Fanboi Channel

กระทู้เพื่อพูดคุยเทคนิคการเขียน และเรื่องการประกวดต่างๆเกี่ยวกับนิยาย
กระทู้แรก > https://fanboi.ch/literature/2342/

สวัสดี เราเห็นกระทู้เต็มแล้วก็เลยตั้งให้น่ะ

อ่าว เต็มแล้วเหรอ ไม่ทันรู้ตัวเลยแฮะ

เอ้อ เรามีเรื่องจะปรึกษาน่ะ ตอนนี้กำลังเริ่มนิยายเรื่องใหม่อยู่ เป็นแนวใหม่ที่ว่าจะลองแต่งดู
อยากรู้ว่าเพื่อนโม่งคิดยังไง สมผลพอรึเปล่า?

เรื่องย่อคือ อาณาจักรมนุษย์เป็นมหาอำนาจของโลกในตอนนั้น แต่ว่าหลังจบศึกสงครามครั้งใหญ่กับจอมมารเมื่อ 100 ปี ก่อน
ก็อยู่ร่วมกับอาณาจักรอื่นด้วยสันติมาโดยตลอด แต่ก็เริ่มมามีปัญหาทางการเมืองเพราะสนธิสัญญาพันธมิตรกับ 3 อาณาจักรมหาอำนาจอื่น
อยู่มาวันนึงก็ได้มีอาณาจักรใหม่เกิดขึ้นติดกับพรหมแดนของมนุษย์ เป็นอาณาจักรที่ประชากรทั้งหมดเคยเป็นมอนสเตอร์ไร้ปัญญามาก่อน
แต่มนุษย์เองก็ไม่ค่อยจะมองเป็นภัยคุกคามเท่าไหร่เพราะยังดูถูกคิดว่าเป็นแค่มอนส์กากๆเลยไม่มีการติดต่อทางการทูตใดๆ

ทีนี้จะมีเหตุผลอะไรให้มนุษย์ที่อยู่กับความสงบสุขมาเป็น 100 ปีหลังจบสงครามกับจอมมารมาเริ่มทำสงครามอีกครั้งดีอ่ะ? คือประชาชนที่ยังมีชีวิตอยู่จากตอนนั้นเช่นพวกพ่อมดกับเอลฟ์(เป็นพลเมืองในสนธิสัญญา)ที่อายุยืน ก็ยังเหลืออยู่น่าจะเอียนสงครามกันแล้ว ถ้าไม่มีสาเหตุที่รุนแรงจริงๆแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ประชาชนจะสนับสนุน ก็เลยคิดว่าเจ้าหญิงของอาณาจักรมนุษย์ที่กำลังโตเป็นผู้ อยากสร้างผลงานเอาใจพระราชา เลยไปสานสัมพันธ์กับอาณาจักรของมอนสเตอร์(เจ้าหญิงออกแนวหัวเสรี) ระหว่างทางบังเอิญเจอพวกมอนสเตอร์เข้า ก็เลยเข้าไปพูดคุยด้วย แต่ด้วยความที่ไม่เข้าใจภาษากัน แถมมีทหารติดอาวุธตามมาด้วย พวกมอนสเตอร์ก็เลยฆ่าตาย เป็นชนวนให้นำอาณาจักรมนุษย์เข้าสู่สงครามอีกครั้ง

เพื่อนโม่งคิดว่าจะสมเหตุสมผลมั้ยอ่ะ? คือถ้ามองในเชิงลึก พระราชาก็น่าจะคิดมากพอตัวว่าพวกไหนเป็นคนฆ่า แถมยังมีเรื่องสนธิสัญญาพันธมิตรอีก เลยไม่น่าจะรีบประกาศสงครามเพราะความโกรธ แล้วประชาชนจะโกรธแค้นแทนถึงขนาดสนับสนุนให้ประกาศสงครามรึเปล่า? ช่วยแสดงความเห้นให้เราหน่อยสิ

>>3 เราว่าพลอตแอบเชยนะ แต่ก็เขียนไปเถอะ รายละเอียดเรื่องก็ลองทำให้มันต่างจากคนอื่น ถามว่าสมเหตุสมผลไหมอ่านเผินๆคิดว่าไม่ค่อยสมเหตุสมผลนะ แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับรายละเอียดของเรื่องด้วย เช่น ราชาอาจจะรักลูกมากกกกและมีนิสัยเลือดร้อนทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังแล้วเจ้าหญิงคนนั้นเป็นที่รักของประชาชน พอโดนฆ่าเข้าทุกคนก็โกรธแค้นเป็นชนวนศึก หรือไม่ก็สร้างเรื่องมาก่อนว่าไอพวกมอนสเตอร์มันเคยทำร้ายมนุษย์มาก่อนซึ่งนั่นอาจจะเป็นแค่มุมมองมนุษย์ไรงี้ บลาๆ อะไรก็เขียนไปดิ หาเหตุผลให้มัน อาจจะต้องใจเย็นๆหน่อย

>>4 เราแต่งไว้แบบที่เพื่อนโม่งแนะนำ เป๊ะๆเลยนะตอนแรก แต่ไม่รู้ทำไมยังรู้สึกว่าไม่สมผลพอ อาจจะเป็นเพราะว่าไม่ได้อธิบายตัวละครพระราชาให้ละเอียดพอละมั้ง คือตอนแรกกะจะใส่มาให้ตายอยู่แล้วเลยไม่ได้ใส่ใจมาก แต่พอย้อนกลับมาอ่านเองอีกรอบปรากฏว่ารู้สึกไม่สมผลซะงั้น ตัวเริ่มเรื่องที่เป็นต้นเหตุของเรื่องนี่ต้องใช้ความใส่ใจมากทีเดียวแฮะ ก็ต้องขอบใจเพื่อนโม่งที่ช่วยพินพอยท์ให้

ส่วนเนื้อเรื่องจริงๆ จะดำเนินเรื่องหลังจากนี้น่ะ นางเอกที่เบื่อโลก ไม่มีความฝัน ประเทศตัวรับผู้อพยพมาเยอะมากแล้วผู้อพยพก็กลายเป็นผู้ก่อการร้าย เธอโดนลูกหลงจากการก่อการร้ายเลยมาเกิดใหม่เป็นเจ้าหญิงองค์ที่ 2 ที่โลกนี้ แต่ไม่เสียความทรงจำเพราะเหตุผลบางอย่าง ที่แย่กว่าเดิมคือเหมือนจะขาดเซ้นส์ความเป็นมนุษย์ไปเลย พอพี่สาวเจ้าหญิงองค์แรกตาย ก็ได้แต่หมกตัวในวัง จนบ้านเมืองเกือบจะล่มจม มารู้ตัวอีกทีว่าตัวเองแบกรับความฝันของประชาชนไว้มากมายก็เกือบจะสายไป พระราชาเองก็นำศึกจนตัวตายเลยได้รับตำแหน่งราชินีมา หลังจากนั้นตัวนางเอกก็จะหาทางแก้ไขปัญหาต่างๆของอาณาจักรมหาอำนาจที่ใกล้จะถึงจุดจบ ด้วยเรื่องที่เรียนมาในโลกเก่าแล้วก็ค่อยๆเรียนรู้ใหม่จากที่นี่ในฐานะเจ้าหญิงด้วย โดยหลักๆจะเป็นสงคราม ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ระบอบการปกครอง แล้วก็เผ่าพันธุ์(ชาติพันธุ์) สุดท้ายก็ตามหาความฝันแล้วก็ไขปริศนาความทรงจำของตัวเอง แต่เพราะพยายามจะทำให้มันสมผลที่สุดเลยไปนั่งเก็บข้อมูลมานานเกือบเดือนละ - -

เอ้อ แล้วสาระเช่น พวกทฤษฏีการปกครอง ยุทธวิธีการรบ หรือพวกทฤษฏีการทูตนี่จะใส่มายังไงให้ดูไม่น่าเบื่อดีอ่ะ คือมันค่อนข้างซับซ้อนพอสมควร เลยกลัวว่าถ้าย่อแล้วผู้อ่านจะรู้สึกว่ากำลังอ่านคอร์สวิชาการทูตอยู่ พอจะแนะนำให้เราได้บ้างมั้ยอ่ะ ปกติเราแต่งแต่แนวบันเทิง ตลก ติ๊งต๊องเลยยังไม่ค่อยชำนาญเท่าไหร่

>>5 หาพวกหงสาจอมราชันย์มาอ่านดู

กุกำลังร่างพล็อตอยู่เหมือนกัน แต่กลัวคนอ่านจะไม่ชอบอะไรแบบนี้
เรื่องคร่าวๆ คือ
ตัวเอกเป็นวิศวะกรเวทมนต์บรรจุใหม่ในเหมืองแร่ที่สกัดผลึกกักเก็บเวทมนต์จากสิ่งมีชีวิต ซึ่งเหมืองนี้เป็นทั้งคุก แดนประหาร และสถานที่พิเศษบางอย่าง กะจะสร้างคอนฟลิคพวกกบฏ การเมืองภายใน เชื้อชาติ ศาสนา ให้มันตีกันในเหมืองนี้สักพัก แล้วก็ระเบิดเหมืองทิ้งก่อนออกไปสู่โลกภายนอกที่เริ่มสงครามไปสักระยะแล้ว แล้วค่อยกอบกู้อาณาจักรคืนทีหลัง

คนมันจะเข้าถึงมั้ยวะ นั่งเขียนเรื่องไป เขียนloreไป กลัวเชื่อมloreพลาดชิบ

>>6 กูชอบอ่านแนวคุก ๆสภาวะกดดันแบบนี้ละ โชคดีมึง ขอให้งานออกมาดีๆ

อัพนิยายตอนไหนที่คนจะเห็นเยอะๆ ปกติอัพกันกี่โมง

>>8 ถ้าตามปกติคนเล่นเน็ตเยอะก็ช่วงหลังทุ่มนึง ถ้าจะเอาคนเห็นเยอะๆก็ช่วง 19.00-21.00 กุว่าน่าจะพีคสุด

>>5 พวกทฤษฎี สำหรับกุเลยนะ กุชอบแบบไม่ยัดเยียดเกินไป ใช้วิธีการแสดงเหตุการณ์ให้เห็นภาพแล้วค่อยๆอธิบายทีละจุดหรือมาเฉลยทีหลังก็ได้ ถ้ามาแบบยาวเหยียดนี่จะน่าเบื่อ กุก็กะเขียนแนวๆนี้เหมือนกัน แบบเน้นสาระหน่อยๆ แต่ไม่แฟนตาซีนะ กลัวเหมือนพวกเมิงเหมือนกัน กลัวว่าจะน่าเบื่อ ก็ต้องหาไรมาแซมๆให้ดูไม่เบื่ออยู่ ปวดหัวอยู่ 555

