Fanboi Channel

กระทู้เพื่อพูดคุยเทคนิคการเขียน และเรื่องการประกวดต่าง ๆ เกี่ยวกับนิยาย

กระทู้ 1 >>>/literature/2342/
กระทู้ 2 >>>/literature/3442/
กระทู้ 3 >>>/literature/4775/
กระทู้ 4 >>>/literature/5724/
กระทู้ 5 >>>/literature/7084/
กระทู้ 6 >>>/literature/10634/
กระทู้ 7 >>>/literature/12326/
กระทู้ 8 >>>/literature/12952/
กระทู้ 9 >>>/literature/13391/
กระทู้ 10 >>>/literature/13744/
กระทู้ 11 >>>/literature/14253/
กระทู้ 12 >>>/literature/15039/
กระทู้ 13 >>>/literature/15642/
กระทู้ 14 >>>/literature/16386/
กระทู้ 15 >>>/literature/16722/

กระทู้ ระบาย 1 >>>/literature/3325/

กูประเดิมเลย พวกมึงเป็นกันปะ ต่อให้เขียนทรีต วางแผนแต่ละบท แต่ละตอน วางจำนวนคำว่าจะเขียนแค่ไหน แต่พอเขียนจริงนิยายจะกำหนดตัวเอง อย่างกูอยากเขียนได้แสนห้า สองแสนคำแบบคนอื่น พอกูเขียนจริง ความรู้สึกกูมันบอกเองว่าจบแค่นี้เท่านี้นะ แบบเรื่องล่าสุดกูว่าจะเขียนเกินแสนคำ แต่ก็ได้จบแค่ 9 หมื่นคำเอง กูอยากเขียนยาวแต่กูเป็นคนเขียนเข้าประเด็นไวกระชับ ให้ลากยาวมีแต่น้ำท่วมทุ่งไม่ไหวว่ะ เห็นคนอ่านชอบนิยายยาวเกินเป็นแสนแต่พล็อตเบาหวิว ไม่มีอะไรเลยงี้

ถามหน่อยปกติแล้ว ถ้าไม่ใช่แนวดราม่า นางเอกนี่ยังไงๆก็ต้องซิง ไว้จนกว่าจะเจอพระเอกมาเอาซิงไปใช่มะ ถ้าเจอผู้ร้ายจับไปยังไงๆต้องเขียนไมให้เสียซิงให้ได้ จะรูตูด รูแตด ยังไงๆต้องซิง

แล้วกรณีพระเอก พระรองละ ถ้าเขียนให้โดนตัวละครหญิงอื่น มาข่มขืนชิงซิงไปก่อนนางเอกจะยอมไหม ถ้าไม่ได้ข่มขืนธรรมดาแต่ใช้strap on อัดตูดพระเอก นี่ คิดว่ารี้ด ทั่วไปรับได้ไหม
โม่งละ ถ้าเจอแบบนี้จะดรอปไหม?

>>3 สำหรับกู ผู้ร้ายนี่แหละรับไม่ได้ มันทริกเกอร์กับบ้างคนด้วยซ้ำ กุก็ไม่อ่านนะ ข่มขืน ใครจะข่มขืนก็ไม่โอ เจอทีนี่กูหลอนไปนานมาก ถึงจะเป็นตัวละครอื่นในเรื่องก็เหอะ ไม่ไหว ทั้งพระเอกด้วย

แต่เรืีองการเขียนนางเอกมีแฟนเก่า นอ.อ่านได้ กูลองแล้ว ทุกคนก็ชิลๆ ยังอ่านเหมือนเดิม แต่ก็มีบางคนที่เลี่ยง แต่เขาก็ไม่ได้มาบ่นอะไร เรื่องหน้านางเอกซิงเขาก็กลับมา แต่ไม่ซิง ลูกติดเป็นเด็กน่ารัก ย้ำนะว่าน่ารัก + ผู้ใหม่เลิศๆ อันนี้ขายดีม๊าก ไม่มีรีวิวในกรุ๊ปเลยด้วย แต่ยอดแซงนางเอกซิงจ้ะ ส่วนตัวกุคิดว่า ทุกวันนี้นักอ่านเปิดรับมากขึ้นเยอะ คนที่มีปัญหากับนางเอกไม่ซิง กูว่าตัว นข.เองนั่นแหละ จะกล้าเขียนเปล่า

>>3 มีแฟนเก่า ไม่ซิง ไม่ดร็อป ถูกข่มขืนกุว่าดร็อป แล้วจะโดนด่าด้วย ถ้ามึงไม่เตือน TW

>>3 ข่มขืนอยากให้เตือน TW ว่ะ จากที่เคยอ่านนิยายมากูรับอันนี้ไม่ได้สุดละ ไม่ซิงมีลูกติดนี่รับได้หมด แต่ถ้าเป็นเคยโดนข่มขืนแล้วเนื้อเรื่องคือมาฮีลใจจับมือผ่านเรื่องเลวร้ายไปด้วยกันให้เลิกโทษตัวเองอันนี้กูรับได้นะ แต่ถ้ามีฉากกำลังจะทำกับบรรยายตอนทำนี่กูเจ็บหัวใจมาก จะอ้วกเลยแหละ เคยอ่านเรื่องนึงมีฉากพระเอกนางเอกเกือบโดนข่มขืนกันทั้งคู่ คนร้ายติดเอดส์หวังจะแพร่เชื้ออีก แล้วบรรยายฉากดิ้นรนละเอียดจนกูต้องปิดหนังสือพักอะ ขนาดกูไม่มีทรอม่าเรื่องนี้นะเนี่ย คนมีมาอ่านจะขนาดไหน T_T

>>2 เป็น กูขอยืมสกิลมึงหน่อยดิ กูอยากเขียนสั้นมากแต่เขียนทีไรได้ยาวพุ่งแสนคำตลอด มันไม่ดี บางตอนก็น้ำ แถมเขียนจบกูก็ไม่กล้าคลุมดำลบตอนไม่จำเป็น พอเขียนยาวก็ต้องกำหนดราคาแรงตาม เซ็ง ทรีทเม้นคือแก้แล้วแก้อีก กำหนดอะไรละเอียดๆไม่ได้เลย กูไม่เคยเชื่อว่าตัวละครในเรื่องมีชีวิตของตัวเองจนเปลี่ยนบทคนเขียนได้นะ แต่นิยายจะกำหนดความยาวของตัวเองได้อะ อันนี้กูเชื่อสุดใจเลย555555

>>7 +++ กุด้วย เขียนสั้นไม่ได้เลย 555555

>>2 กูอีกคนอยากได้สกิลความกระชับจากมึงจริงจัง แค่นางเอกกูจะเข้าบ้านกูต้องบรรยายการเปิดประตูแวะถอดรองเท้าที่ตู้ลักษณะเดินก้าวฯลฯทั้งที่ใจกูไปไหนต่อไหนละ

ของกุกุบรรยายไม่ยืดนะ แต่เหตุการณ์เยอะชิบหาย สำคัญหมด ไม่อยากตัด สุดท้ายเขียนเพลินจน.คำทะลุตลอด สัส 5555

พวกมึงบอกที่บ้านไหมว่าเป็นนักเขียนค่ะ แบบนี้อ่ะ ครอบครัวเข้าใจไหม

กูตะก่อนก็บรรยายเยอะ อย่างนางเอกเข้าบ้านกินข้าวกูก็บรรยายตั้งแต่เสียบกุญแจ เข้าประตูบ้าน วางกระเป๋า บลาๆๆๆ แล้วกูไปเห็นตรงไหนเนี่ยที่บอกว่า show don't tell ให้คนอ่านคิดเองจิ้นเองบ้าง กูเลยปรับให้กระชับขึ้น แต่ก็นั่นละ บางครั้งนักอ่านก็อยากซึมซับ คสพ ตัวละครยาวๆ กูเขียนไม่เกินแสนเค้าก็ว่ายังไม่อิ่มใจเลย

>>11 กูไม่บอกใครนะว่าเขียนนิยาย บอกแค่ว่าทำงานออนไลน์แล้วได้ตัง ไม่รู้สิสังคมกูยังมองเรื่องเขียนนิยายขำๆ กันอยู่เลย กูไม่บอกเลยดีกว่า

>>11 บอก แต่กูโนเนม ได้ค่าขนมน้อยแถมมีญาติ(ไม่ค่อยสนิท)แต่งนิยายเหมือนกันแต่เขาได้เงินเยอะกว่ากูมาก กูเลยพยายามบอกว่าขำๆเป็นงานเสริมไป

>>11 บอก เพราะกูเกือบตายตอนปิดต้นฉบับเล่มแรก เขาเลยรู้ 555 แต่ไม่เคยบอกว่าเขียนเรื่องอะไร ได้เงินเท่าไหร่ แพลนยังไงในชีวิต เพราะในใจลึกๆ รู้สึกว่าเขาไม่มีทางเข้าใจ + เขินสัส

>>11 บอก กูบอกตั้งแต่ได้เดือนละไม่กี่พันแต่โชคดีที่ครอบครัวกูเข้าใจ เขาก็ดูภูมิใจและเอาไปบอกคนทั้งหมู่บ้านด้วย สึดดดดด โทรมาถามตลอดว่างานช่วงนี้เป็นไง เขียนงานได้ไหม บางทีกูบ่นๆก็ช่วยวางแผนด้วยว่าควรทำแบบนั้นแบบนี้ อย่าคิดมาก โชคดีของกูเลยแหละ

>>15 มึงโคตรรรรโชคดีเลย

บ้านกูทั้งบ้านก็ยอมรับนะ เวลากูพิมพ์นิยาย เขาก็จะใช้คำพูดว่ากูทำงาน ก็จะไม่มีใครมากวน แม่ก็เอาหนังสือที่กุพิมพ์ไปว่งขายที่ร้านด้วย ซึ่งบ้านกูอ่านนิยายกันทั้งบ้าน บางทีชอบซื้อซ้ำเรื่องเดียวกันไปอีก XD

นี่กูมาใจฟูกับเม้นในโม่งได้ยังไงวะเนี่ย น้ำตาจะไหล ในขณะที่กูไม่หวังการยอมรับจากใครจนมีความสุขได้ด้วยตัวเองอย่างสุดๆ แล้ว ในใจลึกๆ กูก็อยากได้เจอเรื่องแบบมึงดูสักครั้งจัง

>>17 อ่านแล้วภูมิใจในตัวมึงด้วยเลย

ตันว่ะ ตื้อไปหมด

>>20 แรงบันดาลใจมักจะอยู่ในห้องน้ำ

ถามหน่อยถ้าเขียนให้ นางเอกไม่โดนตัวร้ายข่มขืนแต่โดนแค่ใส่ไข่สั่นไร้สายเข้าไป แล้วโดนแกล้งกดปุ่มเปิดเร่งสปีด อะไรพวกนี้บ้าง โดยห้ามเอาออก
ถ้าเป็นรี้ดรับได้ไหม

>>22 เป็นแนวไหนอ่ะ ทำไปทำไม กุว่ามันหนักหนาพอๆ กับโดนล่วงละเมิดแล้วอ่ะ หนักกว่าด้วย มันออกแนวรสนิยมอีกแบบนึงที่ไม่ใช่ใครก็นิยม สำหรับกุนางเอกถูกทรีตเป็นวัตถุทางเพศเกินไป นึกถึงคดีข่มขืนที่มีผู้หญิงถูกจับตัวไปเล่นสนุกทางเพศ ถ้าเจ้าตัวไม่ยินดีนะโคตรดิ่ง

>>22 แค่นี้ยังพาสยอง ถ้ายัดเข้าไปแล้ว ไม่ว่าอะไร ก็ถือว่าโดนข่มขืนแล้วนะ

>>22 รับได้ ถ้ามึงไปอยู่โหมดรักผู้ใหญ่ เต็มตัว โหมดนั้นคือปล่อยสุด ได้หมด พร้อมจอย
แต่ถ้ามึงมาโหมดโรมานซ์ก็ร้อยๆหนาวๆโดนฉอดแน่ๆ

>>25 เออว่ะ ถ้ามันอยู่ในนั้นน่ะนะ เหมือนตั้งค่าไว้แล้วว่าจะยังไงก็ได้ แต่ถ้ากูไปเจอในโรมานซ์นิยายรัก กูช็อกน้ำลายฟูมปากแน่ๆ

Ky มึงว่าพล็อตดีเนื้อเรื่องดี สนุก แต่สำนวนห่วย กับภาษาสวยเริ่ด พล็อตเฉย ๆ ไม่หนุก อันไหนจะปังกว่ากันวะ 555

>>27 กุเลือกกลางๆ ได้มั้ยวะ 5555 สำนวนไม่ต้องสวยแต่อย่าห่วยจนอ่านไม่รู้เรื่อง พล็อตอลังการไม่อลังการก็ได้แต่เล่าเรื่องให้ชวนติดตาม กุขอยากไปมั้ย 55555

>>27 สำนวนนักเขียนดอกบัวตัวท้อปกูว่าเขาก็เขียนห้วนๆไม่ได้สวย ไม่ได้บรรยายจนดึงอารมณ์อินตามได้นะสำหรับกุ เรื่องที่ขายดีที่สุดของเขาเคยลองซื้อมาอ่านละไม่ค่อยชอบเท่าไร แต่ถ้าเทียบนิยายไทยด้วยกันพล็อตมันฉีกไปบ้างมั้ง(แต่ถ้าอ่านนิยายจีนมาเยอะก็จะเฉยๆมาก) กูเห็นรีวิวคนชมพล็อตทั้งนั้น สำหรับพล็อตน่าจะสำคัญกว่า ครตตัวละครก็น่าจะมีส่วนนะ เห็นพวกนิยายปกวาดรูปคนแนววัยรุ่นๆหน่อยที่ขายดีหลายเรื่องเขียนncยังปึกๆๆตับๆๆกันตั้งเยอะ แต่รีวิวกรี๊ดครตพระเอกนางเอกกัน

>>27 สำนวนห่วยกูไม่เอาเลย ยิ่งเว้นวรรคแปลกๆ ด้วยนี่รำคาญมาก แต่พลอตห่วยสำนวนใช้ได้ยังทนอ่านต่อรอดูพัฒนาการได้มากกว่าแบบแรก

>>30 เว้นวรรคนี้มันมีหลักยังไงเหรอ บางทีกุเว้นตามลำหายใจ5555

>>30 ในepubหลายเรื่องแม้กระทั่งของนขดังๆมันชอบเว้นแปลกๆเว้นผิดแยกคำมาให้แต่ในpdfไม่เป็น กูเซ็งมากไม่รู้เป็นที่นขหรือเมพ แต่ไม่ชอบอ่านpdfเลยได้แต่ทนๆเอา

>>32 ถ้าใน pdf ไม่เป็นก็น่าจะเป็นที่ระบบแยกคำของเม้ดแหละ

>>32 อย่าว่าแต่ นข ทำมือเลย epub ของสำนักพิมพ์ก็เป็น ถถถถ

กูขอกลางๆด้วยคน สำนวนดีพล็อตบ้ง กูไม่เอา พล็อตดีมากกก แต่สำนวนชวนงงเหมือนนักเขียนมันเข้าใจของมันอยู่คนเดียว กุก็ไม่ไหว ขอกลางๆพอไปด้วยกันได้

>>27 สำนวนดีพล็อตห่วยกุขอบาย สำนวนห่วยพล็อตดีต้องดูว่าดีขนาดไหน สำนวนห่วยขนาดไหน ถ้าแบบเจอคำผิดเกือบทุกบรรทัดกุก็ขอบาย

>>27 กุว่าพล็อตดีมีโอกาสปังมากกว่า สังเกตมาสักพัก อาจจะไม่ต้องต้องดีขนาดพลิกสิบตลบ ไร้ช่องโหว่แต่คือให้ลุ้นเอาใจช่วย นางเอกจะทิ้งตอนไหน ผัวโบ้จะรู้ตัวเมื่อไหร่ มาง้อเมื่อไหร่ ฯลฯ

>>27 ถ้ากูเลือกอ่านนามปากกาใหม่ที่ไม่เคยอ่านขอพล็อต>สำนวน (อย่างน้อยไม่เขียนงงเขียนผิดเยอะน่ะ แต่ไม่สวยก็อ่านได้) ถ้านามปากกาเก่าๆที่เคยตามผลงานพล็อตไม่ต้องดีไรมากก็ขายได้

ถ้าชื่อโนเนมสุดๆ จะโปรโมทนิ่มีสิทธิ์ได้ขึ้นแบนเนอร์มั้ย เขียน ชช มาตลอดพอรู้ช่องทางโปรโมท พอหันมาเขียน ชญ ตลาดกว้างมากกก คนจะเจอนิยายเราได้ยังไงนอกจากขึ้นแบนเนอร์ มีคนรับ sr มั้ย ชญ เจอแต่เพจรีวิวเพราะอ่านเอง

>>39 ต้องถามว่าเว็บไหน dd นี่ค่อนข้างยาก รี้ดส่งเมลขอได้ เขาจะขึ้นตามคิว

>>39 ชญ งานดี เขาซื้อเอง ขายตัวมันเองได้ ไม่ต้องเห่อโปรโมตโครมๆ ก็ได้นะ ตัวเงียบฟันเพียบเยอะแยะ

>>41 ไม่ แต่ถ้าโนเนมอย่างน้อยต้องทำให้คนเห็นเรื่องแรกก่อนอ่ะ กุเจอหลายคนมากกกกที่สำนวนดีๆ พล็อตพอๆกับท้อปเม็บ แต่ยอดเข้าชั้นหลัก 10-30 ทั้งที่อัพไป 20 กว่าตอนแล้ว หงอยเหงาแทนเค้าเว่อ

>>42 วัดที่ตอนขาย วัดดวงเอา

>>42 เรื่องแรกที่ลงไป 50 ตอน มีคนเฟบ 28 คนเอง เหงาจริงๆ

แนวยูรินี่ อนุญาตให้ตัวละครชายมีโมเม้นกับนางเอกได้ระดับไหน ถ้ามันต้องมีตัวละครชายที่ใกล้ชิดนางเอกอะนะ

กูเขียนมาสักพักแล้ว เดือนนึงขายได้หลักร้อยถึงหมื่นบาทต้นๆ กูว่าไปกู้เงินมาตั้งต้นสักก้อนก่อนออกจากงาน เป็นค่ากินใช้ไปเรื่อยๆ แล้วลาออกจากงานมานั่งเขียนนิยายอย่างเดียว กูกลัวจะทำงานจนฟุบตายแบบในข่าว ภาระเยอะนะแต่ฟีลแบบกำลังเบื่องานประจำขั้นสุด มึงว่ากูทำแบบนี้จะรอดปะ

>>46 มึงเขียนไม่ออกแน่ กูขอแนะนำให้หยุดเดี๋ยวนี้ อย่ากู้เด็ดขาด แล้วเขียนให้รอดก่อนค่อยออกจากงาน ใจเย็น

>>46 มึง กุรู้ว่ามันยาก แต่มึงอย่าเพิ่งลาออกเลยถ้างานเขียนมึงยังไม่ปังพอ ฝืนทำไปพร้อมๆกัน หรือไม่ถ้าอยากลาออกเพื่อมาเขียนจริงๆก็เก็บเงินจำนวนที่ให้อยู่โดยไม่มีรายได้สัก6เดือน อย่ากู้เลย

>>46 มึงควรมีเงินก้อนจากการทำงานมาสำรอง อย่ากู้ ทนทำงานเก็บเงินไปก่อน แล้วลองเขียนนิยายให้ได้เงินพอใช้จ่ายสม่ำเสมอสัก 6 เดือนค่อยออกมา

เกิดการรณรงค์ให้เครดิต ทำปก ทำไทโป ทำโน่นทำนี่อีกแล้ว นี่มันเกิดดราม่าอะไรขึ้นอีกรึ

>>46 กูไม่รู้ว่าภาระมึงเยอะเท่าไหร่ แต่ยังไงก็อย่ากู้เลย
ถ้ารายได้ไม่สม่ำเสมอ(รายได้ร้อยถึงหมื่นนี่กูว่าแกว่งอยู่) ออกจากงานประจำ แถมยังกู้อีก มึงก็แค่ย้ายที่ฟุบจากที่ทำงานมาที่บ้านเท่านั้น

ถ้าเบื่องานประจำ มึงควรลาออกและหางานใหม่ที่ตอบโจทย์ให้สามารถแบ่งเวลามาเขียนได้ ไม่ใช่กู้ การกู้ไม่ควรอยู่ในทางเลือกของมึงตอนนี้

>>46 ก่อนอื่นยินดีด้วยที่มึงสร้างรายได้จากการเขียนได้ หลักหมื่นบางคนว่าง่าย​แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่ทำได้
เอาจริงถ้ามึงจะลาออกเพราะเบื่องานประจำขั้นสุด มึงไม่ต้องกู้เงินเพื่อออกมาเขียนก็ได้
​แต่ถ้ามึงจะทำกูไม่ห้าม
เอาว่ามึงต้องมีสองตัวเลข​ 1.รายจ่ายของมึงทั้งปี(กิน​ เน็ต​ ไฟ​ น้ำ​ นอน​ เที่ยว​ อดิเรก​ ป่วย​ รถ​น้ำมัน​ ให้พ่อแม่​ ให้น้อง)
2.รายได้จากอะไรก็ตามที่ไม่ใช่งานประจำ(เพราะมึงจะลาออกแล้ว)​รวมทั้งปี

มองยอด​ 1. กับ​ 2.
ขาดเท่าไร​ กู้เท่านั้น​ (มันเท่ากับยอดกู้ที่มึงคิดไว้ตอนตั้งคำถามนี้มั้ย​ กูว่ามันน่าจะน้อยกว่า)
สมมติว่ามึงมีเครดิตสามารถกู้เท่ายอดนี้ได้​ ทีนี้มึงก็แค่คูณดอกเบี้ยรายปี​ เมื่อรวมกับยอดกู้แล้ว​ นี่คือเงินที่มึงต้องหาได้จากการทำงานอย่างอื่นอะไรก็ได้หลังลาออก​

เอาจริงๆกูไม่อยากห้ามเรื่องลาออกมาทำสิ่งที่อยากทำ​ มันเหมือนการดับฝัน​ ดับโอกาสเกิดของผลงานหลายๆผลงาน
​ถ้าตอนนี้มึงมีแรง​ มีไฟ มึงออกมาทำขณะที่ยังทำไหวเลย​ แต่อย่าลืมเรื่องบริหารหนี้อย่างที่ว่าไว้ข้างต้นก็พอ

ช่วงนี้ป้ายแดงคงโดนโลตัสกับเด็กแกะดันค่าเฉลี่ยยไปสูงแน่ๆ จะ 220 ละยังไม่ป้ายเลย 5555

>>54 มึงได้ 200 วันไหน เขาแจกวันพฤหัสป่ะน่าจะขึ้นวันนี้พรุ่งนี้แหละ

>>54 มึงได้ 200 วันไหน เขาแจกวันพฤหัสป่ะน่าจะขึ้นวันนี้พรุ่งนี้แหละ

>>54 บาร์ก็เท่าเดิมแหละมึง เดี๋ยวก็มา ขนาดนิยายรักขายดีอันดับ1วันนี้ ที่ปกเป็นผ้าปิดตานอนสีรุ้งฟรุ้งฟริ้ง ตะกี้กูดูป้ายแดงก็ยังไม่มาเลย

ป้ายมันมีวันแจก เมื่อก่อนจะเป็นทุกวันพฤหัสกับจันทร์ แต่เดี๋ยวนี้ต้องมาลุ้นเอาเองว่ามันจะแจกวันไหน ไม่มีวันแน่นอน ถ้ายอดถึงแต่ยังไม่ถึงวันแจกป้ายก็ยังไม่มาหรอก

ถามหน่อย สงสัยอะ งานที่เรากดติดบัตร อยู่ในหมวดโรมานซ์ มันจะไม่ได้ป้ายแดงชะ ถึงแม้จะ 200 โหลดแล้วภายในเดือนเดียวนะ

>>59 กูตอบว่า200ได้ แต่ให้ชัวร์ๆมึงถามเมbเลย

>>60 มันนานละ เออคงเกิดระบบมันเอ๋อ ตรงกูพอดีมั้ง แค่อยู่ๆ อยากถามขึ้นมา 5555

Ky ตรงส่วนfootnote ของหน้านิยายถ้าเป็นpdf มันจะอยู่ด้านล่างตรงท้ายกระดาษใช่มะ
ถ้าเป็นe-pubคำนั้นมันจะเป็นสีน้ำเงินขีดเส้นใต้พอเราไปแตะมันก็จะแสดงความหมายของคำนั้นมา
นั่นน่ะmebจะทำให้เราอัตโนมัติใช่ไหม

>>62 แม่นแล้ว

>>62 yesss

Ky แกๆ เชียงใหม่มีtaxiไหมวะ ลูกสาวกูจะนั่งรถทัวร์ไปพบรักที่นั่น กูติดตรงนี้จริงๆ

>>65 มี

>>65 มีนะ แต่มีน้อยมากๆ นักรถแดง สามล้อ อูเบอร์ แก๊บเถอะมึง เพียบบ

มึงว่าเล่มนี่มันจำเป็นมากป่าววะ กุกะลังลังเลว่าจะขายแค่อีบุ๊คอย่างเดียวหรือพิมพ์เล่มด้วยดี (อาจจะพรีเอาตามดีมานด์พอ ไม่ได้สต็อกเป็นร้อยเล่มขนาดนั้น)

ky พรุ่งนี้เมพขายหุ้นละ มีใครกำตังรอมั่ง วันที่เปิดจองสุ่มกูไม่ได้ว่ะ พรุ่งนี้จะสอยทันปะนี่

คือให้เฉพาะนขใช่ปะ

>>70 คนทั่วไปก็ซื้อได้ละพรุ่งนี้

>>70 ถ้าสุ่มคือนักเขียน พรุ่งนี้คือบุคคลทั่วไป

>>68 ส่วนกูไม่จำเป็นว่ะ

>>69 กุกำตังค์รอไว้ แต่ราคาวันแรกเหวี่ยงเยอะแน่กุเลยรอซื้อวันหลังดีกว่า คนซื้อรอบจองนี่ได้ที่ 28.5 ป่ะ

>>68 อยู่ที่มึงมีฐานคนอ่านแนวไหน ถ้าฐานคนอื่นมึงชอบอ่านเล่ม เล่มก็สำคัญ เพราะนักอ่านบางคนชอบเก็บเล่ม และเล่มขายต่อได้ แต่อีบุคขายต่อไม่ได้

ราคาหุ้นเม้ดดีดมากมึง นักเขียนเทขายฟันกำไรเป็นหมื่น

>>76 เก็บไว้รับปันผลมันไม่คุ้มเหรอวะ

>>76 กรี๊ดดด

>>76 ว่าจะซื้อ ไม่กล้าแล้ว กูยิ่งจนๆ อยู่ 55

>>77 กูก็คิดเหมือนมึง วิธีการเล่นหุ้นแบบปั้นพอร์ตมันถือยาวๆ รอรับปันผลทบต้นทบดอกแดกไปยาวๆๆๆ นั่นแหละ แต่บางทีเขาก็ไม่ซีเรียสแล้วมั้ง หุ้น IPO ก็งี้

>>76 คนจองไม่มันอย่างกูคือเศร้า รอราคาตกกว่านี้ละกัน ว่าแต่ซื้อกันช่องทางไหนวะ

>>77 บางคนไม่ชอบปันผลเพราะต้องเสียภาษี 10% เน้นเทรดระยะสั้นเอา แต่ดุจังวะ จาก 28.5 โดดเป็น 44.25 แล้วเนี่ย เฮ้อ กุอยากได้รอบจองมั่ง

>>76 >>77 กูคนนึงที่ขายแล้วได้กำไรมาเกือบสามหมื่น ถือว่าเป็นกำไรที่เกินคาดแล้วถ้าราคาจะพุ่งกว่านี้ก็ช่างมัน หุ้นแมร่งซิ่งเผลอไม่ดูตกไปต่ำกว่า IPO ก็มี กูเอาเวลานั่งเฝ้านั่งวิตกไปเขียนนิยายขายดีกว่า ราคานิ่งค่อย DCA กินปันผล ใครจะซื้อกูแนะนำว่ารอมันนิ่งก่อนเพิ่งเข้าตลาดรถมันแรงเดี๋ยวติดดอย

>>83 เขาจัดสรรให้มึงคนละกี่หุ้นวะ

.
สัดส่วนการเสนอขายหลักทรัพย์
1⃣ บุคคลตามดุลยพินิจของผู้จัดจำหน่ายหลักทรัพย์ » จำนวน 28,338,200 หุ้น (37.5%)
2⃣ นักลงทุนสถาบันและนิติบุคคลที่สามารถเข้าร่วมการสำรวจความต้องการซื้อ » จำนวน 38,000,000 หุ้น (50.3%)
3⃣ ผู้มีอุปการคุณของบริษัทฯ และบริษัทย่อย » จำนวน 7,002,500 หุ้น (9.3%)
4⃣ กรรมการ ผู้บริหาร และ/หรือบุคคลที่มีความสัมพันธ์ของบริษัทฯ และบริษัทย่อย » จำนวน 500,000 หุ้น (0.7%)
5⃣ พนักงานของบริษัทฯ และบริษัทย่อย » จำนวน 1,659,300 หุ้น (2.2%)

นข.ที่สุ่มได้น่าจะอยู่ในกลุ่ม1

เท่าที่กูไปเผือกมา มีนักเขียนได้ 3,300 1,700 หุ้นแบ่งกลุ่มตามลำดับยอดขาย เคยเห็นพูดถึง 6,600 หุ้นด้วยแต่ไม่รู้ว่ามีคนได้จริงไหม กูเก็บข้อมูลมาได้เท่านี้

>>86 โหวว กุนึกว่าสุ่มจากนข.ทั้งเว็บและได้เท่าๆ กันทุกคน งี้ที่ว่าสุ่มอาจจะหมายถึงสุ่มเอาจากยอดพีระมิดแล้วก้จัดสรรเอาตามยอดขายอีกทีสินะ

>>87 พวกยอดปิระมิดเขาจะโทรหาเลย ใครสนใจก็ใส่ชื่อไว้แล้วจะได้จัดสรรหุ้นทุกคน ส่วนพวกยอดกลางๆ จะส่งเมลหา ใครสนใจก็กรอกข้อมูลและใช้การสุ่มเลือก

>>84 ได้ 1700 ส่วนใหญ่น่าจะได้แค่นี้ บางคนสุ่มของหลักทรัพย์ได้อีก 200 แต่เห็นบางคนได้ 3300 ไม่แน่ใจเกณฑ์ว่ะ แบ่งตามรายได้หรือสุ่มไม่รู้

ส่วนนักเขียนน่าจะอยู่ในข้อ 3 นะเป็นผู้มีอุปการะคุณ เพราะซื้อและจองวันเดียวกับพวกผู้ถือหุ้น ผู้บริหาร แล้วก็คนที่ได้น้อยอยู่นะ

ยอดปิรามิดจะได้ 3,300 กันทุกคน นอกนั้นจะได้ 1,700 หรือน้อยกว่านั้นโดยการสุ่มเลือก

3,300 นี่สูงสุดเหรอวะ

มีนข.เค้าบอกว่าไม่ได้สุ่มว่ะ แบบใครยอดเยอะขายดีติดท็อปเค้าจะติดต่อหา เค้าบอกมางี้อ่ะ

>>92 แบบสุ่มก็มี

>>92 มึงอ่านที่โม่งบนๆ บอกไหมเนี่ย มันก็บอกอยู่ว่าพวกยอดพีรามิดหรือก็คือพวกขายดีติดท็ปนั่นแหละที่ไม่สุ่ม แต่พวกที่สุ่มคือพวกยอดกลางๆ

3300 เหมือนได้ล้านนึงต่อปี 1700 รายได้ 500000

โม่งไหนรู้บ้างว่า แอปไหนจ่ายเงินนข.ด้วยธ.กรุงไทย คือ กูมีเงินเข้าแต่กูไม่รู้ว่ามันมาจากไหน กูลงหลายแอปมาก แล้วลงขายทิ้งๆ อ่ะ เพราะยอดเงียบกริบเลยไม่เคยเช็ก จู่ๆ มันเข้ามา

>>96 เงินคืนภาษีหรือเปล่า

กุอ่านที่ ลอล ทวิตแล้วกุปริ่ม จาก5วันแรก150โหลด มาสู่ปัจจุบัน15Kกว่าโหลด

>>98 ห้าวัน150 ก็เยอะสำหรับกุแล้วนะ 555 แต่กุพึ่งเคยเห็นทวิตเขาเลย นิยายก็ไม่เคยอ่าน ชอบว่ะ ดูเซ้วๆ มั่นใจในตัวเองดี นอกจากคนลึกลับแล้วกุก็ชอบคนที่มีของดีและกล้าบอกว่าตัวเองมีดีแบบนี้

สมัยห้าปีก่อนการขายอีบุ๊คได้ 150 ก็ไม่ได้แย่ แต่ก็ไม่ถือว่าเปรี้ยงป้าง
ส่วนสมัยนี้พวกแมสๆ ขายได้ 15k ในเวลาสองปีเอง ยอดคนหันมาอ่านอีบุ๊คมันพุ่งช่วงโควิดเป็นต้นมา (จากรายงานรายได้พี่เม็ด)

Kyพวกมึงจะเลือกแบบไหน ถ้าตรงTrigger warning คือจุดพีคของเรื่องสปอยล์ ปมทั้งหมด
กูควรทำใจ แล้วติดTWไปให้จบๆกันฉอด หรือว่า เนียนๆไม่ติดดีวะ🥴

>>101 ไม่ต้องติด ไร้สาระ ให้คนในทวิตแคปไปด่าเล่นเอายอดวิวดีกว่า

>>101 เป็นกุกุไม่ติด แต่ถ้ามึงกลัวโดนฉอด ก็ใส่แยกไปว่า warning นี้มีสปอยเนื้อหาสำคัญ ใครกลัวสปอยจะได้ไม่ต้องอ่าน

คนสมัยนี้ก็ช่างเรียกร้องเอาแต่ใจนะ ต้องติดให้หมด ตัวละครหลักตาย จบเศร้า บลา ๆๆๆๆ ในหนังไม่เห็นมีบอกเลย เลอะเทอะไปหมด อ่อนไหวขนาดนั้นก็หาสปอยมาอ่านก่อนมั้ย ไม่ใช่หน้าที่ผู้ผลิต

>>101 ไม่ติดนะ ตัวละครหลักของกูตายยับ มีการฆ่าแบบทารุณ มี Child abuse ไม่เห็นมีนักอ่านว่าอะไร แนวรักโรแมนติกนี่แหละ มันขึ้นอยู่กับว่ามึงเขียนให้เขาเชื่อได้รึเปล่าว่ามันมีเหตุผลให้ต้องเกิดเรื่องนั้นจริงๆ ในเรื่อง และมึงเจอคนประสาทแดกรึเปล่า 5555

ถามหน่อยว่าเทรนด์แนวเกิดใหม่เป็นนางร้ายอะไรนี่ยังฮิตอยู่มั้ย กูอยากเขียนขายแต่ไม่มั่นใจว่ามันจะขายได้มั้ย เขาไปฮิตแนวไหนกัน ถ้ามาแนวจีนโบราณกูเขียนไม่ไหวว่ะ กูจำชื่อจีนไม่ได้ 55555555

สวะฟุกับเฟมินิดตีกันสนุกจังวะ 555555555555

>>106 กุก็เห็นแต่นักเขียนไทยเขียนแนวนี้ ก็ยังขายได้ แต่ดูแบบอะไรวะ เอาอีกละ ตามหลังพสเกาอยู่นั่น มึงไปดูทางพสญี่ปุ่นดีกว่านะ พล็อตล้ำไปโน้นแล้ว

>>106 แล้วนี่มึงเป็นนางร้าย แย่งว่าที่ผัวนางเอกนิยายอีกป่ะวะ ขอถาม555

>>108 ธีมหลักมันก็เกิดเป็นนางร้ายนั่นล่ะ แต่ไม่ได้เดินสเต็ปเป๊ะแบบสาวเกาทะลุมิติแย่งผัวที่เข้าไปสวยฉลาดซูสิบทิศ กูอยากเขียนแนวนางร้ายโง่ๆอ๊องๆทำอะไรก็วืดถึงแม้มึงจะมีสปอย ล้อแนวพวกรู้สปอยสอยผัวคนอื่นเฉยๆ

>>110 เอ้ยน่าสนใจค่ะมึง เขียนเลยๆ กุเบื่อพวกแย่งผัวคนอื่นจะตา ยห่านแล้ว55

>>110 มึงรู้จักมู้เว็บตูนมั้ย ลองอ่านๆ พวก พส วิจารณ์พล็อตเรื่องแนวๆ นี้อะ กุว่าน่าจะได้ไอเดียอยู่เหมอืนกัน

>>111 นางร้ายกูโง่จนน่าอนาถใจเลยนะ เป็นนางร้ายกีกี้ที่มักใหญ่ใฝ่สูงแท้ๆแต่วาสนาไม่ถึง แต่นางก็เป็นเด็กดีในระดับหนึ่ง เลี้ยงไว้ดูเล่นได้ 55555555

>>112 กูก็อยู่กระทู้นั้น อ่านมาเยอะเลยอยากเขียนเองบ้าง แต่ไม่รู้ไงว่าเทรนด์เกิดเป็นนางร้ายมันยังฮิตอยู่มั้ย เพราะเห็นคนบ่นเบื่อกัน

ky ขอถามหน่อย ช่วงมีนางานหนังสือตัวเล็กๆอย่างกูควรขายงานช่วงนี้มั๊ยอ่ะ หรืออุบไว้ไปขายหลังจากนี้ดี

>>110 คล้ายเรื่องเกิดใหม่เป็นไทเฮาเลยนะ

>>115 แล้ว??

>>112 มีมู้แนวนี้โดยเฉพาะด้วยเหรอ กูชอบแนวข้ามมิติ/เกิดใหม่เป็นตัวร้าย มู้นั้นอยู่ห้องไหนอ่ะ อยากไปอ่านเผื่อเจอเรื่องใหม่ๆ

>>117 เวลคั่ม http://fanboi.ch/animanga/17066/
มันคือมู้คุยเกี่ยวเว็บตูบเกาน่ะ วิจารณ์กันได้ร้อนแรงแบบถ้าคนวาดคนเขียนเรื่องที่โดนบ่นเป็นคนไทย โดนร่อนครุฑใส่แน่555 เพราะคุยกันดุดันแบบอยู่บนดินมึงคงโดนเสียบประจานไปละ แต่นี่อยู่ในโม่งอะเนอะละมึงก็สิงโม่งมาละคงพอรับได้แหละ พวกก็อยากเห็นคนเขียนปังๆไม่บ้งเหมือนกันนะ ใช้เป็นแหล่งหาข้อมูลได้ดีเลยดิบสัสๆ เอามาปรุงให้สุกก่อนใช้ก็ได้ละ

>>117 กุโม่งมู้เว็บตูน เตือนมึงก่อนว่าพส.โม่งฟาดแนวทะลุมิติเป็นนางร้ายแย่งผัว/นอ.เก่าเป็นอีดอกแบบโหดสัส ถ้ามึงชอบแนวสาวเกาทะลุมิติเปนนางร้าย เรื่องที่มึงชอบอาจโดนด่าเละ กลัวมึงเจอคัลเจ้อช้อก 55

>>119 จริง เคยมีคนโผล่ไป ไม่เข้าใจ นางเอกทะลุมิติ ผิดอะไร แย่งตรงไหน ในเรื่องมันยังไม่รักกัน โดนเอดุเขตยับๆ ผวาแทนคนที่โผล่มาโอ๋ อีสาวชอบสอยว่าที่ผัวนางเอกนิยาย 5555

>>115 กุที่รู้พล็อตเรื่องที่มึงว่า บอกได้ว่าคล้ายแค่โง่เหมือนกัน นี่ก็ไม่ต้องเขียนนิยายกันแล้วนะแจ๊ะๆ

>>118 ใครสาวกอาตี้กับนังร้ายหุ่นเชิด มังกุดมรกต เมียพระเอก ทำใจล่วงหน้า แล้วสูดหายใจลึกๆ นะ ก่อนเข้าทู้นี้ นี่กูมาเจอว่ามีนักเขียนไทยก็สิงอยู่เยอะนี่หว่า แล้วมึงไม่คิดจะเขียนเรื่องที่ไม่ใช่นางร้ายกันบ้างเหรอวะ 5555

>>121 แนวเกิดเป็นนางร้ายมันก็มีความสนุกของมันอยู่นะ จะเอาตัวรอดจากความชิบหายของต้นฉบับยังไง ดูคนดิ้นรนเอาตัวรอดไปพร้อมๆกับใช้ชีวิตที่ไม่คุ้นเคย ทำความรู้จักกับโลก มีปมปริศนาอะไรบ้างในเรื่อง จะไปแนวฮา แนวดราม่าสุดกู่เลยก็ยังได้

แต่ที่มันน่าเบื่อคือมึงมาเป็นแพทเทิร์นไม่พลิกแพลงห่าไรเลย เข้านิยายเป็นนางร้าย ไม่อยากตายก็วิ่งไปกอดขาพระเอก/บอกเลิกพระเอกเอาตัวรอด พระเอกเริ่มสนใจทำไมเธอเปลี่ยนไปต้องมีอะไรแน่ๆแล้วก็จะใจง่ายหลงรักทั้งที่เมื่อก่อนเกลียดอีนี่ยิ่งกว่าขี้ นางเอกเก่าจะมีให้เลือกสองทางคือเป็นอีจืดมาอยู่ใต้ตีนกับอีดอกสันดานชั่วแต่แอ๊บไว้ ฮาเร็มนางเอกเก่าก็จะกวาดเข้ามาเป็นของตัวเองหมด ทำอะไรก็สำเร็จมีแต่คนรุมรัก มีอะไรเดี๋ยวพระเอกออกหน้าให้ กี่เรื่องๆก็เขียนแนวนี้แล้วมันจะไม่น่าเบื่อได้ยังไงกัน

ถ้ามาแนวนางร้าย 24 ชั่วโมงแบบดิ้นรนชิบหายเพราะพรุ่งนี้จะโดนจับไปประหาร อันนี้ค่อยสนุกหน่อยว่ามึงจะเอาตัวรอดไปจากสถานการณ์นี้ได้ยังไงบ้าง ได้ดูกึ๋นนางเอกว่ามีไหวพริบมั้ย มีเหตุการณ์อะไรไม่คาดคิดบ้างแล้วจะรับมือยังไง ไม่ใช่แค่รู้สปอยแล้วคิดได้แค่กูกอดขาพระเอกกูก็รอดแล้วแบบสาวเกาหลายๆเรื่อง

>>122 เอาจริงกูค่อนข้างดูถูกแนวทะลุมิติเข้ามาในนิยายนะ ตอนแรกมันก็ว้าวอยู่หรอก แต่หลังๆ เริ่มไม่ไหว บางทีกูก็สงสัยว่ามึงทะลุมิติมาแย่งผัวคนอื่นเหรอ นอกจากไปแย่งผัวแล้ว กูก็ไม่เห็นจะทำห่าเหวอะไรเลย ถึงจะทำแต่ก็ทำน้อยมาก บางเรื่องนะ มีความรู้จากอนาคตแต่ไม่เอาไปใช้ แย่งผู้วนไป อาจจะเป็นเพราะมันมีแนวนี้เกลื่อนด้วยแหละ พออ่านเรื่องแรก เรื่องที่สอง แล้วมาเจอสาม สี่ ห้า ที่มาแบบเดียวกัน ก็กลายเป็นดูถูกไปเลย

>>123 มันเขียนแบบ no brain ที่จงใจให้เส้วอินเสิดเกินไปไง กี่เรื่องๆมึงก็ทะลุมามีชีวิตดีๆ เสพสุขกับหน้าตาสวยๆของอีนางร้าย แต่ไม่เห็นความพยายามจะทำอะไรไปมากกว่าอ่อยผู้ชาย สานสัมพันธ์กับผู้ชาย ไม่คิดจะหาเพื่อนหญิงหรือพันธมิตร มุ่งหาแต่เรื่องรักๆใคร่ๆ ทำไงก็ได้ให้พระเอกนางเอกรักกันส่วนอย่างอื่นถอดสมองทิ้ง แล้วก็มีอีดอกให้มาตบเล่นโชว์พลังสาวซูทะลุมิติ มีผัวหล่อรวยคลั่งรักก็ชนะทุกอย่าง

>>124 เพราะเรื่องแรกที่เขียนดัง เลยมีเรื่องที่สองสามตามมาแล้วมันดัง ทีนี้ก็มีเกลื่อนเลย เขียนตามกระแสยังไงมันก็ต้องถอดสมองเขียนอยู่แล้ว เพราะไปลอกเขามา จะเขียนให้แหวกแนวก็ไม่รู้จะแหวกไปทางไหน นอกจากแนวสู้ชีวิต ตบคว่ำทั้งพระเอก นางเอก ขึ้นเป็นนางร้ายที่สมบูรณ์แบบ ยึดครองอาณาจักรสวยๆ ไป แต่ก็นะ... ส่วนใหญ่คนเขียนน่าจะถนัดแนวรัก เขียนแบบนี้อาจจะยากไปหน่อย

