กูคิดเองนะ
ไทย ชายคนหนึ่งเดินเข้าไปในสวน เห็นหญิงสาวมองจันทร์อยู่ริมน้ำ
จีน บุรุษผู้หนึ่งก้าวเข้าไปในสวน เห็นสตรีนางหนึ่งมองดวงจันทร์อยู่ริมน้ำ
อังกฤษ ชายคนหนึ่งเดินเข้าไปในสวน มองเห็นผู้หญิงคนหนึ่งมองพระจันทร์อยู่ริมน้ำ
ความไทย ฝรั่ง จะมองจากบทสนทนาได้มากกว่า ถ้าไทยจะมีบุรุษ 1 กับ 2 เยอะมาก ฉัน กู เค้า ชื่อตัวเอง ฯลฯ แต่อังกฤษจะมีอย่างเดียว เพราะฉะนั้นเวลาแปล ถึงคนแปลจะเปลี่ยนคำไปตามบริบทบ้างแต่คำพวกนี้ก็จะมีใช้ไม่หลากหลายอยู่ดี อย่างมากก็3-4 แบบ และไม่มีการเรียกชื่อตัวเองแน่ ๆ ในขณะที่ไทยฮิตการเรียกตัวแบบนี้มาก อีกอย่างคือชื่อเล่นกับชื่อจริง ไทยมันเป็น 2 ชื่อเลย แต่อังกฤษชื่อเล่นจะแผลงมาจากชื่อจริง และการเรียกฝรั่งจะเรียกชื่อตรง ๆ แต่คนไทยจะนับญาติ เรียกพี่เรียกน้อง ลุงป้าน้าอากันเสมอ ไม่งั้นก็ต้องมีคุณ มีท่าน หรือไอ้ อะไรพวกนี้ แล้วก็ฝรั่งของทุกอย่างจะมีการนับ มี a , a few, many ฯลฯ เสมอ ดังนั้นนิยายแปลฝรั่งจะมีคำพวกนี้มากกว่าไทย
ส่วนจีนจะมีศัพท์ที่ใช้กัน แบบ บุรุษ สตรี มันเยอะอะนะอธิบายไม่ถูกเหมือนกัน ต้องลองอ่านเยอะ ๆ จะเห็นความต่างของศัพท์ ส่วนการเรียกจะคล้ายไทยผสมฝรั่ง คือยามปกติก็จะมีแค่ ข้า เจ้า ท่าน แต่บางทีเวลาผู้พูดต้องการเน้นสถานะก็จะมีการใช้ศัพท์แทนตัวอื่น ๆ ในกรณีที่ผู้พูดเหนือกว่า แต่ในกรณีผู้พูดยศต่ำกว่าส่วนมากจะใช้คำแทนตัวที่ถ่อมตัวตลอด ๆ นะ
ทั้งหมดนี้คือความเข้าใจของเรานะ ไม่รับประกันความถูกต้อง