ส่วนเรื่องพล๊อตกุว่าถ้าเน้นเรื่องความสัมพันธ์ตัวละครให้อินมากขึ้นน่าจะโอเคขึ้นนะ ค่อยๆปูให้มีเหตุผลในการเกิดสงคราม เพราะตามปกติ ประชาชนทั่วไปมักไม่ชอบสภาวะสงครามอยู่แล้ว ยกเว้นเป็นประเภทชื่นชอบการต่อสู้ เรื่องตัวละครถึงรู้ว่าจะตายแต่กุว่าควรใส่ใจนะ กุคิดว่าถ้าคนแต่งเองยังไม่อิน คนอ่านก็คงจะไม่อินหนักกว่าอีกน่ะ คือกุก็มีตัวที่กะไว้ว่าจะให้ตายอยู่เหมือนกัน แต่ก็อยากให้แบบตายแล้วยังมีคนนึกถึงอะไรแบบนี้ กุไม่ค่อยอยากทิ้งๆขว้างๆตัวละครเท่าไหร่ คือคิดชื่อนานไง 555+

>>6 แต้งกิ้วมากที่แนะนำ
เรื่องของโม่งเราว่าพล็อตโอเคอยู่นะ ชอบแนวที่มันให้อารมณ์เหมือนถูกพันธนาการ จำกัดเสรีภาพ
แต่เขียนเรื่องว่ายากแล้ว การทำให้คนเข้าถึงเราว่ายากกว่า ยังไงก็สู้ๆ

>>9 แนวนี้เขียนยากจริง ถ้าไม่แฟนตาซีเราว่ากลุ่มผู้อ่านจะจำกัดขึ้นไปอีก คือจะมีแต่คนอายุ 20+ อ่านละ อาจจะเข้าถึงผู้อ่านยากขึ้น
แต่เฮ้ย ขอบใจมากกกก ก็คิดอยู่ว่ามันขาดอะไรไป ขาดจุดเด่นให้ตัวละครมีความน่าจดจำและนึกถึงนี่เอง เรื่องชื่อนี่คิดยังไงให้ออกมาดูดีอ่ะ เราคิดชื่อตัวละครได้กระจอกสัสๆพอมาอ่านเองแล้วชื่อยังกะตัวประกอบ 555 ส่วนตัวนี่ก๊อบชื่อมาจากประวัติศาสตร์ยุคกลางทั้งนั้น - -

เอ้อ ขอถามอีกหน่อย ถ้าเป็นนิยายแนวสงคราม คนส่วนมากจะนึกถึงเรื่องแนวตัวเอกเทพบู๊แหลกอะไรงี้ช้ะ แต่เราไม่คิดงั้นอ่ะ คือสงครามมันควรจะลงลึกมากกว่าแค่ต่อสู้กัน เช่นแสดงให้เห็นถึงความโหดร้าย ชิงไหวชิงพริบไรงี้ ซึ่งพอเริ่มแต่งไปฝ่ายตัวเอกมันไม่ควรจะขาวสนิท ควรจะเป็นสีเทาๆมากกว่าเพราะไม่มีฝ่ายไหนดีฝ่ายไหนเลว ต่างฝ่ายต่างก็สู้กันเพื่อความอยู่รอด แต่เพราะแบบนั้นมันเลยทำให้นิยายดูดาร์ค ดูมืดมน เพื่อนโม่งคิดว่ายังไงกัน?

>>11 กูชอบแบบนี้นะ เพราะกูคงโตแล้วแหละ กูไม่ชอบแบบพระเอกมาโชว์เทพไล่ฆ่าศัตรูโดยไม่รู้สึกอะไรไม่ได้แล้วว่ะ

>>11 เขียนถึงความจำเป็นของการกระทำพระเอกสิ อย่างสมมติพระเอกส่งคนไปลอบสังหารอีกฝ่าย แล้วคนที่ลอบสังหารทำงานสำเร็จแต่ถูกจับได้ โดนฆ่า พระเอกรู้ข่าวตอนอยู่กับคนอื่นก็ทำหน้านิ่งๆ เย็นชา แต่พออยู่คนเดียวก็แสดงอาการเจ็บปวดหัวใจ แบบเสียใจกับการกระทำของตัวเอง แต่ถ้าไม่ทำเรื่องเลวร้ายก็อาจจะตามมาอีกมาก คล้ายกับสถานการณ์บีบบังคับให้ทำ คนอ่านจะได้รู้สึกเห็นใจพระเอก แต่ถ้าไม่มีเหตุผลรองรับ คนอาจจะบอกว่าพระเอกโรคจิต แนวดาร์คแน่นอน >>> แบบนี้มันน่าเบื่อนะ ออกซูด้วย

>>13 >>12 เพื่อนโม่งช่วยได้มากเลยขอบใจมาก
อย่าเพิ่งรำคาญเรานะ ที่มาถามบ่อยๆ พอดีเพิ่งฝึกเขียนแนวนี้ 555

>>11 ลองหาเมะเรื่อง legend of legendary heroes มาดูดิ น่าจะได้แนวทาง แต่ถ้าไม่ว่าง กุแนะนำไม่ค่อยถูกว่ะ

ว่าพระเอกมันจะแข็งหรืออ่อน ถ้าอ่อนก็ตามที่ >>13 ว่า แต่ถ้าแข็งแบบแพ้แล้วกลัวเสียหน้าแต่ยังเก๊กหล่อได้ก็ดูเอาตามหน้าหนังสือพิมเลย

>>15 แต้งกิ้วมาก แล้วพวกคำราชาศัพท์นี่จำเป็นมั้ยอ่ะ เช่น เวลาพูดถึงพระราชาในมุมมองบุคคลที่ 3 รึตัวคนอื่นพูดถึงเจ้าหญิงไรงี้อ่ะ
เห็นนิยายของหลายๆคนไม่ค่อยใช้เท่าไหร่

>>16 อันนี้แล้วแต่นะ แต่ถ้าคิดจะใช้ก็ใช้ให้มันเสมอต้นเสมอปลาย ไม่ใช่บทนี้ใช้ อีกบทไม่ใช้ แบบนี้คนอ่านจะเงิบเอา ที่ไม่ใช้กันก็น่าจะเพราะมันเขียนง่ายกว่าและเข้าถึงคนอ่านง่ายกว่านั่นแหละ เผื่อมีเด็กคลังราชาศัพท์ไม่เยอะมาอ่าน

>>17 โอเค

เพื่อนโม่งเราคนเดิมนะ คือมันเป็นแนวสงครามแหละ แต่อยากรู้ว่าถ้าตอนเริ่มเรื่องมา เป็นแนวสดใสครอบครัวอบอุ่น ตัวละครต่างๆน่ารัก ฮีลลิ่งดีต่อหัวใจ
แต่พอเริ่มดำเนินเรื่องไปก็เริ่มมืดมน ตัวละครต่างๆในครอบครัวค่อยๆหายไปเรื่อยๆ จนเหลือตัวเอกเพียงคนเดียว
แล้วไปมืดมนถึงขีดสุดในตอนท้ายๆคือคนมากมายและตัวละครสำคัญตาย โดนจับไปฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ นี่จะโดนคนอ่านด่ามั้ย - -

คือคิดว่าพยายามใส่เหตุผลการตายของตัวละครแต่ละตัวมาจนไม่มีจุดบอดแล้ว แต่พอมาอ่านๆดูมันตายมากเกินไปจนจะเหลือแค่ตัวเอกคนเดียวแล้ว
ส่วนที่โดนฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เองก็ใส่เหตุผลอันเหมาะสมตามแบบสงครามที่มีคู่ศึกเป็นพวกบ้าอำนาจ ชาตินิยมแล้วด้วย คือนิยายสงครามมืดมนจนเรียลไปนี่จะดีมั้ยนะ

>>19 มันก็มีกลุ่มคนที่ชอบเรียลๆนะถ้าเหตุผลแน่นพอมันก็โอเค สงครามไม่มีคนตายเลยมันก็ไม่ใช่ปะวะ แต่ก็ไม่ใช่แบบเมะบางเรื่องที่จบแบบที่ผ่านมาเรียกว่าอะไร พอจะนึกออกมะที่คนด่าๆกันเยอะ ก่อนอื่นต้องระบุไว้เลยนะว่าแนวไหน คนอ่านจะได้ไม่เข้าใจผิดคิดว่าไม่ดราม่าแล้วมาด่าทีหลัง

เอานิยายลงที่ไหนดีที่ไม่ใช่เด็กดี คือกูแค่หมั่นไส้ส่วนตัว มันมีเว็บที่ดีกว่านี้มะ หรือลงๆแม่งไปเหอะ?

เพื่อนโม่ง หนังสือคลังคำนี่ดีป่ะ ซื้อแล้วคุ้มไหม

>>21 เว็บลงนิยายมีเยอะนะ แต่คนอ่านไม่เยอะเท่าเด็กดอก เช่น Fictionlog,Wattpad ซึ่งในความรู้สึกของกูสองเว็บนี้เรียบๆดี
ไม่ต้องมาแต่งให้รกแบบเด็กดอก ถ้าแนววายไปเลยก็เล้าเป็ด

>>22 ถ้าเป็นนักเขียนหรือนักแปลก็น่าจะมีติดบ้านไว้นะ มีประโยชน์กว่านิยายห่วยๆ มากมาย มีไว้ก็อุ่นใจ

>>22 สำหรับ​กู โคตรคุ้มค่า ดีกว่าพจนานุกรม​ธรรมดาเยอะ

>>22 ควรมีประทับบ้าน มันมึประโยชน์ตอนนึกไม่ออกมาก แต่สงสัยว่าไอ้ฉบับที่พิมพ์หลังๆ มีปรับปรุงเพิ่มอะไรอีกเยอะรึเปล่า ซื้อตอนพิมพ์คร้งที่ 4 ควรซื้อใหม่มั้ย?

