Last posted
Total of 1000 posts
>>10 มีตอนวัยรุ่น 19-20 ที่เลิกกัน คือพระเอกมีปม แล้วมีเหตุให้โมโห บอกเลิกด้วยอารมณ์ นางเอกก็ไปเลย(นางมีอารมณ์น้อยใจอยู่ก่อน)
จากนั้นมาเจอกันอีกรอบ มีอารมณ์น้อยใจกันประชดกันเบาๆ แต่ไม่รุนแรง ยังรักกันแต่ยังมีปมคาใจ และยังอยากอยู่ด้วยกัน
เลยพยายามเลี่ยงที่จะไม่กระทบกัน อึนๆ หน่วงเบาๆ
ซื้อ My Sunshine มาละเล่มแม่งบ๊างบาง 286 หน้า 268 บามหน้าละเกือบบาทใกล้ๆกะหนังสือป้าหลินเข้าไปทุกที
สำหรับกูไม่อยากให้เน้นของแถม ที่คั่นอันเดียวก็พอ แล้วลดราคาหนังสือลงมา
ราคากูรับได้ ถ้าแปลดีสมเงิน ของแถมไม่อยากได้หรอก รก แต่ถ้าแพงระดับป้าหลินแล้วนิยายยังไม่พีคนี่ก็เซ็งชห
อ่า กูเอาดีไหมเนี่ยของแถม
แพงขึ้นหมดทุกสนพแหละ ของจีนมันถูกเพราะประชากรเยอะ ประชากรที่อ่านหนังสือก็ยิ่งเยอะเข้าไปอีก ยิ่งพิมพ์เยอะยิ่งถูก ประเทศไทยที่คนอ่านหนังสือน้อยจะเอาอะไรไปสู้เค้าล่ะ
กูดู My Sunshine แบบซีรี่ส์ก็สนุกดีนะ ชอบพระเอก ดูมั่นคงแล้วก็แน่วแน่กับนางเอกมากๆ รักเดียวใจเดียว
>>23 โครงสร้างราคาหนังสือไทย คือสายส่ง+ร้านหนังสือเอาไปกินแล้ว 40-45 %
สนพ. ต้องเสียค่าลิขสิทธิ์ ค่าจ้างแปล ค่าปก ค่าการตลาด ค่าพิมพ์ ซึ่งรวมแล้วได้แค่ 55% จากเล่ม
+ ขายได้น้อยอีก +นิสัยไทยๆมีเถื่อนสนองให้ไม่อยากซื้ออีก
เพื่อนโม่งว่าจะแก้ปัญหายังไงได้ในยุคนี้ นอกจากปรับราคาขึ้น แม้ขายได้น้อยแต่ก็พออยู่รอดกันไปได้
ky กูว่าคิบอมในด็อกควรเปลี่ยนเป็นนามปากกาจริงๆของเขานะ นักแปลคนอื่นยังใช้นามปากกาจริงเลย ไหนๆ จะทำแบบจริงจังแล้วก็ใช้ให้ถูกดีกว่า คิบอมนี่ค่อยเอามาใช้เวลาคุยเล่นกันเถอะ
ถ้าเข้าใจความเปลี่ยนแปลงของไทยเรา ก็น่าจะทำใจเอาไว้เนิ่นๆ
ยอดขายน้อยลงกว่าอดีต ยอดพิมพ์ทำสัญญาแรกลดลงทุกค่าย นี่ถือเป็นสาเหตุหลักที่ต้องตั้งราคาขึ้นไป
ต่อมา
กระดาษจะแพงขึ้นเฉลี่ยปีละ 5%
ค่าใช้ขายของสนพ.เอง ประเภทค่าแรงก็มีแต่สูงขึ้นตลอดไม่มีลด ต้องเข้าใจเรื่องค่าใช้จ่ายรวมที่ต้องเอามาคิดลงไปในงานด้วย
ค่าไปวางในร้านหนังสือก็ขยับแล้ว อย่างที่เป็นข่าวของซีเอ็ด
ว่ากันง่ายๆ คือต้นทุนมีแต่แพงขึ้น สวนทางกับยอดขาย มันมีทางออกเดียวคือดันราคาขึ้นไปนั่นแหละ
อาฮะ สนพเลยเพิ่มมูลค่าหนังสือ (ไม่เสีย vat) แต่ที่กูข้องใจคือช่วยทำอะไรให้คุ้มกับราคาโหน่ย นิยายจีนก็เรื่องแปลเนี่ย
อย่างนิยายไทยถ้าจะแพงขนาดนี้แต่ข้อมูลมั่วๆ คราวหลังอย่ามาอ้างว่ามันก็แค่นิยาย
บ่นๆ 5555 จีนเขาก็ดาษบางๆ ไม่ได้หนาแบบบ้านเรา ตัวอักษรก็เล็กแต่ไม่มาก
กูมองว่ารบไม่มีปัญญาควบคุม แก้ไข ทั้งๆที่อัตราการอ่านออกเขียนได้ในประเทศนี้น้อยจนน่าตกใจ
อ่านออกเขียนได้ไม่ใช่ปัญหาหรอก คนอ่านได้เขาไม่อ่านหนังสือหรอก ยกเว้นจะสอบ
อย่างเพื่อกูแม่งบอก เลยกูไม่อ่านนิยาย อ่านแต่หนังสือวิชาการเท่านั้น //นิยายคนอ่านเพื่อความผ่อนคลาย
เดี๋ยวนี้คนใช้อย่างอื่นเพื่อความผ่อนคลายเยอะ ถึงรัฐแม่งจะช่วยให้กระดาษถูกลง แต่ถ้าคนไม่ซื้อ ก็ขายไม่ได้อยู่ดี
ถึงจะซื้อเข้าห้องสมุด ห้องสมุดทั่วประเทศมันจะรองรับได้กี่ copy ยังไงมันก็พยุงไม่ได้ //หนังสือเป็นสิ่งที่บังคับการอ่านไม่ได้เว้ย
ยกเว้น หนังสือ เรียน
คนจะซื้อคือคนที่จะอ่านอยู่แล้วไม่ได้หยุดซื้อ //แถมไอ้วิธีการเขียนบันทึกการอ่านสมัยเรียนนี่ทำกุไม่อ่านหนังสือเลยนะขี้เกียจสัสๆ
มองลงไปที่เด็ก ถึงที่บ้านจะปลูกฝังยังไง บ้านญาติกูหนังสือเยอะมาก เขาเปย์หนังสือให้ลูก พาอ่าน
ตอนเด็กกูแอบไปดอยอ่านประจำ จนพี่เขาอายุมากกว่ากู เขาก็ไม่อ่านหนังสือจัดเท่าที่ควร ความจริง สาเหตุที่คนไม่อ่านคืออะไร หนังสือแพง
ไม่อยากอ่านเอง ไม่มีเวลา ไม่ชอบ บลาๆ ปัจจัยมันมีเยอะ
คนอ่านส่วนใหญ่อยู่แต่ในเมือง /เกษตรกร ที่ทำงานเช้าจรดค่ำ มีกี่คนที่อ่าน ความจริงช่วงชั้น แรงงาน อ่านออกนะ แต่เขาก็ไม่อ่าน
คนที่มีงานอดิเรกอ่านหรือชอบอ่าน คือมีเงินในระดับนึง แล้ว ถึงหนังสือจะถูกลง สิ่งที่คนอ่านมากที่สุดก็คือนสพ อยู่ดี แล้วเอาเงินไปทำอย่างอื่น
อยากจะบอกว่า คนรุ่นใหม่เก่งภาษาจริงๆ ระหว่างเลือกมารับจ็อบแปลให้สนพ. กลับไปทำงานประจำของตัวเอง
อย่างหลังมั่นคงแน่นอนกว่า
ส่วนใหญ่มุ่งหน้าทำงานประจำของตัวเองดีกว่า ประเภทใจรักเลือกมาทางสายนี้ รุ่นใหม่ๆคงยากหน่อย
ส่วนท่านที่มีฝีมือแปลดีในสนพ นั้นๆอยู่แล้ว ปกติก็รับงานเต็มเวลายาวเหยียดอยู่แล้ว
มันเลยเกิดช่องว่างขึ้นมา ทั้งด้านแปลหรือคนที่เกาสำนวนให้ตรงใจคนอ่านได้ดี แบบรุ่นก่อนๆ
ส่วนที่เทียบกับจีนคงยากหน่อย ที่นั้นคนอ่านคนซื้อเยอะเป็นฐานใหญ่อยู่แล้ว
แค่ประเด็นกฏหมายลิขสิทธิ์ยังเข้มงวดกว่าไทยเยอะมากๆ
ถึงแม้จะลอกเลียนคนอื่นไปทั่วในสินค้าอื่นๆ แต่กับผลงานศิลปินของเขาเอง เขากลับฟ้องร้องจริงจังได้มากกว่าบ้านเรา
ซึ่งของค่ายสยามก็เถื่อนกันได้ทุกเล่มแล้วตอนนี้ โดยค่ายใหญ่ขนาดนี้ยังทำอะไรไม่ได้เลย ค่ายอื่นๆก็หมดหวังกันแล้ว
แต่ว่า อ่านหนังสือมากไม่ได้หมายความว่าจะใช้ภาษาได้ถูกต้องนี่นะ (กูด่าตัวเอง)
ถ้าทำการอ่านให้เป็นแฟชั่นได้ก็ดี เหมือนงานสัปดาห์หนังสือปีที่แล้ว ที่งัดกลยุทธ์
อุปป้าเก่าหลีอ่านเล่มนี้ แฟลคลับก็แห่ตามซื้อขายดิบขายดี (ติ่งอ่านไหมอีกเรื่อง) หนังสือยากๆทั้งนั้น
มึงลองคิด ถ้าลองไอค่อน ตัวTopๆในไทยโพสต์ภาพกับกองหนังสือ แนะนำหนังสือในทวิตเตอร์ อินตราแกรม คนจะซื้อตามขนาดไหน
ขนาดครีมหลอกควายขาวแน่นอนยังมีคนซื้อตามเลย แพงกว่าหนังสืออีก ป้าลูกเกวดอัพอินตราแกรม โพสต์หนังสือแล้วบอกว่า เล่มนี้โคตรแซ่บมึงคิดว่าขายดีไหม //คนไทยบ้าดารา กะโซเชี่ยลจะตาย ลองดูโพสต์ของ เพจโอปอลสิ เวลานางโพสต์เรื่องลูก กับหนังสือจะมีคนตามหาซื้อตามไปให้ลูกอ่าน
>>38 มึงต้องให้สยั่มกะแจ่มติดต่อค่าน้ำชาเขาแล้วล่ะแบบนั้น
เฮ่อ เรื่องราคาหนังสือ กูมองว่าเป็นความรับผิดชอบของรบ เพราะการรู้หนังสือของคนในชาติก็ส่งผลกระทบต่อประเทศ
ถ้ารบ มีปัญญาขึ้นภาษี ภาษีที่แพงขึ้นคุณภาพชีวิตที่เท่าเดิม ซึ่งแน่นอนว่ารบไม่มีปัญญา
.
เพราะงั้น สนพจะอ้างว่าต้นทุนแพงก็ดี ตีพิมพ์น้อยก็ดี ช่วยกรุณาผลิตหนังสือและการแปลให้คุ้มกับเงินที่กูเสียไปด้วย
กูนึกถึงหสม หนังสือนิยายไม่ใช่หนังสือเรียน หอกหัก ส่วนยามเช้า เป็นที่บอกอหรือคนแปลวะ
(แต่กูไม่ได้หมายความว่าหนังสือแพงขึ้นแล้วพวกอ่านเถื่อนจะมีข้อมาอ้างความชอบธรรมในการโหลดนะ)
.
กูกำลังจะสื่ออะไร ?
กลับมานิยายจีน เราควรจะแก้ปัญหาด้วยการเรียนจีนแล้วซื้อหนังสือจีนมาอ่านเองใช่มั้ย
>>39 กูไม่แน่ใจ ว่า อย่าอุปป้าอ่านนี่เขาจ่ายค่าน้ำชาไหมเพราะบางเล่มก็เป็นนิยาย Eng คือเขาถือติดมือเฉยๆ
พวกแฟนคลับไปแอบถ่ายมา ตามสตู แล้วอยู่ในมือเขา//ของไทยคือถ่ายมา แล้วก้มหน้าเล่นมือถือ//แต่เข้าใจอุปป้านะ
เพราะพวกไอดอลเขาห้ามใช้อุปกรณ์สื่อสารส่วนตัว ในหลายๆโอกาส (บางค่ายยึดมือถือเล่นได้แต่ไอแพท)
หนังสือจีนถูกดี เหมาะสมกับค่าครองชีพ เขามีเหลือพอมาซื้อหนังสือด้วย ตอนไปจีน ห้องสมุดเขาแน่นจนคนล้นทุกที่
(แน่นอนว่าไปอ่านหนังสือสอบ)
กูเป็นโม่งที่มาบ่นว่า My Sunshine แพง คือจริงๆกูแค่ติดใจว่าคนชอบว่าป้าหลินแพงแต่เอาเข้าจริงๆ อรุณ หสม.กรีนแม่งก้อแพงป่ะวะ ทำไมไม่เห็นมีใครบ่น ส่วนเรื่องหนังสือไทยแพงนั่นกูว่ามันแพงมานานแล้ว หลังๆยิ่งแพงหนักกว่าเดิม
>>39 กูไม่ขอถกประเด็นนี้ เรื่องการอ่านเนี่ยกูว่ามันเป็นที่รากฐานของไทยเลยแหละ
กูขอแค่ประเด็นยามเช้าพอ คนแปลคนเดียวกะแจ่ม แต่งานออกมาต่างกันเยอะ กูว่าน่าจะเป็นทั้งตัวคนแปลและบ.ก.เลยว่ะ
คือฝีมือคนแปลก็ไม่ดีพอ แล้วเจอบ.ก.ไม่แม่นหรืออาจะไม่ได้ตรวจละเอียด มันก็เลยเป็นอย่างที่เห็น กูเสียดายงานกู้ม่านนิดๆ
กูกลัวนางแปลติงโม่กูออกมาเหี้ยมากกว่า
กราบล่ะสงสารหอยทากของกูด้วย
>>40 อุปป้านั่นคือคงไม่ได้ค่าน้ำชาหรอก แต่ดาราเกาหลายคนที่กูเคยชอบ อ่ะอย่างชานซองก็ได้ บางทีเขาก็ทวิตหนังสือที่อ่าน
.
หนังสือญี่ปุ่นวันก่อนมีคนทวิต ขนาดหนังสืออ่านยากๆอย่างบุงโกะ(ซึ่งกูก็ยังไม่เข้าใจว่าเป็นหนังสือประเภทไหนกันแน่)คนยังไปหามาอ่านได้
นิยายฝั่งเมกา ราคาปกอ่อนเล่มเล็กกับปกแข็งห่างกันไม่มาก (อิงจากที่กูซื้อนะ) คินเดิลก็ถูกอีก
บ้านเรา มีครั้งเดียวที่นายกพูดเรื่องนส เพราะมีนักเขียนคนนึงขอร้อง
.
>>42 ใช่มั้ยล่ะ
>>41 หสม นี่ปล่อยให้คนรวยมีเงินเขาซื้ออ่านค่ะ แปลผิดแปลถูกไม่เป็นไรอยู่แล้วหนิ
หสม ไม่ได้แดก กูแล้ว ที่ผ่านมาถือว่าให้หมามันกินขนม
มีใครดำน้ำเล่ห์รักทรราชแล้วบ้างคะ มี 3 เล่มจบ อ่านตัวอย่างของแจ่มแล้วยังไม่ค่อยโดนใจเหมือนหมอหญิงเท่าไหร่
>> 51 52 เห็นแจ่มเค้าโปรยไว้ว่า แตกต่าง ฉีกแนวที่ผ่านมาของอวี๋ฉิง เลยอยากรู้รีวิวก่อนอ่ะค่ะ ตั้งสามเล่มแน่ะ ตอนนี้ซื้อหมอหญิงไปแล้ว ยิ่งจนๆ ไม่ค่อยมีเงิน ^^
โม่เหยียน โอ๊ย ยังไงก็ต้องซื้อสินะ อยากเท เหมือนกัน แต่นางยังดีกว่าอีกคน
เคยอ่านงานใต้หวันเล่มเล็กๆอ่ะ นักเขียนพวกนี้พอมาเขียนแนวปจบแล้วก็พาลไม่ซื้อเรื่องอื่นของเขาอีกเลย ไม่ไหวจริงๆอ่ะ
กูชอบงานเตียนชิน แนว ปจป มากกว่าเหมือนกัน ปล นิยายรักอลเวงอัพซ้ำนะโม่ง
>>48 อีบุ๊ค ก็โดนแอปเปิ้ลกินไป 30% เว็บท่าบริการอีก 10 กว่า%
ไปๆมาๆ ไม่ต่างจากโดนเรียกเก็บจากค่าสายส่ง+ร้านค้าที่วางแบบรูปเล่มหรอก
จะบ่นต้องบ่นว่าคนทั้งโลก สู้แอปเปิ้ลไม่ได้
อีกอย่างอีบุ๊ค ยอดขายทั่วไปปกติต่ำมากกว่าขายรูปเล่มมากอยู่แล้ว
กูรู้แค่คนเขียนก็ต้องกินต้องใช้ ขายกันได้หลักสิบหลักเล่มร้อยเล่มเท่านั้น (นอกจากเรื่องนั้นปังจริงๆ)
ถ้าไม่ตั้งราคาให้ตัวเองอยู่ได้ คงหมดกำลังใจเขียน ประเภทโลกสวยว่าขอให้มีคนอ่านคนซื้อแค่คนเดียวก็ยังดี สมัยนี้ไม่พอหรอก
อ้อ...ส่วนที่มีแต่แนวเยิ้บกัน ก็เป็นไปตามตลาดนั่นแหละ คนอ่านชอบแบบนี้มากที่สุด
จะให้ทำยังไงได้วะ ครอบครัวหรือโรงเรียนสอนกันยังไงล่ะ
ถ้าบ่นว่ามีแต่เรื่องเอากัน เพื่อนโม่งก็ดูคนรอบตัว และสภาพสังคมก่อนเถอะ บอกตรงๆเด็กสมัยนี้เล่นจ้ำจี้กัน เปลี่ยนคู่กันง่ายๆราวกับถอดกางเกงอีก
ถามว่านิยายยามเช้าแพงมั๊ย มันก็แพงถ้าเทียบจำนวนหน้านะ แต่กูเข้าใจว่าส่วนนึงคือลข.มาแพงด้วย ทั้งลข.เรื่ิอง ลข.ภาพ ลข.ปก มันเลยทำให้ต้นทุนมาแพง + อสจตะผลิตไม่มากด้วยมั้ง มันเลนทำให้ +-*/ ออกมาแล้วต้นทุนแพง ราคาขายเบยต้องแพงขึ้นตาม
ส่วนตัวกูนะ ไม่ค่อยมายด์เรื่องราคาหนังสือเท่าไหร่ (ถ้าคุณภาพดี) กูมองว่า ยัวไงกูก็ต้องซื้อ ต่อให้แพงแต่ถ้าอยากได้อยากอ้านก็ซื้ออยู่ดี แต่ถ้าตะมีหน่วยงานไหนมาควบคุมราคาก็ดีมาก กูจะได้มีตังไปเปย์ได้เยอะขึ้น แต่กูก็มองอีกแง่ว่า ถ้ามีหน่วยงานมาควบคุม ปรากฎว่าราคาถูกกดลงมาก สนพ.แบกรับไม่ไหว ปิดตัวเจ๊งไป อะไรจะเกิดขึ้นอีก
หนังาือนิยายกูมองว่ามันเป็นเฉพาะกลุ่มจริงๆว่ะ มันยากที่ตะทำให้เป็นแฟชั่น หรือถ้าสนพ.ลงทุนไปจ้างดารามาถือ ราคาค้นทุนหนังสือเรื่องนั้นๆก็แพงขึ้นอีกนะเฮ้ย ลืมคิดตรงนี้ไปเปล่า??? แต่มันก็อาจจะทำให้ติ่งดาราซื้อตามก็เป็นได้ แต่มันไม่มีผลกับกลุ่มนัดิ่ารเดิมอยู่แล้วไง
อย่างกู ถ้าเรื่องไหนมีบะคร เฮ้ยสนุก กูก็ไปตามหาซื้ออ่าน แต่ถ้าติ่งดาราก็อาจจะจบแค่ที่ละครเลยเปล่า ไม่มาหาซื้อหนังสือทีหลังตาม
ส่วนว่าเจ้าไหนแพงบ้าง ถ้าอย่างป้าหลินกูถือว่าแพงแม้งานเนี้ยบ แต่กูก็ยังคิดเสมอว่าเชิงอรรถและฟุตโน้ตที่ยาวเกินความจำเป็นมันเป็นสิ่งที่บ่งบอกว่างานไม่เนี้ยบได้เหมือนกัน และเป็นคัวเพิ่มต้นทุนให้สูงขึ้นด้วย แม้ป้าอกจะบอกว่าแถมให้ก็เหอะ ใครจะไปรู้ความจริง ไหนจะตัวหนังสือใหญ่ๆ ช่องว่างเยอะๆ เล่มที่แตกหน่อมาเพียบ และการแปลที่ทับศัพท์มันซะทุกอย่าง กูอ่านไปต้องแปลไทยเป็นไทยซ้อนสิบชั้น แบบนี้กูก็ว่าไม่เวิร์ก
งานจงหยวน ไม่ต้องพูดถึง แค่เรื่องที่เลือกมายังไม่ค่อยถูกใจกู งานแปลก็ห่วย ปกไม่ลงทุนอีก ลาขาด
เมืองยิ้ม หนังสือถือว่าไม่แพง แต่งานตำหนิเยอะมาก พิมพ์ผิดเยอะเชี่ย
กล้วย ก็แพงนะ พอๆกับยามเช้าเลย แถมงานแปลภาษา สำนวนกูว่าไม่ผ่านอย่างแรง
ส้ม ในราคาไม่แพงมาก งานแปลดี หลังๆพรูฟพลาดเยอะก็จริง แต่ถ้าเทียบกับหลายๆหัวกูว่าส้มดีสุดแล้วตอนนี้
เพราะงั้นกูว่าเรื่องราคากับคุณภาพมะนควรมาคู่กันด้วย อักอย่าง ถ้าควบคุมราคาก็ต้องทำให้ผู้ประกอบการไปรอดได้ และผู้บริโภคพึงพอใจ ต้องหาตรงกลางซึ่งตอนนีเกูว่ายาก อีกอย่างเรื่องแพงไม่แพง การรับรู้แต่ละคนก็ต่าวกันด้วย
พูดถึง my sunshine กูเริ่มอ่านไปหน่อย กูว่าสำนวนแปลยังคงงุนงงว่ะ แม้ว่านักแปลคนละคนกับ33นะ อ่านยากมากกกก ต้องตั้งสติโคตรๆในการอ่าน กูว่าไม่โออ่ะกับสำนวน เดี๋ยวไปอ่านต่อก่อนละ
ราคานี่พูดยากวาะมึง ส่วนหนึ่งเพราะเศรษฐกิจขาลง คนเปย์ของไม่จำเป็นน้อยลง หนังสือก็เป็นหนึ่งในนั้น พอดีมานน้อย สนพก็ผลิตน้อย + สายส่งขึ้นราคาเพราะความอยู่รอด ผลคือต้นทุนต่อเล่มเลยแพงขึ้น หนังสือก็เลยเพิ่มราคา กลายมาเป็นภาระตกมาอยู่ที่นักอ่าน
หลักๆ เลยกูว่าไม่เกี่ยวกับคนไม่อ่านหนังสือ หรือคนอ่านไม่ออก แต่กูว่าเป็นเพราะคนไม่มีตังค์เปย์ว่ะ กูบอกเลยว่านักอ่านสายเปย์มันน้อยจริงๆ มึง เมื่อเทียบกับประชากรไทย คนอ่านหนังสือคือคนรักการอ่าน แต่คนรักการอ่านที่มีเงินเปย์ด้วย มันคิดเป็นสัดส่วนเท่าไหร่ของคนในประเทศล่ะ?
งานหนังสือที่ว่าคนเยอะ เปย์กันเป็นพันเป็นหมื่น รูดบัตรกันล้มละลาย ถ้าพวกมึงเป็นหนึ่งในนั้นก็ยินดีด้วย เพราะบ้านพวกมึงเป็นกลุ่มชนชั้นกลางค่อนไปทางมีอันจะกินแล้ว แต่คนที่มีรายได้ประมาณนี้มันเป็นกลุ่มน้อยเมื่อเทียบกับคนที่เหลือเว้ย นักอ่านที่เหลือมันไม่สามารถเปย์ได้แบบนี้ไง ก็ไม่แปลกที่วงการสิ่งพิมพ์จะซบเซาอ่ะ
สมัยนี้ หนังสือไม่ใช่สื่อบันเทิงหลัก เป็นพวกเทคโนโลยีมากกว่า คนสามารถเติมเงินกับมือถือ เติมเงินกับเกมได้ง่ายๆ
แถมทัศนะคติคือของฟรีมีอยู่ในเนทเสมอ ไม่แปลกที่หนังสือจะขายได้ลดลง
ขนาดกูเป็นหนอนหนังสือมาตั้งแต่ยุคแรกๆ เมื่อก่อนเดือนหนึ่งจ่ายได้ 2000-3000 บ. แต่ตอนนี้เดือนหนึ่งอย่างมากก็เล่มหรือสองเล่ม
เพราะเอาเวลาไปเล่นเฟซบุ๊ค ดูยูทูป เล่นเนทดูอะไรไปเรื่อยๆ มากกว่าจะมีสมาธิมาจดจ่อกับหนังสืออย่างเดียวเมื่อเดิม
อย่าลืมว่ายามเช้ามีสายส่งของตัวเอง มีหน้าร้านของตัวเองนะมึง
Ky คนจะซื้อหนังสืออ่านทำไม ในเมื่อมีผู้แปลใจดีไปดอย เอ้ย ไปเอางานตปทมาแปลให้อ่านฟรี ๆ ทำด้วยใจล้วนๆ
ตอนนี้กำลังระอุเลย
>>70 ไปดูงบก่อน บ.รวมของเขาก่อน ซึ่งยอดขายสิ่งตีพิมพ์ลดลงเรื่อยๆ จ่ายเช่าสถานที่ตั้งร้านมีแต่แพงขึ้น
สนพ.ตัวเอง แต่ก็ต้องสต็อกของเต็มที่ด้วยนะ อย่าลืมว่าเหลือก็คืนใครไม่ได้อีก
ต่างจากรับสนพ.อื่นมาขาย ที่เหลือเท่าไรก็ส่งคืนไปเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องสต็อกของที่วาง เมื่อผ่านเวลาที่กำหนด
สรุปว่า รับภาระของสนพ. ทั้งหมดเอง ทั้งเรื่องค่าเช่าสถานที่และโกดังที่ต้องเก็บของที่เหลือ
>>70 แต่เค้าก็มี cost ในส่วนนี้อยู่นะ ทั้งเรื่องการกระจายวางตามหน้าร้านตัวเองตามสาขาต่างๆ ยังไม่รวมส่ากระจายวางที่ร้านอื่นๆทั่วไปด้วย อีกอย่างกูคิดว่า การวางหน้าร้านขายเผลอๆก็อาจจะคิดค่าใช้จ่ายเหมือนสนพ.อื่นๆมาวางขายด้วยเปล่า? ผลิตเองก็จริง แต่บริํทมันแยกกันนิป๊ะ? จะคิดว่าผลิตเองขายเองแล้วค่าใช้จ่ายถูลงก็ไม่น่าจะใช่นะ
>>77 ก็เป็นเรื่องธรุกิจการตลาดไง ของที่อื่นรับแต่กำไร ไม่รับความเสี่ยงใดๆ
ของตัวเองก็ต้องลงทุนและความเสี่ยงเอง ก็คือบวกลงไปในราคาหนังสือนั่นแหละ
ยิ่งเครือข่ายองค์กรใหญ่ จะมีต้นทุนที่สูงกว่า โดยปกติอยู่แล้ว
สนพ.เล็กๆ ทำงานไม่กี่คนใช่มั้ย
แต่องค์กรใหญ่ที่เข้าในตลาดหุ้น มีอะไรมากกว่านั้น ทั้งคน ทั้งสถานที่ ทั้งงบกำไร ทั้งค่าบริหารอีก
ค่าภาษีที่ต้องเป๊ะ ค่าโบนัส ค่าเงินสมทบกองทุนพนักงาน
ต้นทุนมันมากกว่าอยู่แล้ว
ในตลาดจีนแปลตอนนี้มองรวมๆทั้งปก ราคา การแปล ความสนุกฯลฯ คห.กูคิดว่าของส้มคุ้มสุดละสำหรับผู้บริโภค
กูว่าเมืองยิ้มมีโอกาสล่มว่ะ REติดลบแล้วด้วย แต่เห็นมีเงินสดไว้ใช้เพิ่มขึ้นอาจจะดีขึ้นก็ได้ ดูจากงบปีนี้ อีกประเด็นที่กูไม่เข้าใจคือทำไมเหมือนยังพิมพ์หนังสือในปริมาณเท่าเดิม แล้วขายก็ไม่ค่อยออก กว่าจะขายหมดก็อีกหลายปี อาจต้องขายขาดทุน ที่เอามาลดราคานั่นล่ะ ระบายไม่หมดซักดี มีมาเรื่อยๆ ดูเอาเงินไปจมตรงนั้นเยอะชิบหาย หรือพยายามพิมพ์เยอะ เพื่อนทอนต้นทุนสินค้าให้ต่ำ จะได้ทำให้ค่าใช้จ่ายในแต่ละปีต่ำลงวะแหม่ ขืนพิมพ์น้องกว่านี้ เกรงว่าจะขาดทุนยิ่งกว่าเดิมรึ?
ฉากหยำไข่ ในฮองเฮาผู้ไร้คุณธรรมคืออะไรวะโม่ง สปอยให้กูฟังที นางเอกหยำไข่พระเอกไรงี้?
สิ่งที่เค้าบอก กับเรื่องงบดุลมันขัดแย้งกันเองอยู่ ตัวเลขมันหลอกกันไม่ได้หรอก
แค่หนังสือการ์ตูนที่บอกว่ายอดไม่ตกนี่ กูเบ้หน้าขึ้นบนไปแล้ว เพราะรู้ๆว่าตลาดจริงๆมันแย่สุดๆ
ร้านเล็กร้านน้อยเจ้งไปหมดแล้ว ไม่เหลือรอดสักราย
ยอดขายการ์ตูนมันจะคงได้อยู่อีกหรือไง ลองคิดลึกๆดูสิ
>>84 RE ของเพื่อนโม่งคือไรวะ Residual earning? อันนี้มันน้อยเพราะเค้าอาจจะเอาเงินไปลงทุนเยอะก็ได้ มันอาจจะหมายความว่าบ.กำลังขยาย ไม่ใช่ล้ม มองได้สองมุมนะ 1. กำไรน้อยไม่เหลือจริงๆ 2. กำไรเยอะ แต่ RE น้อยเพราะเอาเงินไปลงกับอย่างอื่นเพื่อขยายบ. ไม่ได้ปันมาให้ผู้ถือหุ้นโดยตรง
เอ่อ... กูบัญชง บัญชี การตลาดไรกูไม่รู้เรื่องหรอกนะ อีกอย่างไม่ค่อยสนใจด้วยน่ะ สนพ.ไหนอกเรื่องไหนถูกใจกู กูก็อุดหนุนไปแค่นั้น แต่ถ้าจงหยวนกับคบ.คือกูเทแบบลาขาด ต่อให้มีอะไรน่าสนก็ไม่สอยไม่เปย์ เพราะงั้น สิ่งที่กูจะทำให้ผู้ประกอบการณ์ไปรอดต่อไปได้อีกนิดจากกูคือช่วยอุดหนุนว่ะ ส่วนว่าเจ้าไหนขาดทุน ร้อยล้าน ได้กำไรพันล้านอะไรกูไม่รู้เรื่อง และคงไม่ไปขุดไปดู เพราะดูไปก็ไม่รู้เรื่อง...
เพื่อนโม่ง ของถามหน่อย ซือมิ่ง นี่เกี่ยวกับอะไร เอาคร่าวๆก็พอ ไม่ต้องสปอยก็ได้ แล้วตอนนี้มีสนพ.ไหนประกาศหนังสือที่จะออกในงานแล้วมั่งมั๊ย ไม่นับเมืองยิ้มที่ออกตารางจำหน่ายหนังสือมาละ
แจ่มที่รู้ตอนนี้
-ฉู่2
-หมอ2
-บ็อกซ์โม่เหยียน
-เล่ห์รักอวี๋ฉิง
กล้วย
ลิขิตด้ายแดง 1
แล้วมีสนพ.ไหนออกอะไรอีกมั่งป๊ะ
เมื่องยิ้ม ปี59 รายได้ลดลงจาก58 120 ล้าน ทั้งที่ค่าใช้จ่ายเท่าเดิม - -
>>104 ชื่อจีนเรื่องนี้ไม่มีคำที่อ่านว่ามังกร ซักคำ นี่ ชื่อจีน 护心 Hù xīn
ชื่อเรื่องยังไม่เท่าไร กูรับได้ แต่สำนักพิมพ์นี้ที่กูกลัวคือกะปิน้ำปลา (ฉากเย้d ที่ไม่มีในจีน) กับเรื่องแปลมั่ว
เออ กูเกลียดมาก ไม่รู้ในเล่มจะใช้คำว่านังกลีบจริงหรือเปล่า (หลอดกับเมียหมาเรียกงี้นะ) เสียของช.ห.
แปลนิยายดีๆกลายเป็นนิยาย เหี้ยๆหมด อีห่า เสียดายปากที่เคยอวยไป // วิ่งหนีไปหลบมุม
ลิขิตรักด้ายแดง อ่านไปนิดหน่อย คำว่า'เช็คบิล'ควรจะเลิกใช้ได้แล้วนะ+ มีคำผิด+ขำอยู่สองครั้ง
สปอยฉู่หวางเฟยตอนล่าสุด ถึงตอนที่ทุกคนรอคอยแล้วค่าาาา//เคาะเกราะประกาศ
.
.
.
.
.
ขอสมรสพระราชทาน
.
.
.
.
.
ไอ้ เกิดเป็นชายต้องคิดให้ได้อย่างนางสนม...เสิ้นเจิ้นป่ะ?
