Last posted
Total of 1000 posts
ตำหนักที่ 1 ---> https://fanboi.ch/literature/2331/
ตำหนักที่ 2 ---> https://fanboi.ch/literature/2589/
ตำหนักที่ 3 ---> https://fanboi.ch/literature/2795/
ตำหนักที่ 4 ---> https://fanboi.ch/literature/2905/
ตำหนักที่ 5 ---> https://fanboi.ch/literature/2969/
ตำหนักที่ 6 ---> https://fanboi.ch/literature/3027/
ตำหนักที่ 7 ---> https://fanboi.ch/literature/3087/
ตำหนักที่ 8 ---> https://fanboi.ch/literature/3179/
ไม่มีใครมาเลอ กูเจิมก็ได้
มากูช่วยเปิดประเด็นให้ ประเด็นนี้กูสงสัยมานานมากละ
เคยมีคนบอกกูว่าพวกซีรียส์ หนังจีน เวลาแสดงก็ใช้เสียงตัวเอง ถ่ายทำเสร็จตอนตัดต่อเรียบร้อย จะใช้คนมาพากษ์ทับเสียงนักแสดงอีกรอบอ่ะ อันนี้จริงเปล่า
คนที่บอกกู เค้าบอกว่า เป็นเพราะนักแสดงมาจากหลายถิ่น มันเลยมีปัญหาเรื่องสำเนียง ทำให้สุดท้ายต้องใช้วิธีเอานักพากษ์มาพากษ์ทับแทน ส่วนนักแสดงบางคนก็มีโอกาสได้พากษ์เสียงตัวเองลงบทตัวเองไรงี้
กูเลยอยากรู้ว่าจริงเปล่าวะ ไม่รู้จะไปถามที่ไหน เลยขอ KY มาถามโม่งตำหนักจีนละกัน
จากปกนางซินที่แอดมินบอกว่าฟอนต์สื่อถึงนางเอกนี่หมายความว่าไงวะ นางเอกเป็นคนนอกกรอบ? ไม่ยึดติดกฎระเบียบ? หรือยังไง งง
เห็นมีคนถามกูอยากถามเรื่องนี้หน่อย คนจีนกับไต้หวันเวลาตั้งชื่อลูกจะตั้งทั้งสองชื่อเลยปะ ทั้งจีนทั้งฝรั่ง อันนี้กูสงสัยจริงๆ หรือมาตั้งตอนโตเอา
ปกซินเล่ม 2 ต้นสนสีเข้มกับสีอ่อนแล้วก็พุ่มไม้ข้างสะพาน perspective ผิดว่ะ มันทำให้ภาพดูแบน ไม่มีมิติ ไม่มีระยะใกล้ไกล
ปกซินเล่ม 1 แสงเงาผิด มั่วซั่วมาก เห็นชัดสุดก็หมอนที่วางมงกุฎ ตกลงภาพนี้แสงเข้าทางไหน เงาอยู่ทางไหน
ว่าแต่มันโอเคหรอมาถกงานแปลค่ายอื่นในวดด
ปกซินเหมือนภาพตัดแปะเอามารวมๆกันเลยง่ะ
เรื่องนางซิน พรีไปแล้ว ทำไรไม่ได้ บ่นไม่ออก
อย่าด่ากูนะ เล่มแรกถ้าโบว์เป็นสีขาวเนี่ยกูนึกเป็นงานศพแล้วนะมึง
มา กูจะเปิดพรีฉบับจีนเพื่อเป็นการอุดหนุนคนแต่ง (แต่ไปหาอ่านอิ้งเอาเองนะ) 555555
อุตส่าห์รออ่านตั้งแต่รู่ว่าจะมีแปล ทนไม่ดูซีรีส์ ไม่อ่านอิ้ง
ได้ของดีในมือแล้วเอาไปปูยี้ปูยำ สกิลแถไม่เก่งแบบจงหยวนอีก 555555
เออ ตอนแรกบอกเลยว่าตั้งใจซื้อกู้ม่านแน่ แต่เจอ แปลแบบนี้ + แอดมินแบบนั้น = เท
ฮืออ ปกนางซินขัดใจอะ สีแม่งไม่เข้ากันเลยในความคิดกู สีรถฟักทองแม่งทำให้กูนึกถึงเห็ดมีพิษ รองเท้ารู้เลยนะคะว่า louboutin นางเอกรวยนี่หว่า สีโบว์รองเท้าก็โดดชิบหาย อีสายโบว์ก็เป็นเกลียวราวกับ rna
>>31 เช่นกัน กูอุตส่าห์กะว่าจะอ่านเล่มก่อนให้จบแล้วค่อยไปดูซีรีย์ เจอแบบนี้กูมิสิทธิ์บายสูงว่ะ กูว่าช่วงนี้เครืออมร.ขาลงเปล่าวะ จากที่อุตส่าห์ท๊อปฟอร์มตอนเปิดตัวไลน์จีนแปลพวกบุหลันไร้ใจกับเมืองจันทรา (แม้กูไม่มีความประทับใจกับเรื่องนี้เลย) พอมาฮองเฮาเห็นคนบ่นเรื่องหลุดราชาศัพท์ไรงี้ แล้วยิ่งมาเหตุการณ์เวยเวยอีก กูมีความรู้สึกว่าบก.แย่ว่ะ ได้ของดีมาแต่ไม่เห็นคุณค่าเลย
หน้าปกนางซินเรื่องของแสงเงา สี ศิลปะ มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอวะ กูผู้ซึ่งโง่เรื่องพวกนี้ดูแล้วมันก็เฉยๆแค่ไม่ชอบฟอนต์
ถ้ามันแย่ขนาดนั้นคนพรีก็เซ็งแย่อะดิ หนังสือไม่ใช่ถูกๆ ว่าแต่เล่มละ 500 หนังสือกี่หน้าวะ
ปกนางซิน กูว่าป้าแกคงไม่เปลี่ยน แกสนใจที่ใครแนะที่ไหนจากที่ผ่านๆมา มีใครอ่านเนื้อหาเรื่องนี้บ้างยังวะ
กูพรีไปแต่ไม่ได้เข้าไปอ่านเรยว่ะ กะรอหนังสือ เจอปกแบบนี้ที่กูมโนไว้นี่ดับพรึบมาก
นทีแห่งความฝัน อันนี้ ดินแดนแห่งฝัน
แต่ นิทราแห่งสายน้ำ อันนี้แปลว่าอะไร การนอนหลับที่สายน้ำ/ลุ่มแม่น้ำ
เพ่ยเพ่ย editor นามปากกาใหม่หรอ ไม่ใช่ชื่อคนแปลใช่มั้ย 55555
>>36 กูไม่รู้ว่าแพงมั๊ย แต่ถ้าถามกูนะ ที่เมืองยิ้มไม่ทำเพราะมันดูไม่ใช่สไตล์เมืองยิ้ม ที่แจ่มไม่ทำน่าจะเป็นเพราะมันไม่ใช่ย้อนยุค/ไม่ใช่แนวมกร.ถ้าจะเอาไปทำคุกกี้ก็ไม่เข้าอีก มันเหมือนไม่ใช่สไตล์ของทั้งสนพ.อ่ะ อย่าง love me if you dare ยังไม่มีไลน์เป็นของตัวเองเลย คาดว่าอาจจะเอามาลองตลาดดูก่อนก็ได้
ตอนแรกที่กูเห็นเครืออมร.เปิดไลน์จีนนี่กูอยากสนับสนุนมากนะ แล้วยิ่งเห็นแต่เรื่องที่ได้ลข.ไปคือดีงามทั้งนั้น กูอ่านอยู่แค่สองเรื่องเองนะตอนนี้คือเมืองจันทรากับบุหลัน สองเรื่องนี้กูว่าโชคดีที่ได้นักแปลมือเจ๋งๆมาน แต่ฮองเฮากูไม่ได้อ่าน เจอสปอยแล้วไม่ใช่แนวกูเท่าไหร่ แต่เห็นคนบ่นกันเยอะมาก พอมาเซ็ตกู้ม่าน มีปัญหาตั้งแต่ KO ซึ่งเคสนี้กูเชียร์นะว่าไม่ต้องเอามาทำก็ได้น่ะ (เพื่อนกูหลายๆคนด่าซะเสียเลยแล้วร่วมแบนว่าจะไม่ซื้อกัน) พอมาเจอเรื่องการแปลอีกมันเลยยิ่งทำให้คนถล่มกันเละกว่าเดิม จากเดิมที่กูตั้งใจเลยว่าจะอุดหนุนเซ็ตกู้ม่าน กลายเป็นว่ากูอาจจะรอซื้อมือสองหรือไม่รีบซื้อ รอซักพัก รอรีวิวไปก่อนเลย หรืออาจจะไม่ซื้อเลยก็ได้อ่ะ แต่ถ้าซื้อก็คงรีบอ่านรีบขายทิ้งไม่ดองแน่ๆ
>>37 สำหรับกูถือว่าสอบตกนะ แถมด้วยความที่เป็นสนพ.ป้าหลินด้วยแล้วกูว่ายิ่งสอบตก เพราะปกติป้าแกค่อนข้างเรื่องมากจะตาย แล้วยิ่งไม่เปิดรับความเห็นคนอื่นอีก กูที่กะจะพรีหย่งเยี่ยอาจจะไม่พรีซะเลย ดีนะที่นางซินกูไม่พรีไป
บอกตรงๆ กุผิดหวังมาก ปกนางซินพังว่ะ ไม่สวยเลย ปกจืด สีโบว์/รถฟักทองโดด ไม่มีสมดุลภาพ แสงเงาเปอเปคมั่วสุดๆ (มึงดูเงาเสากับหมอน คือตรงนี้ชัดมาก) ถ้ากุเป็นครูศิลปะกุจะฉีกครึ่งแล้วให้ไปทำใหม่ ฟ้อนท์กุอ่านที่ป้าหลินตอบแล้วเหมือนแถว่ะ... ฟ้อนยังกับแนวหลอน ฆาตกรรมหั่นศพ
กุว่าปกคงไม่แก้แล้วว่ะ แต่อย่างน้อย แก้ตัวอักษรเหอะ....
ตอนแรกกุนึกว่าปกจะจ้างชาวต่างชาติวาด กูชอบปกม่านม่าน ปกจีนมากเลยอ่ะ โคตรสวย หยงเยี่ยแค่ภาพร่างยังสวยสัส แต่นางซินเห็นแล้วอยากขายต่อ เห้อ
กุก็ไม่กล้าคอมเม้นต์แรงๆ เพราะเห็นทุกคนบอกสวย แต่กุเจอคนที่คิดเหมือนกุในโม่งล่ะ55 (ปกติกุเป็นคนซื้อเพราะปก50% เนื้อเรื่อง50% นี่พรีเพราะมั่นใจในงานป้าหลิน เห็นกี่เรื่องๆ ออกมาสวยหมด นี่ถือเป็นเรื่องแรกเลยมั้งที่พลาด)
เฮ้อ กูตามไปดูปกนางซินหลังอ่านที่พวกมึงบ่นแล้ว เห็นด้วยว่ะ! ไม่เห็นสวยเลย ไม่เหมาะกับนิยายแปลจีนด้วย คนเมนต์ชมกันนั่นเขาดูตรงไหนว่าสวยกันวะ กูพยายามบิดตัวจนจะเป็นเพรซเซิลดูแล้วก็ยังไม่เห็นความงามของมัน รู้สึกดีขึ้นหน่อยที่ไม่ได้จองทั้งๆที่อยากอ่าน
เออ เพื่อนโม่งที่จอง ถ้าอ่านแล้วไม่เก็บ แล้วขายต่อไม่แพง ช่วยมาบอกก่อนนะ ถ้าตอนนั้นไตกูไม่วายก็อยากลองอ่านอะ ถึงปกมันจะแสลงใจก็เหอะ
กูเห็นคนออกแบบปกออกมาบอกละว่าจะนำไปปรับปรุง แต่เห้นป้าหลินเม้นท์ว่า เอาจริงแล้วแบบนี้เลยไม่แก้ แต่ตอนพิมพ์จะมีลูกเล่นมากกว่านี้ ซึ่งกูไม่คาดหวังอะไรกับป้าหลินอยู่ละ เพราะนางเป็นประเภทนี่คือเพอร์เฟคของชั้น สำหรับกู ถ้ามันวางตามร้านหนังสือกูคงเดินผ่านแล้วผ่านเลยว่ะ
เห็นงานนี้แล้ว กูจะไม่จ่ายตังให้ป้าก่อนเห็นของอีกถ้ามีเปิดพรี
หย่งเยี่ยตอนแรกกูลังเล ตอนนี้รอหนังสือออกก่อน แพงกว่ากันช่างมัน ไม่รู้จะเสร็จเมื่อไหร่ด้วย ป้าแกเป็นโรคเลื่อน แล้วเดี๋ยวนี้มีแถมที่คั่นฟรี ค่าส่งฟรีบ้าง แล้วค่อยไปเอาเงินคืนทีหลังพวกพรี
>>47 ถ้าเป็นกูคงหยุดมองนิดนึง เบ้ปากเบาๆมองชื่อ สนพ แล้วจารลงใจว่า สนพ นี้ taste ไม่ดี
perfectionist อะไรวะกูว่ามันแปลกๆตั้งแต่ปกลิขิตฯละ หน้าปกนางซินกูว่าจุดจบจริงๆว่ะ เสียดายแทนคนที่พรีไปแล้วเซ็งที่ปกไม่สวย เล่มนึงก็แพง แทนที่จะจ้างคนที่มีประสบการณ์มากกว่านี้ กูว่าหลินโหม่วเขาแค่ชอบที่เขาชอบว่ะ
หนังสือ 20 บทเองมึง จะกี่หน้ากันวะ ราคาไม่คุ้มคุณภาพเลยว่ะคราวนี้ มีใครเข้าไปอ่านแล้วมั่ง เรื่องมันพอๆ กับคุ๊กกี้ของแจ่มป่าววะ หรือหนักกว่าหน่อย
ซื้อหนังสือพันนึง ได้ยังกับปกละร้อย เล่มละสองร้อยกูว่าดีไปอะแบบของสถาปกยังดีกว่าเลย
เช็คเพจผู้ออกแบบปก เหมือนเขาจะเปลี่ยนฟ้อนให้นะ
อยากจะถามว่า เปลี่ยนทั้งดุ้นเลยได้มั้ย ?