>>22 เฮ้ย น่าสนใจอ่ะหาซื้อได้ที่ไหนมั่งแล้วหนังสือมันชื่อคลังคำศัพท์เลยป่ะนี่เวลาเขียนๆแล้วบางทีตันๆ เพราะนึกคำจะใช้ไม่ค่อยออก

>>27 คลังคำ น่าจะมีเฉพาะร้านนายอินทร์ https://www.naiin.com/product/detail/190307/

เห็นพิมพ์ใหม่แล้วโมโห กูตามล่าตามหามาหลายปีไม่มีพิมพ์ใหม่ พอล่าจนเจอ ได้มาไม่กี่เดือน ตีพิมพ์ใหม่ เพิ่มศัพท์ใหม่ แม่ง

ถามห้องไหนได้บ้างเนี่ย คือเพิ่งเห็นข่าวที่โครงการนักเขียนหน้าใสประกาศว่ามีนิยายเรื่องนึง โดนตัดสิทธิเพราะไปดัดแปลงนิยายเรื่องอื่นมาอ่ะ ใครพอจะรู้เรื่องบ้าง?

>>29 อยากรุ้เหมือนกันว่ะ ข่าวโคตรเงียบ อย่างน้อยก็น่าจะบอกให้กูวาร์บไปอ่านฉบับจริง นี่ไล่ดูอยู่ว่ากุต้องหาอ่านจากบอร์ดไหน

>>30 กูเจอแต่ของในเฟสแค่นี้เองว่ะ https://www.facebook.com/jamsaiteenwriter/photos/rpp.293243310799926/458024597655129/?type=3&theater

ประกวดปีนี้กูไม่ตามว่ะ เพิ่งได้ยินข่าวเลยไปคุ้ยดู มีเม้นนึงในหน้านิยายตั้งข้อสังเกตว่าไดอะล็อกการบรรยายของเรื่องคล้ายกับมังงะญี่ปุ่น
ซึ่งกูก็ไม่ได้ตามดูมังงะสมัยนี้ เลยไม่รู้ว่าเรื่องอะไร แล้วประเด็นของเรื่องคือการมองเห็นด้ายแดง ไม่รู้เหมือนกันว่าไปคล้ายกับการ์ตูนหรือนิยายเรื่องไหน
อาจจะเป็นการลอกฉากจากเรื่องอื่นมาลงก็ได้มั้ง

อัพเดตล่าสุด เจ๊แตมรี่โพสต์ตอบว่าไปคล้ายการ์ตูนในโค่เรื่องนึง

ทำกันเป็นเรื่องปกติแล้วมั้งในเด็กดีก็มีพวกก๊อปแต่ได้รับความนิยมอยู่เพียบ

อืม เดี๋ยวนี้กูเขียนอะไรไม่เกินพันคำเลยว่ะ พอเขียนแบบไม่อีดิตก็ยังถึงอยู่หรอก แต่พอจะอีดิตนี่ตัดออกไปเยอะ ไหนจะเรื่องคำซ้ำ คิดคำบรรยายไม่ออกอีก ยิ่งเขียนยิ่งสั้น อย่างล่าสุดเขียนไปได้แปดร้อยกว่า อีดิตเสร็จเหลือห้าร้อยกว่าคำเองแฮะ เฮ้อ

เออ เพราะยังงี้ด้วยมั้งกูถึงเขียนเรื่องยาวไม่ได้ซักที แค่เรื่องสั้นกว่าจะถึงพันคำก็เค้นแทบตาย กูห่างไปนานกับอ่านน้อยลงด้วยก็น่าจะมีส่วนสินะ นี่กูเพอร์เฟคชั่นนิสไปป่าววะเนี่ย

>>35 กุไม่เป็นว่ะ เสียดายที่พิมๆไปไม่ลบ แต่ลังเลพวกเนื้อเรื่องมากกว่า อยากเพิ่มนู่นนี่เยอะไปหมดจนจะตีกันตายไม่ไปไหนซะทีมัวแต่แก้

เพื่อนโม่งกูจะสามารถหาข้อมูลเรื่อง bdsm จากไหนบ้างแบบเล่นกันยังไง มีข้อควรระวังยังไง อะไรแบบนี้

คงต้องเข้าสู่โลกมืด สายการ์ตูนมังงะของยุ่น สายโยมังงะของเกาหลี มีให้ศึกษาเป็นเพียบ
ส่วนเป็นหนังแสดงของคนนี่กูว่าไม่ค่อยน่าดูเท่าไร แบบมันขาดการบรรยายความรู้สึกอะไรบางอย่างไป

>>38 ไปห้องกามานะ มีคุยกันอยู่

>>38 ถ้าภาษาแข็งค้น google มีเพียบ ใน tumblr ก็มีบล็อกที่เป็นหัวข้อพวกนี้

มึง เขียนนิยายนี่มันต้องยึดความต้องการตัวเราหรือคนอ่านวะ เห็นคอมเม้นอยากได้แบบนู้นแบบนี้แล้วกูก็ชักไม่มั่นใจแล้วดิ
ตอนแรกก็ไม่คิดอะไรหรอก เห็นบ่อยๆเข้ามันก็นอยด์วะ นั่นก็ไม่เอานี่ก็ไม่ชอบ คนนี้พระเอกเหรอไม่เอา อยากได้อีกคน จะเปลี่ยนก็ต้องโละหมด เปลี่ยนนิสัยก็หลุดคาร์อีก เห้อ

ระบายความในใจเกี่ยวกะนิยายลงโม่งนี่จะรกไหม

>>43 >>>/literature/3325

>>42 ถ้ายึดคนอ่านจะได้ตลาด แต่คนอ่านยิ่งมากก็ยิ่งมีความต้องการหลากหลายไม่มีทางที่จะสนองได้ครบทุกความอยาก พอเขียนให้ถูกใจได้ประเด็นหนึ่งก็จะมีประเด็นอื่นมาด่าใหม่ได้เรื่อยๆ ความละโมบตะกละตะกลามของคนอ่านไม่เคยพอเพียง ยิ่งในยุคนี้สันดานระบายลงคีย์บอร์ดอย่างเมามันไม่สนใจผู้เขียน ผรุสวาจาพ่นออกมาบ่งบอกรากเหง้าการเลี้ยงดูเต็มหน้าจอ

ยึดตัวเองจะได้แนวทางและตัวตน เขียนจากตัวเอง รับผิดชอบผลงานตัวเอง ความภูมิใจว่าเกิดจากตัวเอง แต่อาจจะขายไม่ออก

https://www.facebook.com/pippopippii/posts/10158199849990263?__mref=message_bubble

แวะมาแปะให้ เผื่อมีประโยชน์ เกี่ยวกับนิยายออนไลน์ลองอ่านดูนะ

>>46 ตรงกับความคิดกุเกือบหมดเลยว่ะ แม่งเป็นงั้นจริงๆ

คือมึง การที่เราอ่านผลงานคนอื่นแล้วได้แรงบันดาลใจอยากแต่งแนวนั้นบ้าง มันต้องเหมือนแค่ไหนวะถึงจะไม่ดู "ลอก" เกินไป
แล้วเราต้องออกตัวว่าได้ อินสไปร์มาจากเรื่องนั้นแต่เนิ่นเลยหรือค่อยบอกทีหลังตอนคนอ่านทักดี

>>48 บอกไปก่อนเลยดีกว่า
สำหรับกูถ้ามันแบบถ้ามันยังกว้างๆอยู่ได้แรงบันดาลใจจากแฮรี่งี้ เป็นคนสำคัญแล้วเข้ารร.เวทย์(หรือพลังพิเศษอื่นๆ)เลือกหอเจอนู้นนี้นั่นในรร. กูจะยังถือว่าแรงบันดาลใจนะ
แต่ถ้าเจอแบบรายละเอียด เป็นคนสำคัญเข้ารร.ต้องเข้าทางลับไปหยุดอาจาย์ แต่จริงๆจารที่สงสัยไม่ใช้คนร้ายคือจารอีกคน อะไรงี้กูจะรู้สึกว่าแม่งลอกแล้ว

>>48 ไม่ลอกคือรายละเอียดปลีกย่อยเมิงไม่เหมือนเลย เหตุการณ์ไม่เหมือนกันเมิงคิดใหม่หมดอะไรแบบนี้ แต่ถ้าไม่มั่นใจกลัวหลุดเหมือนมาก็แจ้งไว้ก็ได้

>>48 อินสไปร์ที่โอเคคือสตาร์วอร์สกลายเป็นมังกรหยก ถ้ามึงยังโดนจับได้ว่าอินสไปร์มาจากไหนอันนี้กูไม่โอเค

>>51 สตาร์วอร์กลายเป็นมังกรหยกได้ไงอ่ะ (อันนี้อยากรู้) รู้แต่สตาร์วอร์กลายเป็น Final Fantasy 4

>>52 เจมส์ บอนด์ยังเป็นชอลิ้วเฮียงได้เลย ก็อตฟาเธอร์ก็เป็นฤทธิ์มีดสั้น ต้องไปอ่านที่พันทิพห้องหนังจีนหรือนิยายจีน เคยอ่านกระทู้เก่านานมากแล้วที่นักอ่านรุ่นเก่าๆ พูดถึงเรื่องหนังฮอลิวู้ดเป็นแรงดลใจให้นักเขียนจีนเขียนนิยายดังหลายเรื่อง

>>52 พระเอกแขนขาด เจ้าฆ่าพ่อข้า หลงรักน้องสาว

ก็อดฟาเธอร์ ก็เป็น กระบี่ ผีเสื้อ ดาวตก ของโกวเล้งได้ อันนี้ใกล้เคียงมาก

>>51 >>54 มังกรหยกเขียนปี 195x หนังสือเล่มสุกท้ายของกิมย้งเขียนจบปี 1972 สตาร์วอร์ฉายปี 1977 เราว่าเพื่อนโม่งเข้าใจผิดละ

แต่ของโกวเล้งอันนี้ใช่ เห็นว่าหลายเรื่องได้แรงบันดาลใจจาก "นิยาย" ตะวันตก

>>53 ของโกว้เล้ง นี่ชัดเจนว่าได้แรงบันดาลใจมาจากนิยายตะวันตก มีการอภิปรายกันในแวดวงการนักเขียนมาแล้ว

ไม่รู้ถามแล้วจะมีคนตอบหรือเปล่า
แบบเพิ่งได้เซ็นสัญญาครั้งแรกแล้ว
คือ ใครรู้บ้างว่า นักเขียนปกตินี่ สนพ. จ่ายค่า ebook ให้ล่าช้าสุดกี่เดือนหรือกี่ปี
แบบได้ตีพิมพ์นะ แต่ไม่ได้เงินส่วนแบ่ง ebook มาจะครบปีหนึ่งแล้ว
มันแปลกมากไหม งานก็ได้ป้ายประดับด้วย
เลยงงๆ ว่า สนพ. อื่น เป็นยังไงกันบ้าง

