>>817 ฮ้า แสงแดดอุ่นๆ สายลมอ่อนๆ นี่มันดีจริงๆ เลยน้า นานแค่ไหนแล้วเนี่ยที่ไม่ได้ตื่นเช้าขนาดนี้
ชีวิตประจำวันของผม นายคาซาม่า คิโม่ย ก็เป็นแบบนี้แหละครับ พอจากบ้านนอกมาต่อ ม.ปลาย ในเมืองกรุงก็หัวเดียวกระเทียมลีบ ยังดีนะที่คุณป้าเปิดอพาร์ตเมนท์อยู่ เลยมีที่ให้ซุกหัวฟรีๆ ไม่อย่างนั้นคงต้องเจียดเงินค่าขนมไปเช่าห้องอยู่แล้ว
แต่อยู่ในห้องใต้บันไดนี่มันก็ลำบากเหมือนกันนะ ใครจะไปใครจะมาก็ตึงตังไปหมด สุดท้ายก็ต้องเลื่อนเวลาเข้านอนมาให้ดึกขึ้น รอจนไม่มีใครขึ้นบันไดแล้วถึงค่อยหลับสบายหน่อย ปกติก็เลยตื่นค่อนข้างสายยังไงล่ะ
แต่วันนี้สายไม่ได้ ฮิๆ ก็เพราะเธอคนนั้นรอผมไปช่วยทำเวรอยู่ยังไงล่ะครับ
ต้องเป็นสาวสวยอยู่แล้ว สวยที่สุดในชั้นปีที่ 1 โรงเรียนมัธยมปลายเทตันเลยก็ว่าได้ ถ้าเป็นไปได้ผมก็อยากจะจะหายตัวไปโผล่ที่หน้าประตูห้อง ร้องว่า "อิโอริจัง ผมมาแล้วนะครับ" แทนที่จะต้องมายืนรอข้ามถนนอยู่แบบนี้
ปรี้นๆๆๆ
มาอีกแล้ว พวกสร้างมลภาวะทางเสียง ฟังจากเสียงแตรแล้วรู้เลยว่าเป็นรถบรรทุกยี่ห้อฮีโน่ หมายเลขทะเบียน 10-10456 Japan รู้ได้ไงน่ะเหรอ? แค่นี้มันจิ๊บๆ ก็พ่อผมสอนวิธีแยกเสียงรถให้ตอนที่อยู่ฮาวายยังไงล่ะ
ปรี้นๆๆๆ
อีกแล้ว แต่เสียงแบบนี้เป็นฮอนด้าซิตี้สีดำ หมายเลขทะเบียน 1คว 3672 ที่แต่งไฟเหมือนเจ้าของมันสับสนว่าขับปอร์เช่ แถมไม่ยอมต่อ พรบ อีกต่างหาก ระยำจริงๆ กรมการขนส่งทางบกโทรเบอร์ไหนกันนะ
แต่เอ๊ะ ทำไมมีวีโก้ปี 2010 บีบแตรอีกแล้วล่ะเนี่ย เฮ้อ คนบ้านนี้เมืองนี้มันเป็นอะไรกันนะ
แต่เอ๊ะ บนถนนนั่น
นั่นมันน้องแมวกำลังจะข้ามถนนไม่ใช่เหรอ?