ปกลิขิตกูชอบว่ะ ชอบกว่าป่าท้อ นางซินอย่าได้ไปเทียบ
กูอยากได้สปอยเรื่องวีรกรรมจังเลย มีใครอ่านแล้วบ้าง ฮือๆ
จะว่าพวกกูขี้บ่นก็ได้นะ แต่คือ กุจ่ายไปแพงอ่ะ ถ้าได้ปกนี้จริงคือเสียดายเงินสัส นิยายแค่ 20 บทเอง จัดว่าสนุกน่าเก็บ แต่ถ้าปกแบบงี้ กุบายว่ะ
ถ้าคนพูดว่าไม่ชอบปกหรือปกไม่สวย เยอะๆ มึงว่าเขาจะเปลี่ยนปกมั้ยวะ
ปกนางซินไม่สวยมากๆเลยผิดหวังมาก อยากร้องไห้เอาปกนี้จริงๆอ่ะ พรีไปแล้วด้วย ถ้าเห็นปกนี้แต่แรกต่อให้อยากอ่านกูไม่พรีหรอก ฮือออออ
5555 ลองไปถามมั้ยว่ายกเลิกพรีได้ปะ ไม่ชอบปกไรงี้
กูว่าหย่งเยี่ยโอนะ กูไว้ใจ phoenixlu จากนี้กูคงต้องรอให้ปกออกมาก่อนค่อยซื้อ ถึงจะบอกว่าสำคัญที่เนื้อหา แต่ถ้าปกไม่สวยกูก็ไม่อยากเก็บอะ แสลงใจ
ในเพจเขามีแต่คนชมว่าสวย ซิสว่าเขาจะเปลี่ยนมั้ยล่ะคะ แสลงใจ
นางซินกูพรีไปแล้ว กูนึกว่าเค้าจ้างคนจีนวาดปกมันเลยราคาแพง กูนึกว่ากูจะได้ปกแบบนิยายจีน กูเศร้าแป๊ป แต่กูอ่านจบในเว็บละ เนื้อเรื่องสำหรับกูนี่โอเคเลย
กูเคยขอเงินคืนค่าหนังสือที่เขายังไม่ส่ง รู้สึกเหมือนโดนจิกชอบกลแต่กูไม่คิดอะไรมาก กูได้เงินคืนแล้วสบายใจ
โม่งไหนพรีแล้วยังไม่ได้เข้าไปอ่านมีมั้ย ลองไปขอเงินคืนด้วยสาเหตุปกแสลงใจดูมะ
ว่าแต่ เรื่องมันเป็นไงวะ สนุกคุ้มราคาหรือเปล่า แล้วปกนี่มันเข้ากับเรื่องมั้ย
กูอยากขอKY ตอนนี้มีเรื่องยาวหลายเล่มจบเรื่องไหนมั่งที่นางเอกไม่ได้มีผู้ชายมารุมรักหลายๆ คน ฟิกซ์ตั้งแต่แรกแล้วว่ามีคนเดียว มีสนพ. ไหนทำออกมามั่งมั้ยพวกมึง
ky หน่อย มีใครจำได้บ้างว่าเรื่องไหนที่เคยมีคนแปลลงเน็ตก่อนแล้วถูกสนพ.ซื้อไปทำแล้ว กูอยากรู้ว่าสำหรับคนที่เคยอ่านในเน็ต เทียบกับที่ออกเป็นรูปเล่มแล้วคุณภาพการแปลเป็นไงบ้าง กูจำได้แค่ไม่กี่เรื่อง
-ว่าด้วย ของแจ่ม นักแปลคนเดียวกัน แต่สำนวนฉบับแจ่มดีกว่า (ยกเว้นเรื่องชื่อตำแหน่งที่ใช้ซ้ำซ้อนไป) แต่ติ่งดราม่าฉิบหาย
-this time ของ every คนแปลคนเดียวกับว่าด้วย สำนวนไม่ต่างกะในเด็กดี ตรงไหนอ่านแล้วงงก็ยังงงต่อไป
-เวยเวย ของอรุณ กูไม่เคนอ่านฉบับเนต ไม่รู้คนแปลแปลจากอิ้งหรือจีน แต่ฉบับอรุณเห็นพวกมึงบ่นกันเรื่องคำศัพท์เยอะ กูอยากรู้เรื่องสำนวนด้วยว่าเป็นไง
แล้วมีเรื่องไหนที่มีข่าวว่าสนพ.ซื้อไปแล้วแต่ยังไม่ออกบ้าง กูรู้แค่ภรรยาฯ ของอรุณ มีเรื่องอื่นอีกไหม
กูก็เศร้าเรื่องปกนางซินนะ
เฮ้อ เหมือนนิยายไทยบ้านๆทั่วไปเลย
รู้สึกเหมือนโดนทุบหัวจนงง
ด้านเนื้อเรื่องกูชอบคาแรคเตอร์และโลจิกของนางเอกนะ ค่อนข้างตรงกับกูเลย แต่ไม่ค่อยอินกับผู้ชายแบบพระเอกเท่าไหร่ สไตล์เผด็จการผู้นำจัดๆ
เนื้อเรื่องถือว่าสนุกและน่าติดตาม เหมาะกับคนหัวสมัยใหม่มากกว่าคนที่ยึดกับขนบธรรมเนียม แต่พอเรื่องมันดำเนินไปใกล้ๆจะจบปุ๊บ มันจบเร็วจนกูงงว่าอ่อ สรุปนี่คือจบแล้ว
ขอวกกลับมาเรื่องปกค่ายป้าหลินต่อนะ
กูชอบปกป่าท้อเหมือนกัน ส่วนปกเหนือเขนยและปกม่านม่านกูว่านักวาดงานไม่ดีอ่ะ
เจ็ดพบหนึ่งดลใจ คนแต่งอ๋องไก่ อันนี้อรุณได้ไป
ทำไมพวกมึงดูถูกปกนิยายไทยกันจังว่ะ ว่าไปแล้วซินป้าหลินเนื้อเรื่องมันค่อนข้างสากลไม่ได้จีนมาก ทำปกแบบเดิมดิกูว่าประหลาด อันนี้ก็สวยดี พอมองไปก็ดูออกได้ทันทีว่าเป็นนิยายแนวรักยุคปจบ. รองเท้าแก้ว กับรถฟักทองก็เหมาะกับชื่อเรื่อง ถ้ามึงตัดอคติว่ามันนิยายจีนกับราคาหนังสือ แต่ดูที่เนื้อหานิยาย มึงจะคิดว่ามันแย่ขนาดนี้ไหม
ทั้งนี้กูไม่นับรวมแสงเงามั่วนะ อันนั้นผิดก็ว่าไปตามผิด
สีจืดกูก็ว่าไม่ได้แย่มาก มันก็แบบพวกเทพนิยายอ่ะ ดีกว่าสีแจ๋นแบบพวกนิยายไฟรักซาตานสวาทว่ะ
กูเห็นปกแล้วนึกถึง สมุดโน้ตสันกาวที่เอาไว้จดตามพวกร้านอาหารอะไรแบบนี้ว่ะ สมุดทั่วไปเล่มละสิบกว่าบ้าน เหมือนของบ้านๆ ทำนิยายอย่างน้อยก็น่าจะทำให้ปกมันน่าดึงดูดว่านี้ ปกเรียบๆ ธรรมดายังดูดีกว่า กูว่าถ้าเอาปกเดิมจากจีนเผลอดูดีกว่านี้อีก นิยายจีนก็ไม่ได้ปกเยอะส่วนมากสีพื้นลงลายนิดหน่อยก็ดูดีละ
>>80 เอาเทียบง่ายๆนะเมิง สำหรับกุปกแนวปัจจุบันโอเค แต่มันควรดูเป็นนิยายแปลหน่อย
ยกตัวอย่างใกล้สุดก็ปกคดีร้ายฯของแจ่ม ที่เอาภาพก็จากเว็บขายภาพมาแต่ออกแบบทำออกมาให้ดูดีได้ แต่พอมองไปสนพ.อื่นที่ซื้อภาพมาเหมือนกัน มันก็โหลๆตามสไตล์นิยายไทย คือมันรกๆพยายามจับยัดอะไรต่อมีอะไรมาเยอะเกินจนกลืนไปหมด คือเอารูปมาไม่ได้อะไร แต่การจัดวาง ตัวอักษร ฟ้อน อะไรมันส่งผลหมดว่ะ ปกนางซินแค่แสงเงากับความเข้ากันของ 2 เล่ม ยังหาไม่เจอเลย มันรกแบบเยอะไปหมด ทำให้ดูไม่มีราคา อย่างป้าหลินราคานี้กุว่าจ้างenoวาดไปเลยเถอะ ที่ออกมาบ่นเพราะราคาไม่ถูก คนก็คาดหวังกับปกงานป้าหลินเยอะ แต่พอออกมารูปแบบนี้ กุไม่บ่นคนทำนะคือเค้าก็มีสไตล์ของเค้าแหละ แต่แบบกุว่ามันไม่เข้ากับตัวนิยายแค่นั้นแหละ
ปกซิน กุโอเคกับสไตล์นะ คือเบื่อแนวสีน้ำ เบื่อแนวอิโนแล้วว่ะมึง อันนี้นิยายปจบ.ด้วยไม่ใช่โบราณ
ฟอนท์กุยังพอไหวนะ แต่ที่ไม่โอเคแรงคือแสงเงาเปอเปค แม่งแย่มากๆๆ เอาภาพมายำๆรวมกันจนเละเทะ หาความสวยไม่เจอ
แต่ยังดีที่กุไม่ไรกับปกมาก หนังสือกุเน้นซื้อมาอ่าน ถ้าปกไม่เหี้ยจริงๆ หรือดอยชาวบ้านมา กุโอหมด
ละกุเพิ่งไปอ่านตย. เวยเวยมา เหี้ยยยยยยยยยยยยย กุจะร้อง แปลได้พินาศสัสส
อมร.จะมาเล่นตลาดนี้ ควรจะลงทุนกับคนแปล กับบก.มั่งเหอะ
ถ้าไม่แก้จริงๆกุคงเท เสียดายกู้ม่านว่ะ ให้ส้มได้ไปคงดีกว่านี้เยอะ
>>74 เวยเวยกุไม่เคยอ่านที่แปลไทยนะ น่าจะแปลมาจากอิ๊งอีกที แต่กุไม่โอเคกับการตั้งชื่อเรื่องเองตามใจฉันของคนแปลไทยว่ะ (นทีแห่งความฝัน)
คือทำไมต้องเอาชื่อเกมในเรื่อง มาแทนชื่อเรื่องวะ??? ชื่อเรื่องมันควรจะเป็นอะไรที่เกี่ยวกับ เวยเวย ยิ้ม ไรพวกนี้ปะ
เห็นเคสเวยเวยละ เคสสนมชิดซ้ายไปเลยมึ๊งงง
>>86 ตั้งแต่ตอนลิขิต eno วาดปก 1-2 ให้ จู่ๆ ก็ยกเลิกปก 3 ที่ทำให้ป้าแกต้องประกาศกำลังหาคนวาดใหม่แล้วก็เปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก ในวงนักวาดไทยแกก็ส่งแอดมินมาหาด้วย ประกาศจ้างปกละ 3 หมื่น แต่ในที่สุดก็ยกเลิกนักวาดไทย ไปจ้างคนวาดที่เป็นปกตอนนี้ แล้วป้าแกก็มาแถลงว่า eno ทิ้งงาน แต่นักวาดไทยที่ไปลองวาดให้ป้าแกมาแฉว่าเจอนิสัยป้าแก้งานแล้วทนไม่ได้แพงแค่ไหนก็ขอเลิก กูรู้แค่นี้
>>80 กูไม่ได้บอกให้ใช้ปกแบบเก่าแบบดอกๆรุงรัง หรือวิวทิวทัศน์อะไร อย่าง eno เขาก็วาดแบบ ปจบ ได้ กูไม่ได้จะเอาแบบสีน้ำๆ กูขอแค่ออกแบบสวยๆก็พอ กูไม่ได้เรียนออกแบบมา แต่กูรู้สึกว่ามันจัดองค์ประกอบไม่สวย เหมือนมีอะไรก็ยัดๆมา เรื่องสีกูรู้สึกว่าสีขาวมันไม่เหมาะกับสีนีออนแบบนั้น เล่มละ 500 แต่หน้าปกกระโหลกกะลา ดูไม่แพง กูก็มีสิทธิ์วิจารณ์ป้ะ กูผู้บริโภคนะเฮ้ย
>>84 อ้าวกูนึกแค่ว่าป้าขอนู้นขอนี้จน eno เค้าขอไม่ทำแล้ว มีการบอกว่าปู่ตงไม่มีทางนั่งโคนต้นไม้ มันไม่ใช่คาแรคเตอร์ นี่จริงจังป้ะเนี่ย ตายๆๆ
ทำกุอยากรู้ว่าปกนางซินเท่าไหร่เลย หรือแบบป้าแกหาคนทำไม่ได้แล้วจริงๆวะ
ป้าไม่ได้บอกว่า eno ทิ้งงานเว้ย แค่บอกว่าถอนตัวเพราะต้องการอิสระในการว่ด แต่ป้าต้องการให้วาดตามเนื้อหาเอกลักษณ์ในเรื่อง (ความเยอะของป้าหลินก็รู้ๆกันน่ะแหละ)
คนทิ้งงานคือนักวาดจีนคนแรกที่หามาแทนeno
>>90 เห็นด้วยว่าแนวแจ่มโอเค ป้าน่าจะหาคนที่มีฝีมือกว่านี้ว่ะ อันนี้ยัดเยอะ ยำมั่วเกิน
กุแค่เบื่อๆสำหรับคนที่ตีกรอบว่านิยายจีน = ต้องภาพปกสีน้ำแบบจีนๆ ภาพแบบอิโน หรือภาพเส้นแบบจีนๆเงี๊ย คือบางทีกุก็เบื่อไง
ใช่ย่อยนะป้าแก กูเห็นด้วยว่าปกแบบคุกกี้ของแจ่มก็โอนะ
รสนิยมศิลปะของป้าหลินเป็นไงก็เห็น ๆ อยู่ที่ปกศึกจอมขมังเวทนี่แหละ 😑เรื่องปกนางซินที่บอกว่าจ้างคนไทย เราเลยทำใจแต่แรกแล้วว่าคงไม่สวย ได้มาแบบนี้เราก็พอรับได้อยู่น่ะ...
ป้าแกก็วีรกรรมเยอะเหมือนกันวุ้ย ไม่ใช่แค่โรคเลื่อนอย่างเดียว
กูตัดแกได้แล้ว กูอ่านงานแปลแกไม่รู้เรื่อง อ่านแล้วปวดตัวสัส ไม่ใช่แค่ชื่อแบบที่คนอื่นเขาเป็นกัน เนื้อเรื่องกูก็มีปัญหา ตอนอ่านต้องแปลไทยเป็นไทยอีกที บางทีต้องอ่านซ้ำประโยคทำความเข้าใจ สกิลภาษาไทยกูค่อนข้างต่ำ
อ่านไล่ลงไป
https://fanboi.ch/subculture/1467/843-/
>>94 กูก็เบื่อ ยิ่งพวกที่ชอบมาบอกว่าปกไม่จีนเลยค่ะ ทำไมไม่จ้าง eno วาด คือ ชีวิตนี้มึงจะรู้จักนักวาดแค่ eno ใช่ไหม
ส่วนปกนางซินอันนี้กูโอเคที่ใช้ภาพแบบนี้เพราะมันเป็นแนวปัจจุบัน มันไม่ใช่จีนโบราณ จะเอาคำว่าจีนมายัดเยียดกันมาทำไม แต่กูแค่รู้สึกว่าปกมันดูไม่ลงทุน (ทั้งที่ความจริงอาจจะลงทุนมากก็ได้) กูว่าฉากหลังเขาสวยนะ ชอบที่มีเข็มนาฬิกาด้วย แต่โทนสีมันขาวจนกลืนเกินไป ถึงจะมีซับสีฟ้ากับชมพูหน่อยๆก็เหอะ แถมส่วนที่มีสีก็จัดจ้านเด้งออกมามากเกินไป กูไม่ใช่คนสายนี้ก็บอกได้แค่ความรู้สึกผ่านๆ คือปกนิยายไทยสวยๆ ก็มีเยอะนะ ถ้าจะทำปกขาวแบบสวยๆ ก็ไม่ใช่ทำไม่ได้ ลองไปดูความรู้สึกดีของแจ่มสิ สมัยปกขาวแต่ก็ทำให้สวยได้ แต่กับเรื่องนี้กูมองแล้วมันไม่สวยเลย ยิ่งตรงฟ้อนยิ่งดูรก
กูอ่านที่พวกมึงเราเล่าแล้ว กูพอจะมะโนว่าทำไมปกเรื่องนางซินฝีมือนักวาดไทยถึงเป็นแบบนี้
ทั้งเรื่อง ภาพปก ฟ้อน สีฟ้อน กูว่า มันคือรีเควสจากป้าหลินแน่เลยขร่ะมึง
แล้วมึงคอยดูนะ ป้าแกต้องเหวี่ยง เพราะคนติงานปกแกแยะมาก ฮะฮะฮะ
กูสงสัยว่ะ นักวาดกับนักตัดต่อแต่งปก คือคำนี้กูคิดมาเองนะ บางเรื่องมันดูไม่ใช่การวาด อย่างที่เห็นเหมือนเอาภาพมายำใส่ให้มันดูเป็นปก กับที่วาดออกมาเป็นสไตล์ตัวเอง เค้าเรียกเหมือนกันว่านักออกแบบใช่เปล่าวะ
คน วาดไทย สวยๆเก่งๆเยอะนะ เว้ยมึง งานสวยๆเพียบ
ปกป้าหลินแนวซื้อภาพเวคเตอร์มาแต่งเพิ่ม อ่ะ. เขาเคยทำปกคีตาบุหรง นิคนนี้
ปก สุภาพบุรุษอันตราย ปกคุกกี้ ของแจ่ม ก็ทำคล้ายๅกันคือซื้อเวคเตอร์ มาแต่งเพิ่มเอา
สไตล์ป้า หลิน คือ สีสดๆ เรียล ภาพตรงตามกายวิภาค
กูได้ยินเสียงร่ำลือถึง รสนิยมศิลปะ กับ นิสัยเผด็จการ จุกจิกเรื่องแยะ ทำงานช้าของป้าแก มานาน กูซื้อนิยายเขาทุกเรื่องแหละ
แต่ไม่ค่อยไปคุยในบอร์ดเปิดศึกรบบีฑาอะไรกับแกเท่าไร เวลาแกบ่นในบอร์ดก็ไม่ค่อยไปตามอ่าน
อ่านที่พวกมึงบรรยายกับที่กูเจอเอง ก็ค่อนข้างจะเห็นด้วย
ถึงป้าจะมีข้อติแยะ แต่ยังไงกูก็ว่าแกทำงานออกมาละเมียด สมราคาในด้านงานแปลอยู่ สำนวนอ่านยากไปหน่อย แต่ความรู้จีนสูงมาก
อย่างน้อยก็มีจรรณยาบรรณในวิชาชีพสูงกว่าจงหยวน ซึ่งกูถือว่าเป็นสำนักพิมพ์ที่เลวทรามที่สุด ตั้งแต่กูอ่านนิยายจีนมาก ไม่นับสายวาย
ถึงแกเรื่องมาก แต่ก็ไม่เคยไปคดโกงใคร
กูฟังมานะ หารด้วย ป้าหลินแกไล่พนักงานชุดเก่าแกออกหมดทั้งชุดเพราะพนักงานชุดเก่าไปขัดไม่ให้แกเปิดจองหยงเยี่ยแต่ให้แกแปลให้เสร็จก่อนแล้วค่อยเปิดจอง ไม่ให้แกขึ้นราคาหนังสือเพราะหนังสือแกแพงมาก ให้แกเอาภาคผนวกออกเพื่อลดค่าหนังสือ แกเลยโมโหเป็นแค่พนักงานเสือกมาเสนอความคิดเห็นเลยเฉดหัวออกทั้งชุดจากนั้นป้าแกก็โยนความผิดทั้งหมดว่าหนังสือออกช้าเพราะพนักงานชุดเก่าขวางการทำงานแก
>>102 โทษ ๆ เราน่าจะเขียนอธิบายให้ดีกว่านี้หน่อย ความหมายของเราคือ รสนิยมทางศิลปะของป้าหลินไม่ดีอยู่แล้ว นักวาดคนไทยที่ยอมทำงานให้ป้าแก คงตามใจป้าแกอยู่ไม่น้อย ส่วนพวกนักวาดไทยที่เก่งที่เรารู้จักก็ดูแล้วไม่น่าจะวาดสไตล์ที่ป้าแกอยากได้ หรือไม่น่าจะทนความเรื่องมากของป้าแกได้ (แต่ละคนดูมีความติสต์ของตัวเองประมาณนึงน่ะ)
ว่าด้วยเรื่องปกต่อ
เรารู้สึกขัดใจกับปกป้าแกตั้งแต่ศึกจอมขมังเวทแล้ว ยิ่งรูปประกอบเล่มที่พิมพ์หลัง ๆ เห็นแล้วอยากกรี้ดมาก คือ... นี่สวยแล้วเหรอ ในยุคนั้นนักวาดเก่ง ๆ ก็มีเยอะแยะ ป้าให้ใครที่ไหนมาวาด ปกเล่มหนึ่งฉบับพิมพ์ใหม่นี่แย่ที่สุด นอกจากดูไม่รู้เรื่องว่ามันคืออะไรแล้วยังลงสีได้แย่สุด ๆ เราถึงคิดว่าปกนางซินนี่ถือว่าค่อนข้างโอเคแล้วสำหรับป้าหลิน
มึงๆ กูถามหน่อย ทำไมปู่ตงถึงนั่งพิงต้นไม้กอดอกแล้วหลับไปไม่ได้วะ จากที่ป้าหลินบอกว่าอีโนวาดปกไม่ตรงอิมเมจตัวละครเรื่องลิขิตอะ
กูรู้แต่ว่า สนพ ป้าเป็นบริษัทจำกัด ซึ่งตามกฎหมายต้องมีผู้ร่วมก่อตั้ง 3 คนขึ้นไป ดังนั้นป้าไม่ได้ทำคนเดียวแน่ แต่ข่าวลืออื่นๆกูไม่เคยได้ยินเลยจ้า
เจ๊เหยาเหยา นข เค้าไม่ให้แปลแล้ว กูเศร้า ฮืออ
โอเค fbfy นักเขียนไม่อนุญาติจริงๆด้วย
KY กูพึ่งอ่านคดีร้ายฯจบ กูยกศาตราจารย์ป๋อให้เลย ส่วนพี่ซวินหรานเป็นของกู กูรักเค้า
คนทำปกนางซิน ปกติเค้าก็ใช้วิธีตัดต่ออ่ะ จากหลายๆงานที่ผ่านมาของเค้านะ เห้นเค้าบอกว่าปกติเค้าก็อาศัยซื้อรูปในสต็อกอ่ะมาทำอ่ะแหละ แต่สำหรับกูนะ เงิน 1000บาท กูคาดหวังว่าจะเป็นงานวาดมากกว่างานตัดต่อ กูไม่ต้องการภาพสีน้ำ เพราะกูก็เอียนเหมือนกัน และมันไม่เข้ากัน แต่ความเพอร์เฟคของป้าและความเอาแต่ใจของป้า กูก็เริ่มแบบ.........
