทนายมา เลยมีคนไปถามนักวาด นักวาดบอกไม่ได้ขาย สุดท้ายตามไปจ่ายเงินนักวาด)
- ขโมยภาพ อิบูกิ และ แทยัง มาใส่เรื่อง มธุรส และ บุปผาล่มเมือง (บอกว่าใครเจอว่าไปดอยมาอีก มาแจ้งนะคะ จะตามไปจ่าย
แต่ตอนแถลงตอนแรกบอกได้มาอย่างถูกต้อง)
- แปลผิด แปลเสริม แปลเพิ่ม จับได้จังๆ เลยก็ อ๋องไก่ นักเขียนบอกเลยว่า พระเอกไม่ได้ขาเป๋ บอกสนพไปแล้ว (แต่ก็ไม่ได้นำพา) ผลาญนี่ฉากข่มขืนไม่ละเอียดขนาดที่พิมพ์ในไทย (สนพ อ้างว่า สัญญาทำได้)
- มีนักวาดต่างชาติมาแฉว่า จงหยวน ขโมยภาพ มาลงในหนังสือต้องรอด (แถมแม่งลอกมาทั้งชุด) เรื่องใหญ่มากถึงศาลแล้ว เพราะสนพลีลาไม่ยอมจ่ายเงิน นักวาด อัดคลิป โชว์หลักฐาน หรา
- รีวิวมั่ว ตอแหล แต่งเรื่อง เช่น บอกว่าได้ LC ของหวางอี้ มา ความจริงแล้วไม่ได้ (หวางอี้บอกเอง) รีวิวเรื่องบัวอ้วน (แต่ทั้งเรื่องมีแต่ดอกกล้วยไม้) บอกว่ามังกรไฟเกล็ดสีทองแดงเพลิง (แต่แปลมาเป็นมังกรดำ) มีคนแย่ง LC โหลวเฉิน บอกว่าโหลวเฉินเป็นเล่มสุดท้ายได้มาแพงมากกกกกก (ความจริงเยี่ยหนิงเป็นเล่มสุดท้าย)
ตกใจคิดว่าเข้าผิดตำหนัก5555
ky พวกมึงถ้ามีอยากเก็บของกู้ม่านควรเก็บอะไรว่ะ กูดูซีรีย์แค่เว่ยเว่ยเพราะหยางหยาง5555 กูเป็นพวกถ้าดูแล้วจะไม่เก็บหนังสือเพราะเหมือนกูรู้เนื้อเรื่องแล้วความสนุกมันหายไปแต่ก็อยากลองควรเริ่มจากเรื่องไหนว่ะ
>>967 เอางี้แล้วกันเพื่อนโม่ง เราจะไม่พูดถึงดราม่า เอาเฉพาะเนื้อๆ นิยาย
เรื่องเผา
- เพื่อนโม่งอ่านผลาญมั้ย(ฝั่งโม่งเผือกเรียกเผา) อิเรื่องเผาเนี่ยเล่มสี่ฉากที่นางร้ายโดนโจรป่ารุมโทรม อิจงหยวนนี่แต่งฉากเยๆ เพิ่มไปเองสี่ห้าหน้า ทั้งที่ของจีนไม่ได้ใสม่ มีแปลเทียบต้นฉบับอยู่ในฟาร์ม (กลุ่มปิดแห่งหนึ่งในเฟสบุ๊ค)
-เรื่องปฐพีไร้พ่าย (aka อ๋องไก่) หลอดแปลพระเอกมาขาเป๋ แต่มีคนไปถามนักเขียนจีนมาแล้ว นักเขียนบอกไม่เป๋ สรุปคือแม่งแปลผิด (รูปแชทคุยกับนักเขียนมีอยู่ในฟาร์มเช่นกัน) ส่วนฉากเยกันในถ้ำจากการวิแคะของเพื่อนโม่ง ก็คิดว่าเพิ่มมาเองอีกแหงมๆ เพราะทั้งซานเซิงทั้งเจ็ดชาติที่เป็นซีรี่ส์เดียวกันแม่งไม่มี
-เพชรยอดบัลลังก์(aka กรวดเก้าอี้) - ฉากเข้าหอของนางเอกไม่มีข่มขืน มีคนแปลต้นฉบับมาให้อ่านแล้วอยู่ในโม่ง อยากอ่านลองคุ้ยเอา
-มธุรส (aka ทิพรส) แปลเปลี่ยนมุมมองจากบุคคลที่1 เป็นบุคคลที่3 ทั้งเรื่อง
-ล่าสุด เรื่องน้องหมา อินี่แปลผิดแม่งตั้งแต่ชื่อมาบวกตัดแปะเพิ่มเนื้อหาอลังการ ของจีนมี 13 บรรทัด อินี่แปลไป 33 ตอนนี้กำลังแหกกันอยู่ในฟาร์ม ลองเข้าไปส่องได้
ดูจากความกะปิน้ำปลาจากเรื่องก่อนๆ แล้วล่าหัวใจมังกร (aka ผัวใบ้) นี่จะเป็นไงก็ลองอนุมานเอาดู