ความครีเอตนี่ต้องยกให้เกาะแหละ พล็อตเดียวกัน เกิดเป็นนางร้ายเหมือนกัน แต่ไม่ซ้ำซาก มีอะไรให้ว้าว นักเขียนไทยน่าจะพยายามเอาอย่างทางนี้

>>125 ยิ่งบางเรื่องสู้ชีวิตอยู่ดีๆ พอหาคนเกาะได้ปุ๊บ ปล่อยเบลอทุกอย่าง เดี๋ยวผัวกับพ่อใหม่กูจัดการให้นะ มีไอ้ต้าวคลั่งรักมารองมือรองตีนรับใช้ไม่สู้ละชีวิต อยู่สวยๆรวยๆไม่อะไรกับใครดีกว่าเพราะเหนื่อยละ

>>118 ขอบคุณค่า //กราบร่องนม

>>126 ก็เกาะมันเป็นออริจินอลแนวนี้ป่ะ แล้วจีนกับเกาก็มารับเอาไป แต่จีนมันยังมีบิดพล็อตบ้างอะไรบ้างนะ บิดมาเป็นเกิดเป็นนางเอกตบเกรียนนางร้าย เกิดเป็นนางเอกแต่อีนางร้ายทะลุมิติมาเทิร์นผัว อะ กูหาใหม่เริ่ดๆเลยค่ะเพราะกูเป็นนางเอก เป็นนางร้ายงั้นกูก็ร้ายตามบทเลยละกัน อีพวกนางเอกพระเอกมึงเตรียมตัวค่ะกูจะสร้างความชิบหายให้พวกมึง แต่อีเกาก็ยังเป็นนางร้ายรู้สปอยแย่งผัวคนอื่นวนไปค่ะ

ส่วนพล็อตอีเกาะแม่งไปไกลลิบละ เป็นนางร้ายงั้นวางแผนเกษียณไปทำร้านกาแฟอยู่แบบสโลวไลฟ์ เป็นนางร้ายแล้วต้องตายพรุ่งนี้ตามอีเวนท์ งั้นกูหาวิธีต่ออายุตัวเองก่อน เป็นนางร้ายก็อยู่แบบสงบๆไม่เล่นตามบทแต่หาเพื่อนสานสัมพันธ์ไปเรื่อย พอเกิดเรื่องอะไรเพื่อนก็ออกหน้ามาปกป้องแถมยังกลายเป็นขุมอำนาจของตัวเองไม่ต้องไปกอดขาผู้ชาย ผู้ชายต่างหากที่อยู่ใต้ตีนอีกที พล็อตเกิดเป็นนางร้ายมันก็ไปได้เรื่อยๆนะ เอามาบิดๆให้ได้มุมมองใหม่ๆบ้างก็สนุกแล้ว ไม่ใช่วนแค่นางร้ายน่าสงสาร ร้ายเพราะนางเอกเหี้ยใส่ก่อน ร้ายเพราะรอบข้างมันเหี้ยเลยเหี้ยตอบ พยายามจะบิดให้นางร้ายน่าเห็นใจให้ได้ มันดูเฝืออะ ถ้าร้ายแบบกูคือตัวมัม ตัวมารดา เกิดมาเริ่ดๆเดินสับๆปากแดงๆโซฮอตมั่นหน้ามั่นใจ แบบนี้ไม่มีเหรอวะ

>>119 อ้าวเพิ่งเห็นคห.นี้ 5555 แต่ไม่เป็นไร กูได้หมด อยากเห็นมุมมองใหม่ด้วย ขอบคุณอีกทีค่า

>>129 ไม่รู้กูคิดไปเองหรือเปล่านะ กูรู้สึกเหมือนนิยายหรือมังฮวาของเกาชอบดูถูกคนอ่านอะ ไม่ใช่แค่แนวนางร้าย แนวอื่นก็พอๆ กัน โดยเฉพาะ Bl คือส่วนใหญ่ต้องให้พระเอก/นายเอกมั่วเซ็กส์ พอมาเจอนายเอก/พระเอกค่อยเลิกมั่ว หรือยังมั่วอยู่แล้วค่อยมาเลิกตอนรู้ว่ารักเขาให้แล้ว มันเหมือนดูถูกว่าพวกเกย์นี่ค่อนข้างมั่วไปเรื่อยยังไงก็ไม่รู้ แถมทัศนคติตัวละครรอบตัวก็มองทำนองนี้ เหยียดเพศที่สาม แต่หากินกับเพศที่สาม กูเลยไม่ชอบอ่านของเกานะ ยกเว้นว่าจะเป็นแนวรักใสๆ ส่วนแฟนตาซีก็เหยียดเชื้อชาติหนักเข้าไปอีก กูสงสัยว่ามันจะเหยียดทุกอย่างเลยเหรอวะ

>>131 กูว่ามันไม่ได้จะเหยียดเชื้อชาติเหยียดเพศไรหรอก แต่มันเป็นพล็อตที่เชยไปแล้วในยุคแบบนี้ อย่างสิบกว่าปีก่อน เกาะนิยมพล็อตนายเอกคนสวยตะเร้กนวลนีบอบบางไม่ต่างจากผู้หญิง โดนพระเอกร่างสูงใหญ่กว่าตัวเองสองเท่า หล่อรวยกรวยบิ๊กเบิ้มเรปเอาจนน้ำตาไหล กลายเป็นติดใจแล้วรักกัน แต่มาเขียนอะไรแบบนี้ในยุคนี้คือเชยเหี้ยๆ เขาไปนิยมนายเอก/นางเอกสู้คนกันแล้ว ซึ่งอีเกานี่พล็อตตามหลังชาวบ้านเขาเป็นชาติ เกาะมันไม่ค่อยเขียนนายเอกแบบนี้แล้ว เอาแบบพระเอกนายเอกสูงเท่าๆกัน มีกล้ามล่ำอึ๊ดเหมือนกัน สถานะใกล้เคียงกัน แต่อีเกาเหมือนเขียนตามตูดพล็อตนิยมของเกาะเมื่อยี่สิบปีก่อนที่เคะจะต้องอ่อนแอบอบบาง เมะแม่งก็เหมือนเปรตวัดสุทัศน์ที่มาพร้อมกระบองขาที่สาม วาดกรวยใหญ่เกินจนโดนล้อกันหมดว่าพระเอกมังฮวาวายมีแต่กรวยใหญ่ๆ

ไอ้แนวเกิดเป็นนางร้ายสอยผัวคนอื่นก็นิยายเมื่อหลายปีก่อน แต่ได้เอามาเขียนมังฮวาในตอนนี้ก็คือเชยแล้ว ในขณะที่เกาะส่วนใหญ่จะเป็นออริจินอลทำให้มีความสดใหม่ประมาณนึง ถึงจะเกิดเป็นนางร้ายแต่ก็บิดพล็อตออกมาเพื่อเป็นแนวเรื่องของตัวเอง ส่วนเกาวาดจากนิยายซะส่วนมาก มันจะไปตามพล็อตชาวบ้านเขาทันได้ไง ก็มึงเอานิยายเก่ามาวาดอะ

>>131 เออ ลืมพิมพ์ประเด็นที่มั่วมาก่อน มันก็แนวคิดเชยๆแบบสมัยก่อน เจอได้ตามนิยายเก่าๆและละครน้ำเน่าหลังข่าว ของไทยก็มี แบบที่พระเอกจะต้องฟาดไปเรื่อย แล้วมาเจอนางเอก/นายเอก รักคนนี้ จริงจังกับคนนี้ก็เลยหยุดมั่ว นางเอกกับนายเอกก็มีร่างกายสุดเอกซ์ยั่วพระเอกแบบใสๆให้ของขึ้น พระเอกต้องเง่นอยากเอานางเอก/นายเอกตลอด แค่เจอเธอคนอื่นก็ไม่มีความหมายอีกต่อไป ให้นักอ่านรู้ว่าโอ้โฮ พระเอกมันรักเขาจริงจัง สมัยก่อนมันฮิตพล็อตทำนองนี้กัน

แต่มาสมัยนี้เขียนแบบนี้คือเชยเหี้ยๆ เขียนให้มั่วเย้ดขี้เง่นขนาดนี้จะติดโรครึเปล่า สันดานเหี้ยเหยียดคนอื่นเพื่อเชิดชูนางเอก/นายเอกนี่อย่าหาทำ จะเยกับใครก็ทำไปไม่ต้องเอามาพูดทีหลังว่าอีนั่นจิ๋มหลวมสู้เธอไม่ได้ แนวคิดมันเปลี่ยนไปแล้วไง แต่เกาแม่งยังย่ำอยู่กับพล็อตแบบนี้อยู่เลย ของเกาะนี่บางเรื่องนายเอกร่านวอนท์กรวยเองด้วยซ้ำ ไม่ต้องมาอิย๊า ยาเมะเต๊ะ ทำเป็นสะบัดสะบิ้งเวลาพระเอกจับกดกับเตียงแล้ว

นึกว่าผิดมู้แล้วเนี่ย55555
สรุปพี่สาวที่สิงมู้นู้น ก็พวกพี่สาวในมู้นี้หลายคนอะเดะ หนูรอพวกพี่เขียนให้นางเอกนิยายตบเกรียนพระเอกนิยายกับอีสาวทะลุมิติอยู่เด้อ นุเจอ นุจาเปย์5555

>>134 กูว่ามึงหาอ่านในนิยายจีนยังจะมีให้อ่านมากกว่า กูลองหาคนแต่งแนวนางร้ายแล้ว เกิดใหม่เป็นนางร้ายสอยผัวคนอื่นวนไปจ้า เกาแม่งยังจะพลิกแพลงพล็อตมากกว่าอีก

>>135 ไทยก็ไปก๊อปเกาหลีมาอีกที จะไม่ปังปินาศได้ยังไง นิยายไทย 90% ไปก๊อปชาวบ้านทั้งนั้น ทั้งจีน เกา ญี่ปุ่น ก๊อปทั้งทีไม่นำมาต่อยอดนะ แต่ทำตามสเตปของนิยายที่ก๊อปมาเลย เพราะแบบนี้แหละ มันทำให้กูไม่ค่อยชอบอ่านนิยายไทย ยกเว้นจะเป็นนิยายแหวกแนวออกมา

Ky พวกมึงตั้งระยะห่างขอบซ้ายกับขวาเท่าไหร่กันเหรอ ที่ลงตัวสุด

KY หน่อยจ้าเพื่อนโม่ง นอกเรื่องหน่อยน้า ขอมาถามเพื่อนๆ นักอ่านหน่อย พอดีว่าระยะหลังๆ เปิด Google Play Books ในไอแพดแล้วค้างตลอด (ก่อนหน้านี้ปกติดีทุกอย่าง) กดอะไรไม่ไปเลย ลองปิดแล้วเปิดเครื่องก็แล้ว ลองลบแล้วลงใหม่ก็แล้ว เลยลบทิ้งไว้จนลืม เมื่อคืนลองโหลดใหม่ก็ยังเป็นอาการเดิม
ตอนแรกว่าจะปล่อยไป แต่เพิ่งนึกได้ว่าซื้อนิยายดองในนั้นเยอะอยู่ มีใครเคยเจอปัญหานี้หรือต้องทำยังไงบ้างไหม

>>137 จัดหน้าแบบmiror ขอบcm
บน2.0/ล่าง2.54/ด้านใน2.2ด้านนอก2.0 /มันต้องดูขนาดตัวอักษรกับฟอนต์อีกนะ

>>138 อันนี้กูขอถามแบบซื่อๆเลย
แอพนี้มันมีcontact us เหมือนmeบ ไหมวะ คอยบริการตอบคำถามเวลาติดขัดแบบนี้ ตี3ตี4ก็มาตอบ หรือว่าเป็นต่างชาติไปหมด ต้องคุยeng ต้องรอเวลาทำการนู่นนี่

ถามหน่อย ถ้าปกนิยายคมชมา เคยใช้ในแอพนิยายกับวางขายในอีบุคแล้ว สามารถเอามาปล่อยต่อได้เหรอ โดยใช้คำว่าเคยใช้ชั่วคราว เรตราคาประมาณ3k-5k

>>141 หื้อ คนปกติไม่น่าทำกันนะ ทำเป็นขายของมือสองไปได้ มีคนซื้อด้วยเรอะ

>>142 ทำไม่จะทำไม่ได้ มันก็เป็นของมือสองได้ แต่ปกติราคาจะถูกมากนะ ถ้ามาปล่อยต่อแบบนี้ >>141 3-5 K ถ้าไม่ใช่พวกที่จองยากเย็นหรืองานสวยจริง กุไปจ้างดีกว่า กุคิดมึงพูดถึง หมาดำเมาป่ะ เห็นชอบปล่อยปกต่อ แบบนี้

>>137 แบบมาตรฐานก็ตาม >>139 บอก
สต.กูว่าแล้วแต่แนวเรื่อง วัยคนอ่านซึ่งหมายถึงคนเขียนอย่างตัวมึงเองด้วย สมัยก่อนกูชอบแบบยามเช้า ไม่ชอบของสยัมเพราะเว้นขอบเยอะอักษรใหญ่ แต่พออายุเยอะขึ้นกูว่าขอบยามเช้าจัดชิดขอบเยอะไปหน่อย จำนวนบรรทัดต่อหน้าเยอะดูแล้วปวดตา ของสมัยกลับอ่านง่ายกว่า
นิยายที่มึงเขียนจะอยู่กับมึงไปจนแก่ นี่พูดถึงถ้ามึงพิมพ์เล่มนะ ก็คิดเผื่อตอนสายตายาวไว้ด้วยก็ดี //พูดไปช้ำไป
ส่วนถ้าอยากจัดหน้าให้นิยายเป็นตำนานกูผายมือไปที่แนววายเรื่องคินพอช

>>141 ถ้าผู้เกี่ยวข้องสามฝ่าย นว. คนซื้อคนที่1 คนซื้อคนที่2 ไม่มีปัญหาก็คือทำได้ แต่ฝ่ายแรกสุดต้องเคลียร์ให้ไม่ติดใจกันจริง ๆ ไม่งั้นอาจได้ขึ้นบช.ดำหรือมีชื่ออยู่ในมู้เมาท์ห้องข้าง ๆ ได้ 555555

>>141 ถ้าแจ้งคนซื้อก่อน มีคนอยากซื้อและเขารัยได้ก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง แต่ส่วนตัวกูไม่ซื้อปกที่เคยมีคนใช้แล้วไม่ว่าเรื่องนั้นจะดังหรือเปล่า รู้สึกว่ามันไม่ออริจินอลเท่าไหร่ กุไม่อยากให้คนอ่านจำผิดหรือเข้าใจผิดว่าไปดอยปกใครมาใช้ด้วย บางคนเขาคิดแล้วไม่มาบอกเราก็มี

>>141 ได้ ถ้าถูกลิขสิทธิ์ก็ขึ้นอยู่กับความพึงพอใจทั้งคนซื้อคนขาย ถ้าคนซื้อมือสองไปใช้แล้วไม่กลัวคนอ่านที่เคยเห็นปกนี้จะจำผิด คิดไปนู่นนี่ ก็ดีล

Ky กุไปคมชปกนิยายมา กำลังจะเขียน แล้วเผอิญไปเจอคมชอีกรูปที่คล้ายกะคมชของกู คิดว่ามันปกติไหม รึกูคิดมากไปเองงะ ;--;
https://www.picz.in.th/image/20230219-200822.Lvurbq
https://www.picz.in.th/image/20230219-200821.Lvu8pz

>>148 บังเอิญได้ ปกติ ผช กุก็ไม่พ้นเชิ้ตขาว กางเกงดำอะ 55555 ทรงผมก็ไม่คล้าย ท่าทางก็ไม่ใช่

>>149 บังเอิญป่าวไม่รู้ แต่อีกคนบิดประมูลปกแพ้กู เลยไปคมชนว.คนเดียวกันกับกูอะ กูเลยสงสัย

>>150 แต่ล่าสุดกุก็เห็น ท่าทางแบบนี้ บนโซฟา แต่เชิ้ตดำ แหวกอกนะมึง แต่แล้วถ้าเขาอยากได้แบบนี้ก็ไม่ผิดเลยอะ โคตรเบสิค

>>150 https://www.picz.in.th/image/Screenshot-2023-02-19-203621.Lv6GH1

>>148 สรุปมึงได้ปกสำเร็จมา อีกคนไป คมช มาเอคล้ายๆ กัน? กูว่าก็เพราะเขาอยากได้ทรงนี้เหมือนกัน บิดแพ้ก็คอมมิชชั่นเอาก็ได้วะ ถามว่าผิดมั้ย กุว่าก็ไม่ผิดอะไร ทรงนี้เลยสิคสัสๆ

>>150 มันไม่ผิดหรอก แต่ถ้ามึงจะรู้สึกเอ๊ะๆ กูก็ว่าไม่แปลก สำหรับกูที่เป็นคนนอกกูมองว่ามันไม่เข้าข่ายลอก เทรซ อะไรพวกนี้นะ แต่มองผ่านๆ เหมือนคนเดียวกันแต่คนละท่าทางมากกว่า เพราะดันใช้นักวาดคนเดียวกันด้วย 5555

>>150 คิดซะว่าเป็นผู้ชายในมัลติเวิร์สไป จะได้สบายใจ หรือขอให้ นว. เปลี่ยนสีเสื้อ ถ้าเขายอมอ่ะนะ แต่ถ้าบอกเหตุผลไปเขาก็น่าจะยอม

>>155 คือกูไม่ได้คิดว่าเขาเทรซ แต่คาร์ตัวละครมันคล้ายปกกุไง

>>150 คำถามของมึงคือ เจอคนจ้างนว.ให้วาดออกมาแนวคล้ายกับที่มึงมีผลงานของนว.คนนี้ มันผิดปกติไหม ตอบใจร้ายคือไม่ผิดปกติ
กูมองทั้งมุมนว. ที่ขายงานซ้ำ ๆ ใกล้เคียงผลงานเดิมไม่คิดใหม่ มุมคนจ้างที่เลือกสั่งแต่โพสยอดนิยมท่าอื่น มันไม่ผิดทั้งคู่
เหมือนมึงเป็นผกก. จ้างนักแสดงคนหนึ่งให้มารับบทนางร้ายแล้วออกมาปังสุด ๆ
ผกก.คนต่อไปก็เลยจ้างนักแสดงคนนี้ให้เล่นบทนางร้ายแบบเดิม ๆ
นักแสดงก็ไม่ผิดที่ไม่คิดจะฉีกแนว ผกก.ที่มาจ้างเล่นบทซ้ำ ๆ ก็ไม่ผิด
มึงคงเสียความรู้สึก เป็นกูคงอยากสาปท้ังคู่ แต่คงต้องหาทางแก้กันไปน่ะเพื่อน ลองหาคนวาดแบ็กกราวน์มั้ย เปลี่ยนพื้นหลังหรือหาอย่างอื่นมาประกอบปกอะไรประมาณนี้

>>157 ในความคิดกุุคาร์ตัวละครมันคล้ายผชกูไงแต่มันอยู่ในบริบทคนละท่าทางกัน ซึ่งกูงงว่าอีกคนเขาไม่คิดจะบรีฟคาร์ให้ต่างจากปกสำเรจที่กุได้หรอ รึคิดเองไม่เป็น รึกุจะค้ดมากไปวะ

>>158 เขาคิดว่ามันไม่ผิดและเขาอยากได้นั่นแหละ แต่มึงก็ต้องเข้าใจด้วยว่าผู้ชายทรงนี้มันยอดนิยมมาก เชิ้ตขาว กางเกงขายาวสีดำ ปลดกระดุมอวดซิกแพ็กส์เนี่ย ไม่ใช่แค่รูปวาดแต่ภาพถ่ายก็เยอะเหมือนกัน

>>158 มึง นักวาดคนเดียวกันอะ วาดโทนได้ต่างกันไม่เยอะหรอก นอกจากพวกเทพจริงๆ

ว่าแต่นี่มึงก็โม่งแตกแล้วนะ ถ้าเห็นเมื่อไหร่5555

>>148 คล้ายนะถ้ากูเป็นมึงกูก็คิด แต่ถามเอาผิดได้ไหมไม่ได้ เจ็บใจไปไม่รู้ใครจ่ายแพงกว่า เป็นกูขายทิ้งว่ะไม่ชอบที่งานเหมือนคนอื่น

อีกอย่างปัญหานักวาดหลายคนคือวาดคาไม่ต่างกัน ทรงเดียวคนเดียวกันเลย มึงลองไปดูงานเก่าเขาว่าหน้าตาทรงนี้ไหม คนนั้นเขาอาจจะแค่ชอบลายเส้นเลยไปจ้าง แต่นวเขาเปลี่ยนเอกลักษณ์ไปตามลูกค้าไม่ได้มันก็จะคล้ายๆกันไปหมด กูเจอบ่อยคนที่วาดงานมีเอกลักษณ์สูง เปลี่ยนแค่สีเสื้อกับท่าทาง หน้าตาเหมือนแฝดที่พลัดพรากเป็นสิบๆคน ถ้าเจอนักวาดแบบนี้กูไม่จ้างและไม่ซื้ออะ

Ky พวกมึงว่าตลาดอีบุ๊กจะถึงจุดอิ่มตัว นิยายล้นตลาดแบบสนพมั้ย วงการนิยายอนาคตมันจะขยับไปทิศทางไหนต่อ กูไม่ใช่นขสายสนพ งานกูเริ่มต้นก็ออกเป็นอีบุ๊กเลย ถ้าไม่มีอีบุ๊กต้องผ่านสนพแบบสมัยก่อน กูคงไม่ได้เกิด ไม่มีรายได้

>>163 ตอนนี้มันก็ล้นตลาดอยู่แล้ว กูรู้สึกว่ามันอิ่มตัวในเชิงการอ่านมากกว่า เพราะพล๊อตมีแต่แบบเดิมๆ รักลอยๆ นิยายเกินจน (กู) ขี้เกียจอ่าน นักเขียนปั่นงานส่งเดชมารีบขาย ถึงติดตามอยู่บางทีกูทำใจเปย์ไม่ไหว พูดง่ายๆ คือจะมีเยอะมีน้อยไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือมันสนุกไหม แล้วมันเสือกไม่ค่อยสนุกสำหรับกูไง ก็ไม่แปลกใจที่กำลังซื้อช่วงนี้ซาๆ ลง

>>163 หน้าใหม่น่ะอาจจะอิ่มตัว แต่กุว่าไม่อิ่มตัวสำหรับนข.ขาประจำว่ะ อาจจะซาลง0.0001%แต่คนที่ออกทุก2เดือนติดตลาดติดท้อปเมbตลอด ยังไงก็มีนักอ่านรอให้การต้อนรับ ปามาเลยค่ะ พร้อมเปย์ สนุกมากจนอยากให้ออกเดือนละเล่มบลาๆ

>>163 มึงเข้าใจผิด สนพ.ไม่ได้มีนิยายล้นตลาด แต่โดนตีตลาดโดยอีบุ๊ค การทำสื่อสิ่งพิมพ์เลยค่อยๆล้มหายตายจากไป (เช่น นิตยสาร) แล้วโควิดเมื่อสามปีก่อนก็เหมือนเป็นตัวเร่งให้ล้มเร็วขึ้น และอีกปัจจัยคือนักเขียนมีช่องทางขายงานมากขึ้นทั้งติดเหรียญ ออกอีบุ๊คเอง ก็เลยพากันทำเองกันซะส่วนใหญ่ ไม่มีใครอยากรอพิจารณาจากสนพ.กันแล้วเพราะมันนานเป็นเดือนๆ และไม่รู้ว่าจะได้ตีพิมพ์หรือเปล่า ถ้าได้พิมพ์กับสนพ.ส่วนแบ่งที่ได้ก็น้อยนิด ออกมาทำเองได้เองเต็มๆ งานออกสนพ.เลยซบเซาอย่างที่เห็นในปัจจุบัน

>>166 นิยายจะไม่ล้นตลาดยังไงของมึง กูเห็นสนพใหญ่แห่งนึงออกงานรัวๆ แต่ก็มีแต่นามดัง พวกนามเล็กนานๆ จะออกสักที แล้วก็ขายตลาดเล่นวายต่อ ก็สมควรแล้วที่จะซบเซา ออกแต่แนวเดิม คีพแต่คนดัง (ถึงจะหารายได้เข้าสนพได้มากกว่าก็เถอะ) นักเขียนมีฝืมือยังมีอีกเยอะ ในเมื่อเค้ามีทางเลือกให้ไปก็บุญของเขาน่ะถูกแล้ว

>>167 นิยายล้นตลาดหรือนักอ่านไม่มีกำลังซื้อ แยกให้ออก ถ้าเป็นแนววายอะ นักอ่านไม่มีกำลังซื้อทุกเรื่องแน่ๆ เพราะส่วนใหญ่อยู่ในวัยเรียน มันเลยดูเหมือนนิยายล้นตลาด ขายไม่ออก (โดยเฉพาะนักเขียนหน้าใหม่ หรือพวกฐานแฟนน้อย) แต่ถ้าเป็นแนวรักโรมานซ์ไม่มีคำว่าล้นตลาด เพราะนักอ่านเป็นวัยทำงานที่มีกำลังซื้อ ออกมาเท่าไรคนก็รอซื้อและส่วนใหญ่มักจะตามนามปากกาที่ชอบ ฉะนั้นพอนักเขียนออกมาทำเองก็เลยไปอุดหนุนนักเขียนโดยตรง ทำให้รายได้ตรงนี้ของสนพ.ที่เคยตีพิมพ์งานนักเขียนก็เลยหายไป ภาพรวมฝั่งสนพ.มันก็เลยซบเซา แต่นักเขียนที่ทำมือเองกลับอู้ฟู่

และกูก็ไม่ได้มาดีเฟนด์ให้สนพ. กูพูดตามหลักความเป็นจริง มึงจะหัวร้อนใส่กูทำไม กูออกแนวสมน้ำหน้าด้วยซ้ำที่สนพ.ซบเซาเพราะกูเคยโดนปฏิเสธงานจากสนพ.​ หย่ายที่มึงพูดถึงนั่นแหละ พอออกมาทำเองกลับขายดีเฉย ต้องขอบคุณอีบุ๊คที่มันบูม ทำให้กูมีช่องทางขายของกู 55

สนพ.ไทยใกล้เจ๊งกันหมดแล้วมึง นข.ทำมือกันหมด อีสนพ.ก็ออกให้แต่คนดัง ๆ ไม่รับออกงานนข.ใหม่ นข.ก็ไม่ง้อ พอตัวท็อปออกไปทำมือบ้างสนพ.ก็ไม่เหลืออะไรแระ อีกหน่อยแม่งก็ล้มไปเอง วงจรอุบาทว์

>>169 ก็เห็นมีปรับตัวเป็นออกนิยายแปลกัน หลายเจ้าเลยที่เมื่อก่อนงานคนไทยเต็ม ตอนนี้ตัดแต่เหลือนิยายแปลจนบางทีกูลืมละว่าเคยเป็นสนพ.ออกงานคนไทยมาก่อน นึกว่าเป็นสนพ.นิยายแปลมาแต่แรก

>>170 นิยายแปลก็เริ่มมีเสี่ยงอยู่นะ เพราะแนวพล็อตมันซ้ำซ้อน เรื่องดังก็ต้องไปแย่งชิงกับเจ้าอื่น แถมต้นทุนก็สูงพอสมควร กูเห็นหลายเรื่องเอามาแล้วแปลไม่จบ สนพ.นี่น่าจะอยู่ยากขึ้นอะ ยิ่งตอนนี้หลายเว็บหลายแอปเรื่องมีพื้นที่วางอีบุ๊คเพิ่มด้วย ยกเว้นว่า สนพ. จะเลี้ยงนข. ของตัวเองขึ้นมา

วงการ

วงการวายนักอ่านยังไม่โตพ้นวัยเรียกอีกเหรอวะ​ กูเห็นคนวิเคราะห​์ว่าไม่มีกำลังซื้อเพราะยังไม่มีรายได้เลยเน้นอ่านฟรีแต่หวีดอวยในทวีตดังกว่าฝั่งชญ.​ ได้ยินแบบนี้มาเจ็ดแปดปี​ วัยนี้น่าจะเริ่มมีกำลังซื้อแล้วนะไม่งั้นสนพ.วายคงไม่เปิดใหม่รัวๆ​ จิบิฝั่งวายก็สวยกว่าฝั่งชญ.​

>>173 พิมพ์ผิด​ พ้นวัยเรียน***

นั่งนับจำนวนนักเขียนที่ได้รับโหวต จาก 31 เป็นคนเขียนนิยาย ชญ ไปแล้ว 21 คน

>>173 สายวายวัยทำงานก็ไปพวกซีรี่ส์มากกว่านะกูว่า หรือพวกไอดอลอะมีตังเปย์บัตรคอนเฉียดหมื่นกันตรึมพรีบั้มนั่นนี่อีก

>>175 ดูได้จากไหนวะ หรือในเฟซเท่านั้น

>>169 สนพ.หางานนักเขียนใหม่มาออกเยอะเลยเถอะพวกมึง เพราะเขารั้งนักเขียนหน้าเก่ามีชื่อที่พอจะเขียนได้ดีเอาไว้ไม่ได้ ออกไปทำมือกันหมด พวกนักเขียน ‘มีชื่อ’ ที่อยู่กับสนพ.อย่างเดียวไม่ทำมือส่วนใหญ่ก็เพราะมีแต่ชื่อทำมือไม่รอดน่ะสิ สนพ.ถึงได้แทบพลิกแผ่นดินหาดาวดวงใหม่มาเกาะกินอยู่ตลอด มึงลองสังเกตนิยายออกใหม่ของสนพ.ดังสีชมพูแห่งหนึ่งก็ได้ ฝั่งชญมีนักเขียนใหม่ผุดตลอดแหละ แค่นักเขียนใหม่ที่ออกแล้วปังเลยน้อย แล้วพอออกแปปๆ เกิดปังขึ้นมาก็หนีไปทำมือเป็นวัฎจักร มึงจะอยากออกกับสนพ.ไปทำไมถ้ามึงสามารถมีทุกอย่างได้ด้วยตัวเองวะ ทำไมต้องเอาตัวเองไปให้เขาตัดสินชะตา ความคิดที่ว่าอยากมีหนังสือตีพิมพ์กับสนพ.สักครั้งนี่…นะ 555

>>177 https://campaign.mebmarket.com/MebTopVote2022/reward_30.php

แสดงว่าลำดับที่ 30 น่าจะคะแนนเท่ากันแน่ๆ เลยกลายเป็น 31

>>173 แนวชายหญิงมันไม่ต้องลงทุนกับจิบิ กับของแถม กับปกสวยๆ ดึงดูดก็ขายได้ว่ะ ที่ยังมีสนพ.ตีพิมพ์แนววายเพราะยังมีคนที่พอขายได้ป้อนงานให้ กลับมาที่ชายหญิงนักเขียนที่พอจะมีฐาน นักเขียนดังๆ ออกมาทำเองกันหมด ขายได้เป็นกอบเป็นกำ ไม่ต้องเอาอนาคตไปแขวนไว้กับสำนักพิมพ์ ออกมาทำเองก็ไม่กลับไปส่งงานกันแล้ว นักเขียนดังๆ ชายหญิงไม่เห็นจะอะไรกับของแถมเลยนะ แต่ยอดขายบูมสุดๆ

นักอ่านวายส่วนใหญ่เขาอ่านช่วงวัยเรียน พอโตขึ้น วัยทำงาน อาจจะยังมีคนอ่านอยู่แต่ส่วนใหญ่ก็หันไปอ่านแนวอื่นหรือยุ่งกับงานจนไม่กลับมาอ่านแล้ว กุว่าแนววายมันเหมือนนิยายปกการ์ตูนสมัยก่อนอ่ะ ลูกค้ากลุ่มเดียวกัน

>>181 เออจริง สายวายนี่ตัวริเริ่มวัฒนธรรมการมีของพรีที่แพงไม่ใช่เพราะหนังสืออย่างเดียว มีจิบิมีภาพโปส จนมีคนบ่นขายแค่หนังสือก็ได้เถอะกูไม่อยากได้ของพรีมันรกบ้าน แต่ก็มีคนบ่นเช่นกันของพรีไม่แพงสมราคาก็ไม่เอาเล่มเลยจ้า แล้วปกตั้งปังๆด้วยนะงานสวยอลังแย่งกันจองคิวทองของนักวาดเก่งๆ ตัดกลับมาที่ชญ. ภาพดอกไม้ดอกนึง หรือมีแต่ชื่อเรื่องให้ภาพหลังเป็นวิวเป็นกราฟฟิกคือจบ ของพรีไม่ต้องมีคนก็แห่ซื้อ

>>182 ที่เออออบ้าของแถมไปด้วยก็เห็นมีแต่งานชญแนววัยรุ่นอะ ของพวกรุ่นป้าๆ หน่อยนี่หนังสือเพียวๆ เลย

>>183 ก็มันมาจากวายไง เห็นวายทำแล้วขายได้ ชญ.เลยเอาตามมั่ง คนเขียนก็รุ่นๆเดียวกันแหละ รุ่นป้าเขามีฐานอยู่นานละออกแค่เล่มก็ขายได้ แต่รุ่นใหม่นี่คือแข่งกันสร้างตัว มีคนนำวิธีใหม่แล้วมันปังก็เลยเลียนแบบกันเป็นทอดๆ จากแค่นข.ทำมือจนไปถึงพวกสนพ.อะ

>>184 สรุปเป็นเพราะนักอ่านคิดว่าได้ของแถมแล้วคุ้มใช่ปะ ทั้งที่จริงๆ แล้วอีของแถมก็บวกไปแล้วงี้ เพราะถ้าไม่บวกแม่งจะเอากำไรตรงไหน ไอ้ที่บอกคิดราคาจากจำนวนหน้านี่กุไม่ค่อยอยากเชื่อเลย

>>173 นักอ่านวายพ้นวัยเรียนมากี่ปีเองมึง ส่วนใหญ่ถ้าทำงานก็ยังเป็นระดับพนักงาน ในขณะที่นักอ่าน ชญ เป็นเจนวายกับเบบี้บูมเมอร์ มีตั้งแต่พนักงานทั่วไป พนักงานซีเนียร์ หัวหน้างาน ผู้จัดการ หรือเป็นเจ้าของกิจการก็มี ยังไม่รวมว่าแต่งงานแล้วว่ามีเงินจากผัวมาเปย์ให้อีก กำลังซื้อมันต่างกันลิบลับนะมึง

สนพ.วายเปิดใหม่รัวๆ แต่ถ้าตีพิมพ์ครั้งละสองสามร้อยเล่มนี่กูไม่คุยนะ ยอดขี้ปะติ๋วมากข่ะ /มองเล็บ

>>175 ปีที่แล้วโหวตได้แบบไม่จำกัด นักเขียนวายติดอันดับกันรัวๆ มาปีนี้พี่เม็ดกำหนดว่าต้องซื้ออีบุ๊คแล้วเท่านั้นถึงจะโหวตได้ นักเขียนวายหายไปเพียบ ส่วนนักเขียน ชญ ติดอันดับอื้อ เท่านี้ก็น่าจะเห็นแล้วว่า 'กำลังซื้อ' ของแนวไหนเยอะกว่ากัน ถึงจะนับเฉพาะอีบุ๊คก็เถอะ
กูไม่ได้ว่าอะไรมึงนะ >>175 กูแค่เสริมจากความเห็นกูข้างบน

สายวายบางคนชอบออกมากดแนวชายหญิงเรื่องความนิยมเพราะอินกับเอนเก็จเม้นท์ในโลกออนไลน์ วิวเยอะ ยอดคนเอาเข้าชั้นถล่มทลาย เม้นท์ท่วมท้น ไหนจะทวิตที่มีคนเล่นแท็กและรีทวิตรัวๆ อีก ทำให้ดูเหมือนว่าสายวายนี่มันบูมมาก หารู้ไม่ว่ามันเหมือนยอดลมอ่ะ เพราะส่วนใหญ่เน้นอ่านฟรี แนววายส่วนใหญ่อัปกันจนจบเรื่อง เอนเก็จเม้นท์จะสูงก็ไม่แปลก แล้วคนอ่านวายก็พวกเล่นโซเชี่ยลอยู่แล้ว แต่ชายหญิงเน้นเปย์ล้วนๆ ยอดวิวบางคนหลักหมื่นแต่ยอดขายเป็นหมื่นโหลดก็มี ตัดไปที่แนววายยอดอ่านเป็นล้านแต่ยอดขายกว่าจะดันเอาป้ายแดงได้ยังหืดขึ้นคอ กูพูดแค่นี้แหละ

>>188 แล้วมันมีทางที่จะกลายเป็นแบบชญได้มั้ย อันนี้กูสงสัย

>>187 >>188 เออใช่ วายบูมเพราะสายฟรีกันนี่แหละ555 แล้วส่วนใหญ่นักอ่านเล่นโซเชียลก็มีการรีวิวเยอะเลยดูเหมือนคนอ่านเยอะ=ซื้อเยอะ ยอดกดเข้าชั้นยอดวิวไม่ได้การันตีว่าขายเยอะตามนะ กดเข้าชั้นเป็นพันคนขายเล่มได้จริงถึงร้อยเล่มก็หืดขึ้นคอละ

>>189 กูว่ายากเพราะกลุ่มลูกค้ามันไม่ได้กว้างมาก แล้วตอนนี้ทั้งทำมือทั้งสำนักพิมพ์กระโจนลงมาเล่นจนมาร์เก็ตแชร์มันเหลือน้อยแล้ว ตลาดมันเต็มแล้ว ต้องเข้าใจว่าคนที่เขาไม่อ่านวายเขาก็ไม่อ่านเลยนะ แต่มันบูมช่วงนึงเพราะยกขึ้นมาบนดิน คนที่จะยอดปังแบบถล่มทลายคือได้ทำซีรี่ส์ ดังไปต่างประเทศ อันนี้จะได้เยอะจริง เพราะแฟนคลับดารามาโหลดนิยาย ได้เงินค่าขายลิขสิทธิ์ให้เขาไปแปลภาษาอื่นด้วย แต่กุมองว่าตอนนี้เอาไปเอามาตลาดซีรี่ส์วายแม่งก็มีคนกระโจนลงมาเล่นเยอะมาก ข่าวไม่ดีเยอะด้วย ไม่นานกุว่ามันอาจจะอิ่มตัวแล้วเหมือนกัน

>>186 จริงว่ะ​ ลืมนึกไปว่าพ้นวัยเรียนไม่กี่ปี​ พวกไม่มีตังค์​แต่เสียงดังชห.​ 5555 เรียกร้อง​โน่นนี่เพราะวัยนี้ว่างมากสินะ​ สนพ.ยอดขายเป็นไงกูไม่รู้เลยว่ะ​ แค่อย่ามาเนียนขึ้นราคาฝั่งชญ.ก็พอ​ ขาดทุนฝั่งไหนก็แบกคอสต์ฝั่งนั้นนะเว้ยยยยย

>>179 กุเพิ่งเข้าไปดู 200 ว้ายยย มีกูติดด้วย 5555 >>187 อ๋อ เพราะแบบนี้ กุเลยมีบุญติด 55

>>193 ยินดีด้วย มึงช่วยบอกเอาบุญกูหน่อยได้มั้ยว่ากลุ่มที่ติดท็อป 200 รายได้ต่อปีประมาณเท่าไรวะ (บอกเป็นช่วงประมาณก็ได้) กูอยากได้แรงบันดาลใจให้ถีบตัวเองเขียนต่อ กราบร่องนมล่วงหน้า

>>194 สามแสนห้านิดๆ เอง กุอาจจะ ลำดับที่ 199 ฮ่าๆ

>>185 มันก็ส่วนนึง แต่ก็มีคนบ่นเยอะอยู่ว่าพอจัดชุดพรีแล้วแำงเกินความจำเป็น แต่เล่มเพียวๆก็แพงเวอร์คือกัน 55 อย่างวายนี่เล่มนึง 300-600 ก็มี สองเล่มก็พันนึงละแพงเหี้ยๆ แต่รวมของพรีละก็ตกชุดนึง 1,000-2,000 บาท เป็นราคาของนิยาย 2-3 เล่ม+ของพรีจุกจิกแล้วนะ) คนอ่านเลยคิดไปเองว่าคุ้มจ่ายตังเพิ่มอีกนิดนึงได้บ็อกไม่พอ ได้จิบิได้โปสด้วย ยิ่งคนเขียนบอกโอ้ยปกแพงนะคะ กระดาษอย่างดีงั้่นงี้ จำนวนหน้าเยอะ เพิ่มสตอรี่ไปอีกว่าโคตรพรีควรแพง
ทั้งที่จริงคือต่อให้ปกละหมื่นแต่ตั้งราคาเล่มละ 300 ขายได้ 30 เล่มก็ใกล้คืนทุนละ จำนวนหน้าเยอะแล้วไงวะ มันรวมในค่าพิมพ์นั่นแหละยิ่งพิมพ์เล่มได้เยอะก็ราคาต่อเล่มยิ่งถูก กระดาษก็ด้วย ขายได้สัก 100-200 เล่มก็คืนทุนกันละทั้งค่าปกค่าพิมพ์ มันไม่เหมือนอีบุ๊คนะที่มีหักยอดขายทุกเล่มที่ซื้อ หนังสือนี่จ่ายก้อนเดียวจบแต่ก็แลกกับความเสี่ยงว่าจะมีคนซื้อเกินจุดคุ้มทันมั้ย ถ้าไม่เกินก็จมทุน ถ้าเกินก็กำไรหวาน ๆ แต่อีบุ๊คไม่ต้องกังวลเรื่องแบบนั้นแต่มีเรื่องหักยอดขายแทน ที่ชอบบ่นกันไงหักโหดๆขูดเลือดกับปูนั่นละ แต่แลกมาด้วยความสะดวกอะนะไม่ต้องจ่ายค่าเซิฟเอง ไม่ต้องโฆษณาเอง ไม่ต้องเสียค่าวางขายเปล่าๆถ้าขายไม่ออกเป็นเดือน ไม่มีค่าสายส่ง
เพราะงั่นนักเขียนทำมือส่วนมากจะหวังกับเล่มไว้เยอะเพราะได้กำไรเยอะกว่านี่แหละ ทุนจ่ายก้อนเดียวจบ แค่อีบุ๊คคือต้องจ่ายทุกครั้งที่ขายได้ ถึงทุนจะเบากว่าก็เหอะ แต่เห็นยอดเยอะๆก็น้ำลายไหลกันอยู่ดี555 ขาย 100 เล่มแบบหนังสือ กับ 100 เล่มแบบอีบุ๊ค รายได้ก็ต่างกันเท่าตัวละ

>>195 ดีใจด้วยเว้ยยย🎉
เมbพัฒนาไม่หยุดมีฟีเจอร์ใหม่ๆมีแสดงความยินดีให้นข.ด้วยมีบอกจำนวนเล่มBest Sellerกี่เล่มเสร็จสรรพ ล็อกคนโหวตเฉพาะที่ซื้อหนังสือจริงๆ

แสดงความยินดีคือลิงค์ไปเฟซบุ๊ค
ซึ่งตยก. กับ ปสด. ไม่มีลิงค์ นี่ไงความอยู่ได้โดยไม่โซเชี่ยลไม่สุงสิงกับคนอ่านที่โม่งถามไถ่ ความอินดี้นี้5555

>>197 บอกตรงไหนวะมึงกุตามไม่ทัน

>>197 บอกจำนวนตรงไหนวะ กุอยากรู้

>>199 ต้องไปดูตรง 31 อันดับอะ จะมีบอกไว้

>>198 ตยก มีเฟสบุ๊คส่วนตัว ขายงานในนั้นเพราะเพจหายกู้คืนไม่ได้อะไรสักอย่าง

>>195 ขอบคุณที่มาแชร์ให้ฟังค่ะพส. ขอให้ปีหน้ามึงขึ้นไปอยู่บนยอดดอยท็อป 30 เลย //กราบบบบบ

>>194 กูยอดขายปีที่แล้วแปดแสนกว่ายังไม่ติดอันดับในสองร้อยเลยมึง​ เพนเส้า​

>>204 เพราะปีก่อนปล่อยใครมาโหวตก็ได้หรือเปล่า แต่ปีนี้ไม่ >>187

>>204 มึงไม่ต้องเศร้า กุว่าอันดับมันไม่ได้ขึ้นกับทำเงินหรอก บางคนติดท้อป 30 กุไปส่องๆ ดูงานก็ไม่ได้ปังขนาดนั้น บางคนกุยังไม่เคยได้ยินชื่อเลยก็มี อยู่ที่กลยุทธ์จูงใจให้คนโหวตด้วยแหละมั้ง 5555