>>124 ไม่เคยอ่านงานเค้านะ เพราะปกติไม่ค่อยอ่านนิยายไทยเท่าไหร่ด้วยอ่ะ แต่กูว่าตอนเค้าทำปกเซ็ตนกยูงนี่มันดูดีกว่าปกนางซินเยอะว่ะ แต่ก็นั่นแหละอาจจะมาจากความเรื่องมากของป้าหลินเองด้วย
>>122 คดีร้าย พี่ซวินหรานของกู พระรองที่น่าสงสารมากกกกกกกกกกกก มึงอ่านจบแล้วไปดูซีรีย์ต่อเว้ย เสริมสร้างความฟิน 555 แต่เนื้อเรื่องเล่มกับซีรีย์ไม่เหมือนกันนะ
กูเจอคนรีวิวบุปผาสีชาดว่า
.
.
.
.
.
นางเอกกับความพยายามมีผัวใหม่
กูอ่านแล้วคิดว่า เราอาจจะอ่านกันคนละเรื่องก็ได้
>>127 555555555555555 แม่ง ชอบ
เออ ขอเสริมเรื่องป้าหลินและนักวาดของเธอว์ จำได้ว่า ตอนที่เปลี่ยนนักวาดจีนรัวๆๆๆ ตอนทำปกลิขิต กูอ่านเจอที่ป้าบรรยายมาว่านักวาดเบี้ยวป้ายังไง มีนักวาดคนนึงไม่วาดด้วยเหตุผลxxx (กูจำไม่ได้แล้วเพราะแม่งหลายคน) เสร็จแล้วมีเหตุผลต่อท้ายว่า ยิ่งกว่านั้น ชื่อของป้าทำให้คนวาดรู้สึกเครียดวาดงานออกมาไม่ได้เพราะมันความหมายไม่ดี (คือชื่อป้าหลินประมาณแปลว่าจาก อะไรงี้) กูแบบ ขำแรงมากกกกกก อีนักวาด เหตุผลมึง แบบ ก็คงไม่อยากวาดให้แล้วอ่ะ เหตุผลสารพัดก็ยกมาได้หมด กูขำแลง
กูพึ่งเจอรีวิวที่มึงว่า อห นี่หรือ รีวิว บุปผาสีชาด รีวิวเถื่อนกว่าโม่งอีก
เนื้อเรื่องชวนไม่น่าติดตาม
.....คำโปรยนี่แบบดีมาก นึกว่าจะออกแนวชิงไหวชิงพริบ แก้แค้น สุดกู่ ออกแนวดราม่า น้ำตาไหล แต่ไม่เลย ให้5/10ละกัน เห็นแก่ความพยายามในการเขียนออกมาเป็นเรื่องเป็นราวละกัน
เป็นเรื่องที่บ้านนางเอกโดนประหารทั้งบ้าน รอดแค่ไม่กี่คน แล้วนางเอกก็โดนทิ้ง โดนกรอกยาแท้งลูก แล้วนางก็ลั่นล้า หาผัวใหม่ ทั้งสามเล่มจะพูดถึงแค่ นางกับความพยายามมีผัวใหม่ ของนาง จบ......
ปล. อาจจะไม่ใช่แนวเรา และดีใจที่ไม่ซื้อ และรู้สึกว่านางกับผัวหลวงผัวน้อย เอากันบ่อยมาก แต่ไม่ยักกะมีลูก
กูเข้าใจว่านิยายที่นางเอกหาผัว กับพยายามหาผัวใหม่คนละเรื่องกันนะ แต่กูก็ไม่อ่านเรื่องนี่เพราะเป็นแบบนี้นี่แหละ คนสมัยก่อนไม่มีถุงยาง ในทุกรอบ กูนึกภาพแล้วไม่ไหว ขนลุกสัส
Ky ถ้ากุอ่านเทียบท้าปฐพี แล้วมันไม่แนว แบบกุอ่านแล้วเฉยๆ กุควรรอรีวิวก่อน แล้วค่อยสอยสินะ (ตอนนี้กุรอแต่ฉู่หวางเฟยเรื่องเดียวเลย)
ทรราชตื้อรัก สถาพรได้ไปนาจา
>>131 สมัยก่อนมันมีถุงยางนะ เค้าจะเรียกว่าสวมหมวก หรือครอบหมวกไรซักอย่างนี่แหละ เคยเห็นรูปของจริงอยู่ลองหาในเน็ตได้
>>134 บุปผา ฉบับที่แจ่มเอามาทำนะ แรกเริ่มนางท้องกับกู้ชิงหง จากนั้นโดนกรอกยาแท้งลูก หนีไปหวังเพิ่งรุ่ยอ๋อง โดนรุ่ยอ๋องเผด็จศึกไปหนึ่งรอบแล้วส่งตัวเข้าวังไป ก็เป็นสนมของฮ่องเต้ เท่านั้น แล้วไม่มีย้อนไปเอากับรุ่ยหรือกู้อีกแล้ว ไม่มีบรรยายฉากเรทอะไรนะ ส่วนใหญ่จะเป็นแพนโคมไฟอ่ะ
>>135 สถพ ช่างกล้าเอาไปทำแฮะ กูว่าเดี๋ยวได้มีรายการโดนด่าแน่ๆเลยว่ะ
>>133 เทียบท้ากูว่ามันแนวหนักพวกเรื่องการเมืองนะ กูว่ามึงรอยาวๆดูรีวิว ดูสปอยอีกทีดีกว่า อย่าเพิ่งรีบซื้อเดี๋ยวจะผิดหวังเอา
>>130 ห่า เหมือนอ่านคนละเรื่องกะกู นี่มั่นใจว่าอ่านแน่ หรือแค่มารีวิวเพื่อหวังทำลาย? (กูไบแอส บอกเลย)
>>134 รีวิวต่างหากที่มั่ว กูไม่รู้ว่าอีข้อความข้างบนนี่รีวิวที่ไหน แต่แม่งเหมือนไม่ได้อ่าน จับปมหลักของเรื่องไม่ได้ ในเรื่องนางเอกไม่ได้มั่วเลย ข้างล่างมีสปอย
.
.
.
.
.
.
.
สามีแรก ฆ่าคนในบ้านนางเอก ทำอย่างที่รีวิวเหี้ยบอกนั่นแหละ
นางเอกได้อ๋อง 5 จากต่างแคว้นช่วยไว้ กลายเป็นมีสามีคนที่สองแบบจำยอม ในเรื่องมีบอกไว้ว่านางเอกจำยอมยังไง ต้องอ่านเอง
อ๋อง 5 ส่งนางเอกให้ฮ่องเต้ หวังให้เป็นหมากใช้ชิงบัลลังก์ แต่หลังจากที่เข้าวังแล้วไม่เคยมีอะไรก้บอ๋องอีก แล้วมันจะถือว่ามั่วได้ไง อ้อ เผื่อสงสัยว่านางเอกเคยมีสามีมาแล้วไปอยู่วังได้ไง คือ ฮ่องเต้รู้อดีตนางเอกอยู่แล้ว แต่ฮีไม่แคร์ สุดท้ายนางเอกรักฮ่องเต้ คือต่างฝ่ายต่างรักกันนั่นแหละ อ๋อง 5 ก็เพิ่งรู้ว่าตัวเองรักนางเอกตอนที่ส่งนางเอกไปแล้ว ตอนนี้เลยเหมือนอยากชิงมาทั้งบัลลังก์กับนางเอก
มันไม่ใช่เรื่องแก้แค้นฉิบหายวายป่วง ไปหลังๆ ความแค้นแม่งเป็นแค่เรื่องจึ๋งเดียว เรื่องอื่นมันหนักหนาสาหัสกว่าความแค้นเยอะ แต่ทุกอย่างมีเหตุผล มีที่มา ทำไมนางเอกถึงตัดสินใจทำแบบนั้น ทำไมตัวละครตัวนั้นถึงทำแบบนั้น อ่านแล้วจะเห็นและเข้าใจถึงเหตุผลที่แต่ละตัวละครทำลงไป ต่อให้ไม่ชอบในสิ่งที่ตัวละครเลือก แต่เข้าใจได้ว่าทำไมถึงเลือกทำแบบนี้
กูบอกแล้ว กูชอบเรื่องนี้มาก
>>135 ช่างกล้ามากว่ะ นับถือๆ เรื่องนี้ยังไม่จบ ออกทะเลมหาสมุทรไปไหนแล้วก็ไม่รู้กว่า 8000 ตอน
แล้ว อิกลุ่มแปลหน้าด้านนั้นนะยังจะแปลต่ออีกหรือวะ
กูเห็นความมั่นหน้ามั่นโหนกว่าสิ่งที่ตัวเองทำไม่ผิด โทษคนอื่น คร่ำครวญให้ติ่งมาปลอบ
ว่าอุตส่าห์แปลให้คนอ่านเป็นพระคุณมากล้น เงินที่โดเนตมานั้นเป็นแค่กำลังใจ ยังไงก็จะแปลต่อไป อยากจะถุย
KY เพิ่งอ่านสามคราฯจบเรื่องของหลงต้าพี่ชายคนโตมีแยกออกมาเหมือนหลงซานมั้ยอ่ะหรือจบแค่ตอนพิเศษแค่นั้น
แหล่งข่าวจากไหน อะไรยังไง เมื่อกี้เข้าไปดูไม่เห็นมีประกาศ พวกมึงก็อย่างเพิ่ง
ไม่ใช่ 135 ขอตอบแทน สถาพรได้ไปจริงๆ กูเฟิร์ม แหล่งข่าวจากพี่ที่ทำงานในสนพ แล้วก็ไม่ใช่เพิ่งซื้อตัดหน้าตอนมีดราม่า เค้าติดต่อมาหลายเดือนแล้ว อีกอย่างตอนแรกเค้าจะไม่เอาเรื่องนี้เพราะกลัวนขเท เพราะเรื่องมันยาวเกิน แต่ตอนนี้เอามาชัวร์แน่นอนแล้ว แต่ยังไม่ประกาศLC ไม่รู้ทำไม ช่วงนี้อาจกลัวกระแสตีกลับป่าววะ
ในที่สุด สถาพรกับจับนิยายจีนจริง ๆ กูนึกว่าจะออกแต่จีนเซินเจิ้นอย่างเดียวซะอีก
>>147 มีโอกาสเจ๊งมั้ยวะงานนี้ กระแสนิยายจีนมันมีมาพักนึงละนี่ ปีหน้าหรือปีต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นบ้างก็ไม่รู้ เสือกเลือกเรื่องยาวอีก ไหนจะสแกน เศรษฐกิจก็ไม่ค่อยจะดี ของอย่างอื่นก็แพงขึ้นๆ กูจะดูว่าจะสักกี่น้ำ เพราะมันไม่เกี่ยวกับกู กูย้ายตลาดหนังสือกูแล้วโว้ย ดีใจ ถถถ
Ky เปิดให้เช่านิยายอ่านในเมพ ผิด กม มั้ย ?
อีกอย่าง มันมีโปรที่พวกรับจ้างพิมพ์อ่ะ เขาจะใช้กัน ถ้าถามว่าแสกนมาจากไกน ก็หนังสือที่เป็นรูปเล่ม
ตกลงเมพกากขนาดนั้นเลยหรอวะ
>>149 กุขำจีนเซิ่นเจิ้น บอกตรงๆกูไม่อินกับนิยายจีนแต่คนเขียนไทยว่ะ มีเรื่องนึงกูไปเปิดๆดูในร้านเช่านางเอกแม่งเป็นคนไทยย้อนเวลาไปโผล่มีปั๋วฮ่องเต้แล้วย้อนกลับมาปัจจุบันเสร็จย้อนกลับไปหาฮ่องเต้อีกรอบจบแฮปปี้ ที่กูขำอีกอย่างคือฮ่องเต้แม่งยังซิงด้วย เข้ 5555555555555
pdf เถื่อนมันมาหลายทางมึง มีทั้งแหกหนังสือแสกน ดูดมาจากเว็บ ebook แล้วก็ที่กูสงสัยคืออาจจะหลุดมาจากสนพ.หรือโรงพิมพ์เองเลยน่ะ
วิธีดูดจากเว็บ ebook อ่ะมันไม่ยากเลย มันมีโปรแกรมช่วยดูดอยู่ละ
>>166 ใช่ คือบอกว่านักเขียนเค้ากลัวเรื่องนี้ไง
กลัวว่าคนที่ปล่อยให้เช่าเมพ มันจะดึงไฟล์เก็บเอาไว้มาปล่อยเถื่อน
มันไม่เหมือนกรณีที่เช่าหนังสือมาแล้วมาสแกนเถื่อน
ระดับความยากง่ายผิดกันเยอะ
ถ้ายังปล่อยให้เกิดกรณีนี้ขึ้นมามาก ก็เตรียมบอกลากันได้ทั้งนักเขียนและเมพ
ปล.หามึงรู้แหล่งจะเข้าใจเลย มันน่ากลัวมากๆ
คนเขียนลงขายในเมพไม่กี่วัน แม่งก็เอามาปล่อยเถื่อนในกลุ่มกันแล้ว
>>130 โอ๊ะ มาช้าแต่อยากเม้าด้วย ตอนเห็นในคุกนี่กูบึนปากใส่แรงมาก สาบานว่าเราอ่านเรื่องเดียวกันเนอะ หรืความสามารถด้านการจับใจความเราไม่เท่ากัน? นางเอกไม่ได้มีความพยายามหาผัวตรงไหนเลยมั้ย มีแต่อยากเอาชีวิตรอดแล้วก็แก้แค้น ผู้แค่เป็นตัวช่วยให้ได้ในสิ่งที่ต้องการแค่นั้นแหละ
กูชิวๆ กูไม่ได้ซื้อทุกเรื่อง กูอ่านแต่เรื่องที่อยากอ่านอยู่แล้ว แต่ก็ยังอ่านจีนต่อ ยังไม่เบื่อ ดราม่าก็ส่วนดราม่า หนังสือก็ส่วนหนังสือ
อันไหนไม่ดีก็ขึ้นแบล๊คลิสท์เอาไว้ อย่างทรราชย์ คนผิดก็คือคนแปลแบบไม่ถูกต้อง
นิยายเนื้อหาก็ต้องดู สถาพรแปลอีกที อย่างอรุณได้เวยเวยมา ในส่วนคำแปลนี่ทำเอาเรื่องดรอปลงเยอะ
ส่วนจงหยวนนี่แบนถาวร
เอาจริงๆกูอึ้งมากกว่าที่สถพ.กล้าเสี่ยงกับนิยายยาวออกทะเลและยังไม่จบแบบนี้นะ คือถ้าจะออกเรื่องยาวให้คนตามแถมเป็นนิยายจีนแปล จะเริ่มที่เรื่องนี้จริงเหรอ(อาจมีเรื่องอื่นอีก แต่กูมองว่าไลน์แปลจีนสถพ.เพิ่งเริ่มอะนะ)
ไม่นับคหสต.กูว่าเรื่องนี้ไม่หนุกเลย สาระไม่เจอ พระเอกเห็นแววตานางเอกก็รักละ ลวนลามรุกรัวๆ นางเอกซูเว่อร์วัง
>>172 กูเห็นน้องที่อ่านเรื่องนี้ เขาไม่ตามต่อแล้ว เขาบอกว่า ไม่สนุก นางเอกเก่งแป๊บเดียว ตัวร้ายเก่งมากอีก กว่าจะพัฒนา ยืดเรื่องมาก ไร้ความน่าสนใจ ส่วนตัวกูเริ่มเบื่อเรื่องนี้ตัึ้งแต่ตอนประมูลหินธาตุห่าอะไรนั่นแล้ว เสียเวลาหลายตอนเพื่อซูนางเอกกับสัตว์เลี้ยง ทั้งๆที่คนแต่งแม่งจะเขียนให้มันสั้นกว่านี้ก็ได้
มุกตบตัวร้ายก็ซ้ำไปซ้ำมา ที่อยากอ่านกันต่อ ส่วนใหญ่ตามพระเอกมากกว่า
นั่นดิ สถพ. คิดไงซื้อเรื่องนี้วะ กุว่ามีแววแจกแพสูงมาก
ถ้าแนวมันเหมือน ชายาสะท้าน แสนพยส ทอนง กูบั๊ยบาย
คงมีสัญญากันแบบเล่มต่อเล่มหรือเปล่า
เหมือนสายนิยายไลท์โนเวลแปลญี่ปุ่นที่ทดลองตามกระแสดู
พอไม่รอดก็แพ
เช่ายืมในเมพ ผิดกฎเมพ ส่วนเรื่องที่นขกลัวว่าจะมีการดูดแล้วแจก/ขายเถื่อน ก็คิดเหมือนคนในฟาร์ม ถ้าคนมันจะทำอะ ทางไหนมันก็ทำ และหาทางทำจนได้
อ้อ ทรราชตื้อรัก สถาเอาชื่อนี้ระวังลูกหาบเข้ามากระหน่ำแซะนะ 555
>>177 มึงก็พูดไปเรื่องฟาร์ม
ดูวงการการ์ตูนหนังสือเล่มก่อน
แม่งสู้เถื่อนไม่ไหวก็เจ้งกันทั้งระบบ
จากร้านค้าเล็กๆ ฉิบหายไปหมด ต่อมาก็ร้านเช่าการ์ตูนก็พังต่อมา สดท้ายสนพ.แม่งก็ต้องขึ้นราคาแพงเป็นเท่าตัวไม่งั้นอยู่ไม่ได้ สุดท้ายเถื่อนชนะ ก็ทำให้เกิดอะไรกับคนอ่านล่ะ คนไม่คิดซื้อไม่มีปัญหาอะไร คนสะสมอยากเก็บก็ห่อเหี่ยวเพราะแม่งไม่อยากออกเป็นเล่มและราคาที่สูงเป็นเท่าตัว
ทรราชเห็นว่ามี 10 กว่าเล่มจบ แต่ตอนนี้ในจีนเพื่งออกมาได้ครึ่งทาง ค้างเติ่งอยู่เล่ม 7 มั้ง ก่อนจะคิดไปถึงว่าสถพจะลอยแพมั้ย กูว่าเอาเเค่สนพ.จีนไม่เทนักเขียนคนนี้ก่อนเหอะมึง