>>58 ปกติน่าจะสามเดือนรึเปล่าวะ

>>59 อันนี้ไม่รู้จริงนะ
คิดว่ามันแปลกมากๆ อยู่ ยอดอะไรก็ไม่แจ้งทั้งนั้น
เวลามันนานมากเกิน
คิดในใจว่าเรื่องที่เขียนนี่ขายดีด้วยนะ แบบขึ้นหน้าแรกในเวลาไม่กี่วัน
แต่ไม่เคยได้รับรายงานอะไรเลย
คิดว่าคงมีปัญหาแล้วละ
รู้งี้ทำมือขายเอง สบายใจกว่าต้องมาเครียดว่าจะถูกโกงหรือเปล่าอีก

กูอยากลองแปลอะไรหน่อย ถามหน่อยว่าเวลาเจอประโยคที่ในหัวอะเข้าใจแต่แปลไม่ถูกจะทำไง กับเวลาแปลได้ประโยคแล้วแต่แข็งสัสๆเลยนี้จะทำไง

>>60 ถ้าในสัญญาไม่มีบอก มึงควรเมลล์ไปถามตรงๆ เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง

>>58 ปกติสัญญาที่ไม่มีระบุรายได้อีบุ๊คจะเสร็จสนพ. หมดในแง่เอาไปบอกว่าเอาไปต่อยอดส่งเสริมการขาย สำนักพิมพ์จะถือว่าหนังสือตัวเล่มเขาลงทุนเยอะเขาจะเอากำไรฟรีๆ จากอีบุ๊ค

ก่อนเซ็นต้องถามแต่แรกเลยว่ารายได้ที่นอกเหนือสิ่งพิมพ์ได้หรือเปล่า? บางทีเอาไปทำละครนักเขียนไม่ได้อะไรเลยก็มี สำนักพิมพ์ที่แฟร์จะบอกรายละเอียดเลยว่าอะไรที่เขาให้ได้ เขาไม่ให้ และอีบุ๊คนี่เองที่เป็นอีกสาเหตุที่ทำให้นักเขียนไปทำหนังสือกันเองหมดเพราะโดนหักแล้วหักอีกเหลือกลับมาถึงนักเขียนน้อยกว่าอัพเอง

ถ้าได้รายได้จากอีบุ๊คจากสนพ. ปกติเขาจะเคลียร์ยอด 6 เดือน / ปีละครั้ง หลังจากหนึ่งปีไปแล้วอีบุ๊คจะขายได้น้อย (มาก) ลืมๆ เบลอๆ ได้เลยเพราะถ้ายอดไม่เยอะเขาก็ไม่โอนหรือแจ้ง

ปล. ขายดีบางเว็บแค่หลักร้อยนะมึง อย่าไปเชื่อมาก

หลักร้อยเล่มก็หลายพันเกือบๆหมื่นอยู่นะ ถ้าแบ่งแฟร์ๆ ราคาเล่มเดี๋ยวนี่ไปที่ 250-300 บ. กันแล้ว
ได้ตีพิมพ์มันก็ดีตรงได้เหมาจ่ายในแบบรูปเล่มมาส่วนหนึ่ง
แต่ปกติสัญญามันจะแบ่งเซ็นสองอย่าง ถ้าถามกูที่เคยผ่านการตีพิมพ์มาเหมือนกัน ยุคนี้ถ้าแน่ใจฐานแฟนคลับตัวเอง ออกebook เองได้พอๆกับตีพิมพ์แล้ว
แถมสบายใจกว่าอีก เพราะขายebookได้เต็มๆในงานที่เราเขียน มีทุนก็ทำมือเองสักส่วนหนึ่ง แม้จะหลัก200-300เล่ม ก็ดีกว่าไปถูก สนพ. เหมาจ่าย

>>61 ก็เกลาไปเรื่อยๆ จนกว่ามึงจะคิดว่าจะเจอคำที่ใช่
เหตุผลที่มึงนึกคำไทยไม่ออก แปลว่ามึงมีคลังคำศัพท์ในหัวน้อยเกินไป

กูเจอแนวทางเขียนของกูแล้ว กูคิดว่าจะเอาดีทาง Fictional History แบบ World of ice and fire วะ

กูชอบประวัติศาสตร์ อ่านมาเยอะ ทั้งแบบวิชาการและกึ่งวิชาการ กูชอบ World Building ให้เสร็จหรือเกือบเสร็จแล้วค่อยเขียนนิยาย แต่ยิ่งทำยิ่งทำให้กูเขียนนิยายไม่ออก เขียนได้แต่พล็อต พอลองมาเขียนพล็อตแบบหนังสือประวัติศาสตร์แล้วสนุกกว่าที่คิด เขียนไหลลื่นดี กูเลยอยากรู้ว่ามีหนังสือแบบนี้อีกปะ จะได้เอามาเป็นแนวทาง

>>66 สามก๊ก

>>63 เดี๋ยวนี้น่าจะระบุสัญญา ebook หมดแล้วนะ
ส่วนตัวคิดว่าสมัยนี้ระบบขายเหมา น่าจะมีน้อยแล้วมั้ง นอกจากไปหานักเขียนหน้าใหม่ๆ ขึ้นมา
ส่วนนักเขียนที่พอรู้เรื่องการทำ ebook ก็น่าจะพอรู้เรื่องผลประโยชน์บางแล้ว
แต่คนที่มาถามว่าไม่ได้รายงานอะไรเกือบปีนี้ ผิดปกติมากๆ แล้วนะ
สนพ. น่าจะมีปัญหาแล้วล่ะ

มีใครเคยขายพล็อตป่ะ กูนึกพล็อตเรื่องสั้นออกแล้วบอกเล่นๆว่าจะขายพล็อตแต่มีคนอยากซื้อ แต่กูไม่รู้ว่าเค้าซื้อขายกันเท่าไหร่

>>69 มึงคิดว่าพล็อตของมึงดีแค่ไหนล่ะ มึงก็ตั้งราคาตามนั้น ถ้าคนซื้อเขาพอใจกับราคาแล้วคิดว่าคุ้มค่าเขาก็จะซื้อเอง ของแบบนี้มึงจะมาเทียบวัดไม่ได้หรอก มันเป็นผลงานที่เป็นความคิดของมึง ก็เหมือนกับค่าจ้างของพวกนักวาด ราคาก็ตามระดับฝีมือความเทพ

>>69 เห็นมีโครงการประกวดพล็อตชิงรางวัลของสภาพรนี่ เก็บไว้ส่งประกวดเอาก็ได้
ส่วนมาขายใครได้ คิดว่านอกจากรู้จักพวกนักเขียนสายรับจ้างปั่นงานส่งให้สนพ. ก็คงยากแล้วล่ะ
ยิ่งไม่รู้จักใครเลย คงยากที่จะขายใครได้ นอกจากแต่งเอง

>>69 มีพวกขายพล็อตทำละครทำหนังอยู่ แต่มึงก็มีความเสี่ยงจะโดนดอยไปใช้ฟรี ต้องดูด้วยอะนะว่ามึงเป็นใคร มีดวงไหม

ส่วนพวกนักเขียน พวกนี้เขามีพล็อตรอเขียนเป็นกะตั๊ก ไม่อดอยากหรอกมึง

ห้องไหนคุยเรื่อง ARC award บ้างครับ

>>73 คุยที่นี่ก็ได้

เจอตารางแบ่งอาชีพ (แฟนตาซี) น่าสนใจดี http://weareadventurers.tumblr.com/image/139671868489

เพื่อนโม่งมีนิยายรึประวัติศาสตร์แนวสงครามทหารม้าเด่นๆแนะนำมั้ยอ่ะ กำลังเขียนนิยายสงครามอยู่ พอมาถึงทหารม้ามันดันตันซะงั้นกลัวไม่เรียล

>>76 war horse ได้มะ หรือไปอ่านประวัติ hussars ดู

>>76 อ่านไตรภาคสัยถัง โดยเฉพาะภาคแรก พระเอกนำทัพม้าเก่งที่สุดแล้ว แล้วก็หนังสือประวัติศาสตร์มองโกลของ penage มันมีพิชัยสงครามสำหรับทหารม้าของเจงกิสข่านให้อ่านท้ายเล่มด้วยมั้ง

>>77 >>78 แต้งกิ้วค่ะ เพื่อนโม่ง ฮัสซ่านี่สุดยอดจริง

เอ้อ ขอถามอีกรอบนึงสิ คิดว่าถ้าเราเขียนแบบนี้จะโอมั้ยอ่ะ
คือศึกระหว่างสองฝ่ายจบลงแล้ว ฝ่ายนึงชนะแบบรู้ผลไปเรียบร้อยแล้ว แต่ฝ่ายชนะต้องการรักษาน้ำใจของฝ่ายแพ้ที่สู้กันมายาวนาน
โดยการหยิบอาวุธ ไปคืนให้กับมือแม่ทัพของอีกฝ่าย คนอ่านเขาจะเก็ทมั้ยเรื่องเกียรติยศอะไรแบบนี้ รึควรจะนำเสนอยังไงดี

>>79 ขึ้นอยู่กับเซ็ตติ้งโลก + สถานการณ์ล้วน ๆ อ่ะ แต่ขอฝากคำถามให้ไปลองคิดดูเผื่อจะช่วยให้เขียนง่ายขึ้น สาเหตุของศึกคืออะไร ศึกมันดำเนินไปยังไง และจบลงแบบไหน ความเสียหายทั้งสองฝ่ายเท่าไหร่ เป็นศึกจริง ๆ หรือเป็นแค่การประลองก่อนเริ่มระดับความจริงจังของศึกมีแค่ไหน คนที่นำทัพทั้งสองฝ่ายมียศอะไร มีเจ้านายมั้ย หรือว่าเป็นกษัตริย์นำทัพเอง แม่ทัพฝ่ายที่ชนะจะแน่ใจได้ยังไงว่าฝ่ายที่แพ้จะไม่หาวิธีเล่นงานกลับ หรือวางกับดัก หรือไม่มีพลหน้าไม้ซุ่มยิงรอเก็บ

>>79 เขียนอธิบายธรรมเนียมของโลกนั้นในสายตาของผู้แพ้สิ

มีกรณีที่น่าสนใจอย่างหนึ่ง ชนเผ่าบางเผ่ามีธรรมเนียมการยื่นของขวัญแรกพบหน้า อย่างเช่นยื่นกล้วยให้ ถ้าอีกฝ่ายรับแปลว่าเป็นมิตร มันมีนัยยะอีกอย่างที่แฝงอยู่ คือการกินของอย่างเดียวกันหมายถึงพวกเดียวกัน ใน GoT ก็มีธรรมเนียมให้แขกกินขนมปังกับเกลือ ซึ่งตั้งอยู่บนหลักเหตุผลเดียวกันนี้ละ