จริง กุเห็นคนนึงบ่อยมากก อเมซอนสตาบัค เค้าเฟรนด์ลี่มากกกเป็นคนที่ไปไลค์ไปเพิ่มเรตติ้งและอุดหนุนงานใหม่ของนักเขียนหลายคน ไปคุยให้กำลังใจ ไปซื้องานของนักเขียน งานเขาเองไม่ปังมากกุพยายามอ่านหลายครั้งแต่ไม่รอด
แต่เค้ารู้จักนักเขียนหลายคนแสดงตนเป็นfcทุกคน ดูจากเบสท์เซลเลอร์คือออกงานมาแล้วหลายเล่ม นักเขียนดังๆก็เอ็นดูเรียกน้องงั้นน้องงี้ คอยช่วยให้การสนับสนุนให้กำลังใจช่วยโปรโมท คนก็ตามมาจากตรงนั้นเยอะเลย เนี่ยๆจะเห็นได้ว่าความคอนเนคชั่นก็มีส่วน ความไม่ยุ่งกะใครเน้นแต่งานที่คุณต้องเจ๋งจริงๆก็มีส่วน ดวงนารีอุปถัมภ์ก็ด้วย
เพราะลูกค้าเมดส่วนใหญ่คือสาวๆวัยทำงานมีกำลังทรัพย์ผู้นิยมนิยายชญ

ปีนี้เป็นปีแรกที่เค้าติด1ใน31 ซึ่งม้ามืดมากกก

กูขอถามความเห็นจากนักเขียนกับนักอ่านห้องนี้หน่อยได้มั้ยว่าคนอ่านกลุ่มชญ.จะเหยียดมั้ยถ้านักเขียนเขียนวายด้วย คือกูมีสองนามปากกาแยกแนวชญ.กับวาย แยกแบบไม่เคยบอกให้คนอ่านรู้ แต่มีหมอดูมาทักว่าให้ใช้ด้วยกันทั้งสองแนวจะขายดีกว่า คห.กูคือคงไม่เพิ่มนามปากกาใหม่เพื่อใช้ร่วม แต่คงจะเปิดให้รู้ว่าเขียนสองแนว แต่กูยังไม่แน่ใจว่าพอกลุ่มชญ.รู้ว่ากูเขียนวายด้วยแล้วจะแบนกูไปเลยมั้ย กับนักอ่านฝั่งวายกูก็กลัวแบบนี้เหมือนกัน
เพื่อนโม่งมีความเห็นว่ายังไงกันมั่งวะ ช่วยกูตัดสินใจที

>>209 นักอ่านกลุ่มชายหญิงไม่อะไรหรอก แต่ถ้ามึงเขียนชายหญิงก่อนไปเขียนวาย นักอ่านสายวายบางคนจะแซะมึงว่ากลิ่นเงินมันหอม

>>210 ขอบคุณที่แนะนำ กูสบายใจถ้าฝั่งชญ.จะไม่ว่าอะไรมาก ส่วนฝั่งวายถ้าจะแซะกูคงทำเฉยได้เพราะกูเขียนสองแนวเพราะอ่านทั้งสองแนวจริง ๆ (และสายวายขายได้น้อยกว่านะ สำหรับกู T^T )

Ky. ขอถามหน่อย พวกคลั่งอะไรหนักๆ นี่มีคำเรียกไหม ยกตัวอย่างเฟมินิสต์ เฟรมทวิต ไรงี้ คือกูกะจะให้ตัวละครพูดน้ำเสียงเชิงดูถูกคนกลุ่มหนึ่งที่คลั่งอะไรมากๆ อะ แต่ไม่รู้จะใช้คำไหนเรียกคนกลุ่มนั้น

>>212 โว้ก นาซี sjw(Social Justice Warrior)
แต่ทางที่ดีมึงคิดคำใหม่ดีกว่า เดี๋ยวใช้คำจริงอย่างเฟมทวิตนี่จะร้อนตัวกันจับมึงแขวนแน่ ๆ แต่ถ้าไม่กลัวดราม่าก็เอาให้สุดเลยมึง555 เออมีอีกคำคือเฟมินาซีหนรือเฟมนาซี มาจากคำว่า feminit+nazi ความหมายคล้ายๆพวกนีโอนาซีอะ คือคำเรียกพวกเฟมสุดโต่ง ก็ไทป์เดียวกับเฟมทวิตแหละแต่ไว้เรียกรวมๆเผื่อเจอนอกพื้นที่เช่นไปเจอในเฟส ด่าเฟมทวิตเดี๋ยวแถนี่เฟสย่ะ เฟมทวิตไรกัน เฟมทวิตก็คือเฟมที่เล่นทวิตอะแหละ แต่ถ้าด่าว่าอีเฟมนาซี มันจะอัปความกวนตีนแบบดิ้นแรงกว่าเดิม555
แรกๆเป็นแค่คำประชดพวกโว้กสายเฟมเฉยๆว่ามึงสุดโต่งกันมากจ้า ยังกะมีลุงหนวดจิ๋มเป็นไอดอลแม่งจ้องจะกวาดล้างสิ่งผิดผีให้หมด เป็นเกสตาโปเหรอวะขยันจับผิดเก่ง แต่ตอนนี้พฤติกรรมดันหนักขึ้นจนมีลงมือทำจริง ชักจะล้อกันไม่ขำละเลยกลายเป็นคำด่าไปแทน

>>211 ยื่นยันว่า พส. ฝั่ง ชญ อะน่ารักนะโว้ย

แล้วพี่สาวฝั่ง ชญ อะนะ เวลาเขียน ชญ อยู่ ถ้าลองไปเขียนวาย บ้างเขาก็อาจจะไม่อ่าน แต่ไม่ว่าอะไร แต่บางคนด้วยความแฟนพันธุ์แท้ ไม่เคยอ่านวายเลยค่ะ แต่จะลองอ่านที่คุณเขียนเป็นเรื่องแรก น่ารักมากกกมึง กุเจอมาแล้ว

>>213 โอเค ขอบคุณมาก

>>214 ขอยืนยันด้วยอีกเสียงว่า นักอ่านฝั่งชายหญิงน่ารักฉิบหาย ถ้ามึงวางตัวดี มีมารยาท อย่าก่อดราม่า และไม่ไปสะดุดตอใครเข้าจนเขาพาลเกลียดมึงกันไปเป็นก๊กๆ นะ 555 ที่เหลือถ้ารักแล้วจะทำอะไรเขียนอะไร แม่ๆ ทั้งหลายซัพพอร์ตกันตายห่าอ่ะ

>>208 กูรู้ละว่าใคร
จริงนะฝ่ายชญ ถ้าวางตัวดีคุยดีคือพร้อมซัพพอร์ตกันตลอด

กู >>209 นะ ขอบคุณ >>214 >>217 ที่ช่วยยืนยันให้กูมั่นใจ //กราบบบบบ ลงนิยายเรื่องหน้ากูว่าจะไปมูหาฤกษ์ยามแล้วลองแย้มๆ บอกคนอ่านสองฝั่งอีกที
ขอบคุณพส.ทุกคนอีกครั้งค่า

เพื่อนโม่ง กูแอบสิงอยู่ในนี้มาระยะนึงละ เห็นหลายคนให้คำปรึกษาดีมาก ๆ เลยอยากขอความเห็นหน่อย คือว่ากูอะ อยากลองขายอีบุ๊คดูสักครั้งมาก แต่นิสัยกูเดี๋ยวนี้เป็นประเภทจับเรื่องสั้นจนชินแล้วอะ แบบ ได้แค่10,000คำคือหรูแล้ว แล้วในmeบส่วนใหญ่คือมีแต่แสนคำขาย69บาททั้งนั้นเลย กูท้อใจมาก ความฝันอย่างนึงของกูคือเป็นนักเขียนอาชีพน่ะ กูพยายามจดจ่อยืดเรื่องให้เป็นหลายหมื่นคำหลายรอบแล้ว แต่ก็ไม่รอดทุกที หรือว่ากูควรหักใจแล้วไปคิดหาอย่างอื่นทำดีอะ บางทีการเป็นนักเขียนอาจไม่ใช่แนวทางที่เหมาะสำหรับกูเหรอT^T ขอบคุณสำหรับคำตอบทุกคนล่วงหน้านะ

>>220 เว่อร์ว่ะ แสนคำ 69 ไม่ได้เยอะจนใช้คำว่าทั้งนั้นได้เลยนะมึง อยู่คนละเซิร์ฟเวอร์กะกุป่ะวะ แล้วถ้ามึงติดเขียนแค่นั้น ก็ขาย 19 29 35 49 45 หรือ 69 ยังได้เลย ถ้ามันสนุกชวนอ่าน บางทีราคาไม่ใช่ปัจจัยหลักขนาดนั้น มึงเขียนแล้วก็ทำๆ ขายไปเหอะ เก็บไว้ในคอมเน่าอยู่ในนั้นนั่นแระ

>>220 อย่างแรกเลยนะ มึงมั่นใจงานตัวเองแค่ไหนว่าสนุก หรือมีคนซื้อแน่นอน ถ้าไม่มั่นก็จงมั่นซะ อะ กูบอกเลยว่าของกูมั่นหน้ามั่นโหนกว่ามีคนซื้อตั้งแต่ลงเล่มแรก แล้วก็มีจริงๆ ราคาไม่ได้ถูกและไม่ได้แพง ถือว่ากลางๆ (ถ้ามึงอยากรู้เท่าไหร่ก็ไปดูใน meบ ว่าราคากลางๆ คือเท่าไหร่) แต่อันนี้เรื่องยาวแสนกว่าคำล่ะนะ คงเอามาวัดกับมึงไม่ได้ กูก็เลยแนะนำมึงว่า ทำไมมึงไม่ทำรวมเรื่องสั้นล่ะ แล้ววางขายแบบรายตอนควบคู่ไปกับขายใน meบ เพราะยังไงลูกค้าก็คนละกลุ่มกัน ถือว่ามีรายได้สองทาง หรือถ้ามึงไม่อยากรวมก็ขายเล่มละ 35 ไปเลย เหมือนการ์ตูนอะ แต่มันอาจจะเปลืองปกสักหน่อย ผลเสียคือต้นทุนสูง (ปล. ถ้ามึงทำรวมเรื่องสั้นก็ควรเป็นธีมแนวเดียวกัน อย่างผัวโบ้ก็โบ้ทั้งเล่มแหละ จะได้จับกลุ่มลูกค้าง่าย เวลาเขียนคำโปรยอะไรจะได้ง่าย อย่างรวมเรื่องสั่นผัวโบ้งี้) หรือไม่ก็ลองหาไอเดียเสนอขายดีๆ ดู มันมีอยู่แล้ว นอ. บางคนก็ไม่ได้มีเวลามานั่งอ่านยาวๆ ก็หาเรื่องสั้นอ่านนะ สุดท้ายกูจะบอกมึงว่าถ้าอยากเป็นนักเขียนมืออาชีพ สิ่งแรกที่มึงมีคือความมั่นหน้ามั่นโหนก อย่าไปกลัวจะล้ม เพราะล้มคือปสก. ลองทำดีกว่าไม่เคยลอง เพราะถ้ามึงเคยทำมาแล้วมึงจะกล้าที่จะทำเรื่อยๆ

>>220 เขียนแล้วเอาออกมาขายให้ได้เถอะ ไม่งั้นก็คาราคาซัง ราคาก็อย่าแรงมากลองดูตลาดก่อน

>>221 มันมีนะ แบบช่วงโปรไรงี้ หรือพวกขายงานไม่ออกจำต้องลดราคา กูเห็นบ่อย ส่วนถามว่าซื้อไหม ก็ไม่... นิยายไม่ใช่ว่ายิ่งถูกยิ่งดี ถ้าสนุกจ่ายแพงกูก็ซื้อ บางเล่ม 349 สามร้อยกว่าหน้ากูยังซื้อ

Kyกูขอแทรกนิด พวกมึงพิมพ์ในไหนกันที่ว่าปลอดภัยสุดวะ
คือดูพิมพ์หลายที่มาก กูเกิลไดร์ฟ โน้ต แต่หลักๆคือในwordจัดหน้าเรียบร้อยแล้ววันนี้คอมดันแฮงค์ ชีวิตตต กูต้องมาเริ่มปะติดปะต่อใหม่😭

>>225 มึงไม่เชื่อมกับคลาวด์เหรอ กูใช้ word นี่แหละแต่เชื่อมคลาวด์เอา งานไม่หายเลยมึง มันเซฟออโต้ไว้ตลอดถ้าออนไลน์ไว้ แต่ถ้าออฟไลน์ก็ขิตหมดแหละ

>>224 รู้ว่ามี แต่ไม่ได้เยอะเว่อร์ขนาดที่มันพูดไง

>>220 หมื่นกว่าคำก็ทำอีบุ๊คขายเล่มละ 9 19 29 ได้นะมึงแล้วแต่ความยาว หรือจะขายเป็นรวมเรื่องสั้นอย่างที่โม่งบนๆ บอกก็ได้ ส่วนหน้าปกถ้ามึงพอจะมีฝีมือก็ทำปกเองเลย ประหยัดดี ฉะนั้นแต่งได้กี่คำก็ช่าง รีบแต่งให้จบแล้วก็ทำอีบุ๊คขายเลย ไม่เริ่มวันนี้แล้วจะเริ่มวันไหน สู้เค้าสิวะอีหญิง

>>220 แสนคำ 69บาทนี่นักเขียนมันตั้งใจจัดโปรลดเยอะเพื่อเอาป้ายขายดีเปล่า ต้องดูดีๆ

>>226 มาแก้ กูใช้วันไดรฟ์สิ555 ไอค่อนคล้ายกันเลยสับสนหน่อย ดีตรงต่อให้คอมมึงดับจนรีเซตไง ก็หายแต่ส่วนในเครื่องอะ ในวันไดรฟ์ยังมีเก็บไว้อยู่ไม่หาย ย้ายเครื่องก็สบายด้วย อันนี้กูใช้วินโดวส์กับแอนดรอยด์นะ ส่วนiosนี่กูไม่รู้

กูพิมพ์ในเวิร์ด แล้วใช้อัพแบบไม่เผยแพร่เอาไว้ด้วยกันเหนียว

ราคากลางที่ว่าคือเรทเท่าไหร่วะ นักอ่านเขาดูจน.หน้าจน.คำมั้ย หรือดูแต่ราคา 3xx ก็ไม่ซื้อละเรอะ (กรณีนข.ใหม่กิ๊ง)

>>232 จำนวนคำ x 0.0025 ถึง 0.003 (อาจจะบวกลบ 10-20 บาทแล้วแต่)

>>230 >>231 ขอบคุณมากๆเว้ยที่ชี้ทาง ดูชะล่าใจเกินไปบทจะซวยมันก็ซวยจริงๆ เดี๋ยวกูจะเซฟตามทุกทางเลย

>>225 มึงโหลดกูเกิลไดร์ฟมาลงในเครื่องแล้วใช้เวิร์ดปกติ แล้วหย่อนไฟล์ใส่ไดร์ฟเลย แก้ไข้ผ่านกูเกิลไดร์ฟเลย เดี๋ยวนี้นางเซฟอัตโนมัติบ่อยปลอดภัย แถมมึงใช้เครื่องไหนก็ได้ ไม่ต้องโหลดไฟล์ไปไฟล์มา เปิดกูเกิลไดร์ฟในไอแพด มือถือก็ได้แค่มีเน็ต

>>220 ต้องดูว่ามึงแต่งนิยายแล้วมึงมีโอกาสก้าวหน้าหรือเปล่า​ ถ้ายอดขายขยับเยอะขึ้นมึงก็แต่งต่อ​ แต่ถ้าเขียนนานแล้วยังไม่พอกิน​ ทำอาชีพอื่นก็เป็นตัวเลือกที่ดี​ พูดแบบไม่โลกสวยนะเพราะคนเราต้องกินต้องใช้​ เขียนงานถ้าขายยากทำอย่างอื่นไม่ดีกว่าเหรอ

>>236 พูดเจ็บแต่กูก็เห็นด้วย ความจริงแบบโลกไม่สวยมันก็คือแบบนี้ พี่ที่ทำงานกูบอกว่าอยากเป็นนักเขียนแต่เรียนจบก็ทำงานประจำเลย มีตกลงกับที่บ้านว่าถ้าเงินจากนิยายมากกว่าเงินงานประจำเมื่อไรตอนลาออกที่บ้านห้ามคัดค้าน พี่เค้าบอกว่าทำมาสิบกว่าปี นิยายก็ออกปีละสามสี่เรื่อง เงินเดือนแตะหลักแสนแล้ว แต่เงินจากนิยายยังไปไม่ถึงไหนเลย กูเคยอ่านงานเค้าก็พอเข้าใจสาเหตุ นิยายเค้ามันไม่ใช่แนวตลาด สำนวนหรือการวางพล็อตไรพวกนี้ก็ทื่อๆ กูเลยรู้สึกว่าบางคนอาจโชคดีเรื่องงานประจำ แต่งานอดิเรกอย่างอื่นอาจไม่ใช่สิ่งที่เอาไว้หาเลี้ยงชีพได้อ่ะ อย่างสำหรับพี่เค้าก็ไม่ใช่ตอนนี้แน่อ่ะกูว่า ลาออกมาเขียนเต็มเวลาก็ทำได้ไม่เท่าเงินเดือนหรอก

>>237 ไม่ใช่แนวตลาดคือประมาณไหนเหรอเพิ่นโม่ง บอกเป็นวิทยาทานกุที

>>238 อย่าเรียกเป็นวิทยาทานเลย กูแค่อ่านแล้วรู้สึกแบบนั้น ไม่แน่พล็อตของแกอาจกำลังรอเวลาให้ใครมาเห็นแล้วแจ้งเกิดก็ได้
แต่ในมุมของกูที่อ่านสองเรื่องแล้วรู้สึกว่ามันขายยาก(เลยว่ามันไม่ใช่แนวตลาด) กูรู้สึกเหมือนตอนดูเรื่อง Aldnoah Zero จนจบ ขอยกบางจุดในนิยายพี่เค้าแบบที่โม่งกูจะไม่แตก คือเค้าเปลี่ยนนางเอกกลางทาง(ไม่ใช่ในความหมายที่ดี) ตัวละครเอกที่กูอ่านอยู่ดีๆเสือกตาย แล้วมีตัวมามืดมาได้กับพระเอก อีกเรื่องก็แบบนี้ มีพอ.คู่นอ.อยู่แล้วก็เปลี่ยนกลางทาง(ไม่ใช่ในความหมายที่ดี)ไปได้กับผู้ชายที่โผล่มาบทหลัง ไม่แน่นี่อาจเป็นลายเซ็นของแก แต่มาอยู่ในนิยายรักแล้วกูว่ามันไม่น่าจะแมสมั้ย

ky เพื่อนโม่งใช้คำสรรพนามอะไรแทนตัวละครที่เป็น LGBTQ+ กันอะ บางจุดมันใช้ชื่อ อาชีพ ลักษณะทางกายภาพมาบรรยายไม่ได้วะ มันต้องมีเขามีเธอบ้าง นึกออกปะ กูควรใช้ตามเพศกำเนิดหรือยังไงดี

>>239 ทำไมกูนึกถึงนิยายที่ได้กลิ่นแรงบันดาลไฟนอลแฟนตาซีโชยจัดๆ ในช่วงต้นวะ เปลี่ยนนางเอกเป็นสี่ห้ารอบ

>>240 กูใช้ตามสรีระร่างกายอะ ถ้ายังไม่แปลง ผู้ชายใจหญิงใช้เขา ผู้หญิงใจชายใช้เธอ ถ้าแปลงเพศผู้ชายที่แปลงก็เธอ ผู้หญิงที่แปลงก็เขา ส่วนในบทสนทนาก็ตามชีวิตจริงเลย นิยายกูมี ตลค. LGBTQ+ เพียบนะ ใช้แบบนี้นักอ่านก็ไม่เห็นจะว่าอะไร ที่กูให้มีเยอะเพราะต้องการสนับสนุนความหลากหลายด้วย ที่น่าแปลกคือนักอ่านเขารับได้หมดวะ ไม่มีเหยียด มันทำให้กูรู้สึกว่านักอ่านกูน่ารักมากๆๆๆ (ทั้งที่นิยายกูส่วนใหญ่นักอ่านเป็นผช.)

Ky เขียนยังไงถึงไต่จาก 4-5 พันบาทเป็นแสนสองแบบในกลุ่มมาแชร์วะ กูก็เขียนโรแมนซ์ รักผู้ใหญ่ อยากได้แบบเน้

>>239 ขนาดเรื่องดังๆ ของเกาะ บางทีคนยังสาป พี่เอ็งกล้าหรือบ้า ไม่แน่ใจเลย555

>>243 6 เดือนเองด้วยนะ

>>243 กลุ่ม นข.หรือวะ หรือกลุ่มไหน

เจอละๆ คอมเม้นถล่มทลาย

จะแมสจะรวยได้มันมีหลายปัจจัยว่ะ ฝีมือส่วนหนึ่ง แต่ดวงนี่ปัจจัยสำคัญเลย ใครจะเถียงกุ

>>248 กูเถียงเอง ดวงไรก่อน คำว่าดวงมีไว้ให้พวกลูซเซอร์ปลอบใจตัวเองเท่านั้นแหละ ปกไม่ดี ชื่อเรื่องห่วย โปรยไม่น่าสนใจนักอ่านค้นพบแล้วแต่ไม่อยากแวะอ่านอยู่ดีไหมวะ เลิกเอาคำว่าดวงดีไปกดคนสำเร็จเถอะ เขียน 10 เรื่องมีแค่เรื่องเดียวดังก็ต้องมองแล้วว่าทำไมมันดังแค่เรื่องนี้ ไม่ใช่บอกว่าดวง ไม่งั้นนักเขียนแมร่งมูทั้งประเทศได้หลักแสนหลักล้านทั้งประเทศแล้ว

>>249 ที่สุดค่ะมึง ดวงก็มีผลแหละ แต่สำหรับกูมันแค่ 10-20% เท่านั้นแหละ บางคนเค้าศึกษาตลาด อ่านนิยายมาเป็นร้อยๆ เล่ม ลองผิดลองถูกมาตั้งนานกว่าจะสำเร็จ หรือบางคนเรื่องแรกปัง เรื่องต่อมาแม่งก็ต้องมาสู้อีกว่ามันจะดังมั้ย แต่สุดท้ายมีคนบางจำพวกมาบอกงานมึงดังเพราะดวงดี ก็แฮะๆ กับคนพูดอยู่นะ มัวแต่โทษดวง โทษโอกาส โทษแพลตฟอร์ม ชาติหน้าก็ไม่ดังหรอกค่ะ

>>250 ดวงมันก็มีผลอยู่นะมึง อย่างของกูยอดคนติดตามไม่เยอะแต่ก็เปย์หนัก ได้เดือนละหลักหมื่น แต่นิยายกูเป็นห่าไรไม่รู้ไม่ค่อยขึ้นหน้าแรกหรือหน้าแนะนำ ชอบโดนกลบบ่อยๆ เหมือนผีบังตาอะ 555

>>251 มันก็ไม่ได้บอกว่าดวงไม่มีผลนะ 5555

กูว่ามันอยู่ที่แนวที่เขียนเ้วย ถ้าเขียนแนวตลาดมันก็มีโอกาสเข้าถึงคนเยอะกว่า พอคนลองแวะเข้าไปถูกใจ ก็ขายดียาวไป แต่สมมติเรื่องที่สองมึงอยากเขียนแนวตัวเอง ไม่ใช่ตลาด มันก็ดรอปลงมา แม้เรื่องก่อนหน้าจะดังเปรี้ยงปร้างจนได้ขนนกสีมองมาครอง อันนี้กูแอบสังเกตมาจากนข.ที่ติดตามอยู่ คือ เขาก็ไม่ได้ดังทุกเรื่อง เรื่องไหนศึกษาตลาดแล้วเขียนตามนั้นเพื่อหวังขายดีโดยเฉพาะก็ดังจริง แต่พอเขียนตามใจก็ได้ไม่เท่ากับเรื่องแรก

Ky ถามนข.
ถ้ามีนข.คนนึงมาให้ความหวังด้วยการลงรูปปกกับคำโปรยเล็กน้อยตั้งแต่ปี2563แล้วหายไปอย่างไร้ร่องรอยจนบัดนี้ ไม่มีช่องทางติดต่อ
แกว่า นข. เขาจะกลับมาไหมวะ5555

>>253 มึงรู้ได้ไงว่าเขาได้ไม่เท่ากับเรื่องแรก เขาเอายอดมาแปะโชว์เหรอ อันนี้กูอยากรู้เฉยๆ

>>254 ใครวะ

>>254 ไม่! ไปหาเรื่องอื่นอ่านมูฟออนซะ5555555

>>254 คล้ายกุแต่กุโปรยกับเปิดตอนแรกไว้ปี 64 5555555 แต่จนบัดนี้ยังจูนตัวเองให้เขียนเรื่องยาวๆ ไม่ได้ ขนาดเรื่องสั้นยังไม่จบ อีกสองสามหน้าจะจบแต่จะมานานแล้วก็ไม่จบสักที มีแฟนคลับกุคนนึงมาเม้นทั้งที่กุหายไปหกเดือนว่ารอนะค้า ตอนนั้นกุฮึบมากเลยเว้ย เข้าใจคำว่าใจฟูเลย แต่กุก้เขียนไม่ได้อยุ่ดีเพราะงานหลักรัดตัวจนเบิร์นเอาท์ ดังนั้นกุแนะนำว่าถ้ามึงชอบก้ปักรอไว้น่ะแหละ อาจจะเม้นนิดๆหน่อยๆไว้พอให้รุ้ว่ายังมีคนอยากอ่าน เขาอาจจะกำลังติดหล่มแบบกุแล้วเลับมาได้ก้ได้

มึง กูขอกำลังใจหน่อยได้ไหม กูกำลังพยายามเขียนงานให้จบ เขียนทั้งๆที่ไม่รู้จะมีคนอ่านรึป่าว
สืบเนื่องมาจาก กูตกงาน อยู่ตัวคนเดียวกับแมว1ตัว แม่ตายพ่อไปมีครอบครัวใหม่ มีบ้านเก่าๆ กับรถเก่าๆ และเงินติดบัญชีอีกนิดหน่อยที่ใช้ได้ราวๆ1เดือน กูทยอยขายของไม่จำเป็นแลกค่าน้ำค่าไฟ ไม่อยากร่อนหาทำงานประจำเพราะเปลืองค่ารถ กูกะอยู่บ้านแต่งนิยายขาย ใจกูรู้ว่าแม่งโคตรบ้า เสี่ยงโคตรฝันลมๆแล้งๆ แต่ชีวิตตอนนี้ ถ้าไม่ติดตรงตอนนี้กูจนมากๆ กูชอบที่ได้ทำงานนี้ว่ะ

>>258 มึงทำได้ ลองดูถ้าใกล้เสร็จแล้วลองลงเว็บดูกระแสว่าเป็นยังไง ตอนแรกดุดนักอ่านอ่านต่อได้ไหม เพราะอีบุ๊กมันต้องใช้ตัวอย่างดึงนักเขียนไปซื้อ ลงงานให้สม่ำเสมอ ปฏิสัมพันธ์กับนักอ่านแล้วพยายามเข้า ช่วงนี้ก็ประหยัดไปก่อนเดี๋ยวลงงานขายก็พอมีงานแล้ว แต่กูเตือนอย่างหนึ่งอย่าเอาเงินไปจ้างเบต้ารี้ด ก่อนมึงจะเขียนนิยายมึงอ่านมาเยอะกว่าพวกนั้นอีก เขียนแล้วลองกลับมาอ่านดูว่าตรงไหนบอด ตรงไหนล้น อ่านงานตัวเองเยอะๆ หวังว่ามึงจะประสบความสำเร็จนะ

>>258 กูก็ตกงานแล้วหันมาเขียนนิยายเป็นอาชีพนะ กูเคยเขียนเมื่อนานมาแล้วแต่เลิกเขียนไปประมาณ 3-4 ปี เพิ่งมาเขียนใหม่เมื่อช่วงปลายปี ต้องสร้างฐานแฟนคลับใหม่หมด และกูรู้ว่าถ้ากูเขียนแนวตามใจตัวเองเงินไม่พอยาไส้แน่ก็กัดฟันเขียนแนวตามกระแส และตลอดเวลากูไม่คิดว่าการเขียนนิยายจะเสี่ยงขนาดนั้น ถ้ามึงยอมกัดฟันเขียนตามแนวกระแสรับรองว่ายังไงก็ได้เงิน และต้องขยันมากๆ คือวันหนึ่งต้องได้ 2-3 ตอนเพื่อหาเงิน ว่าแต่มึงถนัดแนวไหนล่ะ ศึกษาตลาดหรือยัง เอาแนวที่มึงถนัดที่สุดมาเขียน แต่ควรละแนวสยองขวัญ แนวไซไฟ หรือแนวเกมออนไลน์ หรือแนวอะไรก็ตามที่คนอ่านน้อยนะ

>>259 เบต้ารี้ดคือไรอะ พวกรับจ้างรีวิวหรอ

>>261 รับจ้างอ่าน และท้วงติงจุดบางจุดที่อาจจะเอ๊ะๆ หรือบอกข้อดีข้อเสีย แต่พวกนี้ไม่ใช่ ระดับ บอกอ ดีไม่ดี ข้อดี ข้อเสีย ก็แค่สิ่งที่ตัวเองชอบอ่านว่ะ ล่าสุดกูยังเห็นที่มางอแง ว่าไปติงคนจ้าง ว่าไม่ควรเขียน เปโด ชายกรูมมิ่ง ไรนี่แหละ จนคนจ้างโมโห

>>262 อ้อ คนนั้นสินะ ตอนแรกก็งงอยู่เห็นนข.หลายคนบอกทำงายดีแก้จุดผิดไม่พลาด ตอเตียนได้ดี ไปทำอีท่าไหนวะถึงติจนเขาเฟลขนาดชักดาบแม่งเลย สรุปศีลธรรมบังตานี่เอง555 แม่งไม่มืออาชีพเลย ถ้าไม่ชอบงานแนวนี้แต่แรกก็จั่วหัวไว้ดิว่าไม่รับ เฟมือนพวกนักวาดที่มีบอกอะไม่รับว่ด 18+ ไม่รับวาดหุ่นยนต์ คนเขาก็เข้าใจไม่จ้าง นี่พอมาเจองานไม่ตรงจริตแล้วรับไม่ได้ซะงั้น มืออาชีพจริงๆเขาจะเลี่ยงแต่แรกเลยถ้างานไม่ใช่ หรือถ้ารับมาก็คือตรวจๆไปอย่าใส่ความเห็นมาก ถ้าแก้แค่คำผิดนั่นนี่ใครจะเฟลวะ คงไปติเตียนเรื่องพล็อตผิดศีลธรรมนั่นละ

>>1

>>264 มู้หน้าตั้งใหม่ดีมั้ย เอาเป็น สารพัดเรื่องเกี่ยวกับนิยาย มู้นี้ยกให้มึง

>>262 อ๋อ แค่ท้วงติงแต่ไม่เคารพการตัดสินใจของคนเขียน แล้วก็ไม่รู้วิธีจับตลาดสินะ

>>259 >>260 กราบร่องนม ขอบคุณมากๆๆๆ
กูถนัดแนวโคแก่ที่พระเอกแก่กว่านางเอก10ปีขึ้นไป ncแซ่บๆ มันยังไม่เป็นชิ้นเป็นอันกูเลยไม่ได้บอกใครเลยว่ากำลังทำอะไร เมื่อวานเฟลๆเคว้งๆเลยลองมาตรงนี้ ขอบคุณมากๆนะที่ชี้แนะ

>>263 กูไม่ชอบที่เขาออกมาแฉว่ะ ไม่คุยกันให้จบแต่เลือกจะยอมเป็นกูไปแจ้งความแม่ง นี่เลือกเอามาแขวนอ้อนคนในทวิต ลบแชทโพสต์ลอยว่าผิดศีลธรรมให้อีกฝ่ายโดนด่าทั้งที่ประเด็นเขาผิดแค่ไม่จ่ายเงิน แล้วเขาทำงานช้ากูว่าถ้าช้ายกเลิกงานได้นะถือไม่เป็นไปตามเงื่อนไขที่ตกลงไว้ก่อน ทำให้เสียหายบลาๆ

อีกอย่างประเด็นแก๊งโอ๋เขานี่แก๊งเดียวกับที่แม่งมีส่วนร่วมทุกดราม่าดัง

>>268 จริง เห็นบอกว่าตัวเองก็มีส่วนผิดที่ช้า ความสงสารกูเบรกเอี้ยดเลย ทำงานดีแต่ไม่มีความรับผิดชอบพื้นฐานอย่างตรงต่อเวลาก็ไม่มืออาชีพละจ้า เขาก็เสียเวลาเปล่าๆไหมละนั่น โอเคการโดนชักดาบมันก็ไม่สมควรจะโดนด้วยแหละ แต่พอต้นเหตุคือเจองานไม่ถูกจริตเลยติยับๆจนเขาเฟล มันเลยอิหยังวะ รับบทนางเอกมากเราจำต้องใจร้าย ถึงเราไม่ร้ายคนอื่นก็ร้ายใส่อยู่ดี หยุดค่ะซิส ลูกค้าเขาให้แก้คำผิดปรับคำใช้ก็ทำแค่นั้นไปดิ ไปว่าพล็อตเค้าก็ไม่ต่างไรกับแก้สำนวนอะ ทำเกินหน้าที่ไม่พอยังไปก้าวล่วงเขาอีก อีพวกมาอวยๆนี่ก็สันดานนักฉอดขับเคลื่อนสังคมแค่ในเนต เห็นโควตกันละขำ ถ้ามีคนเอาไปทำตามในชีวิตจริงแม่งง่ายขนาดเลยดิ อ่านนิยายเรื่องนี้ละมีแรงบันดาลใจลุกไปเยเด็กเลยดีกว่างี้เหรอวะที่คิดกัน โนๆ คดีที่เกิดคือชั่วโดยสันดานกันอยู่ละ ไหนไอ้วลีปกป้องเหยื่ออีกถ้าเหยื่อมาเห็นละเป็นไง คนกลัวไฟก็ต้องวิ่งหนีไฟปะวะใครเขาจะโดดใส่ โอ้ยกูอยากเห็นพวกนี้ว่าในชีวิตจริงแม่งเคยไปช่วยเหลือสังคมอย่างที่ปากว่ากันไหม ท่องกันแต่โรแมนติกไซต์ๆ งี้คนดูหนังฆาตกรแบบโจ้กเกอร์เดดพลูมันจะอินตามขึ้นมาเลยไหม ลุกขึ้นมาทำตัวเป็นศาลเตี้ยเลยเพราะกฏหมายมันอ่อน เราจะเป็นแอนตี้ฮีโร่ ทำผิดแล้วไงเราก็ช่วยคนละกัน
ปล.แก๊งนข.นั่นกูเพิ่งสังเกต เออเคยไปรุ่มถล่มเรื่องโดนปาดปกด้วยนี่หว่า ถึงคนปาดมันจะปากแจ๋วไม่พักก็เหอะ แต่กูทันดราม่าตอนนั้นคือรุมแซะจ้ามวันข้ามคืนจนคนนอกมาเห็นเป็นมาเฟียไปเลย555

>>269 นึกว่ามีแต่กูที่คิดเรื่องนี้ เห็นลูกหาบแบกเพียบ งานช้าไม่พอ ติเขาจนเฟล เอาเขามาแขวนประจาน จบด้วยเปิดเผยความลับลูกค้า แล้วตีแบ๊วใสๆ ให้คนกอดคนหอมหัว เอาจริงดูกันไม่ออกเหรอวะ

>>270 กูว่าคนส่วนนึงดูออก แต่ชอบเวลาลูกหาบช่วยกันแบก เอาให้เสียคนไปเลยแล้วรอดูตอนมันแพ้ภัยตัวเอง สนุกดีออก จะไปเตือนสติทำไม
ถ้ากูจะเตือนสติ กูขอเตือน >>258 ดีกว่า
จะหาว่ากูเสือกก็ได้ ถ้ามึง "ไม่อยากร่อนหาทำงานประจำเพราะเปลืองค่ารถ" อย่างน้อยมึงคีปประกันสังคมมึงไว้ด้วยต่อให้มึงไม่คิดจะกลับไปทำงานประจำ กูรู้ว่าตอนนี้มึงต้องการตัดค่าใช้จ่ายไม่จำเป็น แต่อยากให้มึงกัดฟันจ่ายส่วนนี้เลี้ยงๆไว้ อย่าปล่อยให้ขาดสิทธิ์ แก่ตัวขึ้นมาอีกนิดมันอาจมีประโยชน์สำหรับมึง

>>271 เออใช่เสริมแจ้งว่างงานมึงจะได้เงินชดเชย.3หรือ 6 เดือนไม่แน่ใจ แล้วพอจะพ้น 6 เดือนก็ไปแจ้งเปลี่ยนมาตรา 33 เป็น 39 ลองหาวิธีในเน็ตดู

>>270 นางมีดราม่าเรื่องงานช้าเยอะจังวะ คราวก่อนก็เจอคนเชิดเงินด้วย ดราม่าใหญ่โตเลยตีตัวให้ดูน่าสงสาร ส่วนคนเชิดเออก็เหี้ยจังวะ พอส่องไปส่องมา อ้าว มึงก็ทำงานไม่ตรงเวลาเรื่อยๆจนให้เขามีข้ออ้างเอาเปรียบเรื่อยๆ ศีลเสมอกันเลยนี่หว่า คนนึงก็ผลัดงานบ่อย คนนึงก็ฉวยโอกาสง่ายๆ แล้วแม่งทำตัวเหมือนเจอมรสุมชีวิตไม่พักเลยต้องมีเหตุให้เลื่อนงานนะ ไม่ได้อู้จริงๆ
แม่งนึกถึงวงการนักวาดเลยที่มีปัญหาโดนดองงานบ่อยจนลูกค้าต้องมาตามหา สไตล์คนดองคือกันขอผลัดขอเลื่อน ปัญหาชีวิตสารพัด ซึมเศร้าแดก พ่อเสียแม่ตายแฟนทิ้ง ติดสอบ ติดงานหลัก หมาแมวป่วย มือถือพังคอมบึ้ม แต่รับงานใหม่ไม่พัก หรือมีเวลาไปเล่นเกมวาดรูปเล่นทำตัวชิลๆนะ
คือการทำงานอะจะงานหลักงานรองไรก็ช่าง มึงรับเงินลูกค้ามาก็ต้องมีความรับผิดชอบไหมอ่า แบ่งเวลามาทำดีๆจะไม่เกิดดราม่าซ้ำซ้อนงี้เลย มีใจบริการดีๆลูกค้าก็เข้าใจ ต่อให้เกิดเหตุต้องล่าช้าจริงๆ ต้องมีวิธีแก้ไขหน่อยไหม จะให้เกิดซ้ำสองสามครั้งไม่ได้ดิ หรือจวนตัวจริงๆไปอธิบายลูกค้าแบบจริงใจเขาก็โอเคแหละ แบบไม่ต้องหาไรทาอ้างให้ดูน่าสงสารพร่ำเพรื่ออะ
ส่วนไอ้การทำเกินหน้าที่นี่ก็ด้วย งานไม่ถูกจริตก็ปัดออกดิ อยากได้เงินแต่ไม่ชอบงาน ก็ต้องทนทำต่อแหละเอาจริง คนส่วนใหญ่ก็ทำงานที่ไม่ชอบเพื่อหาเงินกันเป็นเรื่องปกติ ขึ้นอยู่กับจำเป็นอะ ถ้าจำเป็นต้องหาเงินและมีแค่งานตรงหน้าให้ทำ ต่อให้เกลียดแค่ไหนก็ต้องทนทำๆไป แต่ถ้ามีตัวเลือกที่ดีกว่าไม่ฝืนก็ได้งั้นก็เลือกงานที่ชอบซะสิ จะทนงานที่เกลียดทำไม
ต่อให้งานดีแค่ไหนแต่ขาดความรับผิดชอบก็บายจ้า ดราม่าน่าสงสารแค่ไหนก็ทำได้แค่ซื้อความเห็นใจเท่านั้นแหละ การโดนลูกค้าชักดาบไม่ใช่สิ่งที่ควรโดนก็จริง แต่ถ้าตระหนักว่าตัวเองมีความรับผิดชอบมากพอก็จะลดลูกค้าปสด.ไปได้เยอะกว่านี้อีก

>>271 ทำไมกูคิดต่างวะ กูคิดว่าถ้าไม่คิดจะทำงานประจำอีกแล้วตลอดชีวิต มึงบอกลาประกันสังคมได้เลย เพราะสิทธิรักษาพยาบาลใช้บัตรทองได้
ประกันสังคมที่ว้าวจริงๆคือเบี้ยที่จะจ่ายตอนชรา และมันว้าวเพราะมีนายจ้างสมทบมาให้มึงครึ่งนึง ทำให้เหมือนจ่ายห้าได้สิบ ถ้าเป็นม. 39 ส่งเองเงินเองเกือบทั้งยวงนี่ กูรู้สึกไม่คุ้มเลย
แต่รีบใช้สิทธิว่างงานซะอย่างที่โม่งว่า อันนี้คุ้มมาก ส่วนเรื่องงานเขียน คือกุก็ยังลุ่มดอนมากไม่สามารถหารายได้เป็นกอบเป็นกำได้ ได้มาก็แค่ค่าหมูกะทะไม่ก็ค่าไฟไว้เปิดแอร์นอนไปเดือนๆ กุให้กำลังใจมึงนะ แต่แบบ หลังจากพักดูแลใจแล้ว หาแผนสำรองไว้ก็ดีนะมึง

>>274 เออกูลืมบัตรทองไปเลย (กู>>271 เอง) คิดต่างได้พส. ขอบคุณที่เตือนว่ามีบัตรทองด้วย กูชอบดิสคัสแบบนี้ เอาไว้ให้พส.ต้นเรื่องได้เลือกด้วย

อันนี้กูว่าขึ้นอยู่กับบ้านอยู่ใกล้รพรัฐที่มีคณะแพทย์หรือรพประจำจังหวัดมั้ย ถ้าเกิดบ้านอยู่ตจวไม่ได้อยู่ในตัวเมืองแล้วเลือก30บาทนี่ไม่ไหวนา

ขอบคุณมากๆ🙏🏻ที่คิดเผื่อไปถึงสุขภาพกุด้วย
กุท็อกซิกจากงานประจำมาหลายปี พอออกจากวงจรนั้นมาได้ก็ไม่ได้คิดอะไรไกลไปกว่าหาข้าวกินหาค่าน้ำไฟเน็ตไปวันๆเขียนให้จบแล้วชีวิตจากนั้นจะยังไงต่อค่อยว่ากันเลย ขอบคุณมากๆ

>>277 กูเคยอยู่สภาพเดียวกับมึงเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว แล้วกูก็ตัดสินใจลาออกแบบไม่มีงานรองรับ ล้มลุกคลุกคลานกับนิยายพักใหญ่ ไม่มีจะแดกเพราะตอนนั้นยังไม่มีแพลตฟอร์มอีบุ๊ก กูเลยจำใจกลับมาทำงานประจำเรื่อยๆ ทำด้วยความทรมาน ตอนนี้ก็ยังเป็น กูว่ากูจะประคองตัวไปจนกว่ากูจะมีทุนสัก 6-12 เดือนกับเขียนนิยายไปด้วยแล้วกูจะลาออก กูให้กำลังใจมึงนะ เอาแบบไม่ฝันหวาน เส้นทางนี้โหดชิหัย แนวที่มึงบอกว่ามึงเขียนอยู่ ถ้าเขียนดี ๆ ได้เป็นหมื่นอยู่นะ บางเดือนกูขยันกูเขียนเดือนละเรื่องได้เกือบ 3 หมื่น มึงตัวคนเดียวกูว่าพอออยู่ได้อะเอาจริง

ky. ใครขายอีบุ๊คแนวแฟนตาซีบ้าง อยากถามว่ามันขายได้ไหม เหมือนตลาดแฟนตาซีจะซบเซามาก หรือต้องเขียนแนวรักแฟนตาซีวะ แล้วแนวรักใสๆ นี่ขายได้ไหม เอาจริงคือกูไม่ถนัดเขียนดราม่าพระเอกโบ้อะ เขียนไปเขียนมากูกลัวจะให้นางเอกเอาปืนไปยิงพระเอก

>>279 สนุกก็ขายได้ ส่วนใหญ่มันไม่สนุก พล็อตเหมือนปั่นรวมพล็อตจากทุกชาติ จีน เกา ปุ่น มาแล้วก็ยังไม่สนุก ผช เขียนแม่งก็จ้องจะต้องฮาเร็ม พอ.เทพทรูแบบเพราะมันเป็นพระเอก ฝั่งผู้หญิงเขียน นางเอกกุก็ต้องเฟียสสุด ทุกคนต้องรักลูกกุหลงลูกกุ ยังกับโดนน้ำมันพราย ตัวละครดีสุด เก่งสุด อยู่แต่ฝั่ง พอ นอ กร่อยสาสสสส อ่านนิยายแปลดีกว่า