แล้วคนที่บริจาคคนแปลทรราชนี่เค้าจะเทสนพ. หรือเปล่า
แล้วช่วงมีกระแสคนอ่านที่มีตรรกะแปลกๆเต็มไปหมด จะออกอาการอะไรกับสนพ.เปล่า
ปล.รอเผือกอย่างใจจดใจจ่อ
อ่านศิลาหลอมรักจบยิ่งอยากอ่านเรื่องของหลงต้า ฮืออ
อีหลงเอ้อร์เล่มนี้ก็น่าเตะเหมือนเดิม
หลงต้านี่คือตัวประกอบที่เอามายั่วให้อ่านใช่ไหมม
กูก็ชอบหลงต้านะ แต่กูอ่านแค่สามคราว่ะ แล้วรู้สึกนางเอกลำไยมาก พอมาหงส์ฟ้อนอ่านรีวิวด่านางเอกหนักกว่าสามคราอีกกูเลยผ่าน กูรอดูกระแสศิลาหลอมรักก่อนยังไม่ตัดสินใจ แต่ถ้ามีคู่หลงต้ากูจะซื้อ ตอนพิเศษหลงต้าคือดี กูชอบ นข เหมือนเอามายั่วแต่ไม่เขียนต่อ ร้องห้ายยย
อย่ามาว่านางเอกหงส์ฟ้อน นางน่ารำคาญดีกูชอบ หลงซานแม่ง พ่อบ้านโคตรๆ หาข้าวหาปลาปรนเปรอเมีย
ผู้หญิงที่แต่งงานกับหมู ที่นายท่านเล่นศิลาล้อมรักพูด ก็คือนางเอกหงส์ฟ้อนนี่ละ
ศิลา ในช่วงไทม์ไลน์ ฟงส์ฟ้อนมีเรื่องเมียเก่าพระเอกโผล่มาด้วยหนิ ขอสำปอย
โทษที อยากถามเรื่องสุริยันอันธการของเจ้าหญิงการเวก ต้องไปห้องไหนวะ ส่งลิ้งให้ที อยากรู้ว่ามันหนุกจริงไหมอ่ะ
ศิลาหลอมรักจะเล่าเรื่องช่วงเฟิ่งอู่หลงซานไปแคว้นซย่าแบบละเอียดอ่ะ มีฉากหลงเอ้อร์ขอหานเซี่ยวยั่วโมโหเนี่ยเฉิงเหยียนด้วย ตลกดี
ตอนพิเศษของมู่หย่วนกับองค์หญิงหรูอี้ทำกูตกใจมากกับความหนา.. แต่น่ารักโคตรร ไปๆ มาๆ กูชอบกว่าคู่หลักอีก มู่หย่วนโคตรน่ารักเลยมึงง ฮือออ หลงต้าก็โผล่มาลอยหน้าลอยตาในตอนพิเศษนี่แหละ
คู่หลักก็น่ารักนะ กูชอบความเมนส์มาของเนี่ยเฉิงเหยียน เพี้ยนดี หานเซี่ยวตอนต่อปากต่อคำน่ารัก หานเล่อก็น่ารัก กูมองอะไรในเรื่องก็น่ารักไปหมดเลย ฮ่าๆๆๆๆ
พระนางของคนเขียนคนนี้จะติสต์นิดๆ ว่ะ เอ๊ะหรือไม่นิดวะ 555555 ถ้าไม่ชอบตลค.จะพาลอ่านเรื่องไม่สนุกเลย เพราะตลค.ในเรื่องแม่งสุดขั้วมาก 555555
เออกูเพิ่งอ่านกลรักดอกท้อจบ เล่มแรกโอเค เล่มสองนี่อะไรวะ อย่างกะหนังคนละม้วน อึ้งแดกไปเลย อ่านจบแบบมึนๆ กับพระนาง
กูรู้สึกคนเขียนสามคราเขียนแบบสั้นๆ แล้วสนุกกว่าว่ะ อย่างมากแบบความยาวเล่มเดียวจบพอเงี้ย กูอ่านตอนพิเศษของเขาแต่ละตอนแล้วรู้สึกว่าเขียนดีมากกว่าเรื่องหลักอีก
เออลืมบอก หลงต้าโผล่มาอวดเมียเฉยๆ ไม่มีบทพูดอะไร โผล่มาลอยหน้าลอยตาจริงๆ โผล่ราวๆ ห้าหกบรรทัดได้
ไหนๆ ก็ขอหน้าม้าหน่อย ตอนพิเศษคู่รองมู่หย่วนองค์หญิงหรูอี้ในศิลาหลอมรักดีงามมากมึง เชียร์ให้อ่าน มาแนวติงเหยียนซานกับซานเจ๋ยอ่ะะ ถ้าชอบคู่นี้ก็น่าจะชอบคู่มู่หย่วนหรูอี้ เหมือนเป็นติงเหยียนซานซานเจ๋ยเวอร์ชั่นแอดวานซ์ เพราะนางเอกเป็นองค์หญิง ชีวิตเลยขลุกขลักหน่อย
>>191 ตู้นิยายไทยป่ะ https://fanboi.ch/literature/3152/recent/ กูไม่รู้ว่าเรื่องเกี่ยวกับอะไร แต่ถ้างานเขียนนอร์มอลคนไทยก็ไปที่นั่นแหละมั้ง
KY จิ่นเสวี่ยนหวาง อัพแล้ว
สงสันกูทิ้งช่วงการอ่านแนวการเขียนแบบนี้นานไป อ่านจบแล้วกูรู้สึกงงๆ
ตั้งแต่กูอ่านสามครานี่กูกรี๊ดหลงต้ามาก แต่กูไปหาข้อมูลมาปรากฏคนเขียนแม่งไม่แต่งเรื่องหลงต้า กูเสียไตหนักมาก พอมาอ่านหงส์ฟ้อน มันแย่มากสำหรับกูว่ะ กูลำไยนางเอกมากจนกูเหนื่อยกับการอ่าน พยายามอ่านให้จบๆไป แต่อ่านแล้วแม่งหลงเอ้อร์โคตรน่ารักเลย ทำเอากูต้องไปรื้อสามครามาอ่านใหม่ ศิลากูรอแจ่มมาส่งอยู่ แต่จากการอ่านตัวอย่างแล้ว กุว่าเจ้าเมืองเนี่ยนน่ารักว่ะ คู่พระนางนี้กูว่าน่ารัก อ่านไปยิ้มไป ตอนแรกกูนึกว่ากูจะรำความเรื่องมากขี้หงุดหงิดของพระเอก แต่กลายเป็นแม่ง คนไรวะ โคตรน่ารักชห.
สุดท้าย กูก็ยังอยากได้เรื่องของหลงต้าอยู่ดีนะ แต่เหมือนจะไม่มีหวังเลยว่ะ
ถ้ากลดอกท้อเป็นแนวมาตรฐานโมเหยียบสไตล์ กูว่าพอเดาได้เลาๆ
ปกติตัวละครไหนที่เขียนเป็นเรื่องสั้นแล้ว เขาไม่มาเขียนเรื่องยาวอีกหรอก เพื่อนโม่งที่อยากอ่านหลงต้าทำใจเหอะ ไม่ได้อ่านเล่มยาวแน่ มีแต่เรื่องสั้นนั่นแหละ
>>131 มึงยังอยู่ป่ะวะ กูจะมาบอกว่าตอนกูเรียนจำได้ว่าถุงยางอันแรกๆ ของโลกทำมาจากลำไส้เล็กของหมู แต่พอไปเสิร์ชอีกทีแม่งอีปิคกว่าว่ะของจีนทำจากลำไส้แกะ ยุ่นทำจากกระดองเต่า หรือเขาสัตว์ .......ลาก่อนหญิงในอดีตที่ผัวอยากคุมกำเนิด ช่วงล่างของพวกเจ้าแข็งแกร่งยิ่งนัก นับถือๆ กุไปละก่อนที่จะถูกไล่ไปอยู่ห้องการ์มา 55555
ไปรู้จักกับ “5 ถุงยางอนามัยแห่งยุคโบราณ” ไอเทมคุมกำเนิดสุดคลาสสิกในอดีต!!
http://www.catdumb.com/ancient-condoms/
สะพรึง!! "วิธีคุมกำเนิด"สมัยโบราณ.. เมื่อจักรพรรดิไม่อยากให้ "นางสนม" ที่หลับนอนด้วยตั้งท้อง บอกเลยเสียวหัวยันหาง!!
http://www.news-lifestyle.com/contents/k/158380/
>>206 ตอนใหม่มาแล้วเหรอ กูว่าคนเขียนเรื่องนี้เขียนมึนๆ นะ เหมือนเรียงลำดับเหตุการณ์ไม่ดีอ่ะ บางตอนมันอ่านรู้เรื่องขึ้นเพราะคนเขียนมี Talk ท้ายบทหรือมีคอมเม้นท์ตอบคนอ่าน แต่ถ้าคิดถึงว่าเป็นหนังสือนิยายหรือเป็นนิยายที่สมบูรณ์มันไม่ควรเป็นอย่างงี้นะ เพราะเวลารวมเล่มมันไม่มี Talk ให้นักเขียนมานั่งอธิบายอะไร เวลาเขียนมันควรจะเขียนให้เคลียร์ตั้งแต่อยู่ในเรื่องเลยไม่ใช่เหรอ เรื่องสนุกอ่ะใช่ แต่กูว่าการเรียงลำดับเหตุการณ์เค้ายังค่อนข้างแย่ เหมือนเขียนกระโดดไปกระโดดมา
จินเสวี่ยนหวาง หนุกนะ กูชอบ นานๆ อัพที โดดไปมาก็ไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นหนังสือแล้ว เล่นโดดไปมาทุกตอน ไม่ลื่นไหล พาลจะขายทิ้งเอา
ขอบคุณอรุณที่ไม่ดันทุรัง นึกว่าจะต้องตัดใจซะแล้ว
ปกนางซินล่ะ ว่ายังไง กูเสียดายตังค์มากนะเอาจริง 5555555
อ่า เวย เวย คนแปลเดียวกับ คู่บุรุษกู้อะไรสักอย่าง
อืม กูอ่านไม่ถึงครึ่งเล่มหนึ่งแล้วขายเลย เขาแปลดีใช่มะ ????
>>213 กูอ่านเมืองจันทรา กูว่าเขาแปลได้กลางๆ ก็โอเค แต่ยังดึงเสน่ห์ของนิยายมาได้ไม่หมดในความรู้สึกกูนะ
ระดับที่กูยอมรับฝีมือว่าเก่งจริง มี น.นพรัตน์ คุณกิตติพิรุณ คุณดารินทิพย์ คุณหลินลี่ คุณมดแดง คุณหลินโหม่ว นักแปลแจ่มใสบางคน ฯลฯ
แปลดีสำหรับกูคือ ต้องเข้าใจบริบทเนื้อเรื่อง บรรยากาศแวดล้อม ทั้งหมด ถ่ายทอดสำนวนจีนให้คนอ่านเข้าใจได้ดี แปลถูกต้อง ใช้คำไทยในการบรรยายโดยที่ไม่ไปขัดกับตัวเรื่อง ถ่ายทอดเสน่ห์ของนิยายออกมาได้หมด
เช่น ถ้าเรื่องดราม่าต้องดราม่า เรื่องตลกต้องตลก เรื่องรักหวานซึ้งต้องซึ้ง เรื่องบู๊ต้องบู๊สนุก
KY อยากให้อรุณเอา Lonely courtyard in late spring ของ fei wo si cun มาแปล พอดูซีรี่ส์จบ อยากอ่านหนักมาก
>>213 กูอ่านเมืองจันทรา คิดว่าเขาแปลดีอยู่นะ มันไหลลื่น ศัพท์รุ่มรวย ดีกว่าเล่ม 2 ที่อีกคนแปลติดๆขัดๆแปลกๆ แต่ยังไม่ได้อ่านคู่บุรุษเลย กูไม่ว่างเสียที แต่ปัญหาคือ นิยายมันคนละแนวไง พวกเทพเซียนกับโบราณยังสไตล์เดียวกัน แต่งานกู้ม่านนี่มันแนวร่วมสมัย แถมเป็นเรื่องของวัยรุ่นด้วย นักแปลแต่ละคนมีแนวที่ถนัดไม่เหมือนกันว่ะ
ปกเวยเวยของอรุณนี่ใครวาดวะ? Eno?
หวังว่าออกมาคงไม่มีปัญหา จุดผิดเยอะเกิน ผิดแบบรู้เลยไม่ทำการบ้าน
นึกถึงตอนคนท้วงการแปลitw 55555555555555555555555555555555555555
กูอ่านเมืองจันทราไม่รอด กูไม่รู้ว่าเนื้อเรื่องด้วยส่วนนึง คำแปลด้วยส่วนนึงหรือเปล่า กูเหมือนอ่านแล้วงง ยังไปไม่ถึงจุดซาบซึ้งมั้ง เลิกก่อน แล้วพอกูเจอเคสเวยๆ แล้วเห็นหน้าปกชื่อนักแปลกูยอมรับว่ากูติดลบหน่อยๆ
คู่บุรุษกูดองอยู่ เลยไม่รู้ว่ายังไง
แต่ดีใจที่อรุณยอมปรับแก้ กูว่าเค้าคงจัดเล่ม ขึ้นเพลตแล้ว แต่ยอมมาแก้อีกก็นับว่าเป็นเรื่องดีจริงๆ ยังไงกูก็คงอุดหนุน
ฝนโลหิตฯ จบแล้วอ่ะ งานดีนะ ยังอุส่าห์ happy ending ตามสไตล์คนไทยด้วย กูชอบงานเขาอ่ะ ส่วนนักเขียนเองก็ไม่ค่อยออกมาดราม่าอะไรเท่าไหร่ ใครจะด่าจะว่านางก็เฉยๆ ไม่เวิ่นเว้อ ไม่หาพวก ถ้าปกสวย กูซื้อเก็บเลยเนี่ย
กูอ่านเมืองจันทราไม่รอด แต่อ่านจนจบนะ กูรำนิสัยนางเอกว่ะ กูว่ากูไม่รอดเพราะเนื้อเรื่อง มันดูมีแต่น้ำ แล้วหลายๆตอนที่กูไม่รู้ว่าคนแปลหลุดหรือนักเขียนหลึด อ่านจบไร้ความปรับใจ
คู่ยุรุษกูก็อ่านจบละ ไม่ประทับใจเช่นหัน เนื้อเรื่องกูว่าแทบจะไม่ทีไรเลย ตอนไขคดีก็สั้นชิบหายแบบ ไม่มีอะไรบ่งบอกให้รู้ว่ามันสืบยังไง มาถึงโชว์คสามเทพแม่งเลบยทำเอากูมึนตึ๊บ สุดท้ายอ่านจนจบกูก็แบบ อึนๆว่ะ เรื่อวมันไม่สุดไรเลยซักทาง
แต่กูว่าดีนะที่อรุณยอมรับฟังความคิดเห้ฯแล้วแก้อ่ะ ตอนแรกเห็นบอกฟังนะจะไปปรับปรุงกับผลงาต่ิไป กุฏ็ว่าเกือบจะเทละ ดีที่อรุณกลับลำทันมาแก้ใหม่ ขอให้คนแปลไปศึกษาศัพท์เกมมาหน่อยเหอะ ทำกานบ้านเยอะๆ คือกูว่ามันอาจจะไม่ใช่แนวถนัดเค้า แต่ถ้าเป็นมืออาชีพก็ต้องรู้จักทำการบ้าน เป็นกิ้งก่าเปลี่ยนได้ทุกสีอ่ะ รับงานมาแล้วก็ต้องทุ่มให้สุด คนจะได้ประทับใจ อย่าริอ่านเอาอย่างจงหยวนที่ของกูคือดีที่สุด กูใหญ่คับฟ้า กูแปลมาให้อ่านพวกมึงต้องกราบกู ไปติไปแตะนักแปลไม่ได้บอกว่าบางคนเป้ฯรุ่นปู่รุ่นทวดอุตส่าห์มาแปลให้อ่าน จงลำเลิกบุญคุณซะ กูที่กรอกตาเป็นลายกนกเลยว่ะ
จงลำเลิกบุญคุณ >>227 ต้องเป็น จงสำนึกบุญคุณ อ่ะมึง
ลำเลิกเอาไว้ใช้กับคนที่ไปทำอะไรให้คนอื่นแล้วต้องการให้เขาเห็นว่าเคยช่วยมาก่อนนะ อยากให้เขาตอบแทน ถึงจะเป็นกริยา ลำเลิก อ่ะ ในกรณีนี้ถ้าจะใช้ลำเลิก ประธานต้องเป็นจงหยวน เช่น จงหยวนมาลำเลิกบุญคุณ ว่าอุส่าห์แปลให้ ขอให้นักอ่านสำนึกบุญคุณซะบ้าง เป็นต้น
เคยเจอ คป บ่นตอนแปลเรื่อง ทรนง. มีคนมาทักว่าแปลแปลกๆ สมัยลงเว็บ นางบอกเลย คนแปลบางคนรุ่นอาม่าอาทวด เขามาแปลด้วยใจอย่ามาพูดแบบนี้ให้เสียกำลังใจเลย นี่ก็ถอนตัวไปหลายคน แล้ว นี่จะไม่มีคนแปลให้อ่านกัน ประมาณนี้มั้ง
กูนี้ งง มาก แต่พวกคนอ่านก็มาขอโทษกันใหญ่เลย สงสาร คป. //เดี๋ยวๆๆๆ
ตัดดราม่าออกไป ปัญหาคือกูว่านิยายจงหยวนแพงไม่สมราคาว่ะ ทั้งในแง่เนื้อเรื่องและรูปเล่ม อย่างช่วงพีคๆ กรวดกับเผาตอนนั้นหน้ามืดตามัวไง หลับหูหลับตาจ่าย แต่นิยายเรื่องหลังๆ กูอ่านตยยังแทบไม่รอด แล้วยังต้องมาเปย์ล่วงหน้าชุดละเกือบสองพัน กูเลยบาย