>>80 >>81 แต้งกิ้วมากค่ะ ละเอียดมากกกก

อีกคำถามนึงตอนนี้แต่งใกล้จะจบแล้วคิดว่าเวลาปล่อยควร ปล่อยวันละตอนดีมั้ยอ่ะ แล้วปล่อยเวลาไหนคนจะเห็นเยอะที่สุดอ่ะ
คือแฟนคลับเราก็มีเยอะพอสมควรนะ แต่บางทีปล่อยไปแล้วคนเห็นกันไม่ถึง 1 ใน 4 อยากได้แฟนคลับใหม่ๆเพิ่มด้วย

อันนี้เป็นเรื่องที่ 2 เองน่ะ เรื่องแรกปล่อยสุ่มๆไปแล้วมันฟลุคอะไรไม่รู้คนตามขึ้นมา เรื่องนี้เลยกะจะให้มันดูพัฒนาขึ้นมาหน่อย

เจ้า - จ้าว ใช้ต่างกันยังไง

>>84 กูว่าจ้าวดูโบราณกว่า เก่าๆ

>>82 อาทิตย์ละตอนดีสุด เวลามึงอยากแก้อะไรจะได้มีเวลาแก้

>>84 กุก็ว่าจ้าว

>>84 ได้เหมือนกัน แต่ส่วนมาก จ้าวใช้กับวิญญาณ เทพ ปีศาจ ไม่ค่อยใช้กะคน แล้วก็ดูโบราณกว่าเหมือนข้างบนว่า

>>84 เราเข้าใจแบบนี้มานานมันถูกไหมอ่า
จ้าว = ผู้ปกครอง Lord คำเรียกผู้มีอำนาจ เช่น จ้าวแห่งเมืองขีดขิน
เจ้า = คำแทนตัวอีกฝ่ายแบบโบราณ เช่น เจ้าจะไปไหน

>>84 ทำกูสงสัยด้วย เลยลองไปเปิดพจนานุกรมดู
ในพจฯบอกว่า จ้าว=เจ้า ... กูนี่ไปไม่เป็นเลย 55555
แต่เรื่องเซ้นส์ของคำ กูก็เห็นด้วยกับเม้นต์บนๆ จ้าวดูโบราณกว่า

จ้าว (โบ) น. เจ้า.

เจ้า ๑ น. ผู้เป็นใหญ่, ผู้เป็นหัวหน้า, เช่น เจ้านคร; เชื้อสายของกษัตริย์นับตั้งแต่
ชั้นหม่อมเจ้าขึ้นไป, บางแห่งหมายถึงพระเจ้าแผ่นดินก็มี เช่น เจ้ากรุงจีน;
ผู้เป็นเจ้าของ เช่น เจ้าทรัพย์ เจ้าหนี้; ผู้ชํานาญ เช่น เจ้าปัญญา เจ้าความคิด
เจ้าบทเจ้ากลอน; มักใช้เติมท้ายคําเรียกผู้ที่นับถือ เช่น พระพุทธเจ้า เทพเจ้า;
เทพารักษ์ เช่น เจ้าพ่อหลักเมือง.
เจ้า ๒ ส. คําใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย สําหรับผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อยอย่างสุภาพหรือ
เอ็นดู, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒ เช่น เจ้ามานี่, คําใช้แทนผู้ที่เราพูดถึง,
เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓, มักใช้เข้าคู่กับคํา นั่น เป็น เจ้านั่น เช่น เจ้านั่น
จะไปด้วยหรือเปล่า.
เจ้า ๓ น. คำนำหน้าชื่อเพื่อแสดงว่าเป็นเชื้อสายเจ้านายฝ่ายเหนือ เช่น
เจ้าดวงเดือน; คํานําหน้าที่ผู้ใหญ่เรียกเด็กหรือผู้น้อย เช่น เจ้าหนู
เจ้าแดง เจ้านี่.
เจ้า ๔ น. ผู้ค้าขายสิ่งของต่าง ๆ เช่น เจ้าผัก เจ้าปลา, ลักษณนามหมายความว่า
ราย เช่น มีผู้มาติดต่อ ๓ เจ้า.

และ
https://pantip.com/topic/30208430

สรุป เหมือนกัน

>>91 แม่จ้าว เข้าใจผิดอยู่นานสรุปคือเขียนไม่เหมือนกันเฉยๆหรอกเรอะเจ้า!

>>92 ถ้าแม่เจ้าน่าจะเจ้าได้แบบเดียวนะ อย่างน้อยเราไม่เคยเห็นแม่จ้าว

แต่จ้าวกับเจ้าทำให้เรานึกถึง เสพกับเสพย์

>>93 เริ่มจะสับสน เจ้า-จ้าว แล้วเนี่ยยังจะมี เสพ มาอีกตัวเหรอ T_T

คือกูสงสัยว่า ทำไมบางคนถึงใช้คะค่ะไม่ถูกวะ กูเจอในนิยาย กระทู้ตามเน็ต แล้วหงุดหงิดอะ

>>95 เนื่องจากกูใช้ไม่ถูกกูจะตอบให้(คนอื่นอาจไม่ใช้แบบเคสกู) เพราะอ่านแล้วมันรู้สึกเสียงไม่ต่างกัน คือแค่มีคะ/ค่ะ นะ/น่ะ ละ/ล่ะ อะไรจำพวกนี้มานี้กูอ่านออกเสียงไม่เป็นหมดเลยทุกอย่างออกเสียงเหมือนกัน เอาจริงคือกูก็พึ่งมารู้ตัวจนคนบ่นเยอะๆแล้วแบบ หือ มันเสียงต่างกันด้วยเหรอ?
ปล.กูควรบอกมั้ยว่ากูผันวรรณยุกต์ไม่เป็น
ปปล.กูพึ่งมาแยกคะ/ค่ะออกได้ด้วยคำว่าโยคะ(มีคนบอก) แต่กูก็นึกถึงโยคะแค่ตอนที่ต้องพยายามเขียนให้ถูก เวลาอ่านปกติกูก็ยังแยกคะ/ค่ะในหัวไม่ออกเหมือนเดิม

กูเห็นคนทวิตว่า จ้ะ เนี่ย ทุกคนออกเสียงเป็น จ่ะ กันอยู่แล้ว กูเลยสงสัย พวกมึงออกเสียงจ้ะว่ายังไงกันวะ ของกูจ้ะก็จ้ะ จะก็จะ และจ่ะเนี่ยไม่มี

>>97 จ่ะ,จ้ะ,จ๊ะ ==>จ๊ะ...

>>97 จ่ะ มันออกเสียงว่า จะ ไม่ใช่เหรอ

>>95 สมัยเด็กน้อย กูเคยถามเพื่อนที่เรียนภาษาไทยมาด้วยกันว่าทำไมถึงเขียนนะค่ะในประโยคคำพูด เพื่อนกูบอกว่าคนอื่นเขาก็เขียนกันแบบนี้ แล้วจากนั้นกูก็เห็นคำว่านะค่ะมากขึ้นเหมือนเป็นเทรนด์อะไรสักอย่าง กูก็เลยทึกทักเอาเองว่าคำว่านะค่ะเนี่ยมันเกิดเพราะคนใช้ตามๆกันมาจนชินไปแล้ว แต่ถ้าค่ะกับคะ ที่ใช้ไม่ถูกเฉยๆนี่กูคิดว่าเขาใช้ผิดเพราะผันวรรณยุกต์ไม่ถูกเหมือนกัน

>>97 อักษรกลางคำตาย รูปสามัญ ออกเสียงเอก ไม่ใช้รูปเอก ส่วนรูปอื่นๆผันและออกเสียงตามปกติ
ดังนั้น จะ(ออกเสีนงเอก). จ่ะ(ไม่ใช้). จ้ะ(รูปโทเสียงโท) จ๊ะ(รรูปตรีเสียงตรี) จ๋ะ(รูปจัตวาเสียงจัตวา แต่คำนี้ไม่มีความหมายเลยไม่เห็นที่ใช้)

>>100 เออไอ้ นะค่ะ นี่ด้วย ทำกูหงุดหงิดมาก เลิกอ่านเลยว่ะ แต่บางทีก็เสียดายพล็อต

ส่วนนึง​เพรา​ะคนแยกไม่ออกระหว่างภาษาพูด​กับภาษา​เขียนด้วยมั้ย
คิดแต่ว่าวิบัติ​เพื่ออารมณ์ ออกเสียงแบบไหนเขียนแบบนั้น​ ไม่ยึดว่ามันถูก​มั้ย เขียนแบบนี้น่ารักกว่า บลาๆๆ

>>103 มั้ย คือภาษาพูดปล่าววะ แล้ว ไหม คืออะไร ภาษาเขียน?

>>95 การล้มเหลวในการสอนเรื่องการผันวรรณยุกต์ ซึ่งปัจจุบันเกิดปัญหามากเพราะเด็กไทยรุ่นใหม่ไม่รู้อะไรคืออักษรสูง กลาง ต่ำ และไม่เข้าใจภาษาทางการกับภาษาพูด

>>97 เหมือน อะ ไม่มี อ่ะ

>>101 +1

>>104 มั้ยคือภาษาพูด ไหมคือภาษาเขียน สามารถอนุโลมกรณีในเครื่องหมาย "..."