ตัวละครไม่มีมิติ

>>280 นิยายแปลก็ใช่ย่อยนะมึง 90% กูนี่หัวจะปวด บางเรื่องเริ่มต้นอย่างดี กลางๆ มีแต่น้ำ มีแค่ไม่กี่เรื่องที่เป็นนิยายคุณภาพน้ำดีอะ เท่าที่เห็นก็แค่สามสี่เรื่องมั้ง เทพยุทธ ราชันย์เร้นลับ มุมมองนักอ่าน คฤหาสน์สยองขวัญ แต่ก็นะ แล้วแต่คนชอบอยู่ดีว่ะ

>>282 อย่างน้อยกุว่านิยายแปลก็ยังเขียนคาร์น่าสนใจกว่า นิยายแฟนตาซีไทยกุอ่านละยังไงก็ไม่รู้ แต่มึงพูด 90 เปอเว่อไป อย่างน้อยมันก็คัดมาแล้ว แต่เร่องน้ำนี่ไม่เถียงหรอก

>>283 ความจริงกูก็ชอบนิยายแปลมากกว่าแหละ แต่กูต้องการเป็นคลดีย์ของสังคม

>>282 แหะ กุว่าเทียบกับนิยายแปลมันไม่แฟร์เท่าไหร่ว่ะ อย่าลืมว่านิยายแปลนั่นคัดมาแล้วเลือกมาจากเรื่องดังๆ ของ ตปท เทียบกับนิยายในไทยที่มีเป็นร้อยเป็นพันเรื่องกุว่าไม่เป็นธรรม 5555

>>282 แวะไปอ่านไลท์โนเวลบ้างก็ได่นะ แนะนำ unnamed memory

Ky นิยายในดวงใจของนักเขียน(ที่ไม่ใช่นิยายตัวเองอะนะ) แบบมาตรฐานนักเขียนให้การยอมรับ ชอบมากจนกลับมาอ่านตลอด อ่านแล้วมีไฟปั่นงานอะไรแบบนี้มีไหมบอกที/ขอบคุณล่วงหน้า

>>287 เทพยุทธเซียนกลอรี่/ ราชันย์เร้นลับ (แบบแปลเล่มนะ) ของไทยกูไม่อินละว่ะ เคยอินตั้งแต่สมัยแนวโรงเรียนเวทมนตร์

>>287 ฮาวล์ / ต้นไม ไข่ไก่ หัวใจหกคะเมน

โดยเฉพาะ อีเรื่อง ต้นไม้ ไข่ไก่เนี่ย โบ้แบบอนุบาลมาก 55555555

KY นางเอกเรียกแทนตัวเองว่าหนูกับพระเอก มันจะดูเด็กกะโปโลไปปะวะ กุอยากให้ลูกกูใช้มาก แต่กลัวคนอ่านไม่อิน มีเรื่องไหนเขาใช้กันมั่งมั้ย

>>291 เยอะแยะ ปกติคำว่าหนูนี่ คนเราไม่ใช้กับคนที่แก่กว่ากันแล้วเหรอ งงอะว่ามันจะกะโปโลยังไง กุสามสิบละยังหนูกะคนอายุมากกว่าอยู่เลยนะ

>>291 เยอะแยะ กูชอบมาก ดูตะเล็กตะน้อย น้องยังเด็ก พระเอกก็ทรงแดดดี้ เอ็นดูเด็กมันอะไรแบบนี้อ่ะ

>>291 ม่ายย ใช้กันเยอะอยู่นะ แต่กูก็อยากรู้ว่าพระนางมึงอายุประมาณเท่าไหร่ เดี๋ยวทุกคนจะช่วยดูให้55

Kyเคยเป็นไหม เขียนๆอยู่แล้วพักใจไปอ่านนิยายออกใหม่ ดันเจอเรื่องที่พล็อตคล้ายๆของตัวเอง เป็นงานนข.ดังด้วย ที่นี้ก็รวนไปหมด ความมั่นใจหด จะไปต่อหรือจะแก้ TT จะยังไงดี เฮ้อออออ

>>295 เหมือนเยอะขนาดไหนอ่ะ ถ้าเหมือนแค่โครงใหญ่ๆ ไม่น่าจะเป็นไรนะ ดูก่อนว่าพล็อตนั้นครีเช่หรือเปล่า ถ้าพล็อตครีเช่แล้วคล้ายกันกุว่ามันทั่วไปมากนะ ยังไงรายละเอียดก็ไม่เหมือนอยู่แล้ว

>>291 สำหรับกูว่าอยู่ที่บริบทและความสัมพันธ์ ถ้ารู้จักมานานอยู่ในความสัมพันธ์อื่นมาก่อน มีความใกล้ชิดไรงี้กูใช้ แต่ถ้าเพิ่งมาเจออาจจะรอให้ความสัมพันธ์คืบหน้าไปไกลก่อนแล้วค่อย ๆ เปลี่ยน

นิยายเรื่องหนึ่งของกูใช้ยอดอ่านระดับนึงไม่เคยโดนด่าเรื่องนี้นะ ถ้าอยากใช้เขียนเถอะ กูเคยเจอนางเอกไม่สนิทกับพระเอกแทนตัวว่า "เค้า" กูขมวดคิ้วนิดนึงแต่ไม่ถึงกับไม่อ่านนะก็อ่านจนจบ ซื้อมาแล้ว

Ky จัดโปรโมชั่น​ยาวๆกับจัดโปรไม่กี่วัน​ แบบไหนขายดีกว่าเหรอ

>>297 ในชีวิตจริงมันมีนะ "เค้า" อะ กูเห็นหลายคนใช้เลย ส่วนใหญ่จะเจอในองค์กรพนักงานออฟฟิศ เรียกคนที่ไม่สนิทตัวว่า "ตัวเอง" เรียกแทนตัวว่า "เค้า" คนที่ทำงานกูก็ใช้ แต่เวลาเรียกคนที่สนิทกัน ก็มึงกู พี่น้อง ตามปกติ

พวกมึงเข้าร่วมแคมเปญวาเลนไทน์กันป่ะ ผลประกอบการเป็นไงบ้าง

>>300 ได้ 2 โหลดเอง

>>300 พวกตัวแม่ได้กันวันละร้อยกว่าโหลด กุอิจฉามาก 5555

>>298 ยาวๆ เดือนนึง แล้วก็หาทางโปรโมทไปเรื่อยๆ กูไม่มั่นพอที่จะโปรวันเดียว 3วัน หรืออาทิตย์นึงแบบนั้น

พวกมึงรับมือยังไงกับคอมเม้นรีวิวแง่ลบกันเหรอวะ ประเภทแทงสวนทุกอย่างในเรื่องมึงหมดเลยน่ะ

>>304 กุยังไม่เคยโดนนะแต่กุสังเกตนข.ที่คนอ่านชอบบอกว่าวุฒิภาวะดีอารมณ์ดี จะตอบว่าขอบคุณค่ะที่อุดหนุนงานไรท์ ไรท์จะพยายามปรับปรุงบลาๆ เรื่องนี้ไม่ถูกใจรออ่านเรื่องใหม่ด้วยน้า อะไรแบบนี้

ส่วนอีกคนนักเขียนดังหลักล้าน กดไรท์กดตอบทุกคน แต่อิคอมเม้นแง่ลบ ข้ามมันไปจ้า 5555
บางคน ลบมากๆนี่มีให้ยื่นเรื่องคืนเงินเลยนะ

โดยส่วนตัวกุว่าถ้ามึงมาสายตอบคอมเม้นมึงควรตอบสักหน่อย เป็นปกติ อย่างน้อยมันก็ซื้อว่ะ
แต่อย่าลืมตั้งค่า คอมเม้นได้เฉพาะคนมีหนังสือนะ

>>304 ถ้าในแง่ความรู้สึก กูจะมองรีวิวคนส่วนมากไว้ก่อน ถ้าคนส่วนใหญ่ชอบแสดงว่ารีวิวของคนนี้คือคนที่ไม่ถูกจริตกับนิยายกู กูก็จะปล่อยผ่านถือซะว่าเพิ่มยอดซื้อให้กูแล้วกัน แต่ถ้าจุดไหนที่เขารีวิวเป็นกูคิดว่าเป็นประโยชน์กูก็จะเอาไปปรับปรุง เช่นบอกว่าบรรยายเนือยไปหน่อย เป็นต้น

>>304 กูชอบมากพวกรีวิวแง่ลบเนี่ย คนที่คิดไม่เหมือนกูแล้วกล้าพูดด้วยกูนับถือนะ ส่วนใหญ่กูฟังเขา ต้องวางอัตตาตัวเองลงก่อน อย่าไปคิดว่ากูแน่ กูเจ๋ง ค่อยๆ ฟังว่าปัญหามันอยู่ตรงไหน ส่วนใหญ่ก็มักจะได้เรียนรู้นะมึง อาจจะไม่ต้องเอามาปรับแก้ทุกอย่างก็ได้ไม่จำเป็น แต่อย่างน้อยก็จะได้รู้ว่าใช่ว่าทุกคนจะชอบเหมือนมึงจ้า การมีคนคอมเมนท์ทางลบให้ฟังบ้างถือเป็นเรื่องดีนะ เพราะบางทีเวลาเขาไม่ชอบตรงไหน เขาก็ไม่บอกมึงหรอก เขาเงียบแล้วปล่อยให้มึงเป็นอีบ้าอนู่คนเดียว 55

กร.ช่วงนี้กุเห็นแก๊งกดคะแนนมาขอแอดสามสี่คน มาแนวเดียวกันเลยคือดาวเดียวรวด โดยเฉพาะหนังสือไทย นักเขียนอินดี้ทั้งหลาย ของนอกทั้งที่มีแปลแล้ว ท้้งไม่แปลอันที่ไฮป์ๆ กัน ซึ่งเล่มดังบางเล่มกุก็รู้นะว่ามันไม่ได้ดีหรอก อันที่เขาชอบกุก็ไม่ได้ชอบอย่างมูราคามิ หนึ่งร้อยปีฯ แต่ดาวเดียวนี่มันกดเอาสนุกเลยนิ กดรับไปก็เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ

การเขียนนางร้ายให้ฉลาดมันยากหรอ วลีที่ว่าจะแต่งให้ตัวละครฉลาดคนเขียนต้องฉลาดด้วยนี่มันใช้ไดักะทุกอย่างปะ หรือมันต้องร้ายแบบมิติเดียวเพื่ออวยนางเอกคนถึงชอบกัน

>>308 หมายถึงขอแอดหนังสือเข้าระบบ หรือขอแอดเฟรนด์วะ ถ้าอย่างหลังมึงไม่ต้องกดรับก็ได้นิ กุเห็นตรงใกล้ๆปุ่มแอดเฟรนด์ มันมักจะกดติดตามไปด้วย เท่ากับมันติดตามมึง แต่ถ้ามึงไม่อยากรับรู้ความเคลื่อนไหวมันก็ไม่ต้องกดรับอ่ะนะ
จาก กุผู้ซึ่งไม่รับเฟรนด์เลย 5555

>>308 แก๊งไหนวะ

>>309 ทุกอย่างแหละ ถ้ามึงจะดขียนให้นางร้ายฉลาดที่สุดในเรื่องก็ยังได้ ให้เป็นอุปสรรคแบบพระนางจับมือกันก็เจ๋งดี แต่นั่นแหละถ้ามึงเขียนไม่ฉลาดพอก็ดูโง่ไม่สมราคาคุยว่าอีนี่โคตรฉลาด
ดูโคนันดิ คนเขียนเขาขยันสร้างตัวร้ายฉลาดๆมาเยอะ จนมีบางคดีที่โคนันเกือบพลาด ถึงไม่ฉลาดเท่าโคนัน แต่เทียบคนปกติในเรื่องคือฉลาดเว่อร์ๆ ฉลาดแบบไม่ยักเฟยียด ฉลาดแบบสมละที่เป็นตัวร้ายให้โคนันต้องมาแก้เกม

>>309 ความฉลาดมันเพิ่มได้ มึงแค่อ่านหนังสือจิตวิทยาเยอะๆ หรืออ่านนิยายแนวนั้น มันจะทำให้ได้แนวคิดดีๆ มาเยอะ หรือมึงชอบสายซีรีส์ ก็ไปดูซีรี่ส์เกาหลีชิงรักหักสวาท แก้แค้นเลยจ้า จะแนวพีเรียดวังหลวงก็ได้

>>313 เฮ้ยขอบคุณว่ะ กุกำลังตัน คิดไม่ออกว่าพระเอกจะพูดกับนางเอกแบบไหนให้ดูเป็นคนฉลาด ไปsearch หาจิตวิทยาการพูดจูงใจเลยได้ไอเดีย

มีหนังสือแนวไหนแนะนำอีกได้นะ ที่อ่านแล้วฉลาดลุ่มลึก

>>314 ส่วนตัวกูไม่มีอะ แต่แนะนำให้ไปหาจำพวกจิตวิทยาโน้มนาวใจคน กลไกการป้องกันตัว อะไรเทือกนี้ กูแนะนำให้นางเอกโชว์กึ๋นบริหารธุรกิจไปด้วย จะเพิ่มความเมพของนาง พวกนี้ลองไปหาพวกจิตวิทยากับการบริหาร หลักการบริหารเอา ถ้านิยายมึงมีแนวสงคราม ก็ไปหาตำราพิชัยสงครามสามก๊กแบบสรุปมาอ่าน ถึงไม่มีก็อ่านได้นะ เพราะตำราพิชัยสงครามสามก๊กมันมาประยุกต์กับชีวิตประจำวันได้ อาจจะอ่านยากหน่อย แต่ก็หาแบบสรุปที่พอจะเข้าใจง่ายแล้วเลือกใช้ไม่กี่ข้อพอ แค่นี้นางเอกมึงก็ฉลาดล้ำละ แล้วกูเห็นนิยายอะไรสักอย่างที่เกี่ยวกับขงเบ้งกับไอดอลนี่แหละ ถึงกูจะไม่ได้อ่าน แต่ในเมื่อเป็นเรื่องเกี่ยวกับนักกลยุทธก็น่าจะมีแนวคิดดีๆ มั้ง ส่วนถ้าอยากชิงรักหักสวาทวังหลวงมึงก็หาซีรี่ส์แนวผู้หญิงเป็นกษัตริย์องค์แรกหรือสุดท้ายนี่แหละ (กูจำชื่อเรื่องไม่ได้) ที่มันมีนางเอกกับนางร้ายชิงไหวชิงพริบกัน นางร้ายเรื่องนี้ค่อนข้างฉลาดนะ ใช้คนเก่ง

ky. ถ้ากูอยากเขียนนิยายเกี่ยวกับสัตวแพทย์ กูควรเจาะลึกถึงขนาดไหนดีอะ เน้นความรู้เชิงลึกทางวิชาชีพไหม

>>316 มึงอยากได้แบบไหนล่ะ อยากเอดูเขตไปพร้อมๆกับเลิฟไลน์ ถ้าเอดูเขตแบบเปิดโลกสัตวแพทย์มาเต็มๆ กุนึกถึง นิยายหมอฟันของ กฐด. สไลซ์ออฟไลฟ์มากกกก ศัพท์แสงหน้างานเยอะมาก เพราะเขาเป็นหมอฟันจริง ซึ่งถ้ามึงไม่ได้เป็น มึงก็จะต้องหาข้อมูลหนักหน่อย
ถ้าอยากเน้นรักหรือเรื่องอื่นๆ ก็เลือกเฉพาะบางมุมที่ดูมีมิติจิตวิญญาณของสัตวแพทย์เช่นการทำงานกับผู้ป่วยที่เป็นสัตว์ต้องเจออะไรบ้าง ไม่ต้องลงลึกถึงรากศัพท์ แล้วมาเน้นรักเน้นชีวิตรอบตัว /ซึ่งสัตวแพทย์นี่กุก็นึกถึงหมอเพลินของ กว ขวัญใจโม่งเลย555

Ky กูอยากได้ข้อมูลที่เป็นประธานบริษัท เลขา อะไรซักอย่างที่โม่งเคยเม้ากันแต่ดันหาไม่เจอ แง ไม่รู้จะใส่คีย์เวิร์ดอะไร555 ขอสงสัยอะไรโง่ๆได้มั๊ยว่าพวก CEO พวกบอร์ดบริหาร พนักงานตัวเร้กๆจะเรียกว่าอะไรอ่ะ แค่ท่านแค่คุณหรือเรียกท่านประธาน กูอยากแต่งแนวยอดฮิตพวกพนักงานตะเร้กๆกับท่าน CEO ไรงี้น่ะ อยากพยายามให้โป๊ะน้อยที่สุด ลองอ่านแนวนี้เพื่อศึกษาละแต่ส่วนใหญ่แตะผิวเผิน ถ้ามีเรื่องไหนเจาะลึกแล้วข้อมูลเป๊ะก็แนะนำกูได้นะ 🙏

>>318 ถ้าในชีวิตจริง จะเรียกว่าคุณ… ตามด้วยชื่อเลย หรือเรียกในหมู่ พนง ลับหลังกัน ‘นาย’ ที่ย่อมาจากเจ้านาย อย่างเช่น นายมาเยี่ยม นายมาตรวจงาน และบางครั้งก็อาจจะเรียก ‘พ่อ’ หรือ ‘แม่’ ประมาณ พ่อมาแล้ว ทำอะไรระวังกันหน่อย

>>318 ตาม >>319 เลย ต่อหน้าจะเรียกว่าคุณ+ชื่อจริง (ไม่เรียกชื่อเล่นนะ ยกเว้นเป็นลูกน้องที่ทำงานใกล้ชิดมากๆ เจอทุกวันเช้าเย็นไรงั้น) เวลาคุยกับคนอื่นแล้วพูดถึงจะเรียกว่า “นาย”

แต่อันนี้บอกไว้เป็นเกร็ดเฉยๆ คือสำหรับบริษัทใหญ่ๆ เจ้าของจริงๆของบริษัทคือ “ผู้ถือหุ้นใหญ่” และบางครั้งผู้ถือหุ้นก็ไม่ได้มาเป็นผู้บริหารเองน่ะ ดังนั้นตัว ceo ที่เป็นกรรมการผู้มีอำนาจสูงสุดมักจะถูกผู้ถือหุ้นใหญ่จ้างมาบริหารงานอีกที ไม่ใช่เจ้าของบริษัทเอง

กุเคยหาข้อมูลมาบ้าง ขอถามเพิ่มด้วยคน เห็นว่าบ.ใหญ่ ๆ จะมีกรรมการบริษัท (เอาไว้ดูภาพรวมบ.) กับกรรมการบริหาร aka. ceo (เอาไว้บริหาร) แยกกัน อันหลังนี่เรียกผู้บริหารได้เลย แต่อันแรกนับเป็นผู้บริหารด้วยมั้ยวะ เรียกได้เหมือนกันหมดป่าว

>>309 มึงลองหาหนังพวกที่ตัวร้ายฉลาดชิบหายจนตัวเอกเกือบแย่มาลองดูดิ กูแนะ inglourious basterds ตัวร้ายแบบผู้พันลันดาแม่งร้ายและฉลาดเหี้ยๆ ปรากฎตัวแต่ละทีคือสร้างอิมแพคสัสๆ อย่างตอนต้นเรื่องฮีมาล่ายิว ปรากฎกายแบบมาดผู้ดีดูสุภาพไม่มีท่าทีคุกคาม มานั่งคุยกับเจ้าของฟาร์ม แต่หนังมันก็สร้างบรรยากาศไม่น่าไว้ใจที่ฮีมาเยือนสถานที่นี้เพราะอีตาผู้พันเป็นหน่วยล่าสังหาร บทสนทนาก็ปกติดี คุยเรื่อยเปื่อยชมนั่นนี่ไปแต่มันก็ไล่ต้อนเจ้าของฟาร์มเรื่อยๆเพื่อให้คายข้อมูล ไม่มีการข่มขู่หยาบคายอะไรเลย แต่ใช้การหว่านล้อมจนเจ้าของฟาร์มต้องยอมบอกว่าซ่อนยิวไว้ไหน

ยิ่งไปช่วงท้ายๆที่ตัวร้ายก็ต้องแพ้ แต่ไอ้ผู้พันมันก็ยังรักษาท่าทีสุขุมรอบคอบเอาไว้ ยิ้มแบบกูเหนือกว่าพวกมึงและกูจะพลิกเกมชนะได้แน่ มึงอย่าเผลอละกัน แต่พอดีฮีเป็นตัวร้ายก็เลยต้องแพ้กลุ่มพระเอกน่ะนะ ถ้าฮีรอดไปได้พระเอกแม่งจบเห่แน่นอน เป็นตัวร้ายตัวตึงอีกคนในใจ เก่ง ฉลาด รอบรู้ ช่างสังเกต มีไหวพริบ ขุดหลุมพรางดักคู่สนทนาตลอด ใต้ความสุภาพมีความกระหายเลือดที่ทำเพราะความสนุกล้วนๆอยู่ ลองดูแล้วปรับๆเอาสิ

>>309 ที่กูอยากแนะนำอีกอันคือการสร้างบรรยากาศกดดันให้ตัวเอกน่ะ ตัวร้ายมาในรูปแบบของคนที่ยืนฝั่งตรงข้ามแบบชัดเจน จะนิสัยเหี้ยหรือไม่เหี้ยก็อีกเรื่อง แต่ต้องมีอะไรที่ทำให้รู้สึกว่ามันเหนือกว่าและเป็นฝั่งตรงข้าม แบบไอ้ผู้พันลันดานี่ล่ะ ตัวเอกในเรื่องคือสาวยิวกับหนุ่มเมกา เป็นศัตรูของเยอรมันนาซี ผู้พันมันคือทหารระดับสูงอยู่ฝั่งตรงข้ามกับคนพวกนี้ เจอหน้ากันแต่ละทีคือต้องระวัง ถึงไอ้ผู้พันยังไม่ทำอะไรเลยแค่มานั่งคุยด้วยแบบเป็นมิตร(?) ผู้พันมันจะมีความรู้ทันจากความรอบรู้ช่างสังเกตของมัน พูดได้หลายภาษา เข้าอกเข้าใจจิตวิทยา ให้ตัวเอกต้องคิดหาทางแก้เกมจากมันให้ได้ เพราะถ้าโดนไอ้ผู้พันจับได้ว่ามึงเป็นยิว ตัวเอกซวยแน่ ความสัมพันธ์แบบกูไม่ได้แค้นเคืองอะไรมึงมาก่อนนะ แค่ทำตามหน้าที่เฉยๆ แต่ไอ้ผู้พันมันก็ยังมีความโรคจิตชอบไล่ล่าแฝงอยู่เป็นสไตล์ของมันนั่นล่ะ ทำให้รู้สึกเหมือนตัวเอกวิ่งอยู่บนฝ่ามือรอวันโดนไอ้ผู้พันขยี้ มึงก็ต้องทำอะไรให้ตัวเอกเอาตัวรอดไปจากไอ้นี่ ปะทะกับตัวร้ายฉลาดๆความสนุกมันอยู่ตรงนี้

>>321 ผู้บริหารมันก็มีผู้บริหารขั้นสูง ขั้นกลาง ขั้นต่ำ นะ มันแล้วแต่ว่ามึงรวมแค่ไหน แต่กรรมการมันไม่ใช่ตำแหน่งบริหาร ต้องดูว่ากรรมการคนนั้น ๆ มีตำแหน่งในบริษัทจริง ๆ เปล่าด้วย เช่นกรรมการผู้จัดการงี้ เป็นผู้บริหาร กรรมการบริษัทเฉย ๆ บ้างทีก็แค่เติมชื่อไปแค่นั้น แบบผัวใส่ชื่อเมียเป็นกรรมการ แต่ความจริงบริษัทผัวดูอยู่คนเดียว

>>321 คณะกรรมการบริษัท คือพวกที่ประชุมลงมติการดำเนินงานในบริษัททั้งหมด ส่วนคนเซ็นอนุมัติคือ "กรรมการผู้มีอำนาจ" คือคณะกรรมการมันมีหลายคน แต่ไม่ใช่ทุกคนที่มีอำนาจเซ็นชื่อ ซึ่งคณะกรรมการบริษัทจะอยู่ภายใต้คณะผู้ถือหุ้นอีกชั้นนึง เพราะผู้ถือหุ้นต่างหากคือผู้ก่อตั้งบริษัท และเป็นคนแต่งตั้งคณะกรรมการ และในกลุ่มผู้ถือหุ้นก็จะมีผู้ถือหุ้นใหญ่ อันนี้คือตัวท็อปสูงสุดของบริษัทเลย ซึ่งไม่ค่อยลงมาทำงานเองหรอก เฉพาะมติสำคัญจริงๆถึงจะเรียกผู้ถือหุ้นมาประชุม (บางทีผู้ถือหุ้นใหญ่ก็ถือในนามบริษัทอีกต่อหนึ่งด้วย)

ส่วน CEO (Chief Executive Officer) คือกรรมการผู้มีอำนาจสูงสุด (CEO ไม่จำเป็นต้องเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่นะ โดยเฉพาะสำหรับบริษัทข้ามชาติ ส่วนใหญ่ CEO คือคนที่พวกผู้ถือหุ้นจ้างมาบริหารงานให้) เป็นกรรมการที่มีอำนาจเซ็นชื่อลงมติตั่งต่างของบริษัทอีกที

>>321 ดังนั้นถ้าตอบคำถามว่า กรรมการบริษัทกับกรรมการบริหารแยกกันมั้ย ตอบว่าไม่แยก เพราะในคณะกรรมการมันก็ผู้บริหารทั้งหมดนั่นแหละ อาจจะมีทั้งผู้อำนวยการฝ่ายนั้นฝ่ายนี้มายำอยู่ในคณะด้วย แต่แค่ว่าคนที่มีอำนาจเซ็นเอกสารมันมีแค่กรรมการผู้มีอำนาจในกลุ่มกรรมการทั่วไปอีกที แค่นั้นเลย

ขอบคุณโม่งบริษัทหลายๆท่านมากที่มาช่วย กราบร่องนมงามๆ

Ky ตกข่าว เพิ่งเข้าแอปฟ้าไปเห็นนิยายโป๊ pwp อีกนามปากกาของตัวเองโดนระงับการเผยแพร่ แต่เหมือนกูจะแก้ไม่ทันละ เมลไปบอกเขาได้ปะว่าอยากแก้รึมันแก้ไม่ได้แล้ว ต้องทิ้งนิยายไม่ก็อัปใหม่สถานเดียวเลย TvT

ขอถามโม่งหน่อยจิ ปกติระหว่างเขียนชื่อตอน กับไม่เขียนชื่อตอน โม่งทั้งหลายชอบแบบไหนมากกว่ากัน

>>328 ในฐานะคนอ่านกูชอบให้มี​ เวลาย้อนมาอ่านในอีบุ๊​คมันจำง่ายว่าจะย้อนอ่านเฉพาะช่วงไหน​มีชื่อตอนก็จิ้มเลยง่ายกว่ามีแต่เลขตอน​ แต่ข้อเสียคือนักเขียนบางคนตั้งชื่อตอนแบบสปอยเนื้อหาข้างใน​ ตอนกูอ่านรอบแรกก็จะเสียดายที่เสือกเดาเนื้อหาได้เองก่อนจากชื่อ

>>328 ถ้าในฐานะนักอ่านชอบให้เขียนชื่อตอนนะ เพื่อนนักอ่านที่รู้จักก็ชอบกันทั้งนั้น แต่ๆนักเขียนหลักล้านของmeบที่กูดูมา แทบไม่มีชื่อตอนกันเลย เช่น ตยก. ป้าบัว โลตัสตงกงฯลฯ
บางคนบอกว่าชื่อตอนบางทีมันก็สปอย
แต่ใจกูคิดว่าหาคำเลี่ยงๆไป หรือทำให้มันเก๋ๆพวก ชื่อดอกไม้ เป็นกลอนก็ดีกว่าไม่มีเลยอ่ะ

>>328 กูตั้งชื่อตอน ตั้งไว้ตั้งแต่ตอนเขียนทรีทเม้นเลย ช่วยกูดึงไอเดียออกมาด้วยว่ากูจะเขียนอะไรใส่ในแต่ละตอน แต่เวลาตั้งชื่อตอนเยอะๆ กูก็ตันเวลาคิดชื่อตอนอีก

ขอบใจมากเพื่อนโม่ง เพราะส่วนตัวกูก็ชอบมีชื่อตอน แต่พอมาเห็นบรรดาตัวท๊อป ส่วนใหญ่เค้าไม่ใส่กันทั้งนั้น เหมือนกับที่ 330 บอก เลยรู้สึกไม่มั่นใจขึ้นมา

กูว่าพวกตัวท็อปตัวใหญ่ที่เขาไม่ใส่ชื่อตอนเพราะไม่มีความจำเป็นต้องดึงดูดใจคนอ่านก็มีคนมารุมอ่านงานกันเยอะแล้ว ส่วนใครที่ยังมีฐานแฟนน้อยก็ต้องหาอะไรมาล่อใจนักอ่านอย่างเช่นชื่อตอนนั่นแหละ กูก็ชอบที่มีชื่อตอนนะ มันดูมีความวางแผนการเขียนเป็นขั้นเป็นตอนดีว่ะ แล้วจำง่ายด้วยว่าตอนไหนมีเนื้อหาอะไรเวลาย้อนกลับไปอ่าน

Ky นขที่ยอดวิวบนเว็บน้อยแต่ยอดขายอีบุ๊กหลักล้านเขาทำยังไงวะเก่งจัง

>>334 เช่นใครวะ ส่วนใหญ่หลักล้านที่กุเห็นยอดวิวยอด้ข้าชั้นในรี้ดก็เยอะนะ

>>335 ไม่กล้ายกตัวอย่างแต่หลายคนว่ะ​ ยอดเข้าชั้นในรีดเขาหลักพันต้นๆบางคนหลักร้อย​ แต่ขายได้เยอะในขณะที่บางคนยอดเข้าชั้นเกือบหมื่นยังขายได้แสนนิดๆเอง​ กูอยากทำได้บ้าง

>>334 เฉพาะที่กุเจอนะ ส่วนใหญ่มีฐานคนอ่านมาก่อนแบบนานๆแล้วอ่ะ แบบมีคนนึงหายไป4ปีแล้วกลับมาลงงานใน รอร ยอดวิว ยอดเข้าชั้นไม่เยอะ แต่ขายงานติดท็อปmeบ ระดับท็อปออฟเดอะเยียร์

กุว่าการโปรโมทคนในfbก็มีส่วนเพราะลค.กลุ่มนี้ถ้าจะอ่านก็ซื้อebookอ่านเลย ไม่ได้ไปตามอ่านใน รอร.

Ky มาขอบริจาคคำปลุกใจ ปลุกไฟหรือข้อความเตือนสติกุที จะด่าก็ได้แต่อย่าแรง55/ขอบคุณล่วงหน้า
คือกูไปเจองานของคนท็อปๆยอดขายดีๆรีวิวเยอะๆคนชื่นชมเป็นพันทีไรแล้วกุฝ่อทุกที รู้สึกงานที่ตัวเองทำไปมันไม่ดี ห่วย พาลคิดอะไรไม่ออก เอาดื้อๆ ต้องเอาความมั่นใจมาจากไหนที่จะขายงานแบบนี้ พวกมึงเคยเป็นไหม หรือพวกมึงเปลี่ยนความอิจเป็นไฟ เอาเขามาเป็นแรงบันดาลใจได้

>>338 กุเป็นคนขี้อิจฉาและคิดว่ากูต้องได้อ่ะ ส่วนหนึ่งกุมั่นด้วยแหละว่างานกูมีดีไม่แพ้เขา งานคนเหล่านั้นปังได้ สักวันงานกุก็ปังได้ สักวันต้องเป็นวันของกู แล้วมันจะทำให้ขยันมากขึ้น ถ้าเรื่องนี้ไม่ปัง เรื่องหน้าเอาใหม่ ไต่ระดับขึ้นเรื่อยๆ กุคิดเหมือนเวลาเล่นเกมอ่ะ แก้มือไปเรื่อยๆ เอาทริกจะเกมตาเดิมที่มันใช้ได้ดีมาใช้กับตาใหม่ ทริกไหนไม่ดีก็ทิ้งไป ศึกษางานของคนที่เขาปังๆ ว่าเขาขายยังไงงานถึงปัง ถ้ามีเวลาก็หางานคนปังๆ มาอ่านบ้าง อ่านเพื่อศึกษานะ เอามาพัฒนาจนเป็นเอกชักษณ์ของตัวเอง แต่ไม่ใช่ลอก โชคดีเพื่อนโม่ง

>>338 //กอดๆๆมึง อย่าไปฝ่อ อย่าเสียเวลาคิดเยอะ ไม่ต้องฝ่อเวลาเขียน สมมติมึงจะเขียนนิยายไปอีก 20 ปี ปีนึงเขียนได้ 5 เรื่อง เท่ากับมึงยังมีโอกาสให้ลองผิดลองถูกอย่างที่ >>339 อีกเยอะ

พิมพ์ตก ลองผิดลองถูกอย่างที่ >>339 บอกอีกเยอะ

>>338 คนที่ได้รีวิวเป็นพันก็ไม่ใช่ว่าจะทะลุพันทุกเรื่องนะมึง งานมันมีขึ้นมีลงกันทุกคน ของมึงถือซะว่ายังไม่ถึงจุดขึ้น มึงเขียนไปเรื่อยๆ เรื่องนี้ยังไม่ปังก็เอาใหม่เขียนเรื่องต่อไป อย่าเอาเรื่องเก่ามาคิดมาก มันเป็นอดีตไปแล้ว อยู่กับปัจจุบัน มุ่งหน้าเขียนเรื่องไปซะ เขียนเก็บประสบการณ์ไปเรื่อยๆ บวกกับลองอ่านงานของคนที่ปังแล้วสังเกตดูว่านักอ่านชอบตรงไหนของเรื่องนั้นก็เอามาปรับๆ กับงานของมึง มันต้องมีปังสักเรื่องแหละตราบใดที่มึงยังไม่ท้อแล้วเลิกไปก่อน นักเขียนดังบางคนมาปังเรื่องที่สิบ ยี่สิบก็มี ไม่ได้ปังตั้งแต่เรื่องแรก ท้อได้อย่าเลิกเขียน ถ้าเลิกคือจบ ถ้ามึงยังไม่เลิกเขียน สักวันมันต้องไปถึงจุดปังเหมือนคนอื่น สู้เขาสิวะอีหญิง!

ky ยอดวิวรอร.นี่มันนับอ่านในตอนอย่างเดียวหรือแค่กดเข้าเรื่องมาเจอหน้าแรกมันก็นับแล้ววะ

>>343 กูคิดว่าแค่กดเข้าไปก็นับแล้วนะ อ่านซ้ำก็นับอีกที วิวมันเลยเฟ้อๆหน่อย

>>344 ขอบใจมาก ขนาดเฟ้อของกุยังน้อยนิดเลย 555555 นข.ใหม่นี่รันทดจิง ๆ

>>338 เอาจริงๆ จากที่กูดูๆ มา สาเหตุที่คนตามน้อยเพราะว่าคนมองไม่ค่อยเห็นงาน นิยายท๊อปแต่ละเรื่องถ้ามึงสังเกตดีๆ จะเห็นว่าเขามีฐานแฟนคลับของตัวเองทั้งนั้น ซึ่งฐานแฟนคลับก็ได้มาจากการสะสมทีละเล็กทีละน้อย ล้มลุกคลุกคลานกันแหละ มึงไม่ควรไปอิจฉานะ เพราะกว่าเขาจะมาถึงจุดนี้ได้ก็เคยเป็นมือใหม่มาก่อน ค่อยๆ สะสมแฟนคลับ โปรโมตนั่นนี่ บางทีเมื่อก่อนอาจจะลำบากกว่ามึงก็ได้

>>346 +++ ถ้ามัวมองที่ความสำเร็จของคนอื่นมึงก็จะอิจฉาและท้อไปเอง บางทีกว่าเขาจะมาถึงจุดนี้ก็ผ่านความลำบากมาก่อน มึงแค่ไม่เห็นแค่นั้นเอง

เพื่อนโม่ง นข.หน้าใหม่จะพอมีคนอ่านได้ต้องรอขายอีบุ๊กตกคนมารีวิวก่อนใช่มะ ช่วงยังไม่ออกอีบุ๊ก ลงให้อ่านในเว็บเฉย ๆ นี่ยังวัดอะไรไม่ได้ใช่มั้ย คือกุไม่มีคนอ่าน 555555 เงียบเหงามาก มันปกติใช่มั้ยวะ 555 กุก็ไม่รู้จะโปรโมตยังไง เหมือนอยู่ในซอกหลืบรอคนมาค้นพบเลย ToT

>>348 เสี่ยงดวง ขอขึ้นแบนเนอร์ ไม่จำเป็นต้องภาพวาดหรอก ภาพจากเพจปกสำเร็จก็ขึ้นได้ ขอแค่มึงมูหนักๆ หน่อย เขาจะได้จิ้มเลือกไปขึ้นแบนเนอร์

ky พอคุยเรื่อง e-book กูเลยมีคำถามนิดหน่อย โม่งคิดว่าระหว่างเปิดให้อ่านจนจบ ถึงค่อยปล่อย e-book ขาย กับ เปิดพอเป็นน้ำจิ้ม แล้วออก e-book ขายเลย แบบไหนเข้าท่ากว่ากัน

>>348 ถ้ามึงเขียนดีระดับหนึ่งแล้วมี relationship ที่ดีกับนักอ่าน อาจจะมีนักอ่านบางคนที่รู้สึกว่ามึงควรได้ดีกว่านี้ งานที่เขารักควรมีคนเห็นเยอะๆ จนเขาทนไม่ได้ เอานิยายมึงไปรีวิวตามที่ต่างๆ ให้เอง ของกูเริ่มต้นจากตัวคนเดียว ไม่มีเพื่อนฝูงพี่น้องในวงการ แต่นักอ่านเห็นใจ เอาไปรีวิวในทวิตจนตกคนมาได้อีกเพียบ ตอนนี้เลยมีแฟนนักอ่านประมาณหนึ่ง บางทีคนเรามันก็ขอแค่โอกาสแค่นี้ ขอให้โชคดีเพื่อนโม่ง

>>348 ค่อยเป็นค่อยไปนะมึง กูเก็บเล็กผสมน้อยประมาณสี่ปีถึงจะตกคนได้มา 1K +

>>350 ส่วนใหญ่ที่กุเจอคนขายดีๆนะ(not all)คือเปิดพอเป็นน้ำจิ้มที่มากกว่าตัวอย่างในebookนิดหน่อยแล้วก็แปะลิงค์วางขายebook แบบถ้าสนใจอ่านต่อก็ผายมือไปebookจ้า

เตือนเพื่อนนักเขียนโม่งที่กำลังไต่เต้า ช่วงนี้นักเขียนที่มีฐานคนอ่านแน่นๆออกงานเยอะชุกชุมมากกนะ เมื่อเที่ยงคืนมีพาลิน ผู้โด่งดังจากเมกหวงฎาว คืนนี้น่าจะมีแหดฆอกของภะญูนสไมล์ เพราะส่งเข้าระบบเมbแล้ว ,ไหนจะงานหนังสือที่เตรียมดาหน้ามาอีก ถ้าเพื่อนโม่งนักเขียนตัวเล็กตัวน้อยสามารถขมิบไม่ออกงานช่วงนี้ได้ก็จะไม่ถูกบังแสงนะ
แต่ถ้าขมิบไม่ไหว อั้นไม่อยู่ อยากคลอดมาวางขายช่วงนี้ ก็สู้ๆนะเว้ย ❤️

เขียนจบช่วงนี้พอดี555

>>354 กราบมาก กำลังลังเลเลยว่าจะออกช่วงนี้ดีมั๊ย รอเดือนหน้าเลยละกัน แต่ถ้าขายเดือนหน้าก็อาจเข้าสู่ช่วงที่นักอ่านเพิ่งหมดตัวจากงานหนังสือพอดีแล้วไม่มีตังค์มาเปย์ตัวเล็กตัวน้อย แงง555

เพื่อนโม่งช่วยแนะนำกุที ในหัวกุมีเรื่องที่คิดเองว่าสนุก กุชอบสุด ๆ แต่มันแอบหนัก แนว suspense สืบสวนไรงี้ กับเรื่องเบา ๆ จีบกันกุ๊กกิ๊ก
กูไม่มีฐานแฟนเลย ควรเข็นเรื่องไหนออกมาก่อนดีวะ อยากเขียนเรื่องแรก แต่ก็กลัวไม่มีคนอ่านแล้วแห้งเหี่ยว อัพทีไม่มีคนไฮป์ด้วย หรือว่าควรเขียนเบา ๆ แสนคำนิด ๆ ออกมาเรียกคนก่อนดี (เรียกได้รึเปล่าก็ไม่รุ) TT

>>357 ไอ้สืบสวนอะ มึงรวยป่ะ ถ้ามึงรวย ไปเอฟปกที่เป็นกระแสจึ้งๆ ประมูลให้ชนะ มึง ขะได้กระแสจากการชนะประมูลด้วย

>>357 ถ้าไม่ใช่นักเขียนหน้าใหม่หัดเขียนเรื่องแรกก็ได้อยู่แหละ แต่ถ้าเป็นนักเขียนหน้าใหม่หัดเขียนลองอะไรที่มันง่ายๆ ก่อนดีกว่า ไม่งั้นเดี๋ยวจะพาลเทกลางคันเพราะตันหรือเขียนเท่าไหร่ก็ไม่ถูกใจอีก ถ้าอยากสร้างฐานแฟนคลับแนะนำแนวกระแสจ้า หรือถ้าเป็นนิยายวายมึงเขียนแนวสืบสวนก็ได้แหละ ส่วนใหญ่แฟนคลับวายค่อนข้างเปิดกว้างกับธีมรอง หรือถ้าแนวรักก็ไม่ควรใส่สืบสวนหนักไป แต่ถ้าเป็นสืบสวนล้วนก็ละไว้ก่อนดีกว่า (มันเน้นฉากบรรยายเยอะ บรรยายไม่สวยนี่จบเห่เลยนะ)

>>357 เบาๆเอาให้จบก่อน แล้วค่อยว่ากัน

Ky เพื่อนโม่งทำยังไงให้นักอ่านขาอีบุ๊คกดไลค์เพจเยอะๆวะ​ ส่วนใหญ่เพจกูมีนักอ่านบนเว็บ​ ซึ่งนักอ่านขาอีบุ๊คเท่าที่เห็น​ เขาไม่ค่อยอ่านบนเว็บกันแต่ซื้ออีบุ๊คเลย​ จะทำไงให้พวกเขาเห็นผลงานกูวะ

>>361 ขาอีบุ๊คเขากดตามไอดีในเม็ด ถ้าเขาชอบงานมึงอ่ะนะ

>>362 ขอบคุณ​มาก​ กูต้องทำผลงานให้ดี​ เท่าที่ดูนะขาอีบุ๊กส่วนใหญ่ชอบนิยายแนวหวานๆ​แต่สนุกภาษาสวย​ แบบ​ ปสด​ นนจ สสร​ นวก มษร กูควรเปลี่ยนแนวไปแต่งแบบนั้นดีกว่า​ เขียนแต่ผัวชั่วกูเบื่อเขียนเองเบื่อเองแล้วว่ะ55

>>363 ลองดูเลย ขอให้ปังๆ

>>364 สาธุ​ ขอบคุณ​มาก

>>363 ถ้ามึงทำสำเร็จช่วยแวะมาบอกกูด้วยว่าแนวนี้เขียนยังไง กูเขียนเป็นแต่แนวหลัวชั่ว พล็อตหนัก อ่านแล้วเจ็บตับแบบมึงแหละ อยากลองสายนุ่มกับเค้าบ้าง กูว่านามที่มึงว่ามาคนอ่านพูดถึงเยอะกว่าพวกนามที่เขียนหนักๆ ขมๆ อีก

>>366 กู​ 363 เอง​นะ​ กูเขียนทั้งแบบนุ่มๆกับหลัวชั่ว​ แต่หลักๆเน้นหลัวชั่ว​ สำหรับกูยอดขายทั้งสองแนวไม่ต่างกันมาก​ หลัวชั่วจะยอดพุ่งแรกๆพอคนด่ายอดจะแผ่ว​ แนวนุ่มๆยอดจะพุ่งพอประมาณแต่ไม่แผ่ว​ พอดูโดยรวมก็เท่าๆกัน​ แต่กูอยากเปลี่ยนมาเขียนแนวนุ่มๆอย่างเดียวเพราะนามที่ยกตัวอย่างหลายคนได้ท็อปออฟเดอะเยีย เผื่อกูก้าวหน้าบ้าง

แนว stream punk disel punk cyber punk นี่ พอเขียนเป็นนิยายมันแตกต่างกันยังไงกับsrtting ปกติ เพราะพอเป็นนิยายมันก็มีแต่ตัวหนังสือ ต่างจากหนัง กาตูน ที่มันมีภาพให้เห็นบรรยากาศ

