>>836 กูตกใจเรื่องสกุลไทย!!!! คือกูไม่ตามไรในโซเชี่ยลว่ะ เฟซกูยังไม่มีเลย กูก็ตกข่าวอะไรเยอะ บางทีมานึกขึ้นได้ลองไปเสิร์ชหาถึงได้รู้ว่าผู้ผลิตหลายๆ รายก็ล้มหายตายจากไปจากวงการว่ะ น่าเห็นใจจริงๆ กูว่าตอนนี้พวกนิยายแปลจีนมาแรงมากกกก นี่กูก็มาจากสีเผือก กะเผือกฝั่งนิยายไทยบ้าง กูไปอ่านต้นๆ กระทู้มึงเจอว่า LN ของแจ่มก็ปิดไลน์ไปแล้ว เฮ้อ
อ้อ แล้วเรื่องที่กูจะบ่น คือนักเขียนอ่ะ ออกนิยายกับสนพ.ใหม่แต่เรื่องเดิมก็รีไรท์ใหม่ไม่พอ ดันเพิ่มตอนพิเศษด้วย กูแบบ คือกูก็ซื้อนะ ซื้อเพราะรักตัวงานของนักเขียนคนนั้น แต่หลังๆ ทำไมกูเจอนักเขียนทำแบบนี้เยอะจัง เจอแบบนี้กูก็เซ็งนะ เอาตรงๆ กูรู้สึกเหมือนโดนหักหลัง กูมาชั่งใจกับการเสียเงินซื้อหนังสือปกละ 300 กว่าเพื่อตอนพิเศษไม่กี่หน้า กูก็เริ่มทำใจได้ว่า เออ กูไม่เอาละ ใครออกรีไรท์เรื่องเดิมเปลี่ยนปกไรมากูขอบาย ตอนพิเศษไม่กี่หน้ากูไม่อ่านก็ไม่ตาย กูอยากถามแค่ว่า แล้วนักอ่านที่อุดหนุนนักเขียนตั้งแต่ปกแรก ให้กำลังใจกันมาตั้งแต่แรก ก็ต้องให้กูไปซื้อซ้ำแบบนี้วนไปอีกเหรอวะ? คือมันมีไงนักเขียนเก่าๆ บางคนที่ออกหนังสือมาพิมพ์ครั้งต่อๆ มาเนื้อหาเหมือนเดิมเป๊ะ แต่หน้าปกสวยกว่าเดิมมาก นักอ่านจะเสียเงินซื้ออีกมันก็เพราะนักอ่านตัดสินใจเองว่าอยากเก็บปกนี้ กูเป็นนะกะงานของอ.วินิตาอ่ะ กูชอบอ. กูชอบปกสีน้ำ เพื่อนดีออกมาใหม่กูก็บ้าซื้ออีก แต่กูบอกเลยว่ากูรู้สึกว่าการซื้อแบบนี้ของกูกูไม่รู้สึกว่าโดนหักหลังเท่ากับการพิมพ์ใหม่แล้วเพิ่มตอนพิเศษเหมือนนักเขียนรุ่นหลังๆ ว่ะ //กราบขอบคุณสำหรับพื้นที่บ่นค่ะ