ค่ายอื่นหนังสือดีๆ เยอะแยะ หาบไม่เปิดโลกทรรศน์บ้าง ดักดานสัส
หนังสือของเฮีย ตัวอักษรเล็กเหมือนกันหมดมั้ย
กูเคยอ่านแค่กู้บุรุษ มันค่อนข้างจะอ่านยาก - -'
ศิลาหลอมรักคนแปลสองคน อ่านสะดุดมั้ยอ่ะ
ฉู่หวังเฟยมีนางรองมาแย่งพระเอก พระรองมาแย่งนางเอกป่าววะ กูเพิ่งอ่านตัวอย่างในเด็กดี รู้สึกกำลังจะลงแดงเบาๆ
กูเห็นในเพจมกร. มีคนไปเสนอให้แจ่มlcท่านอ๋องเมื่อไหร่ท่านจะหย่ากับข้าแล้วบอกว่าให้เอาคนแปลเดิมมาแปลด้วยนะคะ แล้วเกลียดว่ะ ขอมาพูดในนี้หน่อยละกัน กูอยากด่า แต่นึกคำด่าไม่ออก เชี่ยๆๆๆๆ แม่งๆๆๆๆๆ ตบโต๊ะ กระทืบเท้าๆๆ สัสๆๆๆ
ky เพิ่งแงะหงส์ฟ้อนออกมาจากกองดอง อ่านจบละ สนุกผิดคาด สงสัยเพราะกูไม่ได้คาดหวังกับเรื่องนี้ไว้เลย
และพวงโม่งในนี้ก็ลำไยนางเอกกันแยะมาก จนกูดองไว้ยาวๆ เลย เพราะกูก็คิดว่าสามคราแม่งน้ำท่วงทุ่งอ่านแล้วก็เออ ก็ดีแต่ไม่ได้พีคอยากหยิบมาอ่านอีก ชอบตัวละครตอนพิเศษแค่นั้น จนกูเกือบขายหงส์ฟ้อนทั้งในซีลออกไปแล้ว แต่เห็นมีศิลาหลอมรักอีก ก็เลยเออ อ่านก็อ่าน
พอมาอ่านจริง กูก็เข้าใจละทำไมพวกมึงบ่นนางเอกกันเยอะจัง ฮ่าๆ แต่สงสัยกูตั้งภูมิคุ้กันไว้แล้วเลยไม่รู้สึกลำไยมากเท่าไหร่ นางก็น่ารักแบบเวิ่นๆ สไตล์นางเอกนิยายวัยรุ่นลูกกวาด
กูว่าเรื่องนี้สนุกกว่าสามคราอีกนะ กูชอบตอนพิเศษของเป่าเอ๋อร์ พี่เนี่ยนอีไรงี้นะ กูว่าคนเขียนควรเลิกยืดเรื่องยาวเถอะ เลิกน้ำเยอะจะดีกว่านี้มาก
บีบให้เรื่องเหลือสักแค่สองเล่ม เล่มละสองสามร้อยหน้ากำลังดี
ตอนนี้มาอ่านตัวอย่างศิลาหลอกรักระหว่างรอหนังสือมาส่ง
พวกมึงๆ ใครอ่านเทียบท้าปฐพีแล้วบ้าง ช่วยรีวิวกะสปอยกูหน่อย กูจะได้ตัดสินใจ กูตะเตือนไตกับนิยายจีนไปหลายเรื่องช่วงนี้
พวกมึงมีใครอ่านศิลาหลอมรักแล้วเป็นไงวะ กูว่าจะซื้อ เห็นเค้าเล่าเรื่องย่อคร่าวๆใน วดด แล้วน่าจะโอเค นางเอกไม่ได้น่ารำคาญ
>>243 มึงอย่าลืมว่าตอนนางสนมแฟนคนแปลก็บอกอ่านสนุกขำดีเหมือนแบบนี้เหมือนกัน แล้วพอแจ่มเอาไปทำ ลอกเปลือกที่คนแปลเติมเข้าไปด้วยอารมณ์ตัวเองออก แสดงสิ่งที่นักเขียนต้องการสื่อออกมา กลายเป็นโดนถล่มยับ ทั้งที่ทำให้เรื่องมันดีขึ้น ที่ผิดก็แก้ให้ถูก กูเห็นกรณีแบบนี้อีกรอบก็ได้แต่กลอกตา ได้แต่หวังว่าคนนี้จะแปลดีจริง ไม่ใช่แค่แรงอวย
>>247 เรื่องนางสนมนั่นตอนอ่านฟรี มีบางช่วงที่กูอ่านไม่เข้าใจ เหมือนรายละเอียดมันหายไป ต้องอ่านข้อความคนแปลข้างล่างถึงรู้ว่าฉากนั้นมันมีอะไร พอออกเล่มแล้วถึงอ่านรู้เรื่องขึ้น แต่ตอนอ่านเรื่องนี้ไม่เป็นว่ะ กูว่าถ้าอ่านฟรีแล้วยังอ่านรู้เรื่อง เขียนภาษาคนได้ไม่สับสนมึนๆ ไม่รู้สึกว่ามีอะไรประหลาด ตกหล่น ทะแม่งๆ ก็คือว่าใช้ได้ระดับหนึ่งแล้ว ถ้าออกกับสนพ.ก็น่าจะดีกว่าเดิมด้วย
>>249 พูดถึงคนไหนวะ ถ้าท่านอ๋องกุว่านักแปลเค้าก็ไม่ได้ตั้งใจจะเสนอตัวอะไรนิ แต่ทางนั้นเสนอมา ปกติก็ควรคว้าไว้อยู่แล้วป่ะ ตอนแรกๆแปลก็คงกะฝึกภาษาเฉยๆแหละ พอมีประเด็นก็ส่งไปขออะไรที่ควรทำแล้วลบออกกุว่าโอเคแล้ว ดีกว่าทรราชเยอะมาก ส่วนเรื่องการแปลกุไม่รู้ไม่ชอบอ่านออนไลน์อยู่แล้วมันค้างคา กุชอบเป็นเล่มมาอ่านยาวยันจบเลยมากกว่าขี้เกียจมารอ แต่จากพฤติกรรมนักแปลที่โอเค ถ้ามันไม่ยาวมากกุก็ว่าจะสนับสนุนนะ อย่างน้อยๆเวลาตอบอะไรก็ดูดีกว่านางสนมที่โบ้ยใส่แจ่มลูกเดียวเลยจ้า กุยังงงว่าแจ่มก็ดั๊นไปจ้างนางแปลหยูหยูต่อให้คนชอบสะเทือนใจกับคำแปลเล่นๆ ขนาดนางสนมมีคนเกลาแล้วหลายประโยคยังอ่านงงๆอยู่เลยชิบหาย
>>250 กูไม่ใช่ 249 แต่ก็คิดเหมือนกันว่ามันเหมือนเป็นทางลัด โดยเฉพาะที่มีนักอ่านไปบอกสนพ.ให้ซื้อเรื่องนี้แล้วพูดว่าให้เอาคนนี้มาแปลเพราะสนุก แปลดีไรงี้ มันออกแนวบังคับให้ต้องเอาคนนี้มาแปลถ้าจะซื้อเรื่องนี้น่ะ ซึ่งกูมองว่าก็ไม่ต่างกับเคสนางสนมเท่าไหร่ เหมือนอย่างที่ตำหนักก่อนๆเคยพูดในเคสนางสนมนั่นแหละ ไม่ต่างกัน ลำดับเหตุการณ์เหมือนกันเลย คือแปลให้อ่านในเนต มีคนติด ชอบสำนวน อย่างอ่านเป็นเล่มจริง นักอ่านเลยไปเชียร์สนพ.พร้อมบอกว่าอยากให้คนนี้แปล พอสนพ.ติดต่อไปก็ให้แปล กูก็ไม่รู้หรอกว่าเขามีทดสอบกันก่อนรึเปล่า แต่กูมองว่าถ้ามาแนวนี้แล้วไม่ให้คนแปลฉบับเนตแปลก็ต้องมีดราม่าอยู่แล้ว (ยกเว้นเรื่องที่แปลจากอิ้งอีกที เพราะคงไม่มีสนพ.ไหนอุตริให้มาแปลนิยายจีนที่ซื้อลิขสิทธิ์จริงๆ) ซึ่งถ้าอย่างเคสนางสนม กูมองว่าพอแปลได้แต่ไม่ดีพอ แจ่มยังให้แปลเลย แต่เจอเกลาขนาดหนัก ลบส่วนที่คนแปลใส่อารมณ์ตัวเองออกไป แต่สุดท้ายก็ดราม่าเพราะติ่งคนแปลและทำให้กูยี้พฤติกรรมคนแปลไปด้วย ส่วน This time กูมองว่าแจ่มไม่อยากโดนดราม่าอีก เลยต้องเอาฉบับเนตของคนนี้มา แต่แทบไม่เกลาไม่ปรับสำนวนเปลี่ยนชื่อเรียกอะไรทั้งนั้น ผลสุดท้ายเรื่องนี้เลยออกมางงๆไม่ต่างกับในเนต
กูเริ่มออกทะเลไปบ่นเรื่องคนแปลนางสนมแทนละ กูคิดว่าตัวกูน่าจะมีอคติกับคนแปลในเนตพอสมควร (เหตุผลเพราะนางสนม) แต่กูไม่ได้เจาะจงถึงคนแปลอ๋องเป็นพิเศษนะ แต่หมายถึงเวลาที่มีนักอ่านไปเสนอสนพ.ให้ซื้อแล้วบอกเอาคนแปลในเนตคนนั้นมาแปลเพราะแปลดีแปลสนุกอะไรแบบเนี้ย กูจะเกิดอคติทันที ดังนั้นสำหรับกูจะบอกมันเป็นทางลัด มันก็ใช่นั่นแหละ ไม่ว่าเจ้าตัวจะเสนอตัวเองรึเปล่า แต่ก็เพราะมีแฟนติดตามส่วนนึงอยู่แล้ว มันเลยเหมือนเป็นการไปกดดันสนพ.ให้ไม่สามารถเปลี่ยนคนแปล หรือปรับเกลาสำนวนให้ตรงตามต้นฉบับได้
ไม่ใช่ว่าสุดท้ายออกเล่มมาแล้วเจอปรับเพียบแบบนางสนม แต่ติ่งดันไปโหมด่าสนพ.แทน ทั้งที่ควรมองไปที่สกิลการแปลของคนแปลต่างหาก ถ้าสมมติมีการทดสอบจริงแล้วออกมาว่าแปลพอได้แต่ไม่ดีพอ ไม่รู้สนพ.จะกล้าเปลี่ยนคนแปลหรือจะกล้าปรับสำนวนให้ตรงกับต้นฉบับแบบที่แจ่มทำกับนางสนมรึเปล่า เพราะขนาดแจ่มหลังเจอดราม่าไป พอ This time ยังไม่กล้าแก้สำนวนใหม่เลย ทำให้เห็นความต่างของฝีมือจริงๆของคนแปลนางสนมชัดเจน ส่วนคนแปลอ๋อง กูก็ได้แต่หวังว่าคนนี้จะแปลได้ดีจริงๆ จะได้มีนักแปลดีๆเพิ่มวงการอีกคน
เพื่อนโม่งครับ มาส่งการบ้านครับ
สามชาติสามภพป่าท้อผมชอบมาก เหมือนกลมกล่อมลงตัวดี
สามชาติสามภพลิขิตเหนือเขนยก็ยังคงความกวนตีน แต่ผมว่ายืดจนอารมณ์ร่วมดรอปไปนิด
สามคราวิวาห์รัก
ประทับใจมากๆ...ถึงจะมีคนบอกว่าพระเอกใจร้าย
แต่ผมตามหานิยายที่มิติตัวละคร Unique ขนาดนี้มานานแล้วครับ
ขอบคุณเพื่อนโม่งจริงๆ เรื่องนี้อ่านสองวันจบยันสว่าง ตะวันแตะตูด
รักอลเวงก็สนุกดีครับ อ่านได้เรื่อยๆดี
แต่มาชอบเอาจริงๆตอนช่วงจะมีบทอัศจรรย์แล้วมีลูกกัน
เพราะรู้สึกว่าพอหายเครียดปั๊บก็ฮาเลย บรรยายกวนตีนดี
สามเรื่องนี้ทยอยอ่านหลังจากไปสอยงานหนังสือมาทั้งหมด
ขอบคุณมากจริงๆครับ เพราะเดี๋ยวนี้นิยายเยอะไม่รู้จะหาอ่านเรื่องอะไร
กลัวซื้อมาแล้วเสียดายเงิน
มีแนวๆโรแมนติกแล้วคนเขียนหรือคนแปลเขาแปลเก่งได้อรรถรสกวนตีนแบบนี้อีกไหมครับ
พวกคุณ Recommend มานี่ผมยังไม่ผิดหวังสักเรื่อง
ป.ล. ตอนนี้ผมตามอ่านสามชาติสองภพใน Dek-d ที่เป็นแมวเสี่ยวม่าวม่าว
อันนั้นก็เพลินดี
จะว่าไป กวนตีน นี่ แม่ทัพอยู่ข้างบนข้าอยู่ข้างล่างนี่ถือว่าเข้าข่ายไหมนะ =__= แอบเชียร์
>> 257 ขอบคุณมากครับ
นักแปลในเน็ต สำหรับกูนะ กูเฉยๆ ไม่ได้แอนตี้หรือสนับสนุนไร แต่ถ้ามาแบบอย่างนางสนม กูก็ค่อนข้างแอนตี้ไปเพราะติ่งหาบทั้งหลายแหล่ว่ะ แถมนักแปลเองก็ไม่ปรามติ่งเลยซักนิด ออกมาพูดเหมือนจะปรามแต่กลายเป็นยิ่งยุให้คนถล่มแจ่มกันมากขึ้น กูเลยแอนตี้ไปเลย
ใครอ่านหงส์ฟ้อนกับศิลาแล้วบ้างกูต้องอ่านเรียงมั้ยหรืออ่านเรื่องไหนก่อนก็ได้
อ่านศิลามีพระเอกหงส์
อ่านหงส์มีพระเอกศิลา
ทามไลน์ซ้อนกันช่วงกลางเรื่อง
เพื่อนโม่ง เรื่องใครกล้าแตะต้องจักรพรรดินีผู้ถูกทอดทิ้งของข้าอะ กูไปหาสปอยมาอ่านเพราะตอน17อะ อิจักรพรรดิเชี่ยเกินเลเวลแม้แต่จะเป็นตัวประกอบฝั่งดี กูไม่อยากให้มันเป็นพระเอกเลยลองไปหาสปอยอ่าน
แม่ง
.
.
.
.
.
ฉีฉีโมเดล พระเอกเหี้ย ตายเพราะพระเอก(ถึงมันจะไม่ได้ฆ่า) เกิดใหม่เข้าร่างคนอื่น กลับมารักกัน บำเพ็ญเป็นเซียนครองคู่แฮปปี้เอนดิ้ง
.
.
.
.
กูดรอปปปป
>>265 กูเจอประมาณนี้หลายเรื่อง ค่านิยมผู้ชายคนแรกของนางเอกคือพระเอกของจีนคล้ายนิยายตบจูบไทยเลยว่ะ
แต่เรื่องนี้เพิ่มความเหี้ยกว่านั้น
.
.
.
.
พระเอก(เหี้ย)อินเซสต์กับน้องสาวตัวเอง อิน้องสาวอะทำนางเอกตาย ปรากฏจริงๆไม่ใช่น้องสาว โดนสับตัวแต่เด็กให้มายั่วพระเอก เพื่อจะได้ยึดอำนาจเป็นฮองเฮา(แต่มึงใช้identityน้องสาวฮ่องเต้...)
ความจริงเปิดเผยทีหลัง แต่พระเอกมันเป็นฝ่ายเริ่มมีอะไรกับน้องสาว(เก๊)มันก่อนด้วย....
.
.
.
.
กูยอมใจ นิยายจีนเรื่องไหนเกิน600ตอนแม่งมาโทนนี้5-6เรื่องแล้ว
ป้าหลิน ปรับปรุงปกซินฯ รอดูว่าจะออกมาแบบไหน
ป้าหลินยอมแก้ปกนางซินว่ะ
กูรอดูว่าจะออกมาแบบไหน แต่เห็นวงเล็บ (แอดเห็นแล้ว ชอบนะคะ) กูกลัว
คราวก่อนแอดก็ชอบ แล้วเป็นไงล่ะ
คนออกแบบปกหนังสือในไทยมีเยอะใช่มั้ยมึง
ป้าหลินน่าจะจ้างวาดปกแทนออกแบบปกนะ ถถถ
นอกเรื่อง คำว่า หลัว มันแปลว่าอะไรวะ
กูอ่านเสี่ยวหวางเฟยในเด็กดี แล้วสะดุดกับคำนี้ทุกที เพราะมันใช้เหมือนสรรพนามแทนตัวนางเอกเวลานางพูด เช่น หลัวขี้โรค ซึ่งเท่าที่อ่านมันน่าจะหมายถึง ตัวข้า? ไม่ก็ หญิงสาวผู้นี้? รึเปล่าวะ
หลัวคือภาชนะชนิดนึง พูดรูปทรงไม่ถูก อารมณ์กระปุก กระติก อะไรเถือกนี้
หลัวขี้โรคก็น่าจะได้หมายถึงพวกกระปุกยาเคลื่อนที่ คืออารมณ์ไม่แข็งแรงอะไรประมาณนี้นะ
กูรู้แค่ว่ามีสำนวนจีนคำนึงที่แปลว่ากระปุกยาเคลื่อนที่ความหมายประมาณคนอ่อนแอ สุขภาพไม่แข็งแรง
เสี่ยวหวางเฟยกับจินเสวี่ยหวางนี่คนละเรื่องกันใช่ปะ
ตอนแรกกูนึกว่าเรื่องเดียวกัน พอเล่าเรื่องย่อให้ฟังได้มั้ย ขอบคุณค่ะ
>>270 เท่าที่กูอ่านคนสปอย แบบหลังว่ะ นางเอกให้อภัยง่ายมากในไม่กี่บท
เรื่องนี้มีพล็อตทวิสต์อีกว่ะ ที่กูเจอในนิยายเรื่องอื่นด้วย เป็นtropeยอดฮิตรึไง ไม่เมคเซนส์สุดๆ
.
.
.
.
.