>>367 เออ มึงเป็นเหมือนกูอีก กูเขียนแนวเข้มกับแนวนุ่มสลับกัน แต่กูถนัดเขียนแนวเข้มมากกว่า ยอดแนวนุ่มอืดมาก แนวหลัวชั่วกูขายดียอดพุ่งสัส เกินความคาดหมายกู ที่กูอยากลองเปลี่ยนเขียนแนวนุ่มเพิ่มเพราะกูว่าตลาดคนอ่านแนวนุ่มกว้างกว่า คนอ่านเปิดรับมากกว่าด้วย ยสตนนะ

กูไปสังเกตท็อปออฟเดอะเยียมา นิยายรักส่วนใหญ่เป็นหลัวชั่วปนหลัวนุ่ม โรแม้งส่วนใหญ่เป็นหลัวแซ่บปนหลัวนุ่ม และโดยรวมแล้วถึงแม้ว่าเปิดมาจะเป็นหลัวชั่วแต่สุดท้ายพอมันโบ้มันก็กลายเป็นหลัวนุ่ม(และถ้ามีเลิฟซีนมันก็จะกลายเป็นหลัวแซ่บ)กันหมด ดังนั้นกูขอสรุปว่าหลัวนุ่มคือคำตอบ จะนุ่มต้นเรื่องหรือปลายเรื่องก็แล้วแต่

>>371 เห็นด้วย​ หลัวชั่วดราม่าขมๆที่ติดอันดับบนเว็บหลายเรื่องยังไม่ได้ท็อปออฟเดอะเยียเลย​ ต้องนุ่มๆไม่ก็หลัวแซ่บ​ ยกเว้น​ บบรพ​ กับ​ พยย​ บางเรื่องหลัวชั่วขมๆแต่นขดังและเก่งได้ท็อปและดังในเว็บ

กูผู้แต่งแฟนตาซีจ๋า ดูเหมือนจะหาที่ยืนในเมbไม่ได้เลย กอดตัวเองร้องไห้เบาๆ

>>368 อยู่ที่การบรรยาย กับดำเนินเรื่องล้วนๆ อย่างเช่นภาษาพูดตลค. อุปกรณ์ที่ใช้ สภาพแวดล้อม อาหารการกิน วัฒนธรรม จะเขียนแนวพวกนี้ต้องมีฝีมือระดับหนึ่งถึงทำให้คนอ่านเห็นภาพได้

กูเชียร์หลัวนุ่มที่พอรักแล้วจะกลายเป็นหลัวแซ่บ แกเอ๊ยขายดิบขายดีคนอวยข้ามปี พี่จุดจุดจุดไม่ควรมีคนเดียวในโลกบลาๆ

Ky พวกมึงเขียนทรีทเม้นท์กันไหม หรือแค่เรื่องย่อแล้วด้นสดเลย

ตั้งราคาเต็มเวอร์ ๆ ละตั้งราคาขายตามที่อยากขาย (เวลาโปรค่อยลดเวอร์ ๆ อีก) นี่แม่งคือทริกใช่มะ เห็นบางคนลดเยอะจัง กดเข้าไปดู ไอสัสขายเต็มอย่างเวอร์ นักอ่านเห็นลดเยอะโดนตกอีกเอ้า

>>376 มึงนักอ่านไม่ได้กินหญ้าเปล่า กุยังเห็นเคนด่าเรื่องตั้งราคาแบบนี้ในกลุ่มของพวกหญิงป้าอยู่เลย

>>377 เรื่องตลกร้ายก็คือวิธีควายๆแบบนี้ตกคนได้เยอะจิงเว้ย ล่าสุดกูเจอสี่ห้าหมื่นคำ จัดหน้ายังไงวะได้สี่ร้อยหน้า ราคาเต็มสามร้อยปลาย ราคาขายสองร้อย กูเห็นคนซื้อชมกันเยอะว่าถูกมาก

ว่าแต่วงการอีบุ๊คควรตั้งราคาเต็มยังไงวะ กุรุ้แต่ราคาขายที่จน.คำคูณ .25-.35 ตามศรัทธา อย่างแสนคำขายอีบุ๊ค 250 แต่จัดหน้าได้สี่ร้อยหน้า ราคาปกหน้าละบาทถือว่าโอเคมั้ย

ky ไม่เกี่ยวกับกระทู้เท่าไหร่ แต่กูเป็นนักอ่านสายเปย์อีบุ๊ค กูสงสัยว่าทำไมไฟล์ดิจิตอลบางเรื่องถึงแพงกว่าแบบเล่มหรอวะมึง กูนึกว่าแบบเล่มจะใช้ทุนผลิตเยอะกว่าซะอีก

>>380 ถ้าเป็นหนังสือแปลที่ซื้อลิขสิทธิ์มา บางทีเจ้าของลิขสิทธิ์จะแยกขายแบบเล่มกับแบบอีบุ๊ก แบบอีบุ๊กลิขสิทธิ์อาจแพงกว่าเลยเอามาขายแพง ส่วนในกรณี นข ไทย ไม่รู้วว

>>380 ebook มีต้นทุนค่า maintenance เซิร์ฟเวอร์อ่ะ พูดง่าย ๆ การมีอีบุ๊ค = เมิงซื้อเล่ม + ซื้อค่าเช่าที่เก็บหนังสือออนไลน์ ต่างจากแบบรูปเล่มที่ไม่ต้องมีค่าใช้จ่ายตรงส่วนนี้ ขายแล้วขายเลย แล้วถ้าถามว่าทำไมไม่มี ebook แบบ pdf ให้โหลดอ่านจาก adobe ก็เพราะป้องกันคนเอาไปคัดลอกและเผยแพร่ต่อ

Ky โม่งมีใครเคยซื้อปกสำเร็จรูปบ้างไหม ปกตินักวาดเค้าจะช่วยใส่ชื่อเรื่องให้ หรือว่าต้องไปใส่เองง่ะ

>>383 เคย มีทั้งซื้อปกเปล่าคือต้องไปหาไทโป/ชื่อเรื่องที่อื่น หรือไม่ก็ทำเอง
กับทางร้านเค้าทำให้เสร็จสรรพราคาบวกจัดอาร์ทชื่อเรื่องกับนามปากกา

>>384 ขอบใจมากโม่ง ขอถามอีกนิด ถ้ามีงบ 3000 ระหว่างจ้างคมช. กับซื้อสำเร็จรูป คิดว่าอันไหนดีกว่ากัน

>>385 ปกวาดสวยๆ ในงบสามพันหายากมากมึงในยุคนี้ ปกสำเร็จก็มีคนจ้องเอฟเยอะ จะทันเขามั้ย ถ้า คมช. นักวาดลายเส้นดีๆ ก็คิวยาวถึงปีหน้าแล้ว

>>385 มึงไปในกรุ๊ปปกสำเร็จนั่นแหละ โพสต์เลย เราเป็นนักเขียนหน้าใหม่ มีงบสามพันค่ะใช้เชิงพาณิชย์ อยากได้ภาพคู่ก็บอกไปเลยแนวไหน ตบท้ายด้วย จะโพสต์เสนอภาพปกสำเร็จ หรือเสนอเป็นคอมมิชชั่นให้เราพิจารณาก็ได้ค่ะ แต่งบสามพันดูดีๆ ภาพคู่หัวอก ก็พอมีนะ งานสวยๆ

เพื่อนโม่งช่วยกุคิดหน่อย หน้าใหม่ลงขายช่วงงานนส.นี่มันดีหรือไม่ดี ควรอั้นไว้ลงหลังงานช่วงสงกรานต์งี้ดีกว่ามั้ย ;-;

แล้ว ๆๆ มึงว่าการจัดโปรราคาถูกชิบหาย 100 นิด ๆ เทียบกับจำนวนคำเยอะ ๆ มันคือการขายตัดราคา น่าเกลียด ไม่เคารพผลงานตัวเองรึเปล่าวะ กุเห็นนักอ่านบางคนบอกไม่กล้าซื้อนข.ใหม่ จะขายตามสมควรก็กลัวเขาไม่ซื้อ ฮือ ๆ

>>389 สำหรับกุนี่ไม่ได้น่าเกลียดอะไรเลยนะ มึงอย่าไปสนใจ คือแพงไปนอ.ไม่ซื้อ ข้าวไม่มีแดก พวกที่แหกปากบอก น่าเกลียดว่ะ ตัดราคาว่ะ มันก็ไม่ได้มาโดเนทค่าข้าวให้มึงนิ

>>389 >>388 ถ้าเป็นนข.ใหม่เขียนจบแล้วอยากขายอั้นไม่ไหวในเดือนนี้ก็ขายเหอะมึง เน้น มูดีๆ ดูฤกษ์ยาม วันฟู วันธงชัย วันอำมฤตโชคอะไรพวกนี้ดีๆ ขอให้มึงปังๆนะ
ส่วนราคา กูเกลียดคนพูดว่ะของอย่างนี้มันต้องดูกันยาวๆนะ กูเข้าใจนะถ้ายังหน้าใหม่ขายราคาไม่แพงเกิน/แต่ไม่ถูกเหมือนให้ฟรี กูว่าเป็นการบุกเบิกลองดูตลาดเรียกคนมาอ่านก่อน ถ้ามันดีมีคนชอบเยอะค่อยขยับขยายปรับราคาในอนาคต
กูเห็นตัวท็อปเมbหลายรายละก็มาปรับราคาตามสมควรทีหลัง(เช่น ดชพ.,ม้ายภาย ตอนลงขายแรกๆราคาไม่สูงมาก พออยู่ตัวมีฐานแฟนก็มาปรับราคา ก็ไม่มีใครว่าอะไรนะเพราะถ้าว่าเดี๋ยวมีลูกหาบจัดการให้เอง555)

ราคาขาย ตอนไม่ได้จัดโปรนี่เราสามารถเปลี่ยนราคาได้มั้ยวะ หรือว่าตั้งแล้วตั้งเลยถาวร อยากลดค่อยลดในราคาโปรเอา

>>392 ได้ ตลอดเวลา

>>392 เข้าไปตรงจัดการหนังสือ แล้วกดขอแก้ไข ใส่ข้อความระบุไปว่า เปลี่ยนราคา แป๊บเดียว

กูเห็นนักเขียนบางคน ชอบเขียนความเห็นตัวเองท้ายตอน โม่งว่าแบบนี้คนอ่านชอบไหม เค้าจะรู้สึกใกล้ชิดกับคนเขียนขึ้น หรือว่าไม่ช่วยอะไรเลยดีแต่รกไปเปล่าๆ

>>395 นข.บางคนชอบคุย นอ.บางคนก็ชอบอ่าน ถ้าเห็นว่ารก อ่านจบตอนก็แค่ปิดไป ไม่ได้ลำบากอะไรเลย

>>395 อย่าไปเกร็งขนาดนั้นมึง เอาที่เราถนัด ถ้าไม่อยากคุยก็ไม่ต้องคุย ตอนหน้าอยากคุยก็ค่อยคุย คุยสั้นคุยยาว แล้วแต่เราเลย กุว่าเป็นตัวของตัวเองดีกว่า ยังไงที่สำคัญที่สุดก็คือเนื้องาน แต่ถ้านักอ่านมีรีแอค เขาเม้นท์ถามนั่นนี่ กุว่าเอามาเป็นประเด็นคุยก็ดีนะ

>>395 กูมีคุยบ้างนะ แต่ไม่ได้คุยทุกตอน ส่วนใหญ่ก็เป็นการให้ข้อมูลเพิ่มเติม แล้วมีโรงละครเล็กบ้าง

Ky ถ้ามีคนมารีวิวงานมึงยาวแบบยาวมากกกกกกกกกกกกกก ราวกับยกมาทั้งเรื่อง ชอบซีนไหน ไม่ชิบซีนไหน แบบดูรักงานมึงมากกก พวกมึงจะชอบไหมวะ หรือแค่อยากได้สั้นๆพอให้รู้ว่าชอบ กุอยากรู้ใจนักเขียนว่านักอ่านรีวิวควรประมาณไหน ที่นักเขียนไม่เกลียด

>>399 เอาจริงๆ กูได้หมด กุเกลียดพวกแบบไม่พูดอะไร แต่กดกูดาว1มากกว่า ได้แต่มองเอ๋อๆ 555

>>400 ที่โดนกดดาวเดียว ปกติมึงเปิดให้คนนอกที่ไม่ได้มีอีบุ๊ค กดรีวิวด้วยเปล่า

>>401 นิยายฟรีน่ะ หรือว่าโดนหมั่นไส้55

>>402 มีโอกาส แต่คิดแง่ดี บางทีอาจแค่มือลั่นกดผิด

>>400 โหดว่ะ ให้ดาวเดียวนิยายฟรี เป็นความหมั่นไส้ล้วนๆเลย

//กุไปเจอในทวิตนว. ที่หวีดยาวชื่นชมเยอะแล้วนว.คนนั้นอึดอัดเหมือนโดนบังคับให้มาตอบ
เจอแบบนี้ใจคนหวีดนี่เหลวเลย กลับกันถ้ากูไปรีวิวยาวๆแล้วเจอนข.ตอบแบบนี้ จากรักกุก็เปลี่ยนเป็นซาแซงอ่ะ

ขอเทคนิคเขียนNC+++หน่อย เห็นส่วนใหญ่โดนกรวยโตๆกระแทกจนแหกแบบเจ็บ อยากเขียนแบบใช้นิ้วใช้มือจนนางเอกฟินตัวแตกไปเลยบ้าง

>>405 เน้นบรรยาย อย่าเน้นเสียงเยอะ เล้าโลมจากบนลงล่างหรือล่างขึ้นบน ใส่ความคิด ตลค. ลงไปในบรรยาย

>>406 ความคิด ตลค. ควรเป็นฝั่งหญิงฝั่งชายมากกว่า นี้เลือกจากแนวนิยายด้วยปะ เพราะกลุ่มคนอ่านไม่เหมือนกัน

>>407 แล้วแต่กลุ่มลูกค้าเลย

เออ ถ้าเราเขียนนิยายnc เป็นเรื่องแรกเน้นเอาแฟนคลับ แล้วต่อมาเขียนแนวปกติ รี้ดเขาจะคาดหวังว่าเราจะเขียนnc ตลอดไปไหม

>>409 คาดดิ มึงเรียกกูมาด้วยNC อ่ะ

>>409 แยก นปก แต่ใช้ไอดีเดิม

>>407 ลูกค้ามึงเป็นลูกค้าชายหรือหญฺิงก็ให้ใส่ความคิดของฝั่งนั้นเพื่อความอินในการอ่าน ส่วนแนวมันก็ไปได้ทุกแนวที่เป็น NC นะ ยกเว้นสังคมในนิยายมึงไม่เปิดกว้างเรื่องบนเตียง เหนียมอายอะไรทำนองนี้

>>412 ยกตัวอย่างเช่น แนวจีนโบ ที่ผู้หญิงต้องกุลสตรีระดับหนึ่ง มันจะมาใช้ท่ากลีบบุปผาขึ้นขย่มศิลาผงาดงี้มันก็ดูไม่ดี ก็ต้องให้ฝ่ายชายนำไป ส่วนฝ่ายหญิงก็ใช้ท่าประตูหนีบมังกรเพื่อให้มังกรมันคำรามพ่นสายชลพิสุทธิ์ออกมาเร็วๆ ประมาณนี้พอได้อยู่ พระเอกก็จะได้ฟินด้วย

>>413 นอกเรื่อง กุไม่เคยอ่านจีนโบที่บรรยายเอนซี เปิดโลกกับชื่อท่ามากเลยว่ะ

>>414 กุอ่านมาเยอะแยะ ไม่เคยมีบอกชื่อท่านะ5555 ต้องถาม 413 อ่านเรื่องไรวะ มาช่วยแถลงไข55

Ky พวกเพจรีวิวนิยายต้องจ้างหรือมีคอนเนคชั่นป่าว​หรือถ้านิยายสนุกเขาถูกใจเขาก็รีวิวให้ไม่จำเป็นต้องรู้จักคนเขียน

>>416 มีทุกอย่างที่มึงพูด จ้างมี รีวิวเอง หรือ สนิทคอนเนคชั่น

>>415 กูกลัวสแปม เลยต้องใช้ชื่อท่าแทนบทบรรยายไง กูรู้พวกมึงเข้าใจว่ากูต้องการสื่ออะไร อันนี้แค่ยกตัวอย่างโดยใบ้ชื่อท่า จีนโบส่วนใหญ่พระเอกจะเป็นคนกระทำ นางเอกก็อิยาด้าา ดาเมะเตะ หรือบางเรื่องก็นอนเป็นท่อนไม้ไป

>>418 อ๋อโอเค 5555555555 กุอ่านชื่อแล้วแม่งจะขำก็ไม่กล้า นึกว่ามันมีบรรยายชื่อท่าจริงจังเดี๋ยวขำละจะกลายเป็นบุลลี่ไป

ถามโง่ ๆ คือกุอยากเขียนโป๊แบบ explicit เต็มพิกัด ใช้คำตรง ๆ ไม่เลี่ยงอะไรทั้งสิ้น ตอนนี้กุสามารถลงเว็บไหนได้บ้างวะ ที่จะไม่โดนแบน 555

ถามโง่ ๆ คือกุอยากเขียนโป๊แบบ explicit เต็มพิกัด ใช้คำตรง ๆ ไม่เลี่ยงอะไรทั้งสิ้น ตอนนี้กุสามารถลงเว็บไหนได้บ้างวะ ที่จะไม่โดนแบน 555

เอ้า แม่งเด้งซ้ำเฉย โทษ ๆ

>>420 ลงแอพดำไง ตอนเขียวโดนดรม่า พรีเซ้นตัวเองอยู่ มีหมวด pwp ตรงๆ เลย

กูขอถามอะไรโง่ๆหน่อยนะ พอดีกูคิดจะเขียนนิยายเรื่องนึง พล็อตดราม่าน้ำเน่าละครไทยเหี้ยๆเลย ประมาณว่าพระเอกมีคู่หมั้นที่ทางบ้านหาให้อยู่แล้วตั้งแต่เด็กๆ เป็นการตกลงของผู้ใหญ่สองฝั่ง พระเอกไม่ได้รักหรือตกลงด้วยตัวเองแต่ก็ให้เกียรตินางตามประสาคู่หมั้น จนฮีมาเจอนางเอก ฮีก็ชอบนางเอกแต่ติดที่ฮีมีคู่หมั้นอยู่เลยไม่กล้าออกตัวแรง แต่ใจน่ะชอบนางเอกไปหมดทั้งใจแล้ว ส่วนคู่หมั้นก็รักฮีมากๆๆๆๆๆๆๆๆ บ้านสองบ้านก็กำลังทำธุรกิจร่วมกันจะให้เลิกกันทางบ้านพระเอกพังแน่ พ่อแม่ไม่ยอมด้วย ฝ่ายนางเอกก็ไม่ใช่คนที่จะเอามาเชิดหน้าชูตาได้ คำถามของกูก็คือจะให้พระเอกเลิกกับคู่หมั้นยังไงไม่ให้ดูเป็นคนเหี้ยวะ

พล็อตตอนแรกที่เคยคิดๆไว้คือแต่งกับคู่หมั้นไปซักระยะตามที่ผู้ใหญ่ต้องการแล้วหย่า แต่พอดีไปเห็นการด่าว่าผู้ชายเป็นเหี้ยไรกับรักแรกนักถึงทิ้งเมียทิ้งลูกเพื่อไปคบกับคนที่เป็นรักแรกกูก็ใจแป้วว่ะ ระหว่างพระเอกแต่งงานไปนางเอกกูหลุดไปจากวงโคจรเลยนะ หนีไปต่างประเทศไม่ติดต่อไม่สานสัมพันธ์ ไม่มาเป็นเมียน้อยหรือมือที่สาม แต่พระเอกนี่สิเป็นฝ่ายดิ้นรนหาทางหย่าเอง ถ้าจะจบแบบทางใครทางมัน พระเอกแต่งงานไปแล้ว นางเอกหาคนใหม่มันก็ได้อยู่หรอก แต่พระเอกกูจะทุกข์ทรมานเพราะแต่งกับคนที่ไม่ได้รักไปตลอดชีวิตแถมต้องมาดูนางเอกไปกับคนอื่นแบบตาละห้อยน่ะสิ เขียนแบบนั้นแล้วสงสาร แต่ก็ไม่อยาก romanticize การมีชู้หรือนอกใจน่ะ

>>424 ให้คู่หมั้นเป็นสาวแกร่ง รู้ว่าพระเอกไม่มีใจให้ นางก็เทไปหาผู้ใหม่ ได้ปะ?

>>424 กุสงสารคู่หมั้นพระเอกตั้งแต่เริ่มเลย เสียเวลาทั้งชีวิตเลยนะน่ะ ถ้าจะจบดีก็คงต้องกาคู่ที่เหมาะสมให้นางด้วย

>>425 >>426 คู่หมั้นนางรักพระเอกมากๆเลยน่ะ นางโดนทางบ้านบอกว่านี่คือคนเป็นสามีในอนาคตนาง นางก็ทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของพระเอก สถานะทางบ้านนางสูงกว่าด้วยเลยออกแนวเห็นพระเอกเป็นของตัวเอง บ้านกูจะบีบบ้านมึงตอนไหนก็ได้ พระเอกก็ต้องยอมเป็นลูกไก่ในกำมือนางมาตลอด เป็นจุดที่ทำให้พระเอกไม่สามารถรักนางได้ซักที ที่พระเอกไปมีใจให้นางเอกนางก็รู้นะ แต่แล้วไงอะ ของกูก็ต้องอยู่กับกูสิ กูสั่งให้มึงเลิกกับอีนั่นแล้วแต่งกับกูมึงก็ต้องทำเดี๋ยวนี้เลย อะไรประมาณนั้น แต่แต่งไปก็พังทุกฝ่าย นางเอกก็ตีจาก พระเอกก็ทรมาน คู่หมั้นก็ทรมาน บอกแล้วว่านี่มันดราม่าขมปี๋น้ำเน่าโคตรๆ 555555555555555

>>424 อย่างที่425มันบอก คนที่มีผลต่อเลเวลความฉอดของเรื่องมากที่สุดคือคู่หมั้นหรือเมียแต่งนี่แหละ
คนจะถามมาว่า แล้วคู่หมั้นผิดอะไรรร ทำไมไม่บอกก่อนแต่งจะได้ไม่ต้องแต่ง ผู้หญิงเสียหายบลาๆ
ดังนั้นต้องให้คู่หมั้นออกมาเทคแอคชั่นเยอะๆ เช่นเป็นฝ่ายตระหนักรู้เองว่าพระเอกไม่มีใจรักไปก็เจ็บเลยขอเลิก หรือไปเจอรักใหม่เลยเข้าใจว่าที่รักกับพระเอกคือพี่ชาย รักคนละแบบกับผู้ใหม่
แต่ต้องห้ามพระเอกกับเมียเน้ดกันนะ ในใจมีนางเอกแต่ไปเน้ดเมียตีทะเบียนไม่ได้นะ พระเอกต้องหวงตัวไว้ให้นางเอกคนเดียว

>>427 แม่มค่ดขมเลย5555

>>428 คงต้องเย้ว่ะ เป็นภาคบังคับ แต่หลังการเย้สภาพจิตใจพระเอกแย่โคตรๆถึงขั้นต้องอ้วกออกทุกครั้ง ให้คนอ่านรู้กันไปเลยว่าสุขภาพจิตพระเอกพังหมดแล้ว เบรกดาวน์กันไปเลยทั้งพระเอกและคนอ่าน 55555555555555555

>>424 เป็นกู กูเขียนให้คู้หมั้นเป็นนางเอกนะ ปล่อยผู้ชายกากๆ ไป

ไม่รู้ว่าในนี้ อ่านป่ะ I Don't Love You Anymore นางเอกเป็นคู่หมั้นกันมานาน คู่หมั้นแม่งยังไงก็ไม่รัก โอเคกุพอมีผัวใหม่ อีคู่หมั้นหอนแล้วหอนอีก สะใจดี เขียนฟีลนี้ เหมือนเห็นคนเหี้ยทำคนหนึ่งเจ็บแต่ได้ดีมีความสุข

เขียนฟีลนี้ เหมือนเห็นคนเหี้ยทำคนหนึ่งเจ็บแต่ได้ดีมีความสุข หมายถึงพล็อตมึงน่ะ

>>430 ยิ่งสงสารคู่หมั้นมากกว่าเดิมอีก ไม่ได้รู้สึกสงสารพระเอกมึงเลย เอาเป็นคู่หมั้นก็ไม่รักพระเอกเหมือนกันดีกว่ามัน อยู่แบบฟีลเพื่อนกัน แต่ก็หย่าไม่ได้ เพราะเหตุผล เมียก็มีรักฝังใจ คนอื่นที่รอวันได้สมหวัง มึงจะมาเขียนพระเอกฟีลช็อกช้ำ คนเดียวกุว่ากุคงสาป สาปมึงนั่นแหละคนเขียน555

>>433 แต่พล็อตกูถ้าอยู่กันไปมันต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งลุกมาฆ่ากันทิ้งเพราะสุขภาพจิตพังแน่นอนว่ะ ไม่พระเอกก็เมียพระเอกนี่ล่ะที่จะลงมือ ฝ่ายนึงอยากเลิก อีกฝ่ายไม่อยากเลิก ทนอยู่กันไปให้พังกันไปหมดถึงจะดีงามตามมาตรฐานชีวิตคู่ 5555555555555

>>435 ถ้ามึงตั้งธงแบบนี้ มึงเทิร์นเขียนปนวผัวเมียละเหี่ยใจเหอะ ให้สุดท้ายแล้วพระเอกมันรู้ใจตัวเองว่าอ้าว กุรักเมียกุนี่หว่า มันส์กว่าเยอะนะมึง แถมเหมือนมึงบอกมาขนาดนี้ เมียก็เด่นอะ มึงเก็บอีนางเอกคนที่พระเอกรักเข้ากรุไปเลย แล้วมึงมาเขียนผัวเมียตีกันดีกว่า

>>424 มึงเขียนเอาตังหรือเอาอุดมการณ์ พล็อตแบบนี้ไม่ว่ามึงหาทางลงยังไง พระเอกก็เป็นคนเหี้ยเพราะพล็อตนำมาแต่ต้นเรื่องปูมาแย่อยู่แล้ว 'พระเอกไม่ได้รักหรือตกลงด้วยตัวเองแต่ก็ให้เกียรตินางตามประสาคู่หมั้น' เหตุผลสำหรับกูแบบนี้ไม่เรียกให้เกียรตินะ ยอมแต่งเพราะเหตุผลทางอื่น ทำอีกคนเสียเวลาชีวิตเพราะรักญอีกคน ถ้าให้เกียรติจริง อีพระเอกต้องปล่อยคู่หมั้นไปแต่แรก กูไม่มองว่าดีนะ เพราะฉะนั้นมึงก็เขียนไปเลย ให้คู่หมั้นมันรักพระเอกนั่นแหล่ะ ในเมื่ออยากเขียนแนวขมก็ขมให้สุด อย่าใจบางเพราะคำด่านักอ่านที่ (จะเข้ามา) อินและด่าเอามัน นิยายบางเรื่องขายดีขายปังเพราะคำด่าเยอะแยะ

>>436 กูอยากให้ออกแนว Anata ga Shitekurenakutemo มากกว่า ไม่รู้ว่ามีคนเคยอ่านมั้ย เรื่องนี้นางเอกพระเอกแต่งงานแล้วทั้งคู่ แต่ชีวิตคู่กำลังพัง มีปมดราม่าจากทางฝั่งผัวและเมียของพระเอกนางเอกเลย พระเอกนางเอกเหมือนคนที่เหนื่อยกับคู่แต่งงานของตัวเองแล้วมาเจอกันเลยเหมือนได้เยียวยากันเพราะมีอะไรคล้ายๆกันจนรู้สึกดีต่อกัน แล้วมันก็มีความชิบหายตามมาเป็นลูกโซ่เพราะแต่ละฝั่งก็มีพันธะแล้วทั้งคู่น่ะ

แต่ถ้ากูเขียนแนวผัวเมียละเหี่ยใจ มึงจะได้นิยายที่ป่วยทางจิตเรื่องนึงจนอยากพาตัวละครไปพบจิตแพทย์แทนเอานะ 5555555555555555

>>437 เขียนเอาตังสิวะ อุดมการณ์แดกไม่ได้
แต่อ่านที่กูบอกป่ะเนี่ย พระเอกมันอยากเลิกใจจะขาดแต่ทางบ้านไม่ยอมให้มันเลิก อีคู่หมั้นก็ไม่ยอมเลิก เอานางเอกเข้าบ้านพ่อแม่พระเอกมันก็ไม่ยอมรับ ไม่งั้นก็มีอีกทางคือให้มันหนีไปกลางคันเลย ทิ้งคู่หมั้นไว้ดื้อๆแบบนั้นนี่ล่ะ

>>438 เคยอ่าน แต่มึงจะเขียนได้ถึงขั้นนั้นหรือเปล่า ที่จะจูงใจให้คนอ่านอยู่ฝั่งพระเอกได้

แต่กูคิดอีกที นักอ่านไทยบางคนก็ไม่ได้คิดอะไรลึกซึ้งหรอก มึงตั้งธงใครเป็นพระเอกนางเอกมาก็เชียร์คู่นั้นแหละ

>>440 นั่นล่ะ กูยังกังวลอยู่ว่ากูจะมือถึงรึเปล่า หรือกูควรช่างแม่งแล้วน้ำเน่าไปให้สุดทางเลยดีวะ เอาให้คนตามด่าแบบอีราสต้า 55555555

>>430 มึงเข้าทำนองรักเธอคนเดียวแต่ไปเสว ไปเน้ดคนอื่นนี่หว่า ค่ดขม มึงมีนข.คนนึงดังมากกเขียนประมาณนี้แบบมึงเลย พอ.คลั่งรักนอ.แต่เลิกกันไป พอ.เลยไปหาสาวที่หน้าหุ่นผมเหมือนนางเอกมาเน้ดแทนแบบให้หันหลังปิดไฟสลัวเห็นแต่หุ่นกับผมแล้วเวลาเน้ดก็นึกถึงนอ.
ซีนนั่นมีทั้งคนเข้าใจและคนรับไม่ได้ กระแสฉอดหลั่งไหล ด่าระงมกันข้ามปี แต่ก็เป็นความสนุกแบบสะเทือนใจไปอีกแบบคนชอบมันก็มีคนชังก็มี ถ้ามึงจะเลือกมาทางนี้ก็ขอให้มึงรับให้ได้กับคำด่าและเสียงตอบรับนะ

>>443 กูไม่แน่ใจว่ามันจะเสียวนะ เพราะแม่งเป็นหน้าที่ที่ต้องทำคือผลิตทายาท ยังคิดๆอยู่เลยว่าทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ(หมายถึงได้เย้กับเมีย) วันนึงพระเอกแม่งก็ไม่แข็งไปเองเพราะสุขภาพจิตแย่ไปหมดจนไม่มีอารมณ์จะเย้แล้ว

แต่ถ้ากลับพล็อตกันเป็นนางเอกโดนทางบ้านบังคับแต่งกับคู่หมั้นตั้งแต่เด็ก ใจคิดถึงแต่พระเอกในระหว่างนอนกับผัว โดนเสร็จลุกไปอ้วกเพราะความเสียหายทางใจ มันจะสร้างความน่าสงสารมากกว่าป่ะวะ

>>444 สำหรับกู กูว่าไม่สงสารพระเอกเลย เอาตัวเองไปอยู่ในสถาณการณ์กล้ำกลืนเอง ถ้าพระเอกมึงรักนางเอกจริงต้องยอมทิ้งทุกอย่าง ถึงจะมีข้ออ้างว่าต้องแต่งกับคู่หมั้นเพราะมีผลต่อธุรกิจ มันก็จะมีคำถามว่าแล้วทำไมพระเอกไม่วางแผนเก็บเงินเก็บทองไปตั้งตัวกับนางเอกแล้วตัดขาดออกจากบ้านไปเลย ทำไมต้องยอมให้พ่อแม่จับคลุมถุงชน มีหลายเรื่องที่กูเห็นว่าพระเอกยอมตัดจากบ้านเพื่อมาหานางเอก อันนี้จะดูมุ่งมั่นกว่าเยอะ และอย่างที่โม่งบนๆ บอกว่าถ้าให้เกียรติคู่หมั้นจริงก็ต้องยอมปล่อยให้คู่หมั้น ไม่ใช่ยอมแต่งแล้วปล่อยให้คู่หมั้นกลายเป็นเมีย เสียเวลาชีวิตทั้งสองฝ่าย

กูดูจากที่มึงหาเหตุผลมาตอบโม่งเพื่อจะเขียนพล๊อตนี้ให้ได้ แปลว่ามึงอยากเขียนใจจะขาด งั้นมึงก็เขียนไปเลย แล้วมาดูกันว่าพล๊อตของมึงจะไปได้ไกลแค่ไหน อาจจะขายดีแต่โดนฉอด หรือขายไม่ดีและโดนฉอดก็ได้ โม่งในนี้ไม่สามารถให้คำตอบมึงได้เท่าคนอ่าน

>>444 ขอเสริมว่า ถ้าจะโชว์ความมุ่งมั่นของพระเอกที่มีต่อนางเอก มึงต้องทำให้พระเอกฉลาดจนสามารถจูงใจพ่อแม่และครอบครัวคู่หมั้นได้ว่า ถึงไม่แต่งกันแต่ก็สามารถร่วมธุรกิจกันได้ นำพาธุรกิจไปรอด ไม่ใช่ว่าต้องแต่งเท่านั้นธุรกิจถึงจะไปรอด ครอบครัวพระเอกไม่มีปัญญาหาพาร์ทเนอร์อื่นแล้วเหรอถึงต้องมาแต่งกับครอบครัวนางเอก หรือตัวพระเอกไม่มีปัญหาหาพาร์ทเนอร์อื่นมาให้ครอบครัวเหรอ ถึงต้องง้อครอบครัวคู่หมั้น มันทำให้พระเอกดูอ่อนด๋อยมากกว่าเดิมอีกมั้ยวะ

>>444 มึงจะเขียนเอาตัง มึงหยุดความคิดนี้เดี๋ยวนี้เลยมึงงงงงง เดี๋ยวจะสงสารจนไม่อ่านนะเว้ย ถ้ามึงสลับไปให้เป็นนางเอก

>>446 จะว่าไงดี อารมณ์แบบทางฝั่งคู่หมั้นเป็นอีลีท ฝั่งพระเอกเป็นอีลีทเหมือนกันแต่กำลังถังแตก เหมือนโรสในไททานิคน่ะ บ้านกำลังจะล่มจมเลยต้องแต่งกับคู่หมั้นเพื่อปลดหนี้ แต่คู่หมั้นแม่งก็นิสัยเหี้ยเหลือเกินจนชอบไม่ลงฟีลๆนั้นล่ะ พล็อตนี้ผุดขึ้นมาเพราะกูดูไททานิคเมื่อคืนแล้วลองคิดดูว่าถ้าพระเอกเป็นฝ่ายอยู่ในสภาพแบบนี้จะเป็นยังไง 555555555555555555

แต่คำแนะนำมึงดีนะ เดี๋ยวกูลองเอาไปตบๆดู ยังไงมันก็ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ใจนึงกูก็อยากให้มันน้ำเน่าสุดๆแบบคนตามด่าไอ้ชาติชั่ว แต่อีกใจกูก็สงสารพระเอกของกูเหมือนกัน

>>447 พอเป็นนางเอกแล้วทำไมได้อภิสิทธิ์ความสงสารมากกว่าวะ 555555555555555555555

>>448 คนอ่านก็เยอะ เอาตัวไปจิ้นเป็นนางเอก มึงคิดว่านอ.จะจอยมั้ยอะ กุว่าทนอ่านไม่ได้เยอะแน่ พอคนบอกปากต่อปาก มึงอาจดัง ดังแบบที่ นอ. สะกิดกันว่าให้เลี่ยงอ่ะดิ ไม่เชิงว่าจะแค่สงสารหรอกนะเมิง อีกอย่าง ยังมีนอ.บางส่วนที่ไม่อ่านสาวไม่จิันอีก มึงมาเวย์นี้ มึงโดนกรองนอ. ออกไปเยอะเลยนะเว้ย

>>448 ถ้ามาทรงบ้านพระเอกถังแตกความน่าอ่านลดลงไปเยอะ มึงสังเกตมั้ยว่านิยายพระเอกเหี้ยส่วนใหญ่พระเอกมันจะมีเงิน มีอำนาจ บ้านรวย มันเลยทำอะไรแบบไม่แคร์ แต่พล๊อตมึงบ้านพระเอกถังแตก ไม่ทรงแบด ไม่แดดดี้ นักอ่านไม่หวีดแล้วหนึ่ง ยิ่งเขียนให้โดนคู่หมั้นตามจิกตามหึงโดยที่พระเอกสลัดทิ้งไม่ได้เพราะการเงินที่บ้านค้ำคอ มันโคตรloserเลยว่ะ ดูยังไงก็ไม่น่าเชียร์ ไม่น่าสงสารเลยเว้ย

KY เม้นในเม้ดมันขึ้นมั้ยว่าคนนี้ได้ gift code หรือขึ้นแค่ มีแล้ว เฉย ๆ

>>451 ขึ้นนะ แต่เหมือนจะต้องดูในเว็บ ถ้าในแอพเหมือนจะไม่ขึ้น

>>427 กุไม่ขมอ่ะ แต่เอาใจช่วยพระเอกนางเอกไม่ได้จริงๆ ต่อให้นางเอกจะไม่เอาค่ะ จะตีตัวออกห่าง แต่ก่อนมันจะรักกับพระเอกมันต้องมีโมเม้นท์อ่ะ แล้วกุอดจะเอาใจเข้าข้างคู่หมั้นไม่ได้ ยิ่งมึงเขียนให้นางดูจะบีบบังคับพระเอก ใช้อำนาจ จนพระเอกรักไม่ได้ ยิ่งรู้สึกเหมือนโยนบทร้ายให้นาง T_T

>>430 อันนี้ยิ่งแย่ โคตรสงสารคู่หมั้นเลย กุเหม็นนางเอกตั้งแต่อ่านพล็อตแล้ว แง ขอโทษจริงๆ 55555555

>>450 กูอ่านพวกการ์ตูนที่พระเอก loser เยอะอยู่นะ อ่านไปด่าไปว่ามันจะเป็นผู้เป็นคนได้ตอนไหนวะ พอมันพัฒนาตัวได้ก็ดีใจกับมัน

แต่ก็มาคิดนะ พล็อตเดียวกันด้วยเงื่อนไขเดียวกันเลยแบบที่กูบอกว่าลองกลับพล็อตด้านบนดู แต่พล็อตฝั่งผู้หญิงเจอสถานการณ์แบบนี้จะได้รับความเห็นใจมากกว่า ส่วนพล็อตฝั่งผู้ชายจะโดนด่าว่า loser แทน นี่เพราะผู้ชายโดนบีบให้รับความคาดหวังที่ต้องตอบสนองคู่แต่งงานในด้านการเงิน ความมั่นคงทางชีวิตคู่ไรงี้ด้วยป่ะ พอผู้ชายไม่สามารถทำอะไรได้เลยก็จะโดนด่าไป ต่อให้โดนฝั่งนั้นบีบบังคับ กดขี่ข่มเหงยังไงฝ่ายชายก็โดนด่า แต่พล็อตฝั่งผู้หญิงที่ต้องพึ่งพิงฐานะการเงินของบ้านผัวจนไม่สามารถทำอะไรได้ ต้องยอมแต่งงานทั้งที่ไม่รักกลับกลายเป็นเรื่องปกติแทน

>>450 กุเห็นด้วยกับความเห็นนี้ พล็อตน้ำเน่าจะขายดีคือมันต้องพาฝัน เลวได้แต่ต้องฉลาด ควบคุมทุกสถานการณ์ได้ ปกป้องนางเอกได้ แต่พล็อตนี้คือรวมความลูซเซอร์อ่ะ ต่อให้พระเอกหล่อเน้ดดีแค่ไหนก็ไม่ไหวจริงๆ กุอ่านแล้วก็เชียร์ให้มันไปได้กับนางเอกนะ คู่หมั้นควรไปเจอผู้ชายที่ดีกว่าไอ้ขี้แพ้แล้วยังเสือกไม่ซื่อสัตย์นี่อีก 55555

>>455 แต่พระเอกมึงอะ มันไม่ได้เป็นแบบอีพวกนั้นเลยนะ พวกนั้นมันขี้แพ้ แล้วเป็นคนดีนะ 55555 ไม่ได้ทำร้ายใครทางอ้อมแบบพระเอกมึงอะ มันยังน่าเอาใจช่วย แต่อ่านมานี่ กุเอาใจช่วยไม่ลงเลย เย้เขาแล้วมาอ้วก กุอ้วกพระเอกก่อน

>>439 เออ สิ่งที่กูจะสื่อคือแบบ >>445 >>446 นี่แหละ ถ้าพระเอกมึงรักคนรัก (aka นางเอกของมึง) จริง มันไม่ควรให้คนอื่นมามีอิทธิพลเหนือความรัก ต้องทำทุกวิธีทางพิสูจน์ตัวเองเพื่อความรัก (แล้วกูจะอินพล็อตทำไมก่อน 555) มึงเกทแล้วมั้ย กูถึงบอกว่าถ้ามึงสงสารพระเอก มึงมาเวย์นี้ไม่ได้นะ โดนอ่านสาปอานแน่มึง ไม่กล้าเลิกกับเมียแต่งเพราะกำลังจะถังแตก ก็เกาะเขาแดกดีๆ นั่นเอง คู่หมั้นน่าวงวารไปอีก สลับเอาดิ เอาคู่หมั้นขึ้นแท่นเป็นนางเอก ส่วนนางเอกมึงสลับเป็นนางร้ายเอา ถ้าเป็นแบบนี้คนอ่าน (แบบกู) อาจจะเอาใจช่วยคู่หมั้นมึงชิบหายเลย ถ้ามึงมือไม่ถึง โน้มน้าวใจให้คนอ่านเอาใจช่วยพระเอกไม่ได้ เลี่ยงโดนด่ายาก

>>457 กูเนี่ยอยากให้มัน loser ไปในระดับเดียวกับอีดอกนรกด้วยซ้ำ แต่มันคงไม่ใช่นิยายรักขายฟินละ เป็นนิยายจิตป่วยแทน เจ็บป่วยทางจิตกันทั้งเรื่องไปเลย

>>459 ดูทรงมึงอยากเขียน แต่มึงทำใจด้วย มึงบอกจะเอาตัง กุห่วงตรงนี้ไง ว่ามันไม่ได้ขายฟินแบบที่นอ.ส่วนใหญ่ต้องการ แต่จะว่าดราม่า หน่วงหัวใจ มึงเอาตัวพระเอกเป็นแกน แต่นักอ่าน มีสิทธิ์จะยี้พระเอกก็สูงอะ มึงจะเอาตังตรงไหน

ถ้าเขียนพล็อตนี้ กุอยากให้จบแบดเอน แบบพระเอกไม่เหลือใคร เมียก็ไม่เอา นางเอกก็มูฟออน ชนะใจตัวเอง ไม่เอาหร๊อกคนแบบนี้ ถ้าเอาแบบนี้กุว่านักอ่านบางส่วนชอบนะ สะใจ

>>460 กูก็ไม่ได้หวังเอาตังอะไรมากมายหรอก กูแค่ชอบทำร้ายใจคนอ่านเฉยๆ อยากได้ตังมั้ยมันก็อยากนะ แต่กูก็อยากทำให้คนอ่านเจ็บปวดไปด้วยพร้อมๆกัน กูปรึกษาพวกมึงก็โอเคนะ ได้แนวคิดเพิ่มขึ้นเยอะ นิยายกูตอนนี้มันไม่น่าจะเป็นนิยายรักแล้ว แต่เป็นดราม่าล้วนไม่ชวนอ่านเลย

ส่วนไอ้พล็อตตั้งต้นที่อีกฝั่งมีเจ้าของอยู่แล้ว ต่อให้รักหรือไม่รักก็ช่าง แต่ถ้าไปแทรกกลางก็เป็นคนเหี้ยอยู่ดีสินะ ไททานิคก็พล็อตแบบนี้เลยนะ แต่คนอินกับความรักของแจ็คกับโรส โรสบ้านถังแตก อยู่กับคู่หมั้นเหี้ยๆไม่มีความสุข โดนกดใต้ตีนตลอดให้สำเหนียกว่าที่มึงชูคออยู่ได้ก็เพราะเงินกู เจอแจ็คเลยเกิดเป็นความรัก ถึงจะแค่สั้นๆแต่ตอนจบก็กลับมาอยู่ด้วยกัน แต่พอกลับฝั่งมาเป็นผู้ชายเจอสถานการณ์แบบนี้บ้างโดนด่าไม่มีชิ้นดี

>>462 มึงต้องเข้าใจบริบทสังคมก่อนดิ พล็อตแจ็คกับโรสถ้าเอามาเขียนเป็นแนวปัจจุบันก็มีแนวโน้มที่นางเอกจะโดนฉอดได้นะ แต่ในหนังอ่ะสังคมมันเป็นยุคที่ผู้หญิงถูกกด ผู้ชายเป็นใหญ่ มันถูกบีบให้ต้องพึ่งพาผู้ชายอยู่แล้ว ความรักของสองคนนี้มันเลยได้รับความเห็นอกเห็นใจ แถมตัวหนังมันก็ยี่สิบสามสิบปีแล้วป่ะ ยุคนั้นคนยังไม่คิดไรมาก เหมือนละครน้ำเน่าสมัยก่อนนั่นแหละ คนดูก็อินกับพระเอกที่ทิ้งนางร้ายซึ่งเป็นคู่หมั้นมาหานางเอกเจ้าน้ำตาเหมือนกัน

>>462 กูคิดว่ามึงเริ่มมาพยายามจะหาข้ออ้างให้พระเอก ทำเรื่องเหี้ยโดยไม่รู้สึกผิดละ ถ้ามึงตั้งต้นด้วยความรู้สึกนี้ มองตัวละครแค่ด้านเดียวว่าพระเอกกุน่าสงสารจังว่ะ เนี่ยมันเลยต้องมีนางเอกให้ได้ แต่ตัวละครอื่นที่จะได้รับความเจ็บช้ำ ห่าเหวไรมึงก็ไม่สนหรือเปล่าวะ?