อ่อ ประมาณ เป็นคนที่ขายงานทุกแนว จับทุกอย่างที่เป็นกระแส สินะ
เออ ตกลงในรูปเล่มแก้คำผิดป่าววะ อ่านแต่ในเว็บนี่เจอคำผิดเยอะพอสมควร ปล. ถ้าจำไม่ผิดราชานกฮูกน่าจะบอกเองว่าเขียนเพื่อเงิน ก็นะ... ถ้าเขียนดีกูจะไม่ว่าเท่าไหร่หรอก
ky กูเพิ่งเห็นนิยายเสิ่นเจิ้นเรื่องใหม่เล่มละ 700
ราคาแบบนี้ลาก่อยเหอะ
ก็เขียนเพื่อเงินนี่นะ.... // ป้าหลินไปขายงานหนังสือป่ะวะ
ใครไม่เขียนเพื่อเงินบ้าง อุดมการณ์ยุคนี้กินบ่ได้.... // ป๋าหลินไปตอนต.ค.อย่างเดียว
เรื่องนึงสองเล่มเจ็ดร้อย!!! เก็บตังไว้เปย์ส้มเถอะ
จะสนุกหรือไม่สนุก กูไม่รู้นะ
แต่ถ้าคิดว่าจะไม่เหลียวแลอุดหนุนคนไทยเพราะมองว่าไม่ดีเท่า ด้วยสายตาดูถูกดูแคลน อันนั้นกูว่าทำลายนักเขียนบ้านเรามากที่สุด
ส่วนราคาก็รู้อยู่แล้วว่า คนไทยเขียนออกมาแล้วขายได้น้อยกว่ากันแค่ไหน ไปเทียบราคากับงานแปลที่ถูกกว่าไม่ได้หรอก
อันนั้นอย่างน้อยๆยอดขายมากกว่า ราคาถูกกว่าได้อยู่แล้ว
นักเขียนไทยกู้ก้อซื้อนะ แต่เรื่องละเจ็ดร้อยนี่จะทำใจซื้อได้มันต้องรักจริงซื้อมาขึ้นหิ้งอ่ะ
แม่ง กูมาอ่านกระทู้นี้ช้าไป กูเปย์ซื้อนิยายของราชานกไปแล้ว แม่งพอมาไล่อ่านหนังสือ ผิดโคตรเยอะ บางอย่างปมแม่งไม่เคลียร์อีก อห
ส่วนผัวใบ้ ของจีน 576 หน้า หลอดจะขยายเป็น 3 เล่มจบป่าววะ
กูจะซื้อก็ต่อเมื่อรู้สึกว่าคุ้มค่ากับเงินที่ต้องจ่าย
เพราะกูไม่ได้พิมพ์แบงค์ได้เอง
Ky หน่อยเพื่อนโม่ง ร้านนิยายรักห่อหนังสือดีมั้ย กูจะสั่งหนังสือจากร้านนี้
KY กูมาสครีมทำนองนาง อาอู่แม่งมีความน่ารัก เห็นหลายคนไม่ชอบแต่กูชอบว่ะ นางเอกแม่งกาวดี เรื่องเดินไปเรื่อยๆเอื่อยๆแบบกาวๆ กูเริ่มคิดละ อวี้ฉิงแม่งติสจริง
>>144 กูไม่อ่านจีนเสิ่นเจิ้นว่ะ ขอโทษมึงด้วย เวลากูอ่านหนังสือ กูจะคิดตาม ถ้าเป็นสมัยนั้น มันควรตอบสนองยังไง อะไรแบบนี้ แต่นิยายจีนเสิ่นเจิ้นมันไม่ตอบโจทย์กู เพราะมันมีความเป็นนิยายไทยชื่อจีนหนักมาก ตรรกะหลายออย่างที่มันไม่จีนก็พยายามให้จีน กูเลยเลือกที่จะอ่านแปลมากกว่า ส่วน นข ไทยกูไปตามนิยายไทยเลยดีกว่าว่ะ
นิยายแปล นิยายไทย ถ้าคิดว่าอยากได้คำตอบจริงๆ
ให้ย้อนกลับไปดูตอนดราม่า ที่ทรราชเรียกเก็บเงินบริจาคได้
ในกระทู้ดด มันบอกได้อยู่แล้ว เกี่ยวกับแง่คิดของพวกคนอ่านกับพวกนักเขียนในตอนนั้น
เพื่อนโม่งจะได้คำตอบเอง เกี่ยวกับการเหยียดอยู่ในทีนั่นแหละ ว่าเป็นไง
เอาจริงๆนักเขียนไทยที่เขียนบรรยากาศจีนๆได้ดีมันก็มีอยู่เยอะนะ ถึงกูจะไม่ชอบราชบุตรเขยเจ้าสำราญ แต่กูว่าบรรยากาศใช่ได้เลยไม่เสิ่นเจิ้น
แต่ถ้าเขียนมายังกับนิยายไทยแต่ตัวละครชื่อจีนกูก็ไม่เอาอ่ะ นิยายจีนโบราณที่คนจีนแต่งหลายเรื่องก็บรรยากาศยังกับปัจจุบันแค่ใส่ยศใส่บรรดาศักดิ์เข้ามาก็มีและกูก็ไม่อ่าน
"เหยียด" กับ "เสรีภาพ" มันมีเส้นบางๆแบ่งว่ะ
ในฐานะผู้บริโภค เรามีสิทธิ์ มีเสรีภาพในการเลือก
การที่กูเลือกกินก๋วยเตี๋ยว ไม่กินข้าว แสดงว่ากูเหยียดข้าวเปล่าวะ
เงินใครเขาก็หามาเอง เขามีสิทธิ์เลือกว่าจะใช้เงินนั้นเพื่อตอบสนองสิ่งที่ตัวเองต้องการ
ไม่ใช่ว่าคนไทยปลูกข้าว กูต้องอุดหนุนข้าว (แม้กูจะไม่ชอบก็ตาม) ถ้ากูจ่ายเงินซื้อแฮมเบอเกอร์ ซื้อซูชิ ซื้อก๋วยเตี๋ยว แสดงว่ากูทำลายชาวนาไทยเหรอ
นักเขียนไทยที่เขียนงานจีนกูชอบแค่เรื่องราชบุตรเขยนะ เคยอ่านของคนอื่นอีก 2-3 คนแต่อ่านไม่รอด บอกไม่ถูกเหมือนกันเพราะอะไร
>>144 กูเคยอุดหนุนแล้วและผิดหวังแล้ว กูไม่เข้าใจว่าทำไมต้องพยายามอิงกระแสขนาดนั้น ทั้งที่เขียนเรื่องเซ็ตติ้งไทยไปเลยยังออกมาดีกว่า ขนาดเรื่องราชบุตรเขยที่หลายคนในนี้ชมกันกูก็รู้สึกว่าประดิษฐ์คำพูดคำบรรยายเกินไป คือแต่ละงานที่ออกมาไม่ขาดก็เกิน กูไม่สนุกกับงานแบบนี้เลยเลือกอุดหนุนงานแปลแทนดีกว่า แต่ไม่ใช่ว่ากูจะเทงานคนไทยทั้งหมด กูแค่เทงานพยายามจีนของคนไทย ในเมื่อกูจ่ายเงิน กูก็อยากได้อะไรที่มีคุณภาพคู่ควรกับเงินที่กูเสียไป
กูหายไปไม่กี่วัน พวกมึงทำงานกันไวเหลือเกิน กูชอบดอคมาก กูรักพวกมึงทุกคน ขอบคุณมากกก
ตลกคอมเม้นท์ในหอตำราด้วย อ่านตอนแรกนึกว่าพูดเองตอบเองคนเดียว 55555555 ใช้ / กั้นนี่เอง
กูอ่านหงส์สังหารจบ เสียเวลาสัสๆ กูไม่ควรอยากรู้อยากเห็นจนยืมมาอ่าน อ่านจบแล้ววดฟ. ไม่รู้สึกถึงความรักใดๆของพระนาง
แล้วเรื่องสำนวนแปล สนพ.นี้ทำไมแปลสำนวนเดียวกันไปหมดเลยว่ะ คือคนเขียนคนละคน สำนวนมันไม่น่าเหมือนกันไหม
กูอีกคนที่ไม่อ่านงานจีนเสินเจิ้น ความจริงพวกนิยายอียิปต์โบราณ ท่านชีคกูก็ไม่อ่าน ไม่อิน ดูพยายามมากเกินไปหน่อย แต่ถ้าเป็นนิยายไทยปกติกูก็อุดหนุนปกติว่ะ ไม่ใช่กูไม่เปิดใจอ่านนะมึง แต่เพราะกูเปิดใจอ่านไง แม่งเลยเจ็บ คนบอกว่าสนุกๆ กูไปตามอ่านโดยละทิ้งอคติใดๆ มันก็สนุกไม่สุดอยู่ดี นักเขียนหลายๆ คนอยากแต่งนิยายจีนทะลุมิติ แต่กลายเป็นนิยายไทยทะลุมิติไปจีนมากกว่า สำนวนนี่ไทยจ๋ามาก ไม่พอยังยัดเยียดศัพท์จีนๆ เช่นพวกคำขานรับ นู๋บี้ เป็นต้น ใช้แค่ เจ้าคะ/เจ้าค่ะ ขอรับ ก็พอมั้ง พยายามจีนอย่างอื่นแทนเถอะ เวลาอ่านเจอนิยายไทย เอ้ย นิยายจีนที่คนไทยเขียนฮ่องเต้ /ฮองเฮา แทนตัวเองว่า เจิ้น/เปิ่นกง นี่มักจะมองบนทุกที... กูขอโทษว่ะ กูมัน... แต่แม่งก็อดไม่ได้จริงๆ บางคนแรงบันดาลใจเยอะ เอาเรื่องโน้นปนเรื่องนี้ออกมาเป็นนิยายสไตล์ตัวเองก็มี พออ่านแล้วให้ความรู้สึกแบบว่า...แม่งคุ้นๆ นะ ฉากนี้ ประโยคนี้ แต่ก็ไม่ได้อะไร ลึกๆ ก็คิดว่าน่าจะปรับให้เป็นตัวเองได้มากกว่านี้
เวลาเห็นนักเขียนหลายคนนอยด์ๆ ก็อยากปลอบใจนะ คือ อยากให้ลองอ่านนิยายจีนให้มากๆ ดูสำนวนให้มากๆ ฝึกเขียนเยอะๆ ลองใช้ศัพท์ที่ส่วนมากนิยายจีนใช้แล้วนำมาเขียน มันจะดีกว่าการยัดเยียดศัพท์จีนๆ คนเรามันไม่มีอะไรถูกใจคนไปหมดหรอก แบบกูเนี่ยไม่อ่านจีนเสินเจิ้น แต่คนอื่นอ่านได้กูก็ไม่ห้ามไม่ว่า อุดหนุนงานคนไทยด้วยกัน แต่อย่าบอกว่าให้กูไปอ่านเพราะคนไทยเขียนเลย มันจะมีตะกอนหนึ่งในใจกูเวลาเจอประโยคแบบนี้ว่ะ ถ้ากูจะอ่านจีนเสินเจิ้นก็ขอให้กูอ่านเอง ไม่ว่าจะด้วยเนื้อเรื่อง สำนวน หรือภาษาก็ตาม ให้กูได้สัมผัสด้วยตัวเองเถอะ อย่ามายัดเยียดกูด้วยประโยคแบบนั้นเลย
>>138 ใช่เรื่องคะวันหลังเงาจันทร์ ที่การันตียอดคลิกอ่านหนึ่งล้านวิวไรนั่นป๊ะ??? ตอนแรกกูเห็นนึกว่าหลอดด้วยซ้ำ
กูเคยอ่านงานนักเขียนคนนี้มา เรื่องแรกที่ตีพิมพ์น่ะ ส่สนตัวกูมองว่ายังเสิ่นเจิ้นอยู่ ชื่อจีน เซ็ตติ้งเหมือนจะจีน แต่อ่านแล้วไทยมาก + ความมั่นของนข.ที่ให้สัมภ่ษณ์กับดด.ที่ทำเอากูเหวออยู่ ดด.ถามว่าต้องทำการบ้านไงบ้างกับการเขียนนิยายจีน นางบอกไม่ต้อง เพร่ะเขียนขึ้นมาเองได้หมด อีกอย่างคือเป็นยุคสมมติไรงี้
กูอ่านอล้วไม่อินนะตัวเรื่อง ดีที่ไม่ได้ซื้อแต่ไปยืมเค้าอ่านมา ถ้าซื้อจะรู้สึกเสียดายเงินอยู่ แต่อ่านแล้วไม่ได้รู้สคกเสียดายเวลานะ แค่คิดว่าลองของน่ะ แต่ให้ดีไม่อ่านจะดีกว่า 555
ขอโทษด้วยนะเพื่อนโม่ง กูทรยศความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ กูไม่รู้ว่าจะซื้อหนังสือแพงๆที่ตัวเองไม่ชอบ ไม่อยากอ่านมาตั้งทิ้งไว้ทำไมให้เป็นอาหารปลวก บ้านกูไม่ใช่โกดัง ไม่ใช่ร้านหนังสือ ไม่มีใครจ่ายค่าวางให้กูนะเหวย
กูเคยติดตามนักเขียนไทยคนนึง นางเขียนแนวจีนมานานแล้วนะก่อนนิยายจีนจะมาบูมแต่ไม่ได้ตีพิมพ์ซะที โดนปฏิเสธตลอดจนในที่สุดนางก็ได้รับการตีพิมพ์คู่กับนักเขียนอีกคน กูดีใจมากรีบซื้อทันที งานก็ออกมาดีสำนวนดีเลย แล้วพอนิยายจีนบูมนางไปออกกับอีกสนพ.้้คราวนี้ได้ออกหลายเล่มเลยกูก็็ตามไปซื้อผลคือกูอ่านไม่รอดอ่านได้แค่2บท กูรู้สึกเหมือนอ่านงานของนักเขียนคนละคนเลย
ใครเคยอ่านงานจีนของนาย่าบ้าง กูเห็นออกหลายเล่มมาก สำนวนไทยมั้ย
สำหรับกู กูจะอ่านนิยายจีน ที่นขจีนเขียน
อ่านนิยายไทย ที่ นขไทย เขียน (ถึงบางคนเขียนอิงปวศไทยแล้วแม่งมั่วชิบหายก็ตาม)
อย่าหาว่ากูดูถูกนข หรือกดขี่เหยียดนักเขียน ของมันไม่ดี
แล้วจะให้พวกกู แดกเข้าไปเพราะบอกว่าต้องให้กำลังใจคนเขียน เงินไม่ได้หล่นมาจากฟ้า
แถมมึงเอาเงินจากกูด้วยนะ
กูไม่เอาด้วยหรอก หรือ การที่ห้ามว่าห้ามบ่น ถ้า นข รับคำวิจารณ์ ไม่ได้ไม่ควรเอางานลง สาธารณะ มึงปริ้นอ่านเองที่บ้านเถอะค่ะ //ย่อแรง // วันหลังก็บอกว่าอ่านได้อย่างเดียวไม่เอาคอมเมนท์
ปล เสิ้นเจิ้นกูอ่านเอาขำๆได้ บางคนแม่งใช้คำผิด ใช่สุภาษิตไทย ปนกันมั่วเลย ก่อนมึงเขียน มึงไปอ่านขนบธรรเนียมมาซักหน่อยไหม สายจีนบางคนอ่านเขาก็ไม่ได้อ่านกลวงๆไม่ขบคิดอะไร มึงจะนึกใส่อะไรก็ใส่มาได้มันไม่ใช่ อ่านแล้วเหมือนดูงิ้วไทย เล่นใหญ่ตามศาลเจ้าแถวบ้าน
>>169 กูอ่านเล่มแรกได้ไม่ถึงครึ่งเล่ม มันไม่ใช่อ่ะจอร์จ การกระทำและความรู้สึกนึกคิดของตัวละครมันไม่จีน รายละเอียดขุนนาง ขันที องค์ชาย ตำหนักมันผิดเพี้ยนไปหมด ถ้าอ้างว่าเป็นเมืองสมมุติ ไม่มีอยู่จริง ไม่ต้องเป๊ะ ก็ช่วยสมมุติให้ชื่อไทยๆเหอะ กูอ่านยังไงก็นิยายไทยใช้ชื่อจีน ส่วนสำนวนใช้ได้นะ แต่จังหวะและวิธีเล่าเรื่องทำให้รู้สึกย้วยๆ ไม่กระชับ ไม่อิน
>>169 เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่กูเปิดใจอ่านเลยนะโว้ย ไอ้เล่มเขียวๆ อ่ะ นี่เปิดใจเลยนะ กว่าจะอ่านจบ 1 เดือน...(สกิลการอ่านปกติ 400 หน้า 1 วันก็จบ) คืออ่านแล้ววาง อ่านแล้ววางตลอด เพราะการเดินเรื่องไม่ดี จะบอกว่าเป็นนิยายเรื่องแรกเลยจะหยวนๆ ให้ก็... ตีพิมพ์เลยนะ ขายเลยนะ เป็นเล่มเลยนะ (เอานิ้วชี้จิ้มๆ กัน พูดพึมพำ) เอาเป็นว่า กว่ากูจะอ่านจบ กูข้ามและอ่านกระโดดมาก... น้ำเยอะ ตัวละครเยอะ ปมเยอะ แต่ทำออกมาไม่ดีซักอย่าง จะว่ากลางๆ ก็ไม่ได้ เป็นนิยายจีนเสินเจิ้นเรื่องแรกที่เปิดใจอ่านแล้วเจอแบบนี้เลย โคตรประทับ(?)ทำให้ไม่อยากอ่านเรื่องอื่นๆ อีกเลย
มีอีกหลายคนนะที่อ่าน นอกจากนักเขียนคนนี้ อ่านแล้ว... ก็นั่นละ เขียนนิยายไทยพีเรียดไปเถอะ จะได้ไม่ลำบากต้องมาสมมติยุคขึ้น ให้จีนมันย้อนเวลาพอ แค่นี้ห้วงเวลามันก็พรุนไปหมดละ ไทยไม่ต้องไปช่วยให้จีนย้อนเวลาหรอกจริงๆ กูเบื่อมากกกก หลังๆ เจอนิยายแนวย้อนเวลา กูวางไว้ก่อนเลย เอี่ยนมาก
ฟน แม่งสับทุกเรื่อง แต่แม่งเสือกอวยกมลมังกือ เรื่องนี้แม่งเหี้ยกว่าเรื่องที่นางสับอีก
ต้วนอี้พ่อง
กูก็ไม่ไหวกับงานเสินเจิ้นจีนเหมือนกันว่ะ ทำไม ว่าไม่ได้เหรอ
กูเสียเงินซื้อมา ไม่ได้อ่านฟรี นี่พึ่งอ่านอีกเรื่อง เจอคำว่า ร่างบาง กูอยากจะเขวี้ยงทิ้ง แม่ง อะไรของมึง
วางพล็อตเรื่องใช่ได้นะ แต่รายละเอียดนี่สิ อ่านดูก็รู้เลยว่าจีนปลอม
ไม่ได้ตามหลายวัน เห็นแต่ละหัวข้ออยากแจมด้วยทุกเรื่องเลย กูชอบโม่งจัง ปกตินี่ไสยๆ จะให้ตั้งวงพูดคุยก็ไม่มีคนคุยด้วย เศร้าชิบ
..เรื่องนิยายนี่ยังไงดี พวกคนสูงอายุ ยุคเก่าๆยังอยู่ไงมึง อย่าง แม่กูเป็นต้น นิยายนี่ถ้าเทียบๆก็ละครปะวะ ละครก็สร้างมาจากนิยายด้วยซ้ำ แถมนิยายยังดีกว่าในหลายๆด้านอีก ละครก็เหมือนนิยายที่ใส่กะปิ น้ำปลา น้ำตาล ตัดเอาสาระต่างๆออก แล้วใส่ฉากนางร้ายยืนกรี้ด กะยืนแย่งผัวกะนางเอกเข้าไป แม่กูนี่อะไรๆก็ด่านิยายกู กูบอกปวดหัวไม่สบาย แม่ก็ว่าอ่านนิยายล่ะสิ กูเป็นโรคxx(จากกรรมพันธุ์) แม่กูนี่นั่งวิเคราะห์แล้วผลคือเพราะกูอ่านนิยายมากไป บางทีกูหิวนั่งบ่นลอยๆไม่มีไรกินเลย แม่กูนี่ตะโกนมาเลย กินนิยายมึงไปสิ แม่ง อารมณ์ขึ้นเลยเนี่ย เถียงไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา
...ส่วนจีนเสิ่นเจิ้นนี่ ทนอ่านไม่ไหวว่ะ ยังไงดีให้ความรู้สึกแบบโคตรลิเกอ่ะ คือเกินจริงจนอ่านไม่กี่หน้าก็ดูรู้อ่ะฉากหลอกตาชัดๆ จุดสังเกตไม่ค่อยยากอ่ะ นิสัยตัวละคร ค่านิยม โคตรนิยายไทยมาก แล้วที่แหวกกว่าคือการเล่นมุกตลก เล่นมุกทั่วไป กูนั่งอ่านนี่ไม่มีความขำเลยกูคนไทยยังไม่ขำแล้วในเรื่องตัวละครบอกว่าจีนมันจะเข้าใจมุกไทยได้ไงวะ เพราะความคิดของสังคมมันไม่เหมือนอยู่แล้ว ยิ่งถ้ายึดเวลาย้อนยุคจีนนี่ส่วนใหญ่ที่เจอจะแบบผู้มีอำนาจควรมีภรรยาเยอะประดับบารมีไร ผู้ชายเป็นผู้นำงี้ปะ แล้วที่กูเจอนี่คือครอบครัวสุขสันต์ แล้วพ่อตัวเอกนี่จะกลัวเมียกัน ทั้งโดนข่ม โดนบ่น ต่อว่า แล้วก็กลัวเมียน้อยใจ ยืนหงอย บลาๆ ในมุมมองกูว่านั่นโลกแห่งท้องทุ่งดอกไม้เลยว่ะถ้าบอกว่าไปโลกต่างมิติแล้วสร้างค่าธรรมเนียมสังคมใหม่กูจะไม่ค่อยเท่าไหร่ แต่นี่บอกจีนโบราณถ้ากูคือพ่อนางเอกแล้วเมียมาข่มขนาดนั้นกูตบปากแตก แล้วไปหาอีหนูอนุให้สบายใจดีกว่าว่ะ แถมนอกจากโดนตบแล้วน่าจะยังโดนแม่กูเรียกไปปรับทัศนคติอีก (ยกเว้นว่าเมียนั่นเป็นพี่น้องใกล้ชิดกะฮ่องเต้อ่ะนะ)
กูก็ไม่ชอบนิยายจีนเสิ่นเจิ้นหว่ะ มันไม่อิน กูเคยอ่านเล่มนึงเมื่อนานมาแล้ว ที่นางเอกเป็นคนไทย ย้อนเวลาไปจีนโบราณอ่ะมึง กูอ่านแล้วแบบ ไม่มีความเป็นจีนเลย แค่ชื่อตัวละครในเรื่องเป็นชื่อจีน ก็คิดว่าเป็นนิยายจีนได้แล้วหรอวะ ขนบธรรมเนียม ประเพณี ประวัติศาสตร์ อะไรพวกนี้ไม่ต้องสนใจหรอ จะว่ากูอคติก็ได้นะ แต่อยากรู้ นักเขียนที่แต่งนิยายจีนนี่ได้ศึกษาเรื่องพวกนั้นรึป่าววะ รึว่าแต่งตามกระแสไปงั้นๆ
กูเคยเห็นนข คนหนึ่ง พล่ามในเฟสบุ๊คว่า นิยายจีนดังจังเลย เขียนบ้างดีกว่า แต่ไม่เคยอ่านแนวนี้อ่ะ อ่านเรื่องไรดี หาข้อมูลจากวิกิ ได้ป่ะบลาๆ
ไม่นานกูเห็นนางรีวิว ว่าอ่าน ตุ๊ดทะลุมิติ... // จะให้กูสนับสนุน นข แบบนี้ไม่ละ
ไหนๆก็บ่นแล้ว กูขอบ่นนิยายที่สาวไทยย้อนเวลาไปโผล่เมืองจีนหน่อยเหอะ มึงสื่อสารกันยังไง จะอ้างว่านางเอกเป็นอัจฉริยะรู้ภาษาจีนก็ไม่เข้าท่า เพราะขนาดสาวจีนแท้ๆย้อนเวลาเองยังมีปัญหาเรื่องภาษาปัจจุบันกับภาษาโบราณเลย อย่างปู้ปู้นางเอกแม่งปรับตัวตั้งนาน ต้องหัดเรียนเขียนอ่านใหม่ กู้อวิ๋นเองก็ไม่เข้าใจภาษาโบราณบางคำ อ่านอักษรโบราณไม่ออกเพราะต่างจากปัจจุบันค่อนข้างมาก ธรรมเนียมโบราณบางอย่างก็ไม่รู้ (เช่น เข้าประตูเล็ก) หงส์ขังรักนางเอกก็เปรียบเทียบโคลงกลอนแต่ละยุคสมัย ต้องคิดแล้วคิดอีกว่าใครแต่ง แต่งเมื่อไหร่ พูดออกไปแล้วจะมีผลกับปวศหรือไม่ แต่นิยายจีนที่สาวไทยย้อนยุคไปนี่แม่งคล่องแคล่วทุกอย่าง คล่องแคล่วแบบผิดๆ อวดรู้อวดฉลาด ซูบรรลัย สวยด้วย มีวิทยายุทธ์ด้วย เออ เอากะนางสิ เขียนแบบนี้กูอ่านไม่ไหวจริงๆ ไม่ใช่อคติกับนักเขียนไทย ไม่ได้แอนตี้นิยายเสิ่นเจิ้น ไม่ใช่ไม่มีเงินเปย์ แต่ปัญหาทั้งหมดมันอยู่ที่คุณภาพ ต่อให้กูถูกหวยสามสิบล้าน กูก็จะเปย์ให้กับนิยายที่กูคิดว่าคุ้มค่าคุ้มราคาเท่านั้น
กูเคยอ่านจีนเสิ่นเจิ้นสองสามเรื่องบอกกงๆ กูพยายามอ่านแบบไม่อคติแล้ว แต่บางอย่างกูรับไม่ได้จริงๆ ยกตัวอย่างหงส์เคียงมังกร มีหลายฉากที่กูกลอกตามองบนแรงมาก เช่น นางเอกย้อนเวลามาเป็นฮองเฮาอ้วนๆ เลยไดเอ็ทด้วยการวิ่งรอบตำหนัก อิฮ่องเต้ก็มาแอบมอง กูแบบวิ่งรอบตำหนักพ่อง!!! มึงนึกว่าอุทยานเป็นสวนลุมให้มึงมาวิ่งจ็อกกิ้งได้ทุกวันเหรอ แล้วนางกำนัลอะไรไม่เตือนมึงเหรอว่า ปกติผู้หญิงจีนเค้าต้องเดินซอยเท้า มึงจะมาวิ่งปุเลงๆ แบบนี้ไม่ด้ายยย อีกฉากคือจะมีงานอะไรสักอย่างต้องหานางรำ อินางเอกก็อยากโชว์พาววจ้ะ นางรำไม่ต้องหากูรำเองค่ะ กูนี่วอทเดอะฟฟฟฟฟ มึงเป็นฮองเฮานะ ฮองเฮาลดตัวลงไปเป็นนนางรำนี่โคตรเสียเกียรติเลย แล้ววันงานก็ไม่มีครสงสัยเบยว่านางเอกหายไปไหน พอเต้นเสร็จเปิดหน้ามา อิฮ่องแต่ประหลาดใจมว๊ากกก เมียกูรำสวยม๊ากมากกกก เออ กูแบบเอาที่มึงสบายใจเลย จริงๆฉากนี้มันควรโกรธไหมอ่ะ ที่เมียตัวเองไม่รู้จักธรรมเนียม มาเต้นโชว์ชาวบ้านเป็นร้อยอ่ะ ปกติผู้หญิงจีนแต่งงานแล้วนี่แทบจะแอบอยู่ในบ้านเลยนะ แล้วนี่มึงออกมาโชว์ด้วยความพราวลี่พรีเซนต์มาก กูนี่ตีนก่ายหน้าผากเลยจ้ะ
จริงๆ กูอ่านอีกหลายเรื่อง ซึ่งกูไม่โอเคสักเรื่อง ถามจริงกูต้องจ่ายเงินเปย์นิยายแบบนี้ต่อไปเหรอ? ฝืนใจกูมากเกินไปจริงๆ ว่ะ
เห็นด้วยกับพวกมึงหลายส่วน แต่คนชาตินั้นๆ เขียนนิยายชาตินั้นๆ ได้สมจริงที่สุดจริงอ่อ อย่างของไทยกุก้ไม่คิดว่าจะเขียนได้ถูกต้องตรงยุคทุกเรื่องวะ สล้วงั้นถ้ากุเจอยุ่นเขียนถึงไทย แต่มีบางส่วนออกยุ่น ก้ไม่น่าอุดหนุนเพราะไงก็ไม่สมจริงอ่อ
กูไม่ได้บอกว่าสมจริง หงขัง ก็ ปวศ ไม่ตรง กูหมายถึงจารีต ขนบ แนวคิด ตีความมุมมอง ภาษิต เหมือนเกาหลีทำหนังโยง ปวศ จีน นางเอกไปเปนฮองเฮา แค่ฉากแดกข้าวด้วยช้อนเหล็กแม่งก็ผิดแล้ว ทุกอย่างมันต้อง ออกมาในหลายๆเรื่องไม่ใช่แค่ข้อมูล มึงคิดว่าญี่ปุ่นเขียนการ์ตูนที่มีตัวละครไทย คงขนบไว้เท่าไหร่? แล้วถ้าถามว่าการ์ตูน ที่ญี่ปุ่นเขียนถึงไทยกูซื้อไหม กูไม่ได้ซื้อวะ แต่บางเรื่องมันก็มีสอดขึ้นมาเอง อย่าสึบาสะ ก้าวแรก ซึ่ง... แถมคนญี่ปุ่นก็จะชอบคีฟคาร์คนไทยว่าจะต้องผิดแทน ทั้งๆที่คนไทย หลากหลายกว่านั้นด้วยซ้ำ ของไทยแนวหลงมิติ ปวศไทยก็มีน้ำดีน้อย. แต่มันอ่ารแล้วรู้สึกไทยใช่ไหมล่ะ เพราะมันเขียนด้วยขนบและแนวคิดคนไทยยังไงล่ะ
เล่ห์รักทรราชสนุกมั้ยว่ะ เห็นท่านหญิงบอกเรื่องนี้ต่างจากเรื่องอื่นด้วย งานของอวี๋ฉิงกูชอบที่คุณพวกหยกแปลทุกเล่มเลย
ถ้าถามแฟนคลับอวี๋ฉิง มันก็ตอบว่าอวี๋ฉิงออกอะไรมากูก็ซื้อ //บ้องกัญชามา
ถ้าถามคนอ่านได้บ้างไม่ได้บ้าง ก็คงตอบว่ารอรีวิวก่อน //ซึ่งแม่งจะตกหลุม รีวิวไอ้พวกแฟนคลับอวี๋ฉิงประจำ
ถ้าถามคนอ่านงานอวี๋ฉิงไม่สนุก ก็เหมือนกันรอกระแส
สรุปคือ มึงอยากลองวัดดวงดูไหมล่ะ
>>183 กูเห็นด้วยกับมึงนะ กูว่ามึงเปรียบเทียบผิด มันปกติอยู่แล้วที่ต้องโยนเรื่องไม่ดีให้คนชาติอื่น คนชาติตัวเองต้องเป็นพระเอก ถ้าคนญี่ปุ่นเขียนการ์ตูนเกี่ยวกับคนไทยในสมัยพระนารายณ์ เค้าก็คงไม่โยนให้ทุกคนในอโยธยาเป็นคนไม่ดีหรอก
อีกอย่าง เรื่องที่มึงยกมา สึบาสะ ก้าวแรก มันเป็นการ์ตูนกีฬาต่อสู้กัน ทีมไทยที่โผล่มามันต้องเป็นคู่แข่ง/ศัตรูอยู่แล้ว ลองดูเรื่องอื่นที่คนไทยโผล่มาสิ น้องแมวงี้ พิชิตคุงงี้ ร่าเริงโลกสวยจนกูเห็นแล้วแทบอยากคลานเข่าไปบอกผกก.เลยว่าคนไทยไม่ได้โลกสวยขนาดนั้นหรอกค่าาา
>>187 พิชิตคุงกูดูไม่จบ //น้องน่าจะติดเฟสมากกว่าอินตราแกรมป่ะวะ น้องแมวเขียนคำว่าแมวบนเสื้อผิด ถถถถ _/ไม่มึงหนังเกาหลีเรื่องนั้นกุรู้อยู่แล้ว ว่าจีนตัวร้าย แต่คอสตูมมันพังมากมึง ฉากกินข้าวในวังหลวงจีนงี้แม่งลอชุดอาหารเกาหลีขึ้นโต๊ะเต็มสูบ ไหนๆจะทำพีเรียต ใส่ใจฉากประกอบบ้างก็ดีนะ
กูเป็นพวกเหยียดนักเขียนกาก ๆ ว่ะ ไม่เกี่ยงแนว จะแนวชีคแนวจีนแนวไทยถ้าเป็นประเภทเด็กเห่อหมอย โลกแคบ ๆ สะกดผิด ๆ ถูก ๆ ใช้ภาษาผิด ๆ ถูก ๆ แต่เสือกสะเออะมาเขียนงานขาย คิดแค่ว่าได้ตังค์ง่าย อิพวกนี้กูเหยียยยดดดดดค่ะ งานของพวกนี้เป็นขยะค่ะ ถูกผลิดออกมาเพื่อเผาผลาญทรัพยากรของโลกให้หมดไปโดยไร้สิ้นประโยชน์อย่างสิ้นเชิงค่ะ
>>190 55555 อันนั้นก็เป็นสิทธิ์ของมันนะ มันจะชอบไม่ชอบ แคร์ความเห็นหรือไม่แคร์ กูก็ไม่สนมันหรอก แต่การที่กูจะเห็นงานของมันเป็นขยะ เป็นของรกโลก ก็เป็นสิทธิ์ของกูเช่นกัน
แต่อีนักเขียนที่มึงว่านี่ใครวะ กูน่าจะไม่รู้จักแน่ ๆ เพราะบอกเลยว่ากูไม่ค่อยอ่านงานของอีกพวกเด็กเห่อหมอยในเด็กดวกแล้วว่ะ เสียดายเวลา ยิ่งถ้าต้องซื้อนี่บอกเลยว่าไม่มีทาางงงง
>>191 สายเด็กดีนั่นแหละ ค่ายเฟอร์นิเจอร์ หัวร้อนบ่อยแต่ชอบเขียน อวยตัวเองว่าเก่ง นั่นเก่งนี่ คราวก่อนโน้น บอกว่า ไม่สนใจงานวิจารณ์โดยอคติบ้างล่ะ บอกว่ากฏเกณฑ์งานวิจารณ์แม่งไร้ค่าบ้างละ มันบอกการอ่าน มันต้องอ่านด้วยหัวใจ ด้วยความรู้สึก //กูเห็นนางรีวิวขบวนการหมาป่าว่ากาก เป็นคุ้งเป็นแควว่าขายดีได้ไงเนี่ย ไม่สมจริงบลาๆทั้งๆแม่งอ่านเล่ม 1 ก็ไม่จบ นิยายมึงกากกว่ามันอีก
ปล ด่ามากไม่ดี เด๋วนางรู้ตัวแล้วหัวร้อน ~ แคปไปด่าออกอากาศให้ลูกหาบเลียซ้ายเลียขวาอีก
//กดรีเร้าเตอร์//
กูนึกว่ากูไม่อ่านนิยายชีคคนไทยแต่งคนเดียวซะอีกขนาดชีคฝรั่งแต่งกูยังไม่อินเลย คนที่กูอ่านคือเจ้าป้าวรรณวรรษชุดทะเลทราย ทมยันตี โสภาค สุวรรณ อ่านงานรุ่นหลังๆแล้ว คือแบบ...
ลิขิตเหนือเขนย ปุจฉา
.
.
.
.
.
1.มีเฉลยมั้ยว่าที่จจริงแล้วจีเหิงหนีงานแต่งทำไม
2 แล้วที่ตงหัวตัดสินใจแต่งเพราะคิดว่ามีเทวีก็ไม่เห็นเป็นอะไรใช่มั้ย
3. พี่ชายจีเหิงกับองครักษ์ชายกำมะลอ ลงเอยกันยังไง
.
.
.
.
.
ky กูหายไปหลายเดือน กลับมางงชห เรื่องคบ.นี่มีที่ให้กูเผือกมั้ย เกิดไรขึ้นวะ จจ.คือใคร หรือใครจะกรุณาย่อความใฟ้กูที เข้าdocไปแล้วมึนชห กูพลาดไรไปมั่งวะเนี่ย T____T
Ky มีคำถามเกี่ยวกับ my sunshine แสงตะวันกลางใจ// อาจจะติดสปอย
.
.
.
.
.
นางเอกโดนข่มขืนเหรอวะ เกิดอะไรขึ้น? ใครก็ได้สปอยกุที สปอยมาไม่ต้องกั๊ก กุลังเลเลย โดนถึงขั้นไหนวะ? ดียังไม่ซื้อ แต่ตอนอ่าน boss&me ของนักเขียนคนนี้ กุชอบมาก เรื่องน่ารักและโลกสวยเหมาะกับกุดี5555
ล่าสุดกูลองอ่านนิยายจีนเสิ่นเจิ้นเรื่องในเด็กดอย พล็อตดีกว่าเรื่องอื่นที่เคยลองอ่านนะ แต่กูขัดตามากเวลาพวกอ๋องในเรื่องเรียกตัวเองว่าเปิ่นหวาง แต่คนอื่นเรียกท่านอ๋องนู่นอ๋องนี่ เหมือนพยายามจีนแต่ทำไม่ได้เต็มที่ เสียดายพล็อตที่กูรู้สึกโอเคกว่าเรื่องอื่น
แต่กูไม่กล้าไปเม้นในนั้นให้นข.แก้ไขนะ กูกลัวโดนถล่ม เดี๋ยวนี้ทั้งนข.ทั้งฟค.แรงพอกัน ไม่ค่อยฟังคนที่มาติเท่าไหร่
เจอติ่งบอกเหมือนจีนเขียนมว๊ากกกค่ะ //กูแบบ เหอๆๆ แค่ แยกใช้ภาษาจีนให้ถูกยังจำไม่ได้เลย //ใช้ไม่เป็นอย่าเขียนเลยดีไหม
ฮ่องเต้ (ฮกเกี้ยน)
อ้วงตี่ (แต้จิ๋ว)
หวงตี้ (จีนกลาง)
>>215 ว่าด้วยเรื่องซับเต้ามู่ (อันนี้กูไม่ได้ตามทั้งสองเพจ)
กับเรื่องโปรเจ็กฉีเตี่ยน ที่เปิดโอกาสให้นักแปล(ง)ภาษาโดยmtl เข้ามาแปล
กับประเด็นว่า นักแปล(ง)คนนึงจากในนั้นแปลงจากอิ้ง (ที่ก็ถือลขเหมือนกัน) เหมือนว่าประเด็นนี้กูก็ยังได้คำตอบไม่เคลียว่าไปเอาการแปลของเขามาใช้ ใช้โดยถูกต้องมั้ย หรือว่าดอยมาก่อนค่อยไปติดต่อ
.
งงมั้ย ? 555
โม่งในตอนนั้นประกาศตัวว่าจะเท แต่กลอรี่คนก็ยังชอบและซื้ออยู่นะ มีคนว่าให้มองที่เนื้อเรื่องกับสนพ
ส่วนตัวกู่ว่าเขาแปลดี แปลเก่ง แต่กูไม่โอเคกับบางจุดเกี่ยวกับทัศนคติเขาเท่าไหร่
เดี๋ยวๆไม่ใช่เว้ย เข้าใจผิดไปนั่นแม่งงง.... ที่กุว่านางแคร์คือ ตอนที่นางโพสต์เฟสไง
อย่าใส่ร้ายกู กูจะไปนินทาคนที่ตำหนักเผือกทำไมอีห่า ผิดวัตถุประสงค์ กุเป็นคนคิดชื่อเจมจิกะคิบอมนสัสส จ่ายค่า ลิขสิทธิ์กูมา
// กดตุ่มรีเราเตอร์แป๊บ
สปอยล์ ผลาญ อาจจะเก่าไปหน่อยแต่อยากระบาย + ถามความเห็นเพื่อนโม่ง
.
.
.
.
.
เล่ม 4 เปิดมา แทบสำลัก ทำไมฉากเจี่ยงซู่ซู่ในรังโจรป่า มันบรรยายได้ละเอียดแบบนั้นวะ มีกระทั่งเสียงซาวน์เอฟเฟค คือละเอียดจนเห็นภาพ เข้าขั้น H มังงะ อันนี้ไม่ขอพูดถึงว่านางควรโดนแบบนี้หรือไม่ละกัน แต่สงสัยว่าในเวอร์ชั่นจีนก็ละเอียดทุกขั้นตอน แบบนี้เลยป่าววะหรือมาแปลไทยใส่ไปเอง อ่านแล้วขนาดกูที่เป็นคนเฉยๆ กับฉากเรท 18+ ยังรู้สึกเงิบไปนิดๆ เพราะอ่านมาทั้งเรื่องจนเริ่มมึน มาเจอฉากนี้ตั้งแต่เปิดเล่ม - -'
อ้อ อีกอย่าง ผลาญนี่กูหวังไว้เยอะมากเลย แต่อ่านไปจนจบแล้ว ไม่เหมือนที่หวังไว้ว่ะ กูยังงงๆ อยู่เลยว่าแรงจูงใจของตัวร้ายนี่มันเบาบางเหลือเกิน - -
.
.
.
.
.
