>>733 มึงพูดแบบนี้กูก็แอบหน้าสั่น แถวนี้นักเขียนเยอะ แต่พอดีกูเป็นนักอ่านที่ผ่านมา กูคิดว่าการเสพสำนวนภาษาที่สวยงามมันเหมือนการกินอาหาร...ถ้าซื้อหนังสือที่ภาษาดีมาอ่านก็เหมือนได้กินอาหารที่ดี ลื่นคอ กินง่าย...แต่ถ้าซื้อหนังสือห่วยๆก็เหมือนกินอาหารหมาห่วยๆ อ่านจบๆไปแค่นั้นแล้วไม่เอามาอ่านอีก หนังสือที่ดีสำหรับกูคือเนื้อเรื่อง กูชอบอะไรที่แน่นๆ ซับซ้อนเยอะๆแบบพลิกมาพลิกไป อ่านแล้วคิดไม่ถึงจนกูต้องย้อนกลับไปอ่านอีกรอบนึง กูชอบช่วงเวลาที่คลายปมกับย้อนความ ตลค.มาก
รองมาสำหรับกูคงเป็นสำนวน สำนวนที่ไหลลื่นอ่านไม่ติดขัดตั้งหากที่เป็นสำนวนที่สวยงาม ไม่ใช่พรรณนาเป็นหน้าไม่มีห่าอะไรเลย นั่นไม่ใช่สำนวนที่สวยงามหรอกเว้ย แม่งน้ำหวานไร้ประโยชน์ชัดๆ
อาจจะสำนวนกลางๆแต่เนื้อหาแน่นๆ ไม่กลวงโบ๋ ไม่หลักลอย สำนวนการใช้ภาษาไม่มั่วซั่วเหมือนจับเอาของดีๆมายำๆๆรวมกันกลายเป็นขยะ
มึงก็อย่าคิดแต่ว่านักอ่านส่วนใหญ่แม่งกากหรืออะไรเลย ถ้ามึงเป็นนักเขียนมึงกำลังดูถูกคนอ่าน ดูถูกคนซื้องานมึง เมื่อก่อนกูไปงานหนังสือนะชอบไปเหมามาทีเยอะๆ แต่เดี๋ยวนี้กูไม่ไปแล้วงานหนังสือ มีแต่อะไรก็ไม่รู้แม่ง นิยายก็วางพล็อตหลักลอยชิบ บางจุดไม่สมเหตุสมผลมาก บางจุดก็แบบนะ บลาๆ เยอะแยะตุงนังเลิกอ่านแม่ง กูไปอ่านหนังสือแปลดีกว่า แต่ถ้ามีงานดีๆกูก็อยากอุดหนุนนะ กูชอบหนังสือ หนังสือทำอาหารกับปลูกต้นไม้กูก็ชอบ