>>463 ไม่ได้แค่ในยุคนั้นหรอก ต่อให้เป็นพล็อตนี้เกิดขึ้นในยุคปัจจุบันเลย ฝั่งหญิงก็จะได้รับความเห็นใจมากกว่าอยู่ดี ทั้งๆที่บริบทสังคมไปไกลกว่ายุควิคตอเรียนแล้ว

>>464 กูแค่อยากทำร้ายจิตใจคนอ่านเฉยๆน่ะ เห็นป่ะ บอกแค่พล็อตคร่าวๆ รายละเอียดนิดเดียวพวกมึงยังหัวร้อนเลย เขียนจริงจะขนาดไหน จะว่ากูนิสัยเหี้ยก็ได้นะ แต่กูบอกแล้วว่ากูชอบทำร้ายจิตใจคนอ่าน 55555555555555555

>>465 มึงเข้าใจผิดแล้วมั้ง อย่างนี้ไม่ได้ทำร้ายจิตใจคนอ่าน ถ้าจะทำร้ายจิตใจคนอ่าน มันต้องเป็นโศกนาฏกรรมที่สงสารตังเอง แต่นี่มึงสร้างแต่ความเกลียดชังอะสู

>>466 *ตังเอง=ตัวเอก

>>466 เอ้า กูบอกแค่คร่าวๆเอง นี่ยังไม่ถึง 30% ของเรื่องด้วยซ้ำ มึงคิดว่านี่คือทั้งหมดแล้ว???? ใจเย็นเถอะค่อยๆพูดค่อยๆจา

>>465 มันไม่ได้ทำร้ายจิตใจ ไม่ได้ขมไรเลยมึง อ่านแล้วหัวร้อนเพราะหงุดหงิด หมั่นไส้เฉยๆ ปนรำคาญด้วย ยิ่งถ้านางเอกเป็นสายเรียบร้อย ความรู้สึกคูณสองไปอีก อารมณ์เหมือนพวกหงิมๆ แต่จ้องเขี่ยเอาผัวชาวบ้านอ่ะ ถ้าอ่านในเว็บกุไม่ซื้อต่อแน่ๆ มันไม่ได้ประทับใจ ไม่ได้อยากเอาใจช่วย แต่ถ้ามึงเขียนเอามันส์ คนอ่านจะเทมึงก็ช่าง งานขายไม่ออกไม่เป็นไร กุว่าก็เขียนเลยเถอะ กุรู้สึกว่ามึงอยากเขียนมากๆ ก็พิสูจน์ตัวเองดีนะ ถ้ามึงพาพระเอกมึงไปรอด โด่งดัง ทำเงิน เชิ่ดได้เลยอ่ะ 5555555

>>468 แล้วกูใจร้อนตรงไหน กำลังดึงสติมึงอยู่เนี่ย ว่ามึงเข้าใจผิด

>>469 ก็ว่างั้นล่ะ

>>470 ทำร้ายจิตใจมันก็ไม่ได้มาแนวโศกนาฎกรรมที่สงสารตัวเอกอย่างเดียวก็ได้นะมึง หนังหลายเรื่องตัวเอกเหี้ยชิบหายแต่ตอนจบได้ดีมีเยอะแยะ ดูไปหัวร้อนไปว่าแม่งเหี้ยไรเนี่ย ก็ถือว่าทำร้ายจิตใจมึงที่เป็นคนเสพผลงานเหมือนกัน ให้จมดิ่งไปกับความรู้สึกแย่ๆน่ะ

>>465 พล็อตที่มึงคิดไม่ใช่การทำให้คนอ่านรู้สึกเจ็บปวดหรอก แต่มันคือการยั่วโมโหคนอ่านด้วยพระเอกนิสัยเหี้ยๆ มากกว่า จากใจคนที่อ่านพล็อตของมึงแล้วไม่ได้สัมผัสถึงความสงสารพระเอกอะไรทั้งนั้น ได้แต่คิดว่าคนแบบนี้มีอะไรดีวะ ทำไมคู่หมั้นถึงได้หลงมัน อยากได้มันมาเป็นผัวแบบนี้ แล้วจากการที่มึงบอกว่าเย้แล้วอ้วกทุกครั้ง แสดงว่าคู่หมั้นเป็นมาโซคิสม์เหรอวะ เย้ครั้งแรกแล้วอ้วกก็ยังอยากเย้ต่ออีก หรือเป็นซาดิสม์? ได้เห็นพระเอกตอนทรมานแล้วมันฟินมากๆ ถ้าแบบนี้ก็โอเคนะ มึงปูไปเลยว่าคู่หมั้นพระเอกเป็นพวกโรคจิต ชอบทรมานคนที่ตัวเองรักไรงี้ มันยังพอเชื่อถือได้อยู่ แต่ถ้ามึงเขียนให้เย้กันเพราะอยากได้ทายาท+คู่หมั้นไม่ได้เป็นโรคจิต ทำกิฟต์ดีกว่าไหม? กูแค่ลองออกความคิดเห็นเล่นๆ แต่ดูจากการที่มึงอยากเขียนพล็อตนี้ขนาดนี้ กูแนะนำว่าเขียนไปเลยเพื่อน แล้วไม่ติองสนใจตังค์ ไม่ต้องสนใจคำวิจารณ์ มึงแค่ฟินๆ กับความเกลียดชังของนักอ่านที่จะมอบให้กับนิยายมึงก็พอ เพราะงั้นสู้ๆ นะ

>>471 แล้วแต่มึงงงงงงงงเลยถ้างั้น เอาเลย เอาที่สบายใจ ถ้ามึงยังคิดว่า ที่มึงพล่ามมานั่นจะทำร้ายจิตใจนักอ่าน ไม่ใช่ทำให้นักอ่านเกิดความเกลียด ตามบายๆ

>>473 หมายถึง อารมณ์ในการอ่านนะ

>>472 >>473 ตามนั้นล่ะ แต่กูก็สนุกใช้ได้นะ เพราะแค่เล่าพล็อตคร่าวๆพวกมึงก็รุมเกลียดชังไอ้พระเอกกันไปแล้ว บันเทิงสำหรับกูอยู่นะว่าไม่ได้ แหย่คนอ่านให้หัวร้อนด้วยเรื่องเหี้ยๆนี่ของโปรดกูเลย พังกันไปให้หมดทุกคน

ตอนแรกมาปรึกษาบอกอยากเขียนหาเงินพอโดนวิจารณ์ถึงความบ้งของพล็อตก็หัวร้อนแล้ว เตรียมใจไว้เจอของจริงบนดินหน่อยนะ กุบอกเลยว่าแรงกว่าในโม่ง

>>475 อะไรของมึง ตอนแรกบอกอยากทำร้ายจิตใจคนอ่าน พอคนอื่นบอกว่านี่มันไม่ใช่การทำร้ายจิตใจคนอ่าน ก็มาบอกสนุกที่คนหัวร้อน ที่เห็นหัวร้อนนี่มึงตังเดียวนี่แหละ พยายามจะให้คนอื่นคิดแบบมึงให้ได้ ละมึงจะมาปรึกษาคนอื่นทำแมวไร

ส่วนตัวกูว่าเขียนไปเหอะ แนวนี้มันพล็อตมันก็ยอดนิยม ขึ้นอยู่กับมึงจะ convince คนอ่านให้เชื่อในตัวเอกได้มั้ย ถ้าทำได้ก็เป็นแบบเคสโรสกับแจ็คไง มันมีคนไม่ชอบอยู่ที่โรสมีชู้ แต่บริบทของโรสกับแจ็คมันก็ทำออกมาดี ทุกอย่างลงตัวทำให้คนดูซึ้งและอินได้ ถ้าแนวมีใจให้คนอื่นทั้งที่มีเจ้าของจะโดนฉอดทุกเมื่อก็ไม่ต้องเขียนไม่ต้องสร้างออกมาแล้ว

กูนึกถึงพวกวิจารณ์พล็อตหนังแฝดเมื่อเร็วๆนี้เลย หนังยังไม่ทันออก บอกพล็อตคร่าวๆแค่แฝดสาวชอบผู้ชายคนเดียวกัน เท่านั้นล่ะ มีคนตีโพยตีพายกันใหญ่ว่าหนังแม่งเฟติชแฝดยูริได้ทั้งพี่ทั้งน้อง แฝดไม่ได้ชอบคนเดียวกันตลอดอย่าหาทำ แต่พอหนังออกจริงก็ไม่ได้แย่อะไรเลยนี่หว่า หนัง coming of age อบอุ่นใจค้นหาตัวตนตอนวัยรุ่นเฉยๆ ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับมึงจะพาเรื่องไปทางไหนด้วย บังคับไปในทิศทางที่สามารถเอาคนดูให้อยู่หมัดได้มั้ย ถ้าไม่ได้มึงก็จะโดนรุมด่าแบบนี้ไง

ky ต่อ ป้าย best seller นี่นับยอดโหลดขายอย่างเดียวหรือนับเงินด้วยวะ ถ้าเอาแค่ยอดโหลด ตั้งราคาต่ำ ๆ ให้คนซื้อมาลองเยอะ ๆ ก็ติดแล้ว ?

>>479 ยอดโหลด ประมาณ 200 อาจมากกว่าหรือน้อยกว่านี้นิดหน่อย

เสริมอีกอย่างว่าหนังหลายเรื่องบนโลกที่พล็อตมีชู้ นอกใจ แต่ก็ยังเป็นหนังดีได้รับคำวิจารณ์ดีๆได้ ทั้งนี้ทั้งนั้นขึ้นอยู่กับว่ามึงจะสามารถทำให้คนอินไปกับตัวเอกได้แค่ไหน คนไม่ชอบแนวนี้มันก็มี แต่ถ้าแคร์มากไม่งั้นหนังแนวนี้ก็คงไม่ได้สร้างและจะโดนด่าทุกเรื่องเลยน่ะสิ กูอ่านได้ทุกแนว ถ้าจะมาแนวนอกใจคบชู้ต้องมีเหตุผลดีๆด้วย พิจารณาจากบริบทและความสมเหตุสมผลที่ผลักดันตัวละคร เช่นมึงเซ็ทให้พระเอก loser มีความพยายามแก้ปัญหาแบบห่วยๆ ออกมาดีมั่งไม่ดีมั่ง ถึงไม่ถูกใจคนเสพที่เห็นตัวละครทำอะไรโง่ๆ แต่มันสมเหตุสมผลไงเพราะตัวเอกมัน loser กรอบความคิดมันก็เป็น loser เลยคิดได้แค่นั้น จะขายพัฒนาการตัวเอกว่าจะเป็นผู้เป็นคนขึ้นมายังไง หรือจะดิ่งลงไปแบบเอาให้เหี้ยให้ไปสุดทางเลยแบบไอ้แม่เย คนอ่านชอบแนวตับพังดูชีวิตคนห่วยๆดิ้นรนแต่ยิ่งดิ้นแม่งก็ยิ่งดิ่งเหวก็มี อย่างน้อยก็กูคนนึงล่ะวะ แนวนี้มันจะออกแนวตามดูว่าไอ้ตัวเอกมึงจะหลุดพ้นความห่วยความเหี้ยของชีวิตได้ตอนไหน แต่ต้องทำใจนะว่ามึงจะโดนด่าหนักสุดๆและมันจะไม่แมสมาก ขนาดแค่เริ่มต้นมึงก็โดนด่าแล้ว

ถ้าอยากให้แมสได้เงินเยอะๆกูว่าไปเขียนแนวพระเอกคลั่งรักหล่อรวยตามรักนางเอกคนเดียวไม่ต้องมีมือที่สามง่ายกว่า ขายฝันกันไปเลยเอาให้สุดๆ แต่พล็อตน้ำเน่าผัวเมียนอกใจที่ได้เงินเยอะๆแบบนี้ควรเอาคู่หมั้นเป็นนางเอกว่ะ มึงจะได้คนอ่านอีกทาร์เก็ตนึงไปเลยที่ชอบเสพแนวผู้หญิงเลิกกะผัวห่วยหาใหม่เริ่ดๆหรือไม่ก็แนวขึ้นแบบหงส์ลงอย่างหมาทั่วๆไป แนวนี้คนอ่านด่ามั้ย...ด่า แต่คนตามอ่านมั้ย...ตาม หนังหรือนิยายที่ตัวเอกเหี้ยๆบนโลกมีเยอะแยะ เขียนไปเลยไม่ต้องรู้สึกผิด มึงมีสิทธิ์สร้างสรรค์งานตามความเห็นที่มาจากตัวมึงเอง แล้วก็รับคำวิจารณ์ให้ได้ก็พอ

แต่สำหรับพล็อตมึง กูว่ามันไม่ควร romanticize ว่าพระเอกน่าสงสาร น่าเห็นใจอะไรขนาดนั้น เอาให้เข้าใจเหตุผลแต่เข้าข้างไม่ไหว เขียนให้มันออกมาสมเหตุสมผล ของตัวละครก็พอ เดี๋ยวนักอ่านก็ตบตีกันเองล่ะ

เรื่องพล็อตจะเหี้ยจะดีกูว่าเขียนไปเถอะ คนอ่านชอบเขาก็อ่านไม่ชอบเขาก็ไม่อ่าน ส่วนมาถามความเห็นคนอื่นก็ต้องรับความเห็นเขาได้ เพราะตามจริงแล้วคือพระเอกเหี้ยจริงในชีวิตจริงคือสันดานหมาสุด แต่พล็อตแบบนี้ไม่ใช่พล็อตใหม่นะ กูเคยอ่านที่พระเอกมีเมียแล้วแต่ก็มาคลั่งรักนางเอกสุด ส่วนเมียที่แต่งอยู่ด้วยเพราะผลประโยชน์ คนเขียนเขาก็แครี่นักอ่านเขาอยู่ มึงแครี่ไหวก็เขียนเลยเหตุผลอะไรของมึงก็ไปเซอร์ไพร์สนักอ่านเอา

>>451 ขึ้น กุเคยได้กิฟท์โค้ดแล้วไปเม้นในเมbมันจะขึ้นว่า ___มีแล้ว(Gift)
คือถ้าขณะคอมเม้น มึงยังไม่มีหนังสือ แล้วพอมึงเม้นมึงกดซื้อ คอมเม้นนั้นจะยังไม่ขึ้นว่า_มีแล้ว_นะ มันจะไม่ตามไปอัพเดทให้นะ กูจำใส่ใจเลยเพราะกูไปเม้นก่อนซื้อกูเลยกลายเป็นพวกหน้าม้าที่ไม่มีหนังสือแล้วมาเม้นเหมือนหน้าม้า จากนั้นกูจะซื้อหนังสือก่อนแล้วจึงมาเม้นเสมอ มันจะได้ขึ้นว่า _มีแล้ว

ดีในแอพ ในเว็บขึ้นทุกที่นะ มีแล้วอ่ะ

>>482 ช่าย แนวนี้มันมีมานานแล้วไม่ใช่พล็อตแปลกใหม่อะไรเลย พระเอกเหี้ยๆมีเยอะนะ เอาฝั่งเกาที่กูเคยอ่านและคิดว่าเหี้ยมากก็ abandon empress พระเอกเหี้ยสุดๆแบบระยำเลย โกรธเกลียดนางเอกเพราะโดนพ่อด่าประจำว่ามึงแม่งกากกว่าผู้หญิงเลยเกลียดนางจนเป็นความอิจฉา มีสาวเกาทะลุมิติมาก็ปลดนางเอกทิ้งเอาสาวเกาขึ้นเป็นเมียเอกแทน ข่มขืนนางเอก ทำนางเอกแท้งลูก ฆ่าพ่อนางเอกที่พยายามกบฎเพื่อช่วยลูกสาว แล้วก็ประหารนางเอกเพราะพ่อเป็นกบฎ ทำความเหี้ยร้ายแรงขนาดนี้ แต่เหตุผล convince คนอ่านไม่ได้ว่าทำไมไอ้นี่ถึงได้รักกับนางเอกในลูปต่อมา คนรู้ตอนจบก็ด่าเละสาปส่งไม่เผาผีกับนักเขียนคนนี้อีก นั่นก็เพราะมึงโน้มน้าวนักอ่านด้วยเหตุผลดีพอไม่ได้ไง แต่ดังมั้ยก็ดังนะ ขึ้นชื่อลือชาในด้านความเอิ่มมมมมม รู้ตอนจบแล้วหัวร้อนกันหมด แต่คนชอบพระเอกก็มีนะเว้ยเพราะลูปสองแม่งก็มาสไตล์พระเอกโชโจปากหนักเลย เสียอย่างเดียวแม่งใช้เหตุผลการทำเหี้ยในลูปก่อนได้ห่วยไปหน่อย แถมยังมีตัวเลือกที่ดีกว่ามาให้เปรียบเทียบถึงสองคน คนอ่านเลยไม่ปลื้มไอ้นี่

ปล.นักเขียนเป็นซึมเศร้าเพราะโดนรุมด่าที่ให้จบกับผัวเหี้ย ซึ่งไอ้การเอาทัวร์ไปลงคนเขียนจนเขาเป็นซึมเศร้าก็เกินไป ก็พึงระลึกไว้ว่านี่เรื่องแต่ง เสพเอาจอยๆก็พอ อย่าอินเกินเบอร์แล้ววิจารณ์ลามปามจนได้ครุฑมากระพือปีกใส่หน้าก็แล้วกัน

>>482 กูเห็นด้วยนะ ถ้ามันอยากเขียนแนวนี้ก็ให้เขียนไป ให้คนอ่านตัดสินเอา แต่ที่บอกว่าอยากทำร้ายจิตใจคนอ่านก็ระวังจะโดนคนอ่านทำร้ายจิตใจกลับด้วย แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็ขึ้นอยู่กับสกิลการเขียนการเล่าเรื่องแล้ว ว่าจะให้มันออกมาในรูปแแบบไหน ยังไงแนวนี้ก็เห็นในละครเต็มเลยนะ ที่เป็นแฟนกับนางร้ายแล้วเจอนางเอกก็เทนางร้ายอะ

บางที Gift กุว่าก็มั่วนะ นิยายกุปล่อยฟรีมาตั้งแต่ชาติไหน ตอนนี้กุเห็นแม่งขึ้น Gift บานเลย เพราะอะไร กุไม่เคยแจกเว้ย มันนิยายฟรี555

Ky แนวหลัวชอบบังคับ จัดอยู่ในหลัวชั่วปะ นักอ่านเค้ารับได้ไหม

ขอถามอีกอย่างนึง นิยายใหม่มาแรงที่เค้าว่า อยู่ได้ 15 วัน นับจากตอนสร้าง หรือวันที่เผยแพร่

>>489 วันที่เผยแพร่

>>487 กูไปดูของกูที่ปล่อยฟรี บางคนมันขึ้นว่า gift จริงๆด้วยว่ะ ทั้งที่กูไม่เคยให้กิฟโค้ดใครเพราะมันฟรี งงแล้วหนึ่ง 55

>>488 ไม่ถึงขั้นชั่ว ออกแนวหลัวจอมบงการ ถ้าหลัวชั่วมันต้องแนวหลอกใช้ หรือเอาเขามาเป็นเมียลับแล้วปล่อยปะละเลย พอเขาตีจากก็รู้ตัวว่ารักกลายเป็นหลัวโบ้ไปตามระเบียบ นักอ่านแนวโรมานซ์ชอบแนวบังคับๆ แบบนี้แหละ มีความแด๊ดดี้กร๊าวใจดี

>>489 นับวันที่เผยแพร่

>>488 พูดก็พูดนะ นิยายแมร่งคือแฟนซีเขารับได้กันหมดแหละ ไม่ได้มาเอดูเขตแต่ถ้าเบียวมากเขาก็ด่านิดนึง ขึ้นกับความชอบเลย ชีวิตจริงชอบผู้ชายแสนดี แต่อ่านนิยายนักอ่านเขาก็มีแฟนซีอยากโดนบังคับ อยู่ใต้อาณัติหลัวชั่วคลั่งรักเธอคนเดียววงเล็บที่รวยมากมั่ง แต่ตัวจริงถลกกระโปรงฟาดหัวผัวที่ขอไปกินเหล้ากับเพื่อนอยู่ 5555

>>492 มึงพูดถูก ตัวเอกบางตัวก็เหมาะอยู่แค่ในนิยายเท่านั้น ถ้าเจอในชีวิตจริงนี่โคตรสยองอะ อย่างกูก็ชอบนะ พระเอกคลั่งรัก แบบเธอต้องมองฉันคนเดียว ใครก็ห้ามเข้าใกล้เธอ แต่ถ้าเจอในชีวิตจริงบอกเลยว่าโคตรน่ากลัวมาก มันเหมือนเราไม่มีอิสระอะไรเลยในชีวิต

>>493 พระเอกหลายๆเรื่องไง เป็นการ์ตูนหรือนิยายก็กร๊าวใจดีหรอก แต่เป็นคนจริงแม่งไอ้นี่โคตรน่ากลัวเลย เคยอ่านเจอเรื่องนึงนางเอกไปคุยเม้ามอยกับเพื่อนสาวในงานเลี้ยงติดลมแบบนานมากๆ กลับมาหาพระเอกก็โดนหึงเบาๆด้วยการจับจูบ ไม่อยากให้เธอไปคุยกับใครเลย อยากให้เธออยู่แต่กับฉัน ต้องมองแต่ฉันเท่านั้น นางเอกก็ระทวยกับจูบ เป็นเรื่องแต่งมันก็เขินหัวใจอยู่หรอก แต่เป็นคนจริงไอ้นี่แม่งน่ารำคาญสุดๆ หึงหวงด้วยเรื่องงี่เง่าไม่เป็นเรื่อง ขนาดจะคุยกับเพื่อนยังหึง น้อยใจ รู้สึกตัวเองไม่ได้รับความสำคัญ มึงบ้าป่าวไอ้ชาย

>>494 กุเพิ่งเจอในทวิตเลย ชีวิตจริงพ่อหึงหวงแม่สารพัด แต่สุดท้ายสิบปีผ่านไปบทจะนอกใจก็นอกใจเอาดื้อๆทิ้งลูกทิ้งเมียได้ง่ายๆ
ดังนั้น ผู้ชายเฮี้ยๆในนิยายที่หึงหวงคลั่งรักเมียหนักมากจนจะบ้า มีตาไว้มองเมียคนเดียวไม่นอกใจนอกกายยันตาย คือโลกแฟนตาซีที่หายากในชีวิตจริง ตอบโจทย์สนองนี้ดใครหลายคน

Ky กุล่ะชื่นชมความเสมอต้นเสมอปลายของ ปก ปยพศกษ ว่ะ ทำให้กุนึกถึงสวัสดีวันจันทร์วันอังคารได้ตลอด มันดูเป็นเอกลักษณ์ดีนะมึง เนี่ยๆ สะท้อนคำกล่าวที่ว่านิยายชายหญิงไม่เน้นปกเน้นเนื้อหา 555

>>495 ผู้ชายแบบนี้มันก็เป็นได้แค่ abuser น่ะ ไอ้ประเภทตามติดทุกฝีก้าว ไม่ให้เธอไปใกล้ใคร ไม่ให้เธออยู่กับใคร เธอต้องมีแต่ฉัน ห้ามมีเพื่อน ต้องแต่งตัวแบบที่ฉันต้องการ ควบคุมกันทุกอย่างไม่ให้คิดอะไรเองบ้าง หึงหวงแรงๆคลั่งรักเกินเบอร์เหมือนคนประสาทแดกไม่มีไรทำ เป็นนิยายหรือการ์ตูนก็ฟินดีอยู่หรอก อ่านเอาเป็นครั้งคราวให้กระชุ่มกระชวยใจ ว้ายๆพระเอกรักนางเอกจัง คนโดนไม่ใช่กูอยู่แล้ว แต่ให้เจอเองนี่ไม่เอาว่ะ

รู้สึกสื่อเกาหลีกับสื่อจีนแม่งชอบนำเสนอการหึงหวงคลั่งรักเกินพอดีแบบนี้เลยมั้ง ขายดีสุดๆ แต่ของจีนผู้หญิงจะมั่นๆกว่าหน่อย กล้าเถียงกล้าตำหนิผู้ชายตรงๆว่าฉันไม่ชอบอย่าทำแบบนี้ ส่วนของเกา ว้ายๆ ฟินจังที่เขาเอาใจใส่ฉันขนาดนี้ ความแตกต่างนี่อะไร

>>496 เอ็นดูสุดดดดดด กลายเป็นเอกลักษณ์ไปอย่างมึงว่า

>>495 กูก็ว่างั้นแหละ ผู้ชายเอี้ยๆ ก็ผ่านผู้หญิงมาเยอะแล้วหยุดที่นางเอกมันหาในชีวิตจริงยากสุดๆ คือมันเป็นสันดานไปแล้วอะ จะให้หยุดยังไงก๊อนนน ลองโดนให้ท่าดูสิ แน่ใจว่ามันจะไม่เอาเหรอ โดยเฉพาะพวกหล่อรวย แล้วนางเอกเป็นคนธรรมดา ฉะนั้นฟินในนิยายได้ แต่อย่าหาเอาในชีวิตจริง ถ้าไม่อยากจบที่เหล้านะสาววววว

>>497 อิสองประเทศนี้ปิตาหนักมากไง555 ลูกสาวโดนทรีตเหมิอนไม่ใช่คน ลูกสะใภ้เหมือนแต่งไปเป็นคนใช้ เรื่องแต่งเลยต้องเกินจริงสนองใจไปอยู่ละทั้งความกล้าเถียง ความเฟียสนั่นนี่ เพราะชีวิตจริงก็ได้แต่ก้มหน้าก้มตายอมโดนกดขี่วนไป

Ky. ถ้ากูแต่งตัวเอกผู้ชายมีหลายชาติ บางชาติก็โสด บางชาติคบผู้ชาย บางชาติคบผู้หญิง ชาติล่าสุดนี่คือโสด ไม่มีนางเอก มึงว่านักอ่านชายจะหยุมหัวกูไหมวะ แนวแฟนตาซีนะ (ทุกชาติเกิดเป็นชาย)

พวกมึงไม่ชอบนักอ่านที่มีกิฟต์กันเหรอ?

>>502 มึงถามปั่นว่ะ555
อยู่ๆจะไปไม่ชอบเขาทำไม แค่สงสัยที่มาที่ไปในแต่ละเรตติ้ง เช่นถ้ามีกิฟท์สัก30คนไปรุมให้เรตติ้งอันนี้ก็น่าสงสัย
ถ้าไปรีวิวแล้วขึ้นว่ากิฟท์อันนี้ก็น่าสงสัย ก็แค่นั้น ไม่ได้จงเกลียดจงชังอะไร

>>503 ก็เห็นนักเขียนเขาแจ้งแบบจอยๆ กูก็เคยได้ พอได้ก็ไปรีวิวให้เขา เพราะยังไงนั่นก็คือนิยายที่อ่านอะ กลายเป็นว่าเหมือนไล่อ่านมา พวกมึงมองโลกแง่ร้ายจังว่ะ

>>504 *แจก

>>504 กลายเป็นว่าพอลองไล่อ่านมา เรื่องกิฟต์เหมือนพวกมึงมองแง่ร้ายจัดๆ ว่าได้ฟิฟต์หน้าม้าไรเงี้ย ทั้งๆ ที่กูก็ซื้อ ถ้าเล่นเกมส์แล้วไม่ได้อะ เหมือนพอมีกิฟต์ไปรีวิว ทำให้นักเขียนดูไม่ดีอีก

โลกนักเขียน นักอ่านนี่แม่งอยู่ยากแท้วะ

สิ่งที่ทำให้คนนักอ่านระแวงก็น่าจะเป็นการที่นักเขียนแลกใจรุมให้เรตติ้งกันเองมั้ย แรกๆ นักอ่านไม่รู้ก็สนใจเข้าไปดูไปซื้อตามเรตติ้งกันอ่ะ อาจจะเจ็บมาเยอะเลยเข็ดกับการตลาดทำนองเพิ่มเรตติ้ง แล้วกลายมาเป็นการระแวงอย่างปัจจุบัน 5555

>>506 ถ้าเป็นนักอ่านแบบนักอ่านจริงๆแล้วได้กิฟต์กูก็ไม่ได้ว่าอะไร มันเดาได้ว่าไปเล่นเกมกับนักเขียนแล้วได้กิ๊ฟมาแล้วมารีวิว แต่กับนักเขียนที่มาให้ใจเพื่อนนักเขียนด้วยกันแล้วขึ้นคำว่า (gift) มันคือเครื่องจับโป๊ะ เพราะเมื่อก่อนที่ยังไม่มีคำว่ากิฟต์เวลามีนักเขียนมาให้ใจกันโดยมีคำว่า (มีแล้ว) มันดูไม่ออกไงว่าซื้อเองหรือได้รับกิ๊ฟโค้ด พอมีคำว่า มีแล้ว(gift) มันเลยจับโป๊ะว่านักเขียนแจกกิ๊ฟให้เพื่อนนักเขียนมากดใจให้ตัวเองนี่หว่า ซึ่งแค่ดูชื่อมันก็รู้แล้วไงว่าคนไหนนักเขียนคนไหนนักอ่าน

>>508 +1 กูระแวงกับจำนวนหัวใจของนิยายออกใหม่เพราะวัฒนธรรมการแลกใจนี่แหละ ตอนนี้คนเขาดูออกหมดแล้วแต่ยังไม่เลิกทำกันซ้ากที

กูอยากเขียนโป๊หาตังว่ะ ต้องระดับไหนนักอ่านถึงยอมควักจ่ายกันวะ โอ้วอ้าซี้ดเสียวจังค่ะ กระแทกรูแรงๆเลยค่ะ เยได้อร่อยมากค่ะ เขียนแบบนี้มันจะตลกๆมั้ย เพราะกูเคยอ่านเจอเรื่องนึงที่ติดเหรียญขายแล้วแม่งพิมพ์ประมาณนี้เลย กูไม่เงี่ยนแต่เสือกขำแทน

>>510 เขียนตรงๆแบบนั้นก็มีคนชอบนะ มันบอกอ่านแล้วเสียวดี แต่กูชอบอ่านแบบที่บรรยายมากกว่า ได้จินตนาการตามเอง

>>510 เขียนหาเงินกุว่าที่ขายดีและยืนยาวน่าจะแนว พราwพริ้mป่ะ ทั้งเสียวทั้งมีเนื้อเรื่อง มีความฟินด้วย คนนี้ออกเรื่องไหนขายดีทุกเรื่อง ได้โหวตนักเขียนออฟเดอะเยียร์ทุกปีด้วย โคตรเจ๋ง

>>512 เนี่ยแล้วคนนี้เขียนแนว NTR คนก็ไม่ยี้นะ 5555

ky กูไปส่องเพจนักเขียนคนนึงมา เขาโพสโชว์ยอดโหลด 3k เขาโพสนานแล้วแหละแต่กูเพิ่งไปเห็น ที่พีคคือเรื่องนั้นไม่ได้ท็อปออฟเยียร์เว้ย ขนาดยอด 3k ยังไม่ติด แล้วต้องได้กี่พันโหลดถึงจะติดวะ ใครรู้ช่วยบอกกูเอาบุญหน่อย

>>514 หมวดไหนวะ

>>515 โรแม้ง

>>516 หมวดนี้การแข่งขันและยอดน่าจะสูงที่สุดแล้ว กุเดาว่าปีนี้น่าจะ 4-5 พันขึ้นไปเลยอ่ะถึงจะติดท็อป

>>514 ถ้านานแล้ว ปีก่อนๆ มันรวมนิยายรัก นิยายวัยรุ่น โรมานซ์นะ ไม่ได้แยกแบบปีนี้ มันก็ต้องแข่งกันค่ดโหดสัส

>>518 โรแม้งไม่เคยโดนรวมหมวดเว้ย มันรวมแค่นิยายรัก+วัยรุ่น+จีนโบราณ รวมแบบนี้มาตลอดอยู่แล้ว และนิยายที่กูไปส่องเพิ่งออกปลายปีที่แล้วนี้เอง

>>517 แข่งกันโหดมากกกกก พวกเรตติ้งไม่ถึงสองร้อยแต่ได้ท็อปออฟเยียร์นี่แปลว่ามีคนโหลดสี่ห้าพันแต่เอาไปดองกันใช่ปะเลยไม่มารีวิว 555 แล้วพวกติดสองสามปีซ้อนก็คือได้กี่หมื่นโหลดกันแล้ววะ อิจจจจจ

>>520 กุว่ายอดมันสูงขึ้นทุกปีอ่ะ อย่าง 3 ปีก่อนสามพันอาจจะยังได้ท็อป แต่ปีที่แล้วน่าจะสูงมากแหละ ปีนี้ก็คงสูงขึ้นอีก กุที่ยอดหลักร้อยได้แต่มองตาปริบๆ ให้พีระมิดเขาแข่งกันไป

>>521 อยากไปอยู่จุดนั้นว่ะ ถ้ากูได้สี่ห้าพันโหลดแต่มีคนให้เรตติ้งกูหลักสิบกูจะไม่บ่นเลยยยยยยย ทุกวันนี้เข็นให้ได้ป้ายแดงยังหืดขึ้นคอ

>>522 บางทีก็เหมือนนักอ่านเขาเป็นแฟนคลับนักเขียนอ่ะตกนักอ่านสายรีวิวได้เยอะเขาก็มารีวิวให้ บางเรื่องรีวิว 3-4 ร้อยปีนี้ไม่ติดท้อปก็มี ส่วนนักอ่านพลังเงียบก็เยอะ พวกรีวิวไม่ถึง 2 ร้อยถึงได้ติดท้อปไง เพราะงั้นรีวิววัดยอดไม่ได้ แต่อาจจะวัดความรักของนักอ่านได้ นักอ่านเอ็นดูเขาก็ช่วยรีวิว ไรงี้ 55555

>>523 น่าจะจริง บางเรื่องกูเห็นได้รีวิวสามร้อยกว่า กูเก็งไว้เลยว่าติดท็อปแน่ๆ นักเขียนมีชื่อด้วย ปรากฏว่าไม่ติดเฉย
กูอยากมีนักอ่านที่รักกูหลงกูซื้อนิยายกูทุกเรื่องบ้าง 555

พอพูดถึงนุกอ่านรักนักอ่านหลงแค่เห็นชื่อก็วิ่งมาโหลด นี่ชื่อโลตัสตงกง ภาวภิ้ม ป้าบัว เพื่อนชินจัง จจ ลอยมาเลย ระดับเสียภาษี หลักล้าน

เห็นพวกที่มีขาประจำแล้วน้อยใจว่ะ เรื่องก่อนเขียนเล่นๆ ไว้มีคนอ่าน 2 แสนกว่า พอเปิดเรื่องใหม่ วางพล็อตปูบทอย่างดี ไอ้เราก็นึกว่าจะปัง ที่ไหนได้ เปิดมา 10 ตอน 10 วัน ได้แค่พันเดียว

>>526 ทำไมเรื่องที่เขียนเล่นๆ พล็อต การดำเนินเรื่องๆเอาง่ายๆ เข้าว่า กลับขายดีกว่าเรื่องที่ตั้งใจแต่งตั้งหลายเรื่องไม่เข้าใจ เพราะเราก็เป็น 555

>>523 ทำยังไงถึงจะมีนักอ่านรีวิวให้เยอะๆแบบพวกเขาวะ

ลงจนจบแบบโลตัสอีสต์​ ลงตอนละเจ็ดแปดร้อยคำ หยอดไปเรื่อยๆทุกวันคนอ่านก็อ่านติดดีนะ

Ky ถ้าลงให้อ่านฟรีจนจบ แล้วสักพักค่อยติดเหรียญควรทิ้งระยะเวลาให้อ่านฟรีกี่วันดีวะ7วันน้อยไปไหม/หรืออย่างไร /ขอบคุณล่วงหน้า

>>530 กูบอกไว้ตั้งแต่หน้าแรกเลย ลงจบติดเหรียญภายใน 24 ช.ม. เค้าจะได้ไม่ดอง จะได้มาช่วยดันวิวในระหว่างที่ลงนิยาย กุใช้วิธีนี้แหละ ยอดเฟบกับยอดอ่าน สัมพันธ์กัน

>>530 หน้าแรกหมายถึง บทนำเลยนะ แล้วย้ำอีกที่ที่บทที่ 1

กูเพิ่งเคยสมัครรี้ด นามปากกากับนักเขียนนี่ไม่ใช่อันเดียวกันเหรอวะ งงๆกับระบบ

มีใครลง ฟชล ไหม อยากถามว่ารายได้ดีหรือเปล่า (ถ้าเทียบกับลง รอร หรือ ดด)

>>533 ถ้าให้เข้าใจง่ายก็คือ นามปากกา กับ (id)นักเขียน น่ะ
ไอดีหนึ่งจะมีกี่นามปากกาก็ได้ ส่วน(id)นักเขียนก็เหมือนบัญชีแอคเคาท์สำหรับไว้จัดการลงนิยายต่างๆ

>>534 เคยลงนิยายรัก ชญ กุกริบอะ โดนด่าว่าติดเหรียญแพงอีก

>>536 สงสัยลงนิยายแต่งเว็บนี้ไม่รุ่งแล้วล่ะ

>>537 เว็บนี้แนวพวกจอมยุทธ ออนไลร์ ไรพวกนี้รุ่งอยู่นะ ดินแดนแฟนตา

กูเห็นนิยายแปลเถื่อนเก็บเงินแล้วบางทีก็ท้อนะ กูแต่งนิยายเพื่ออัลไล แต่งแทบตายเงินได้กระจึ๋งนึง พวกแปลเถื่อนได้เป็นหมื่นเป็นแสน บางเรื่องก็เป็นล้าน ถามว่าพวกนักเขียน ตปท จะมาฟ้องไหม ก็ไม่ พวกนี้ก็ลอยชายเรื่อยๆ ได้เงินชิวๆ เฮ้อ... เทิร์นสายดาร์คซะดีไหมเนี่ย

>>535 แต๊งกิ้ว ถามอีกนิดนะว่าถ้ากูใช้ id นักเขียนแบบนางสาวเอ เขียนนิยายรักหวานแหววสดใสไร้เรทด้วยนามปากกานางสาวเอ แต่อยากเขียนเรื่องแนววายเรทแรงๆใช้นามปากกาเป็นนางสาวบี แบบนี้คนอ่านจะมองเห็นนิยายที่กูใช้นามปากกานางสาวเอด้วยมั้ย คือบางทีกูก็ไม่อยากให้ใครรู้น่ะว่ากูนางสาวเอแต่งเรื่องแนวๆนี้ด้วย

>>540 เห็น ถึงจะแยก นปก แต่มันไอดีเดียวกัน ยังไงก็เห็น ต้องแยกแอคเคานต์ เอาใหม่อื่นสมัครอีกอัน

>>541 เขียนเรื่องแต่ละแนวพวกมึงแยกนามปากกากันมั้ย หรือใช้ปนๆกันไปเลยเพราะกูคิดว่าจะมีสองนามปากกาไว้แต่งวายกับแต่งชญ

>>542 กูแยกนะ แต่ก็แปะหมายเหตุทุกครั้ง นปกนี้ใสๆนะคะ นปกนี้ สำหรับ 18+ นะคะ บลาๆ แต่อยู่ในไอดีเดียวกันนั่นแหละ

Ky ใน รอร.กุใช้คำด่าคำหยาบได้ไหมวะ จะโดนดูดไหม หรือต้องเซนเซอร์ตัวเอง พวกคำว่า เหี้- ,คะรวย , ไ อ้ ห่ า แบบมันเป็นภาษาพูด ภาษาด่าของตัวละคร ถ้าตัดไปก็ไม่ได้อรรถรส

>>544 เหี้ย ไอ้ห่า ได้ไม่โดน แต่กูไม่เคยใช้ก็รวยว่ะ ไม่รู้โดนมั้ย

>>542 ถ้าไม่อยากให้นักอ่านรู้ก็ควรแยก แต่ถ้าอยากให้นักอ่านรู้หรือไม่แคร์ถ้านักอ่านจะรู้ว่าเป็นนักเขียนคนเดียวกันก็ไม่ต้องแยก

ถ้าพระเอกกับนางเอกโดนบังคับให้เอากันนี่ รี้ดจะรับได้ไหม
อารมณ์ ตอนแรกไม่ได้รักกัน แต่โดนตัวร้ายจับไปบังคับให้เอากัน หลังจากนั้นก็เริ่มรักกันจริงๆ

>>547 ตัวร้ายหรือคิวปิดอุ้มสมวะ5555
ถ้ามึงปูเรื่องมาให้แบบว่า พระเอกนางเอกแอบมีความรู้สึกที่ดีต่อกันมาก่อนเก็บเล็กผสมน้อยอยู่ในใจ แต่ไม่สานต่อเพราะคิดว่าเป็นไปไม่ได้อาจจะด้วยสถานะทางสังคมหรืออะไรที่ดูเป็นไปไม่ได้เลยเก็บครส.ไว้ในใจ(ห้ามเคสนอกใจนะอันนั้นโดนฉอดแน่) แล้วการที่ตัวร้ายมาบังคับนี่คือโอกาส คือการสนองความปรารถนาที่ซ่อนเร้นอยู่ในใจให้เป็นจริง อันนี้กุพอรับได้นะ แบบลึกๆทั้งคู่ก็แอบหวังให้เป็นเช่นนั้นมาตลอดไรงี้

แต่ถ้าคน2คนแปลกหน้าอยู่ๆมาถูกบังคับให้เอากัน อันนี้กุก็เอ๊ะๆนิดนึง เหมือนทั้งคู่โดนบังคับข่มเหงทางจิตใจให้เอากับใครที่ไม่รู้จัก มันก็นี้อยู่นะ

>>547 เคยเจอในโดโป๊แนวๆห้องที่ไม่ทำตามคำสั่งก็ออกไปไม่ได้แล้วมีคำสั่งให้เยกัน พระเอกนางเอกไม่รู้จักกันแต่ก็ลองเยกันดูเผื่อรอด หลักๆก็ขายโป๊ขายเงี่ยนนั่นล่ะ แต่ก็สร้างสถานการณ์มากดดันให้ทำตามคำสั่ง

อีกอันออกแนวดราม่า อารมณ์แบบจะสร้างมนุษย์ที่มีสายพันธุ์มาจากพ่อแม่ที่ถูกคัดเลือกมาแล้วว่ามีพันธุกรรมชั้นเลิศแบบรูปร่างหน้าตาดี ไอคิวสูง สมรรถภาพทางกายดีไม่มีโรค เป็นโครงการทดลองลับ พ่อกับแม่ทีแรกไม่ได้รักกันแต่พออยู่ด้วยกันไปก็รักกันไปเอง แต่พอโครงการรู้ว่าตัวทดลองเกิดความรักกันก็สั่งเก็บเลย กูสั่งให้มึงปั๊มลูกเฉยๆไม่ได้บอกให้รักกัน พ่อตายเพื่อถ่วงเวลาให้ลูกกับเมียหนีไป ส่วนเมียพาลูกหนีออกนอกชายแดนไปมีชีวิตลำบาก ต้องคอยหลบๆซ่อนๆการตามล่าของไอ้องค์กรเหี้ยนี่อยู่ตลอดเพราะมันจะเอาผลลัพธ์การทดลองแบบเด็กที่เกิดมา

ถ้านางเอกกูอายุเลย 18 มานิด ๆ (18-20 ประมาณนี้) กะพระเอกอายุห่างกันพอสมควร นี่กุยังเสี่ยงโดนฉอดอยู่มั้ยวะมึง 555