มึงไปถอดเสียง คำว่า พั่บพั่บพั่บ เป็นเสียงจีนดูสิ มันมีไหมล่ะ นิยายเกรดไหนถึงกล้าใส่คำว่าพั่บๆ
>>230 พวกมึงมันแต้มบุลไม่ถึง อัญเชิญมาไม่ได้ หรอกค่ะซิส
>>236 ตบบ่า กูเข้าใจมึง เล่ม 4 แม่งเหี้ยมาก เปิดมาเจอ rape deep throat พร้อมซาวเอฟเฟกเข้าไป แม่กูถึงกับมองแรง กูนึกว่าอ่าน Hentai เพราะฉากนี้ เล่มนี้จัดเลยเป็นเสนียดกับบ้านกูไปเลยค่ะ นี่ไม่ร่วมความเหี้ยอื่นๆในเล่มนะ ยิ่งมาเจอเทียบแล้วไม่มีในเล่มจีนอีก อีดอก กูพึ่งรู้ว่ากูซื้อแฟนฟิคเวอร์ชั่น Hentai มาอ่าน
แปะว้าป วิเคราะห์ฉาก18+ ซู่ๆ จากฉบับจีนค่ะsis //ลองไปวิแคะกันดู//
https://www.facebook.com/media/set/?set=oa.664802710351960&type=3
กูขอแนะนำนิยายในเด็กดีได้มั้ย
ยังไม่จบแต่ดูแล้วมีแวว จีนเสินเจิ้นนะ แต่เกรดบน
ยังมีคำผิดประปราย มีสรรพนามเพี้ยนๆบ้าง
แต่น่าสนที่นางเอกย้อนอดีต พระเอกก็ย้อนอดีต
และย้อนไปแล้วนางเอกไม่ได้ไปเป็นยอดหญิงที่ไหน ใช้ชีวิตเนียนๆไปกับผู้หญิงยุคนั้นได้
รายละเอียดในเรื่องก็โอเค หาข้อมูลมาพอสมควร
https://writer.dek-d.com/fah-aksorn/story/view.php?id=1590062
>>242 ไม่ไร้วาสนา แต่ไม่อาจเคียงคู่
ทำไมไม่เป็น มีวาสนา แต่ไม่อาจเคียงคู่ ล่ะ
คำผิดยังเยอะอยู่ เช่น เคี่ยวกร่ำ (เคี่ยวกรำ) ฉันท์สามีภรรยา (ฉันสามีภรรยา-คำโปรยผิด เนื้อเรื่องถูก) วงตระกูล (วงศ์ตระกูล) อาหารปวด (อาการปวด) ประติประต่อ (ปะติดปะต่อ)
- พอฉินมู่ทราบเรื่อง (ว่าหลินหวงประสบอุบัติเหตุ) ก็ไม่ออกจากบ้านสามเดือน << ไม่ต้องจัดงานศพให้ผัวเหรอ ค่าน้ำค่าไฟไม่ต้องจ่าย ข้าวปลาไม่ต้องซื้อ?
- มะเร็งในตับอ่อน << ทำไมต้องมี ใน
- "ทันใดนั้นเอง" อยู่ๆลมหายใจก็เริ่มขาดห้วง ดวงตาที่มองชัดบ้างไม่ชัดบ้างก็เบลอไปหมด "ทันใดนั้นเอง" ในห้วงความคิดเธอก็ได้พบสามีอีกครั้งหนึ่ง...
- ในความคิด มู่ฟางเอ่ยประโยคหนึ่งซ้ำๆ << มู่ฟางคือใคร นางเอกชื่อฉินมู่ไม่ใช่เหรอ
จบบทนำ
>>244 พอมึงมาสับงี้ก็ผิดเยอะว่ะ แต่กูอ่านเรื่องนี้หลังอ่านนิยายแนะนำของเด็กดี นางร้ายเกิดใหม่ทั้งหลาย อ่านแล้วกลายเป็นอ่านเรื่องนี้ทีหลังกลายเป็นอ่านได้ไปเลยว่ะ ลดเกณฑ์ลงมารับ แต่ถ้าตีพิมพ์รวมเล่มออกมาถ้าไม่รีไรท์ก่อนคงไม่ซื้อ แต่ถ้าอ่านในเน็ตก็จะตามอ่านต่อ ส่วนเรื่องอื่นๆดรอปหมดละ ช่วงนี้ขาดแคลนนิยายอ่าน มีไรมาอ่านเรียบ ถึงขั้นมาคุ้ยเด็กดีเนี่ย 555
>>248 ช่วงนี้รู้สึกขาดแคลนมาก พอนิยายออกมาเยอะ อ่านเยอะๆเข้าก็รู้สึกว่ามันซ้ำๆกันไปหมด พล็อตนี้อ่านแล้ว แนวนี้เคยเห็น มุขนี้ใช้ไปแล้วนิ่ กูคิดว่าเรื่องพีคๆขายดีมากในจีนก็คงถูกซื้อสิขสิทธิ์มาแปลขายไปเยอะแล้ว แต่กระแสกำลังมา ดังนั้นเมื่อนิยายตัวท๊อปถูกแปลไปเยอะ คราวนี้ สนพ.เลยต้องไปไล่ๆหาเรื่องที่ขายดีรองๆลงมาเอามาแปล กูเลยคิดว่าช่วงหลังๆนิยายที่เอามาแปลเริ่มหมดมุขและความสนุกเริ่มดรอปลง ทั้งแนวกำลังภายในแท้ แนวรักจีนโบราณ หรือแม้แต่ฝั่งวายเอง
กูมีนขไทย ที่เอาไว้ตัดเลี่ยนบ้าง สลับโร้แม้งฝรั่งเลยไม่ขาดแคลนเท่าไหร่
ถ้าแจ่มยังขายเล่มฝอยอยู่กูก็อ่านได้เรื่อยๆ นี่นอนรอหลงต้าอยู่
กูขัดจังหวะไหมนี่ (._.) กูคือโม่งFBFY ในที่สุดกูก็สอบเสร็จ เลยจะมาสปอยนิยายที่สั่งมาแต่ไม่ได้อ่านซะทีเพราะติดสอบ..ที่จะเล่านี่คนละฉบับกับในเน็ตนะเป็นฉบับเล่มรีไรท์ ่่่่่่่่แค่ส่วนที่เพิ่มมานะ เยอะพอดูเลย ขอเล่าย่อๆ+ขอเล่าส่วนแรกๆก่อน เดี๋ยวว่างมาต่อ
โปรดระวังการสปอย
.
.
.
.
.
ฉบับก่อนพระเอก 13 แต่ดูเหมือน 15-16 แต่ฉบับนี้อายุ 15 นางเอก 23
ตอนนางเอกข้ามเวลามาครั้งแรกไม่ได้เจอพระเอกเลย แต่ไปเจอหมู่บ้านแล้วก็เจอโจรมาบุกตอนแรกว่าจะไม่ยุ่งแต่ทนไม่ไหวเลยใช้เข็มยาสลบพยายามช่วยคนที่จะถูกฉุด พยายามจะหนี สุดท้ายจนมุมแต่ได้พระเอกมาช่วยเอาไม้ฟาดโจร หลัวสือก็ถามว่าเป็นไรมั้ย นางเลยรู้ว่าพระเอกรู้ภาษาจีนนิดหน่อย สุดท้ายทั้งคู่ก็โดนล้อม นางเอกเลยพูดให้พระเอกแปลให้โจรฟังว่าให้ปล่อยพระเอกไป พระเอกก็อึ้งไปนิดนึง ก่อนจะหันไปพูดให้โจรวางดาบกลับตัวกลับใจซะ(ใสๆจีๆ) นางเอกเลยจะพูดขู่โจรแทนแต่พระเอกที่ต้องเป็นคนแปลดันไม่เข้าใจว่านางหมายถึงอะไร orz ตอนแรกนางเอกก็คิดในใจว่าจะหนีกลับอนาคตดีมั้ย มองหน้ากันไปมา พระเอกก็กังวลแต่พยายามยิ้มให้ สุดท้ายนางเอกทำใจหนีไปคนเดียวไม่ลง ที่พระเอกต้องมาเจอกับสถานการณ์แบบนี้ก็เพราะเข้ามาช่วยตนเอง เลยบอกกับพระเอกประมาณว่าจะร่วมเป็นร่วมตายกัน สุดท้ายทหารที่มากับขบวนพระเอกมาช่วยทัน
หัวหน้าทหารชื่อ คุนซา ตัดสินใจจะฆ่าโจรที่จับมาซึ่งมีโจรรอด 4 คนเพราะโดนเพราะยาสลบที่นางเอกใช้ป้องกันตัวทำให้ถูกเข้าใจผิดว่าตายแล้ว พระเอกกับนางเอกก็ไม่อยากให้ฆ่า นางเอกอยากเอาตัวไปส่งทางการมากกว่า แต่เมืองที่อยู่ใกล้สุด เวินสู ดันเป็นเมืองที่ไม่ถูกกับเมืองพระเอก (แต่ตอนนี้นางเอกยังไม่รู้)สุดท้ายก็ตัดสินใจเดินทางต่อเอาโจรไปกับขบวนด้วย นางเอกก็ทำตัวแปลกๆเห็นชามที่หล่นแตกก็ไปขอมา ชอบเก็บนู่นเก็บนี่จนคนระแวงไปหมด ตามประสาบ้าโบราณวัตถุของนาง ถถถถ ต่อมาทั้งสองคนก็ผลัดกันสอนภาษา ตรงนี้มีเพิ่มมาแค่หนึ่งในเหตุผลที่พระเอกอยากเรียนภาษาเพราะพ่อพระเอกก็อยากเรียน อยากไปจงหยวนแต่เพราะแม่พระเอกออกบวชเลยต้องอยู่ที่ชิวสือ ขบวนพระเอกโดนโจรที่จับมาเอาดาบกรีดถุงนำ้ก่อนหนีไป ทำให้ขบวนเกือบอด
น้ำตาย เลยต้องแวะเมืองระหว่างทาง คุนซาก็เขม่นนางเอก ด่านางเอกประมาณว่าเพราะนางเอกเลยทำให้เป็นแบบนี้ แต่กว่าจะถึงเมืองต่อไปก ็3 วันน้ำไม่พอ นางเอกเลยเอาประมาณแผ่นพลาสติก?มาใช้ดักน้ำในอากาศเพราะทะเลทรายตอนกลางคืนอุณหภูมิลดลงทำให้น้ำควบแน่นเป็นหยดน้ำ ทั้งขบวนเลยรอดไปถึงเวินสู
ตอนอยู่ในเมืองนางเอกโดนวิ่งขโมยกระเป๋าเลยวิ่งตามไป จนไปดึงธงที่ปักอยู่กลายเป็นว่านางเอกไปรับท้าคำโต้วาที/ถกปรัชญาโดยให้หวางเป็นคนตัดสินใครที่แพ้ต้องโดนตัดหัว นางเอกสิ้นหวังมากเพราะภาษาสันสกฤตนางก็พูดแทบไม่ได้ พระเอกเลยอาสาแทน นางเอกก็ไม่ยอม พระเอกเลยพูดว่านางเอกเป็นคนพูดเองไม่ใช่เหรอว่าจะร่วมเป็นร่วมตายกัน หัวข้อที่โต้กันคือ มี กับ ไม่มี (ส่วนรายละเอียดเกี่ยวกับธรรมะอะ..)ระหว่างโต้กันนางก็ไปตื๊อให้ทหารที่ยืนอยูใกล้ๆแปลให้ฟัง ถถถถ สุดท้ายพระเอกก็ชนะ แต่ขอให้ฝ่ายที่แพ้ไม่โดนตัดหัว หวางเลยเชิญให้พระเอกอยู่ต่อโดยพระเอกก็ปกปิดตัวตน หลังจากนั้นทั้งสองคนก็วางแผนหนีออกมา นางเอกทำเป็นสอนหนังสือพระเอกเพราะโดนทหารเฝ้าอยู่ นางเอกยื่นกระดาษเขียนนัดแนะว่าจะหนีตอนไหน แต่นางเผลอเขียนตัวย่อ(จีนมีตัวย่อตัวเต็ม ตัวย่อพึ่งประดิษฐ์ในยุคหลังๆ) พระเอกก็เอาพู่กันเขียนแก้ให้ทีละตัวๆ(อีเหี้ยย ฉากนี้ทำไมกูก๊าววะ โคตรเขิน) พอหนีออกมานางเอกถึงรู้ว่าเมืองนี้กับเมืองพระเอกเป็นศัตรูกัน
.
.
.
.
.
>>257
จำได้ว่าช่วงก่อนๆมีโม่งเคยค้นไว้
พระเอกหลัวสือ Kamarajiva
เมืองเกิดพระเอก ชิวสือ Kucha
พ่อพระเอก Kumarayana
แม่พระเอก Jiva/Jivaka
น้องพระเอก Pusysdeva (โปรดระวังในการพิมพ์ กูพลาดไปรอบ ...)
ส่วนธรรมะที่ถกมันเกี่ยวกับนิพพาน ที่ว่าไม่มีก็คือนี่แหละ ไม่รู้ว่าช่วยเพื่อนโม่งได้ขนาดไหน
>>265 กำลังเรียนหรือเริ่มเรียนอะ
นี่เรียนของรร. 汉语教程 เล่มแรกๆศัพท์ไม่เยอะมาก
แต่เห็นอ.สอนพิเศษให้คนอื่นใช้อีกเล่มที่ศัพท์เยอะกว่า
ถ้าเริ่มเรียน เรียนกับอ.จะดีกว่า พอเข้าใจพื้นฐานแกรมม่า+การออกเสียง รู้ศัพท์พื้นฐาน ก็บินเดี่ยวเอา ยิ่งชอบอ่านนิยายน่าจะได้ศัพท์เยอะ เปิดดิควนไปค่ะ
กูเพิ่งเริ่มเรียน ยังไม่ได้สอบ hsk แต่ประเมินตัวเองแล้วว่าประมาณระดับ 1-2
ได้แต่นั่งมองตาปริบๆ ;_;
>>267 ถ้าไม่ได้ใช้ไม่ต้องรีบสอบ เรียนไปสักพักค่อยข้ามไปสอบ3/4 กะได้ ค่าสอบมันแพง ไม่ต้องไปสอบเรียงระดับก็ได้
>>268 โคตรใช้แรงใจในการอ่าน มองจากมุมกูที่ไม่เก่งจีนนะ แรกๆมันจะเบลอๆ เป็นพรืดๆ ชวนท้อถอยอย่างแรง แต่พอลองอ่านก็ เออ อ่านได้นี่หว่า แล้วก็ค่อยๆกระดึ๊บไป
ปล.แล้วแต่ระดับภาษาที่ใช้ด้วยนะ เลือกเล่มไม่ยากกะโอเค
เอ้อ นิดนึง อย่างนักแปลค่ายแจ่ม แสดงว่าเขาได้ทั้งตัวเต็มกับตัวย่อเลยสินะ เจ๋งอ่ะ
>>275 ส่วนใหญ่ได้ระดับหนึ่ง แต่ไม่ใช่ทุกตัว นักแปลที่อ่านตัวเต็มทั้งหมดได้ส่วนใหญ่จะเป็นนักแปลรุ่นเก่า โรงเรียนจีนในไทยสมัยนั้นสอนตัวเต็ม และมักถอดเสียงให้อ่านเขียนภาษาไทยได้ แต่จะติดสำเนียงอื่นมาบ้าง ผิดกับเรียนตัวย่อสมัยใหม่ที่ถอดเสียงเพี้ยนๆ ผิดหลักภาษาไทย แต่มันก็เรียนง่ายกว่าจริงๆ นั่นละ
สปอยล์ ฮองเฮาผู้ไร้คุณธรรมให้กุที อ่านจากอิงอยู่ เกือบจบละ
>>236 เผาตามไปฟาร์มเผือกเลยมึง
https://www.facebook.com/groups/613283515503880/permalink/664802713685293/
ซานเซิงไม่ได้อ่านออนไลน์ แต่คือคนที่แปลของแขลจ่มนี่แปลดีมากเลยนะ ได้ลิสต์นักแปลเข้ากรุอีกหนึ่งชื่อ
>>284 ท่านหญิงมีสัมภาษณ์ด้วย กูไปอ่านแล้ว เหมือนเค้าน่าจะแปลซือมิ่งต่อด้วยนะ แล้วกูว่าแจ่มนี่บอกอน่าจะดีมากแหละ แปลออกมาแล้วสำนวนอะไรลื่นไหลอ่านแล้วเป็นภาษาไทยไม่ใช่จีนจ๋าขนาดอ่านแล้วงง อย่างนักแปลบางคนไปแปลกับสนพ.อื่นก็ออกมาอ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง น่าจะอยู่ที่บอกอเป็นหลักเลย
>>252 กูรอคอยมึงมานานมากกกกกกกกกก ขอบคุณสำหรับสปอยล์ อยากอ่านเรื่องนี้แบบได้ LC แปลดีๆ รวมเล่มอ่ะ แง้
>> 289 *ทำไม
ขอโทษที่เข้าใจมึงผิด //กราบที่ร่องอกมึง
กูเห็นมึงบอกว่า-อ่านแล้วเป็นภาษาไทยไม่ใช่จีนจ๋าขนาดอ่านแล้วงง- กูเลยนึกถึงป้าหลิน ขอโทษมึงอีกครั้ง
มึง อิสองสามชาติภพ องค์หญิงสโลวไลฟ์อะไรนี่ มันหนุกหรอวะ กูเปิดอ่านบทแรกยังไม่จบก็ก็ปิดทิ้งแหละ ได้กลิ่นนิยายแปลนังเหมียวๆๆ นั้นมาแต่ไกลเลย
>>293 มาบอกอีกรอบว่าไม่ได้แซะหลิน เพราะตอนที่กูพิมพ์กูหมายถึงบางคนที่ชอบแปล ไม่+ไม่ = ใช่ แล้วกูก็เฉยๆ กับการแปลของหลิน ที่หมายถึงจีนจ๋าเพราะเห็นหลังๆ ชอบแปลกันแบบไม่เรียบเรียงให้เป็นประโยคแบบไทยเลย กูอ่านแล้วไม่เข้าใจ แต่ถ้าใครจะเข้าใจว่ากูแซะหลินก็แล้วแต่แล้วกัน เพราะอย่างหลินที่แปลแบบยกคำจีนมาทั้งดุ้นแบบนั้น กูว่านางก็ยังเรียงประโยคแบบไทยอยู่ กูอ่านแล้วก็ยังเข้าใจได้ ขอโทษพวกมึงละกันที่ทำให้คิดว่ากูเป็นหาบแจ่มแล้วไปแซะคนอื่น
มันมีดราม่านักแปลอะไรกันเหรอ??? กูไม่ได้เข้าโม่งมานานมันเกิดไรขึ้น
ทั้ง boss&me ทั้ง my sunshine กูอ่านจบหมดละ ทั้งเนื้อเรื่อง ทั้งสำนวนแปล กูชอบ my sunshine มากกว่า กูไม่รู้ว่ามีดราม่าไรกัน เห็นคุยๆกันแล้วตามไม่ท้น ใครก็ได้เหลาให้กูฟังหน่อย
สปอย my sunshine
.
.
.
.
.
ส่วนตัวกูว่า เนื้อเรื่องมันยังไม่สมบูรณ์ พระนางแม่งยังไม่ได้เปิดใจไรเลย กลับมาพบกัน จดทะเบียน แล้วก็แพนโคมไฟงี้ คือกูไม่อินอ่ะ มันเร็วไป เหมือนมันยังไม่คลายปมเหี้ยไรเลย พระเอกรู้เรื่องนางเอกตอนอยู่เมกา แต่นางเอกก็ไม่ค่อยรู้เรื่องพระเแกเท่าไหร้ รู้แค่ว่าเสียผู้เสียคนนิดๆ แต่แม่งไม่มีฉากเปิดใจกันไรเลย กลับมาอยู่ด้วยกันได้เฉยยย ไม่อินเลยว่ะ แล้วอดีตสามีนางเอกก็คนดี๊คนดี ไม่มีตบตีแน่งนางเอกไรเลย อ่อนด๋อยมาก แต่กูก็ยังชอบมากกว่าซานซาน
.
.
.
.
.
>>310 เออ กูหมายถึงซานซาน คือกูไม่ได้จำสลับเรื่องแต่กูอ่านชื่อเรื่องผิดว่ะ
ท่านยายก้อนหินของกูยังดองอยู่
>>305 >>308 สรุปสั้น ๆ พระอาทิตย์แปลแย่มากผิดห่าเหวทุกอย่างจนบก.ถึงขั้นต้องแปลใหม่เกือบหมดว่ะ กูเล่าได้แค่นี้ แต่กูสาบานได้ว่ากูเห็นรูปไฟล์ดิบกับที่บก.แก้มากับตา มันไม่ควรเรียกว่าแก้แม่งควรเรียกว่าแปลใหม่
ขออีกนิด กูกลัวหอยทากมาก เพราะไม่ได้อยู่กับแจ่มแล้ว กูอยากอ่าน อยากซื้อ แต่กลัวใจนักแปลสุดๆเลยว่ะ
เหี้ย อ่านจากพวกมึงแลล้วหอยทากน้อยกูจะรอดชีวิตไหม ฮือออออ กูอุตสาห์รอ
โอ้ย หลักกิโล แม่งจะทำหอยทากกูเป็นหอยแครงป่ะเนี่ยยย ว่าแต่เขาประกาศยังว่าสำนักไหนได้ไป
กุต้องตัดใจจากท่านสารวัตร จริงๆเหรอวะ //ร้องหั้ยย
เมื่อก่อนก็รักแจ่มอยู่ละนะ แต่พอนานๆเข้านี่ยิ่งรักขึ้นเรื่อยๆเลยว่ะ
กูนี่งงมากกะงานแปลของกู้ม่าน ทั้งเวยเวย ซานซาน my sunshine พวกนี้ต้นฉบับใช้ภาษาไม่ยากเลยนะ ทำไมนักแปลถึงแปลออกมาได้แย่ปานนั้น ถ้าแปลแน่ขนาดบก.แทบต้องแปลให้ใหม่หมดเหมือนที่เพื่อนโม่งบอกนี่คนแปลคงฝีมือแย่จริงๆ อะ
คอนเฟิร์ม ยามเช้าได้หอยทากไป แต่จะแปลออกมาเป็นหอยแครงมั๊ยไม่รู้
ทีแรกดีใจ นึกว่าแจ่มได้ คดีร้ายฯออกมาดีมาก ทำไมไม่ซื้อเรื่องนี้ต่อ
แต่ได้ข่าวว่า ยามเช้ารับบก.ใหม่ ไม่รู้จะดีขึ้นมั๊ย หวังลมๆแล้งๆ
เอ่อ กูงงด้วย ถ้าแปลไม่ดีถึงขนาด บก ต้องเหมือนแปลใหม่ ทำไมไม่เปลี่ยนคนแปล
ถึง หลักกิโล
กูเชื่อในตัวมึงนะ อย่าให้กูผิดหวังล่ะ// กัดฟัน //ตบบ่า
กูเห็นแจ่มบอกดูงานติงโม่อยู่นะ แสดงว่าไม่ใช่เรื่องนี้
กูไม่ค่อยชอบสำนวนต้องแต่ ศ.ป๋อ แล้วว่ะ กูว่ามันห้วนๆไปหน่อย แต่ก็ไม่ถือว่าแย่ มารู้ว่าขนาดนั้นคือ บก. ช่วยตบๆให้อีก เริ่มรู้สึกหมดหวังกับหอยทาก โฮ หวังข่ายของกู ได้แต่หวังว่านางจะพัฒนามากๆ อย่าทำร้ายกูเลย กูผิดหวังตั้งแต่บัวอ้วนที่ไม่ใช่บัวและไม่อ้วนที่ไปอยู่กับจงหยวนแล้ว โปรดอย่าซ้ำกูด้วยหอยทาก
ศ.ป๋อกุว่าก็ยังมีจุดติบ้างนะ แต่ไม่เยอะ แต่ของอรุณกุยังไม่เคยอ่านเลย เห็นคนบ่นเยอะเลยกลัว
มึงๆ กูงง สรุปที่แปลแย่หมายถึงคนแปล33 จริงเหรอ งานแปลเค้าเยอะอยู่นะ ถ้าแย่จะมีคนจ้างมาแก้ให้เหนื่อยเหรอวะ
คนแปลซันชาย์คนละชื่อกันนะ กูชักงงๆ แล้วเนี่ย
กูเพิ่งอ่านซันชาย์จบ สำหรับกูนะ เรื่องแม่งเรื่อยมาก ไม่มีจุดพีคอะไรเลย จะหน่วงก็ไม่ได้หน่วงถึงขีดสุด กูนึกว่าจะอึนกันมากกนี้ซะอีก
ซานๆ กูก็ว่าไม่ได้พีคไรมากเหมือนกัน กูเลยชักงงๆ ว่าที่งานนักเขียนคนนี้ขายดีมาก นี่คนอ่านกลุ่มไหนวะ กูชักคิดว่าน่าจะเป็นเด็กๆ วัยรุ่น มหาลัยกันมั้ง
ตอนนี้กูอาจจะแก่เกินไปละ
>>342 งานกู้ม่านคือเบาๆ หวานๆ เน้นพระนางสวยหล่อ ดรามาไม่เยอะมาก ถ้ามีดรามามาเดี๋ยวเคลียร์ได้ พระเอกรักนางเอกมากสุดๆ ต้องจบแฮ๊ปปี้เสมอ เป้าหมายน่าจะสาวรุ่นๆ ไอ้เล่มที่พิมพ์ออกมาวางขายนี่โอเคแล้วนะ กูได้ไปอ่านนิยายวายบนเว็บของกู้ม่าน (ใช้อีกนามปากกา) แมรี่ ซูมากกกก ไม่สิมันผู้ชายต้องบอกว่าแกรี่ สตูมากๆสิ 555 คือเน้นหวานๆ พระเอกรักมาก นางเอก(นายเอก)หน้าตาดีมาก หวานๆๆ ศัตรูความรักใดๆ ทำร้ายนางไม่ได้ทำนองนั้น
ถามว่าชอบมั้ย ก็อ่านได้เพลินๆ นะ 555 คืองานกู้ม่านจะประมาณนี้ทุกเรื่องอะเท่าที่อ่าน
ที่อยากอ่านซานซาน / เวยเวย / My sunshine คือเพราะดูซีรี่ย์มาก่อน แต่สงสัยกูต้องพับโครงการทั้งสามเล่มไว้ละ
>>338 ตบค่ะ!!!! หวังข่ายของกู!!!! อย่ามาแย่งงงง
เออ แต่ตอนอ่านศ.ป๋อนี่ก็รู้สึกห้วนๆเหมือนกัน แต่ไม่ได้คิดไรมากไง คือในความรู้สึกมันก็ยังโอเคอยู่ แต่พอมาอ่านซานซานนี่กุมขมับจริงๆ ส่วนเวยเวยนี่กูยังไม่ได้ลองอ่านในดด.นะ แต่เห็นคนจวกเละกูก็เงิบละ นักเขียนไม่ทำการบ้านเลย
กูไม่โอเคกับนักแปลคนนี้ตั้งแต่ซานซานแล้ว อ่านแล้วสะดุดตลอดเรื่อง ใช้แปลกๆ
เช่น ถูกปากถูกใจ มันควรจะเป็นถูกอกถูกใจปะวะ บริบทไม่ได้เกี่ยวกับอาหารด้วย
หรือกูโลกแคบที่ไม่เคยได้ยินคำนี้มาก่อน
ความเห็นส่วนตัวกูที่เคยอ่านศาสตราจารย์ป๋อตั้งแต่
ที่คนแปลมาแปลลงในเด็กดวก กูว่าสำนวนการแปล
มันประหลาดตั้งแต่ตอนนั้นละนะ กูอ่านแล้วไม่หนุก
ไม่ชวนให้ติดตามเลย สุดท้ายก็เลิกอ่านไป
แล้วพอส้มได้ลิขสิทธิ์มากูก็เลยตัดเรื่องนี้ออกจาก wish list ไปโดยปริยาย
>>346 กูมาก่อนค่ะ มึงเป็นอนุ
จริงๆแล้วเรื่องแปลห้วนๆนี่ กูงง ตั้งแต่รู้ว่า คนแปลฉู่คนเดียวกับเพียงหนึ่งใจแล้วว่ะ กูว่าฉู่ห้วนมาก แต่เพียงหนึ่งใจแปลดีเลยนะ
แต่ก็อย่างที่โม่งบนๆบอก คนแปล ศ.ป๋อ แปลหลายเรื่องนะ ถ้าแปลแย่ขนาดนี้ ยังจะมีคนจ้างมาเพื่อให้มาตามแก้อีกหรอ คงต้องรอดูหอยทากว่ะ ถ้าออกมาแบบ 33 แม่งก็เป็นที่ตัวนักแปล กูอ่าน 33 ได้ 3 บท ทนไม่ไหวกับการแปล แล้วก็เนื้อเรื่องด้วย สงสัยกูแก่แล้ว กู้ม่านนี่กูคงผ่าน
กูว่าไม่ใช่ที่ต้นฉบับ อย่างเช่น ขุนนางผู้มีคุณานุประโยคต่อประเทศ ต้องใช้ 2 รอบในย่อหน้าเดียวด้วยหรอ แถมใน 2 หน้า ใช้ไป 4 รอบ
ต้นฉบับอาจจะห้วน แต่กูคิดว่า คำแบบนี้ใช้ซ้ำๆในย่อหน้าเดียวมันตลกว่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่าต้นฉบับมันแปลก หรือแปลออกมาแล้วแปลก
กูอ่านตัวอย่างลิขิตรักด้ายแดงละรู้สึกสนุกว่ะ มีใครสปอยกูได้มั้งมั้ย
>>356 เอาเท่าที่รู้นะ
กล้วย
- ปรุงรักมัดหัวใจ
แจ่ม
- คดีร้าย... สุภาพบุรุษอันตราย
- คุณชายหมื่นพิษ
- ชายาสุดเสน่หา
- ท่านประมุขหยุดเย้าเถิด!
- ท่านอ๋องข้าเหนื่อยเหลือเกิน!
อรุณ
- Boss & Me มื้อนี้มีรัก
- เวยเวย...ยิ้มนิดพิชิตใจ
สนพ.ไรไม่รู้
- หอยทาก
นอกจากนี้มีงานเขียนของตัวเองอีก ยอดชีวายาใจ
>>353 >>354 กูคือโม่งที่เคยสปอยฉู่เทียบเผาตำหนักก่อนๆนะคะ ทุกวันนี้กูก็ยังตามสปอยฉู่อิ้งอยู่ แต่กูก็สอยฉู่ไทยจากส้มมา สำนวนไทยกูโอเคมาก มาตรฐานแจ่ม ยกเว้นเวลาคำขยายบรรยายเสื้อผ้าหน้าผมเยอะๆ กูรู้สึกสำนวนเมาๆจะไทยไม่ไทย เรียงคำนามกริยาตกหล่นแบบนี้เยอะอยู่ แต่โดยรวมโอเค ถ้าฝึกมากกว่านี้คงแจ่มสมชื่อสนพ.
ส่วนพวกคำซ้ำ มันมาตั้งแต่ต้นฉบับแล้วว่ะ อิ้งก็ใช้คำซ้ำเยอะอยู่ เหมือนนักเขียนชอบเล่นคำ แต่คำดันซ้ำ
จุดนึงที่กูอยากติเล่มจีน (ย้ำว่าเล่มจีน)
.
.
.
.
.
ตัดส่วนน้ำทิ้งแต่ขี้เกียจเกลาเป็นบ้า
ตอนรั่วเสวี่ยง้อซูชิงช่วงเหตุนางเอกชิงสินเดิมแม่คืน บรรยายว่าแม่นมจะช่วยพูดให้รั่วเสวี่ย แต่เปลี่ยนใจพอนึกได้ว่านางโดนด่าว่าอะไร
ในนี้แปลไทยไม่มี(กูเชื่อมั่นคุณภาพแจ่ม ดังนั้นต้นฉบับจีนมันก็มางี้แหละ) ในอิ้งมีคือรั่วเสวี่ยอารมณ์เสียเลยพาลด่าแม่นมว่าแม่นมก็แค่คนใช้ต่ำต้อย
ทีนี้ในเล่มไม่มี ละแม่นมมาน้อยใจในคำด่า
ตัดน้ำรวมเล่มได้ขี้เกียจมากเลย กูอ่านอิ้งมาแล้วเลยลื่นได้ แต่ตรงนี้กูก็สะดุดว่ากูอ่านไม่เจอตอนนี้ในภาษาไทยนี่หว่า
.
.
.
.
.
กูว่า งานนี้อาจจะต้องยกเครดิตให้กับบก.ว่ะ กูยังไม่เคยอ่านปรุงรักนะ เลยไม่รู้ว่ากล้วยจะตบออกมาได้แบบไหน แต่สำหรับกู กองบก.กล้วยกถือว่ไม่ค่อยผ่านสำหรับกูเท่าไหร่ด้วยน่ะ
>>361 เออ จำตรงนี้ได้เหมือนกัน ในเล่มไทยข้ามไปไม่บอกว่ามันด่าแม่นมว่าไร รู้แต่แม่นมน้อยใจที่โดนด่า
อย่างมึงว่าแหละ กูรู้สึกว่ามันกระโดดจริงๆ แบบว่าตัดไปทั้งท่อน แล้วเสือกไม่แต่งเชื่อมเนื้อหาท่อนบนกะท่อนล่างให้เข้ากัน มันเลยโดดๆ ทั้งเรื่อง
สปอยล์
ฉู่หวังเฟย
.
.
.
.
.
กูสงสัยว่าน้องสาวนางเอก อวิ๋นรั่วเสวี่ยอ่ะ มันจะแจ๊ดๆ แว้ดๆ โง่ๆ แบบนี้ไปตลอดทั้งเรื่องป่าววะ? กูเห็นในเล่ม 1 ที่แจ่มแปล หลังจากที่โดนพ่อโบยไปจากเรื่องจะแกล้งนางเอกให้เสื่อมเสียชื่อเสียงอ่ะ ดูเหมือนมันจะแค้นนางเอกมากแล้วก็มีกิริยาเหมือนจะฉลาดขึ้น แต่ไม่รู้จะฉลาดขึ้นจริงๆ ป่าว
แล้วเล่มไทย กูรู้สึกว่าน้องสาวคนที่ 3 อ่ะดูไม่ค่อยมีบทเลยว่ะ โคตรตัวประกอบ
แล้วซูชิงแม่เลี้ยงนางเอก ถ้าทำได้อย่างที่วางแผนเป็นขั้นเป็นตอนเพื่อฆ่าแม่นางเอกนะ แสดงว่าแม่งโคตรฉลาด แต่แม่นมที่โดนตัดขาของนางเอกบอกให้นางเอกระวังพ่อ แสดงว่าอีพ่อมันก็ร่วมมือกันฆ่าแม่นางเอกเหรอวะ แต่พ่อมันเป็นตัวละครที่ดูซับซ้อนเจ้าเล่ห์ดีนะ ทำให้นางเอกมีคู่ต่อสู้ที่น่ากลัว แต่สะใจเรื่องบ้านเดิมซูชิง ที่ให้หลานสาวชื่อซูเยี่ยนอะไรป่าววะ ที่ว่าโดนฮ่องเต้บอกว่าห้ามเข้าคัดเลือกเป็นสนมอ่ะ ตอนแรกเหมือนจะฉลาดๆ ลึกล้ำ ไม่รู้ต่อไปจะมีบทอะไรอีกป่าว
.
.
.
.
.
มึงมาสปอยล์กูที พลีสสสสสสสส //กอดขา
>>364 ปรุงรักมัดหัวใจ สำหรับกูถือว่าอ่านได้ แต่ไม่ได้รู้สึกเป็นนิยายโบราณเท่าไหร่ กูว่าเรื่องมันน่ารักดีตอนแรกๆ ตอนกลางๆ เรื่องไปดูออกทะเลแบบงงๆ ปมทางฝั่งพระเอกก็ดูลึกลับคล้ายจะยิ่งใหญ่มาก ชวนลุ้น แต่พอเฉลยออกมาแล้วแบบ หืมมมมมม โดยรวมถือว่าอ่านได้ แต่ไม่หยิบมาอ่านซ้ำอ่ะ
>>365 อย่างฉากรับย่านั่นก็ด้วย หั่นแต่ไม่เกลา หั่นแมร่มเฉยๆเลยดูกระโดด
สปอย
ฉู่หวังเฟย
.
.
.
.
.
ตอนนี้สปอยอิ้งที่กูตามถึงบท99นะ
บทบ้านนางเอกมันจะจืดจางมากถึงมากที่สุด เพราะเหตุที่ใหญ่กว่าในตระกูลชวีจะทำนางเอกหัวปั่นกับทางนั้น ตัวร้ายหลักที่เข้ามาเล่นงานนางเอกก็ไห่เถียน น้องสาวนางเลยกลายเป็นตัวประกอบกระจอกๆไปเลย
เท่าที่กูรู้สปอยมา(เกินกว่าที่อ่าน) นางก็ยังโง่ไม่เสื่อมคลายว่ะ ไปขอให้นางเอกช่วยยังด่านางเอก นางเอกเลยปัดไม่ช่วยง่ายๆ เหตุการณ์ต่อเนื่องจากนั้นก็แบดเอนด์ของนาง
น้อง3อวิ๋นเยียนโคตรตัวประกอบ แต่บทดี เชื่อฟังนางเอก น่าจะเป็นน้องที่นางเอกรักที่สุดมั้ง
เพราะอี้อี้จะมาแผลงฤทธิ์ไง เยียนเอ๋อร์ยิ่งตัวประกอบไปอีกเลย
ซูชิงฉลาด พ่อนางเอกแต่งชวีรั่วหลีหวังเกาะกระโปรงก้าวหน้า ไม่ได้รัก เลยให้อำนาจซูชิงเต็มที่ อะไรก็เข้าข้าง แกล้งไม่รู้เยอะ ไม่งั้นนางจะใส่เครื่องประดับสินเดิมรั่วหลีออกหน้าได้ไงล่ะ
บ้านแม่ซูชิง ความชิบหายไม่จบแค่นี้ เพราะก็มาวอแวนางเอกไง ภัยเข้าตัวเองซะเยอะ555
.
.