นางเอกไม่ใช่ลูกฮ่องเต้อีกแคว้นจริงๆ แม่นางเอกจริงๆคือแม่พระเอก(เก๊ๆ) มึงจะอีรุงตุงนังอินเซสต์ไปถึงไหน! ถึงความจริงจะไม่ใช่พี่น้องแต่แมร่มจะใส่ปมคนนั้นจริงๆลูกคนนี้ คนนี้จริงๆลูกคนนั้น มี2เรื่องละที่กูเจอทำอินเซสต์หลอกคนอ่านแบบไม่สมเหตุสมผล ใส่มาเพื่อออ
.
.
.
.
.
>>281 ขอบใจมาก กุคลายความสงสัยไปได้ล่ะ ก็ว่าอะไรหลัวๆ อ่านแล้วงงทุกที
>>282 คนละเรื่องกัน เหมือนแค่นางเอกเป็นเมียท่านอ๋อง
จิ่นเสวี่ยนหวาง เรื่องแรกกูชอบและอวยมาก นิยายจีนคนไทยแต่งที่จีนโคตรรร ความรู้แน่นมาก สำนวน น.นพรัตน์มาเอง เป็นเรื่องของชายหนุ่มที่มาเกิดใหม่เป็นเด็กหญิง ลูกเจ้ากรมคลัง(มั้งนะ) แล้วเกิดไปเข้าตาท่านอ๋องคนนึง ถูกหมั้นหมายให้แต่งกับลูกชายตัวเอง แต่งเข้าตั้งแต่อายุ13 แล้วทั้งสองคนก็ค่อยๆฟันฝ่าอุปสรรคไปด้วยกัน
เรื่องนี้ตลค.มีสเน่ห์ว่ะ กูชอบนิสัยตัวเอกพระเอกก็น่ารัก แต่กุกำธงซือฝู55
เสี่ยวหวางเฟย นางเอกเป็นลูกสาวแม่ทัพโดนหมั้นกับพระเอกแต่นางขี้โรคเลยตายก่อนตายสาบานว่าจะตามรักพระเอกทุกชาติ นางก็รักเขาแล้วอกหักทุกชาติไป จนมาชาติที่สาม นางไม่ไหวกะคำสาบานเลยได้รับโอกาสให้ย้อนมาแก้ไขอดีต นางบอกกุจะไม่สาบานรักพระเอกอีกแล้ว
เรื่องนี้ส่วนตัวชอบตอนแรกๆ ตอนหลังมีพลังยุทธ์ สัตว์อสูร เทพมังกร บลาๆ กูเลยเบื่อๆ ส่วนตัวชอบนิยายจีนแนวปกติมากกว่าแนวแฟนตาซีพลังวิเศษ แต่คนเขียนเขียนสนุกดี เลยติดตามมาเรื่อยๆ แม้จะรำคาญนางเอกจนอยากด่าบ่อยๆก็ตาม
ส่วนตัวนิยายจีนในเด็กดีตอนนี้ กุให้ จิ่นเสวี่ยนหวาง > องค์หญิงแมว > เสี่ยวหวางเฟย > รั่วซี
>>272 เห็นตอนแรกตอนแอบเล่นเฟซที่ทำงาน ตกตะลึงมากกกก ป้ายอมเปลี่ยน แต่รอดูว่าจะออกมายังไง จริงๆ หลังๆ ป้าหลินแม่งปรับตัวตามกระแสได้ดีนะ อันนี้กูขอชม จากแต่ก่อนถ้ามีเรื่องแบบนี้นางคงยืนยันหาชนฝีว่าไม่เปลี่ยนปกแน่นอน แต่ตอนนี้ปรับตัวละ ดีๆ ฟังลูกค้าซะบ้าง คนรอซื้อป้ามีเยอะแยะนะ ดูดิ หนังสือแพงขนาดนี้ก็ยังมีคนยอมจ่ายเงินก่อนเพื่องานของป้า ถ้ายังอินดี้ไม่ฟังใครคงได้ม้วยแน่ในสภาพเศรษฐกิจแบบนี้
>>283 โหย มึง นักเขียนยัดประเด็นอินเซสต์มาพร่ำเพรื่อว่ะ เล่นรอบเดียวยังพอทน เล่นสองรอบมันเฝือนะ
เรื่องท่านอ๋องเมื่อไหร่ท่านจะหย่ากับข้า กูว่ายากนะถ้าจะมีสนพ.ไทยเอาเข้า ต้นฉบับยังแต่งไม่จบเลย สี่พันกว่าตอนแล้ว เคยอ่านสปอยนานแล้วบทหลังๆก็กลายเป็นแนวเทพเซียน บำเพ็ญเซียนผจญภัยด้วย
/ไม่ใช่อะไรนะ กูส่องเพจท่านหญิงแล้วชอบการตอบคำถามของท่านหญิง เซฟตัวเองแถมบัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่นดี
กูรีบพิมพ์ไปหน่อย กูหมายถึง ป้าแกแพ้คนทำปกได้ไง
เห็นอรุณบอกว่ามีของพรี่เมี่ยมอีกเรื่องของกู้ม่านที่จะวางขาย กูนี่ตื่นเต้นสัด
>>284 กูขอซัพพอร์ตมึงเลย กูอวยจิ่นเสวี่ยนหวางแรงมาก เนื้อเรื่องมันก็ตามที่บอก แต่กูขอเสริมว่า มันเป็นความสัมพันธ์ที่ผูกพันกันมาตั้งแต่เด็ก โตมาด้วยกัน แล้วค่อยๆพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ มึงจะรู้สึกเติบโตไปกับตัวละครแบบเอ็นดูไปด้วยเลยอ่ะ กูชอบตัวละครในเรื่องนี้มาก คืออ่านแล้วอบอุ่นอ่ะ
ตอนนี้ในเด็กดี กูตามแค่2เรื่อง คือเรื่องนี้กับองค์หญิงแมว ส่วนเสี่ยวหวางเฟยกับรั่วซี กูไม่ตามแบ้วด้วยความลำไย,กับความซูของนางเอก ไม่ใช่ว่ามันแย่นะ แต่กูเริ่มเบื่อแนวนี้ด้วยแหละ
|￣￣￣￣￣ |
| เปลี่ยนคน |
| ทำปก |
| เถอะ |
| ＿＿＿＿＿|
(\__/) ||
(•ㅅ•) ||
/ づ
ปอลอ อรุณทำดีมาก ดูลงทุน 300 กว่าบาทต่อเล่ม กูเคโอ
แต่ปกสวยแล้วเนื้อในเหมือนจงหยวนกูไม่เอานะ
>>291 จับมือมึง สองเรื่องหลังกูเอียนๆอิตรงฝึกยุทธ์ขั้นนั้นขั้นนี้ด้วยล่ะ แต่นางเอกนี่กุเบื่อเสี่ยวหวางเฟยมากกว่า นางจำได้สามชาติแต่ทำตัวไร้สติสิ้นดี กุอ่านฉากนางอยากมีพลังยุทธ์เลยแดร่กยาสร้างเส้นชีพจรแบบไม่เตรียมอะไรเลยจนดิ้นพราดๆด้วยความทรมาร ณ จุดๆนั้นกุสาปให้ตายห่าแรงมาก ความลำไยนางเยอะมากจริงๆว่ะ555
ส่วนรั่วซี กุว่านางมีวุฒิภาวะมากกว่า แต่เนื้อเรื่องออกทะเลมาก กุเบื่อสเตปตัวเอกเข้ารร.ของนิยายจีนแนวนี้มาก พอเริ่มเข้าไปกุก็เบื่อเลย55
จิ่นเสวี่ยนหวางกุชอบรักใสใสหัวใจชายฉกรรจ์ของคนเขียนมาก555 ชอบตอนเด็กๆที่เอาคนมาแข่งกัน กุขำ เอ็นดูก็เอ็นดู ล่าสุดนี่ชอบตอนนางเอกถีบชาวบ้าน55
คนปล่อยเทียบท้าฯเร็วมาก มันไม่สนุกหรอ โม่งช่วยรีวิวหน่อย
KY กูคาใจ คนทำปกนางซินของป้าหลินคือ อสต ที่เป็นนักเขียนด้วยป่าว? ถ้าใช่ เคยอ่านในตำหนักเผือก เหมือนว่าคนนี้ก็โอเคนี่ เค้าแรงเหรอ? กูไม่เคยติดตามงานเค้าอ่ะ คือกูเห็นมึงบอกป้าหลินแพ้คนทำปก กูมีความสะพรึง ไม่น่าเชื่อ ความเยอะระดับป้าหลินจะพ่ายแพ้ได้ 555
>>295 คนปล่อยเร็วประจำ ส่วนนึงที่ปล่อยคือไม่ดูสี่ดูแปดไร เห็นแจ่มออกไรมาก็ซื้อหมด แต่พออ่านอ้าวเชี่ยไม่ใช่แนวเลยมาปล่อยขย บางคนอาจจะมาด่านิดๆว่าเรื่องบ้าไรแล้วขายอ่ะ แต่อย่างเทียบท้าคือมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเมือง ตัวละครเยอะโคตร บางคนที่ต้องการเสพความฟินความหวานมันไม่ใข่แนวก็รีบเทขาย กับอีกบางประเภทซื้อมาปล่อยขายไปเป็นเรื่องปกติ
กูอิจฉาพวกที่อ่านเร็วชิบเป๋งเลยว่ะ อย่างศิลาหลอมรัก หรือเทียบท้า เพิ่งออกวันสองวันคนก็มารีวิวเรียบร้อยแล้ว บางทีทำให้กูแอบคิดว่าพวกนี้ทำงานทำการอะไรทำไมมีเวลาอ่านนิยายเยอะจัง ไม่ใช่ไรนะ กูอิจฉา วันนึงกูแทบจะไม่มีเวลาอ่านเลยยกเว้นก่อนนอน นอกนั้นทำงานๆๆๆๆๆ แล้วก็ทำงาน กูอยากมีเวลาอ่านเยอะๆบ้าง กองดองกูเยอะเชี่ย
ศิลา กูอ่านคืนเดียวก็จบนะมึงงงง น่ารักกกกกกกกกกกกก T_T กูต้องกลับมานั่งสามครา กับ หงส์ฟ้อนอีกรอบ
เทียบท้ายังไม่มีฟีล รอฟีลมาก่อน ปีใหม่น่ามีเวลา
กลดอกท้อ แม่ง โคตรโมเหยี่ยน เบื่อตัวละครสวยหล่อล่มบ้านล่มเมืองของนางจริงๆ
เหมาซาน ซื้อมาดอง
อยากอ่านศิลามากตอนนี้ อ่านตัวอย่างที่ลงไว้ในเด็กดีแล้วอยากอ่านต่อมาก โฮกก หนังสือยังไม่มาส่ง
>>301 กูนับถือมึงมาก! หนาๆแบบนั้นกูต้องใช้เวลาเกือบอาทิตย์อ่ะกว่าจะอ่านจบ //คารวะสามจอก
กูเห็นความหนาแล้วกูเลยดองไว้ก่อน แต่จากอ่านตัวอย่างแล้วเจ้างเมืองน่ารักโคตรรรร
กูอยากได้วันหยุดมาเคลียร์กองดองกูโคตรอ่ะ กองดองจะล้มทับตัวกูตายอยู่แล้ว แต่ถ้าไม่ทำงานกูก็จะไม่มีตังไปเปย์อีก
สมัยเรียนอ่านได้เร็วกว่านี้นะมึง ช่วงนี้อ่านไปต้องแตะเบรกพักตามั่ง รอวันหยุดยาวก่อน น่าจะเคลียร์ที่ซื้อมาแช่ๆไว้
กูอยากเป็นคนอ่านเร็วๆได้มั่งจัง กูอ่านช้าว่ะ เคยลองอ่านเร็วๆนะ มันอ่านรู้เรื่องแต่พออ่านจบจำเนื้อหาไรไม่ได้เลย... เหมือนอ่านผ่านตาไปงั้น สุดท้ายเลยกลับไปอ่านช้าๆแบบเดิม อ่านตามที่ตัวเองอ่านไหวอ่ะ แต่เวลาเห็นใครอ่านเร็วๆได้ก็ยังอิจฉาอยู่ดี 555 กูคิดว่าถ้ากูอ่านเร็วๆได้ กองดองคงลดไปเยอะกว่านี้
ของกูไม่ว่าน้ำหรือเนื้อเยอะ อ่านสปีด(เต่า)เดิมตลอดเลย (ฮา) ถ้าในหนึ่งคืนที่กูสามารถอ่านจบได้คงเป็นพวกเล่มบางๆแบบ 300หน้าไรงี้ อย่างยัย11อ่ะ แต่อย่างสามครากูต้องใช้เวลาประมาณสองวันถึงอ่านจบ
ถ้าเล่มบางๆมากกว่ารักปรกติ อ่านจบตอนนั่งรถเมล์กลับบ้านตลอด ซื้อปุ๊บจบปั๊บ (แต่เรื่องมันก็ไม่ได้มีเงื่อนงำอะไร)
ส่วนใหญ่กูชอบอ่านหนังสือรวดเดียวจบไง กูไม่ชอบค้างคา พวกเล่มหนาๆกูไหว ส่วนหงส์ขังรักกูอ่าน 2 วัน จบ
แต่ กูจะอ่านเร็วเฉพาะเรื่องที่กูอยากอ่าน พวกไม่อยากอ่านไม่มีอารมณ์ กูจะไม่มีสมาธิ วางง่ายๆเลย แบบ อารมณ์ต้องมาก่อน
เพื่อนโม่งคนไหนสปอยสามคราให้กูหน่อยได้ปะ มันมีเหตุอะไรให้ไปถึง3รอบบ้าง
กูยังไม่ได้อ่าน อ่านแค่ตัวอย่าง แต่พอกูรู้ว่า3หนกูก็พาลไม่อยากอ่านขึ้นมาอะ หย่ารอบนึงก็ว่าแย่ละ อะ อาจมีเหตุจำเป็น แต่มีรอบสองด้วย ถ้าจะใช้ชีวิตคู่ไม่รอดขนาดนี้. แล้วพอแต่งรอบสามมันจะจบเรื่องรึยัง
สงเคราะห์กูทีพลีส
สามครา เลิกกันเพราะปัญหาภายนอก แล้วก็แผนการณ์ทั้งนั้น
คือสองสามีภรรยาเขาไม่มีปัญหาอะไรหรอก เข้ากันได้ดี หลงเอ๋อร์ชอบงานแต่งมากด้วยเพราะจะได้แจกซอง เอาเงิน
>>310 สปอย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แกนหลักของเรื่องมันอยู่ที่การสืบคดีอ่ะ นางเอกต้องการสืบคดีเกี่ยวกับนักพิณชื่อยอดคนหนึ่งที่ตายไปอย่างน่าสงสัยไรทำนองนี้
แรกเริ่มนางเอกเป็นคนขอแต่งเข้าบ้านพระเอก (แต่งรอบแรก) คือสองฝ่ายต่างไม่ได้รักกันเลยนะ แต่อยู่ๆไปก็เริ่มรักกัน ทีนี้ตอนนางเอกแต่งเข้ามาแล้วก็สืบคดีเพิ่มขึ้น แล้วมันพัวพันไรงี้ เลยไม่อยากให้ครอบครัวพระเอกเดือดร้อน เลยหาเรื่องหย่า วางแผนหย่ากับพระเอก กลับบ้านตัวเองไปเพื่อจะได้ลุย เดินหน้าสืบคดีได้เต็มที่
พระเอกออกแนวตามง้อแหละ สุดท้ายปรับความเข้าใจกันได้ก็กลับมาแต่งใหม่ (แต่งรอบสอง) ทีนี้นางเอกกับพระเอกก้มีช่วยกันสืบคดี แต่คดีนี้มันใหญ่มาก สั่นคลอนความน่าเชื่อถือของจักรพรรดิไรงี้ได้อ่ะ แล้วถ้าสืบไปลึกๆ บ้านพระเอกมันก็อันตรายเสี่ยงงี้ ด้วยความที่ตระกูลพระเอกกับจักรพรรดิสนิทสนมปรองดองกัน จักรพรรดิเลยสั่งหย่า ลบชื่อนางเอกออกจากบ้านตระกูลหลง
สุดท้ายพอสืบคดีจนจบได้เรียบร้อย ทุกอย่างเสร็จสิ้น พระเอกเลยอ้อนวอนบอกว่ายังไงก็ต้องแต่ง แล้วก็แต่งรอบสาม จบ
>>310 สปอยล์
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แต่งครั้งแรกนางเอกขอแต่งกับพระเอกเพราะจะหนีการบีบบังคับให้แต่งงานจากเมียหลวงขุนนางที่ผัวมาชอบนางเอก บ้านพระเอกรวย+มีอำนาจพอสมควร หย่าเพราะนางเอกไปเจ๋อคดีนักพิณตายว่าโดนใส่ร้าย ชีคิดไปเองว่าจะทำผัวเดือดร้อนเลยเลยจะทำแบบไม่เกี่ยวกับครอบครัวพระเอกแล้วไรงี้
แต่งครั้งสองพระเอกไปขอให้องค์หญิงที่เป็นเพื่อนไปขอไทเฮาให้พระราชทานสมรสให้ หย่าเพราะฮ่องเต้บังคับให้พระเอกหย่า
แต่งครั้งสามพระเอกขอแต่ง แต่นางเอกก็เล่นตัว พระเอกเลยทำเรื่องเอาใจง้องอนจนชียอมแต่งอีกรอบ จบ
ปล.เป็นเรื่องที่กูอ่านแล้วลำไยอีนางเอกมาก งี่เง่า เอาแต่ใจ น่ารำคาญที่สุด
มึงๆ เทียบท้าเป็นชุดที่แถมโน้ตแพด หมดแล้ว เสียใจจจจ กูสั่งไม่ทันนน
คือกูสั่งศิลากะสยบฟ้าไปพร้อมกันเมื่อวาน เพื่อที่คะแนนรีวอร์ดกูจะได้ครบมาแลกลด 50บาทได้ แล้วกะว่าจะสั่งเทียบท้าวันนี้โดยได้ลด 50 บาท
แต่ตอนนี้แม่งที่เป็นเซ็ตพร้อมโน้ตแพดหมดแล้ว ฮรืออออออออ