>>547 ขึ้นกับสถานการณ์อ่ะมึง ถ้าเซตติ้งทำกูคล้อยตามว่าจำเป็นต้องทำจริงๆไม่ได้กูก็อิหยังวะนะ แต่ถ้าวางเรื่องมาน่าเชื่อ แนวนี้แอบแซ่บนะมึง ตย.ฟีลนี้ก็แนวพลอตคลุมถุงชน นิยายท่านลอร์ดบังคับแต่งเอาลูก นางเอกพระเอกจำต้องซั่มให้มีลูก แล้วมารักกันทีหลัง
แล้วมันมีบางยุคที่ธรรมเนียมโคตรเหี้ย แบบต้องซั่มกันต่อหน้าพยานในคืนแต่งงานอ่ะมึง

ถ้าทำกุคล้อยตามไม่ได้ก็นั่นแหละ กุรับได้ถ้าเป็นแนวขายหื่นไม่สนอะไรเลยตาม 549 ว่า

>>550 เสี่ยงอยู่ แต่โชคดีกูคนอ่านน้อยเลยไม่โดนมาก555 แต่มีหลังไมค์นักอ่านทักมาเตือนแน่นอน ขนาดจะส่งไปลงแบนเนอร์เขายังทักมาถามในเมลเลยว่าไม่ใช่แนวพรากผู้เยาว์ใช่มั๊ย

>>550 ขึ้นอยู่กะสำนวนการเขียนและตัวบุคคลด้วยนะมึง นางเอกของ กริ่นแก้รว อายุราวๆนี้เลย พระเอกแนวโคแก่ห่างกันสิบกว่าปี ขายดีเทน้ำเทท่าจ้า

>>550 เขียน ชญ ไม่โดนหรอก อาจมีบ่นนิดๆ แต่ถ้าไม่ทำตัวหื่นเกินงามด้วยน่ะนะ

ถ้านอ.18+ แล้วโทนเรื่องไม่ใช่ไอ่ลุงเลี้ยงต้อยไว้สอยตอนโตไม่น่าโดน หรือต่อให้ใช่ ถ้าไม่บังเอิญแจ็คพ็อตเจอนักฉอดกุว่าคนอ่านสายนี้ปล่อยผ่านว่ะ ไม่ตรงจริตเขาก็เลิกอ่านไปเลยไม่ค่อยเอามาด่า ยกเว้นมึงดังมาก มันต้องมีนักฉอดหลงมาซักคนสองคนพอให้มึงคันยุบยิบแหละ

ถ้ากูเขียนแนวยุคโบราณ พล็อตประมาณว่าพระเอกอายุ 30 ไปสร้างคุณงามความดีเลยโดนพระราชทานเมียเด็กอายุ 12 ให้แต่งด้วย ไม่ได้เป็นแนว 18+ แต่เป็นแนว slice of life กินข้าว ทำงานบ้าน ปลูกผัก เลี้ยงแมวไปวันๆ พระเอกเลี้ยงเมียเด็กเหมือนเลี้ยงลูก ซักวันน้องโตก็คงจัด แต่ตอนนี้คือไม่มีอะไรในกอไผ่ทั้งนั้น พระเอกยังไม่ได้รักแบบผัวเมีย น้องโลลิก็ยังไม่รู้จักความรัก ไม่มีสกินชิพไปมากกว่าจับมือด้วย ตั้งใจจะเขียนให้มันเป็นไปแบบช้าๆมากๆน่ะ แต่จะโดนฉอดมั้ยวะ

>>556 นึกถึง ดาวเลือง กะ ขุนไกล ใน ศายโรหิด เลยว่ะ ตามที่มึงเล่า ถ้ามีมาฉอดนี่คือ ปสด.+ว่างมาก ดูจากยุคสมัยนั้นอะนะ

>>557 กุนึกถึงมังงะ เจ้าสาวอดาร์ซานว่ะ นางเอกโดนยกให้แต่งงานกะพระเอกตอนสิบขวบพระเอกน่าจะ 16หรือ 18นี่แหละ
กะเจ้าสาวทางสายไหม อันนั้นพระเอก 12 ขวบ แต่งกะนางเอก 20

Ky ปกจ้างวาดกับปกทั่วไปต้นไม้ดอกไม้​ แบบไหนยอดคนอ่านและคนซื้ออีบุ๊กเยอะกว่ากัน

>>559 ถ้านิยายแนววัยรุ่นหน่อยๆ ก็ปกวาด ถ้านิยายรักโรมานซ์ทั่วไปปกดอกไม้ต้นไม้ก็ได้แล้ว

>>559 ไม่เกี่ยวกับปก ปกกากก็ขายดีได้ เนื้อหาสำคัญสุด โอเคปกสวยดึงความสนใจ แต่สุดท้ายการตัดสินใจซื้อของนักอ่านอีบุ๊คไม่ได้เอาปกมาตัดสิน ส่วนถ้าเล่ม แน่นอนปกสวยช่วยได้

Ky นข​ ฐานแฟนกลางๆไม่ใช่ตัวท็อป​ ถ้าเขียนแนวดราม่ากับแนวหวานฟินใสๆ​ แนวไหนขายดีกว่าเหรอโดยส่วนใหญ่

กูเป็นนักเขียนโนเนม เขียนงานก็เอาสะดวกเข้าว่าเพราะกูมีงานประจำอยู่แล้ว ทีนี้มันใกล้จบกูก็อยากทำอีบุ๊คขายแต่อยากได้ปกสวยๆจากนักวาดดีๆหน่อย กูควรลงทุนกับปกเท่าไหร่ดีวะ ใจกูอยากลงทุนไม่เกิน 2000 เรื่องยอดขายจะได้เท่าไหร่กูไม่ซีเรียสอยู่แล้ว ยังไงงานประจำกูก็ได้เงินมากกว่างานขายนิยาย นี่แค่งานอดิเรก แต่กูแค่ลังเลเฉยๆว่าถ้ากูจ้างนักวาดหลักหมื่นมันจะคุ้มมั้ย พวกมึงลงทุนกับปกเท่าไหร่ หรือกูจะไปใช้ปกสำเร็จภาพวิวอะไรซักอย่างแบบไม่เกิน 500 บาทดีวะ พอมีชื่อเสียงนิดหน่อยค่อยขยับมาใช้ปกแพงขึ้น

>>563 งานมึงแนวไหนล่ะ จะได้แนะนำถูก

>>564 แนวรักนี่ล่ะ แบบธรรมดาๆ ไม่ได้ดราม่าหม่นเลือดสาด

>>565 งั้นเอาปกสำเร็จภาพวิวดีกว่ามึง นักอ่านผู้ใหญ่ไม่ได้อินกับปกวาดเท่านักอ่านวัยรุ่นหรอก วันหนึ่งถ้ามึงเบื่อหรืออยากทำเล่มก็เปลี่ยนเป็นปกวาดก็ได้

>>566 เออ งั้นกูลงทุนกับภาพวิวไปก่อน ถึงขายไม่ออกจะได้ไม่เข้าเนื้อมาก

แต่พวกมึงลงทุนกับปกกันเท่าไหร่บ้างวะ อยากรู้เรทของคนอื่นๆ กูเห็นคนนึงลงทุนไปสี่หมื่นกูก็แอบอิจฉาเขานะ ถ้านิยายกูคนอ่านเยอะเปย์เยอะกูจะยอมลงทุนในระดับนั้นเลย

>>567 ของกูประมาณครึ่งหมื่นก็พอละ555

แนะนำว่าทำปกที่สวยและเหมาะสมกับแนวดีกว่านะ ปกวาดไม่ใช่ที่สุดขนาดนั้นยกเว้นแต่ว่ามึงอยากจะสนองนี้ดตัวเอง บางทีปกวาดมันทำให้โทนเรื่องดูเด็กลงโดยใช่เหตุด้วย บล็อกจินตนาการเรื่องหน้าตาพระเอกนางเอกอีก ดูเรื่องที่ได้ท้อปออฟเดอะเยียร์ก็ไม่ใช่ปกวาดนะ

>>569 ที่พูดหมายถึงแนววัยทำงานนะ

มึงถ้ากูมีแผนออกงานสิ้นเดือนแล้วแมร่งชนกลางสัปดาห์หนังสือแห่งชาติเลย ควรหยุดก่อนหรือลงไปเลยวะ มันมีให้ยอดขายลดลงไหม กูเน้นลงให้อ่านก่อนในแอปฟ้าแล้วค่อยลงเล่มเต็มในแอปเขียว

>>571 ลงไปเลยก็ดีนะมึง เป็นช่วงคนเอาเงินมาลงกับหนังสือเพราะมันมีโปรโมชั่นเยอะด้วย เขาโปรโมทให้ก็เยอะ แต่ต้องแข่งหน่อย ถ้าไม่มั่นใจว่าจะสู้ไหวก็ต้องรอเดือนถัดไป แต่มึงมีฐานคนอ่านในแอพฟ้าอยู่แล้วไปลงแอพเขียวก็มีคนตามไปซื้อนะ

>>571 ดังๆออกงานละลานตาเลยว่ะ แต่ถ้าอั้นไม่ได้ก็สู้ๆนะ

ky หน่อย กูเป็นคนเขียนแฟนฟิค ปกติเขียนไปเรื่อย พลิกโพตัวเองก็บ่อย แต่ก็แจ้งคนอ่านไว้แล้วนะว่าเป็นคนไม่ฟิคโพอะไร ทีนี้กูเขียนโพหนึ่งลงไป แล้วโพนี้คนตอบรับเยอะกว่าโพอื่น มีแต่คนบอกว่าชอบและหาอ่านยาก ทีนี้จะเขียนโพอื่นลงไปก็เริ่มกังวลว่าแบบ เอาไงดี เขียนตามใจคนอ่านดีไหม แต่ก็อยากเขียนอีกโพด้วย ตอนนี้ก็ยังคิดไม่ตกเลยว่าจะยังไงดี ฮือ

Ky ถ้านิยายกูมีซีน นางเอกจะ ฆตต แต่พระเอกเหมือนผู้พิทักษ์มาช่วยไว้ เป็นจุดกำเนิดของความสัมพันธ์และเรื่องราว ซีน ฆตต คือนิดดเดียวจริงๆ กุต้องติดTWไหมวะ

กูอยากปรึกษาเรื่องนี้กับนักเขียนด้วยกันมาเกือบปีละ แต่ไม่แน่ใจว่าสมควรถามในโม่งรึเปล่า พอดีมีคนเปิดแล้วงั้นกูขอตามบ้าง พระเอกกูมีความหลัวชั่ว (ไม่ใช่ข่มขืนตบตี) มีการนอกใจ (ไม้รู้เรียกว่านอกใจได้รึเปล่า) มีความสัมพันธ์ Toxic มีเรื่องที่คนยี้เกือบครบ กูอยากรู้ว่านักอ่านจะพอจะเปิดใจกับพล็อตแบบนี้ได้ไหม และกูมีสิทธิ์โดนฉอดสูงแค่ไหนวะ

1. เรื่องอายุ นางเอก 20 พระเอก 38 ห่างกัน 18 ปี เป็นพ่อลูกกันได้เลยนะมึงงง (ตอนแรกกูวางพล็อตอายุ 19 แต่ raw มีกฎอายุ 20 ถึงจะมี sex ได้กูเลยขยับอายุนางเอกขึ้นมา)

มันไม่ใช่แนวเลี้ยงต้อยรอกินตอนโต พระนางเจอกันตอนอายุตามที่บอกไปนั่นแหละ พระเอกเป็นพวกไม่คบใครแบบ long-term มาเจอนางเอกแล้วถูกใจเลยชวนเป็น holiday girlfriend พอ. บอกชัดเจนว่าความสัมพันธ์นี้มีระยะเวลาและไม่มีความรัก แต่ตอนอยู่ด้วยกันดัน 'สร้างภาพ' เหมือนเป็นคนรักกันทุกอย่าง อบนุ่มนุ่มฟูเป็นพ่อไมโครเวฟ ช่วยฮีลปมในใจ ทำให้นางเอกรู้สึกมีค่าคู่ควรที่จะได้รับความรัก ช่วยผลักดันให้นางเอกกล้าที่จะเป็นตัวของตัวเอง และโอบรับความสุขในชีวิตงี้ ส่วนนางเอกคือชอบเขาเป็นทุนเดิม มองพอ.เป็นไอดอลเป็นแรงบันดาลใจของนางมาตั้งแต่แรก แล้วลึกๆ นางก็โหยหาความรัก วิธีที่พอ.ปฏิบัติกับนางมันตอบโจทย์ปมในใจตรงนี้พอดี ความรู้สึกมันเลยหยั่งรากลึกลงเรื่อยๆ (กูวางพล็อตไว้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างพระเอกกับนางเอก คือยาถอนพิษของกันและกัน)

ทีนี้เรื่องนอกใจ ค่อนข้างซับซ้อนนิดหน่อย พระเอกมีแฟนที่คบกันตั้งแต่อายุ 14 ตอนที่พระเอกยังไม่มีอะไรเลยสักอย่าง แล้วมันก็มีเรื่องราวนู้นนี่นั่น ทำให้ต้องเลิกกันไปตอนอายุประมาณ 24-25 แฟนเก่าพระเอกไปแต่งงานกับผู้ชายอีกคนที่รวยกว่า มีอำนาจกว่า และที่สำคัญคือพร้อมจะแต่งงานสร้างครอบครัวมากกว่า (ตอนเลิกกันพระเอกก็เริ่มรวยแล้วนะ) สองคนนี้ไม่ติดต่อกันเลยสองสามปี จนกระทั่งวันที่แฟนเก่าถูกสามีทำร้ายร่างกาย นางเลยติดต่อกลับมาหาพระเอก อารมณ์ว่าต้องการที่พึ่งพิง เพราะโดนสามีนอกใจและทำร้ายร่างกายมาตลอด พอ.ก็ยังรักแฟนเก่าอยู่ สองคนนี้เลยกลับมามีความสัมพันธ์กันอีก โดยที่อีกฝ่ายก็ยังไม่เลิกกับสามี กินกันมาเรื่อยๆ ตั้งแต่อายุ 28-38 ตอนเจอนางเอกก็ยังวนเวียนอยู่ในความสัมพันธ์นี้ พระเอกอยากให้แฟนเก่าเลิกกับสามี แต่นางก็ไม่เลิกอยู่อย่างนั้นแหละ เป็นความสัมพันธ์ที่ Toxic ชิบหาย ทำร้ายกันวนไป

สิบปีนี้ พอ. เหมือนหมารอเจ้าของ ต้องรอให้เขาเรียกถึงไปหาได้ แต่ก็ไม่ใช่หมาที่ซื่อสัตย์ขนาดนั้น กินรายทางมาเรื่อยๆ อารมณ์ one night แฟนเก่าก็รู้ แต่ไม่แคร์ เพราะรู้ว่ายังไง พอ. ก็จะส่ายหางกลับมาหาเสมอ

แต่พอมีนางเอกเข้ามาหลายอย่างเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด (พระเอกรู้สึกสบายใจที่ได้อยู่กับนางเอก แต่ไม่เชื่อว่านั่นคือความรัก อารมณ์ว่าฝังใจกับแฟนเก่า ตามวลีที่ว่าคนเรามักเลือกปีศาจที่คุ้นเคยมากกว่าปีศาจที่ไม่รู้จัก) ตอนแรกนางเอกเป็นแค่ Holiday girlfriend พอ. บอกชัดเจนว่าจบในสองอาทิตย์ แต่พอครบสองอาทิตย์มันไม่จบไง เกิดเรื่องนู้นนี่นั่นขึ้นมา จาก Holiday GF กลายเป็นมากกว่านั้น แต่ก็ไม่มีสถานะชัดเจน จนนางเอกทนไม่ไหวจะ say good bye พระเอกเห็นเขาจะไปเลยให้สถานะคนรักจริงจัง แต่ยังแอบกินกับแฟนเก่าอยู่ (พอ. พยายามจะหยุดความสัมพันธ์นี้ แต่นี่คือนิยายรักดราม่า มันต้องไปให้สุดก่อน 5555 แฟนเก่าพอ. ที่มองอีกฝ่ายเป็นของตายมาตลอด พอเขาไม่ใช่ของตายแล้วก็เริ่มดิ้นรนจะรั้งไว้ เพราะพอ. คือที่พักพิงเดียวที่นางมี) ส่วนนางเอกจากที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองเข้ามาอยู่ในบทละคร bad romance ของคนอื่นก็ค่อยๆ ตาสว่างขึ้นมา แต่นางไม่ได้เลิกกับพอ. ทันทีนะ อารมณ์แบบรักมาก ต้องการดึงพอ.ออกมาจากความสัมพันธ์ Toxic เลยลงเล่นเกมแข่งกับแฟนเก่า จนกลายเป็นความ Toxic ซะเอง แล้วก็ดราม่ากันอีกยาววววววว อารมณ์เหมือนเพลง Bad Romance ของ Lady Gaga อะ แฟนเก่าพอ.ก็ต้องการ Bad Romance จากสามี พอ.ก็ต้องการ Bad Romance จากแฟนเก่า และนางเอกก็ต้องการ Bad Romance จากพระเอก ทุกคนกลายเป็นบทละครรักอันเลวร้ายของกันและกัน

ตอนจบเป็น Happy End ที่ทุกคนได้รับผลจากการกระทำของตัวเอง แม้กระทั่งนางเอกเอง แต่หนักสุดก็พอ. นี่แหละ อันนี้แค่เรื่องนอกใจนะ ยังมีปมอื่นๆ อีก แต่กูหนักใจปมนี้ที่สุด เห็นหลายคนบอกไม่อ่านนิยายนอกใจ แต่สำหรับกูการนอกใจมันมีหลายมิติให้เล่ามากอะ กูจะโดนฉอดว่าโรแมนติไซส์การนอกใจป่าววะ

>>575 ใส่ attemp suicide ก็ได้นะ ถ้ามึงคิดว่ามันอาจทริกเกอร์ใคร แบบบรรยายคงามคิดนอ.ว่าตอนนี้สิ้นหวังชิบหาย ตายแม่งเลยดีกว่า อันนี้อาจพาคนดิ่ง ก็ใส่ซะ แต่ถ้าไม่ได้ลงลึกมาก แค่โชว์ซีนจะโดดสะพานลงแม่น้ำเฉย ๆ อาจไม่ต้องใส่ก็ได้มั้ง

>>576 ฉอดไม่ฉอดกุฟันธงไม่ได้ แต่ดูทรงละเสี่ยงโดนฉอดสูง เพราะเรื่องนอกใจ นอกกาย แม่งเรื่องใหญ่มาก ๆ มันมีหลายมิติก็จริง แต่คนเปิดใจรับได้มีเท่าหลิมมด ถ้ามึงอยากเขียนจริง ๆ มึงต้องรับฟีดแบ็กให้ได้ว่ะเพื่อน
ต่อให้ไม่โดนฉอด มึงอาจจะโดนนักอ่านเมินตั้งแต่หน้า warning แล้ว (สมมติว่าติด cw นอกกายนอกใจ) แต่ถ้ามึงไม่ติด ละนักอ่านที่รับแนวนี้ไม่ได้ซื้อไปละเจอแจ๊กพอต อันนี้แหละเสี่ยงโดนฉอดสูงกว่า อาจถึงขั้นโดนกาหัวนามปากกาทิ้งไปเลยก็ได้กุว่า 555 เอาเหอะ ถ้ามึงจัดหมวดให้ถูก เขียนเรื่องย่อให้ดูมี clue ว่าต้องมีเรื่องท้อกซิกแบบนั้น นักอ่านสายดราม่าบางส่วนเขาคงรับได้อยู่แหละ ถ้าเปิดเรื่อง+เรื่องย่อ มาแบบสดใสจีบกันกุ๊กกิ๊ก อ่านไปอ่านมาเจอนอกใจกุว่าคงมีคนสาปส่งจริง ๆ 55

ใด ๆ ถ้ามึงยังอยากเขียน กูก็อวยพรให้ละกันเพื่อน

>>576 กูว่ามึงรอดจากฉอดได้ ไม่ใช่ว่านักอ่านไม่เปิดใจกับพล็อตนอกใจอะไรแบบนี้นะ แค่ส่วนใหญ่จะไม่ออกมาแสดงตัวกันอะ แต่มึงต้องล็อคแล้วก็ติดคำเตือนกันไว้ด้วย คือจากที่กูอ่านมันสมเหตุสมผลและน่าสนใจมาก มึงรอดจากนักอ่านที่มีเหตุผลแน่นอน คนที่ไม่อ่านนอกใจก็จะเลี่ยง ๆ นิยายมึงด้วย

>>576 เฮ้ยกุว่าดี คือมีเหตุมีผล และกุชอบใจที่จบ แล้วทุกคนได้รับผลจากการกระทำของตัวเอง กูว่าไม่โดนฉอดหรอก (เรื่องอายุมีกฎนี้ด้วยเหรอวะ) อีตัวพล็อตนี้อะ ถึงจะเป็นการนอกใจ แต่มันเป็นรสขม ที่แบบอร่อย ขมไม่คาย5555 ส่วนตัวกูคิดว่า บาลานซ์ดีๆ เอาเป็นเรื่องตัวเอก สี่คน พล็อตมึงแม่งเป็นละครช่อง 3-4 =? ได้เลยนะ

>>576 กูขอหน่อยได้มั้ย ชอบพล็อตมึงมาก อยากให้มีโมเมนต์เพื่อนหญิงพลังหญิง ท้ายสุด ผญ สองคน ก็เข้าใจกันอะ กุกรี๊ดตายห่า ถ้าไม่หยุมหัวกันไปจนจบ

>>576 จากคนที่อยู่ในแวดวงเพื่อนนักอ่านที่หลีกเลี่ยงพล็อตนอกใจ กูชอบการวางโครงเรื่องความรู้สึกลึกซึ้งของตัวละครมึงว่ะ มันมีมิติดูขมๆดาร์กๆหน่วงตับดีฉห. โดนฉอดกับโดนเมินมีแน่ๆกูคอนเฟิร์ม มึงต้องยอมรับให้ได้ แต่คนที่ชอบขมไม่คายก็มีนะ มึงจะได้แสงจากการวิพากษ์วิจารณ์ ถกความเห็นต่างจากนักอ่านด้วยนี่กุนึกภาพคนรีวิวนิยายมึงในกลุ่มแล้ว คนอยากรู้เรื่องราวตอนจบของความสัมพันธ์บัดซบนี่น่าจะมีเยอะ5555
กุเอาใจช่วยให้มึงเขียนให้จบและวางขายยอดปังๆนะ แค่อ่านที่มึงเล่ากุก็รู้สึกอยากเอาใจช่วยตัวละครแล้วว่ะ

>>576 ลืมบอก เรื่องต่อของดุหยงสไมล์ นข.ท้อปเมb คือ นอกใจ เป็นภาคต่อของ เหรวแหรก แฮกฆอก นข.กำลังคิดหนักเช่นกันเพราะกลัวโดนฉอด
มาบอกไว้ว่ามึงไม่ได้กำลังเขียนพล็อตแนวๆนี้ลำพัง และในภายภาคหน้าคนอ่านอาจมีการยกมาเปรียบเทียบได้

>>583 เดาว่าพระเอกนอกใจนางเอกป่ะ แต่ข้างบนจริงๆ พระเอกมันก็ไม่ได้อยู่ในสถานะนอกใจนะ คนนอกใจมีแฟนเก่าคนเดียวเท่าที่กูตีความของกู555 ส่วนพระเอกเป็นชู้เขา นางเอกสถานะก็ยังไม่ใช่แฟนพระเอกอะ กูว่ามันให้คนละความรุ้สึกพบเรื่องท่ีเขียนว่าพระเอกรักกับนางเอกแล้วนอกใจเพื่อดราม่าว่ะ55555 แต่ถ้าข้างบนเป็นพายูลสไมล์มาเอง นี่อึ้งทั้งโม่งนะ55555 คงไม่มั้ง แต่เอาจริงๆ อย่าไปกลัว นักอ่านชญ เอาจริงใจดีมาก เขารับความหลากหลายได้ กุยังเคยเจอพล็อต อีพระเอกโมโหนางเอก เอานางเอกไปให้เพื่อนซั่ม แทบเสียบเข้าไปหนึ่งทีแล้วด้วย ตอนจบก็จบได้สะใจ นางเอกเป็นบ้าเพราะแท้งลูก นักอ่านก๋มีทั้งที่บอกชอบไม่ชอบ แต่เขาไม่ได้จะเอาเป็นเอาตายเลยนะ แค่แสดงความเห็นกันแบบไม่รุนแรง มึงอย่ากลัว เขียนเลยๆ เชียร์คับ

>>576 เขียนไปเลยมึง มึงจะมี tw ยาวเหยียดเป็นหางว่าว มีครบทุกองค์ประกอบบนโลกที่นักฉอดยี้ แต่ถ้ามันสมเหตุสมผลในเรื่อง คนก็อินและซึ้งได้นะ หนังนอกใจนอกกายมีกิ๊กจนเป็นเรื่องซับซ้อนอลหม่านบนโลกมีเยอะแยะมากมึง หลายเรื่องคนเอาใจช่วยพระเอกนางเอกที่คบชู้ให้ได้กับชู้มากกว่าที่เชียร์ให้อยู่กับคู่แต่งงานห่วยๆแล้วไม่มีความสุข ขึ้นอยู่กับฝีมือการโน้มน้าวนักอ่านของมึงให้คล้อยตามได้มากแค่ไหน เช่น The Bridges of Madison County นางเอกมีผัวมีลูกแล้ว ชีวิตแต่งงานน่าเบื่อ เจอพระเอกเข้ามาในชีวิตเลยเหมือนกลับไปเป็นสาว ในใจรักพระเอกไปทั้งใจแล้วแต่เลือกความถูกต้องที่จะอยู่กับลูกผัวต่อไป ไม่อยากให้ลูกโดนตราหน้าว่าแม่หนีตามผู้ชาย เลยเลือกเก็บพระเอกเอาไว้ในความทรงจำ ฉากที่นางเอกปฏิเสธคำขอให้หนีไปด้วยกันของพระเอกทำให้คนเสียน้ำตา ทั้งที่นางเอกคบชู้ลับหลังผัว ผัวนางก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย แต่ทำไมคนถึงซึ้งล่ะ คำตอบคือฝีมือการแสดง การเขียนบท การกำกับ ทำให้ผู้ชมเข้าใจเหตุผลได้ ผู้ชมก็จะอินไปกับสตอรี่ตัวละครเอง

มึงไม่จำเป็นต้องเขียนเป็นละครคุณธรรม คนทำชั่วได้ชั่ว ทำดีได้ดี ศัตรูไม่ต้องเปลี่ยนมาเป็นมิตรทีหลังก็ได้ แต่เขียนแบบมันควรจะเป็นไปแบบนั้นล่ะ ตัวละครนี้คงเลือกทำแบบนี้ตามพื้นฐานนิสัย แล้วให้นักอ่านตัดสินเอา

>>576 กูก็เขียนพระเอกนอกใจเมียแต่งแต่ไม่โดนฉอดไร แถมขายดีด้วยว่ะ เรื่องนี้เรื่องเดียวกูได้สามหมื่นกว่าบาทตอนเปิดตัว เรื่องโดนฉอดเนี่ยกูว่าอยู่ที่ฝีมือคนเขียนด้วยว่าเขียนให้ออกรูปไหน กูไม่เข้าใจนักเขียนบางคนจะกลัวคนอ่านฉอดอะไรขนาดนั้น (ถ้ากลัวก็อย่าเขียนเล้ยย เขียนแนวน้ำดีต่อไปเถอะ) สังคมทวิตกีกับข้างนอกไม่เหมือนกันมึง นักอ่านผู้ใหญ่ในกลุ่มป้าบางคนชอบแนวนี้นะถ้ามึงไปส่องเวลาเค้าตามหานิยาย เค้าแยกแยะได้ว่าอะไรเป็นอะไร ถ้ามองเป็นแค่ความบันเทิงรูปแบบนึงก็ แหมมมม ทีละคร ซีรีส์ตปทยังมีหลายแนวได้เลย ยังดูกันได้ ทำไมพอเป็นนิยายต้องส่งเสริมคุณธรรมอย่างเดียว ว่าแต่ขอนอกเรื่องนิ้ด มึงไม่กลัวคนลอกพล็อตกับโม่งแตกตอนมึงเอาไปเขียนหรอ นักเขียนคนนึงเคยโม่งแตกเพราะเผลอมาเม้นในโม่งเนี่ย 555

>>586 เมียแต่งนางเอก? หรืออีนางเอกเป็นเมียน้อยว่ะ ขอยื่นไมค์ถามหน่อย555

>>586 เออเรื่องล็อกพล็อต แนะนำให้เพื่อนโม่งโพสต์พล็อตนี้ไว้ในเฟซบุ๊คแล้วตั้งค่าส่วนตัวไว้ เอาไว้ยืนยันเวลา ถ้ามีคนบอกว่าล็อก น่าจะช่วยได้ แต่เรื่องโม่งแต่ก ถ้านิยายดังยังไงก็แตกแน่55

>>588 แต่โพสต์เฟสมันแก้ไขได้ไม่ใช่เรอะมีง ถ้าจะไทม์สแตมป์ส่งเมลหาตัวเองดีกว่าป่าว

>>589 ทวิตก็อีกทาง ถ้าจะเอาแบบแก้ไม่ได้

กุเอาใจช่วยให้มึงโม่งแตกนะเว้ย เพราะนั่นเท่ากับนิยายมึงโด่งดัง555 แต่ก่อนอื่นเขียนให้จบก่อนนะมึง อุปสรรคของการเขียนนิยายจริงๆไม่ใช่เขียนยังไงไม่ให้คนฉอดหรอก อยู่ที่เขียนยังไงให้จบมากกว่า

โม่งแตกไม่ว่าอะไร แต่อย่าทำเป็นอี๋โม่งออกนอกหน้าแล้วโม่งเสือกแตกละกัน อันนั้นจะโดนล้อเอา 55555555555

แต่ประเด็นที่พวกมึงพูดเรื่องนอกใจเรื่องมีกิ๊ก ถ้าเราจะเขียนฮาเร็มแบบที่มาทีละคน เช่นนางเอกมีผัวอยู่แล้วแต่เจอหนุ่มหน้าตาตรงสเปคก็เอามาเป็นผัวอีกคน โดยที่ผัวคนแรกก็ยังอยู่ แค่นางเอกมีผัวเพิ่มเฉยๆ โดยที่นักอ่านไม่ด่านางเอกและโอเคที่จะมีฮาเร็มนี่มันเขียนยังไงวะ กูอยากเขียนนานแล้วแต่นึกสถานการณ์ไม่ออกซักที ไอ้พวกฮาเร็มคุที่สาวๆมารุมล้อม ถึงแต่ละคนจะมีสาวๆตัวอวยในใจกันอยู่แล้วแต่ก็ดูโอเคถ้าจะจบแบบเหมาๆ แต่กับฮาเร็มฝั่งหญิงนี่เหมือนบังคับให้เลือกคนใดคนหนึ่ง แต่ถ้าไม่เลือกก็อยู่ในสถานการณ์คลุมเครือต่อไปไม่มีใครเป็นแฟนใครทั้งนั้นน่ะ

>>593 เป็นได้ดิ นางเอกมึงจะมีผัวในฮาเร็มจะกี่สิบคนก็ได้ ถ้ามึงลงขายหมวดรักผู้ใหญ่ พล็อตแบบนี้มีเยอะแยะเลย

>>593 ไปท่องโลก นิยายรักผู้ใหญ่เลย กุว่ากุเห็นหลายเรื่องเลย หมวดนี้โคตรจะฟรี เพราะทุกคนรู้อยู่แล้วว่าจะเจออะไรบ้าง แต่ก็ติดแท็กฮาเร็มไว้ คนอ่านรับได้ กูเคยเห็นยังหวีดกันในกลุ่มอยู่เลย เรื่องที่นางเอกจบกับสามสี่ผัว อยู่ด้วยกันด้วยความปรองดอง555

>>594 >>595 เดี๋ยวกูลองไปหาอ่านดูละกัน แต่ส่วนใหญ่กูเจอฮาเร็มหลอก กูปวดใจ นางเอกกวาดผช.เรียบทั้งเรื่อง ผช.พวกนั้นก็เครซี่นางมากๆ สุดท้ายเลือกจบกับคนเดียว หลอกกูว่าเป็นฮาเร็มทำไมเนี่ย ฮาเร็มต้องจบกับทุกคนอยู่ด้วยกันตลอดไปสิวะ

กู 576 เองนะ น้ำตาจะไหลที่มีคนตอบขนาดพิมพ์ยาวชิบหาย 5555 ขอบใจพวกมึงมาก กูมีความมั่นใจจะเขียนละ ตอนแรกกูก็เขียนด้วยความมั่นหน้า แต่พอเห็นหลายๆ คนบอกไม่อ่านนิยายนอกใจกูก็ใจเสีย ไม่ใช่กลัวโดนฉอดขนาดนั้นหรอก แต่กลัวขายไม่ออกมากกว่า 555555 เอาจริงๆ กูระแวงจนเริ่มเปลี่ยนพล็อตตัวเองให้ไปแนวโลกสวยด้วยซ้ำ แต่ความรู้สึกกูมันไม่ใช่อะ นี่ไม่ใช่เรื่องที่กูอยากจะเล่า ที่สำคัญพอเปลี่ยนแล้วตัวละครกูดูทำอะไรแปลกไปหมด จนกูต้องกลับมาที่ออริจินอลไอเดีย ตอนนี้กูเขียนไปได้เกือบครึ่งเรื่องแล้วละ เขียนไปก็กลัวขายไม่ออกไป 5555 แต่ตอนนี้กูมั่นใจละ ขอบใจพวกมึงมากกกกก

ส่วนเรื่องลอกพล็อต กูกลัวเรื่องนี้แหละเลยไม่กล้าโพสต์ถามในโม่งตั้งแต่แรก แต่ที่กูพิมพ์ไปมันแค่ 30% ของเรื่องเอง กูมีวันที่สร้างเอกสารใน Googledoc ตอนวางโครงเรื่องกับวางทรีตเมนต์ แล้วกูก็เซฟตัวเองโดยการอัดวิดีโอหน้าจอตอนกูพิมพ์ถามตรงช่อง Reply ในโม่งไว้ด้วย เผื่ออนาคตโดนข้อหาว่าขี้ก็อปจะได้มีหลักฐาน

เออ...อีกเรื่องที่กูอยากขอคำแนะนำ กูงงเรื่องหมวดใน raw มาก จากพล็อตที่พิมพ์ไปควรลงหมวดไหนวะ เพราะมันมีฉาก sex scene ประมาณ 20% ของเรื่องด้วย กูควรลง Romance ใช่มั้ย

>>597 ลงดราม่าไปเลย เอาที่หนึ่งของหมวดนั้น 20 เย็ ดน้อย สู้เค้าไม่ไหวหรอก

>>597 ลงนิยายรัก ไม่ก็ดราม่า นิยายรักคนจะเห็นเยอะแต่ก็แข่งขันเยอะ หมวดดราม่าคนเห็นน้อยแต่มีโอกาสติดท็อปง่ายกว่า

>>597 ลงดราม่าไปเลยเถอะ จะได้เซฟๆ กันคนฉอดด้วย อีกอย่างถ้าจะหาเงิน การติดท๊อปมีผลมากเลยนะ

ขอปรึกษาหน่อย ถ้าเขียนแนวโรมานซ์แฟนตาซีควรจัดอยู่ในหมวดไหนในRAW คือส่วนตัวเน้นโรมานซ์อะ ก็อยากจัดอยู่หมวดโรมานซ์นะ แต่พอดูงานคนอื่นๆที่เขียนโรมานซ์แฟนตาซีนี่(บางเรื่องเป็น18+)เหมือนจะลงเป็นหมวดแฟนตาซีกันไปหมดเลยรึเปล่า กลัวไปลงหมวดโรมานซ์แล้วเป็นแกะดำ

>>601 แฟนตาซีแค่ไหนล่ะ

>>602 ยุคกลางที่มีเวทมนตร์ ปีศาจ ไม่ใช่เกิดใหม่หรือสิงร่างนะ

>>603 ลงหมวดแฟนตาซีเถอะ แล้วติดแท็กว่า รักแฟนตาซี

คิดถึงเว็บดดเมื่อก่อนว่ะ​ ตอนนั้นนิยายติดท็อปส่วนใหญ่สนุกและภาษาสวยโอเคเรย​ ตอนนี้เรื่องที่ติดท็อปดดบางเรื่องไม่ค่อยสนุกเหมือนเมื่อก่อนแล้วบางเรื่องภาษาห้วนๆด้วยหรือว่านขตัวท็อปเขาไปลงเว็บอื่นวะ

>>605 เทรนการอ่านมันเปลี่ยนไปแล้วมั้งมึง นักอ่านชอบสำนวนที่อ่านง่าย เข้าใจทันที ภาษากระชับหน่อย จนบางทีกูก็ต้องพูดว่าขอบใจจริงๆ ที่ยังอ่านกันอยู่นะคะ 555

>>605 หมวดไหนอะมึง บางหมวดเขาย้ายไปลงอีบุ๊คกันเลย แต่บางหมวดตัวท๊อปก็ยังอยู่นะ แค่ปรับเปลี่ยนภาษาตามยุคสมัย มึงอาจจะชอบภาษาสวย อุปมาอุปไมยเยอะๆ แต่วัยรุ่นเขาไม่ชอบกันไง ถ้าไม่เปลี่ยน จะขายงานได้เรอะ สังเกตเอาเถอะ นักเขียนสมัยก่อนเขียนบรรยายเยอะๆ ตอนนี้ลดการบรรยายลงไปมาก

>>607 จริงอย่างที่มึงว่าแต่ละวัยชอบไม่เหมือนกัน​ อย่างโลตัสตงกงก็ไม่อุปมาอุปไมยแต่เขียนสนุกขายดีมาก

Ky มึงๆ เวลาพิมพ์ควรใช้ 1-2ชั่วโมง หรือ หนึ่งถึงสองชั่วโมง ดีวะ หรือว่าก็ได้หมด //ไหว้ย่อ

>>609 หนึ่งถึงสองชั่วโมง

>>609 หนึ่งถึงสองชั่วโมงอะ เวลาเห็นเป็นเลขอารบิกโผล่ขึ้นมากลางดงตัวอักษรแล้วรู้สึกขัด ๆ ยกเว้นในหนังสือเรียน ไม่รู้ทำไม

ถามเพิ่นโม่งที่เป็นสลิ่ม นวก
ถ้ากูdmไปถามเขาเกี่ยวกับ สัทศาสตร์ คำนึงว่ามันออกเสียงยังไงกันแน่…. จะดีไหมวะ? เค้าเป็นคนเดียวที่กุรู้จัก5555
คือมันมีคำศัพท์คำนึง กุทั้งฟังเสียง ฟังเพลง เขาออกเสียงไม่เหมือนที่คนไทยสะกด
หรือกุควรช่วยตัวเองด้วยการไปเรียนสัทศาสตร์เบื้องต้นดีวะ ถถถถถถ

>>612 dm ไปเลย กูว่านักเขียนเขาดีใจที่มีนักอ่านติดต่อมา

>>612 กุคือคนนึงที่อ่าน moonจารheartแล้วอยากได้คำที่ตัวเองชอบเป็นสัทอักษรมาก ตอนแรกเขินไม่รู้จะติดต่อไปดีมั้ย เลยลองทักไป เขาตอบดีมากกกมึง แถมแยกสำเนียงทั้งแบบบริติชกับเมกันให้ แถมแนะนำด้วยว่าแบบนี่ใช้แบบนี่ๆนะ กุประทับใจสัสๆ รู้จริงอิงตำรา สมละที่งานประจำเปนจารย์สอนอิ๊ง ไนซ์กับคนอ่านมากด่วย

>>613 >>614 โอ้ว ขอบคุณมากว่ะ 🥹เดี๋ยวกุไปร่างคำถามก่อน

>>612 เกี่ยวไรกับสลิ่มอะ

>>616 เฮ้ยคนนั้นมันหมายความว่า ชอบมาก คลั่งมาก เช่น เป็นสลิ่มกว เป็นสลิ่มแฮรี่พอตเตอร์ เป็นสลิ่มไยบะ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับสลิ่มนั้น5555

>>617 พึ่งรู้ว่าคำว่าสลิ่ม มันวิวัฒนาการมาไกลมากกกกกก คนละความหมายกับที่ใช้กันตอนแรกๆเลย

ว่าแต่ทำไมไม่ใช้คำว่าโอตะ ดูตรงกว่า

>>618 โอตะมันดูเป็นศัพท์คุ มักเกิ้ลอาจไม่เข้าใจ แต่สลิ่มนี่เห็นภาพความคลั่งไคล้อะไรสุดโต่ง อวยได้แม้จะบ้งแต่กูก็จะอวยเพราะกูรักของกูน่ะ

ky กูเกลียดการทับศัพท์รบฑ.ฉิบหายเลยว่ะ ทำใจใช้บางคำไม่ได้จริง ๆ โพลไฟล์ แดดดี งี้
นิยายทำมือกูสามารถจงใจใช้ผิดได้เลยมั้ย หรือยังไงก็ต้องเขียนให้ถูกหลักซะ TT

>>620 กูก็รับไม่ได้กับ แดดดี ที่สุดแล้วมึงอ่านเจอแล้วช็อตฟีลมาก 5555

กุเจอพิสูจน์อักษรใช้ ตามนิยมนะไม่บ้าตาม รบฑไปซะหมด
เช่น Daddy=แดดดี้ /Dad=แด๊ด เขาบอกเหตุผลว่า แดดดี มันจะอบอุ่นเกินไป

>>622 แดดดีต้องซักผ้าแล้วเอาไปตากเว้ย 555555555555555

ขอถามโง่เลย พวกมึงทำยังไงให้แต่งจบวะ นี่กุวนแก้ทุกรอบที่อ่านเปลี่ยนนู่นเปลี่ยนนี่ไม่จบสักกกทีTT ท้อ

>>624 แต่งไปให้ถึงจบก่อน แล้วค่อยแก้ทีเดียว

เราจะต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เราเขียนออกไปมากน้อยแค่ไหนวะ แบบสมมติเราแต่งนิยายเรื่องนึงที่บ้งเหี้ยๆเลย ทุกอย่างในเรื่องเซอร์เรียลจัดๆไม่มีอะไรที่น่าจะเป็นไปได้บนโลก มีไว้ถอดสมองอ่านเท่านั้น พล็อตน้ำเน่าแบบแย่งผัวเมีย มีอีนางร้ายโง่ๆตามแว้ดๆหวงกล้วยพระเอก น้ำเน่าแบบนางเอกน่าสงสาร อะไรก็สารพัดถาโถมปัญหาใส่เธอคนเดียว พระเอกก็โง่ในโง่ ส่วน tw ก็ยาวเหยียด ทั้งหมดนี้ถ้าคนอ่านแยกแยะไม่ได้นี่ถือว่าเป็นความผิดกูหรือความผิดคนอ่านวะ

>>626 อันนี้ที่มึงว่ามาก็ไม่ได้บ้งนี่? สำหรับกูที่บ้งคือพล็อตแนวๆ พระเอกเอาคลิปที่ตัวเองข่มขืนนางเอกมาแบล็กเมล์นางเอก เอาให้เพื่อนดู แล้วเพื่อนซู้ดปากกันว่า แซ่บ สรุปจบลงเอ่ยรักกันๆ พล็อตแบบนี้ที่กูว่าบ้ง แต่เขียนได้มั้ย ก็ได้แหละ ควรจะจำกัดอายุคนอ่านสักหน่อย เอาจริงพล็อตทุกอย่างมันก็เขียนได้หมด ถ้ารับผิดชอบสักหน่อย อย่างอีพล็อตที่กูว่าบ้ง กูยังคิดเลยว่าถ้าเด็กน้อยมันโดนถ่ายคลิปถูกข่มขืนไว้ เด็กมันจะโดนอิทธิพลจากนางเอกมั้ยว่ากลัวคนเห็นคนรู้อับอายต้องยอมๆ ไปไรเงี้ย นิยายมันก็มีผลบ้างแระ

>>627 พล็อตกูมันน้ำเน่ามว๊ากกกกกกก แบบพ่อแม่เหี้ยไปติดหนี้พนันที่บ่อนพระเอกเลยเอาลูกสาวไปขัดดอก พระเอกให้นางเอกเป็นเมียบำเรอ ปากบอกไม่รักเธอหรอกเธอมันของเล่นของฉัน แต่หึงแรงหวงแรง อีนางร้ายก็จะมาแว้ดๆฉอดๆใส่นางเอก เขาเป็นของฉันย่ะ คุณหญิงแม่ก็ไม่ชอบนางเอก เอาเงินฟาดให้ออกจากชีวิตลูกชายชั้นไปเพราะชั้นเตรียมหาคู่หมั้นคู่หมายให้ลูกชายชั้นอยู่แล้ว ตัวละครเซอร์เรียลหมด ใช้ตรรกะละครหลังข่าว นิยายมาเฟีย กักขัง ตบจูบ หอบลูกหนีผัวหมดทุกอย่าง แต่กูเขียนเอามันส์ไง อ่านๆไปมันก็จะเจออะไรย้อนแย้งกลับไปกลับมาอยู่เต็มไปหมด เรื่องนั้นกูไม่ได้สนอยู่แล้ว แต่ถ้านิยายแม่งบ้งมากๆแล้วเสือกมีคนเชื่อตามที่กูเขียนเนี่ย จะถือว่าเป็นความผิดกูหรือความผิดนักอ่าน