.
.
.
กูอ่านอิ้งถึง99ล่าสุด บทหลังขอพระราชทานสมรส แต่กูก็รู้สปอยนอกเหนือจากนี้มานะ อันไหนกูรู้ก็จะตอบให้
ปรุงรักมัดหัวใจ ...กูก็อ่านนะ สำนวนก็โอเคแบบกล้วยๆอ่ะ ออกวัยรุ่นหน่อยๆ
กูว่าขึ้นอยู่กับบ.ก.จริงๆว่ะ
ตอนจบฉู่เล่ม 1 ตรงกับอิ้งตอนไหน ขี้เกียจไปเริ่มอ่านตั้งแต่ตอนแรก
แล้วเล่ม 2 คิดว่าจะถึงตอนขอแต่งแบบในอิ้งมั๊ย
ถ้าคิดว่า ถึง จะได้ยังไม่อ่าน ไปเคลียร์ไอ้ที่ดองๆ ไว้ก่อน
หมอหญิงยังมีคนสปอยจนหายลงแดง แต่ฉู่ เงียบเลย
3q ล่วงหน้า
>>367 ขอบคุณมึงค่ะ
สปอยล์
ฉู่หวังเฟย
.
.
.
.
.
งั้นกูขอตัดอวิ๋นรั่วเสวี่ยไปเป็นนางร้ายเกรด C นะถ้ามันจะโง่ขนาดนั้น ในเล่ม 1 ที่แจ่มแปลมันมีความโง่ที่ไม่น่าให้อภัยมากเลย แต่ละเรื่องที่ทำสมควรโดนโบยจริงๆ แล้วซูชิงคลอดลูกชายจริงป่าววะ นางดูหวังกะลูกชายท้องนี้มาก เป็นกูก็คงหวังกะอวิ๋นรั่วเสวี่ยไม่ลงว่ะ โง่แล้วยังชอบสร้างแต่ปัญหา
แล้วอี้อี้มีบทอีกเยอะเหรอ รายนี้ก็ดูเป็นนางร้ายเกรด C นะ ความโง่นี่สูสีกะอวิ๋นรั่วเสวี่ยมาเลย แถมด้วยโลภพอกะย่ามันอีก
อยากให้ลูกพี่ลูกน้องนางเอก ชวีเฟยชิงแต่งกะคุณชายหรงว่ะ สงสารคุณชายหรง โคตรพระรอง ชวีเฟยชิงดูนิสัยดี แต่ถ้าไปได้กะน้องชายของไห่เถียนกูว่าก็ดีนะ น้องชายไห่เถียนเป็นตัวร้ายแบบน่าจะต่อยอดเป็นพระเอกแนวร้ายๆ ได้อีก แต่เรื่องแนวนี้คงร้ายแล้วร้ายเลยว่ะดูท่า ว่าแต่ชวีฉางชิงพี่ชายของชวีเฟยชิงนี่ทำท่าว่าจะชอบนางเอกนี่หว่า แต่เรื่องนี้พระรองดีทุกคนเลย ทำไปทำมาเล่มแรกกูชอบพระเอกน้อยสุดเลยว่ะในบรรดาผู้ทั้งหมด
.
.
.
.
.
ไม่ถึงกะลงแดงแต่ก็อยากอ่านเล่ม 2 ต่อเร็วๆ ว่ะ
ตะกี๊ไปเปิดๆ My Sunshine อ่านไปข้ามๆ รู้สึกเรื่องมันแนวๆ อึนๆ แต่อึดอัดว่ะ อ่านแล้วไม่ค่อยสุดสักทาง แต่ไปอ่านเต็มๆ แล้วอาจจะดีมั้ง เรื่องนี้พระรองดีงามอีกละ
My sunshine กูทีมพระเอกสุดใจ
>>373 สปอย
ฉู่หวังเฟย
.
.
.
.
.
รั่วเสวี่ยคือตัวแทนของคนโง่เสือกขยันโง่อะมึง ซูชิงคลอดลูกชาย แต่เพราะรั่วเสวี่ยนี่แหละ ก็เลย-เซนเซอร์ไว้ก่อน สปอยนี้อาจทำเสียอรรถรส-
อี้อี้เกรดCสุดๆ ไม่ได้ดีไปกว่ารั่วเสวี่ยเลย
คุณชายหรงโสดยันจบเรื่องว่ะ ชวีเฟยชิงได้แต่งกะคนโปรไฟล์ดีกว่านั้น ชวีฉางชิงกะหรงนี่ไทป์พระรองเกาหลี ขอแค่เธอมีความสุขผมก็ยินดี แต่ชวีฉางชิงได้แต่งกะสาวคนนึงที่บทยังไม่โผล่
.
.
.
.
.
ว่าแต่ฝากมึงตอบ >>369 หน่อยว่าเล่มแรกจบที่ตรงไหนน่ะ
>>374 สปอยกูที กูอยากรู้ชะตาอวิ๋นเยียนผู้จืดจาง
จีนไทยแต่งเราแนะนำสองชาติภพ หกคู่ครอง และ บุปผาซ่อนพิษ ของชลันตี เราตามอ่านในเด็กดีสนุกดีนะแต่ยังไม่ได้ซื้อเก็บคิดว่าสนุกเข้มข้นดี ข้อมูลแน่นปึก
เพื่อนโม่งขออนุญาตินอกเรื่องหน่อย เห็นมีคนคุยกันเรื่องเรียนภาษาจีน คือตอนนี้กูเพิ่มเริ่มเรียนแล้วคิดว่าอยากจะเรียนสัก 2 ปี
แต่ค่าเรียนกูแบบตัวต่อตัว ชม.ละ 700 กูคำนวณแล้วว่าอาจจะเรียนได้ไม่ถึง 2 ปี เพราะกูคงจะหมดเงินก่อน (ไม่ค่อยมีกะตังค์ว่ะ)
แล้วตอนนี้กูเรียนได้เดือนกว่า คือกูอยากรู้ด้วยว่าปกติเรียนไปประมาณเดือนกว่าๆนี่มันควรจะได้ถึงไหนแล้ววะ
กูจะได้รู้ว่าควรไปไงต่อ เสียเงินต่ออีกสัก 1-2 คอร์สแล้วมาเรียนเองหรือกัดฟันหาเงินเรียนต่อไป 2 ปี (จริงๆกูกลับมาเรียน+คัดเองที่บ้านด้วยแล้วรู้สึกไปเร็วกว่าที่เขาสอนอยู่หลาย ได้คำศัพท์เยอะกว่า เริ่มเรียบเรียงศัพท์แล้วเป็นประโยคได้เอง )
ขอบคุณมากหากมีคนตอบกู หรือถ้ากูถามผิดที่ก็ช่วยแนะนำกูหน่อยว่าควรไปถามห้องไหนดี
>>381 เรียนภาษาตัวต่อตัว ถ้าตามปกติแล้วคนสอนเค้าสามารถจัดตารางสอนตามความสามาถ ความเร็วในการรับรู้ของเราได้เลยนะ กูไม่เคยเรียนภาษาแบบตัวต่อตัวว่ะ เคยแต่เรียนเป็นคอร์สๆแบบพวกห้องนึงยี่สิบคนไรงี้อ่ะ อีกอย่างกูไม่เคยเรียนภาษาจีนต้องถามมึงว่า เดือนนึงมึงเรียนกี่ชม. เรียนกี่วันน่ะ ถ้าอาทิตย์ละชม. อาทิตย์ละวันไรงี้ เดือนนึงก็น่าจะเป็น อ่านพินอินได้ ตัวเลข 1-10 ต้องได้ คำง่ายๆพวกหนีห่าว หว่อชื่อ... แนะนำตัวสั้นๆ บทสนทนาทักทายนิดๆหน่อยๆต้องได้อ่ะ
เรียนภาษาต้องมีเวลา ต้องมีใจรักให้ว่ะ อย่างมึงถือว่าดีนะ ที่ขยันมาคัดศัพท์ ท่องศัพท์เพิ่มเติมเอง มันจะทำให้มึงไปได้เร็วกว่านั่งเทคคอร์สตามกำหนดการณ์ไปเรื่อยๆ ถ้าเรียนตัวต่อตัว จริงๆมึงลองคุยกันคนสอนดูเลยก็ได้ว่าเค้าจะปรับการเรียการสอนมึงได้มั๊ย
#382 #383 #385 ขอบคุณพวกมึงมากๆสำหรับคำแนะนำ กูจะเอาไปปรับใช้
>>380 สองชาติภพ หกคู่ครอง เนื้อเรื่องดีงาม
แต่กูสะดุดเรื่องใช้ศัพท์สมัยใหม่ว่ะ
เช่นฉากอาละวาดในโรงเตี๊ยม
ออกมาเคลียร์กันเดียวนี้นะ.... เอิ่ม ยุคนั้นมีภาษาอังกฤษว่าเคลียร์เหรอ
เดี๋ยวพ่อจะให้ฮองเฮาเช็คให้นะลูก.... ต้องตรวจสอบสิเจ้าคะ...
อ่านๆไปกำลังเพลินๆ สะดุดล้มหัวทิ่มเลยว่ะมึงเอ้ย
นิยายจีนเสิ้นเจิ้นไอ้เรื่องใหม่ที่กรี้ดๆกันอ่ะ นางร้ายอะไรสักอย่าง กูไปอ่านมาแล้วแบบ นักเขียนบอกว่าไม่เคยอ่านนิยายจีนมาก่อน แต่อยากแต่ง แล้วเรื่องแบบไม่หาข้อมูลอะไรสักอย่างเลย ยังกล้าเอาคำแบบเปิ่นกงอะไรแบบนี้มาใช้ด้วย อ่านแล้วเพลีย
>>380 เองค่ะ
>>382 >>383 ขอบคุณที่แนะนำวิธีเรียนภาษาจีนค่ะ เดี๋ยวจะลองไปทำตามเราเรียนในโรงเรียนกับมหาวิทยาลัยเป็นเป็นวิชาโทมาหลายปีความรู้ยังไม่แน่นเท่าไร แต่พอรู้ศัพท์กับสนทนาง่าย ๆ ได้
>>388 เรื่องนี้ยังดีกว่าหลาย ๆ เรื่องที่อ่านได้ไม่เท่าไรก็เจอจุดผิดสังเกตเยอะจนทำำให้เลิกอ่านไปเองนะ จะว่าไปเราก็มีเรื่องที่จะแนะนำอีกสองสามเรื่อง
ที่อ่านดูแล้วสนุกและน่าอ่าน คือ ชะตาพ่าย นางร้ายข้ามภพ นางร้ายสายชิล และ ชะตาเกี้ยวรัก
ตลกที่แนะนำเสิ้นเจิ้นพวกนี้ถถถถถ
หลักการเขียนเสิ้นเจิ้นส่วนใหญ่คือ อ่านนิยายแปลจีนมาหลายๆเจ้า(ซึ่งแม่แปลไม่เหมือนกัน) +ยำพล็อต +พลังมโนขั้น10 (แปลสภาพจากชีค มาเฟีย ฟาโรห์ อื่นๆ) +หาชื่อแซ่จากเด็กดีชื่อจีน(ซึ่งบางอันแม่งลงผิดๆ) +วิกิพีเดีย +พันทิป (เช่น ยศนางสนมมีอะไรบ้าง วันๆของนางสนม ยกเสนาบดี บลาๆ )
นิยายนางร้ายนี่คือการรวมกันของพล็อตทะลุมิติย้อนเวลาไปจีนกับเกิดใหม่เป็นนางร้ายในเกมของญี่ปุ่นเหรอ เดจาวูรัวๆ
>>397 ใครๆก็อ่านกัน 555 มีขุนนางบู๊บุ๋น แต่งชุดสีอะไร ปักเสื้อลายสัตว์ตัวไหนด้วย
พล็อตหลักๆคือ
- หลงมิติ หลุดมิติเข้าร่างคุณหนูที่ถูกคู่หมั้นทิ้ง (ปรกติคุณหนูจะกาก มากๆ ไม่ก็ร้ายสุดๆ) คนหลงก็จะไทยบ้างจีนบ้าง แล้วไปโชว์ความเทพที่โน่น ส่วนใหญ่ผู้ชายจะหลงเยอะ มาก
- แนวยุทธ์ภพ จะออกแนว พรรคมาร กับพรรคธรรมะ พระเอก กะนางเอกจะอยู่กันคนละฝั่ง (ส่วนใหญ่นางเอกจะใส่ชุดแดง เครื่องแบบมารตรฐานพรรคมาร
- แนวฮ่องเต้ นางเอกจะย้อนเวลามา ลูกเจ้าขุนกรมกอง หรือจอมยุทธ์หญิง อะไรก็ช่าง สุดท้ายนางเอกก็จะเป็นเมียเดียวของพระเอกตลอดไป พระเอกฮ่องเต้ไม่ไล่นางสนมหมดวัง ก็เลี้ยงไว้ดูเล่น
- เลี้ยงต้อง โลลิ/โชต
- เทพเซียน ส่วนใหญ่จะมีกลิ่น สามภพสามชาติ เหมียวๆ แจมเยอะ ฮวาเซียนกู่ นางเอกศิษย์ พระเอกอาจารย์ เป็นภูติอะไรซักอย่าง ดอกไม้ใบ้หญ้า แมว หมา
พวกนข.ไทย แต่งจีน ส่วนใหญ่ไม่สนุกอ่ะ ไม่เกี่ยวกับเสิ้นเจิ้นมั๊ยหรอก คำผิดนิดหน่อยนี่พอรับได้นะ แต่เนื้อเรื่องกลวงๆนี่ไม่ไหวว่ะ
ตอนนี้กูกำลังติดเรื่อง คุณชาย ข้าตระหนกจนผมร่วงแล้ว นิยายจีนเสิ่นเจิ้นที่กูจัดว่าค่อนข้างดี อ่านได้แล้วฮาแตกไปกับยัยต่าย .... ที่สำคัญกูชอบการแก้ปัญหาของนางเอกหลังจากเกิดอุบัติเหตุชีวิตครั้งใหญ่ มึงลองมองข้ามชื่อเรื่องแล้วลองอ่านดูละกัน
ด้ายแดง by กล้วย ตอน 2 มาแล้ว ไปดมกัน
ถึงกุจะชอบนข.แต่พล๊อตกุยังเฉยๆอยู่ บวกกับกล้วยอีกกุเลยว่ารอออกครบค่อยว่ากัน
ค่ายกล้วยกุพออ่านได้อ่ะ แปดสามี ขันที มังกรสาว(ไอ้นี่มั่วเละไปหน่อย) เล่ห์รักฯ เพราะงั้นเรื่องนี้กุคงไม่น่ามีปัญหาหามาก ว่าแต่กล้วยได้มางี้มีฉาก โยคะร้อน ฮุยเลฮุย ป่ะวะ ฮุฮุ
//โม่งที่เตรียมปุ๊นนิยาอวี๋ฉิง
กุอ่านค่ายกล้วยไม่ไหวว่ะ พล็อตมันเหมือนจะสนุกแต่ไม่สุดมันขาดอะไรบอกไม่ถูก แบบปรุงรักนี้กุพยายามมากกว่าจะจบ เนื้อเรื่องกลวงมาก
//รออวี๋ฉิงเหมือนกัน#สาวกอวี๋ฉิง
กุกำลังปวดหัวกับโปรแจ่มอยู่เนี่ย อยากได้แม่งหมด ร้องไห้ TT
เพิ่งเห็นปกอวี๋ฉิงเรื่องใหม่ วาดนางเอกได้ขัดใจกูมาก เศร้าชิบ
กูว่าปกพอไหว ปกจีนมันก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ // ดมกาว
กูอยากได้สมุด ทำอย่างไรจึงจะครบพันสองหรือต้องไปซื้ออวี๋ฉิงที่งาน // เอาหนังสืออวี๋ฉิงไปต้ม ชงกับเอ็ม150
กลับมาดูอีกที มีแต่แฟนคลับสายเขียวอวี้ฉิงล้วนๆ
กูพึ่งจะอ่านภูติรักปาฏิหาริย์จบ กูมาสครีม แม่งงงงงง ขนาดเรื่องที่ไม่ค่อยมีใครพูดถึงยังดีเลย อ่านไปก็ด่าไป แต่จะด่าใครก็ก็ไม่ค่อยแน่ใจ จะโทษผี โทษเทพ มันก็ดูเหวี่ยงไปโทษไม่ลงอีก สงสารพี่ฝอ รักเมียเหลือเกิน แต่โชคชะตาแม่งก็ใจร้ายนัก ยังดีที่จบ HE ไม่งั้นกูร้องไห้แน่
กูชอบงานอวี้ฉิงที่ ตลค แม่งน่าด่าเพียบเลย แต่อ่านๆไปเสือกเข้าใจ ด่าไม่ลงอีก #บ้องมา
ปล. กูนักอ่านธรรมดา ไม่ใช่แฟนคลับสายเขียว แต่ว่าเล่มใหม่กูไม่รอรีวิวแล้วกูจะเอา ซู้ดดดดดด
อย่าชมเยอะเดี๋ยวแม่ค้าแม่งเอาไปเก็งกำไรอีก งานอวี๋ฉิงมันแล้วแต่คนชอบจริงๆ // เคลิ้มๆฝันๆ ล่องลอย ล่องลอย
#กูโดนพิษจากหญ้ากิเลน
>>426 จริงของมึง กูคือโม่งที่มาถามเรื่องอวี้ฉิงแล้วไปกว้านซื้อมาทุกเวบ ตอนนี้ที่ยังขาดอยู่คือของแรร์ ชุดนาง อีก 3 เล่ม ยกเว้นจารนาง ขนาดกูมีเมนว่าไม่ซื้อของมือ 2 ราคาแรร์เด็ดขาดกูยังอยากซื้อเลย แม่งงงง อีกไม่กี่เล่ม กูก็อ่านอวี้ฉิงครบละ ต่อไปลองของใครดี เฮยเจียหมิงดีมั้ย มีใครเรื่องไหนแนะนำบ้าง .. หนังสือเล่มใหม่ๆ ตั้งแต่บุปผาสีชาดกูมีหมดแล้วอ่านหมดแล้วยกเว้นเล่มเก่าๆ ขอคำแนะนำด้วยเพื่องโม่ง
ที่พวกมึงอ่านนิยายจีนกันนี่ พวกมึงเคยหลุดไปตามอ่านสามก๊กมั้ย กุตามนิยายไปๆมาๆ อยู่ดีๆก็อยากอ่านสามก๊ก เลยหลุดไปอ่านสามก๊กคนเดินดินมา ซึ่งกุอ่านแล้วอยากอ่านเล่นต่อไปอีก แต่กุหาที่ร้านนส.ไม่เจอเลยว่ะ มันเก่าแล้วด้วย หรือกุต้องพึ่งห้องสมุดอะไรแบบนี้?
ไอ้นั่นไง ราชันย์มังกรของเตี่ยชิน ผลงาน รุ่นเดอะ
งานของเฮยเจี๋ยหมิงก็สนุกดี แต่ไม่ใช่ทุกเล่ม น่ะนะ
บ่วงแค้นลิขิตรัก ก็ดีนะกุชอบ
>>433 https://www.facebook.com/suksanhappydragon <<น่าจะเพจนี้มั้งมึงลองส่องดู
อดีตคือ:จีนโบราณ. ปัจจุบัน คือ ปัจจุบัน
>>437 คู่เคียงเรียงรัก << อันนี้สนุก นางเอกหูหนวก พระเอกอดีตเด็กเกรียน เล่มแรกของชุด/ อดีต
คู่ฝันคะนึง คู่บุปผาข้ามภพ << สองเล่มนี้มีตัวละครเกี่ยวกันเยอะ
คู่มายาปรารถนา << อันนี้กุชอบพาร์ทอดีตมากกว่า ปัจจุบันนิดหน่อย /ชอบ
คู่ผจญมนตร์มาร <<พาร์ทอดีตดีปัจจุบัน ก็พอใช้ได้ โยงกับ คู่ฝัน /ชอบ
คู่รักอวลอิง <<พาร์ทอดีตก็ดีปัจจุบันเฉยๆ เกี่ยวกับคู่ฝันนิดหน่อย
คู่อสูรครวญรัก << อดีตล้วน
คู่ชะตาอาญาใจ << อันนี้เป็นเรื่องของอาจารย์ ของคู่เคียงเรียงรัก อดีตล้วน
คู่แค้นสงครามรัก << อดีตล้วนอันนี้เฉยๆ
>>427 กูคือโม่งที่ล่อลวงมึงไปอ่านภูตรักปาฏิหาริย์ รู้สึกมิชชั่นคอมพลีทสัด 555+
กูแนะนำเฮยเจี๋ยหมิง ชุดเสน่ห์เงามารทั้งหมดนั่นแหละ แต่งานเจ๊เฮยก็คล้ายๆ อวี๋ฉิง คนชอบก็ชอบคนไม่ชอบก็เกลียดเลย เพราะเรื่องแรกสุดของชุด (ไม่ใช่เรื่องแรกสุดที่แจ่มเอามาแปล) เป็นปัจจุบันซะ 90% ได้ แต่กูดันชอบเรื่องนี้เพราะแม่งให้อารมณ์ขมๆ มาเต็ม
กูเรียงลำดับให้เผื่อมึงจะติดกับดักกู --> 1.คู่ฝันคะนึง 2.คู่บุปผาข้ามภพ 3.คู่มายาปรารถนา 4.คู่ผจญมนตร์มาร 5.คู่หวลอวลอิง 6.คู่อสูรครวญรัก 7.คู่ชะตาอาญาใจ 8.คู่เคียงเรียงรัก 9.คู่แค้นสงครามรัก
สี่เรื่องแรกคือภาค 1 ที่เหลือนับเป็นภาค 2 เจ๊เฮยบอกไว้ว่าภาค 3 คือเรื่องของหลิง (ตัวละครแม่มดที่ทุกคนรออ่านเรื่องของนางมาก รวมทั้งกูด้วย) แต่จะจบภาค 2 เมื่อไหร่เจ๊ยังไม่ได้บอก
สำหรับกูภาคแรกคือพีคสุด โดยเฉพาะเรื่องที่ 1 กับ 3 กดดัน อึดอัด น้ำตาไหลพรากๆ เลย พอภาคสองเลยไม่พีคเท่า แต่ก็ไม่ได้น้อยหน้ากัน ให้อารมณ์กรุ่นๆ กรึ่มๆ ละมุนละไมมาตลอด จนมาเรื่องที่ 9 เจ๊เฮยพากูพีคอีกครั้ง
ดูไปดูมากูคงติดฝิ่นเจ๊เฮยแล้วว่ะ ถ้ามึงอยากให้กูสครีมแต่ละเรื่องแบบไม่สปอยจงบอก กูพร้อมแจกฝิ่นให้มึง
พวกเราจะกาวกันไปจนสุดทาง ไชโย ไชโย #กลุ่มเพื่อนกาวโม่งจีน #สายเขียวอวี๋ฉิง #กะท่อม4x100เฮ่ยเจี๋ยหมิง
กูก้อว่ากูไม่ใช่ติ่งอวี้ฉิงนะ กูแค่มีทุกเล่ม #หยิบบ้อง
มกร.เล่มฝอยๆแนะนำจักรพรรดิบัญชาอีกเล่ม หนังสือในดวงใจกูเลย เสียดายคนแต่งคนนี้มีเอามาแปลเรื่องเดียว
งานหนังสือแจ่มมี cookie ราคาพิเศษด้วย ใครสนลองไปหามาอ่านดูได้บางเรื่องคำนวณดูแล้วลดเกิน 50% เลยว่ะเรื่องที่กูอ่านแล้วชอบ>>ปฏิหารย์รักวันฝนพรำ/อวี๋ฉิง, ยมทูตอลวน/โม่เหยียน,
Ky พึ่งรื้อกองดองอ่าน ว่าด้วยอาชีพนางสนม อ่านจบแล้วชอบฉิบหาย ชอบในความรักลวงๆ และความรัดที่สุดท้ายเหมือนจะรักแต่ก็ไม่รักของนางเอก ชอบความไม่กล้ารัก และไม่รื้อตำหนักใน กูอ่านจบแล้วกูอ่านรอบสองต่อทันที
รู้สึกการวางแผนในเรื่องมันไม่เล่นใหญ่ดีอะ เหตุการณ์ใหญ่ๆก็ไม่เล่นใหญ่เวอร์วังเหมือนเรื่องอื่น แต่ก็ไม่เอื่อยเฉื่อย อ่านได้เรื่อยดี
>>445 รักมึง มึงคิดเหมือนกูเลย นี่เมื่อคืนก็เพิ่งหยิบมาอ่านอีก คิวอ่านเรื่องอื่นชะงักเลยกู อ่านเรื่องนี้แล้วยิ่งนึกถึงภรรยาผู้มีคุณธรรมว่ะ เป็นเวอร์ชั่นชวนฝันกว่ามาก
ว่าด้วยอาชีพนางสนมนี่สุดท้ายกูสงสารฮองเฮาสุดว่ะ ชีวิตไม่แย่แต่ความสุขนางอยู่ตรงไหนวะ สงสารว่ะ ชอบ talk ของคนเขียนด้วย
โปรแจ่มปีนี้ไม่น่าโดนสำหรับกูเลยซักอย่างว่ะ กูว่าโปรงานที่แล้วดีกว่าอีก คือสามารถใช้งานได้จริง ปีนี้เห็นแล้วได้มากก็ไม่ได้ใช้ว่ะ เฟล นี่บวกๆเลขแล้วแจ่มกูโดนไป5พัน แต่ไม่มีโปรน่าสนเลย ฌปรบูธก็ไม่โดน คงได้สอยบนเว็บชิลๆแทนละ กะว่าจะไปสอยในงานเก็บกรีนรี้ดซะหน่อย
my sunshine หลังจากอ่านจบ กูว่าซีรีย์ทำมาดีกว่าว่ะ ดีเทลเยอะกว่า แม้มันดูเหมือนเป็นคนละเรื่องเลย แต่กู #ทีมทนายเหอ กูรู้สึกว่านิยายมันไม่สุดเลย ครึ่งๆกลางๆ หรือมันเป็นสไตล์กู้ม่านวะ ออกแนวเหมือนอ่าน jls ถ้าเป็นสมัยเด็กๆกูอาจจะอิน อาจจะชอบก็ได้ แต่กูเลยวัยรุ่นมาแล้ว
>>447 sunshine ซีรี่ส์ดีกว่านิยายเหรอ เพิ่งดูหนังไปหยางมี่เป็นนางเอก
เหมือนนิยายมากกว่า 90% งานกู้ม่านที่ถูกเอามาทำหนัง/ซีรี่ส์ ไม่ค่อยแต่งเติมเสริมแต่งมาก
สงสัยกู้ม่านมาคุมคนเขียนบทเอง
งานหนังสือ ปีนี้ว่าจะไม่ไป คงได้สั่งออนไลน์เอา ของพรีเมี่ยมแจ่ม เอามาก็รกบ้าน ไม่เคยได้ใช้
แต่พูดอย่างงี้มาทุกปี ไปทุกปีเหมือนกัน
อยากได้แค่สมุด ที่เหลือเฉยๆ ถุงผ้าไม่ชอบเลยเน้้ ทำไมไม่ทำลาย ท่านยาย ไม่ก็ศิลา
>>448 ถ้าเทียบกับตอนดูซานซาน ก็ปรับบท เสริมบทเยอะอยู่เหมือนกันนะ
ส่วนโปรแจ่มปีนี้ไม่โดนเลยว่ะสำหรับกู รอดูโปรเว็บอยู่ไม่คลอดซักที แต่โปรบูธนี่คือสำหรับกูได้มาคือรกบ้านว่ะ สำหรับกูคืออยากได้ของที่สามารถเอามาใช้งานได้จริงมากกว่าเก้บสะสม พวกที่เป็นลายตัวละครงี้คือไม่ใช้เลย แต่ถ้าเป็นลายแจ่มแบบเมื่อก่อนนี่คือมีได้ใช้บ้าง พวกกระเป๋าเล็กๆไรงี้ เอามาใส่คสอ. ใส่เครื่องเขียนได้ เป้ปีที่แล้วก็ดี แต่ลายไม่สวย
>>369 เพื่อนโม่งที่ถามเรื่องฉู่ เมื่อคืนกูอ่านจบแล้วนะ
ขึ้นเล่ม2ยังไม่ถึงฉากขอพระราชทานสมรสค่ะ มันจบที่บท32จริงด้วย แต่อย่าเทียบกับบทแปลอิ้งนะ อย่างตอนบท15ป้าหลานร่วมมือชิงสินเดิมในเล่มไทย แปลอิ้งมันคือบท56น่ะ ถ้าฉู่ออกมาอีกเล่มก็น่าจะเกินแปลอิ้ง กูเดาๆว่าเผลอๆเล่ม2มันจะตัดที่พระราชทานสมรสนี่แหละ5555
บ่นบก.จีนอีกนิด
สปอย(นิดๆ) ฉู่หวังเฟย
.
.
.
.
.
เรื่องฮวาอี๋เหนียงหั่นทิ้งได้เลวมาก คือหั่นบทไปเฉยๆเลยแล้วบทที่เหลือเหมือนเดิม คนอ่านก็งงสิ ตอนแรกมีซูอี๋เหนียง หลิ่วอี๋เหนียง ฮวามาจากไหน ถ้ากูไม่ได้อ่านอิ้งมาก็คงงงเหมือนกันว่าเรื่องอะไรวะ ทำไมอวิ๋นเสวียนจือโกรธฮูหยินผู้เฒ่า หั่นได้ขี้เกียจมากเลยโวะ
.
.
.
.
.
>>452 อิ้งแปลฉู่ได้เข้าขั้นเร็วมากนะ ถ้าเทียบกับเรื่องอื่นๆ แต่บทมันสั้นไง แล้วคนแปลแบ่งแปลบทนึงเป็น2พาร์ทเลยดูช้า อย่างเว่ยยาง ตอนแรกกูตามตั้งแต่ก่อนดราม่าลอก ตอนนี้ฟ้องกันไปแล้ว อิ้งยังแปลคาอยู่ไม่ได้ออกจากบ้านไปไหนเลย
>>453 ตอนแรกกูตั้งใจตามอิ้งต่อเรื่อยๆเพราะอยากอ่านฉากที่ถูกหั่น(เว่อร์ดี ได้อรรถรสแบบเสพอะไรซูๆ) ตอนนี้กูต้องตามต่อเพื่อไม่ให้งงแทน บก.จีนขี้เกียจไปนะแบบนี้
ชอบอ่านงานของอวี๋ฉิงเหมือนกันว่ะ แต่ยังไม่สายเขียวถึงขั้นเก็บทุกเรื่องอ่านเป็นบางเรื่องที่พล๊อตโดนๆ แต่นี่เห็นพวกโม่งกาวกันซะ อยากตามเก็บให้ครบเลยว่ะ 55
>>427 แนะนำให้อ่านเฮยเจี๋ยหมิงเหมือนกันว่ะ เรื่องแรกสุดที่อ่านคือ คู่บุปผาข้ามภพ หลังจากนั้นก็ตามซื้องานเฮยเจี๋ยหมิงรัวๆเลย รู้สึกเค้าภาษาสวยดี งานของเฮยเจี๋ยหมิงจะออกแนวดราม่านิดหน่อยพอให้หน่วงๆ ซึ่งนี่ก็เป็นสายสุขนิยมที่อ่านได้ว่ะ
งานเฮยเจี๋ยหมิงกูแนะนำเฉพาะที่เป็นภาคอดีตล้วนว่ะ อย่างคู่เรียงเคียงรัก คู่ชะตาอาญาใจ กูว่าเค้าเขียนเฉพาะพาร์ทอดีตดีงาม กูชอบเล่มอดีตทุกเล่ม แต่พาร์ทครึ่งอดีตครึ่งปัจจุบันดูขาดๆ เกินๆ ดราม่าไม่สุดเพราะเหมือนต้องรีบจบในเล่มแรก แล้วไปพาร์ทปัจจุบันเล่มสอง
Ky ในงานหนังสือมีบูธไหนขายนิยายภาษาจีนบ้าง แบบยังไม่แปลนะ
>>457 >>459 กำลังจะแนะนำที่คิโนะพารากอนเลยว่ะ เยอะจริง กูไปหยิบจากที่นี่หลายเรื่องละ อ่านไม่ออกหรอก ซื้อมาดม สึด ที่งานหนังสือถ้าจำไม่ผิดมันเหมือนจะมีบูธหนังสือจีนนะ แต่น่าจะเป็นแนวหนังสือวิชาการหรือไรงี้ว่ะ ไม่เคยแวะดูเหมือนกัน บูธเงียบมาก อยากเข้าไปดูแต่กลัวคนขายคิดว่าอ่านออก แต่กูอยากไปดูเฉยๆ อ่านไม่ออกซักตัวเลยไง กลัวคนขายสอบเดี๋ยวตอบไม่ได้ 555
เคยเห็นคนซื้อเว่ยๆจากคิโนะ 600กว่าๆ
กูซื้อมาล่าสุด 80กว่าบาท (ยังไม่รวมค่าส่ง) คิดว่าสั่งจากร้านพรียังถูกกว่าอีก
ของแถมในโปรกุไม่เคยแกะเลย ไม่กล้าใช้กับไม่รู้จะใช้ที่ไหน555 งานหนังสือกุชอบไปดูบูธเล็กๆที่ขายหนังสือทุกแบบดีกว่า บางบูธแม่งลดเยอะกว่าบูธหลักอีก หนังสือมือสองสภาพดีๆก้อเยอะกุไปได้มากกว่ารักเก่าๆแต่สนุกหลายเรื่องอยู่
ของพรีเมี่ยมแจ่มกูไม่เคยได้ใช้เหมือนกัน ส่วนใหญ่กูยกให้ลูกพี่ลูกน้องกูหมด แต่ว่าปีที่แล้วกูไปซื้อบูธนอ.ได้ผ้าขนหนูมาตอนนี้ยังอยู่ในซีลอยู่เลย
เคยเห็นบางคนบอกว่าบูธเล็กๆที่มาจากjj ลด25%เหรอ แต่ทำไมกูไปซื้อได้ลดแค่ 20%เอง
บูธสนพ.ลดสู้บูธนอกไม่ได้ว่ะ อย่างบูธที่มาจากจตุจักรงี้ลด 20-25% แต่สนพ.ลดแค่ 15% ยังไม่รวมว่าปีที่แล้วนอ.มีโปร 4เล่มลด 20% ซื้อ 10แถม 1 อีก ยังไม่รวมของที่บูธพันธมิตรน่าเก็บสะสมกว่าของบูธสนพ. แต่สำหรับกูคือส่วนใหญ่ซื้อเอากับสนพ.มากกว่า กูว่าได้โปสกับที่คั่นไง เลยซื้อจากเว็บซะส่วนใหญ่ มีแค่ปีที่แล้วหลุดไปซื้อที่บูธเพราะอยากได้ผ้าเช็ดหน้าเทียบท้า
ปกติได้ของพรีเมียมมา ถ้าเป็นของที่ไม่มีลายตัวละคร ไม่มีลายหนังสือ ดูแล้วใช้การใช้งานได้ กูก็เก็บไว้ใช้นะ ถ้ามีลายเมื่อไหร่ สมัยยังไม่มีเฟส เฟสยังไม่บูมเท่าปัจจุบัน กูเอาพรีเมียมไปวางแลกในเว็บแจ่มเอา แลกเป็นหนังสือเล่ม สองเล่มเอาแทนอ่ะ ไม่ก็เดี๋ยวนี้เอาออกมาขายให้หมด หาทุนไปซื้อเรื่องอื่นต่อ นี่ก็ว่าจะโละกรุพรีเมียมมาขายเพิ่มละ หาทุนไปงานหนังสือ แม่งลิสออกมาละเห็นตัวเลขคร่าวๆมีช็อกละกู
ส่วนเรื่องบูสแจ่ม กูว่าเดี๋ยวนี้บูธแจ่มดีขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะ ไม่ต้องรบราฆ่าฟันแย่งชิงเท่าไหร่ เดินชิลๆ เลือกหนังสือสบายๆ เมื่อก่อนนี่ เห็นบูธแจ่มกูเดินอ้อมผ่านไปเลย ไม่เข้าใกล้ รู้สึกน่ากลัวมาก ตั้งแต่อยู่ใน Plenary Hall ย้ายมาโซี C ที่โคตรจะแออัด แถมเคยเจอประสบการณ์ที่กูเคยไปก่อนงานเปิดนั่งรอแกร่วๆอยู่ พอประตูเปิดให้คนเข้าปุ๊บ อื้อหือ ฝูงชนวิ่งไปบูธแจ่มกันซะน่ากลัวโคตรอ่ะ เมื่อก่อนกูเลยเป็นพวกที่ไม่อยากให้ใครรู้เลยว่าอ่านหนังสือแจ่ม เพราะคนรอบตัวด่านักอ่านสนพ.เละเทะเลย
>>465 ต้องบอกเค้าว่ามาจาก jj น่ะถึงจะลดให้ 25% ตามที่ปกติเค้าขายที่ jj
jj คืออะไรอ่าขอโทษกุงง
ไม่ได้ไปงานหนังสือหลายปีละ รอโปรเวปเอานอนจิ้มๆสั่งจากที่บ้าน กูเกลียดคนเยอะๆ เหนื่อยเวียนหัว รอโปรเวปสนพ.กะร้านออนไลน์บางเวปก้อมีโปร 25%
บูธสนพ.ลดราคาต่ำกว่าร้านข้างนอกไม่ได้ เหมือนเป็นข้อตกลง
เมื่อก่อนก็ซื้อของสนพ.นะ บ้าของพรีเมี่ยมกะลายเซ็นต์นักเขียน
ตอนนี้ ไม่เอาแล้ว รกบ้าน ยิ่งของแจ่ม ไม่กล้าใช้ อายเด็ก
แต่ปีนี้ ยอมจ่ายแพง เพราะจะเอาโปสฯ หมอหญิง
ส่วนฉู่สอยข้างนอกได้ เพราะเล่ม 1 ซื้อนอ. ไม่มีโปส ก็ช่างมัน
ตอนนี้มีโปรบูธไหนออกมาแล้วบ้าง
>>438 กุไปส่องๆมาละเห็นแต่สุมาอี้กับขงเบ้ง จริงๆกุสนใจเล่มจิวยี่มากที่สุดแต่หาไม่ได้เลย เพราะกุไปอ่านหงสา-สุมาอี้ กับเปิดหน้ากากขงเบ้งมาแล้ว แต่จิวยี่กุเป็นเล่มที่ถูกลืมมากกกก ในประวัติศาสตร์จริงจิวยี่เป็นขุนนางภักดี+หล่อ+รวย+ฉลาดคนนึง แต่ฉบับนิยายมาใส่ให้จิวยี่กลายเป็นตัวตลกไปซึ่งกุเห็นว่าแม่งไม่แฟร์เลย กุเลยตามหาเล่มจิวยี่มาก T T
กลุ่มหนังป่าท้อด่า ป่าหลินกันเหี้ยมโหดมาก ดราม่าอะไรกันวะ
อาณาจักร ซีรี่ย์ ของดีเมือง china
https://www.mx7.com/i/1c1/qpUSXA.JPG
ประมาณเน้
>>480 เล่าเหตุก่อนหน้านี้ได้มั้ยอะมึง หรือคนโพสต์พวงกุญแจ อยู่ๆเม้นนี้ก็ด่าตอแหลเลย?
