ถือว่ากูแวะมาแล้วเห็นข้อความเลยอออกความคิดเห็นละกันนะ
กูคิดนะว่า เออ นางเอกมันคิดว่าตัวเองเป็นชู้ แล้วพล็อตคือนางเอกมันได้กับพระเอกยังไงอ่ะ ชู้พี่สาวเลยนะ แล้วมันไม่รู้ด้วยว่าพี่สาวเป็น LGBT ไง เพราะงั้นข้อเท็จจริงคือ นางเป็นชู้กับพี่เขยตัวเองใช่มะ
กูพูดในฐานะคนอ่านละกัน กูคงงงกับชีวิตนิดหน่อย ถ้านางเอกมันโดนพระเอกข่มขืน หรือข่มขู่ ฝืนใจให้เป็นชู้ กูจะเห็นใจนางมาก แบบสมมุติครั้งแรกโดนข่มขืน ครั้งที่ 2 โดนแบล็กเมล์ว่าถ้าไม่ยอมจะเอาไปบอกพี่บอกคนอื่น อันนี้มันเป็นชู้โดยการบังคับ ไม่ว่าจะรักหรือไม่รักก็ตาม แต่ถ้านาง "ไม่อยากเป็นและไม่เคยยอมที่จะเป็นด้วยตัวเอง" กูถือว่านางเอกน่าเห็นใจมาก และเข้าใจเหตุผลนางดีว่าทำไมถึงยอม แต่ถ้านางเอกเป็นชู้เพราะเต็มใจ กูคงรู้สึกแย่กับนางเพราะสถานะชู้มันไม่เท่าไหร่ แต่ชู้กับพี่เขย ทำลายชีวิตครอบครัวพี่สาวตัวเองนี่มันสุดแล้ว
ถ้าบอกว่าเห็นชีวิตครอบครัวเขาไม่มีความสุข พี่เขยไม่มีความสุข ทางทีดีคือไปหย่า หย่าก่อนมันจะได้จบไป
ถ้าบอกว่านางเอกใจอ่อนยอม ถามว่าจะถึงขั้นเป็นคนไม่ดีมั้ย มันก็ไม่ใช่เลวมากขนาดนั้น แต่มันแสดงออกถึงความไม่ยับยั้งชั่งใจไง เป็นคนที่ไม่หักห้ามใจตัวเองเลย คงบอกว่าดียากอยู่ จะให้เห็นใจก็คงเห็นใจได้ไม่เต็มที่อ่ะ
ส่วนพระเอก ไม่ว่าจะเป็นชู้ด้วยกรณีใดก็ตาม กูเกลียดเลย ไม่ได้เกลียดเพราะนอกใจอะไรนะ เพราะในนิยายคือก็ไม่ได้รัก คู่ของตัวเอง (พส. นางเอก) ก็ไม่ได้รัก (และอาจยอมให้มีเมียน้อยด้วย) แต่ที่เกลียดคือเกลียดที่ทำให้คนที่ตัวเองรัก (นางเอก) ต้องแบกรับความรู้สึกผิดต่อพี่ตัวเอง (กูคิดว่ามึงคงเขียนให้มันรู้สึกผิดชะ?) ความรู้สึกแย่ที่เป็นชู้ ความรู้สึกที่เสียการนับถือตัวเอง การมองตัวเองด้อยค่าลง (เพราะยอมรับสถานะที่ด้อยกว่า ไม่สามารถเปิดเผยได้) คือเอาง่ายๆ พระเอกเห็นแก่ตัวอ่ะ ตัวเองสบายใจแล้วที่อย่างน้อยๆ ก็ได้ทำตามใจตัวเองด้วยการได้กับคนที่ตัวเองรัก แต่ไม่คิดว่าตัวเองจะเอาภาระทางใจพวกนี้ไปโยนให้นางเอกมากขนาดไหน นางเอกต้องแบกอะไรไว้ ตรงนี้แหละคือความน่าเกลียดของมัน
อืม ขอโทษด้วยนะถ้ามึงอ่านแล้วรู้สึกแย่ แต่ก็ถือว่าเป็นเสียงสะท้อนจากนักอ่านคนหนึ่งที่มีต่อนิยายแนวนี้แล้วกัน