>>977 เวยเวยกูยังไม่ได้ดูนะเลยตอบไม่ได้
boss&me นางเอกซื่อๆ ตามคนไม่ค่อยจะทัน เนื้อเรื่องคือ พระเอกเป็นบอส นางเอกได้เข้าทำงานที่บริษัทนี้เพราะเป็นกรุ๊ปเลือดพิเศษ
my sunshine นางเอกเป็นฝ่ายจีบพระเอกติด แต่สุดท้ายก็ต้องแยกจากกันเพราะความเข้าใจผิดของทั้งสอง กลับมาพบกันอีกครั้งในรอบ 7ปี ด้วยความเข้าใจผิดที่ยังไม่ได้ถูกแก้ไข
คิดซะว่า ซื้อภาพ อิโน แล้วของแถมเป็นหนังสือ แล้วกัน
อ่ะกูไปคุ้ยกรวดเก้ามาละ มารีรันฉากเข้าหอของชิงเฟิงกับพี่เยี่ยนแบบไม่มีกะน้ำปลากันค่ะซิส
...เจ้ากังวลเกี่ยวกับพวกเขาหรือ มา ให้เราจะสอนวิธีปกป้องพี่น้องของเจ้าให้ ลำดับแรกคือมาเป็นสตรีของเรา ต่อไปคือต้องเป็นสตรีที่เราโปรดปราน..."
...ลูกแมวน้อย กรงเล็บของเจ้าคมก็จริงอยู่ แต่การที่พยายามกัดข่วนทุกคนรอบกาย และไม่รู้จักเก็บอารมณ์จะทำให้เจ้าต้องพ่ายแพ้อย่างโหดร้าย สำหรับคนที่แค่ชีวิตตนเองยังเอาไม่รอด ไม่มีสิทธิ์ไปไยดีความเป็นความตายของผู้อื่น..."
...ดอกไม้งามที่มีหนามแหลมคม นอกจากยั่วยุผู้อื่นมาเด็ดดมแล้วก็ไม่มีประโยชน์ใด
ปล. ดอยมาจากตำหนักเผือก
ปล.2 แปลผิดชีวิตพี่เยี่ยนเปลี่ยนจากพระเอกไปเป็นโจรข่มขืนเลยค่ะซิส
>>938 กู >>919 กูเห็นด้วยตาม >>951
.
.
.
.
.
กูไม่ติดใจเรื่องสามีเก่านางเอกจุดนั้นคือเคลียร์มากละ น้องสาวพระเอกกูคิดว่านางทำไม่ถูกที่ไปพูดกันซีนนางเอก พระเอกก็ไม่ได้รู้ว่านางไปพูดอะไรกับนางเอกแค่รู้ว่าเค้าแอบชอบตัวเองเฉยๆ สุดท้ายแม้แต่ขอโทษนางเอกก็ไม่มี ไม่รู้สิกูรู้สึกว่าไม่ชอบคนแบบนี้มากกว่าร้ายแว๊ดๆตรงๆต่อหน้าอีก
.
.
.
.
.
>>957 ค่ะ เอาตามที่ชอบเลย ค่อยๆ ทำความเข้าใจตามที่สะดวกค่ะ
>>963 ตัดเขา คือ เลิกหลอกตัวเอง ห่มหนัง คือ แกล้งโง่ สายสืบ
ไม่ต้องกลัวเรื่องโดนด่านะคะ เห็นโดนกันเกือบทุกคน อยู่ที่ว่าใครจะเอามาเป็นประเด็นค่ะ แต่ถ้าไม่ชอบจริงๆ ก็พิมพ์แบบสุภาพเข้าไว้ จะได้พิมพ์แบบสุภาพชนตอบ ชอบห้องนี้คุยสนุก(พวกโม่งหุบหน้าค่ะ บานเกินไปแล้ว) ก็ดีแล้วค่ะ ไม่ค่อยมีเงิน ก็อย่างที่เพื่อนโม่งบอก อย่าไปซื้อของจงหยวน ส่วนกฎ ไม่ทราบว่ามีไหม รอให้เพื่อนคนอื่นตอบละกันค่ะ
Ky ผู้หยั่งรู้ในฟาร์มรับสอนภาษาจีนมั้ย อยากอ่านจีนได้เร็วๆเว้ยยย
แปะวาร์ปฟาร์ม https://www.facebook.com/groups/613283515503880/ ข้อมูลลงวันนี้พรุ่งนี้หาย เพราะโดนรีพอร์ตเป็นประจำ
>>993 https://goo.gl/vFRzD0
ตำหนักใกล้เต็มแล้ว ใครเรปสุดท้ายอย่าลืมลงสารบัญด้วยยย
เกียมวิ่ง
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.