เรื่องลิขสิทธิ์สินค้ามันยิบย่อยกว่าหนังสืออีกนะเหวย หรือคนเม้นมันด่าว่าป้าหลินเคร่งเรื่องลิขสิทธิ์ แต่ทำพวงกุญแจขายเอง=ละเมิด วะ?
งงมัน ถ้าถังชีอนุญาต(ได้ส่วนแบ่งไหมยังไงว่าไป) นักวาดรับรู้และยินยอม(อาจจ้างวาด นักวาดไทยหรือจีนกูไม่ได้ตามข่าว) ป้าหลินถือว่าเป็นผู้มีสิทธิขายพวงกุญแจชุดนี้โว้ย
เอาให้ละเอียด ได้ลิขสิทธิ์หนังสือ ไม่ได้แปลว่าทำสินค้าเกี่ยวกับหนังสือทั้งหมดขายได้เสมอไปนะ ขึ้นอยู่กับว่าตอนแรกทำสัญญากันยังไง บางสนพ.ได้สิทธิ์ทำสินค้าเกี่ยวกับหนังสือมาได้(ส้มนี่ตัวอย่างชัด) บางสนพ.ไม่ได้(ดูการดอยรูปมาทำปฏิทินขายของจงหยวน)
แต่ระดับป้าหลินที่คุยกับถังชีละเอียดขนาดนั้น ยังไงๆก็น่าจะตกลงเรื่องนี้กันได้แล้ว ดังนั่นถ้าสนพ.ป้าหลินขายพวงกุญแจ มันเรียกว่าถูกลิขสิทธิ์100%ได้เลยนะ
ดูระดับความสนิทระหว่างป้ากับถังชี เราว่าน่าจะได้ลิขสิทธิ์มาอย่างถูกต้อง
>>480 เฮ้ย ด่าแรงนะ แล้วเรื่อง LC กูว่าป้าหลินไม่น่าพลาด กูขอคิดไว้ก่อนว่าคนด่าน่าจะเสียผลประโยชน์อะไร ว่าแต่วาร์ปอยู่ไหนวะ เห็นแค่นี้ยิ่งงงว่ะ
>>487 มีโพสต์ที่เพจป้าหลินก่อนหน้านี้ที่มาประกาศว่า ใดๆ ของถังชีป้าเป็นตัวแทนจำหน่ายในไทยอย่างถูกต้อง อะไรทำนองนี้ว่ะ จำรายละเอียดไม่ได้ กูเลยคิดว่าคนที่มาด่าเป็นผู้เสียผลประโยชน์ เพราะป้าก็เล่นหนักกะพวกที่มาแหยมเรื่อง LC ตลอด อีกอย่างต้องเช็คด้วยว่าคนมาด่ามีประวัติขายอะไรแนวๆ นี้ป่าว ถ้าเป็นแฟนซีรีย์หรือเป็นคนอ่านนิยายธรรมดาไม่น่าโวยขนาดนี้
กูเซนมาเหี้ยๆนะ //กราบ
https://www.mx7.com/view2/zJuILBH6CIVBiLhb
>>489 คนเสียผลประโยชน์นี่กูนึกออกว่าจะมีแบบไหนบ้าง(แต่กูไม่รู้นะว่าคนเม้นเป็นใคร)
1.คนที่คิดทำของเกี่ยวกับถังชีขาย แบบแฟนเมดทั้งหลายแหล่(ถ้าใครตามสายญี่ปุ่นสายโดจินน่าจะเข้าใจ)
2.คนที่จะนำของจากจีนสักอย่างเข้ามาขาย ที่เกี่ยวกะถังชี(ถ้าข้อนี้ก็น่าจะสินค้าแฟนเมดจากจีนด้วย)
3.ปลิงที่เดือดร้อนกับความเคร่งป้าหลิน ไม่มีให้อ่าน/โดนดำเนินคดีเพราะเป็นคนปล่อย
บางทีกูรู้สึกแปลกๆกับแอดมินกลุ่มนี้ เผด็จการแบบแปลกๆ
>>491 ขอบคุณมึง ที่แท้ก็ปลิงเหี้ยๆ น่าจะโดนให้ลบสปอยเพราะทับคำแปลป้าหลินแหง
ถ้าสปอยป่าท้อจากบทละคร ป้าหลินไม่ได้ถือลิขสิทธิ์อะไร แต่ถ้าไปเอานิยายเล่มจีนมาแปลสปอยซีรี่ย์ อันนี้อะละเมิดป้าหลินเว่ยยย
แค่ดูความคิดเรื่องค่าจัดส่งก็รู้แล้วว่าปลิงแค่ไหน ค่าหนังสือก็ค่าหนังสือ ค่าจัดส่งมันไม่ใช่ค่าสินค้า ไม่รวมในนั้น ใช้กันสากลทั่วโลก โอ๊ย ตรรกะปลิงมาก
>>495 ใช่ๆ กูเห็นแชร์แต่เพจสก๊อย เขาบอกว่าเพราะสก๊อยช่วยแชร์กลุ่มเขาให้เป็นที่รู้จัก แต่ถึงกูเป็นแอดมินกลุ่ม แล้วสก๊อยช่วยแชร์แต่สันดานแบบนั้นกูก็ไม่สนับสนุนว่ะ แปลก็ผิด ผิดแบบเห็นชัดๆ แล้วกูไม่ชอบอีกอย่างที่ใครเข้ากลุ่มมาไม่ไลค์ ไม่เมนต์จะเตะออก อะไรวะ
ตอนแรกเหมือนแอดก็ยังไม่อะไรกะป้าหลินนะ แต่มีคนมาสปอยล์เหนือเขนยในกลุ่ม แล้วมีคนแชร์ออกไปนอกลุ่ม ป้าหลินเลยบอกว่าผิด ลข ให้ลบมั้ง
เออ แล้วถ้าถังชีให้ลิขสิทธิ์ใดๆถังชีกับป้าหลินแบบทุกอย่างจริงๆ ใดๆถังชีมีแต่ป้าหลินคนเดียวที่ทำขายได้อยู่แล้ว
(แต่บทละครจะมีเรื่องลิขสิทธิ์ซ้อนทับ ดังนั้นถ้าถามว่าป้าหลินขายอะไรไม่ได้ ก็คือสินค้าจากละคร พวงกุญแจลายต้ามี่ใส่ชุดป๋ายเฉี่ยนงี้)
>>112 เห็น จงหยวน ออก ตย. ล่าหัวใจมังกร นี่ใช่เรื่องเดียวกันใช่มะ เห็นเงาชื่อ จิ่วลู่เฟยเชียง แว้บๆ
https://www.readawrite.com/?action=view&article_id=9996535e07258a7bbfd8b132435c5962&article_species=FICTION
กูคิดว่า ค่าห่อ ค่าแพค นี่มันคือต้นทุนของหนังสือเหมือนกันนะ ไม่ใช่ว่าแยกจากกันซะหน่อย ต้นทุนคือ มันรวมหมดทั้งค่าลิขิสิทธิ์ ค่าแปล ค่าคอมมิชชั่นวาดรูป ค่าจัดหน้ากระดาษ ค่าพิสูจน์อักษร ใช้บุคลากรกี่คน ค่าไฟ ค่าน้ำ บลาๆๆ มันไม่ได้มีแค่รูปเล่มสวยปิ๊งอย่างเดียวซะหน่อยนะ อยากให้พวกปลิงทำความเข้าใจใหม่หน่อย
กูก็เป็นคนที่บ่นในโม่งบ่อยๆว่าหนังสือป้าแพง ไม่ชอบเชิงอรรถกับฟุตโน้ตยาวเหยียด ตัวหนังสือใหญ่โต ช่องว่างใหญ่ๆ แต่กูซื้อเท่ากับว่ากูรับสภาพนั้นได้ว่ะ คือถ้าแพงแล้วงานมีคุณภาพก็โอเค
ส่วนเรื่องสปอยเนื้อหา กูไม่รู้หรอกนะว่าเค้าสปอยกันถึงขั้นไหน แต่ถ้าแม่งสปอยถึงขั้นมาเป็นไดอะล็อก มาเป็นบทสนทนา ประโยคต่อประโยคเลย อันนี้ถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์ว่ะ แต่ถ้ามาแค่เล่าคร่าวๆเฉยๆ อันนี้กูว่าอยู่ในส่วนที่ยอมรับได้
ส่วนเรื่องงานอาร์ตที่ป้าแกทำขาย กูว่าป้าแกไม่น่าจะอ่อนเรื่องลข. แถมป้าสนิทกับถังซีขนาดนั้นอีก ก่อนหน้านี้ป้าก็ไม่ได้มีแต่ทำที่คั่นขายนิ ปฏิทินก็ทำขาย(แจก)มาแล้ว แล้วป้าบอกตลอดว่าเป็นงานที่ได้รับลิขสิทธิมาถูกต้องทุกอย่าง (กูเชื่อว่าระดับป้าหลินไม่น่าจะพลาด หรือหลอกลวงเหมือนจงหยวน)
สรุปนะ ในความคิดกูคือ พวกนี้มันก็แค่ปลิงล่ะว้า
บางทีก็เบื่อกับความเยอะของคุณหลินนะ แต่ก็อุดหนุนกันมาตลอด รู้สึกสะใจมากที่ป้าจัดหนักพวกละเมิด บ้านเรามันจะมักง่ายกับเรื่องแบบนี้มากเกินไป ต้องเจอคนจริงแบบป้า จะได้รู้มั่งว่าที่ทำอยู่มันผิด โลกนี้ไม่มีหรอกนะของฟรีน่ะ มีแต่ของขโมยมา
ถ้าสปอยล์แบบย่อๆมา เรื่องแบบนี้แบบโน้น... ป้าคงไม่เท่าไรหรอก...
ถ้าพิมพ์แบบคำต่อคำ แล้วป้าให้ลบนี่กูไม่แปลกใจน่ะ
คนเดียวที่กล้าลงมาอาละวาดเรื่องละเมิดลิขสิทธิ์หนังสือแปลตัวเองก็ป้าเนี่ยแหละ
กูเห็นแหละ ป้าแกเอามาลงยั่วในเฟสสนพ....
รอของมาค่อยกำหนดราคาแหงๆ
ที่ออกมาเต้นเร่าๆกัน เนี่ย สงสัยจะเป็นพวกอยากได้แต่ไม่อยากเปย์ เลยโมโหสุดๆ
สนพ.ป้าหลินทำหนังสือเพิ่งจะได้กำไรปี58นะตั้งแต่เปิดมา
สองล้านสี่แสนกว่าบาท
จงหยวน มาอีกเรื่องแล้ว น้องหมานินทานาย ขายดีติดอันดับ และกำลังสร้างเป็นหนังโดยผกก หวังเจียเวย
ถึงซิสที่เคยสปอยล์ นิยายรักอลเวงในโม่ง แนะนำงานของนักเขียนคนนี้เพิ่มทีค่ะ อยากจะไปหาซื้อ ปกงามมมมมมมมมาก
ท่านหญิงโปรยฉู่ในเพจ เรื่องขอสมรสพระราชทาน แปลว่า เล่ม 2 มีลุ้นถึงตอนนี้สิ
ตามไปอ่าน น้องหมานินทานาย มา แหวกแนวจากนิยายเรื่องอื่นของจงหยวน
ออกแนวยามเช้า อบอุ่น แต่แอบจิกกัดสังคมผ่านการบอกเล่าของน้องหมา
มีใช้คำ/สำนวนแปลกๆ บ้าง เท่สลบ ? แต่อ่านง่าย ไม่งง
KY อ่านMy sunshine จบแล้ว กูตกหลุมรักเหออี่เชินอีกครั้ง หลังจากตกหลุมรักไปแล้วในซีรี่ส์ แปลสะดุดๆบ้าง ส่วนเนื้อเรื่อง กูเคยอ่านฉบับอิเงมาก่อน เลยไม่ผิดหวังอะไร
>>524 เอ๊ะถามหน่อย เรื่องน้องหมาใช่เรื่องที่เป็นน้องหมาโกลเด้น เขียนในมุมน้องหมา มีเจ้านายผู้ชาย เล่าเรื่อชในมุมน้องหมาแบบน่ารัก ฮาๆ ปนเสียดสีไรงี้ใช่ปะ กูจำได้ว่ามีนิยายจีนเล่มนึงดังใช้ได้ เรื่อง 《让我留在你身边》(ให้ฉันอยู่ข้างๆ คุณเถอะนะ) เรื่องนี้เคยอ่าน สนุกน่ารักอาอุ่นฮาๆ ดี
ดูปกจากลิงค์ข้างล่างได้ ถ้ากูเดาไม่ผิดคือเรื่องนี้แน่ๆ
http://product.m.dangdang.com/product.php?pid=23524155&host=product.dangdang.com
>>525 น่าจะใช่เรื่องเดียวกัน แต่อ่านแล้วคุ้นเหมือนเคยอ่านมาก่อน ไม่รู้ใครเคยแปล(แต่ไม่จบ)มาก่อนหรือเปล่า
>>524 เรื่องนี้คงสอย ชอบน้องหมา แล้วเส้นเรื่องคงไม่มีอะไรซับซ้อน ให้เติมกะปิน้ำปลาได้เท่าไหร่
แต่ผัวใบ้ รอรีวิว ชอบจิ่วลู่เฟยเซียง แพ้ทางนิยายแนวนี้ ถึงสำนวนแปลจะต่างกันมากกกกก ยังจับแนวได้
ถ้าเป็นแจ่ม คงสอยแบบไม่ต้องอ่านตย. รอรีวิวเลย
งานของจิ่วลู่ ที่กูอ่านหลังจากอ่านอ๋องไก่
มี เจ็ดชาติภพ + ซานเซิง+ prince of darkness (อ่านไม่กี่ตอน) คือชอบ มันสนุก มันน่ารัก
แต่อ๋องไก่ ทั้งๆที่อ่านตอนไม่มีอคติ ทั้งน้องทั้งกูแทบจะไม่อยากอ่านงานชิ้นอื่นของนขคนนี้เลย
ไม่สนุก อะไรก็ไม่รู้อ่ะมึง อ่านจบแล้ววาง ดีลีดออกจากหัว
อ่านว่านฮองเฮากันป่าว โอเลย มุขแต่ละอัน แต่คนไทยแต่งนะ
>>523 >>527 พวกมึงเป็นได้แค่แฟนขับเท่านั้นนนน ทนายเหอของกู ผัวกูววววว
เรื่องหมานี่กูเคยอยากได้อยากอ่านมากนะ แต่พอมาตอนนี้ทันทำให้กูหมดศรัทธากับจงหยวนแล้วว่ะ คงลาขาด ต่อให้อยากได้จริงๆคงรอสอยมอสามสี่ห้า ไม่เอามือหนึ่งแน่นอน กูไม่อยากให้เงินกูเข้ากระเป๋าจงหยวน กูอยากให้จงหยวนล่มสลายด้วยซ้ำ รักแรงงเกลียดแรงแค้นแรง
ว่านฮองเฮา ออก e-book มา 3 เล่มละ ตอนนี้อยู่ที่เล่ม 4 มีลูก 2 ตอนนั้น 13 ตอนนี้บวกมาอีก 5 ปี เป็น 18 ยัยคนแต่งคนนี้คิดว่าความสวยจะโรยราถ้าอายุ พระนางเท่ากัน นางเอกชีส่วนใหญ่อายุน้อยๆ
>>507 เพจ นี้เลยมึง https://www.facebook.com/EverythingOfChinese/ กุเพิ่งไปเสียทรัพย์มา
เหี้ย ปกเรื่องใหม่อวี๋ฉิงนางเอกหน้าตาเหมือนภาพวาดจีนโบราณจริงๆ ด้วยว่ะ แบบเรียลเกิน ดูแล้วเหมือนกำลังดูภาพวาดในพิพิธภัณฑ์ แต่พระเอกแม่งหน้าการ์ตูนหล่อเชียว บ่นทำไมยังไงก็ซื้ออยู่ดี //ขยับถุงกาวเบาเบา
กูอยากอ่านอวี๋ฉิงนะ แต่กูก็อยากได้สมุด โปรงานสัปดาห์ อ่ะ กูควรทำไงวะ // แต่จะว่าไปนิยายที่จะซื้อมันไม่ถึงโปรอ่ะ
กูเกินโปรเลยว่ะ แต่ไม่ได้ไปซื้อในงาน เพราะในงานเอาไปไม่ครบที่กูอยากได้ นี่รอโปรเว็บอยู่ทุกวี่ทุกวัน ไม่คลอดซํกที
โปรพันธมิตรมาแล้วนะ แต่โปรเว็บก็ยังไม่มีเหมือนเดิม http://www.jamsai.com/book_event/book_fair_2017/jamclub/index.php
กุคิดไปเองหรือป่าวว่าปกว่านฮองเฮามันไม่สวยเลย ปวดตากุเลยไม่อ่าน5555
จะว่าน จะใบหนาด อะไร นั่นเปิดไปดูแล้ว เฉยๆมาก กู เรื่องมากไปเปล่า
กูไม่อ่านจีนไทยเขียนแล้วว่ะ อ่านมาสองสามเรื่องไม่รอดเลยซักเรื่อง ยิ่งของสถาพรที่ออกใหม่มาเรื่อยๆราวกับเพาะเห็ดนี่ ยิ่งไม่น่าไว้ใจเลย
The Sunken Moon จบเคลียร์ทุกปมปะพวกมึง แล้วเนื้อเรื่องมีออกทะเลไหม กูไม่ถูกกับแฟนตาซีไต้วหัน มีเพื่อนแนะนำมาว่าเรื่องนี้สนุกอะ
เสิ่นเจิ้นที่คนนู้นคนนี้แนะนำว่าดี กูอ่านไม่รอดตั้งแต่บทแรกทุกเรื่อง
ว่านฮองเฮากูเห็นตั้งแต่สมัยลงในเวบจงหยวน เพราะมีคนแชร์มาแนะนำในคุก
อ่านตอนเดียวกูก็ลาขาดแล้ว
เสิ่นเจิ้นกุเจ็บมากเยอะ ยิ่งเคยสั่งเรื่องสั้นเกี่ยวกับดอกไม้เป็นบ็อกด้วยนะมึงเห็นปกสวยเลยจัด ปรากฎว่าเจ็บซ้ำมากกุไม่น่าเลยฮือๆ ลองอ่านหลายเรื่องตอนแรกมันก็โอแต่หลังๆไม่ออกทะเลก็กลวงๆแปลกๆแบบตัดบทไม่สมเหตุสมผลเลย อย่าว่าแต่ของเสิ่นเจิ้นเลยนิยายแปลบางเรื่องยังไม่โอเคเลย
อยากรู้เหมือนกันว่า ตอนถึงเล่มสี่นี่จะอ่านยังไง ถ้าเป็นกูนะ หนังสือจงหยวนกูจะไม่เลือกเอามาอ่านเลย เพราะแปลแต่ละตอนสำนวนก็ต่าง คำเรียกก็ต่าง คนฟังสับสนแย่ ขนาดคนอ่านยังมีมึนเลย
>>556 มึงไปอยู่ไหนมา 5555
https://fanboi.ch/netwatch/3535/
ปล. ตอนแรกจะทำขีดวาร์ป แต่เดี๋ยวเเม่งวาร์ปไม่ติดอีก แต้มบุลกูน้อย 5555555
>>556 ตำหรักเผือกสำหรับจงหยวนโดยเฉพาะน่ะมึง https://fanboi.ch/netwatch/3535/
มหากาฬชิบหาย ตำหนักวิ่งแซงพวกมึงเร็วมาก
นี่แม่งจะเปิดตำหนักที่ 41 แล้วนะเว้ย มึงพลาดไปได้อย่างไร
สาขาฟาร์มคนสองพันกว่าแล้วมึง สร้างอวตารใส่เกราะให้ไวเลย แถวนั้นแม่งเถื่อน มียิงกันบ่อย
>>560-561 กุก้อตามมาม่าจงหยวนนะแต่ไม่ได้เกาะติดไรมาก เพราะกุไม่ค่อยได้ซื้อของจงหยวนอยู่แล้วปกติเช่าอ่านก่อนแล้วค่อยซื้อตอนแรกก็สนุกแต่หลังๆมันแปลกๆก็เลยไม่ซื้อดีกว่า ขนาดอ่านตั้งแต่หมาป่ากุยังไม่ชอบเลยทำไมถึงกริ๊ดกันหนักหนาเรื่องอื่นแนวนี้สนุกกว่ามีเยอะ ชอบสุดคือเพชร1 แต่เล่ม2พระเอกกุหายไปไหนว่ะ สรุปของจงหยวนกุไม่ชอบสักเล่ม5555
เวยเวย ราคาปกมาแล้วมึง 375 กูจะเป็นลมมม
ช็อกราคาด้วยเวยเวย มันจะหนาไปกว่า Boss&me หรือ My Sunshine มากมายขนาดนั้นเลยเหรอ
หรือเอาค่าเพลท ค่าพรู้ฟรอบแรกที่เอาตย.มาลงแล้วถูกถล่มยับมารวมด้วย
เพราะตอนเอาตย.มาลงนั่นคือ หนังสือเกือบจะออกแแล้ว คงทำอะไรไปเยอะแล้ว
เวยเวยต้นฉบับมันประมาณ 315หน้า ถ้าแปลออกมาเป็นไทย เทียบกับ my sunshine ต้นฉบับประมาณ 247หน้า ของไทยทำออกมาประมาณ 300หน้า เพราะงั้น เวยเวยของไทยน่าจะอยู่ที่ประมาณ 350-400 หน้าได้แหละมั้ง
แล้วถ้าเทียบกับของแจ่ม อย่างซานเซิง ต้นฉบับ 280หน้า แจ่มแปลออกมาได้ประมาณเกือบ 500หน้า เพราะงั้นกูเลยคิดเล่มน่าจะหนาพอประมาณนะ
เออมึงๆ มึงว่าเรื่องซยงหนูของเอ็นเธอร์จะเป็นไงบ้างว่ะ เห็นสองเล่มจบ เลยมีความสนใจ
>>567 ราคาโหดว่ะ ถ้ารอบนี้แปลดีกูก็โอเค
แต่เท่าที่เห็นจากงานเก่า(กูซื้อทุกเรื่อง) แปลได้แย่ ไม่โอเคเลย ทั้งๆที่เป็นนิยายระดับติดท็อปทางจีน
นักเขียนฝีมือเยี่ยม แต่ทำไมถึงแปลมาอ่านแล้วรู้สึกเฉยๆมาก
ตลาดนิยายจีน ตอนนี้แจ่มแม่งดีสุดแล้ว ในเรื่องคุณภาพ+เนื้อหา+ราคา+การตลาด+ดูแลลูกค้า อย่าหาว่ากูอวยเลย กูดูจากงานที่ผ่านมา
รองมาก็สยาม
บานาน่า นวนิตา ก็โอเค แต่สำนวนแปลต้องดูจีน ดูสนุกกว่านี้
อรุณนี่เข้ามาสู่ตลาดนิยายจีนเมื่อปีที่แล้ว แต่ยังสอบตกเรื่องการแปล + ราคา ทั้งที่นิยายแม่งตัว Top ของทางจีน
ของป้าหลินนี่ ติดที่ราคากับออกช้า
สุดท้ายจงหยวน กูเท เพราะความเหี้ยของเจ้าของและทีมงานมันล้วนๆ
กูเคยอ่านเวยเวยเวอร์ชั่นที่มีคนแปลลงเน็ต กูว่ามันก็ไม่ได้ยาวอะไรมากมายนะ
เล่มอาจจะดูหนากว่าเรื่องอื่นเพราะตอนจัดหน้าฉากแชทกันในเกมมันเปลืองบรรทัดมั้ง
>>576 กูว่าจะสอยนะ กูอ่านตัวอย่างไปเล่มเดียวเอง แต่กูว่าน่าสนใจ
>>577 เห็นด้วยนะ ตอนนี้คิดเหมือนกันว่าตลาดจีน แจ่มดีสุดแล้ว ในทุกๆเรื่อง ทั้งราคา เนื้อเรื่อง ปก สำนวนแปล การดูแล
-กล้วยนี่กูยังไม่ค่อยโอเคกับสำนวนเท่าไหร่ กูชอบงานแปลเมื่อก่อนของกล้วยสมัยเป็นฟิสิกข์มากกว่ามาเป็นกล้วย
-มติชนซื้อไม่ค่อยกี่เรื่องเพราะไม่ค่อยโดนเท่าไหร่
-นวนิตาไม่เคยซื้อด้วยเพราะเรื่องไม่โดน
-ป้าหลิน ราคาแรง และงานเลท แปลทับศัพท์เยอะเกินความจำเป็น กูไม่ชอบฟุตโน้ตยาวๆ กับเชิงอรรถที่ให้มาทำไมก็ไม่รู้
-อรุณ อ่านมาเกือบทุกเรื่องแล้ว ยกเว้นฮองเฮาที่ไม่ได้อ่าน ถ้าพูดถึงแค่ตัวเนื้อเรื่องนะ กูไม่โอเคกับเมืองจันทราฯ ที่สุดละ สำหรับกูคือพลอตไม่ผ่านอย่างแรง แต่เรื่องสำนวนการแปล เป็นทุกเรื่องว่ะที่มีปัญหา แต่บุหลันกับทนายเหอสำนวนโอเคหน่อย 33นี่ควรต้องปรับปรุงด่วนๆ ส่วนเมืองจันทราฯ ยังพอโอเค แต่สำนวนสองเล่มต่างกันเกินไป อ่านแล้วไม่ลื่นเท่าของแจ่มที่ใช้นักแปลสองคน
-เมืองยิ้ม งานออกเร็วแต่คุณภาพไม่ดีเท่าไหร่เหมือนกัน กูเซ็งบ่อยเวลาอ่านแล้วเจอคำผิดอ่ะ กูเลยมองว่ายังไม่ผ่าน คือถ้าออกเร็วแล้วงานเรียบร้อยก็ถือว่าเพอร์เฟคอยู่ เพราะเมืองยิ้มราคาไม่แรงเท่าไหร่ด้วย ปกหลายๆเรื่องกูก็ชอบ แต่กูไม่ปลื้มเรื่องบริการหลังการขายเท่าไหร่
กูไม่เอาโปรแล้ว กูจะเอาสั่ง อวี๋ฉิงมาดมแล้ว //มือสั่น // ขาดยา
ใครอ่านเล่ห์รักทรราชแล้วบอกด้วยว่าโอมั้ย อ่านตัวอย่างแล้วชอบแต่กูไม่กล้าซื้อว่ะ กลัวเหมือนทำนองนางที่อ่านแล้วไม่รอด
เดี๋ยวมึงก็โดนควันกัญชาหรอก
หนังสืออวี๋ฉิงมันต้องอ่านหลายรอบ ตีความ ตัวละครก็จะแปลกๆ บุคลิกแตกต่าง บางเรื่องก็โคตรเนิบ บางเรื่องก็ดีดๆ ดังนั้นคนที่ชอบงานอวี๋ฉิงจะชอบไปเลย คนไม่ชอบก็ไม่ชอบเลย พวกที่ทนงานอวี๋ฉิงได้ จะเรียกตัวเองว่า สายเขียว ติดกัญชา กาว ทินเนอร์ เพราะอ่านงานนางแล้งเคลิ้ม ล่องลอยตามความติสท์ของนางได้
นิยายจีนกะไต้หวันนี่ต่างกันยังไง ส่วนใหญ่ที่แปลไทยนี่คือจีนหรือไต้หวัน?
เพื่อนโม่ง เรามากรี๊ดในนี้ได้ม่ะ เห็นโม่งข้างบนบอกมี my sunshine เวอร์ชั่นภาพยนต์ที่หยางมี่แสดง เราเคยแต่ดูซีรีส์ก่อนหนังออก รู้สึกซีรีส์ยืดมาก พอเห็นโม่งบอกมีภาพยนต์เลยตามไปดู ทนายเหอ คือดีงามมาก นางเอกทำบุญด้วยอะไร พระรองก็ดี ถ้าใครอ่านหนังสือแล้วรู้สึกไม่อิน ลองหาฉบับภาพยนต์ดู ฟิน~
ในฟาร์มเผือกมีคนแหกเรื่องน้องหมาของจงหยวนแล้วว่ะ จงหยวนแม่งโคตรจงหยวน กูโคตรเสียใจ สาดกะปิน้ำปลาลงทำไมวะ
เว่ยเว่ยอยากได้ แต่ขอเปิดดูสำนวนอีกรอบได้มะ... หรือช่วยเอาตัวอย่างมาลงเพิ่มที่เถอะ
เมื่อวานเห็นใครบอกจะซื้อน้องหมานะ
กูไม่ได้ห้าม แต่อยากตบบ่ามึงเบาๆ ...คิดดีๆนะ
เมื่อวานกูจะลงลิ้งค์ My SunShine ซับไทยให้ แม่งเผือกลงไม่ได้
>>593 http://www.wolfpacksubthai.com/2016/02/you-are-my-sunshine-2015-film.html?m=1 กูพยายามลงลิ้งค์ให้เมื่อคืน แต่แม่งส่งไม่ไป
>>600 กูเอง 😥 ตอนแีกว่าตะซื้อมือสามสี่ห้า แต่เห็นฟาร์มแหกแล้วกูทำใจไม่ได้ถ้าต้องเอาเงินไปซื้อผงชูรสซะขนาดนี้ อ่านจบผมกูร่วงหมดมั๊ยวะนั่น
มึงๆๆ โปรเว็บแจ่ม กูดูแล้วความอลังสู้โปรบูธ พธม.ไม่ได้เลยว่ะ แต่เป็นของที่สามารถใช้งานจริงได้ แต่โปรเอนเธอร์กูว่าเว็บดีกว่าบูธ
อยากได้โปรพันธมิตร สมุดฉู่ หมอนฉู่ แต่อยากได้โปสการ์ด ต้องซื้อกับแจ่ม
ลังเล ซื้อที่คลับได้ปกพลาสติกมั๊ย หรือซื้อในเวบดี แต่เวบ ช่วงนั้นกลัวส่งช้า
กูเชื่อใจโมเหยี่ยนได้ไหมวะ ตัวอย่าง เรื่องย่อ แม่งน่าสน
ตกลงว่าจงหยวนนี่ใช้อากู๋ทรานเลยออกมาเพี้ยนคนละโลก หรือว่าตั้งใจเทกะปิน้ำปลาหมดขวดตั้งแต่แรกวะ
จริงๆกูชอบแก้วมากกว่า ได้ใช้ประโยชน์
แต่พอเห็นกระเป๋าของบูธพธม.เท่านั้นแนะ กุจะเอากระเป๋าเล่ห์รัก!!!!!!!!!
เพื่อนโม่งกูถามหน่อย ปรกติบ๊อกเซตของแจ่มจะแถมโปสมาในกล่องด้วยใช่ไหม กูเล็งบ๊อกโม่เหยียนไว้ถ้ามีโปสด้วยกูจะได้แบ่งไปซื้อบูทพันธมิตรบ้าง อยากได้กระเป๋าเลห์รักเหมือนกัน
กุเสียดายหนังสือดีๆหมานี้น่าอ่านมากชอบแนวหมาแมวแต่จงหยวนแปลนี้กุคิดหนัก โม่เหยี่ยนนี้กุรอกระแสก่อนนิยายนางขึ้นๆลง
แปลจงหยวน. เฮ้เพื่อน ฉันเหมยเชี่ยนนะ!
แปลจากจีนตรงๆ สวัสดี (หนีเฮ่า) ฉันชื่อเหมยซี
ขอบใจมากเพื่อนๆ เดี๋ยวกูไปลองอ่านดูใหม่
รอหนังสือหมาออกก่อน เดี๋ยวคงมีจัดเต็มมาเทียบให้ดูแน่ กูสงสัยอย่าง ทำไมยังมีคนซื้อ เขาเชื่อใจการแปลของที่นี่ถึงขั้นไหนวะ
>>620 มึงต้องลองไปอยู่ในคุกดูซักเดือนนึง แล้วมึงจะเห็นว่าเพราะอะไรพวกเค้าถึงยังสนับสนุนซื้อหนังสือของจงหยวนอยู่
คือ มันจะมีพวกที่ไม่สน ไม่หือ ไม่อือ อะไร จงหยวนออกอะไรมาพร้อมสนับสนุน พร้อมเปย์แฝดหมด ออกแนวว่าขึ้นชื่อว่าจงหยวนมันคือของดีที่สุด บางคนบอกว่าเพราะมีปกแข็งเลยซื้อ (แต่เห็นออกปกอ่อนมาอย่างเดียวก็ซื้ออยู่ดีนาจา)
อีกอย่างรสนิยมว่ะ หลอดทำอะไรมาก็ถูกรสนิยมพวกนั้นไปหมด (รสนิยมอะไรไปหาดูได้ในคุก หรือในตำหนักเผือกก็ได้)
กูเคยเจอ คนนึงบอกว่าอ่านหนังสือให้มีความสุขก็พอแล้ว
พอมีคนไปบอกว่าเขาแปลผิดนะ อ๋องไก่เนี่ยผิดเต็มๆ
"ไม่เป็นไรค่ะ แค่เราอ่านสนุกและมีความสุขก็พอ"
ทำงานมาเหนื่อยๆ อยากอ่านนิยายเพื่อผ่อนคลายค่ะ ไม่สนดราม่า จะแปลผิดหรือแต่งเติมข่มขืนก็ไม่เป็นไร เหมือนเวลาเขาสร้างหนังสร้างละครก็ไม่เหมือนต้นฉบับเป๊ะหรอกค่ะ เราอ่านแล้วมีความสุขก็พอ ถ้าจะดราม่ากันที่นี่ เราจะไม่เข้ามาเล่นที่นี่อีก เสียอารมณ์
.
.
เราจะไปจริงๆนะคะ ไม่ต้องรั้งเราไว้ เราจะไปแล้ว
.
.
เอาเป็นว่าเรายังอยู่ที่นี่นะคะ ตัดใจทิ้งเพื่อนๆไม่ลง หลายคนตามอ่านรีวิวมาหลายปี เพราะงั้นเราจะรีวิวเฉพาะนิยายไทยค่ะ ไม่ยุ่งเกี่ยวกับดราม่านิยายจีนอีก
.
.
เด้าหู้สนุกจุงเบย หอยฆาตกรก็สนุกมาก ฟินมาก แนะนำเลย เราอ่านรวดเดียวจบ เกือบพลาดนิยายดีๆไปแล้วสิ
.
.
นี่กูมาเพ้ออะไรแถวนี้ สงสัยอากาศร้อน
อย่าจับผิดกันนักเลย ยิ่งตอกย้ำแล้วยิ่งรู้สึกเสียดายเงิน
กูจะลองให้โอกาสเฉียนลู่อีกรอบ เรื่องหมอจั้ว
5555จงหยวนนี้แม่งมาทุกที่ใจเย็นเพื่อนโม่งกูคิดว่าเข้าตำหนักผิดตอนแรก5555 งานหนังสือปีนี้มีให้จะเก็บไรบ้างกูอยากได้ซาวเสียงว่ามีไรน่าเก็บอีก
>>632 ร่างทรงคนนึงเคยกล่าวไว้ว่า
.
.
ล่าหัวใจมังกร (ผัวใบ้) มังกรเพลิงกับเซียนสาว คาดว่าจะหนักหน่วง ดราม่าพอควร เตรียมทิชชู่สักโหลนะ อยากให้ทันงานสัปดาห์ ลุ้นๆ 55 เจียดไตไว้ซื้อเรื่องนี้
อีกเรื่อง ยังไม่ทราบกำหนดออก ไม่ทราบชื่อเรื่อง เรื่องชองน้องกลีบสายหา กับจอมมารสุดเกรียน (ที่คุ้นกันในชื่อบัวอ้วน แต่ไฟนอลแล้วคือ น้องกลีบ นางเป็นกล้วยไม้ค่ะ แต่ยังอวบอ้วนเหมือนเดิม)
.
.