>>313 กูกลับโอเคกับสามครานะ แม้กูจะมีหลับๆตื่นๆ รู้สึกว่าตอนสืบคดียืด เนือยบ้าง แต่กับหงส์ฟ้อนนี่กูลำไยนางเอกจนจะเอาหัวโขกเต้าหู้ตายว่ะ กูอ่านแล้วหลับแบบ หลับคาหนังสือจริงจัง ทรมานว่ากว่าจะอ่านจบ แต่พออ่านจบก็อยากกลับไปอ่านสามคราใหม่เพราะรู้สึกในหงส์ฟ้อนหลงเอ้อร์น่ารักโคตร
>>314 เห็นว่าตามนายอินทร์ b2s มีวางขายด้วยนิ แต้มแจ่มก็เอาไว้ลดสยบฟ้าอย่างเดียวเอาก็ได้มั้ง
แต่โอ๋มึงนะ กูเข้าใจ เพราะกูก็เคยเป็นรอแล้วรอเล่าให้ออกครบทีเดียวแล้วค่อยซื้อ ปรากฏไอ้ที่ออกแรกๆดันหมด โคตรเจ็บใจอ่ะ
แต่กูว่านางเอกสามคราน่ารักดี ไม่ได้เอาแต่ใจตัวเองมากเท่าไหร่นะ หลงเอ๋อร์แม่งเกรียนกว่าอีก
กูก็ชอบนางเอกสามครานะ ไม่ถึงกับหน้ารำคาญ กูว่าก็น่ารัก เหมาะกับท่านหลงเอ้อดี
เพื่อนโม่ง คือกูอ่านเรื่องย่อหลังปกหงส์ฟ้อนแล้วน่าสนใจดี อีกสองเรื่องอยากจะผ่านดูไม่ใช่แนว อยากจะถามว่า ถ้าไม่อ่านครบสามเรื่องจะเป็นไรไหมอ่ะ
มีใครซื้อเฉพาะที่ตัวเองสนใจบ้าง เห็นพวกมึงคุยกันเหมือนซื้อกันทุกเรื่องที่ออกเลย กูไม่ใช่สายซื้อมาถ้าไม่ชอบแล้วขายอ่ะ ซื้อเก็บใส่ตู้
กูไม่ได้ซื้อทุกเรื่องนะ อย่างกูสาย แฮปปี้ สุขนิยม กูก็ หลบเลี่ยง พวกดราม่ามากๆไป แต่ถ้าพวกจบปลายเปิดกูอ่านได้
(พวกบทเพลงกลางเมฆา ตกกง ลำนำรักเทพสวรรค์ อะไรพวกนี้กูผ่านหมด) กับ พวกสายทารุณกรรม อย่าง ผลาญ (ถึงตอนนั้นยังไม่มีเรื่องกูอ่านตัวอย่างก็ยี้แล้วชอบการข่มขืนเด็กผู้ชาย)
- กูจะซื้อ ตาม นข อ่ะ ถ้าอ่านคนนี้แล้วถูกจริตกู กูจะตามอ่านเรื่อยๆ อย่างอวี๋ฉิง คนเขียนสามครา คนเขียนแม่ทัพอยู่บน
นข ที่ตอนนี้แพ มีโม่เหยี่ยน (แต่ส่วนใหญ่จะตกหลุมคำโปรย) เตี่ยชิน
- กูไม่ค่อยขายหนังสือว่ะ กูขี้เกียจแพ๊ค ขี้เกียจส่ง ไม่ชอบกูก็กองๆไว้นั่นแหละ ถ้าไม่ชอบมากจริงๆก็ส่งบริจาก หสม เอา
>>318 ก็อ่านได้นะ เนื้อเรื่องหลักมันไม่เชื่อมกัน ทามไลน์ซ้อนกัน จะมีตัวละคร จากแต่ละเรื่องโผล่มาในเล่มบ้าง
5555555555555+
มึงไปอ่านรีวิวอันไหนมา มันมีเงื่อนงำต่อจากนั้นอีก
สปอยต่อ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
สปอยว่าพระเอกได้จิ้นนางเอก
จบส้มป่อย
>>314 โหย มึง กูเคยเป็นกะจันทราในเรือนเร้น กูกะจะกดซื้อพร้อมกันหลายเรื่องทีเดียว ปรากฏแม่งหมดแล้วหมดเลย หมดแบบไม่มีมาเติม กูเลยต้องระเห็จไปซื้อ นอ. อดได้ bookmark เข้าชุดกันเบย
>>320 มึงลืมใส่คำว่า "ไม่" ป่าววะ? มันกลายเป็นมึงชอบการข่มขืนเด็กผู้ชาย เป็นโม่งที่เปิดเผยมาก ถึงกะบอกรสนิยมส่วนตัวกลางบอร์ดกันเลยทีเดียะ แต่กูเหมือนมึงตรงขี้เกียจขายหนังสือ ขี้เกียจแพ็ค ขี้เกียจส่ง แพ็คไม่เป็นกลัวโดนลูกค้าด่าด้วยว่ะ
กูชอบอีหลงเอ้อร์นะ คาแรคเตอร์มันเหมือนการ์ตูนดี แต่คนไม่ชอบก็จะไม่ชอบไปเลยว่ะ สังเกตบางคนพอไม่ชอบพระเอกก็จะไม่ชอบนางเอกด้วย แต่เรื่องตอนสืบคดีนี่ชวนหลับจริง ไม่ดึงดูดเลย
สามคราฯที่จริงคดีแทบไม่มีเหี้ยไรเลยวนไปวนมาจนยืดเรื่องได้ยาวขนาดนี้ได้นับถือนข.ฉิบหอย กูชอบหลงเอ้อร์แต่กูไม่ชอบนิสัยนางเอก ชอบตอนพิเศษของติงเหยียนซานด้วย
>>328 เออ กูลืม ขอบคุณค่ะมึงง 55555555555555+
สำหรับ สามครา กูชอบตรงความสำพันธ์ของพระนาง ว่า หลงเอ้อร์ ที่ขี้เหนียวชิบหาย กับ สาวตาบอด ที่นิสัยค่อนข้างทันกันส่วนเรื่องคดีมันเป็นส่วนรองว่ะ เหมือนเป็นปมติดตัวนางเอกมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว พอมาแต่งงานกับหลงเอ้อร์เลยลากมาซวยด้วยไป
กูว่า สามครา กับหงส์ฟ้อนนี่ ลางเนื้อชอบลางยานะ ควรพิสูจน์เองมากกว่า
ตอนแรกกูอ่านเจอแต่คนบ่นลำไย นางเอกหงส์ฟ้อน สามคราดีกว่า
แต่พอกูอ่านจริงๆ กูลำไยสามครา ทั้งผัวทั้งเมียเลย แต่ชอบเรื่องคดี ถึงจะยืดไปหน่อยก็เหอะ
ยิ่งหลงเอ้อร์ บรรยายว่าไว้ต้องเป็นคนดูแลตระกูล นั่นนี่ แต่นิสัยแม่งเด็กชิบหาย ไม่น่าเชื่อว่าคนแบบนี้จะดูแลตระกูลใหญ่ได้ว่ะ
หงส์ฟ้อนนี่ นางเอกถึงไม่ได้เก่ง ไม่ได้มาแนวฉลาด แต่กูโอเค
กูว่าตัวละครในหงส์ฟ้อนดูกลมกว่าสามคราว่ะ
แต่ที่กูชอบมากสุดคือพี่ชิ่งเซิง 5555555555
สยบฟ้านี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไรหรอพวกมึง กูเข้าไปลองอ่านตัวอย่างในเด็กดีแล้วยังจับปทไม่ถูกเลยว่ะ พอมีพลอตแบบย่อๆ เข้าใจง่ายให้กูได้มั้ยย
>>318 แ่านแยกได้ จริงๆต้องบอกส่าสามคราเรื่องเกิดหลังหงส์ฟ้อนอีก ส่สนกับศิลา ไทม์ไลน์มัรไล่เลี่ยมีช่วงทับซ้อนกับหวส์ฟ้อนบ้าง อ่านแยกได้สบายใจ แต่สำหรับกู คิดว่าคนเขียนนี่เจียนตัวประกอบได้น่าสนใจมาก แต่พอมาเล่มตัวเองนั้นมันดูดรอปๆไป ตอนนี้ศิลายังไม่ได้อ่านเลยสรุปมากไม่ได้ว่าเป็นงั้นจริงเปล่า แต่จากการอ่านสามครากับหงส์ฟ้อนแล้วกูรู้าึกแบบนั่น
>>336 ตอนนี้กูกำลังอ่านศิลาอยู่ ตอนนี้ยังอ่านไม่จบ แต่อ่านเรื่องนี้เทียบกับสามครากับหงส์ส่วนตัวกูรู้สึกชอบพระเอกนางเอกเรื่องนี้ น่ารักดีว่ะ นางเอกไม่งี่เง่า ส่วนพระเอกตอนนั้นอ่านเรื่องสามคราก็นึกว่าจะน่ารำคาญ แต่พอได้มาอ่านจริงๆแม่งน่ารักชิบหาย
>>334 สยบฟ้าเป็นแนวกำลังภายในแฟนตาซี กูไม่รู้ว่าถ้าอธิบายเยอะไปจะสปอยรึเปล่า เรื่องนี้มันมีพลังฌานมาเกี่ยวข้อง ตอนแรกพระเอกมันมีแต่ฝีมือยุทธ์อย่างเดียวแต่ใช้ฌานไม่ได้ มันก็จะสนุกที่ว่าพระเอกมันจะทำยังไง เพราะเป้าหมายของพระเอกที่จะแก้แค้นแม่ทัพที่ฆ่าล้างครัวมันเมพมาก ด่านฌานโคตรสูง สำหรับกูเรื่องนี้ตัวละครแต่ละตัวมีสีสันมาก ถ้าเล่มแรกมึงอ่านช่วงแรกแล้วงงว่าใครเป็นใครขอให้ช่างพวกมัน เพราะพอมึงอ่านเล่มต่อๆไปตัวนิยายมันก็จะเฉลยให้เรารู้อัตโนมัติว่า อ๋อออ มึงนี่เอง แล้วแต่ละคนแม่งตัวสำคัญๆด้วย
ป.ล เรื่องนี้พระเอกแม่งปากจัดมาก กูชอบการบรรยายฉากต่อปากต่อคำของพระเอกสุดๆ ด่านฌานพลังอะไรต่ำกว่าแล้วยังไง ยังไงมึงก็เถียงสู้กูไม่ได้ ยิ่งเล่มล่าสุดมีคนใหญ่คนโตเป็นแบ็คอัพ พระเอกกูกร่างได้สบาย ถถถถ
สวัสดี กูโม่งหน้าใหม่
เมื่อวานกูอ่านเรื่องหนี้ดอกท้อ(วาย)เพิ่งจบ
กูมานั่งคิดถ้าไม่มีข่าวลอกมาก่อนเนี่ยกูไม่รู้เลยนะว่ามีกรณีคนเขียนป่าท้อลอกงานเรื่องนี้ หรือเพราะแปลไทยมาเลยหายไปหมดแล้วตรงที่ลอกอ่ะ
พล็อตก็ไม่เห็นว่าจะใกล้เคียงกันตรงไหน สำนวนอันนี้ยกให้ผ่านคำแปลป้าหลินมาคงไม่ใกล้ ชื่อตำแหน่งเทพเซียน หรือมีจิ้งจอกในเรื่อง นิยายจีนแนวเทพเซียนมันก็มีเหมือนๆกันหมดป่ะวะ
ใครอ่านจีนแล้วทั้งสองฉบับช่วยบอกหน่อยเถอะว่าลอกจริงรึเปล่า กูเกลียดการลอกมากอ่ะ
ตอนเด็กๆกูชอบงานของจุฑารัตน์มากนะแก พอเรื่องหลังๆที่แกะการ์ตูนญี่ปุ่นมาเป็นนิยายอ่ะ กูเทเลย
>>338 ต้นทางนข.ก็ยอมรับแล้วนิว่าลอก ลอกตรงส่วนฉากบรรยากาศ บทพูดด้วยไรพวกนี้มั้งกุจำไม่ค่อยได้ละ แต่เอาจริงๆก็อย่างที่เมิงบอกแหละเรื่องไหนเทพเซียนก็แนวนี้ เหมือนตอนอ๋องปี้ไก่ กุก็ว่าคล้ายป่าท้อตอนท้ายๆ ตายๆฟื้นๆไรเงี้ย ถ้าจะเทียบอะนะ อย่างอวลกลิ่นตอนช่วงเล่ม 2 ก็คล้ายๆกัน กุเลยว่าถ้าเทพเซียนมันก็เหมือนแบบมีกลิ่นอายคล้ายๆกันหมดแหละ เพราะมีไอเทมที่เหมือนจะแบบบังคับมีก็อิแท่นไรนั่น เห็นมีหลายเรื่อง โดดก็หลายเรื่อง โดดกันเป็นว่าเล่นเลยชิบหาย แท่นเมิงควรมีคนเฝ้าดีๆหน่อยนะของอันตรายจะตาย
โอ้ย เห็นของแถมอรุณละกุกราบบบบ มือไม้สั่น
>>339 เออ กูเห็นด้วยโดดกันยังกะโดดน้ำลงสระ
เฝ้าหน่อยดิ่วะ คงลอกจริงแหละ ไม่งั้นแฟนๆจะอ่านจนจำได้เหรอวะ ได้ลิสต์นักเขียนเข้ากลุ่มไม่ซื้อไม่สนับสนุนเพิ่ม
แต่เอาตรงๆว่ะ ตอนที่มีเรื่องแล้ว บก.ของคนเขียนหนี้ดอกท้อ พูดว่า(ประมาณนะกูจำไม่ค่อยได้)เค้าลอกงานเมริงแต่สนุกกว่าดังกว่าไรงี้ป่ะ คนเขียนคงเจ็บแทบกระอัก แต่ในฐานะคนอ่านนะ(ตัดความผิดฐานลอกงานนะ)กูก็ว่าป่าท้อแม่งสนุกกว่าคนละขั้นเลยอ่ะ แค่สนุกไงก็เท กรูเกลียดการลอก กูเคยทำวิจัยมาลอกแม่งโคดง่าย คิดเองยากชิบหาย เหนื่อยน้ำตาริน จากนั้นมากูให้ความสำคัญกับลิขสิทธิ์มาก
>>338 นข.จีนรับแล้วว่าลอกแต่ดังกว่าได้เป็นซีรีส์อีก ป้าแกแปลเมพรายละเอียดสำนวนเลยเหนือกว่าฉบับแปลท้อวายไม่ทิ้งฝุ่น แล้วป้าก็ออกมาป้องนข.สุดฤทธิ์ทั้งที่ก่อนหน้านี้ป้าไปด่าเรื่องลอกงานคนอื่นไว้แรงๆ ป้าหลินของเรากลับลำได้เสมอโดยไม่มีใครกล้าด่าป้าแกด้วย
กูได้แต่แขวะและเลิกซื้องานป้าแกแค่นั้น
ky แปป มีใครรู้บ้างว่า my sunshine กู้ม่านเกี่ยวกับอะไร ไม่เอาสปอยนะ อยากรู้แนวเฉยๆ อะ
>>341 http://pantip.com/topic/33933155
"ถ้านิยายที่ลอกเธอ ขายดีกว่านิยายของเธอ นั่นก็คือมันสนุกกว่านิยายของเธอ เธอจำเป็นต้องย้อนกลับมาพิจารณาตัวเอง เธอเองนั่นแหละที่เขียนได้ไม่ดีพอ"
ประโยคนี้ป่ะ พีคสุดไรสุด แม่ง ถึงไม่ใช่นักเขียนแต่ถ้าเจอประโยคแบบนี้คงเหมือนโดนเหยียบหน้าด้วยส้นเข็มว่ะ
กูสอยหมด แต่กูรอมายซันชายน์สุด กูชอบมาก เหออี่เชินของกูววว
คือในหนังอีตาทนายมันดูเหมือนขาดๆไปบางส่วน ดูจบแล้วงงๆ แล้วก็ยัดเยียดด้วย
ส่วนเรื่องมาม่าป่าท้อ กูนับถือนักเขียนหนี้ดอกท้ออ่ะ
อ้อ ส่วนป้าหลิน จบจากนางซินกับหย่งเยี่ย ป้าจะไม่ได้เงินกูอีกเลยค่ะ บาย
ใครก็ได้สปอย เรื่อง องค์หญิงองค์ประกันให้หน่อยนะะ
เรื่องป่าท้อ กูจำได้วาป้าหลินออกมาปกป้องนักเขียนชิบหาย ประมาณว่ามันไม่มีหลักฐานชัดเจนซะหน่อย ถามนักเขียนแล้วเค้าบอกแรงบันดาลใจ(ให้ลอก) มันไม่มีจุดเคลียร์ชัดเจนว่าลอกหรือไม่ลอก นางเลยไม่สน ก็ชั้นชอบเรื่องนี้เลยเอามาแปลให้อ่านกัน
เอาง่ายๆแค่ว่า แม่งสนิทกับนักเขียนถึงขั้นท้วงติงได้ว่าตรงนี้ไม่ใช่ ตรงนี้ไม่สมเหตุสมผล แก้ซะงี้ได้ด้วย
ส่วนตัวกูไม่ได้อ่านหนี้ดอกื้อระ กูขี้เกียจอ่านงานวายแล้ว แต่สำหรับกูที่อ่านป่าท้อของป้าหลินมา กูไม่ค่อยประืับใจเรท่องว่ะ บางทีกูว่าเรื่องมันเวิ่นเว้อ อยากมาโทนดราม่าแต่แม่งก็ไม่สุดมันดูครึ่งๆกลางๆยังไงก็ไม่รู้ว่ะ ทันเลยทำให้หูไม่มีอารมณ์อ่านลิขิตต่อเลย ดองเอาไส้ยาวๆ ยิ่งเจอคนบอกว่ามันยืดชิบ เนือยโคตรกูยิ่งซุกไว้ในหลืบเลยว่ะ คิดว่าซักวันคงต้องหยิบมาอ่านแหละเพราะหรังสือป้าแพงชิบหาย
บางทีกูอยากรู้เหมือนกันนะว่าืำไมหนังสือป้าแพงงี้วะ เพราะตีพิมพ์มาจำนสนน้อยด้วยเปล่า แต่สิ่งที่กูไม่ปีะทับของป้าคือฟุตโน้ตอันยาวยืดกับเชิงอรรถที่โคตรหนา ส่วนตัวกูมองว่ามีได้ ทีแล้วดีด้วยซ้ำ แต่ควรพอเหมาะพอดีหน่อย ไม่ใช่ฟุตโน้ตล่อมาครึ่งหน้า เชิงอรรถเรื่องเดียวกันเหมือนกันทุกเบ่มคือกูมองว่าใส่เบ่มใดเล่มหนึ่งก็พอ แล้วของ1อย่างไม่ต้องใส่มา1-2หน้า แค่ภาพาองภาพพอเป็นพอธีก็พอละ ต้นทุนมันน่าจะลดลงไปได้อีก