สังเกตอีกคำที่กำลังจะเป็นปัญหา "เมื่อไหร่" เห็นเริ่มพิมพ์ตัวนี้กันเยอะขึ้น

>>105 กูอยากสารภาพว่ากูเรียนรุ่นเก่าแต่กูก็ไม่เข้าใจเรื่องการผันวรรณยุกต์ตั้งแต่ตอนนั้นเลย ฮือออออ
ตอนที่ >>101 อธิบายกูนี้คิดเลย ไอ้เสียงโท เสียงเอก นี้มันคือเสียงยังไงวะ//ทำหน้าตาเลื่อนลอย

>>106 มึงอ่านหนังสือแต่เด็กปะ คือกูอ่านหนังสือแต่เด็กเลยไม่สับสนเรื่องการใช้ภาษาอะ

>>106 เวลาผันเสียงวรรณยุกต์ เริ่มต้นลองผันอักษรกลางคำเป็นก่อนอ เช่น
กา. ก่า. ก้า. ก๊า. ก๋า
เสียงมันจะไล่เคล้ายโน้ตดนตรี เสียงสามัญ เสียงเอก เสียงโท. เสียงตรี เสียงจัตวา
ส่วนรูป ก็ที่เราเขียน รูปสามัญ(ไม่มีวรรณยุกต์). รูปเอก (่). รูปโท (้). รูปตรี (๊). รูปจัตวา(๋)

วิธีที่ง่ายคือการไล่เสียงเอาให้ครบ. เวลาจะใช้งานก็ค่อยนึกถึงหลักภาษาที่เป็นข้อกำหนด
อย่างอักษรสูง อักษรต่ำ ใช้แต่ไม้เอก กับไม้โท เท่านั้น คำไหนไม่มีใช้ตัวอื่นแทนเพื่อให้เสียงครบ

ผันไม่เป็นถ้าอ่านไม่มากแต่เด็กเป็นเรื่องธรรมดา คาดว่าเป็นผลผลิตของยุคบัตรคำ จำเป็นคำๆ สะกดแบบจำการเรียงลำดับจากซ้ายไปขวา ไม่ใช้ตัวสะกด
การจำคำเยอะๆ หลายๆคนจะมีปัญหาการเชื่อมโยง มันเป็นเรื่องของสารเคมีในสมอง ทำให้การเชื่อมของสมองสองซีกทำได้ยากหน่อย
ไม่เกี่ยวกับไอคิว อีคิว หรือสารพัดคิว

>>107 อ่านน่าจะเยอะละมั่ง แต่มานึกดูการอ่านออกเสียงในหัวของกูมันก็บรรลัยตั้งแต่เด็กเลย กูสามารถอ่านเซราวี กลายเป็นเดวิด(หรืออะไรจำพวกนี้)ได้หน้าตาเฉย
>>108 นั้นแหละที่กูทำไม่เป็น กูสามารถผัน กา ก่า ก้า ก๊า ก๋า เป็น กา ก๋า ก๊า ก่า ก้า ได้หน้าตาเฉยมาก(ตอนทำข้อสอบกูจำได้ว่าเจอเรื่องนี้ปุ๊บก็มาจ้ำจี้มะเขือเปาะเลย)
ปล.กูว้ากูยังอยู่ในบุคที่สอนแบบ ม เอือ ง เมือง อะไรงี้นะ
ปปล.อนึ่งกูก็อยากแก้แหละ แต่ส่วนหนึ่งในหัวกูก็บอกว่า เรื่องแค่นี้ทำไมต้องแก้วะ(แย่มากๆ)

Ky ขอถามโม่งที่เคยตีพิมพ์ ถ้านิยายมีภาคต่อ 4 ภาค แต่กูแต่งจบ 2 ภาค ส่งให้สนพ.พิจารณาได้ปะวะ หรือต้องแต่งให้ครบสี่ภาคแล้วค่อยส่ง

>>109 ไม่ใช่หมอ แต่ขอเดาจากข้อมูลว่าน่าจะเป็นแอลดีแบบอ่อนๆไม่รุนแรง เลยติดขัดแค่การเชื่อมโยงเสียงกับตัวอักษร ถ้าอยากแก้แนะนำให้ไปดูยูทูปที่สอนการผันวรรณยุกต์ของเด็กประถม น่าจะเริ่มที่ ป.2 เค้าสอนไล่เสียง แต่ทำใจนิดนึงสอนเด็กเล็กๆ อาจน่าเบื่อบ้าง
ต้องฝึกอย่างต่อเนื่องเป็นเดือนๆ แต่ไม่นาน ประมาณให้สมองมันสร้างลิงค์ได้ สามเดือนน่าจะได้ผลเน้นความสม่ำเสมอ
หมอเคยเอาภาพmri ของสมองก่อนและหลังการฝึก มาให้ดูการทำงานของสมองที่เปลี่ยนไป

>>109 ต้องผันอักษรกลางให้ได้ก่อน คือต้องจำอักษรกลางให้ได้ก่อน (กลางเป็นกลางตายไปว่ากันอีกที) ถ้าจำอักษรกลางไม่ได้จะไปต่อ สูง ต่ำ ไม่ได้ ตอนเรียนครูสอน ไก่จิกเด็กตายบนปากโอ่ง คือ ก จ ด ต ฎ ฏ บ ป อ

จ่ะ กุใช้กรณีเป็นคำพูดประมาณประชดนิดๆ ประมาณว่า จ่ะ เอาที่สบายใจ ประมาณนี้ แต่ถ้านับตามจริงคำนี้มันไม่มีหรอก ถ้าเขียนนิยายก็ไม่ควรจะใช้ เหมือนเป็นคำสำหรับแชททั่วๆไปมากกว่า ส่วนออกเสียงของกุ จ้ะ จ๊ะ ไม่เหมือนกันว่ะ เหมือนเจ้ เจ๊ ไม้โทสำหรับกุเสียงจะต่ำกว่าหนึ่งระดับ

ส่วนคะ/ค่ะ เมิงควรทำใจตั้งแต่ครูสมัยใหม่ยังใช้ผิดๆถูกๆละว่ะ กุนี่งงเลยเรียนภาษาไทยกันมายังไงวะ น่าจะเกี่ยวกับพื้นฐานการสอนแล้วล่ะกุว่านะ พวกนี้ เพราะกุสังเกตุดูรุ่นหลังๆกุไปนิดหน่อยจะยังไม่มีปัญหากัน ไม่นับพวกสก๊อยที่จงใจนะ พอรุ่นหลังจากนั้นไปปั๊บ คืออ.ที่สอนรุ่นเราๆเกษียณไปหมดแล้วไง เวลากุไปดูรร.เก่านี่แบบมีแต่อ.วัยรุ่นๆ ผลก็ตามน้านนน แต่มีที่ดีๆมีไหมก็คงมี แต่สมัยนี้ไม่เข้มงวดเท่ารุ่นก่อนๆแล้วควรจะทำใจ อ.ทำไรมากไม่ได้เลยตีก็ไม่ได้ นุ่นนี่ก็ไม่ได้

พวกคำพูดคำเขียนกุยังมึนๆเลยถึงเวลาก็ไปเปิดเช็คเอาง่ายกว่า บางทีใช้จนชินก็ลืมไปว่านี่มันคำสำหรับพูด

>>113 ตั้งแต่เห็นอ. มหาลัยกูใช้ผิดกูก็ปลงละ

>>110 อีกสองภาคที่เหลือลองส่งแค่พล็อตไปก็ได้มั้ง

กูเห็นเรื่องการผันเสียงวรรณยุกต์แบบผิดๆแล้วเซ็งว่ะ มันเป็นเรื่องที่เรียนตั้งแต่ประถมเลยนะ โตมาแล้วยังใช้ไม่เป็นอีกเหรอ อย่างคนแก่ๆเรียนน้อยอะไรอย่างงี้ยังพอว่า แต่คนสมัยนี้ที่มีการศึกษาหรือเด็กที่เรียนพิเศษมาเยอะแยะยังใช้ผิดอีก แสดงว่าอ่านหนังสือไม่ออกป้ะวะ ไม่งั้นมันก็ต้องใช้รูปวรรณยุกต์ถูกเสียงดิ ถ้าเสียงมันออกเหมือนกันจะใช้วรรณยุกต์ต่างกันทำไม

>>110 ตอบนะมึง
แนะนำว่าถ้ามึงเป็นนักเขียนหน้าใหม่และไม่ได้มีติ่งตามเป็นหมื่นเป็นแสน ควรจะเขียนให้จบก่อนค่อยส่งเรื่องพิจารณาเพื่อเซฟตัวเอง แต่ถ้าเรื่องไหนยอดวิวหลายแสนหรือหลักล้าน มึงสามารถลองดูได้

ส่วนคำว่า จ่ะ อักษรกลางไม่มีคำตายวรรณยุกต์เอกนะถ้ากูจำไม่ผิด อ่ะ จ่ะ อะไรพวกนี้ใช้ไม่ได้ มีช่วงหนึ่ที่มีคนตั้งมู้ในเด็กดีเพื่ออธิบายอะ ลองค้นดู

>>117 ขอบใจมากสหายโม่ง กูเป็นนักเขียนหน้าใหม่ยอดแฟนหลักร้อยเอง คงต้องแต่งให้จบก่อนส่งละนะ

กูเจอปัญหานี้มานานมากจนรู้สึกตัวเองเป็นพวกหัวรุนแรงแล้วอะมึง กูรู้สึกว่าคนเขียนคะค่ะผิดมันโง่ เรื่องง่ายๆแค่นี้ก็ทำไม่ได้ ยิ่งเตือนแล้วไม่ปรับปรุงกูก็ยิ่งหงุดหงิด
ยังไงกูก็เลิกมองคนใช้ผิดว่าโง่ไม่ได้สักที ทำไงดีวะ

>>120 ถ้าไม่แนวโน้มว่าชอบใช้ผิดอย่างจงใจ มองใหม่ว่าเป็นคนป่วย เป็นอาการของคนที่บกพร่องทางการเรียนรู้ทางด้านภาษา (มีราวๆ10%)และไม่ได้รับการรักษาเยียวยาจากครูผู้เชี่ยวชาญ เพราะถ้าไม่ใช่2สาเหตุข้างต้นเป็นได้ว่าไอคิวต่ำกว่าค่าเฉลียมาตรฐาน น้อยว่า90

>>120 หลายคนไม่ได้โง่ แต่ดื้อก็เยอะ ยิ่งมีคนไปด่ายิ่งไม่แก้อีโก้สูงเทียมฟ้ากันจะตาย คนโง่กุเฉยๆ หลายคนอาจจะแค่ไม่รู้ก็ปรับปรุงกันได้ ไม่มีใครรู้ไปหมดทุกอย่างหรอก แต่พวกดื้อด้านไม่ฟังใครนี่สิ น่าเบื่อกว่าเยอะ

กูหงุดหงิดเพื่อนกูมาก คือกูก็ไม่ได้อยากเป็นแกรมม่านาซีนะ แต่มั้ย-->ไม๊ คะค่ะใช้ผิด น่ะค่ะนะคะยิ่งไม่รู้เรื่อง วิจารณญาณก็เป็นวิจาลนยาน คือมึงช่วยค้นหาคำถูกก่อนพิมพ์ทีเถอะ ในหัวกูนี่ขีดตัวแดงรัวๆเลย