และนางเคยบอกว่า
เรื่องนี้ (อันนี้หมายถึงท่านยาย) นข. ยังไม่จัดหนัก เน้นเบาๆ เล่มหน้า จัดหนักเลย (อย่าถามกูว่าจัดหนักอะไร)
ky กลับมาเรื่องน้องหมา ชาวฟาร์มไปค้นคลิปมา
https://youtu.be/mORQb0SfuDI
วินาทีที่ 40-46 คนพากย์พูดว่า หว่อ ชื่อ เหมยซี นุ้งหมาชื่อเหมยซีจริงๆ นะแจ๊ะๆ ไม่ใช่เหมยเชี่ยน โอ๊ยอิหลอดดดดดดดด
ป้าหลินออกมาชี้แจงเรื่องลข.ละ ตามไปอ่านกันได้
สวัสดีค่ะ
แอดมินขอชี้แจงหลังจากมีบางกลุ่มต่อว่า (ด่านั่นแหละ) อย่างหนักถึงความเข้มของสำนักพิมพ์เราในเรื่องลิขสิทธิ์
เอาเป็นเรื่องๆไปนะคะ
- เรื่องสินค้าลิขสิทธิ์ คือ เราซื้อลิขสิทธิ์มาเนอะ เรานี่มีความชอบธรรมอย่างมากในการจะผลิตหรือทำอะไรเกี่ยวกับลิขสิทธิ์ที่เราซื้อมา
และเราไม่เคยประกาศเลยนะคะว่าเราจะไม่ทำ ก่อนหน้านี้ถ้ามีถามก็จะบอกว่ายังไม่มีเวลา สินค้าจ้างออกแบบใหม่ ไม่ได้ทำใน 1-2 วัน วางแผนเป็นเดือนค่ะ
ในเรื่องสินค้าลิขสิทธิ์ซีรี่ย์ เราก็ไม่อยากเข้าไปก้าวล่วง แต่ถามว่าการละเมิดผิดไหม คนทำคนใช้รู้อยู่แก่ใจ การหาประโยชน์โดยง่ายโดยที่เจ้าของไม่ได้รับรู้รับทราบ
และได้อะไรด้วย ถ้าคิดว่านั่นคือสิ่งที่ชอบธรรม ถูกต้องแล้ว ก็คงไม่สามารถจะไปโต้เถียงอะไรด้วยได้
- ในส่วนของการปล่อย PDF. ผิดแน่นอนค่ะ คุยกับทนายอย่างเดียว
- การสปอยล์ ตามกฎหมายแล้วที่เคยคุยกับกรมทรัพย์สินทางปัญญาว่าห้ามสปอยล์ในจุดสำคัญหรือไคลแม็กของเนื้อเรื่อง แต่ที่เราเจอคือ
อ้างว่าสปอยล์ แต่สมมุติหนังสือเรามี 10 หน้า แต่สปอล์ยเหลือ 8 หน้า แบบนี้ต่างอะไรกับการโหลด PDF. มาอ่านคะ เอาหนังสือปาใส่กันเลยดีกว่า
ถ้าเราห้ามสปอล์ยขนาดนั้นจริง เวลาพูดคุยกันว่าตอนนั้นตอนนี้หมายความว่าไงเราคงห้ามไปแล้วค่ะ แต่นี่เราหมายถึงกรณีแบบนี้ต่างหาก
- แฟนฟิค แปลได้ไหม จริงๆ แล้วแฟนฟิคเป็นการละเมิดผู้แต่งแต่ต้นแล้ว เริ่มต้นก็ผิดแล้ว ไม่ใช่ของแท้ ถ้าจะแปลก็แล้วแต่ค่ะ แต่บางคนแยกไม่ออกว่าอันไหนแฟนฟิค
อันไหนของจริง นำเอาของจริงที่เราแปลแล้วได้ลิขสิทธิ์มาแล้วแปลลงไปด้วย อันนี้ก็เป็นการละเมิดเรานะคะ ถ้าจะทำก็ระวังตรงนี้ด้วย
และแฟนฟิคนี่ก็ทำให้เราถูกเข้าใจผิดและถูกต่อว่าพอสมควร ว่าไม่ยอมออกภาค 3 สักที คนแต่งแต่งเสร็จแล้ว.......แอดมินอธิบายจนปากเปื่อยไป แฟนฟิคนะคะ แฟนฟิค
- ราคาหนังสือ ราคาหนังสือสูง ใช่ค่ะ สูง แต่เราก็ตั้งใจทำอย่างดีถึงดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ รูปทุกรูปในหนังสือ ที่ทุกท่านเห็นสามารถโหลดมาเป็นปกเฟสบุ๊คเป็นรูปอวต้าในเฟสบุ๊ค
หรือทำสินค้าอื่นๆ ใดๆ ได้ง่ายๆจาก google เราเสียเงิน "ซื้อลิขสิทธิ์" มาค่ะ ไม่ได้นำมาใช้ฟรีๆ จากกูเกิ้ล ราคาทุกอย่างก็พอให้สำนักพิมพ์เล็กๆ ของเราอยู่ได้ ในขณะที่มีการละเมิดลิขสิทธิ์มากมายกันแบบนี้
สุดท้ายนี้ มีคนรักก็จะมักมีคนเกลียดคู่กันเสมอ
ไม่ได้อยากดราม่า อยากชี้แจงในสิทธิ์ของเราเท่านั้น
สิ่งที่ทำได้....ก็ได้ทำแล้ว
ขอบคุณค่ะ
แอดมิน
ป.ล.แอดมินใช้วินโดว์แท้นะคะ บอกเผื่อไว้
ป้าหลินออกแถลงการเรื่องลิขสิทธิที่หน้าเวปละ สะจายยยตรงไปตรงมาสมเป็นป้า
เรื่องนางซินของป้าหลินโอเคมั้ยเห็นป้าบอกจะเปิดรอบมีนา กูจะได้ตัดไตเตรียม
ว่าด้วยเรื่องแฟนฟิค ที่เคยคุยครั้งก่อนถ้าสายตะวันตกคือไม่ผิด สายญี่ปุ่นก็ไม่ ดูจากโดจิน
เอาจริงคือเริ่มงง
>>644 ไม่รู้สายตะวันตกนะ แต่สายญี่ปุ่นถือว่าผิด ไม่ว่าจะแฟนฟิค หรือโดจิน การคอสเพลย์ต่างๆ การทำกู้ดส์แฮนเมดที่ไม่ได้ใช้ภาพลข.มาหากิน แฟนอาร์ตต่างๆ คือจริงๆถือว่าผิด แต่เจ้าของลข.เค้ายอมลับตาข้าง ลืมตาข้าง มองเป็นสีเทา เค้าถือว่าเป็นการส่งเสริมการขาย ช่วยโปรโมทให้เค้าไป
ห้ามสปอยล์ในจุดสำคัญหรือไคลแม็กซ์ของเนื้อเรื่อง แต่ที่กูเจอในพันดริ๊ฟคือ
ป้าสปอยล์ละเอียดยิบตั้งแต่ต้นจนจบ ทุกฉากทุกตอน
ได้แต่ถอนหายใจ
>>644 คืองี้ค่ะเพื่อนโม่ง ปกติกูอยู่ในวงแฟนด้อมญี่ปุ่นนะ มีปสก.เรื่องนี้ระดับหนึ่ง
แฟนฟิค โดจินชิ แฟนอาร์ต ผิดจริงๆ ผิดหมด เพราะมันคือการเอาผลงานของคนอื่นมาใช้ มาต่อยอด
แต่ที่ไม่เคยมีปัญหา เพราะต้นทาง เจ้าของ เขายอมหลับตาให้ข้างนึง การมีผลงานแฟนเมดทั้งหลาย มันช่วยโปรโมทผลงานไปในตัว สร้างแฟนคลับเพิ่มได้อีก ดังนั้นเจ้าของผลงานเลยไม่ว่าอะไร ถ้าไม่ไปล้ำเส้นเกิน(โดจินชิตอนจบโดราเอมอนโดนเล่นนะ เพราะเส้นเหมือนไม่พอ ขายดีมาก จนคนเชื่อว่ามันคือตอนจบโดราเอมอนจริงๆ กับพวกสินค้าแฟนเมด พวงกุญแจ ถ้ามีโลโก้ลิขสิทธิ์ ลายเดียวกับที่ทางออฟฟิศเชียลออก อันนี้โดนเล่นเต็มๆเพราะทับไลน์ ถือว่าแย่งยอดขายออฟฟิศเชียล)
ดังนั้นผิดไหม ผิด แต่เจ้าของไม่ว่าถ้าไม่ล้ำเส้น เป็นสีเทาๆงี้แหละ
(เพชรพระอุมา คนเขียนออกมาต่อว่า ดังนั้นถ้ามีออกมาก็ผิดเต็มๆอะ)
>>645 >>647 okay
อีกคำถาม ที่ว่าป้าหลินได้ลขการทำของพรีเมี่ยมทุกอย่างที่เกี่ยวกับ3L3W คือครอบคลุมถึงการจ้างนักวาดมาออกแบบตลค(พวงกุญแจ ภาพอาร์ต โปสเตอร์ 9ล9 )เพื่อขาย ทีนี้อย่างในเถาเป่า งานสมุดรวมภาพอาร์ตของพวกอิบูกิ หูหู่ ก็มีขาย รวมถึงโปส(อันนี้ไว้ก่อนไม่เกี่ยวกับไทย)
แล้วที่มาม่าด่ากัน คือมีคนจะเอาสินค้าจากจีนมาขาย แล้วไปทับสิทธิ์ป้าแก งี้หรอ ยังไง สั่งเองมาเก็บไว้ได้มั้ย
แล้วที่ว่ารูปมีลขทุกรูปไม่ได้แค่ก๊อปจากกูเกิล นี่รวมรูปประกอบเชิงอรรถด้านหลังด้วย คือซื้อมาเหมือนกัน ?
เพราะบางรูปอย่าง คงโหวเล่มสาม ยังมีลายน้ำแปะมาอยู่เลยว่ามาจากเว่ยปั๋วกับbaidu
หรือว่ารูปพวกนี้แค่ให้บรรณานุกรมภาพเชิงอรรถที่ด้านหลังก็พอ ?
(ได้คำตอบก็ดีไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ขอบคุณล่วงหน้า)
>>649 ของพรีเมี่ยมกุว่าถ้าไม่ใช่ของออฟฟิเชี่ยลของพวกหนังกุตีว่ามันก็ผิดหมดนะ เพราะถ้าเป็นพวกแฟนเมดรูปการ์ตูนๆบลาๆ มันคือสิทธิ์ของป้า พวกภาพจีนก็เข้าข่ายเหมือนกัน แต่จีนเองก็ไล่บี้ได้ไม่หมดอยู่แล้ว ส่วนไทยกุว่าป้าก็คงไม่ถึงขั้นไปไล่บี้ล่ะมั้ง ก็แค่ออกมาเตือนๆว่าผิด ใครไคร่จะซื้อจะขายก็แล้วแต่ใจ ส่วนซื้อมาใช้ส่วนตัวเก็บเองไม่เป็นไรหรอก
>>649 อันนี้กูก็ตอบไม่ได้ว่ะ ไม่รู้กฎหมายข้อนี้ แต่กูว่ามันหลักการเดียวกันกับพวกของแบรนด์เนมว่ะ
อย่างเป๋าชาร์ลส์แอนด์คีธที่สิงคโปร์ที่ฮิตๆเวลาคนไปเที่ยว ตอนนี้มาเปิดช็อปในไทย เสียภาษีนำเข้าอะไรเรียบร้อย ราคามันเลยอัพจากซื้อที่สิงคโปร์ คนจะซื้อจากสิงคโปร์เอามาขายที่ไทยได้มั้ย?
(กูไม่รู้จริงๆ แต่คหสต.กูคือไม่ได้ เพราะซื้อมา=เป็นลูกค้า ไม่ได้เป็นตัวแทนจำหน่ายถูกต้อง ถ้าหิ้วมาขายจริงจังอาจโดนช็อปไทยฟ้อง แต่ถ้าอ้างว่าขายต่อมือ2อะไม่โดน แต่ถ้าอ้างงี้เป็นสิบๆใบโดนแน่)
แต่เคสป่าท้อ ลข.ของป้าหลินน่าจะหมายถึงของที่ทำในไทยปะ? เพราะป้าหลินไม่ได้ไปซื้อจากนักวาดจีนที่ทำๆขาย
คือถ้ามันเป็นแฟนเมดจากจีนอยู่แล้ว คนทำนั่นอะละเมิดตั้งแต่ถังชีเลย อย่างที่กูบอกว่าสีเทาๆ ถ้าถังชีโอเค ซื้อจากจีนโดยตรงคงไม่เป็นไร แต่ถ้ามีตัวกลางในไทย ป้าหลินน่าจะเล่นได้...มั้ง กูเดานะ
ด้านบนคหสต.กูล้วนๆนะ ใครรู้ที่ถูกมาแย้งกูได้
ส่วนเรื่องรูป ปกติมันมีรูปสต็อคขายยกแพคเป็นพันๆรูป ป้าหลินอาจจะซื้อตรงนี้มาทำ พวกให้เครดิตแค่บรรณานุกรมมันทำได้กรณีเพื่อการศึกษาว่ะ ถ้าเอามาใช้การค้าก็นับว่าละเมิดได้
รูปจากเว่ยปั๋วกับbaiduคงต้องถามป้าหลินดู กูไม่รู้ว่าจีนมีเว็บสต็อคขายแบบนั้นไหม
รูปประกอบเชิงอรรถ/บรรณานุกรมอะไรนี่ ถ้าลิขสิทธิ์ระบุไว้ครอบคลุุมเฉพาะการใช้เชิงพาณิชย์ ก็ถือว่าไม่ผิดมั้ง เพราะเหมือนใครบอกว่าอันนี้ถือว่าเป็นการเผยแพร่ความรู้ ไม่ใช่ทำเพื่อการค้า
สรุปถ้าไม่ใช่ออฟฟิเชียลผิดหมด แต่ที่ไม่เอาความเพราะถือว่าทางเจ้าของหยวนๆให้ เต้ามู่ก็เห็นมีอีเว้น มีขายของ ขายแฟนอาร์ต ขายฟิค
非常感谢了! 🙇
กลับไปชีช้ำเรื่องจงหยวนต่อ
สถาพรลงปกทรราชย์ตื้อรักแล้วนะ พวกมึง
55555 กูละเสียดายไม่เปลี่ยนรูปผู้ชายบนปก สงสัยอยู่ว่าจะใช้รูปเดิมไปทั้งชุดหรือเปล่า
เอ่อ ภาคแรกอาจเป็นพระเอกทั้งชุด ภาคสองเป็นนางเอกทั้งชุดไรงี้ 5555
รูปเดียวเปลี่ยนสีปกไม่ว่า จะทำชื่อเรื่องสลับซ้ายขวาทำไม ?
ของจีนเพิ่งเล่มแปดเองมั้ง ประมาณสามสี่พันตอน แล้วอิในเว็บไปจะเจ็ดพันแล้ว บายยยยยย
สถาชอบแพ กูไม่อุดหนุดว่ะ
สถาแม่งแพชัวร์ กูเจ็บมาพอแล้วกับสายแฟนตาซี ตอนนี้ก็อาศัยบุญเก่าอยู่รอดไปวันๆ
ตอนนี้คงแค่เล่นกับกระแสขายเล่มสองเล่มแรกไป พอกระแสแผ่วก็แพ
สถา เคยบอกตอนได้ LC ใหม่ๆว่าไม่แพเรื่องนี้แน่นอน แต่กูอยากให้ สนพ แจ้งไปเลยว่าตอนนี้เรื่องนี้ยังไม่จบ และยาวมาก ไม่ใช่ออกมา 2 เล่มแล้วบอกแค่ยังไม่จบ เพราะหลายคนไม่รู้ว่าเรื่องนี้โคตรยาว
// แบบสยบฟ้าฯ คนยังรู้นะว่ายาวมาก แต่มันมีจำนวนเล่มที่ค่อนข้างแน่นอน และหลายคนก็เลือกจะติดตามต่อ แต่ทรราชนี่มองไม่เห็นปลายทางเลย
Ky นะเพื่อนโม่ง ขอกุถามหน่อยกุพรีนางซินของป้าหลินไว้ นางส่งยังวะ หรือเลื่อน คือไม่ได้ตามเลย เห็นตอนพรีนางบอกจะได้ต้นปีอ่ะ
H.A.C.K. สนุกหรอวะ กูอ่านไป 2 เล่ม ไม่รอด แต่ถึงสนุกถ้าแพแบบนี้กูคงโชคดีแล้วที่ไม่รอด
ขอบคุณเพื่อนโม่งที่แนะนำเฮยเจี๋ยหมิง กูจดลงลิสหมดแล้ว เดี่ยวจะหาเล่มยุคโบราณมาอ่านก่อน อ่านจบแล้วจะมาสครีมนะ /กราบที่ร่องอก
กูอยากอ่านน้องหมาว่ะ แต่เพราะชื่อ สนพ กับข่าวลือเรื่องกะปิน้ำปลากูเลยต้องเท แม่งงง แค้น กูชอบแนวนี้จริงๆ ทำไม่ต้องเป็นที่นี่ด้วย กูเคยอ่าน สนพ นี้ยุคแรกๆก่อนมาเป็นสายจีน กูว่าเรื่องแม่งกลวงมาก สาย ตต อย่างกูอ่านไม่รอดว่ะ พอมาไลน์จีน อ่านไป 2-3 เรื่อง จัดว่าแปลแย่มากกูเลยไม่ตามต่อ แต่เรื่องหมานี่กูตั้งใจจะลองให้โอกาสดูอีกที มาอ่านโม่งเท่านั้นแหละ ให้ฟรีกูก็ไม่อ่าน
H.A.C.K. ไม่แพหรอก แค่คนเขียนแม่งหายเอง
KY กูพึ่งหยิบเจินหวนมาอ่าน มันดีย์จริง เห็นโม่งบ่นกันเรื่องฮ่องเต้แก่ เลยลองหาดู อีเชี้ย ทำร้ายจินตนาการกูมาก ไหนบอกฮ่องเต้ 25 คะ ในซีรี่ย์มัน 25 หรือ 52 กูอ่านผิดหรอ
กูว่าสยามทำการตลาดพลาดมาก ตรงที่ให้ปกเจินหวนเป็นรูปตัวละครจากซีรี่ย์
มันไม่เหมือนหลางหยาป่าง เรื่องนั้น เรียกคนอ่านได้ ไม่มีคนบ่นเท่าไร แถมคนซื้อที่เป็นผู้หญิงสนใจ
เจินหวนได้ข่าวว่าเขียนสนุกเข้มข้น เพียงแต่ในความรู้สึกกู การเห็นหน้าปกเป็นนางเอกในซีรี่ย์มันทำให้กูนึกถึงหน้าฮ่องเต้ในซีรี่ย์ตามไปด้วย
ทำลายภาพพจน์อิมเมจตัวละครในใจกูไปหมด กูตัดใจซื้อไม่ลงเลยว่ะ
ky หน่อย ซยงหนูน่าจัดมั้ย
นางซินป้าหลินยังไม่ส่งไม่ใช่เหรอ?
ปกสยามกูว่าน่าจะต้องทำใจนะ มันสไตล์เค้าจริงๆ
เพื่อนโม่ง กูขอถามหน่อย สปอยล์นะ เจินหวนน่ะ
.
.
.
.
.
เจินหวนนี่ พระเอกคือฮ่องเต้หรืออ๋องหก
.
.
.
.
.
>>696 2 เล่มจบ ราคาไม่น่าแพง ถ้าไม่คิดมากก็จัดได้ แต่กูกลัวจบไม่สนิทแบบนิยายจีนแนว Historical Mystery เรื่องอื่นๆ ที่ออกมาช่วงนี้ พูดตรงๆ เรื่องแนวนี้กูหาที่จบสนิทไม่เจอเลย
ที่ใกล้เคียงสุดคือรหัสลับหลังคาโลก ประเด็นหลักของเรื่องจบหมด แต่ไปต่อประเด็นอื่นที่ใหญ่กว่ามากแทน กับคนขุดสุสานที่ 1 ภาคจบ 1 Arc สนิทจริงๆ นอกนั้นไม่ไหววะ
>>680 อ้าว H.A.C.K ยังไม่จบอีกเหรอวะ
ส่วนนิยายแปลของสถา กุอ่านสืบสยองอยู่ ราคาก็ประมาณสองร้อยนิดๆ เล่มไม่หนามากแต่ก็ไม่บางจนน่าเกลียดประมาณสามร้อยกว่าหน้า ถือว่าอยู่ในระดับที่กูรับได้นะ
>>696 เรื่องนี้กูว่ากูรอเปย์อยู่นะ ถึงจบไม่สนิทก็คงไม่ทำกูนอนตาค้างเหมือนบันทึกด้วงของกูอีกแล้ว สัส อีกอย่างแค่สองเล่มเอง รับได้ๆ
กูเพิ่งสอยเจินหวนตอนเซล 40% มา รู้สึกดีใจที่กูไม่เคยดูซีรีย์ 55555
และกูเพิ่งรู้ว่าฮ่องเต้ในเจินหวนคือคนเดียวกันกับโจโฉ 2010
ป้าหลินอัพเดทเรื่องการสปอยล์ล่ะ
.
.
.
สวัสดีค่ะ
ก็ยังคงมีดราม่าว่าเรา "ห้ามสปอล์ย" ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้นะคะ คิดนิดนึงนะคะว่ามันเป็นไปไม่ได้ ซีรี่ย์ฉายจนจบแล้วซึ่งทุกคนก็ทราบว่าซีรี่ย์ก็เหมือนกันในหนังสือไม่ได้ต่างกันเนื้อหาคล้ายกันมากทีเดียว
ดังนั้นการพูดคุย เล่าเรื่อง ตีความอะไรก็เป็นไปได้อยู่แล้วค่ะ ใครทำอะไรที่ไหนยังไง อะไรแบบนี้ตามสบายเลยค่ะ
.......แต่.......ที่ปล่อยข่าวกันว่าห้ามสปอล์ย ที่แอดเห็นการสปอล์ยของคนนั้นไม่เรียกได้ว่าสปอล์ยนะคะ เค้าเอาหนังสือเราไปย่อความ ยกคำพูดมาประโยคต่อประโยค ตัดรายละเอียดบรรยายออก ทุกหน้า หน้าต่อหน้า อย่างนี้เรียกว่าสปอล์ยอยู่หรือคะ มันใช่หรือคะ ต่างอะไรกับโหลด PDF. มาอ่านคะ
ลากยาวไปจนถึง การให้อ่านฟรีเป็นการทำทานอย่างนึง..........แอดมินนี่พูดไม่ออกเลยค่ะ
ใครคิดว่าทำอะไรได้หรือไม่ได้ มาถามก่อนก็ดีค่ะ หวังว่าได้คำตอบไปแล้วคงไม่นำไปบิดเบือนอีกนะคะ หรือใครสงสัยรบกวนสอบถามกับทางสำนักพิมพ์โดยตรงได้เลยค่ะ
จบการอธิบาย บางคนก็เข้าใจยากเกินอธิบายค่ะ แอดมินยอมแพ้
ขอบคุณค่ะ
แอดมิน
มึงงงง กูยังไม่ทันกดเลย ซานเซิงหมดจากเว็บอีกแล้ว ฮืออออ
หน้าปกสยั่มว่าไร้รสนิยม หน้าปกหสมนี่กูจะเรียกอะไรดีวะ
พวกมึงกูคำนวณยอดของแจ่มแล้วถึง 2500 พวกมึงว่า กูควรเลือกอะไรดีระหว่างปลอกหมอนกะหมอนอิง
เพื่อนโม่งกูขอถามนิด มีใครเคยสั่งหนังสือผ่านไลน์jamshopมั่ง คือส่งแล้วจะส่งsmsเลขพัสดุมาให้เหมือนสั่งเว็บมั้ย
ปกไร้รสนิยมกูของยกให้นางซินของป้า สุดๆ ละ เป็นหนังสือที่เห็นแล้วไม่คิดจะหยิบขึ้นมาอ่าน อย่างน้อยไล่สีมันยังไล่โทนที่เข้ากันได้
>>725 กูจัดอยู่ในหมวดไร้รสนิยมเพราะสิ้นคิด สักแต่เปลี่ยนสี ไม่มีความเข้ากันระหว่างหน้าปกกับรูปประกอบ หมีเยวี่ยยังพอเห็นความเกี่ยวข้องบ้าง แต่พี่เสือ นาง 11 อ๋องนี่ไม่แม้แต่จะเกี่ยว
ไฟรักสีสวยจริง แต่สิ้นคิดไป นึกถึงตอนที่ห้องเผือกบอกว่าหน้าปกหสม.เหมือนผ้าสามสีผูกต้นโพธิ์ กูว่าปกสยามก็ไม่ต่างกันหรอก แล้วปกกรอลี่มันเอามาจากจีน ไม่ได้คิดเองซักหน่อย กูเลยไม่เอามารวม
วันนี้ว่างๆเลยกะไปส่องนิยายจีนเสิ่นเจิ้นในดด เจอเรื่องชะตาเกี้ยวรัก พล็อตหมอยหญิงกระแทกหน้ากูเลย
.
.
.
จิวจื่อคิดว่าตัวเองโชคดีกว่านางเอกนิยายย้อนเวลาทั้งหลาย นางเป็นบุตรสาวที่ครอบครัวไม่ต้องการ สามีก็ไร้เยื่อไยหลงเมียรองมากกว่า หญิงสาวเลยถือโอกาสดีขอหย่าแล้วหนีไปใช้ชีวิตอย่างอิสระพร้อมเงินทุนอีกหีบใหญ่ หวังวาดฝันว่าจะสร้างโรงเตี๊ยมที่เลิศหรูที่สุดของยุคสมัย ใช้ชีวิตเป็นแม่ม่ายสาวพราวเสน่ห์สุขสบาย ทุกอย่างเหมือนจะดี เสียอย่างเดียว...คือมีภาระติดท้องไปด้วยหนึ่งชีวิต
.
.
ต่อจากนี้พระเอกก็จะไปตามลูกคืน orz จะเสิ่นเจิ้นเรื่องภาษาหรือความไทยที่แทรกมากูไม่ซีนะ นี่แม่งก็อปพล็อตมาเลย แถมอยู่หน้านิยายแนะนำ กูเพลียยย ว่าแต่กูโพสต์ที่นี่ถูกป่ะวะ หรือต้องไปตำหนักเผือก
>>705 กูชอบเจินหวน และรู้สึกดีที่ไม่เคยดูซร เห็นหน้าฮ่องเต้แล้วกูโบกผ้าเช็ดหน้าหยอยๆ ถึงจะมีแต่คนบอกว่าเล่นดีมากก็เถอะ กูได้เจินหวนมาตอนflashsaleเหมือนกัน คุ้มสัดและมันดีมาก นางเอกไม่ซู มีแพ้มีชนะ เรื่องนี้ทำกูร้องไห้ได้ตั้งแต่เล่มต้นๆยันท้าย อย่าหาว่ากูอวย เอาเป็นว่าถูกจริตคนที่ชอบแนวชิงรักหักสวาทสงครามนางสนมแน่นอน
>>729 ที่นี่ถูกแล้วตำหนักเผือกหนักไปทางจงหยวน กำลังร้องห่มร้องไห้กับปกมังกือกับหนังสือน้องหมาที่ต้นทางแม่งน่าอ่านฟีลกู๊ด ใส่พริกน้ำปลาซะดูหยาบเลย เรื่องพล๊อตเมิงต้องทำใจว่ะ ต้องดูรายละเอียดอื่นถ้าเหมือนเยอะๆคนก็เริ่มด่าเองแหละ หมอญเองก็ดังอยู่
>>730 กุดูซีรีย์ก็สนุกดีนะ นางเอกเล่นดี ถ้าซีรีย์ตีว่าอ๋องเป็นพระเอกไปกุก็ว่าโอเคอยู่นะ อีกอย่างเวลาดูแนวนี้ในใจกุเชียร์นางเอกอย่างเดียวอยู่แล้วล่ะมั้ง เลยไม่ค่อยสนผช ยิ่งฮ่องเต้ทำตัวน่าด่าอีก ถ้าหล่อๆหนุ่มๆอาจจะด่าไม่ลง
>>730 >>733 กูอ่านแต่ว่าด้วยอาชีพนางสนมและกูชอบมากเหมือนกัน ตอนแรกกูกะจะซื้อเจินหวนตอนที่เซลส์นั่นแหละ แต่ก่อนหน้านี้กูไปหาข้อมูลและเจอซีรีย์เข้าเต็มๆ หนังหน้าคุณปู่ฮ่องเต้ทำกูกระอักมากกกกกก กูซื้อไม่ลงเลย ขนาดกูเห็นแค่ภาพนิ่งยังไม่ได้ดูซีรีย์นะ แม่ง เอาเป็นว่าสุดท้ายกูก็ไม่กล้าซื้อเจินหวน 555 แต่กูคิดว่ากูอาจจะทำใจให้อ่านเจินหวนไม่ค่อยได้ว่ะ เห็นตำหนักก่อนๆ บอกว่าเจินหวนเป็นไบเบิ้ลของวังหลัง กูว่ามันคงจะ real เกินกว่ากูจะทำใจรับได้
กูยังไม่ได้อ่านเจินหวนเลย แต่กูชอบซีรีส์มากกก ตะลุยดู 70 ตอนแบบไม่เบื่อเลย
ไม่รู้ในหนังสือเป็นไงนะ แต่ในซีรีส์นี่กูชอบนางเอกว่ะ ฉลาด อยู่เป็น หาจังหวะเป็น กูชอบการเชือดเฉือนชิงไหวชิงพริบของบรรดาสนมด้วย ผู้หญิงนี่มีมารยาร้อยเล่มเกวียนจริงๆ กูว่าเป็นเรื่องที่ครบรสดีอะ แต่ละตัวละครก็เก่ง ไม่โง่ (ที่แพ้คือเพราะพลาด ไม่ก็อีกฝ่ายหาทางแก้ลำได้ แต่ไม่มีอารมณ์แพ้แบบง่าวๆอะ)
ในซีรีส์นี่สนมแต่ละคนสวยๆทั้งนั้น กูชอบตรงนี้ด้วยแหละ แบบเห็นผู้หญิงสวยๆทั้งเรื่องเลยเจริญหูเจริญตา ดูไม่เบื่อเลย หมอหลวงกับอ๋องก็หล่อนะ ส่วนฮ่องเต้นี่ คือกูดูสามก๊ก 2010 มาก่อนอะ เห็นหน้าเฮียแกทีไรนึกถึงแต่โจโฉ 😂
>>733 >>735 ว่าด้วยฯกูก็ชอบ อ่านซ้ำได้เรื่อยๆ เพราะรู้ว่าสุดท้ายนางเอกจะรอดมั้ง นิสัยนางเอกว่าด้วยแค่จะผูกใจฮ่องเต้ ซึ่งเจินหวนจะเรียลกว่า ปมดราม่าเยอะกว่า เนื้อเรื่องพลิกไปมาแบบที่มึงคาดไม่ถึง แทบไม่มีช่วงที่กูอ่านแล้วเบื่อเลยถึงมันจะ10เล่มก็เถอะ เอาเป็นว่ากูชอบ แต่ให้อ่านซ้ำอีกทีขอคิดดูก่อน เพราะดราม่าชิบหายมาก ถึงจะไม่ซื้อไว้แต่กูแนะนำว่าควรหามาอ่านซักครั้ง /โปรยกัญชา เออแล้วกูชอบคนแปลเจินหวนด้วย ดารินอะไรซักอย่าง ตอนนี้แปลหมี่เยวี่ยอยู่ กูว่าจะสอยเพราะคนแปลเนี่ยแหละแต่รอมันจบก่อน
>>729 กูอ่านเรื่องนี้อยู่เพื่อนโม่ง ตามอ่านเพราะคำโปรยทำให้กูนึกถึงหมอหญิงนี่หล่ะ ... เท่าที่อ่านก็ไม่ได้เหมือนหมอหญิงเท่าไหร่หรอก เรียกว่าได้โครงบันดาลใจจากหมอหญิงดีกว่า ... อย่างที่ >>731 ว่า สามีเก่ายังไม่แน่เลยจะเป็นพระเอกป่าว ที่มันไม่ค่อยสนุกเพราะมันไม่สมจริง อีกทั้งสำนวน ภาษาอะไรยังไม่ถึง ..กูไม่อยากว่านักแต่งไทย ที่กำลังแต่งหรือแต่งนิยายจีนแบบเสินเจิ้นออกมาแล้ว กูว่าแต่งนิยายเรื่องนึงให้มีคนติดตามอ่านได้ มันค้องใช้ความพยายาม และระเบียบวินัยมากอ่ะ กูขอติเพื่อก่อ ในจุดๆไปดักว่า ใครปรับปรุงได้ก็ดีต่อเขา ส่วนใครมั่นหน้าก็ปล่อยเขาไป ความชอบแต่งละคนไม่เหมือนกัน
ในโม่งรวมถึงกู อ่านนิยายจีนกันมาเยอะมาก มันก็ต้องการความเรียลในจีนขึ้นเรื่อยๆๆ กูนึกถึงตัวเอง เปิดมาอ่านนิยายรัก จอมนางของป้าหลิน กูยังเกลียดเรื่องนี้จนทุกวันนี้ ตอนนั้นกูคิดว่ามันอ่านยากมากกก ทำให้กูฝังใจเลย ... แต่พอแก่ประสบการณ์ กูกลับคิดว่าเป็นนิยายที่แปลได้ขึ้นหิ้งเรื่องนึงเลยทีเดียว ทั้งวจนภาษาไทยและจีน และคงบริบทความเป็นจีน
เจินหวน นั้นแสนเข้มข้น
อ่ะ .. เจินหวน นั้นแสนเข้มข้น
แต่ถ้าชอบล้นๆ จงหยวนป้ายหน้าไปเลยไป
อ่ะงงเด้ งงเด้
กูแต่งอะไรของกูวะ ประสาทกิน 5555 คือจะแนะนำว่านิยายเรื่อง เจินหวน เข้มข้นมาก ควรค่าแก่การเสียเวลาอ่าน จอดป้ายนี้ได้เลย
>>744 เอ่อกูว่า >>742 เค้าประชดปะวะ
ขอนอกเรื่องนิด นักเขียนที่เเทนตัวเองว่าไรท์อย่างงั้นไรท์อย่างงี้ กูเห็นแล้วกลอกตามองบนแรง แม่งอ่านแล้วให้ฟีลเด็กเห่อหมอยมาก ไรท์ว่านะคะ...ขอบคุณรี้ดทุกคน บลาๆ กูแบบ ไรท์พ่อง มึงจะมาไรท์ๆๆ อะไรเยอะแยะ เเล้วมาเรียกนักอ่านว่ารี้ดอีก เห็นแล้วลำไยบอกไม่ถูก แค่ใช้สรรพนามให้ถูกมันยากเหรอวะ นักเขียน นักอ่านไรเตอร์ รีดเดอร์ หรือแค่พิมพ์ให้เต็มยังขี้เกียจ หรือพอใช้ให้ถูกแล้วมันดูไม่แนว ไม่ฮิปเตอร์เห่อหมอยหรืออะไรวะ งง
ปล. กูนอกเรื่องละ ขออภัยแต่เห็นแล้วอยากบ่น กูอึดอัดกับสรรพนามแบบนี้มานานมาก
กูว่าเรียกไรท์กับรี้ดมันก็เป็นสรรพนามธรรมดาที่เด็กสมัยนี้ชอบใช้กันนะ มันก็ไม่ผิดอะไร
แต่เอาตรงๆ กูก็แอบรู้สึกเหมือนมึงว่ะ เห็นที่ไรรู้สึกตะหงิดๆทุกที เวลาเห็นใครใช้อย่างงี้จะคิดเลยว่าคนเขียนคงเป็นเด็ก+ไม่ใช่มืออาชีพแน่ๆ
กูชอบให้นักเขียนใช้ เรา/นักเขียน/ผู้เขียน หรือไม่ก็ใช้นามปากกานักเขียนแทนมากกว่าเหมือนกันว่ะ คือก็ดูโบราณแหละ แต่กูรู้สึกว่าดูเป็นมืออาชีพ+มีประสบการณ์ดี กูอยากคุยกับนักเขียนที่แทนตัวเองแบบนี้มากกว่าอะ
>>729 โครงเรื่องแม่งก็อปปี้ทูจริงๆ อะแหละ กูว่าเกือบจะดีแล้ว แม่งตายตรงคลอดลูก แม่งเขียนซะอลังเวอร์ นางเอกจะตายไม่ตายแหล่อยู่ พอคลอดเสดปุ๊ป แปปเดียวแม่งฟื้นมาเลื้ยงลูกแล้ว ส่วนอีตัวที่คาดว่าจะเป็นพระเอกแม่งก็ด้านเกิ๊น
>>745 กูก็รำคาญเหมือนกัน แม่งเห็นแล้วขัดลูกตา
>>749 ไว้อาลัยให้มึงเลย ก่อนจะซื้อไร มึงถามโม่งอื่นด้วยสิคะซิส
นักเขียนแทนว่าไรท์ ยังพอหลับหูหลับตาได้บ้าง(แต่ก็ไม่ชอบเหมือนกัน)
แต่ดอยเขามาแปล แล้วเรียกไรท์ นี่ห่ามาก มึงไม่ได้ไรท์ว้อย!