>>628 เออบ้ง555555555555 สำหรับกูนะ ถ้ามึงติดบัตรแล้ว มึงรอดละ เสือกแหวกอกแหกคอกเอาบัตร ผปค มาอ่านเรื่องของมัน

ต้นตอของปัญหามันคือระบบการศึกษาที่ล้มเหลว โครงสร้างสังคมที่บังคับให้คนต้องทำมาหาแดกจนไม่มีเวลามาดูแลมาสอนลูก เอาจริงๆ ถ้าการศึกษาดี โครงสร้างสังคมมันเอื้อให้คนทำมาหาแดกง่ายๆ เข้าถึงการศึกษากันหมด พ่อแม่มีเวลาคอยบอกคอยสอนลูก เด็กมันรู้จักแยกแยะก็ไม่มาเป็นภาระกับผู้ผลิตสื่อขนาดนี้หรอก นักฉอดก็พวกทำตัวฉลาดแต่ข้างในกลวง แทนที่จะฉอดที่ต้นเหตุ เสือกมาจี้ที่ปลายเหตุ พอๆ กับอีป้าระเบียบรัตน์สมัยก่อนอ่ะ

>>628 คือเอาง่ายๆนะมึง พล็อตมันไม่สร้างสรรค์สังคม แต่ถ้ามึงจัดการตัวเองแต่แรกเช่นติดบัตร ติดtwแม่งก็จบละอะ ถ้าคนอายุ 18+ มันจะไร้วิจารณญาณว่าอะไรควรไม่ควรมาเลียนแบบตามโง่ๆเพราะแค่อ่านนิยายมึง แม่งคงไม่อยู่รอดยันโตต่อไปได้อะ เจอคนบอกแดกมะนาวโซดารักษามะเร็งก็คงเชื่อแดกง่ายๆเลยดิ ทำไมมึงต้องมารับผิดชอบสังคมยันหยดสุดท้ายทั้งที่ไม่ใช่หน้าที่มึงวะ มึงเป็นแค่นักเขียนที่ผ่านมา แล้วมีหน้าที่ค้องไปน้อมนำชีวิตนักอ่านที่ผ่านไปด้วยเรอะ มีนไม่มีพ่อแม่สั่งสอนแล้วมันไม่มีการขวนขวายหาความรู้เองเหรอ เด็กกำพร้าไม่มีพ่อแม่ก็ไม่ได้โตมาเป็นคนแย่ๆที่ทำไรโง่ๆกันหมดปะ ในทางกลับกันเด็กที่มีพ่อแม่ครบแม่งยังทำตัวเหมือนคนไม่มีการศึกษาได้อะ
ไอ้พวกบอกนักเขียนควรรับผิดชอบเพราะนิยายมันเป็นซอฟพาวเวอร์คือโง่ยิ่งกว่าโง่นะ มึงจะเอาสื่อที่เสพเพิ่อความบันเทิงมาใช้เป็นความรู้ไม่ได้ดิ กลับกันสื่อความรู้ต่างๆแม่งเรายังตกผลึกกันแล้วอีกไหมว่ารู้จริงไม่จริง มีอัปเดตตลอดข้อมูลชุดเก่าชุดใหม่
นิยายก็เหมือนขนมอะ แดกเอารสเพลินๆ พอ อย่าไปแดกแทนข้าว มันไม่มีสารอาหารแทนกันได้ว้อย

แยกแยะไม่ได้กูนึกถึงพล็อตอมกว.ที่มีเด็กสมองน้อยคิดว่าผู้ชายท้องได้จริงๆ แล้วอีพวกนักฉอดก็รุมอ้วกใส่ว่าอี๋ๆ พล็อตแม่งอุบาทว์เบียดทับอัตลักษณ์ทางเพศ กูก็มองบนนะ มึงจะเอาเรื่องแต่งกับเรื่องจริงมาปนกันได้ไงวะ

>>630 ที่ตลกร้ายคือพวกนี้ทำตัวเหมือนมีการศึกษามากอะเลยมาชี้นิ้วสั่งสอนได้ ทั่งที่จริงแม่งพวกมึงนี่แหละคือผลผลิตที่ล้มเหลวของระบบการศึกษาแบบเห็นเป็นตัวตนชักเจน มีปัญญาเข้าถึงสื่อมากกว่า แต่ไม่มีปัญญาในการเสพสื่ออย่างมีสติยิ่งกว่า
>>632 แล้วจะมีนักตื่นรู้มาเข้าแถวอีกต่อบอกผช.ท้องได้มีจริง เขาคือทรานส์ อย่ามาลบอัตลักษณ์ เชี่ยไรเนี่ย

เออเห็นถกเรื่องพล็อตบ้งกับการรับผิดชอบสังคมนี่ มีแค่ไทยปะนะที่ผีบ้าเรื่องแบบนี้จนต้องไล่ฉอดไล่แขวนทำนักเขียนกลัวหัวหดกัน555 กูขอยกนิยายญี่ปุ่นมาเรื่องนึงละกันเข้าข่ายเรื่องแบบนี้พอดี เพิ่งอ่านจบมา ชื่อไทยคือ"ประสบการณ์รักฉบับวุ่นวายของชายสุดซิงกับหญิงสุดแซ่บ"(แม่งยาวชิบหาย) เป็นแนวเรื่องที่สุดโต่งแบบคนชอบก็ชอบไปเลยคนเกลียดก็เกลียดไปเลย เรท 20+ พล็อตคือนางเอกอะเป็นอีร่านตัวตึงได้กับหนุ่มไม่ซ้ำหน้าเฉียดร้อยคน สาเหตุที่ทำตัวงี้คือพอรู้ว่ามีสัญญาใจของทางบ้านว่าจะให้ตัวเองไปหมั้นกับคนรู้จักสมัยคุณปู่ เลยเกิดสติแตกไปเองว่าแม่งต่อไปนี้กูต้องโดนคลุมถุงชนกับคนที่ไม่เคยเห็นหน้าไม่เคยรักกันตลอดชีวิตเหรอวะ เหี่ยวเฉาตายห่า งั้นกูขอปล่อยผีเป็นอีร่านร้อนกีเพื่อเก็บแต้มสะสมความสุขก่อนแต่งละกันวะ คือสิ้นคิดเชี่ยๆ555 ส่วนพระเอกคือไอ้ซิงไก่อ่อนที่พอรู้ว่านางเอกคือคู่หมั้นเลยยี้ว่ากูต้องแต่งกับอีนี่จริงดิ แม่งยิ่งกว่าของมือสองผ่านกวยผู้ชายแทบทั้งมหาลัย อับอายชิบหายดิวะถ้าคบกันแล้วแม่งเจอคนเคยขี่มาคุยด้วยว่าแฟนมึงโดนกูขย่มมาละว้อย ชื่อเสียก็ฉาวกระฉ่อน ไม่อยากได้อีร่านนี่เป็นคู่ชีวิตเลยว่ะ
คือแม่งเป็นการเอาจุดสุดโต่งของพวกหวงซิงกับพวกใจง่ายมาชนกันอะ555 เริ่มมาได้แบบอิหยังวะดี พระเอกก็ไม่ผิดที่จะยี้นางเอกงี้อะ มีแฟนคนแรกนอกจากไม่ซิงยังร่านไปทั่วอีกเก็บเวลมาจะ99 กูที่เพิ่งจะเวล1 ถ้าแม่งทำให้ไม่พอใจสุดท้ายก็ต้องแยกกันปะ นางเอกก็ไม่ผิดที่จะร่านเพราะยังไม่มีแฟนนี่หว่า ที่ไปเอากันก็เป็นคนโสดด้วยกัน พวกเสเพลน้ำแตกแยกทางไม่สานต่อ แต่เรื่องมันจะค่อยๆตะล่อมให้ทั้งคู่หาจุดลงเอยกันได้อะ แบบนางเอกก็เริ่มคิดได้ว่าที่ผ่านมาก็ทำตัวคิดน้อยไป พอเจอคนที่ใส่ใจแบบพระเอกเลยยอมอ่อนบ้าง ส่วนพระเอกก็เริ่มทำใจได้ว่าเออถึงนางเอกจะผ่านมาเยอะ แต่ปัจจุบันก็หยุดที่กูแล้วนี่หว่า ถ้ารักกันจริงก็จับมือกันเดินต่อไปในอนาคตได้นี่ จะสนอดีตที่ผ่านมาทำไม มาช่วยกันแก้ไขชีวิตให้ดีขึ้นเหอะ
คือเป็นพล็อตเรื่องที่บ้งแต่ก็จบแบบไม่เชี่ยจนเกินไปอะนะ แน่นอนว่ามันมีจุดชวนด่ายับแน่555 ทั้งนางเอกที่สิ้นคิดใจง่าย ทั้งพระเอกที่รังเกียจนางเอกแค่เคยเป็นอีร่านมาก่อน มันก็เล่นได้ทั้งประเด็นนางเอกไม่เห็นค่าตัวเองไม่รักนวลสงวนตัวเลย ล่อทั้งมหาลัยก็เกินปุยมุ้ย กับพระเอกที่ทำไมถึงด้อยค่าผู้หญิงคนนึงแค่เขาไม่ซิงและผ่านมาเยอะล่ะ มึงเป็นลัทธิบูชาเยื่อเหรอวะ

>>634 แล้ว? เรื่องนี้มันจะถูกฉอดตรงไหน กูว่าก็ปกติ ไม่ต้องติด TW ด้วยซ้ำ เอาจริงๆ กุว่าก็ไม่ถึงกับบั้งมั้ง บ้งต้อง เรื่องที่อีพระเอกคบกับแฟน อีน้องแฝดเสือกมา ntr แฟนพี่ สรุปตอนจบอีพี่รู้ นับไม่ไหว ไปโดดให้นถชนตายมั้ง แต่ไม่ตายเสือก ความจำเสื่อม อีพระเอกก็ควบสองต่อ เหี้ย แต่ถึงยัง ก็ไม่เห็นต้องติด tw เพราะพล็อตก็หราเลยแนว ntr แต่ไอ่พวกที่โดนหยิบมาฉอด อีแนวเรป เปโด บลาๆ ปะวะ

พูดละนึกขึ้นได้ ไอ้ที่ไม่ควรฉอด ก็ฝากใจไปถึงเธอ5555 แม่งฉอดอีปิง Romanticize ครูกับนักเรียน เป็นสิ่งที่เห็นพวกฉอด มัน ปสด สุดละ หรือเรื่องที่ ให้นิด tw ว่ามีนางเอก อย่างเรื่องวานิทัส 🤣 จริงๆ

กูนึกได้อีกอันที่พล็อตเกาะ อันนี้บ้งและส่งต่่อความบ้งเลยเพราะมีคนอวยพระเอก555 เชิญไปส่องสปอยล์มู้สืบสวน ของมุราคามิ พระเอกคือคนเหี้ย แต่นักเขียนเสือกขียนสะเหมือนฮีโร่ คนคล้อยตามอีก ว่าเขาดี สุดฟิน

กูว่าประเด็นเหล่านี้ต้องไปถกมู้สับแหลกไหมวะถึงจะได้อรรถรส

>>636 ไอ้ติด tw ว่ามีนางเอกนี่ชี้ให้เห็นชัดเลยนะว่าไอ้พวกนี้มันประสาทแดกจริงๆ การมีนางเอกมันเป็นเรื่องร้ายแรงขนาดติดแท็กเชียวเหรอ หรือมันขัดขวางการจิ้นวาย อยากเข้าไปดูผู้ชายหล่อๆแต่ดันมาเจอชะนีก็เสียอารมณ์เลยต้องเตือน

>>638 เอ้ย กุเหมือนอ่านสองมู้แล้วตอบแบบเมาๆ เลย มันดึกมาก555555555

ky. นิยายกูนางเอกพัวพันกับผู้ชายสามคน แฟนเก่า รักแรก กับแฟนใหม่ มีซัมติงกับทั้งสามคน แต่จบไม่สวย ตอนจบคือไม่เหลือใคร NC หนักๆ นี่ควรอยู่ในหมวดไหนวะ

>>641 ดราม่าฮับ ติด 18+ เอา

เวลาเราจ้างคอมมิชชั่นนักวาดเนี่ย เราต้องบอกใช่มะว่าเราเอาไปทำปกนิยาย ถึงจะเขียนไม่จบหรืออะไรก็ช่าง แต่เขาก็จะคิดราคาเชิงพาณิชย์อยู่ดีใช่มะ กูไม่เคยจ้างคอมมิชชั่นเลยจะมาถามพวกมึงหน่อย

>>643 ตอนทักไป สวัสดีค่ะ อยากคอมมิชชั่นปกนิยาย ใช้ทั้งอีบุ๊คและพิมพ์เล่มค่ะ เดี๋ยวเขาคิดเรตมาให้ หลังบรีฟ รวมเชิงมาละ

>>644 ถ้าเขียนเล่นๆไม่กะขาย ชาตินี้คงไม่มีวันเขียนจบ ถึงยังไงเขาก็จะคิดราคาเชิงพาณิชย์อยู่ดีใช่มะ

>>645 อ๋อ บอกไปแบบนี้ ว่า เราขอคอมมิชชั่นแบบไม่เชิงพาค่ะ อยากใช้ประกอบลงเว็บ หรืออาจจะลงอีบุ๊กฟรี ไม่ได้ขาย ไม่ติดเหรียญ ไม่เปิดโดเนท แต่ถ้าคนนั้นที่จ้าง ยังบอกว่าแบบนี้เชิงพา ก็ขออนุญาต ยังไม่คอมมิชชั่นค่ะ คุยให้เคลียร์ดีที่สุด ต้องระวังตรงโดเมนนี่แหละเพราะถึงเขียนเล่นๆแต่เปืิดระบบ โดเนทเขาก็คิดเชิงพา คุยได้มึง คุยกับคนที่อยากจ้าง ตรงๆ ง่าจะเอาไปทำไร ต้องจ้างเป็นเชิงพา หรือไม่เชิง

>>646 โอเค เดี๋ยวลองคุยกับเขาแบบนี้ดูละกัน กูลองทักไปคนนึง กูมีตัวเลขในใจอยู่ประมาณหกพันไม่เกินนี้ แต่เขาคิดราคากูมาหมื่นแปดกูซีดเลย นิยายกูนี่เขียนเอาสะดวก จะอัพตอนไหนก็แล้วแต่กูจะว่าง แต่ก็อยากมีปกสวยๆกับเขามั่งเลยว่าจะจ้าง แต่เจอราคานี้เข้าไปกูยกธงขาวยอมแพ้ แพงจัง ถ้ากูลงทุนหมื่นแปดมันจะคุ้มเหรอวะ

>>647 ใครวะ ขนาดกุจ้างนักวาดดัง เชิงพาณิชย์ ยังไม่ถึงหมื่นเลย มึงมีงบหกพันดูไปเรื่อยๆ ได้เชิงพาในงบหกพัน งานว้าวๆ เยอะนะ หกพันนี่คือต่อนไปทางงานดี นักวาดดังแล้ว

>>648 เขาวาดปกแนวโรมานซ์ๆน่ะ ใครอ่านสายนี้น่าจะคุ้นๆลายเส้นเขาบ้างล่ะ แล้วกูมีตัวละครสามตัว เริ่มต้นเขาคิดที่ 3000 บวกตัวละครเพิ่ม 1500 บวกฉากหลังอีก 2000 ใช้เชิงพาณิชย์คูณสอง ออกมาหมื่นแปด กูซีดเลย ก็เลยต้องบอกไปตามตรงว่าราคาสูงไปน่ะ นิยายกูกากๆโนเนมแถมเขียนลงรายสะดวกคงไม่ไหวที่จะจ่ายราคานี้ เขาก็ไม่ได้อะไรนะ แต่กูก็แอบเฟลว่ะเหมือนไปถามราคาแต่ไม่ซื้อ

>>649 อ๋อสามตัว เออถ้าสามแล้วราคานี้ เชิงพานักวาดดัง ไม่แพง แต่เอาที่มึงไหวๆ หรือลองถามให้ละเอียดๆ

>>649 แนวโรแมนซ์ฉากหลังกูว่าเอาออกได้นะ​ ดูปกสวยๆในตลาดถ้าตลค.เด่นพอ​ ฉากหลังจะเป็นสีพื้น้ติมลวดลายนิดๆก็ดูแพงได้​ นี่มึงมีตั้งสามตลค.​ เด่นมากพอ​ ฉากหลังไว้จ้างเจ้าอื่นแยกได้​ ประหยัดไปได้สี่พัน

>>649 มึงไม่ต้องเฟล​ มันคือเรื่องปกติในการซื้อขาย​ นว.ก็ต้องเจอ​ คนซื้อก็ต้องเจอ​ ถ้ามึงถาม&ต่อราคากันอย่างสุภาพไม่ได้ไปกดงานเค้า​ กูว่าไม่ผิดอะไรหร อก

>>614 เขาตอบกุแล้ว อย่างปลื้ม ไนซ์จริง 🥰

ถามหน่อย ถ้า เราให้นางเอกใส่ชุดโป๊ๆ กามๆ ทั้งยังมีภาพประกอบรางเอกใส่ชุดโป๊ๆอีก รี้ดญ เขาจะเกียจไหม

คือนางเอกโดนจับไปเป็นทาส โดยพระเอกชี้คโฉด และก็โดนบังคับให้ใส่ชุดนางระบำกามๆ ทั้งเรื่อง

>>654 ถ้าเค้ามาเลือกอ่านพล็อตฉีกกักขังหน่วงเหนี่ยว เค้าไม่มารังเกียจหรอก แต่อาจจะโดนสายฉอดหยิงไปฉอด แต่น้อยมาก นิยาย ชญ ไม่ค่อยโดนหรอก บางคนอ่านแล้วไม่ชอบเค้าก็ปล่อยผ่าน ไม่มาว้อแตก แต่กูก็ยังงง กุไม่เคยเห็น นอ. ด่านางเอกที่แต่งตัวโป๊นะ จะด่าพระเอกแระเรื่องบังคับ ไม่ใช่มาด่า มารังเกียจตัวนางเอก มึงไปเอาความเชื่อว่าคนจะเกลียดนางเอกแต่งตัวโป๊มาจากไหน

>>654 ไม่นะ เผลอๆชมด้วยซ้ำ แซ่บมาก ลูกสาวยั่วเยสุด

>>654 เขาไม่ด่านางเอกมึงหรอกแต่อาจจะด่าพระเอก 5555555555555555

สายชญนี่ถ้าไม่เหลือรับจริงๆกูก็ไม่ค่อยเห็นมีใครออกมาฉอดนะ ถึงช่วงหนึ่งจะมีคนฉอดเรื่องนิยายชญพล็อตแนวๆกักขังหน่วงเหนี่ยวตบจูบก็เหอะ แต่เดี๋ยวนี้เหมือนอ่านแล้วไม่ถูกใจก็ปิดไปมั้ง แต่สายวายนี่กูเห็นฉอดอมวก. mpreg เปโด เลี้ยงต้อย เอจแกป เรป มาเป็นรายเดือน ต้องมีซักประเด็นที่จะหยิบมาฉอด แต่พล็อตพวกนี้ก็ไม่มีวันหมดไปอยู่ดี

ที่กูสังเกตนะ นักอ่านรุ่นใหญ่รุ่นสว.ส่วนใหญ่เขาไม่อะไรจริงว่ะ ที่เป็นบ้าว้อแตกคือพวกนักฉอดวัยรุ่นปากแจ๋วมากกว่า แม่งเป็นที่ช่วงวัยปะวะ ไม่รู้เหมือนกันแต่รุ่นสว.นี่น่ารักรับมือง่ายกว่าเยอะ พูดเหมือนเหยียดแต่เด็กสมัยนี้ (not all) ไม่ค่อยมีมารยาทจริง

>>654 อย่างชอบเลยค่ะมึง เอ็นดูลูกสาว แต่จะจิกกัดลูกชายชีคของมึงอย่างโม่งบนมันว่าแน่นอน 55555

>>659 บางทีกูก็เอ็นดูนักอ่านจริงๆ ว่ะ ว่ามันจะอินอะไรขนาดนั้น คนแต่งแม่งก็นั่งหัวโด่อยู่นี่ ลูกสาวลูกชายมึงนิยายทั้งนั้น ขำ 555

>>660 นักอ่านอินก็ดีแล้วน่า แปลว่านักเขียนเก่ง นักอ่านเลยอินไง 5555555555555555555

กูขอรบกวนถามพวกโม่งหน่อย ถ้าสมมติเขียนนิยายรักชญ. กลุ่มตลาดคือนักอ่านหญิงใช่ปะ แล้วทีนี้ระหว่างบรรยาย พอ. หล่อล่ำหุ่นแซ่บ กับ นอ. สวยสง่าคอระหง ควรเน้นส่วนไหนมากกว่ากัน

>>662 ความคิดกูคือเน้น พอ. เพราะนักอ่านส่วนใหญ่เป็นหญิง เพราะ insert ไปในนิยายจะรู้สึกดีกว่า อันนี้ถือว่ากูเข้าใจถูกมั้ยวะ เพื่อนโม่งมีความเห็นยังไงบ้าง

>>662 เน้นทั้งสอง
>>663 ไม่ถูกจ้า ถ้าอยากให้คาร์แบบไหนก็บรรยายเต็มที่ นิยายมึ้งงงงง บ่ช่ายเฮนไตจะได้ทำตัวละครไม่มีหน้า ให้มโนว่าเป็นตัวเอง ถ้านางเอกสวยมากบางคนจิ้นไปว่าตัวเองเป็นนางเอกก็ฟินไปอีกแบบ บางคนชอบมากด้วยซ้ำ กุเคยเจอความเห็นบอก ไม่ชอบอ่านนางเอกอ้วน จะอ้วนทั้งเรื่องหรืออ้วนแล้วผอม เขาก็ไม่ชอบ (จขคห.เป็นคนอวบๆ) แสดงว่าเขาชอบอะไรที่เป็นสิ่งที่อยู่ในมโนคติมากกว่านะกุว่า แน่นอนว่าสิ่งที่รีดลมแล้วอิน อาจเป็นสิ่งที่ตัวละครเจอมากกว่า เช่น เป็นลูกพ่อแม่ไม่รัก นางเอกก็เป็น ไรแบบนี้อินสุุด

เอ่อที่บอกว่าคาร์แบบไหนบรรยายไป ตลาดนิยาย ชญ ถ้าบอกว่าพระเอกนางเอกหน้าตาธรรมดา ไม่ได้หล่อมาก ก็ขายได้นะ >>662 มึงเขียนวายมาก่อน แล้วต้องบรรยาย พอ.หล่อจัด นอ. สวยจัดช่ายป่ะ คือกุชอบเขียนนางเอกสวย กับพระเอกไม่หล่อมากแต่นิสัยน่ารัก5555 พอ.กุยังเป็นคนที่นักอ่านบอกอยากได้แฟนแบบนี้เลย อยู่ที่คาร์นิสัยมากกว่าด้วย ถ้านักอ่านจะชอบ

ช่อง review edition เก่าใน Meb มันคืออะไรวะ
หมายความว่าวันหน้าเวลานิยายที่ตีพิมพ์กับสนพ.หมดสัญญา รีวิวเดิมก็ยังอยู่เหรอ ถ้าอย่างนั้นกูกรี้ดแล้วนะ กูอยากให้เป็นแบบนั้นมานานมาก

>>666 ใช่ มันมีมานานนนนนแล้ว

>>667 จริงดิ ทำไมกูไม่เคยเห็น เพิ่งรู้จากการไปส่องนิยายออกใหม่ของหล่วยสู้ แล้วรีวิวเดิมมันจะขึ้นจำนวนไว้ในหน้าแรกด้วยไหมวะ มึงช่วยบอกบุญนิยายที่มีฟังก์ชั่นนี้หน่อยได้ไหม กราบ

>>668 กูเห็นตั้งแต่ เรือนบุลลาอะ แต่เมพน่าจะทำย้อนหลังหมดเลยมั้ง กุไปส่องเรื่องเก่าๆ ของกวก็เห็นมีนะ เรื่องที่พระเอกเป็นนาคเอามาลงใหม่ตั้งแต่ 61 รีวิวของเก่าตั้งแต่ี 58 ก็มี

>>668 แต่เห็นมานานแล้วจริงๆ เมพทำแบบนี้มานานแล้ว

>>670 ขอบคุณมึงมาก แต่กูไปส่องตามทำไมยังเห็นเฉพาะรีวิวใหม่เหมือนเดิม หรืออาจเป็นเพราะเวอร์ชั่นเมบของกูรึเปล่า อยากให้รีวิวทั้งหมดไม่ปิ้วอะ เสียดายพวกรีวิวเก่าเยอะๆ

>>671 กูลองเช็คละ ถ้าในแอพไม่เห็น ต้องเป็นในเว็บว่ะ

>>666 ถ้าจะทำให้หน้าเว็บนิยายใหม่มีรีวิวของเวอร์ชันเก่า ตอนอัปโหลดไฟล์ลงเมพมึงต้องระบุในช่องที่เขาถามว่าเคยมีนิยายลงกับเมพไหมด้วย แล้วมึงก็พิมพ์ชื่อนิยายที่เรื่องที่เคยขายกับเมพลงไป เดี๋ยวพี่เมพก็จะจัดการดึงข้อมูลมารวมกันให้ (ป้ายแดง, รีวิวเก่า)

PWP นี่ยังลงรี้ดได้อยู่ป่ะวะ กูจำได้ว่ามันมีช่วงนึงที่กวาดล้างอะไรแบบนี้อยู่เลยไม่มั่นใจว่าลงไปแล้วจะโดนลบมั้ย

>>672 ขอบคุนมาก
>>673 เปิดโลกกูมาก เพราะเห็นพวกรีวิวเยอะๆ อย่างหมื่นฟุต มนพม่า พอหมดสัญญารีวิวก็หายหมดเลยงี้ กูก็เลยคิดว่าเขาไม่อะไรกับตรงนี้ เสียดายแทน

>>674 ที่โดนลบ คือชื่อกับภาพล่อแหลม แล้วก็อยู่ผิดหมวดจ้า

>>676 แล้วต้องลงหมวดไหนวะ กูเพิ่งเคยเขียนพอร์นหนแรก ชี้แนะที

>>677 นิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ ห้ามเอา
คำว่า pwp 18+ ไปใส่ในชื่อเรื่อง แล้วก็อย่าตั้วชื่อแรงเกิน

>>674 ปกอย่าแรงด้วยนะมึง เขาต้องการปกปิดแบบไม่ส่อเกินไป ห้ามมี คลวย ฮี เญด ในเรื่องด้วย ใช้คำเลี่ยงเอา
บางคนหลงหูหลงตาผ่านได้แบบไม่รู้ผ่านได้ไง ถ้ามึงอยากเพลย์เซฟเลี่ยงได้ก็เลี่ยงไว้ก่อนดีกว่า

>>679 มันก็ไม่ได้ตรวจละเอียดร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่กูเจอนะ กุจะแจ้งด้วยความหมั่นไส้ พวกมั่นหน้า ว่าเฮ้ย กุรอดวะ ดูภูมิใจ

ถ้าพระเอกเป็นลุงอ้วนน่าเกลียด สกปรก แอบหื่น แบบโดจิน จับตัวนางเอกมา แต่ตัวจริงเป็นหนุ่มหล่อ รวย โบ้ที่โดนสาป อารมณ์บิวตี้แอนเดอะบีส ไรงี้ แต่กว่าจะคืนร่างหล่อก็ปาไปหลายตอน แล้วไรท์ไม่อยากสปอยก่อน พวกรี้ดเห็นนี่จะดรอปทิ้งก่อนหมดไหมเจอพระเอกอ้วนอุบาทหื่นใส่นอ
แล้วใครมีวิธีแก้ไขไหมอะ

>>681 มึงอยู่หมวดรักผู้ใหญ่ ปล่อยผีไปเหอะ ไม่ต้องไปกลัว มันมีคนอ่าน งงพวกมึงนะบางที จะเขียนนี่มึงช่วยไปลองส่องหมวดในเม็ดบ้าง ส่องแนวของแต่ละหมวดอะ แต่ถ้าขี้เกียจ ก็บอกเลย เหี้ยทุกสรรพสิ่งที่จะโดนด่า พี่เขยเอาน้องเมีบ ขย่มพ่อผัว ขย่มตอยาม ขย่มลุง ข่มขืน กามหื่น รักผู้ใหญ่ค่ะสาว หมวดฟรีสไตล์ ปล่อยน้ำกาม

>>682 กุเห็นด้วย บางทีก็แอบคิดว่าไม่ทำการบ้านบ้างเลยเหรอ เรื่องบางเรื่องแค่ไปสอดส่องดู สำรวจฐานนักอ่าน มึงก็พอจะได้คำตอบแล้วอ่ะ มาถามความคิดเห็นในโม่งบางทีก็ไม่ใช่คำตอบของทุกอย่างนะ เพราะคนในโม่งก็แค่หยิบมือเดียว แต่ก็นั่นแหละ บอร์ดให้คำปรึกษาเนอะ

>>681 ความเห็นของกุถ้าไม่อยากให้กุปิดหนีอีตาแก่นี่ มึงต้องสปอยหน่อยนะ พอ.ว่าร่างจริงเป็นไง นิดนึงก็ยังดี

แต่ถ้ามึงต้องการใช้ความเซอร์ไพรส์เปลี่ยนร่างได้ว้าวๆ เป็นจุดขาย มึงก็ต้องลองเสี่ยงดู

>>681 ความเห็นของกุถ้าไม่อยากให้กุปิดหนีอีตาแก่นี่ มึงต้องสปอยหน่อยนะ พอ.ว่าร่างจริงเป็นไง นิดนึงก็ยังดี

แต่ถ้ามึงต้องการใช้ความเซอร์ไพรส์เปลี่ยนร่างได้ว้าวๆ เป็นจุดขาย มึงก็ต้องลองเสี่ยงดู

>>682 >>683 กูถามเพราะไม่มั่นใจไงเพราะรู้สึกว่ามันกวาดล้างแนว PWP อยู่ช่วงหนึ่งเลยอยากทำให้มันถูกต้อง ขอโทษด้วยที่มาถามนะ

กุสงสัยว่ะ คำว่า
หาก = ถ้า ไม่ได้แปลว่าแต่
กระนั้น = อย่างนั้น ไม่ได้แปลว่าแต่เหมือนกัน
แต่กุก็ยังเห็นนข.หลายคนมาก ๆๆๆ ใช้ในความหมายแปลว่า แต่ ทั้งที่มันน่าจะผิดหลักภาษาไทยอะ ? กุควรหลับหูหลับตาใช้ตามมั้ยวะ 5555

>>686 พรอะ ยังต้องถามอีกเหรอวะ ว่าลงหมวดไหน แม่งสมควรโดนสวด ส่วนไอ้เรื่องกวาดล้างก็ตามคำแนะนำข้างบน

พวกมึงนี่ก็ไปหัวร้อนมาจากไหนกัน คนมันอาจจะไม่รู้จริงๆก็ได้ก็ให้คำแนะนำไปดีๆไม่เป็นกันเหรอ จิกกัดแซะเหน็บกันตลอดเป็นชาวฉอดนกฟ้าไปได้ มันห้องให้คำปรึกษาอะยู คนมาปรึกษาเพราะสงสัย มีคำถาม ไม่ตอบคำถามแต่เสือกมาเหน็บแนมนี่ทำเพื่อไร

กูถามหน่อยว่าไอ้หมวด Lovely Room กับ Party Room ของ MEB นี่นิยามของมันคืออะไร

อย่าเพิ่งทะเลาะกันเด้อสู กูมาถามเพราะไม่รู้จริงๆ กูเข้ารี้ดแล้วมันมี นิยายรัก นิยายโรมานซ์ นิยายรักวัยรุ่น นิยายรักวัยว้าวุ่น กูสับสนไม่รู้จะอยู่หมวดไหนเพราะลองกดเข้าไปดูกูก็เห็นมันลง 18+ กันเกือบหมดทุกหมวด และก่อนหน้านั้นกูจำได้ว่ามันกวาดล้างแนว pwp กูเลยกังวลว่าถ้ากูลงผิดหมวดมันจะโดนลบมั้ยแค่นั้นล่ะว่ะ กลัวไปเด๋อๆด๋าๆลงผิดแล้วโดนไล่ให้ไปลงหมวดอื่น

>>691 ลงผิดหมวดหนักสุดก็โดยเว็บย้ายหมวดโดยไม่ถงไม่ถามซ้ากคำ แต่อย่างเบาก็จะโดนกดอันดับไม่ให้ติดท็อป นิยายมึงจะปลิวไปหน้าหลังๆๆๆ โน่นถ้ามี nc เกิน 50% ของเนื้อหา เช่น ลง 5 ตอนมี nc ไปแล้ว 3 ตอน มึงโดนสอยแน่ๆ ทางแก้ก็ให้อัพนิยายไปตามปกติแต่ระวังอย่าให้ nc เกิน 50% อีก

>>690 Lovely คือรักใสๆ Party คือรักเสวๆ

>>691 นั่นมันมีพล็อตไง แต่มีเลิฟซีน แต่ถ้า pwp คือเน้นแต่เย็ ด สรุปมึงเขียนแนวอะไร

>>694 กูถามไว้ที่ >>674 ว่าจะเขียนแนว pwp เยทุกตอนน่ะ กะจะติดเหรียญหาเงินกินขนมเล่น ขายแต่เยไม่มีสตอรี่ใดๆทั้งสิ้น แต่ไม่มีคำหยาบกวยฮีแทดเยอะไรหรอกนะ

>>695 กุไม่ได้หมายว่านิยายมีแต่คำว่า เย็ ด555555 โอ๊ย หมายถึงถ้ามีแต่ฉากเบ็ดขนาดนั้นมึงก็ไปหมวดรักผู้ใหญ่ไง จะเขียนอะไรก็เขียนไม่ต้องกลัว ส่วนหมวดอื่นเขามากับพล็อต ของมึงมันเย็ ดไม่เน้นพล็อต = pwp ที่มึงว่า กุเข้าใจว่ามึงเหมือนซับสน pwp กับนิยายอีโรติก โรมานซ์อะไรงี้แล้วป่ะ ปัญหามึงอยู่ตรงนี้ใช่มั้ย

>>696 เอางี้ กูบอกว่ากูจะเขียน pwp แต่กูไม่รู้จะลงหมวดไหนเลยมาถามไง ในรี้ดมันมีหมวด "นิยายรัก นิยายโรมานซ์ นิยายรักวัยรุ่น นิยายรักวัยว้าวุ่น" แล้วกูเข้าไปดูมันมีเรื่องแนว 18+ ทุกหมวดเลย กูก็งงไงว่ากูสามารถลง pwp ไว้ที่หมวดไหนได้บ้างเลยมาถาม มึงน่ะงงอะไรในข้อความของกู

>>697 คือกูไม่เคยใช้รี้ดจริงๆ กำลังพยายามศึกษาวิธีใช้อยู่ กูโลวเทคมากๆ ฟิคที่กูเคยลงก็แค่ที่เด็กดีเมื่อสิบกว่าปีก่อนโน่น แต่ตอนนี้กูว่าจะกลับมาเขียนนิยายอีกรอบ เห็นเขาแนะนำมาว่ารี้ดกำลังนิยม แต่กูเข้าไปแล้วงงๆไง ลองไล่อ่านคำแนะนำนั่นนี่โน่นว่าเขากวาดล้างแนว pwp กูก็เลยอยากถามว่าถ้าเขียนกูจะลงที่ไหนได้บ้างแค่นั้นล่ะ

>>697 ทุกคนพยายามบอกมึงว่า pwp จะเยอะกี่ท่าลง รักผู้ใหญ่ มึงยังไม่หายงงอีก

>>697 กูเก็ทละมึงงงไร มึงต้องเข้าไปเปิดเรื่องมึงจะเจอ หมวดนิยายรักผู้ใหญ่ เอาไว้ลงพร

>>687 กูเข้าใจว่าหากมันแปลได้สองแบบมาตลอดเลยอะ อยู่ที่คำควบ คือหากแต่ กับถ้าหาก คือมีหากเหมือนกันแต่คนล่ะอย่าง สรุปเข้าใจผิดมาตลอดเหรอ555555555

>>700 ขอบใจหลายๆมึง กูนึกว่าระบบมันจะคล้ายๆเว็บเด็กดีที่เคยลงฟิค แต่เปิดไปเจออยู่สี่หมวดกูก็งงๆน่ะ ระบบแท็กกูก็ไม่ค่อยเข้าใจแต่จะพยายามศึกษานะ

เพื่อนโม่ง จัดโปรโมชั่น กับเข้าร่วมแคมเปญนี่มันจะรวมอยู่หน้าเดียวกันมั้ยวะ หรือว่าแยกกัน

>>703 มึงก็จะไม่ได้อยู่ในหน้าแคมเปญ แต่ในหน้าโปรโมชั่น เรื่องที่ลดแคมเปญจะมารวมด้วยอยู่กับมึงน่ะ

>>704 ขอบใจมาก งั้นแคมเปญดีกว่าสินะ กุมีแพลนจะขายช่วงนั้นด้วย โดนดันชิบหายเลยสิทีนี้ 555

>>705 ถ้าจะขายช่วงนั้น ก็เข้าแคมเปญไปเลย

ทำไมเรื่องใหม่รตอธฐ​ไม่ค่อยแมสเหมือนเรื่องก่อนๆวะ​ กูลองอ่านแล้วเนื้อหาดีเลย​ หรือไม่ใช่แนวนิยม

>>707 ไม่ไปมู้สับแหลกวะ

กูสลับให้เอง555

มีใครเคยส่งต้นฉบับให้ AxN Exclusixx บ้าง คือกูอยากส่งแต่ติดที่ว่า ebook บังคับขายใน app AxN เท่านั้น แต่ส่วนใหญ่ตอนนี้คนอ่านอยู่ meb กันป่ะ กูกำลังคิดหนักมากตรงเงื่อนไขนี้ ถ้าไม่ลงใน meb ด้วยโอกาสคนมาเจอก็น้อยลงป่าววะ

มีใครที่เคยซื้อ ebook ในแอปนั้นวะ กูแอบรู้สึกว่ามันอ่านยากกว่า meb

>>709 มึงโดนเงื่อนไขแปลกแล้วว่ะกุเห็นคนนึงขายebook2แอป ทั้งอ่าnทั้งเมbเลย แล้วให้อ่าnเป็นตัวแทนขาบเล่มด้วย
ทำไมต้องจำกัดการขายebookที่เดียวด้วยในเมื่อที่meบคนอ่านเยอะกว่าและกระจุกอยู่ที่นั่น

>>710 กุเข้าใจว่าแบบที่ลงขายบนแอปอื่นได้ด้วย คือไม่ได้เข้าโปรเจค Exclusive คือพิมพ์เอง หรือพิมพ์กับสนพอื่น ละไปวางใน app เค้าเฉยๆ แต่โปรเจคนี้คือเหมือน AXN เป็นสนพ แล้วมึงพิมพ์ในสังกัดเค้าอ่ะ เงื่อนไขคือวาง ebook ที่นี่ได้ที่เดียว

กุเข้าใจแบบนั้นนะ ถูกผิดไงแก้ได้เลย

>>701 หาก ของรบฑ. แปลว่า ถ้า, แม้ ส่วน หากแต่ ไม่มีบัญญัติไว้นะ

>>711 เงื่อนไขเขาคือใก้วางขายที่นี่ทีเดียวที่แรกแบบมีระยะเวลาจำกัดเฉยๆ แล้วจะได้ส่วนแบ่ง 90% สมมุตมึงขายที่นี่สองเดือน ก็แปลว่ามึงจะลงขายที่อื่นไม่ได้ ต้องรอสองเดือนผ่านไปค่อยขายนะ
คือโปรล่อซื้อแบบกั๊กตัวไว้นั่นแหละ เลือกเอาละกันว่ามึงจะลงเอาเงินที่นี่ทีเดียวสองเดือนได้ส่วนพิเศษแบ่ง 90% หรือลงทุกที่แม่งแต่ได้ส่วนแบ่งปกติ 70%

>>713 แต้งกิ้วมากๆๆ เคลียร์แล้ว

>>713 แม่งโมเดลการตลาด EGS นี่หว่า

เว็บนั้น กุเคยคิดจะลงงานขาย แต่ปีก่อนตามดราม่า กุเจอพวกนข.ดังๆออกมาเหยียบนข.ที่มีดราม่าแต่ไม่ใช่พวกตัวเอง แล้วทำให้รู้ว่าเว็บนั้นมันก็พวกนข.ดังๆรู้จักกัน แล้วเมาท์นข.ที่ตัวเองไม่ชอบให้ฟังกันเอง อารมณ์เหมือนวงในว่าจะชวนนข.คนนั้นคนนี้มาร่วมงานในแอป แต่นข.เพื่อนตัวเองเม้าท์ว่าอย่าๆๆ ไรงี้ แล้วคุยเปิดสารธาณะ แชร์ดราม่ามาด่า กุตามเผือกมันเลย ตัวแม่ตัวพ่อทั้งนั้น แต่ทำให้กุรู้ว่าเว็บนี้มันแคบๆ ออกแนวมาเฟียทำขายกันเอง เลยขยาดๆ ไม่กล้าเอางานไปลง แล้วแซะคนอื่นซะ เวลาตัวเองเจอคนประสาทก็ดราม่า แต่เวลาด่าคนอื่นสนุกปากมาก ดังๆทั้งนั้นแต่ละคน ตอนหลังนข.ที่ถูกดราม่าบอกจะฟ้อง รีบแก้ไข้โพสต์ ซ่อนกันหมด 555

>>716 เสริมให้ว่าชอบทำกาาตลาดแบบเกาะดราม่าอีก อย่าไอ้โปร 90% มันก็เกิดตอนที่พี่เขียวโดนด่าว่าหักโหดๆ 70% เลยเหรอวะ พี่ดำเลยมาออกโปรเคลมทันที มาหาเราสิจ้ะ ได้ตั้ง 90% แต่มีเงื่อนไขแค่ต้องออกที่นี่ที่แรกและจำกัดเวลา พอครบเวลาก็ไปออกที่อื่นได้แหละแต่ที่วางขายในนี้จะปรับลง 70% ปกติ
โปรแบบไม่ใจเลยอะ5555 โธ่อุตสาห์มีนักเขียนรวมตัวมาเปิดเว็บอีบุ๊คกันเองปังๆ ไหงทำไรตามก้นนายทุนหมด หักก็เท่านานทุน ระเบิดไม่ยักลงมั่ง เออแล้วตอนพี่เขียวไล่แบนคำหยาบ ก็เสนอหน้ามาอวดว่าของเราลงคำหยาบได้นะไม่ติดเซ็น จุดขายอิหยังวะนั่น
นี่หลังๆก็เริ่มมีปัญหาเรื่องส่งของให้ไม่ครบนะ นักเขียนโวยกันเยอะอยู่ แบบส่งหนังสือแล้วไม่มีกู้ดตามไปด้วยแบบของแถมตกหล่นอะแหละ คนอ่านได้แต่หนังสือ ต้องมาส่งตามหลังให้อีกเหอๆ

>>716 >>717 ทั้งหมดนี่กุเพิ่งรู้ อห เปิดโลกกุมาก สงสัยกุต้องดูที่อื่นไว้บ้างแล้ว

>>718 ตอนนี้ดำยังมีดีตรงระบบพิมพ์เล่มให้แพ็คของให้แบบนข.ไม่ต้องลงมาจัดการเอง ก็สะดวกแหละ ถึงจะมีปัญหาเรื่องลืมใส่ของแถมด้วยก็เหอะ แต่รวมๆคือระบบการทำงานยังดีตามมาตรฐานอะ ไม่ถึงขั้นดีเลิศ มีอีกเจ้าที่คล้ายๆกันก็ผึ้ง แต่ระบบห่วยสัสจนจมหายไปละ
คือตอนนี้ยังไม่ใครทำได้ดีแบบพี่ดำที่ครบวงจรงี้ มึงอาจต้องทนๆไปก่อนนะ555 แต่ถ้ามึงสะดวกมานั่งแพ็คของเองคุยกับโรงพิมพ์เอง มึงก็ไม่จำเป็นต้องง้อพี่ดำเลย คนที่ยังต้องพึ่งพี่ดำก็คือคนที่ไม่สะดวกแพ็คของเองนี่แหละแบบไม่มีที่เก็บของมั่ง แพ็คคนเดียวไม่ไหวมั่ง คุยกับโรงพิมพ์ไม่เป็นมั่ง
แต่เชื่อดิในอนาคตก็จะมีคนโผล่มาแข่งละ อย่างอีบุ๊คแหละที่แรกๆก็เงียบเหงา ตอนนี้คือบูมมากจนกลายเป็นรายได้หลักนักเขียนไปละอะ