ไหนจะเรื่องการจัดหน้าของป้าหลินที่กูว่ามันกินพื้นที่ไปอ่ะ ฟ้อนต์ใหญ่มาก line space ก็กว้าง ป้าบอกแต่ว่าคนรุ่นนางอ่านกันเยอะเลยอำนวยความสะดวกให้คนสว.อ่านกันง่ายๆ แต่กูเปิดมาตกใจว่ะตัวเท่าหม้อแกง
กูคิดว่ากูอาจตะเสียตังให้ป้าหลินก็หย่งเยี่นเป็นเรื่องสุดท้าย แต่ป่านนี้กูยังไม่มีอารมณ์พรีเลย พรีชาตินี้อ่านชาติหน้า ความ perfectionistของป้านี่ช่างไม่เข้ากับเวลาการทำงานเลยที่เลทตลอด มันไม่สามารถทำให้กูไว้วางใจได้ว่ะ
>>338 กุก็คิดเหมือนมึงเลยว่ะ กูเคยอ่านที่มีคนจับผิดมานะ แต่บางข้อก็ดูโคตรจงใจจับผิด ยัดเยียดเกินอะ
เห็นบางคนด่าออกตัวแรงมากกก ทั้งๆที่ยังไม่ได้อ่านด้วยซ้ำ ก็สงสัยว่าทำไมมั่นใจกันจังเลยวะ สำหรับกูไม่ปักใจเชื่อไร100%ถ้ายังไม่พิสูจน์เอง
พอกูอ่านวายแล้ว ไม่เห็นมีตรงไหนเหมือนเลย ทั้งพลอทหลัก ซับพลอท
กุว่าถ้าจะมีลอกจริงๆคงในระดับดีเทลเล็กๆ หรือสไตล์สำนวน กับบางประโยคแล้ว ซึ่งตรงนี้เลยเทียบยากอีก เพราะแปลมา
เรื่องสำนวนมันก็แล้วแต่คนด้วยว่าแค่ไหนเรียกลอก แค่ไหนเรียกแรงบันดาลใจ บางประโยคที่ซ้ำกันอาจจะเป็นประโยคสากลทั่วๆไปก็ได้
>>349 กูขอท้วงบก. หน่อย ที่นางบอกว่านิยายที่ลอกมาขายดีกว่า กูขอแย้งว่ามันคนละแนวกัน หนี้ดอกท้อมันวาย จะขายดีสู้นอร์มอลได้ยังไง แต่ก็นั่นแหละ ป่าท้อเจอป้าแกท้วงไปบางทีคงสนุกกว่า กูขี้เกียจไปซื้อหนี้ดอกท้อมาอ่าน หนังสือป้าก็ขายทิ้งหมดแล้ว กูเทป้าเช่นกัน แอบสงสัยเห็นต้นฉบับหย่งเยี่ย 2 เล่ม นักเขียนปรับแล้วกูว่าไม่น่าเกิน 2 เล่ม ราคา 500-600 เห็นป้าขยายเป็น 4 เล่มแล้วแล้ว 2,400 ทำเอากูอยากอ่านจีนเป็นเลย แต่คงไม่มีเวลาไปเรียน เห็นแจ่มออกอวิ๋นจงเกอมา 5 เล่ม ต้นฉบับ 3 เล่ม ราคาไม่ต่างกันมากเท่าไหร่ กูว่าลูกค้าป้าแกก็เยอะนะ สายจีนอวยป้าแกจะตาย คนอ่านนิยายจีนต้องอ่านที่แปลโดยหลินโหม่วงี้ มีนิยายออกไม่กี่เรื่องแต่แฟนเพจ 9 พันกว่านี่ใช่ย่อย ถถถ
>>359 หนังสือป้าแพงเพราะพิมพ์น้อยแหละมึง ไม่ได้วางขายทั่วไปด้วย แล้วดูกระบวนการทำงานป้า คชจ.แม่งต้องสูงกว่าชาวบ้านอยู่แล้ว ปีนึงออกได้กี่เรื่อง
เรื่องภาพประกอบนี่เหมือนเคยอ่านเจอว่าต้องใส่ตามจำนวนหน้าให้ลงตัวเท่านี้ๆมั้ง แต่อันนี้กูอาจจำผิดเอง ไม่ชัวร์วะ
เรื่องราคาอะ กูว่าบ่นป้าไปก็เท่านั้นแหละ คือป้าตั้งใจจะขายราคานี้อยู่แล้ว แล้วขายแพงๆเสือกขายได้อีก เป็นกูก็ไม่ลดว่ะ
แต่ถ้ามึงไม่ชอบสไตล์ป้า กูว่าไม่ต้องพรีก็ได้นะ รอหนังสือออกแน่ๆค่อยซื้อเหอะ ดีกว่าเอาเงินไปดองเป็นชาติๆ
>>362 มึงดูแสนพยศ หสม. 5 เล่มบางๆ ยังขยายร่างเป็น 5 เล่มหนาๆได้เลย 😅😅😅😅
1ปีอาจจะไม่มีออกเลยก็ได้ 555 ตามสไคล์การทำงานของป้าที่ค่อนข้างตามใจฉัน (กูไม่ขอเรียกว่าเพอร์เฟคนะ เพราะเพอร์เฟคจริงมันต้องรักษาเวลาด้วย) กูว่าส่วนนึงที่หย่งเยี่ยมันตั้งสี่เล่มอาจจะเป็นเพราะว่าการจัดหน้าของป้าที่ใช้ตัวอักษรค่อนข้างใหญ่ ช่องว่างระหว่างบรรทัดค่อนข้างเยอะ กับภาษาที่บางทีป้าหลินค่อนข้างเวิ่นเว้อนะแบบ บรรยายาวๆไม่กระชับอ่ะ มันเลยดูยาวด้วยมั้ง ประกอบกับเชิงอรรถด้วยมั้ง มันเลยทำให้เล่มมันต้องขยายเพิ่ม เอานี้กูเดาล้วนๆนะ อีกอย่างมันเป็นเรื่องปกติแล้วที่เล่มจีนหนึ่งเล่มบางๆก็สามารถเป็นเล่มไทยหนาๆได้ หรือหนึ่งเล่มหนาๆก็กลายเป็นสอง-สามเล่มไทยได้อ่ะ เพราะคำจีนมันสั้นกว่าไทยด้วยส่วนนึง ส่วนตัวกูไม่ค่อยพรีงานป้าหลินเท่าไหร่ กูอาศัยรอออกก่อนค่อยซื้อ ทั้งๆที่รู้ว่าพรีแล้วบางทีได้ราคาถูกกว่าตอนซื้อนะ แต่บางทีก็กลัวมันจะเป็นเหมือนม่านม่านที่ลืมยาวๆ หรือไม่ก็ป่าท้อที่มีฉบับตีพิมพ์ใหม่ไปเรื่อยๆ
เรื่องหนี้ดอกท้อ กุว่าที่มันขายดีไม่เท่าเพราะส่วนนึงคือ จีนเค้าไม่ได้เปิดกว้างกับเรื่องวายด้วยนิ จะเอามาเปรียบเทียบแบบนี้ก็ไม่ได้หรอกมั้ง
ขยายเล่มยังไม่สู้ราคาอะมึง อวิ๋นจงเกอบวกแล้วก็พันกว่าๆ ของเดิมสามเล่มก็เกือบๆ พัน แล้วมึงดูหย่งเยี่ย สี่เท่าจากเดิมเลยนะสัส
>>367 กูก็ว่าหนี้ดอกท้อไม่สนุก แต่กูก็เทงานถังชีอยู่ดี
ส่วนงานป้ากูซื้อตลอด แต่หยงเยี่ยกูไม่ค่อยอยากอ่านแล้ว ป้าดองงานนานเกิน จนตลาดมีนิยายแบบนี้ออกมาเกลื่อน มันไม่สดใหม่แล้ว กูไม่ง้อป้าก็ได้ เอาไว้หนังสือใกล้ออกค่อยว่ากันอีกที ส่วนงานสนพ.ห้องสมุดอันนี้ผิดเกินกูรับได้ เทๆๆๆๆๆ
>>368 แปะมือแทคทีมกับมึง หย่งเยี่ยถ้าป้าแกออกหนังสือตั้งแต่สมัยโน้นนน สี่ห้าปีที่แล้วมันจะน่าสนใจมาก แต่ตอนนี้มันกลายเป็นพลอตเกร่อ ความอยากมันเลยดรอปลงไปเยอะ สุดท้ายกูเลยว่ารอออกค่อยซื้อ ขี้เกียจพรีละ ส่วนหนี้ดอกท้อกูไม่ได้อ่านนะ เพราะกูเลิกอ่านวายมานานละเลยไม่สามารถเปรียบเทียบได้ แต่งานถังซีที่กูลองอ่านมาทั้งป่าท้อกับลิขิตก็ไม่ถูกจริตกูว่ะ ไม่น่าหลงซื้อตามกระแสเลย
ทำไมป้าฐไม่ไปเรียนจีนสักที
กูมาขอคำแนะจำจากพวกมึงหน่อย คือกูเป็นสาววาย และกูเป็นคนเรื่องมากอยู่ อยากอ่านนิยายจีนปกติแต่ ที่กูอ่านเรื่องย่อ อ่านหนังสือ อ่านตัวอย่างแล้วโอเคกับนางเอกหรือผู้หญิงในเรื่องมีแค่
- ว่าด้วยอาชีพนางสนม
- สยบฟ้า(อันนี้กูตัดออกยาวไป ใจไม่กล้าพอ)
ที่จะออกเร็วๆ นี้มี
- Boss & Me
- ภรรยาคุณธรรม
ส่วนจักรพรรดิบัญชาที่ออกนานแล้วกูไม่ชอบเพราะมีเด็ก
เพื่อนโม่งมีเรื่องไหนพอจะแนะนำให้กูได้บ้างไหม
>>373 จักรพรรดิบัญชามีเด็กอะไรวะ งง หมายถึงมีสนมอื่นหรอมึง ยังงี้ว่าด้วยก็มีนะ คือสุดท้ายก็ไม่ได้มีนางเอกคนเดียวอยู่ แต่ถ้ามึงชอบนิสัยนางเอกว่าด้วยก็น่าจะชอบนางเอกจักรพรรดิด้วยมะ ไม่ใช่ไร เพราะกูชอบนางเอกสองเรื่องนี้สุด 555
ลอง หลงเงานาง กุนซือเคียงใจ มั้ยมึง นางเอกไม่งี่เง่า ไม่เวิ่นเว้อ ไม่ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดง่อยๆ
>>371 พิถีพิถันงานแปลกับไม่ชอบโดนบ.ก.ทวงงานมันต่างกันนะ ป้าหลินกูว่าไม่พิถีพิถันแล้วแกแค่ไม่ชอบโดนบ.ก.จิกอยากทำอะไรทำตามใจฉัน อ้างนู่นอ้างนี่ไปเรื่อย สักพักก็มีไสยศาสตร์มาอ้างเป็นสาเหตุที่ทำงานช้า สักพักก็ว่านักวาดแต่พอเอาจริงรูปเสร็จป้ารีไรท์ไม่เสร็จ ตอนแรกแกบอกจะทำหนังสือแบบของสำหรับสะสมทำเผื่อคนอ่าน ตอนนี้แกไม่สนอีกแล้วอะไรขายได้ก็จะขาย แล้วใครว่าแกพิมพ์น้อยกูเห็นรูปหนังสือสูงขนาดนั้นพิมพ์เกินสามพันเล่มแน่ๆ แต่ตั้งราคาขายแบบพิมพ์หลักร้อย
กูเทป้า ตอนนี้ไม่ใช่มีแค่ป้าที่แปลจีนออกมาได้ดี คนแปลคนอื่นก็มี กูไม่ตามงานป้าแล้ว
เพื่อ*
>>376 กูเห็นด้วยกับมึงเรื่องราคามาก หนังสือป้าพิมพ์เยอะนะ มีหลายรอบด้วย ราคาก็แพงสัสๆ แทนที่พิมพ์เยอะแล้วราคาจะถูกลง บางทีกูก็คิดว่าป้าค้ากำไรเกินควรอยู่ว่ะ ทั้งเรื่องลิขสิทธิ์ในมืออีกตั้งหลายเรื่อง กูว่าป้าแกคงไม่ใช่ไม่มีเงิน ไหนจะตอนนั้นที่แกย้ายบ้าน เห็นแกถ่ายห้องสมุดบ้านแกมาลงแล้วก็พูดไม่ออก
กูเห็นคนบอกเทงานป้า สมัยหย่งเยี่ยเลื่อนออกตั้งแต่หลายปีก่อน ก็ยังเห็นแกขายงานแกได้เรื่อยๆ ราคาไม่ค่อยตกด้วย
ในขณะที่สำนักพิมพ์เจ้าอื่นราคาลดแล้วลดอีก
บางทีก็คิดว่า ทำไมงานแกขายได้ขายดีวะ ทั้งๆที่ตัวแกลำไยจนนักอ่านบางกลุ่มเบื่อ
กูว่าจุดนี้คือป้าเค้ามีชื่อแล้วไง แล้วนักอ่านหน้าใหม่บางคนก็จะถูกกล่อมมาว่า งานป้าดีที่สุด แปลเริดที่สุด ไม่งั้นจอมนางฉบับป้าแกจะราคาพุ่งถูกปั่นได้ขนาดนั้นเหรอ ทั้งๆที่เมื่อก่อนก็ไม่ได้เรียกว่าขายดีอะไรมาก กูขายทิ้งไปราคานี่ลดมากกว่าครึ่งอีก เพราะงั้นงานป้าแกถึงขายได้เรื่อยๆ แล้วป้าแกก็ไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินอะไรอยู่แล้วจากที่แกเคยมาแถ-ลงตอนม่านม่านสมัยโน้นนนนน น่ะ ป้าแกน่าจะเป็นพวกตามใจฉัน ฉันไม่อยากทำก็คือไม่ทำ อยากทำก็คือทำ เพราะส่วนนึงคือ แกเป็นเจ้างของเอง แล้วออกแนวเหมือนทำหนังสือ แปลงานพวกนี้เป็นอดิเรกมากกว่าเลยว่ะ
เอาจริงๆ กูคิดว่าป้าหลินพิมพ์แต่ละรอบไม่น่าถึงสองพันนะ ดูจากเมลรอบก่อนตอนกูสั่งลิขิต จำนวนคนยังไม่ถึงพันเลย ต่อให้มีคนที่ไม่โหวตแบบกูแต่ก็ไม่น่าหายไปเยอะเท่าไหร่ แต่กูก็ว่าหนังสือป้าแพงเกินไป มีรูปมาให้เห็นในภาคผนวกมันก็ดี แต่กูว่าอย่างน้อยในเรื่องเดียวกันไม่ควรเอามาใส่ซ้ำ และเอามาแค่ภาพเดียวให้เห็นภาพก็พอแล้ว แต่ของป้าเหมือนเอามาใส่เพื่ออัพราคามากไปหน่อย
แต่ถ้าพูดถึงเรื่องงานแปล กูว่าป้าใช้คำรุ่มรวยเกินไป คือมันสวยแหละ แต่มันทำให้ยืดไปหน่อย แต่ก็ไม่รู้ว่าอันนี้มาจากต้นฉบับด้วยรึเปล่า อีกอย่างกูว่าหนังสือแปลจีนไม่จำเป็นต้องใส่ทับศัพท์มาทุกคำอย่างป้าหรอก คำที่มันมีคำไทยแทนได้อย่างพี่ป้าน้าอาสาวใช้ไรงี้ มันใช้คำไทยแทนได้เลย อย่างที่ป้าทำมันผิดเป้าหมายการแปลไปหน่อย พวกคำที่จะใช้ทับศัพท์พวกนี้กูมองว่าควรใช้ก็ต่อเมื่อเป็นชื่อเฉพาะ หรือเป็นคำที่ไม่มีคำไทยแทนได้มากกว่า แต่ถึงอย่างงั้นเวลามีพูดถึงทีไร ก็มีแต่คนอวยว่าการแปลป้าดีมาก คงความเป็นจีนดีมาก ใครแปลผิดจากป้าก็ถูกหาว่าไม่คงความเป็นจีนซะงั้น มีรีวิวแค่ของคนเดียวเองมั้งที่กูเห็นคิดแบบกูเรื่องการแปล
แต่ถึงกูจะบ่นป้ากูก็ยังรอเรื่องของม่อเยวียนอยู่ แต่ถ้าอ่านจบแล้วไม่ชอบกูคงได้เอามาขายยกเซ็ตแน่เลย
มึงกูก็อ่านหนี้ดอกท้อแล้วอ่ะ แต่กูไม่เจอที่เหมือนกันเท่าไหร่เลย ใครมีมู้พี่พันเก่าๆ ที่เขาเคยมางานจีนมาเทียบกันมั่ง กูจะกลับไประลึกชาติหน่อย หรือที่ฉบับไทยไม่ค่อยเหมือนเพราะป้าหลินส่งต้นฉบับไปแก้มาวะมันเลยออกมาดีกว่าหนี้ดอกท้อ กูไม่ได้อยากอวยป้าหลินนะ แต่กูว่าป่าท้อกับหนี้ดอกท้อดูไม่น่าเทียบกันได้เลยว่ะ ขนาดป่าท้อกูอ่านแล้วลำไยเป็นช่วงๆ กูก็ว่ายังสนุกกว่าหนี้ดอกท้อมากอยู่
>>387 มึงต้องวัดต้นฉบับ คนแปลมีส่วนทำให้งานลงเหวได้นะโดยเฉพาะตัวจีนที่เอาอักษรมาเรียงกันความหมายก็เปลี่ยนแล้ว วางสลับกันตัวเดียวก็เปลี่ยนได้อีก ป้าหลินกูยอมรับฝีมือแปลแกรู้จริงแล้วไม่มั่วตรงไหนไม่รู้แกถามคนเขียนเลย งานแปลของแกเลยตรงไม่ผิดความหมาย นัยได้ครบ รูปประโยคสำนวนจีนมาครบ งานแปลคนอื่นกูยังไม่เห็นใครลงลึกขนาดแก แต่กูไม่ได้จะศึกษาเอกจีนกูเอาแค่รู้เนื้อเรื่อง ต่อให้เก่งแค่ไหน กูไม่จำเป็นต้องสนับสนุนรวมถึงเรื่องที่แกเลือกมาแปลเองไม่ใช่แนวที่กูชอบสักเรื่องด้วย
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.