ไม้ยมกในคำพูดนี่เขียนยังไงวะ สงสัย "ยนยบ ๆ " กับ "ยนยบ ๆ"
แล้วเครื่องหมาย ? ! ก็แบบเดียวกันใช่ไหม กูไม่มีปัญหากับการบรรยายนะ แต่พอในวงเล็บแล้วดูไม่สวยแปลกๆ เลยไม่แน่ใจ

>>105 เมื่อไหร่ผิดยังไงว่ะ พจนานุกรมยังมีเลยมึง
http://www.royin.go.th/dictionary/

>>120 +1 ค่ะ คะไม่ถูกกูก็มองว่าโง่ว่ะ กูไม่รู้ว่ามีโรคอะไรแบบนี้ด้วย แต่ถ้ามึงเป็นโรคนี้แล้วรู้ตัวเวลาเขียนมึงก็ช่วยไปเปิดพจนานุกรมหน่อยได้ไหมวะ สรุปคือไม่โง่ก็ขี้เกียจสินะ
จ่ะ กูก็ไม่เข้าใจ มันต้อง จ้ะ นิ อีกอันก็ ชั้น ก็รำคาญมาก
ต้องโทษพวกสก๊อยแหละ ใช้คำผิดแล้วนึกว่าเท่ นาน ๆ เลยนึกว่าถูก
แต่ตอนนี้อย่างน้อย ปล่าว ก็ตายไปแล้วนะ ต่อไปพวกคำผิดอื่นก็อาจตายตามก็ได้ (สาธุ)

>>105 เมื่อไหร่ อ่ะถูกแล้วมึง ไม่ได้ผิดเลย กูหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นคนพิมพ์ว่า เมื่อไร ด้วยซ้ำ มึงลองอ่านออกเสียงดังๆ สิ แล้วมึงจะรู้ว่ามันผิดยังไง
>>123 คำว่ามั้ย ของมึงก็ผิด มันเป็นภาษาพูด ถ้าอยากให้ถูกต้องเป็น ไหม
กูรำคาญทุกครั้งที่เห็นคนพิมพ์อะไรเล็กๆ น้อยๆ ผิด (ถ้าพิมพ์ผิดไม่ได้ตั้งใจนี่เฉยๆ) มันบ่งบอกถึงสติปัญญาคนพิมพ์อ่ะ แต่กูก็ขี้เกียจไปนั่งไล่แก้ทุกคน ทำตัวเป็นแกรมม่านาซีนะมึง กูเลยปลง คิดซะว่า คนเราสติปัญญาไม่เท่ากันแล้วกัน

>>126 เมื่อไรก็ถูกนะมึง มันเป็นคนละคำ ออกเสียงคนละแบบ แต่ความหายเหมือนกัน คำประเภทนี้ก็มี ซ่าหริ่ม-ซาหริ่ม (แต่คนเรียกสะหริ่ม) คาคบไม้-ค่าคบไม้
โปรดไปฟังเพลงกว่าจะรักค่ะมึง

>>126 บางทีกูก็ใช้เมื่อไรนะ และออกเสียงสามัญว่า ไร ตามรูปที่เขียนด้วย ไม่ได้ออกเสียงเอกว่า เมื่อไหร่ คือใช้ตอนพูดเล่นๆกับคนสนิทกันเหมือนแบบภาษาโบราณไรเงี้ย ไปเมื่อไร ว่างเมื่อใด ฯลฯ

ส่วนมั้ยที่ >>123 พูดอะ น่าจะหมายถึงหงุดหงิดที่เขียนว่า ไม๊ ว่ะ เพราะ ม ม้ามันใช้กับไม้ตรีไม่ได้ ถ้าจะเขียนก็ต้อง มั้ย เวลาเห็นพวก ไม๊ ค๊ะ กูก็หงุดหงิดเหมือนกัน

>>127 >>128 เออกูพลาดเลยตรงนี้ แต้งพวกมึงมากๆ ที่มาบอก
ส่วนคำว่า มั้ย ไม๊ กูว่าสองคำนี้จริงๆ มันก็ผิดนะ เพราะไม๊ มันไม่มี ส่วนมั้ย มันก็ภาษาพูด ถ้าจะพิมพ์/เขียน ยังไงก็ต้อง ไหม อ่ะ

>>129 มั้ยกูจำยอม แต่ไม๊ศรีจะไม่ทนค่ะ

>>126 ไม่ๆ คือเวลาเขียนกูก็ใช้ไหม แต่ถ้ากูพิมพ์เชิงบ่นหรืออะไรงี้กูก็จะใช้มั้ย มันออกเสียงได้อารมณ์กว่า แต่คือไม๊นี่กูไม่ไหวจริงๆว่ะ...
(กู>>123)

แล้วถ้า "ไปตื๊บคนมา" ต้องเปลี่ยนไป "ไปกระทืบคนมา" รึเปล่า เพราะถ้าเป็นกระทืบมันไม่ได้สำนวนตัวละครเลย

>>129 มั้ย กูว่าไม่ผิดนะถ้าไม่ใช่ในงานเขียน ทางการหรือบทบรรยาย อย่างให้ตัวละครพูดว่า "เธอจะไปกินข้าวกับฉันไหม" หรือ "แกๆ วันนี้ไปกินข้าวบ้านฉันมั้ย" มันก็โอเคทั้งคู่อะ
>>132 ตื๊บหรือตื้บ มึงเอาให้ชัวร์ก่อน

>>132 ต้องดูว่าเป็นบทพูดหรือบรรยาย ถ้าบทพูดก็แล้วแต่ตัวละครอีกว่าแนวไหน ถ้าปูมาว่าลักษณะนิสัยชอบใช้คำประมาณนี้ก็ไม่ผิดอะไร

>>124 ไม่ต้องเว้นวรรค "ยนยบ ๆ" ถูก หลัง"...!" "...," "...?"

ถามนิด ตอนนี้กุแต่งไปได้สักพักแล้วแต่ชื่อเรื่องยังไงก็นึกไม่ออกไม่ค่อยถูกใจ หรือไม่ก็ดูไม่เข้ากับเรื่อง ปกติมีหลักการตั้งกันยังไงบ้าง

>>136 เคยตั้งว่า 'ยังนึกชื่อไม่ออก' อยู่พักจนกระทั่งเขียนไปร่วม30ตอนแล้วถึงเปลี่ยนชื่อเพราะคิดชื่อออก....
เอาใหม่ๆ ถ้านึกไม่ออกจริงๆเอาชื่อตัวเอกมาตั้งก็ได้แล้วใส่คำที่มันบอกธีมของเรื่องไป

>>137 หรือกุควรเขียนๆไปก่อนค่อยนึกชื่อดีเนี่ย 30ตอนนี่เยอะอยู่นะ 555+ ธีมเรื่องยังหาคำที่สื่อได้ไม่ครบเท่าไหร่ แต่งๆไปอาจจะนึกออกก็ได้มั้ง

>>138 ตั้งแบบที่พอใช้ได้ไปก่อนก็ได้แล้วถ้าตอนหลังนึกได้อันที่ดีกว่าค่อยไปเปลี่ยนก็ยังไม่สายทางนี้เปลี่ยนตั้งสามรอบ =3= แต่อย่าบ่อยกับถี่เกินเด๋วคนอ่านจำเรื่องไม่ได้เอาที่สำคัญอย่าเปลี่ยนหักดิบเกินจนมันไม่เหลือเค้าของชื่อเดิมด้วยเป็นดีที่สุด

>>139 น่าสนใจอยู่แบบนี้ จะตั้งว่านึกไม่ออกแบบโม่งบนก็สงสารคนอ่าน

KY หน่อยยย มีอาชีพไหนในโลกนี้ที่มันไม่ ต้องติดต่อสื่อสารกับคนอื่นมากป่ะ คือพระเอกกูมันต้องเก็บตัว ไม่สุงสิงกับใครทำงานอยู่บ้านแต่มีเงินอ่ะ นอกจากนักเขียนแล้วกูนึกไรไม่ออกเลย
กราฟิคดีไซน์ ถาปนิก โปรแกรมเมอร์พอได้ป่ะ

กูกลัวการเขียนเรื่องยาวๆมาตลอด กูเคยเขียนแต่ตอนเดียวจบ บางทีก็สั้นบ้าง ยาวบ้างแต่ไม่เคบเกินตอนเดียวซะที กูอยากเขียนนะแต่กลัวจะวางพลอตไม่ถูกว่ะ กูไม่เก่งเรื่องอะไรที่มันซับซ้อนเอาซะเลย จะเขียนแค่สองสามตอนจบยังไม่ไหว พวกมึงมีอะไรจะแนะนำไหม แบบควรเริ่มต้นยังไงดี

>>141 นักแปล เล่นหุ้น?

>>133 >>134 ใจมาก ตื้บๆ

>>141 ไม่แนะนำสถาปนิก กับสายออกแบบ ต้องคุยกับคนเยอะมีทีม มีae มีสาระพัด
นอกจากพวกวาดรูปในเน็ตขายต่างชาติใน daไรพวกนี้นะ

>>141 เล่นหุ้น

>>126 เมื่อไร คือคำเก่าที่ถูกปะวะมึง เมื่อไร เท่าไร กระไร นั่นประไร
เมื่อไหร่ คือพิมพ์ตามเสียงที่พูดเพี้ยนกันมา จนกลายเป็นถูก
กูคิดว่าเป็นแบบเดียวกับ ฉัน ที่ออกเสียงเหน่อเป็นชั้น แล้วดันกลายเป็นคนที่เหน่อคือคนกรุงเทพ คนภาคกลางที่ออกเสียงฉันถูกต้องเลยกลายเป็นโดนล้อว่าเหน่อแทน

>>141 เป็นนีท พ่อแม่รวย

>>141 โปรแกรมเมอร์รวยนะมึง แบบสายหาบัคโประแกรมต่างๆอะ ได้รอบนึงเป็นแสนๆ

กุเจอปัญหาว่ะ ตอนนี้กุเอาแต่ build world ไปจนเกือบทั้งเรื่องละ แบบว่ามีเรื่องตรงกลางแล้ว แต่ไม่มีต้นเรื่องเลย ไม่มีตัวเอก สรุปกุมาผิดทางแล้วใช่มะ