KY กูเห็นแอดมินในวังแด้เขามีเปิดให้เล่นเกมด้วยว่ะ ใครยังไม่เล่นไปเลยมึง กูเห็นเขามีของรางวัลให้กับคนออกไอเดียเล่นเกม อยากได้เลยวะ
แต่กูอ่านคำตอบเล่นๆไล่มาจนเจอกับคำตอบ ป้าฐ นักดำน้ำที่เกลียดเรื่องนี้ กูเห็นเขาตามด่าหมอหญิงไม่ใช่หรา
อีคนบอกกอปเรื่องยังงั้นยังงี้ มึงไม่คิดมั่งเหรอว่าเขาไม่เคยอ่านหมอหญิง พอเจอเรื่องเขียนทีหลังแม่งมีอคติมาก่อนเลย กูเห็นนิยาย...มีพลอตแบบนี้เกลื่อนไป เกิดเป็นลูกแม่ค้า แม่ติดการพนัน พ่อติดเหล้า พระเอกเป็นนักธุรกิจ สุดท้ายนางเอกโดนส่งไปขัดดอก ต่อมาพอท้องหนีพระเอก และพระเอกไปตามง้อ คือมันเป็นพลอตที่เห็นเกลื่อนปะวะ แค่ย้ายมาอยู่ในธีมจีนโบราณ สามีมีภรรยา+อนุหลายคน นางเอกของเรื่องจะต้องไม่เป็นที่โปรดปราน อาจโดนขับไล่หรือรังเกียจเพราะสาเหตุอะไรบางอย่าง นางเอกท้องแล้วสามีไปตามกลับมา หากสามียังไม่มีลูกก็สมควรต้องยิ่งตามมาง้อ เพราะการไม่มีบุตรสืบสกุลอาจทำให้ตระกูลล่มสลายได้ กูเจออีพวกบอกกอปนี่อยากจะเบะปากมองบนเหมือนกัน ไม่รู้จักแยกแยะรายละเอียดภายในเรื่อง มึงห้ามไม่ให้ตัวเองป่วยได้ปะ ห้ามไม่ให้ใส่เสื้อสีเหมือนคนอื่นได้ปะ ห้ามไม่ให้ชอบของกินเหมือนคนอื่นได้ปะ หรือมึงก็ขี้กอป
>>754 ใจเย็นนะมึง ยังไม่มีใครด่าสาดขนาดนั้น ถ้ามึงคิดว่าไม่ก็อปแล้วมึงชอบจะอ่านต่อก็ไม่มีใครว่าอะไร กูเข้าใจว่าพล็อตคล้ายได้ เพราะแนวจีนโบราณมันก็ซ้ำๆ แต่เรื่องที่โม่งพูดถึงกัน สำหรับกูถ้าเอาแค่พล็อตก็หมอญแล้วมึง ขาดแค่นางเอกไม่ได้เป็นหมอแค่นั้น แต่ถ้ารายละเอียดปลีกย่อยมันไม่เหมือน แล้วคนว่าไม่ก็อปนั่นก็แล้วแต่
เสิ้นเจิ้นที่อ่านมา เสียดายเงินแทบทุกเรื่อง
>>754 กูร้อนตัว เพราะโพสกูมีคำว่าก๊อป(ที่มันน่าจะมีความหมานเดียวกับคำว่า 'กอป' ของมึง) และกูใช้คำว่าโครงเรื่อง ในความหมายของกูโครงเรื่องแม่งก็ก๊อปๆ กันทั้งนั้น มีคำไหนไหมที่กูบอกว่ารายละเอียดมันเหมือนกัน(มันก็อาจจะมีบ้างที่เหมือนกัน แต่กูไม่ได้พูดถึง) และที่มึงถามว่า'ห้ามไม่ให้ตัวเองป่วยได้ปะ' กูตอบเลยว่าได้ แค่มึงออกกำลังกายสม่ำเสมอ กินอาหารครบห้าหมู่ที่ดีและมีประโยชน์ไม่ดื่มแอลกอฮอล์เสพของมึนเมา รักษาตัวอยู่ในศีลห้า สวดมนต์นั่งสมาธิ ทำจิตใจให้ผ่องใส ลดละเลิกอินเตอร์เน็ต 'ห้ามไม่ให้ใส่เสื้อสีเหมือนคนอื่นได้ปะ' กูขอตอบได้ แค่มึงขังตัวเองอยู่ในห้อง ปิดประตูหน้าตาให้เรียบร้อย แล้วมึงใส่เลย มึงจะใส่สีไหนก็ได้ ทุกสีก็ยังได้ หรือมึงจะแก้ผ้าของเลือกเอาตามที่มึงสบายใจ มึงห้ามตัวเองไม่ให้โผล่ตัวไปให้คนอื่นเห็นก็พอ 'ห้ามไม่ให้ชอบของกินเหมือนคนอื่นได้ปะ' กูก็ขอตอบว่าได้ อีก ถ้ามึงเจอคนชอบกินแมลงสาป กูคิดว่ามึงน่าจะห้ามตัวเองได้นะ หรือไม่ (ก็เรื่องของมึงแล้ว) 'หรือมึงก็ขี้กอป' อืม...ขี้กูไม่กอปนะ ขี้กูเหลว จริงจังแล้วๆ ก็ถ้ามันเป็นเรื่องที่ดีทำแล้วมีความสุข ไม่หนักหัวใครกูว่ากูก็ขี้กอป นะ
สุดท้ายนี้ถ้ามึงบังเอิญเป็นคนเขียนนิยายเรื่องนี้(หรือแนวๆ นี้) กูขอโทษ ถ้ามึงบังเอิญเป็นติ่งนิยายเรื่องนี้(หรือแนวๆ นี้) กูขออภัย แต่ถ้ามึงไม่ได้เป็นเห้ไรเลยนอกจากคนธรรมดา กูก็กำลังกระชับความสัมพันธ์ระหว่างเรา //เบะปากมองบน
ปล. ยาวไปนิด ขออภัยเพื่อนโม่งทั้งหลายด้วย
นักเขียน กะFC มาเองป่ะคะ แถวนี้เขาไม่ค่อยอ่านเสิ้นเจิ้นหรอกค่ะ ถ้าพล็อตมันไทยขนาดนั้นจะเขียนจีนทำไมคะ เขียนนิยายไทยไปเลยค่ะ จบ ย้อนอดีตทะลุมิติมาทำเหี้ยอะไรกะนเยอะแยะ
KY นิด ถ้ากูจะหาเจินหวนยกชุดมาเก็บนี่ยังทันไหมวะ หาในเวบไม่เจอเลย มือสองก็ได้นะ
>>768 bf มีครบเซ็ต https://www.bfriendstore.com/book-detail/9357
แต่ถ้ามึงอยากได้ลอเยอะกว่านี้ไปหิ้วที่งานหนังสือก็ได้นะกูว่า แต่ถ้าขี้เกียจก็กดเว็บสยั่มเอาเลย
อีกประเด็นคือหลายคนไม่อ่านแปลเพราะไม่มีตังซื้อเลยได้แต่อ่านเสิ่นเจิ้นกุว่าน่าจะมีเยอะ อ่านฟรีไงยังไงก็ได้ แต่ทำเป็นเล่มมาขายจะเหลือคนซื้อกี่คน
เราอ่านและคอมเมนต์ให้เสิ่นเจิ้นหลายเรื่องในเด็กดีรวมถึงกำลังเริ่มแต่งด้วย แต่อ่านชะตาเกี้ยวรักตอนล่าสุดแล้วรู้สึกไม่ชอบเลยได้กลิ่นอายละครไทยลอยมาเลย มันจะกลายเป็นนิยายชิงรักหักสวาทแล้ว อ่านแล้วสงสารนางเอกและชายาสามมากค่ะไม่อยากให้ชิงตัวอ๋องสามกัน อยากให้ชายาสามคิดได้เร็ว ๆ ไม่ร่วมมือกับนางร้ายแล้วกลับมาพยายามเอาชนะใจสวามีต่อ
ky เมื่อไหร่เราจะจบประเด็นนิยายเสิ่นเจิ้นกันสักทีวะ กูรู้สึกว่าไม่ว่าจะคุยห่าอะไร เดี๋ยวแม่งต้องมีคนชงประเด็นกลับมานิยายเสิ่นเจิ้น คือกูรู้สึกว่าเป็นความม้าที่ไม่เนียน กูขอโทษกูอาจจะดูอคติ แต่อ่านโม่งช่วงนี้แล้วรู้สึกว่าม้าเสิ่นเจิ้นเต็มไปหมดจริงๆ
อีกอย่างทางค่ายส้ม ไม่ได้บุกตลาดอีบุ๊กด้วย
อย่างน้อย เว็บอีบุ๊ก คนอ่านที่อยากได้แนวรักของจีนโบราณ ก็ถือว่าเป็นทางเรื่องหนึ่ง
คนอ่านไม่ได้จ้องให้สมบูรณ์แบบไปหมด ขอแค่สนุก เปลี่ยนรสชาติบ้าง
กูว่ายังคงไปได้บ้าง สำหรับคนเขียนแนวนี้
กู >>781 เอง กูลืมพูดเรื่องค่าลข. ส่วนหนึ่งเป็นเพราะสนพ.จีนจะให้จ่ายค่าลข.อีบุ๊คล่วงหน้าเป็นเงินก้อน + %ตามจำนวนเล่มถ้ายอดโหลดเกินกว่าที่จ่ายไป ถ้าเอาอีบุ๊คมาแล้วดันมียอดโหลดไม่ถึงเป้านี่จบเห่เลย เหมือนเอาเงินไปทิ้งเฉยๆ ไม่เหมือหนังสือที่ต่อให้หมดสัญญาลข. มึงยังเก็บเล่มไปเลหลังขายต่อได้ แต่อีบุ๊คนี่ต้องถอดออกไปเลย ขายไม่ได้อีก มันไม่มีใครรับประกันได้ว่ายอดซื้อจะคุ้มทุนในสามปีห้าปี
>>781 กูมองได้สองแง่มุมนะ
เรื่องเถื่อน บอกตรง หยุดได้ยาก ของส้มจริงๆก็โดนเถื่อนแปลงเป็นไฟล์pdfมากอยู่ แม้จะไม่เท่าของเมืองยิ้ม
จะขายหรือไม่ขายก็ยังโดนอยู่ดี แค่ช้าหรือเร็วเท่านั้น
ต่อมา ตลาดอีบุ๊ก มันแย่งฐานลูกค้าเดิมกันเองด้วย ยอดขายบ้านเราปกติไม่ได้โตขึ้น มีแต่ลดลง (ในแบบรูปเล่ม)
อย่างน้อย 10-20 % ที่ตลาดอีบุ๊กเข้ามาแชร์ยอดเงินในบ้านเราได้แล้ว
กูคิดว่า ถ้าอนาคตไม่ขยับตัวอะไร กูยังมองว่าตลาดหนังสือยังคงลดลงเรื่อยๆ เพราะถ้าไปดูยอดขายหนังสือจากร้านซีเอ็ด หรือ ร้านอัมรินทร์ จะเห็นว่ายอดขายรวมลดลงมาตลอดทุกปี
ถ้าศึกษาไปที่ตลาดอเมริกา จะเห็นว่าอีบุ๊กแชร์ตลาดมากไป จนค่ายร้านหนังสือไปไม่รอด จนรัฐบาลต้องขึ้นภาษี Ebook สกัด
อนาคตกูว่าตลาดในไทยคงจะค่อยๆเปลี่ยนไป เมื่อคนอ่านรุ่นใหม่ๆ นิยมเสพจากมือถือ แท็บเล็ต มากขึ้น
กล้วยก็ทำอีบุ๊คนะ พวกมึงอย่าเมินสิวะ แต่กล้วยจะทำตอนที่ออกมาจนครบหมดแล้วอ่ะ
ปล ด้ายแดงถูกชะตากูมากว่ะ สงสัยกูจะชอบ นข คนนี้จริงๆ
>>784 กุว่านักอ่านมีกำลังซื้อจำกัดมากกว่า ในขณะที่หนังสือราคาแพงขึ้นเรื่อยๆ นี่การ์ตูนล่อไป50-70บาทเล่มบางๆอ่านแปบๆจบ นิยายเดี๋ยวนี้ก็แพงขึ้นเรื่อยๆ จะแต่งหรือแปลก็เถอะ แล้วพวกกิเลสอื่นๆมาตัดเงินอีก ทั้งต้องอวดว่าไปกินไปเที่ยว มือถือแพงๆ หลายคนก็เลือกที่จะซื้อน้อยลงไปแทน แล้วไอกลุ่มรุ่นใหม่ๆก็ไม่ค่อยซื้ออ่านกันหรอก เอาง่ายๆพื้นฐานคนในประเทศไม่ได้รักการอ่านอะไรกันอยู่แล้ว ที่ซื้อๆกันทุกวันนี้มันก็เฉพาะกลุ่ม แถมมองหนังสือเป็นของสะสมไปซะส่วนนึงอีก ebook ที่ราคาเท่าหนังสือเล่มมันก็ขายได้น้อยไม่คุ้มหรอก ตปท. ebook เล่นถูกกว่าเล่มจริงพอตัวจะแย่งยอดก็ไม่แปลก ยิ่งนิยมพวกแท็บเล็ต มือถือ เอามาอ่านถือไม่หนักอีก แต่ไทยมันไม่ใช่ไง เด็กรุ่นใหม่ขนาดเล่นเกมคำอธิบายมันยังไม่อ่านเลย ถามเอา ต้องให้คนป้อน พวกข้อมูล สามบรรทัดเงี้ยซื้อของกันบอกครบๆในโพส ก็ยังถามเท่าไหร่อยู่เลย
>>787 ตลาดอีบุ๊คของโลกเรา ราคาถูกควบคุมด้วยแอ็ปเปิ้ลนะ ไม่ว่าจะไปซื้อ ebook จากประเทศไหนก็จะโดน 30% ทันที
ตลาดอีบุ๊กบ้านเรายอดขายที่พอไปได้ก็ระดับ 200-300 โหลด ก็พออยู่ได้เท่ากับค่ากับที่สนพ. จ่ายให้แล้ว
การ์ตูนแพงขึ้นเพราะถกกันมาแล้วว่ายอดขายตกลงมาก จนต้องตั้งราคาขึ้นไปแทน ถึงจะขายได้น้อยแต่ก็ถือว่าเป็นทางรอดหนึ่งของค่ายนั้นๆ
ถ้าเข้าใจตลาดบ้านเรา ก็อย่างที่บอกว่า คนเขียนทั่วไปไม่ได้หวังสูงเท่าไร แต่ก็เป็นทางออกของพวกเขานะ เพื่อนโม่ง
จะขายได้หลัก 100 หลัก 10 มันก็พอช่วยให้เกิดอารมณ์เขียนต่อๆ ไปได้
ตัวอย่างสมมุติ
ราคาส่วนแบ่งจากค่ายเมพ ส่วนแบ่งที่คนซื้อผ่านแอปเปิ้ล = 30% + ให้เว็บเมพ 14%+ คนเขียนหรือสนพ.ได้ จริงๆ 56%
สมมุติราคาหนังสือ 280 บ. ขายได้สัก 200 โหลด จะเหลือแบ่งมา 31360 (จากยอดเต็ม 56000)
ky เพื่อนโม่ง กูสงสัยมาพักนึงละ ขอคำนิยาม definition ของนิยายอวี๋ฉิ๋ง ที่ว่ากาว กัญชา สายเขียว นี่มันกาว มันสายเขียวยังไง คือกูอ่านชุดนาง 4เล่ม ศึกรักประลองใจ ชุดเคหาสเมฆา กูก็ว่ามันก็นิยายปกติอ่ะ อาจจะซับซ้อนกว่า มกร ปกตินิดนึง แต่กูว่าก็ไม่ได้ซับซ้อนจนยากจะเข้าใจ กูเลยสงสัยที่เค้าว่ากาวๆ นี่มันกาวยังไง ขอบคุณเพื่อนโม่ง
>>791 ไปหาชุดนางมาอ่านสิ หลงเงานางกาวเบาๆ ส่วนทำนองนองนางกาวหนักมาก แล้วมึงจะเข้าใจ
หลงเงานนางกาวเบาๆ ตอนนางเอกหายไป แล้วพระเอกจับเหยี่ยวมามัดปีก อ่านๆ ไปแล้วจะคิดว่าพระเอกทำเพื่อออ? (แต่อันนี้กูเข้าใจว่าพระเอกหลอนไปเองเห็นนางเอกเป็นเหยี่ยว พอเห็นอิเหยี่ยวนี่บินผ่านตำหนักไปเลยจับมามัดปีก เพราะไม่อยากให้นางเอกหายไป) กับตอนตงกุยโผล่มาข้างเตียงนางเอก ตอนนางเอกหลับลึก (อันนี้กูเข้าใจว่าตงกุยเป็นตัวแทนของจิตใต้สำนึกมั้ง)
อ่ะโอเค อันกาวเบาๆ ไม่มีบ้องกัญชาก็พอรู้เรื่อง มาต่อกันที่ทำนองนางค่ะคุณกิตติ
ทำนองนางนี่อ่านจบแล้วเมาเหมือนแดกเหล้าไปทั้งถัง เพราะกูจับประเด็นห่าไรไม่ได้เลย มีหลายอย่างที่เขียนออกมาเป็นเชิงสัญลักษณ์ เช่นผีในห้องหนังสือ ไอ้แผนที่อะไรที่ไม่รู้ว่ามีสถานที่นี้จริงมั้ย ลายคนที่นางเอกเห็นอย่างนึง คนอื่นเห็นอีกอย่างคือร่ะ สรุปกูอ่านจนจบก็ตีความเหี้ยไรไม่ได้เลยไม่รู้ว่าไอ้สถานที่ที่นางเอกมโนขึ้นมามีจริงมั้ย หรือนางหลอนไปเอง อินกยักษ์ในฝันกับคนนั่นเกี่ยวอะไรกับเนื้อเรื่องจะสื่ออะไร เป็นสัญลักษณ์แทนเรื่องอะไร? inception ผีคนภาพหลอนอะไรเต็มไปหมด ไทม์ไลน์ที่หมอเทวดาปรากฏตัวด้วย นี่กูก็ยังเอ๋อแดกว่าสรุปอิหมอเป็นคนในอดีตจริงๆ หรือเป็นคนยุคปัจจุบันย้อนไปอดีต ทำไมผ่าสมองได้ หรือจริงๆ อิหมอไม่เคยมีตัวตนอยู่ นางเอกหลอนไปเอง(อีกแล้ว)
มึงต้องไปอ่านเองว่ะแล้วจะเข้าใจ บางเรื่องของอวี๋ฉิง ถ้าไม่มีบ้องกัญชาคือมึงอ่านไม่รู้เรื่องจริงๆ
ทำนองนางเป็นเรื่องแรกของอวี๋ฉิงที่กูอ่าน แล้วกูรู้สึก wtf มาก ไม่เก็ทจริงๆ กูไม่ชอบนิสัยนางเอกด้วยแหละ 555555
กูชอบทำนองนางนะ ชอบทั้งนิสัยนางเอก พระเอกเลย ดูเป็นอะไรที่ฉีกดี อ่านแล้วเคลิ้มมากมึง ควันนี่ล่องลอย
//วิ่งออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์นอกตำหนัก
กูเข้ามาในตำหนัก นึกว่าโรงฝิ่น สายเขียวมากันมากมาย
ทำนองนาง นางเอกไม่ซิงใช่มั้ย / อย่าพึ่งถีบกู กูคาใจ
>>801 ใช่ มีคนปีนขึ้นเตียงนางเอกตั้งนานแล้ว (พวกเสนาบดีคนใหญ่คนโต บัณทิตที่อยากเกี่ยวพันกะนางหวังใช้นางไต่ขึ้นไป ) ส่วนสีจื้อเองก็ไม่ได้คิดอะไรคิดว่ามันเป็นเรื่องทางกายมากกว่า ตระกูล สี เป็นตระกูลที่ แต่งผช เข้าบ้าน แถมชาวซีเสียน ก็ไม่ได้สนใจเรื่องนี้ สีต๋ายังไปหาชายบำเรอตามหอโคมเขียวเลย
คืนนั้นไม่ได้กันไม่ใช่เหรอแค่เกือบๆ แต่ก็ไม่ได้ได้กัน
Ky หน่อยดิ ปกติกูเป็นติ่งอวี๋ฉิงนะคะ แล้วเห็นเพื่อนโม่งแนะนำ ภูตรักปาฏิหารย์ ให้คนที่มาถามอ่ะ
กูเลยไปขุดกองดองเล่มนี้มาอ่าน ผ่านไม่สามบท มีเค้าว้าจะไม่ไหวว่ะ กูรำคาญพระเอกชิบ
แล้วตามไปรำคาญเมีย รำคาญลูก ต่อ กูว่าเเม่งรักไร้สติเกินว่ะ กูรับไม่ได้
แถมมุกกูก็ไม่ขำ แป้กมากสำหรับกู นี่เป็นเรื่องแรกที่กูอ่านของอวี๋ฉิงแล้วไม่รอดว่ะ
ชุดนางกูชอบทุกเรื่องนะ เทพมารหลันชิงนี่กูโคตรชอบ สีจื๋ออึ้งๆงงๆกูก็ยังชอบ
แต่ภูตรักฯกูไม่ไหวจริงว่ะ แล้วเสือกซื้อมาครบด้วยนะ รอยรักฯก็มี
ซื้อมาแล้วนี่นะ วันไหนว่างๆไม่มีไรให้อ่านเด๋วกูจะกลับมาอ่านละกัน
ซื้อมาแล้ว กูเสียดายเงิน กูต้องอ่านนนนน5555
เออดีๆมีใครอธิบายทำนองนางได้อีกบ้าง อ่านมาสามรอบยังงงๆอยู่เลย แต่ชอบคาแรกเตอร์นางเอกอ่ะหนอนหนังสือสุดๆ ส่วนพระเอกนี่กูโคตรปลื้มเวลาเนื้อเรื่องเอ่ยถึงพระเอกใจกูเต้นแรงทุกครั้งแบบว่าเข้าใจพระเอกรักนางเอกลึกซึ้งมากกกจริงๆ กูสายเขียวเปย์อวี๋ฉิงทุกเรื่องนะ
>>811 จริง กูทั้งรักทั้งสงสารพระเอก
ถึงนิสัยมันจะเหี้ย แต่มันรักแล้วรักจริงว่ะ รักปักใจสุดๆ
แล้วตอนที่บรรยายถึงตอนมันชิงบัลลังค์ ทั้งๆที่รู้ว่าจะไม่สำเร็จ มันก็ยังฝืนทำ กูนี่โคตรสงสาร น้ำตาซึมเลย
ที่นิสัยมันบิดเบี้ยวขนาดนี้ส่วนหนึ่งก็เพราะคำทำนายแย่ๆนั่นแหละ
ตอนอ่านนี่เพลงคุณหญิงกีรติลอยเข้ามาในหัวกูเลย
แค่อยากจะเป็นเหมือนคนทั่วไป มีรักได้ดั่งใจต้องการ
นี่ตัวฉันผิดหรือไร ฉันต้องใช้หนี้กรรมให้ใคร เจ็บที่มันต้องเป็นอย่างนี้
มีชีวิตไม่เหมือนใคร ฉันไม่อาจเลือกทางได้เอง จะมีใครบ้างไหมที่จะมาเห็นใจ
กู791นะ ขอบคุณเพื่อนโม่งที่มาอธิบาย กูคงเมาไม่รู้ตัวจริงๆแหละ ตรงไหนงงกูก็ปล่อยเบลอแม่ม ตลอด อ่านจบก็เออ นิยายก็ปกตินี่หว่า5555
พูดถึงนิยายที่ทำให้รู้สึกเบลอๆขบไม่แตกในหลายจุดอีกเรื่องคือ แม่ทัพอยู่บน
ไอ้ชอบมันก็ชอบนะ กลับไปอ่านบางฉากซ้ำๆก็ยังร้องไห้ได้เหมือนเดิม
แต่ไอ้ที่งงๆ มึนๆ นี่สิ เสียดายที่จะปล่อยผ่านเหมือนกัน
>>810 ชอบภูติรักด้วย ขึ้นแท่นสำหรับกู อีกเรื่องนึงที่กูว่ากาวคือเรื่องที่นางเอกแบกพระเอกขึ้นเขา อ่านจบแล้วกูยังงงๆว่าสรุปพระนางมันรักกันป่าววะ มันไปรักกันตอนไหน
ky กูสงสัยมานานละว่าสำหรับเพื่อนโม่งตำหนักจีน นางเอกซิงไม่ซิงมันสำคัญมากหรือวะ เห็นชอบมีมาถามกันว่านางเอกซิงไหม คือกูมาจากสายงานฝรั่งที่ไม่ต้องถามว่าซิงไหม บางเรื่องนี่ผัวคนที่สามถึงจะเจอตัวพระเอกไม่นับคนก่อนหน้านี้ที่ไม่ได้กล่าวถึง นางเอกเป็นกะหรี่ก้อเจอมาแล้ว นางเอกของกูจะซิงหรือไม่เลยไม่ค่อยสนใจจนหลังๆมาเจอเพื่อนโม่งถามบ่อยๆเลยคิดว่า รึว่าสำหรับคนอื่นมันสำคัญ
เรื่องด้ายแดงแม่งโคจรน่าสอยอ่ะ
ถ้ามองในสังคมจีนโบราณ ถือเป็นเรื่องสำคัญที่สุด ละมั้ง
วันเข้าหอต้องมีผ้าขาววางรองพิสูจน์
มีการสักเครื่องหมายพรหมจรรย์ แต้มพรหมจรรย์
ก็คงเพราะไทยเรามีค่านิยม อย่าชิงสุกก่อนห่าม รักนวลสงวนตัว ไรงี้มั้ง คนอ่านถึงไม่ชอบนางเอกที่ไม่ซิง มันดูแรดร่าน
พูดถึงเสิ่นเจิ้นกูยอมรับเลยว่าอคตินิดๆ คิดว่ายังไงมันก็ไม่เหมือนจีนแปล พอๆกะแนวชีค/ฟาโรห์/ฝรั่งที่คนไทยแต่งอะไรเทือกนั้นแหละ อ่านไปก็ได้กลิ่นอายไทยๆอยู่ดี เล่มที่กูเคยอ่าน(ผ่านๆ)นางเอกไทยย้อนเวลาไปเจอพระเอกฮ่องเต้ซิง มีย้อนกลับมาพาสปัจจุบันแล้วย้อนกลับไปอดีตใหม่ด้วย มึงคิดดู๊ว่ากูต้องมาเจอแบบนี้กูถอยแทบไม่ทัน
ขอความเห็นพวกมึงในการตัดสินใจหน่อย หงส์ขังรักควรค่าแก่การเก็บเปล่าวะกูมองๆมาหลายรอบละ
เห็นพวกมึงคุยเรื่องอวี๋ฉิงแล้วกูก็อยากคุยบ้าง
>>795 ทำนองนางนี่ กูอ่านแล้วคิดว่าอวี๋ฉิงเขียนให้นางเอกเป็นพวกมีซิกส์เซนส์เห็นสิ่งลึกลับได้ว่ะ แต่คนอื่นๆดันไม่เห็นไง แถมนางไม่รู้ตัวด้วยว่ามีเซนส์ด้านนี้ เพราะดันเป็นสาวเนิร์ดวิทยาศาสตร์จ๋า น่าจะเกี่ยวกับเรื่องของน้องสาวคนเล็กที่ว่าจะได้เป็นแม่ทัพตายตอนอายุ 25 แถมยังมีตงกุยที่โผล่ในหลงเงานางมาอยู่ด้วยอีก ดังนั้นพี่น้องบ้านนี้จะมีเซนส์เรื่องผีๆลึกลับๆก็ไม่แปลก แล้วถ้าจะนำเสนอว่าในชีวิตคนเรามีเรื่องที่อธิบายไม่ได้ ไม่มีหลักฐานพิสูจน์ เกินความเข้าใจของมนุษย์ ก็เข้าแก๊ปพอดี
งานอวี๋ฉิงไม่ได้นำเสนออะไรซับซ้อนมากมาย ออกแนวบ้านๆซะเป็นส่วนใหญ่ หลายๆประเด็นที่เขียนถึงเป็นสิ่งที่ไม่ค่อยเจอในนิยายจีนที่อ่านมาเท่าไร อย่างหลงเงานางก็ชะตาชีวิตนางเอกที่หมอดูทำนาย ที่จริงๆแล้วเป็นสิ่งที่ดีมากๆสำหรับผู้หญิง แต่ดันอยู่ในแคว้นที่บูชาชื่อเสียงเกียรติยศเลยชีช้ำไป ทำนองนางก็นำเสนออีกมุมหนึ่งของอัจฉริยะเนิร์ดๆที่ได้คนรอบตัวช่วยปกป้องสร้างภาพให้ มายานางเป็นนางเอกอ่อนแอมีคนประคบประหงมที่ต้องมาเรียนรู้ชีวิตของนางร้ายที่มีแต่คนเกลียด จารจำนางก็เป็นเรื่องเอาใจเขามาใส่ใจเรา พล็อตมันไม่ได้เข้มข้นซับซ้อน แต่เขียนได้อินมากๆ ฟีลลิ่งมาเต็ม
ที่ชาวบ้านบอกว่าเข้าใจยาก เพราะสไตล์การเขียนเน้นอารมณ์ความรู้สึกมากๆ ไม่ได้บรรยายบอกทุกอย่างให้รู้ อ่านแล้วต้องคิดตามว่าเพราะอะไรตัวละครถึงพูดแบบนั้น ทำแบบนั้น รู้สึกอย่างนั้น
ทำนองนาง คือ นางเอกไม่สนใจอะไรหรอก จะบ้านเมือง จะธรรมเนียม คือนางเป็นหัวขบทมากๆ เหมือนจะเป็นคนน่าเลื่อมใส แต่ความจริง แค่ไม่พูด ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง ยิ่งถ้าไม่ใส่ใจจะไม่จำเลย เนื้อเรื่องเลยเหมือนบันทึกชีวิต กับวิธีการแก้ปวดหัวของสีจื้อ มากกว่า // สำหรับเราคิดว่าโครงหลักแนวเรื่องตระกูลนางคือ การถูกครอบงำด้วยคำทำนาย ตามประเพณี ที่ไม่ว่าใครไม่อาจหนีพ้น ซึ่งตัวละครก็พยามหาข้อพิสูจน์ว่า มันเป็นจริงหรือไม่ ไม่ก็ไม่อาจจะพ่ายชะตาที่ถูกขีดไว้
มีใครสอยเล่ห์รักทรราชแล้วอ่านแล้วบ้างว่ะ อยากรู้ว่ามันต่างจากเรื่องอื่นๆ แบบที่ท่านหญิงบอกยังไง
ในคุกมีรีวิวว่าเนื้อหามันมีมุกตลกแทรก เลยดูไม่เหมือนงานอวี๋ฉิงว่ะ (เขียนรีวิวยาวมากประมาณ 3 หน้ากระดาษ) สรุปว่าชอบ มั้ง (แต่กุว่า อวี๋ฉิงเขียนแนวแทรกมุกตลอดนะ จะแป๊กบ้างขำบ้างสลับกันไป)
-ส่วนตัวกู-
กูมองไม่เห็นความต่างเท่าไหร่ แต่ก็จัดว่าอ่านง่ายอ่านได้เรื่อยๆ ตัวละคร แสดงออกชัดเจนอาจจะเป็นเพราะบุคลิกของนางเอกที่เป็นคนตรงๆซื่อๆ ไม่อ้อมค้อม เนื้อหาเลยไม่กาวมาก //กูว่านางเอกเนี่ยมันสไตล์ อวี๋ฉิงมาก คือสนใจแต่ข้างหน้า จริงจังกับทุกสิ่งที่ตัวเองสนใจ จนไม่สนความสัมพันธ์ชาย-หญิง แต่ให้ความสำคัญกับครอบครัว อย่างยิ่ง
สรุปคือ เหมือนจะอ่านง่ายขึ้น แต่ก็คืออวี๋ฉิงสไตล์สินะ อะเค สบายใจละ ฮ่าๆ
ก็บอกแล้ว ว่ามันแนวอวี๋ฉิงอยู่ดี เนื้อเรื่องไม่ต้องคาดหวังถึงความหวานด้วยซ้ำ
ป.ล. นางเอกน่ารักดีออก สมชื่อจีนที่ว่า น้องหญิงนิ้วด้วน ดี 😊
>>821 คนเขียนเขียนเหมือนมึงต้องรู้ปวศช่วงนั้นอยู่แล้วอ่ะ อย่างตลคบางตัวจู่ๆ ก็หายไป แต่ถ้าลองไปอ่านปวศช่วงจะรู้คนนี้เป็นไงต่อไรงี้
แต่กูชอบมากกกกกก พระเอกนั้นดีงาม คนอื่นไม่เชียร์แต่กูเชียร์พระเอก กูชอบพระเอกร้ายๆ คนอื่นจะเกาะแพ เกาะขอนไม้ก็เรื่องของมึง 5555 แล้วกูชอบคาร์นางเอกด้วย นางสตรองดี ชอบตอนที่ตัดเยื่อใยกับพระเอก ถึงเนื้อเรื่องจะมีเนือยเป็นช่วงๆ แต่กูชอบมาก
>>821 กูเห็นด้วยกับ>>832 เนื้อหามันอิงประวัติศาสตร์กูว่านข.ทำการบ้านเรื่องนี้ดีนะถ้ามีหาข้อมูลประวัติศาสตร์เพื่อนะจะรู้เรื่องเล่มหลังๆขึ้นเยอะแต่บทหวานๆแนวฟินนี้น้อยมากเลยมึงแต่มันสนุกนะพล็อตไม่กลวงนางเอกไม่ซูนะแต่เอาตัวรอดได้ดี พระเอกกูหมั่นไส้ซูมากโครตเก่งอยากให้นางเอกเอาคืนหนักๆ5555แต่กูก็เชียร์คนนี้นะ
>>833 พระเอกซูจริงมึง แต่กูกลับเชื่อที่นักเขียนบอกว่าพระเอกเก่งว่ะ 555 แบบว่า นักเขียนเขียนดีนะ เขียนให้พระเอกที่ถ้าไปอยู่ในเรื่องอื่นแม่งจะโคตรซู พอมาอยู่เรื่องนี้นักเขียนทำให้กูเชื่อว่าพระเอกมันเก่งมาก มันเป็นอัจฉริยะ และมันมีคนแบบนี้เยอะแยะในยุคโบราณ อะไรแบบนี้ เพราะตัวละครอื่นๆ ก็มีคล้ายๆ พระเอก คือโดดเด่นและเก่งมาก ถ้ามาอยู่ในยุคปัจจุบันคืออัจฉริยะที่โลกต้องตะลึง แต่อยู่ในนิยายที่นักเขียนฝีมือไม่ดีก็จะกลายเป็นตัวละครซูๆ ไป สรุปคือกูชอบพระเอกคนนี้ กูอ่านแล้วเชื่อว่ามีคนแบบนี้จริงๆ แต่เสียดายที่ไม่ได้ใช้ความเป็นอัจฉริยะพลิกฟ้าสะเทือนแผ่นดินไปจนสุดทางอ่ะ
อย่ามาแย่งหรงจื่อกู ชิ่วๆ ก่อนหน้านี้มีแต่คนไม่เอาหรงจื่อ
กูนี่ไงจะมาแย่งหรงจื่อพวกมึง กูชอบพระเอกแปลกใหม่แบบนี้ มันไม่เหมือนใครดีไม่พระรองเกินไปไม่พระเอกเกินไป 5555
แต่อย่างที่โม่งบนพูด คือถ้าแต่งไม่เก่งจะกลายเป็นพระเอกซูจนหน้ารำคาญ แต่เรื่องนี้ทำให้รู้สึกได้จริงๆว่าพระเอกอัจฉริยะแค่ไหน
เหี้ย เอ้ย เหี้ยมแค่ไหน แถมยังพ่วงด้วยหนุ่มมาโซกับสตอร์กเกอร์อีก
หน้าตาสวยมากจนแม้แต่ผชยังชอบ
กู 821 นะ โอเคงั้นงานหนังสือนี้กูลองจัดดู กูไม่ใช่สายบริโภคเบาหวานรักหน้ามืดตามัวหรือนางเอกเทพทรูบวก Luck 999 หน่วยกลับชาติมาเกิด ปกกับบ๊อกงามมากแต่แรกๆตอนมันออกกูลังเลไม่ซื้อเพราะอะไรไม่รู้จำไม่ได้ละ มานึกได้อีกทีตอนจะหาหนังสือให้ครบโปร เรื่องใหม่ๆงวดนี้ไม่ค่อยโอสำหรับกู หมอเทวดากูปวดหัวกับแม่ผัวมหาภัย โม่เหยียนไม่ใช่เขาไม่ดีแต่เป็นที่กูเองไม่ถูกกับแนวเขาอ่านไม่รอดสักเรื่อง ส่วนอวี๋ฉิงคนนี้เป็นข้อยกเว้นทุกกรณีของกูออกอะไรมาก็จัดไปเหอะ
>>842 ถ้าพระเอกทำสำเร็จมันก็จะไปเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์แหละว่ะ จริงๆ จบแบบนี้ก็สมเป็นนิยายรักดีแหละ เพียงแต่ในฐานะคนอ่านที่ชื่นชมความเหี้ย เอ๊ย ความอัจฉริยะของพระเอกแล้วกูรู้สึกเสียดายความสามารถและออร่าความยิ่งใหญ่ของหรงจื่อว่ะ หรงจื่อเป็นคนที่มีคาแรคเตอร์เหมาะกับการอยู่เหนือคนมากอ่ะ ทั้งความคิดทั้งจิตใจทั้งความสามารถ นี่ยังรู้สึกว่าน้องสาวหรงจื่อมันไม่น่าไปถึงจุดนั้นได้เลย ดูไม่ได้เก่งไรมากมาย
>>844 พระเอกหรงจื่อ กูเข้าใจว่าเป็นตัวละครสมมติ ไม่มีตัวตนจริงนะ แต่หลานหรงจื่อในอนาคตจะได้เป็นฮ่องเต้เซียวเหวินตี้ น้องสาวหรงจื่อคือไทเฮาเหวินหมิง มึงลองเสิร์ชตามนี้ได้ อยู่ในยุคเว่ยเหนือ
ส่วนฝั่งนางเอกกับชายบำเรอที่นางเอกปล่อยออกจากวังไปตอนแรกกูเข้าใจว่ามีสองสามคนที่มีตัวตนจริง มึงเสิร์ชชื่อได้ตามนั้น อย่างเซียวอวี้(ชื่อนี้ปะวะ) ที่นางเอกมาเจอตอนหลังแล้วหายต๋อมไป เหมือนว่าตระกูลพี่แกตอนหลังจะได้เป็นฮ่องเต้มั้ง แต่หวนหย่วนนี่กูไม่รู้จำไม่ได้
>>848 กูเลยชอบที่นักเขียนเอาจุดเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้มาขยายเขียนเป็นเรื่องราวว่ะ ในเมื่อเป็นแค่จุดหนึ่งในประวัติศาสตร์ที่ไม่มีการบันทึกอย่างละเอียด การจะหยิบมาเขียนต่อมันก็ทำให้เรื่องมีสีสันดี ชอบอะไรพวกนี้ แต่ไม่ใช่พวกนักเขียนสายมโนสุดติ่งที่หยิบเอาเหี้ยไรมาเขียนแบบเพ้อเจ้อตามใจตัวเองโดยใช้คำว่า "ตีความใหม่" แบบนั้นกูว่าหาน้อยที่เขียนแล้วโอเคว่ะ
>>844 ปวศ.โดยรวมใช้ kw อังกฤษว่า Northern Wei หรือ Nothern - Southern Dynasty ภาษาไทยก็ ราชวงศ์เหนือ-ใต้ ถ้าอยากแยกก็ใช้ว่าราชวงศ์เป่ยเว่ย หรือ ราชวงศ์เว่ยเหนือ แต่เรื่องนี้ไม่ได้ดำเนินอยู่ราชวงศ์นี้ทั้งหมด 3 เล่มแรกหรืออาจถึงเล่ม 4 เล่าถึงราชวงศ์หลิวซ่งหนึ่งในราชวงศ์ที่อยู่ในยุคนี้ เราหยุดอ่านแค่เล่มสามอ่ะ สี่ห้าไม่ได้ตามต่อ
มีเพิลโม่งคนไหนเคยไปเสนอเรื่อง faithful to buddha, faithful to you กับแจ่มใสยังอ่ะ
ถึงคิดว่าโอกาสจดมีน้อยก็เหอะ อยากได้พริกหอมเป็นคนแปลเรื่องนี้
>>853 เหมือนว่าเคยมีนะมึง เคยเห็นแวบๆ ถามจำผิดกูก็ขออภัย
ส่วนตัวกูว่าเรื่องนี้แจ่มคงไม่เอามาทำว่ะ เพราะมันออกจะดูผิดศีลธรรมในบ้านเรา แบบพระมีสีกาตามติดนี่ ออกในไทยที่พุทธศาสนาคนละนิกายมันจะดูแปร่งๆ ป่ะว่ะ ดีไม่ดีคนได้ยินอาจจะด่าได้... มันเป็นเรื่องละเอียดละอ่อนเกินไปว่ะ(ถึงกูจะชอบแนวผิดบาปก็ตามที) อีกอย่าง เรื่องนี้กำลังเป็นซีรี่ส์ด้วย ค่าลิขสิทธิ์ต้องโหดสัสแน่นอน
ปกภรรยาฯออกแล้ว คนแปลคนเดียวกับนางสนมใช่ป้ะ ไว้ใจได้ใช่มั้ยมึง ผ่านบก.ยามเช้าเนี่ย
ติ่งนักแปลแซะนางสนมอีกแล้วเว้ยย. สงครามกลับมาอีกครั้ง. อรุณมึงก็สู้ๆนะ เขาไม่ด้าคนแปล เขาด่า บก
กูขอเพิ่มหน่อย กูเพิ่งเห็นติ่งนักแปลอวยในวดด.แล้ว กูยิ่งไม่ชอบนักแปลและติ่ง งานนี้คงได้พิสูจน์ฝีมือของนักแปลว่าเป็นยังไง
กูอยากอ่านเรื่องนี้ไง นางสนมกูเคยฉบับแปลสดอยู่สองสามตอน กูว่าชีแปลงงๆ บ้าง แต่ฉบับเล่มคือลื่น โอเคอะ กูยังไม่ได้อ่าน this time แต่เคยเห็นเพื่อนโม่งบ่นว่าเหมือนเป็นฉบับที่บก.ไม่กล้าแก้ เลยออกมาคนละเรื่องกับนางสนม แล้วภรรยาฯ มาออกกับยามเช้าที่กูไม่มั่นใจเรื่องบก.อีก กลัวซื้อแล้วเฟลสาด
บก.ยามเช้าอย่าหวังไรมาก ดูชื่อนักแปลเอาก็พอ 5555555555
แต่คนแปลสนมกูเฉยๆ กลางๆ สำนวนในเน็ตมีหลุดๆอ่านงงๆมั่ง อันที่ผ่านบก.แจ่มดีกว่า
ที่น่าเป็นห่วงกว่าคือเวย เวย กลับไปแก้มาแล้วจะดีขึ้นแค่ไหน ไม่มีตย. v2 ให้อ่านด้วย ราคาก็แรงกว่าเรื่องอื่นๆ
ติ่งนักแปลพร้อมเผาอรุณค่ะถ้างานออกมาเหี้ยคืออรุณผิด ซึ่ง กูว่านักแปลคนนี้ขึ้นชื่อว่าแปลเหี้ย กูว่ามึงโดนวางเพลิงแน่นอนค่ะ
ทำไมถึงบอกว่าปกสวยวะ กูหลอนรูปช -ญ มากเลย
>>863 กูเห็นล่ะ อยากด่าจัง ยังไม่ทันเห็นเล่มก็ว่าดีกว่านางสนมฯล่ะ อยากบอกกูอ่านนางสนมฯฉบับเล่มแล้วไม่ได้คิดว่ามันแย่อย่างที่ด่ากันเลย ส่วนเรื่องนี้เห็นชื่อคนแปลแล้วแทบไม่อยากอ่าน ไม่ชอบติ่ง แต่ยังไงก็เอา(ดูเกลียดตัวกอนไข่ยังไงไม่รู้ 555+) //แล้วกูจะรอดูผลงานนักแปลที่คนอวยๆกัน
กูชอบปกใหม่อรุณ สวยดี
หลังจากเจอมังกือจงหยวนไป อะไรออกมากก็สวยกว่าหมดละวะ
รูปผู้หญิงไม่เท่าไหร่ รูปผู้ชายนี่เข้าขั้นเหี้ย แต่ยังดีกว่าซากมังกรป๊อปคอร์นของจงหยวนละวะ
กูก็ว่ารูปคนที่ปกมันแปลกๆ แต่หันไปดูปกมังกรสามรสสามสีนั้น กูว่าปกเรื่องนี้ก็สวยแหละ
เหี้ย มึงอย่าเอามักรป๊อบคอร์นมาเป็นมาตรฐานสิวะ ไอ้ปกนั้นเนี่ยกูเคยเห็นเด็กมหาลัยทำงานส่งอจ.ยังทำปกดีซะกว่า
กุเซงว่ะชอบงานเขียนของคนนี้ทำไมนักแปลห่านี่ต้องได้แปลตลอดกุงงมาก แล้วติ่งก็นะ เบ้ปากสัส
แม่งแบบนี้ทำให้รู้เลยว่า ที่ไหนบรูฟงานดี งานห่วย 555 สรุปปิ่นไม่มาใช่ไหมวะ
ติ่งก็จะโทษบก.อีกไงเมิง เกลาทำไมคระ สำนวนดีอยู่แล้ว บลาๆ
หยูหยู แม่งแปลผิดด้วยไม่ใช่เหรอวะ ติ่งแม่งโอ๋จัง
เบื่อจริง ติ่งทั้งหลายช่วยเอานักแปลคนนี้ออกไปไกลๆ ได้ม่ะ คือทำไมติ่งไม่ช่วยกันซื้อLC วะ แล้วให้นักแปลสุดที่รักมึงแปลให้อ่าน จะได้ไม่ต้องผ่านมือบก ได้อ่านที่ที่มึงชอบ แปลผิดถูกไม่ต้องสนใจหรอก สนุกก็พอ เบื่อ นักแปลกากๆอยู่เป็นกาฝาก สนพ ชิบหาย
ky กูหลงงานอวี๋ฉิงตั้งแต่หลงเงานาง ถอนตัวไม่ขึ้นแล้วเพื่อนโม่ง งานของนางมีเอกลักษณ์แบบแปลกๆ บอกไม่ถูก ตัวเอกสวยงามแต่ไม่เพอร์เฟ็คสักคน ล่าสุดกูหน้ามืดจัดเล่ห์รักมาแล้ว อ่านแบบลืมงานลืมการ วันหยุดเหมือนวาปได้ เผลอแปปเดียวจบสามเล่มแล้ว TT-TT
อวี๋ฉิง นี่ถือว่าเป็นนักเขียนดังมั้ยที่จีน/ไต้หวัน
ผู้ชายในปกภรรยาผู้มีคุณธรรมนี่ ตัวผัวหรือลูกวะ สัดส่วนมันแปลกๆ กูดูหน้าก็รู้สึกอิดโรย มันเป็นลูกชายที่เป็นโรคหรือไง เท่าที่อ่านอิ้งมา เรื่องนี้ไม่มีตัวละครแบบนี้นะ
กลอกตามองบนยี่สิบห้าองศา
>>885 เหมือนกุเลย กุเพิ่งได้นิยายมาวันนี้ อ่านรวดเดียวจบแล้ว เพื่อนโม่งใครลังเลผลงานเรื่องนี้ของอวี๋ฉิง กูแนะนำเลยว่ะ เล่ห์รักทรราช สนุกจริงนะ ... ป.ล. กูไม่ใช่ติ่ง อวี๋ฉิง เซตนางทั้งหลายกูไม่ได้อินตามเลย กูอ่านได้แค่หลงเงานาง ขนาดอ่านยังไม่ชอบเท่าไหร่ เรื่องอื่นไม่ไหวอ่านและไม่เคลิ้มตาม
กูขี้เกียจสปอยแต่ใครอยากรู้ยังไง กูตอบให้ได้ .. เล่ห์รักทรราช...