>>141 ฟรีแลนซ์ไปเลยเหอะ

>>150 ไม่หรอก ก็ค่อยๆประกอบไปทีละส่วนก็ได้เมิง ก็อยู่ที่จะดำเนินเรื่องแบบไหนมุมมองไหน ค่อยๆคิดไป ไม่ได้รีบนิ กุก็ช้าๆสโลวไลฟ์ ค่อยๆไปเหมือนกัน นึกตรงไหนออกก่อนก็เขียนไปก่อน ที่ไม่ออกก็ช่างมัน แล้วถ้ามันดูไม่เข้ากันก็ค่อยๆแก้ไปทีละนิดๆ ต้นเรื่องมันก็สำคัญ เมิงอาจจะเอาเหตุการ์ณพีคๆมาใส่ให้ดูน่าติดตามแล้วค่อยกล่าวย้อนก็ได้

Ky ถ้ากูจะขายนิยายเรท 15+ กูควรขายที่เด็กดีหรือนิยายรักวะ อย่าแนะนำธัญวลัย เพราะนิยายกูเรทไม่สูงขนาดนั้น

>>153 กูเรท 15+ โดนเด็กดีดีดออกไม่ให้ขาย (พ่วงด้วยแบนตอนเรทกูด้วย) กูเลยเอาไปลง fiction log กับทำอีบุ๊คขาย meb (ธัญฯ ไม่ไหวเหมือนกัน)

>>150 กุว่าถามตัวเองก่อนเถอะว่าอยากจะเล่าอะไร สามอย่างที่อยากให้มีอยู่ในนิยายตัวเอง ตอบได้ไหมว่าคืออะไร แต่ถ้ายังไม่มีอะไรจะฟุ้งไปเรื่อย ๆ ก็ตามสบาย แต่สุดท้ายระวังเถอะ เมิงจะอยากเล่าทุกอย่างที่คิดมาแล้ว คนอ่านไม่สนุกไปกับมันด้วย

>>153 นิยายรักใช่เว็บนี้ปะ http://www.niyayrak.com

ระบบคล้ายเด็กดีนะ

>>155 กุ150

กุสร้างระบบของโลกนิยายเอาไว้ สร้างไว้เป็นดาต้าเบื้องหลังอะ แต่รู้จะหย่อนมาข้างหน้าได้เท่าไหร่ แต่ละอันไม่ได้เกี่ยวกันตรงๆอะ

>>157 ถ้าเซ็ตโลกไว้เป๊ะ สำนวนต้องเป๊ะตามด้วยนะ ให้อารมณ์แบบไฮ แฟนตาซีอะ คือมันจะมีลูกค้าเฉพาะกลุ่มที่ชอบเสพงานพวกนี้

ถ้าสำนวนไม่ดีพอ คนพวกนั้นมันก็อาจไม่อ่าน ส่วนพวกที่อ่านก็อาจเป็นนักอ่านที่คุณภาพรองลงมาหน่อย ซึ่งมึงอาจเจอคอมเมนต์เหี้ยๆ แบบ "อะไรกันนักหนา" ทำนองนี้ได้

>>158 นั่นแหละที่กุกังวล เพราะบทพูดเริ่มยั้วะเยี๊ยะละ แก้ไปสามรอบเหมือนจะยังไม่เคลียร์ อาทิตย์ละกันกู ไม่ไหว
เล่นmass effect หาไอเดียไปเรื่อยๆก่อนดีกว่า

กูมีพลอตมีเนื้อหาในหัวนะ แต่พอจะเขียน ทำไมมันตีกันจนเขียนไม่ออกเลยวะ หลายครั้งรู้สึกว่าตัวเองเขียนอะไรวกไปวนมาชอบกล บางทีก็รู้สึกเหมือนมันสื่อความหมายออกมาได้ไม่เต็มที่เหมือนอย่างที่ตั้งใจไว้ว่ะ แก้ไงดีวะ พอมีทางมั้ยเนี่ย 555

>>160 ทำสตอรี่บอร์ด ลำดับเป็นช่วงๆแม่งไปเลย

กูเขียนนิยายแนวจีนในเด็ก...ตั้งแต่สามสี่ปีก่อน ที่กระแสนังไม่แรงขนาดนี้ แต่ด้วยนู่นนั่นนี่ ทั้งปป่วยทั้งงาน อีกอย่างคือ กูรู้สึกว่า ตอนนี้ แนวนี้โหล บวกกับกูคิดว่า นิยายกูไม่จีนพอด้วย กูเลยดองยาว ทีนี้ มีคนมาทวง กูรู้สึกผิด แต่พอจะกลับไปแต่งต่อ ก็นึกถึงคำว่า จีนเสิ่นเจิ้น ลอยมาเลย ทำไงดีวะ ปล.กูรักนิยายของกูเรื่องนี้เพราะเป็นเรื่องแรกที่คนตามเยอะ จะลบทิ้งก็เสียดาย

>>162 (คิดว่าคนเขียนเรื่องที่กูตามอยู่อาจจะคือมึงก็ได้...ดอง2ปี)
ถ้าใช่ เขียนต่อเถอะนะ นักอ่านรออยู่

>>163 ไม่ใช่ๆ กูดองไปครึ่งปีเอง แต่ปีที่แล้ว ลงไปไม่กี่ตอน ตกใจ คิดว่า เจอคนทวงอีก ถถ

>>162 เขียนให้จบ เพราะไม่ว่าจะดีเลิศยังไง ยังไงก็หนีไม่พ้นพวกสูงส่ง ที่วิจารณ์งานคนไทยว่าเป็นแค่จีนเสิ่นเจิ้นไปไม่ได้หรอก
แคร์มาก ปวดสมองเปล่า เขียนแค่ให้มีคนอ่านที่ชอบงานเขียนของเราก็พอ
เพราะไม่ว่าจะเขียนยังไง ถ้าเป็นเรื่องอยู่ในกระแส ก็จะถูกด่าว่าไปลอกเขามา เอาไว้ก่อนเสมอแหละ

ไปสายวายมา คนไม่ค่อยเหยียดงานคนไทยกันเองว่าเสิ่นเจิ้น เห็นแล้วรู้สึกสบายใจกว่าแยะ ถถถถ

>>166 สายวาย แฟนคลับกลายเป็นน่ารักกว่าทุกสาย ตั้งแต่เรื่องกระเป๋าหนักแล้ว
แถมไม่ค่อยโดนเถื่อนมาให้ช้ำใจอีก

แน่ใจเหรอว่าไม่มี ถามเพื่อความชัวร์เฉยๆนะ 555

ก้เขียนไว้นะว่า"ไม่ค่อย" กุรุ้แจ้ว่ามันมี แต่ห้อง801น่ารักจิงๆหนิ

>>165 ขอบคุณมาก กูพยายาม

ในนี้มีใครส่งผลงานไป ARC Award บ้างปะวะ?

>>162 กุก็เขียนอยู่นะ แต่กุเขียนสนองนี้ดตัวเอง ยังไม่ได้ลงเว็บ เพราะชอบอู้ ตอนนี้ก็อ่านๆเกลาๆไปเองก่อน พอใจแล้วไปสักครึ่งเรื่องกุว่าค่อยจะลง แต่ถึงกุจะแต่ง แต่กุก็ด่าชาวบ้านอยู่ดีนะ 555 แต่กุด่าพวกที่แต่งตามกระแสนะ แบบไม่หาข้อมูลห่าไรเลย กระทั่งนิยายแปลจีนยังไม่เคยอ่านงี้ ใช้คำสลับไปมา กุไม่ซีเรียสถ้าใช้คำไทยชื่อจีน แต่ความคิดตัวละคร สภาพแวดล้อมมันจีนก็โอเค ส่วนใหญ่ที่ด่าๆกันเพราะมันคือนิยายไทยชัดๆไง ทั้งความคิดตัวละคร สภาพแวดล้อมทางสังคม บลาๆ ยิ่งถ้าอ่านนิยายแปลมาเยอะๆมันจะอ่านๆไปตะหงิดๆไปเป็นจุดๆ ทำเอาหมดอารมณ์ กุอธิบายงงไหมวะ เหมือนพวกนิยายธีมฝรั่ง มาเฟีย บลาๆ น่ะแหละ แม่งความคิดไทยจ๋ามาเชียว แค่เปลี่ยนชื่อตัวละคร ถ้าคิดว่าไม่เข้าข่ายก็ปล่อยเบลอไป อย่าไปคิดมากเว้ย อีกอย่างหลายคนที่ด่าๆน่ะคาดหวังไง พอแบบเออมีคนชมเยอะลองไปอ่านดู ก็เจออารมณ์แบบนี้ แม่งก็เซงไง ที่สำคัญคือหลายรอบด้วย น๊านนานจะมีพวกงานดีออกมาที ก็จะแต่งช้า แต่กุไม่ซีเรียสเรื่องช้านะ ถ้ายังแต่งต่อแล้วคุณภาพกุโอเคกว่าพวกแต่งไวๆแล้วแบบ อืมมม

ช่วยกูคิดชื่อนิยายหน่อยสิเพื่อนโม่ง แต่งจนจบละแต่ก็ไม่รู้จะเอาชื่อไรดี
เรื่องย่อก็ประมาณว่า พระเอกเป็นนักวิทย์ย้อนเวลากลับไปช่วยนางเอกที่ตายไปแล้วให้รอด แต่ปรากฏว่าพอย้อนกลับไปจริงๆตัวเองดันไปเจอตัวเองในอดีต เลยเจอข้อขัดแย้งของเวลาแล้วโดนเด้งไทม์ไลน์ไปจนกลายเป็นผู้หญิงไป เนื้อเรื่องก็จะออกแนวตลก โรแมนส์ ดราม่า รักสามเศร้า ปนไซไฟนิดหน่อย ไปจบตรงพระเอกในร่างผู้หญิงทำให้นางเอกรอดได้ในที่สุด แล้วนางเอกก็ไปคบกับตัวพระเอกในอดีต แต่อดีตก่อนหน้าของพระเอกก็ไม่เปลี่ยนไปแต่อย่างใด ก็เลยปลงแล้วพอใจกับบทสรุปแล้ว เพราะไม่ว่าจะทำยังไงก็ไม่มีทางเป็นไปมากกว่าเพื่อนได้ในร่างนี้ เลยมอบคำยินดีให้ทั้งสองคนแทนในฐานะคนๆใหม่ที่ไม่ใช่ตัวตนเดิมแล้ว คือพระเอกกับนางเอกคือคนๆเดียวกันน่ะ

>>173 ย้อนเวลาเพราะว่าอยากเย็ดเธอ

ผมยอนเวลาไปช่วยเธอแต่ผิดพลาดจนไปเป็นนางเอกแนวไซไฟเลิฟคอมเมดี้
แต่ ผู้หญิงก็รักกันได้ มีเซ็กกันได้ ทำไมมึงพอใจเป็นแค่เพื่อนวะ