คนเกลาผิดเว้ยจำไว้ อิห่า นักแปลเทวดาจริงๆ จุดธูปให้เลย
>>889 ถ้าสำนวนมาเหมือนในดด ต่อให้คนอ่านคนอื่นจะบอกว่าสำนวนพังชวนงงขนาดไหน ติ่งก็จะบอกแปลได้ดีมากค่ะ สนุกมากค่ะ ได้อรรถรสมากค่ะ พอถามว่าสำนวนคนเขียนอยู่ไหน? ติ่งก็จะบอกไม่ต้องมีค่ะ สำนวนคนแปลดีงามอยู่แล้ว แล้วก็จะพาลด่านางสนมที่แจ่มเกลาให้อ่านรู้เรื่องว่าทำสำนวนคนแปลพัง หืม???? แต่ถ้าอรุณเกลาสำนวนมา (จะเป็นไปได้เหรอ) ติ่งก็จะด่าอรุณเหมือนที่ทำกับแจ่ม จบ
สำนวนดีขนาดนั้น อย่าแปลเลยไปเขียนนิยายขายเองเถอะ แฟนหาบรอซื้ออยู่
เห็นข้างบนคุยเรื่องป้าหลินกัน
- เอาจริง ๆ ในไทยมันไม่มีลิขสิทธิ์ตัวละครที่ชัดเจนนะ ดังนั้นถ้าเราวาดรูปตัวละครในนิยายไรงี้มาขาย เอาจริง ๆ ก็ไม่ผิดเพราะหากฎหมายรองรับไม่ได้ (แต่ต่างประเทศบางที่จะครอบคลุมการคุ้มครองตัวละครสมมติ)
- กรณีของป้าหลินถ้าผิดคือเอารูปวาดที่เค้าซื้อลิขสิทธิ์มา ไปปริ้นทำสินค้าขาย
- มีคนยกตัวอย่างเรื่องอาร์ตบุ๊คอิบูกิ แบบนี้ก็ไม่ผิดนะ ถ้าของที่ซื้อมาถูกลิขสิทธิ์
โห อีเหี้ย ในวดด. ติ่งเดนตายอีนักแปลนั่นน่าถีบมาก อะไรคือยังไม่ได้อ่านก็ด่ารัวๆ แล้วอีติ่งบางคนแพ้ไม่เป็น เข้าไปตามตอบทุกความเห็นที่ด่าท่านนักแปลจากสวรรค์ชั้นฟ้า กูเกลียดติ่งนักแปลคนนี้มาก ยิ่งมาเห็นความกะลาแล้วยิ่งเกลียด พานเกลียดอีนักแปลผู้ยิ่งใหญ่นี่ไปด้วย มันอ่านที่อีนี่แปลจริงป่าววะ เสือกบอกมาได้สำนวนตอนยังไม่เกลาลึกซึ้ง ลึกซึ้งพ่อง ขนาดใช้คำศัพท์หรือสำนวนภาษาไทยยังใช้ผิดตลอด สำนวนง่ายๆ ก็ใช้ผิด แหม นักแปลคู่บุญนักเขียน อีเหี้ย กูสงสารนักเขียนฉิบหาย
ึกูเกลียดนักแปลกับติ่งนักแปลว่ะ แม่งตรรกะวิบัติ ทำไมติ่งกับนักแปบไม่ลงขันซื้อลข.มาทำเองเลยล้ะวะ
ติ่งนักแปลนี่น่ารำคาญชิบหาย ตัวเอง อ่านจีนก็ไม่ออก engก็ไม่ได้ ไม่รู้เรื่องรู้ราวเลยว่า ท่านนักแปลผู้ยิ่งใหญ่แปลอะไรมาให้อ่าน ดันมีหน้ามากางปีกปกป้องว่านักแปลแปลดี แปลเก่ง ถ้าท่านนักแปลผู้ยิ่งใหญ่บอกขี้อร่อย คงรีบพากันไปแดกตามแล้วละมั้งนั่น
//เปิดการ์ดอัญเชิญที่หมอบไว้ ขอซัมม่อนป้าwsลงสู่ฟิลด์
แรกๆกูก็ไม่อะไรกับนักแปลนะ แต่กูเริ่มไม่ชอบเค้าเพราะติ่ง
>>903 กุเกลียดนักแปลไปด้วยเพราะแถ-ลงตอนนางสนมที่โยนขี้ให้แจ่ม แต่พอหยูๆก็เห็นชัดๆละว่าปัญหาอยู่ที่มันเนี่ยแหละ แถมพอติ่งอวยหรือระรานก็ไม่ห้ามด้วย กุเลยถือว่านางเห็นดีเห็นงามกับติ่ง ฉะนั้นกุแบน ถ้ากุอยากอ่านจะสอยมือสองเอา เกลียดไม่เท่าจงหยวนแต่ยี้พอๆกัน นักเขียนซวยสัสๆที่โดนนางดอยมาตั้งแต่แรก ไม่งั้นงานคงขึ้นหิ้งกว่านี้ละ
หืมมม อะไรนะ ยามเช้าเป็นสนพที่มีเอกลักษณ์การเกลาพอๆกับแจ่ม เห้ย ม้าปะเนี่ย ถามจริง 555
นักแปลเขามีบุญคุณเว้ย ละเมิดผลงานดีๆ มาแปลให้อ่านฟรีในเนต แล้วก็ให้ลูกหาบพาตัวเองไต่เข้าสู่วงการนักแปล แปลผิดแปลถูกก็ไม่สนด้วยเว้ย เพราะติ่งไม่แคร์
กูเพิ่งอ่านMy sunshineจบแม่งเหมือนขี้ไม่สุดอีกละสไตล์กู้ม่านเลยป่ะวะตอนBoss&Meก็รู้สึกงี้แต่ชอบเรื่องนี้มากกว่า เนื้อเรื่องดูมีอะไรมากกว่าทั้งที่เล่มบางกว่า
สปอยยยยย สปอยยย สปอยยยย.
.
.
.
.
.
ไม่คลี่คลายจุดที่ทำให้เข้าใจผิดกันเลยว่ะต่างคนต่างทำเป็นลืมไปซะงั้น เกลียดอีน้องสาวมากไม่ได้รับผลการกระทำอะไรเลย
.
.
.
.
.
เรื่องเล่ห์รักนี่ พระเอกรู้ว่านางเอกเป็นหญิงตอนไหนอ่ะคะ ต้นๆๆ เรื่องเลยป่าว แล้วเค้าจีบกันยังไง มีฉากหวานๆ อะไรบ้างงงง
>> 923 โม่เหยียนนี่ ไม่ค่อยแนวเท่าไหร่ มันหวานไป ที่ชอบสุดของอวี๋ฉิงคือหลงเงานาง
>>920 สปอยล์ เล่ห์รักฯ
.
.
.
.
.
รู้ๆ ไม่นานก็รู้ อ่านเพลินจนลืมเลยล่ะ พระเอกฉลาด ขี้แกล้ง แต่พอเริ่มชอบนางเอกแล้วความซาดิสม์ของพระเอกทำให้กูยิ้มว่ะ คือทั้งอยากจะทำลายนางเอกให้เปลี่ยนไป แต่ก็ไม่อยากให้นางเอกเปลี่ยนไป คือพระเอกโคตรแอบสแตรกและมีความขัดแย้งในความรู้สึกตัวเองมาก แต่ที่ชัดเจนสุดๆ คือหลงนางเอกมากมาย 5+ เรื่องนี้ความน่ารักคู่พระนางนานๆ มาที แต่ที่น่ารักสุดๆ คือเรื่องของสามพี่น้องว่ะ มึงงง ต้องอ่าน คือดีต่อใจมาก (ดีต่อใจในแนวอวี๋ฉิง) รวมๆ ความหวานก็ตามสไตล์อวี๋ฉิงนั่นแล
.
.
.
.
.
แค่บอกว่าก็ยังคงสไตล์อวี๋ฉิง กุก็สอยแล้ว หยิบบ้องเตรียมพร้อมรองานหนังสือ
ดาร์คช็อกโกแลต ขมแต่แดกอร่อยลืมมมมม
เพื่อนโม่งอยากได้คำแนะนำ กูเพิ่งอ่านตงกงจบ ตอนแรกว่าจะไม่อ่านไม่ชอบแนววังๆ แต่ได้ยินชื่อมานานเห็นมันสองเล่มเองเลยสอยมา อห หน่วงชิบหาย ตอนนี้ยังมึนอยู่ กูรักอาตู้สุดละในเรื่อง ฮือ
และเพิ่งรู้ว่าแม่งเรื่องวังหลังน้อยมาก กูน่าจะอ่านตั้งนานแล้ว ชอบมาก
กูชอบงานเขียนคนนี้ มีงานของเค้าที่แปลไทย/eng อีกมั้ย เห็นคุณลีอัพเรื่องย่อของเค้าอีกเรื่องนึง ดาร์กสัสแต่อยากอ่านมาก กุเบื่อความเลี่ยนแล้ว มีเรื่องอื่นแนะนำอีกมั้ย แนวๆนี้ ไม่ต้องดราม่าวังหลังก็ได้แต่อ่านแล้วได้ฟีลแนวนี้อ่ะ
มีใครดำน้ำเรื่อง ล่าหัวใจมังกร บ้างงงง เท่าที่อ่าน ตย. เหมือนจะสนุก แต่ช่วงหลังๆ มานี้ นิยายของ สนพ.นี้ไม่ค่อยสนุกเหมือนที่คนอวยกัน อย่างเต้าหู้ นี่ เห็นบอกสนุกมากกกกกกกก มัยเราอ่านแล้วแบบ ฮ่วยยยย เสียดายตังค์โว้ยยย ช่วงนี้นิยายจีนออกกันเยอะมากกก เล่มหนาด้วย มีตังค์ซื้อได้บ้างเล่ม ต้องเก็บเงินไว้กินด้วยยยย
>>919 >>921 กูเคลียร์ว่ะ
.
.
.
.
.
พระเอกรู้แล้วว่านางเอกหนีไปเมืองนอกเพราะพ่อทุจริต แล้วนางเอกก็เล่าให้ฟังว่าเอาเงินที่พ่อส่งมาให้ไปบริจาคหมด ส่วนแม่ก็ย้ำว่านางห้ามกลับมาเด็ดขาด
ส่วนนางเอกก็รู้แล้วว่าก่อนโดนพระเอกไล่ พ่อนางเอกไปพูดอะไรบางอย่างกับพระเอก ถึงแม้จะไม่รู้เรื่องสาเหตุการตายของพ่อพระเอก แต่นั่นก็เป็นส่วนที่ตัวละครต้องการปิดบังอยู่แล้ว
พระรองก็เล่าสาเหตุที่แต่งงานกับนางเอกให้พระเอกฟังจนหมด เรื่องข่มขืนไม่สำเร็จก็ย้ำอยู่สองรอบ (พระรองพูดรอบนึง นางเอกพูดรอบนึง)
ส่วนน้องสาวพระเอกไม่ได้ทำไรผิดนี่หว่า นางแค่ชอบพระเอก นางมาก่อน ก็เลยบอกนางเอกว่าฉันกับเขาไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ ฉันรักเขา เธอคิดว่าจะสู้ความผูกพันของเราได้เหรอ แค่นี้เอง แล้วนางก็ได้รู้แล้วว่า ต่อให้ไม่มีนางเอก พระเอกก็ไม่รักนางอยู่ดี มึงอยากให้นางรับกรรมอะไรวะ กูงง
.
.
.
.
.
เพราะงั้นสำหรับกูเรื่องนี้เคลียร์มาก กูเข้าใจทุกอย่าง และคิดว่าพระเอกนางเอกพระรองนางรองเข้าใจกันหมดแล้วว่ะ
>>937 เปิดวาร์ปตำหนักเผือก อยากให้มึงไปดูที่เค้าแหกสนพนี้ไว้ ก่อนมึงจะตัดสินใจซื้อ
กุ 931 นะ ขอบคุณทุกคนจะไปจัดบุหลัน อ่านเรื่องย่อกับสปอยก็ปวดตับละ ส่วนเจินหวนไม่ชอบหน้าปกที่เอานักแสดงมาขึ้นเลยว่ะ ขนาดหลางหยาเอาเฮียหูมากูยังทำใจตั้งนานกว่าจะซื้อได้
กุไม่รู้ว่าตามดราม่านักเขียนนางสนมครบไหมนะ แต่กูโอเคกับเขาแหะ กูมองว่าคนก่อเรื่องอ่ะติ่ง ติ่งลากนักแปลซวยไปด้วย จะให้เขาไปปรามไปห้ามติ่งมากไม่ได้ เพราะติ่งก็ฐานแฟนๆเขา
นักแปล 55555 แม่งแย่พอกันอ่ะ กูบอกเลยไม่ใช่แค่ติ่ง
ศิลปินเป็นยังไงติ่งก็เป็นเช่นนั้น
ky กูมาบ่น เวย เวยในเว็บ naiin ของหมด แมร่งจัดโปรแล้วของหมดไวงี้ สรุปอยากขายของรึไม่อยากขายกันแน่วะ อารมณ์เสีย
แค่ตัวอย่างก็เล่าผิดแล้วมึง คป เล่าสมัยปขว่าเกล็ดมังกร สีทองแดง แปลออกมาเป็นมังกรไฟสีดำ สรุป มังกรสีอะไร กันแน่วะ กูว่ามีพริกเกลืออีกเพียบ ไม่งั้นอีหมีดำ มันจะเรียกมังกรสามรส เหรอ สัส มีเทียบบอกว่าผจญภัยเหมือนไซอิ๋วอีก บ้าๆบอๆ
>>938 กู >>921 นะ
.
.
.
.
.
ถ้าเรื่องน้องสาวกับเรื่องข่มขืนกูไม่ติดใจเลยนะ แต่เรื่องปมของพระนางกูว่ามันยังไม่เปิดใจเคลียร์เท่าไหร่น่ะ ไม่รู้ดิ กูว่ากูอ่านแล้วยังไม่สุด กูรู้สึกว่าชอบที่เป็นซีรีย์มากกว่า แต่ซีรีย์ก็เนือยและยืดไปอีก สรุปคือ กูอาจจะไม่ใช่สไตล์กู้ม่านก็ได้ว่ะ คือกูว่ามันไปไม่สุดซักทาง ดราม่าก็ไม่หน่วงไม่จี๊ดไรเลย
แต่ว่า ต่อให้รู้สึกไม่โอนะ แต่ทนายเหอเนี่ยของกู กูชอบเค้าาาา
.
.
.
.
.
ไปอ่านห้องเผือกมา ยังงงๆ กับคำเรียกแต่ละ สนพ. อ่ะคะ ท่านหลอด อะไรพวกนี้ คือ งง ๆ เป็นนักอ่านทั่วไป แต่อยากอ่านสปอยก่อนซื้อหนังสือเลยเข้ามาในห้องนี้บ่อยๆ เท่าที่ตามอ่านชุดโฉมงาม ตั้งแต่เล่ม ชิงเฟิงนี่ เริ่มสงสัยตั้งแต่ตัวอย่างทดลองอ่าน เหมือนกลุ่มคนอ่านเค้าชอบแนวข่มขืนกันรึเปล่า ช่วงหลังออกงานมาแต่ละเรื่อง มีแต่ฉากมิดีมิร้าย อย่างกับนิยายจีน 18+ มีได้นะ ฉากพวกนี้ แต่มันต้องมีชั้นเชิงในการบรรยายการเย่ของพระนางให้ดูไม่อล่างฉางเกินไปอ่ะ ฟินแบบว่าไม่ต้องเอากันตลอดก็ได้ เหมือนกลุ่มนักอ่าน สนพ.นั้นเป็นพวกหื่นๆ อ่ะค่ะ ขออภัยหากพาดพิงทำให้ใครไม่พอใจ
ตามความเห็นเรา เราว่าศัพท์ห้องเผือกจะกลายเป็นศัพท์เฉพาะทางไปแล้ว.....
>> 953 thanks jaaa กำลังอ่าน ใครคิดศัพท์ ช่างคิดจริงๆๆ
>> 956 ชอบอ่านสปอยค่ะ ไปที่อื่นไม่ค่อยมีสปอยเลยยยยยย ชอบอ่านห้องนี้คุยกันสนุกดี ส่วนห้องเผือก อ่านแล้วเครียด ไม่ค่อยเข้าใจคำศัพท์ เหมือนเป็นกลุ่มเฉพาะเค้าคุยกัน
ใจเย็ดเๆพื่อนโม่ง ห้องเผือกนั้นกูตามอ่านอยู่สามวันสามคืนไม่ได้นอนกว่าจะตามทันขนาดเริ่มที่ตำหนักสิบกว่าๆ ให้เวลาเขาหน่อย
>> 961 นี่ก้อกลัวว่าพิมพ์อะไรไป จะโดนไหม?? ขอถามตั้งแต่ เม้นท์ >> 956 อะไรคือตัดเขา อะไรคือห่มหนัง ในใจนี่งง แต่ไม่กล้าถาม
กลัวในนี้จะคิดว่าแกล้งโง่ หรือเป็นสายสืบ คือกลัวโดนด่า พึ่งมาเล่นห้องนี้ได้ไม่นาน เปิดเจอโดยบังเอิญจากการหาสปอยนิยายจีน
ชอบห้องนี้คุยกัน สนุกสนาน แล้วค่อนข้างพูดถึงทุก สนพ. คือชอบอ่านนิยายจีนมากๆๆ แต่ตอนนี้มันออกเยอะไป เงินก้อจำกัดจำเขี่ย เลยต้องคิดนานหน่อยว่าจะซื้อเรื่องรัยดี เพราะงั้นเลยชอบมาอ่านความคิดเห็นคนที่อ่าน หรือดำน้ำมาประกอบการตัดสินใจก่อนอ่ะค่ะ มือใหม่ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ พิมพ์อะไรผิดกฎไป บอกได้เลยนะคะ แต่อย่าด่า กัวววว
>> 964 >> 965 >> 966 เครค่าาา เดียวตามไปถามที่สีเผือก มีรัยไม่เข้าใจจะถามนะคะ ตอนแรกไม่กล้าถามกลัวว่าคนอื่นจะรำคาญ เหมือนทุกคนจะรู้เรื่องกันหมดแล้ว
คือจะให้เล่าความฉาว ของสนพนี้ 41 ตำหนักก็ไม่พอค่ะ sis เอาเป็นว่า ศัพท์ย่อๆ
จงหยวน = สนพ ดังกล่าว มาจากคำที่แฟนคลับสนพนี้ยกยอ ว่าสนพนี้แปลจีนได้ดีมาก เป็นอันดับหนึ่ง เขาเลยแซวกันว่าเป็น 1 ในจีน 1 ในจงหยวน
(จงหยวน เป็นมณฑลในสาธารณรัฐประชาชนจีน)
หลอด = ท่านลอร์ด = คนที่คุณก็รู้ว่าใคร = เจ้าของสนพจงหยวน ที่ชอบรีวิวนิยาย อ่านนิยายได้วันละ 200 เล่ม เชี่ยวชาญทุกภาษา แต่แปลผิดตลอดกาล
ป้าอัม = แอดมินของกลุ่มนิยายจีนที่เน้นคุยกันเรื่องของ สนพ จงหยวน ลักษณะเด่นคือ ชอบเขียนวิแคะ มโน แล้วก็วกไปเรื่องใต้สะดือ
เมียหมา = สนพ ดังกล่าว มีการตีพิมพ์นิยายพารานอมอล หมาป่า คนนี้ใช้นามสกุลของ พวกหมาป่าในนั้น รู้ทุกเรื่องของสนพ ชื่อ ย่อ พี่นัตตี้ แยมโรล
นกไฟ =นกสองหัว +ก่อเรื่องเหมือนวางเพลิง = อันนี้ดูยาก ปากหมาลิ้นสองแฉ ขี้โม้ ตอนนี้แจกนิยายหอยสังหาร
คุก = อัสคาบัน = กลุ่มของป้าอัม ที่ชอบวิแคะนิยาย สนพจงหยวน
ชุดกรวด = โคตรเพชร
กรวดลูก = โคตรเพชรลูก
>> 070 ทำไมในวงการนิยายจีนแปลมันช่างมีคลื่นใต้น้ำกว่าที่เห็น ไม่น่าเชื่อจริงๆ 55+++
>>971 เรื่องราวมันเริ่มขึ้นจากลูกหาบไปโพทะนาว่า ผลาญ สนุกครบรส นิยายเรื่องอื่นเทียบไม่ติดทุกทีว่ะ คนมันรำคาญเลยจับกลุ่มคุยกัน ไปมาๆเสือกดันไปเจอ
- ขโมยภาพ มาทำปกกมลมังกร (แถว่าไม่ได้ขโมย มีหลักฐาน ใครอยากรู้พาทนายมา เลยมีคนไปถามนักวาด นักวาดบอกไม่ได้ขาย สุดท้ายตามไปจ่ายเงินนักวาด)
- ขโมยภาพ อิบูกิ และ แทยัง มาใส่เรื่อง มธุรส และ บุปผาล่มเมือง (บอกว่าใครเจอว่าไปดอยมาอีก มาแจ้งนะคะ จะตามไปจ่าย
แต่ตอนแถลงตอนแรกบอกได้มาอย่างถูกต้อง)
- แปลผิด แปลเสริม แปลเพิ่ม จับได้จังๆ เลยก็ อ๋องไก่ นักเขียนบอกเลยว่า พระเอกไม่ได้ขาเป๋ บอกสนพไปแล้ว (แต่ก็ไม่ได้นำพา) ผลาญนี่ฉากข่มขืนไม่ละเอียดขนาดที่พิมพ์ในไทย (สนพ อ้างว่า สัญญาทำได้)
- มีนักวาดต่างชาติมาแฉว่า จงหยวน ขโมยภาพ มาลงในหนังสือต้องรอด (แถมแม่งลอกมาทั้งชุด) เรื่องใหญ่มากถึงศาลแล้ว เพราะสนพลีลาไม่ยอมจ่ายเงิน นักวาด อัดคลิป โชว์หลักฐาน หรา
- รีวิวมั่ว ตอแหล แต่งเรื่อง เช่น บอกว่าได้ LC ของหวางอี้ มา ความจริงแล้วไม่ได้ (หวางอี้บอกเอง) รีวิวเรื่องบัวอ้วน (แต่ทั้งเรื่องมีแต่ดอกกล้วยไม้) บอกว่ามังกรไฟเกล็ดสีทองแดงเพลิง (แต่แปลมาเป็นมังกรดำ) มีคนแย่ง LC โหลวเฉิน บอกว่าโหลวเฉินเป็นเล่มสุดท้ายได้มาแพงมากกกกกก (ความจริงเยี่ยหนิงเป็นเล่มสุดท้าย)
ตกใจคิดว่าเข้าผิดตำหนัก5555
ky พวกมึงถ้ามีอยากเก็บของกู้ม่านควรเก็บอะไรว่ะ กูดูซีรีย์แค่เว่ยเว่ยเพราะหยางหยาง5555 กูเป็นพวกถ้าดูแล้วจะไม่เก็บหนังสือเพราะเหมือนกูรู้เนื้อเรื่องแล้วความสนุกมันหายไปแต่ก็อยากลองควรเริ่มจากเรื่องไหนว่ะ
>>967 เอางี้แล้วกันเพื่อนโม่ง เราจะไม่พูดถึงดราม่า เอาเฉพาะเนื้อๆ นิยาย
เรื่องเผา
- เพื่อนโม่งอ่านผลาญมั้ย(ฝั่งโม่งเผือกเรียกเผา) อิเรื่องเผาเนี่ยเล่มสี่ฉากที่นางร้ายโดนโจรป่ารุมโทรม อิจงหยวนนี่แต่งฉากเยๆ เพิ่มไปเองสี่ห้าหน้า ทั้งที่ของจีนไม่ได้ใสม่ มีแปลเทียบต้นฉบับอยู่ในฟาร์ม (กลุ่มปิดแห่งหนึ่งในเฟสบุ๊ค)
-เรื่องปฐพีไร้พ่าย (aka อ๋องไก่) หลอดแปลพระเอกมาขาเป๋ แต่มีคนไปถามนักเขียนจีนมาแล้ว นักเขียนบอกไม่เป๋ สรุปคือแม่งแปลผิด (รูปแชทคุยกับนักเขียนมีอยู่ในฟาร์มเช่นกัน) ส่วนฉากเยกันในถ้ำจากการวิแคะของเพื่อนโม่ง ก็คิดว่าเพิ่มมาเองอีกแหงมๆ เพราะทั้งซานเซิงทั้งเจ็ดชาติที่เป็นซีรี่ส์เดียวกันแม่งไม่มี
-เพชรยอดบัลลังก์(aka กรวดเก้าอี้) - ฉากเข้าหอของนางเอกไม่มีข่มขืน มีคนแปลต้นฉบับมาให้อ่านแล้วอยู่ในโม่ง อยากอ่านลองคุ้ยเอา
-มธุรส (aka ทิพรส) แปลเปลี่ยนมุมมองจากบุคคลที่1 เป็นบุคคลที่3 ทั้งเรื่อง
-ล่าสุด เรื่องน้องหมา อินี่แปลผิดแม่งตั้งแต่ชื่อมาบวกตัดแปะเพิ่มเนื้อหาอลังการ ของจีนมี 13 บรรทัด อินี่แปลไป 33 ตอนนี้กำลังแหกกันอยู่ในฟาร์ม ลองเข้าไปส่องได้
ดูจากความกะปิน้ำปลาจากเรื่องก่อนๆ แล้วล่าหัวใจมังกร (aka ผัวใบ้) นี่จะเป็นไงก็ลองอนุมานเอาดู
>>977 เวยเวยกูยังไม่ได้ดูนะเลยตอบไม่ได้
boss&me นางเอกซื่อๆ ตามคนไม่ค่อยจะทัน เนื้อเรื่องคือ พระเอกเป็นบอส นางเอกได้เข้าทำงานที่บริษัทนี้เพราะเป็นกรุ๊ปเลือดพิเศษ
my sunshine นางเอกเป็นฝ่ายจีบพระเอกติด แต่สุดท้ายก็ต้องแยกจากกันเพราะความเข้าใจผิดของทั้งสอง กลับมาพบกันอีกครั้งในรอบ 7ปี ด้วยความเข้าใจผิดที่ยังไม่ได้ถูกแก้ไข
คิดซะว่า ซื้อภาพ อิโน แล้วของแถมเป็นหนังสือ แล้วกัน
อ่ะกูไปคุ้ยกรวดเก้ามาละ มารีรันฉากเข้าหอของชิงเฟิงกับพี่เยี่ยนแบบไม่มีกะน้ำปลากันค่ะซิส
...เจ้ากังวลเกี่ยวกับพวกเขาหรือ มา ให้เราจะสอนวิธีปกป้องพี่น้องของเจ้าให้ ลำดับแรกคือมาเป็นสตรีของเรา ต่อไปคือต้องเป็นสตรีที่เราโปรดปราน..."
...ลูกแมวน้อย กรงเล็บของเจ้าคมก็จริงอยู่ แต่การที่พยายามกัดข่วนทุกคนรอบกาย และไม่รู้จักเก็บอารมณ์จะทำให้เจ้าต้องพ่ายแพ้อย่างโหดร้าย สำหรับคนที่แค่ชีวิตตนเองยังเอาไม่รอด ไม่มีสิทธิ์ไปไยดีความเป็นความตายของผู้อื่น..."
...ดอกไม้งามที่มีหนามแหลมคม นอกจากยั่วยุผู้อื่นมาเด็ดดมแล้วก็ไม่มีประโยชน์ใด
ปล. ดอยมาจากตำหนักเผือก
ปล.2 แปลผิดชีวิตพี่เยี่ยนเปลี่ยนจากพระเอกไปเป็นโจรข่มขืนเลยค่ะซิส
>>938 กู >>919 กูเห็นด้วยตาม >>951
.
.
.
.
.
กูไม่ติดใจเรื่องสามีเก่านางเอกจุดนั้นคือเคลียร์มากละ น้องสาวพระเอกกูคิดว่านางทำไม่ถูกที่ไปพูดกันซีนนางเอก พระเอกก็ไม่ได้รู้ว่านางไปพูดอะไรกับนางเอกแค่รู้ว่าเค้าแอบชอบตัวเองเฉยๆ สุดท้ายแม้แต่ขอโทษนางเอกก็ไม่มี ไม่รู้สิกูรู้สึกว่าไม่ชอบคนแบบนี้มากกว่าร้ายแว๊ดๆตรงๆต่อหน้าอีก
.
.
.
.
.
>>957 ค่ะ เอาตามที่ชอบเลย ค่อยๆ ทำความเข้าใจตามที่สะดวกค่ะ
>>963 ตัดเขา คือ เลิกหลอกตัวเอง ห่มหนัง คือ แกล้งโง่ สายสืบ
ไม่ต้องกลัวเรื่องโดนด่านะคะ เห็นโดนกันเกือบทุกคน อยู่ที่ว่าใครจะเอามาเป็นประเด็นค่ะ แต่ถ้าไม่ชอบจริงๆ ก็พิมพ์แบบสุภาพเข้าไว้ จะได้พิมพ์แบบสุภาพชนตอบ ชอบห้องนี้คุยสนุก(พวกโม่งหุบหน้าค่ะ บานเกินไปแล้ว) ก็ดีแล้วค่ะ ไม่ค่อยมีเงิน ก็อย่างที่เพื่อนโม่งบอก อย่าไปซื้อของจงหยวน ส่วนกฎ ไม่ทราบว่ามีไหม รอให้เพื่อนคนอื่นตอบละกันค่ะ
Ky ผู้หยั่งรู้ในฟาร์มรับสอนภาษาจีนมั้ย อยากอ่านจีนได้เร็วๆเว้ยยย
แปะวาร์ปฟาร์ม https://www.facebook.com/groups/613283515503880/ ข้อมูลลงวันนี้พรุ่งนี้หาย เพราะโดนรีพอร์ตเป็นประจำ
>>993 https://goo.gl/vFRzD0
ตำหนักใกล้เต็มแล้ว ใครเรปสุดท้ายอย่าลืมลงสารบัญด้วยยย
เกียมวิ่ง
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.